Absoluut 15 by Newdays

ABSOLUUT A RCH I T ECT U U R — DESIGN — K U NST — L I F EST Y L E

N°15

H E R F S T— W I N T E R 17 — € 7

â&#x20AC;&#x153;Je moet met de omgeving slapen, dromen, werken. En als je die kan lezen, volgt de architectuur vanzelf.â&#x20AC;?

Bruno Erpicum

THIBAULT VAN RENNE SHOWROOM GENT Mageleinstraat 46 9000 GENT

THIBAULT VAN RENNE ontwerpt en produceert tapijten, handgeknoopte kunstwerken die ondertussen gekend zijn in Europa en Azië voor hun finesse en craftsmanship maar ook voor het ongewoon combineren van tijdloze motieven met hedendaagse kleuren en texturen. Alles kan speciaal voor u op

Op 10 min van afrit Gent

maat en kleur gecreëerd worden. Er zijn ook vele prachtstukken op voorraad waaruit u kan kiezen. Bezoek zeker eens onze showroom.

Bereikbaar via de Kortrijksepoortstraat naar Parking Kouter en Parking Center Ook met het circulatieplan blijven alle parkings in Gent goed bereikbaar

JOIN THE WORLD OF TVR ON W W W .T H I B A U LT V A N R E N N E . C O M

ABSOLUUT VOORAF

Waardenloos is waardeloos “Laat ik duidelijk zijn. Voor mij hebben global consciousness en zakelijke ethiek geen sentimentele waarde, noch zijn het handige vormen van commerciële profilering. Het romantische ideaal van enkel zelfgekweekte groenten te eten en met een bakfiets naar het werk te rijden, interesseert mij helemaal niet. Het is bovendien maar al te gemakkelijk om een groeiend geweten daarmee te bagatelliseren. Onmiskenbaar blijft evenwel dat ik wekelijks benzine tank en soms in de Martino van een Hamburger Special geniet. Is dat inconsequent? Ik vind van niet. Waar het mij om gaat, is dat het niet verlaten van de winner takes it all-houding voor mijzelf steeds moeilijker te verantwoorden valt en dat mij daaraan aanpassen een evolutief gegeven is. Ik ben dus ‘op zoek’ en ik kom daar graag voor uit. Enig gevoel van tekortkoming is mij daarbij volledig vreemd. Mijn mening is dat het niet is omdat je niet helemaal kan voldoen aan een ideaalbeeld, dat je dan maar niets moet doen. Dat zou fout zijn.” “Het is precies wanneer een ondernemer de dagelijkse druk van het pure overleven achter zich kan laten, dat er meer ruimte komt voor een geëngageerde maatschappelijke reflex gebaseerd op feitelijke en mature doorzichten. Dus neen, ik denk dat een grotere zorgvuldigheid en een groeiend ethisch besef niet tegenstrijdig zijn met mijn beroep. Net nu we de jaarlijkse meerwaarde van onroerend goed dreigen te verliezen, moeten we gebouwen beter, waardevoller en bruikbaarder maken. Zoniet vervalt het enige echte argument waarom men erin zou willen investeren. Het is zoals Goethe stelt in ‘Aus meinem Leben. Dichtung und Wahrheit’: ‘Onze wensen zijn voorgevoelens van de bekwaamheden die in ons liggen, voorboden van wat we tot stand zullen brengen. Wat we kunnen en verlangen, krijgt in onze verbeelding al gestalte’.” Lees verder op pagina 94

Anton Gonnissen ABSOLUUT aannemer en uitgever Sint-Martens-Latem, 20 september 2017

N°15

ABSOLUUT

ABSOLUUT ARCHITECTUUR

ABSOLUUT INTERIEUR

ABSOLUUT INTERVIEW

Bruno Erpicum / 02 De architect en de omgeving

In het hoofd van de designer / 18 Belgisch lichtdesign in de kijker

De high-end slow fashion van Eline van Ree / 52 Een nieuwe modestroming naast het reguliere circuit

Woord vooraf / 05 Waardenloos is waardeloos

Doornikse ‘Faculty of Architecture’ / 26 Architectuur als verbindend element in de stad

Villa Berteaux / 08 Sensuele poëzie aan de rand van Brussel Villa Mortsela / 40 Doorkijkwoning mixt landelijk met strak

Taal van de totem / 34 Stapel zuiders exotisme in huis Binnenkijken in een drie-in-één metamorfose / 72 Renovatie van apotheek, woonhuis en praktijk tot bijzonder pand

Coverbeeld: uit de ABS-reportage 'Villa Marroyen', vanaf pagina 72 (Annick Vernimmen)

Madrid Río / 60 Waar architectuur het verschil maakte Absolute favorieten 25 / 47 / 67

INHOUD

herfst - winter 2017

102

110

ABSOLUUT DESIGN

ABSOLUUT T R AV E L

ABSOLUUT H OT IT EMS

Design tussen oost en west / 80 Een blik op Beiroet

Carrara / 102 Het walhalla voor de echte stone addict

Winterbarbecue / 110 Museum, expo & books / 112

Tel Aviv / 88 Stad vol tegenstellingen Column Anton Gonnissen / 94 Waardenloos is waardeloos

Portfolio 48 / 58 / 68 / 78 De FinanciĂŤle Architect / 98 Advies voor slimme vastgoedinvesteringen

Hotspots / 113

Bruno Erpicum Villa Berteaux

ABSOLUUT ARCHITECTUUR

Elke editie gaan twee kenners in gesprek over Belgische architectuur. Dit keer trekken Anton Gonnissen, zaakvoerder van ABS Bouwteam en uitgever van dit magazine, en architect Bruno Erpicum naar Villa Berteaux in Ukkel. Een bewuste keuze van deze laatste. Deze gezinswoning werd in 1936 ontworpen door architect en designer Louis Herman De Koninck, voortrekker van de Moderne Beweging en een groot voorbeeld van Erpicum. De keuze voor Villa Berteaux illustreert perfect zijn missie als architect: streven naar de ultieme eenvoud in architectuur.

VILLA BERTEAUX Sensuele poĂŤzie aan de rand van Brussel

Heeft architectuur opsmuk nodig om aantrekkelijk te zijn? Na eeuwen volharden in neoclassicistische architectuur en een lange periode van sierlijke art nouveau kwam deze vraag voor de generatie van architect en designer Louis Herman De Koninck als een verlossing. Het antwoord luidde het begin van de moderne architectuur in. Ook in de carriĂ¨re van de Belgische architect Bruno Erpicum staat de zoektocht naar de essentie van architectuur altijd al centraal.

In 1983, het jaar van zijn afstuderen en een jaar voor het overlijden van zijn grote voorbeeld Louis Herman De Koninck, trok Bruno Erpicum naar het buitenland om zijn visie verder te ontwikkelen. Ondertussen staan er 34 jaar praktijk op zijn palmares, met vandaag opdrachten in niet minder dan zestien landen wereldwijd. Bruno: “Ook de gebroeders Bourgeois bouwden na WO II een modernistisch oeuvre op, vooral aan de Belgische Kust, maar De Koninck was toch de grote rationalist. Zo herschiep hij de keuken tot een functionele werkplek die de vrouw diende en ontwierp hij de allereerste modulaire keuken. Deze iconische Cubex-keuken groeide al snel uit tot een commercieel succes. In Villa Berteaux werd de Cubexkeuken met kenmerkende halfronde gechromeerde handvaten en kleine schabben met glazen voorraadpotjes om gemakkelijk bij de suiker, bloem of kruiden te kunnen, uitgebreid en in een hedendaags zwart jasje gestoken. De volledige villa werd door de huidige eigenaars met respect

De iconische Cubex-keuken met kenmerkende halfronde gechromeerde handvaten.

voor de architecturale visie van De Koninck tot een hedendaagse woning gemaakt. “Het ontwerp is net zoals bij Le Corbusier een open plan. Dat geeft veel mogelijkheden naar invulling toe. De huidige eigenaars zijn grote De Koninckadepten, maar wilden liever niet in een museum wonen. In het salon is het open boekenrek zonder de oorspronkelijke glazen schuifwand een tijdloos overblijfsel. De Japans aandoende schuifdeur tussen living en bureau werd in de tuin gevonden, gerenoveerd en teruggeplaatst. De open haard is dan weer wel een eigentijdse toevoeging. Met een knipoog naar een realisatie van Mies van der Rohe en in harmonie met de vormentaal van de woning, legt hij mooi de link tussen salon en eetkamer”, aldus Bruno. De kwartsgevel bleef intact, op enkele noodzakelijke onderhoudswerken na. Bruno: “Ooit vierden de eigenaars in de tuin het pensioen van de laatste Belg die de kunst van de kwartsgevel beheerste. Sindsdien ben ik al jaren tevergeefs op zoek naar het juiste recept.”

Architectuur voor de middenklasse Louis Herman De Koninck had niet alleen een bijzondere aandacht voor geschiedenis en vakmanschap, hij deed ook onderzoek naar nieuwe bouwmaterialen en -technieken. “Wat ik apprecieer aan het werk van De Koninck, is dat hij heel vaak prachtige architectuur afleverde voor de middenklasse. Hij gebruikte brute, goedkope materialen, zoals cement en bepleistering, en schiep daarmee verfijnde architectuur die schittert in al haar eenvoud. Ik volg hem daarin, maar vijftien jaar geleden heb ik toch een extra nuance willen leggen. Als we geen decoratie mogen gebruiken, waarom zouden we dan ook de onnodige materialen niet overboord gooien? Mijn werk is conceptueel in die zin dat ik de woning en de omgeving zie als één geheel. Ik kies voor de volledige integratie van alle elementen in één architectuur, van schakelaar over meubilair tot de tuin. Zo hebben we nu een project in Oostduinkerke. We werken daar niet alleen binnen en buiten met beton, we tonen ook de combinatie van zand, cement en steen waaruit

beton gemaakt is. Noem het radicaal, voor mij is het een kwestie van gevoel. Architectuur moet emotie overbrengen en ook Villa Berteaux doet dat. “Dat klopt, het is een subtiel aanvoelen,” aldus Anton, “maar welke factoren zijn dan die mythische sfeerbepalers?” Bruno: “Het is soms moeilijk om daar exact je vinger op te leggen, maar in deze woning heeft het veel met de harmonie van proporties en de poëzie van de lichtinval te maken. Je hebt de verticaliteit van de voorgevel tegenover de horizontaliteit achteraan, het salon is dan weer een exact vierkant en het lijnenspel van de woning vinden we ook terug in de tuin, die perfect ontworpen is naar het beeld van het interieur. Ook de toegang tot de woning vind ik subliem, met het dakje boven de ingang dat overgaat in het rijtje vensters, die op hun beurt het volume vooraan vormen. Van de vijf De Koninck-huizen die ik ken, is dit de absolute topper. Dit huis is sensueel, sexy zelfs. Ik zal er altijd naar streven om dit te kunnen evenaren.”

De open haard is een eigentijdse toevoeging. Met een knipoog naar een realisatie van Mies van der Rohe en in harmonie met de vormentaal van de woning, legt hij mooi de link tussen salon en eetkamer.

â&#x20AC;&#x153;Van de vijf De Koninck-huizen die ik ken, is dit de absolute topper. Dit huis is sensueel, sexy zelfs. Ik zal er altijd naar streven om dit te kunnen evenaren.â&#x20AC;?

Ukkel love

De Japans aandoende schuifdeur tussen living en bureau werd in de tuin gevonden, gerenoveerd en teruggeplaatst.

Villa Berteaux is niet al te groot en toont zich met een kenmerkende simplitude als een verzameling van verschillende werelden. Elke ruimte voelt anders aan, ook het dakterras. Bruno: “Dit huis is een droom, een paradijs, en je hoeft er niet bijzonder rijk voor te zijn. Ik heb al zoveel gereisd in mijn leven, maar ik keer altijd met het grootste verlangen terug naar België. Het is het beste land ter wereld en ik hou van Brussel, omdat het een van de groenste hoofdsteden ter wereld is. Bois de Boulogne, Hyde Park: ze stellen weinig voor in vergelijking met ons Park van Tervuren. De groene verbinding tussen Brussel en Ukkel is de kers op de taart, want in Ukkel is het op een boogscheut van de hoofdstad aangenaam, rustig en vrij betaalbaar wonen. En hier staan we dan, op het dak van een beschermd gebouw.” Anton: “Knap, maar zou je vandaag nog een vergunning krijgen voor een dakterras als dit?” Bruno: “In Ukkel wel. De gemeente heeft topmensen in dienst die zich over de architectuur buigen. Hier haalt een vlotte wederzijdse communicatie het van regelneverij of bureaucratie.” “Dat is geen overbodige luxe”, oppert Anton. “Zeker vandaag niet, met de torenhoge lijst bouwvoorschriften die we als architect en projectontwikkelaar voorgeschoteld krijgen.” Bruno: “Inderdaad, maar evenredig daarmee is ook de kwaliteit van de vakmannen gestegen. Er is een nieuwe wereld opengegaan met de bouwvakkers, loodgieters en elektriciens van vandaag. Het zijn ingenieurs die de capaciteiten hebben om de architect te ondersteunen. En dat laat ons toe om het niveau van precisie af te leveren dat we voor ogen hebben. Architecten creëren niets nieuws, we assembleren. En het is de hoge technologische kwaliteit van vandaag die ons toelaat om ons werk op hoog niveau te doen. Er bestaan nu raamkozijnen van 20 millimeter breed, so what? Als het slecht is voorbereid, heb je er niets aan. De intellectuele voorbereiding van een gebouw, daar schuilt volgens mij de grootste meerwaarde, met daarnaast de uitvoering en het onderhoud. Daarom vind ik het ook van het grootste belang dat er alle tijd voor wordt genomen. Je moet met de omgeving slapen, dromen, werken. En als je die kan lezen, volgt de architectuur vanzelf.”

by ABS BOUWTEAM

EXCLUSIVE SALE

Bel Pascal 0 4 9 5 5 2 4 4 0 5

IN HET HOOFD VAN DE LICHTDESIGNER DE ZUCH T N A A R T IJ DLOOSH EI D De ene lichtdesigner is de andere niet. Van (interieur)architect met ontwerpskills over designer pur sang tot volbloed ondernemer: allemaal definiëren ze licht op hun eigen manier. Maar één wens koesteren ze allemaal: dat hun design het eeuwige leven krijgt.

