2e JAARGANG DECEMBER 2016
3 NAVIGATORS MAGAZINE Wat kunnen wij leren van Martine Vonk?
VERDER: 02 07 09 11 14
Het vertrouwde loslaten Een tafel voor 1 Identiteitscrisis Diepgang en kwaliteit Moslims ontmoeten
We moeten van binnenuit veranderen
EEN JONGE GENERATIE OP DE KNIEËN
Zijn passie voor gebed is aanstekelijk. Niet voor niets wordt Edwin Hamelink ook wel ‘Ed gebed’ genoemd. Toch duurde het even voordat dit vuur in hem werd ontstoken en hij van een ietwat luie tiener een enthousiaste bidder werd … FOTO: @MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY
02
COLUMN/ACTIVITEITEN Een deel van het lied ‘Oceans’ van Hillsongs dat veel voor me betekent in dit seizoen luidt:
Joost
You call me out unto the waters, The great unknown, where feet may fail And there I find You in the mystery In oceans deep, my faith will stand
JOOST VAN HEUSDEN (WAARNEMEND) DIRECTEUR NAVIGATORS
YOU CALL ME OUT UNTO THE WATERS
W
eer even interim. En daarom ‘mag’ ik de openingscolumn verzorgen. Maar ik houd niet echt van schrijven. Een klein nietszeggend voorbeeld van iets doen, wat ik aanvankelijk liever niet doe. Omdat ik het spannend vind of misschien omdat ik vind dat ik het niet zo goed kan en anderen het beter kunnen.
Een lied over een God die ons uitnodigt en uitdaagt om het vertrouwde los te laten en Hem te volgen waar het spannend wordt. Een God die ons vraagt Hem te leren zoeken, ontmoeten en volgen in onzekere omstandigheden. Of die nu voortkomen uit keuzes om een verantwoordelijkheid op te pakken die nieuw is of te groot voelt, uit moeilijke of pijnlijke omstandigheden die ons pad kruisen of uit innerlijke worstelingen. Veel meer dan ons persoonlijke comfort, heeft God het eeuwige op het oog. Ons hart en de uitbreiding van zijn Koninkrijk, ook door ons heen. En het lijkt wel alsof Hij beter snapt dan ik prettig vind, dat echte diepte in vertrouwen, afhankelijkheid en overgave, juist kunnen groeien op plekken ‘where my feet fail’. Deze NAV staat boordevol verhalen van mensen die zich door God willen laten uitnodigen en uitdagen zo te leven. Laten we elkaar daartoe blijven aansporen!
solcon.nl
MICHATIP Micha schrijft in Micha 6:8: ‘… Weet wat de Heer van je wil, niets anders dan recht te doen …’. Naar aanleiding van de michacampagne plaatsen we elke keer een michatip. Heeft u voor ons een goede michatip, mail dan naar magazine@navigators.nl Over een paar dagen is het kerst, en daarna sluiten we 2016 al weer af. Oud en nieuw gaat vaak gepaard met veel milieuoverlast door vuurwerk, en ook zijn de festiviteiten rondom kerst vaak een flinke belasting voor het milieu. De gezellige sfeer van de feestdagen willen we graag intact houden, maar hoe doen we dat zonder deze vervelende gevolgen. Een paar tips: • Een kerstboom kun je tegenwoordig ook adopteren, de boom wordt dan zo lang mogelijk hergebruikt, info: www.adopteereenkerstboom.nl. • Hergebruik materiaal door zelf een mooi kerstcadeau te maken. Veel mooie ideeën zijn op Pinterest te vinden. • Kies voor milieuvriendelijke kerstverlichting met LED lampjes. • Kies voor een duurzaam kerstdiner, met eerlijke producten. • Gooi de restjes van het diner niet weg, daar zijn nog heerlijke maaltijden van te maken. • Koop bij voorkeur geen vuurwerk.
DE NAVIGATORS WENST U FIJNE FEESTDAGEN EN EEN GEZEGEND 2017
aukjeverwijs.nl
ACTIVITEITEN
supervisie en coaching bij werk en zingevingsvragen
■ FOCUSWEEKEND 20-22 JANUARI - IN DE BETTELD TE ZELHEM. SPREKERS: RON VAN DER SPOEL EN MIRIAM SWAFFIELD (VK). THEMA: RIJP VOOR DE OOGST. WWW.FOCUSWEEKEND.NL
gesprek mogelijk in Goutum en Amsterdam
solcon Provider met een hart
17360000462-SOL-Adv-Navigators.indd 1
✔ Vernieuwd eigentijds sanitair ✔ Kleine rustige familiecamping ✔ Kindvriendelijk ✔ Prachtige natuur ✔ Wandelen vanaf de camping ✔ Ook verhuur van huisjes, chalets, stacaravans en trekkershutten
www.valdor.lu
13-03-15
Sibbing & Wateler verzorgt o.a. de pensioenen voor de Navigatorstaf info: Martijn Brands FFP of Thom Dijkstra, Tel. (0318) 544 044 (Veenendaal) E-mail: partners@sibbing.nl wwww.sibbing.nl
■ IMPACT NEXT 11 FEBRUARI - IN HET ACADEMIEGEBOUW TE UTRECHT. VOOR RECENTELIJK AFGESTUDEERDEN EN WERKENDEN TUSSEN 20-30 JAAR. EEN UITDAGENDE EN INSPIRERENDE 12:20 MIDDAG OVER GELOOF EN WERK. WWW.IMPACTNETWERK.NL ■ ALPHA TRAININGSDAG 14 JANUARI - IN DE BASILIEK TE VEENENDAAL. VOOR TEAMLEIDERS -EN LEDEN VAN EEN ALPHA CURSUS. WWW.ALPHANEDERLAND.ORG ■ WINTERSPORT: OOSTENRIJK, SKIGEBIED NASSFELD 24 FEBRUARI – 4 MAART 2017 INFORMATIE EN AANMELDEN VIA WWW.NAVISNOW.NL
KEERPUNT
NR3.• DEC 2016
ALS U ECHT BESTAAT ... Demi van der Pal is ongelovig opgevoed. Haar leven bestaat voornamelijk uit voldoening zoeken in feestjes, vriendjes, drugs en alcohol. God heeft echter een ander plan met Demi. Hij zorgt ervoor dat een vrouw bij een bijbelkraam haar een Bijbel geeft. Er is echter meer voor nodig om haar aan het lezen te krijgen … INTERVIEW: JEANETTE VOS FOTOGRAFIE: @MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY
‘E
en aantal weken daarna was ik op bezoek bij mijn zus in Zuid-Afrika. Tot mijn verbazing vertelde ze mij met tranen in haar ogen: “Demi, ik heb Jezus ontmoet en me laten dopen. Mijn leven is zo veranderd.” Ik dacht echt dat ze een beetje gek was geworden.’ Als Demi weer in Nederland is krijgt ze een appje van haar zus: ‘We hebben voor iemand gebeden die blind was en hij kan weer zien’. ‘Mijn zus bleef bijzondere appjes sturen, over iemand die verlamd was en nu kon lopen bijvoorbeeld, en ik merkte dat de berichtjes steeds persoonlijker werden. Ze
