okt-nov-dec 2014
Beste wandelvrienden, Het wandelseizoen is nog niet zo lang bezig, maar toch zijn we reeds aan de vierde editie van ons wandelkrantje. Het is sowieso een terugblikken op een prachtig jaar voor onze club. Met het geluk van de weergoden aan onze kant, mogen we opnieuw fier zijn op een prachtige wisselbekerorganisatie. Ikzelf en het voltallige bestuur weten het op prijs te stellen dat alle medewerkers alsook de sponsors en het gemeentebestuur en buitenstaanders op geen inspanning gekeken hebben om die organisatie te doen lukken. Tevens mogen we steeds rekenen op de medewerking van de landbouwers voor het openstellen van bepaalde stukken wandelwegen, wat wijst op een goede samenwerking. Onze oprechte dank aan allen !! Na een korte adempauze konden we met onze jaarlijkse busreis starten : dit jaar naar Willingen (Duitsland). Met het busje bijna vol (47 personen) gingen we er een weekje op uit. Dit jaar hebben de lange afstandswandelaars er ĂŠcht kunnen van genieten, want dagelijks stond er een tocht van zo'n 15 Ă 20 km op het programma,wat best meeviel. Doch ook de andere medereizigers kwamen aan hun trekken door een dagelijkse korte wandeling gecombineerd met een bezoekje hier en daar. Naar ik gehoord heb, is iedereen glunderend in Everbeek aangekomen en zien ze al uit naar een volgende uitstap. Vooraleer af te sluiten, vraag ik ieder lid de busreis naar BlĂŠgny niet te vergeten. Deze gaat door op 05 oktober a.s. Noteer alvast ook onze kaasavond (27 september) op jullie agenda. Ik wens iedereen nog een gezellig wandeljaar en hoop jullie te mogen begroeten op het ledenfeest. Willy
2
3
29/06/2014 - Derde Busreis Schoten en Terhagen Schoten (Antwerpen) – 8e Wijtschotsduvels-wandeling, ingericht door de Wijtschotduvels. Link https://sites.google.com/site/wijtschotduvels/ Van waar de naam van de club? De wandelclub is ontstaan in de wijk "Wijtschot". Bij het bespreken van de naam en het doel van de club, genoten de bestuursleden van het bier "Duvel". Vraag? Welke naam zou onze club gekregen hebben, volgens de biervoorkeur? Voorwaar een moeilijke opdracht! De bezochte clubs zijn aangesloten bij de Vlaamse Wandelfederatie vzw, die ontstond meer dan veertig jaar geleden en groeide in al die tijd uit tot een stevig geheel. Momenteel zijn er 75 wandelclubs lid van deze federatie, goed voor bijna 17.000 wandelaars. Link: http://www.vwf.be/ 30 dappere leden stapten de bus op. Wij kozen de 12 km en bewandelden het gemeentepark van Schoten en de Kanaalzone. Na de start doken wij het groen in (Wijtschot), trokken door een prachtige eikendreef, kwamen uit aan sluis nr. 10, waar het Albertkanaal en
het Kanaal Dessel-Turnhout- in elkaar vloeien. Het Albertkanaal werd precies in 1939, 75 jaar geleden in gebruik genomen. Het was een snelle verbinding tussen de haven van Antwerpen, de Limburge steenkoolmijnen en de Luikse industrie. Het kanaal Dessel-TurnhoutSchoten was klaar over de volledige lengte in 1875. Na 2,2 km, de eerste controle in de kantine van hondenclub de “Moedige bijters” Foto toont ons 2 moedige clubleden aan de toegang. We trokken verder langs het Albertkanaal, waar wij een joggende blonde schone kruisten, onze 2 moedige bijters toonden hun tanden, gelukkig beten ze niet. Kort 4
daarop gingen de hemelsluizen open, het water gutste naar beneden, voor een wijl schuilden we onder statige beuken, kwamen van de regen in de drop, dus maar verder onder de paraplu, zingend “Singing in the rain” en springend over de plassen! Het oorspronkelijk Kempisch karakter van Schoten is stilaan verdwenen. Tot
Schotenhof zijn daar vandaag de getuigen van. De gemeente vervult nog altijd een brugfunctie tussen Antwerpen en de Kempen, tussen stad en platteland. Met haar groene zones blijft Schoten een levende long voor de Antwerpse agglomeratie.Wij kwamen langs lanen met grootse villa’s. Het was niet alleen op het einde van de 19de, begin 20ste eeuw dat rijke Antwerpse lieden en andere welgestelde burgers er een tweede residentie betrokken, nu zijn het 1ste residenties van wellicht kaderleden of vrije beroepen. Nabij de Sint-Cordulakerk konden wij op een gevel volgende levenswijsheid lezen “Geniet van het leven nu uw lampje nog brandt”. 2de controle: in het clubhuis van de Yachtclub Schoten, er bleven toen nog 3,5 km af te leggen.
midden 19de eeuw lag het dorp er stil en onberoerd bij. In de tweede helft van de 19de eeuw kwam de industrialisering met haar fabrieksproletariaat. De nieuwe burgerij, afkomstig uit de stad, bouwde er kasteeltjes, Koningshof en
Wij genoten van de natte wandeling en dronken, het lampje brandde nog, een Trippel Leksken, gebrouwen in Brakel (de Graal). Echt waar! ( Vervolg Schoten volgende blz )
Terhagen Provinciale Wandeldag, ingericht door de Kleitrappers. Link: www.dekleitrappers.be/ Plaats: Terhagen, was vroeger een gehucht van Rumst, werd in 1874 een afzonderlijke gemeente om terug in 1977 te fusioneren met Rumst. Gegroeid als een steenbakkerijdorp, de laatste heeft ook haar deuren gesloten, alleen de lege gebouwen en een museum (link: www.museum-rupelklei.be) herinneren nog aan het verleden. Vervolg Schoten Bezienswaardigheden: het kasteel van Schoten, het kasteel van Villers, waarvan de toren dateert uit het jaar 1267, de Sint-Cordulakerk met een gotisch koor en kruisbeuk uit de 15de eeuw. Behalve het park van Schoten, zijn er ook wel nog andere toegankelijke stukken natuur: ’t Asbroek, het Wijtschot, het domein Vordenstein, de Laarse Beek en het Peerdsbos. Op sportief vlak vergeet de Scheldeprijs niet: een eendaagse wielerwedstrijd, met start in Antwerpen, en aankomst in Schoten.
