1e JAARGANG DECEMBER 2015
3 NAVIGATORS MAGAZINE Wat kunnen wij leren van Rudolf Setz?
VERDER: 07 11 13 14 15
Hulpeloos Strategisch Student - Alpha Zondebok Periodiek
LIJDEN IN GELOOF
‘ Ik schrok me wild,’ vertelt Michiel, ‘ Eline kreeg een zware epileptische aanval, en het leek alsof ze stikte …
Als mensen ervaren dat ze gezien zijn, kunnen ze ook de ruimte ervaren om Jezus te leren kennen
4
FOTO: ©MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY
COLUMN/ACTIVITEITEN
02
MICHATIP
want Hij is God! Toch is het volgende kenmerkend voor Jezus: ‘Hij vroeg niet om de hoogste macht en eer voor zichzelf. Nee, Hij gaf zijn hemelse positie op. Hij maakte zich zo onbelangrijk als een slaaf.’ (Fil. 2:6,7a BGT)
Bernard
Micha schrijft in Micha 6:8: ‘… Weet wat de Heer van je wil, niets anders dan recht te doen …’. Naar aanleiding van de michacampagne plaatsen we elke keer een michatip. Heeft u voor ons een goede michatip, mail ons magazine@navigators.nl
Dat is hèt kerstevangelie: God werd aan de mensen gelijk! Hij werd een dienaar - een slaaf.
BERNARD TERLOUW DIRECTEUR NAVIGATORS
A
Hij gaf ons juist de opdracht om Hem daarin te volgen - om niet alleen op een creatief moment, maar in heel ons leven ‘zijn rol’ te spelen. Paulus heeft dat heel diep begrepen; hij beschrijft dat hij (net als Jezus) alles wil opgeven om zo dicht mogelijk bij mensen te komen. Voor Grieken wil hij als een Griek zijn. ‘Bij mensen die niet leven volgens de Joodse wet, gedraag ik me als iemand die ook niet leeft volgens die wet.’ (1 Kor. 9:21)
DIT GAAT ECHT TE VER!
M
ijn vrouw Margriet deed bij de voorbereiding van een weekend de creatieve suggestie om een bijbelgedeelte ‘uit te spelen’. Er kwam een verontwaardigd protest: ‘Je kunt de rol van Jezus toch niet spelen? Dit gaat echt te ver!’ Natuurlijk bedoelde die kritische mevrouw het goed: Jezus is te heilig,
Als Navigators proberen ook wij Jezus (en Paulus) daarin te volgen: ons zoveel mogelijk aan te passen aan onze doelgroep. Of dat bierdrinkende studenten, kritische jongeren of toegewijde moslims zijn. En dan ‘spelen’ we in zijn opdracht en in geloof ‘de rol van Jezus’!
solcon.nl
ls je ‘s avonds voor het naar bed gaan nog even in de meterkast kijkt, zie je waarschijnlijk dat de elektriciteitsmeter nog rustig de kilowatts weg telt, terwijl je net alle lichten en apparaten hebt uitgeschakeld. Conclusie: Je huis lijdt aan sluipverbruik! Natuurlijk zijn er apparaten die aan moeten blijven, zoals de koelkast of de modem, maar daarnaast blijken apparaten, waarvan je denkt dat ze uitstaan, toch nog stroom te gebruiken. Dat is bijvoorbeeld zo bij apparaten in de stand-by stand, maar ook bij opladers die in het stopcontact blijven zitten. Wist je dat er per huishouden gemiddeld zo’n 100 euro per jaar betaald wordt aan sluipverbruik? Tips om dit op te sporen en te voorkomen lees je o.a. op http://www.milieucentraal.nl/ energie-besparen/apparaten-en-verlichting/huishoudelijkeapparaten. Goed voor milieu en portemonnee!
ACTIVITEITEN
NAVIGATORS STILTEACTIVITEITEN ■ STILTEWEEKENDEN VOOR MANNEN: WAAR: KLEIN SION, LEUVENHEIM WANNEER: 1-3 APRIL • KOSTEN: € 150,-
aukjeverwijs.nl
WAAR: ABDIJ LILBOSCH, ECHT WANNEER: 22-24 APRIL • KOSTEN: € 150,WAAR: KLEIN SION LEUVENHEIM
supervisie en coaching bij werk en zingevingsvragen gesprek mogelijk in Goutum en Amsterdam
WANNEER: 23-25 SEPTEMBER • KOSTEN : € 150,solcon Provider met een hart
■ VERDIEPINGSWEEKEND VOOR MANNEN DIE VAKER ZIJN GEWEEST: WAAR: ABDIJ LILBOSCH, ECHT • WANNEER: 3-6 NOVEMBER
17360000462-SOL-Adv-Navigators.indd 1
13-03-15 12:20
• KOSTEN: € 200,- • INFO EN AANMELDING: ERNST HAAGSMAN, 0348-432239, EMAIL: E@HAAGSMAN.COM. ZIE OOK: WWW.NAVIGATORS.NL • OPGAVE IS MOGELIJK TOT
✔ Vernieuwd eigentijds sanitair ✔ Kleine rustige familiecamping ✔ Kindvriendelijk ✔ Prachtige natuur ✔ Wandelen vanaf de camping ✔ Ook verhuur van huisjes, chalets, stacaravans en trekkershutten
www.valdor.lu
Sibbing & Wateler verzorgt o.a. de pensioenen voor de Navigatorstaf info: Martijn Brands FFP of Thom Dijkstra, Tel. (0318) 544 044 (Veenendaal) E-mail: partners@sibbing.nl wwww.sibbing.nl
