U FOKUSU
STANDARDI Svakodnevnica u senci misterije Standardizacija nije ništa više od „odabira“ aktivnosti i čina pojednostavljenja fenomena koji bi inače bio složeniji ukoliko je prepušten sam sebi.
Standardizacija se javlja i u drevnom Egiptu
"Standardizacija nije ništa novo. To je aktivnost koja je stara koliko i priroda“. Na taj način je započinjao radni materijal Međunarodne organizacije za standardizaciju (ISO) kreiran 1972. godine i namenjen za osoblje ISO organizacije. Zaista, standardizacija je prirodna aktivnost koja je stara koliko i ljudska istorija. U svojoj teoriji evolucije, Darvin je opisao ciklus biološke evolucije kao rezultat dve kontradiktorne snage: nasumična mutacija koje je doprinela diverzifikaciji životnih vrsta i prirodna selekcija samo onih kojima je mutacija donela najbolje prilagođavanje njihovom okruženju i kojima je tako omogućila opstanak. Dakle, standardizacija nije ništa više od „odabira“ aktivnosti i čina pojednostavljenja fenomena koji bi inače bio složeniji ukoliko je prepušten sam sebi. Postoje brojni primeri prirodne standardizacije u ljudskoj istoriji: jezik,
6
pisanje, mnogi oblici alata i priključaka, kao i ceremonije i drugi društveni rituali. Ovi aspekti života su bili standardizovani i postepeno se širili sa osobe na osobu preko širokih geografskih područja. Jezik je istaknut primer, ilustruje kako prednosti, tako i ograničenja standardizacije. Iako su jezici dostigli veoma sofisticirani nivo standardizacije unutar određenih, dobro definisanih, područja, nekoliko stotina jezika danas se i danas koristi u svetu. Kako je ljudsko društvo postajalo sve sofisticiranije, ljudi su počeli da koriste standardizaciju kako bi namerno izgradili temelje svojih društava i kultura - sistemi brojanja, težina, mere (jedinica dužine, volumen i masa), valuta i drugo. Jedan od boljih primera standardizacije može se naći u drevnom Egiptu. Podignuta oko 2500. godine pre nove ere, najveća egipatska piramida bila je
