2e JAARGANG SEPTEMBER 2016
2 NAVIGATORS MAGAZINE Afscheid van Bernard Terlouw
VERDER: 03 07 11 12 15
Bijzondere bruiloft Healing prayer Frankrijk Recht maken Genieten van geven
GELOVEN ONDERAAN DE WIPWAP
4
Durf alles aan met God
‘In dezelfde week dat ik was aangenomen op De Wittenberg ontstond het lawaai in mijn hoofd en ik ging compleet onderuit. Het was zo vernietigend. Ik kon er niet mee leven. Ik kon er niet van slapen, raakte in paniek. In die beginfase …’ FOTO: ©MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY
COLUMN/ACTIVITEITEN
Bernard
02
‘leerlingen’ moeten worden. Dat kunnen we concreet maken in de vraag: ‘wat leer jij - als leerling/discipel - op dit moment van Jezus?’ Die vraag mag vanzelfsprekend lijken, maar toch ervaren veel mensen hun geloofsleven niet als een kans om te ‘leren’. Sake Stoppels laat in zijn boek ‘Oefenruimte’ zien dat mensen veelal naar de kerk gaan om ‘een prettig gevoel te krijgen’. Bevestiging, comfort en consumeren is waar we als westerlingen naar verlangen.
BERNARD TERLOUW DIRECTEUR NAVIGATORS
LEREN LEERLING WORDEN
Maar Jezus geeft ons de kans om steeds nieuwe dingen te leren, die ons uitdagen en verrijken. Als Navigators proberen we dat praktisch te maken: we leren en vervolgens onderwijzen we!
A
ls de dag van gisteren herinner ik mij hoe we samen met onze kinderen zwoegden op het fenomeen ‘tafels leren’: 7 × 8 = 56 ‘Dat leer ik nooit!’ ‘Jawel, wij gaan je helpen!’ En zo leren wij veel dingen die eerst niet lukten, maar nu wel: van ‘Bonjour, je m’appelle Bernard’ en ‘achteruit inparkeren’ tot ‘in Windows het bureaublad aanpassen’. Jezus’ afscheidswoorden veronderstellen dat alle mensen
Als ik even nadenk, kom ik tot een rijtje boeiende vakken waarmee we bezig zijn, met het Leerboek, praktijkoefeningen en stages met nabespreking, soms als ‘gevorderde’ soms als ‘beginner’. Van Jezus leren we bijvoorbeeld: gehoorzaamheid, rusten, vergeven, lijden accepteren, geld weggeven, bidden, prioriteiten stellen, liefde, wie de Vader is, woede om onrecht, belasting betalen, geloven als een kind, enzovoort! In deze NAV. staan heel wat voorbeelden!
solcon.nl
MICHATIP Micha schrijft in Micha 6:8: ‘… Weet wat de Heer van je wil, niets anders dan recht te doen …’. Naar aanleiding van de michacampagne plaatsen we elke keer een michatip. Heeft u voor ons een goede michatip, mail dan naar magazine@navigators.nl
J
aarlijks gooit elke Nederlander gemiddeld bijna 50 kilo voedsel weg. Voor een deel komt dat omdat voedsel verkeerd wordt bewaard. Dat is jammer toch? Daarom deze tips voor het slim bewaren van voedsel: • Deel je koelkast overzichtelijk in en leg kort houdbare producten vooraan. • Zet producten die in de koelkast moeten zo snel mogelijk terug. • Zet de temperatuur op 4 graden, zo zijn de voedingsmiddelen het langst houdbaar. (De temperatuur kun je checken door een koel/ vriesthermometer 24 uur in een bakje water in de koelkast te zetten.) • Bewaar tropisch fruit zoals paprika, aubergine en tomaten buiten de koelkast, zo voorkom je koude bederf. • Maak eerst restjes op. Restjes kun je nog 2 dagen in de koelkast bewaren. Meer informatie is te vinden op: www.milieucentraal.nl
aukjeverwijs.nl
ACTIVITEITEN
supervisie en coaching bij werk en zingevingsvragen gesprek mogelijk in Goutum en Amsterdam
NAVIGATORS STILTEACTIVITEITEN solcon Provider met een hart
■ STILTEWEEKENDEN VOOR MANNEN: 23 - 25 SEPTEMBER • KLEIN SION, LEUVENHEIM
17360000462-SOL-Adv-Navigators.indd 1
13-03-15 12:20
KOSTEN € 150,3 - 6 NOVEMBER, ABDIJ LILBOSCH, ECHT,
✔ Vernieuwd eigentijds sanitair ✔ Kleine rustige familiecamping ✔ Kindvriendelijk ✔ Prachtige natuur ✔ Wandelen vanaf de camping ✔ Ook verhuur van huisjes, chalets, stacaravans en trekkershutten
www.valdor.lu
Sibbing & Wateler verzorgt o.a. de pensioenen voor de Navigatorstaf info: Martijn Brands FFP of Thom Dijkstra, Tel. (0318) 544 044 (Veenendaal) E-mail: partners@sibbing.nl wwww.sibbing.nl
KOSTEN € 200,- (VERDIEPINGSWEEKEND VOOR MANNEN DIE VAKER ZIJN GEWEEST) INFO EN AANMELDING: ERNST HAAGSMAN, 06 479 804 40, EMAIL: E@HAAGSMAN.COM. ZIE OOK: WWW.NAVIGATORS.NL/STILTEWEEKEND OPGAVE IS MOGELIJK TOT 10 DAGEN VOOR AANVANG.
KEERPUNT
NR2.• SEPT 2016
03
We kunnen op God vertrouwen omdat we weten dat er een reden is, ook al begrijpen we het niet
EEN BIJZONDERE
BRUILOFT Er lijken flinke schaduwen te vallen over de dag waarop Alex en Maryam elkaar het jawoord geven ... Maar God grijpt in … Ook daarna …
INTERVIEW: JEANETTE VOS FOTOGRAFIE: VANWEGE DE VEILIGHEID VOOR MARYAM ZIJN ER GEEN FOTO’S VAN HAAR EN ALEX GEPLAATST IN DIT ARTIKEL. HET RISICO DAT ZIJ BIJ EEN BEZOEK AAN IRAN WORDEN OPGEPAKT IS TE GROOT. DE GEPLAATSTE FOTO IS VAN HUN BRUILOFT.
M
aryam is afkomstig uit Iran en komt op haar tweeëntwintigste naar Nederland. Een neef die in Amerika woont vertelt haar over Jezus. Alex groeit op in een klein dorp in Friesland. Medestudenten nemen hem mee naar een kerk en via die kerk volgt hij een Alpha-cursus. De echte motivatie om Jezus beter te leren kennen ontbreekt echter op dat moment. Hierdoor blijft hij met zichzelf en met boosheid uit het verleden worstelen.