10 DAGEN VOOR AANVANG.
■ STILTEWEEKEND VOOR VROUWEN: WAAR: KLEIN SION, LEUVENHEIM • WANNEER: 5-7 FEBRUARI EN 13-15 MEI • KOSTEN: € 180,- • INFO EN AANMELDING: ELISABETH DE SMAELE, 06 - 1942 68 45, EMAIL: VROUWENSTILTEWEEKEND@NAVIGATORS.NL. ZIE OOK: WWW.NAVIGATORS.NL
KEERPUNT
NR3.• DEC 2015
03
IK MOEST WEL ENORM
SLECHT ZIJN Christina doet op 12-jarige leeftijd een zonde die haar leven beheerst. Ze denkt dat het nooit meer goed komt met God. In haar nieuwe woonomgeving wordt deze gedachte door haar gevoelens versterkt …
INTERVIEW: JEANETTE VOS FOTOGRAFIE: ©MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY
‘I
k kwam te wonen in een gemengd huis en werd heel close met één van mijn huisgenoten. Voor hem was de relatie echter enkel een goede vriendschap en ik vond het moeilijk om daarmee om te gaan: ik was boos, verdrietig en teleurgesteld. Ik schrok van al die heftige emoties. Ik moest wel enorm slecht zijn, dat ik dit allemaal voelde en dacht.’ Ze wordt onzeker en zelfs paranoia en doet daarom een schooljaar over. ‘Ik hoopte dat God mij nog een kans zou geven en ik iemand zou ontmoeten die zou zeggen: Het gaat goed komen.’ ‘Ik had al twee keer een Alpha-cursus gedaan en wilde me voor een derde keer opgeven toen ik een poster zag van Netwerk. Ze zochten mensen die christelijk zijn opgevoed, maar drempels ervaren om de stap naar God te zetten, om samen te ontdekken wie God voor je is. Dat sprak me aan. Ik gaf me op en groepsgewijs gingen we aan de slag met vragen en het lezen van de Bijbel. Het viel me allemaal zo mee. Ik ontdooide steeds meer en mijn angsten gingen langzaam weg.’ Christina ontdekt dat je in een niet-christelijke wereld moet vechten voor je plek, maar dat je in een christelijke wereld al geaccepteerd bent. ‘Tot mijn verrassing zag ik steeds meer wat God al allemaal gedaan had in mijn leven, terwijl ik dacht dat God mij niet wilde. Dat hielp enorm en gaandeweg stond ik er steeds meer voor open om te durven geloven dat God er ook voor mij was.’
Tot mijn verrassing zag ik steeds meer wat God al deed in mijn leven Ondertussen wordt de situatie met haar huisgenoot moeilijker. Christina wordt heen en weer geslingerd door haar emoties. ‘Ik werd er wanhopig van en heb de situatie aan mijn moeder verteld. Zij reageerde zo fijn. Ze ging direct voor me bidden dat deze situatie tot een goed einde zou komen. Gelukkig kon ik niet lang daarna verhuizen naar een andere plek. Ik heb echt gemerkt dat God me door deze periode heen hielp. Eerst kon ik het niet loslaten, maar uiteindelijk lukte dat wel en voelde ik rust. Ik heb nu zelfs weer contact met mijn vroegere huisgenoot, maar wel met een vernieuwde ‘ik’ waardoor ik niet meer beïnvloedbaar en geobsedeerd ben. Dat is zo’n bewijs dat God er voor mij is.’ Na de verhuizing komt echter haar oude zonde weer terug. ‘Ik dacht: ik heb het weer verpest … maar tegelijkertijd besefte ik dat dit niet zo hoefde te zijn. Ik hoef hier niet aan onderdoor te gaan. Ik mag hier vergeving
voor vragen. God gaat me helpen! Ik ben op mijn knieën gegaan en heb om vergeving gevraagd en om hulp. Wat er daarna gebeurde is bijna niet te bevatten. De verleiding om die zonde te doen was in één klap weg. Ik heb er nooit meer last van gehad. Er is wel eens een moment geweest dat ik eraan dacht, maar dat heeft nooit meer geleid tot het doen van die zonde. Andere zonden komen wel terug, maar deze heeft me al die jaren beheerst en nu was het in één keer weg!’ Op dat moment komt Christina tot geloof. ‘Ik weet nu dat het er niet om gaat wat ik doe of hoe ik een goede christen ben. Ik heb Jezus persoonlijk leren kennen en weet dat Hij me vergeeft. In moeilijke tijden denk ik: Hij heeft me toen geholpen en dat kan Hij weer doen. Dat moment heeft zoveel bewezen! God blijft van mij houden en is er voor mij. Als je bij Hem hoort dan komt het altijd goed!’
INTERVIEW
MISSIE LIGT OM DE HOEK Een pionier met passie, zo kun je Rudolf Setz wel omschrijven. Een passie die voortkomt uit zijn liefde voor Jezus, maar ook uit zijn jeugd. Wie is deze man die op een bescheiden manier zoveel christenen inspireert om het roer totaal om te gooien ...
INTERVIEW: MARIEKE BOERSMA-LENSEN • FOTOGRAFIE: ©MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY
04
NR3.• DEC 2015
05
Wij bekeren ons tot Christus, maar er is ook een bekering tot zijn missie
‘I
k groeide op in een christelijk gezin en van jongs af aan was ik actief in de kerk. Dat was niet altijd makkelijk omdat wij voor mijn dertiende al acht keer zijn verhuist. Ik merkte dat het steeds moeilijker werd om me te hechten. In die tijd werd ik vaak gepest. Ik weet daarom heel goed wat het is om alleen te zijn en je eenzaam te voelen. Dat is ook een van de dingen die me drijft. Ik heb een soort heilig vuur in me, om waar ik kan, de randvoorwaarden te creëren waardoor mensen uit hun isolement kunnen komen en de veiligheid ervaren die nodig is om op te bloeien. Ik heb dat zelf mogen ervaren toen ik op een school terecht kwam waar ik echt gezien werd.’
STUDIE ‘Uiteindelijk kwam er meer stabiliteit. We woonden in Hasselt en ik bleef daar tot ik op mijn achttiende ging studeren in Groningen. Voordien was het altijd mijn vader die ons op zondag aanspoorde om naar de kerk te gaan, en ik besefte dat ik nu echt zelf een bewuste keus moest maken. Op mijn studentenkamer heb ik mijn keuze voor God gemaakt en mijn leven aan Hem gegeven. Ik werd actief bij Youth for Christ, bij Ichtus, ik organiseerde interkerkelijke Sing Ins, evangelisatieacties en richtte een theatergroep op. Toen ik meedeed aan een follow up na een evangelisatieactie, ontmoette ik iemand met veel vragen waarop ik geen antwoord had. Op dat moment besloot ik van studie te veranderen en theologie te gaan studeren aan de Wittenberg in Zeist. Tijdens een stage bij Youth for Christ ontmoette ik mijn vrouw.’
ALPHA
Ze hebben geen Alpha, ze zijn het!
Na zijn studie werkt Rudolf een tijdlang in Sneek voor Youth for Christ en de PKN en vervolgens ging hij aan de slag als opbouwwerker in de Christelijke Gereformeerde Kerk in Zwolle. ‘In die jaren kwam ik in contact met de Alpha-cursus en dat was echt booming. Er waren per keer wel tweehonderd cursisten aanwezig. Toch was er wel een probleem. Lang niet iedereen was er aan toe om daarna naar een kerk te gaan. Alpha Nederland had korte lijntjes met Holy Trinity Brompton in Londen, waar de Alphacursus is ontwikkeld. Ik zocht hen op. Het eerste wat mij daar opviel is dat zij daar geen Alpha hebben, ze zijn het! Na afloop van de cursus gingen de deelnemers verder in middelgrote groepen. Nog wel zo klein dat je iedereen kent, maar ook groot genoeg om draagkracht te hebben. Dat idee hebben wij in Zwolle overgenomen.’