Design: DOTT tafel- en vloerlamp voor TossB, 2016

SY LVA IN WILLENZ “Ik ben een reductionist. ‘Design is as little design as possible’, zei de Duitse designer Dieter Rams ooit, en daar hou ik me aan. Ik hou van simpliciteit en van elegantie, daarom zijn mijn ontwerpen helder van belijning, maar ook afgerond en sympathiek. Voor ik wist dat ik designer wou worden, droomde ik van een carrière als cartoonist. Ik denk grafisch en teken heel zwartwit, lineair en vaak zelfs tweedimensioneel. In dat opzicht is DOTT voor TossB (foto) het meest cartooneske design dat ik ooit gemaakt heb. Ik streef naar passe-partout design. Het is nieuw, maar voelt vertrouwd aan. Het is minimalistisch, maar nooit saai. Het heeft karakter, een bepaalde identiteit, maar het heeft geen uitgesproken design. Zo past het in verschillende interieurstijlen. Kortom: ik speel graag met archetypes, zonder dat het te letterlijk of te kitscherig gebracht wordt. Kijk naar Torch (ontwerp uit 2008 voor Established & Sons, nvdr). Dat zijn alle lichten van de wereld samengebracht en versimpeld tot één nieuw design. Dat heeft het succes en het lange leven ervan bepaald, denk ik. Als je me vraagt wat licht voor mij betekent, kan ik je overladen met clichés. Dat het magie zou zijn, weet je wel. Dat klopt wel, maar op het einde van de dag zijn we allemaal mensen met simpele behoeften. Wil je meer of minder licht? Daar komt het op neer. Ik ben geen tech geek en al zeker geen domoticafan. Geef me dimbaar licht waarmee ik de ruimte kan shapen en sfeer kan scheppen en ik ben een tevreden mens.”

Sylvain Willenz studeerde aan het Royal College of Art in Londen en begon in 2004 zijn eigen bureau. Hij werkte de voorbije jaren voor onder meer Hay en Durlet en kreeg in 2009 de titel ‘Belgisch Designer van het Jaar’.

Design: Austere, plafond-, tafel-, wand- en vloerverlichting voor Trizo21, 2016

Hans Verstuyft Architecten werd opgericht in 1992. Doorheen de jaren werden de activiteiten aangevuld met interieurontwerp en productdesign. In 2005 werd de samenwerking tussen Hans Verstuyft en Trizo21 bekroond met de Henry van de Velde Award.

H A NS V ERST U Y F T â&#x20AC;&#x153;Licht brengen zonder dat de aanwezigheid ervan opvalt, is een kunst. Ik probeer spaarzaam te zijn met licht. Een bureaulamp zorgt voor meer sfeer dan wanneer je kantoor baadt in algemeen licht. Ik geloof meer in het juist plaatsen van enkele lichtbronnen, in het uitlichten van bepaalde delen om andere zones in het donker te zetten. Die contrasten, die dramatiek: dat vind ik mooi. Ik heb licht altijd bekeken in functie van interieurprojecten. En ik ben voor die projecten altijd al op zoek gegaan naar lichtobjecten die niet op de markt zijn. Zo komt het dat je zelf begint te ontwerpen. In het geval van Austere (foto) was ik op zoek naar een heel fijne armatuur en een soort iel licht dat als een straaltje uit straatlantaarns schijnt. En hoewel alles een product van zijn tijd is, streef ik toch naar design dat trends overstijgt en blendt in verschillende interieurstijlen. Om dat te bekomen, grijp ik graag naar natuurlijke, duurzame materialen, zoals messing. Het heeft een ziel, toont na verloop van tijd imperfecties en wordt mooier. Natuurlijk hoop ik dat het een klassieker wordt. En hoewel ik als interieurarchitect misschien een ruimere blik heb dan een productdesigner pur sang, toch is de focus op het product iets wat respect afdwingt. Zo hebben we voor onze buitendouche Grace inhouse het hele proces van ontwerp tot technische uitwerking doorlopen. Deze werd dit jaar in Miami succesvol gelanceerd. En het smaakt naar meer.â&#x20AC;?

Design: Enzo, hanglamp voor Maison Vervloet 2017

N AT H A L IE DE WE Z “Ik heb altijd gehouden van de link tussen licht en ruimte, maar het is nooit mijn bedoeling geweest om puur lichtdesigner te worden. Ik ben er gewoon ingerold, via mijn lichtdesign in het laatste jaar van mijn studies en via verschillende architectenprojecten tot waar ik nu sta. Maar het cliché klopt: licht is magisch. Je brengt leven in huis, je hebt impact op de omgeving en het is altijd verrassend. In tegenstelling tot mijn ontwerpen voor interieurprojecten, is Enzo (foto) er vrij toevallig gekomen. Isabelle van Maison Vervloet wilde de bulbs in hun pop-upshop pimpen en ik kwam met gebogen banden in messing die de aura van het licht volgen. Zo makkelijk kan dat gaan, ja (lacht). Ik ken mezelf beter met de jaren en dat komt het ontwerpproces ten goede. De zoektocht naar het evenwicht met het technische aspect van lichtdesign, daar ligt vandaag de uitdaging. De technologie verandert zo snel. Vaak is een onderdeel dat je aan het begin van het ontwerpproces vooropstelt, bij de lancering al niet meer beschikbaar. Dat maakt het moeilijk om een stabiel product af te leveren en je wil natuurlijk dat je product de decennia overspant. Het is complex. En hoe trots ik ook ben op mijn ontwerpen die in groten getale in productie gaan, toch wringt het altijd wat dat je commerciële toegevingen moet doen. De dimensie, de kleuren, de materialen: bij unieke privéstuks kan je toch helemaal je ding doen. Zoals bij Endless, de papieren hanglamp van 4 meter die ik deze zomer ontwierp voor in de traphal van een woning. Dat is heerlijk om te doen. Bij Enzo ligt dat anders. Het is een zeer gebruiksvriendelijk product. En ja, in de messing uitvoering refereert de lamp aan het werk van Jules Wabbes en dat wil ik ook niet verbergen. Ik hou van zijn werk, hij was ook een essentialist (lacht).”

Nathalie Dewez volgde in La Cambre een opleiding tot interieurarchitect en werd na de oprichting van Nathalie Dewez Design Studio in 2002 al snel de lieveling van architecten voor maatwerkprojecten. Daarnaast ontwerpt de Brusselse designer ook op vraag van particulieren en voor merken als Hermès, Habitat, Ligne Roset en Moome. Ze werd in 2011 uitgeroepen tot ‘Belgisch Designer van het Jaar’.

Koen Van Guijze richtte in 1996 het lichtstudiebureau accessori op. In 2017 lanceerde hij zijn eerste eigen verlichtingscollectie Sofisticato.

Design: Sofisticato is een nieuw merk van verlichtingsarmaturen, bestaande uit hanglampen, plafond- en railspots, wandlichten, tafel- en staande lampen.

KOEN VA N GUIJZE “Ik zit al meer dan 25 jaar in de lichtbranche. Ik ken alle merken, wat ze aanbieden, waar ze voor staan en ik ben altijd een beetje op mijn honger blijven zitten in mijn zoektocht naar de basic, rudimentaire verlichting. Voor ik mijn zaak startte, heb ik de basis van interieurarchitectuur meegekregen en in 2015, met drie werknemers in dienst, vond ik eindelijk wat meer tijd om te investeren in mijn eigen collectie. Niet dat ik per se een groene jongen ben of wil zijn, maar Sofisticato staat in elk geval wel voor authenticiteit, duurzaamheid en vakmanschap. Alle onderdelen komen uit België, zijn zo goed als allemaal recycleerbaar en worden in een ateliertje in eigen land verzaagd, gelast, geboend, geassembleerd en gemonteerd tot het eindproduct. Het zijn pure basics in ruw of gelakt staal die je kan uitspelen of in alle subtiliteit kan laten meegaan in een interieur, want dat is toch wat ik van een lichtarmatuur verwacht. Het mooiste compliment dat mensen me kunnen geven, is zeggen dat het licht geslaagd is zonder het over het design te hebben. Ik wil dat die verfijnde eenvoud de kracht is van het ontwerp, dat het daardoor multifunctioneel inzetbaar is en de tand des tijds doorstaat. Met het handwerk brengen we het slow aspect in ons merk. Mensen moeten misschien wel even wachten op hun product, maar tegelijk kunnen ze rekenen op maatwerk. Met deze visie voorop heb ik de voorbije jaren met lede ogen de opgang van ledverlichting aanzien. Led geeft licht immers niet 100% kleurecht weer en brengt meer vervuiling met zich mee tijdens het productieproces. Geef mij dus maar een simpele bulb, een socket, een stalen koker en wat bubbelfolie om de lamp en armatuur te beschermen. Niet uit Milaan, maar uit de Kempen. Daar kom je al een heel eind mee weg.”

T U I N EN | Z W EM B A D EN | P O O L H O U S ES | W EL L N ES S

Vantegemstraat 33 - 9230 Wetteren info@becaus.be - www.becaus.be

ABSOLUUT FAVOURITES

# S W E AT E R B R A N D

VALENTINE WITMEUR / Statement sweater Wat doe je als je de trui van je dromen nergens kan vinden? Juist: je ontwerpt hem lekker zelf én het liefst nog tegen een schappelijke prijs. Valentine Witmeur, blogger turned designer, lanceerde twee jaar geleden haar eigen knitwear brand, met een focus op dit geijkte kledingstuk. Volgens Witmeur willen we ons in de winter, meer dan in andere seizoenen, comfortabel voelen in onze kleding, zonder in te moeten boeten aan smaak en stijl. Verwacht dan ook geen basic, neutrale designs in de e-shop van Valentine Witmeur Lab. Nee, deze sweaters zijn uitgesproken statement pieces. Dankzij de verrassende kleurcombinaties en patronen van geometrische vormen, zoals vierkanten, rechthoeken en lijnen, hebben de veelal oversized ontwerpen een originele uitstraling: minimalistisch met een vleugje oldskoolglamour. Witmeur vond het belangrijk om de balans tussen simpel en edgy te behouden: ze moedigt de drager aan de trui naar wens aan te kleden met accessoires zodat die echt past bij diens persoonlijke stijl. Waar de zomertruien vooral bestaan uit lichte materialen zoals katoen, linnen en zijdedraden, kenmerkt de wintercollectie zich door het comfortabele stofgebruik. Witmeur koopt haar kasjmier en de verschillende wolsoorten (merino, angora) in in Italië, waar deze behandeld en geverfd worden door lokale ambachtslieden. Vervolgens komen de (in België bedachte) designs tot leven in een klein, familiaal gerund atelier in Portugal. De kleine oplage waarin de truien geleverd worden, garandeert een gevoel van exclusiviteit. Aan deze luxe hangt een verrassend relatief zacht prijsje: vanaf zo’n 250 euro prijkt er al een ‘Witmeurtje’ in je kast.

https://valentinewitmeurlab.com

Doornikse Faculty of Architecture door Aires Mateus De nieuwe architectuurfaculteit als verbindend element in een gefragmenteerde stad

Sinds maart is Doornik een gerenoveerde Faculty of Architecture rijk. Het omvangrijke project, een combinatie van sloop, herbestemming en nieuwbouw, was in handen van het Portugese architectenbureau Aires Mateus. Geheel in lijn met de Portugese architectuurtraditie, is het eindresultaat minimalistisch en uitgepuurd en ligt de nadruk niet zozeer op ‘vorm’, maar op ‘ruimte’: een belangrijke les voor de studenten volgens het architectenduo.

De architecten vertrokken van architecturale archetypes: de basisvormen van deuren, ramen en huizen. Die directe, haast kinderlijke uiting van ‘architectuur’ keert steeds terug in het solide, minimalistische ontwerp.

Toen de Katholieke Universiteit Leuven in 2013 een wedstrijd uitschreef voor een nieuw gebouw voor de Doornikse architectuurfaculteit, waren de broers Manuel en Francisco Aires Mateus een van de gerenommeerde architectuurbureaus die een ontwerp indienden. Ze namen het op tegen 21 kantoren, waaronder het Franse Lacaton & Vassal en de Belgische studio Robbrecht en Daem, en wonnen. Drie jaar later kunnen de 600 studenten terecht in hun 7000 vierkante meter grote faculteit met een prijskaartje van 6 miljoen euro. Het gebouw – een massief ontwerp van grijs cement – ligt in het historische centrum van Doornik, waar gebouwen uit verschillende periodes en met uiteenlopende identiteiten naast elkaar (be)staan. Een combinatie van sloop, herbestemming en nieuwbouw maakte deel uit van het ontwerp, dat tevens als doel had het stedelijke weefsel te versterken.