In het tweede jaar van hun studie leren Maryam en Alex elkaar kennen en ze verhuizen na hun studie naar Utrecht. Alex: ‘Op een gegeven moment was ik weer rusteloos en agressief. Ik liep door het park en kreeg een ingeving om naar de kerk te gaan. De pater van die kerk luisterde naar mijn verhaal en vroeg mij om vaker langs te komen.’ Alex en de pater spreken regelmatig met elkaar over het leven en wat het geloof daarin kan betekenen. ‘Ik leerde om de zaken waar ik mee worstelde bij God neer te leggen.’ In juni 2011 willen Alex en Maryam trouwen. Maryam is ziek en moet twee maanden voor de bruiloft een operatie ondergaan. Haar moeder is ernstig ziek. Maryam: ‘De artsen
Ik leerde om de zaken waar ik mee worstelde bij God neer te leggen
vertelden dat ze niet naar Nederland kon komen.’ Het lijkt erop dat het prachtige feest waar Alex en Maryam naar uitkijken er anders uit gaat zien dan zij hoopten. Maryam: ‘In die periode waren mijn neef en zijn vrouw hier en hij heeft voor ons gebeden.’ Diezelfde neef verstuurt vervolgens een email met de oproep om voor de moeder van Maryam te bidden. Een wonder is nodig om ervoor te zorgen dat ze bij de bruiloft van haar dochter kan zijn. Alex: ‘En dat gebeurde: ze was erg ziek, maar op die ene dag kon ze dansen.’ Ook voor Alex is het een moeilijke periode. Naast de zorg voor Maryam en haar moeder, heeft hij ook zorgen over zijn vader die longkanker heeft. Maar ook zijn vader, kan ondanks zijn ziekte, op het feest aanwezig zijn. Maryam: ‘Ik was voor en na de bruiloft ziek, maar de bruiloft kon doorgaan, ook met onze dierbaren erbij. Alles bij elkaar heeft dat ervoor gezorgd dat ik weet dat er een God is die echt liefde is. Sinds die tijd leer ik Hem steeds beter kennen.’ Ook Alex wordt diep geraakt door de gebeurtenissen rond hun bruiloft. Hij laat hij zich dopen en zijn gedrag verandert. In de periode na het grote feest gebeuren er ingrijpende zaken: Alex en Maryam verliezen zes mensen die hun zeer dierbaar zijn. Maryam: ‘Het was zo fijn dat zij op het feest konden zijn, maar nu moeten we ze missen.’ In diezelfde periode laten goede vrienden hen in de steek, omdat ze niet aankunnen wat Maryam en Alex overkomt. Er is zoveel pijn en verdriet, dat Alex en Maryam elkaar niet meer kunnen ondersteunen. Alex: ‘Zonder God waren we hier niet doorheen gekomen.’ En Maryam vult aan: ‘Voor ons is God de enige steun in elk verlies waar we mee te maken kregen. We kunnen op Hem vertrouwen omdat we weten dat er een reden is, ook al begrijpen wij het niet.’ In deze periode leren ze Cees en Astrid de Jonge kennen. Maryam: ‘Ze kwamen precies op het juiste moment in ons leven. Wij kunnen zo fijn met hen praten en we zien dat als een cadeau van God.’ De gesprekken met Cees en Astrid helpen hen om God nog beter te leren kennen. Alex: ‘We leren om God nu te betrekken in elke aspect van ons dagelijks leven, en dat is een wereld van verschil.’
INTERVIEW
GELOVEN IS GEEN MENING, MAAR
RELATIE Hij groeide op in katholiek Limburg, woonde later met zijn ouders in reformatorisch Amersfoort, maar ondanks dat Amersfoort in die tijd een behoorlijk christelijke omgeving was, was hij totaal onwetend als het ging om persoonlijk geloven. Vertrekkend directeur Bernard Terlouw vertelt zijn verhaal.
INTERVIEW: MARIEKE BOERSMA-LENSEN • FOTOGRAFIE: ©MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY
04
NR2.• SEPT 2016
‘H
et was voor mij een heel proces om te ontdekken dat het bij ‘geloven’ niet primair gaat om meningen en overtuigingen, maar dat het iets persoonlijks is. Bij ons thuis was het contact met de kerk verwaterd en omdat ik een nogal onhandelbare puber was, bracht ik de weekenden door bij mijn opa en oma in Zeist. Voor opa was de kerk enorm belangrijk en hij kon redeneren. Toch overtuigde de redenatie mij niet, maar toen ik zag en hoorde wat opa deed toen mijn oma een TIA kreeg, raakte mij dat. Opa bad op een heel persoonlijke manier voor oma! Ik wist dat God daar op dat moment was, ik merkte het! Dit was geen ‘mening’, maar God was ‘iemand’ en dat besef werd heel belangrijk voor mij. Toch begreep ik toen niet hoe ik daar iets mee zou kunnen.’
IK WIST HET NIET ‘Door mijn gesprekken met opa en met gelovige leraren besloot ik theologie te gaan studeren. Ik probeerde te geloven, maar in dat eerste jaar van mijn studie werd alles steeds moeilijker. Alleen op mijn kamertje in Amsterdam vroeg ik me af hoe ik hier in vredesnaam terecht was gekomen: bestaat God eigenlijk wel? Tijdens de maaltijd in de mensa van de Vrije Universiteit vroeg een student, Herman Speelman: ‘Ben jij Christen?’ Ik wist het niet. Voor hem was het daarmee duidelijk: dan ben je het niet! En eigenlijk gaf ik hem gelijk …’
Ik wist niet of ik christen was
VERNIEUWDE GEDACHTEN ‘Herman stelde me voor aan Rob Kampstra, die mij uitnodigde voor een bijbelstudie en een aantal gesprekken. We spraken over het volgen van Jezus en over geloof als een ‘persoonlijke relatie’. Ik ben tot op de dag van vandaag dankbaar dat iemand de moeite nam om die gesprekken te voeren. Op een ochtend heb ik samen met Rob gebeden en heb ik Jezus gevraagd om bij Hem te mogen horen. Ik hoopte op een ervaring van de aanwezigheid van God, zoals toen bij opa. Het was verwarrend toen dat niet gebeurde. Die middag in de tram keek ik naar de mensen om me heen. Wie van hen zou ook in God geloven? Zouden er mensen zijn die de moeite namen om hen over God te vertellen? Opeens besefte ik dat ik zoiets nog nooit gedacht had. Ik merkte dat ik ‘nieuwe gedachten’ had - God was aan het werk in mij! Hij was mijn denken aan het vernieuwen! Ik vond het geweldig.’
SAMEN LEREN VAN JEZUS ‘Gaandeweg leerde ik meer christenen kennen en leerde ik hoe ik mijn relatie met God vorm kon geven. Zo werd ik regelmatig uitgenodigd om bij Frank en Nynke Dijkstra te gaan ontbijten. Daar zag ik hoe goed het is om de dag tijdens ‘stille tijd’ met God te beginnen. Samen met mijn vrienden Sijtze, Bert, Fred, René, Koos en anderen worstelde ik met de grote vragen van het leven en de theologie. Bij Navigators wilden we echt ‘leren
05
INTERVIEW
06 Vervolgens mochten wij voor MAF Zendingsvliegers naar Nairobi in Kenia gaan. In de elf jaren die volgden hebben we enorm veel meegemaakt en geleerd. Andere manieren van geloven, soms onbegrijpelijke culturele verschillen, schrijnende armoede en verschrikkelijke oorlogssituaties. Het vormde ons in ons vertrouwen op God. Meningen en overtuigingen waren niet genoeg geweest, Gods nabijheid maakte alle verschil. Als echtpaar leerden we hoe praktisch het Koninkrijk van God is, ook in het omgaan met armoede en schrijnende nood.’