schreef op een bepaald moment: “Ik heb een droom over je gehad en God wil je iets vertellen”.’ In de zomer van 2013 komt de zus van Demi naar Nederland om haar visum te verlengen, terwijl Demi in diezelfde periode naar Afrika gaat. ‘Daar ontmoette ik de mensen bij wie zij woonde en door wie ze tot geloof was gekomen: ik zag iets bij hen wat ik nog nooit eerder had ervaren. Ik ontdekt wat liefde en oprechte interesse is zonder het doel om van elkaar te profiteren.’ ‘Het maakte me nieuwsgierig en eenmaal terug in Nederland besloot ik om dit te gaan onderzoeken door in de gekregen Bijbel te lezen. Ik had veel vragen en stelde ze aan God. En Hij gaf op een bijzondere manier antwoord. Ik wilde bijvoorbeeld weten of ik mijn leven met mijn vrienden, met de drugs, feestjes en alcohol moest achterlaten als ik in Hem ging geloven. Diezelfde dag fietste ik van school naar huis langs een weiland. En opeens hoorde ik een stem in mijn hoofd die zei: “Kijk eens naar links naar dat weiland.” Ik zag een zwerm met zwarte vogeltjes en één wit vogeltje. Ik bleef kijken en plotseling draaide
Ik heb een droom over je gehad en God wil je iets vertellen
03
Ik hoef het gat in mijn leven niet meer op te vullen met zaken waar ik nooit genoeg van heb
dat witte vogeltje zich om en vloog de andere kant op. Wat een bijzonder antwoord! Ook vroeg ik God of ik de bontkraag van mijn jas moest weghalen als ik in Hem ging geloven. De volgende ochtend lag mijn jas in de keuken op de grond en had mijn hond het bontje verslonden. Toch was ik nog niet overtuigd.’ Na een halfjaar gaat Demi weer naar haar zus. ‘Weet je wat me leuk lijkt’, vertelde ze haar zus, ‘om een bliksemflits te fotograferen. Als God echt bestaat zou Hij dan bliksem kunnen sturen zodat ik het op de foto kan zetten?’ Diezelfde avond tijdens de vliegreis is er een kwartier lang onweer en bliksem, waardoor ze prachtige foto’s en filmpjes kan maken. ‘Toen dacht ik: dit kan geen toeval meer zijn.’ Demi besluit om haar leven aan Jezus te geven en laat zich door haar zus dopen. ‘Er is een doel in mijn leven gekomen en ik hoef het gat in mijn leven niet meer op te vullen met zaken waar ik nooit genoeg van heb. Hij vervult mij en geeft mij blijdschap.’ Haar oude vrienden waren verbaasd, maar komen nu met vragen. ‘Ze hebben de verandering in mijn leven gezien en weten dat dit niet uit mezelf gekomen kan zijn. God doet grote dingen in mijn leven, maar dat wil Hij voor iedereen doen!’ Demi zet zich in voor Netwerk Haarlem en biedt samen met anderen activiteiten aan voor kinderen in een volkswijk, om hen liefde en aandacht te kunnen geven.
INTERVIEW
04
TEVREDEN MET
GENOEG
‘De ontdekking dat er mensen zijn die willens en wetens onrecht doen, en zo anderen schade berokkenen, raakte mij diep.’ Voor Martine Vonk zijn dit woorden die recht uit haar hart komen. De woorden gaan voor haar samen met daden, want ze zet zich al het grootste deel van haar leven in voor duurzaamheid, gerechtigheid en milieu.
‘I
k ben geboren in een dorpje in de Alblasserwaard, als boerendochter van gelovige ouders, en groeide zo dicht bij de natuur en de seizoenen op. We waren actief in de kerk en omdat er in het dorp niet zoveel was, organiseerden we veel dingen zelf. Dat is iets wat ik daar echt heb geleerd, om zelf dingen op te pakken. Er werd toen in ons gezin niet zoveel over geloof gepraat, het was een soort vanzelfsprekendheid. Mijn geloof was heel kinderlijk en puur. Ik weet nog dat ik als kind, terwijl ik de kerk inliep, eens aan God vroeg of Hij echt was. De zon scheen precies door een van de kerkramen waardoor er een kruis op de muur verscheen. Ik heb dat als een bijzonder teken van God ervaren. Op mijn zeventiende ging ik in Nijmegen studeren. In vijf jaar tijd kwamen de grote wereldvragen voorbij, maar nooit heb ik getwijfeld aan God. Ik was op zoek naar wie ik was en hoe we als christenen in de wereld staan. Geweldig was het dat ik dat met andere christenen kon delen, bij IFES en Youth for Christ. Dat is enorm vormend geweest voor mij. In die tijd heb ik zoveel ervaren van God. Ik was vrijwilliger in een koffiehuis dat in een drugsbuurt stond en we bezochten een dag in de week prostituees. Daar heb ik zo gezien hoe Gods kracht boven alles uitgaat, en dat mensen door gebed werden bevrijd.’ ‘In diezelfde tijd deed ik een milieustudie, daardoor was ik naast mijn christelijke activiteiten ook betrokken bij de wat meer
INTERVIEW: MARIEKE BOERSMA-LENSEN • FOTOGRAFIE: @MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY
linkse beweging. Niet dat ik een echte activist was, maar ik werd er wel door aan het denken gezet. Wat doen wij met de wereldhandel, met Afrika of andere kwetsbare landen? In de christelijke wereld waren de mensen daar nauwelijks mee bezig. We waren denk ik te druk met de kerkstructuren en evangelisatie. God verlost mensen, zij moeten het verhaal horen en zich bekeren, dat alleen was belangrijk. Dat is ook zo, maar dat is het niet alleen. In Johannes 3 vers 16 staat letterlijk: Al zo lief heeft God de hele KOSMOS gehad … . Daarmee wordt zowel de mens als de aarde bedoeld. De verzoening is voor de hele schepping. Wij lezen de Bijbel vaak met een westerse bril, hiërarchisch, wij staan bovenaan, en de dieren en planten staan onder ons en zijn ons ten nut. De Joden zien dat in een driehoek waarin de mens een lijn heeft naar God maar ook naar de natuur. Daar kunnen wij zoveel van leren. Gerechtigheid of rechtvaardige handel of milieuzorg zijn ook voor christenen belangrijke onderwerpen waar aandacht voor moet zijn. Gelukkig zien we de laatste jaren wel dat er steeds meer aandacht voor is, steeds meer kerken doen mee met de Michacampagne, en proberen fairtrade kerken te worden. Maar er is nog genoeg te doen.’ ‘Tijdens mijn studie ontdekte ik dat er mensen zijn die willens en wetens onrecht doen. Een goed voorbeeld is het recente nieuws over de besmette olie van Trafigura. De wet zegt dat ze onder de norm zitten, maar ondertussen weten ze heel goed,
NR3.• DEC 2016
Ik weet nog dat ik als kind eens aan God vroeg of Hij echt was …
05
INTERVIEW dat mensen die deze benzine kopen, erdoor kunnen sterven. Zoiets kun je alleen politiek aanpakken, mensen moeten gedwongen worden door een wet. Vandaar dat ik ook actief ben bij de ChristenUnie. Ten diepste is het zo dat mensen van binnenuit moeten veranderen, en het geldt net zo goed voor ons dat er echte bekering nodig is, want in iedereen zit zelfgerichtheid. We hebben God nodig om te veranderen. Ik heb een boekje
TEKSTAFETTE
06
Waarom zien we zo weinig van de kracht van genezing die de discipelen wel hadden?