De eerste uitdaging waar Aires Mateus voor stond, was het verplicht behouden van een 18e-eeuws klooster, later omgevormd tot ziekenhuis. Om het project zo vlug en goedkoop mogelijk uit te voeren, kozen de broers er daarnaast voor om twee industriële gebouwen te laten staan. Om deze bestaande elementen op een coherente wijze horizontaal en verticaal met elkaar te verbinden én om de faculteit een nieuwe, eigen identiteit te geven, werd een geheel nieuwe structuur gecreëerd. De architecten vertrokken van architecturale archetypes: de basisvormen van deuren, ramen en huizen. Die directe, haast kinderlijke uiting van ‘architectuur’ keert steeds terug in het solide, minimalistische ontwerp. De Belgische blauwe hardsteen en de rode baksteen van de bestaande structuren worden bewust benadrukt door de keuze voor grijs voor de nieuwbouw; een zakelijke, donkere tint die zowel in het interieur als het exterieur terugkeert. Waar de bestaande structuren nu dienstdoen als klaslokalen, een bibliotheek, auditorium en projectruimtes, kreeg

de nieuwbouw de functie van foyer: een multifunctionele, open ruimte die gebruikt kan worden voor vergaderingen, tentoonstellingen en dagelijkse ontmoetingen en die daarmee het kloppende hart van de faculteit is.

OPENBAAR OVERGANGSPUNT Niet alleen de campus zelf bestond uit tegengestelde elementen, ook de wijk waar de faculteit zich bevindt is ambigu: zo grenst ze enerzijds aan een woonstraat en anderzijds aan een industriële buurt. Aires Mateus speelde met dit gegeven door een ingang te maken die, met zijn indrukwekkende portiek, uitkijkt op het industriële gedeelte, terwijl de achteruitgang dan weer refereert aan de schaal en details van de woonwijk. De architecten waren van mening dat de nieuwe campus (inclusief de grote tuin) een ‘openbaar overgangspunt’ van de stad moest worden, waar studenten én stadsbewoners vrij doorheen zouden kunnen lopen.

Het ontwerp van Aires Mateus past binnen een lange traditie van de Portugese architectuur, die al sinds Álvaro Siza en Eduardo Souto de Moura gekend is om zijn expressief minimalisme.

Het hoogtepunt en de blikvanger van de nieuwe faculteit is, volgens het architectenduo, ongetwijfeld de trap. Die kwam op een anekdotische wijze tot stand. Op verzoek van de brandweer moest het eerste ontwerp – een simpele, spiraalvormige trap – om veiligheidsredenen op de schop. In plaats van de trap te verbreden, wat de brandweer graag wilde, besloot Aires Mateus om er een tweede trap bij te plaatsen. Het resulteerde in twee trappen die van hetzelfde punt vertrekken, om vervolgens over en in elkaar te lopen en op hetzelfde punt uit te komen. Daarnaast spiegelt de onderkant van de trap de vorm van de treden, waardoor het geheel aandoet als één groteske optische illusie.

EXPRESSIEF MINIMALISME Het ontwerp van Aires Mateus past binnen een lange traditie van de Portugese architectuur, die al sinds Álvaro Siza en Eduardo Souto de Moura gekend is om zijn expressief minimalisme. Puurheid, eenvoud in het ontwerp, geometrische vormen en het gebruik van gesloten en open delen, wat zorgt voor een dynamisch lichtspel, zijn de kenmerken van de strakke, maar allesbehalve kille stijl. Zelf geven Manuel en Francisco Mateus ook les en waren ze van mening dat het faculteitsgebouw een open en fluïde ruimte moest zijn, waar vrijheid van gebruik bepalend is. Deze visie is getekend door het idee dat ruimtes ‘containers van leven’ zijn en dat architectuur in die zin een ‘incomplete kunstvorm’ is. Uiteindelijk, zo zeiden ze in de pers, krijgt architectuur pas haar bestaansrecht zodra mensen het gaan bewonen. Het is een belangrijke les die de studenten van de Doornikse architectuurfaculteit nu niet enkel zullen leren van de docenten, maar, zo hoopt Aires Mateus, eveneens van de ruimte die hen omgeeft.

TRADITION De traditie van echt vakmanschap

HARINCK n.v.

Heirweg 95, 8710 Wielsbeke, BelgiĂŤ T +32 (0)56 67.40.50 F +32 (0)56 67.40.51 info@frager-fralu.com

www.frager-fralu.com

MINIMAL Huisdeuren in hun puurste vorm

HARINCK n.v.

Heirweg 95, 8710 Wielsbeke, BelgiĂŤ T +32 (0)56 67.40.50 F +32 (0)56 67.40.51 info@frager-fralu.com

www.frager-fralu.com

TA A L VA N D E TOT E M Metalen guirlande small — Madam Stoltz – € 10,5 — Piet Moodshop — www.pietmoodshop.be

Tussen de plooien van het gelikte en gelakte hedendaagse design, ontwaren we op een langzaam ritme objecten van een warmere aard: soms natuurlijk en ruw, dan weer gekleurd en opgefleurd met patronen en franjes. We maakten er folkloristische totems van, een symbolisch statement voor wat meer durf in huis.

van boven naar onderen 1. Lamp — 'Madame Latoque 40 S Black Indoor' — € 525 — Monsieur Tricot — www.monsieurtricot.be 2. Krukje — € 135 — I/Object — www.clouds9000.com 3. Mand Medium Green — Lagoa — € 500 — Destroyers Builders — www.destroyersbuilders.com 4. Plaid ‘Boreal Blanket — Dusky’ — Laend — € 189 — I/Object — www.clouds9000.com

van boven naar onderen 1. Lamp Small — GuriGuri — € 250 — Destroyers Builders — www.destroyersbuilders.com 2. Rubber mand — € 39 — A.PUUR.A Gent — www.apuura.com 3. Hoge zijtafel — Tribo — € 700 — Sep Verboom — www.joias.be 4. Metalen guirlande large — Madam Stoltz — € 13,50 — Piet Moodshop — www.pietmoodshop.be 5. Plaid Parallel Movements — BFGF — € 279 — I/Object — www.clouds9000.com

van boven naar onderen 1. Hangobject — Veia — € 225 — Laura Caroen — www.joias.be 2. Motus Basket High — € 89 — Piet Moodshop — www.pietmoodshop.be 3. Paprika kussenhoes — Madam Stolz — € 69 — Piet Moodshop — www.pietmoodshop.be 4. Bon Bini handdoek — Sabadeco Black — € 45 — Piet Moodshop — www.pietmoodshop.be

Smart Home Solutions Designed for your lifestyle ABS Bouwteam kiest voor haar nieuwe inspiratievilla’s voor de vooruitstrevende technologie van IPBuilding. Energiebesparing, veiligheid, communicatie en comfort worden samengebracht in één gebruiksvriendelijk systeem. Alle functionaliteiten kunnen eenvoudig, veilig en van op afstand bediend worden via smartphone, tablet of pc. Dankzij de specifieke technologie gebaseerd op het internet-protocol (IP) beschik je over een smart building die klaar is voor de toekomst. Kortom een geïntegreerde leef- en woonautomatisering op maat van uw leven.

Voor extra info: www.ipbuilding.com

IPBUILDING Honderdweg 1, 9230 Wetteren | T. +32(0)9 279 89 69 | info@ipbuilding.com

Energiebewust voor uw toekomst Trendsetter in warmtepompen en klimatisatie

VILL A MORTSEL A Doorkijkwoning mixt landelijk met strak Op de plek waar ooit een vervallen boerenhuis in alle anonimiteit stond, herrees enkele jaren geleden Villa Mortsela. De bijzondere nieuwbouwwoning werd van steen één heropgebouwd, maar kon wel het landelijke cachet en de mooie volumes van zijn voorganger behouden. De mooiste eigenschap? Het huis is een doorkijkwoning, zowel in de breedte als in de lengte. Dat geeft een vrij gevoel.

Aanvankelijk waren bewoners Philip en Heidi en hun dochter op zoek naar een pastorijwoning, maar doorheen de jaren evolueerde hun smaak naar een strakke, minimalistische villa en vandaag wonen ze in een nieuwbouwwoning die beide stijlen mooi samenbrengt. Philip: “Door de integratie van een aantal cleane, strakke ruimtes zoals de keuken en de badkamer in een hedendaags landhuis, konden we een subtiele combinatie maken van landelijk en strak.”

MEER RUIMTE, MINDER BUREN Het Oost-Vlaamse koppel kocht de nieuwbouw een drietal jaar geleden casco aan. “Het was een coup de foudre. We woonden al in de streek, in een klassieke woning in een verkaveling, maar waren al een tijdje op zoek naar meer ruimte en minder buren.” Het gezin kocht de cascowoning aan bij ABS Bouwteam en bleef haast volledig trouw aan het oorspronkelijke ontwerp.

Een horizontale as loopt van voor naar achter en de grote vensterpartijen lopen links en rechts gelijk. Het licht valt zo mooi binnen en creëert in elke ruimte een andere sfeer.

IN ELKE RUIMTE EEN ANDERE SFEER Voor het hoofdgebouw recupereerde ABS Bouwteam rode gevelsteen, werd het centrale gedeelte gekaleid en het dak bedekt met gerecupereerde Franse tegelpannen voor een authentieke look. Naast de woning in L-vorm werden op de plaats van de stallen garages gebouwd. Het polyvalente bijgebouw doet dienst als kantoor of als intieme feestruimte en ooit wordt het misschien de studio van de dochter. Samen met de garage kreeg het een dak van oude rode Boomse pannen. De drie terrassen rond het huis volgen de stand van de zon, maar de mooiste eigenschap aan hun woning vinden Philip en Heidi het doorkijkeffect met een horizontale as die van voor naar achter doorloopt en grote vensterpartijen die aan beide zijden gelijklopen. Het licht valt zo mooi binnen en creëert in elke ruimte een andere sfeer. Heidi: “We houden sowieso niet van te veel tierlantijntjes. De keuken is dan ook een moderne, praktische en minimalistische leefruimte en in het salon voel je toch een tikkeltje meer grandeur.”

MOOIE ACCENTEN Onder de woning werd een zeer ruime kelder geïnstalleerd met veel bergruimte en een kleine wijnkelder. Een massieve eiken trap met bloktreden leidt naar de eerste en tweede verdieping, waar zich de masterbedroom bevindt met aansluitend het bureau en salonnetje met opengewerkte nok als doorloopzone naar de dressing. Mooie accenten zijn de ingewerkte verlichting met pleister en het gebruik van witte kalkverf op de muren voor een mooi structuureffect. De badkamer kreeg een extra large inloopdouche met zicht op de tuin en lamelluiken scheiden de slaapkamer van dochter Julie af van haar bureau. Een extra badkamer en een ruime logeerkamer sluiten de bovenverdieping af.

ABSOLUU T TR AVEL

Op de plek waar ooit een vervallen boerenhuis in alle anonimiteit stond, herrees enkele jaren geleden Villa Mortsela, een realisatie van ABS Bouwteam.

ABSOLUUT FAVOURITES

# S W E AT E R B R A N D

WEHVE / sweaters met sociale weefsels Als ‘comfort’ een kledingstuk was, dan was het vast een poncho of een cape. Ontmoet WEHVE (afgeleid van to weave: weven dus), een Belgisch merk dat met de hand geweven en gebreide accessoires aanbiedt met een oorsprong in Uruguay. WEHVE’s bezielster Gesine Holschuh raakte tijdens een reis door dit Zuid-Amerikaanse land zo in de ban van de technieken waarmee de lokale ambachtslieden wol bewerkten (weven, breien en spinnen) dat ze enkele kunstenaars uit deze weefcollectieven selecteerde waarvan ze vermoedde dat zij hun traditionele knowhow wel zouden kunnen aanpassen aan een meer ‘Europese’ stijl. Met de hulp van vriendin Marine Halna du Fretay, die twintig jaar ontwierp voor Hermès, kregen de eeuwenoude kennis en tradities een elegante, hedendaagse vorm. Naast organische merinowol en baby alpaca (uiteraard afkomstig uit Uruguay), incorporeerden Holschuh en Du Fretay materialen als katoen en zijde in de poncho’s, capes en vesten, om deze zo licht en aangenaam mogelijk te maken. De nieuwe herfst/ wintercollectie combineert rijke, diepe kleuren met geometrische zigzagpatronen en Zuid-Amerikaanse tribalmotieven. Het resultaat is een originele en frisse interpretatie van klassieke basics. Toch is het ‘sociale weefsel’ voor het merk minstens zo belangrijk als de fysieke draden waaruit de items bestaan. Inmiddels werken er namelijk zo’n 250 Uruguayaanse en Peruviaanse vrouwen uit vele verschillende dorpsgemeenschappen voor WEHVE én bezoekt Holschuh beide landen nog altijd zes keer per jaar om de weefsters persoonlijk te coachen. Deze nadruk op solidair ondernemerschap leverde WEHVE het fairtrade-etiket op, terwijl Holschuh het tot bestuurslid van Fairtrade International schopte. Het is volgens haar de beste manier om de stem van de vrouw in de sociale maatschappij te doen weerklinken. WEHVE’s nieuwe collectie is in België te koop in onder andere Graanmarkt 13 (Antwerpen), Icon (Brussel) en Ygreque (Luik).

www.wehve.com

LIGHT FALLS

Fotograaf: Dennis Paillard

Bouwheer: ABS Bouwteam Jaar: 2017 Locatie: Melle Concept: Of een ruimte al dan niet aangenaam is om in te wonen, heeft minder te maken met het aantal vierkante meter dan met de hoeveelheid natuurlijk licht dat binnenstroomt. Vanuit die wetenschap bouwde ABS Bouwteam Light Falls in Melle, een project dat de bakens uitzet voor het wonen van de toekomst.