terug in het dorp, gereed voor de 1ste controle (startplaats). De 2de lus verliep op zanderige grond door oude kleiputten, een prachtig natuurgebied. Het was klimmen om uit de kleiput te geraken. Na de tocht werd een Kleitrapper gedronken, wij reizen
toch om te leren? Prachtige tocht zonder regen. Toelichting. Start in een Het museum is gevestigd in de smidse nette, recent gebouwde loods van de oude steenbakkerij De Beuckelaer. De diverse facetten van de van de ambachtelijke baksteennijverheid gemeente. Wij kozen voor de 8 worden voorgesteld in muurschilderingen en levensgrote km, kwamen beelden die de verschillende taken in de voorbij het kleiputten en kleine gereconstrueerde prachtig werkplaatsen uitbeelden.De geologie van gerestaureerde de streek komt aan bod in een zaal die er gemeentehuis en doken een berkenbos volledig aan is gewijd onder de naam in, waar een zonderling exemplaar « De lagen van Terhagen ». De meeste opviel. Wie meer wil te weten komen over het berkensap verwijzen wij naar de aandacht gaat naar de Boomse klei, de grondstof van de steenbakkerijen in de blog “ Everbeek Boven” van ons Rupelstreek. In een tiental vitrines bestuurslid Robert Godijn (maart 2013) worden ook gevonden fossielen Wij kwamen aan de Waterkant voorbij tentoongesteld. prachtige appartementsgebouwen en Belangrijk voor steenfabrieken was de vervolgden onze weg op de dijk. Ter beschikbaarheid van klei en brandstof, hoogte van het museum kwamen we
zodat veel steenfabrieken zich vestigden in kleigebieden of aan de rand daarvan. Langs de grote rivieren is rivierklei aanwezig, en de gebakken stenen werden vroeger per schip naar de afnemers vervoerd De Rupel is een zijrivier van de Schelde, slechts 12 km lang, zonder bron. Ze ontstaat door de samenvloeiing van Nete en Dijle. Het is een zoetwaterrivier met sterke getijdenstromen. Vroeger breed en ondiep met uitgestrekte veenrijke moerassen op de linkeroever. Ze gaf haar naam aan de Rupelstreek. Rupel en Boomse klei waren altijd met elkaar verbonden. Klei werd tot steen gemaakt en via de rivier vervoerd.
Terhagen
Bronnen: http://www.watereducation.be/download s/watereducation/schelde/Rupel_Algeme en.pdf http://www.schoten.be/ http://www.75jaaralbertkanaal.be/default .aspx?ID=3df9b461-8df8-4b07-a4dfeae89cc98fbe http://nl.wikipedia.org/wiki/Kanaal_Dess el-Turnhout-Schoten Tekst & foto’s: C. S. Lay-out & foto’s: GvdH 5
Inwandeling 21 Juli 2014 Wat een verrassing bij onze aankomst aan het buurthuis “Cordenuit”, het leek niet op een samenkomst van wandelaars maar eerder op een “hondenclubtreffen”! Onze viervoeters waren goed vertegenwoordigd en “Sloeber” was wel één van de luidruchtigsten… (maar voor mij wel de “bra afs te” en, zoals men zegt: mijn kind, mooi kind, dus mijn hond, braafste hond…). Wij waren met zo’n veertigtal deelnemers voor de inwandeling. Na de verdeling van de taken voor onze 34ste wisselbekertocht op zondag 27.07.2014, konden wij een keuze maken uit een korte of langere tocht (+/- 7km of +/- 15km). Denis en ikzelf kozen voor de kortste tocht, samen met nog ongeveer 15 anderen. Met enkele auto’s reden wij naar onze startplaats, de parking aan het einde van de Brakelbosstraat. Maar wat een tocht! Die begon bijna onmiddellijk door… het “Brakelbos”! Wat een mooi parcours. Weer eens “top” voor onze club. Het enige minpunt? De modder na al die regen. Mijn mooie schoentjes om een 6
“kort parcours” af te leggen… die zagen er niet uit! En wat ben ik bang geweest om te vallen. Gelukkig was William er om mij recht te houden en te begeleiden. Alhoewel ik al erger meegemaakt heb was het toch opletten geblazen. Toch heb ik enorm van onze inwandeling genoten. De 1ste stop op de parking van “Châlet Gérard” was deugddoend. Daar stond Patrick ons op te wachten met van alles en nog wat. Even uitblazen na al dat modderige gedoe en dan terug op stap. Wat ik voor ogen had kreeg ik in dit wondermooie bos wel niet te zien, maar het parcours was zo mooi… Toch kreeg ik bij afloop toch nog wat ik gehoopt had: “snuisteren in de apotheek van God”! Inderdaad, van bosvruchten en -kruiden weet ik eigenlijk niet zoveel, maar bij ons eindpunt lonkten het “Sint-Janskruid” en
het “Duizendblad” zo naar mij dat ik er niet kon aan weerstaan om ze af te knippen. Ik zeg wel: afknippen. Zo’n planten mag je niet uittrekken! Ze moeten
blijven en door ze te knippen ga je ze niet beschadigen. Deze 2 enorm goeie planten kan je nu zomaar al wandelend vinden. De natuur heeft ons zoveel te bieden maar spijtig genoeg kennen wij er de eigenschappen niet meer van. Nochtans waren onze voorouders op bijna niets anders aangewezen en tot op heden worden er nog steeds heel veel medicijnen op basis van kruiden gemaakt. Enfin, ik vond deels toch wat ik zocht en heb enorm van deze wandeling genoten zoals iedereen. En waar ik na afloop zo naar verlangde? De steeds zo lekkere boterhammen met gehakt of weet ik veel, die ons zouden opwachten met een lekkere kop koffie. Ze smaken nog eens zo goed in groep na een fikse wandeling.
Odette’s Hoekje In “tijdsnood”…..wat een weelde !
‘t Is al veel te lang geleden, maar nu ben ik terug in mijn pen gekropen…
En daar hadden Claude en RobertO voor gezorgd. Die 2 hadden samen voor een deugddoende mondvoorraad gezorgd,
waarvoor onze allerbeste dank! En, deze keer hadden wij alles mee: poncho, paraplu, reserveschoenen… allemaal niet nodig want: het regende niet! Zo zie je maar dat onze club toch wel héél veel geluk heeft… Het was leuk, fijn, gezellig, moge dit nog héééééééél lang blijven duren.
# sluitster Odette foto’s en lay-out; GvdH
Ik doe dit heel, heel graag, maar ik ben in grote “tijdsnood”! Hoe, waarom, ik weet het niet en ergens…toch wel. Ik wil van alles en nog wat uitproberen, testen, doen, noem maar op. En als ik me ergens in vastklik, dan is er geen houden meer aan. Mijn motto is: ik doe het goed of ik doe het niet. Zo simpel is het. Op het ogenblik dat ik deze “column” schreef (juni 2014), zat alles naar mij te lonken: de aardbeien, de erwtjes, de groene en gele prinsessenbonen, de courgettes, de kervel, de sla, de frambozen, de aalbessen, noem maar op, je kunt het je niet voorstellen wat er toen in de tuin aanwezig was. En dit is nu eens mijn man zijn hobby: tuinieren. En, mijn hobby? Van alles en nog wat experimenteren! Denis is nooit tevreden met enkele kilo’s van dit en enkele wasmanden van dat, maar intussen hebben wij een goed “compromis” kunnen sluiten. Gelukkig maar! Hij kweekt en teelt en doet, en Odette, die doet haar eigen ding: haar m2 tuin, haar bloementuin, invriezen, inpotten, enz…, op haar manier en op haar eigen tempo. Het teveel? Daar doen wij intussen veel mensen plezier mee. Maar, daardoor beleven ook wij veel meer plezier aan onze tuin! Telkens wij ons teveel weggeven zijn anderen zo gelukkig dat ook wij niet anders dan gelukkig kunnen zijn. Dit alternatief kwam er omdat ik, Odette, de stier bij de horens nam!