Wat is de favoriete bijbeltekst van Martine Vonk en waarom?
Matteüs 6:33: ‘Maar zoekt eerst Zijn koninkrijk en Zijn gerechtigheid en dit alles zal u bovendien geschonken worden.’ • J ezus leert ons waar het echt om gaat in het leven: niet alsmaar meer spullen verzamelen, maar handen en voeten geven aan zijn Koninkrijk: liefhebben van God en onze naaste. • Zijn gerechtigheid: dat gaat ook over eerlijk delen zodat er voor iedereen genoeg is. • J ezus belooft dat je al het andere (kleding, eten) bovendien krijgt. God weet wat je nodig hebt. Nodig, dat is misschien wel iets anders dan wat we zelf willen (namelijk veel meer). Maar het is genoeg, het gaat om tevreden zijn. •D eze tekst leert ons te vertrouwen op God. Hij zorgt. Natuurlijk moet je gewoon je werk doen, maar uiteindelijk is het God die zorgt. •H ij leert ons vanuit zijn perspectief te kijken: eerst komt het zoeken naar zijn Koninkrijk, dan pas al het andere.
geschreven getiteld Genieten van genoeg, hier komen die foute systemen ook aan de orde. Het is belangrijk dat christenen zich daar ook mee bezig houden.’
GEZONDHEID In 2008 kreeg Martine borstkanker. Kortgeleden hoorde ze dat het is uitgezaaid naar de botten en de longen. Een heftig bericht. ‘Ik wist dat dit kon gebeuren, en dat een tweede keer betekent dat we alleen aan levensverlenging gaan werken. Je wereld stort even in, je hele plaatje wordt anders. Maar na de schok ben ik vooral bezig met wat ik nu nog wel kan. Hoe ik mijn energie goed kan verdelen en zo een nieuwe kwaliteit van leven kan vinden. Ik moet langzaamaan dingen gaan loslaten. Dat is verdrietig, maar ik wil er niet voor weglopen omdat we van de tijd die rest nog iets moois kunnen maken. Mijn man en ik praten nu bijvoorbeeld over veel diepere dingen. Hij vertelde dat hij opeens besefte hoeveel ik al die jaren voor hem heb betekend. Dat vond ik zo mooi. Het loslaten is moeilijk, en het loslaten van je kind is het allermoeilijkste, maar ik hoop dat ik nog veel jaren er voor haar mag zijn. Ik ben niet boos op God, maar heb, in zijn algemeenheid, wel vragen, zoals waarom grijpt U niet in? Ik zie zo weinig om me heen dat mensen van kanker genezen. Waarom zien we zo weinig van de kracht van genezing die de discipelen wel hadden? Daar krijg ik geen antwoord op. Het is de gebroken wereld waarin we leven. Toch zie ik wel gebedsverhoring in andere dingen. We krijgen zoveel hulp, men maakt schoon, kookt voor ons, mijn dochter krijgt hulp bij traumaverwerking, er is een enorm netwerk dat ons opvangt. Dus dat God erbij is ervaar ik heel sterk. Op dit moment slaat de medicatie aan, dat betekent dat de dokter nu voorzichtig in jaren denkt. Mooi is ook, dat niet christenen mij bevragen over de steun die ik heb aan mijn geloof. Dat geeft openingen.’
NAVIGATORS ‘Ik heb vooral tips voor studenten. In je verenigingstijd kun je zo opgaan in alle studentikoze activiteiten dat je de wereld om je heen vergeet. Ga die wereld in, zet je in voor vluchtelingen of andere projecten waarin je mee kunt draaien. En vooral, fouten maken mag! Word kringleider, doe iets waarvan je misschien denkt dat je het niet kunt. Dit is de oefenplek en van fouten maken groei je. Dus wees daar niet bang voor.’
COLUMN
NR3.• DEC 2016
07
Alycia
ALYCIA HOMEYER KOMT UIT TEXAS (USA) EN WERKT ALS NAVENTURE TRAINER BIJ NAVIGATORS IN NEDERLAND. IN DEZE COLUMN VERTELT ZIJ OVER HAAR ZOEKTOCHT.
T
erwijl ik dit schrijf zit ik op een terras, omringt door mensen die genieten van een zonnige dag. Iedereen bestelt koffie en lunch, ik ook. Toch ben ik niet zoals de anderen. Ik zit alleen aan een tafel. Elke andere tafel om mij heen is bezet door families, stelletjes en vrienden. En ik moet bekennen dat ik dit, in deze periode van mijn leven, HEERLIJK vindt. Ik ervaar een soort vrijheid in het alleen zijn die ik niet altijd heb als er anderen bij mij zijn. Toch heb ik, in mijn eentje uit eten gaan, altijd vreselijk gevonden. Ik haatte dat. McDonalds in rennen en alleen een burger eten is nog tot daaraantoe, maar een echt restaurant binnengaan, om daar in mijn eentje te gaan eten, is een heel ander ding. Ik voelde me verschrikkelijk onzeker. Maar het frustreerde mij ook dat ik niet het zelfvertrouwen had om in mijn eentje te genieten van een heerlijke maaltijd. Ik voelde me naar en wilde ergens anders zijn. Dit speelde uiteraard voor dat mensen konden wegvluchten in de digitale wereld op hun smartphone en zo konden doen alsof ze niet alleen waren. Ironisch genoeg, ben ik dankbaar dat ik gedwongen werd om door mijn onzekerheden heen te gaan zonder dat ik kon wegvluchten. Misschien denk je nu dat dit artikel niet voor jou is. Tenslotte heb jij een partner en familie die samen met jou naar een eetgelegenheid gaan. Maar uiteindelijk is dat niet het doel van dit stuk. Het doel is dat wij dingen ervaren, vaak op een dagelijkse basis, die ons
EEN TAFEL VOOR ÉÉN PERSOON confronteren en uitdagen tot in de kern van ons zijn. Wat was het dat ik over mijzelf geloofde waardoor ik alleen uit eten gaan zo naar vond? Ik werd geconfronteerd met het gevoel dat ik een uitzondering was, en geen goede. Ik wilde passen in de norm. Ik wilde mensen bij me hebben (vooral een knappe man) om mijn waarde in de maatschappij te laten zien. Ik wilde dat de mensen zouden denken: ‘Ah daar is een vrouw die een man heeft die van haar houdt. Hij neemt haar mee uit eten. Wat een leuk stel!’. Alleen uit eten maakte mijn ongewenst zijn reëel. Ik ben alleen en niemand wil mij. Ik besef dat dit super dramatisch klinkt en misschien heb jij zoiets nog nooit gevoeld, maar voor mij was het echt en zeer pijnlijk. Toch begon er langzaam iets in mij te veranderen. Hoe raar dit misschien ook klinkt, ik besloot dat ik ‘uit eten ging’ met Jezus, en dat maakte dat ik ging genieten van het ’s avonds ‘alleen’ uit zijn. Natuurlijk waren de bekende angsten en twijfels wel aanwezig, maar Jezus was erbij. Hij was aanwezig. Hij was echt bij mij. Ik was niet alleen. En terwijl mijn relatie met Hem zich verdiepte in meer dan vriendschap, ontdekte ik een nieuwe zelfverzekerdheid in het alleen zijn. Het is moeilijk om in woorden uit te drukken, maar ik voel me nu zo goed als altijd op mijn gemak, wat de omstandigheden ook zijn, en of ik alleen ben of met anderen. Het was een geleidelijke verandering, maar het gebeurde wel dankzij zijn veranderende werk
Misschien denk je, dit is niet voor mij want ik heb een partner … in mijn leven. Daarom ervaar ik zoveel vrijheid als ik alleen uit eten ga. Mijn zelfvertrouwen komt van Jezus die mij vertelt wie ik ben en zijn waarheid maakt altijd vrij. Op dit moment zie ik alleen uit eten gaan als een mogelijkheid om te genieten van de wereld om mij heen. De mensen aan de andere tafels fascineren mij en ik hou ervan om te zien hoe ze communiceren met hun geliefden (of niet zo geliefden!). Ik hou ook van de tijd die ik heb om na te denken als ik alleen uit eten ga. Daarom geen iPhone of ander vluchtplan. Alleen Jezus en ik. Ik weet dat Hij degene is die mij het vertrouwen geeft om alleen aan een tafel op een terras te zitten en echt te genieten. Ik ben dankbaar dat Hij degene is die altijd bij mij is, mij ziet en me waardevol vindt. Wat roept onzekerheid bij jou op? Waar voel jij je niet gewaardeerd of niet waardevol? Ik ben benieuwd hoe Jezus jou wil ontmoeten in dat gebied van jouw leven en hoe Hij jou een nieuw zicht op jezelf en een zelfvertrouwen wil geven dat alleen van Hem kan komen. Vraag Hem of Hij jou wil ontmoeten in die pijnlijke plaats zodat Hij zijn veranderende werk in jou kan beginnen.