ABSOLUUT PORTFOLIO

“A building has integrity, just like a man. And just as seldom.” Frank Lloyd Wright

Tim Van de Velde Photography

tuinarchitect Frederiek Snaet M o l e n s t ra a t 5 2 c 9 8 6 0 B a l e g e m ( O o s t e rz e l e ) 09 362 80 62 info@tuinensnaet.be w w w.t u i n e n s n a e t . b e

by Slimme aanraakschakelaar - fingerprint-proof glas - kies uw kleur - Qbus.be

DE HIGHEND SLOW FASHION VAN ELINE VAN REE 52

Wie succesvol wil zijn in de mode-industrie, hoeft niet te buigen voor haar wetten. Dat bewijst de Antwerpse Eline van Ree. Deze jonge belofte (28) ontwerpt ĂŠĂŠn collectie per jaar, integreert er recyclagestoffen in en weert milieubelastende verftechnieken. Het resultaat is high-end, maar o zo slow fashion. Want ja, zo kan het ook.

“Ik geloof in een nieuwe modestroming naast het reguliere circuit”

“De mode-industrie is een van de meest vervuilende industrieën. Dat weet iedereen”, steekt Eline van Ree van wal. “Tegen die onwrikbare waarheid in, probeer ik een product af te leveren dat past bij wie ik ben, interessant is voor de consument en commercieel haalbaar blijft.” Toegegeven, Eline Van Ree staat nog steeds aan het begin van haar carrière. What does the girl know? Ze startte haar eigen label een vijftal jaar geleden op tijdens haar verblijf in Barcelona en combineert nu, terug in België, het runnen van haar eigen label met een halftijdse job bij de internationale kledinggigant Lee. “Ik leg mezelf één doelstelling per jaar op. Daardoor groeit mijn label langzaam, maar ik wil het zo. Ik vind dat de juiste manier van werken omdat ik dan volledig achter mijn creaties kan staan en omdat ik dan veel van mezelf in mijn product kan leggen. Ik wil geen massaproduct, maar wel een echt mooi, duurzaam en exclusief product.” Die aanpak legt 54

de twintiger geen windeieren. Begin dit jaar werd Eline in België uitgeroepen tot 'Jonge Belofte' en van die titel maakt ze sindsdien dankbaar gebruik om haar ideeën rond slow fashion te delen. “Ik leerde de principes kennen tijdens mijn stage bij een Catalaanse modeontwerper. Niet dat ze me toen onder de noemer slow fashion werden ingelepeld. Het was gewoon heel logisch, een automatisme. Zo ontdekte ik in de buitenwijken van Barcelona mooie recyclagemagazijnen en gebruikte ik die stoffen voor mijn eerste collectie. Zeker voor jeans, maar ook voor basisstoffen die ik dan ook zelf ging kleuren. Tot ik besefte hoe tijdrovend en milieubelastend het verven van stoffen wel is. Daarom worden mijn prints in mijn nieuwe collectie voor dit najaar en het voorjaar van 2018 gezeefdrukt met watergedragen verf. Dat is milieuvriendelijk én het zorgt voor een authentieke look.”

RECYCLAGESTOFFEN VOOR VOERINGEN EN DENIMS

Is het pure ideologie of de keuze van een starter uit noodzaak? Eline gelooft in een beetje van beiden. “Ik heb het geluk gehad om aan het begin van mijn carrière te hebben geleerd hoe je op een duurzame manier een modelabel kan runnen. Dat het voor een starter toevallig zo ook veel interessanter en haalbaarder is, is natuurlijk mooi meegenomen. Nu mijn werk meespeelt op een hoger niveau, kan ik me bepaalde keuzes niet meer permitteren. Zo moet ik uit kwaliteitsoverwegingen het gebruik van recyclagestoffen beperken tot mijn voeringen en denims. Toch kan ik me niet inbeelden dat ik mijn kleding bijvoorbeeld ooit in India zou laten maken. Het is een continue afwegen: wat vertelt mijn verhaal op de juiste manier, wat is boeiend en betaalbaar voor de consument en wat is commercieel haalbaar? Dat ik blijf focussen op Europese makelij, dat staat vast. En dat ik niet meer dan twee collecties per jaar uitbreng ook.”

“Ik wil geen massaproduct, maar een echt mooi, duurzaam en exclusief product.”

MET TINA MODOTTI NAAR RETAILERS

Dit voorjaar komt de Antwerpse modeontwerpster met een nieuwe collectie naar buiten. Die steekt opnieuw in een typisch minimalistisch, kleurrijk jasje. “De collectie is geïnspireerd op een boek over Tina Modotti, een Mexicaanse fotografe en politiek activiste. Ze was bevriend met Frida Kahlo en wilde vanuit de creatieve onderbuik van Mexico een nieuwe revolutie opstarten. Daarbij geloofde ze hard in het communisme en hoe dat het land zou vooruithelpen. In de collectie zie je de kleurrijke folklore van Mexico in combinatie met de masculiene snitten van de sobere communistische werkuniformen.” Het resultaat is een mooie tussenseizoencollectie die retailers van winter tot lente in de rekken zullen hangen. “Sommige winkelpunten moeten zich nog aanpassen, anderen denken met je mee en dat geeft een fijn gevoel. Ik geloof dat er naast het reguliere circuit ruimte is voor een nieuwe modestroming, met eerlijke, authentieke modelabels die geliefd zijn bij de bewuste consument. Die consument grijpt niet naar de goedkoopste wegwerpkleding, maar kiest voor duurzame kwaliteit die langer meegaat.” 57

LES ENFANTS ROUGES Uitvoerder: Ubalt Architectes Opdrachtgever: privé, student Jaar: 2016 Locatie: Parijs Concept: typische 17e-eeuwse flat van 36 m2 in het hart van de Marais, getransformeerd tot appartement met slaap- en eetkamer, lounge- en werkruimte, keuken en een badkamer. Bijzondere elementen zijn de op maat gemaakte meubels die bovenaan het plafond niet raken en onderaan voornamelijk met spiegels werden bedekt. Zo ziet het appartement er optisch groter uit en ontstond een visueel boeiende compositie. Met accordeon tussenscheidingen en de keuze voor materialen zoals mozaïek en marmer tegenover een volledig witgeschilderd decor werd intensief op structuren gewerkt.

ABSOLUUT PORTFOLIO

MADRID RÍO: WAAR ARCHITECTUUR HET VERSCHIL MAAKTE Volgend voorjaar is het zover: na jarenlang palaveren kan de Vlaamse Regering eindelijk knopen doorhakken rond de overkapping van de Antwerpse Ring. Wie nog twijfelt aan de architecturale en sociale meerwaarde van zo’n gigantisch infrastructuurproject, moet dringend eens naar Madrid. Het project Madrid Río reeg de voorbije jaren niet enkel de architectuurprijzen aaneen, het gaf de Spaanse hoofdstad ook een heel nieuwe dynamiek.

Een trotse papa begeleidt dochterlief op haar fietsje. Een rollerskater zoeft voorbij, terwijl een paar senioren op een fraai vormgegeven bank van het schitterende nazomerweer genieten. Welkom in Madrid Río, zonder enige twijfel een van de meest ambitieuze én best geslaagde stadsvernieuwingsprojecten van het voorbije decennium in Europa. Het lijkt amper te bevatten, maar waar je vandaag vooral kwetterende vogels hoort, passeerden tien jaar terug nog vele tienduizenden auto’s per dag. Anno 2017 is de Madrileense binnenring M-30 hier over een lengte van ruim zeven kilometer onder de grond gestopt. Erboven kwam een schitterend ontworpen park van ruim 120 hectare, op maat van de hele stad. “Meer dan 30.000 bomen en 450.000 struiken hebben we aangeplant”, klinkt het trots bij het Madrileense stadsbestuur. “Daarnaast biedt het park zo’n dertig kilometer fiets- en wandelpaden, 33 sportvelden en skatepistes, talloze speeltuintjes en een klein stadsstrand.”

LIJDENSWEG De aanleg van Madrid Río was nochtans allesbehalve een walk in the park. Het was een lijdensweg, zowel voor de omwonenden als voor de architecten en ontwerpers. Toen het stadsbestuur in 2003 voor het eerst met de plannen uitpakte om een deel van de razend drukke binnenring te overkappen, volgde massaal protest van de buurtbewoners. “Goed voor jarenlange overlast en compleet megalomaan”, klonk het op alle banken. Maar zie, vijf jaar nadat de binnenring deels werd ‘begraven’ en het park officieel werd ingehuldigd, heeft de bevolking de nieuwe groene stadslong omarmd. Voor tienduizenden Madrilenen is Madrid Río nu de favoriete plek om ‘s avonds te ontspannen of in het weekend met de hele familie van de zon te komen genieten.

ZUURSTOF Architect Ginés Garrido, partner van het bureau Burgos & Garrido, ontvangt ons in zijn kantoor op een boogscheut van het park. Samen met enkele kleinere bureaus tekende hij voor het concept en de aanleg van Madrid Río. “Dit project heeft niet enkel het leven veranderd van enkele tienduizenden buurtbewoners, het heeft de hele stad – reken ruim drie miljoen inwoners – getransformeerd. Een echte stadskanker is vandaag een plek geworden waar de hele stad naartoe trekt, maar er is meer: dit project heeft de veelal verpauperde wijken die vroeger aan de andere kant van de stadsring lagen opnieuw in de stad gebracht. De binnenring en de rivier Manzanares – die parallel liep met die ring – sneden de stad in twee. Dat is anno 2017 voltooid verleden tijd. Het park vormt nu ook de verbinding met andere groene zones buiten de stad, waardoor we deze relatief jonge en nog altijd snelgroeiende stad meer zuurstof hebben kunnen geven. In alle betekenissen van het woord.”

OMGEKEERDE AANPAK Toen het stadsbestuur in 2003 voor het eerst op de proppen kwam met het plan om een flink gedeelte van de binnenring én de rivier onder de grond te stoppen, was er van een park nog geen sprake. “Het stadsbestuur had helemaal geen visie, en dat is meteen ook de bron van heel wat ellende geweest,” blikt Garrido terug. “Pas in 2005 schreven ze een wedstrijd uit en begrepen ze dat ons voorstel een veel ruimere impact zou hebben dan enkel maar de aanleg van een park. De buurtbewoners werden veel te laat en veel te weinig ingelicht. Voor dit soort projecten moet je voldoende tijd en geld uittrekken om alle betrokken partijen heel grondig te informeren. Je moet de omwonenden echt meekrijgen en overtuigen van de meerwaarde die er ook voor hen in zit. Dat is hier nooit gebeurd: de ondertunneling van de stadsring was vooral een politiek prestigeproject van de toenmalige burgemeester. Hij zag het puur als een infrastructuurproject om de verkeersdrukte onder controle te krijgen, en dat kon blijkbaar niet snel genoeg gaan. Ze hadden het net omgekeerd moeten aanpakken: eerst de totaalvisie, de stad en de tienduizenden betrokken buurtbewoners aantonen wat dit project kon teweegbrengen, en pas daarna de praktische invulling ervan.”

Architect Ginés Garrido, partner van het bureau Burgos & Garrido: "Dit project heeft niet enkel het leven veranderd van enkele tienduizenden buurtbewoners, het heeft de hele stad – reken ruim drie miljoen inwoners – getransformeerd."

VIER MILJARD Over het prijskaartje van Madrid Río is de voorbije jaren al heel veel inkt gevloeid. De aanleg van het park kostte zowat 420 miljoen euro, en afhankelijk van de bron loopt de totaalprijs van het project op tot 4,5 à 7 miljard euro. “Dat laatste bedrag is absoluut overdreven”, klinkt het bij Garrido. “Reken maar op goed vier miljard euro. Dat is veel geld, absoluut, maar is het ook onverantwoord veel? Ik vind van niet, en niemand heeft die evaluatie ook ooit echt ernstig gemaakt. We spreken hier over een project dat minstens dertig jaar en wellicht zelfs vijftig jaar mee zal gaan, en waar drie miljoen mensen de vruchten van plukken. Deze stad groeit nog altijd en dus is er absoluut nood aan projecten die mensen fysiek en mentaal verbinden en ze meer zuurstof geven. Vandaag is Madrid Río de lievelingsplek van de Madrilenen geworden en is de totale waarde van de duizenden appartementen die nu aan het park grenzen met zowat een miljard euro gestegen. Eerlijk: dit had ook ik nooit durven dromen.”

Zes internationaal befaamde ontwerpteams trokken de voorbije maanden de Antwerpse wijken in om er hun oor te luister te leggen bij de burgers met het oog op de overkapping van de Ring. Elk team kreeg een deelsegment van de Ring toegewezen. In de loop van volgend jaar zal intendant Alexander Dâ&#x20AC;&#x2122;Hooghe een selectiedossier opstellen dat de Vlaamse Regering moet toelaten om op basis van een kwalitatieve en kwantitatieve analyse te beslissen welk deel van de Ring eerst wordt overkapt. De zes teams werden geselecteerd na een internationale wedstrijd waarop meer dan 200 bureaus en meer dan 30 teams intekenden. Bij de genomineerden zaten onder meer het Belgische BUUR, de Italiaanse Studio Paola ViganĂ˛ en het Franse architectenbureau Agence Ter.