Op een bepaald moment zei ik tegen Denis: jij kweekt zoveel als je wil en ik bewaar zoveel als ik wil en de rest…, dat geef je aan wie je wil en die zullen er nog gelukkig mee zijn ook! En, het werkt! Nu zijn we allebei blij: Denis leeft zich uit in de moestuin, geeft aan wie hij wil het “teveel” en ik, ik geniet van het onderhouden van onze bloementuin en mijn m2 tuin en ondertussen zijn wij “samen” bezig.! Maar om terug te komen op het onderwerp: “geen tijd genoeg“, besef ik ook wat een “weelde” het is om zich niet te vervelen , bezig kunnen zijn met 1000 en 1 dingen. Ik zou niet gelukkig zijn om de klok tergend traag vooruit te zien gaan,de dagen te verwensen en wachten op de volgende dag. Neen, ik prijs me hemelsgelukkig dat ik in “tijdsnood” zit. Wat een weelde! Zo voelde ik mij op het moment dat ik deze column schreef en ook nu nog… Column van jullie ”#“ Odette.
7
34ste Everbeekse Wandeltochten 27/07/2014
Wandeltrofee het Laatste Nieuws
Proloog. Onze voorzitter, samen met Roberto was dagen vooraf op pad om het parcours uitgestippeld door JeanPierre, meester in het vinden van telkens nieuwe paden, uit te pijlen.
De
inwandeling
op 21/07/2014.
Verzameling geblazen om 09:00 uur. De deelnemers, de hondjes niet meegerekend, waren in opperbeste stemming, ze begroetten elkaar
luidkeels, wat een lawaai. Ook de baasjes waren enthousiast, ideale weersomstandigheden, gelegenheid om te praten … Van de trappen van het buurthuis af, werd vervolgens door de secretaris Jean-Pierre bij afroeping de taken
8
Volgens een artikel in het Laatste Nieuws van 26/07/2014 is ons evenement al jaren één van de wandelklassiekers in Vlaanderen en blijft het een grote trekpleister. De regio is prachtig en de manier waarop we de wandelaars soigneren top. Everbeek staat bekend als een van de mooiste wandelgebieden in Vlaanderen, bovendien is het evenement altijd een beetje een kermis: barbecue, pannenkoekenbak, mattentaartenverkoop, muziek … Het gemeentepersoneel en Natuurpunt hadden alles netjes gemaaid. De wandelaars kunnen nog voor de zondag verkondigd, waarna de hele zomer hun hart ophalen. we verzamelden aan de toegang tot het Brakelbos. De groep werd in 2 gesplitst. Onder de kundige leiding van Willy en Jean-Pierre, legde groep 1, 10km af, groep 2, 20 km. Intussen smeerde en belegde Claude de boterhammen in zaal de Cordenuit. Gewoonte getrouw, werden we onderweg bevoorraad door Patrick en zijn assistenten Roberto en Michel. Iedereen tevreden en omstreeks 15:00 Opbouw. Op donderdag opzetten van de tenten, uur zat de verkenning erop. tafels, stoelen, frigo’s, bierkranen- en andere benodigdheden. Er komt nogal wat bij te kijken. De vrijdag was het de beurt aan de elektriekers van dienst. De Pol kon zoals gewoonlijk zijn expertise laten gelden. Op zaterdag werden de 4 rustpunten afgewerkt, de splitsingspanelen aangebracht en alles was klaar of bijna. Vermoedelijk kwam er nog
meer bij te pas, te veel om op te sommen, doch met inzet en zonder gemor werd alles voor de goede gang van zaken en de renommee van onze club uitgevoerd.
kinderwagens. Dit jaar deden wij enkele nieuwe paden aan, de afdaling Oolstraat naar Lobé was de moeite waard. De wandelaars vonden in de rustpunten het nodige om hun dorst te Zondag 27/07/2014. lessen en hun honger te stillen. De Weersomstandigheden: bij de start bediening verliep vlot, de drank stond bewolking en warm, in de loop van de namiddag soms drukkend warm, doch wij bleven gespaard van onweder. De weergoden zijn ons meestal gunstig, zou de POL hierboven aan het bedieningspaneel zitten? ‘t Zou ons niet verwonderen! De vroege vogels, meestal deelnemers aan de langere afstanden, koel, de mattentaarten en belegde waren vertrekkensklaar voor 06:00. broodjes met kaas of gehakt Enkele, verwoede of gebeten door de smaakten. Het rustpunt Cordenuit wandelmicrobe, parkeerden met hun was pico bello, nergens geniet men, mobilhome de vrijdagavond! onder de bomen op de tonen van muziek, van een frisse drank en spijs. Het deed denken aan de vroegere fancy-fairs uit de jaren zestig, zeventig (de tijd van toen op zijn best). Barbecue.Het was druk voor de bemanning aan de barbecue, alles ging vlot van de hand, te vlot voor sommigen maar niet getreurd, de clubkas dikte aan. De traditionele pannenkoeken, ontbraken niet. De Kaashoeve stond bij de kerk, de ijsjes gingen vlot ter hand. In de hoeve (Fayte) werd gratis lekkere karnemelk bedeeld. Het Roman bierkarretje stond op het parcours van de 42 km.
