map art

mapping politics

mapping identity

land art, performing the map

mapping the body

map art index

the map as material, the map as image

mapping science

mental mapping

phychogeography - GPS technologies

A.J. Bocchino Ο A.J. Bocchino χρησιμοποιεί τις επικεφαλίδες από την εφημερίδα New York Times και logo από το διαδίκτυο σαν βάσεις δεδομένων για να παράγει νέα συστήματα και μορφές. Συλλέγει το υλικό, το κατηγοριοποιεί, το οργανώνει και φτιάχνει ένα χρωματικό κώδικα μέσω του υπολογιστή. Κάθε θέμα, πολιτική, ανεργία, φτώχεια, διασκέδαση, εκλογές, πόλεμος παίρνει το δικό του χρώμα και τοποθετούνται χρονολογικά δημιουργώντας ένα σύστημα ανάγνωσης της ιστορίας και της επικαιρότητας. Τα έργα του έχουν μνημειακό χαρακτήρα και ασχολούνται με τη μνήμη και το χρόνο, πηγή έμπνευσης είναι τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, οι διαδικασίες της αφομοίωσης, της ταξινόμησης και της αρχειοθέτησης. Συνήθως στα έργα του προστίθεται νέα πληροφορία αέναα και συνεχώς αλλάζουν μορφή. Τα τυπώματα του μπορούν πάρουν διάφορες διαστάσεις καθώς δουλεύει στον υπολογιστή και ο ίδιος ορίζει την κλίμακα. Το τελικό αποτέλεσμα είναι δισδιάστατο, καθώς πλησιάζεις αποκτά αφηγηματικό χαρακτήρα, οικείο και κατανοητό και καθώς απομακρύνεσαι η πληροφορία χάνεται και σχηματοποιούνται οι κώδικες των χρωμάτων, μία αποτίμηση της ιστορίας σκιαγραφείται και εισέρχεσαι σε ένα αφηρημένο αισθητικό αποτέλεσμα.

adelheid mers Η Adelheid Mers είναι μία καλλιτέχνης που δημιουργεί

διαγράμματα

χρησιμοποιώντας

βιβλία και γραπτά από συγγραφείς που επιλέγει, κείμενα

από

οργανισμούς

και

ινστιτούτα

για συγκριμένα θέματα και συγκροτεί ένα είδος παρουσίασης των θεμάτων αλλά και διαπαιδαγώγησης του κοινού.Τα θέματα της σχετίζονται με την τέχνη και το πρόσωπο του καλλιτέχνη ως πολίτη, την δημιουργία, την φιλοσοφία, την ιδέα, τη συνεργασία και τις αξίες που χτίζονται μέσω αυτής. Ασχολείται με την προσπάθεια των ανθρώπων να γίνουν κατανοητοί, εστιάζοντας κυρίως στην διαδικασία και όχι στο τελικό αποτέλεσμα. Μέσω της δουλειάς της ασκείται κριτική στους κανόνες και τις αξίες.

aglaia konrad Η Aglaia Konrad με φωτογραφία και βίντεο καταγράφει την αστική εξέλιξη και ποικιλομορφία των πόλεων. Επηρεασμένη από το έργο των Bernd και Hilla Becher αποτυπώνει την δομές και τα κατασκευάσματα του ανθρώπου σε μεγέθη που προκαλούν θρύλο και

φόβο. Η

καλλιτέχνης ενδιαφέρεται για τις κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές και ιστορικές επιπτώσεις στην αρχιτεκτονική και τον αστικό σχεδιασμό και επιδεικνύει περιπτώσεις όπου το υποσυνείδητο και η υποκουλτούρα εισβάλουν στον παγκόσμιο αστικό

σχεδιασμό

και

τα

προγράμματα

αποτυγχάνουν ή δεν φτάνουν σε ολοκλήρωση.

agnes denes Η Agnes Denes έχει ασχοληθεί με ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, οικολογικών, πολιτισμικών και κοινωνικών, συχνά σε μνημειακή κλίμακα. Είναι πρωτοπόρος της εννοιολογικής τέχνης όσον αφορά τη σχέση τέχνης και επιστήμης και της περιβαλλοντικής τέχνης, που από το 1968 εισήγαγε οικολογικά θέματα στα έργα της. Η αισθητική απόδοση, η κομψότητα, η ποιοτική έκφραση της φόρμας και του χώρου είναι βασικές αρχές στα έργα της. Η ακρίβεια της προδίδει την πειθαρχία σε μη καλλιτεχνικές πρακτικές και ισορροπεί μεταξύ της φαινομενικής ελεύθερης μορφής και τα καθορισμένα εντός κανόνων όρια. Οι πεποιθήσεις της για την καλλιτεχνική έκφραση στηρίζονται στην δύναμη της επικοινωνίας και πιστεύει ότι η εικόνα και η μεταφορά μπορούν να γίνουν εκφράσεις των ανθρώπινων αξιών με βαθύ αντίκτυπο στη συνείδηση και το συλλογικό πεπρωμένο. Για ένα διάστημα δεκαπέντε ετών ασχολήθηκε με τη φιλοσοφία, τα μαθηματικά και τις επιστήμες, με γνωστότερο έργο το "Isometric Systems in Isotropic Space: Map Projections," του 1978, όπου προβολές της γης σε γεωμετρικά σχήματα προκαλούν την μελέτη του κόσμου και την ανάλυση της γεωγραφίας της γης. Μία εναλλακτική θεώρηση του χώρου και του χρόνου μέσα από το παράδοξο και το ελκυστικό πραγματοποιούνται με ουτοπικές εικόνες.

alberto duman Ο Alberto Duman είναι ένας καλλιτέχνης που τα έργα του σχετίζονται με τον τόπο και τον χώρο. Το έργο του London Postcards μας εισάγει σε μία νέα οπτική των μνημείων του Λονδίνου, με την συμβατική θεματολογία που έχουν οι αναμνηστικές κάρτες αλλά με έναν μη συμβατικό τρόπο απεικόνισης, όπου οι εικόνες έχουν αντικατασταθεί με κείμενο. Η χωρική τοποθέτηση των λέξεων συμφωνεί με την φωτογραφική εικόνα η οποία επαναχαρτογραφείται περιγράφοντας τον εαυτό της. Σε ένα τόσο κοινότυπο και γνωστό θέμα η μινιμαλιστική απόδοση του χώρου με κείμενο αρκεί για να κάνει τον αναγνώστη να ανακαλέσει την εικόνα και να σχηματίσει από μνήμης με όποια αυθαιρεσία, την περιοχή του Λονδίνου που απεικονίζεται. Το θέμα της ερμηνείας, της απόδοσης είναι σύνηθες στην τέχνη και η χρήση των λέξεων είναι ένα κοινό επεξηγηματικό μέσο που στο συγκεκριμένο έργο εξιτάρει την φαντασία του θεατή.

alexandra mir Η Alexandra Mir στο στούντιο της στη Νέα Υόρκη συνεργάστηκε με 16 άτομα για ένα μαραθώνιο ζωγραφικής με μαρκαδόρους της εταιρείας Sharpie και δημιούργησαν μία σειρά έργων που έχουν το σχήμα των ΗΠΑ και στο εσωτερικό τους διαπραγματεύονται θέματα όπως η φιλοξενία, η γενιά του ’76, η ομορφιά, η αγάπη, η θρησκεία, η ελευθερία,το Pearl Harbor, ο ψυχρός πόλεμος κ.α. Υπό την καθοδήγηση της οι βοηθοί συνεργάστηκαν για ένα μήνα και έφτιαξαν τους δικούς τους κώδικες και τη δική τους γλώσσα, πράγμα στο οποίο εστιάζει η καλλιτέχνης και δίνει περισσότερη βαρύτητα από ότι στο αποτέλεσμα. Στα έργα της ενορχηστρώνει μεγάλες ομάδες ατόμων και ασχολείται με τη συλλογική δημιουργία και την δύναμη που έχει η μάζα πολλές φορές θέλοντας να επιτευχτεί το ακατόρθωτο ή το ουτοπικό. Το έργο ονομάζεται The Church of Sharpie και απεικονίζει τις ιδέες που κυριαρχούσαν στην Αμερική του ’80, την κληρονομιά και την προσδοκία του 21ου αιώνα. Τα παλαιομοδίτικα μοτίβα, οι γραμματοσειρές, οι διαβαθμίσεις του γκρι, ο συνδυασμός των γραμμών με το κείμενο και το νόημα που δίνει σε κάθε έργο προσφέρει μία ποικιλία ανάγνωσης στους «χάρτες» της Αμερικής και τις εκφάνσεις της. Τα όρια της ηπείρου πολλές φορές χάνονται και μας προκαλούν να αναγνώσουμε την τέχνη πέρα από τα σύνορα.

alighiero e boetti Ο Alighiero e Boetti από το 1971 μέχρι το 1992 έκανε μία σειρά έργων με θέμα το χάρτη. Επηρεασμένος από τα ταξίδια του στο Πακιστάν και το Αφγανιστάν ανέπτυξε βαθύ ενδιαφέρον στις παραδόσεις και τα έθιμα τους. Οι χάρτες του είναι μία σειρά πλεκτών φτιαγμένα από τεχνίτες των περιοχών. Η ελευθερία επιλογής χρωμάτων και συνδυασμός τους από τους τεχνίτες οδήγησε σε μία συλλογική δημιουργία που έκανε το Boetti να δηλώσει ότι ο κόσμος είναι ήδη φτιαγμένος και η βασική ιδέα αρκεί εφόσον προκύψει. Οποιαδήποτε άλλη επιλογή είναι περιττή και αυτό είναι η μέγιστη ομορφιά αυτής της παρόρμησης. Μέσα από το έργο παρουσιάζονται αντιθετικές έννοιες αυτή της οργάνωσης και του χάους, της μονάδας και του συνόλου, του ολοκληρωμένου και του ελλιπούς. Οι χώρες διαγράφονταν στους χάρτες ανάλογα με τις γεωπολιτικές συνθήκες που επικρατούσαν και τα σύνορα τους είναι πολιτικά. Το εσωτερικό κάθε χώρας αποτελούταν από τη σημαία της και τον χάρτη πλαισίωνε μία σειρά γραμμάτων που εκτός από τα ονόματα των τεχνιτών περιλαμβάνονταν διάφορα λογοπαίγνια σχετικά με τις φιλοσοφίες τους. Ο Boetti ασχολήθηκε με την χαρτογραφία τις δεκαετίες του 70 και 80 και εισήγαγε την γεωπολιτική στην αισθητική και αντίστροφα. Ένα ακόμη γνωστό έργο του είναι το The Thousand Longest Rivers of the World (1971-77) οπού ο Boetti επιδεικνύει πως η γνώση για τον κόσμο βασίζεται στην συσσώρευση της παγκόσμιας πληροφορίας. Με τη συγκέντρωση γεωγραφικών δεδομένων για αρκετό καιρό συγκρότησε ένα τόμο και καθιέρωσε τις ονομασίες και τις πληροφορίες για τους μακρύτερους ποταμούς του κόσμου.

anna von mertens Η Anna Von Mertens φτιάχνει χάρτες με τον ουρανό και την κίνηση των αστεριών με το πέρασμα του χρόνου. Συνήθως επιλέγει σημαντικά γεγονότα της ιστορίας και ορίζει την θέση που είχαν τα αστέρια την δεδομένη στιγμή υπονοώντας την σύνδεση του σύμπαντος με την ανθρώπινη ύπαρξη. Η μελέτη του ουρανού είναι μία αρχαία διαδικασία που οδήγησε την επιστήμη, την αστρονομία, την θρησκεία στην σημερινή γνώση και κουλτούρα. Χρησιμοποιεί ένα πρόγραμμα στον υπολογιστή που υπολογίζει την θέση των αστεριών μία δεδομένη στιγμή και το αποτέλεσμα το αποτυπώνει χρησιμοποιώντας την ραφή επάνω σε ύφασμα για να σχηματίσει το χρόνο και την σχέση με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Σε άλλα έργα της χαρτογραφεί επιστημονικά φαινόμενα, ενεργειακά μοτίβα, διαδρομές των αποδημητικών πουλιών, κυκλώματα του διαδικτύου και απεικονίζει τις συνδέσεις που γνωρίζουμε ότι υπάρχουν αλλά παραμένουν αθέατες. Τα πολλαπλά επίπεδα του έργου της συνδυάζουν την αντικειμενική γνώση με το υποκειμενικό και την αισθητική με την επιστήμη. Η αντιμετώπιση του ανυπερβλήτου μας υπενθυμίζει τους ανθρώπινους περιορισμούς και αποτελεί την έμπνευση για την αέναη εξερεύνηση και ανακάλυψη. Στη σειρά έργων As stars go by του 2006 σημαντικά γεγονότα της Αμερικάνικης ιστορίας λαμβάνονται ώς τα κρίσιμα σημεία για τη μελέτη των αστεριών. Το έργο Civil War Battle of Antietam δείχνει την κίνηση των αστεριών από το σούρουπο ώς το ξημέρωμα της 17ης Σεπτεμβρίου το 1862. Η μέρα αυτή είναι η πιο αιματοβαμμένη στην ιστορία της Αμερικής και θεωρείται σημείο καμπής στον πόλεμο του Antietam.

antonia hirsch Η Antonia Hirsch κάνει χάρτες αλλάζοντας τα μεγέθη και τη θέση των χωρών για να απεικονίσει δείκτες όπως το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν, το ποσοστό βροχόπτωσης, τον δείκτη θνησιμότητας κ.α. θέλοντας να προβάλει καινούργιες οπτικές θέασης του κόσμου προσανατολίζει το θεατή στο να αναγνώσει την μονομερή και αποσπασματική εικόνα που έχουμε για τον κόσμο. Η πραγματικότητα που προβάλει ο χάρτης τίθεται υπό αμφισβήτηση και η αυθαιρεσία γίνεται κινητήρια δύναμη για νέες δυνατότητες. Δομές οι οποίες αποκρύπτονται σε ένα παραδοσιακό χάρτη έρχονται στο προσκήνιο για να αποκαλύψουν την πολυπλοκότητα και την συνθετότητα της κυριαρχίας και της εξάρτησης. Το έργο διαπραγματεύεται τον κόσμο μέσα από το μέσο με τον οποίο τον γνωρίζουμε, δηλαδή το χάρτη και η καλλιτεχνική δημιουργία δεν υπονομεύεται από την στατιστική, επιστημονική και ουδέτερη προσέγγιση.

Blot (Gross Domestic Product by country)

Equal Countries A-Z

brian fay Το έργο του Brian Fay ασχολείται με την καταγραφή του χρόνου και τον διάλογο ανάμεσα στα διάφορα μέσα έκφρασης. Τα μέσα που χρησιμοποιεί είναι η ζωγραφική, η εγκατάσταση, το βίντεο και τα τυπώματα για να διερευνήσει την επίδραση του χρόνου ανάμεσα στα διαφορετικά επικοινωνιακά συστήματα. Τα έργα που εκθέτει είναι ίχνη πάνω σε αλλοιωμένες επιφάνειες ιστορικών έργων τέχνης και χαλασμένες παλιές ταινίες του πρώιμου βουβού κινηματογράφου. Πρόθεση του είναι η καταγραφή της επίδρασης του χρόνου και της ιστορίας στα μέσα και στα υλικά. Τα έργα του αποτελούν επιφάνειες από γνωστά έργα τέχνης που έχουν περάσει από ακτίνες χ και αναφέρονται τόσο στο χρόνο που έχει περάσει από την ολοκλήρωση του έργου αλλά και στην χρονική διάρκεια εκτέλεσης τους. Ο καλλιτέχνης υποβάλλει τον εαυτό του σε λεπτομερειακή καταγραφή και έρευνα σε καταστραμμένες επιφάνειες έργων των Da Vinci, Vermeer, Titian, Malevich και Mondrian. Οι πινάκες και τα τυπώματα του καταγράφουν την υποβάθμιση των έργων πάνω σε καμβά αποκαλύπτοντας την ευαισθησία στην τριβή του χρόνου και του περιβάλλοντος. Η προσήλωση του Fay στην ‘επιφάνεια’ κάνει τη δουλειά του να μοιάζει με μυστικιστικούς χάρτες που χαρτογραφούν την εκτενή τοπογραφία της αποσύνθεσης, προσκαλώντας το θεατή σε

Vermeer Crack Drawing (the girl with the pearl earing)

λεπτομερή παρατήρηση και σε μια προσπάθεια αναγνώρισης του αρχικού πίνακα που διαφαίνεται στο εύθραυστο τοπίο. Καθώς το περιεχόμενο αποκρύπτεται και η

επιφάνεια αποκαλύπτεται

προκύπτουν ζητήματα περί της αξίας των έργων τέχνης, της προσπάθειας συντήρησης τους και των μεθόδων αυτής. Η εφαρμογή ακτινών χ σε όλα τα έργα προσπαθεί να παράγει μία μέθοδο που παραπέμπει στην επιστήμη και το πείραμα που διαπερνά όλη την ιστορία της τέχνης από την αναγέννηση έως το μοντερνισμό. Η βασική νύξη του καλλιτέχνη είναι ο συνεχής συσχετισμός ξεπερασμένων μεθόδων επικοινωνίας στο σύγχρονο πλαίσιο της τέχνης.

Web Vermeer Milk Jug

charbel ackermann Στο έργο “The New Geometry” ο Ackermann χρησιμοποιεί τη φράση του προέδρου των ΗΠΑ George Bush “the axis of evil” που υιοθετήθηκε από το 2002 για να περιγράψει τις χώρες Ιράν, Ιράκ και Βόρεια Κορέα με τις οποίες υπήρχαν συγκρούσεις. Χρησιμοποιώντας πραγματικούς χάρτες και δορυφορικές εικόνες αναπαριστά τη γη όπως σχηματίζεται υπό αυτόν τον άξονα με μία σειρά λιθογραφίων, έργων σε χαρτί, προβολή εικόνων, μαθηματικών μετρήσεων και πορισμάτων. Μία γραμμή ενώνει τις τρεις χώρες με την Κούβα που θεωρήθηκε ότι συνεργάστηκε με αυτές. Από την Αβάνα στη Πιονκγιάνκ περνώντας πάνω από τη Βαγδάτη και την Τεχεράνη διαγράφει μία ευθεία γραμμή 22.344 χιλιομέτρων πάνω σε μία δορυφορική εικόνα του Google Earth. Το άλλο έργο αναφέρεται στον Leonardo Da Vinci προβάλλοντας το ανθρώπινο αρσενικό σώμα να εκτείνεται πάνω στον χάρτη του κόσμου. Ο ομφαλός πλανάται πάνω από τη Βαγδάτη και το δεξί χέρι και το δεξί πόδι διαγράφουν τέλεια τόξα πάνω στον άξονα.

chris kenny Ο Chris Kenny συλλέγει κομμάτια από χάρτες, αυτοκόλλητα, κλαδάκια, φράσεις, αντικείμενα ίδιου τύπου και τα συνθέτει κυκλικά ή ορθογωνικά. Τοποθετεί πινέζες στο πίσω μέρος τους και τα τοποθετεί σε διάφορα επίπεδα προσπαθώντας να εξομοιώσει τις διαφορές και να τα οργανώσει με ορθολογικό τρόπο. Οι σκιές που δημιουργούνται από τις πινέζες πάνω στις οποίες βρίσκονται τα κομμάτια δίνουν μία υλικότητα ολοκληρώνοντας το έργο. Η προσεκτική ντελικάτη και ελκυστική δουλειά του δημιουργεί ένα είδος ποίησης για τα αντικείμενα και μοιάζει να τα τοποθετεί σε ένα είδος μουσείου, προκαλώντας την εκτίμηση και την αξιολόγηση τους. Τα αντικείμενα αποκτούν αφηγηματική ιδιότητα και παίρνουν συμβολικά νοήματα που σχετίζονται με την μνήμη, την καθημερινότητα, την φαντασία. Στα έργα του με τους χάρτες αμφισβητεί την λογική του χαρτογράφου και δημιουργεί ένα φανταστικό χώρο όπου οι δρόμοι επιπλέουν και αλληλεπιδρούν, οι λέξεις είναι σε διαφορετικές γλώσσες από όλο τον κόσμο και συνθέτουν απίθανους συνδυασμούς αμφισβητώντας την έννοια του τόπου και υπονοώντας την ενότητα του σύμπαντος. Η δουλειά του έχει μία απλότητα και αμεσότητα που γίνεται σαφής αφήνοντας συγχρόνως την φαντασία να συμπληρώσει τα κενά.

christian nold Ο Christian Nold ασχολείται με την χαρτογράφηση των συναισθημάτων και είναι ο συντάκτης του βιβλίου “Emotional Cartography”. Καλλιτέχνες, σχεδιαστές, ερευνητές, ψυχογεωγράφοι και επιστήμονες συνεργάστηκαν για την μελέτη πολιτικών, κοινωνικών και πολιτισμικών φαινομένων μέσω της απεικόνισης των ανθρώπινων συναισθημάτων. Η καταγραφή και η απεικόνιση των καταστάσεων του σώματος γίνεται με μία φορητή συσκευή που την έχει κατασκευάσει ο ίδιος και ονομάζει την διαδικασία “Biomapping”. Τα συναισθήματα και οι διαταραχές μετρώνται και χαρτογραφούνται σε σχέση με τα ποσοστά έκκρισης σακχάρου και την τεχνολογία του GPS. Οι εθελοντές κινούνται στο χώρο και η συναισθηματική τους κατάσταση συνδέεται με την φυσική τους παρουσία στο χώρο. Το σώμα χαρτογραφείται σαν να ήταν έδαφος και το έδαφος σηματοδοτείται από το σώμα. Το έργο Emotion Map of Stockport χαρτογραφεί συζητήσεις των κατοίκων του Stockport και συγκεντρώνοντας τα συνοψίζει σε συγκεκριμένα ζητήματα που αφορούν ένα μεγάλο ποσοστό των κατοίκων, όπως η περιθωριοποιημένη ιστορία της πόλης, η εγκατάλειψη του ποταμού, το μονολιθικό εμπόριο, ο ημιδημόσιος χώρος, η αποξένωση της νεολαίας κ.α. Ο χάρτης αυτός είναι ένα έναυσμα για μία συλλογική συζήτηση και για τη δραστηριοποίηση των ατόμων και της κοινότητας.

