NAV. Magazine april 2016 by Navigators NL

2e JAARGANG APRIL 2016

1 NAVIGATORS MAGAZINE Wat kunnen wij leren van Els van Dijk?

VERDER: 07 10 11 13 14

Beloftes 120 procent? Cijfers Happening Escape & Pray

REMIGREREN EN ROUWEN

‘Eenmaal terug in Nederland is het net alsof je alles opnieuw moet leren, hoe je een collega bent, hoe je de telefoon opneemt, hoe je naar een verjaardag gaat, of je iemand in de supermarkt wel of geen gedag zegt …’

God geeft wat nodig is om tot zijn doel te komen

FOTO: ©MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY

COLUMN/ACTIVITEITEN

MICHATIP

(van Mason Currey) is een boeiende beschrijving van hoe bekende kunstenaars, schrijvers en creatievelingen proberen grip te krijgen op hun leven.

Bernard

BERNARD TERLOUW DIRECTEUR NAVIGATORS

DAGELIJKSE RITUELEN

eethoven nam als ontbijt alleen koffie, gezet van precies zestig bonen die hij keurig aftelde. Descartes geloofde dat ledigheid essentieel was voor goed denkwerk en bleef tot elf uur in bed liggen, denkend en schrijvend. Vincent van Gogh begon om 7:00 uur ‘s ochtends en werd dan gegrepen door inspiratie waardoor hij non-stop schilderde, ‘in blinde werkwoede’. Het boekje ‘Dagelijkse Rituelen’

Hoe doen wij dat als christenen, hoe deed ik dat als student? Els van Dijk beschrijft in deze NAV. hoe lastig het voor jongeren is om hun leven onder controle te krijgen en om de juiste richting te vinden. Ik leerde bij Navigators in Amsterdam met veel vallen en opstaan (en vooral met goede vrienden) om de dag te beginnen met God – ‘Stille Tijd’ als dagelijks ritueel. Nog altijd ben ik dankbaar voor de simpele raadgeving die ik leerde: ‘voor de muziek van de dag gaat beginnen moet je eerst stemmen’. En uiteraard - we zijn Navigators  het funderende bijbelvers hiervoor is: ‘HERE, des morgens hoort Gij mijn stem, des morgens leg ik het U voor, en zie uit.’ (Psalm 5:4) Bent u of jij ook gewend om ‘uit te zien’ naar hoe God ons met zijn Woord wil aanspreken en hoe Hij omstandigheden leidt? Dit mag het fundament zijn van ons leven: God die persoonlijk met ons omgaat - en die dagelijkse input van Hem maakt alle verschil!

solcon.nl

Micha schrijft in Micha 6:8: ‘… Weet wat de Heer van je wil, niets anders dan recht te doen …’. Naar aanleiding van de michacampagne plaatsen we elke keer een michatip. Heeft u voor ons een goede michatip, mail dan naar magazine@navigators.nl

oe goed we ook ons best doen om milieuvriendelijk te leven, er blijven activiteiten die ons milieu vervuilen, maar waar we niet onderuit kunnen, zoals de was. Wasmiddelen en wasverzachters zijn niet goed voor ons milieu. Toch is er daarvoor, sinds vorig jaar, een mooie oplossing. Seepje, een 100% plantaardig en fairtrade wasmiddel uit Nepal. Seepje bestaat uit de schillen van de vrucht van de Sapindus mukorossi. Deze schillen bevatten saponine, een natuurlijke zeep die reinigt en antibacterieel werkt en de was zacht maakt. In Nepal wordt er al jaren mee gewassen en in Nederland is dat nu ook mogelijk. Naast dat de schillen hun werk echt goed doen, is het goed voor de huid, goed voor je machine en heeft het geen enkele belasting voor het milieu. Nieuwsgierig? Kijk op www.seepje.nl.

ACTIVITEITEN

NAVIGATORS STILTEACTIVITEITEN ■ STILTEWEEKENDEN VOOR MANNEN: 22-24 APRIL • ABDIJ LILBOSCH, ECHT KOSTEN: € 150,-

aukjeverwijs.nl

23-25 SEPTEMBER • KLEIN SION LEUVENHEIM KOSTEN: € 150,-

supervisie en coaching bij werk en zingevingsvragen gesprek mogelijk in Goutum en Amsterdam

3-6 NOVEMBER • ABDIJ LILBOSCH, ECHT KOSTEN: € 200,- (VERDIEPINGSWEEKEND solcon Provider met een hart

VOOR MANNEN DIE VAKER ZIJN GEWEEST) INFO EN AANMELDING: ERNST HAAGSMAN, T 0348-432239,

17360000462-SOL-Adv-Navigators.indd 1

13-03-15 12:20

EMAIL: E@HAAGSMAN.COM • OPGAVE IS MOGELIJK TOT 10 DAGEN VOOR AANVANG.

■ STILTEWEEKEND VOOR VROUWEN:

✔ Vernieuwd eigentijds sanitair ✔ Kleine rustige familiecamping ✔ Kindvriendelijk ✔ Prachtige natuur ✔ Wandelen vanaf de camping ✔ Ook verhuur van huisjes, chalets, stacaravans en trekkershutten

www.valdor.lu

Sibbing & Wateler verzorgt o.a. de pensioenen voor de Navigatorstaf info: Martijn Brands FFP of Thom Dijkstra, Tel. (0318) 544 044 (Veenendaal) E-mail: partners@sibbing.nl wwww.sibbing.nl

13-15 MEI (ENGELSTALIG) • KLEIN SION, LEUVENHEIM KOSTEN: € 180,INFO EN AANMELDING: ELISABETH DE SMAELE, T 06 - 1942 68 45, EMAIL: VROUWENSTILTEWEEKEND@NAVIGATORS.NL. ZIE OOK: WWW.NAVIGATORS.NL/STILTEWEEKEND

KEERPUNT

NR1.• APR 2016

Gloria Hou kwam als student tot geloof in China. Maar pas in Nederland kwam het echte keerpunt in haar leven. Ze ging naar een internationale studentengroep en naar een bijbelstudiegroep van Navigators en leerde God daar echt persoonlijk kennen. Ze ontdekte de kracht van gebed.

GOD VERLAAT MIJ

NOOIT

INTERVIEW: MARIËTTE WOUDENBERG FOTOGRAFIE: ©MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY

loria (24) woont sinds 2013 in Nederland. Ze deed op de Erasmus Universiteit in Rotterdam een master degree in accountancy en auditing en heeft nu al weer een jaar een baan bij een Social Mediabedrijf in Amsterdam. Ze vindt het leuk in Nederland, maar moest wel wennen aan de multiculti samenleving en het feit dat Nederlanders altijd zeggen wat er op hun hart ligt. Ook het Hollandse weer is anders dan ze was gewend in haar geboorteland. ‘Die wind, de regen. Maar nu vind ik het wel fijn hoor’, zegt ze lachend.

De levenshouding van christenen om mij heen vond ik aantrekkelijk

GROOTHEID VAN GODS LIEFDE

De Chinese koos voor een studie in Nederland omdat hier de kwaliteit van het onderwijs redelijk hoog is, je overal met Engels goed uit de voeten kunt en misschien wel de belangrijkste reden: omdat haar vriend hier al studeerde. Omdat haar Chinese naam voor Nederlanders bijna niet uit te spreken is, veranderde ze bij aankomst direct haar voornaam in Gloria.

