Digital Pinball: Alien Crush (TG 16

Digital Pinball

Alien Crush - TurboGrafx 16

Japanse PC Engine en Amerikaanse TurboGrafx

Ook het titelscherm is geïnspireerd op het werk van H.R. Giger

Eens in de zoveel tijd stond er in de vorige eeuw wel eens een partij op die de concurrentie met SEGA en Nintendo wel aan wou gaan, door een betere of snellere spelcomputer te maken. NEC was zo’n partij, die vanaf 1987 in Japan een enorm succes had met de PC Engine, een mooie compacte console met veel potentie vanwege de 16-bits videochip die erin zat. De PC Engine werd uitgebracht voordat SEGA met de Mega Drive kwam. Ook Nintendo was nog lang niet zo ver om de 16-bits Super Nintendo Entertainment System (SNES) in de markt te zetten.

TurboGrafx 16 Vanwege dat succes in Japan was NEC vastberaden om de PC Engine in Amerika en later Europa te lanceren. De naam ‘PC Engine’ zou volgens een testteam niet in de smaak vallen bij de Amerikanen, net als het formaat. Dat was veel te klein en te truttig. Dus moest de console een nieuw ontwerp en een nieuwe naam krijgen. De gamecomputer werd omgedoopt tot TurboGrafx 16, een verwijzing naar de sterke grafische prestaties van het apparaat. Het nieuwe ontwerp liet heel lang op zich wachten. Pas in augustus 1989 werd de TurboGrafx op de Amerikaanse markt losgelaten. Te laat, want SEGA had zijn Amerikaanse versie van de Mega Drive (de Genesis, zie Spinner 2019-3) al klaar en leverde deze ook nog eens met een conversie van de arcadehit ‘Altered Beast’ (later vervangen door Sonic The Hedgehog). Daar kon NEC met de game ‘Keith Courage in Alpha Zones’ niet tegenop. Daarnaast had de TurboGrafx maar één controllerpoort. Als je met z’n tweeën wilde gamen moest je een zogenaamde TurboTap aanschaffen. Dat was niet zo handig met opkomende multiplayer-games zoals de Street Fighter serie.

Op die TurboTap kon je in totaal dan wel vijf controllers aansluiten, maar er waren maar weinig spellen die je met vijf spelers simultaan kon spelen. Daarentegen was de TurboGrafx 16 wel de eerste spelcomputer waarop je een cd-romstation kon aansluiten. Dit werd verkocht als de TurboGrafx-CD en zorgde voor meer opslagcapaciteit, dus uitgebreidere mogelijkheden. Dit verbeterde het magere succes van de TurboGrafx 16 buiten Japan echter niet. Toch zijn er behoorlijk wat games uitgegeven voor de console. Het aantal pinballgames is zeer beperkt, maar de games die er zijn, zijn gelijk ook legendarisch te noemen. Alien Crush Deze bijzondere flippergame is in 1988 exclusief uitgebracht voor de PC Engine en in 1989 voor de TurboGrafx. Het spel is het eerste deel van de ‘Crush serie’, een reeks pinball-games die naast Alien Crush bestaat uit Devil’s Crush (1990) en Jaki Crush (SNES, 1992). Het thema van Alien Crush doet gelijk denken aan de Alien films, en dus aan de hersenspinsels van H.R. Giger. Het thema is erg goed uitgewerkt, er is veel aandacht besteed aan de details van de aliens op en in het speelveld. De ontwikkelstudio moet voor ogen hebben gehad dat dit een videogame moest worden en geen digitale versie van een echte flipperkast. Tijdens het spelen waan je je namelijk gelijk (een mannelijke versie van) Sigourney ‘Ripley’ Weaver als je de aliens met je stalen ballen te lijf gaat. Dat de aliens het op de bal gemunt hebben wordt al heel snel duidelijk. Ze komen overal tevoorschijn; uit een opensplijtend brein, uit de rand van het speelveld of uit gaten in het speelveld tijdens één van de vier bonusspellen, die elk bestaan uit één scherm. Het reguliere speelveld bestaat uit twee schermen, elk met een eigen set flippers. De schermen scrollen niet met de bal mee en dat zorgt soms voor een onrustig tafereel als de bal snel tussen het onderste en het bovenste scherm heen en weer rolt. Je zou kunnen zeggen dat de ontwikkelaar hier een steekje heeft laten vallen, zeker ook omdat de TurboGrafx op grafisch vlak genoeg mogelijkheden biedt.

Game over! Als je het spel start, kun je de balsnelheid instellen. Je hebt de keuze uit ‘fast’ en ‘slow’. Deze instelling is enigszins misleidend, want de bal rolt in wezen niet langzamer als je ‘slow’ hebt gekozen. Daarentegen is de hellingshoek van de kast wel veel kleiner, dus de bal rolt minder snel naar beneden. Dit geeft je meer tijd om je schoten voor te bereiden, maar het duurt soms wel erg lang voordat die bal eindelijk eens bij je flippers is aangekomen. Dus voor een actiever spelletje flipperen ga je voor ‘fast’. Vervolgens kun je uit twee muziekjes kiezen: Lunar Eclipse, een rock-achtig deuntje en Demon’s Undulate, een dreigend muziekje dat doet denken aan de soundtrack van Jaws. Beide muziekjes passen prima in het thema. Als de bal eenmaal in het spel is, merk je dat de TurboGrafx een grafische krachtpatser is. De bal beweegt heel soepel en snel door het speelveld en het balgedrag is heel natuurgetrouw. Er is helaas geen multiball. Je hebt drie ballen om zoveel mogelijk punten te halen.