geserveerd door onze 2 vrouwelijke Ninoofse leden, verleidde. Deelnemers: 2494, 2 bussen. Willy verwachtte er 2500, is hij behalve voorzitter ook nog helderziende? Clubs met het hoogst aantal deelnemers: Padstappers Geraardsbergen 210, Egmont Zottegem 208, Florastappers Gent 116, Hanske de Krijger Oudenaarde 88, Marcheurs de l'Amitié Landenne 57, De Chatons Ronse 53, Postiljon Wandelclub Merelbeke 52, Land van Rhode vzw 48, CSC-Lierde 45, Wandelclub Scheldestappers Zingem 39. Sommigen kwamen van ver: Oostende, Kruikenburg, Tongeren, Brugelette, Les Panards Winennois, Jumet, … Sfeer Wij verwijzen naar de fotoreportages. Beter kan het niet verwoord worden. Afbouw. Aan alles komt een einde, op maandag kraamden wij in de regen op. Hilda en Edmonda doken gelaarsd het BBQ- bad in, de roosters werd deskundig geschrobd, Paul reinigde de vuren. De tenten werden opgeborgen, tafels, stoelen, bakken en vaten op paletten gezet, restjes opgeraapt (een vijftiental zakken). De vrouwen dweilden en kuisten naarstig, meubilair en keuken blonk als nimmer te voor. Tot slot zaten de vrijwilligers rond de tafel voor het traditionele middagmaal (niet het laatste avondmaal, Judas was afwezig) en genoten van een lekkere spaghetti, klaargemaakt door Rita. Dit was het dan, moe maar tevreden
Het parcours verliep voor de meeste langere afstanden grotendeels over wegels en paden in velden en bossen. Dit is een van de pluspunten, op prijs gesteld door de wandelaars die hiervoor speciaal afzakken. Zij houden van klimmen en dalen en komen telkens terug om van de natuurpracht te genieten (de Vlaamse Ardennen op hun mooist in de zomer, ook de Région des Collines viel in de smaak. De 12, 18 en 24 km zijn meest populair. De minder getrainde wandelaars of de gezinnen met blikken wij allen naar de 35ste editie. kinderen genieten van het mooie natuur-landschap zonder afzien. De De frisse Cuvée Rouge, deskundig Tekst:: CS tocht van 6 km was volledig getapt in glazen a.u.b. en vrolijk Foto’s:: RobertO toegankelijk voor rolstoel- en
9
Wandelpaar “Paul en Cécile” dragen Everbeekse club een warm hart toe ! Paul Van Lierde en zijn vrouw Cécile Matthijs, beiden uit Everbeek, zijn momenteel het oudste nog actieve koppel van de Everbeekse Wandeltochten. Toen .zij rond 1993 lid werden van onze wandel club - het exacte jaar is hen ontgaan wandelden zij al geruime tijd op individuele basis en hadden reeds heel wat kilometers in de benen . De jaren daarop hebben zij de club zien groeien en, mede door hun persoonlijke deelname en inzet, zien evolueren tot de bloeiende vereniging die zij nu geworden is. Onze clubredactie mocht hen interviewen en noteerde hier wat Paul en Cécile als wandelpaar voor onze club betekend hebben en nog steeds betekenen.
Natuurliefhebbers in hart en nieren : Paul en Cécile wonen al 43 jaar in hun mooie stek op de Steenberg n° 2. Bij het betreden van hun woonst valt onmiddellijk op dat men hier te doen heeft met gedreven natuurliefhebbers. Vóór het huis ligt een onberispelijk frisgroen gazon, beplant met buxushaagjes in allerlei sierlijke en zelf ontworpen vormen , planmatig afgewisseld met fraai afgezoomde bloemperken die in de zomer zorgen voor een weergaloos kleurenpallet. Wie ooit achter het huis komt waant zich in een Tuin van Eden: een knusse zithoek aan de voet van een klaterende vijverpartij met zicht op een bed van riante rozenstruiken. Langs weerszijden leiden twee kronkelende kasseipaadjes respectievelijk naar de lager gelegen groentetuin en naar een kleine boomgaard. Paul kweekt zelf zijn groenten, op biologische wijze natuurlijk! Op amper 200 m van zijn deur heeft hij nog een tweede grote boomgaard liggen die hem allerlei soorten inlands fruit oplevert. Men moet duidelijk van tuinieren en fruitkweken afweten om dat alles in goede banen te leiden. Jazeker, van hovenieren weten zij heel wat af ! Zij zijn immers al 30 jaar trouwe leden van VELT (Geraardsbergen), een vereniging voor ecologisch leven en tuinieren.
voor hen een boeiend tijdverdrijf, eens met pensioen is het een echte passie geworden. “Op ruststelling” … daar moet Paul om lachen, nooit eerder is hij zo actief geweest, heeft tijd tekort. Er gaat geen dag voorbij of Paul is buiten te vinden tussen al zijn groen. Hij is door zijn lange ervaring, een aangewezen persoon om advies op dat vlak te kunnen geven, hetgeen hij maar al te graag doet aan wie er om vraagt. Vrouw Cécile is even bedrijvig als haar man en zorgt ervoor dat alles er steeds kraaknetjes bij ligt, zowel binnen- als buitenshuis. Ook zij heeft met de jaren groene vingers gekregen. Beiden vullen elkaar zeer goed aan.
Hun hobby’s : voor Paul en Cécile is de zondag als van oudsher steeds een dag van rust en gezonde ontspanning geweest. Om zijn conditie te onderhouden Hun passie : toen ze nog uitwerken ging Paul de zondag voormiddag fietsen terwijl zijn vrouw ondertussen voor een gingen was het verzorgen van hun tuin lekkere zondagse kookpot zorgde. Soms
10
trok hij op pad met Mario, een buurjongen, maar fietste ook veelal alleen. Meermaals vertrok hij in de vroege morgen om zomaar eventjes 50 tot 60 km in de omliggende regio af te leggen. Paul was in al wat hij deed een gedreven type. Vast van overtuigd dat sporten heilzaam werkt, besliste hij achteraf om naast het fietsen de zondagmorgen ook zijn vrouw Cécile wat te gunnen. Ze namen zich in den beginne voor om ’s namiddag samen ergens te gaan wandelen. Zij gingen vrij deelnemen aan georganiseerde wandeltochten in de nabije regio. Van toen af regelmatig opgemerkt in het wandelmilieu, werden ze op een tocht in Flobecq aangesproken door Karel Coppens die mee de wandeltochten op Everbeek hielp organiseren. Karel vroeg hen om zich bij Everbeek aan te sluiten, iets waarover ze eens zouden nadenken. Enkele weken later kregen ze Willy Mortier over de vloer, op dat ogenblik voorzitter van de minivoetbalclub MVC Everbeek dat zich toen ontfermde over de plaatselijke wandeltochten en de verdere organisatie ervan op zich nam. Paul en Cécile tekenden daarop hun aansluiting bij de Everbeekse Wandeltochten, met het stamnummer 282. Sindsdien hadden ze de echte wandelmicrobe te pakken. Haast geen zondag ging voorbij of Paul en Cécile waren ergens op het wandelappel. Leuke opmerking is dat ze er al die jaren
in geslaagd zijn telkens hun auto zeer dicht bij de startplaats te parkeren. Ze hanteren hiervoor een slimme truc en nog altijd met succes, geheimpje dat ze niet graag verklappen. Rade wie kan!
Trouwe wandelleden: van meet af aan zijn Paul en Cécile fervente Everstappers gebleken. Ze kozen gewoonlijk voor de middellange afstanden van om en bij de 20 tot 25 km. In den beginne kregen ze af en toe het gezelschap van het jongere burenkoppel Roger De Couvreur en Baele Linda dat op hun advies zich intussen ook bij de club had aangesloten. Nadien gingen Roger en Linda geregeld ’s morgens wandelen, waardoor zij hun wandelparcours al hadden afgelegd vooraleer ons wandelpaar na de middag aankwam. In 2010 werden Paul en Cécile bij de federatie Aktivia gehuldigd voor 1.000 afgelegde tochten, doch konden wegens ziekte van Paul niet op de huldigingsplechtigheid aanwezig zijn Het jaar daarop mochten zij aanzitten op de Nieuwjaarsreceptie van OostVlaanderen in Sint-Lievens-Houtem en kregen daar een diploma voor 20.000 afgelegde km, ongetwijfeld verdienstelijke prestaties !