Eenmaal in Nederland verwaterde haar geloof een beetje. Ze bezocht soms de Chinese kerk in Rotterdam, maar haar eerste tijd als student stond vooral in het teken van lang leve de lol. ‘Toch bleef God geduldig kloppen aan mijn hart. Daarom zocht ik uiteindelijk toch weer contact met andere gelovigen, en heb ik mij aangesloten bij een christelijke internationale studentengroep en bij een bijbelstudiegroep van Navigators. God werd daar meer en meer een realiteit voor mij. Ik mocht gaandeweg ervaren hoe groot Gods liefde is en hoe krachtig gebed kan zijn. Hij antwoordde mijn gebeden op een indrukwekkende manier.’

BIG SMILE

VOLWASSEN GELOVIGE

‘In China ben ik, tijdens het derde bachelor jaar op de universiteit, Christen geworden. Er kwam op een dag een medestudente met een big smile naar me toe. Ze vroeg of ik interesse had in de Bijbel en Jezus Christus. Ik zei meteen ‘ja’, want ik vond de levenshouding van christenen om mij heen eigenlijk wel erg aantrekkelijk. Ze zijn open en bemoedigend naar elkaar, voelen zich duidelijk geliefd door God en stralen dat ook uit. Vanaf die tijd ging ik naar een Chinese bijbelstudiegroep.’

Voorheen vond ze het vaak makkelijk om zich te verschuilen achter een muur. Zich stoer voor te doen, terwijl ze in haar hart onzeker was. Maar de liefde van God veranderde haar en maakte haar tot een volwassen gelovige. ‘Ik was heel trots en dacht dat ik alles wel alleen kon doen. Maar Jezus leerde me nederig te zijn, zodat ik zijn liefde kon ontvangen en doorgeven. Ik durf steeds meer dingen te delen, mijn kwetsbaarheid te laten zien en mijn hart te volgen. Ik weet dat God altijd bij me

ANDERE VOORNAAM

is en dat geeft me een veilig gevoel. Mensen kunnen me verlaten, maar Hij zal dat nooit doen. En dat te weten, geeft zo’n vrede.’

PURE GENADE Hoe goed God voor haar zorgde en haar gebeden beantwoordde, bleek wel bij het vinden van een baan. ‘Nadat ik afgestudeerd was voelde ik weer dat stukje oude onzekerheid opkomen. Zou ik werk kunnen vinden? Zou ik in Nederland kunnen blijven? Maar door pure genade van God kreeg ik heel snel een aanbod van een bedrijf in Amsterdam waar ook diverse andere jonge christenen werken. Wat was ik daar blij mee! Ik heb hier echt mijn draai gevonden. Daarnaast ga ik ook nog steeds naar de Navigators bijbelstudiegroep en ben ik lid geworden van Crossroads in Amstelveen.‘

BIDDEN VOOR OUDERS Gloria’s ouders wonen in Yan Thai, in China en zijn beide atheïst. Zij vinden het nog steeds moeilijk te accepteren dat hun enig kind christen is. ‘Maar ik bid veel voor ze’, zegt Gloria, ‘In de hoop dat hun harten ooit zullen worden aangeraakt door God en ze open zullen staan voor het geloof.’

INTERVIEW

DURF TE ZIJN ZOALS GOD HEEFT BEDOELD Een poppenkind was ze niet. Ze hield van voetballen en hutten bouwen, en kreeg daarvoor van haar ouders alle ruimte. Dat leerde haar dat ze zichzelf mocht zijn, ook al was dat anders dan andere meisjes van haar leeftijd. Ze ontdekte dat als je dichtbij jezelf blijft, dat wordt gerespecteerd. Maar dat moet wel samengaan met dichtbij God blijven. INTERVIEW: MARIEKE BOERSMA-LENSEN • FOTOGRAFIE: ©MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY

NR1.• APR 2016

We moeten steeds harder werken om bij het hart van studenten te komen

‘I

k ben mijn ouders dankbaar, want hun opvoeding heeft mij een mooie basis voor de rest van mijn leven gegeven. Ik heb regelmatig gezien dat dit ook heel anders kan.’ Als leerkracht op een basisschool en docent op zowel de Evangelische Hogeschool (EH) als de Christelijke Hogeschool Ede (CHE) heeft Els van Dijk (60) daar voldoende voorbeelden van gezien. De afgelopen vijftien jaar is ze directeur van de EH, en komen leerlingen regelmatig haar kamer, waarvan de deur altijd open staat, binnen met (levens)vragen.

JE LEVEN INTEGREREN ‘Studenten van nu zijn anders dan die van bijvoorbeeld tien jaar terug. Daarom stellen wij ons onderwijsprogramma ook bij. We hebben gemerkt dat we steeds harder moeten werken om bij het hart van studenten te komen. We hebben daarom een module over koninkrijksdenken ingevoegd, zodat onze studenten leren wat het betekent om een geïntegreerd leven te hebben. Het gaat erom dat studenten zichzelf en God leren kennen en die twee werelden kunnen integreren. Jongeren van nu hebben niet geleerd dat je geestelijk leven alles te maken heeft met je persoonlijk functioneren. Met de manier waarop je naar deze wereld kijkt of met de manier waarop je je mediagebruik vormgeeft. Als ik ze vraag of ze een plan voor de dag hebben, kijken ze me aan alsof ze water zien branden. Een plan? Ze zijn al blij dat ze hun bed zijn uitgekomen. Tijdens de dag worden ze geleefd door wat zich voordoet op de smartphone of de omstandigheden die ze tegenkomen en waar ze op anticiperen. Het is belangrijk dat ze zicht krijgen op hun kwaliteiten en valkuilen, en zo hun eigen keuzes gaan maken. Onder jongeren stijgt het aantal depressieve klachten en burn-outs schrikbarend. De druk en verwachtingen in de wereld om hen heen is enorm. Wij willen hen het venster van de hemel voor houden. Durf je mens te zijn zoals je bent bedoeld? God had mooie gedachten over jou toen Hij je maakte. Je bent gekend en geliefd en je wordt gezien door Hem. De meeste jongeren vinden dat moeilijk. Maar als je dichtbij jezelf blijft, ook al ben je anders, dan hebben mensen daar respect voor. Je wordt niet gelukkig als je probeert je alleen maar aan te passen aan wat er volgens deze wereld van je wordt verwacht.’

GROTE VRAGEN ‘Ik stel hen grote vragen zoals: welke sporen wil jij nalaten op deze aarde, of hoe wil jij Jezus’ handen en voeten zijn. Welke vruchten wil jij dragen? Dan valt er vaak een tastbare stilte in de collegezaal. Een van die keren vroeg ik waarom het zo stil werd. Een van de studenten gaf het antwoord. Hij zei: ‘Mevrouw u doet met die vragen een appèl op ons hart, en dat zijn we niet gewend’. Op dat moment viel ik stil. Ze zijn opgegroeid

INTERVIEW in een christelijk gezin, gingen naar christelijke scholen, naar de kerk, en dan zijn ze niet gewend dat iemand een appèl doet op hun hart? Dat kan haast niet waar zijn. Toch is dat in hun beleving wel zo. Wat gaat er dan mis? Wie is hun voorbeeld? Welke volwassene laat hen zien wat de meerwaarde is van een leven met God en hoe je dat in praktijk brengt?’