INTERVIEW
08
EEN JONGE GENERATIE Zijn passie voor gebed is aanstekelijk. Niet voor niets wordt Edwin Hamelink ook wel ‘Ed gebed’ genoemd. Toch duurde het even voordat dit vuur in hem werd ontstoken en hij van een ietwat luie tiener een enthousiaste bidder werd. INTERVIEW: MARIEKE BOERSMA-LENSEN
‘I
OP DE KNIEËN
k was een beetje een laatbloeier qua denken. Eigenlijk leefde ik gewoon maar een beetje voor de vuist weg. Ik was zelfs zo lui dat ik van havo/ vwo naar de mavo terugging. Op het mbo kwam daar verandering in. Ik speelde in een punkbandje en was daarmee gestopt. Mijn opvolgster was christen. Ik wilde hen nog een keer horen tijdens een concert in een schuur. Dat was best een duistere plek, met omgekeerde kruizen en zo. Mijn opvolgster weigerde om daar te spelen. Het raakte me zo dat zij zo duidelijk voor haar geloof koos, dat ik mij ging verdiepen in de Bijbel en christelijke muziek ging luisteren. God kwam toen echt dichtbij. Toen ik haar later nog eens sprak, vertelde zij dat God die ochtend tegen haar zei dat zij die dag een keuze voor Hem moest maken. Wat was het tof te ontdekken hoe God dit had voorbereid!’
GEBEDSGROEPJE Edwin begint met vrienden een gebedsgroepje waar ze veel over geloof en de kerk praten en samen bidden. ‘We hebben echt mensen tot geloof zien komen. Achteraf gezien is daar mijn passie voor gebed begonnen, want ik leerde dat bidden echt effect had.’ Als hij in Nijmegen studeert raakt Edwin al snel betrokken bij Studenten Alpha. ‘In die tijd ben
ik enorm gegroeid. Ik leerde dat God tot mij en door mij wil spreken, ik zag dat mensen tot geloof kwamen en dat mensen na gebed werden genezen. Zo ben ik overtuigd geraakt van het belang van gebed. In diezelfde periode gaf iemand mij een boek van Pete Greig, de leider van 24-7 en dat veranderde mijn leven. Als gebed kan doen wat ik in dat boek las, dan wilde ik dat ook meemaken! Op dit moment zie ik hoe God dit verlangen aan het verhoren is.’
GEBOORTE 24-7 PRAYER Aan het einde van zijn studie wordt Edwin gevraagd als coördinator van Studenten Alpha. Tijdens een conferentie ziet hij voor het eerst een prayer room. ‘Ik vond het schitterend en ontdekte hoe ik op een nieuwe manier met veel creatieve vormen en muziek kon bidden. Tegelijkertijd las ik het boek ‘God on Campus’ van Trent Sheppard, waarin wordt verteld hoe opwekkingen ontstonden door het gebed van kleine groepjes studenten. Ik verlangde ernaar dat dit in Nederland ook zou gebeuren. Pete Greig werd uitgenodigd voor een gebedsconferentie, maar tegelijkertijd ook voor het Focus- weekend. Zo gebeurde het dat Pete in drie maanden tijd hier twee keer kwam om te spreken over gebed. We waren ervan overtuigd dat God daar een bedoeling mee had. Pete vroeg ons om mensen bij elkaar te
INTERVIEW/COLUMN brengen die ideeën hebben om met jongeren iets op te zetten rondom gebed. Samen met Agape, IFES, Navigators, Open Doors, het Leger des Heils en stichting 24-7 gebed, zijn we gaan nadenken over ‘Wat als de jonge generatie op de knieën zou gaan!’ Tegelijkertijd zagen we bij alle NSV’s gebedsruimtes ontstaan. We besloten om deze ontwikkeling om te zetten in een bediening met de naam 24-7 prayer. Zo willen we de jonge generatie helpen groeien in gebed en uitdagen om zelf een gebedsverhoring te zijn.
GEBED ÉN MISSIE Edwin werd aangewezen als leider van 24-7 prayer. De eindverantwoordelijkheid ligt bij Navigators, maar in de stuurgroep zitten alle organisaties die er in het begin bij waren. Edwin: ’Er is veel gebeurd, er zijn meer dan honderd prayer rooms, er is een prayer course en er zijn zestien weken van non-stop gebed geweest op de universiteiten. Op dit moment zie ik steeds meer dat de koppeling tussen gebed en missie wordt gemaakt. En dat is ook de bedoeling. We kunnen niet altijd op de schoot van de Vader blijven zitten, Hij zal ons er een keer afduwen en zeggen: nu moet je iets gaan doen.
Dat zagen we afgelopen zomer toen we Escape & Pray lanceerden. Tien teams deden hier aan mee. Het is een avontuur dat je met God en twee of drie vrienden aangaat. Voor een periode van 48 uur spring je in het diepe. Je vliegt naar een stad die je van tevoren niet weet, er is geen slaapplek geregeld en je hebt weinig zakgeld. Twee dagen lang geef je God alle ruimte om jouw geloof en vertrouwen te laten groeien. Ik belande in Split (Kroatië). Bijzonder was, dat toen we daar contact kregen met het lokale studentenwerk, we hoorden over een meisje die dichtbij Jezus was maar nog twijfelde. Ze had namelijk ontdekt dat deze studenten geen katholieken waren. Dat is lastig in die cultuur. Ik voelde me verdrietig over die situatie. Toen we weer vertrokken liep zij met ons mee naar het busstation. Iemand van ons had woorden van God voor haar en hij had er een bloem bij geplukt. Ze straalde toen hij dat met haar deelde. ’s Avonds ontving ik een berichtje dat zij die dag haar leven aan Jezus had gegeven. Wat een bemoediging!’
