Ang Pista

July 22, 2012

“Sa unang araw ng pista ng tinapay na walang pampaalsa, kaugalian nilang magkatay ng batang tupa ng Paglagpas. Sinabi ng mga alagad ni Jesus sa kaniya: Saan mo nais na kami ay pumunta upang maihanda namin ang hapunang Paglagpas upang ikaw ay makakain?13 Kaya sinugo niya ang dalawa sa kaniyang mga alagad. Sinabi niya sa kanila: Pumunta kayo sa lungsod at may masasalubong kayong lalaki na may dalang isang bangang tubig. Sundan ninyo siya. 14 Sabihin ninyo sa may-ari ng sambahayan na kaniyang papasukan. Sinabi ng guro: Saan ang silid-pampanauhin na aking kakainan ng hapunan para sa Paglagpas kasama ng aking mga alagad? 15 Ipapakita niya ang malaking silid sa itaas na may mga kagamitan at nakaayos na. Doon kayo maghanda para sa atin.16 Umalis ang mga alagad at pumasok sa lungsod.

Natagpuan nila roon ang gaya ng sinabi ni Jesus sa kanila. Inihanda nila ang hapunang Paglagpas.17 Nang gumabi na, si Jesus ay dumating kasama ng labindalawang alagad. 18 Habang nakadulog at kumakain, sinabi ni Jesus: Katotohonang sinasabi ko sa inyo: Ipagkakanulo ako ng isa sa inyo na kumakaing kasalo ko. 19 Sila ay nagsimulang nalungkot at isa-isang nagsabi sa kaniya: Ako ba? Sinabi rin ng iba: Ako ba? 20 Sumagot sa kanila si Jesus: Ang isa sa inyo sa labindalawang alagad na kasabay ko sa pagsawsaw sa mangkok, siya iyon. 21 Ang naisulat patungkol sa Anak ng Tao ay siyang mangyayari sa akin. Ngunit sa aba ng taong magkakanulo sa Anak ng Tao. Mabuti pa sa taong iyon kung hindi na siya

ipinanganak. 22 Habang kumakain sila, dumampot ng tinapay si Jesus. Pinagpala niya ito, pinagputulputol at ibinigay sa kanila. Sinabi niya: Kunin ninyo ito at kainin, ito ay aking katawan. 23 Kinuha niya ang saro at matapos magpasalamat ay ibinigay niya sa kanila. Silang lahat ay uminom sa saro. 24 Sinabi niya sa kanila: Ito ang aking dugo ng bagong tipan na nabuhos para sa marami. 25 Katotohanang sinasabi ko sa inyo: Kailanman ay hindi ako iinom ng bunga ng ubas hanggang sa araw na maipanumbalik ko ang aking pag-inom nito sa paghahari ng Diyos. 26 Umawit sila ng isang himno. Pagkatapos, sila ay pumunta sa bundok ng mga Olibo.”

Ipinaliwanag ni Tim Keller na ang Passover meal na ipinag-utos sa Exodus 12:14,

“„And this day shall be unto you for a memorial, and ye shall keep it a feast to the Lord throughout your generations; ye shall keep it a feast by an ordinance for ever.”

Ang Passover meal ay (Sa Hebrew ay Passover Seder, Seyder means "order, arrangement" ay isang Jewish ritual feast na nagmamarka sa simula ng Jewish holiday ng Passover. Ginagawa ito sa gabi ng ika- 14th day of Nisan sa Hebrew calendar, at sa 15th naman sa traditional observant Jews namumuhay sa labas ng Israel. Ito ay tapat sa late March or April sa Gregorian calendar. Ang Seyder ay ritual na ginagawa ng kommunidad o kaya naman ng mga mga henerasyon ng pamilya, at napapaloob dito ang pagsasalaysay ng storya ng kaligtasan ng mga Israelites mula sa pagka-alipin sa ancient Egypt. Kailangang ihanda ito sa isang paraan at may naiibang porma. Ito ay kasama na may apat na puntos kung saan ang presider ay may hawak na baso na may alak, tatayo at ipinaliliwanag ang ibig sabihin ng pagkain.

Kasama sa ritual ang apat na kupita ng alak na nag-rerepresinta sa apat na pangako na ginawa ng Diyos sa Exodus 6:6-7.