Welke volwassene laat jongeren zien wat de meerwaarde is van een leven met God?

TOEKOMST ‘Veel jongeren zijn bang voor de toekomst. Bang dat ze alleen blijven, geen werk vinden. God heeft een levensdoel voor hen. Ze zijn hier niet voor niks. Dat mogen ze stap voor stap ontdekken. God drapeert daar de levensomstandigheden omheen die daarbij passen. Maar wij beginnen meestal andersom. Welke levensomstandigheden vind ik fijn en maken mij gelukkig. En als we dat hebben gerealiseerd dan denken we na over wat God voor mij bedacht heeft. Het gaat erom dat God vandaag al iets voor ons te doen heeft. Over vijf jaar kan dat weer iets heel anders zijn. Maar daar hoef je je nu geen zorgen over te maken. God geeft wat nodig is om tot zijn doel te komen.’ ‘Het is hard werken maar zulk mooi werk! We zien studenten veranderen als ze zich dit eigen maken, en aan het eind van het jaar ontmoeten we ouders die met tranen in de ogen staan, omdat ze zo onder de indruk zijn over wat er dit jaar met hun kind is gebeurd. Er kan zoveel gebeuren als je naar de kern gaat.’

STUDENTENVERENIGINGEN ‘Aan het einde van het jaar adviseren wij al onze studenten om naar een studentenvereniging te gaan en zijn er presentatiemiddagen van de diverse studentenverenigingen. Zo kunnen ze in een veilige setting over levensvragen praten met elkaar. Ook over dingen die onverwachts op hun pad komen en in de universitaire wereld kunnen spelen. Het is vaak keihard en je bent meestal maar een nummer. Als je dan geen verbinding hebt met medestudenten, verdwijn je in de grote massa. Onze oud-studenten zijn vaak ook degenen die de disputen leiden, omdat ze bepaalde bagage meenemen en kunnen toepassen. Studenten die meteen doorstromen van de middelbare school naar de universiteit hebben een grote kloof, studentenverenigingen zijn daarom ongelooflijk belangrijk. Zo worden ze gekend en gezien en kunnen ze ook daar de integratie laten plaatsvinden tussen geloof en leven. En dat wordt volgens mij alleen maar belangrijker.’ ‘Navigators Studentenverenigingen spelen daarbij ook een grote rol en ik vind het een mooie club. Oud-studenten vertellen me weleens dat ze daar wat diepgang missen. Natuurlijk is de gezelligheid hartstikke belangrijk, maar het door de levensvragen heen blijven kruipen is wel essentieel. Als ze de EH vergelijken met de kerk en de studentenvereniging, dan heeft de EH hen de combinatie van niveau, integratie en van betekenis zijn in deze wereld geleerd.

Dat was, voor hen, uniek aan de EH, en misschien is dat een puntje waar Navigators nog in kan verbeteren. Laat het geloof maar in je daden zien, je hoeft het niet altijd uit te leggen. Mensen gaan vanzelf vragen stellen.’

TEKSTAFETTE

Wat is de favoriete bijbeltekst van Els van Dijk en waarom?

Eigenlijk heb ik niet één specifieke bijbeltekst die door tijd en situatie heen mijn favoriete is. De laatste tijd moet ik regelmatig denken aan Joh. 21: 25: ‘Er is nog veel meer dat Jezus gedaan heeft, maar als men het allemaal in bijzonderheden zou gaan optekenen, zou wellicht zelfs de wereld te klein zijn voor de boeken die men dan zou moeten schrijven.’ Tegenover alle onmacht die deze wereld ten toon spreidt staat het verlossende handelen van Christus. Daar weten wij iets van, maar Hij is zoveel groter dan wij ooit kunnen bedenken of beseffen. Dat biedt perspectief!

COLUMN

NR1.• APR 2016

Alycia

ALYCIA HOMEYER KOMT UIT TEXAS (USA) EN WERKT ALS NAVENTURE TRAINER BIJ NAVIGATORS IN NEDERLAND. IN DEZE COLUMN VERTELT ZIJ OVER HAAR ZOEKTOCHT.

BELOFTES, BELOFTES ‘GOD VERANDERT NIET VAN GEDACHTEN, ZOALS MENSEN DOEN. HIJ HOUDT ZICH AAN ZIJN BESLUIT, HIJ DOET WAT HIJ BELOOFT. WAT HIJ ZEGT, GEBEURT OOK.’ NUMERI 23:19 (BGT)

ls je een beetje op mij lijkt is januari waarschijnlijk al naar de achtergrond gedrongen en zijn alle goede voornemens voor 2016 volledig vergeten. De veranderingen die je hoopte te maken, liggen ergens in een vergeten hoekje van ons drukke leven en het lijkt een stuk gemakkelijker om maar tot volgend jaar te wachten met nieuwe goede voornemens. Omdat ik heel slecht goede voornemens kan waarmaken, heb ik een paar jaar geleden besloten om daar niet meer aan mee te doen. Ik bedacht een andere traditie voor het nieuwe jaar. Elk jaar probeer ik een paar dagen weg te gaan om me op Jezus te richten en Hem te vragen wat zijn beloftes voor mij zijn dit jaar. Hij is namelijk, in tegenstelling tot mij, echt betrouwbaar. Eerlijk gezegd denk ik dat ik deze traditie heb gestart, omdat ik tegen het nieuwe jaar opzag. Het was altijd confronterend. Tenminste op het vlak van wat ik had bereikt in het oude jaar. Ik voldeed bij lange na niet aan mijn

eigen verwachtingen. Dat was ontmoedigend. Dus in plaats van dat ik mij richtte op wat niet was veranderd, richtte ik mij op wat God had gedaan. Ik maakte een top vijftig van dingen waar ik dankbaar voor was, en wat is dat mooi om het jaar mee te beginnen. God doet zo enorm veel in een jaar. Als ik terugkijk naar 2015, dan weet ik dat dit niet mijn favoriete jaar was. Ik ben blij met de nieuwe start. Maar als ik me richt op wat God heeft gedaan dan ben ik verbaasd. Hij gaf mij een geweldig team om mee samen te werken. Mooie momenten met familie en vrienden, en een kleine hond die altijd weer voor een glimlach zorgt. En dat zijn nog maar een paar dingen van mijn lijst van vijftig. Want weet je, als God zijn voorziening belooft aan jou en mij, dan kun je er zeker van zijn dat Hij voor je zorgt. Als Hij zijn onvoorwaardelijke liefde belooft, dan weet ik dat, ook al voel ik me totaal niet geliefd, zijn armen wijd open zijn naar mij. Hij belooft zoveel! Toen ik dit jaar vroeg of God mij een nieuwe belofte wilde geven antwoordde hij met Habakuk 3:17-19 (BGT)

‘MISSCHIEN ZIJN ER STRAKS GEEN VIJGEN MEER, MISSCHIEN GEEN OLIJVEN OF DRUIVEN. MISSCHIEN MISLUKT DE GRAANOOGST, OF GAAN DE SCHAPEN DOOD, OF DE KOEIEN. TOCH ZAL IK DAN JUICHEN VAN BLIJDSCHAP. WANT IK WEET DAT DE HEER MIJ REDT! DE HEER IS GOD, HIJ GEEFT MIJ KRACHT. HIJ REDT ME ALS ER GEVAAR DREIGT, HIJ HELPT ME ALS IK IN NOOD BEN.’ Zelfs al komen mijn grootste angsten uit … en dat gebeurt zelden … dan nog heb ik een reden om te juichen. De Heer is mijn kracht en Hij zal mij boven de uitdagingen van het leven optillen. Die belofte probeer ik te onthouden voor 2016. Wat is Gods belofte voor jou? Vraag er vandaag nog om!