STICHTING PRESENT ‘In Londen maakte ik ook kennis met ‘Besom’, een organisatie die mensen uit kerken helpt verbinding te krijgen met mensen uit de samenleving, die om wat voor reden dan ook hulp nodig hebben. Toen ik ontdekte dat er in Nederland zoiets niet bestond,
INTERVIEW
06
heb ik met anderen Stichting Present opgericht. Wij bekeren ons tot Christus, maar er is ook een bekering tot zijn missie. Bekering tot zijn missie vraagt om concrete ontmoeting. Als je iemand echt ontmoet die bijvoorbeeld de vuilniszakken een meter hoog in de kamer heeft liggen en daar niet meer doorheen komt, dan raakt dat je hart.’
ASSEN ZOEKT Stichting Present groeit snel en Rudolf wordt benaderd om directeur van Present Nederland te worden. Hij verhuist naar Assen waar hij naast zijn werk begint met de Alpha-cursus. ‘Dat liep al snel goed en naar het voorbeeld van de missional communities in Sheffield zijn wij gestart met Assen Zoekt (www.assenzoekt.nl). Mensen die niet aangesloten zijn bij een kerk maar wel verder willen, kunnen zich aansluiten bij een missiegroep. Een missiegroep is een soort familie waar je jezelf kunt zijn, je elkaar steunt en uitdaagt. Waar je samen steeds meer groeit in relatie tot elkaar en God. We komen zowel door de weeks als zondags bij elkaar en ondernemen samen allerlei leuke dingen, net als in een gezin. Elke groep heeft een missie gekozen om zich concreet voor de samenleving in te zetten. Assen Zoekt heeft nu zo’n honderdvijftig deelnemers en negen missiegroepen.’
GELOVEN 2050 Naast Assen Zoekt is Nederland Zoekt ontstaan waaraan Rudolf nu leiding geeft. De vorig jaar overleden Jelle Jongsma was ook betrokken bij Nederland Zoekt met zijn project Geloven 2050. Tien dagen voor zijn overlijden heeft hij het project overgedragen aan Rudolf, om het naar eigen inzicht uit te werken. ‘Jelle’s droom was, dat als kerkelijk Nederland in een aantal decennia zoveel leden verliest, het in diezelfde tijd ook weer met zoveel kan groeien. Ik geloof dat dit kan, zeker als er vermenigvuldiging van discipelschap is. Maar er is een crux. Veel kerken leren wel hoe je discipel kunt zijn, maar niet hoe je anderen tot discipelen kunt maken. De kerk had veel eerder moeten veranderen. Ze zijn massaal de creatieve klasse kwijtgeraakt, en dat zijn mensen die het verschil kunnen maken. Toch is het niet hopeloos. Verandering kan nog steeds. Dat vraagt om goed leiderschap. Geloven 2050 wil leiders en organisaties bij elkaar brengen. Als we samen gaan werken en bouwen dan is dat voor het welzijn van de mensen in Nederland. Relatie is de sleutel. Als mensen ervaren dat ze gezien zijn, kunnen ze ook de ruimte ervaren om Jezus te leren kennen.’
NAVIGATORS ‘Nederland Zoekt reikt gereedschappen aan vanuit principes waarmee je lokaal kunt bouwen. Dat kan een studentenvereniging zijn maar ook een kerk of een lokaal initiatief en dat krijgt vorm in de leergemeenschappen zoals LEF die doet voor jongerenwerkers en wij voor een andere doelgroep. Wij werken samen met Navigators en dat ervaar ik
Kerken leren wel hoe je discipel kunt zijn, maar niet hoe je anderen tot discipel maakt als zeer inspirerend, zowel voor kerken om daarin met studenten op te trekken, als andersom. Tijdens mijn studie zag ik veel enthousiaste jongeren, maar als ik ze later weer ontmoette dan waren ze kerk en soms geloof kwijtgeraakt. Daar ligt een uitdaging voor kerken en verenigingen. Daarom vind ik het mooi om samen op te trekken. Studenten kunnen het geleerde snel toepassen omdat de middelgrote groepen al bestaan als dispuut, kringhuis of netwerk. En juist bij studenten wordt veel gezocht. Ze kunnen erop verder bouwen in andere levensfases en zo van grote impact zijn. Mijn tip naar hen is: leef je leven waar je bent, heb plezier, maar wees ook missionair in je eigen context. Denk niet missie is ver weg, want het ligt om de hoek.
TEKSTAFETTE
Wat is de favoriete bijbeltekst van Rudolf Setz en waarom?
Matt.: 5:16: ‘Zo moet uw licht schijnen voor de mensen, opdat ze jullie goede daden zien en eer bewijzen aan jullie Vader in de hemel.’ Deze tekst kreeg ik mee toen ik belijdenis deed. Ik wil graag mijn licht laten schijnen en goede dingen doen of ondernemen. Mijn verlangen is dat het effect daarvan mag zijn, dat de mensen de Vader leren kennen en Hem eer bewijzen.
COLUMN
NR3.• DEC 2015
07
Alycia
ALYCIA HOMEYER KOMT UIT TEXAS (USA) EN WERKT ALS NAVENTURE TRAINER BIJ NAVIGATORS IN NEDERLAND. IN DEZE COLUMN VERTELT ZIJ OVER HAAR ZOEKTOCHT.
TE MIDDEN VAN HULPELOOSHEID
JE DOEL VINDEN
V
raag jij je wel eens af wat het doel van je leven is? Er zijn dagen waarop ik vol vertrouwen rondloop en zeker ben van mijn doel in het leven. Op die dagen is het makkelijk om mijzelf minstens een negen te geven, omdat ik mijn doel zo goed lijk te behalen. Maar meestal voel ik me niet zo. Ik worstel ermee om goed te beseffen waarom ik hier ben en waarvoor God mij geroepen heeft. Onlangs werden mijn verstandkiezen getrokken. In Amerika geven de tandartsen er de voorkeur aan om ALLE verstandskiezen in een keer te trekken. Ze zorgen ervoor dat de patiënt flink wordt verdoofd. (Goede verdoving is geweldig, zeggen Amerikanen!). Ik ben zo blij dat er alleen maar drie verstandkiezen bij mij werden getrokken, want wat er in de weken daarna volgde, was de meest zinloze en doelloze tijd die ik ooit heb meegemaakt. Blijkbaar zorgde de zwelling in mijn linkerwang ervoor dat mijn binnenoor ging flippen waardoor hij duizeligheid
Ik had geen idee hoe ontregelend duizeligheid is veroorzaakte. Ik had geen idee hoe ontregelend duizeligheid is! Opeens vielen al mijn doelgerichte zomerplannen in duigen. Het enige waartoe ik in staat was, was zitten, films kijken en Wimbledon – en dat bijna DRIE weken lang! Zelfs lezen ging nauwelijks, omdat mijn ogen zich niet goed op de woorden konden focussen. Ik kon mijn hond niet uitlaten, kon geen auto besturen en kon nauwelijks eten. Ik voelde me beroerd en zo hulpeloos. En op een dieper niveau vroeg ik me af wat mijn leven nog zou betekenen als de duizeligheid blijvend was. Wat zou ik me dan doelloos voelen: altijd afhankelijk te zijn van anderen bij de meest basale dingen. Ik zou nooit meer kunnen werken. Nee!!
