woensdag 1 juli 2015
KARAKTER Groene parel met Drentse glans
NATUUR Tijdmachine in de polder
>> 42-43
>> 14-15
WWW.DVHN.NL N 24 UUR NIEUWS
HAREKIEK
Voor één keer Dagblad van Haren Wie Haren zegt, zegt herindeling. Maar ook: Sassenhein, Beatrixoord en de Biotoop. En wat te denken van Onnen, Glimmen en Noordlaren? De gemeente is volop in beweging. Er klinkt een verwoed debat over de toekomst; treedt Haren in het huwelijk met Tynaarlo, blijft het zelfstandig of wordt het toch een fusie met Stad? Wat maakt Haren nou zo Haren, een gemeente waar je de zeldzame steltkluut ziet vliegen, waar asielzoekers met open armen worden ontvangen en waar de krimp (nog) weinig vat heeft op de dorpen. Dagblad van het Noorden ging op zoek naar de ziel van Haren. Hoe? Dat leest u in dit speciale Dagblad van Haren.
Haren schreeuwt om nieuwe huizen LIEKE VAN DEN KROMMENACKER HAREN Afspraken uit het verleden bezorgen Haren vandaag grote zorgen. De gemeente heeft te weinig woningen. Onlangs ging een brandbrief naar de provincie Groningen.
Iedereen wil in Haren wonen. Wethouder Mariska Sloot (Gezond Verstand Haren) is er van overtuigd. Dagelijks krijgt ze verzoeken. Van particulieren die op eigen grond willen uitbreiden. Of van de woningbouwvereniging. Voor de bouw van seniorenwoningen, huizen voor asielzoekers die een verblijfsvergunning bezitten, of het omtoveren van kantoorpanden in woningen. De vraag is inderdaad een stuk groter dan het aanbod, bevestigt Willem Schwertmann, projectleider bouwen bij de gemeente. ,,We kunnen zo duizend huizen bouwen, maar dat mag niet.” Tot 2030 mag Haren ‘maar’ 786 extra woningen krijgen. Hoe dit komt? Door afspraken uit 2004, legt Sloot uit. In dat jaar heeft de regio Groningen-Assen – een samenwerkingsverband tussen de twee provincies Drenthe en Groningen, plus twaalf gemeenten – hun zogenaamde regiovisie samengesteld: een document waarin onder meer staat hoeveel woningen Haren mag bouwen en waar. De overheden zijn in die tijd met elkaar overeengekomen dat Haren 2400 extra woningen mocht krijgen tot aan 2030. Door de economische crisis zijn de afspraken in 2012 herzien: het aantal van 2400 is bijgesteld naar 786. Niet meer bouwen dan strikt noodzakelijk, was het devies. Een begrijpelijke koers, gezien de toenmalige situatie op de huizenmarkt. Woningbouwcorporaties bliezen plannen af, projectontwikkelaars trokken zich terug. Het Harense gemeentebestuur liet projecten varen, of schoof ze op de lange baan. Nu zit het met de gebakken peren. De markt trekt weer aan, investeerders melden zich. De
De verkoop van kavels in Haren-Noord, waar wel gebouwd mag worden, gaat hard. verkoop van de kavels in HarenNoord, een nieuwbouwproject van bijna vierhonderd huizen, gaat hard. ,,En crisis of geen crisis, in Haren wil men altijd bouwen”, zegt Sloot. Maar aan het getal 786 kan niet zomaar getornd: het ontbreekt de gemeente aan een zogenoemde pmpost: een soort ‘nota bene’ in het bestemmingsplan, een joker die achteraf ruimte biedt voor wijzigingen. Veel gemeenten hebben deze wel, Haren niet, en daarmee snijdt ze zich nu in de vingers. Volgens Schwertmann omdat Haren toen het ‘beste jongetje van de klas’ wilde zijn ,,De opdracht was inkrimpen, dat is met veel moeite gelukt.” Maar tijden veranderen. ,,Er dienen zich nieuwe plannen aan die niet in het plaatje
‘Crisis of geen crisis, in Haren wil men altijd bouwen’ van toen passen.” Vooral kwetsbare groepen zijn de dupe, betogen Schwertmann en Sloot. Ouderen die door veranderde wetgeving langer thuis moeten blijven wonen, maar te maken krijgen met een tekort aan seniorenwoningen. Asielzoekers of inwoners die van weinig geld moeten rondkomen, voor wie niet voldoende sociale huurwoningen zijn.
FOTO DUNCAN WIJTING
De gemeente stuurt nu, in een brandbrief aan Gedeputeerde Staten (GS), aan op een gedoogconstructie om toch extra te mogen bouwen. Rolinde Weide, directeur van het samenwerkingsverband regio Groningen-Assen, benadrukt dat Haren de afspraken destijds zelf heeft ondertekend. Ze laat weten dat de brief op de agenda staat. Sloot heeft goede hoop dat er gauw verandering komt, nu er een nieuw college van GS zit en deze week de resultaten verschijnen van een onderzoek naar de woonbehoeften in de gemeente. ,,We hebben onszelf klem gezet”, zegt ze. ,,Ik ben hartstikke blij dat hier zo veel mensen willen wonen, maar nu moet ik ze steeds teleurstellen.”
Tante Annie
T
ante Annie bewoonde met echtgenoot en twee zoons een royale woning boven de poort van de coöperatieve bakkerij De Toekomst aan het Taco Mesdagplein in de stad Groningen. Manlief was de bedrijfsleider van de toen florerende bakkerij voor brood en banket. In die jaren was het plein in de Schildersbuurt een plek van stand. Studenten hadden dit deel van de stad nog niet ontdekt, de statige woningen boden onderdak aan hoogleraren, doktoren, docenten en geslaagde zakenlieden en hun gezinnen. Tante Annie ging graag winkelen in Haren. De binnenstad van Groningen bood alles wat een consument maar wilde, maar Tante Annie stapte liever in de bus naar de groene parel van het Noorden om daar de winkels te bezoeken en het assortiment te bekijken. Veel kocht Tante Annie niet in het dorp. Het huishoudgeld bood nauwelijks ruimte om eens royaal uit te pakken aan de Rijksstraatweg. Maar daar was het Tante Annie ook niet om te doen. Zij hoopte diep in haar hart dat oude bekenden en schoolvriendinnen uit Groningen haar in de winkelstraat zagen lopen. En dan dachten dat Tante Annie een succesvol leven leidde en een partner had gevonden die haar een woonstee met royaal budget in Haren gunde. Tante Annie heeft haar droom nooit waar kunnen maken. Na de dienstwoning in de Schildersbuurt volgden nog tal van adressen in de stad Groningen. De laatste jaren van haar leven bracht ze door in een verzorgingshuis in een zuidelijke stadswijk. Ze woonde op een hoge etage en zag met helder weer de contouren van Haren.
Dagblad van Haren is een eenmalige uitgave van Dagblad van het Noorden. Eindredactie en samenstelling: Lieke van den Krommenacker en Rob de Kam. Vormgeving: Alie Veenhuizen.