PERPLEX Ook in Nederland groeien de initiatieven. In Nijmegen begint dit jaar Perplex, een
DE IDENTITEITSCRISIS EN JEZUS
W
e zitten in een identiteitscrisis. Wie ik met ‘we’ bedoel, vraag je je misschien af. Ja, en die vraag is nou net moeilijk te beantwoorden met zo’n identiteitscrisis.
Identiteit heeft te maken met relaties en onze relaties zijn verzwakt. We voelen ons niet langer meer verbonden aan een stam, niet aan een regio, zelfs niet meer met een land. In dit digitale tijdperk met een geglobaliseerde economie en sociale media zijn we met alles en iedereen verbonden, 24 uur per dag.
Daan
DAAN IS THEOLOOG, STUDEERT ‘PEACE, TRAUMA & RELIGION’ AAN DE VU EN WOONT IN HET JEANNETTE NOELHUIS (NOELHUIS.NL )
NR3.• DEC 2016
Dat is een luxe, maar het is ook eng. Want wie zijn ‘wij’ nou nog? Er zijn twee manieren waarop je kunt reageren: het idee omarmen dat we allemaal bij elkaar horen, één en hetzelfde zijn en verschillen niet willen zien. Of juist het verschil benadrukken, naar ‘de ander’ (die ene groep, dat andere land of volk) wijzen van wie je zo verschilt en je eigen identiteit afbakenen ten opzichte van die ander. Beide wegen zijn niet vruchtbaar. Jezus eerste toespraak vond plaats op de plek waar Hij vandaan kwam:
09
huiskamer met gebedsruimte. ‘Hun verlangen is om in het nachtleven van Nijmegen tot zegen te zijn. We brengen bijvoorbeeld mensen, die zo dronken zijn dat ze niet meer weten wat ze doen, veilig naar huis. Maar ook voor de studentengemeenschap willen ze tot zegen zijn. Er is veel eenzaamheid onder studenten, daarom er is een woonkamer waar zij wekelijks samen kunnen eten. Alles gebeurt rondom een ritme van gebed. Wat is het mooi om te zien dat uit gebed dit soort initiatieven voortvloeien en dat er leven in de maatschappij komt doordat mensen aan het bidden zijn, dat heeft mijn hart. Zo heeft het impact op de maatschappij. Liefde van Jezus ontvangen en heel veel van die liefde weer uitdelen!’
We kunnen niet altijd op de schoot van de Vader blijven zitten
Nazareth. Hij opent de boekrol in de synagoge en leest voor uit Jesaja 61: ‘Ik ben gekomen om goed nieuws te brengen aan armen, bevrijding voor gevangen, etc.’ Het is een bekende tekst, een soort lijfspreuk van de identiteit van de joodse religie. Maar Jezus skipt de laatste zin: ‘Een dag van wraak van onze God’. Dit doet Hij bewust. Nadat Hij de boekrol gesloten heeft, daagt Hij zijn publiek uit: ‘Ging profeet Elia in tijden van hongersnood niet naar een weduwe ver weg in Sarepta? En genas profeet Elisa niet Naäman, de generaal van de Syriërs?’ Jezus komt aan de identiteit van de luisteraars. Het wordt Hem niet in dank afgenomen en ze proberen Hem een ravijn in te gooien. Er is veel dat onze identiteit raakt vandaag. Als mensen vandaag protesteren tegen politiegeweld naar zwarte mensen en de leuze ‘Black Lives Matter’ gebruiken, is een impulsieve reactie van anderen: ‘Ja, maar moet het niet ‘all lives matter’ zijn’, goed bedoeld, maar het doet geen recht aan de onderdrukking van een concrete groep. Jezus benoemde concreet gemarginaliseerde groepen en zag de verschillen in ongelijkheid: ‘Zalig de armen …’ Er wordt weleens gezegd dat we vooral onze joods-christelijke identiteit met hand en tand moeten beschermen. Ik denk dat ik het er mee eens ben. Maar volgens mij kan het niets anders betekenen dan dat we gastvrijer worden en de grenzen niet sluiten. Dat is waar joodse profeten en Jezus toe opriepen. Jezus daagt ons uit onze identiteit niet af te bakenen ten koste van of ondanks ‘de ander’, maar altijd vóór die ander. Leve de identiteitscrisis!
LEF
10
FLEXIBEL IN WAT WE DOEN, NIET IN WIE WE ZIJN INTERVIEW: MATTHIJS DEN DEKKER
Psalm 34, daar komt onze naam vandaan. Dat is de basis van mijn leven. Ik hou van God, God houdt van mij. Of misschien is de andere volgorde beter … Het is cool dat te kunnen delen met anderen in woorden en daden. Dat is voor mij een basisverlangen.’ ‘Dat betekent iets in hoe je leeft en wat je deelt. Heel praktisch willen wij deze buurt een mooie plek maken. Ik geloof dat we daarin laten zien wie God is. Door ons leven te delen, eenzaamheid te doorbreken, klusjes te doen. Dat hangt voor mij helemaal samen met wie God is.’
DROOM ‘De weekenden van LEF boden ons de ruimte en de taal om vorm te geven waar we in geloven. Eigenlijk was vragen stellen het belangrijkste dat ze deden: Waar ben je nu, wat is je droom, hoe ga je dat doen? Die vragen waren enorm bepalend voor onze koers. Het idee dat je in kleine groepjes je leven deelt bijvoorbeeld. We nodigen mensen uit deze buurt, uit om mee te doen in onze kleine groepjes.’ Taste! in Delft is niet het klassieke jeugdwerk dat meestal bij LEF aanklopt. Toch ziet Pieter-Jan dingen bij Taste! die ook voor jeugdwerkteams op missionair gebied belangrijk zijn. ‘Dat je eerst die basisvragen stelt over je cultuur: wie zijn we eigenlijk en waarom doen we dit? Ook in bestaande structuren kun je dingen vormgeven vanuit je eigen identiteit en zo je eigen cultuur versterken. Ik heb bijvoorbeeld jarenlang jongeren bij mij thuis uitgenodigd, naast de catechisatie. Dat heeft voor die gasten superveel betekend.’
‘Wij wilden graag betrokken zijn bij de buurt en in de omgeving waar we woonden met andere christenen leven. Niet alleen op zondag of op een bijbelkring bij elkaar komen, maar intensief met elkaar optrekken; anderen in jouw leven laten spreken.’ Pieter-Jan Rodenburg (30 jaar, journalist en kerkplanter) en zijn vrouw Iris wilden graag op deze manier hun geloof vormgeven en raakten betrokken bij Taste! in Delft. Taste! is een groep christenen waarvan een deel bij elkaar woont in een woongemeenschap. Het doel: De buurt laten proeven van Jezus.
T
aste! is begin 2013 begonnen en bestaat nu uit zo’n vijfentwintig volwassenen. Daarvan wonen er dertien in de leefgemeenschap, met zes kinderen (Pieter-Jan en Iris hebben zelf twee dochtertjes van 0 en 2 jaar). Maar hoe doe je dat, betrokken zijn bij de buurt? Pieter-Jan: ‘We hebben iedere vrijdag een
café waar we mensen uitnodigen. Dat wordt goed bezocht; wekelijks komen daar tussen de veertig en zestig mensen uit de buurt. We hebben ook een open tuin die een echt een buurttuin is.’