christina lucas Το έργο της Christina Lucas, Pantone, είναι ένα βίντεο που μας δείχνει τα πολιτικά σύνορα του κόσμου από το 500 μ.Χ. μέχρι σήμερα. Με χρωματικούς κώδικες και μοτίβα που γίνονται εύκολα κατανοητά διαγράφει τις ιστορικές πολιτικές αλλαγές μετρώντας κάθε χρόνο σαν ένα δευτερόλεπτο που αναγράφεται στο κάτω μέρος της οθόνης. Τα χρώματα αλλάζουν ανάλογα με τις πολιτικές αλλαγές που συνήθως οφείλονται στην κληρονομιά, σε συμμαχίες και ως επί το πλείστον σε πολέμους. Αυτό το αφηρημένο πολύχρωμο έργο μιλά σιωπηλά και συνοπτικά για την ιστορία του κόσμου. Σαν ένας αυτόνομος ζωντανός οργανισμός που καταλαμβάνει την επιφάνεια της γης δρα χωρίς να φαίνεται να έχει ιεραρχία ή να υπόκειται σε κάποιο σύστημα. Με την αποστασιοποιημένη επιστημονική προσέγγιση ορίζει την κλίμακα του κόσμου και τις αέναες προσπάθειες των κοινωνιών να κινούν τα σύνορα και να δημιουργούν νέες εθνικές ταυτότητες.

christina ray -glowlab

christoph fink Ο Christoph Fink στη δουλειά του “Ο ‘Ατλαντας των κινήσεων” καταγράφει τις κινήσεις δίνοντας σημασία στις εμπειρίες που διαδραματίζονται μεταξύ του σημείου αναχώρησης και του σημείου άφιξης μίας διαδρομής. Ολων των ειδών οι διαδρομές, με οποιοδήποτε μέσο και για οποιοδήποτε σκοπό, καταγράφονται με σκίτσα, σημειώσεις, ηχογραφήσεις, υπολογισμούς, διαγράμματα, φωτογραφίες. Το σύνολο παίρνει τη μορφή ενός καταλόγου απογραφής που διαπραγματεύεται τα μεγέθη του χώρου και του χρόνου και την σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον. Στο έργο “Movement79” κατασκευάζει κεραμικούς δίσκους που αναφέρονται στο ταξίδι του στην Κωνσταντινούπολη και μιλούν για τη σχέση του χώρου και του χρόνου σε διαφορετικές κλίμακες. Μία αυτή του χρόνου του γης, 4,55 δισεκατομμυρίων ετών, μία της ιστορίας της πόλης της Κωνσταντινούπολης, 2665 χρόνων, και μία του δικού του ταξιδιού 945927 δευτερόλεπτων ή αλλιώς 262 ωρών, 45 λεπτών και 27 δευτερόλεπτων.

claudio parmiggiani

pellemondo, 1968

collection dei continenti, 1972

clodagh emoe Η Clodagh Emoe χρησιμοποιεί το χάρτη και υιοθετεί μεθόδους όπως ένας χαρτογράφος του μεσαίωνα για να ερευνήσει τις προσπάθειες μας να τοποθετηθούμε σε ένα σύμπαν για το οποίο φαινομενικά είμαστε άσχετοι. Τα όρια μεταξύ τέχνης και έρευνας θολώνουν λόγω της δημοκρατικής προσέγγισης στα θέματα. Η έκθεση I am here somewhere μιλά για την έμφυτη μας επιθυμία ένταξης στη μάζα ενώ συγχρόνως προβάλει τους φυσικούς και πνευματικούς περιορισμούς της ανθρώπινης κατάστασης. Στη δουλειά της μιλά για τυχαίες περιπτώσεις που συμβαίνουν και περνούν απαρατήρητες. Η έρευνα στη δουλειά της παίζει σημαντικό ρόλο και αφορά την συνεργασία της με ανθρώπους μέσα και έξω από το χώρο της τέχνης. Διαπραγματεύεται θέματα όπως η φιλοσοφία, ο μυστικισμός, τα τελετουργικά, ο πνευματικός διαφωτισμός, η θρησκεία, μεταχειρίζεται το συναίσθημα, την ουτοπία, το φόβο και το δέος και τον αποπροσανατολισμό που βιώνει ο κόσμος. Ο φόβος στη δουλειά της γίνεται ένα μανιφέστο που μας προβάλει ότι προτιμάμε να αγνοούμε, το άγνωστο, το κενό. Χρησιμοποίει τους χάρτες για να διερευνήσει τις προσπάθειες μας να διαμορφώσουμε μία επισφαλή θέση στον κόσμο και για να πλοηγηθεί σε άγνωστα εδάφη. Τα σχέδια με μολύβι είναι πυκνά χωρίς κενό και το σχέδιο φαίνεται να παρεκτρέπεται και να ενεργεί αυτοβούλως. Οι κατασκευές της είναι από απλά υλικά για να γίνεται διακριτή η τρωτή και απτή φύση τους. Προβάλει τις επίμονες προσπάθειες της ανθρωπότητας να γνωρίσει το αόρατο και το ανέφικτο. Οι υπαρξιακές αναζητήσεις στην πρακτική της φαίνονται στην μέθοδο παραγωγής του έργου. Η μεθοδικότητα αποκαλύπτει τη ρευστή της υπόσταση και κατάλοιπα της διαδικασίας εμφανίζονται στο τελειωμένο αποτέλεσμα προβάλλοντας τους πνευματικούς και φυσικούς περιορισμούς της ανθρώπινης κατάστασης. Τα αποτελέσματα της δουλειάς δείχνουν πως η επιθυμία μας για απόλυτη γνώση διαβάλλεται και παρεμποδίζεται πάντα.

CLUI- The Center for Land Use Interpretation

constant nieuwenhuys [1920-2005] Ο Ολλανδός καλλιτέχνης Constant από τη δεκαετία του ’50 ξεκίνησε μία σειρά έργων με θέμα τη Νέα Βαβυλωνία, μία ουτοπική, αντικαπιταλιστική πόλη που πρότεινε ένα εναλλακτικό τρόπο ζωής και εμπειριών. Με σκίτσα, σχέδια, κείμενα, τοπογραφικούς χάρτες, κολάζ και αρχιτεκτονικά μοντέλα η Νέα Βαβυλωνία παρουσιάζει μία πόλη μικρή σε μέγεθος που αιωρείται πάνω από τις πραγματικές αστικές μητροπόλεις, είναι μία μεγακατασκευή που αποτελείται από μεταποιήσιμα, πολυμορφικά μέρη που ενώνονται και επεκτείνονται. Οι κάτοικοι ονομάζονται homo ludens και περιφέρονται στην πόλη αυτή, βιώνοντας διάφορες καταστάσεις με σκοπό να αυτοϊκανοποιηθούν και να ολοκληρωθούν. Οι κοινωνικές υποχρεώσεις, η δουλειά, η οικογενειακή ζωή και η πολιτική ευθύνη δεν αποτελούν μέρος του μεταεπαναστατικού αυτού ανθρώπου σε διάδραση, του δημιουργικού νομά. Οι θεωρίες του Constant για την μεταπολεμική αστικοποίηση τον απομάκρυναν από το καλλιτεχνικό αβάντ γκαρντ κίνημα Cobra στο όποιο είχε αποκτήσει ήδη φήμη ως ζωγράφος και τον μύησαν στο κίνημα της Λεττριστικής, η οποία το 1958 μετεξελίχθηκε στο κίνημα της Καταστασιακής Διεθνούς.

cornelia parker Η Cornelia Parker ερευνά και αποκαλύπτει τις άγνωστες πτυχές της καθημερινότητας. Συνδυάζοντας οπτικές και λεκτικές αναφορές το έργο της ερεθίζει πολιτισμικές αναφορές και προσωπικούς συσχετισμούς. Ο θεατής γίνεται μάρτυρας την μετατροπής απλών καθημερινών αντικειμένων σε κάτι συναρπαστικό και περίεργο. Θέματα της παγκοσμιοποίησης, των μέσων μαζικής ενημέρωσης και του καταναλωτισμού χρησιμοποιούνται σαν υλικό για την δημιουργία νέων χώρων μελέτης του οικείου. Στη σειρά έργων Meteorite lands in the middle of nowhere η καλλιτέχνης χρησιμοποιεί ένα κομμάτι από ένα μετεωρίτη τετρακοσίων χρόνων που τον υπερθερμαίνει και τον τοποθετεί πάνω σε χάρτες γνωστών πόλεων αφήνοντας το σημάδι και καίγοντας το μέρος που απεικονίζει ο χάρτης. Οι τόποι που έχει επιλέξει έχουν μεταφορική σημασία και φτιάχνουν ένα λογοπαίγνιο όπως για παράδειγμα η περιοχή Paris στο Texas που είναι γνωστή από την ομώνυμη ταινία του Wim Wenders, η περιοχή Bagdad στη Louisiana, η Bethlehem στη North Carolina. Η διαδικασία και η πληροφορία που μας δίνει για τα έργα της γίνεται πιο σημαντική από το αποτέλεσμα καθώς η ίδια ορίζει το πλαίσιο και τις συνθήκες δημιουργίας. Η μεταφορική σημασία του έργου διαπραγματεύεται τον φόβο για το άγνωστο και για το μέλλον έχοντας αποκαλυπτικό προφητικό χαρακτήρα.

dan zeller Με υβριδικές αναφορές ο Dan Zeller δημιουργεί πολυμορφικά τοπία τα οποία χειρίζεται με συγκεκριμένες δομικές αρχές. Μιμούμενος τις αεροφωτογραφίες και τις οργανικές μορφές των κυτταρικών συστημάτων κάνουν τα έργα του να μοιάζουν ατέρμονα, να επεκτείνονται εκτός του καμβά, να αποτελούν συστήματα εντός συστημάτων επ’ αόριστο. Ο ίδιος έχει μεθοδεύσει την τεχνική του και βασικές αρχές του είναι να μην σβήνεται τίποτα από τον καμβά και οι γραμμές να αντιμετωπίζονται σαν μία αδιάβλητη εδαφοκυριαρχία, που δεν πρέπει να καταπατηθεί. Οι αναφορές σε τόπους, εικόνες, τοπογραφικούς χάρτες, σχηματικά διαγράμματα και γενικότερα οι δισδιάστατες μεταφράσεις του τρισδιάστατου κόσμου, δεν είναι συγκεκριμένες αλλά αποτελούν ένα σύνολο επιρροών που από μνήμης δρα και δυναμικά ενστερνίζεται και αφομοιώνει όλη αυτή τη γνώση.

danica dakic Η Danica Dakic στο έργο Zid/Wall (1998) δημιουργεί ένα βίντεο που αποτελείται από 64 τμήματα που προβάλουν τα στόματα διαφορετικών ανθρώπων που μιλούν σε διαφορετικές γλώσσες. Σαν τα τούβλα ενός τοίχου ή σαν μία σύνθεση παράλληλων ιστοριών, ο ήχος που παράγεται είναι ένα βουητό πολλών φωνών και συγχρόνως κάθε ήχος βγαίνει από ένα στόμα και παρατηρώντας σχηματίζονται ξεχωριστές μεμονωμένες προτάσεις. Το έργο θυμίζει τον πύργο της Βαβέλ από την θρησκευτική παράδοση. Η δουλειά της Dakic αναφέρεται στην πολιτισμική, την πολιτική και την γεωγραφική ταυτότητα. Το σώμα και η γλώσσα, ο προφορικός λόγος, αποτελούν κυρίαρχα χαρακτηριστικά στην διαμόρφωση της ταυτότητας, η οποία επηρεάζεται από τις κοινωνικές αλλαγές, τους πολέμους, την παγκοσμιοποίηση, την μετανάστευση.

danniele tegeder Το έργο “The Chicago Index of the Invisible:Incidents and Interconnections” ερευνά το ζήτημα των εξαφανισμένων προσώπων και των εγκλημάτων που καθημερινά συμβαίνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες και συγκεκριμένα στην ευρύτερη περιοχή του Σικάγο. Η εγκατάσταση της καλλιτέχνιδος με φωτογραφίες, διαγράμματα, σημειώσεις, αρχειακό υλικό, προβολή εικόνων και σκίτσα διαφωτίζει σχέσεις και γεγονότα που αφορούν τα αγνοούμενα πρόσωπα και με ένα τρόπο προτείνει μία εναλλακτική μορφή καταγραφής και αρχειοθέτησης. Το έργο χαρτογραφεί το ανεξερεύνητο και το ανεξιχνίαστο δίνοντας μορφή και οργανώνοντας το άγνωστο. Η καταγραφή της Tegeder δεν είναι τόσο αντικειμενική αλλά περισσότερο ποιητική, εστιάζει περισσότερο στην αντίληψη της κοινωνίας και στο πώς τα θύματα γίνονται φετιχιστικά αντικείμενα της διαδεδομένης κουλτούρας. Ακόμη και αν δεν θίγονται άμεσα πολιτικά ζητήματα το αποτέλεσμα εστιάζει στην συνείδηση των πολιτών και στην κοινωνική αφύπνιση.

david opdyke Το έργο Ebb and Flow του 2008 είναι μέρος της πρώτης ατομικής έκθεσης του καλλιτέχνη που ονομάζεται Manifest Destination. Το έργο είναι ζωγραφισμένο κατευθείαν πάνω στον τοίχο της έκθεσης με διάφορα αντικείμενα κολλημένα σε αυτόν και λειτουργεί σαν ένα υπόβαθρο και περιβάλλον για τα υπόλοιπα έργα. Εχει την μορφή χάρτη με τις κυκλικές αποχρώσεις του γαλάζιου γύρω από τα αντικείμενα που είναι σπασμένα κομμάτια μοντέλων πλοίων αναμειγμένα με βαμμένο φελιζόλ που σχηματίζουν τα νησιά. Η τραχύτητα των εξογκωμένων όγκων σε αντιπαράθεση με την ήπια διαβάθμιση των χρωμάτων πάνω στην επιφάνεια του τοίχου ορίζει τα αυστηρά σύνορα φυσικού και τεχνητού περιβάλλοντος. Ο χάρτης δεν είναι από κάποιο υπαρκτό μέρος αλλά έχει ελεύθερη μορφή που δημιουργεί την αίσθηση μιας αλυσίδας μεμονωμένων τμημάτων που φτιάχνουν μία ενιαία χειρονομία. Ολα τα έργα του έχουν πολιτικές νύξεις και για το λόγο αυτό χρησιμοποιεί εκτεταμένα τους χάρτες που από τη φύση τους είναι συμβολισμοί και δρουν μέσα σε συγκεκριμένο περιεχόμενο. Η επιρροή του από τον καλλιτέχνη Chris Burden είναι αισθητή. Το έργο αυτό παρόλο που έχει ελάχιστες προφανείς σχέσεις με πολιτικά ζητήματα, εφόσον λειτουργεί ως το υπόβαθρο υπονοεί την καθολικότητα του χάρτη και το συνολικό πλαίσιο που κυριαρχεί την αντίληψη μας.

dawn gavin Η Dawn Gavin μέσα από διαδικασίες αλλοίωσης, απομόνωσης, μετατροπής του χάρτη εισάγει το δικό της λεξιλόγιο για την απουσία και την παρουσία, για την πληροφορία και το χάος, για τον χώρο και την ταυτότητα, το οικείο και το άγνωστο. Μπαίνει στο σώμα μίας έτοιμης εικόνας και προκαλεί χωρικές και ιδιοκτησιακές μεταφορές προσφέροντας νέες ερμηνείες. Οι ερμηνείες του χάρτη, τα σύνορα, οι οροθετημένες ζώνες, τα δίκτυα συνθέτουν τα νοητά όρια του εαυτού και του σχηματισμού της ταυτότητας. Δημιουργεί αόριστα εδάφη και χαρτογραφικά τοπία που ισορροπούν ανάμεσα στο ορατό και το αόρατο, στο βρίσκομαι και το χάνομαι, στην μετάβαση και τη στάση, στην συνεχή μετάλλαξη. Το αντικείμενο και το υποκείμενο αποστασιοποιούνται

και

η

σύνδεση

τους

αποτελείται από ρευστούς συσχετισμούς. Το έργο της αντανακλά την προσωπική της κατάσταση καθώς είναι αρκετά εσωστρεφές και γίνεται αναγνώσιμη η διαδικασία κατασκευής του, πολλές φορές λεπτομερειακή και χρονοβόρα. Η κατασκευές τις είναι εύθραυστες και ονειρικές τονίζοντας την φύση του χάρτη και την αδυναμία προσωπικού εντοπισμού. Το έργο "Subduction III" αποτελείται από γκρι πεντάγωνα στο πίσω μέρος, τα οποία μοιάζουν με το ανάπτυγμα της γήινης σφαίρας και σε πρώτο επίπεδο, προεξέχοντας από τον τοίχο λεπτές γραμμές από δυσανάγνωστους χάρτες χωρίζουν τις κεντρικές περιοχές, τα σκούρα πεντάγωνα και ταυτόχρονα χάνονται στην ασάφεια.

dennis oppenheim Ο Dennis Oppenheim ασχολήθηκε με την Land art και χρησιμοποίησε το σώμα του για να ερευνήσει τα όρια της επικοινωνίας, της μετάλλαξης και άλλων εννοιών. Το έργο Accumulation Cut του 1969 είναι μία φωτογραφία τοποθετημένη δίπλα σε ένα χάρτη που απεικονίζει ένα κανάλι που έκανε με ηλεκτρικό πριόνι ο καλλιτέχνης κάθετα σε ένα παγωμένο ρυάκι. Μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο η χαρακιά είχε ξαναπαγώσει χωρίς να αφήσει πίσω της τα ίχνη της ανθρώπινης παρέμβασης. Η δύναμη της φύσης πολλές φορές υπερβαίνει τον άνθρωπο που θέλει να διαμορφώσει το περιβάλλον και να αφήσει το στίγμα του. Το έργο είναι μία καταγραφή των δράσεων που εκφράζει την παροδικότητα και δίνει βαρύτητα στην ιδέα και τη διαδικασία της δημιουργίας. Ο χάρτης παίρνει συμβολική χρήση, δηλώνει την πραγματική τοποθεσία του έργου και συγχρόνως χαρτογραφεί το έργο σημειώνοντας το πάνω στο χάρτη. Το έργο Annual Rings του 1968 απεικονίζει τους ομόκεντρους δακτύλιους ανάπτυξης των δέντρων πάνω στο χιόνι στη γραμμή των συνόρων Η.Π.Α. και Καναδά. Το έργο θίγει την ιδέα του χρόνου και τα ρευστά πολιτικά συνορα.

douglas huebler Ο Douglas Huebler στο έργο 42nd Parallel παρουσιάζει το σύστημα ταχυδρομικών υπηρεσιών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Προσπαθώντας να διαγράψει μία διαδρομή που ενώνει την ανατολική με τη δυτική ακτή των ΗΠΑ. Στέλνει δεκατέσσερα δέματα σε τοποθεσίες που βρίσκονται στην 42η παράλληλο του γεωγραφικού πλάτους των ΗΠΑ. Τα δέματα επιστρέφουν στον αποστολέα, εφόσον δεν υπάρχει παραλήπτης και εσωκλείονται σε μεγαλύτερο δέμα και η διαδικασία συνεχίζεται. Με τις ταχυδρομικές αποδείξεις ο Huebler διαγράφει μία γραμμή με δεκατέσσερις πόλεις από το Α έως το Ν. Στο έργο παρουσιάζεται ο καθιερωμένος πολιτικός χάρτης των Ηνωμένων Πολιτειών με μία γραμμή που ενώνει αυτές τις σημειωμένες πόλεις. Η παρέμβαση σε ένα υπάρχον σύστημα του κόσμου με ένα τρόπο που δημιουργεί ένα νέο δεδομένο, προκαλεί την όψη μίας διαφορετικής πλευράς της πραγματικότητας. Τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη αποτελούν συμβολισμούς που δεν έχουν πραγματική υπόσταση και η χρήση τους για την χάραξη μίας σχέσης μεταξύ του πραγματικού και του φαντασιακού αντιπαρατίθεται με τον χάρτη, που είναι ένα παγκόσμιο μέσο εμπορικό και διαδομένο. Το έργο μεταφέρει την ιδέα μίας γραμμής σε γεωγραφικά δεδομένα και διαδρά με τα συστήματα της κοινωνίας απεικονίζοντας τον περιοδικό χρόνο και χώρο. Η ύπαρξη μίας σχέσης που δεν έχουμε μάθει να αντιλαμβανόμαστε κλονίζει τα πλαίσια μέσα στα οποία προσανατολίζεται η κοινωνία, ρευστοποιεί την καθιερωμένη απεικόνιση και θέτει ερωτήματα για την δομή των συστημάτων. Για τον ίδιο, η αντικειμενική, επιστημονική και καθημερινή πτυχή του χάρτη γίνεται ένα επιχείρημα διαχωρισμού της τέχνης από την οπτική απόλαυση.

ed ruscha

elin o'hara slavick Ο Elin o'Hara Slavick στο έργο Protesting Cartography ή αλλιώς Places the United States has Bombed παρουσιάζει 60 σχέδια με τους τόπους που έχουν βομβαρδιστεί από την Αμερικανική κυβέρνηση. Τα σχέδια του είναι προκηρύξεις και έχουν τον χαρακτήρα της διαπαιδαγώγησης για θέματα της πολιτικής, των στρατιωτικών παρεμβάσεων, της ιστορίας και του πολέμου. Ενώ ο χάρτης χρησιμοποιείται σαν μορφή εξουσίας ο καλλιτέχνης τον μεταστρέφει σε διαμαρτυρία και το κείμενο που τον συνοδεύει αποκαλύπτει μία χρήση του χάρτη διαφορετική από την σύνηθη. Η έντονη χρήση των χρωμάτων και αυτή η ελκυστική απόδοση του χάρτη παίζει το ρόλο του θέλγητρου για τον θεατή που μετέπειτα συνειδητοποιεί τον τρόμο που κρύβεται πίσω από αυτή την εικόνα.