Ang pangako na ito ay para (1) sagipin mula sa Ehipto (I will bring out), para (2) sa kalayaan sa pagka-alipin (I will deliver), para (3) sa katubusan (I will Redeem) sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Diyos at para (4) (I will take)baguhin ang relasyon sa Diyos. Ang ikatlong kupita ay iinumin kung saan ang pagkain ay halos matatapos na.

Ang presider ay gumagamit na ng mga salita mula sa Deuteronomy 26 para pagpalain ang mga elemento-ang tinapay, ang damo, ang tupa- sa pamamagitan ng pagpapaliwanag kung paano sila naging simbolo tagapagpa-alala ng iba’t ibang aspeto o anyo ng mga pagkabihag at pagkakaligtas ng mga sinaunang Israelita. Halimbawa, ipapakita niya ang tinapay sa kanila at sasabihin, “Ito ang tinapay ng ating dalamhati o pagdurusa, na kinain ng ating mga ninuno sa kaparangan.�

Si Jesus ngayon ang presider sa Passover meal (Banal na Hapunan) kasama ang mga alagad at isinalaysay ni Mark ano nangyari sa pagtataas ni Jesus ng ikatlong kupita ( I will redeem),

“22 Habang kumakain sila, dumampot ng tinapay si Jesus. Pinagpala niya ito, pinagputul-putol at ibinigay sa kanila. Sinabi niya: Kunin ninyo ito at kainin, ito ay aking katawan. 23 Kinuha niya ang saro at matapos magpasalamat ay ibinigay niya sa kanila.

Silang lahat ay uminom sa saro. 24 Sinabi niya sa kanila: Ito ang aking dugo ng bagong tipan na nabuhos para sa marami. 25 Katotohanang sinasabi ko sa inyo: Kailanman ay hindi ako iinom ng bunga ng ubas hanggang sa araw na maipanumbalik ko ang aking pag-inom nito sa paghahari ng Diyos.�-Mark 14:22-25

Akalain mo ang pagkagulat ng mga alagad, ng pagpalain ang mga elemento at pagpaliwanag ng simbolo, iniwan ni Jesus ang orihinal na skrip na paulit ulit na ginaganap ng bawat henerasyon.

Ipinakita ni Jesus ang tinapay at sinabi, “ Ito ang aking katawan.”

Ano ang ibig sabihin nito? Sinasabi ni Jesus na, “Ito ang tinapay ng aking pagdurusa, ang tinapay ng aking paghihirap, sapagkat pangungunahan ko ang tunay at pangwakas na exodus at dalhin kayo sa tunay at pangwakas na paglaya mula sa pagkaalipin.”

Nuong ancient times, kapag sinabi ninuman, “Hindi ako kakain o iinom hangga‟t….” sila ay gumagawa ng oath o panunumpa. Halimbawa sa Acts 23, may mga tao na nagalit kay Apostol Pablo at sinabi na hindi sila kakain o iinom hagga’t hindi napapatay si Pablo. Para bang sinasabi natin, “Gagawin ko ito kahit ikamatay ko.” Ngunit sa biblical times, ito ay isang sumpa na tinatanggap na siryoso at literal na minamarkahan ng dugo. Ang sumpang ito ay nagsasabi na gumagawa ka ng kasunduan-isang taimtim na relasyon at obligasyon- sa pagitan mo at kausap mo. Para bang pumirma ka ng kontrata. Ngunit itong kasunduan na ito ay naitatag at naselyuhan sa pamamagitan ng pagpatay ng isang hayop, paghati nito sa dalawang bahagi at paglakad sa gitna nito habang sinasabi ang sumpa gaya ng pakikipagtipan ng Diyos kay Abraham (Gen.15:17-20). Ibang beses naman, magbubo ka ng dugo at ipawiwisik mo ito sa iyo habang ginagawa mo ang sumpa. Madugo ito ay nakapandidiri sa atin, ngunit ito ang paraan ng pagsasabi, “Kung hindi ko matupad ang aking pangako, dumanak sana ang dugo ko at hatiin ako sa dalawang bahagi.” Ito ay malinaw ng paggawa ng kasunduan na umiral. Alalahanin ang sinabi ni Jesus ng kunin

niya ang kupita: “Kinuha niya ang saro at matapos magpasalamat ay ibinigay niya sa kanila. Silang lahat ay uminom sa saro. Sinabi niya sa kanila: Ito ang aking dugo ng bagong tipan na nabuhos para sa marami. Katotohanang sinasabi ko sa inyo: Kailanman ay hindi ako iinom ng bunga ng ubas hanggang sa araw na maipanumbalik ko ang aking pag-inom nito sa paghahari ng Diyos”-Mark 14:2325