BASIS ‘Ik heb zelf geproefd hoe goed de Heer is.
AVONTUUR ‘We zijn flexibel in wat we doen, maar niet in wie we zijn. Bij Taste! is er veel ruimte om bestaande dingen te bevragen, maar uiteindelijk kan iedereen dat. Durf het avontuur aan te gaan. Het is verrijkend om dingen los te laten en te denken: Hoe kan ik mijn leven zo vormgeven dat ik Jezus meer zichtbaar maak? Het is een zoektocht, het is niet makkelijk, maar het heeft mijn leven wel ontzettend verrijkt.’
Heel praktisch willen wij deze buurt een mooie plek maken. Ik geloof dat we daarin laten zien wie God is.
WERKPORTRET
NR3.• DEC 2016
11
DIEPGANG EN KWALITEIT DE LEF LEARNING COMMUNITY
Dat LEF jeugdleiders traint is bij veel van onze lezers wel bekend, maar dat LEF dit doet met professionals zoals een bedrijfskundige, een psycholoog en een opleidingskundige is veel minder bekend. Tirza Roor is de opleidingskundige in dit team. Zij leidt het team dat de trainingen geeft en ontwikkelt de meerdaagse trainingsevents. INTERVIEW: MARIEKE BOERSMA-LENSEN
‘B
ij LEF verlangen we dat jeugdleiders doorgeven wat ze zelf gezien en gehoord hebben. Dat betekent dat zij goed zicht moeten hebben op de basis van hun geloof. We trainen en coachen jeugdleiders in twee jaar tijd om een discipel te worden en discipelen te maken. Doordat zij zelf groeien in hun geloof, kunnen zij hun leven delen met de jongeren en een voorbeeld zijn. Jeugdwerk is dan als het leven in een familie: samen lol hebben maar ook lastige vragen stellen; jezelf leren zijn maar ook het hart van de ander leren zien. Elkaars talent zien en inzetten.’
EFFECTIEVE TRAINING ‘Als opleidingskundige heb ik geleerd om trainingen zo effectief mogelijk te maken. Wij vragen, voordat een groep jeugdleiders bij ons komt, veel voorinformatie van hen, zoals hun achtergrond en ervaring. Vervolgens passen wij de inhoud en vorm van de training aan op de beginsituatie van de jeugdleiders. Onze trainers leren om zelf een voorbeeld te zijn, en de trainingen uitdagend, afwisselend, veilig,
Het is mijn verlangen dat het gedachtengoed van Navigators meer in Nederland wordt wakker geroepen inzichtelijk en relevant te maken. We gebruiken daarbij verschillende werkvormen zodat de dag voorbij is voordat je het doorhebt. Als je met LEF in zee gaat, krijg je diepgang en kwaliteit. Omdat wij vakmensen zijn, kunnen wij dàt leveren wat de jeugdleider nodig heeft; als zij goed begeleid worden in hun individuele proces, hun teamproces en hun jeugdwerk, dan groeien ze zo dat ze daar levenslang de vruchten van plukken.’
GEDACHTENGOED NAVIGATORS ‘Het is mijn verlangen dat het gedachtengoed van Navigators meer in Nederland wordt
wakker geroepen. Dat jeugdleiders niet zeggen: ‘Wij doen mee met de LEF training’. Maar dat zij juist zeggen: ‘Wij hebben geleerd om discipelen te zijn en hoe we ons leven kunnen delen om zo discipelen te maken, die discipelen maken. Als we dàt gedachtengoed gaan uitleven, is de impact wellicht nog groter dan hij nu al is. Het raakt me als jeugdleiders ontdekken dat jeugdwerk zoveel simpeler kan: door je huis en gezin open te stellen, een luisterend oor te bieden en te delen van je eigen geloofsontwikkeling. Dan is het jeugdwerk simpel èn vermenigvuldigbaar! Het is soms moeilijk om te zien als jeugdleiders door de structuur van de kerk geen enkele speelruimte krijgen. Recent stelde Harmen van Wijnen in zijn promotieonderzoek: “Doet de jeugd aan kerkverlating of doet de kerk aan jeugdverlating?”. Persoonlijk denk ik dat het vaak het tweede is. Dat zijn gemiste kansen. Het is mijn verlangen dat er, ook door onze Learning Communities, een onstuitbare beweging komt van toegeruste leiders die jongeren helpen te leven in echtheid en toewijding aan God!’
NSV/INTERVIEW
12
Je stapt weer in je eigen bootje, maar weet dat God altijd bij die ander is
LEVEN TUSSEN VLUCHTELINGEN
Een pasklaar antwoord, op een briefje van God, moet ik wel of niet naar Lesbos om vluchtelingen te helpen? Dat was wat Hester Roos zo graag wilde, maar niet kreeg. Ze moest zelf een moeilijk besluit nemen …
H
INTERVIEW EN FOTO: ANNE GRIJZENHOUT
et studentenleven loopt op zijn einde en Hester worstelt met vragen over haar toekomst. Wat ga ik doen? Een baan zoeken? Reizen? In haar tijd bij Navigators Wageningen komt ze erachter dat ze dolgraag van betekenis wil zijn voor mensen om haar heen. Maar hoe? Hester: ‘Het woordje ’noodhulp’ bleef maar door mijn hoofd spoken. Een paar maanden geleden
volgde ik een noodhulptraining van Operation Mercy. Daar leerde ik in een week zoveel over de noodhulp, de organisatie daaromheen en hoe je moet handelen. Via de sociale netwerken volgde ik een aantal projecten, en dat, gecombineerd met de beelden
Zij bad precies voor de dingen waar ik mee worstelde
van duizenden vluchtelingen die Europa binnenkwamen, raakte me. Dat was de plek waar ik wilde helpen.’ Hester neemt contact op met een organisatie die mensen zoekt voor noodhulp onder vluchtelingen op het Griekse eiland Lesbos. Ze wil het liefst een maand aan de slag, maar de organisatie zoekt mensen voor langere termijn: ‘Daar moest ik wel even over nadenken. Daarom boden zij mij aan om een paar dagen te komen kijken op Lesbos, het team te ontmoeten en zo even echt mee te draaien.’
WORSTELING De tijd op Lesbos valt Hester vies tegen: ‘Ik had een hoge pet op van de mensen die daar werkten. Ik zag ze als grote voorbeelden in het praktisch bezig zijn met je geloof. Daardoor voelde ik mij erg onzeker, kan ik dit wel? Eigenlijk voelde het als een aanval: hier pas ik niet tussen, dit kan ik nooit. Het team was hecht en op elkaar ingespeeld. Dat schrok mij af. Ik als introvert persoon tussen al die extraverte mensen, daar pas ik niet tussen.’ Ze zit al met haar hoofd in Nederland als op de laatste dag een Amerikaanse vrouw tijdens de kerkdienst vraagt of ze voor haar
NSV/INTERVIEW/UITGELICHT mag bidden. Zij bidt precies voor de dingen waar Hester mee worstelt. Toch blijft de twijfel aanwezig. ‘Ik bleef wachten op een teken van God, ik wilde gewoon zeker zijn, moet ik gaan of niet? Maar dat teken kwam niet. Op dat moment realiseerde ik me dat God wil dat je zelf verantwoordelijkheid neemt in je leven, en je zo’n keus zelf mag maken. Je hoeft niet steeds passief op God te wachten.’ Hester besluit om voor vier maanden naar Lesbos te gaan. In de vluchtelingenkampen deelt ze voedsel en kleding uit. Ze speelt met kinderen en praat met vluchtelingen: ‘We konden doelgericht over God praten. Het grote deel van de mensen is moslim, maar dachten na over de betekenis van de islam in hun leven. Dat was voor ons het moment om over God te beginnen.’