ellen rothenberg Η Ellen Rothenberg είναι μία καλλιτέχνης που μέσα από την performance, την εγκατάσταση και τα δημόσια έργα εκφράζει και θίγει ζητήματα για την κοινωνία, την πολιτική και την ιστορία. στο τμήμα των δημοσίων έργων που της έχουν ανατεθεί ανήκει το έργο “An American Garden”, μέρος μιας ευρύτερη έκθεσης για την ανάκτηση των κήπων στις πόλεις. Η τοποθεσία που της ανατέθηκε είναι ένα πάρκο σε μία περιοχή του Σικάγο που αναβαθμίζεται με γοργούς ρυθμούς, με κατοίκους χαμηλών εισοδημάτων και φημισμένη για την συνύπαρξη και συμβίωση διαφορετικών εθνικοτήτων. Το project ξεκίνησε με συζητήσεις των κατοίκων της γειτονιάς, ιστορικούς τοπίου, νέους που εμπλέκονται σε προγράμματα αναμόρφωσης πάρκων και κείμενα του Jens Jensen, πρωτοπόρου αρχιτέκτονα τοπίου που είχε ασχοληθεί στο παρελθόν με το σχεδιασμό του συγκεκριμένου πάρκου. Μέσα από τις συζητήσεις το προφίλ του Πάρκου πήρε το χαρακτήρα μίας ζωντανής και πολύπλοκης ιστορικά και πολιτισμικά κοινωνίας την οποία η καλλιτέχνης χρησιμοποίησε. Με την γλώσσα σαν το μέσο επικοινωνίας περικύκλωσε δέντρα, τοποθέτησε λογότυπα στα παγκάκια και σηματοδότησε κενά μέρη με σκοπό να χαρτογραφήσει την κοινωνική και πολιτισμική τοπογραφία και να καταρρίψει τις υποθέσεις που διαμορφώνουν τις επιλογές για την περιήγηση στην πόλη.

emma williams Θεωρώντας το χάρτη ένα αναπόσπαστο κομμάτι της αστικής ζωής της στο Λονδίνο η Emma Williams αντλεί την έμπνευση της για να δημιουργήσει τοπία με διαφορετικές οπτικές. Ο χάρτης, ένας οδηγός περιήγησης των πτυχών και των ταυτοτήτων του Λονδίνου, αποτελεί για την ίδια μία έμπιστη και περιεκτική πηγή από την οποία γνωρίζει την πόλη. Τα έργα μεταφράζονται σε γραμμές, χρώματα, σύμβολα και κενά και ο θεατής καλείται να περιηγηθεί σε αυτά τα αλλοιωμένα τοπία μονάχα με τη βοήθεια των χαρτογραφικών χαρακτηριστικών τους.

eugene atget Ο Eugene Atget γεννημένος το 1857 ασχολήθηκε με την φωτογραφία ντοκουμέντο κατά τη δεκαετία του 1890. Περισσότερες από 10.000 εικόνες καταγράφουν τους ανθρώπους, την καθημερινή ζωή και τα αξιοθέατα της Γαλλικής πρωτεύουσας. Οι φωτογραφίες του χρησιμοποιήθηκαν από ζωγράφους της εποχής που αντλούσαν τη θεματολογία τους από σκηνές φωτογραφιών. Επίσης του ανατέθηκε η πλήρης καταγραφή και διατήρηση των αξιοθέατων του Παρισιού από το Carnavalet Museum. Στις εικόνες του για το Παρίσι σπάνια βλέπουμε ανθρώπους καθώς φωτογράφιζε νωρίς το πρωί και ο χρόνος έκθεσης των φωτογραφιών ήταν μεγάλος. Παρόλα αυτά υπάρχει μία ουμανιστική προσέγγιση προς την πόλη γιατί απέφευγε την αποστειρωμένη συμμετρία και την ουδέτερη στάση της φωτογραφίας ως προς τα θέματα. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από μία συνειδητή θρυμματισμένη τελειότητα. Παρατηρούμε ότι με την εξέλιξη της φωτογραφίας, η ανάγκη της ανθρώπινης ύπαρξης να χαρτογραφήσει την καθημερινότητα μεθοδεύτηκε και καθορίστηκε από το μέσο.

eva wohlgemuth Η χαρτογράφηση του σώματος είναι το θέμα της Eva Wohlgemuth στο έργο Bodyscan: Instandstillness (1997 -2005). Η καλλιτέχνης αναπαράγει τον εαυτό της σαν να ήταν ψηφιακό αντικείμενο και τον αντιμετωπίζει σαν μία τοπογραφική τρισδιάστατη δομή. Η χαρτογράφηση του σώματος παίρνει τη μορφή είτε απλού κειμένου, με σειρές από νούμερα, είτε ως τρισδιάστατου μοντέλου, είτε ως επιφάνειες, τομές, επίπεδα, είτε ως βίντεο και μοντέλο εικονικής πραγματικότητας. Τα ψηφιακά δεδομένα του σώματος της τα χρησιμοποιεί σε κάποια έργα σαν αντικατάστατο το εαυτού της, με ένα βίντεο όπου ο θεατής μπορεί να πάρει προσωπικές πληροφορίες, να εξερευνήσει το σώμα της και να ακούσει το πώς περνά τη μέρα της. Σε άλλες περιπτώσεις ο θεατής μπορεί να περιηγηθεί στο εσωτερικό και το εξωτερικό του σώματος της σαν να ήταν αυτό τοπίο. Το έργο αναφέρεται σε θέματα που έχουν να κάνουν με την τεχνολογία, την εικονική πραγματικότητα την αντικατάσταση μίας υπόστασης με πληροφορία και το ερώτημα του πώς μπορούμε να καθορίσουμε την θέση μας στον δικτυακό χώρο. Το σώμα σαν ένα τοπογραφικό στοιχείο αναλύεται και χαρτογραφείται και προστίθενται αφηγηματικά προσωπικά και κοινωνικά στοιχεία σε αυτό. Η διαφορετική απεικόνιση του σώματος δεν έχει ως σκοπό την δημιουργία της τέλειας ανθρωπομηχανής αλλά ερευνά την έννοια του ατόμου και ορίζει νέες θεωρίες και ιστορίες για τον εαυτό.

frances whitehead Η Frances Whitehead είναι ιδρυτικό μέλος της Artetal, μίας ομάδας που ερευνά το αστικό περιβάλλον και προσανατολίζεται στον οικολογικό σχεδιασμό. Σαν ομάδα έχουν ασχοληθεί με την μελέτη αστικών χαρακτηριστικών,

την

εμπειρία

στην

πόλη,

τις

παρεμβάσεις και την ψυχογεωγραφία. Η ίδια σαν καλλιτέχνης εφαρμόζει παρόμοιες προσεγγίσεις στα έργα της. Το έργο "Arguably Alive (the virus taxonomy)" αποτελείται από 50 δοχεία τοποθετημένα σε ανοξείδωτα βάθρα. Τα δοχεία αυτά μοιάζουν με αυτά που χρησιμοποιούνταν από τους αρχαίους Αιγύπτιους για να μουμιοποιούν τα όργανα των νεκρών και τα καπάκια τους είχαν το σχήμα κάποιου ζώου. Στην εγκατάσταση της Whitehead τα καπάκια των δοχείων έχουν το σχήμα ενός αναγνωρίσιμου ιού και παρουσιάζονται πάνω από 80 κατηγορίες ιών με το ύφος των τοτέμ. Η Whitehead διαπραγματεύεται ζητήματα της επιστήμης, της αρχειοθέτησης και του θανάτου μέσω αυτού του έργου.

francesca berrini Η Francesca Berrini χρησιμοποιεί παλιούς χάρτες που τους κόβει σε μικρά κομμάτια και συνθέτει φανταστικούς νέους κόσμους. Οπτικά μπορεί να ξεγελά το θεατή που από μία απόσταση δεν μπορεί να διακρίνει το κολλάζ αλλά από κοντά το κάθε κομμάτι είναι προσεκτικά τοποθετημένο ώστε οι γραμμές, οι λέξεις, τα πλαίσια να ανασχηματίζουν νέους τόπους με καινούργιες ονομασίες. Η μεταποίηση του τοπίου είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ύπαρξης, οι ανεξίτηλες παρεμβάσεις του ανθρώπου μπορούν να γίνουν αντιληπτές μέσα από το χάρτη και η καλλιτέχνης εστιάζει σε αυτή την τομή, την συνάντηση του φυσικού με το τεχνητό μέσα από την απεικόνηση του.

francis alys Το 2002 ο Francis Alÿs, σε συνεργασία με τους Cuauhtemoc Medina και Rafael Ortega, συγκέντρωσε 500 εθελοντές στην πόλη Λίμα στο Περού. Σχημάτισαν μία συνεχόμενη γραμμή και με φτυάρια που τους δόθηκαν προσπάθησαν να μετακινήσουν την άμμο κατά ένα μέτρο. Το έργο ονομάζεται When Faith moves mountains από την ρήση “ η πίστη κινεί βουνά” και έχει μεταφορικές και αλληγορικές σημασίες καθώς το εγχείρημα ήταν ακατόρθωτο αλλά επικεντρωνόταν στη βοή, τον όχλο και την προσπάθεια. Αυτή η γεωλογική μετατόπιση στην ουσία εκτελεί τον χάρτη, επεμβαίνει σε αυτόν. Τα έργα του Alÿs έχουν να κάνουν με την συλλογή, την καταγραφή, τις εμπειρίες της περιπλάνησης, τη δημιουργία και την καταπάτηση ορίων. Σε άλλα έργα του σχηματίζει διαδρομές, αφήνει τα σημάδια του στη γη, καταγράφει και παρατηρεί τις κοινωνικοπολιτικές και πολιτισμικές καταστάσεις συγκεκριμένων τόπων. Επικεντρώνεται πάντα στο στοιχείο του ανθρώπου και συγκεκριμένα στην ανθρώπινη θέληση. Είναι έντονα επηρεασμένος από τα κινήματα της Καταστασιακής Διεθνούς και των Fluxus. Η ψυχογεωγραφία και η θεωρία της περιπλάνησης έχουν εφαρμοστεί σε μεγάλο βαθμό στην performance art το τελευταίο τέταρτο του αιώνα, αλλά στην περίπτωση του Alys παίρνουν περισσότερο παρεμβατική μορφή παρά αποτελούν σχολιασμό στην κοινωνική πραγματικότητα.

gisela insuaste Τα έργα της Gisela Insuaste βασίζονται στην μνήμη υπαρκτών και φανταστικών τοπίων. Με τις εγκαταστάσεις, τη ζωγραφική και άλλα μέσα χαρτογραφεί και τονίζει τις περίπλοκες και ιδιότυπες τοπολογίες των αστικών χώρων. Το αποτέλεσμα μιλά για την άπιαστη, ασταθή και ασαφή μορφή των αστικών χώρων που στην ουσία είναι μία αντανάκλαση των φυσικών, συναισθηματικών και κοινωνικό-πολιτικών συνθηκών. Τα έργα έχουν αυτήν την απροσδιόριστη δυναμική μορφή η οποία σχηματίζεται έπειτα από διαδικασίες συλλογής, καταγραφής και ερμηνείας των ιδεών και των σχέσεων ανθρώπων, τόπων και πραγμάτων. Οι μορφές εξελίσσονται οργανικά και καταλαμβάνουν το χώρο της έκθεσης σαν παράσιτα κατοίκησης που αντλούν ζωή από το περιβάλλον.

gonzalo puch Ο Gonzalo Puch με μέσο τη φωτογραφία αποτυπώνει καταστάσεις και γεγονότα τα οποία σκηνοθετεί. Οι χώροι που επιλέγει είναι ουδέτερου ύφους, για παράδειγμα το σπίτι του ή μια αίθουσα διδασκαλίας. Η θεματολογία του έχει να κάνει με τη φυσική, τα μαθηματικά, τη βιολογία, τη μουσική, τη γεωγραφία και τις περιβαλλοντικές επιστήμες. Σαν μικρές τελετές και ήσυχες διαδικασίες τα έργα του προσπαθούν να οργανώσουν το χάος του κόσμου με μία δική τους λογική. Στο έργο Globus, το οποίο είναι και αυτοπορτραίτο, ο καλλιτέχνης είναι ξαπλωμένος και προσπαθεί να φουσκώσει μία υδρόγειο σφαίρα που είναι φτιαγμένη από πολλούς χάρτες κολλημένους σε τυχαίες θέσεις. Στο Homage to Vermeer βάζει φωτιά σε ένα τηλεσκόπιο, ενώ το δωμάτιο είναι γεμάτο με χάρτες και βιβλία, θέλοντας να πυροδοτήσει τον ενθουσιασμό της επιστημονικής γνώσης.

gregor turk Το εν εξέλιξη έργο Interstate 50 είναι η ονομασία ενός

φανταστικού

αυτοκινητόδρομου.

Οι

φωτογραφίες από κενές διαφημιστικές πινακίδες αποτυπώνουν τα ταξίδια του καλλιτέχνη σε «ανεπιθύμητα» εδάφη, μέρη που δεν έχουν κάτι το ενδιαφέρον, τόπους πουν μιλούν με τη σιωπή τους. Οι πινακίδες μοιάζουν με τα μνημεία ασήμαντων τοποθεσιών που βρίσκονται στην μέση του πουθενά. Με το κενό υπονοείται μια δυναμική για το μέλλον, η επιφάνεια είναι έτοιμη προς χρήση, αλλά συγχρόνως και μία απόκρυψη του παρελθόντος, όπως συμβαίνει στους τοίχους των πόλεων που έχουν ζωγραφιστεί με γκράφιτι και χρωματίζονται από πάνω με χρώμα για να αποτραπεί η μελλοντική επανάληψη. Ο Turk στα έργα του εστιάζει στις βασικές αξίες της χαρτογράφησης που είναι η μυστηριακότητα, οι

πολιτικοποιημένες

αρχές,

οι

έμφυτες

προκαταλήψεις και η ικανότητα να αποτυπώνεται και να παραποιείται η πραγματικότητα.

hamish fulton Ο Hamish Fulton από τις αρχές της δεκαετίας του ‘70 πειραματίστηκε με νέες μορφές τέχνης που είχαν άμεση φυσική δέσμευση με το περιβάλλον μαζί με καλλιτέχνες όπως ο Richard Long και οι Gilbert and George. Τα έργα του είναι μία καταγραφή των περιπάτων του με σκίτσα, φωτογραφίες, σημειώσεις και επεμβάσεις στο τοπίο και ισχυρίζεται ότι κάθε περίπατος έχει τη δική του ζωή και δεν είναι δυνατό να αποτυπωθεί σε ένα έργο τέχνης. Σκοπός του είναι να δημιουργήσει μία δεκτικότητα με το περιβάλλον και να ενωθεί με τη φύση. Σε μονοπάτια που δεν θεωρούνται τουριστικά ο Fulton καταγράφει και φωτογραφίζει τις εμπειρίες του σαν να κρατάει το ντοκουμέντο μίας οδύσσειας η οποία γίνεται μύθος και χάνει την αφηγηματικότητα της.

hugh davies Ο Hugh Davies με μία ομάδα καλλιτεχνών έχουν ιδρύσει το Analogue Art Map και προτείνουν την συλλογική χαρτογράφηση των σχέσεων. Χρησιμοποιώντας αναλογικές παραδοσιακές μεθόδους χαρτογραφούν την πόλη βιωματικά, οργανώνουν ψυχογεωγραφικά γεγονότα, καταγράφουν τις καταστάσεις και τα περιβάλλοντα. Στο έργο Map me που περιόδευε από πόλη σε πόλη ένας χάρτης αναρτάται στο χώρο και οι κάτοικοι της πόλης καλούνται να έρθουν με μία φωτογραφία, ένα κείμενο, μία κάρτα και με πινέζες, σιλοτέιπ και οτιδήποτε άλλο να τοποθετήσουν την εικόνα τους, δηλαδή τον εαυτό τους στο χάρτη δηλώνοντας το που μένουν ή το που εργάζονται. Μετά ο καθένας παίρνει κλωστές και ενώνει τον εαυτό του με τους ανθρώπους με τους οποίους σχετίζεται και έτσι απεικονίζονται οι σχέσεις στην πόλη.

ingo gunther Ο Ingo Günther από το 1988 ασχολείται με την απεικόνιση στατιστικών δεδομένων και ερευνών πάνω σε υδρόγειες σφαίρες. Το έργο World processor αποτελείται από 300 υδρόγειες σφαίρες που απεικονίζουν τον δείκτη θνησιμότητας, τις διαφορετικές γλώσσες που υπάρχουν, τα πυρηνικά όπλα κάθε χώρας, τα ποσοστά πληθυσμού, την οικονομική ευμάρεια, τα ποσοστά ρύπανσης, το φυσικό ανάγλυφο και γενικά δείκτες και δεδομένα που προκύπτουν από στατιστικές μελέτες και

Percentage of World Energy Consumption

απογραφές ανά τον κόσμο. Το έργο είναι μία προσπάθεια να οριστούν οι έννοιες «πολιτική» και «γεωπολιτική» σφαίρα. Μέσα από ένα πλήθος αποσπασματικών απεικονίσεων ο καλλιτέχνwης δίνει ένα σύνολο που θέλει να ορίσει τον κόσμο αλλά ταυτόχρονα χρησιμοποιεί τους ίδιους μηχανισμούς που αμφισβητεί. Στην υδρόγειο που προβάλει την κατανάλωση ενέργειας τα αριθμητικά ποσοστά είναι μορφοποιημένα σε στατιστικές μπάρες που δείχνουν το μέγεθος του πληθυσμού και αντίστοιχα στο έργο που ορίζει τις ομιλούμενες γλώσσες ανά τον κόσμο το μέγεθος των γραμμάτων ορίζει και τον πληθυσμό.

Companies in countries

Earth in 80 Languages

International Data

jan dibbets Ο Jan Dibbets το 1969 φτιάχνει την εγκατάσταση Afsluitdijk III που αποτελείται από ένα μαγνητόφωνο και ένα χάρτη με μία εικόνα. Ο Dibbets χαρτογραφεί μία διαδρομή που έκανε επί 30χιλιόμετρα με σταθερή ταχύτητα μαγνητοφωνώντας τον εαυτό του να μετρά κάθε χιλιόμετρο. Βλέποντας την διαδρομή στο χάρτη και ακούγοντας την φωνή του και το θόρυβο του αυτοκινήτου ο καλλιτέχνης πρώτον μας βάζει να βιώσουμε το ταξίδι επάνω στη γραμμή του χάρτη και δεύτερον καταλαβαίνουμε ότι είναι αδύνατο να μπορέσει ο ανθρώπινος νους να καταλάβει μία πραγματική απόσταση εάν δεν την εκτελέσει. Το ίδιο συμβαίνει και στο έργο Roodborst Territorium / Sculptur όπου χρησιμοποιεί πολλές φωτογραφίες και το χάρτη του Vondelpark στο Άμστερνταμ για να καταγράψει τη διαδρομή ενός πουλιού. Μέσω της παρατήρησης και της καταγραφής ο Dibbets δίνει τη δυνατότητα στο κοινό να βιώσει μέσα από νέες σχέσεις μία οικεία διαδικασία. Σε πολλά έργα του ο Dibbets εμφανίζει αυτήν την ιδέα με την απόσταση και τις νοητές γραμμές εκτελώντας το χάρτη και εισάγοντας τον στην πραγματικότητα.

Roodborst Territorium / Sculptur 1969

Afsluitdijk III, 1969

janet cardiff

janice caswell Τα έργα της είναι πνευματικοί χάρτες που προσπαθούν να οργανώσουν και να απεικονίσουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις. Ψάχνοντας να βρει την άκρη του νήματος της εμπειρίας καταγράφει τις κινήσεις των σωμάτων και της συνείδησης μέσα στο χρόνο και το χώρο. Χρησιμοποιεί κώδικες για να ορίσει τον χώρο με γραμμές, χρώματα και σημεία και να αφηγηθεί τις σκέψεις δίνοντας ύπαρξη στην μνήμη. Το αποτέλεσμα είναι ένα θολό και ακαθόριστο αλλά προμελετημένο καθώς η μνήμη έχει κενά και κάνει λάθη στις διαδικασίες αναδημιουργώντας το παρελθόν. Η Caswell εστιάζει σε αυτά τα κενά της μνήμης και αναρωτιέται για την δομή του μυαλού και για τους λόγους που οι αναμνήσεις είναι επιλεκτικές.

jasper johns

jeff woodberry Με το χάρτη σαν πρώτη ύλη ο Woodbury κόβει τα κομμάτια γης και αφήνει μόνο το οδικό δίκτυο. Για τον ίδιο ο χάρτης που είναι μία δισδιάστατη απεικόνιση της πραγματικότητας μεταμορφώνεται σε ένα αντικείμενο τριών διαστάσεων. Η αναλώσιμη και χρηστική φύση των χαρτών μέσα από την παρέμβαση του καλλιτέχνη αλλάζει και ο χάρτης παίρνει αισθητικές αξίες και χάνει τη λειτουργία του.

jessica rankin Η Jessica Rankin δημιουργεί πνευματικούς χάρτες χρησιμοποιώντας μεθόδους που παραπέμπουν στην γυναικεία φύση, όπως είναι το πλέξιμο και το ράψιμο. Με λέξεις, εικόνες και σύμβολα δημιουργεί τοπία πάνω σε οργάντζα και σχηματίζει φαντασιακά χειρόγραφα του μυαλού και ενσαρκώνει τη σκέψη. Το οπτικό λεξιλόγιο της είναι τα σύμβολα, οι αρχιτεκτονικές μορφές, τα αστρονομικά σημάδια και οι οδικοί χάρτες. Οι λέξεις κυλούν στο ημιδιάφανο πανί, συνθέτονται και αποσυνθέτονται, διαχωρίζονται, επαναλαμβάνονται. Οι λέξεις σημαίνουν χωρίς να εκφράζουν την ολότητα της φυσικής και συναισθηματικής εμπειρίας, όπως οι χάρτες. Η πλέξη της Rankin διαγράφει το τεράστιο και συγχρόνως μικροσκοπικό, το ουράνιο και συγχρόνως το οργανικό σύμπαν από τις ρευστές και κατακερματισμένες σχέσεις. Η καλλιτέχνης είναι επηρεασμένη από την μεστότητα της Σουρεαλιστικής ποίησης όπου οι λέξεις γίνονται αντικείμενα και σχηματίζουν το εσωτερικό μέρος της φαντασίας. Η προσωπική εμπειρία και οι μνήμες συνδυάζονται με το ευρύτερο σύμπαν μέσα από τα χαρτογραφικά και γενετικά διαγράμματα και οι λέξεις παίρνουν την μορφή δρόμων ή ποταμών. Τα υφάσματα είναι μεγάλου μεγέθους και τοποθετούνται απομακρυσμένα από τον τοίχο αντανακλώντας σκιές και αφήνοντας τον απόηχο τους.