TIJD BIJ NAVIGATORS ‘Bij Navigators genoot ik enorm van het ‘out-ofthe-box’ denken. We proberen àlles om mensen te bereiken voor Jezus! Ik denk daarbij met groot respect terug aan mijn vriend en mededirecteur Jelle Jongsma die eind 2014 overleed. Hij was een voorbeeld van durf voor God, van nieuwe en frisse ideeën. De afgelopen bijna zeven jaar waren veelzijdig en druk. Leidinggeven aan Navigators was fantastisch! Maar snelle groei geeft ook stress. Het was organisatorisch moeilijk om de groei bij te houden, waardoor collega’s, en ook ikzelf, burn-out zijn geraakt. En nu, na bijna zeven jaar, geloof ik dat Navigators een ander soort leiderschap nodig heeft dan ik kan bieden. In november spraken en baden we daarover waarna Joost van Heusden ontroerd zei: “ik heb de indruk dat God jou vraagt: ‘Wat wil jij?’.” Dat wist ik wel, ik zou het liefst weer willen leven en preken in een Fries dorp. En zo is de cirkel weer rond want vanaf 3 juli mag ik PKN-predikant zijn in De Westereen.’
De lessen bij Navigators maakten mij klaar voor de praktijk
TIPS VOOR NAVIGATORS EN DE NIEUWE DIRECTEUR van Jezus’, vanuit het Woord! Dat gebeurde niet alleen op onze bijbelkring, maar we spraken daarvoor met elkaar af, twee-aan-twee, om samen door te praten en praktisch te maken wat we geloofden dat God ons vertelde. Een weerbarstig proces - zeker ook omdat ik theologie studeerde en veel van die kant vaak in twijfel werd getrokken. Door alles heen kreeg mijn geloof meer diepgang. De Navigators bleven mij uitdagen niet alleen te leren en consumeren, maar om verantwoordelijkheid te nemen: wil jij Christus bekendmaken? Het leven met Jezus moest groeien en vrucht dragen in mijn eigen leven, maar ook in de levens van anderen om me heen!’
DE PRAKTIJK ‘Na mijn studie merkte ik dat de lessen die ik bij Navigators had geleerd mij hadden voorbereid op de praktijk. Als predikant in Friesland zag ik dat het in kerken niet gebruikelijk is om over onszelf als ‘discipelen’ te denken. Maar ik ontdekte ook dat er vaak een diep vertrouwen op God is, hoewel velen het moeilijk vinden om daarover te praten. Tijdens mijn tijd als directeur van Bijbelschool De Wittenberg, woonde ons gezin in de school op een gang tussen de studenten. Juist dit had ik bij Navigators geleerd: “Zo waren wij bereid u niet alleen het evangelie Gods, maar ook ons eigen leven mede te delen” (1 Thess. 2:8).
We leerden hoe praktisch het koninkrijk van God is TEKSTAFETTE
‘Blijf ‘out-of-the-box’ denken, durf alles aan met God, maar zorg daarbij voor voldoende rust. Ik hoop dat Navigators meer gaan samenwerken met de kerken, want zij hebben elkaar iets te bieden. En voor mijn opvolger: in 1 Korinthe 4 (BGT) staat: “Ik vind het totaal onbelangrijk hoe jullie of andere mensen mij beoordelen.” Ik hoop dat hij de durf heeft om van God te ontvangen wat Navigators nodig heeft.’
Wat is de favoriete bijbeltekst van Bernard Terlouw en waarom?
Jesaja 58:11: ‘De Heer zal je voortdurend leiden, Hij zal je verkwikken in dorre streken, Hij maakt je botten sterk en krachtig. Je zult zijn als een goed bevloeide tuin, als een bron waarvan het water nooit opdroogt.’ Deze fantastische belofte heeft veel voor mij betekend toen ik uit mijn veilige omgeving (mijn navigatorsstudententijd in Amsterdam) op eigen benen moest gaan staan. Het was als vanuit de veiligheid van een schelp (waar zelfs een weekdier goed kan leven) naar de kwetsbaarheid zonder schelp - maar met ruggengraat. De beloftes van Jesaja 58 bemoedigden mij: de Heer zal mij leiden - zelfs als het moeilijk wordt (dorre streken) - en Hij zal mijn gebeente krachtig maken (niet langer schelp maar echte ruggengraat - kwetsbaar van buiten, sterk van binnen). In latere jaren ben ik meer en meer gaan beseffen dat de context van dit gedeelte de aansporing van God is tot zorg voor armen en verdrukten. Het zijn beloftes die gedaan worden aan degenen die zich van armen en verdrukten echt iets aantrekt.
COLUMN
Alycia
NR2.• SEPT 2016
07
WAUW, DE HEILIGE GEEST
ALYCIA HOMEYER KOMT UIT TEXAS (USA) EN WERKT ALS NAVENTURE TRAINER BIJ NAVIGATORS IN NEDERLAND. IN DEZE COLUMN VERTELT ZIJ OVER HAAR ZOEKTOCHT.
I
k ben opgegroeid in een zeer conservatieve kerk, niet gereformeerd, maar geworteld in de mennonietenleer. Zij geloofden niet echt dat het nodig was om je bezig te houden met de aanwezigheid en de kracht van de heilige Geest. Ik kan me zelfs nog herinneren dat ik verhitte discussies had over dit onderwerp met charismatische vriendinnen. De heilige Geest was niet relevant voor deze tijd. De vrucht van de Geest – liefde, vreugde, vrede, geduld enz. – ja dat was oké, maar de gaven van de Geest zoals genezing, tongentaal of profetie, daar was ik volledig tegen. Ik was bang en bezorgd dat de kerkleiders mijn charismatische vrienden misleiden. Rond diezelfde tijd ging ik naar een christelijke highschool, die gesticht was door de charismatische kerk. Ik kan nog steeds niet geloven dat mijn ouders dachten dat dit oké was voor een bijna mennonitisch meisje als ik. Ik besef dat dit onderwerp controversioneel kan zijn, afhankelijk van waar je overtuigingen liggen over de heilige Geest. Maar ik wil toch graag delen hoe ik meer leerde over de kracht van de heilige Geest in mijn leven. Ik kijk met verbazing terug, als ik besef hoever deze reis mij heeft gebracht. Jammer genoeg zag ik op de highschool hoe de gaven van de Geest verkeerd werden gebruikt, en zelfs misbruikt. Ik herinner me hoe sommige van mijn vrienden profetische woorden kregen over huwelijk en relaties die, achteraf gezien, totaal fout waren. Studenten op mijn school ‘vielen in de Geest’ tijdens onze kapeldiensten.