INTERVIEW

Als kleuter is Saskia Elkerbout (39) al geïnteresseerd in God. Ze kan zich niet voorstellen dat Hij niet zou bestaan. Een interesse die later uitgroeit tot de overtuiging dat zij God in alles wil dienen. Dat doet ze onder andere, door als zendelinge ruim vijftien jaar in Roemenië te werken. Sinds deze zomer is ze terug in Nederland, een remigratie die heftiger uitpakt dan gedacht.

Ik hoorde mezelf zeggen: Ik wil visser van mensen worden

INTERVIEW EN FOTO: MARIEKE BOERSMA-LENSEN

‘I

n mijn leven heb ik eigenlijk maar een hele korte periode van twijfel gehad over Gods bestaan. Ik bezocht de bijbelstudiegroep die Aral Dijksman was gestart in onze kerk. Ik genoot daar enorm van en leerde zoveel praktische dingen. Eenmaal op kamers, voor mijn studie in Dronten, merkte ik soms weinig van God als ik bad, en daardoor groeide er wel wat twijfel. Tijdens de weekenden thuis bezocht ik de bijbelstudiegroep. Op een van die avonden vroeg Aral: Wat is het doel van jouw leven? En ook al twijfelde ik nog, ik hoorde mezelf toch zeggen: ik wil visser van mensen worden. Het wonderlijke was dat daarna de twijfel was verdwenen. Er sloeg wel een andere twijfel toe, die over mezelf. Kan ik dat wel, andere mensen over God vertellen? Hoe doe ik dat dan? Krijg ik de kans wel?’ Saskia raakt wat ontmoedigt, maar tijdens een kamp van de kerk verandert dat. ‘Ik heb veel met mensen gepraat en ontdekte dat ik vooral bezig was met mijn eigen plan trekken, wat God vervolgens maar moest zegenen. Mijn gebed veranderde daarna in: ‘Heer hier ben ik, ik ben beschikbaar, het maakt niet uit hoe of wat, zegt U het maar’. Dat veranderde veel. Ik raakte betrokken bij IFES en daar ontmoette ik een meisje die vertelde over Roemenië. Dat liet me niet meer los.’

ROEMENIË ‘Een paar maanden later zat ik in Roemenië voor IFES, en ik voelde me er meteen thuis. Daar deed ik voornamelijk studentenwerk. De studenten zijn vooral evangelisch. In Roemenië willen de evangelische en de

REMIGREREN EN ROUWEN HET HOORT BIJ ELKAAR ... orthodoxe mensen niets met elkaar te maken hebben. Toch wilde ik ook graag die orthodoxe groep bereiken. Na ruim vier jaar ben ik een jaar in Nederland geweest om theologie te studeren en daarna weer naar Roemenië vertrokken voor Navigators. Van mijn vorige periode kende ik Carmen en ook zij wilde graag de orthodoxe groep bereiken. Naast dat we Nederlandse les gaven, hebben we samen een vrijwilligersproject opgezet met gehandicapte kinderen. In Roemenië is het niet gewoon dat je onbetaald werk doet, dat vinden ze heel vreemd. Toch gingen we door, en het werd een succes. De vrijwilligers waren verplicht om mee te doen aan een trainingsprogramma waar we het over levensvragen hadden. Ze waren

helemaal niet gewend om over vragen na te denken als: wie ben je of wat vind je leuk? Eerst dachten ze, waar bemoei je je mee, maar uiteindelijk vonden ze het leuk en zo bespraken we ook het geloof en hoe waardevol zij in Gods ogen zijn. Het was mooi om te zien hoe dat bij hen binnenkwam.’

REMIGREREN Na een jaar of acht merkte Saskia dat het tijd werd om het werk te gaan afronden. Twee jaar later vertrok ze voorgoed naar Nederland. De overgang was veel lastiger dan ze kon vermoeden. ‘Roemenië was mijn passie, en toch merkte dat het op was, klaar en ik moest gaan afronden. Maar eenmaal terug in Nederland was het zo raar, alles

INTERVIEW/COLUMN is bekend en toch voel je je ontworteld. Ik voelde me een soort starter die net van de middelbare school kwam. Je moet helemaal opnieuw beginnen. Dat is een mooie kans natuurlijk, maar maakt je ook onzeker, terwijl ik echt geen onzeker type ben. Het is net alsof je alles opnieuw moet leren, hoe je een collega bent, hoe je de telefoon opneemt, hoe je naar een verjaardag gaat, of je iemand in de supermarkt wel of geen gedag zegt. En in die supermarkt miste ik mijn producten, al dat bekende is weg. Echte basisdingen die je niet meer weet. Het is een soort rouwproces, terwijl ik zo blij ben om weer in Nederland te zijn en ik geen heimwee heb. Maar het weer ‘ingroeien’ in de Nederlandse cultuur en gewoontes is veel ingewikkelder dan ik dacht.’

HERKENNING ‘Tijdens een conferentie voor teruggekeerde zendelingen, leerde ik dat je voor elk jaar dat je in het buitenland bent, een half jaar moet rekenen om te re-integreren. Daar schrok ik wel van. Maar ik merk aan den lijve hoeveel tijd en energie dit kost. Ik had bijvoorbeeld gedacht dat ik het heerlijk zou vinden om mijn vrienden weer vaak te zien, maar nu merk ik dat ik daar nog weinig energie voor heb en daar voel ik me schuldig over. Toch blijkt dat er gewoon bij te horen. Die conferentie heeft me echt in mijn proces geholpen. Er was daar ruimte om gesprekken te hebben over zaken uit de Roemeniëtijd, waar ik nog nooit echt over heb kunnen praten, zodat ik ze nu goed kan afsluiten. Het was ook fijn om met mensen te praten die in dezelfde situatie zitten. Dat geeft zoveel herkenning, dat voelt goed. Deze week heeft me een stuk rust en herstel gegeven.’

VERWACHTINGEN ‘Mensen zeggen vaak, ‘zeg het maar als we wat voor je kunnen doen’. Het lastige daarbij is, dat deze situatie voor mij ook nieuw is en ik nog niet weet hoe ze kunnen helpen. Ik ontdek wel dat ik het belangrijk vind dat mensen er zijn, maar dan zonder al te veel verwachtingen. Ik zou graag meer geven, maar dat zit er nog niet in. En ook al gaat het wel goed met me, door het rouwproces blijf ik kwetsbaar. Toch geniet ik van het in Nederland zijn, en geeft het rust dat ik weet dat zaken uiteindelijk weer gaan normaliseren, als ik het maar de tijd geef. Op dit moment mag ik op de administratie werken bij Navigators, en dat vind ik fantastisch, daarnaast volg ik een opleiding MBA (moderne bedrijfsadministratie). Het geeft me ritme en doel, dat is fijn. En ik geloof dat God mij weer naar een mooie nieuwe toekomst zal leiden.’