jin-me yoon Το έργο της Jin-Me Yoon διαπραγματεύεται την ταυτότητα σε σχέση με τον τόπο. Η ταυτότητα που κατασκευάζεται από τους μύθους της ιστορίας και της κουλτούρας είναι ένα θέμα για τους ανθρώπους που βρίσκονται σε εξορία, είναι μετανάστες και δεν ανήκουν πουθενά . Η ένταση μεταξύ πολιτισμικής ομοιογένειας, εθνικής ταυτότητας και τόπου γίνεται αισθητή στο έργο της A Group of Sixty-Seven. Δύο ιστορικές εικόνες της Καναδικής τέχνης η πρώτη της τοποθεσίας Maligne Lake, Jasper Park του Lawren Harris του 1924 και η άλλη το Old time Cross Village της Emily Carr του 1929-1930 γίνονται το κάδρο για να φωτογραφηθούν 67 Κορεάτες μετανάστες του Βανκούβερ. Η ονομασία A Group of Sixty-Seven παραπέμπει στην ομάδα τέχνης A Group of Seven και την εθνικιστική προσέγγιση του τοπίου, στην Καναδική συνομοσπονδία του1867 και στο 1967 που λήφθηκαν περιοριστικά μέτρα για τους μετανάστες. Η ανάμειξη των διαφόρων γεγονότων φανερώνει την πολυδιάστατη σχέση τόπου και ταυτότητας και γίνεται ακόμη πιο έντονη με την επιλεγμένη απεικόνιση που παραπέμπει σε φωτογραφίες ταυτότητας. Το γεγονός ότι υπάρχουν οι άνθρωποι φωτογραφημένοι και από μπροστά και από πίσω δηλώνει τον έλεγχο μίας πλήρους ορατότητας που αντιπαρατίθεται με την αόρατη υπόσταση των μεταναστών.

joao machado Ο Joao Machado κάνει κολάζ από παλιούς χάρτες και απεικονίζει ανθρώπους που είναι από τις περιοχές του χάρτη που χρησιμοποιεί. Αλλες φορές η εικόνα αντιπαρατίθεται με την προέλευση του χάρτη δείχνοντας το σύγχρονο μέσα από παλιούς χάρτες. Η χρήση του χρώματος είναι καθοριστική για το ύφος των έργων του που τους δίνει μία pop αίσθηση.

john baldessari Το California Map Project (1960) του John Baldessari περιλαμβάνει φωτογραφίες του τοπίου που με φυσικό τρόπο σχηματίζουν τα γράμματα της λέξης California. Οι τοποθεσίες που έχει επιλέξει βρίσκονται κοντά στα μέρη που πάνω στο χάρτη του National Geographic βρίσκεται τυπωμένη η λέξη California. Σε αυτό το έργο ο Baldessari γράφει στον τόπο και χρησιμοποιεί τη γλώσσα θέλοντας να τονίσει ότι μπορούμε να την περιγράψουμε ευκολότερα από ότι τον ίδιο τον κόσμο. Η αντιπαράθεση των συμβόλων με τον πραγματικό κόσμο αναφέρεται στις έννοιες της κλίμακας, της απεικόνισης και της ψευδαίσθησης.

jon brunberg Στο έργο 19 years ο Jon Brunberg απεικονίζει όλες τις μαζικές διαμαρτυρίες που έχουν λάβει χώρα τα τελευταία 19 χρόνια ανά τον κόσμο. Με έρευνα και καταγραφή μέσα σε 30 δευτερόλεπτα όλα τα γεγονότα που εκφράζουν την ανθρώπινη θέληση, την δημοκρατία, την δύναμη της κοινωνίας και την ουτοπία αναπαριστώνται με περισσότερες από 1821 μαύρες κουκίδες στον παγκόσμιο χάρτη σε 561 διαφορετικές τοποθεσίες. Σε πολλά έργα του χρησιμοποιεί τον χάρτη για να μιλήσει για γεγονότα που συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο, όπως στο 101 years που καταγράφει τους όλους τους πολέμους που έχουν γίνει κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Στο έργο ο πόλεμος μοιάζει με επιδημία, με παράσιτο που αυτόβουλα εξαπλώνεται και καταλαμβάνει τον κόσμο ενώ ταυτόχρονα ο καθένας ανακαλεί τις αιτίες και το χρονικό των γεγονότων.

joseph cornell

joyce kozloff Η Joyce Kozloff στις αρχές του ’70 συμμετείχε στο κίνημα Pattern & Decoration, που εναντιωνόταν με τις τεχνικές του μοντερνισμού και ενδιαφερόταν για τις διαφορετικές κουλτούρες και την ανομοιογένεια. Είναι επίσης μία καλλιτέχνης που ασχολείται με φεμινιστικά θέματα και τον ακτιβισμό. Μέσω του χάρτη σαν μοντέλο απεικονίζει τις εθνικές, θρησκευτικές και φιλοσοφικές δομές που κυριαρχούν την κοινωνία. Η διάρκεια και οι αλλαγές που διαδραματίζονται στην ιστορία των πολιτισμών απεικονίζονται με τα διαφορετικά επίπεδα και υλικά που χρησιμοποιεί και ο κόσμος φτιάχνεται και ξαναφτιάχνεται αέναα. Σε μία εικόνα πολλαπλής ανάγνωσης απεικονίζει τα κατορθώματα και τις αποτυχίες της ανθρώπινης

κοινωνίας και αποσκοπεί στην κατασκευή μίας ισορροπημένης ζωής στην ουτοπία. Κύριο θέμα της είναι ο φόβος και η εξουσία, ο φόβος μέσα από την ιστορία, ο επερχόμενος φόβος, ο φόβος του ανθρώπινου είδους και η πολιτική βία. Το έργο της διαγράφει την τροχιά του χρόνου της εγκληματικής ανθρωπότητας και της καταστροφής που έχει προκαλέσει. Για να απεικονίσει αυτή την χρονογραφία χρησιμοποιεί μεθόδους παλαιών εποχών, χάρτες παραπλανητικούς σύμφωνους με την τότε γνώση, κείμενα, μοτίβα και εικόνες σε ένα μείγμα πληροφοριών παρουσιάζοντας την αυθαίρετη γνώση.

katarina jerinic «Ο τίτλος το έργου One evening in July, I began to think about black holes as I was getting into bed προέρχεται από μία ομιλία του Stephen Hawking που θεωρεί το ζήτημα της μαύρης τρύπας και ισχυρίζεται ότι οι μαύρες τρύπες δεν εξαφανίζονται για πάντα. Ο ίδιος περιγράφει ότι ξεκίνησε να ερευνά το θέμα καθώς πήγαινε για ύπνο και συνέχισε για τριάντα χρόνια την έρευνα. Οι εικόνες αυτές μαζί με το κείμενο υπονοούν την ύπαρξη ενός παράλληλου μικρόκοσμου που χαρτογραφεί μία κυριολεκτική εξερεύνηση του χώρου ενός κρεβατιού.» (δήλωση καλλιτέχνιδας) Το έργο της Jerinic ισορροπεί ανάμεσα στην επιστημονική γνώση και το όνειρο προσπαθώντας να χαρτογραφήσει το ανεξερεύνητο και να απεικονίσει τα ταξίδια του μυαλού.

kathy prendergast Στο έργο City Drawings η Kathy Prendergast παρουσιάζει μία σειρά σχεδίων που ξεκίνησε από το 1992 και συνεχίζεται έως σήμερα. Το έργο είναι μία εκτενής αποτύπωση χαρτών από πόλεις όλου του κόσμου. Οι χάρτες αυτοί, έχουν το ίδιο μέγεθος, ανεξάρτητα με την πραγματική κλίμακα κάθε πόλης και δεν υπάρχει κατηγοριοποίηση. Το μολύβι προκαλεί μία συνολική αίσθηση και δεν εστιάζει τόσο στην λεπτομέρεια και την ακριβή αποτύπωση. Ο χάρτης σε αυτήν την περίπτωση δεν παρέχει πληροφορίες και δεν μπορεί να ερμηνευτεί αλλά είναι μία εικόνα φαντασίας που κινεί την εκ νέου παρατήρηση. Ο θεατής ενώ αναγνωρίζει το αντικείμενο, επικαλείται σημεία από την γνωστική μνήμη αλλά δεν μπορεί να αντλήσει πληροφορίες όπως έχει συνηθίσει και εισέρχεται σε διαφορετικά πεδία από την συνηθισμένη χαρτογράφηση. Τα ονόματα κάθε πόλης δεν σημειώνονται και το έργο μοιάζει σαν να είναι πορτραίτα αγνώστων, που συγκριτικά μπορούμε να βρούμε ομοιότητες και διαφορές και από μνήμης μπορούμε να υποθέσουμε ποια πόλη μπορεί να απεικονίζεται κάθε φορά. Η ανάγνωση τους μας παραπέμπει και σε άλλα μοτίβα και υφές, όπως δακτυλικά αποτυπώματα, οργανικές δομές ή τον μικρόκοσμο της φύσης. Ο χάρτης μεταφέρει ένα αποτύπωμα ιστορίας, καθώς οι πόλεις ολοένα επεκτείνονται, και το έργο μοιάζει ανολοκλήρωτο και θα εξελίσσεται όσο υπάρχουν σύνορα που καθορίζονται. Η Kathy Prendergast σε προηγούμενα έργα χρησιμοποίησε το χάρτη για να αντιστρέψει αυτή την προσέγγιση, για να προκαλέσει το θεατή στην ανάγνωση του σχεδίου. Αποτύπωσε φανταστικές θέσεις με συμβολισμούς και τους οπτικούς κώδικες του χάρτη συνήθως σε γυναικεία σώματα για να ωθήσει τον θεατή να διαβάσει το σώμα σαν τοπίο. Δημιουργεί μία προσωπική γεωγραφία, αλλοιώνει , μεταποιεί και ελέγχει το παθητικό σώμα- τοπίο και θέτει το ζήτημα της ταυτότητας και του τόπου. Η Prendergast αντιμετωπίζει το χάρτη όπως η θεωρία τον Deleuze and Guattari σαν ανοιχτό κείμενο που μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε και να ασκήσουμε κριτική. Χρησιμοποιεί το χάρτη για την ερμηνευτική του φύση, αποποιείται το χάρτη για την κατασκευή νέων συσχετισμών.

laura kurgan Η Laura Kurgan στα έργα της ασχολείται με τις νέες τεχνολογίες και το GPS, αναφερόμενη στην μνήμη και το χρόνο, θέλοντας να ορίσει νέες παραμέτρους προσανατολισμού. Το βασικό ερώτημα «που είμαι» με τα σύγχρονα μέσα έχει πάρει διαφορετική ερμηνεία, που είμαι στον κόσμο, που είμαι στο χάρτη, σε ποιο Pixel βρίσκομαι. Η GPS τεχνολογία και ο χάρτης ο ίδιος έχουν αλλοιώσει την έννοια την χωροθέτησης, του προσανατολισμού, του πραγματικού χώρου. Πως ο προσανατολισμός στον κυβερνοχώρο μπορεί να προσανατολίσει κάποιον στον πραγματικό χώρο? Καλλιτέχνης και αρχιτέκτονας, η ίδια, ασχολείται με τις έννοιες της ψηφιοποίησης, της μετάδοσης της πληροφορίας και του αντικειμένου που βγαίνει από αυτήν στον πραγματικό κόσμο για να ερευνήσει την πολιτική, την επιτήρηση, την πρόθεση και τον έλεγχο της κοινωνίας μέσα από την πληροφορία. Η ηθική, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η μνήμη, ο χώρος χρειάζονται μία εκ νέου προσέγγιση υπό την σκοπιά της τεχνολογίας. Η Laura Kurgan φτιάχνει συστήματα πληροφοριών τα οποία κατοικούνται από χρήστες ώστε να οριστούν νέες σχέσεις ανάμεσα στον άνθρωπο, το χώρο, την θέση, την υποκειμενικότητα, τη γεωγραφία, το σημείο, τη γραμμή, την αρχιτεκτονική. Το έργο You are here αποτελεί μία προσπάθεια διάδρασης με το μαζικό σύστημα πληροφοριών, το GPS για να απαντηθούν τα ερωτήματα για το που ακριβώς βρισκόμαστε στο χώρο, ποια είναι η κλίμακα μας και πως οι συντεταγμένες σχετίζονται με το πραγματικό.

layla curtis Τα κύρια θέματα που απασχολούν την Layla Curtis είναι ο τόπος, η ταυτότητα, η κατοίκηση και το ταξίδι. Ολόκληρο το καλλιτεχνικό της έργο ασχολείται με το χάρτη βάζοντας εξωγενείς παράγοντες και χαρακτηριστικά σε αυτόν, τονίζοντας μεμονωμένα χαρακτηριστικά και καταργώντας την πρωταρχική του χρήση. Μετατρέπει, αλλοιώνει, συνθέτει, ανακατατάσσει και απομονώνει χάρτες και τμήματα τους θέλοντας να μιλήσει για τις σχέσεις των εθνών, για την τρίτη διάσταση του κόσμου, τη γλώσσα, τα τοπωνύμια, τις μεταβολές των πολιτικών συνόρων, την παγκοσμιοποίηση και την διεθνοποίηση. Στη σειρά Global Tracings μεταφέρει στοιχεία από μία υδρόγειο σφαίρα πάνω σε χαρτί. Αποτυπώνει σε διαφανές χαρτί, με το οποίο έχει περιτυλίξει την υδρόγειο, συντεταγμένες και ονόματα και απλώνει το χαρτί ώστε να μεταφερθεί το σχέδιο στις δύο διαστάσεις. Σε άλλα έργα τις αλλάζει τα ονόματα των χωρών που έχουν παρόμοιο σχήμα και μέγεθος ή σε άλλα μεταφέρει το οδικό δίκτυο της Ιαπωνίας στην Αγγλία κ.α. Τα έργα τις επεμβαίνουν άμεσα και με φαινομενικά απλό τρόπο στο χάρτη αλλά συνθέτοντας την έννοια του χάρτη και την παρεμβολή αυτή ανοίγει ένα πεδίο για σκέψεις και συνειρμούς από τον καθένα.

lilla loCurto και william outcault Οι καλλιτέχνες Lilla LoCurto και William Outcault μεταφέρουν το σώμα στην δισδιάστατη απεικόνιση και μελετούν τις μορφολογικές σχέσεις του ανθρώπινου σώματος και της γης. Οι πολλαπλές οπτικές σε μία εικόνα απασχόλησε τους Κυβιστές και τους Φουτουριστές και οι καλλιτέχνες στο έργο ασχολούνται με τη δυσκολία και το αποτέλεσμα της απεικόνισης μέσω ψηφιακών μέσων. Η δομή από το κέντρο προς τα έξω μας θυμίζει Αναγεννησιακές προσεγγίσεις. Τα αυτοπορτραίτα αφήνουν την ολότητα τους και γίνονται σάρκα που θίγει τα ζητήματα της υπαρξιακής ταυτότητας και των αινιγμάτων της φύσης. Η άυλη αίσθηση που δίνει το έργο μοιάζει με μελέτη της μορφής και της ενέργειας του σώματος με μία δόση βίας και δηλώνει την διαφάνεια του σώματος. Ο χάρτης αναφέρεται στην ασημαντότητα του μοναδικού σώματος και μας θυμίζει ανθρώπους των οποίων οι ζωές κρύβονται από δείκτες θνησιμότητας και νοσηρότητας που παρουσιάζονται από τους παγκόσμιους οργανισμούς. Οι εικόνες αυτές κλονίζουν την ανωνυμία των στατιστικών μελετών που δεν ενδιαφέρεται για την προσωπική ζωή των ατόμων. Η μετατροπή και η αλλοίωση του εαυτού μας μπορεί να γίνει με εκατομμύρια τρόπους.

lordy rodriguez Το έργο του Lordy Rodriguez ξεκινά από χαρτογραφικές πηγές και την ανθρώπινη ανάγκη να ορίσουμε και να τοποθετηθούμε στον κόσμο χαρτογραφώντας με ακρίβεια το περιβάλλον. Μέσα από τη χαρτογραφία ο καλλιτέχνης ξαναφτιάχνει τον κόσμο, ορίζει νέα σύνορα, κατασκευάζει νέους κόσμους. Χρησιμοποιεί τη χαρτογραφία για να παράγει εικόνες αισθητικά ωραίες, παραλείπει το κείμενο, που χωρίς αυτό οι γεωλογικές διαμορφώσεις στο χάρτη μοιάζουν με χρωματικές μελέτες. Αποβάλει τη χρηστική λειτουργία του χάρτη, προκαλεί το αίσθημα του αποπροσανατολισμού, φτιάχνει νέους κόσμους, διεγείρει την φαντασία. Χρησιμοποιεί τον κάνναβο σε άμεση αναφορά με την χαρτογραφία, για να προσδώσει την ταξινόμηση και να τεμαχίσει την συνολική επιφάνεια και να γίνει περισσότερο αφαιρετικός. Το έργο του αμφισβητεί την επίσημη χαρτογραφία αλλά συγχρόνως χρησιμοποιεί τους οπτικούς της κώδικες για να εφεύρει φαντασιακούς κόσμους, να φέρει την μη χρηστική τέχνη στον χρηστικό κόσμο.

louisa bufardeci Το έργο “Landscapes”- Τοπία- είναι μία σειρά από δέκα ψηφιακά τυπώματα στα οποία επαναχαρτογραφούνται τα κράτη του κόσμου σύμφωνα με στατιστικά που σχετίζονται με τη γη. Τα στατιστικά καθορίζουν τα μεγέθη των χωρών και τις κατά μήκος και κατά πλάτος θέσεις τους. Η πληροφορία βασίζεται στις στατιστικές έρευνες της CIA και άλλων κυβερνητικών υπηρεσιών. Τοποθετεί τις χώρες σε ένα διάγραμμα με άξονες χ και ψ και εκφράζει ποσοστά όπως η παραγωγή γάλατος, το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη, τα αποθέματα νερού, τα είδη πουλιών, την υψηλότερη καταγεγραμμένη θερμοκρασία κ.α. Οι χώρες με τα μεγαλύτερα ποσοστά βρίσκονται στο αριστερό μέρος του διαγράμματος και επικαλύπτονται οπότε γίνεται εντονότερος ο χρωματισμός και προχωρώντας στον άξονα χ μειώνεται το ποσοστό. Η οπτική του κόσμου από την Bufardeci κλονίζει την συμβατική απεικόνιση του πολιτικού χάρτη άλλα βασίζεται σε αντικειμενικές, καθιερωμένες και αποστειρωμένες αξίες που μιμούνται την προσέγγιση ενός επιστήμονα σε θέματα πολιτικά και κοινωνικά.

urban population

food production index

milk yield

highest recorded temperature

bird species

luciano fabro

marcel broodthaers

marcel duchamp Το έργο του Marcel Duchamp δεν έχει συσχετιστεί

Αυτή η μετάφραση και τροποποίηση ενυπάρχει

με την γεωγραφία και την χαρτογραφία. Ωστόσο

στην χαρτογραφική αναπαράσταση, όπου οι

η σχέση του με το τοπίο και το χώρο είναι άμεση

φυσικές και κοινωνικές μορφές μεταφράζονται

και πολλές φορές διαπραγματεύεται τις έννοιες

σε κώδικες και εγγράφονται στον χάρτη μέσω της

του μη οικείου και αφιλόξενου χώρου, υπονοεί

οπτικής επικοινωνίας. Μία θεωρία, που δεν είναι

την εξορία στην οποία βρισκόταν ο Σουρεαλισμός

αρκετά διαδεδομένη, είναι ότι τα readymades του

και την απάρνηση της πατρίδας την οποία

χαρτογραφούσαν το Παρίσι, τη γενέτειρα πόλη

υποστήριζε. Αυτό φαίνεται από τα σκίτσα και τις

του. Στο Παρίσι εκείνης της εποχής, τα μνημεία

σημειώσεις του για τα έργα και από την πρώιμη

ήταν βασικός προσανατολισμός της πολιτικής

ζωγραφική τοπίου που εξασκούσε στη νεαρή

και σήμα κατατεθέν της πόλης. Οι χάρτες με την

ηλικία. Τα έτοιμα αντικείμενα, “readymades”, που

οπτική του «ματιού του πουλιού» απεικόνιζαν

ξεκίνησε να δημιούργει το 1913, είναι μία σειρά

τα μνημεία και τα επιτεύγματα του γαλλικού

αντικειμένων τα οποία εκθέτονταν αυτούσια ή

λαού. Από τα πρώτα ready-mades του Duchamp

μερικώς παραλλαγμένα. Η ανάγνωση των ready-

ήταν το “Bottle Rack” και το “Bicycle Wheel”, ένα

mades δεν αφορούσε τις αισθητικές αξίες αλλά το

σιδερένιο βιομηχανικό σκεύος για μπουκάλια και

ίδιο το αντικείμενο και το χώρο όπου εκτιθόταν.

μία ρόδα ποδηλάτου στερεωμένη σε ένα σκαμνί. Ο

Το συντακτικό μέσα στο οποίο βρισκόταν το

παραλληλισμός με τον πύργο του Αιφελ, λόγω της

αντικείμενο του πρόσδιδε διαφορετικές ερμηνείες

υφής και του σχήματος και με τη ρόδα του Λούνα

και περιεχόμενο. Οι πολιτικές αναφορές και η

Παρκ που βρίσκεται πολύ κοντά μας προτρέπει

λογοκρισία για την τέχνη αντικατοπτρίζονται

στην ανάγνωση πολλών readymade σε σχέση με

στα readymades ανάλογα με το χώρο και την

τα μνημεία του Παρισιού. Η πιο σαφής ένδειξη σε

συγκεκριμένη έκθεση. Στο στούντιο του καλλιτέχνη

αυτή την ερμηνεία είναι το έργο “Paris Air”, μία

στη Νέα Υόρκη μπορούσε κάποιος να δει τα

αμπούλα από άρωμα σφραγισμένη αλλά άδεια,

αντικείμενα όλα μαζί, σε συνδυασμό το ένα με το

αγορασμένη από το Παρισί και μεταφερμένη στη

άλλο και τοποθετημένα σε συγκεκριμένες θέσεις.

Νέα Υόρκη. Το έργο αυτό είναι το πιο ολοκληρωμένο

Το στούντιο του λειτουργούσε σαν ένας ημι-

και εμβληματικό παράδειγμα για να δούμε τα read-

ιδιωτικός χώρος όπου τα αντικείμενα αποκτούσαν

ymades στο στούντιο του Duchamp στη Νέα Υόρκη

διαφορετικά επίπεδα ερμηνείας.