Persoonlijk geloof ik dat zo’n ervaring tot berouw en verandering leidt, maar in dit geval was het overduidelijk toneelspel – zo hoor je je te gedragen -. Ik werd er boos van en bang. Ik voelde me ook als een ‘geestelijke buitenstaander’. Ik sprak niet in tongen, was nooit genezen en nooit in de Geest gevallen. En ja ik wilde er zo graag bij horen, maar ik kon mijzelf er niet toebrengen om te gaan toneelspelen. Ik wilde iets wat echt was, maar ik had geen idee hoe dat eruit moest zien. Rond mijn twintigste werd de heilige Geest minder beangstigend, omdat ik begon te ervaren hoe Hij mij overtuigde en bevrijdde van zonde in mijn leven. Ik realiseerde me dat Jezus’ Geest in mij moest leven om mijn identiteit in Christus waarlijk uit te leven. Ik had Hem nodig om tegen de duisternis te vechten die ik soms in mijn ziel voelde. Iemand legde mij uit wat helend gebed betekende. Eerst dacht ik dat helend gebed alleen voor het geestelijke en emotionele deel van mijzelf was, maar toen ik groeide in mijn
Ik wilde iets dat echt was, maar had geen idee hoe dat eruit moest zien
geloof, begon ik te zien dat de heilige Geest ook lichamelijk genas. Het is apart dat ik die verbinding niet kon maken. Als de heilige Geest mij kon bevrijden van diepe leugens die ik over mijzelf geloofde, waarom zou Hij mij dan niet kunnen bevrijden van chronische hoofdpijnen? Ja er was dat kleine stemmetje dat twijfels fluisterde. Kan de heilige Geest dit echt doen? Mij en anderen lichamelijk genezen? Ja, Hij kon en deed dat! Tot mijn oprechte verbazing merkte ik dat, toen ik met anderen helend gebed deed, ik veel beelden en bijbelverzen ontving voor de mensen voor wie ik bad. Eerst twijfelde ik of ze wel van God waren. Toen ik voorzichtig begon te delen wat ik geloofde wat God hen wilde geven, waren ze bemoedigd door de teksten en beelden. De gave van profetie begon te wortelen in mijn leven, en ik besefte niet eens dat dat het was. Pas toen ik verhuisde naar Nederland ontdekte ik dat ik deze gave ontvangen had. Eigenlijk moedigt Paulus alle gelovigen aan om je met alle gaven van de Geest bezig te houden, vooral de gave van profetie. Dat vers is nogal een uitdaging voor mij terwijl ik steeds meer leer over de gaven van de Geest. Sommige van die gaven verwarren me, zoals de tongentaal, maar ik wil openstaan voor elke gave die de heilige Geest mij wil geven. Hoe is dat voor jou? Wat zou de heilige Geest jou vandaag willen geven? Want Hij wil overdadig geven aan hen die Hem toe behoren.
INTERVIEW
ONDER AAN DE WIPWAP INTERVIEW EN FOTO: MARIEKE BOERSMA-LENSEN
In een persoonlijke relatie is er veiligheid om de echte vragen te stellen.
08
Hij is misschien wel iemand van twaalf ‘ambachten’, maar niet van dertien ongelukken. Zijn ‘ambachten’ leidden hem wel naar de plek waar hij moest zijn. Via elektrotechniek, detailhandel en verpleging ontdekte hij namelijk dat hij een mensenmens is. Hij deed de bijbelschool, hbo-theologie, en besloot zijn studie vervolgens met een universitaire opleiding Theologie. De studenten op De Wittenberg, waar hij lesgaf, maakten hem opmerkzaam op Navigators, en dat bleek een goed advies. Maar er was meer, vlak voordat hij op de Wittenberg zou beginnen kwam het leven van Jan-Willem Dekker totaal op de kop te staan.
‘M
ijn uren op de Wittenberg werden minder omdat het aantal studenten terugliep. Ik moest iets nieuws vinden. Het liefst werk ik met studenten. Ze zijn dynamisch, fris en staan open voor coaching. Navigators leek de juiste keus.’ Jan-Willem solliciteerde en het klikte. Hij mocht de bediening oppakken die ooit gestart was door Bernard Terlouw, namelijk het geven van extra aandacht aan ‘de binnenkant’ van de theologische student. ‘Dat vind ik geweldig’, vertelt Jan-Willem, ‘Theologie studenten krijgen zoveel academische en intellectuele informatie te verwerken, dat heeft impact. Wat doet
INTERVIEW/COLUMN al die informatie met je aan de binnenkant. Komt je geloof onder druk te staan? Komt er twijfel? Tijdens die opleiding ontstaan er veel vragen, zoals over de herkomst van de Bijbel bijvoorbeeld. Het kan dan moeilijk worden om nog onbevangen te lezen. Wat gebeurt er dan met jou als gelovige? Daarover gaan we in gesprek. Het is de bedoeling met groepen te beginnen en van daaruit, als de contacten ontstaan, individueel. Juist het hebben van die persoonlijke contacten vind ik zo sterk bij Navigators. In een persoonlijke relatie is er veiligheid om de echte vragen te stellen. Kun je bijvoorbeeld als theologiestudent zeggen dat je je geloof kwijtraakt? Het is mooi om dan met ze in gesprek te gaan over wat er is gebeurd, welke vragen er zijn en zo met ze mee te lopen.’
TINNITUS Terwijl Jan-Willem anderen coacht is zijn eigen leven niet makkelijk. Van de ene op de andere dag krijgt hij ernstige tinnitus. ‘In dezelfde week dat ik was aangenomen op De Wittenberg ontstond het lawaai in mijn hoofd en ik ging compleet onderuit. Het was zo vernietigend. Ik kon er niet mee leven. Ik kon er niet van slapen, raakte in paniek. In die beginfase heb ik regelmatig de neiging gehad om de auto te pakken en tegen een boom te rijden. Uiteindelijk kreeg ik antidepressiva om me te helpen.’ Al snel hoort Jan-Willem dat er niets aan te doen is. ‘Dan denk je dat je als gelovige in het voordeel bent. De medische wereld stopt, maar voor een gelovige is er meer. We baden veel voor genezing, maar het ging niet weg. Dan komen er mensen die zeggen: er is zonde in je leven, of je geloof is te klein. Dat kwam zo hard aan, het is dus ook nog mijn eigen schuld. Vervolgens beland je in de sfeer van: dan heeft God er vast een bedoeling mee. Maar de wanhoop groeide.’
TELEURSTELLING ‘Ik was teleurgesteld in God. Hoe kan een ziekte je zo overweldigen dat je niet meer verder kunt. In die eerste drie jaren heb ik veel met God geworsteld. Eerst denk je nog, ik heb niet op het ‘juiste knopje’ gedrukt. Je bidt, krijgt ziekenzalving, handoplegging, je vast …. Je drukt op ‘alle knopjes’. Als je ze allemaal hebt gehad en het is nog niet weg, dan moet je dat lijden een plek geven. Er is geen succesverhaal te vertellen, maar het is wel het echte leven. Ik ontdekte hoe bevrijdend het is als er ruimte is om te worstelen met God. Ik herkende het in de klaagliederen en de psalmen. Je kunt ondanks lijden in je
NR2.• SEPT 2016
09
Een column is er om te prikkelen, te schuren, je aan het denken te zetten. Soms is één citaat dan genoeg ...