NR1.• APR 2016

EERLIJKHEID

WORDT NIET BELOOND! Eerlijkheid wordt beloond. Eerlijkheid duurt het langst. Het zijn gevleugelde uitspraken met een goede pedagogische functie. Maar het duurt niet lang om erachter te komen dat ze niet waar zijn. Eerlijkheid wordt niet beloond. Wie een beetje sociaalvaardig kan communiceren, weet dat het op zijn zachtst gezegd niet handig is om alles eerlijk te zeggen. Cabaretier Bert Visscher vertelt in een sketch genaamd Maar zo denk je niet! over zijn schoonmoeder die vol trots met een nieuwe jurk de trap afloopt en dan vraagt: ‘En … eerlijk zeggen, wat vind je?’ Een dekkleed! Maar ja, dat zeg je niet! Soms is het beter om iets niet te zeggen. Soms is het zelfs beter om te liegen. Een serieuzer voorbeeld. In de documentaire Cowspiracy gaat Kip Andersen op onderzoek naar de oorzaken van de milieuproblematiek. Het blijkt dat de veeteelt het grootste aandeel heeft in de uitstoot van broeikasgassen, waterverspilling en het kappen van regenwouden (Cowspiracy is op Netflix te zien, als je dit zelf wilt checken). De documentaire laat verschillende milieuorganisaties aan het woord. Als zij worden geconfronteerd met deze informatie laten ze weten hiervan op de hoogte te zijn, maar het niet te zien zitten dit met hun achterban te delen. Een oproep tot het checken van je sproeiers op lekken of het iets minder lang douchen, dat is te doen. Maar een oproep tot het stoppen met zuivel … dat gaat wel erg ver. Ze bestaan, van die mensen die ver gaan. Onlangs was de 85-jarige non Megan Rice op visite bij ons in huis. Ze deed haar verhaal over hoe ze in juli 2012 samen met twee heren opgepakt werd, omdat ze hadden ingebroken in de nucleaire basis van Tennessee om tegen kernwapens te protesteren. Ze waren geïnspireerd door de visie van profeet Jesaja: ‘En zij zullen hun zwaarden omsmeden tot ploegscharen’. Dergelijke teksten spoten ze met graffiti op de muren. ‘Truth! Biblical truth!’, meende Megan Rice. Haar actie werd niet beloond. Eerlijkheid wordt niet beloond. Je kunt ervoor bestraft worden, er zelfs aan dood gaan. Maar waarom wordt Martin Luther King zo bewonderd? Waarom herdenken we Rosa Parks? Hoe kan het dat de actie van Megan Rice respect oproept? Of nog kernachtiger: Hoe kan het dat er in naam van een geëxecuteerde jood een wereldreligie is ontstaan? Jezus beweerde nooit dat eerlijkheid beloond wordt. Wel dat de waarheid vrij maakt. Jezus’ eerlijkheid werd niet beloond en duurde ook niet lang. Na drie jaar was het klaar. Geloven in Pasen is het gaan voor een opstandige eerlijkheid die uiteindelijk toch het laatste woord heeft. Het is een vergaande eerlijkheid die al ruim 2.000 jaarOp meegaat. Dat is toch best lang.

Daan

DAAN IS THEOLOOG, STUDEERT ‘PEACE, TRAUMA & RELIGION’ AAN DE VU EN WOONT IN HET JEANNETTE NOELHUIS (NOELHUIS.NL )

LEF

120 WIE VRAAGT

PROCENT VAN MIJ? INTERVIEW: MATTHIJS DEN DEKKER

Nu we daar mee bezig zijn, wordt het echt ongemakkelijk en dat is goed voor ons team.

‘Ons team begon het afgelopen najaar aan de LEF Learning Community met een duidelijke opdracht van de kerk: Hoe creëren we saamhorigheid tussen de verschillende clubs in de kerk en hoe trekken we de catechisatie weer vlot? Het eerste trainingsevent ging echter over discipelschap en dat bleek vooral heel persoonlijk te zijn’. Sharon Doosje (28 en getrouwd met Jeroen) is teamleider van het jeugdwerkteam. ‘We werden met de neus op de feiten gedrukt: Hoe is je relatie met God en wat kan daarin verbeteren? We hebben de vraag vanuit de kerk losgelaten en zijn bij onszelf begonnen.’

‘D

at was best heftig. Ik had niet gedacht dat het zoveel met mij persoonlijk zou doen en ook zoveel met het team. We zaten vast in structuren waar we allemaal vanaf wilden. We hebben elkaar toen daarop bevraagd. Als we dit willen, moeten we het met volle overgave doen: bij elkaar komen, moeilijke vragen stellen, diepgang zoeken. Daar zijn wij niet zo goed in. Nu we daar mee bezig zijn, wordt het echt ongemakkelijk en dat is goed voor ons team.’

PERFECTIONISME Waar Sharon zelf tegen aanliep was haar perfectionisme en drukte in haar leven. Als juf, adjunct-directeur en jeugdleider vindt ze het moeilijk rust te vinden bij God en naar Hem te luisteren. Wat betekent discipelschap

daarin? ‘Doordat ik zo druk ben, heb ik het idee dat ik af en toe wat mis van wat God tegen mij wil zeggen. Ik wil alles heel graag goed doen, maar wie vraagt eigenlijk van me dat ik 120 procent geef? God vraagt dat niet, dat doe ik zelf. Het was confronterend om te ontdekken dat ikzelf degene ben die al die eisen stelt.’ ‘Mijn vader is overleden toen ik dertien was en als oudste van drie voelde ik me die tijd erg verantwoordelijk. Dat verantwoordelijkheidsgevoel zit er nog steeds. Dan denk ik dat ik het heb losgelaten, maar eigenlijk zit ik erin vast. Ik denk dat er van alles moet. Nu bid ik ervoor: “Vader, wat wilt U? Wat moet ik wel doen en wat moet ik niet doen?” Ik ben aan het oefenen.’

GOD SPREEKT ‘Na het LEF-weekend was ik er helemaal vol van. Drie dagen later zei een collega: “Je gloeit nog steeds! Je straalt nog steeds rust uit.” Dat is heel wat voor mij, om rust uit te stralen. Ik had haar nog niets over het weekend verteld, maar zij had het wel aan me gezien.’ ‘Die eerste weken kwam vaak het lied Stil, mijn ziel wees stil terug. In de kerk, op de Alpha, van een collega. Dat is een boodschap waar ik niet omheen kan. Op zo’n moment heb ik echt het idee dat God tegen mij zegt: “Je gaat nu te snel, doe het wat rustiger”. Ik heb niet eerder het idee gehad dat God zoiets tegen mij zei. Of dat Hij wel sprak, maar dat ik het niet begreep. Voor het eerst werd ik me er van bewust: Dit is waarschijnlijk God die tegen mij praat!’