Op dat moment begon God mijn manier van denken te corrigeren. Zelfs als mijn duizeligheid blijvend zou zijn dan had Hij een doel voor mij. Zelf al zou zijn enige doel zijn om mij lief te hebben, dan is dat genoeg. Dat is wat ik nu leer te geloven. Mijn bestaan als zijn dochter is wat mij betekenis en doel geeft. Als iemand die het heerlijk vindt om goed te doen en erkenning te krijgen van anderen, kan dit een harde waarheid zijn om te aanvaarden. Jezus houdt van mij ongeacht wat ik voor Hem kan doen. Hij houdt niet minder van me als ik alleen maar op de bank kan liggen met een hoofd dat tolt. Hij houdt gewoon van me zoals ik ben, en daarin rust mijn doel ... tenminste, dat is wat Hij me stap voor stap leert! Gelukkig is mijn duizeligheid nu verdwenen. Het enige wat nog ‘tolt’ in mijn leven, zijn mijn gedachten die doordraaien als ik me ergens zorgen over maak. Maar DAT is een ander verhaal.
INTERVIEW
08
Ik kan God vertrouwen omdat ik Hem zo heb leren kennen.
LIJDEN IN
GELOOF
‘Ik werd wakker en voelde me helemaal niet lekker. Ik had een hele vieze smaak in mijn mond en vroeg om een snoepje. Michiel bracht een teiltje, omdat hij dacht dat ik moest spugen. Ik zei nog: Nee! Ik wil een snoepje! Daarna weet ik niks meer.’ INTERVIEW EN FOTO: MARIEKE BOERSMA-LENSEN
‘I
k schrok me wild,’ vertelt Michiel, ‘Eline kreeg een zware epileptische aanval, en het leek alsof ze stikte. Ik heb direct 112 gebeld en toen alles geregeld voor onze drie kinderen. In het ziekenhuis kreeg Eline een tweede aanval. Eline: ‘Ik ging direct door een MRI en een CT scan, en aan het einde van een dag vol onderzoeken kregen we te horen dat ik een grote hersentumor in mijn hoofd had. Die tumor zat er zeker al een jaar. We beseften dat hij er dus al was tijdens de hele zwangerschap van ons jongste kindje, en ik had er niets van gemerkt.’ Michiel: ‘Er was veel te regelen. Opvang voor de kinderen en alle andere zaken in een huishouden gaan natuurlijk gewoon door. Gelukkig sprongen mijn ouders bij en kwam er ook andere hulp. Het was en is een grote achtbaan van geregel en emoties.’
Eline: ‘Vervolgens hoorden we hoe het traject eruit zou zien. Een operatie, bestralingen en daarna zes keer zes weken chemo. Toen we vervolgens hoorden dat deze kanker altijd terugkomt raakte ik door dat bericht echt in een dip. Ik hoopte zo dat ik helemaal zou kunnen herstellen.’ Michiel: ‘Dat was echt een domper. De behandeling is er alleen op gericht om de groei zoveel mogelijk te remmen en dan is het afwachten. Bij de een komt het na drie jaar terug, bij de ander na dertig.’ ‘En daar teken ik natuurlijk voor,’ vervolgt Eline, ‘al ben ik dan nog maar 62.’
ZIEKENZALVING Met vrienden, mensen van de kerk en de dominee werd er gebeden voor genezing en kreeg Eline ziekenzalving. Eline: ‘Ik had ergens de verwachting dat bij de volgende MRI scan de artsen zouden zeggen: wat we nu zien hebben we nog nooit meegemaakt … de tumor is weg! Maar dat is (nog) niet gebeurd. Ook dat moest ik echt verwerken. We geloven dat God het kan, maar we weten ook dat het vaak niet gebeurt.’ Michiel: ‘Die onzekerheid is moeilijk en zwaar. Toch heb ik ontdekt dat ik totaal niet bezig ben met de waarom vraag. Ik denk
NSV/BUSINESSCLUB
LEVEN IN VOLLEDIGE VRIJHEID
NR3.• DEC 2015
09
Ik mag de regie even uit handen geven … Jongens, wat is dat lastig!
In volledige vrijheid leven, wie wil dat nu niet? Daarvoor mogen we de confrontatie met de reuzen in ons leven aan gaan. TEKST: MARK VAN HEUSDEN
D
avid is een goed voorbeeld als we bezig zijn met het confronteren van onze reuzen. Daar in het dal stond een levensechte reus die iedereen angst aanjoeg. Hij besluit om ‘gewoon’ met zijn slinger en wat stenen deze gigant tegemoet te treden. In afhankelijkheid van zijn God loopt hij Goliath tegemoet. En in de kracht van God dood hij de reus. Er zijn grote lessen te leren uit dit verhaal van David over vertrouwen op God. Grote lessen die vaak beginnen met uitstappen in vertrouwen. Weg van onze ‘comfortzones’, zonder dat we al weten waar die stap toe zal
leiden. Een uitdagende reis die we samen proberen te maken. Als ondernemers in Gods koninkrijk komen we andere reuzen tegen dan wanneer je werkzaam bent in loondienst – niet groter of bedreigender, maar wel anders. Mijn reus staat levensecht voor me in de kamer. Van tijd tot tijd heb ik de neiging om uit eigen kracht onze zakelijke dromen verder vorm te geven. Dit terwijl de Vader ernaar verlangt dat ik Hem telkens opzoek en vertrouw voor de volgende stap. Hij daagt mij uit soms te kiezen voor dingen die nog onzichtbaar zijn zodat Hij het kan zegenen.
Ik mag de regie even uit handen geven … Jongens, wat is dat lastig! Sinds dit voorjaar zijn we als ondernemers in de NSV Businessclub op een nieuwe manier met elkaar op weg. De komende seizoenen investeren we in kleinschaliger bijeenkomsten waarin we vaker en meer tijd nemen om elkaar te bevragen op de reuzen – en kansen – in ons leven. Zo willen we op een plek komen waar het normaal is om eerlijk te zijn over de moeiten en uitdagingen in onze levens – maar ook over de successen, door die samen te vieren! Ik kijk met verwachting uit naar de volgende ontmoeting!
