The Adventure Continues

Coverstory

Als klein jongetje droomde ik ervan om wereldberoemd te worden met mijn zangkunsten. Ik heb dan ook met wisselend succes deelgenomen aan menig playbackshow op de camping. Soms werd ik eerste, terwijl ik andere keren teleurstellend tweede werd.

Bij de opkomst van het karaoke begin jaren 90 was ik dan ook niet weg te slaan op feestjes en partijtjes waar ik als Elvis of Neil Diamond met zoetgevooisd stemgeluid de zaal plat kreeg. Maar je wordt ouder en een doorbraak zit er niet in en het echte leven krijgt vat op je, dan komen er andere dingen op je pad. Zoals directeur worden van een flipperkastmuseum. Ook niet onaardig, maar diep in mijn hart zou ik het toch gewild hebben. ‘One night with Gerard’ (artiestennaam nog te bedenken) in de AFAS Live. Echter, het volgende verhaal had ik nooit kunnen bedenken. Hoe fantasievol ik ook ben.

Fabrizio Fazzolari, een wereldberoemd zanger in Limburg en omstreken. Miljoenen hits op YouTube en met zijn allergrootste hit ‘Sjiek is miech dat’ doet hij zelfs Hilversum verbazen en krijgt hij zelfs landelijke bekendheid. Fabrizio covert Italiaanse discokneiters met Limburgse teksten en doet dat niet onverdienstelijk. Met carnaval is hij de meestgeboekte artiest in het zuiden. Fabrizio Fazzolari

Avond aan avond volle zalen, wow. In het echte leven gaat Kevin schuil achter het typetje Fabrizio. Wereldberoemd, had ik dat al gemeld? En hoe succesvol hij ook is, als je diep in zijn hart kijkt, wil hij het allerliefst directeur worden van een plek waar mensen kunnen langskomen om te kunnen spelen op arcadekasten en flipperkasten. Zoals hij zelfs zegt, ik wil zijn zoals Gerard, de flipperkoning van Nederland. Met flink morren en relativeren moet ik die last aanvaarden. En het is Fabrizio-Kevin gelukt (niet flipperkoning worden, maar een etablissement openen) en hoe. Sinds een aantal maanden is vlak over de grens van Maastricht in het Belgische Lanaken een fantastische arcade geopend, genaamd Free Play Lanaken. Bijna veertig flipperkasten en ongeveer net zoveel arcadekasten op vijfhonderd vierkante meters sfeervol ingerichte ruimte op een industrieterrein. En dat is instant een groot succes. Elke vrijdag, zaterdag en zondag geopend. Tijd om dat met eigen ogen te gaan aanschouwen. Supertrots om te zien wat uit de grond is gestampt afgelopen maanden. Met regelmaat in de voorbereiding tips gegeven aan Free Play Lanaken. Immers, wie niet kan delen kan zeker niet vermenigvuldigen. Maar als ik er dan toch ben in dat Lanaken. Beide veertigplussers hebben hun droom bereikt, maar de kriebels naar mijn jeugddroom blijken nog ergens in mijn achterhoofd verscholen. Zou ik dan niet als wederdienst de coverkoning van Maastricht mogen vragen om nog één poging te wagen om een eigen videoclip te hebben? Een interview is zo jaren 80. En met die gedachte leek het mij leuk om het eens over een andere boeg te gooien en in de jaren-80-gedachte een cheesy videoclip op te nemen. Immers vragen als, wat was je eerste flipperkast en wat vind je de leukste, kennen we nu wel.

En zo geschiedde....

Fabrizio en Keesie Zonneschijn in Give It Up.

Soms moet je dingen laten varen, andere dingen omarmen maar nooit maar dan ook nooit vergeten om te dromen. Give it Up? Echt niet.

Aangezien ik altijd heel graag tot een punt wil komen. Hoe vonden jullie de cover van deze Spinner? Weer zo’n droom om van het pad af te dwalen en het anders te doen dan ooit ervoor. Zingen en directeur spelen lukt mij wel. Maar mijn idee om deze cover ook te realiseren vergt skills die ik niet bezit, maar Sascha Voskuil wel. En de photoshopkoning heeft dan ook zeer mooi werk geleverd. Ik ben hem dan ook dankbaar hiervoor.

‘Don’t judge a magazine by its cover’. Maar deze keer mag dat zeker wel.

Gerard en Fabrizio

Free Play Lanaken

Free Play Lanaken

Hier sluiten we normaliter de column af, want er is maar beperkt ruimte. Dat is juist de kracht van een column. Maar door de Black-Knight-cover zijn er wat extra pagina’s te verdelen en zo kan ik wat extra tekst kwijt. Maar waar moet ik het dan over hebben? Het moet wel een beetje in de lijn blijven van het onderwerp: de cover. En zo schoot mij een #metoo te binnen.

Ik zal er geen nacht van wakker liggen, ik heb er eigenlijk alleen maar heel veel lol om gehad: het bijna belanden in de koffer (lees cover) met Gerard Joling. De oppertopper. Mijn eerste kennismaking met Gerard was bij Radio 538. Gesprekje en fotomoment. Maar dat was om 9.00 uur in de ochtend, alcohol was nog niet aan bod.

Maar die tweede keer.... Te gast bij het slotfeest van Edwin Evers bij zijn afscheid van de radio. Ik sta met een hoge platenbaas te praten. Superleuk gesprek en Gerard Joling (Geertje voor intimi) komt deze man een hand geven. Aangezien ik met de platenbons in gesprek was, gaf Geertje mij ook een hand (Gerard, hoi ook Gerard) ‘tis toch om te gieren’. Even later kijkt Geertje me aan en zegt ‘wat ben jij een lekkere knuffelbeer’ en zit met zijn vinger aan mijn altijd ietwat te harde tepels. Ik moet plassen, ga je mee naar de wc? Het klamme zweet brak mij uit en heb vriendelijk bedankt. Geen idee of ik zijn type ben of dat hij graag dit soort ongemakkelijke situaties opzoekt, maar het was een bijzondere ervaring. Zo bijzonder dat het zelfs de Spinner haalt van de Nederlandse Flipper Vereniging.

Can’t take my eye’s off you....Hè, was die nou van Gerard of the Boys Town Gang?

Deksels, wat een verhaal. Deksels moet je dan ook maar eens vertalen in het Engels.

Gerard en Gerard