WERKPORTRET Gepassioneerd is hij met de cijfers bezig, waarmee hij een enorme belangrijke schakel is in het werk van Navigators. Want zonder een goed draaiende backoffice, die ervoor zorgt dat alle financiële zaken op orde zijn, kunnen de mensen in het veld hun werk niet doen. Een vervelende klus vindt hij dit zeker niet, want hij ontdekte in zijn leven dat het bezig zijn met cijfers hem veel voldoening geeft.

PASSIE

NR1.• APR 2016

VOOR GOD EN CIJFERS

INTERVIEW EN FOTO: MARIEKE BOERSMA-LENSEN

alte Westheide groeit op in Duitsland. Als hij tien is besluiten zijn ouders te emigreren naar Nederland, waar zijn vader een baan heeft gevonden als leraar Duits. Een pittige overgang van het wat strengere Duitsland, naar de vrijere en veel directere Nederlandse cultuur. ‘In Duitsland was ik de clown van de klas en in Nederland werd ik een serieus jongetje. Ik moest wennen aan het schoolsysteem, de taal en de cultuur. Gelukkig kreeg ik de taal snel onder de knie, en vond ik mijn plek.’

Ik hoef niet zelf mijn best te doen, maar mag Hem door mij heen laten werken

GEEN CHRISTELIJKE ACHTERGROND ‘Ik kom niet uit een christelijk nest. Ik werkte en deed een avondstudie SPD (Staats Praktijk Diploma Boekhouden) toen ik voor het eerst in contact kwam met het christelijk geloof. Een vriend nam mij mee naar de kerk en ik werd geraakt door het verhaal van Jezus. Daarna ben ik zelf gaan studeren in de Bijbel en raakte steeds meer geïnteresseerd. Ik kwam tot de conclusie dat de profetieën over Jezus klopten en dit dus echte waarheid was. Vanaf dat moment probeerde ik God te behagen in alles wat ik deed. Toch merkte ik dat ik nog steeds fouten maakte, hoezeer ik ook mijn best deed. Dat was ontmoedigend. In 2006 liet de heilige Geest mij zien dat God mij zo liefheeft, dat Hij onvoorwaardelijk van mij houdt, en dat Hij mijn leven wil leiden. Hij wil alleen het goede voor mij. Ik hoef niet zelf

mijn best te doen, maar mag Hem door mij heen laten werken. De ontdekkingstocht naar hoe geweldig groot Gods liefde is, gaat nog steeds door!’

VACATURE BOEKHOUDER Na een tweejarige bijbelschoolopleiding in Amerika komt de vacature boekhouder bij Navigators op zijn weg. ‘Het was precies de baan waar ik naar verlangde. Ik vind het fijn om de organisatie te mogen dienen door

te zorgen dat financieel alles op orde is en het werk maximaal kan gebeuren in het land. Ik wil er graag meer in groeien om de processen verder te professionaliseren, zodat het Navigators helpt de boekhouding nog efficiënter te kunnen doen. In de toekomst zou ik ook wel wat meer betrokken willen zijn bij het veldwerk, zodat de betrokkenheid hier in de backoffice nog groter is. Ik ben benieuwd waar God mij leidt.’

NSV/INTERVIEW

NIEUWE KANSEN BIEDEN Al vier generaties is De Lindenhoff, een bijzondere agrarische onderneming, in handen van dezelfde familie, en al bijna honderd jaar is het een plek waar groenten en vlees worden verbouwd, verwerkt en gedistribueerd. Dirco te Voortwis, oud-lid van Navigators Studenten Groningen (N.S.G.) is een van deze familieleden. Hij runt de Lindenhoff Boerderij. Twee vroegere medestudenten, ook oud-leden van N.S.G., hebben de verantwoording over de Lindenhoff Open Tuin, een bijzonder onderdeel van de Lindenhoff familie. Jonathan Vink en Chris Mosterd zorgen daar namelijk voor meer dan de tuin ...

INTERVIEW: JEANETTE VOS • FOTO: ©MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY

HET BEGIN Toen Dirco de Lindenhoff Boerderij overnam van zijn ouders was het een zorgboerderij. In 2010 kwam Jonathan, hij vormde het bedrijf om naar een gewoon bedrijf, waar mensen werken met grote afstand tot de arbeidsmarkt. Chris was op zoek naar ander werk en vond, na een gesprek met Jonathan hier zijn plek. Jan-Paul van der Kolk is tuinder en teler in de open tuin.

OPEN TUIN Chris: ‘Wij hebben een productietuin met zo’n dertig medewerkers die de planten en de dieren verzorgen. Al die medewerkers hebben hun eigen verhaal. Sommige zijn verslaafd, anderen hebben psychische problemen, er zijn ex-gedetineerden maar ook mensen die herstellen van een burn-out. Zij werken voor ons en draaien het bedrijf, en wij verzorgen dagbesteding en re-integratietrajecten.’ Jonathan vult aan: ‘Mensen willen er graag bij horen en niet ziek gevonden worden. Daarom

doen ze daadwerkelijk mee. Zo zorgen zij voor de mooie producten waar iedereen zijn bijdrage aan levert. Het zijn voor ons echte medewerkers, zonder hen draait het hier niet. Zij krijgen een doel in hun leven en we zien in de praktijk dat ze daardoor beter herstellen.’

NEDERLAND VERBETEREN Dirco: ‘We zijn een gewoon marktconcurrerend bedrijf. De mensen moeten hier naar hun vermogen werken. We leren onze mensen om zo normaal mogelijk mee te werken. Dan moeten we ook een zo normaal mogelijk bedrijf hebben.’ Chris: ‘Hun energie is elke dag anders en daar moeten wij op inspelen. We geven ze echte verantwoordelijkheid en als ze dat goed oppakken kunnen we ze heel ver vrijlaten.’ Jonathan: ‘We kiezen bewust om het werk met deze mensen te doen, bieden hen nabijheid en nemen hen serieus. Als iets niet lukt vragen we hen hoe het een volgende keer anders kan. Als hulpverleners zien we dat deze omgeving kansen biedt om op een

nieuwe manier Nederland te verbeteren. Deze mensen worden gezien omdat ze mens zijn, niet om hun problemen.’

STUDENTENTIJD Dirco en Jonathan hebben in hun studententijd samen met een andere student, Martijn de Jong, op een woonboot gewoond. Jonathan: ‘Dirco heeft in Groningen veel gedaan. Hij is gedreven en gepassioneerd, was praeses bij N.S.G. en heeft een grote rol gespeeld in de groei van N.S.G.’ Chris en Jonathan hadden elkaar weleens gezien in het dispuut, maar de echte verbinding werd pas gelegd toen Bob Korf (ook oud-N.S.G.) Chris aanraadde om contact met Jonathan op te nemen. Chris: ‘Ik had het niet meer naar mijn zin op mijn werk en zocht iets anders, Bob gaf mij de gouden tip.’ Dirco: ‘Mijn studententijd was de belangrijkste tijd in mijn leven omdat ik voor het eerst leerde om bewust zelfstandig keuzes te maken.’