Ang mga salita ni Jesus ay nagsasabi na ang resulta ng substitutionary sacrifice, mayroon nang bagong kasunduan sa pagitan ng Diyos at tao. At ang batayan ng relasyon na ito ay ang sariling dugo ni Jesus: “ang sarong ito ang bagong tipan na pinagtibay ng aking dugo.” Nang inanunsiyo niya na hindi siya kakain o iinom hanggang tagpuin tayo sa Kaharian ng Diyos, ipinapangako niya na siya ay may walang kondisyon na pangako sa atin: “dadalhin ko kayo sa bisig ng aking Ama. Dadalhin ko kayo sa Pista ng Hari.” Malimit na kinukumpara ni Jesus ang Kaharian ng Diyos sapag-upo sa

malaking piging o pista. Sa Mateo 8, sinabi ni Jesus, “Sinasabi ko sa inyo na marami ang magsisiparito mula sa silangan (east) at sa kanluran(west) at uupo sila sa kanilang lugar sa pista…sa kaharian ng langit.” Ipinapangako ni Jesus na paruruon tayo sa pista ng kaharian kasama siya.

Sa simpleng kilos ng paghawak at pagtataas ng tinapay at alak, sa simpleng salita, “Ito ang aking katawan…ito ang aking dugo,” sinasabi ni Jesus na ang lahat ng pagliligtas, ang naunang sakirpisyo, ang Passover ng tupa, ay lahat tumuturo sa kanya. Gaya nang unang Passover ay ginawa sa gabi bago iligtas ng Diyos ang Israel mula sa pagkakaalipin sa pamamagitan ng dugo ng mga tupa, ang Passover na ito ay kinain sa gabi bago iligtas ng Diyos ang mundo mula sa kasalanan at kamatayan sa pamamagitan ng dugo ni Jesus.

ANG PANGUNAHING PUTAHE Ang huling hapunan ni Jesus kasama ng mga alagad ay humiwalay din sa orihinal na skrip sa ibang paraan. Ng tumayo si Jesus upang basbasan ang pagkain, itinaas niya ang tinapay. Lahat ng Passover meal ay may tinapay. Binasbasan din niya ang alaklahat ng Passover meal ay may alak. Ngunit wala ni isa sa Gospels ay nagbanggit ng main course o pangunahing putahe. Walang binaggit na kinatay na tupa at inihain bilang main course.

Ang Passover ay hindi vegetarian meal of course.

Anong klaseng Passover ang ipinagdiriwang na walang tupang kinatay? Walang tupa sa ibabaw ng

hapag kainan sapagkat ang tupa ng Diyos ay nasa hapag kainan na. Ito ang dahilan kung kaya sa unang pagkakita ni Juan Bautista kay Jesus, sinabi niya, “ Tignan, ang Tupa ng Diyos, na mag-aalis ng kasalanan sa mundo!” (John 1:29).

Ito rin kung bakit sinabi sa Isaiah 53, isinulat ng Propeta tungkol sa Messias: “We all, like sheep, have gone astray, each of us has turned to our own way; and the Lord has laid on him the iniquity of us all. Therefore I will give him a portion among the great, and he will divide the spoils with the strong, because he poured out his life unto death, and was numbered with the transgressors. For he bore the sin of many, and made intercession for the transgressors. He was oppressed and afflicted, yet he did not open his mouth; he was led like a lamb to the slaughter, and as a sheep before its shearers is silent, so he did not open his mouth.”…..“Therefore I will give him a portion among the great, and he will divide the spoils with the strong, because he poured out his life unto death, and was numbered with the transgressors. For he bore the sin of many,and made intercession for the transgressors.”-Isaiah 53:6-7,12 Sinabi ni Tim Keller, sa krus, tinanggap ni Jesus ang kung ano ang marapat sa atin: Ang kasalanan, pagkakasala, pagkasira ng mundo ay bumagsak sa kanya. Sobrang mahal niya tayo kaya kinuha niya ang Banal na Katarungan sa sarili para walang hanggan na lampasan na tayo ng parusa nito.