Vaste helpers : bij het organiseren van de eigen tochten door de club zelf staan Paul en Cécile altijd op de eerste rij om mee te helpen. Samen met Linda en
Roger, Luc en Rosette, Patrick Tuypens en Annicq, Johan en Ann, Patrick Van Kerckhove en Myriam, vormen ze een vaste en ervaren equipe voor het bemannen van een of andere rustpost. Liefst op een drukke post waar er veel werk om handen is, met hun vingers zitten draaien is niet aan hen besteed. Bij de opbouw en het klaarzetten van het materiaal de dag voordien zijn zij steeds van de partij. Het doet hen deugd te zien hoe netjes de locatie er op de vooravond van de tocht uitnodigend bij ligt, vooral onze thuishaven De Cordenuit met zijn gezellige boomgaard heeft een speciaal cachet. Bij de opkuis de dag nadien is ons koppel ook van onschatbare waarde. Telkenjare, de maandag na de wisselbeker in Everbeek, ontfermt Paul zich samen met trekpaarden Hilda en Edmonda over het reinigen van de BBQstellen , een zeer lastige en vuile karwei waarvoor weinig kandidaten te vinden zijn. Er is al veel uitgeprobeerd om het materiaal degelijk te kunnen ontvetten, vertelt Paul al gekscherend, doch het beste resultaat is echter met de botten of desnoods met de blote voeten in een kuip warm water staan en …wrijven…en wrijven maar …, nietwaar Hilda en Edmonda !
hier terecht met gezag spreken over onze club. Zij hebben niets anders dan superlatieven ervoor: een goed en bekwaam clubbestuur, standvastig, met een rijke ondervinding, volop ten dienste van haar leden. Denk maar aan de regelmatige busreizen naar wandeltochten in andere streken, het gratis bedankingsmaal voor de helpers, de gratis inwandeling van de wisselbeker voor de leden zelf, het jaarlijks geslaagde ledenfeest met spijs en drank naar believen. Vooral de dagelijkse inzet en medewerking van de vrouwen van de bestuursleden vindt Paul hier van cruciaal belang en wil dat hier onderstrepen. Zonder hun gratuite toewijding het ganse jaar door kan het bestuur dat niet volhouden. Ze loven ook de nieuwe redactieploeg voor hun puik werk in het vernieuwde clubblad “Ons Everstapperke”. Bovendien zijn ze mateloos opgetogen over de onderlinge optimale en warme sfeer die er heerst tussen het bestuur en haar leden, iets wat volgens hen bij grote clubs veelal ontbreekt. Zij zouden voor geen geld van de wereld van wandelclub willen veranderen ! .Met de jaren zijn onze Everstappers Paul en Cécile een echte voorbeeldfunctie gaan vervullen van hoe en wat een goede clubwandelaar dient te zijn en wat hij van zijn club mag verwachten. Hoewel zijzelf van nature eerder nederig zijn en wars van elke ophemeling, verdienen ze hier met recht op het ereschavotje te worden gezet voor hun jarenlange inzet voor de Everbeekse Wandeltochten en voor hun onwrikbaar vertrouwen in het clubbestuur. De clubleiding wenst het koppel dan ook verder een goede gezondheid toe en hopen zo nog enkele jaren van hun inzet en diensten te mogen genieten !
Toch liep hun wandelparcours niet altijd over rozen. Paul is immers een viertal keren onder het mes geweest. Eerst werd hij geopereerd aan een meniscus, nadien met succes aan zijn hart. Enkele maanden nadien moest hij een tijdje herstellen van een opgelopen virus. Alsof dat nog niet genoeg was, liet hij zich vorig jaar een nieuwe heup inplanten. Paul is echter altijd een doorbijter geweest en stond tot ieders verbazing telkens na enkele weken terug aan de start van een wandeling. Cécile hield aan haar gewone afstand terwijl Paul langzaam zijn conditie Intervieuw & foto’s: Roberto heropbouwde. In een mum van tijd kon Wenken : met meer dan 20 jaar ervaring Tekst: Cégé hij terug mee met zijn vrouw. mag ons wandelkoppel Paul en Cécile lay-out: Gvdh
11
Bedankt ! Het bestuur van de Everbeekse Wandeltochten bedankt het Gemeentebestuur, gemeenteraadsleden, gemeentelijke diensten, VVVtoerisme Brakel, sponsors, vrijwilligers en leden van onze wandelclub, alsook alle sympathisanten die bijdroegen tot het succes van onze 34ste Wisselbeker-Wandeltocht “ Het Laatste Nieuws “. Wij hopen verder onze gemeente in de kijker te kunnen stellen door de drie wandeltochten die we jaarlijks organiseren.
Colofon Verantwoordelijke uitgever Mortier Willy Clubadres Vercleyen Jean-Pierre Maandagstraat, 24 B-9660 BRAKEL Editie Driemaandelijks clubblad N° 4 : oktober – november – december 2014 Gratis één exemplaar per ledenadres EWT Redactie Godijn Robert, Piron Hilda, Vercleyen Liselot, Spitaels Clairi, Droesbeke Odette, Coördinatie : CéGé Vormgeving Vandenholen Geert Fotografie Vandenholen Geert, Godijn Robert, Monnier Stéphanie
12
Nieuws van de redactieploeg
Coverfoto Op de vierde dag van onze trip naar Willingen deden we de koninginnentocht van de vakantie. Een 20tal km naar de hoogste toppen van de streek: de Bruchhauser Steine ! De klim naar de top was hels en slechts enkelen konden de Everbeekse vlag naast de Duitse plaatsen ;-))
De redactie van ons Everstapperke meldt U met genoegen de recente aanwinst van Odette Droesbeke, levensgezellin van Denis Depessemier en samen met haar man lid van onze wandelclub. Zij is zinnens op geregelde tijdstippen een column te schrijven voor ons clubblad in Odette’s Hoekje onder de schuilnaam “# Odette”, wat staat voor “Hekkensluitster”. Odette heeft vroeger reeds bewezen over schrijverstalent te beschikken. Wij kijken daarom met volle belangstelling uit naar haar toekomstige pennenvruchten en hopen dat zij zich bij ons ten volle gewaardeerd voelt.
Sauerland : 03/08 tot 08/08/2014
Bei uns in Willingen ! De busreis, heen en terug, verliep vlot. Iedereen (47 in totaal) stond goed geluimd voor en na het wandelavontuur, klaar met pak en zak op de gestelde uren. De weersomstandigheden waren ideaal, niet te warm noch te koud, het regende enkel ’s nachts, we hadden het getroffen.
Wachten op de gidsen !
Bono en Sloeber kregen een speciale badge om aan de kamerdeur te hangen ! Hund im Zimmer !!
