Tomasz Plebański
Emilia Dziubak
![](https://assets.isu.pub/document-structure/240618124613-065cb83b492a5343c6427b94521ab9e4/v1/8ccf74411a2814169b6c658687234643.jpeg)
Chodzi po lesie malutka sroczka.
Patrzy, kto rankiem śpi, i trze oczka.
Zaczyna dziarsko swoją wędrówkę i wszędzie wtyka ciekawską główkę.
Zleciała sroczka w dół. Na żeremie.
O! Tu na pewno ktoś miły drzemie!
Lecz bóbr jej krzyknął: – Śpię! Nie mam czasu!
Więc poleciała sroczka do lasu.
Chodzi po lesie malutka sroczka. A kto wieczorem śpi i trze oczka? Wędruje raźno, żwawo. Tup! Tup!
Patrzy pod nóżki. Co to? Chlup, chlup…