DE NSV-BUSINESSCLUB IS EEN GROEP ONDERNEMERS EN PROFESSIONALS DIE ZICH VERBONDEN VOELT MET NAVIGATORS. SAMEN BOUWEN WE EEN COMMUNITY DIE DOOR ONTMOETING ELKAAR UITDAAGT, INSPIREERT EN TRAINT, ZODAT WE ONZE BUSINESS BOUWEN OP DE FUNDAMENTEN DIE GOD ONS AANREIKT EN WE ZIJN KONINKRIJK HIERIN ZIEN KOMEN. HERKEN JIJ JE HIERIN, ZOEK JE INSPIRATIE EN HERKENNING – KIJK DAN EVEN OP WWW.NSVBUSINESSCLUB.NL
nog eerder, waarom wij niet? Iedereen kan zoiets overkomen. De vragen die ik wel heb zijn bijvoorbeeld: God kan het voorkomen, Hij kan het genezen, in hoeverre laat Hij dit toe?’ ‘Dat herken ik.’ beaamt Eline, ‘Hoe zit dat nu met lijden? Wat laat God toe? Ik kom daar nog niet echt uit. Maar ook al is het moeilijker geworden, ik kan God ten volle vertrouwen omdat ik Hem zo heb leren kennen in mijn leven. Mijn ervaring is dat Hij je echt nooit alleen laat. God is trouw en dat betekent dat ik niet bang hoef te zijn voor de dood bijvoorbeeld. Natuurlijk ben ik wel eens bang voor wat gaat komen, als het fysiek nog zwaarder wordt. Maar ik geloof dat Jezus elke dag van ons leven bij ons is en we daarom ook niet bang hoeven te zijn voor het leven. Dat is een strijd tussen mijn verstand en emoties. Ik ben zo dankbaar dat ik al veel weet en ervaren heb van God. Want
Toen we hoorden dat deze kanker altijd terugkomt, raakte ik in een dip. nu kan ik met mijn verstand mijn emoties tegenspreken.’
DIP Michiel: ‘Na onze vakantie kwam ik in een dip. Door de operatie en bestraling, en nu de chemo, zijn we in zo’n mallemolen terecht gekomen dat ik geen houvast meer ervaar. En ik mis Eline. Ze is er wel, maar we kunnen bijvoorbeeld niet meer lang samen praten en ze kan er niet voor de kinderen zijn zoals
eerder. Door de operatie zijn er onder andere achterstanden op informatieverwerking en dat herstel kost tijd. Middenin die dip ontdekte ik de doeltreffendheid van Psalm 23: “Al ga ik door het donker, ik vrees geen gevaar want U bent bij mij. Uw stok en Uw staf geven mij moed.” Voor de schapen is het horen van die stok, weten dat de herder in de buurt is. Ik ontdekte dat elke dag even luisteren naar de stem van de Herder het enige is dat me moed geeft. ‘ Eline: ‘Ik heb gemerkt dat als ik God niet kan zoeken ik de hulp van anderen mag aanvaarden en zo op het geloof van anderen mee mag drijven. En dat is goed.’ Op http://nappiesinmokum.nl kunt u lezen hoe het met Eline en Michiel gaat. Gebed wordt zeer op prijs gesteld.
LEF
10
LAAT DOOR JEZELF
JEZUS ZIEN
INTERVIEW: MATTHIJS DEN DEKKER FOTOGRAFIE: ©MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY
Je kunt voor anderen een leider zijn, terwijl je zelf nog steeds aan het leren bent
‘I
s mijn relatie met Jezus hier wel goed genoeg voor?’ Dat was de vraag die bij Maarten van Halteren (23 jaar, natuurkundedocent) leefde, toen hij kringleider was in het jeugdwerk van zijn kerk, de Kruispuntgemeente in Amersfoort Vathorst. En dat terwijl hij zelf een van de mensen achter de herstart van het jeugdwerk was. ‘Onze Captains Club (CC) stopte destijds omdat de leiding ging verhuizen. Dat was jammer, maar het heeft ook nieuw leven gegeven. Ik wilde als tiener namelijk graag door. Die ervaring wilde ik niet alleen mezelf gunnen, maar ook anderen. De CC was namelijk genieten. Ik heb er geleerd om naar elkaar om te kijken, te genieten en me in de Bijbel te verdiepen. We praatten over van alles en nog wat. Het was altijd heel leuk om te gaan.’ ‘Toen duidelijk werd dat de CC ging stoppen wilden we met een aantal tieners toch doorgaan. Daarom zijn we samen naar de kerkenraad gestapt. We hebben gezegd:
“Wij hebben ideeën over hoe jongerenwerk in elkaar steekt, jullie hebben jongeren; laten we kijken waar dat eindigt”. Inmiddels hebben we jaarlijks vier of vijf jeugdkringen die naast elkaar draaien.’
ik meemaak bij LEF. Wat hier gaande is, is zo mooi, dat wil ik heel graag doorgeven en ook weer met anderen meemaken. Daarom ben ik in het jeugdwerk van de gemeente gestapt.’
VOORBEELD
ALS JEZUS ZIJN
‘Op mijn vraag: “Is mijn relatie met Jezus hier wel goed genoeg voor?” reageerde een van de kringleiders met een mooi advies: “Als jij jouw relatie met Jezus echt wilt verbeteren, kan de LEF Learning Community een goede plek voor je zijn”. Dat advies raakte me en ik koos ervoor om mee te gaan doen, want ik was echt op zoek. Ik vind het prettig om elke twee weken elkaar te ontmoeten en vragen te stellen als: Hoe gaat het in je leven? - en - Wat ga je doen met wat je geleerd hebt? Dat is misschien wel de kern van samen een gemeente zijn.’
Het verlangen van Maarten is breder dan alleen de kerk. ‘Mijn droom is dat er ook kleine communities gaan ontstaan die iets in de wijk gaan betekenen. Vroeger pakten christenen de Bijbel met de mededeling: “Kijk eens wat voor geweldigs we hier hebben.” Nu doen ze veel vaker iets in de wijk. Dat maakt mensen nieuwsgierig. Ze vragen zich af waarom ze dat doen. Wat drijft hen? En als die vragen uit de mensen zelf komen is dat de meest krachtige vorm van interesse. Ik heb geleerd dat het zo belangrijk is om jezelf te zijn en zo door jezelf Jezus te laten zien. Probeer als Jezus te zijn, heb liefde voor de ander en heb het beste met die ander voor. Zo wil ik ook leven.’