Voor- en achterkant van de spelverpakking

Daar zit een limiet aan, je kunt namelijk maximaal 999.999.900 punten bij elkaar harken. Op dat moment ontploft het speelveld en word je gefeliciteerd: je hebt alle aliens gemold! Game over! Dit zal echter geen makkelijke opgave zijn: om zoveel punten te halen moet je ongeveer tien uur spelen.

Levend speelveld Er gebeurt van alles tijdens het spel en het is een feest voor het oog, het speelveld lijkt wel te leven. In het bovenste gedeelte zie je een groot brein. Als je dit brein aan de voorzijde tien keer raakt (wat niet zo makkelijk is als het lijkt), splijt het open en komen er drie aliens uit die je met de bal kunt killen. Aan de rechterzijde zit een soort schedel met tien ogen (de bonusteller voor het bovenste scherm) en tentakels die de bal op kunnen slokken. Als het blauwe oog verlicht is, worden de bonuspunten die je in het bovenste speelveld hebt vergaard aan je punten toegevoegd. Verder zie je drie paar kaken, twee aan de linkerzijde en één paar onder de schedel. Als de pijl groen is, wordt de bal opgegeten en weer uitgespuugd. Is de pijl geel dan word je naar één van de vier bonusspellen getransporteerd. Dan zit er tussen de kaken aan de linkerkant nog een oog. Als je dat raakt, veranderen de drie popbumpers van positie. En dat is het leuke van dit flipperspel, het is een echte videogame, er gebeuren dingen die in een normaal flipperspel nooit voor zouden kunnen komen.

Monstrueuze wanschepsels In het onderste speelveld valt gelijk de alien in het midden op. Dit gedrocht met twaalf ogen dient als bonusteller voor het onderste scherm. De bovenste drie ogen zijn interactief en verhogen de bonus. De monsters aan de linker- en rechterzijde dien je zo snel mogelijk op te ruimen. Heb je ze alle zes gekild zonder dat ze de mogelijkheid hebben gekregen om terug te komen, dan verschijnen er drie aliens op het veld. De bek van het monster in het midden is ook open. Schiet je daar de bal in, dan krijg je de opgebouwde bonus. Is de pijl naar de bek ook nog eens geel, dan ga je naar het Het gehele speelveld van Alien Crush

vierde bonusspel. Met de slingshots is ook iets vreemds aan de hand. Die lijken steeds verder open te barsten naarmate ze vaker geraakt worden door de bal. En ja hoor, na tien keer spatten ook deze cocons uit elkaar en zien monstrueuze wanschepsels het levenslicht. Denk maar niet dat je ervan af bent als je ook dit duivelsgebroed om zeep hebt geholpen: er groeien snel weer nieuwe cocons.

Bonusspellen Om echt veel punten te halen, is het zaak om je bal naar de bonusspellen te dirigeren. En dan vooral op de momenten wanneer de bonusteller op standje maximaal staat. Schiet op de targets met geelverlichte pijlen en je wordt naar het bonuswalhalla geteleporteerd. Het doel van de meeste bonusspellen: zoveel mogelijk of alle aliens killen. De bonusspellen met de roze schedels en de groene monsters stoppen als je alle aliens gekild hebt. Als je de duizendpoot te grazen hebt genomen verschijnt er doodleuk weer een nieuwe. Leuk voor de bonus, maar na de vierde duizendpoot ontstaat de neiging om even de andere kant op te kijken en de bal te laten drainen. Het moeilijkste bonusspel is dat met de twaalf popbumpers, waarvan er drie ook nog eens bewegen. Je moet ervoor zorgen dat de oogjes naast de popbumpers rood worden, maar de bal krijgt door die enorme hoeveelheid bumpers binnen korte tijd een hoge snelheid en verdwijnt heel vlot tussen de flippers.

Die gaan we weer spelen! Alien Crush is echt een heel gaaf flipperspel. Ondanks dat het spel meer dan dertig jaar oud is, is het nog steeds prima speelbaar. De graphics, de gameplay, de muziek, alles past perfect bij elkaar. Als je dit spel weer wilt spelen, zijn er best wel wat mogelijkheden als je zelf geen TurboGrafx hebt. Als eerste natuurlijk een emulator. Ik heb Alien Crush gespeeld met de BizHawk-emulator. Ga naar www.dosgamers.com/tg-16 voor een handleiding. Omdat Alien Crush zo’n vermaarde flippergame is, is het spel voor verschillende platformen opnieuw uitgebracht: een 3D-versie in 2008 voor de Wii (onder de naam Alien Crush Returns), in 2011 verscheen het spel op de PSP en de Playstation 3 en in 2014 kwam er een versie voor de Wii U en de Nintendo 3DS uit. Daarnaast is ook van de TurboGrafx onlangs een mini-variant uitgebracht. Door het coronavirus zijn leveringen echter vertraagd. Ook al is deze TurboGrafx mini officieel vanaf 5 juni verkrijgbaar in Europa, je moet goed je best doen (en in sommige gevallen een dikke portemonnee hebben) om er eentje te bemachtigen. De mini wordt geleverd met 57 klassieke TurboGrafx en PC Engine games en Alien Crush zit daar natuurlijk bij.

Bonusspellen

Bonusspel met de onverslaanbare duizendpoot Alien Crush Returns en de TG16 mini