LOSLATEN Als ze na vier maanden weer thuiskomt is het loslaten van de verhalen en mensen op Lesbos moeilijk. Maar Hester leert via de oefening van ‘het bootje’ om los te laten: ‘We leven allemaal in een bootje, je leeft je leven en Jezus vaart met je mee. Op een gegeven moment kom je langs een ander bootje en je ziet dat iemand hulp nodig heeft, je stapt even in zijn bootje en luistert naar zijn verhaal. Je leeft mee. Dan komt er een punt dat ieder weer zijn eigen weg gaat en je afscheid moet nemen. Je stapt in je eigen bootje, maar weet dat God altijd bij die ander is. Zo kun je het makkelijker teruggeven aan God. Door te blijven bidden voor die persoon, blijf je met hem verbonden, maar hij is in Gods handen.’
MENS Een belangrijke les die Hester heeft geleerd is dat de mensen die zij heeft ontmoet, voor haar geen vluchtelingen zijn: ‘Het zijn mensen, het zijn je naasten. En hoe ga jij om met die naaste. Het maakt echt niet uit of het een ‘vluchteling’ is of je buurvrouw. Ik hoop dat meer studenten open gaan staan voor de mensen om hen heen, wees een vriend en zie hen aan als mensen die mogelijk je vrienden kunnen worden.’
HET WERK ONDER BOOTVLUCHTELINGEN VOLGEN? MEER VERHALEN STAAN OP DE FACEBOOKPAGINA VAN STICHTING BOOTVLUCHTELING.
NR3.• DEC 2016
13
MOSLIMS
ONTMOETEN
‘E
erst waren we van plan om een avond te organiseren over de islam, maar later leek het ons beter om met moslims zelf in gesprek te gaan’, vertelt Alexandrine. ‘Toen hebben we een aantal moslimstudenten in ons netwerk benaderd en door hen kwamen we met Mujtaba in contact.’ ‘Voor ons kwam de vraag op een goed moment’, zegt Mujtaba, ‘wij wilden ook zoiets organiseren. Het was Gods pad om met elkaar kennis te maken.’ Mujtaba (24 jaar) ontvluchtte Bagdad met zijn hele gezin. Hij studeert Farmacie en is betrokken bij de Ahlalbait Jongeren Organisatie, die moslimjongeren helpt bij hun geloof en in de maatschappij. Alexandrine (20 jaar) studeert Bedrijfskunde, is lid bij N.S.U. en zit bij het vrouwendispuut Dauphine. Samen met een team organiseerden ze een ontmoetingsavond tussen moslim- en christenstudenten, iets dat nog niet eerder is gedaan.
‘De avond begon met een inleiding over de kern van de islam en het christelijk geloof. Daarna speelden we een quiz met tien teksten uit de Koran en de Bijbel, met de vraag uit welk boek elke tekst kwam. Opvallend was dat een groot deel van de deelnemers van beide kanten daarbij veel fouten maakten. Vervolgens deelden drie moslims en drie christenen iets persoonlijks over een aantal onderwerpen zoals: hoe ziet je gebedsleven eruit, welke verzen uit de Koran of Bijbel spreken je aan en waarom? Daarna volgde er een open gesprek over een aantal stellingen en konden alle vragen aan elkaar gesteld worden.’ ‘Er was veel belangstelling voor deze avond. In anderhalve dag waren al de aanmeldingen binnen. Tijdens deze ontmoeting merkten we een gevoel van verbondenheid, wat we moeilijk kunnen uitleggen. Er is bij meerdere studenten interesse ontstaan om zoiets vaker te organiseren. Het heeft ons veel meer wederzijds begrip en respect opgeleverd en dat maakte het een bijzonder(e) waardevolle avond.’
Zelf een ontmoetingsavond organiseren? Vanuit Navigators is er een beweging genaamd ‘Beyt’, Arabisch voor ‘thuis’. We denken graag mee in het opzetten van zo’n ontmoeting. Daarnaast bestaat er een netwerk van bruggenbouwers: volgelingen van Jezus die hun leven delen met moslims om hen heen en samen lerend onderweg zijn. Interesse? Neem contact met ons op: welkom@beyt.nl.
NIEUWS
14
RUIM 800 NIEUWE STUDENTEN
In september zijn er meer dan 800 nieuwe studenten ingestroomd bij de verenigingen en netwerken van NSV. De komende drie tot vier jaar (gemiddeld) willen we hen helpen in diepere ontmoeting met Jezus te komen, zodat hun leven meer en meer gaat bijdragen aan het zichtbaar worden van zijn Koninkrijk in alle aspecten van de maatschappij. Nieuw dit jaar is de oprichting van Netwerk Nijmegen. Daarmee willen we beter aansluiten bij de Nijmeegse studenten, die lid worden bij een studentenvereniging een te grote drempel vinden. Intussen zijn er twaalf Netwerken door heel Nederland. Kijk eens op www.navigators.nl/steden om te zien waar alle verenigingen en netwerken zich bevinden.
NIEUWE LEIDERS VOOR NAVIGATORS EUROPA Navigators Europa verwelkomt hun nieuwe leiders Bill en Cathy Sparks. Beiden zijn al sinds hun studententijd betrokken bij Navigators en in 1997 werden ze stafmedewerkers. Hiervoor werkten ze in Japan met Young Professionals en in Taiwan waar ze mede leiding gaven aan de bediening van Navigators in China. Na hun terugkeer in de Verenigde Staten werd Bill Directeur Stafondersteuning voor NavMissions-US. Van 2009 tot 2016 was hij Directeur NavMissionsUS en in die hoedanigheid verantwoordelijk voor meer dan driehonderd Amerikaanse zendelingen die wereldwijd in vijftig landen werken. Het grootste deel daarvan in gesloten landen.
Afgelopen maart is Bill gekozen als Directeur Europa. Bill en Cathy verhuizen begin 2017 naar Nederland en laten in de US twee volwassen kinderen en één kleinkind achter. Ze houden van skiën, wandeltochten, honkbal en volksdansen.
NIEUW OP FACEBOOK EN LINKEDIN Naast de Facebookgroep heeft Navigators nu ook een algemene Facebook-pagina, waarop wekelijks verhalen gedeeld worden over wat er binnen Navigators gebeurt. We vertellen wat mensen, na hun directe betrokkenheid bij Navigators, in de praktijk toepassen op de plek waar ze nu actief zijn: de kerk, het werk, de wijk en de maatschappij. Daarmee hopen we onze facebook vrienden nog meer te kunnen inspireren, bemoedigen en betrekken bij onze missie. Ook met de LinkedIngroep willen we hetzelfde bereiken. Op die plek delen we, naast inspirerende verhalen, ook vacatures die voor onze achterban interessant zijn. Zoek op beide platformen naar Navigators Nederland, like onze Facebookpagina en sluit je aan bij de LinkedIngroep.