‘Ik ben me bewust dat ik zelf ook een voorbeeld voor de jongeren ben. Je kunt voor anderen een leider zijn, terwijl je zelf nog steeds aan het leren bent. Dat is wat
LEF heeft een nieuwe website navigators.nl/lef
WERKPORTRET ‘Dit is echt de meest strategische plek in Gods koninkrijk, dacht ik bij mezelf, toen ik voor het eerst het terrein van Navigators opliep.’
NR3.• DEC 2015
BIJ DEZE CLUB VOEL IK MIJ
11
THUIS
INTERVIEW EN FOTO: MARIEKE BOERSMA-LENSEN
S
inds 1 mei van dit jaar is Merien Fortuijn Hoofd Landelijke Bureau bij Navigators. Tijd om deze nieuwe ‘man achter de schermen’ voor te stellen.
‘Als kind uit een reformatorisch gezin was ik al vroeg bezig met geloof en met God. Op mijn vierde kon ik minutenlang bidden voor vervolgde christenen. Qua geloofsbeleving was ik dus een serieus jochie. Dat is niet meer weggegaan. Geloof is in mijn hele leven belangrijk gebleven. Dat kwam tot uiting in de keuzes die ik moest maken, zoals bij de keuze voor mijn vrouw, mijn studies en mijn werk.’
NAVIGATORS ‘Mijn vrouw Annelies zat op de Captains Club en tijdens onze verkerings- en verlovingstijd werden we gecoacht door een navigatorechtpaar. Zo kwamen we voor het eerst in contact met contact met Navigators. Ook in de jaren daarna was Navigators op de een of andere manier aanwezig in ons leven. Ik zat bij NSR en mocht een tijdlang als vrijwilliger betrokken zijn bij LifeNet.’
SOLLICITEREN Na volop gewerkt te hebben in de ICT en de zakelijke wereld was er bij Merien een verlangen om zijn theologiestudie weer op te pakken en dat te combineren met een baan in Gods koninkrijk. ‘Ik vroeg God of Hij mij perspectief op zo’n baan wilde geven. Vervolgens keek ik al biddend op reliwerk.nl en daar stond de advertentie voor mijn huidige baan. Toen ik voor een gesprek werd uitgenodigd kwam er een bewust biddend proces op gang: “Heer als dit mijn plek is laat dat dan overduidelijk zijn”. Voor mij voelt dit als de meest strategische plek in het koninkrijk van God. Jongeren vertrekken uit huis en uit de kerk en dat is de tijd dat ze eigen keuzes maken ten aanzien van geloof. Navigators bereikt deze jongeren via jongerenleiders en tijdens hun studie. Ze investeren in hen op een persoonlijke en uitdagende wijze en dat heeft grote impact op de rest van hun leven en op de maatschappij.’
WERK ‘Het is mijn taak om de processen die lopen te helpen verbeteren. Er gaat al veel goed, maar er is ook veel wat beter kan. Dat geldt voor de afdeling financiën en op HR (personeelszaken). Daarnaast steek ik ook tijd in de afdeling C&F (Communicatie en Fondswerving). Het werk geeft mij energie. Mijn vrouw zegt zelfs: “Jij komt elke dag zo vrolijk en vol energie thuis!” Dat heeft te maken met het feit dat het zinvol is en ik voortgang zie. Een ander onderdeel van mijn werk is dat ik een derde van mijn salaris via fondsenwerving moet genereren en dat vind ik fantastisch! Ik leer weer dat genoeg ook genoeg is. De gesprekken daarover zijn fijn, de mensen reageren positief en geven gul.’
LANGE TERMIJN ‘Ook op de lange termijn zie ik mijzelf nog bij Navigators werken. Misschien niet in
deze functie, maar bij deze ‘club’ voel ik me enorm thuis. Ik ben benieuwd wat God in de toekomst hier voor mij in petto heeft.’
De investering van Navigators in jongeren en studenten heeft grote impact op de rest van hun leven en op de maatschappij
NSV/INTERVIEW
12
IK LEERDE ‘NEE’ ZEGGEN
O
p haar achttiende, toen ze in het tweede jaar zat van de Pedagogische Opleiding voor Basisonderwijs (PABO), werd Deborah lid van de Navigators Studentenvereniging Ede (NSEde). Ze kende de NSEde al min of meer uit de verhalen van haar zes jaar oudere broer die ook lid was geweest. Deborah was tijdens haar opleiding aardig actief in de vereniging: ze had een taak als aanbiddingsleider, fungeerde als kringhuispraeses en deed zelfs een bestuursjaar.
Oud-NSEde lid Deborah Vlot-Heres (23) was een peuter toen ze door het spelen met lucifers ernstige brandwonden opliep, op een kwart van haar lichaam. Deborah had het tijdens haar puberteit moeilijk met haar getekende huid, maar God genas haar innerlijke verwondingen en gaf haar een stevige identiteit. Nu zou ze haar huid niet meer willen missen. Die maakt haar gewoon tot wie ze is! Deborah woont samen met man Eli, diverse kippen, een kalkoen en een geit in Wijk en Aalburg en werkt als gastouder en als invaldocent in het basisonderwijs. INTERVIEW: MARIËTTE WOUDENBERG • FOTO: ERIKA FLOOR
GEACCEPTEERD Vanaf het begin voelde ze zich geaccepteerd door haar medestudenten. ‘Ik denk dat dit ook wel door mijn eigen houding kwam. Tegen de tijd dat ik ging studeren had ik mijn strijd al gestreden en was ik dankzij God innerlijk genezen van mijn onzekerheid over mijn uiterlijk. Mijn identiteit is daardoor stevig verankerd in Hem en dat maakt dat ik altijd openlijk kan praten over wat er met mij is gebeurd. Mijn medestudenten zeiden vaak dat ik heel toegankelijk was.’ De oud-studente heeft goede herinneringen aan haar tijd bij de vereniging. Wat haar fascineerde, was de kennismaking met christenen uit verschillende kerkelijke richtingen. ‘Van huis uit ben ik opgegroeid in een gemeente waar ik God leerde kennen als liefhebbende Vader. Tijdens mijn studietijd ontdekte ik, dat er ook
christenen zijn die in kerken komen waar hel en verdoemenis worden gepredikt. Waar je niet zomaar Gods kind kunt worden. Ik vond dat heftig. Het leverde ook best discussies op tijdens kringavonden, maar tegelijkertijd verruimde het wel mijn blik. Ik ben diverse keren bewust meegegaan met mijn medestudenten naar wat zwaardere kerken om een dienst mee te maken en uit mijn comfortzone te stappen.’