SINT-MARTENS-LATEM

Maenhoutstraat 31/B 9830 Sint-Martens-Latem - www.fidauro.be

like us on facebook

ABSOLUUT FAVOURITES

# S W E AT E R B R A N D

EMELY VAN IMPE / Uniseks sweaters Het boek ‘Wit Knits’ van George Hostler boordevol foute jarentachtigtruien, daar haalde Emely Van Impe de mosterd voor haar piepjonge sweater- en sjaalcollectie. “Echt megawijs”, aldus de Gentse ontwerpster. Maar ook de eclectische stijl van de Italiaanse architect Ettore Sottsass drukte een duidelijke stempel op haar ontwerpen. Dat is niet toevallig, want in haar kinderjaren woonde Emely in een huis van zijn hand. “Een badkamervloer met poederroze glazen tegeltjes, meubels met allerlei gekke vormen en patronen: voor mij was het volstrekt normaal.” Emely’s collectie is grafisch, speels en kleurrijk tegelijk. Ze bevat dus echte eyecatchers. Haar statementsweaters gaf ze Belgische namen, zoals Gust, Jacques, Antoine of Walter, die laatste naar de verantwoordelijke van het breiatelier in Sint-Niklaas waar haar liefde voor knitwear ontstond. De collecties van Emely worden zoveel mogelijk in eigen land geproduceerd. Ze zijn uniseks voor volwassenen en kinderen.

DELPHINE OTTE

www.emelyvanimpe.be

ABSOLUUT PLAZA Uitvoerder: ABS Bouwteam Jaar: Opening najaar 2018 Locatie: Sint-Denijs-Westrem Concept: Multifunctioneel gebouw met winkels, kantoren en appartementen. Future proof, off-grid en bloedmooi heeft dit vastgoedproject de ambitie om de grenzen van investeringsvastgoed te verleggen naar een win/ win/win voor de belegger, de gebruiker en de maatschappij.

ABSOLUUT PORTFOLIO

“Met esthetische inzichten blijk je in mijn beroep echte meerwaarde te kunnen toevoegen. Goede ruimtelijke ordening heeft impact. Je creëert mogelijkheden om aangenaam samen te leven en te werken.” Anton Gonnissen

ONTDEK DE WERELD VAN TERRA: EEN VLOER- & WANDAFWERKING MET BETONLOOK.

TADELAKT FINISHING Terra dankt zijn succes aan de natuurlijke waterafstotende kwaliteiten en de zachte structuur. Ideaal voor badkamers, douches, keukens, vloeren, trappen, muren, meubels, ...

Brialmontlei 2, 2018 Antwerpen T. +32 (0)3 232 71 06 - info@terra-international.be www.terra-international.be

Ecologische en economische energie-oplossingen

www.ecosolarenergie.be â&#x20AC;˘ info@ecosolarenergie.be

Binnenkijken in een drie-inĂŠĂŠn metamorfose Renovatie van apotheek, woonhuis en praktijk tot een bijzonder pand.

In het centrum van Laarne, naast de pastorij, bevindt zich de apotheek van Diane Marroyen. Ze nam de zaak over van haar werkgever, kocht het aanpalende huisje en besliste om de apotheek uit te breiden, de woonst te renoveren en plaats te voorzien voor praktijkruimtes die ze verhuurt. Het werd een intensieve totaalmetamorfose van een gesloten bebouwing in de dorpskern.

Eigen aan dit project was de complexiteit ervan. Het pand moest onderverdeeld worden in drie verschillende entiteiten met elk een eigen toegang, zonder dat de onderlinge verbinding verloren ging. Bovendien brengt een gesloten bebouwing in een dichte dorpskern sowieso een aantal bouwtechnische en praktische uitdagingen met zich mee.

Wishlist: trap met zwevende treden Het pand ligt ingesloten met het privégedeelte aan de achterzijde. In de tuin zijn het overloopzwembad en de permanente barbecue bijzondere eyecatchers. De privéwoning bestaat uit drie bouwlagen die dankzij een vide de gewenste openheid kregen. Over de drie verdiepingen verdeeld bestaat de woning uit een grote, open ruimte met keuken, eethoek en zithoek, een slaapkamer met extragrote badkamer en dressing, een bureau en een zolder

met afgewerkte badkamer die de mogelijkheid biedt tot het creëren van twee à drie extra slaapkamers. Ook aanwezig: een trap met zwevende treden afgewerkt met Wengé-hout. Een andere blikvanger is de muur langs de trap. Die werd bekleed in beige Dei Medici-natuursteen van Hullebusch en afgewerkt met een handgreep in massief messing. Ook de gitzwarte Gyrofocus-haard van Focus springt in het oog.

Eyecatchers: de gitzwarte Gyrofocus-haard en de muur langs de trap, die werd bekleed met natuursteen en werd afgewerkt met een handgreep in massief messing.

De volledige achtergevel is één grote glaspartij van vloer tot plafond. Het Hi-Finityschuifraam met fijne profielen in zwart aluminium is een primeur in België.

Eén grote glaspartij Op de benedenverdieping loopt de keramische tegelvloer met betonlook door naar de betonnen terrasvloer. De volledige achtergevel is één grote glaspartij van vloer tot plafond. Het Hi-Finity-schuifraam met fijne profielen in zwart aluminium is een primeur in België. Het bestaat uit zes delen, waarvan de vier middelste elektrisch kunnen openschuiven.

WABI penthouse Uitvoerder: Platau, zet collabs op met professionals uit de werkvelden design, architectuur en urbanisme. Opdrachtgever: privĂŠ, familie van vier. Jaar: 2016 Locatie: Beiroet, Libanon Concept: renovatie van een penthouse tot een open ruimte over twee verdiepingen. Kenmerkend is de witte marmervloer, het hart uit fineerhout met vloeiende curves en de witte stalen trap. Die laatste hangt met verticale stalen profielen aan het plafond, wat de lichtheid benadrukt en een zwevend effect creĂŤert.

ABSOLUUT PORTFOLIO

W 80

Design tussen oost en west, een blik op Beiroet

In Europa associëren we het Midden-Oosten en Noord-Afrika in de eerste plaats met conflicten en sociale en politieke onrust. Een gevolg van een veel te eenzijdige berichtgeving, zeggen insiders, want de regio bulkt van de creativiteit en het ondernemerschap. Om dat in de verf te zetten, richtte het MENA Design Research Center in 2012 ‘Beirut Design Week’ op. Ontwerpers uit Libanon en de buurlanden tonen er elk jaar hoe veelzijdig en geëngageerd hun werk wel is. En dat kan op steeds meer internationale belangstelling rekenen.

De Beirut Design Week was het eerste – en is na vijf jaar ook nog altijd het grootste – designfestival in de regio Midden-Oosten en Noord-Afrika. Het event plaatste de Libanese hoofdstad in enkele jaren tijd op de internationale designkaart en bestaat uit tal van tentoonstellingen, installaties, debatten en feestjes. Vergelijk het met het Salone del Mobile in Milaan, maar dan kleinschaliger en aan de andere kant van de Middellandse Zee, in een land dat grenst aan Israël en Syrië waar

conflicten en geweld de actualiteit beheersen. Een land waar van 1975 tot 1990 een burgeroorlog woedde die ertoe geleid heeft dat Beiroet één groot vastgoedproject geworden is, met een zee van wolkenkrabbers. Na de oorlog palmden projectontwikkelaars de verwoeste delen van de stad in en sloopten er het ene na het andere historische gebouw om van Beiroet het ‘Hong Kong van het Midden-Oosten’ te kunnen maken. Dat alles leidde tot een enorme ruimtelijke segregatie.

Beperkingen leiden tot creativiteit Paola Sakr

De stad mag dan wel hip en trendy zijn, vanop een afstand bekeken lijkt Beiroet geen evidente plek om een designcircuit op poten te zetten. En toch… als we vragen naar de impact van de politieke instabiliteit in de regio en andere sociale issues, krijgen we van sommige Beiroetse designers te horen dat dit niet de grootste struikelblokken zijn. Nada Debs is een gerenommeerde designer die opgroeide in Japan, studeerde in de Verenigde Staten en uiteindelijk terugkeerde naar haar roots. “De grootste uitdaging hier is het ontbreken van een sterke industrie. Als wij onze ontwerpen willen laten produceren, zijn we aangewezen op lokale meubelmakers en vakmannen. Produceren op grote schaal is een

probleem, zeker als je weet dat de loonkosten in ons land redelijk hoog liggen”, zegt ze. Rana Haddad en Pascal Hachem van Studio 200Grs. treden haar bij, maar benadrukken dat ze er bewust voor kiezen om in Beiroet te blijven. “Zonder de beperkingen die verbonden zijn aan deze stad zou ons werk er helemaal anders uitzien. We zouden andere keuzes maken en met andere materialen werken. Soms voelen we ons wel eens te veel begrensd, maar de kunst is om die beperkingen als een uitdaging te zien en ze om te buigen in creativiteit. Ook onze productie gebeurt volledig in Beiroet. De kwaliteit is uitstekend en die is voor ons belangrijker dan kwantiteit.”

Braindrain

Nathalie Harb

Meer dan louter esthetisch

Politieke instabiliteit brengt natuurlijk ook economische onzekerheid met zich mee. Nour Saccal van Saccal Design House – een studio die zich toelegt op architectuur, interieur én productdesign – vindt dat designers daarom niet alleen mogen mikken op het MiddenOosten en Noord-Afrika. “Als we willen overleven, moeten we een grotere markt aanboren en ons design ook bekend maken in de Golfstaten, Afrika en Europa. Deelnemen aan internationale events en belangstelling uit het buitenland zijn voor ons een must.” Veel jonge aspirant-designers wijken uit naar het Westen om er te studeren. Daar komen ze in contact met een beter ontwikkelde designindustrie

en besluiten er te blijven. “Die braindrain stoorde me nog het meest”, zegt Doreen Toutikian die zelf in Keulen studeerde, maar in 2010 terugkeerde naar Beiroet. Het was een van haar drijfveren om eerst het MENA Design Research Centre op te richten en later de Beirut Design Week te organiseren, zodat er een echt designplatform in haar land zou kunnen ontstaan. Paola Sakr, een designer van 23, vindt dat haar generatie moet leren kijken naar de troeven van het land. “We hebben hier echt wel een toekomst, de stad en het land kampen met problemen die wij kunnen helpen oplossen. Alleen ontbreekt het hier aan goede designeducatie.”

Doreen Toutikian, de oprichtster en codirecteur van Beirut Design Week, betreurt dat de recente turbulente geschiedenis van de regio het in de media altijd weer haalt van de rijke geschiedenis die daaraan voorafging. “Onze esthetische cultuur bestaat al duizenden jaren. Het is niet omdat onze buurlanden in oorlog zijn en er chaos in de stad heerst, dat mensen ophouden met mooie dingen te ontwerpen en te maken. Integendeel, het zet ze aan om nog creatiever te zijn en nog meer te onderzoeken. Design is meer dan luxegoederen ontwerpen alleen, het gaat over oplossingen zoeken.” Toutikian verwijst naar Nathalie Harb die een ‘Silent Room’ ontwierp waarin je tijdens de vorige editie van Beirut Design Week de drukke, lawaaierige stad kon ontvluchten. Hiermee stelde de ontwerpster het tekort aan parken

en rustige plaatsen in Beiroet aan de kaak. Ook de onderzoeks- en designstudio Public Works speelt in op de politieke en sociale situaties en zoekt naar oplossingen die niet louter esthetisch zijn. We spraken met Nadine Bekdache, een van de oprichters. Ze is designer en urbanist en richtte de studio in 2013 op, samen met architect Abir Saksouk. “We maken deel uit van een uitgebreid netwerk dat verandering wil brengen in Beiroet en in de rest van Libanon. De problemen die ons aanzetten om actief te strijden voor een betere toekomst zijn onder andere de privatisering van de Libanese kust, het non-stop mensen uit hun huis zetten in Beiroet, de marginalisering van het platteland en het opzetten van veiligheidsmuren rond de Palestijnse vluchtelingenkampen in Libanon.”

Studio 200Grs.

Nieuwe identiteit voor Libanees design

Dat Beirut Design Week veel teweeg heeft gebracht, wordt door elke designer die we spraken bevestigd. Meer en meer designers uit Libanon en bij uitbreiding uit de hele regio werden de laatste jaren opgemerkt door internationale media. De lokale bevolking stapt uit haar comfortzone en komt eens in andere buurten terecht. En door het design tentoon te stellen op historische sites worden vergeten monumenten weer gewaardeerd. Ook de design community groeit. Nathalie Harb: “Door Beirut Design Week ontstaan samenwerkingen tussen collega’s, leveranciers, specialisten, vakmannen en studenten. De ondersteuning die ik tijdens de vorige editie kreeg voor ‘Silent Room’ was van onschatbare waarde, maar ook nodig.” Beiroet is een enorme inspiratiebron voor zijn designers. “Het is een stad met grote contrasten tussen rijk en arm, tussen tradities en hedendaagse kunst en tussen verschillende godsdiensten. Het komt erop aan de traditionele materialen en ambachten te moderniseren en te verzoenen met nieuwe trends. Ik voel dat we op zoek zijn naar een nieuwe

identiteit voor Libanees design. Eenvoudig is dat niet, want in zekere zin lopen we wat verloren tussen oost en west”, zegt Nada Debs. Rana Haddad en Pascal Hachem van Studio 200Grs. plaatsen ook wat sceptische kanttekeningen bij de designgekte. “Design is te snel een trend geworden. De organisatoren van events zoals Beirut Design Week zijn gelukkig met de jaren selectiever geworden en zien erop toe dat er goeie standaarden worden gerespecteerd. Een gezonde competitie is nodig opdat ons design zou kunnen evolueren.” Stellen dat het event en de daaropvolgende groei van de design community ook een positieve impact hebben op het alledaagse leven in de stad, is voor de meesten dan weer een brug te ver. “Ik wil design niet ondermijnen, maar eerst moeten grote problemen zoals de afvalcrisis, de luchtvervuiling, het openbaar vervoer en het water- en elektriciteitstekort effectief worden opgelost voor we kunnen beginnen spreken van een verbetering van het dagelijkse leven”, besluit Nathalie Harb.