Mabuting ulitin na sabihin, ” Lahat ng pag-ibig, lahat ng tutuong nakapagbabago na pagibig ay substitutionary sacrifice. Hindi ka pa nakapagmahal ng nasirang tao, hindi ka pa umibig sa nagkasalang tao, hindi ka pa umibig sa nasasaktang tao liban sa substitutionary sacrifice.

Isinalaysay ni Tim Keller ang nabasa niya ilan taon nasa National Geographic na pagkatapos ng sunog sa kagubatan sa Yellow Stone National Park, U.S.A.

Ilang forest

rangers ang nasimulang maglakbay tungo sa itaas ng bundok para tignan ang laki ng nasira o nasunog ng apoy. Isang Ranger ang nakatagpo ng isang ibon na wala nang natira kundi karbon, naninigas na talukap, natatakpan ng abo na nakasiksik sa ibaba ng puno. Medyo na napasuka sa nakakapangilabot na pangitain, itinihaya ng ranger ang ibon ng isang stick- at tatlong maliliit na inakay o sisiw ang kumarimot ng takbo mula sa ilalim ng pakpak ng kanilang patay na ina. Nang dumating ang liyab ng apoy, nanatili

ang ina kaysa tumakbo. Dahil nahahanda siyang mamatay, yung mga nasa ilalim ng kanyang pakpak ay nabuhay. At sinabi ni Jesus, “Jerusalem, Jerusalem! Ikaw ang pumapatay sa mga propeta at bumabato sa kanila na isinusugo sa iyo. Madalas kong ninais na tipunin ang iyong mga anak tulad ng inahing manok na nagtitipon ng kaniyang mga inakay sa ilalim ng kaniyang mga pakpak, ngunit ayaw ninyo.”-Luke 13:34 Tinipon nga niya nag kanyang mga inakay sa ilalim ng kanyang pakpak-at siya ay tinupok. Lahat ng tutuong pag-ibig na nakapagbabago ay malaking halaga – substitutionary sacrifice.

ANG HULING PUTAHE Nang ilarawan ni Lucas ang hapunan sa storya ni Jesus, itinala niya ang ilan pang sinabi ni Jesus. Idinagdag ni Lucas: “Pagkakuha niya ng tinapay, nagpasalamat siya. Pinagputul-putol niya ito at ibinigay sa kanila. Kaniyang sinabi: Ito ang aking katawan na ibinigay para sa inyo. Gawin ninyo ito sa pag-ala-ala sa akin.”-Lucas 22:19 Ang sinasabi ni Jesus na ang pag-ala-ala sa kanya, ang mga alagad at sino man na sumampalataya sa kanya ay kakain ng tinapay at iinom ng saro na magkakasama. Ang gawain ito ay tinawag na “ Hapunan ng Panginoon” o “Lord’s Supper” (1 Cor. 11:20) sa halata at malinaaw na dahilan. Tinawag din itong “Hapag ng Panginoon” (1 Cor. 10:21) “Komunyon,” “Nabasbasan kupita” (1 Cor. 10:16) at “Pagpuputol putol ng Tinapay” (Acts 2:42). Ang tinapay na pinutol, ibinigay at kinain sa Banal na Hapunan ay paalala ng katawan ni Cristo na ibinigay at naputol sa krus para sa ating kasalanan. Ang alak na ibinuhos upang inumin ay paalala ng dugo ni Cristo na itinigis sa krus para sa ating kasalanan. Kaya kapag may kumain ng tinapay at uminom ng alak, na-alala nila ang substitutionary love ni Jesus.

Ang unang Passover meal sa Ehipto ay talagang aktuwal na pagkain. Hindi pa sapat na pumatay ng tupa at ang dugo nito ay ipahid sa post eng pintuan. Kailangan din kainin ang tupa, kailangan isubo ito. Gayun din naman ang Banal na Hapunan ay sa gawi ay isang “pagsubo” sa pagkamatay ni Cristo para sa atin at iangkop o tanggapin natin.