Ο Duchamp

να σχηματίζουν μία μικρογραφία του Παρισιού,

αντιμετώπιζε τα αντικείμενα σαν πορτραίτα. Με την

μία νοσταλγία για την πόλη και μία διττή ύπαρξη

αλλοίωση της κλίμακας τους, την επιλογή τους και

του ίδιου σε δύο μέρη ταυτόχρονα Το δημόσιο και

την αναλογία τους μετάφραζε το κατασκευασμένο

το ιδιωτικό διαπραγματεύονται και η σημασία των

από τον άνθρωπο αστικό περιβάλλον σε ένα

έργων του αποκτά πολλαπλές έννοιες.

εσωτερικό περιβάλλον του στούντιο.

mariele neudecker Η Mariele Neudecker ερευνά τους φυσικούς και ψυχολογικούς τόπους που κάθε άνθρωπος κουβαλά στη μνήμη και στην προσωπικότητα του. Με τη γλυπτική, τη φωτογραφία και το βίντεο δημιουργεί ατμοσφαιρικά τοπία που αντλεί από την μνήμη, την φαντασία και καρτ-ποστάλ ή βιβλία. Είναι πολύ γνωστή για τα τοπία που εγκιβωτίζει σε γυάλινα κουτιά, που δίνουν την ψευδαίσθηση του ονείρου και έχουν κινηματογραφικό ύφος. Τα έργα της προκαλούν τους συμβατικούς τρόπους που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο και αναθεωρεί την διχοτομία φύσης και κουλτούρας. Στο βίντεο Another Day προβάλει την ανατολή και τη δύση του ηλίου σε δύο αντιδιαμετρικές πάνω στη γη περιοχές. Τα όρια πραγματικότητας και φαντασίας μπλέκονται καθώς θα ήταν αδύνατο να δούμε ταυτόχρονα το γεγονός αλλά γνωρίζουμε ότι συμβαίνει. Η καθημερινότητα και ο μύθος, το φυσικό και το υπερφυσικό, η αντίληψη και η απεικόνιση είναι τα δίπολα τα οποία φανερώνονται στα έργα της Neudecker και επιβεβαιώνουν τη διπλή όψη των πραγμάτων.

mark lombardi Με βάση δεδομένων τα πολιτικά και οικονομικά σκάνδαλα που συμβαίνουν καθημερινά ο Mark Lombardi δημιουργεί μεγάλης κλίμακας γραμμικά διαγράμματα που μοιάζουν με γαλαξιακούς χάρτες. Η παρατήρηση τους αποκαλύπτει τις σχέσεις και τις ίντριγκες που κρύβονται πίσω από τα επίκαιρα γεγονότα. Με κουκίδες, γραμμές και βέλη χαρτογραφεί την διακίνηση μαύρου χρήματος, την παρανομία, τα εγκλήματα. Τα διαγράμματα του συνοδεύονται από ένα αρχείο ατελείωτων χειρόγραφων σημειώσεων που έχει κάνει μετά από συνεχείς έρευνες που άντλησε από τις καθημερινές εκδόσεις όπως η New York Times, η Washington Post, το BBC, την L.A. Times κ.α. Η πρακτική του φέρνει την τέχνη και την καθημερινότητα σε ένα κοινό πεδίο που ποιητικά γίνεται οδηγός των γεγονότων της ζωής. Με χαρακτηριστική απλότητα και καθαρότητα τα έργα του είναι κοντά σε επιστημονικά έγγραφα, παρουσιάσεις και χάρτες επιθεωρήσεων.

marlene creates Το έργο The Distance Between Two Points is Measured in Memories είναι μία σειρά 18 συνθέσεων που διαπραγματεύεται τη γη, όχι σαν μία αφηρημένη τοποθεσία, αλλά σαν ένα χώρο προσωπικής σημασίας, που σχηματίζει την προσωπικότητα του καθενός. Θέλοντας να μελετήσει την σχέση ανθρώπου και περιβάλλοντος η Creates βάζει ανθρώπους να της περιγράφουν ιστορίες για το πώς θυμούνται τον τόπο και να ζωγραφίζουν χάρτες προσπαθώντας από μνήμης να αποτυπώσουν την τοποθεσία στην οποία η ίδια πηγαίνει χρησιμοποιώντας αυτούς τους χάρτες και βγάζει φωτογραφίες. Οι συνθέσεις αποτελούνται από μια εικόνα του ανθρώπου, τον χάρτη που έφτιαξε, μία εικόνα του τόπου και ένα αντικείμενο, αν είναι απαραίτητο. Οι περισσότερες ιστορίες αφηγούνται την απώλεια επαφής με το περιβάλλον, την αλλαγή μέσα στο χρόνο, την σύνδεση με το παρελθόν και τις ρίζες, .

The Distance Between Two Points is Measured in Memories,Labrador 1988

mateusz fahrenholz Ο Mateusz Fahrenholz δημιουργεί κουτιά τα οποία έχουν παλιές φωτογραφίες, χάρτες, μπουκάλια, κεριά, καλώδια και άλλα οικιακά αντικείμενα. Μεγάλωσε από Πολωνούς γονείς που ήταν εξόριστοι, με τις αρχές και την Πολωνική γλώσσα σε ξένο περιβάλλον. Στα έργα του διαπραγματεύεται θέματα όπως ο τόπος, η μνήμη, η εξορία, η απόσταση, ο φόβος, το ταξίδι και οι ανθρώπινες καταστάσεις. Χρησιμοποιεί παλιές φωτογραφίες αγνώστων Πολωνών, σαν το επίκεντρο του κάθε θεματικού κουτιού, και τοπία με κενούς ορίζοντες και πλοία, που συμβολίζουν την

κίνηση

χωρίς

προορισμό.

Τα

κουτιά

αποτελούν ένα ξεχωριστό σχήμα στην σύγχρονη τέχνη για να δηλώσουν την ασφάλεια, την εύκολη μεταφορά και τη σημασία του περιεχομένου. Ένα κουτί μπορεί να αναφέρεται συγχρόνως στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον. Ο Marcel Duchamp έχει κάνει τη σειρά Green Box και Travelling Box το 1934 που σχετίζονται με το χρόνο, την αυτογνωσία και τη μνήμη και ο Joseph Cornell τα κουτιά που ξεκίνησε το 1936 που σχετίζονται με την επιστήμη και την παιδική αθωότητα. Τα αντικείμενα που χρησιμοποιεί ο Fahrenholz έχουν σημάδια του χρόνου και μοιάζουν παλιά δηλώνοντας ότι η αξία ενός αντικειμένου εξαρτάται

από

προσωπικές

και

ιστορικές

περιστάσεις. Τα έργα στο βάθος του μιλούν για τη μνήμη, δηλώνοντας το πλαίσιο του παρόντος, με τον εγκιβωτισμό και διατηρώντας ένα χαλαρό υπαινικτικό περιεχόμενο, ικανό να ερμηνευτεί σε διαφορετικές καταστάσεις στο μέλλον.

matthew cusick O Matthew Cusick χρησιμοποιεί τον χάρτη σαν πρώτη ύλη. Αντικαθιστώντας το χρώμα, οι χάρτες ορίζουν την ένταση, την πυκνότητα και τις τονικές διαβαθμίσεις και δίνουν την αίσθηση του χώρου στα έργα. Οι χάρτες είναι από τη συλλογή του με παγκόσμιους άτλαντες και σχολικά βιβλία γεωγραφίας που έχει από την περίοδο 1872-1945. Τα θέματα του συνήθως απεικονίζουν την σύγχρονη κοινωνία, όπως η σειρά με τις εθνικές οδούς του Τέξας. Με τον τρόπο αυτό αντιπαραθέτει την παλαιότητα του χάρτη με την εικόνα θίγοντας τις ανθρώπινες φιλοδοξίες και κατορθώματα του Αμερικανικού έθνους. Η αντίφαση υπάρχει και στο τρόπο που παρουσιάζει την ομορφιά μέσα από αυτή την ενδεχομένως καταστροφική αρχιτεκτονική. Πολλές φορές τα κολάζ του έχουν κακοτεχνίες θέλοντας να μεταφέρουν αυτή την ατέλεια στην αστική πραγματικότητα.

matthew picton Ο Matthew Picton στα έργα του αποτυπώνει τα οδικά δίκτυα των πόλεων, χωρισμένα σε επίπεδα ανάλογα με την ιεραρχία και την παλαιότητα τους. Στα Historic City Sculptures οι πόλεις παίρνουν μία συνεχόμενη αφηγηματική μορφή καθώς ο μπορούμε να δούμε τις παλαιότερες δομές που υπήρχαν ταυτόχρονα με τις νεώτερες. Η ιστορική παράθεση των δομών μίας πόλης μας φανερώνει στοιχεία για τον πολιτισμό και εξιτάρει τη φαντασία για το παρελθόν. Στο παράδειγμα της Ρώμης γίνεται διακριτό το μεγαλείο του σχεδιασμού και η διαχρονικότητα μέσα στην ιστορία. Τα ονόματα των πόλεων συνοδεύουν τα

γλυπτά,

προδίδοντας

σημειολογικά

χαρακτηριστικά της πόλης. Ξεχασμένα ονόματα επανέρχονται και διαμορφώνουν την εικόνα του παρελθόντος. Τα γλυπτά αυτά αναλύουν την δισδιάστατη απεικόνιση του χάρτη σε διαφορετικά

επίπεδα

που

απομονώνουν

στοιχεία όπως οι επικοινωνίες, η μεταφορά, το δίκτυο των ποταμών. Αυτή η ανάλυση των δομών ενεργοποιεί την περιήγηση, η πόλη γίνεται διάφανη και χαρτογραφείται το κενό, η απουσία, ο αρνητικός χώρος.

max ernst Ο Max Ernst στην πρώιμη περίοδο του καλλιτεχνικού του έργου εντασσόταν στο κίνημα των Ντανταϊστών έχοντας μία σειρά έργων ως επί των πλείστων κολάζ. Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο εισχώρησε στο κίνημα του Σουρεαλισμού και συνδύασε πολλές μεθόδους σύνθεσης και τεχνικής, όπως η χαλκομανία, το frottage κ.α. Το Europe after the Rain Ι του 1933 είναι ένας χάρτης της Ευρώπης με κατεστραμμένες άκρες που απεικονίζει τις εθνικές διαμάχες, τα μεταβαλλόμενα σύνορα και τις συμμαχίες. Αντίθετα με την κυρίαρχη τάση του Σουρεαλισμού να εκφράζει το υποσυνείδητο και την προσωπική σκέψη, ο Ernst εκφράζει μία κοινωνική πραγματικότητα για την οποία εξορίστηκε από τη Γερμανία. Με την έναρξη του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου πήγε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και το 1940 ξεκίνησε το Europe after the Rain ΙΙ το οποίο ολοκλήρωση εφόσον είχε καταφύγει στην Αμερική το 1942. Το έργο φτιαγμένο με την τεχνική της χαλκομανίας(decalcomania) απεικονίζει ένα ρημαγμένο και κατεστραμμένο τοπίο. Οι ψηλές κατασκευές υπαινίσσονται είτε την εισβολή της τεχνολογίας είτε τα απομεινάρια μετά την μεγάλη καταστροφή. Η γυναίκα που στέκεται με πλάτη παραλληλίζεται με την γριά Ευρώπη που ακίνητη και αποκλεισμένη κοίτα το τοπίο. Δίπλα της στέκεται ένα άντρας με μορφή πουλιού, σύνηθες στα έργα του Ernst, που μπορεί να είναι ο πόλεμος, η οργή. Τα δύο έργα του Ernst είναι αριστουργήματα του Σουρεαλισμού και εκφράζουν την διάδραση της τέχνης με την πολιτική σκηνή.

maya lin

2 x 4 Landscape

Η Maya Lin είναι μία καλλιτέχνης που κινείται μεταξύ τέχνης και αρχιτεκτονικής με μία πολυποίκιλη γκάμα δουλειάς, από μεγάλης κλίμακας παρεμβάσεις στο τοπίο μέχρι αρχιτεκτονικά έργα και μνημεία. Πηγή έμπνευσης της αποτελεί το τοπίο, το οποίο μελετά και απεικονίζει με τεχνολογικές μεθόδους για να μετατρέψει σε γλυπτά, εγκαταστάσεις και σχέδια. Από δορυφορικές εικόνες, αποτυπώσεις και γεωγραφικά συστήματα πληροφοριών αντλεί πληροφορία για να περιγράψει την σχέση του ανθρώπου με το τοπίο και να αποδώσει μια νέα οπτική θέασης του κόσμου. Τα έργα της έχουν οικολογικό προσανατολισμό και ερευνούν τα σημάδια του ανθρώπινου γένους στη γη και τον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε το περιβάλλον. Οι εγκαταστάσεις της μπορεί να αλλοιώνουν το φυσικό τοπίο και να του προσδίδουν καινούργιες έννοιες ή να μιμούνται και να προσομοιώνουν το τοπίο, θολώνοντας τα όρια αληθινού και κατασκευασμένου, δισδιάστατου και τρισδιάστατου χώρου. Το αποτέλεσμα παράγει μία συστηματική σύνδεση της ιστορίας, του χρόνου και του τόπου. Η δουλειά Systematic Landscapes είναι η πρώτη που φέρνει το έργο της από το φυσικό τοπίο στο χώρο της γκαλερί. Τα έργα που περιλαμβάνονται δίνουν την αίσθηση ότι βρίσκονται στο τοπίο, μιμούνται το γεωγραφικό ανάγλυφο, την αέναη κίνηση του νερού, τα κύματα της θάλασσας, τη μορφή και το περιεχόμενο του τοπίου. Το γλυπτό 2 x 4 Landscape είναι φτιαγμένο από χιλιάδες κομμάτια ξύλου τα

οποία δημιουργούν την μορφή ενός λόφου που παραπέμπει στην απεικόνιση μέσω υπολογιστή με εικονοκύτταρα (pixel). Συγχρόνως όμως μπορεί να πάρει τη μορφή ενός κύματος και έτσι θολώνει τα όρια μεταξύ του τι έχουμε στο μυαλό μας για στεριά και τι για θάλασσα. Το έργο Water Line απεικονίζει την κορυφογραμμή ενός σημείο στη μέση του Ατλαντικού ωκεανού. Η καλλιτέχνης συνεργάστηκε με επιστήμονες σε ένα ωκεανογραφικό κέντρο για να απεικονίσουν αυτό το υποβρύχιο ανάγλυφο και το κατασκεύασε με ένα συνεχόμενο καλώδιο. Η προσέγγιση στο υγρό στοιχείο μας υπενθυμίζει ότι ενώ η γη κατά το 70% αποτελείται από αυτό πολύ σπάνια αναρωτιόμαστε για το τι κρύβεται από κάτω.

water line

michael druks Ο Michael Druks βασίζεται στις θεωρίες του Φρόυντ περί του εγώ και του υποκειμένου και προσπαθεί να αναδείξει τις σχέσεις και να απεικονίσει το εγώ. Στο “Περί ναρκισσισμού” του 1914 ο Φρόυντ περιγράφει ότι το εγώ προέρχεται από την ικανότητα του υποκειμένου να λάβει ένα μέρος του σώματος του σαν αντικείμενο πόθου. Στις θεωρίες περί του εγώ η δομή και η μορφή του παίρνει την προβολή ενός σώματος, η οποία μετέπειτα χωρίζεται σε ερωτογενείς ζώνες, σε πνευματικές ζώνες, σε αξίες που εκφράζονται και στην χαρτογραφία. Με βασική αρχή ότι το εγώ είναι η προβολή μίας επιφάνειας και όχι μία αυτούσια επιφάνεια πάνω σε ένα σώμα χρησιμοποιεί την χαρτογραφία σαν μεταφορά για την αναγνώριση του εαυτού μέσω της εξερεύνησης, της καταγραφής, της ονομασίας και των συσχετισμών. Στη σειρά Flexible Georgaphy: My private Atlas πειραματίστηκε με τα θέματα της ταυτότητας και της προσωπικότητας μέσα στο χώρο και το χρόνο. Χρησιμοποίησε την χαρτογραφία σαν ένα διεθνές λεξιλόγιο, σαν μία παγκόσμια οπτική γλώσσα, που γίνεται κατανοητή από όλους, για να διαπραγματευτεί προσωπικά ζητήματα. Στο έργο Druksland: Physical and social του 1974 ο καλλιτέχνης κάνει ένα αυτοπορτραίτο σημειώνοντας λεπτομέρειες του προσώπου και ορίζοντας κυριαρχίες και εδάφη, ενώ γύρω από το πρόσωπο γράφει ονόματα καλλιτεχνών και τόπων που μέσα στο χρόνο συνέβαλαν στην ανάπτυξη της τέχνης στο Ισραήλ, από όπου κατάγεται. Το έργο είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς το σώμα, ο χώρος και η χαρτογραφία μπορούν να αλληλεπιδράσουν και να δημιουργήσουν προσωπικά, κοινωνικά και πολιτικά πρότυπα.

mona hatoum Η Mona Hatoum είναι μία Παλαιστίνια καλλιτέχνης που το 1999 έκανε το έργο Map. Η Hatoum έφτιαξε ένα εικόνα του κόσμου από χιλιάδες διάφανες κρυστάλλινες μπίλιες που τις άπλωσε στο πάτωμα της έκθεσης. Ο κόσμος μοιάζει ασταθής και ευάλωτος, καθώς οι επισκέπτες προχωρούσαν γύρω από την εγκατάσταση μικρές κινήσεις από τις μπίλιες κατέστρεφαν σιγά σιγά την εικόνα και το συναίσθημα που άφηναν ήταν ένας φόβος, μία αστάθεια για τον κόσμο στον οποίο ζούμε και ακόμη και για την γη στην οποία πατάμε. Οι μπίλιες σαν αντικείμενο παιχνιδιού υπονοούν την επεξεργασία, την μετατροπή, την δύναμη αυτών που τις κινούν. Τα σύνορα και οι χώρες δεν έχουν σημασία για το χάρτη, δεν υπάρχει ο διαχωρισμός αλλά ο κόσμος είναι ένα ενιαίο σύνολο που αφόρα τον καθένα από εμάς. Υπό τον χάρτη κάθε διαφορετικότητα συνενώνεται και αποτελεί ένα σύνολο. Τα μηνύματα που περνά η καλλιτέχνης είναι αρχικά αισθαντικά, το σώμα βιώνει αυτήν την αστάθεια, και μετά συνειρμικά οι σκέψεις που κάνει ο καθένας . Στο έργο της Hot Spot του 2006 κατασκευάζει μία υδρόγειο, σε ανθρώπινο μέγεθος και σχηματίζει τον κόσμο με ένα καλώδιο που από μέσα του περνά ρεύμα. Πυρακτωμένες αντιστάσεις κοκκινίζουν την γη. Η αίσθηση που προκαλεί είναι από την μία αυτή της έλξης για το ωραίο και από την άλλη της απώθησης για το απειλητικό. Το έργο αυτό μπορεί να περιπέσει σε διάφορες χαλαρές ερμηνείες όπως είναι τα ζητήματα του πολέμου, της υπερθέρμανσης του πλανήτη, της διαμάχης και σε γενικό πλαίσιο αφορά την ένταση σε όλα τα επίπεδα. Τα έργα της θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν αποστειρωμένα όμως η ερμηνεία και η αίσθηση που αφήνουν καταλήγει να αφορά την ανθρώπινη φύση και τις αδυναμίες. Ο χάρτης για αυτήν είναι μία εικόνα προς επεξεργασία, αλλάζοντας την καθιερωμένη απεικόνιση του μπορεί να προκαλέσει διαφορετικά συναισθήματα.

nancy holt Ένα από τα πρώιμα έργα της Nancy Holt είναι το Buried Poems, του 1969-71. Η καλλιτέχνης έθαψε πέντε ποιήματα που αφιέρωσε στους φίλους της Michael Heizer, Philip Leider, Carl Andre, John Perrault, Robert Smithson σε διαφορετικά σημεία που επέλεξε και με χάρτες, σκίτσα και εικόνες έδωσε στον καθένα τα στοιχεία για να βρει το θαμμένο ποίημα. Μαζί με τις οδηγίες για τον κρυμμένο θησαυρό υπήρχε και μία καταγραφή της μορφολογίας και της γεωλογίας του έδαφος, δείγματα από πέτρες, φυτά, οργανισμούς. Ο παραλληλισμός της προσωπικότητας του κάθε ατόμου σε σχέση με την επιλογή του τοπίου υπονοούνταν συμβολικά μέσα από το ποίημα. Το τοπίο εδώ δεν αναμορφώνεται αλλά γίνεται μία εξωγενής ανθρώπινη παρέμβαση που του προσδίδει χαρακτηριστικά και διακόπτει την φυσική του κατάσταση. Το συγκεκριμένο έργο φανερώνει την άμεση σχέση της Land Art με τον χάρτη και τη χρήση του σαν τεκμήριο, σαν αποδεικτικό στοιχείο για την καταγραφή του έργου και την απεικόνιση του.

newton and helen mayer Harrison Επί τρείς δεκαετίες οι Harrisons ασχολούνται με τα μεταβαλλόμενα πολιτικά σύνορα, την οικολογική ευαισθησία προς τον κόσμο και τη θέση του καλλιτέχνη ως προς αυτήν. Οι χάρτες, τα διαγράμματα, το συμπληρωματικό κείμενο εκφράζουν τις ιδέες που παράγονται μέσα από την συνεργασία τους με οικολόγους, κατοίκους, κυβερνητικά στελέχη, μηχανικούς και το ίδιο το οικοσύστημα. Ο χάρτης δεν αποτελεί μία ουδέτερη και αντικειμενική απεικόνιση της γης αλλά λειτουργεί σαν πολιτικό όπλο που διαμορφώνει τις συνειδήσεις. Οι καλλιτέχνες επεξεργάζονται τους χάρτες, τους μεταποιούν, τους ξαναφτιάχνουν έτσι ώστε οι πόλεις, οι δρόμοι, τα σύνορα τείνουν να εξαφανιστούν και εμφανίζονται τα μοτίβα της γης και οι φυσικές διαμορφώσεις. Εχουν επηρεαστεί από την Conceptual art καθώς εστιάζουν στην ανάλυση των συστημάτων, στην αναδιατύπωση σταθερών αξιών, στην επιστημονική παρουσίαση τους και στην χρήση της γλώσσας και της μεταφοράς. Το έργο Vision for the Green Heart of Holland του 1995 είναι μία μελέτη που τους ανατέθηκε από το πολιτιστικό συμβούλιο της Νότιας Ολλανδίας για τη λύση της σταδιακής υποβάθμισης της καρδιάς πρασίνου της Ολλανδίας. Οι Harrisons πρότειναν ένα δακτύλιο βιοποικιλότητας μήκους 140χιλιομέτρων και πλάτους 1 με 2 χιλιομέτρων. Η μετάβαση από το αστικό στο φυσικό περιβάλλον και η εξάπλωση της πόλης προς τα έξω θα έπεται της διαμόρφωσης του φυσικού περιβάλλοντος και της μεθοδευμένης βιοποικιλότητας του τοπίου. Το έργο Peninsula Europe Part II:The Rising of Waters The Warming of Lands του 2007 είναι μία έρευνα τις επιπτώσεις του φαινόμενου του θερμοκηπίου όπως η ξηρασία,, το λιώσιμο των πάγων, η υπερθέρμανση του πλανήτη. Με δύο εικόνες, μία με την παρούσα κατάσταση και μία με την μελλοντική οι Harrisons δείχνουν την απώλεια γης, την μετακίνηση των πληθυσμών προς το βορρά και τις κλιματολογικές συνθήκες.