GRENZEN STELLEN Ook op andere punten vond ze haar NSEdetijd heel goed. Ze deed ervaring op met leiderschap tijdens haar bestuursjaar en in haar taak als kringhuispraeses. Daarnaast leerde ze grenzen stellen en ‘nee’ te zeggen. ‘Geregeld hoorde ik van medestudenten dat ik heel aanwezig was in gezelschap. Ik vond namelijk alles leuk wat op mijn pad kwam, maar mijn enthousiasme hield vaak
geen gelijke tred met mijn energieniveau. Ik voelde me geregeld zo uitgeblust. In het bestuursjaar kreeg ik via Navigators een coach toegewezen. Zij leerde me grenzen te stellen en te kijken hoe ik kan voorkomen dat ik mezelf voorbijloop. Hoe ik keuzes kan maken. Daarvan heb ik nu nog steeds profijt.’
AFGESTUDEERD Medio 2014 studeerde Deborah af. Ze is sindsdien invaldocent in het basisonderwijs en nu ook gastouder bij mensen thuis. Aanvankelijk werkte ze in het Utrechtse en Gelderse, maar sinds dit voorjaar - na haar huwelijk met Eli Vlot - in het Brabantse land van Heusden en Altena. Daarnaast is Deborah al jaren actief bij de Nederlandse Brandwondenstichting. Ze gaat mee op tienerkampen en wil een inspirerend voorbeeld zijn voor pubermeiden. ‘Ik zie het als een wonder dat God me als meisje innerlijk
NSV/INTERVIEW/UITGELICHT
NR3.• DEC 2015
13
ALPHA - STUDENTS! IETS VOOR JOU? INTERVIEW: SUZANNE PLATEEL
‘I
k voel me hier geen outsider maar een persoon die echt welkom is.’ vertelt Anne, deelnemer van Alpha - Students Breda.
In haar zoektocht naar Jezus belandt Anne bij Alpha - Students in Breda. De cursus biedt haar een plek waar zij verder komt in haar zoektocht naar God. ‘Er is een fijne sfeer. Iedereen is open en aardig. Ik kan hier vragen stellen die ik normaal niet durf te stellen.’ ‘Het was wel lastig voor mij om me over te geven aan God. Ik ben niet christelijk opgevoed en ik dacht dat je als christen aan hoge eisen moest voldoen, ik voelde mij hierdoor niet goed genoeg voor Hem.’ Dit beeld veroorzaakt afstand tussen haar en God, maar gelukkig verandert dit. ‘Door deel te nemen aan Alpha - Students kwam ik in contact met andere christenen en zag ik dat mijn beeld niet klopte. Na vier avonden vond ik moed om te gaan bidden. Toen ik bad voelde dat als thuiskomen. Sindsdien stel ik mijzelf steeds meer open voor God.’ De sfeer tijdens de avonden is voor Anne ook belangrijk. ‘Alles is goed geregeld, het eten is altijd heerlijk en daarnaast zijn de thema’s van deze tijd en de filmpjes lekker vlot. Ik dacht dat de avonden veel saaier zouden zijn, maar het tegendeel is waar.’
God genas mij van mijn onzekerheid over mijn uiterlijk
Je kunt ondanks verminkingen stevig en zelfbewust in het leven staan genas. Geweldig toch dat ik nu meiden mag bemoedigen die hetzelfde hebben meegemaakt, en die ik kan laten zien dat je ondanks je verminkingen stevig en zelfbewust in het leven kunt staan? Deborah heeft twee tips voor studenten van nu: • Haal alles eruit wat erin zit. • Gebruik de veilige plek die een Navigators Studentenvereniging biedt om je identiteit in God te ontwikkelen. Alle vragen die je hebt over geloof kun je hier stellen.
Anne’s verhaal vertelt precies wat Alpha - Students wil bieden. Alpha - Students is namelijk niet alleen een mogelijkheid om vrijblijvend kennis te maken met het christelijk geloof, maar ook een omgeving waar deelnemers zich geliefd en gezien voelen. Het is ons verlangen dat studenten Jezus leren kennen en ze thuis mogen komen bij Hem! Wil jij hieraan meewerken, of wil je meer informatie neem dan contact op met: rhode@alphanederland.org.
NIEUWS/COLUMN
14
JEZUS DE ZONDEBOK 750 NIEUWE VERENIGINGSLEDEN Dit seizoen zijn er 750 nieuwe studenten lid geworden van een van de vijftien studentenverenigingen binnen NSV. Ondanks de invoering van het leenstelsel is het toch een mooi aantal geworden. Ten opzichte van vorig jaar zijn er in de grotere steden minder leden bijgekomen, terwijl in de kleinere verenigingen het aantal gelijk is gebleven of juist meer studenten betrokken zijn geraakt. NSV hoopt dat ieder nieuw lid Jezus beter leert kennen en dat in zijn omgeving zal laten zien.
KERSTOUTREACH Met de kerstdagen voor de deur zijn verschillende studentenverenigingen weer actief met het organiseren van een kerstoutreach. NSEde werkte bijvoorbeeld mee aan een outreach om in de donkere dagen voor kerst het licht van Gods liefde te laten schijnen in Ede (Matt.25:35-36). Dit deden zij op 18 december door bijvoorbeeld thee te drinken met eenzame mensen, te zingen in een bejaardentehuis en gratis chocolademelk uit te delen op straat.
PLATFORM STUDENT & MOSLIM In samenwerking met IFES richt NSV een platform op van studenten die samen willen leren om student onder de moslimstudenten te zijn. In steeds meer studentensteden zijn er namelijk grote groepen studenten die moslim zijn. Als Navigators willen we student zijn onder de studenten, dus is het tijd om nader kennis te maken met deze specifieke groep. Een aantal keren per jaar zal de landelijke werkgroep samenkomen om elkaar te inspireren en stimuleren om vervolgens in de eigen stad ontmoeting met moslimstudenten op te gaan zoeken.