Isinulat ni Mark,

“Habang kumakain sila, dumampot ng tinapay si Jesus. Pinagpala niya ito, pinagputulputol at ibinigay sa kanila. Sinabi niya: Kunin ninyo ito at kainin, ito ay aking katawan.”Mark 14:22 Sinabi ni Jesus, “kunin ninyo.” Pina-aalam sa atin na kailangan natin kunin ang ginagawa niya para sa atin. Kailangan tanggapin ito ng masigla. Pangkaraniwan kapag ibinabahagi ang banal na hapunan ay sinasabi, “ Kumain sa kanya sa pamamagitan ng inyong puso sa pananampalataya.” Hindi mo pakikinabangan ang pagkain kundi mo kukunin at tutunawin. Puedeng ihain sa iyo ang gabundok na masasarap at mabuting pagkain at magutom ka parin at mamatay. Para mapalusog ng pagkain, kailangan kainin mo ito. Hindi makakatulong kahit magaling pa ang pagkakahanda nito kung hindi mo na man gusto at kainin talaga ito. Ang ibig sabihin ng kanin mo ay “heto ang tutuong pagkain na kailangan ko-ang walang kondisyon na pangako sa akin.” Walang makikinabang sa pagkamatay ni Jesus kung hindi kakanin ang pangakong kaakibat sa gawain ng Banal na Hapunan. Kailangan ng personal na relasyon kay Jesus kung nais na maranasan ang perpekto, substitutionary sacrifice na dumating o mapasa-atin.

Ang isa pang bagay ay ang mga Hudyo at nagdiriwang ng Passover sa pagkain kasama ng pamilya. Itong Passover ay family meal. Kung gayon, bakit hinila ni Jesus ang mga alagad palabas sa kanilang pamilya at nagtatag ng Passover meal kasama sila? Ito ay sapagkat gumagawa siya ng bagong pamilya. Sinabi ni Jesus, “Ito ay sapagkat ang sinumang gumaganap ng kalooban ng Diyos, siya ang aking kapatid na lalaki, kapatid na babae at ina” (Mark 3:35). Ang sabi ng isang manunulat, “ Ang nagbubuklod sa Kristiyano na magsama ay hindi common education, common race, common income level, common work, common politics, common nationality, common accents…Ang mga Kristiyano ay nagsasama…dahil iniligtas sila ni Jesu Cristo.. sila ay mga natural na magkaka-away na umiibig sa isa’t isa para sa kapakanaan ni Cristo. Kaya kapag kumakain ka sa Banal na Hapunan, ginagawa mo ito kasama ng mga kapatid sa Panginoon bilang pamilya ni Cristo. Ang pagmamahalang ito ay nakapagbabago ng buhay at gumagawa na malakas na pagkakaisa na para bang pamilya na pinalaki na magkakasama.

Pangwakas, ang Banal na Hapunan ay nagtuturo sa atin sa kinabukasan natin kay Jesu Cristo. Habang pinangungunahan niya ang Banal na Hapunan, sinabi niya ang mga

mangyayari sa dalawang pangungusap lamang, “Ito ang aking dugo ng bagong tipan na nabuhos para sa marami…….Katotohanang sinasabi ko sa inyo: Kailanman ay hindi ako iinom ng bunga ng ubas hanggang sa araw na maipanumbalik ko ang aking pag-inom nito sa paghahari ng Diyos.”

Sinasabi niya na ang Passover meal ay gumagawa ng tunay na Pista na maging posible at gumuguhit ng di matitinag na arko sa mangyayari sa darating na tatlong araw at ang katuparan nito sa darating na panahon.

Binigyan tayo ng Banal na Hapunan ng maliit, ngunit sadyang tutuo. Ito ang unang tikim o karanasan sa darating na panahon. Imaginin mo na nasa Ehipto ka matapos ang Passover. Kung patitigilin mo ang mga Israelita nuon at sabihin, “Sino kayo at ano ang nangyayari dito?” Sasagot sila at sasabihin, “ Ako ay alipin sa Ehipto, sentensiyadong mamatay, ngunit nagtago ako sa dugo ng tupa at nakatakas sa pagka-alipin, at ngayon ang Diyos ay kasama namin at sinusundan namin siya tungo sa pangakong lupain.” Iyan din ang sasabihin ng mga Kristiyano ngayon. Kung nagtitiwala ka sa substitutionary sacrifice ni Jesus, ang pinaka dakilang pinananabikan ng iyong puso ay matutugunan sa araw na umupo ka sa walang hanggang Pista sa ipinangakong kaharian ng Diyos.