Słowa mogą wszystko
Tytuł oryginału włoskiego
Le parole possono tutto
Original title: Le parole possono tutto by Silvia Vecchini – Sualzo
Colours by Claudia Giuliani
© 2021 by Editrice Il Castoro, S.R.L, Milano/www.editriceilcastoro.it Polish edition published by arrangement with Graal Literary Agency.
© Copyright for the Polish edition by Wydawnictwo „Nasza Księgarnia”, Warszawa 2023
© Copyright for the Polish translation by Joanna Wajs, 2023
© Copyright for the Shebrew Medium font by Silver Mountain Software 1993.
All Rights Reserved.
Konsultacja hebraistyczna Regina Gromacka
Silvia Vecchini Sualzo
ŁOwa mogĄ wszystko
PRZEKL AD JOANNA WAJS
NASZA KSIE ’ GARNIA
8
Co za masakra. Prace społeczne. Znowu.
9 SARA! BO SIĘ SPÓŹNIMY! CZEKAJĄ NA NAS. CO Z TOBĄ? ZARAZ. JUŻ IDĘ.
A ZATEM, SARO. WIEMY, ŻE SIĘ POGUBIŁAŚ. MASZ TERAZ DWIE MOŻLIWOŚCI.
30 GODZIN ZBIERANIA ŚMIECI W PARKU MIEJSKIM.
ALBO 30 GODZIN W DOMU SPOKOJNEJ STAROŚCI.
JAK TO WIDZISZ?
GDZIE
BĘDZIESZ POMAGAĆ PENSJONARIUSZOM W ZALEŻNOŚCI OD ICH POTRZEB.
WYBIERAM BRAMKĘ NUMER 3.
10
NIC Z TEGO, SARO. POSŁUCHAJ. ROZUMIEMY, ŻE WIELE PRZESZŁAŚ. TYLE SIĘ WYDARZYŁO…
WIERZ MI, TO WYJDZIE CI NA DOBRE. ALE DECYZJA NALEŻY DO CIEBIE.
ALE TAK DALEJ BYĆ NIE MOŻE. MUSISZ SIĘ NAUCZYĆ REAGOWAĆ INACZEJ. ZACZNIJ COŚ TWORZYĆ ZAMIAST NISZCZYĆ.
JAKA JEST TWOJA ODPOWIEDŹ?
DOBRZE, JUŻ DOBRZE. W TAKIM RAZIE BIORĘ STARUSZKÓW.
SARO, PROSZĘ CIĘ…
ODBĘBNIĘ TE 30 GODZIN W DOMU OPIEKI, OKEJ?
11
TYM RAZEM DOTRZYMAJ OBIETNICY.
ŻADNYCH WYBIEGÓW, wYMÓWEK. ŻADNEGO CHODZENIA NA SKRÓTY.
12
SŁOWO? ONA NAPRAWDĘ SIĘ POSTARA.
DAJESZ
PRZECIEŻ PODAŁAM JEJ RĘKĘ.
TAK, ALE SIĘ NIE ODEZWAŁAŚ.
SARA… CZEMU NIE ODPOWIEDZIAŁAŚ?
Wiesz co, mamo? Te wszystkie obietnice, słowa…
…już mnie nie interesują
13
Wolałabym, żeby nie widzieli, jak schylam się po puszki z gościem z opieki społecznej na karku.
W
14
Nie ma mowy, żebym zbierała śmieci w parku.
Tam zawsze są jacyś ludzie ze szkoły.
domu dla staruszków znajdę jakąś kanapę,
No więc dobrze. Spróbuję.
włożę do uszu słuchawki, 3 razy w tygodniu posłucham sobie muzyki i będzie po sprawie.
Bo o czym miałabym rozmawiać z osiemdziesięcioletnią babcią?
MIESZKAŃCY DOMU sami WYBIERAJĄ
SOBIE ZAJĘCIA… ĆWICZĄ SPRAWNOŚĆ
RĄK, WYRAźNE MÓWIENIE, GRAJĄ NA INSTRUMENTACH, MALUJĄ
NA TKANINACH…
15
W TEJ SALI SPĘDZAMY POPOŁUDNIA. MOŻNA TU ROBIĆ RÓŻNE RZECZY.
POCZEKAJ TUTAJ, PRZEDSTAWIĘ CIĘ PANI LORETCIE Z POKOJU 12. JESTEM PEWNA, ŻE SIĘ POLUBICIE.
16
17
PYTAM, CZY MOGŁABYŚ MI POMÓC.
MOGŁABYŚ MI POMÓC?
JA? ALE… ALE
?
JA NA KOGOŚ CZEKAM…
A… CO PAN CHCE, ŻEBYM ZROBIŁA?
POMOGŁA MI Z PISANIEM ALFABETU.
PROSZĘ, USIĄDŹ SOBIE. OD KTÓREGO MIEJSCA MAM ZACZĄĆ?
CO TAKIEGO?
OD POCZĄTKU. OD LITERY ALEF.
18
KIEDY JESZCZE chodziłem DO SYNAGOGI, DZIECI NAJPIERW POZNAWAŁY ALFABET, A DOPIERO POŹNIEJ stawiały pierwsze kroki.
BYŁ ROK 1750. INNE CZASY. WY, MŁODZI, NIC NIE WIECIE!
CÓŻ, WOBEC TEGO ZACZNIJMY OD PODSTAW.
ALEF TO PIERWSZA LITERA ALFABETU HEBRAJSKIEGO. PISZE SIĘ JĄ TAK, WIDZISZ?
19