Saccal Design House

Beirut Design Week 2018 84

In 2018 vindt Beirut Design Week plaats van 22 tot 29 juni. Vorig jaar waren er 150 verschillende deelevents en verwelkomde het designfestival meer dan 25.000 bezoekers. Meer info over de volgende editie: beirutdesignweek.org

Beirut designers to follow Nour Saccal van Saccal Design House

Nadine Bekdache van Public Works

“De stad inspireert ons elke dag. Onze nieuwste collectie heet ‘33.8 North 35.5 West’ (de geolocatie van Beiroet) en legt de clash tussen de levendige en groeiende entiteit van de stad en zijn inwoners bloot.”

“Design is voor ons onlosmakelijk verbonden met de politieke en sociale situatie in ons land. Ontwerpen kan maar als je de context begrijpt en daar is een zeker engagement voor nodig.” Nadine en haar collega interviewden bijvoorbeeld oudere mensen in Beiroet over de recreatieplaatsen in de stad rond 1950 en brachten die in kaart.

saccaldesignhouse.com

publicworksstudio.com

Paola Sakr “Design is meer dan het creëren van mooie en verkoopbare producten. Het geeft ons de mogelijkheid te vertellen over Libanon vroeger en nu. Mijn jongste collectie ‘Impermanence’ telt zeven vazen die gemaakt zijn met betonnen cilinders die werden gebruikt voor stresstests tijdens bouwprojecten. Ze illustreren de vergankelijkheid van de wereld en als je ze naast elkaar zet, doen ze denken aan Beiroets onharmonieuze stadslandschap.” paolasakr.design

Nathalie Harb

Rana Salam

“Ik ben setdesigner en scenograaf. Mijn jongste project ‘Silent Room’ was een antwoord op Beiroets oververzadigde omgeving waarin onze zintuigen constant geprikkeld worden.”

“Door in Londen te studeren, ontdekte ik de creativiteit in mijn eigen land. Vooral de straatcultuur van Beiroet en bij uitbreiding het Midden-Oosten inspireert me dagelijks. De stad is een smeltkroes van oud en nieuw, rijk en arm, moslims en christenen, … Eindeloos veel paradoxen!” Rana Salams homecollectie en accessoires tonen iconen uit het MiddenOosten met een twist.

nathalieharb.com

ranasalam.com

Rana Haddad en Pascal Hachem van Studio 200Grs.

Nada Debs

“Zowel ons productdesign als onze publieke installaties reflecteren de sociaal-politieke situatie in onze stad. We maken gebruik van vakmanschap en ambachtelijke vaardigheden die dreigen te verdwijnen.” Beiroet staat in de regio bekend om zijn plastische chirurgie en ook hair extensions zijn er hot. Met het project ‘Vanity Fair’ steekt 200Grs. de draak met die fenomenen. Het haar kochten ze in Europa, maar het is afkomstig uit India en China. Deze collectie werd op het London Design Festival heel goed onthaald.

“Mijn culturele identiteit zit in mijn DNA en dat zie je aan mijn werk. Te veel ontwerpers focussen op globaal design in plaats van te zoeken naar designoplossingen voor de problemen in hun eigen land.” De Backgammon-tafel refereert naar een van de oudste bordspellen die verankerd is in de cultuur van het Midden-Oosten. Hij is verkrijgbaar in Amerikaanse notelaar of Franse eik en wordt afgewerkt met tin of parelinleg. De cirkelvormige Arabesque Armchairs zijn verkrijgbaar in dezelfde houtsoorten en in combinatie met witte, gele of blauwe fluwelen stoffering.

200grs.com

nadadebs.com

Depa, het perfecte sluitstuk van uw woning

Depa Ramen NV Kunstdal 4 9900 Eeklo www.deparamen.be 09 376 96 96

Uw leven, Uw

Industrieterrein, Legen Heirweg 23/3 - 9890 Gavere T 09-384 90 93 - F 09-384 39 72 info@woonproject.biz www.woonproject.biz Showroom: Brug Zuid 1 - 9880 Aalter Openingsuren: maandag - vrijdag: 14-18u zaterdag, zondag: 14-17u Of steeds op afspraak.

TEL AVIV, STAD VOL TEGENSTELLINGEN

Fotograaf Yaakov Israel (°1974) verkent zijn geboorteland Israël met engelengeduld: afdrukken doet hij alleen wanneer iets hem echt raakt. In opdracht van ABSoluut legde hij het eclectische architecturale karakter van Tel Aviv vast – van Bauhaus-pracht tot inwisselbare wolkenkrabbers – en begeleidde hij zijn beelden met woorden die zijn jeugd en het leven in de metropool omschrijven.

"De eerste keren dat ik in Tel Aviv kwam, was ik nog bitter jong. Aan de zijde van mijn vader snuffelde ik in de tweedehandsboeken van de vele winkeltjes in Allenby Street. Samen naar Tel Aviv, dat was altijd een speciale dag … Van zodra ik door de aangedampte ramen van de bus de oude gebouwen aan de horizon zag opdoemen, ging mijn hart sneller slaan. In het verouderde en overbevolkte busstation in het zuiden van de stad stapten we af. Om dan tussen de vervallen gebouwen met hun grijszwarte gevels – getekend door de jarenlange vervuiling door het verkeer – koers te zetten naar de bookshops. Op goed geluk doken we ze binnen. We trokken de deur achter ons dicht en gaven ons over aan een magisch moment: de rust en de geur van de oude boeken brachten ons in een totaal andere wereld, vlakbij maar toch zo ver weg van de drukte buiten."

"Een paar jaar later keerde ik als tiener met een paar vrienden terug naar Tel Aviv. Onvermoeibaar schuimden we de straten af, dolenthousiast als we waren om al het fraais te ontdekken dat de grote stad te bieden had. Het was tijdens die verkenning dat ik voor het eerst op de vlooienmarkt in Jaffa kwam, dat ik leerde dat de coolste cafés en winkels van de stad in Shenkin Street lagen en dat ik zag dat Dizengoff Square de favoriete hang-out was voor punkers. Op het strand kleurde onze huid donkerrood, maar het hield ons niet tegen om de dag af te sluiten in een of andere goedkope bar langs de kust."

"Ook na mijn legerdienst kwam ik geregeld een weekend naar Tel Aviv. Ik liep er door dezelfde straten, maar bekeek ze nu door de ogen van een volwassene. Voor een verhuis naar Tel Aviv paste ik, in tegenstelling tot veel mijn vrienden. Zij trokken de deur van het ouderlijke huis achter zich dicht in de hoop te ontsnappen aan de routine die eigen was aan de kleinere

steden waar ze waren opgegroeid. Ze hadden het best wel druk: met zichzelf heruitvinden als nieuwe inwoner van Tel Aviv, en met verliefd worden op hun nieuwe thuis. Ik daarentegen genoot met volle teugen van mijn bezoekjes in het weekend. Een bed bij vrienden werd mijn uitvalsbasis om bars, clubs of privéparty’s onveilig te maken. De weekends vlogen voorbij."

"Het was in die periode, toen ik in de vroege ochtend door de stad dwaalde met mijn fototoestel in de aanslag, dat ik Tel Aviv begon te bekijken als een van de plaatsen die Italo Calvino beschreef in ‘De onzichtbare steden’. Ik beeldde me in dat ik Marco Polo was, de ontdekkingsreiziger die door Koeblai Khan werd uitgestuurd om de steden van zijn koninkrijk te bezoeken en daar verslag over uit te brengen aan de keizer. Marco Polo was als het ware het extra paar ogen van Khan: hij beschreef haarfijn wat hij zag op de plaatsen waar Khan over regeerde, maar nooit kwam. Vandaag zouden we hem een fotograaf noemen, want in wezen doet die net hetzelfde. Hij trekt de wijde wereld in en maakt beelden die mensen een visuele voorstelling geven van plaatsen die ze nooit nog hebben gezien."

De Witte Stad is een verzameling gebouwen in Tel Aviv die dateert uit de jaren dertig. Het plan voor de opmerkelijke gebouwenverzameling werd getekend door de Schot Patrick Geddes, in samenwerking met Joodse gevluchte architecten. In 1994 werd de Witte Stad uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed.

Voor de liefhebbers van hedendaagse en klassiek-moderne kunst: het Tel Aviv Museum of Art, ontworpen door de Amerikaanse architect Preston Scott Cohen.

"Ik beeldde me in dat ik Marco Polo was, de ontdekkingsreiziger die door Koeblai Khan werd uitgestuurd om de steden van zijn koninkrijk te bezoeken en daar verslag over uit te brengen aan de keizer."

â&#x20AC;&#x153;Tel Aviv, zo zou ik de Grote Khan vertellen, is een stad vol tegenstellingen: arm versus rijk, verdrietig versus gelukkig, vervallen versus gerenoveerd, bescheiden historische Bauhausgebouwen versus eigentijdse wolkenkrabbers, verkopers met ezelkarren versus blitse luxewagens.â&#x20AC;?

"Welk beeld van Tel Aviv zou ik aan Koeblai Khan schetsen, mocht ik Marco Polo zijn geweest? Zou ik het verhaal vertellen van de skyline vol moderne wolkenkrabbers die je van kilometers ver kan zien? Of eerder dat van de bouwvallige historische gebouwen geflankeerd door vervallen fabrieken? Of zou ik beschrijven hoe de recente renovatie van de chique gebouwen het architecturale bewijs is van de massale gentrificatie van de stad? Of hoe de nachtbakkerijen en oude cafés ernaast een realitycheck zijn, met hun vuile plastic stoelen en tafels waarrond oudgedienden zitten die uit hun wijken worden verdreven? Of zou ik vertellen over de elegante cafés, restaurants, galerijen, musea en theaters en de artistieke scène die hierrond is ontstaan? Of uitleggen dat de Witte Stad een verzameling is van meer dan vierduizend gebouwen die tussen 1920 en 1940 in Bauhaus-stijl werden gebouwd en vandaag UNESCO-werelderfgoed zijn? Of zou ik ten slotte vertellen dat het strand tot een iconisch onderdeel van de stad is uitgegroeid? Hoe zou ik een stad die zo divers is, kunnen beschrijven?"

De 'Hechal Yehuda 'Synagogue', aka de 'Seashell Synagogue, werd gebouwd ter nagedachtenis aan de Joodse gemeenschap van Thessaloniki die haast volledig verdween tijdens de Holocaust.

"Tel Aviv, zo zou ik de Grote Khan vertellen, is een stad vol tegenstellingen: arm versus rijk, verdrietig versus gelukkig, vervallen versus gerenoveerd, bescheiden historische Bauhaus-gebouwen versus eigentijdse wolkenkrabbers, verkopers met ezelkarren versus blitse luxewagens. Het is een stad die nooit slaapt, een stad met een hart dat klopt op het ritme van zijn diversiteit. Een stad die eigenlijk een verzameling is van tal van verschillende steden, maar wel met dezelfde naam: Tel Aviv."

C O L U M N

WAARDENLOOS IS WAARDELOOS Zoals dat soms gaat wanneer exen of gewezen vrienden een verklaring zoeken voor de teloorgang van hun unieke relatie komen ze na het bezinken van hun initiële frustraties tekst en uitleg zoeken bij elkaar. ‘Hoe is het toch zo fout kunnen lopen?’ Het hoeft geen betoog dat elke partij dan minstens een deel van de schuld bij de ander legt en daar op die ontmoeting haar mening over geeft. Zo kreeg ik onlangs de kritische vraag voorgeschoteld of mijn veranderde kijk op verantwoord ondernemen, sport, voeding en maatschappelijke zorgvuldigheid wel te verantwoorden was in de context van mijn snode beroep, mijn veelvuldige reizen en mijn interesse voor alles wat met een motor voortgedreven wordt. Ik krijg dat standje wel vaker tussen pot en pint, dus is het tijd voor een rondje zelfanalyse.

Laat ik duidelijk zijn. Voor mij hebben global consciousness en zakelijke ethiek geen sentimentele waarde, noch zijn het handige vormen van commerciële profilering. Het romantische ideaal van enkel zelfgekweekte groenten te eten en met een bakfiets naar het werk te rijden, interesseert mij helemaal niet. Het is bovendien maar al te gemakkelijk om een groeiend geweten daarmee te bagatelliseren. Onmiskenbaar blijft evenwel dat ik wekelijks benzine tank en soms in de Martino van een Hamburger Special geniet. Is dat inconsequent? Ik vind van niet. Waar het mij om gaat, is dat het niet verlaten van de winner takes it all-houding voor mijzelf steeds moeilijker te verantwoorden valt en dat mij daaraan aanpassen een evolutief gegeven is. Ik ben dus ‘op zoek’ en ik kom daar graag voor uit. Enig gevoel van tekortkoming is mij daarbij volledig vreemd. Mijn mening is dat het niet is omdat je niet helemaal kan voldoen aan een ideaalbeeld, dat je dan maar niets moet doen. Dat zou fout zijn. Het sluimerende schuldgevoel dat met nietsdoen gepaard gaat, remt volgens mij velen om toch te proberen hier en daar beter te doen en grotere verantwoordelijkheden op te nemen. Door dat aarzelen, halen zij het gewicht weg bij de morele vraag en verplaatsen ze die naar hun eigen onrust. Niet deze jongen dus.