‘Op die dag werden Herodes en Pilatus vrienden, terwijl ze altijd elkaars vijanden waren geweest.’ (Lucas 23: 12) ‘So what?’, zul je denken. Het lijkt misschien nogal willekeurig, dit bijbelvers. Eerlijk gezegd heb ik er zelf ook vaak overheen gelezen. Maar toch is het opvallend: Herodes en Pilatus – twee hoge heren die elkaar niet kunnen luchten of zien – zijn van de één op de andere dag vrienden geworden. Wat is er gebeurd? Misschien dat het werk van René Girard verheldering biedt. Deze Franse antropoloog schreef over het zondebokmechanisme. Volgens Girard worden mensen gedreven door wat hij ‘mimetisch verlangen’ noemt: hoe heviger het verlangen van de één naar iets wordt, hoe groter het verlangen van de ander naar datzelfde ding wordt, hoe groter het verlangen van de één weer wordt, enzovoort. Mensen worden elkaars rivalen omdat ze dezelfde dingen verlangen en dit leidt onvermijdelijk tot geweld. Om te voorkomen dat dit geweld escaleert en om de orde te herstellen, zal er altijd weer gezocht worden naar een zondebok. Mensen zullen zich tegen één slachtoffer verenigen en het geweld zal zich op deze zondebok richten. En zo zien we het ook gebeuren bij Herodes en Pilatus. Ze zijn lange tijd rivalen van elkaar, maar ze raken bevriend nadat ze zich samen tegen dezelfde zondebok hebben gekeerd: Jezus. Zoals Kajafas zegt: ‘Het is goed dat één man sterft voor het hele volk’. (Johannes 18: 14) Sinds september ben ik begonnen met een studie die gaat over de verhouding tussen religie, conflict en vrede. Een van de vragen die mij gesteld werd was: hoe kan jouw geloof een inspiratie zijn voor vredestichten als een gewelddadige kruisiging het centrum ervan is? Een belangrijke vraag. Is de christelijke vrede zichtbaar in de vriendschap tussen Herodes en Pilatus? Is Jezus - de man die Vredevorst wordt genoemd - onze zondebok? Hij die vrede brengt door te sterven: het klinkt me als christen erg vertrouwd in de oren. Toch knaagt er iets. Is Jezus in dat geval niet gewoon de zoveelste zondebok in de geschiedenis? René Girard ontdekte het zondebokmechanisme ook in mythische en religieuze teksten. In de Bijbel zag hij iets unieks gebeuren. De zondebok Jezus komt terug uit de dood en spreekt tegen alle verwachtingen in de woorden: ‘Vrede zij u’. Hiermee wordt het zondebokmechanisme voorgoed ontmaskerd. Hier wordt de geschiedenis niet langer door de offeraar, maar door de zondebok geschreven. Een geschiedenis die begint daar waar niet meer gevochten wordt. Jezus komt niet met wraak op het geweld, maar met vergeving. Liefde wint. Vrede zij u! René Girard overleed op woensdag 4 november jl. op 91-jarige leeftijd
Daan
DAAN IS THEOLOOG, STUDEERT ‘PEACE, TRAUMA & RELIGION’ AAN DE VU EN WOONT IN HET JEANNETTE NOELHUIS (NOELHUIS.NL )
INTERVIEW
NR3.• DEC 2015
WETEN AAN WIE JE GEEFT MAAKT EXTRA LEUK
15
COLOFON NAV. is het informatieblad van Navigators. Het verschijnt 3 keer per jaar en wordt aan donateurs toegezonden.
REDACTIE: Marieke Boersma-Lensen (hoofdredacteur) en Djurre Verschoor
MEDEWERKERS: Matthijs den Dekker, Alycia Homeyer,
We weten hoe belangrijk Navigators is voor de vorming van studenten.
Mark van Heusden, Mirjam van Klaarbergen, Daan Savert, Bernard Terlouw, Jeanette Vos, Mariëtte Woudenberg Navigators Postbus 18 3970 AA Driebergen Tel.: 0343 - 520104 magazine@navigators.nl www.navigators.nl
Oud NSW-ers Gerben (26) en Rebecca (27) Evink uit Wageningen zijn zogenoemde periodieke gevers. Ze bieden de Navigators de komende vijf jaar financiële ondersteuning. INTERVIEW: MARIËTTE WOUDENBERG
G
erben en Rebecca zijn bescheiden over hun ondersteuning van Navigators. Eigenlijk willen ze niet aan de grote klok hangen dat ze gevers zijn en het is dan ook met enige aarzeling dat ze erin toestemmen om met hun naam te worden vermeld in dit artikel. Maar een foto erbij? No way! Geven is voor hen iets persoonlijks, wat ze bij voorkeur anoniem doen. Gerben werkt in de IT, Rebecca in het onderwijs. Hij studeerde Landschapsarchitectuur in Wageningen, zij volgde de PABO in Ede. Allebei waren ze lid van de Navigators Studentenvereniging Wageningen (NSW). De maandelijkse gift die ze betalen, is bestemd voor mensen die ze persoonlijk kennen in de lokale staf van de NSW en in de landelijke staf. Dat maakt het geven voor hen zeker extra leuk, zegt het stel. ‘Bovendien: je weet dan zeker dat het geld goed terecht komt.’ Terugkijkend op hun NSW-periode concluderen Gerben en Rebecca dat ze er allebei veel geleerd hebben en dat ze belangrijke handvatten voor het leven aangereikt kregen. Daar hebben ze - nu ze allebei fulltime werken - enorm veel profijt van. Ze leerden veel over geloof, maar ook bijvoorbeeld over sociale vaardigheden en leiderschap.
ADRESWIJZIGINGEN: adres@navigators.nl
GIFTEN: IBAN: NL23 RABO 0385 2067 20 of NL74 INGB 0000 0293 40
Omdat ze uit eigen ervaring weten hoe belangrijk Navigators is voor de vorming van studenten willen ze daarom maar wat graag hun steentje bijdragen om het werk voort te zetten. ‘En ja, we beseffen dat daar veel voor nodig is en dat het soms moeilijk is fondsen te vinden. Dat wij dus een bijdrage kunnen leveren, vinden we alleen maar fijn.’
De belastingdienst heeft Navigators aangewezen als ANBI en daarmee zijn uw giften aan ons aftrekbaar.
VORMGEVING: IDD Concept Creatie Communicatie www.idd.nu
DRUKWERK: Den Hoed Quality Printing
PERIODIEKE GIFT REGELEN? Een periodieke gever worden, kan heel makkelijk. Gerben en Rebecca: ‘We hebben een formulier aangevraagd bij Navigators voor periodieke giften. Dat moesten we in tweevoud invullen en opsturen naar Navigators (info@navigators.nl), waarna we één exemplaar terugkregen voor onze eigen administratie. Het leuke is: doordat we onze gift voor vijf jaar hebben vastgelegd, valt de drempel weg als we belastingaangifte doen van onze giften. We krijgen daardoor meer belastinggeld terug, wat we vervolgens ook weer kunnen doneren aan een (ander) goed doel.’
www.drukkerijdenhoed.nl Wijk bij Duurstede
ADVERTENTIES: Djurre Verschoor, tel.: 06 – 640 595 120, E-mail: advertentieverkoop@navigators.nl. Onze tariefkaart kunt u downloaden via www.navigators.nl De redactie is niet aansprakelijk voor de inhoud van advertenties en aanbiedingen in NAV. Overname van artikelen en/of illustraties en foto’s is uitsluitend toegestaan na schriftelijke toestemming van de redactie. ISSN: 2468-0222
NAVIGATORS WENST U GEZEGENDE FEESTDAGEN!