NSV/INTERVIEW/UITGELICHT

NR1.• APR 2016

ALSOF JE HET

WAARD BENT Deze mensen worden gezien omdat ze mens zijn, niet vanwege hun problemen

‘O

mdat ik op het MBO studeer (en niet HBO of hoger), mag ik geen lid worden bij een studentenvereniging. Ik ben net niet goed genoeg, heb onvoldoende gepresteerd. Daar ben ik niet blij mee, dat is frustrerend.’ Gerben de Gier verwoord de gevoelens van het personage dat hij speelt in de Happening van dit seizoen. Het thema van de rondreizende theatervoorstelling van dit jaar is Alsof je het waard bent. Het gaat over de confronterende vraag of je het aandurft om je echte waarde in te zien. Op het podium staat een lange tafel met cloches. Elke cloche staat voor een persoon met daaronder zijn of haar waarde. Wie durft het aan om de cloche op te tillen en zo zijn echte waarde te ontdekken? De onderliggende vraag is: Waar wordt je waarde eigenlijk door bepaald?

v.l.n.r. Dirco, Jonathan, Chris en Jan-Paul

Chris: ‘Ik heb in de volle breedte gezocht naar de essentie van mijn leven. In die tijd leerde ik wat een gemeente is: met de mensen om je heen je geloof vormgeven.’ Jonathan: ‘Jelle Jongsma spoorde ons aan om midden in de maatschappij christen te zijn. Tijdens die studententijd is de basis gelegd voor mijn leven hier.’

TIPS VOOR STUDENTEN Chris: ‘Probeer alles, en behoud het goede. God houdt van je. Leef niet ingehouden maar voluit. Maak je eigen keuzes, ontdek je grenzen.’ Dirco: ‘Gebruik de kansen en mogelijkheden in deze tijd en zorg ervoor dat het geloof iets van jezelf wordt. Bouw een relatie op met God, vrienden en jezelf.’ Jonathan: ‘Zoek naar je persoonlijke geloof en overtuiging in die relatie en bouw daaraan. Blijf tegen de heilige huisjes aanschoppen: neem die muren niet voor lief, maar volg je hart. Dan kan het geloof verder groeien in hoe jij christen bent in de wereld.’

Voor Gerben is het een herkenbaar thema. ‘Ik werk graag hard en op veel vlakken: zoals studie, vereniging en

HAPPENING Happenings zijn avonden over relevante thema’s die de moeite van het onderzoeken waard zijn. Onder leiding van professionele kunstenaars maken studenten theatervoorstellingen die herkenbaar, humoristisch en prikkelend zijn. Er volgt een kort nawoord over het thema door een van de makers. Daarna is er tot in de late uurtjes tijd om te borrelen en om met elkaar van gedachten te wisselen over het thema. Elke Happening is geschikt om met niet-christelijke vrienden in gesprek te gaan over echte vragen.

INTERVIEW: DJURRE VERSCHOOR

werk. Maar durf ik grenzen aan te geven als ik daarmee anderen mogelijk teleurstel? Ik hanteer een hoge lat voor mijzelf en anderen bij het organiseren en ontwikkelen van dingen. Haal ik daar mijn waardering uit en bepaalt het mijn waardering van anderen? De les die ik er voor mijzelf uit haal is, dat het belangrijk is om je talenten na te streven, zonder dat het een manier wordt om waardering te krijgen. Ik denk dat dit thema op verschillende manieren bij veel studenten een rol speelt. Imago, prestatie, functie of een grote mond kunnen snel een vorm van waardering worden in plaats van waar het echt om gaat.’ Gerben is lid van Navigators Studentenvereniging Utrecht (N.S.U.) waar dit jaar een recordaantal van 470 bezoekers de Happening bezochten. Het rondreizende theaterstuk wordt in negen studentensteden opgevoerd, door studenten en voor studenten. Kijk op navigators.nl/happening waar en wanneer de volgende voorstelling is. Iedereen is welkom om een Happening mee te maken!

NIEUWS

14 HET BESTUUR VAN NAVIGATORS NEDERLAND IS OP ZOEK NAAR EEN

VLUCHTELINGEN

SECRETARIS

STUDENTEN ONDERWEG MET VLUCHTELINGEN ‘Wij willen graag Jezus volgen en naastenliefde uitdragen door contact aan te gaan met de vluchtelingen in onze stad’. Daarom trekken Rianne en Lisanne uit Groningen (N.S.G.) op met twee Syrische meiden van dezelfde leeftijd. Zij hebben namelijk, in tegenstelling tot de kinderen in de basisschoolleeftijd, geen leerplicht, waardoor ze hele dagen thuis zitten. Het contact slaat aan. Al snel ontstaat er een bijzondere band, met leuke gesprekken. ‘Afgelopen week had ik een gesprek met ze over de Koran en de Bijbel. Ze gaven aan, dat wanneer ze het Nederlands

v.l.n.r. Rianne, Lisanne

beter gaan beheersen, ze graag eens mijn Bijbel willen lenen om te lezen’, aldus Rianne. Omdat vluchtelingen momenteel zo’n hot item zijn en het onder veel studenten ook leeft, heeft Rianne in Groningen meegeholpen het initiatief Student Verwelkomt Vluchteling op te zetten. Ook is er een landelijk platform van studenten die iets voor vluchtelingen willen betekenen en op het platform hun ervaringen delen. Op Facebook is deze groep te vinden onder de naam Onderweg met vluchtelingen.

NIEUW BOEK VAN NAVIGATORS BOEKEN ONTDEK DE KERKVADERS

Ontdek de

Brian Litfin

Augustinus. Tertullianus. Origenes. Voor veel christenen zijn dit onbeduidende stemmen uit een ver en vaag verleden. Maar weinig is minder waar! Bryan Litfin is professor aan het Moody Bible Institute. Met dit boek introduceert hij de kerkvaders voor een breed publiek. Vele kerkvaders gaven hun leven omdat zij geloofden in de opgestane Christus. Vaak waren zij sterk maatschappelijk betrokken. Op een laagdrempelige manier beschrijft Litfin hoe de kerkvaders de kerk en het christelijk geloof hebben gevormd en beïnvloed.

Het boek bestaat uit tien hoofdstukken en is ideaal om te behandelen met je dispuut, kringhuis of bijbelstudiegroep. Ieder hoofdstuk wordt afgesloten met een kritische reflectie op het leven en werk van de betreffende kerkvader én een aantal verdiepingsvragen. Als NAV. lezer kun je Ontdek de kerkvaders bestellen voor € 17,65 via info@novapres.nl (reguliere verkoopprijs € 19,90). Vermeld erbij dat je bestelt via NAV.

24-7 ESCAPE AND PRAY Goodbye comfort zone, hello adventure! Deze zomer gaan een aantal studenten op (geloofs)avontuur Europa in. Geen luxe zonvakanties, maar uitdagende stedentrips. Daarmee willen zij een stad, haar inwoners, studenten, universiteiten en de kerken zegenen met gebed, liefdevolle daden en mooie woorden.