C O L U M N

Zo is er ook de opvatting dat iemand die onder de ‘oude zakencultuur’ jaren actief geweest is, zoals ikzelf, en daarmee decennialang zijn boterham verdiend heeft, geen recht heeft op een kritische houding, zelfs niet op het vermoeden van een groeiende onbaatzuchtige verantwoordelijkheid. Als dat zo zou zijn, mag niemand van rond de vijftig jaar op het idee komen zich aan te passen aan de voortschrijdende inzichten over ons klimaat en de overbevolking en is het voor een medior not done zijn gewoontes op sociaal, fiscaal en professioneel vlak aan te passen aan de hedendaagse realiteit. Zulks is nonsens natuurlijk. Het is precies wanneer een ondernemer de dagelijkse druk van het pure overleven achter zich kan laten dat er meer ruimte komt voor een geëngageerde maatschappelijke reflex gebaseerd op feitelijke en mature doorzichten. En er is meer. Volgens mij is de essentie van ondernemerschap precies het aanvaarden van verandering. Maar de angst voor verandering is een diepgewortelde emotie. Het is een primitieve en instinctieve reactie van ons lichaam om in de natuur te kunnen overleven. Veel zelfverklaarde ondernemers zijn evenwel slechts mensen van één idee. Als dat idee werkt en ze daar goed geld mee verdienen, weigeren ze steevast hun concept, aanpak, mening of inzichten te wijzigen. Ze hunkeren naar standvastigheid en een stabiele omgeving. Alles wat ruikt naar verandering is voor hen synoniem van onzekerheid, de grootste bedreiging voor hun enige doel: overleven. Echter, de enige constante in ons leven is verandering, zeker in deze 21ste eeuw. Communicatie, voeding, transport, wetgeving en moraliteit, vooral met betrekking tot taxatie en fiscaliteit, zijn qua inhoud totaal gewijzigde begrippen geworden … Er gaat geen enkele vergelijking meer op tussen het tijdperk van onze ouders en dat van ons. Ja, de aarde warmt op. Inderdaad, we stevenen af op een destructieve overbevolking en ja, water en vlees worden op korte termijn een probleem. Het niet aanpassen van onze denkwijzen, ons ondernemerschap en onze maatschappelijke reflexen is in mijn ogen borderline misdadig. Hoe men in één adem kan beweren van zijn kleinkinderen te houden en de opwarming van de aarde te negeren, is mij een compleet raadsel. Mijn identiteit is bepaald door wat ik denk en doe. Dat is geen statisch gegeven. Mijn denken is beweeglijk, veranderlijk en er is niet enkel wit

of zwart. Het wordt evengoed getypeerd door een oneindig aantal grijswaarden. De fluïditeit van mijn denken laat mij dan ook toe om mijn daden aan te passen aan de veranderende werkelijkheid zonder gefrustreerd te raken over de beperktheid of slagkracht ervan. Ik werk dan ook niet tegen het systeem, maar wil het wel veranderen, te beginnen in mijn eigen biotoop. En daar heb ik op vandaag al meer dan werk genoeg mee. Naast het creëren van een relevante en stimulerende werkomgeving voor een dertigtal mensen, waarbij het hen verschaffen van een solide inkomen zeker niet mijn enige zorg is, laat mijn beroep me toe intens en vervullend om te gaan met maatschappelijk pertinente correcties. Met architectuur, ruimtelijke ordening, beton, stenen en staal als tools mag ik elke dag boetseren aan nieuwe leefvormen, betaalbare woonoplossingen en levenskwaliteit. Dat ik mij daarbij afzet tegen het fenomeen van de optimalisering – dat verwijt krijg ik ook af en toe – hoort daar volgens mij bij. In projectontwikkeling is ‘optimaliseren’ eigenlijk gewoon een ander woord voor ‘goedkoper maken’. Mijn plaat blijft hangen, maar ik herhaal het graag, men moet ophouden met de dingen goedkoper te maken om zo meer omzet/winst te genereren. Optimalisatie gaat in projectontwikkeling altijd ten koste van het maatschappelijke kapitaal, de ruimtelijke ordening en de kwaliteit van het product. Waar meerwaarde het logisch gevolg zou moeten zijn – elk nieuw gebouw is een kans tot het beter organiseren van de ruimte en het gebruiken van betere, nieuwere materialen – blijkt telkens weer dat een nijpende minwaarde de enige mantra is die ‘succesvolle’ winstmaximalisatie hanteert.

we gebouwen beter, waardevoller en bruikbaarder maken. Zoniet vervalt het enige echte argument waarom men erin zou willen investeren.

Dus neen, ik denk dat een grotere zorgvuldigheid en een groeiend ethisch besef niet tegenstrijdig zijn met mijn beroep en hobby’s. Het opnemen van meer waarden kan maar resulteren in meerwaarde. Er is volgens mij trouwens geen alternatief. Zo kan het echt niet verder. Sommige van mijn collega’s hebben er geen erg in, maar door het waardenloos produceren van gebouwen glijdt men al snel af tot een waardeloze ontwikkelaar. Ik heb het al ettelijke malen zien gebeuren en de recente nieuwstijdingen over de sloopnood van Brusselse overheidsgebouwen na amper 25 jaar (DS 17/06/17) bewijst mijn stelling eens te meer. Net nu we de jaarlijkse meerwaarde van onroerend goed dreigen te verliezen, moeten

Anton Gonnissen Sint-Martens-Latem, 20 september 2017

Misschien is het hiernavolgende deel van Goethes ‘Aus meinem Leben. Dichtung und Wahrheit (1811-1812)’ nog de meest treffende beschrijving van mijn groeiende emotionele motivatie. Sta me toe deze Sturm und Drang-auteur volledig vrij te interpreteren: “Onze wensen zijn voorgevoelens van de bekwaamheden die in ons liggen, voorboden van wat we tot stand zullen brengen. Wat we kunnen en verlangen, krijgt in onze verbeelding al gestalte. Op die manier transformeert een grijpen naar het waarachtig mogelijke naar werkelijkheid. Zo zien we mensen door vasthoudendheid aardse goederen verwerven, rijkdom en uiterlijke eer. Anderen streven doelgerichter naar geestelijke voordelen, verwerven een helder overzicht over de dingen, sereniteit van het gemoed en bestendigheid voor heden en toekomst. Er is echter nog een derde richting, een vermenging van beide, waarvan het welslagen de grootste kansen heeft. Als het inzicht in die richting in een beslissend tijdperk valt waarin het voortbrengen het vernielen overtreft, en op een gegeven moment het voorgevoel ontwaakt van wat zo’n era vereist en voor beloften inhoudt, dan zal men, door uiterlijke aanleidingen tot actie en deelname bewogen, nu eens hier, dan weer daar ingrijpen en zal de wens op vele gebieden effectief te zijn levendig worden.”

Vloer- en wandtegels Natuursteen en keramiek Eigen plaatsingsdienst

Nieuwe showroom: Steenovenstraat 12, Tielt - 051 40 28 24 - www.cortvriendt.com

Nieuwe inspiratiewoning ABS Bouwteam

In de zoektocht naar een eigen woning gaat de meeste aandacht steeds vaker naar waardevolle architectuur, duurzame oplossingen en dit allemaal binnen een vooropgesteld budget. ABS Bouwteam heeft die drie eigenschappen verenigd in een nieuwe inspiratiewoning die u kan bezoeken. Geef uw bouwplannen de juiste start en maak een afspraak. Less and nothing more.

Enkel te bezichtigen op afspraak: Lynn Blancquaert 0472 230 782

De FinanciĂŤle Architect

Wie ziek is, belt naar de dokter. Wie tandpijn heeft, snelt naar de tandarts. En als je auto niet meer werkt, en een amateuristisch nazicht geen soelaas biedt, moet je dringend naar een garagist. Deze drie problemen hebben één iets gemeenschappelijk: de juiste oplossing ligt voor het grijpen. Maar wat doe je als je de stap wil zetten naar slimme vastgoedinvesteringen? Wie contacteer je als je orde wil scheppen in je patrimonium? Noch je notaris, noch je boekhouder hebben inzicht in de steeds complexer wordende materie van ruimtelijke ordening. Een architect biedt geen antwoord op het vraagstuk omtrent fiscaliteit en successierechten. En een fiscalist is niet thuis in de regelgeving omtrent stedenbouw en vergunningen. Dus, tot wie wend jij je voor antwoorden? Waar vind jij de gewenste expertise, het gedroomde advies en de gepaste begeleiding?

Who you gonna call?

Je erft het ouderlijke huis uit 1976, gebouwd op een stuk grond van 1860 m2. Helaas is de waarde intussen afgekalfd tot de grondwaarde. What to do? Je familie zit verveeld met die oude industriële hangar op de vervuilde grond van nonkel Jos. What to do? Je investeerde voor de eeuwwisseling in herenhuizen die je in het zwart liet opknappen tot studentenkoten, maar intussen wil niemand deze verweesde en leegstaande gebouwen nog van je kopen. What to do? De vier serviceflats waar je vrouw een paar jaar geleden in investeerde, geraken maar niet verhuurd. What to do? Je feestzaal met restaurant is al jaren gesloten en je wil op de slimste manier de grond opwaarderen. What to do? Door de historisch lage rente kriebelt het om te investeren in vastgoed. Maar hoe pak je zoiets slim aan, met oog op de toekomst? What to do? Je vindt nauwelijks interessante beleggingsalternatieven, en je zoekt scherpzinnige investeringsmogelijkheden in onroerend goed. Maar je hebt geen idee waar te beginnen?

What to do?

Het is slechts een greep uit de vele vragen. En dat is niet verwonderlijk, integendeel! Hoog tijd dus voor actie! En dan ben je bij de Financiële Architect aan het juiste adres.

What can you expect?

De Financiële Architect staat voor jarenlange, vakkundige expertise in vastgoed, versterkt met een duurzame financiële en fiscale begeleiding. Wanneer je bij hem aanklopt, kadert hij altijd eerst de context rond je patrimonium. Zo maakt hij een grondige analyse van de totale situatie. Inzicht in de roerende, fiscale en successiesituatie van de persoon of de familie vormt een belangrijk onderdeel van rendabele onroerende oplossingen. Aangevuld met een onderzoek naar de sterktes en zwaktes van je onroerende goederen, is dit de noodzakelijke eerste stap naar een succesvolle herbestemming van je patrimonium. Daarna volgt het unieke creatieve proces waarbij hij met kennis en ervaring de bestaande immobilia transformeert naar hedendaags vastgoed met gegarandeerde meerwaarde en toekomstperspectief. Dit is het summum van de Financiële Architect. Met zijn creativiteit en 28 jaar ervaring ontwaart hij moeiteloos slechte kwaliteit, snoeit hij in halve oplossingen en verdelgt hij onherroepelijk het onkruid rond de funderingen. Dan breekt de tijd aan voor oplossingen! Hij legt het potentieel van mogelijkheden op tafel en ook de cijfers worden in kaart gebracht. Dit alles is de ideale voedingsbodem voor een waardevol partnership voor beide partijen. Eens de Financiële Architect dat allemaal voor elkaar heeft, komt hij pas echt op dreef. Metingen, bouwvergunningen, basisakten, lastenboeken, meetstaten, … Hier begint het echte werk. Hier wordt absolute meerwaarde gecreëerd.

Tijd voor actie! Tijd voor de Financiële Architect. 100

Een uniek creatief proces waar met kennis en ervaring de bestaande immobilia getransformeerd wordt naar hedendaags vastgoed met toekomst en een gegarandeerde meerwaarde. Meer info? Bel Tom 0499 52 78 33 | www.absbouwteam.be

De Financiële Architect is zich bewust van de enorme impact van nieuwe projecten en gebouwen op hun omgeving. Daarom kiest hij resoluut voor duurzame oplossingen. Hierdoor geniet je niet alleen van een strategisch voordeel op lange termijn, maar vergroot je ook je ecologische impact en krijgt je onroerend vermogen een breder spectrum aan gebruiksopties. De intrinsieke en commerciële waarde van je project gaan lijnrecht omhoog bij consequente omgang met zowel de ecologische, economische als sociale factoren. De tijd van achteloos vastgoed ontwikkelen, waarbij mens en milieu buitenspel worden gezet, is definitief voorbij. De Financiële Architect is de verantwoorde co-creator en betrouwbare partner van absoluut rendabel onroerend goed.

Creating Value

101

C A R R A R het walhalla voor de echte stone addict

102

Architectuurfotograaf Thomas De Bruyne ging in opdracht van Hullebusch even offroad en registreerde in het Italiaanse Carrara de schoonheid van de marmergroeves.

â&#x20AC;&#x201D; A

103

104

In het noordwesten van Italië, aan de voet van de Apuaanse Alpen, ligt Carrara. En tussen haar glooiingen liggen, sinds de Romeinse tijd en vandaag nog steeds actief, een 300-tal marmergroeves. Wie ze wil ontdekken, rijdt al gauw een uur offroad, op zoek naar het witte goud. Het is het tweede thuis van Hullebusch, een van Belgiës favorieten voor de productie van exclusieve natuursteen. Dat marmer vandaag gegeerd is in al zijn diversiteit, van klassiek wit met grijsgeaderde structuur tot grijsbeige travertin, vertelt Hullebusch’ creative director Sophie Bekaert. Dat ‘haar’ marmer gevonden kan worden tegen de flank van de groeve of ontgonnen wordt uit zijn diepste krochten. En dat je in de buik van de berg pas echt de grootsheid van de natuur ervaart. Het is het walhalla voor de echte stone addict. Maar de selectie

van de juiste steen, kleur en structuur vraagt naast een sterk buikgevoel, vooral een geoefend oog. Op zonnige dagen kleurt alles immers even wit. En soms heeft marmer een duwtje nodig om zijn ware identiteit te onthullen. Dan worden bulldozers ingezet en gebeurt de selectie uit de ontgonnen blokken of wordt er geboord, gezaagd en van daaruit gespeurd naar cracks of juist heel karaktervolle nuances. In de opslagplaats wordt het marmer opgeschuurd, gepolijst en opgeblonken. Kortom, afgewerkt en in al zijn kleuren en schakeringen tot leven gewekt. Het resultaat is een robuust en tegelijk verfijnd natuurproduct dat beroert, een echo uit een ver verleden dat weerklank vindt in de mooiste hedendaagse interieurs.