Het hotel Fürst von Waldeck
wordt door een familie gerund en ligt in het centrum van Willingen. De naam van het hotel, verwijst naar het graafschap van de familie von Waldeck, later verheven tot vorstendom (zie hieronder). Het sfeervolle hotel heeft stijlvol ingerichte comfort kamers, de meeste voorzien van een balkon, allen bereikbaar met een lift. In het restaurant was er keus uit: ’s morgens een uitgebreid ontbijtbuffet en ’s avonds een menu (soep, salad bar, 1 van de 3 hoofdgerechten, dessert). Op donderdagavond werd bij de goulash Kartoffelklössen geserveerd, een traditioneel Duits gerecht. Het viel niet bij iedereen in de smaak. Recepten zijn te vinden op Internet met de zoekterm Kartoffelklösse, laat het u smaken! Het moet niet alle dagen friet zijn (het woord Klösse komt van Klöz = kogel).
13
Wandelwereld Willingen. In de winter is de streek een druk bezocht skigebied. In de zomer wordt de regio vooral aangedaan door motorrijders, mountainbikers en wandelaars. Er valt veel te beleven, voor ieder wat wils, te veel om op te sommen. We konden ons verheugen op wandelpaden, gecertificeerd volgens de strenge regels van de Duitse Wandelsportbond. Het netwerk is van hoge kwaliteit, goed onderhouden, met eerste klas en
De wandelroutes. Er werd volgens kunnen en keus op maandag, dinsdag, woensdag en donderdag, in twee groepen, kortere (groep 1) en langere afstand (groep 2),
onder de kundige leiding van de gidsen Gudrun (met hondje Jule) en Hansi gewandeld. Van luxe gesproken! We kregen enorm veel uitleg: wetenswaardigheden en gebeurde feiten (Toter Mann), plaatselijke gebruiken (Toten weg), planten en kruiden, giftig
Op maandag maakte groep 1 een korte wandeling van een vijftal km in het rozendorp Assinghausen (deelgemeente van Olsberg), ging ’s middags eten in Schloss Bruchhausen met zijn prachtige Rosengarten (rozentuin) en genoot in de namiddag van een huifkarrentocht in de bosrijke omgeving. Groep 2 ging voor een tocht van 15 km en verkende in Olsberg een deel van de Kneippwandelroute. Aan de Tretstelle door het koudste gebied van Duitsland Luisenquelle gekomen, haalde gids ( oefenkamp voor de soldaten) en door een gebied waar in 2007 de orkaan Kyrill lelijk huishield. Na de middagstop in de Ettelberg Hütte bracht de groep nog een bezoek aan de 50 m hoge Hochheide uitkijktoren met aan zijn voet een kunstmatig meer dat ’s winters de sneeuwkanonnen van het nodige water voorziet. De terugtocht verliep bergafwaarts naar Willingen. Gudrun bekertjes uit de rugzak om de dorstigen te laven, voeten, handen en armen werden verfrist. Fris en monter trokken we verder naar de top (Olsberg Gipfel 704 m).
Op dinsdag vertrokken de beide groepen met de bus richting Mühlenkopfschanze van de ski club Willingen, de grootste skischans van en niet giftig, helend, opwekkend, Europa, 156 m hoog, met een potentie verhogend en nog veel meer. hellingsgraad van 31°. Groep 1 trok aan We herinneren ons de historie van de de voet met een railcabine naar boven. Een ervaren skileraar gaf hen uitleg. gouden vinger. Nadien ging het richting Ettelsberg, 14
duidelijke bewijzering. Op alle belangrijke kruisingen staan borden met bestemmingen en afstanden. Banken en hutten van stevige kwaliteit nodigen uit voor een rustpauze. Het was wandelen in het middelgebergte, in de ongerepte natuur, mooie en afwisselende landschappen, beukenbossen, meestal dennenbossen, Hochheidevlaktes, weide- en enige akkerlandschappen, kleine beekjes en vooral op de hoogtes prachtige uitzichten.
hotel-pension Waldruhe werd de groep opgehaald, met bestemming Bad Arolsen waar ze het kasteel uit de 18de eeuw bezochten. Op donderdag kwam het 25 km verder gelegen Winterberg aan de beurt. De bus zette ons af aan het toeristisch kantoor. De stad ligt in de Hochsauerlandkreis op 500 à 800 meter hoogte boven de zeespiegel, in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen. Groep 2 die de wijde omgeving verkende, kwam rond de middag aan de bron van de Ruhr. Tijdens Uitzicht van in de Graf Stolberg Hütte de uitstap liepen we op de waterscheidingslijn tussen de Rijn en de Weser. Terug in Winterberg Groep 2 vertrok met Hansi beneden de laatste rustplaats in Usseln gedragen. In slenterden we langs de vele winkels tot Mühlenkopfschanze voor een langzaam winters met veel sneeuw was het pad klimmende wandeling van 20 km. We onbruikbaar. Het duurde kwamen voorbij een plaats genaamd soms dagen voor men de Toter Mann, waar een persoon die doden kon begraven.
houtskool aan het bereiden was in een meiler (1300°) terecht kwam. ’s Middags werd een frisse pint gedronken en het middagmaal verorberd in de Graf Stolberg Hütte. We wandelden terug naar Willingen via de Toten weg. Waarom Toten weg? Vroeger had Willingen geen kerkhof, de doden werden via dit pad naar hun
Op woensdag, startten de twee groepen aan het hotel in Willingen. Groep 2 vertrok met Hansi aan een kunstig bewerkte verbrande eik, klom op naar de 4 Bruchhauser Steine (Ravenstein, Feldstein, Goldstein en van de vrouwen, Bornstein) en verder naar een van de tevredenheid misschien ook wel van de mannen. grootste en indrukwekkendste Hochheides van West-Europa. De heide Groep 1 ging rechtstreeks op sightseeing naar het komt pas in centrum van bloei aan Winterberg. De het eind van bijeenkomst voor de de zomer. terugtocht was Groep 1 voorzien voor 16:00 bracht een uur aan de ingang bezoek aan van het stadspark. de Na het avondmaal in nabijgeleg het hotel had men op en amper 400m, voor onderaardse de ganse bende leisteengroe ve Christine, volgde daarna over 3 km gereserveerd in de Dorfalm Göbel, voor het pelgrim pad langs de Itterbach een muziek- en dansavond, kwestie van (beek) tot aan de Pelgrimskerk in deftig en in stijl af te sluiten in Schawelefeld. Na het middagmaal in Willingen. 15
tot 1950. Het Openluchtmuseum brengt een doordacht beeld van het vroegere dorpsleven. Men kan oude ambachten aan het werk zien, toont onder meer mandenvlechten, wolverven, schoenmaken, houtdraaien, stro bewerken, vilten en hoeden maken. Hiervoor trekt het Openluchtmuseum meester-ambachters aan. Acteurs verlevendigen op historisch correcte wijze de museumgebouwen en brengen het leven zoals het 100 jaar geleden was. Geprogrammeerde bezoeken Een weinig cultuur is ons niet vreemd. Het Openluchtmuseum Bokrijk. (http://www.bokrijk.be/360/B3D_bo krijk.html)
vervolgens nauwgezet heropgebouwd. Alle gebouwen restaureerde men hierbij tot in hun meest oorspronkelijke kern. Ze komen uit verschillende streken in Vlaanderen. Vlaamse dorpen veranderden niet fundamenteel tussen de late middeleeuwen en de Eerste Wereldoorlog.