Ik ontdekte hoe bevrijdend het is als er ruimte is om te worstelen met God persoonlijk leven toch geloven: zalig zij die niet genezen en toch geloven! Ik vond in de Bijbel meer ruimte om te worstelen dan bij medechristenen. Het is alsof je onderop de wipwap zit. Mensen gaan vaak bovenop zitten, om tegenwicht te bieden aan jouw lijden, met opmerkingen als: gelukkig is God altijd bij je. Meestal willen ze je zo snel mogelijk uit dat dal halen. Er waren er ook een paar die naast me gingen zitten en vroegen: hoe is het nu om aan de onderkant te zijn. Dat hielp enorm. Ze zeiden ik hoef jouw lijden niet op te lossen, maar ik kom even naast je in het lijden zitten. Vertel me maar over je verdriet en waarmee je worstelt. Dat troost, dat is goud waard, iemand die meedraagt. Toen ik niet meer kon bidden, namen anderen mijn gebed over. Toen ik dacht dat ik God niet meer kon vasthouden, ontdekte ik dat God mij vasthield. Dat is mooi in alles wat niet mooi is. En dat is een van de dingen die ik met theologiestudenten wil doen, zeggen: hier ben ik, ik laat mijn antwoorden even voor wat ze zijn. Er is ruimte voor jouw verdriet, voordat je aan antwoorden toe bent. Dat is wat Jezus deed. Hij stond naast ons en voelde wat het is om mens te zijn. Toch gaat het in mijn bediening niet alleen om studenten die worstelen. Ik geniet evenzeer van studenten waar het goed mee gaat en die verlangen naar meer van God, van Jezus. Ik wil ze helpen om naast theoloog ook leerling te blijven.’
in the end
we will remember
not the words
of our
enemies but the silence of our
friends (Martin Luther King
)
HOE VERDER ‘De tinnitus bleef, maar ik ontdekte dat hoe meer ik me ertegen verzette hoe erger het werd. Ik moest leren om er geen aandacht aan te besteden. Dat is lastig, maar er kwamen hulpmiddelen. Speciale oortjes waarmee je kunt slapen en muziek luisteren, en een gehoorapparaatje met een ruismasker, zodat het nare geluid wordt gemaskeerd. Ontspannen is moeilijk, omdat het geluid dan op volle sterkte gaat. Toch heb ik door de jaren heen weer leren genieten en ik geniet nu zelfs meer dan vroeger. Dat is inclusief mijn open geloofsvragen!’
Wanneer had jij moeten spreken?
Daan
DAAN IS THEOLOOG, STUDEERT ‘PEACE, TRAUMA & RELIGION’ AAN DE VU EN WOONT IN HET JEANNETTE NOELHUIS (NOELHUIS.NL )
LEF
10
LEIDINGGEVEN? WE HADDEN GEEN IDEE INTERVIEW: MATTHIJS DEN DEKKER
‘In het begin hadden we allemaal hetzelfde idee: Gezelligheid onder elkaar, zorgen dat er goede sprekers zijn, zorgen dat alles goed in elkaar zit en overkomen als een echte leider.’ Dat was de grootste zorg van Seth Visscher (23) toen hij een aantal jaren geleden jeugdleider werd in Evangelie Gemeente Soest. Seth leidt ‘samen met wat goede vrienden’ de jeugd van 18 tot 25 jaar. Dat was geen makkelijke stap, omdat hij opeens leiding moest gaan geven aan jongeren van zijn eigen leeftijd.
‘T
oen wij begonnen was er nog geen leiding en was de vraag: Wie is bereid dat te doen? Wij hadden het idee: Daar moeten we wat mee. Wij hebben die taak toebedeeld gekregen, maar leidinggeven was voor ons een hele zoektocht. We hadden geen idee. We waren even oud; hoe gaan we dat doen?’ ‘We hadden wel de goede wil, maar onze focus was volkomen verkeerd. Die was eigenlijk alleen gericht op het aantal
Er ontstond openheid, eerlijkheid en groei richting Jezus
mensen dat kwam en op wat ze ervan vonden. Veel minder op wat God ervan vond. Het was allemaal heel goed bedoeld, maar het sloeg wel de plank mis en dat merkten we.’
GROEI RICHTING JEZUS ‘In de LEF Learning Community werden we erop gewezen dat we niet naar mensen moesten kijken, maar naar God. Dat heeft onze levens en ons als team veel moois gebracht. Er ontstond openheid, eerlijkheid en groei richting Jezus.’ Dat dit niet automatisch betekende dat meteen alles goed ging, bleek ook wel voor Seth en het team. ‘We hadden het idee dat God aan de slag zou gaan met de mensen die kwamen; dat we ons geen zorgen hoefden te maken over wie er waren. Er waren echter ook mensen die niet meer kwamen en vervolgens ook niets meer van ons hoorden.
Dat liep stroef. Wij waren er hard en enthousiast ingegaan, maar leerden dat we echt naar mensen om moesten zien.’
DYNAMIEK Het team ontdekte dat met visie ook een bepaalde autoriteit komt. ‘Er is ook wel iets grappigs gebeurd. We waren altijd bezorgd dat men ons te bazig vond of dat we ons boven hen stelden. Dat gevoel raakte steeds verder weg en het werd steeds duidelijker dat anderen ons al als leiders zagen. Omdat we groeiden in discipelschap hadden we zoiets van: Het is in Gods handen. Op die manier werden we vrijer. Bij LEF kregen we een heleboel praktische handvatten mee en die zorgden ervoor dat we steeds beter op onze plek kwamen. Er kwam niet meer afstand, maar een nieuwe dynamiek, gewoon puur door onze onbezorgdheid.’
MISSIEGERICHT ‘Mijn eigen geloofsleven heeft ook een totaal andere vorm aangenomen. Het was altijd heel ik-gericht, maar nu is het echt missiegericht. Hoe zorg ik dat die grote opdracht goed uitgevoerd wordt? Ik heb een helderder zicht op wat ik moet met mijn geloof en dat is bevrijdend. Ik ben vrij zeker dat ik nu op deze plek moet zijn, maar ik heb ook ontdekt dat ik heel andere rollen op me mag nemen dan ik had verwacht.’
WERKPORTRET
NR2.• SEPT 2016
11
Vanuit een verlangen om missionair werk te gaan doen in Frankrijk hebben Jaap en Lauri Korving tien jaar geleden gesolliciteerd bij Navigators. Ze vonden de Navigators een inspirerende organisatie, en zochten een leerschool ter voorbereiding op zendingswerk INTERVIEW: MARIEKE BOERSMA-LENSEN
FRANKRIJK IS EEN ZENDINGSLAND
‘D
at was een juiste keuze’, vertelt Jaap, ‘We ontdekten dat er bij Navigators een verlangen was om mensen te gaan uitzenden, specifiek naar Frankrijk. Dat sloot dus goed aan! We werden staf bij NSEde, en tijdens die periode werden we enthousiast over de diepe geloofsbeleving bij Navigators. De eerlijkheid, de focus op groei in discipelschap en het werk van de heilige Geest, spraken ons aan.’ ‘We ontdekten’, vult Lauri aan, ‘dat ons verlangen om in Frankrijk te werken steeds meer werd bevestigd. Na drie jaar hebben we de stap gezet.’