De beelden van fotograaf Thomas De Bruyne worden vanaf 23 november tentoongesteld tijdens de expo ‘Sculpting the echo of a quarry’ in de showroom van Hullebusch in Ardooie (Brugsebaan 4a).

105

Project door: Hullebusch in samenwerking met interieurarchitect Pieter Vanrenterghem Concept: solitair wasvolume in een neutrale ruimte. Marmer: Caprina Nuvolat ID: witte natuursteen met aquarelle inktlijnen voor een rustige kleurbeleving en accentuering van het wasvolume in de ruimte.

106

parketvloeren www.willton.be

innerlijk en uiterlijk welzijn.

N AT U U R S T E E N | K E R A M I E K | C O M P O S I E T

Showroom Olsene Grote Steenweg 13 9870 Olsene - Zulte Showroom Londerzeel Autostrade 30 1840 Londerzeel +32 93 88 91 11 stone.be

bulthaup van damme team

hogeheerweg 3 9051 sint-denijs-westrem 09 222 23 40 martelaarslaan 200 9000 gent 09 248 05 55 foto cafeine.be - vorm ingedingen.be

info@bulthaupgent.be

www.gent.bulthaup.be

WINTERBARBECUE

Laurence Vander Elstraeten

Dennis De Smet

outdoor Multifunctioneel de tuin in

Hooked on rum

Stoere boots met warm hart

Moróro is een nieuw Belgisch outdoormerk dat niet in meubels denkt, maar in concepten. Zo is er ‘Rocco’, een multifunctioneel tuinobject dat in de zomer perfect dienst doet als champagnebar en zich deze winter het best leent tot winterbarbecue. Hij heeft een strakke, zwarte designlook, robuuste materialencombo en makkelijk inwisselbare assistenten zoals de grill en de vuurschaal. Moróro is qua stijl en materiaalkeuzes geïnspireerd op de Braziliaanse architectuur. Dat vertelt ook de naam, een verwijzing naar een van de huizen die architect Marcio Kogan heeft ontworpen. (www.mororo.be - vanaf € 3190)

Hooked steekt rum, een van de oudste spirits ter wereld, in een hedendaags jasje. De nieuwe Belgische spiced rum is een unieke, artisanale blend van vier verschillende rums en verse kruidentoetsen, gerijpt op tweedegebruik eiken cognacvaten en eigenhandig gebotteld door de booze brothers van West-Vlaanderen, Niels en Wouter Vandekerkhove. De rum bevat tot één derde minder suiker, waardoor hij niet enkel in een cocktail, maar ook puur kan gedronken worden. (Piet Moodshop, Gent - € 39,90)

De Ola-boots zijn een klassieker in de collectie van het Scandinavische schoenenlabel Terhi Pölkki en illustreren met hun wollige merinokraag perfect het DNA van het merk. Terhi Pölkki combineert een minimalistisch design met edgy details. De schoenen worden gemaakt in Portugal en zijn vervaardigd uit plantaardig gelooid leer. Het zijn de perfecte stappers voor onder je jeans of zorgen voor een stevige dosis coolness onder die winterjurk. (www.terhipolkki.com - € 355)

110

WINTERBARBECUE

Kleur en geometrie in een zachte plaid

Fairtrade op je hoofd

Steengoede collectie

La Femme Garniture is het textiellabel van Sabine Van Acker dat kleur, geometrie en textuur samenbrengt in wollen sjaals, handtassen en interieurobjecten. Zo is er ‘Candy’, een plaid in 100% merinowol met uitgesproken reliëf in kubusvormige blokjes en een sterk grafisch karakter. Candy plooit open als een accordeon, vlijt zich om je heen en houdt je altijd warm. (www.lafemmegarniture.be – € 225, verkrijgbaar in vier kleuren)

Ellen Kegels gaat prat op fairtrade én handmade. Deze ontwerpster is gek op de winter en dat merk je aan haar collecties. Een must have dit seizoen is zonder twijfel de stijlvolle 20’s Style Headband uit de LN Beanies-collectie, vervaardigd uit 100% babyalpaca. De voering in fleece zorgt ervoor dat de haarband niet prikt noch zijn vorm verliest. De 20’s Style Headband is verkrijgbaar in zeven kleuren. (www.lnknits.com - € 54,90)

Combineer de eigenzinnige ontwerpen van Ann Van Hoey met het vakmanschap van Den Ateljee, een dagcentrum voor volwassenen met een beperking, en je krijgt een steengoede collectie. Letterlijk en figuurlijk, want de drie kommetjes in verschillende maten en kleuren zijn vervaardigd uit steengoed. De A+A kommetjes van Ann Van Hoey & Den Ateljee zijn bovendien genomineerd voor de Henry van de Velde awards in de categorie Design-led Crafts. (www.serax.com)

hot items 111

jeroen verrecht

MUSEUM, EXPO & BOOKS

Ruwe universiteitsbibliotheek wordt museum

Marrakesh brengt ode aan Yves Saint Laurent

Het karaktervolle exterieur en bijzondere interieur maken van de universiteitsbibliotheek van André Jacqmain en Jules Wabbes een must see. En nu is het brutalistische bouwwerk ook een museum. Musée Universitaire de Louvain, Louvain-la-Neuve, www.museel.be

Op 19 oktober opende het langverwachte Musée Yves Saint Laurent in Marrakesh. Met een reliëffaçade uit terracottabakstenen die doet denken aan de weefpatronen uit de textielwereld en een vormentaal van lijnen en curves, wist ontwerper Studio KO een brug te slaan tussen de werelden van architectuur en mode. (info: www.museeyslmarrakech.com)

Tussen 2014 en 2017 bezocht de Nederlandse fotograaf Eddo Hartmann Noord-Korea maar liefst vier keer. Elk bezoek leverde veelzeggende beelden en intrigerende verhalen op met een sterke focus op de inwoners van de stad. (vanaf 9 december 2017 tot 4 maart 2018 in Huis Marseille, Amsterdam)

Walter Van Beirendonck Powermask

Gerhard Richter – Over Schilderen

Urban Potters – Makers in the City

Als gastconservator van de tentoonstelling ‘Powermask’ in het Wereldmuseum in Rotterdam neemt Walter Van Beirendonck je mee in een wereld waarin het masker centraal staat. Van Star Wars over Ensor tot de kristallen konijnenoren van Kylie Minogue: je valt van de ene verrassing in de andere. (tot 7 januari in Wereldmuseum, Rotterdam)

Voor zijn vijfentachtigste verjaardag organiseert S.M.A.K. samen met Kunstmuseum Bonn een heuse tentoonstelling over Gerhard Richter. Een 25-tal werken tonen de essentie van een van de meest invloedrijke, naoorlogse kunstenaars. (van 21 oktober 2017 tot 18 februari 2018 in S.M.A.K., Gent)

Een nieuwe generatie stedelijke makers en verzamelaars zet zich massaal achter de pottenbakkersschijf. Urban Potters – Makers in the City onderzoekt de revival van dit medium. 27 bevlogen keramisten uit New York, Londen, Tokio, Kopenhagen, Sydney en São Paulo tonen hun werk, studio en inspiratie. (Ludion - € 34,90)

112

Eddo Hartmann – Setting the Stage: Pyongyang, North Korea, Part 2

Evenbeeld

HOTSPOTS

Kruidtuin Gent Het concept van Kruidtuin is eenvoudig: verse ingrediënten, creatieve gerechten en veel variatie. Op het menu staan telkens 2 hapjes, 3 voorgerechten, 3 hoofdgerechten en dessert of kaas. Hiermee verwent Toon Deseyne zowel de vis-, vlees- als groenteliefhebber. De chef runt zijn zaak samen met zaalverantwoordelijke en barista Carmen Manalo. Zijn open keuken, haar gezellige bar en de imposante stadstuin zorgen voor extra sfeer, de zelfgekweekte kruiden voor nog meer smaak.

1898 The Post - Gent Midden augustus opende in hartje Gent 1898 The Post, een prestigieus hotel in het voormalige postgebouw van de stad. Achter de neogotische gevel gaan 38 unieke kamers en suites schuil die je met hun intieme interieur en unieke meubilair meenemen naar lang vervlogen tijden. Naast de historische setting is ook het uitzicht om bij weg te dromen. Met een uitzonderlijk panorama op de legendarische Sint-Michielsbrug en de Graslei of de gekende Gentse torens beschikt elke kamer over een view om u tegen te zeggen. (www.zannierhotels.com/1898thepost/en/)

(www.kruidtuingent.be)

UAntwerpen Aan de voet van het MAS vind je U, het hospitalityconcept van sterrenchef Viki Geunes en mediafiguur Hans Otten. Met een sterke focus op heerlijk dineren en luxueus overnachten – in een interieur ontworpen door Karine Ribbens – staat genieten er centraal. In U geen anonieme aanpak, maar wel een ongedwongen sfeer en een unieke beleving. De vernieuwde omgeving van de jachthaven zorgt niet alleen voor een prachtig uitzicht, maar is tevens het perfecte vertrekpunt voor een bezoek aan Antwerpen. (www.u-eatsleep.be)

113

COLOFON

ABSOLUUT ONLINE

Uitgever Anton Gonnissen ABS Bouwteam, Schoonzichtstraat 33, 9051 Sint-Denijs-Westrem, T 09 242 85 65 info@absbouwteam.be www.absbouwteam.be Hoofdredactie Leslie Vanhecke – Savvy PR & Communicatie www.savvy.be Lay-out www.newdays.be

YOUR DAILY SHOT OF PURE ARCHITECTURE & GREAT LIFESTYLE

Redactie Leslie Vanhecke Stijn Vanbiervliet (eindredactie) Filip Michiels (p. 60 – 65 ) Grete Simtuké (p. 26 – 31, p. 25, p. 47) Katrien Depoorter (p. 80 – 85) Yaakov Israel (p. 88 – 93) Anton Gonnissen (p. 5, p. 94 – 95, p. 98 – 101) Taal van de totem (p. 34 – 37) Productie: Leslie Vanhecke & Dimitra Apostolidis Styling: Dimitra Apostolidis Fotografie: Frederik Vercruysse@Initials LA Beeld Annick Vernimmen (coverbeeld, p. 40 – 45, p. 72 – 77) Dennis De Smet (p. 8 – 16) Alexander Popelier (p. 18 – 23) Tim Van de Velde (p. 26 – 31, p. 60 – 65) Laurence Vander Elstraeten (p. 52 – 57) Yaakov Israel (p. 88 – 93) Thomas De Bruyne (p. 102 – 106) Redactie bereiken? redactie@absoluutmagazine.be Adverteren? contacteer Ann De Roo - ann@absoluutmagazine.be ABSoluut verschijnt tweemaal per jaar. Het volgende nummer komt uit in mei 2018. U kunt alle edities integraal online raadplegen op onze website www.absoluutmagazine.be

follow read the blog www.absoluutmagazine.be

Uitgever en auteurs betrachten grote zorgvuldigheid bij de samenstelling van dit magazine. Zij aanvaarden geen enkele aansprakelijkheid voor schade, van welke aard ook, die het gevolg is van onjuiste vermelding en/of zetfouten. Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Ten aanzien van hetgeen in deze uitgave is opgenomen is getracht voor zover deze niet bekend waren de auteursrechthebbende te achterhalen. Voor zover er sprake is van onjuiste vermelding van auteursrechthebbende is dit gebaseerd op te goeder trouw verkregen gegevens. Uitgever aanvaardt geen aansprakelijkheid voor eventueel ontbreken van toestemming van auteursrechthebbenden.

ANTWERP GHENT KORTRIJK HASSELT

10.03.2018 24.03.2018 06.10.2018 10.11.2018

LEARN MORE AT WWW.NIGHT-SHIFT.BE

EXPERIENCE BUSINESS & PLEASURE NIGHT SHIFTÂ® IS THE PERFECT BLEND BETWEEN A FAIR + A CONFERENCE + A NETWORKING EVENT + A PARTY! BECOME AN EXHIBITOR AT NIGHT SHIFT GHENT ON 24.03.2018, AND EXPERIENCE THE UNIQUE BLEND BETWEEN BUSINESS & PLEASURE NIGHT SHIFT IS A PLATFORM THAT PROVIDES A NETWORK FOR PROFESSIONALS WHO SEEK TO BROADEN THEIR BUSINESS, BY BUILDING A CO-CREATION PLAYGROUND.

BOSMANS +

P L A C E S

AD + FOTO: CAFEINE.BE

F I R E

ARCHITECTURE: PASCAL FRANCOIS ARCHITECTS

CONTACT BOSMANSHAARDEN EEGENE 91-93, 9200 DENDERMONDE WWW.BOSMANSHAARDEN.BE

GET OUR GOLDEN EDITION MAGAZINE . 10 MAIL US : MAGAZINE@BOSMANSHAARDEN.BE