HAPPENING GOES BZRK
Het Happeningseizoen is weer begonnen! Op 16 november trapte Amsterdam af in het studententheater Crea met de voorstelling getiteld Go BZRK. Deze Happening vat de koe bij de horens door het onderwerp ‘lijden’ aan te snijden. Op subtiele wijze wordt gezocht
naar manieren om geloof te rijmen met de weerbarstige alledaagse werkelijkheid. Lijden heeft talloze verschijningsvormen en komt in elk leven voor, een treffend herkenbaar thema dus en dat was te merken tijdens de aansluitende borrel. De Happening speelt komende maanden in veel van onze studentensteden, wellicht ook bij jou in de buurt ... je bent bij deze uitgenodigd! Check voor meer info: www.dehappeningspeelt.nl
SKIËN MET NAVISNOW IN OOSTENRIJK
Bill verlangt ernaar om de Navigators roeping: uitbreiding van het goede nieuws van Jezus en zijn Koninkrijk in alle landen, door geestelijke generaties die leven en discipelen maken te midden van degenen die God nog niet kennen, meer en meer werkelijkheid te zien worden in Europa in de komende jaren. ‘Ik verlang ernaar te zien dat bij Navigators Europa de relaties van vertrouwen en bijbelse liefde blijven ontwikkelen binnen de bedieningen in elk land en binnen de hele regio Europa. Jezus zei: “Ik geef jullie een nieuw gebod: heb elkaar lief. (…) Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn.”. Ik geloof dat deze focus op liefde en vertrouwen de verbreiding van het goede nieuws van Jezus en zijn Koninkrijk zal helpen aanwakkeren.’
Heb je nog geen wintersport geboekt, maar wel zin in een weekje sneeuw? Ga met ons mee! Navisnow heeft een divers gezelschap, van 16 tot 70 jaar, of je alleen bent, samen met je gezin gaat of met wat vrienden, iedereen is welkom! Zo’n gemêleerde groep levert mooie gesprekken op rond het avondeten en prachtige bergafdalingen. • Wanneer: 24 februari - 4 maart 2017 • Waar: Skigebied - Nassfeld Oostenrijk Onze achtergrond is christelijk. De mensen die meegaan geloven (ieder op hun eigen manier), gaan naar verschillende kerken, sommigen gaan wekelijks en anderen bijna nooit, maar iedereen voelt zich thuis in de christelijke achtergrond. ‘s Avonds vinden wij het daarom ook fijn om ons hier een uurtje in te verdiepen, door of een onderwerp te bespreken in groepsverband of op een andere manier geïnspireerd te worden. Iedereen is vrij om zich hier wel of niet bij aan te sluiten. Verdere informatie en aanmelden: www.navisnow.nl
INTERVIEW
NR3.• DEC 2016
15
Het gaat erom dat je betrokken bent bij de ander COLOFON NAV. is het relatiemagazine van Navigators. Het verschijnt 3 keer per jaar en wordt aan donateurs toegezonden.
REDACTIE: Marieke Boersma-Lensen (hoofdredacteur) Djurre Verschoor
MEDEWERKERS:
IK WIL DAT DE KERK OOK AAN NAVIGATORS GEEFT!
Matthijs den Dekker, Anne Grijzenhout, Joost van Heusden, Alycia Homeyer, Mirjam van Klaarbergen, Daan Savert, Jeanette Vos, Navigators Postbus 18 3970 AA Driebergen Tel.: 0343 - 520104 magazine@navigators.nl www.navigators.nl
ADRESWIJZIGINGEN:
Tot een jaar geleden wist Marjolijn van der Wal niet van het bestaan van Navigators. Tijdens de nieuwjaarsreceptie van haar familie spreekt ze haar neef, hij blijkt voor Navigators te werken. Zijn verhalen en zijn passie voor studentenwerk maken Marjolijn en haar man enthousiast. Ze besluiten hun neef financieel te ondersteunen. INTERVIEW EN FOTO: ANNE GRIJZENHOUT
O
p een mooie boerderij, midden in de polder van de Alblasserwaard, vertelt Marjolijn over haar enthousiasme voor Navigators: ‘Nadat ik ontdekte wat de Navigators doen, wil ik dat meer mensen uit ons dorp weten dat deze club bestaat. Als je in de stad gaat studeren komt er zoveel op je af, dan is het zo belangrijk dat er verenigingen zoals Navigators bestaan. Dat mogen wij als dorpskerken, waar veel jongeren vandaan komen, niet vergeten.’
‘Sinds kort ben ik in onze dorpsgemeente actief als diaken. Naast de vastgestelde collecten, kunnen we als diakenen zelf ook doelen aandragen waar we als gemeente geld voor inzamelen. Vanuit die positie heb ik voorgesteld om te collecteren voor Navigators. Het lijkt mij goed dat mensen meer leren over het werk van Navigators. Het begint met een collecte en misschien kunnen we er nog wel meer mee gaan doen. Ik heb ideeën genoeg!’
Het ondersteunen van goede doelen of het geven hoort volgens Marjolijn bij het leven: ‘Ik wil met anderen delen wat ik heb. Dat betekent voor mij niet alleen financieel. Het gaat erom dat je betrokken bent bij de ander. In alle facetten van het leven. En daar is het financiële aspect een onderdeel van. Onze neef is hier een voorbeeld van. Ik word enthousiast als ik lees over hoe hij jonge christenen helpt in hun geloof. Daar heb ik bewondering voor en dat wil ik steunen!’
Bijna 60 tot 70 procent van de Navigatorsstudenten is afkomstig uit de Protestantse Kerk Nederland. Vaak wordt er in de kerk een zaadje geplant. Daar zijn wij kerken dankbaar voor! Wilt u net als Marjolijn uw kerk ook stimuleren om te geven voor Navigators? Dat kan! Vraag informatie of kijk op www.navigators.nl/doneren/donatie-overmaken
adres@navigators.nl
GIFTEN: IBAN: NL74 INGB 0000 0293 40 De belastingdienst heeft Navigators aangewezen als ANBI en daarmee zijn uw giften aan ons aftrekbaar.
VORMGEVING: IDD Concept Creatie Communicatie www.idd.nu
DRUKWERK: Den Hoed Quality Printing www.drukkerijdenhoed.nl Wijk bij Duurstede
ADVERTENTIES: Djurre Verschoor, tel.: 06 – 40 595 120, E-mail: advertentieverkoop@navigators.nl. Onze tariefkaart kunt u downloaden via www.navigators.nl/tariefkaart De redactie is niet aansprakelijk voor de inhoud van advertenties en aanbiedingen in NAV. Overname van artikelen en/of illustraties en foto’s is uitsluitend toegestaan na schriftelijke toestemming van de redactie. ISSN: 2468-0222
IDD GEEFT AANDACHT
Deel het Evangelie Heb jij de passie om de liefde van Jezus te delen met mensen die Hem niet kennen? Trek eropuit en ervaar hoe het Evangelie levens verandert! www.operatiemobilisatie.nl
CREATIEVE CONCEPTEN OP HET GEBIED VAN COMMUNICATIE, FONDSENWERVING EN STRATEGIE. www.idd.nu • 0529-43 88 99 • info@idd.nu