WAAROM FRANKRIJK? Jaap: ‘Vooral omdat we geloven dat God ons hier wil hebben. Daarnaast ontdekten we dat in Frankrijk maar een heel klein percentage van de bevolking hun christelijk geloof praktisch uitleeft, en dat er een groot tekort aan christelijke werkers is.’ Lauri: ‘Nederlanders kennen Frankrijk als een vrolijk vakantieland, een land van het goede leven. Maar er is meer. Er is werkloosheid, depressie, wantrouwen in leiderschap. Net als iedereen die emigreert kregen wij ook te maken met een cultuurschok. De taal was
een obstakel, de geslotenheid in de cultuur voor alles wat nieuw is, het andere idee van tijd, alles gaat langzamer, al zijn we dat laatste zeker gaan waarderen. In Straatsburg, onze eerste plek, liepen de dingen niet zo soepel door moeilijke teamervaringen, lastige buren en onzekerheid over de vraag of dit de goede keus was voor onze kinderen en ons.’ ‘Nu wonen we al twee jaar in Tours’, vult Jaap aan, ‘en ons leven lijkt een stuk lichter. Warme contacten, een goede school, een fijne studentengroep en beginnende samenwerking tussen bijvoorbeeld Alpha en ons. We zien een grote behoefte bij jongeren aan geestelijke vernieuwing, emotioneel herstel en bevestiging.’
HOE ZIEN JULLIE DE TOEKOMST? ‘We hopen hier minstens nog twee jaar te kunnen blijven, vertelt Lauri, ‘het werk moet nog verder groeien voordat we het kunnen overdragen. Maar het is ons streven om zo gauw als dat kan de leiding van het lokale werk over te dragen naar de mensen die we hebben getraind.’ ‘Frankrijk is een zendingsland’, vervolgt Jaap: ‘en we zijn op zoek naar mensen die hier met ons willen werken. Als jij interesse hebt om een of twee jaar mee te bouwen aan Gods werk in Frankrijk, neem dan via jaap.korving@navigators.nl contact met ons op!’
WAT HOUDT JULLIE WERK IN? ‘We helpen Franse studenten om te groeien in hun geloof, zodat ze zelf missionaire discipelen worden in hun eigen context. We leiden wekelijks discussiegroepen, organiseren een trainingsjaar voor jonge leiders, begeleiden jongeren een op een en zijn daarnaast actief in lokale en landelijke projecten. Lauri onder andere in de gebedsgroep voor moeders van school en Jaap door het organiseren van een training van Alpha Frankrijk.’
We zien een grote behoefte bij Franse jongeren aan geestelijke vernieuwing, emotioneel herstel en bevestiging
NSV/INTERVIEW
IK WIL HELPEN
12
RECHT MAKEN WAT KROM IS
studenten dat eerstejaars liederen aanleert. ‘Uit pure armoede hebben ze mij een keer meegevraagd. Twee mannen konden op een avond niet, twee waren er schor en eentje had er geen kaas van gegeten. En tja, toen ik er eenmaal inzat, liet ik me niet meer opzij duwen.’
VERRIJKEND
Vriendelijk, spontaan, recht-door-zee, betrouwbaar. Zo wordt oud N.S.G.-er Marjolein Harwig (29) vaak omschreven door collega’s en vrienden. Ze was juriste bij de Immigratie-en Naturalisatiedienst (IND), werkte in Cambodja en is nu commissiesecretaris bij het Openbaar Ministerie. Haar grootste passie: ‘Ik wil helpen recht maken wat krom is in onze samenleving en in de wereld.’ INTERVIEW: MARIËTTE WOUDENBERG
M
arjolein werd al op jonge leeftijd geraakt door het menselijk (on)recht. Zo schreef ze als scholiere een scriptie over prostitutie. Na haar eindexamen twijfelde ze even tussen een studie pedagogiek of rechten: ‘Maar ik wilde me
bezighouden met mensen, dus statistieken bestuderen zoals je bij pedagogiek moet doen, is toch niets voor mij.’ Ze ging in Groningen rechten studeren en koos als specialisaties strafrecht en criminologie. Tijdens haar studie werd ze lid van Navigators Studentenvereniging Groningen (N.S.G.) en maakte als enige vrouw deel uit van het Groningse procantoriaat; een clubje
Marjolein leerde veel bij N.S.G. ‘Je gaat echt nadenken over je geloof en leert er je identiteit te leggen in Christus. Bij N.S.G. zijn mensen aangesloten uit verschillende kerkelijke richtingen en tijdens knakworsten-acties van N.S.G. in de binnenstad en Student Alpha, kwamen we ook in contact met nietgelovige studenten. Dat daagde me uit om me voor het eerst te verdiepen in verschillende aspecten van het geloof. De uitverkiezingstheorie, het ontstaan van de aarde. Zo verrijkend was het.’ Wat haar ook opviel: ‘Je gaat op een N.S.G.-kring heel snel de diepte in, je leert voor elkaar te bidden en sluit makkelijk vriendschappen.’ Toen Marjolein haar eerste baan kreeg, bleek dat wellicht de grootste overgang. ‘Ik weet nog dat ik op mijn eerste werkdag bij de IND in de kantine at en niemand iets aan me vroeg. Ik was verbouwereerd en besefte dat ik hier actief mijn skills zou moeten inzetten uit mijn studententijd. Ik ging vragen stellen aan collega’s en toonde belangstelling voor hen. Zonder te oordelen, in alle openheid. Maar het kostte echt tijd om relaties op te bouwen.’
VOOR IJM IN CAMBODJA Na haar baan bij de IND volgde een legal fellowship in Cambodja voor de mensenrechtenorganisatie International Justice Mission (IJM). Ze woonde en werkte twee en half jaar in Azië, samen met haar man. ‘Ik liep in Cambodja op met een plaatselijke advocaat en een juridisch medewerker. Wij streden voor de belangen van slachtoffers van seksuele uitbuiting. Meestal betrof het jonge vrouwen die naar de grote stad gingen om geld te verdienen.’ Juist in de armoede en het onrecht mocht Marjolein Jezus heel dichtbij ervaren. ‘Soms dacht ik: dit kan een mens toch niet aan? Als je de verhalen van die vrouwen hoorde. Alleen door alles in gebed te brengen, kon ik
NSV/INTERVIEW/UITGELICHT
NR2.• SEPT 2016
13
doorgaan. Het gaf me zo’n kracht.’ Nu zet ze zich nog steeds af en toe in voor IJM. ’Als er in de buurt een school of kerk is die iets over de organisatie wil weten, geef ik graag een spreekbeurt.’