Door de gewijzigde erfgoedwetgeving in België en Vlaanderen mogen gebouwen van historische waarde enkel nog 'in situ' geconserveerd worden. Gebouwen uit hun oorspronkelijke context halen en 550 ha groot en gelegen in de elders opbouwen, kan niet meer. Dit gemeente Genk, geopend op 12 april betekent dat de gebouwencollectie 1958. De erfgoedcollectie bestaat uit van het Openluchtmuseum van vele authentieke historische bouwwerken van de late 17e tot einde 19e eeuw, in het bijzonder landbouwhoven en schuren, ook dagelijks belangrijke gebouwen voor het dorpsleven (smisse, school, kerk, herberg en handwerkersgebouwen) zijn in de collectie opgenomen. Er werd gericht gezocht naar gebouwen van historisch bouwtechnische waarde of gebouwen met typische Bokrijk niet meer aangroeit. De stijlkenmerken voor een specifieke collectie omvat eveneens regio. De meeste gebouwen gereedschappen en alledaagse verkeerden in vervallen toestand, gebruiksvoorwerpen die getuigen van werden afgebroken en verplaatst en het dagelijkse leven van de 17e eeuw
16
We spraken met de dorpspastoor. Die had een uitgesproken mening over van alles en nog wat. De champetter was er ook en verwisselde even zijn kepie met de muts van onze voorzitter. Op een bierton wipten enkele van onze leden op en neer … Op het erf van een boerderij, kon onze chauffeur het sturen niet laten en reed rondjes met een oude kruiwagen en sierlijke vracht. Vrolijkheid en gelach ontbraken niet tijdens de uitstappen. Wij gedroegen ons volgens opschrift gelezen op een plakkaat tijdens een der tochten: “Seid frölich und getrost. Es wird euch im Himmel reichlich belohnt werden”. Vertaling: “Verblijdt u en verheugt u, want uw loon is groot in de hemelen”. Mattheüs 5.12. - de zaligsprekingen, toen de Heer de berg opging. Berg opgaan, veroorzaakt nogal wat!
leisteenmijn het begin van de 18e eeuw het oude Schloss Arolsen vervangen door een barok lustslot naar ontwerp van Julius Ludwig Rothweil. Het hoofdgebouw was gereed in 1728. De bouw van het kasteel belastte het vorstendom Waldeck-Pyrmont overmatig. Vooral na de toetreding tot de Duitse Bond liepen de schulden zo hoog op, dat het vorstendom in 1867 een verdrag sloot met Pruisen, waarmee het vorstendom het grootste deel van zijn http://www.willingen.de/nl/reisgids/i zelfstandigheid verloor. In 1918 trad ndoor/bezoekersmijn/ de laatste vorst af. Het kasteel werd overgenomen door de gemeente. De Het delven van leisteen stopte in Koninklijke familie kreeg het 1971. Sindsdien is de mijn voor vruchtgebruik van een deel ervan. bezoekers opengesteld. De George Victor von Waldeckleisteenmijn biedt inzage in de niet Pyrmont, soms George III Victor gestutte kamerwinning uit de 20e genoemd, was van 1845 tot zijn eeuw. Het bezoek onder vakkundige overlijden regerend vorst van begeleiding was voor de deelnemers Waldeck-Pyrmont. Zijn dochter een onvergetelijke belevenis. Emma, geboren in 1858 was de Het Schloss Arolsen. tweede echtgenote van de http://nl.wikipedia.org/wiki/Waldeck Nederlandse koning Willem III, -Pyrmont koningin Wilhelmina was zijn kleindochter. Haar (half)oom, Walraad von Waldeck-Pyrmont, De ondergrondse Christine.
enige zoon uit het 2de huwelijk van Georg III kwam op 14/10/1914 tijdens de 1ste wereldoorlog om in Moorslede.
Ook Residenzschloss Arolsen genoemd, is een 18e-eeuws kasteel in barokstijl, gelegen in Bad Arolsen in de Duitse deelstaat Hessen. Het kasteel diende tot 1918 als residentie van de familie Waldeck-Pyrmont. De voorloper van dit kasteel werd in de periode 1526-1530 door Philip III von Waldeck gebouwd en bleef in gebruik als stamslot van de graven van Waldeck tot 1710. In 1620 werd George Frederik von WaldeckEisenberg er geboren. Frederik Anton Ulrich von Waldeck-Pyrmont liet aan
De Atta-Hölhe in Attendorn. http://www.attahoehle.de/index.php?id=12 Een druipsteengrot. Dergelijke grotten vindt men uitsluitend in kalkbergen (karts) die zich in de koraalrifzones van de Devonische zee (Devon = 3de deel van de oudheid van de geschiedenis van de aarde) vormden. De belangrijkste in water oplosbare stenen zijn kalk en karst. Door rein water worden zij weliswaar niet aangevallen, maar regenwater is niet chemisch rein. Uit de lucht en uit de met planten bedekte bodem neemt het regenwater kooldioxide (CO2) op. De verbinding werkt op de stenen
zoals een zuur en holt het kalkgesteente uit. Een netwerk van wateraders ontstaat, die steeds grotere holle ruimtes uitspoelt. Ten gevolge van de aantrekkingskracht van de aarde zoekt het water zijn weg steeds dieper in de aarde. De bovenste delen van het systeem worden vrij. Wanneer de afzetting onder water gebeurt ontstaan mooie kristallen. Druipt het water direct in een luchtruimte dan ontstaan zuilen in (stalagmiet) of hangende (stalactiet) vorm. Wordt de kalk langs de weg aan het plafond afgescheiden, dan vormen zich sintervlaggen (gordijnen). De groei van deze vormen wordt op ongeveer 1 mm in 10 jaar geschat.
Een bierbrouwerij stond eveneens op het programma maar helaas of gelukkig was ze gesloten. Einde van het verhaal. Aan alles komt een einde, we sloten gewoonte getrouw af in de Colmar in Groot-Bijgaarden. Op de bus trakteerden we de chauffeur en onthaalden de bestuursleden op een hartelijk en welgemeend applaus. Bronnen: Wikipedia en Internet.