Vision for the Green Heart of Holland

Peninsula Europe Part II:The Rising of Waters The Warming of Lands

nina katchadourian Η Nina Katchadourian έχει ασχοληθεί με το χάρτη σε πολλά έργα της. Δίνοντας βαρύτητα στην εικόνα, αφαιρεί την χρήση και την έννοια του χάρτη και τον χρησιμοποιεί σαν για να τον παραποιήσει, να τον παρομοιάσει με άλλες μορφές που γνωρίζουμε, να τον μεταφράσει σε κάτι άλλο. Η Katchadourian ασχολείται με την κυριολεξία και την μεταφορά στα περισσότερα έργα της, εστιάζει στην σημειολογία, στα συστήματα

ταξινόμησης,

απεικόνισης,

στη

γλώσσα, τους κώδικες και την ερμηνεία. Το έργο Map Dissection παρουσιάζει τον χάρτη των ΗΠΑ στον οποίο έχει αφαιρεθεί η γη και έχει μείνει μόνο το οδικό δίκτυο. Παίρνοντας αυτό το οδικό δίκτυο απομονώνει και τοποθετεί σε πλακέτες μικροσκοπίου τις μορφές εκείνες από κόμβους και διασταυρώσεις που έχουν μεταφορικές έννοιες. Οι ονομασίες κάθε πλακέτας παραπέμπουν στην μορφή, για παράδειγμα μία ονομάζεται «παίχτης ποδοσφαίρου». Στο έργο Moss Maps έχει φωτογραφίσει βρύα και λειχήνες που βρίσκονται σε ένα λόφο και το σχήμα τους παραπέμπει στα σχήματα των χωρών. Γράφοντας σε κάθε εικόνα το όνομα της χώρας ο λόφος μοιάζει με ένα ανακατωμένο άτλαντα πάνω στο οποίο μπορεί να ταξιδέψει.

Moss Maps

Map Dissection

on kawara

one block radius

paula sher Τα έργα της Paula Scher, από τη σειρά Maps, είναι δώδεκα μεγάλης κλίμακας καμβάδες που απεικονίζουν πόλεις, ηπείρους και κράτη. Η σύνθεση τους είναι εξολοκλήρου από γραμμές συνόρων, ονόματα τόπων και ανάλογες πληροφορίες, αλλά περιλαμβάνουν λάθη, αναγραμματισμούς και οπτικές απάτες θέλοντας να δώσουν την αίσθηση ενός τόπου χωρίς να στοχεύουν στην αξιοπιστία. Ο καταιγισμός πληροφορίας και η πληρότητα του καμβά προτρέπουν την περιήγηση και δίνουν μία ρευστή αίσθηση στα έργα. Η επιλογή της χρωματικής της παλέτας αιχμαλωτίζει την ατμόσφαιρα κάθε χώρας, για παράδειγμα η Αφρική είναι σε ασπρόμαυρους τόνους δηλώνοντας τις έντονες αντίθεσης της ομορφιάς του τοπίου και της φτώχειας ενώ το Μανχάταν έχει ένα αχνό λεμονί που διαγράφει τις γειτονιές υπονοώντας τα φώτα της νυχτερινής ζωής. Το έργο της αναφέρεται στις σχέσεις λέξεων, εικόνας και περιεχομένου και φιλτράρει την πληροφορία μέσω της λογικής των συστημάτων οπτικής επικοινωνίας. Μέσα από την εμφανή χειρονακτική και χρονοβόρα διεργασία θίγονται ζητήματα για το μέγεθος της γνώσης και την διφορούμενη φύση της παγκοσμιοποίησης.

peter dykhuis

peter fend Ο Peter Fend ασχολήθηκε με την οικολογική και κοινωνικό-πολιτική προσέγγιση του περιβάλλοντος. Τα έργα του έχουν επιστημονικό χαρακτήρα και παρουσιάζουν ζητήματα της καταστροφής του πλανήτη. Το έργο Ocean Earth: Europa, του 1991 αποτελείται από πέντε οθόνες και χάρτες από την αεροναυτική υπηρεσία της Αμερικής με θέμα τις κλειστές ή ημίκλειστες θάλασσες της Ευρώπης. Δεκατρία παραδείγματα κατηγοριοποιούνται σε αυτές που εκβάλουν στον Ατλαντικό και σε αυτές που εκβάλουν σε άλλες θάλασσες όπως η Κασπία και η Αδριατική. Η εκμετάλλευση, η συλλογή αλατιού και οι αποξηράνσεις έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος και ο Fend χαρτογραφώντας το σύνολο τους και προβάλλοντας στις οθόνες δορυφορικές εικόνες με την σταδιακή αλλοίωση τους προσπαθεί να αφυπνίσει το κοινό και να προτείνει μία συστηματική και λειτουργική δομή που θα αναπλάσει τις περιοχές. Το έργο Ocean Earth: Oil Free Corridor του 1993 προτείνει την Αδριατική και την Ερυθρά θάλασσα σαν τις τοποθεσίες για την μετατροπή τους σε συστήματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που δεν μολύνουν το περιβάλλον και ανταγωνίζονται την βιομηχανία ορυκτών πετρελαίου. Το έργο χαρτογραφεί το προτεινόμενο δίκτυο αυτό του γιγαντιαίου μηχανισμού που θα εκτείνεται από την Ισλανδία μέχρι τα όρη της Γιουγκοσλαβίας, το Αγιο Ορος, το Ορος Σινά και τη Μέκκα.

alles fotografies

rachel whiteread

rixome

robert smithson Το έργο Spiral Jetty του 1970 είναι ένα από τα πιο διάσημα έργα της τέχνης του 20ου αιώνα. Ο Robert Smithson επεμβαίνει και αναμορφώνει ανεκμετάλλευτους τόπους για να δημιουργήσει τα έργα του που την δεκαετία του ’70 όρισαν την Land Art και την έφεραν στο επίκεντρο της τέχνης. Η κυκλική προβλήτα που δημιουργήθηκε από εφτά τόνους χώμα, κρυστάλλους αλατιού και ηφαιστειακές πέτρες στην λίμνη Great Salt Lake, στοίχησε παραπάνω από 9.000 δολάρια και χρειάστηκαν δύο βδομάδες για να ολοκληρωθεί. Η σπείρα είναι ένα σχήμα που ούτε διαστέλλεται ούτε συστέλλεται και παραπέμπει σε γεωλογικά και μαθηματικά στοιχεία. Το έργο είναι πλέον μέρος του τοπίου από το οποίο εμπνεύστηκε ο καλλιτέχνης και κάθε χρόνο αναδιαμορφώνεται ανάλογα με τα καιρικά φαινόμενα δίνοντας την αίσθηση της ταυτόχρονης παρουσίας και απουσίας. Το έργο Map of broken glass (Atlantis), του 1969 αποτελείται από τόνους σπασμένων γυαλιών που απεικονίζουν το χάρτη ενός ανύπαρκτου φαντασιακού νησιού και προκαλεί τον θεατή να δει πέρα από το αντικείμενο την έννοια μίας χαρτογράφησης ενός περιεχομένου μεταφορικά.

robert walden Ο Robert Walden ασχολείται με το χρόνο, το χώρο, την ταυτότητα, τον τόπο και την αίσθηση. Μέσα από φυσικές, κυριολεκτικές ή χρονικές μεταφορές εκφράζει ιδέες για την διαδικασία και για το αποτέλεσμα. Στη σειρά Ontological Road Maps αποτυπώνει χάρτες που τους ονομάζει οντολογικούς και αναπαριστά τη διαδικασία της χαρτογράφησης, δηλαδή τον χρόνο, και την απεικόνιση ενός μέρους, δηλαδή τον τόπο. Πολύ λεπτές γραμμές και πλέγματα ζωγραφισμένα στο χέρι τονίζουν την ύπαρξη του δημιουργού τους και την διάρκεια που χρειάστηκε για να ολοκληρωθεί το έργο. Αυτή η διπλή ανάγνωση, της γραμμικής κίνησης μέσα στο χρόνο και το χώρο και της συνθετικής κατανόησης του συνόλου θίγει τα επικοινωνιακά συστήματα της τέχνης. Οι χάρτες εδώ είναι τα επικοινωνιακά σύμβολα στην περιήγηση των τόπων μέσα στο χρόνο. Η διαδεδομένη φύση τους επιτρέπει την εύκολη μετάβαση σε οπτικούς κόσμους και νέες θεωρήσεις.

russel crotty

Ο Russell Crotty συνδυάζει το αόριστο και το καθημερινό με την αφοσίωση στην διαύγεια ενός μοναχού ή ενός επιστήμονα. Είναι ένας παρατηρητής με επιστημονική συνείδηση και με στοιχειώδη υποκειμενική σχέση με τη φύση και την κοινωνικό-πολιτική κατάσταση. Καταγράφει το άγνωστο, αυτό που υπάρχει μόνο στην φαντασία μας με την μέθοδο της άμεσης παρατήρησης, χωρίς να χρησιμοποιεί μηχανικά μέσα, με επιμονή στην λεπτομέρεια και την τεχνική αρτιότητα. Το έργο του ωστόσο δεν είναι απρόσιτο και αποστειρωμένο αλλά ζωντανό με μία λεπτή, ντελικάτη ποιότητα στη γραφή. Χρησιμοποιεί μαύρο πενάκι κάνοντας γραμμές για να αποδώσει την πυκνότητα και την υφή και συνδυάζει το κείμενο δίνοντας μία προσωπική ανθρώπινη αίσθηση στα έργα. Συνδυάζει το μεταφορικό με το επιστημονικό, το διαγραμματικό με το ημερολογιακό, το προσωπικό με το αντικειμενικό και αυτό συμβαίνει γιατί η περιήγηση του στο σύμπαν γίνεται διαισθητικά και όχι συστηματικά αλλά η καταγραφή του είναι ακριβής. Το τελικό συναίσθημα είναι ο ενθουσιασμός ενός ερασιτέχνη επιστήμονα, η επανάκτηση της παιδικής σοφίας και η δυνατότητα του ανθρώπου να ορίσει και να δημιουργήσει το θαυμαστό.

ruth watson Η Ruth Watson σε όλα τα έργα της δουλεύει με τις χαρτογραφικές ιδέες και το φαντασιακό για να στρέψει την προσοχή σε εναλλακτικούς τρόπους θέασης του κόσμου. Η εικόνα του κόσμου, η ιστορία και η πολιτική μέσα από το έργο της θέτουν ερωτήματα για την αξιοπιστία και την ουδετερότητα της κοινής απεικόνισης της γης. Μέσα από τη δουλειά της τονίζεται η φύση των χαρτών. Οι χάρτες είναι κατασκευάσματα της παραγωγής και κατανάλωσης, την επικοινωνίας και της επαφής, της άφιξης και της αναχώρησης, των συνόρων και των ορίων. Η μάσκα με την οποία κάθε χάρτης εισέρχεται στον κόσμο απογυμνώνεται και αποκαλύπτεται η ευάλωτη και μονόπλευρη φύση του. Η συνεχής παρουσία του χάρτη στα μέσα ενημέρωσης, τη διαφήμιση, τις πολιτικές εκστρατείες έχει προκαλέσει την ιδανίκευση του μέσου και έχει προσδώσει στο χάρτη εξουσία και δύναμη. Η Ruth Watson με το έργο της ερευνά την σημασία του τόπου στην έννοια της ταυτότητας, το ρόλο του χάρτη στην οριοθέτηση και τη χειραγώγηση της εδαφοκυριαρχίας και την κατανόηση του τόπου στον οποίο βρισκόμαστε. Σε πολλά έργα της απεικονίζει χάρτες σε σχήμα καρδιάς, κατασκευασμένους από διαφορετικά υλικά. Ο χάρτης σε σχήμα καρδιάς είναι επηρεασμένος από μία τάση της χαρτογραφίας του 16ου αιώνα που χρησιμοποίησαν χαρτογράφοι όπως ο Bernard Sylvanus, ο Petrus Apianus, ο Oronce Finé, ο Hajji Ahmed και ο Abraham Ortelius.

sara schnadt Η Sarah Schnadt με performance χαρτογραφεί το ιντερνετ. Η διακίνηση πληροφορίας και οι σχέσεις των χωρών παίρνουν τη μορφή πολύχρωμων κλωστών που ενώνουν το ένα μέρος με το άλλο. Στο τέλος το αποτέλεσμα είναι αρκετά αισθητικό καθώς αυτή η χαρτογράφηση παράγει την απεικόνιση του χάους παρά ξεδιαλύνει τις σχέσεις οι οποίες παραμένουν άυλες.

satomi matoba Η Satomi Matoba συνδυάζει πολιτικούς χάρτες σε μία εικόνα δημιουργώντας νέους κόσμους. Εκ πρώτης όψεως δεν γίνεται αντιληπτή η επεξεργασία και ο χάρτης μοιάζει να απεικονίζει την πραγματικότητα. Όταν ο θεατής διαβάζει τον τίτλο και παρατηρεί προσεκτικά την εικόνα καταλαβαίνει ότι απεικονίζεται μία ουτοπική περιοχή που πολλές φορές συνδυάζει φορτισμένες ιστορικά περιοχές, με παρελθόν πολέμου, με αντικρουόμενους πολιτισμούς και έντονες αντιθέσεις. Στο έργο Utopia γίνεται η σύμπτυξη του Pearl Harbor και της Hiroshima διαταράζοντας τα υπαρκτά σύνορα, ανακαλώντας την ιστορία των δύο τόπων, δημιουργώντας ένα ιδανικευμένο μέλλον αποκομμένο από την πραγματικότητα. Η ίδια κατάγεται από τη Χιροσίμα και ζει στο Λονδίνο και μέσα από το έργο της προτείνει δυνατότητες αλληλεπίδρασης και μετασχηματισμού των κουλτούρων. Ο κόσμος που δεν έχει ταυτότητα, άνθρωποι που έχουν αφήσει τη γενέτειρα τους και βρίσκονται ανάμεσα σε δύο πολιτισμούς επαναδιαπραγματεύονται αλληλοσυγκρουόμενα συστήματα και νιώθουν εκτοπισμένοι. Ο τόπος που ονομάζεται “No Man’s Land” μπορεί να αποτελέσει ένα δημιουργικό πεδίο για ανακατατάξεις, μετακινήσεις και μεταστροφή των ορίων.

simon evans Τα έργα του Simon Evans μας θυμίζουν διαγράμματα, χάρτες, καταλόγους και έχουν αυτοβιογραφικό

περιεχόμενο.

Οπως

ένας

χαρτογράφος, ο Evans συλλέγει, αποδελτιώνει, κατηγοριοποιεί πράγματα τις καθημερινότητας, συναισθήματα, συμπεριφορές. Ο ίδιος πιστεύει στην δύναμη της οργανωμένης γνώσης που διευκολύνει

τον

άνθρωπο

να

ξεκαθαρίζει

τα πράγματα και να οργανώσει το χάος της καθημερινότητας. Τα διαγράμματα, οι στατιστικές πίτες, οι λίστες είναι ευανάγνωστες μορφές για την επικοινωνία και την μετάδοση

που

ρεαλισμό και την κοινωνική κριτική, την σεμνή

χρησιμοποιεί, στυλό, σιλοτέιπ, μολύβι, τετράδια

παρουσίαση του προσωπικού κόσμου και την

παραπέμπουν στη μορφή ημερολογίου που έχει

χειραγώγηση της φαντασίας και του παιχνιδιού.

μία οικειότητα προς τον θεατή. Η κωδικοποίηση

Οι καθημερινές ανησυχίες, ο φόβος, το άγχος, η

των συναισθημάτων και των σκέψεων μοιάζει

αγάπη, οι εμμονές, οι συνήθειες αναμειγνύονται

με μία προσπάθεια επικοινωνίας με τον κόσμο.

με παγκόσμια θέματα όπως ο πόλεμος, η

Η διαφορετικότητα, η απάθεια και η απόσταση

φτώχεια, η πείνα, οι αρρώστιες φέρνοντας κοντά

που υπάρχει μεταξύ των ανθρώπων καθιστούν

και συνδέοντας το προσωπικό με το παγκόσμιο.

της

πληροφορίας.

Τα

απλά

υλικά

δύσκολη την ανταλλαγή εμπειριών και την έκφραση των συναισθημάτων. Επηρεασμένος από τον Paul Klee χρησιμοποιεί την μικρή κλίμακα, το χιούμορ σε συνδυασμό με τον σκληρό

simon patterson Το έργο του Simon Patterson ερευνά τα συστήματα και τα εργαλεία με τα οποία ερμηνεύουμε τη γνώση. Δομές όπως ο χάρτης, τα διαγράμματα, ο περιοδικός πίνακας, τα σήματα καπνού χρησιμεύουν στην αναγνώριση και κατανόηση του κόσμου αλλά καθορίζονται από τα όρια της γνώσης και την έκφραση μέσω της γλώσσας. Ο Patterson στο έργο The Great bear προβάλει τον χάρτη του μετρό του Λονδίνου με παραλλαγμένα τα ονόματα των στάσεων σε ονόματα πλανητών, διάσημων προσώπων, ηρώων, κωμικών. Η μετονομασία αυτή στην αρχή μπερδεύει τον θεατή που ανακαλεί την εικόνα χωρίς το συνηθισμένο κείμενο κλονίζοντας την δεδομένη γνώση και την αποδοχή των συστημάτων και συγχρόνως τον μεταφέρει στο πεδίο δημιουργίας νέων δομών. Η σημειολογική προσέγγιση της γλώσσας παίζει καθοριστικό ρόλο στο έργο του καθώς χρησιμοποιεί την μεταφορά για να αποδώσει άλλη σημασία στους όρους και για να αποκαλύψει το πλεόνασμα που κρύβουν οι λέξεις. Τα συστήματα της γνώσης υπόκεινται σε

αλλοιώσεις,

μεταστροφές,

παραλλαγές,

μετονομασίες με σκοπό τον επαναπροσδιορισμό των δυνατοτήτων τους και τη δημιουργία νέων.

susan stockwell Το έργο της Susan Stockwell μεταχειρίζεται το

ζήτημα

της

μετασχηματισμού.