Initiatiefnemer Edwin van 24-7 Prayer NL schetst het idee: ‘Met weinig geld en zonder slaapplaats zien te overleven in een Europese stad en daarnaast zoveel mogelijk opdrachten uitvoeren die te maken hebben met ‘doen wat Jezus deed’. Zoals eten van de lokale keuken tot het bidden voor mensen, studenten, universiteiten en wat je maar tegenkomt.’ Blijf op de hoogte via de blog op 24-7prayer.nl/escapeandpray

INFO: CEES HORDIJK, 06-51666069, WWW.NAVIGATORS.NL/VACATURE

Wens elkaar ‘Take risk’ in plaats van ‘Take care’

VICAR OF BAGHDAD ANDREW WHITE OP FOCUS ‘I go to the Navigators conference to speak. I don’t know who has invited me or who the Navigators are.’

en paar dagen voordat Focus van start ging was dit het bericht dat hoofdspreker Andrew White op zijn Facebook zette. Aanvankelijk dacht hij voor vijftig mensen te gaan spreken, in werkelijkheid waren het meer dan twaalfhonderd studenten, medewerkers en gasten. De ‘vicar of Baghdad’, zoals hij ook wel wordt genoemd, heeft een druk bestaan en brengt zelden een bezoek aan Nederland. Het is bijna een wonder te noemen dat hij op Focus kon komen spreken. Het thema van Focus was ‘Bulletproof’ en sloeg mede op het feit dat Andrew White dagelijks met een kogelvrij vest naar zijn kerk in Bagdad ging. De hoofdvraag van het weekend was: wat mag het volgen van Jezus jou kosten? Andrew vertelde over zijn roeping om naar een van de gevaarlijkste plekken op aarde te gaan om een kerk te leiden. Daar heeft hij van alles meegemaakt, geloof en hoop te midden van oorlog en ellende. Een van de boodschappen die hij mee wilde geven was om elkaar ‘Take risk’ toe te wensen in plaats van het gebruikelijke ‘Take care’. En Jezus te volgen, waar dat dan ook naar zal leiden. Voor Andrew is dat op dit moment Jeruzalem, want het is nu te gevaarlijk om in Bagdad te werken. Hij is met name actief voor zijn organisatie FRRME (Foundation for Relief and Reconciliation in the Middle East), dat zich bezighoudt met verzoening tussen Christenen, Joden en Arabieren in het Midden-Oosten. Tijdens de collecte van Focus is er 28.000 euro opgehaald voor het werk van zijn organisatie.

INTERVIEW

NR1.• APR 2016

IK KRIJG VEEL, DUS KAN IK VEEL GEVEN

COLOFON NAV. is het relatiemagazine van Navigators. Het verschijnt 3 keer per jaar en wordt aan donateurs toegezonden.

REDACTIE: Marieke Boersma-Lensen (hoofdredacteur) Djurre Verschoor

MEDEWERKERS: Matthijs den Dekker, Alycia Homeyer, Mirjam van Klaarbergen, Daan Savert, Bernard Terlouw, Jeanette

Ik probeer als christen verschil te maken in de financiële wereld

Vos, Mariëtte Woudenberg Navigators Postbus 18 3970 AA Driebergen Tel.: 0343 - 520104 magazine@navigators.nl

Het hele leven van Bart Bos (40) draait om geld. Hij werkt namelijk als toezichthouder bij de Nederlandse Bank. Bart is single en verdient een leuk salaris. Toch is zijn uitgavenpatroon verre van extravagant, want een aanzienlijk deel van zijn loon geeft hij weg. Bart is onder andere donateur van Navigators. INTERVIEW EN FOTO: MARIËTTE WOUDENBERG

e ontmoeten elkaar net over de Amstel, vlakbij zijn werkplek. Bart heeft een zeer verantwoordelijke functie bij de Nederlandse Bank; hij moet checken of pensioenfondsen niet te veel risico nemen bij beleggingen. Als ik vooraf vraag of hij er qua kleding rekening mee wil houden dat hij op de foto gaat, moet hij bijna schaterlachen. ‘In mijn wereld loop je dag in, dag uit in pak. Dus die foto gaat vast lukken!’ Bart werd geboren in een typisch gereformeerd gezin uit Schiedam. Ze kerkten in de Nederlandse Gereformeerde Kerk (NGK). ‘Via die NGK ben ik ook bij Navigators terechtgekomen. Twee meisjes van de kerk namen me op m´n zeventiende mee naar de CaptainsClub. En toen ik na het gymnasium econometrie aan de Erasmus ging studeren, stimuleerde een NGK-vriend me vervolgens weer om lid te worden van NSR.’ Vooral op geloofsgebied kreeg hij aardig wat handvatten aangereikt bij Navigators Studentenvereniging Rotterdam (NSR). ‘Ik heb zulke goede herinneringen aan voormalig staflid Jelle Jongsma. Hij daagde me uit om uit mijn comfortzone te stappen. Ik vergeet nooit

www.navigators.nl

ADRESWIJZIGINGEN: adres@navigators.nl

GIFTEN: IBAN: NL23 RABO 0385 2067 20 of NL74 INGB 0000 0293 40 De belastingdienst heeft Navigators aangewezen als ANBI en daarmee

dat we bijvoorbeeld schoenen gingen poetsen van medestudenten. Fantastisch was ook de stille zaterdag op het NSR-weekend. Dat leerde me echt stilte te waarderen.’ Nu werkt Bart al weer vijftien jaar als econometrist. Waar mogelijk probeert hij als christen verschil te maken in de financiële wereld. Hij zette bijvoorbeeld een fonds op om bepaalde valutarisico´s op te vangen bij het verstrekken van microkredieten in ontwikkelingslanden en ontwierp een verzekering voor Afrikaanse boeren die te maken krijgen met droogte. Daarnaast gebruikt hij een groot deel van zijn inkomsten om te investeren in mensen of goede doelen. ‘Mijn uitgangspunt is: ik krijg veel, dus kan ik veel geven. Ik vind het mooi dat ik nu Navigators kan ondersteunen, zeker omdat ik vroeger zelf zoveel aan de studentenvereniging heb gehad en anderen graag diezelfde ervaring gun.’

WIL JIJ OOK DONATEUR WORDEN VAN NAVIGATORS? KIJK DAN OP WWW.NAVIGATORS.NL/DONEREN

zijn uw giften aan ons aftrekbaar.

VORMGEVING: IDD Concept Creatie Communicatie www.idd.nu

DRUKWERK: Den Hoed Quality Printing www.drukkerijdenhoed.nl Wijk bij Duurstede

ADVERTENTIES: Djurre Verschoor, tel.: 06 – 40 595 120, E-mail: advertentieverkoop@navigators.nl. Onze tariefkaart kunt u downloaden via www.navigators.nl/tariefkaart De redactie is niet aansprakelijk voor de inhoud van advertenties en aanbiedingen in NAV. Overname van artikelen en/of illustraties en foto’s is uitsluitend toegestaan na schriftelijke toestemming van de redactie. ISSN: 2468-0222

OPEN DOORS JONGEREN REIZEN Ga naar de zwakkere kerk

www.opendoors.nl/reizen

Even over jouw dagelijks brood Je dagelijks werk is je dagelijks brood.

Maar wat als je baan in het gedrang komt door ontslag, reorganisatie of arbeidsconflict? Dan doe je een beroep op RMU-juristen. Professionele adviseurs die opkomen voor jouw belangen. Die niet meteen het mes op tafel leggen, maar een oplossing zoeken die recht doet aan alle betrokkenen. Word lid van de vakorganisatie die zich in alles afhankelijk weet van de Gever van ons dagelijks brood.

Word lid op www.rmu.nu