Verslag: CS in samenwerking met Roberto en CéGé Foto’s: Stéphanie, Roberto Lay-out en foto’s :GvdH Nvdr: Natuurlijk kunnen hier niet alle foto’s gepubliceerd worden. Voor meer zie onze blog of post je eigen foto’s op onze Faceboekpagina
17
Waar gingen onze Evertjes op stap? Datum Startplaats 06/06 Moorsele 07/06 Sint-Kruis (Brugge) Petegem-aan-de-Leie 08/06 Knokke Hekelgem Asse 09/06 Schendelbeke 10/06 Izegem 11/06 Balegem 12/06 Herselt 13/06 Gent 14/06 Egem Zwalm 15/06 De Klinge Zonnebeke Lombardsijde Opwijk 16/06 Bredene 17/06 Ingelmunster 18/06 Zottegem Roeselare 19/06 Muizen 20/06 Torhout 21/06 Waarschoot Lochristi Torhout Zeebrugge 22/06 Hamme Puurs Ronse 23/06 Gelinden 25/06 Buggenhout 26/06 Waasmunster 27/06 Ursel 28/06 Avelgem Brakel 29/06 Terhagen Marke Schoten Maarkedal
18
Totaal Aantal Soort 515 774 1689 1099 1566 829 1797 437 876 622 699 230 2167 1386 977 716 2216 426 901 1240 446 600 1814 1191 862 723 1073 728 1392 1881 650 586 403 456 861 76 1534 1137 396 692
3 1 8 4 9 1 36 3 10 1 7 2 15 1 2 8 13 1 7 13 2 1 3 2 2 2 1 3 3 35 3 2 4 1 7 1 30 3 30 4
GT GT GT WB WB WB GT GT GT GT WB GT GT WB GT GT WB GT GT GT GT GT GT GT GT GT GT GT WB WB GT GT GT GT GT GT WB WB GT GT
Datum Startplaats 29/06 30/06 01/07 02/07 03/07 05/07
06/07
07/07 08/07 09/07 10/07 11/07 12/07
13/07
14/07 15/07 16/07 17/07 19/07
20/07
Totaal Aantal Soort
Schellebelle 1918 Zoutleeuw 454 Nieuwenrode 438 Bever 1010 Staden 602 Ename 294 Molenstede 877 Deurle 1533 Sint-Stevens-Woluwe 300 Brugge 930 Lokeren 1473 Wolvertem 1494 Lauwe 1321 Sint-Maria-Lierde 1439 Oostnieuwkerke 860 Evergem 352 Grembergen 236 Rollegem-Capelle 281 Heldergem 377 Willebringen 351 Beernem 534 Aalter 668 Grimbergen 788 Oudenaarde 1873 Kanegem 1071 Aalter 1662 Ninove 1418 Harelbeke 1244 Laarne 572 Ingelmunster 1079 Velzeke-Ruddersvoorde 1481 Zarren 516 Lapscheure 790 Kessel-Lo 526 Wolvertem 611 Geluveld 1135 Oordegem 953 Tollembeek 1284 Westende 1105 Bornem 1113
4 2 3 15 4 4 1 3 2 3 1 2 4 30 3 3 2 3 6 1 1 6 3 10 4 2 15 5 2 2 11 1 3 2 2 2 5 22 2 1
WB GT GT GT GT GT GT GT GT GT GT WB WB WB GT GT GT GT GT GT GT WB GT GT GT GT GT GT GT GT GT GT GT GT GT GT GT GT GT GT
Waar gingen onze Evertjes oopp stap? Datum Startplaats 21/07 Bottelare Ruisbroek Krombeke 22/07 Hooglede 23/07 Humbeek 25/07 Melsen 26/07 Aaigem 27/07 Everbeek Bogaarden 28/07 Nokere 29/07 Sint-Eloois-Winkel De Haan 30/07 Zulzeke 02/08 Grammene Onkerzele Izegem 03/08 Oostnieuwkerke Lebbeke Puurs 05/08 Temse Lichtervelde 06/08 Beernem 07/08 Sint-Jan-in-Eremo 08/08 Bornem Bellem 09/08 Moorslede Lennik 10/08 Belsele Oostende Oudenaarde 11/08 Zolder 12/08 Ingelmunster 13/08 Nukerke 14/08 Meise 15/08 Leupegem Oosterzele Beernem Torhout 16/08 Egem Deerlijk
Totaal Aantal Soort 324 252 214 44 66 64 96 685 279 22 93 85 161 163 286 58 49 308 296 45 58 40 58 9993 22 115 143 321 39 156 16 71 115 55 69 145 242 245 68 426
6 3 6 6 4 4 4 117 2 1 3 2 8 1 15 3 2 4 1 3 2 2 2 1 2 3 2 3 2 14 2 6 13 3 2 10 6 2 2 5
GT GT WB GT GT GT GT WB GT GT GT GT GT GT GT GT WB WB WB GT GT GT GT GT GT GT GT WB GT WB GT GT GT GT GT GT WB GT GT GT
Datum Startplaats
Totaal Aantal Soort
16/08 Affligem 1319 17/08 Kruibeke 1773 Wilskerke 292 Ruiselede 2530 Sint-Eloois-Winkel 703 Boutersem 1825 Sijsele 501 18/08 Hasselt 735 19/08 Waardamme 683 20/08 Erwetegem 1332 23/08 Rumst 552 Wervik 663 24/08 Opwijk 2232 Ronse 1746 25/08 Aalst (Limburg) 700 27/08 Sint-Denijs-Westrem 856 28/08 Stekene 581 30/08 Baasrode 879 Loppem 888 Schuiferskapelle 1043 31/08 Galmaarden 1635 Moen 1325 Schelle 1590 Hamme 1886 01/09 Oostnieuwkerke 720
4 1 2 9 1 3 2 1 1 3 2 4 4 23 1 3 3 2 1 3 22 2 3 1 3
GT GT GT WB GT WB GT GT GT GT WB GT WB GT GT GT GT GT GT GT WB GT WB WB GT
Enkele statistieken van de maanden juni, Juli en Augustus 864 deelnames * waarvan 349 deelnames verdeeld over 30 wisselbekers *ĂŠn 515 deelnames verdeeld over 115 gewone tochten
Doe zo voort
19
Retouradres: vzw Everbeekse wandeltochten
Driemaandelijks tijdschrift - P003560 Afgiftekantoor 9660 BRAKEL 1
Mortier Willy Tamelbroekstraat 9 9660 Brakel
P.B.-P.P.
BELGIE(N) - BELGIQUE
Groep 1
vzw Everbeekse Wandeltochten
De herfst op zijn mooist in de Vlaamse Ardennen
2e Natuurtocht Zaterdag 11 oktober 2014 Start in Zaal Onthaal (rechtover de kerk) Sint-Martensstraat, Opbrakel
De harde kern
Afstanden: 6 - 12 - 18 km Inschrijven van 7u tot 15 u Inschrijvingsgeld: Leden € 1,10 - niet leden € 1,50 Gratis bevoorrading zolang de vooraad strekt
die alle lange tochten heeft gedaan !
Organisatie: Everbeekse Wandeltochten www.everbeeksewandeltochten.be
Flyer door Jonathan Dupont
Verantw. uitgever: Mortier Willy, Tamelbroekstraat 9 - 9660 Brakel. Brochure gemaakt met EDITOO, www.editoo.be - E-mail: info@editoo.be - Tel.: 053 63 03 86.
Dolle kever !