μεταποίησης

και

του

Καθημερινά

αντικείμενα

οικιακής χρήσης και αναλώσιμα

βιομηχανικά

προϊόντα τα οποία έχουν κυριαρχήσει την καθημερινή ζωή μεταποιούνται σε αντικείμενα τέχνης με σκίτσα, κολάζ, εγκαταστάσεις και γλυπτά. Συμβολικοί χάρτες της Αγγλίας, της Αφρικής, της βόρειας Αμερικής, της Κίνας κατασκευασμένοι από σακουλάκια τσαγιού, φίλτρα καφέ, λαστιχά από τις ρόδες αυτοκινήτων, χαρτιά υγείας δηλώνουν τις πρώιμες συναλλαγές των χωρών και την ανταλλαγή προϊόντων και θίγουν ζητήματα επίκτητων αναγκών, καταναλωτισμού

και παγκόσμιου εμπορίου. Το κυρίαρχο υλικό που χρησιμοποιεί είναι το χαρτί και γενικότερα τα χάρτινα είδη. Επιλέγει να μην είναι λευκό και πρωτογενές αλλά να έχει υποστεί χρήση η οποία είναι εμφανής. Σε άλλα έργα τις έχει φτιάξει ρούχα από χάρτες, μωσαϊκά από ραμμένους χάρτες, στοίβες χαρτιών, τόπια υφασμάτων που γεμίζουν την αίθουσα. Τα έργα έχουν πολλαπλές έννοιες καθώς υπάρχει σεβασμός στο υλικό που αναδεικνύεται, φανερώνουν τις διαδικασίες μετασχηματισμού και αναφέρονται σε συγκεκριμένα θέματα. Η Stockwell χαρτογραφεί το περιβάλλον, την ταυτότητα, την ιστορία με ένα τρόπο πολυδιάστατο και πρισματικό.

sylvia grace borda

tamara kostianovsky

Η Tamara Kostianovsky κατάγεται από το Ισραήλ αλλά μεγάλωσε στην Αργεντινή και ζει στις Ηνωμένες πολιτείες. Μέσω του έργου της προβάλει την προβληματική ταυτότητα και τη διασπορά που ζουν οι άνθρωποι χωρίς πατρίδα, που επέλεξαν την περιήγηση και την ανακάλυψη του διαφορετικού και άγνωστου. Τα έργα της καταγράφουν τις μετακινήσεις της μέσα στο χρόνο επιδεικνύοντας την υπέρβαση του εθνικισμού και της γλώσσας και την σύνδεση διαφορετικών ουτοπικών καταστάσεων που σχηματίζουν την προσωπικότητα της. Οι χάρτες για αυτήν είναι ένας τρόπος να συνδεθεί με τους χαρτογράφους των ξένων χωρών και να ισχυριστεί την αδιάβλητη αντικειμενικότητα αλλά συγχρόνως είναι και η κινητήρια δύναμη για να φανταστεί χαρακτηριστικά των τόπων καθώς τους δημιουργεί. Όταν εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη ξεκίνησε να χρησιμοποιεί τα ρούχα της και τα μαλλιά της στα έργα της για να προβάλει την οικονομική κατάσταση στην οποία βρισκόταν και με κάποιο τρόπο να συνδεθεί με τον νέο τόπο και να γίνει κομμάτι του. Οι χάρτες αυτοί είναι σαν αυτοπορτραίτα που χαρτογραφούν τις εμπειρίες της. Το φύλο και η καταγωγή αποδομούνται σε απλές υποκειμενικές έννοιες που αφηγούνται την πολύπλοκη σημασία του εξόριστου στην σύγχρονη κοινωνία. Η Kostianovsky είναι επηρεασμένη από άλλες γυναίκες καλλιτέχνιδες όπως η Eva Hesse, η Ana Mendieta και η Marina Abramovic που χρησιμοποιούν το σώμα τους στην καλλιτεχνική δημιουργία.

the center for land use interpretation

urban tapestries

usman haque

vik muniz Ο Vik Muniz στα έργα του Earthwork series του 2005 φτιάχνει τεραστίων διαστάσεων αντικείμενα στη γη τα οποία είναι ορατά στο Google earth και σε χαμηλές πτήσεις. Ο Muniz δεν παίρνει κανένα στοιχείο του χάρτη, δεν απεικονίζει τίποτα άυλο, δεν θίγει αλλά επεμβαίνει στον πραγματικό χάρτη του κόσμου. Το πολιτισμικό αποτύπωμα του ανθρώπινου γένους στην γη είναι ένα από τα θέματα της Land Art που μπορεί με έμμεσο τρόπο να αφυπνίσει την συνείδηση μας για τον κόσμο. Επηρεασμένος από τον Claes Oldenburg και τον Michael Heizer επεμβαίνει με ήπιο τρόπο στη φύση και αφήνει το αποτύπωμα του στον χάρτη του κόσμου, υπονοώντας την γραφή της ιστορίας και την ανθρώπινη επεμβατική φύση. Ο χρόνος παίζει σημαντικό ρόλο στο έργο του και συσχετιζόμενος με το χώρο παραπέμπει στην δύναμη και την κλίμακα της φύσης μπροστά στον άνθρωπο.

vito acconci Ο Vito Acconci είναι ένας καλλιτέχνης που τη δεκαετία του ’70 επηρεασμένος από την conceptual art ξεκίνησε μία σειρά διαδραστικών γεγονότων στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Οι παραστάσεις του ξεπερνούν σε αριθμό τις διακόσιες και συγκεντρώνονται στη συλλογή “Α Diary of a body” 1969–1973. Ο Acconci χρησιμοποίησε το σώμα του για να μελετήσει την εμπειρία στον αστικό χώρο και τις σχέσεις προσωπικού και δημόσιου. Τα έργα του αποτελούνται από σημειώσεις, παρατηρήσεις, φωτογραφικό υλικό, βίντεο που παρουσιάζουν την δράση του στον αστικό χώρο. Το έργο του αποτελεί μία καταγραφή του φυσικού εαυτού και των δυνατοτήτων του ανθρώπινου σώματος στην καθημερινότητα, χωρίς να είναι επιτηδευμένο, με μία απλότητα και επαναληπτικότητα, εστιάζοντας περισσότερο στα νοήματα και το ψυχολογικό περιεχόμενο. Πολλές φορές οι δρώντες στα έργα του δεν γνωρίζουν ότι καταγράφονται και ο ίδιος χάνεται ανάμεσα στο πλήθος νιώθοντας οικειότητα και μοναξιά όπως στο έργο Following Piece. Πρόθεση του είναι να καταγράψει τον κόσμο σαν να μην συμμετέχει σε αυτόν και να συνδεθεί με τα σώματα γύρω του χρησιμοποιώντας το ίδιο του το σώμα σαν μέτρο και δήλωση της ύπαρξης του. Μέσα από τις δράσεις του βλέπουμε ότι ο αστικός χώρος είναι ένα αποτέλεσμα ατομικών γεγονότων και κινήσεων και επαναπροσδιορίζουμε την εικόνα που έχουμε για την πόλη. Μέσα από το κείμενο, την θεατροποίηση του χώρου και την καταγραφή, το σώμα χαρτογραφείται σαν να ήταν χώρος. Η απόδοση του σώματος σαν τόπος ή σαν χώρος επιτρέπει στον καλλιτέχνη να αναλύσει το σώμα, να το ταξινομήσει, να του προσδώσει χωρικά χαρακτηριστικά. Το σώμα θρυμματίζεται καθώς ο χώρος κατακερματίζεται, το σώμα διαγράφεται όπως οι δρόμοι της πόλης, το σώμα δεν παραβρίσκεται στο χώρο αλλά συνδέεται και λειτουργεί σαν τον χώρο. Υπάρχει αρκετά το αυτοβιογραφικό στοιχείο στο έργο του καλλιτέχνη σαν να προβάλει τον εαυτό του σε ένα καθρέφτη και να προσπαθεί να επικοινωνήσει το είδωλο με την πραγματικότητα. Η κατασκευή ενός χωρικού συντακτικού επιτρέπει την εδραίωση της ταυτότητας και μία μιμητική στάση που αποτρέπει την απώλεια της ουσίας του εαυτού.

yoko ono Στο Map Piece η Yoko Ono παρακινεί τον αναγνώστη να δημιουργήσει ένα χάρτη, να τον χρησιμοποιήσει, να μετακινηθεί σύμφωνα με αυτόν, να μετατρέψει την πραγματικότητα για να ταιριάζει με το χάρτη. Οι οδηγίες που δίνει μοιάζουν με συνταγή μαγειρικής, όπως ο ίδιος ο χάρτης αποτελείται από σύμβολα και κωδικούς που παίρνουν υπόσταση μόνο εφόσον εκτελεστούν. Με τον τρόπο αυτό από τη μία πλευρά η πόλη και ο χάρτης επικοινωνούν και εμφανίζεται το χάσμα τους και από την άλλη ανοίγονται οι δυνατότητες αλληλεπίδρασης των δύο και παρακινείται η φαντασία. Ο χάρτης απεικονίζει έναν χώρο φτιαγμένο από αυτόν που τον διαβάζει.

Draw an imaginary map.

Put a goal mark on the map where you want to go.

Go walking to an actual street according to your map.

If there is no street where it should be according to the map, make one by putting the obstacles aside.

When you reach the goal ask the name of the city and give flowers to the first person you meet.

The map must be followed exactly or the event has to be dropped altogether.

Ask your friends to write maps.

Give your friends maps.

yukinori yanagi Το έργο “World Ant Farm” αποτελείται από κουτιά γεμισμένα με χρωματισμένη άμμο που σχηματίζουν τις σημαίες των εθνών. Τα κουτιά συνδέονται μεταξύ τους και χιλιάδες μυρμήγκια ελευθερώνονται μέσα τους και ξεκινούν ένα δίκτυο μεταφοράς τροφής και διακίνησης. Σιγά σιγά η εικόνα των σημαιών καταστρέφεται και ένα πολυεθνικό δίκτυο σχηματίζεται . Τα χρώματα παρασύρονται από το ένα κουτί στο άλλο και δημιουργείται μία σύνδεση των χωρών. Ο παραλληλισμός του ανθρώπου με μυρμήγκι βασίζεται στις μορφές οργάνωσης και δομής της κοινωνίας και τονίζει την συλλογικότητα και αξίες έντονα κυριαρχούσες στην Ιαπωνία από όπου κατάγεται ο καλλιτέχνης. Ο πολυεθνισμός και η αλληλεπίδραση των χωρών θίγει ζητήματα για την πολιτισμική και κοινωνική ταυτότητα του καθενός και για τον απόηχο των επιρροών στην κουλτούρα κάθε χώρας.

Κατάλογος εκθέσεων Artists and Maps: Cartography as a means of knowing Atlas Mapping : Artists as Cartographers, Cartography as Culture Cardinal points: The relationship between art and maps Cartography 101 Cartography: map-making as artform City maps Creative cartographies Experimental Geography Get lost: artists map downtown New York Here there everywhere Imaginary Coordinates Imaginary Spaces, real spaces L(A)ttitudes Locate- navigate, exercises in mapping Look now look all around Mapped from there to here Mapping Mapping cities Mapping it out Mapping the self Mapping Mapping, a response to MOMA Mapping:an exhibition, maps as metaphors Maps and Charts Mental maps On the line On the map Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking Paper[space] Personal georgaphies: contemporary artists make maps The legend altered- map as a method and a medium The map is not the territory i,ii,iii The map is not the territory, Denmark The map show The shape of space Topographies Topologies Uncharted cartography- subjective mapping by artists and cartographers Uncoordinated; mapping cartography in contemporary art Virtual museum.ca exh You are Here: Maps Re-Defined by Mid-Atlantic Contemporary Artists Zoom +/-

The Ronna and Eric Hoffman Gallery of contemporary art, Portland, curated by Linda Tesner, 2003 "Kunsthaus Bregenz Karl Tizian Platz A-6900 Bregenz Fenruary-April 1998, www.kunsthaus-bregenz.at The Park School Richman Gallery, Baltimore, curated by Rick Delaney, February-April 2008, www.hustlerofculture.com/me_we/2008/01/baltimore---car.html Johnsonese Gallery, Chicago, Juried by Christopher Johnson, August-September 2005, www.johnsonese.com "Crawford Art Gallery, Emmet Place Cork, Ireland , October-November 2007, www.crawfordartgallery.com Hudson (show)room, San Antonio, February- April 2004, www.artpace.org/news/2004_04_04_CityMaps.php Brooklyn arts Council, curated by Jeanne Gerrity, September-January 2009, www.brooklynartscouncil.org/documents/1032 iCI, New York, curated by Nato Tompson, Sept 2008, www.ici.exhibitions.org The New Museum of Contemporary Art, New York, May-June 2007, www.newmuseum.org/assets/general/getlost/index.html Chicago Cultural Center, January-April 2008 Spertus Museum, May-Sept 2008 Gatov Gallery, Long Beach,CA,2003 Anne Loeb Bronfman Gallery, Washington, February-June 2008, www.annafineart.com/documents/LAttitudes.1.doc la Esquina and Project Space, Kansas City, Missouri 2008 James Backas Gallery, curated by Dawn Gavin, March-June 2008 Margaret Thatcher Projects, NY, 2004 Museum of Modern Art, New York, NY, curated by Robert Storr, 1994 Boston University Art Gallery,curated by Karen E.Haas, 2000 The Work Space, New York, curated by Leslie Heller, 2003 Museum of contemporary art, Chicago, Nov. 3-March 2, 2008 Works Gallery San Jose, 2001 American Fine Arts, Soho, curated by Peter Fend, march 1995 Clark University, March-April 2005, www.clarku.edu/offices/publicaffairs/news/press/2005/mapping.cfm Penrose Gallery, Tyler School of Art, Philadelphia, PA Dorsky Gallery, Long Island City,NY, curated by Kate Green, 2005 curated by Samantha Mae Dorfman, http://www.sparkle7.com/ North House Gallery, 24 June - 5 August 2006 Museum Plantijn Moretus, Antwerpen, 2000 Philadelphia Art Alliance, June-August, 2008, http://www.philartalliance.org/ Hunter collage times square gallery, curated by Joanna Lindenbaum October-November 2006 Carrie Secrist Gallery, Nov. 30-Jan. 5, 2008.

England & Co Gallery, curated by Jane England, Oct-Nov 2001 Esbjerg Kunstmuseum, Esbjerg, Denmark, oct-jan 2009, www.eskum.dk/ Rockland Center for the arts,curated by Lynn Stein, feb-april 2008, http://rocklandartcenter.org/exhibits/map.html Santa Monica Art Studios 1 Gallery, curated by Heather Harmon and Sherin Guirguis, 2005 Walter and McBean Galleries, San Francisco curated by Karen Moss, 2004 Galeria Galou, Curated by Esperanza Leon,November 5-28, 2004 Julie Saul Gallery, March 5- April 14, 2004, http://www.saulgallery.com/chronicle/uncharted_territory.html Contemporary Arts Center Cincinnati , Curated by Clare Norwood, May 17 -August 17, 2008 Gallery TPW, Dubious Views:questioning institutional representations in tourism and cartography ,http://www.virtualmuseum.ca/Exhibitions/Photos/html/en/index-html.html Ellipse Art Center, Curated by Cynthia Connolly September-October 2007, www.arlingtonarts.org/ellipseartscenter.htm Santa Monica Art Studios, ARENA 1 gallery 30/6/07- 18/8/07, curated by Doug Beube and Sherry Frumkin

όνομα καλλιτέχνη 1 2 3

4 5 6 7 8 9 10 11 12 13

14 15 16 17 18 19

20 21 22 23 24 25 26 27 28 29

30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40

16 beaver group A.C. Berkheiser A.J. Bocchino a.j. bocchino aaron koblin abby leigh Abelardo Morell abigail reynolds Abraham Ortelius ac brkheiser adam dant adam henry Adam Ross adelheid mers adelheid mers adrian bannon Adrianne Watson adrienne allebe Aeneas Wilder Aglaia Konrad Agnes Denes agnes denes Aileen Bassis alasdair currie Alastair Mackie alban biaussat alberto duman alex lopez Alex Perry Alex Slade Alexandra Julyan, alexandra mir alexandra Mir alfredo jaar ali smith alice yutzy alighiero e boetti alain bublex Allan Kaprow allan mitelman almond zigmund Analogue Art Map andrea flamini andrea mc lean

έκθεση στην οποία συμμετείχε get lost on_the_line the map show personal geographies: contemporary artists make maps uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" the map is not the territory the map show TOPOGRAPHIES here there everywhere Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art the map is not the territory cartography 101 at the johnsonese imaginary places, real places "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art mapping;a response to moma cartography 101 at the johnsonese the map is not the territory the map is not the territory attitudes and longitudes L (A) t t i t u d e s the map is not the territory city maps on the map TOPOGRAPHIES the map is not the territory on the map uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art imaginary places, real places "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" mapping;a response to moma TOPOGRAPHIES the map is not the territory the shape of space locate-navigete- exercises in mapping on flickr

41 42 43 44 45 46 47 48 49 50

51 52

53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80

81 82 83

Andrea Thompson, Medford, MA mapping an exhibition maps as metaphors Andreas Slominski (D) "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" Andrew Zarou on_the_line adriane herman locate-navigete- exercises in mapping on flickr angie waller personal geographies: contemporary artists make maps ann hazels ann lislegaard the map is not the territory denmark now Ann Veronica Janssens ( B) "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" Anna Oliver the map is not the territory Anna Von Mertens mental maps Anna Von Mertens TOPOGRAPHIES anne elizabeth moore Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art anne fine foer attitudes and longitudes L (A) t t i t u d e s anne fine foer look now look all around anne lindberg locate-navigete- exercises in mapping on flickr anne pearce locate-navigete- exercises in mapping on flickr Anne Rothenstein the map is not the territory Antonia Contro THE LEGEND ALTERED—MAP AS METHOD AND MEDIUM april lee mapped from there to here aram bartholl cardinal points; the relationship between art and maps Ariane Littman-Cohen Arianne Gelardin armelle caron the map is not the territory armin linke the map is not the territory denmark now artetal here there everywhere asger jorn the map is not the territory denmark now Athanasius Kircher "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" Ati Maier uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers augusto di stefano mental maps avner bar hama attitudes and longitudes L (A) t t i t u d e s ayreen anastas imaginary coordinates barbara koenen Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art Barbara Milot, Turners Falls, MA mapping an exhibition maps as metaphors barry le va mapping;a response to moma Becca Albee, Brooklyn, NY mapping an exhibition maps as metaphors Becky Yust, Lindsay Shen, James Boyd-Brent, Carol Waldron ben fry ben pinder creative cartographies ben whitehouse here there everywhere benjamin edwards bern porter on the map beth campbell GET LOST ARTISTS MAP DOWNTOWN NEW YORK beth campbell personal geographies: contemporary artists make maps Betsy Packard cartography 101 at the johnsonese Bettina Johae, Multiples & Miniatures: Mapping beverly ress look now look all around

84 85 86 87

88 89 90 91 92 93

94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115

116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126

bill brown bill schmidt Bill Westheimer brian alfred brian alfred brian collier brian dettmer Brian Fay brian garner Bridget O'Brien bruce nauman bruce nauman Bull.Miletic burt hasen caitlin masley camille turner carl andre cara walz Carl Michael von Hausswolff carol irving Carsten & Olaf Nicolai (D), Cel Crabeels (B) Charbel Ackermann Charles La Belle Charles Luce charles marville cheonae kim Chido Johnson christian vind Chris Burden chris burden chris chafe and greg niemeyer chris johanson Chris Kenny chris kenny Chris Wilson christa dichgans Christian Nold christian schmidt-rasmussen Christian Thompson christina lucas Christina Marsh christina ray Christoph Fink (B) Christoph R端timann (CH) christopher cozier

uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art on_the_line on the map uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art locate-navigete- exercises in mapping on flickr here there everywhere cartography map-making as artform look now look all around Terra Incognita Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art the map is not the territory denmark now TOPOGRAPHIES creative cartographies virtuall museum.ca/exh ideal city-invisible cities locate-navigete- exercises in mapping on flickr University of Illinois at Chicago the map show ATLAS MAPPING "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" TOPOGRAPHIES TOPOGRAPHIES uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers virtuall museum.ca/exh mapped from there to here Multiples & Miniatures: Mapping the map is not the territory denmark now "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" the map is not the territory denmark now GET LOST ARTISTS MAP DOWNTOWN NEW YORK cartography map-making as artform the map is not the territory cartography map-making as artform zoom+/the map is not the territory denmark now Terra Incognita

personal geographies: contemporary artists make maps "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" here there everywhere

127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139

140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150

151 152 153 154 155 156 157 158 159 160

161 162 163 164 165 166

christopher knowles GET LOST ARTISTS MAP DOWNTOWN NEW YORK Chuck Webster on_the_line claes oldenburg claire pentecost Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art Clare Hilger, Karen Mauney-Brodek, Rodrigo Orduna and anonymous collaborators Claudio Parmiggiani (I) "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" claus carstensen the map is not the territory denmark now clegg and guttman the map is not the territory denmark now Clodagh Emoe cartography map-making as artform CLUI Uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art constant the map is not the territory denmark now cooper? mapping;a response to moma Cornelia Parker cartography map-making as artform cornelia parker the map is not the territory corrie baldauf locate-navigete- exercises in mapping on flickr dahlia elsayed personal geographies: contemporary artists make maps Dan Mills, Lewisburg, PA mapping an exhibition maps as metaphors dan wang Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art Dan Welden topologies Dan Zeller uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers dana sperry locate-navigete- exercises in mapping on flickr danica dakic here there everywhere daniel stuelpnagel danniele tegeder personal geographies: contemporary artists make maps darlene charneco locate-navigete- exercises in mapping on flickr darlene charneco mapped from there to here Darlene Charneco topologies dave muller GET LOST ARTISTS MAP DOWNTOWN NEW YORK David Bligh, Chestnut Hill, MA mapping an exhibition maps as metaphors David Brody & Douglas Henderson zoom+/David Hinman TOPOGRAPHIES david opdyke here there everywhere David Reed david rokeby virtuall museum.ca/exh david tremlett David Wojnarowicz THE LEGEND ALTERED—MAP AS METHOD AND MEDIUM dawn gavin cardinal points; the relationship between art and maps dawn gavin cartography 101 at the johnsonese Dawn Gavin Paper[space] Dawn Gavin YOU ARE HERE: Maps Re-Defined by Mid-Atlantic Contemporary Artists Dean Daderko deb sokolow Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art deborah stratman Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art Deborah Waimon, New Milford, CT mapping an exhibition maps as metaphors Deland Anderson topologies dennis balk mapping;a response to moma

167

168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178

179 180

181 182 183 184

185 186 187 188 189

190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203

dennis oppenheim Dennis Oppenheim dennis oppenheim Destiny Deacon diana frid Dieter Kiessling (D) Dominique Gonzalez-Foerster Donna Ruff doris bloom Dorothy Cross, dorothy iannone Dorothy Napandgardi Doug Ashford Doug Beube Doug Beube Doug Beube Douglas Albert Smith douglas huebler Douglas Huebler draga susanj Dread Scott Eamon O'Kane Ed Ruscha ed ruscha Ed Ruscha ed ruscha edward casey Eileen Doughty Elaine Lustig Cohen Elaine Wilson elin o'hara slavick Elin o'Hara Slavick elissa sadgrove elizabeth berrien elizabeth lecourt ellen rothenberg elmgreen & dragset Elysa Voshell emily hunter Emma Johnson emma kay emma williams enas muthaffar eric benson eric von robertson erik laffer

Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art mapping;a response to moma the map is not the territory denmark now Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" Paper[space] the map is not the territory denmark now cartography map-making as artform GET LOST ARTISTS MAP DOWNTOWN NEW YORK THE LEGEND ALTERED—MAP AS METHOD AND MEDIUM attitudes and longitudes L (A) t t i t u d e s uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers zoom+/Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art mapping;a response to moma here there everywhere THE LEGEND ALTERED—MAP AS METHOD AND MEDIUM cartography map-making as artform THE LEGEND ALTERED—MAP AS METHOD AND MEDIUM the map is not the territory denmark now TOPOGRAPHIES virtuall museum.ca/exh cartography 101 at the johnsonese uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers the map is not the territory on the map uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art

here there everywhere Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art look now look all around on the map "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" the map is not the territory imaginary coordinates city maps locate-navigete- exercises in mapping on flickr

204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214

215

216 217

Ernest Concepcion eugene atget Eva Wohlgemuth (A), every bustop in surrey b.c. ferdinand ahm krag Fernando Martinez finn nygaard Fischli & Weiss flounder lee foon sham fran siegel fran siegel fran siegel frances whitehead frances whitehead francesca berrini francis alys francis alys Francis Alys