OPENBAAR MINISTERIE Marjolein werkt sinds haar terugkeer in Nederland fulltime als commissiesecretaris bij het Openbaar Ministerie in Groningen. Ze beoordeelt veel voorkomende strafzaken. Mishandelingen, winkeldiefstallen. Waar mogelijk probeert ze straffen op maat te geven. In haar werk heeft ze nog veel aan datgene wat ze leerde bij Navigators. ‘Ik ga in de omgang met mijn collega’s uit van het N.S.G.-kringprincipe: openheid creëert openheid. Ik wil liever met iemand de diepte in dan dag in dag uit over koetjes en kalfjes praten. En als er ruimte is, wil ik graag laten zien wat de relevantie van mijn geloof is.’
Ik besefte dat ik actief mijn skills moest inzetten uit mijn studententijd
MARJOLEINS TIPS VOOR STUDENTEN VAN NU • Doe lekker gekke dingen en geniet van je studententijd. • Ga doen wat Jezus zegt in de Bijbel. Maak het niet te moeilijk. Mijn ervaring is dat je Jezus echt leert kennen als je doet wat Hij vraagt. • Probeer praktisch uit te delen van wat je krijgt. Ga bijvoorbeeld eens klussen voor anderen. • Dames: wordt lid van het procantoriaat. Hoog tijd dat er weer een vrouw in komt!
‘EEN FANTASTISCH FEESTMAAL MET
VREEMDEN’
I
n Lucas 14 vertelt Jezus het verhaal van het feestmaal, waar alle genodigden voor afzeggen. Daarop worden de mensen van de straat uitgenodigd tot het huis vol is. Armen, zwervers, bedelaars, iedereen is welkom. Dit verhaal staat centraal tijdens de laatste tweedaagse van Naventure, het trainingsjaar van NSV. Om studenten uit te dagen concreet te bouwen aan het Koninkrijk van God krijgen de twintig Naventure studenten de opdracht om een diner te organiseren voor iedereen die ze in Utrecht op straat kunnen vinden. Zonder middelen en geld, maar in het vertrouwen dat God zal voorzien in alles wat daarvoor nodig is. Jessica: ‘Zonder budget maar met gebed gingen we op pad. Het resultaat was overweldigend! We hebben een drie-gangen menu bij elkaar gevraagd en klaargemaakt voor een zaal vol mensen. Van rechtenstudenten tot ex-gevangenen, van pelgrims tot atheïsten. Er waren goede gesprekken en er werd gebeden. Het eten dat over bleef was genoeg voor de daklozenopvang en een ander deel kon naar de vluchtelingenopvang worden gebracht. Onze gasten mochten we vertellen over Jezus, maar ook de mensen die het eten doneerden konden we vertellen wat, of beter gezegd Wie, de motivatie achter deze actie was. Deze uitdaging om concreet aan Gods Koninkrijk te bouwen, had een fantastisch resultaat: een feestmaal met vreemden waar Jezus aanwezig was!’
Naventure is het trainingsjaar van NSV voor (bijna) afgestudeerden. Deelnemers worden gevormd, uitgedaagd en begeleid in het volgen van Jezus. Door te investeren in zichzelf kunnen ze ook weer investeren in anderen door hen weer te helpen in het volgen van Jezus. Ook biedt het jaar de mogelijkheid om te ontdekken waar en hoe God hen wil gebruiken in zijn Koninkrijk. Een Naventure trainee is betrokken bij een onderdeel van NSV, bijvoorbeeld bij de lokale vereniging of netwerk. Ook is het mogelijk om bij de landelijke projecten als Alpha - Students, 24-7 Prayer, of de Happening mee te helpen. Een dag per week is er een gezamenlijke trainingsdag in Driebergen. Op die dag wordt een thema op verschillende manieren uitgewerkt.
NIEUWS
14
NIEUW BOEK VAN NAVIGATORS BOEKEN HOOFD, HART EN PORTEMONNEE EEN VERTELLING • DOOR R. SCOTT RODIN
H
et verhaal van Walt en Carl, christelijke fondsenwervers, gaat over de ‘derde bekering’- die van je portemonnee. Misschien wel de moeilijkste!
R. Scott Rodin
Hoofd, hart en portemonnee EEN VERTELLING
‘Rodin schrijft het verhaal op zo’n manier dat het mij laat nadenken over het geven van giften en het leven van giften. Het mes snijdt aan twee kanten, en dat is de kracht van dit verhaal.’ MICHIEL NAP, FONDSWERFCOACH NAVIGATORS NEDERLAND
Als NAV-lezer kun je Hoofd, hart en portemonnee bestellen voor € 12,65 (de reguliere verkoopprijs is € 14,90). Stuur hiervoor een e-mail naar verkoop@novapres.nl. Vermeld erbij dat je bestelt via NAV.
ESCAPE & PRAY
EEN GEBEDSAVONTUUR Stel je voor, je krijgt een dichte envelop met vliegtickets en een klein budget. De envelop mag op het vliegveld pas open. De opdracht is om naar de onbekende bestemming te gaan met drie of vier anderen en in dat vreemde land de stad, de inwoners, de kerken en universiteiten te zegenen. Er is verder niets geregeld. NSV en 24-7 prayer hebben dit initiatief opgezet vanuit het verlangen meer te doen met gebed en missie, en om studenten uit te dagen het avontuur aan te gaan en op God te vertrouwen. Vanuit Nederland deden er in juni tien teams mee. ‘In Split (Kroatië) brak mijn hart voor de situatie onder studenten. Samen met de lokale studentenwerker baden we voor concrete personen. Eenmaal thuis ontving ik het bericht dat een van die studenten Jezus heeft aangenomen. Wat een vreugde!’ vertelt een deelnemer. Voor Edwin Hamelink, de leider van 24-7 Prayer NL, smaakt dit naar meer. ‘Volgend jaar gaan we voor dertig teams. We zien dat het vrijmoedigheid ontlokt in het delen van het geloof en dat God op de eerste plaats komt als het gaat om geld, tijd en in ontmoetingen. We leren God concreet te vragen naar leiding voor mensen die we tegen komen. We leren bidden: Heer wat bent u aan het doen op deze plek? En door te luisteren, krijgen we meer van God te zien. We hopen en verwachten dat dit erna voort wordt gezet in de eigen studentenvereniging en in de buurt.’
STUDENTEN OP UNIEKE REIS MET OPEN DOORS BRASSEN IS NOG STEEDS POPULAIR ‘Mijn eerste actie was gelijk de mooiste. Midden in de nacht reden we naar Utrecht en braken we in bij de sociëteit van N.S.U.. We hebben alles wat er stond en aan de muur hing meegenomen: schildjes, barkrukken, bestuursfoto’s. Tegelijk lieten we overduidelijk weten dat Amisadai langs was geweest’, vertelt Jaco van Navigators Leiden. ‘Amisadia is een herengezelschap binnen NSL. We zijn een groep vrienden die om de week bij elkaar komt voor een avond gezelligheid of met een meer geestelijke invulling. Twee keer per jaar organiseren we een brasactie. Dan ontvoeren we bestuursleden van een andere vereniging of ontvreemden we spullen. Het doel is verbroedering. De verenigingen komen op deze manier in contact met elkaar en na de actie hebben we een gezamenlijke borrel waar alle leden voor zijn uitgenodigd.’ Elk jaar vinden er meerdere ontvoeringen plaats tussen de studentenverenigingen. De politie wordt van tevoren ingelicht en het bestuur van betreffende vereniging is verantwoordelijk voor het verloop van een actie. Hoe wordt een vereniging eigenlijk uitgekozen? ‘De keuze valt op een vereniging waar je minder contact mee hebt, en die je graag beter leert kennen.’ Brassen is nog steeds populair binnen de studentencultuur en zorgt op een ludieke manier voor meer verbondenheid!