218 219 220 221 222 223 224

225 226 227

228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241

Frank Bowling frank olive Frans Hogenberg Franz Ackermann (D), FrĂŠdĂŠric Hage (B) Frederick de Witt gabriel Orozco Gabriel Orozco gal weinstein Gareth James Garry Noland garry noland gary carsley Gary Duehr, Somerville, MA Gary Farrelly gary schlappal geoffrey fisher Georg Braun Georg Herold (D) Georg Nussbaumer (A), georgia russel Gerard Mercator gerhard richter gina dawson Gina Rymarcsuk, gisela insuaste

on_the_line virtuall museum.ca/exh ATLAS MAPPING virtuall museum.ca/exh the map is not the territory denmark now topologies "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" look now look all around imaginary places, real places mapped from there to here the shape of space here there everywhere Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art GET LOST ARTISTS MAP DOWNTOWN NEW YORK on the map Uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art Curated by Clare Norwood cartography map-making as artform Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" ATLAS MAPPING "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers

cartography 101 at the johnsonese locate-navigate- exercises in mapping on flickr mapped from there to here mapping an exhibition maps as metaphors cartography map-making as artform the map is not the territory "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" ATLAS MAPPING the map is not the territory "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" creative cartographies Multiples & Miniatures: Mapping here there everywhere

242 243 244 245 246

247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265

266 267 268 269 270 271 272

273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284

glenn bach imaginary places, real places Gonzalo Puch uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers gory arcangel GET LOST ARTISTS MAP DOWNTOWN NEW YORK Graham Gussin's the map is not the territory Grayson Perry cartography map-making as artform Grayson Perry THE LEGEND ALTERED—MAP AS METHOD AND MEDIUM Greg Haberny cartography 101 at the johnsonese Gregg Bordowitz GREGOR TURK Guido Nussbaum (CH) "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" guillermo kuitca guy ernest debord the map is not the territory denmark now Hamish Fulton Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art haseeb ahmed Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art heather jansen mapping;a response to moma Heidi Neilson Heidi Whitman, Boston, MA mapping an exhibition maps as metaphors henriette heise the map is not the territory denmark now Hermann Pitz (D) "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" herni michaux the map is not the territory denmark now Hilda Maria Alhach, Florence, MA mapping an exhibition maps as metaphors Hope Dector, Multiples & Miniatures: Mapping howard horowitz hugh davies the map show Hunter Stabler Paper[space] hunter stabler Hyungsub Shin on_the_line iben dalgaard the map is not the territory denmark now inaba and associates GET LOST ARTISTS MAP DOWNTOWN NEW YORK Ingo Gßnther (USA/D), ATLAS MAPPING Ingrid Calame TOPOGRAPHIES irwin the map is not the territory denmark now isa genzken GET LOST ARTISTS MAP DOWNTOWN NEW YORK isa genzken the map is not the territory denmark now j.jansson uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers j.v. martin the map is not the territory denmark now jack rees locate-navigete- exercises in mapping on flickr Jacob Stempky cartography 101 at the johnsonese jake barton jakob kolding the map is not the territory denmark now jam studio Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art James Lee Byars (USA) "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" James Niehues james turner james woodfill locate-navigete- exercises in mapping on flickr Jan Dibbets Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art

285 286 287 288 289 290 291 292

293 294

295 296 297

298 299 300 301 302

303 304

305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316

317 318 319

Jan Dibbets Jan Fabre (B) Jan Hobson Jan Vermeer jane bush Jane England Jane Millar, Janel Rouge, janet cardiff janet cardiff Janet Ecklebarger Janice Caswell janice caswell Janice Caswell Janice Caswell Janice Caswell jason wallis jasper johns jay mcCafferty Jay McCafferty JCJ Vanderheyden (NL) Jean Klare jeanette landchou jeff schmuki Jeff Woodbury Jeff Woodbury jefferson pinder jennifer bartlett Jennifer Bartlett, Jennifer Bartlett, jennifer bornstein jennifer dalton jennifer greenberg jeremiah barber Jeremy Beaudry Jeremy Deller jeremy liu Jeremy Sigler Jerry Gretzinger Jessica Bronson Jessica Fisher Jessica Rankin jessika rankin jie qi jill baroff Jimmie Durham

mapping;a response to moma "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" Multiples & Miniatures: Mapping the map is not the territory the map is not the territory Multiples & Miniatures: Mapping Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art virtuall museum.ca/exh cartography 101 at the johnsonese city maps mapped from there to here mental maps personal geographies: contemporary artists make maps zoom+/the map is not the territory on the map Uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" the map is not the territory denmark now cartography 101 at the johnsonese zoom+/look now look all around here there everywhere THE LEGEND ALTERED—MAP AS METHOD AND MEDIUM uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers GET LOST ARTISTS MAP DOWNTOWN NEW YORK personal geographies: contemporary artists make maps Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art cartography map-making as artform

TOPOGRAPHIES Terra Incognita mental maps creative cartographies cartography map-making as artform

320

321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339

340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351

352 353 354 355 356 357 358 359 360

jimmy baker Jimmy Baker Jin Lee jin-me yoon jo kent joachim koester Joanna Chapman joanne berry joao machado joaquin torres garcia Job Koelewijn Jodocus Hondius Jody Elff joe scotland Joel Papps JoĂŤlle Tuerlinckx (B) Johann Baptist Homann johanna lassenius Johannes Blaeu Johannes van Keulen john baldessari John Baldessari, John Cage John Gibbs john hurrell john koller john maier John Noestheden john pfant john williams johny naugahyde Jon Brunberg jon roloff jonathan callan jonathan callan Jonathan Callan Jonathan Callan jonathan parsons jorge garcia jorgen michaelsen jose faus joseph cornell/joan miro joseph kosuth Joseph E. Merideth josh copus josh dorman

on the map Uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art Paper[space] virtuall museum.ca/exh the map is not the territory the map is not the territory denmark now the map is not the territory the map is not the territory

"Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" on_the_line the map is not the territory "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" the map is not the territory denmark now "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art TOPOGRAPHIES Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art cartography 101 at the johnsonese imaginary places, real places the map show zoom+/the map is not the territory denmark now locate-navigete- exercises in mapping on flickr cartography map-making as artform TOPOGRAPHIES on the map the map is not the territory uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art the map is not the territory locate-navigete- exercises in mapping on flickr the map is not the territory denmark now locate-navigete- exercises in mapping on flickr

THE LEGEND ALTERED—MAP AS METHOD AND MEDIUM here there everywhere

361 362 363

364 365 366 367 368 369 370 371

372 373 374 375 376 377 378

379 380 381 382 383 384 385 386

387 388 389 390 391 392 393

josh dorman personal geographies: contemporary artists make maps josh ono Joshua Pieper joyce kozloff attitudes and longitudes L (A) t t i t u d e s joyce kozloff here there everywhere joyce kozloff personal geographies: contemporary artists make maps joyce kozloff THE LEGEND ALTERED—MAP AS METHOD AND MEDIUM joyce kozloff uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers joyce kozloff zoom+/Judith Mullen, Multiples & Miniatures: Mapping judith wright judy natal Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art jugoslav vlahovic the map is not the territory jules de balincourt julia latane the shape of space julie and robert breckman julie jankowski cardinal points; the relationship between art and maps julie jankowski look now look all around Julie Jankowski YOU ARE HERE: Maps Re-Defined by Mid-Atlantic Contemporary Artists Julie Mehretu June Szabo cartography 101 at the johnsonese justin newhall locate-navigete- exercises in mapping on flickr k.r.h. sonderborg the map is not the territory denmark now karen lebergott here there everywhere karen mc coy locate-navigete- exercises in mapping on flickr karey aleen kessler personal geographies: contemporary artists make maps karey kessler attitudes and longitudes L (A) t t i t u d e s karey kessler cardinal points; the relationship between art and maps Karey Kessler YOU ARE HERE: Maps Re-Defined by Mid-Atlantic Contemporary Artists Karin Apollonia MŞller uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers Karin Schaefer katarina jerinic creative cartographies kate hackman locate-navigete- exercises in mapping on flickr Katharine Harmon katherine gressel creative cartographies Kathryn Vermillion Kathy Prendergast cartography map-making as artform kathy prendergast the map is not the territory Kathy Prendergast uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers Katy Siegel Ken Buhler zoom+/kianga ford Kim Baranowski cartography 101 at the johnsonese kim cheonae mapped from there to here kim dingle Kim Jones cartography map-making as artform

394 395

396 397 398 399 400 401 402

403 404 405 406

407 408 409 410 411 412

413 414 415 416 417 418 419 420 421 422 423 424 425 426 427

428 429

kim jones kim schoenstadt kim schoenstadt kirstine roepstorff landon mackenzie langlands and bell larry thomas lars arrherius lars burchardt laura kurgan laura kurgan Laura Owens Laurie Anderson laurie palmer lawrence weiner lawrence weiner layla curtis Lea Redmond leah beeferman lee birkett Leif Elggren leila daw Leila Daw Leila Daw, Branford, CT Leslie Mutchier Liam Gillick Lilianne Milgrom lilla locurto bill outcalt lillian bayley hoover Lillian Tyrrell lily cox-richard Linda Ekstrom Linda Gass Lindsey Hook, Lior Neiger, Brighton, MA lisa hoffman London’s Kerning lora reynolds lordy rodriguez lordy rodriguez Lordy Rodriguez Lordy Rodriguez Lordy Rodriguez Lordy Rodriguez lothar baumgarten Louisa Bufardeci

personal geographies: contemporary artists make maps Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art the shape of space the map is not the territory denmark now the map is not the territory locate-navigete- exercises in mapping on flickr the map is not the territory denmark now mapping;a response to moma mental maps THE LEGEND ALTERED—MAP AS METHOD AND MEDIUM "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" GET LOST ARTISTS MAP DOWNTOWN NEW YORK the map is not the territory locate-navigete- exercises in mapping on flickr the map is not the territory University of Illinois at Chicago on the map uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art mapping an exhibition maps as metaphors Paper[space] cartography 101 at the johnsonese look now look all around cardinal points; the relationship between art and maps zoom+/Multiples & Miniatures: Mapping mapping an exhibition maps as metaphors

mapping;a response to moma cardinal points; the relationship between art and maps GET LOST ARTISTS MAP DOWNTOWN NEW YORK personal geographies: contemporary artists make maps TOPOGRAPHIES uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers zoom+/zoom+/-

430 431 432 433 434 435 436 437 438 439 440 441 442 443

444 445 446 447 448 449 450 451 452 453 454 455 456 457

458 459 460 461 462 463 464 465 466 467 468 469 470 471 472 473

louise noguchi Louise van Swaaij luca vitona Lucas Janszoon Waghenaer lucas monaco Lucia Pizzani luciano fabro Lucy Skaer Luigi Ghirri lutz becker lynn cazabon magnus muller Malic Amalya, Marcel Broodthaers (B) Marcel Broodthaers (B), marcel duchamp marcel dzama marco maggi margaret boozer maria kalman maria-martinez canas marie christine katz Mariele Neudecker marina roy Mark A. Smith, mark bradford mark dion mark keffer mark lombardi mark lombardi mark napier Mark Schafer, Cambridge, MA mark webber Marlene Creates marlene mcguire martin durazo martin kippenberger mary daniel hobson Mary Hambelton mateus z fahrenholz matt coors Matt Coors matt dehaemers Matt Mullican matt wyoff Matthew Cusick

virtuall museum.ca/exh mapping;a response to moma "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" creative cartographies topologies

uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers the map is not the territory look now look all around mapping;a response to moma Multiples & Miniatures: Mapping "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" ATLAS MAPPING GET LOST ARTISTS MAP DOWNTOWN NEW YORK uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers personal geographies: contemporary artists make maps cartography map-making as artform Multiples & Miniatures: Mapping mapping;a response to moma personal geographies: contemporary artists make maps cardinal points; the relationship between art and maps here there everywhere mapping an exhibition maps as metaphors

the shape of space the map is not the territory denmark now zoom+/the map is not the territory on the map uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art locate-navigete- exercises in mapping on flickr "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" locate-navigete- exercises in mapping on flickr zoom+/-

474 475 476 477 478 479 480 481 482 483

484 485 486 487 488 489 490

491 492 493 494 495

496 497 498 499 500 501 502 503 504

505 506

507 508 509 510 511 512

513

matthew hyleck Matthew Picton zoom+/matthew richie matthew sontheimer mental maps Matthew Weber, Unionville, CT mapping an exhibition maps as metaphors maureen catbagan the map show maurice lemaitre max ernst maya lin Megan Hurst Memory Mapping megan hurst and michael mittelman meirav leshem creative cartographies mel bochner mapping;a response to moma mel watkin attitudes and longitudes L (A) t t i t u d e s mel ziegler mapping;a response to moma Melinda Piesse melou vanggaard the map is not the territory denmark now Meridith McNeal personal geographies: contemporary artists make maps Meridith McNeal uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers michael druks the map is not the territory michael lucas michael schonhoff locate-navigete- exercises in mapping on flickr Michael van den Abeele (B) "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" michael x ryan here there everywhere Michael x. Ryan, Multiples & Miniatures: Mapping michal rovner imaginary coordinates michell teran virtuall museum.ca/exh Michelle Sciumbato Mike Ballou mike estabrook the map show mike hill locate-navigete- exercises in mapping on flickr Mira Schor mitch robertson virtuall museum.ca/exh molie oblinger on the map Mollie Oblinger uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art Molly Holmberg’s Watercolour Maps Mona Hatoum "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" mona hatoum imaginary coordinates Monika Goetz on_the_line Morag Ballard the map is not the territory moshekwa langa ATLAS MAPPING myung rye kim n.e. thing co virtuall museum.ca/exh Nami Yamamoto Paper[space] nami yamamoto nancy goodman lawrence

514 515 516 517 518 519 520 521 522 523 524 525 526 527 528 529 530 531 532 533 534 535 536 537 538 539 540 541 542 543 544 545 546 547 548 549 550 551 552 553 554 555 556 557 558 559

nancy graves Natasha Bowdoin Paper[space] Nela Ochoa topologies Nelson Leirner THE LEGEND ALTERED—MAP AS METHOD AND MEDIUM newton and helen mayer harrison Nicole Andrijevic Terra Incognita nikki s. lee virtuall museum.ca/exh nikolas schiller attitudes and longitudes L (A) t t i t u d e s Nina Katchadourian zoom+/noah thomas imaginary places, real places noel jabbour imaginary coordinates noriko ambe uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art nynne haugaard and nikolaj kilsmark the map is not the territory denmark now Octavio Pisani "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" olafur eliasson on kawara "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" one block radius virtuall museum.ca/exh ooda group Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art oskar karlin Oui Öyvind Fahlström Pamela Goffinet cartography 101 at the johnsonese paris tourism virtuall museum.ca/exh Patrick Ireland cartography map-making as artform Patrick McGee Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art Patty Stone, Newton, MA mapping an exhibition maps as metaphors paul chan Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art paul chojnowski mapped from there to here paul graham the map is not the territory denmark now Paul Laster uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers paul matosic the map is not the territory Paula Henderson Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art paula sher here there everywhere pd pal virtuall museum.ca/exh peter bunting the map is not the territory Peter Clark peter dykhuis peter fend the map is not the territory denmark now Peter Fischli & David Weiss (CH) "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" peter frimand the map is not the territory denmark now peter goin the map is not the territory denmark now peter greenaway the map is not the territory peter holst henckel the map is not the territory denmark now peter louis-jensen the map is not the territory denmark now Peter Zimmermann (D) "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" Petra Kempf

560 561 562 563 564 565 566 567 568 569 570

571 572 573 574 575

576 577 578 579 580 581 582 583

584

585 586 587 588 589 590 591 592 593

594 595 596 597 598 599

pham ngoc lieu the map is not the territory denmark now philip von zweck Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art Philippe Vander Maelen "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" photobloggers virtuall museum.ca/exh pia ronicke the map is not the territory denmark now piero manzoni "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" Pierre Bismuth (F) "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" Pieter Goos "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" pip brant cartography 101 at the johnsonese pope celiphone virtuall museum.ca/exh qin ga uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art qin ga on the map Rachel Hutton, Rachel Thompson, Jonathan Zorn, Alissa Clark, Rob Giampietro Rachel Schuder, Brooklyn, NY mapping an exhibition maps as metaphors rachelle cohen creative cartographies Rachel Whiteread radcliffe bailey on the map radcliffe Bailey uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art rainer ganahl mapping;a response to moma rasmus knud the map is not the territory denmark now rebecca foster the map is not the territory Rebecca Herman on_the_line rebecca riley natalia szostak creative cartographies Relief Map Carpet Studio Laurens van Wieringen Remy Zaugg "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" renee van der stelt cardinal points; the relationship between art and maps renee van der stelt look now look all around Renee van der Stelt YOU ARE HERE: Maps Re-Defined by Mid-Atlantic Contemporary Artists Richard Long Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art Richard Long mapping;a response to moma Rick Meyerowitz uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers rigo 23 TOPOGRAPHIES rirkvit tiravanija GET LOST ARTISTS MAP DOWNTOWN NEW YORK Rita Donagh cartography map-making as artform rixome virtuall museum.ca/exh robert longo Robert Rauschenberg mapping;a response to moma robert smithson Robert Walden zoom+/Robert Walden on_the_line Rodney Ewing cartography 101 at the johnsonese roger minick virtuall museum.ca/exh roger welch the map is not the territory denmark now ronald wigman Rosanna Vitiello russell crotty GET LOST ARTISTS MAP DOWNTOWN NEW YORK

600 601 602 603 604 605 606 607 608

609 610 611 612

613 614 615 616 617 618 619 620 621 622 623 624 625 626 627 628 629 630

631

632

633 634 635 636 637 638

russell crotty on the map Russell Crotty uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art ruth root city maps ruth watson Sabina Ott TOPOGRAPHIES samantha fox creative cartographies Samuel Overington San Francisco Bureau of Urban Secrets TOPOGRAPHIES Sandra DeSando on_the_line Sara Schnadt Sarah Julig Paper[space] sarah julig sarah kipp the map show Sarah Trigg zoom+/sarah walker personal geographies: contemporary artists make maps Satomi Matoba cartography map-making as artform satomi matoba the map is not the territory Scot Wittman cartography 101 at the johnsonese scott wolniak Sean Hillen cartography map-making as artform sejla kameric the map is not the territory denmark now shane huffman Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art shaun o'dell mental maps Shauna McMullan on the map shelley niro virtuall museum.ca/exh sherin guirguis the shape of space Shin Il Kim on_the_line shirley shor imaginary coordinates Shirley Tse TOPOGRAPHIES shoji satake shona mcdonald here there everywhere sigalit landau imaginary coordinates Silke Schatz simon elvin Simon Evans Terra Incognita Simon Evans TOPOGRAPHIES Simon Faithfull cartography map-making as artform simon faithfull the map is not the territory Simon Patterson cartography map-making as artform simon patterson the map is not the territory denmark now Simon Yates Terra Incognita simonetta moro attitudes and longitudes L (A) t t i t u d e s slavisa savic SMAQ (Sabine Mรทller, Andreas Quednau) Sol LeWitt mapping;a response to moma sophie calle

639 640 641 642 643 644 645 646 647 648 649 650 651 652 653 654 655 656 657 658 659 660 661 662 663 664 665 666 667 668 669 670 671

672 673 674 675 676 677 678 679 680 681 682 683

Sophie Eynon the map is not the territory soren andreasen the map is not the territory denmark now soren jensen the map is not the territory denmark now stefana mc clure uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art Stephanie Nadeau Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art Stephen Walter on the map Steve Jones steven brandes cartography map-making as artform steven willats the map is not the territory stig brogger the map is not the territory denmark now STILLHERE (Christine Reed and Robin Grossinger) studio laurens van wieringen sue stockwell the map is not the territory susan hiller the map is not the territory susan main look now look all around Susan Silton TOPOGRAPHIES susanne howe-stevens/brenda schwartz/yeager svend-allan sorensen the map is not the territory denmark now Tam Van Tran TOPOGRAPHIES Tamara Kostianovsky cartography 101 at the johnsonese tanya bonakdar mapping;a response to moma Tatiana Flis Multiples & Miniatures: Mapping Tatsuo Miyajima (J) "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" terence koh GET LOST ARTISTS MAP DOWNTOWN NEW YORK terry atkinson the map is not the territory denmark now the center for land use interpretation Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art Theresa Chong Thomas Hirschhorn "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" Thurle Wright on the map thurston moore GET LOST ARTISTS MAP DOWNTOWN NEW YORK tim briner locate-navigete- exercises in mapping on flickr Tim Goulding cartography map-making as artform tim mcMichael on the map Tim McMichael uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art Tim Robinson cartography map-making as artform timothy horjus look now look all around timothy hutchings locate-navigete- exercises in mapping on flickr timothy nolan the shape of space Tina Andric Tobias Becker, Multiples & Miniatures: Mapping TOFU zoom+/tom burr mapping;a response to moma tom friedman Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art Tom Molloy cartography map-making as artform tom van sant tony cragg

684 685 686

687 688 689 690 691 692 693 694 695 696

697 698 699

700 701 702 703 704 705 706 707 708 709 710 711 712 713 714 715

716 717 718 719 720

TOPOTEK 1 torben christensen Torben giehler Torben Giehler tracey emin tucker nichols turid meeker Ula Einstein ulrik heltoft urban tapestries Uri Tzaig Valeska Peschke (D), Vargas-Suarez Universal vik muniz Vik Muniz vinh bui virginia katz Vito Acconci vito acconci vivienne koorland Vlrike Maller VxPxC ward shelley warren neidich wenyon and gamble William Kentridge william popel william steiger wopo holup yael bartana yoav galai yoko ono Young Kim Yukinori Yanagi (Japan) yutaka stone Yutaka Stone Yvonne Jacquette Yvonne Rainer Zach Herrmannx zoe leonard paul armard gette

the map is not the territory denmark now on the map uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art the map is not the territory mapping;a response to moma on_the_line the map is not the territory denmark now virtuall museum.ca/exh "Orbis Terrarum: Ways of Worldmaking" ATLAS MAPPING topologies here there everywhere uncharted territory-subjective mapping by artists & cartographers the shape of space imaginary places, real places Mapping the Self @ the Museum of Contemporary Art mapping;a response to moma mapping;a response to moma locate-navigete- exercises in mapping on flickr personal geographies: contemporary artists make maps mapping;a response to moma the map is not the territory Subproject 2: Cartographic Models in Contemporary Art GET LOST ARTISTS MAP DOWNTOWN NEW YORK mapped from there to here locate-navigete- exercises in mapping on flickr imaginary coordinates attitudes and longitudes L (A) t t i t u d e s TOPOGRAPHIES ATLAS MAPPING on the map Uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art THE LEGEND ALTERED—MAP AS METHOD AND MEDIUM YOU ARE HERE: Maps Re-Defined by Mid-Atlantic Contemporary Artists uncoordinated: Mapping Cartography in Contemporary Art the map is not the territory denmark now