‘D
e meeste christenen in Bangladesh zijn jong en eerste generatie christen, met een moslim achtergrond. Er is behoefte aan volwassen christenen die een voorbeeld kunnen zijn voor onze jonge christenen. Wij hopen op jullie komst zodat jullie iets kunnen betekenen voor de christenen in ons land’. Dit waren de woorden van Karim uit Bangladesh. Hij is vertegenwoordiger voor Open Doors en was afgelopen voorjaar op bezoek in Nederland. We mochten aan zijn oproep gehoor geven. Een groep van zes Navigators studenten vertrok eind augustus naar Bangladesh om de vervolgde kerk daar te ontmoeten. En om de christenen te bemoedigen maar ook zelf bemoedigd te worden. Tijdens de reis mochten we onder andere meehelpen bij een conferentie voor christelijke jongeren. Het was een unieke ervaring waarin we zagen, hoe het is om te leven in een land waar het niet gemakkelijk is om te geloven. De studentenreis naar Bangladesh was opgezet vanuit het partnership tussen NSV en Open Doors.
INTERVIEW
NR2.• SEPT 2016
15
COLOFON NAV. is het relatiemagazine van Navigators. Het verschijnt 3 keer per jaar en wordt aan donateurs toegezonden.
REDACTIE: Marieke Boersma-Lensen (hoofdredacteur) Djurre Verschoor
MEDEWERKERS:
IK GENIET OPRECHT VAN
Matthijs den Dekker, Alycia Homeyer, Mirjam van Klaarbergen, Daan
GEVEN
Jasper Bringsken (23) voelde zich gelijk thuis bij Navigators Studentenvereniging Rotterdam (NSR). Dat je er met een biertje in de hand de hele avond kan kletsen over de zin van het leven, vindt hij fantastisch. Hij groeide er in zijn geloof en leerde veel van NSR-stafleden. Vanaf het begin van zijn studententijd ondersteunt Jasper Navigators. INTERVIEW EN FOTO: MARIËTTE WOUDENBERG
J
asper studeert filosofie en bedrijfskunde aan de Erasmus universiteit. Tussen de bedrijven door dan. Want het liefst is hij actief als maatschappelijk ondernemer volgens Jeremia 29:7. Als ZZP’er helpt hij organisaties en stichtingen op te bloeien met slimme ICT-systemen. Het werkende leven vindt hij eerlijk gezegd ‘relevanter en leerzamer dan studeren’. De student/ondernemer komt uit een christelijk gezin en is zijn ouders erg dankbaar voor hun opvoeding. ‘Ze brachten mij op een liefdevolle manier christelijke normen en waarden bij. Ze leefden voor dat je een persoonlijke relatie met Jezus kunt hebben. God werd daardoor al in mijn jeugd een realiteit. Hij openbaarde zich aan mij in dromen, woorden, gesprekken. Als ik nu niet in God zou geloven, zou dat erg ondankbaar van me zijn.’ Het belangrijkste dat Jasper meekreeg van NSR, was het principe van het een-op-een discipelschap.
‘Net als Jezus deed. Jezus was niet alleen een soort Billy Graham die sprak op grote manifestaties. Hij investeerde juist ook in het individu. Zijn discipelen. Dat principe zag ik terug bij NSR en het hielp mij echt te groeien. Nu ik zelf volwassen ben, pas ik deze vorm van discipelschap bewust toe, want je ziet dat het levenslange veranderingen uitwerkt.’ Vanaf het begin van zijn studietijd ondersteunt Jasper Bringsken Navigators. Hij geniet oprecht van geven. ‘Het maakt me rijker. Daarnaast vind ik het ook belangrijk om de stafleden, die mijn steunpilaren en geestelijke voorbeelden zijn, te helpen hun werk voort te zetten. Je naaste liefhebben als jezelf betekent voor mij ook dat je bewust met geld omgaat. Nadenkt over hoe je het geld dat je van God krijgt, besteedt. Ja ook als je maar een ‘arme’ student bent!’ ‘Bid voor de stad waarheen ik jullie weggevoerd heb. Zet je in voor haar bloei, want de bloei van de stad is ook jullie bloei.’( Jeremia 29:7)
Savert, Bernard Terlouw, Jeanette Vos, Mariëtte Woudenberg Navigators Postbus 18 3970 AA Driebergen Tel.: 0343 - 520104 magazine@navigators.nl www.navigators.nl
ADRESWIJZIGINGEN: adres@navigators.nl
GIFTEN: IBAN: NL74 INGB 0000 0293 40 De belastingdienst heeft Navigators aangewezen als ANBI en daarmee zijn uw giften aan ons aftrekbaar.
VORMGEVING: IDD Concept Creatie Communicatie www.idd.nu
DRUKWERK: Den Hoed Quality Printing www.drukkerijdenhoed.nl Wijk bij Duurstede
ADVERTENTIES: Djurre Verschoor, tel.: 06 – 40 595 120, E-mail: advertentieverkoop@navigators.nl. Onze tariefkaart kunt u downloaden via www.navigators.nl/tariefkaart De redactie is niet aansprakelijk voor de inhoud van advertenties en aanbiedingen in NAV. Overname van artikelen en/of illustraties en foto’s is uitsluitend toegestaan na schriftelijke toestemming van de redactie. ISSN: 2468-0222
Zaterdag 5 november 2016 Melkweg Amsterdam
a ma g mm am rro p grra r o u p u r 8 u , u n s en, 8 4 ps alle op rrk ho o 4 zza sh ks w , o s w m , il s f , m s errs, fil uziek .a.. ke a s ek o.a v no prre an sp v k ie m z l u e e veel m ell v ee e he Capital Kings (USA) nh en
Philippa Hanna (UK) Blanca (USA) Hanne de Vries (NL) I Am They (USA)
Reyer (NL) Rivers & Robots (UK) Jay-Way (NL) Guvna B (UK) CHE Live Band (NL)
Informatie en reserveren
EO.NL/BEAMFESTIVAL
Even over jouw dagelijks brood Je dagelijks werk is je dagelijks brood.
Maar wat als je baan in het gedrang komt door ontslag, reorganisatie of arbeidsconflict? Dan doe je een beroep op RMU-juristen. Professionele adviseurs die opkomen voor jouw belangen. Die niet meteen het mes op tafel leggen, maar een oplossing zoeken die recht doet aan alle betrokkenen. Word lid van de vakorganisatie die zich in alles afhankelijk weet van de Gever van ons dagelijks brood.
Plesmanstraat 68 | Postbus 900 | 3900 AX Veenendaal | T 0318 54 30 30 | E info@rmu.nu | www.rmu.nu
Word lid op www.rmu.nu