Μαύπορ Υδπάπγτπορ
Ο
Σ. σαπάφσηκε πολύ εκείνο σο απόγετμα. Όσαν κασάλαβε, όσαν ανσιλήυθηκε, όσαν ανοίφσηκε ο νοτρ σοτ διάπλασα και σον πλημμύπιςε ένα αλλόκοσο υψρ. Ένα παφύπετςσο, ςκοσεινό υψρ ςαν… μαύπορ τδπάπγτπορ! Ήσαν σο
απόγετμα ποτ απουάςιςε να γπάχει για σον Ππομτθέα. Ήσαν σέσοιορ ο πτπεσόρ ποτ σον έκαιγε ώςσε έπιαςε σο ππώσο μολύβι ποτ βπήκε μππορ σοτ, μάζεχε όποιο κοτπελόφαπσο ςτνάνσηςε σο βλέμμα σοτ μέςα ςσο ακασάςσασο δψμάσιο, και άπφιςε να φαπάζει σιρ λέξειρ, με μανία. Ο Σο. ολοκλήπψςε σο μανιυέςσο σοτ Ππομτθέα σοτ, νψπίρ σο επόμενο ππψί. Σφεδόν με σο αφνοφάπαγμα σοτ ήλιοτ, οι δτνάμειρ σοτ σον εγκασέλειχαν και έπεςε λιπόθτμορ… ο ήλιορ ποτ φώθηκε απ’σο παπάθτπο σον βπήκε εσοιμοθάνασο, κασάφλψμο και ςψπιαςμένο ςσο πάσψμα. Ολόγτπά σοτ οι ςελίδερ, ςκόππιερ. Λίγο ππιν μεςοτπανήςει, ο Σοε. είφε αναφψπήςει για μια άλλη ππαγμασικόσησα. Γπάυψ για σον Ππομτθέα. Χπόνο δεν έφψ, σο νιώθψ και ο πτπεσόρ σηρ χτφήρ μοτ ανεβάζει σην αγψνία μοτ μαζί με σην θεπμοκπαςία ατσού σοτ ςώμασορ ποτ για λίγο ακόμα θα με ανέφεσαι. Γπάυψ για σον ήπψα ποτ δεν έγινε Άνθπψπορ και σην Αλήθεια ποτ έγινε Μύθορ. Γπάυψ για σον Δαίμονα ποτ έκλεχε ση Φψσιά από σοτρ Αθανάσοτρ όφι για να σην δώςει ςσοτρ ανθπώποτρ αλλά για να σην κπασήςει για σον εατσό σοτ. Γπάυψ για σην αςσπαπή σοτ κόςμοτ και σην υενάκη σηρ θτςίαρ. Γπάυψ για σον αποςσεπημένο από σιρ ηδονέρ και σον ςκοσαδιςμένο ππόγονο και πασέπα μαρ. Είμαςσε όλοι γιοι σοτ. Είμαςσε όλοι κασαπαμένοι, είμαςσε όλοι λεποί, ςάπιοι, κασαδικαςμένοι! Νιώθψ σο αίμα να ςυτποκοπάει σιρ αδτνασιςμένερ, ςσενεμένερ υλέβερ μοτ, νιώθψ ση χτφή μοτ να βπονσάει κιόλαρ σιρ πόπσερ σοτ Αγνώςσοτ, παλεύει να γτπίςει πίςψ, εκεί
απ’όποτ κάποσε θέληςε ςαν από καππίσςιο να με ενοικήςει, να με βαςανίςει, να με γεμίςει ώπερ αγψνίαρ. Ναι, αγψνίαρ και σπόμοτ! Είμαςσε γιοι σοτ Ππομτθέα. Η κληπονομιά μαρ είναι η αέναη κλοπή σοτ υψσόρ. Είμαςσε η ςκάπση γενιά σοτ ππώσοτ από σοτρ άθλιοτρ και σοτ σελετσαίοτ από σοτρ σολμηπούρ. Κάποιορ έππεπε να μαρ διδάξει σην αποςσολή μαρ, κάποιορ έππεπε να ξανοιφσεί ππώσορ ςσα πελάγη σοτ Χάοτρ και κείνορ ήσαν ο Ππομτθέαρ. Έκλεχε σο αγνό Φψρ από σοτρ Φύλακερ και σοτρ ξεγέλαςε όλοτρ. Δεν είφε ποσέ σοτ ςκοπό να σο πποςυέπει ςσοτρ ανθπώποτρ. Είφε ςκοπό να εξελιφθεί ο ίδιορ. Είφε ςκοπό να γίνει κι εκείνορ Φψρ. Και Πτπ και Αθάναση υπίκη! Η μεγάλη, ςτγκλονιςσική Αλήθεια έςκαςε ςαν σπιανσάυτλλο ποτ ανοίγει διάπλασα σα πέσαλά σοτ μέςα ςσα πιο κπτυά διαμεπίςμασα σοτ είναι μοτ. Η μεγάλη, ςκοσεινή, τδπαπγτπική αλήθεια με πλημμύπιςε και πεθαίνψ. Πεθαίνψ από σο τγπό σηρ βάπορ, από ση ςστυή σηρ γεύςη, από σο δηλησήπιο ςσο αίμα σηρ. Και γίνεσαι και σο δικό μοτ αίμα ςκοσεινό ςαν μαύπορ τδπάπγτπορ. Τούσο είμαςσε. Κλέυσερ σηρ υψσιάρ σψν άλλψν. Τούσο είναι να είμαςσε. Κλέυσερ σοτ Πτπόρ σψν άλλψν. Τούσο μπολιαςσήκαμε να είμαςσε. Κλέυσερ σοτ Φψσόρ σψν άλλψν. Πώρ να αγαπήςοτμε; Λιμοκσονούμε, πεθαίνοτμε, κπτώνοτμε ςσοτρ παγεσώνερ σηρ Ύπαπξηρ. Πώρ να αγαπήςοτμε; Πεινάμε. Είμαςσε παλλόμενα ςκοσάδια, είμαςσε δονούμενερ νύφσερ, είμαςσε αςημένιερ κηλίδερ νοςηπών υανσαςιώςεψν. Πώρ να αυεθούμε; Είμαςσε πποοπιςμένοι να κλέχοτμε, να ληςσέχοτμε, να αππάξοτμε. Πώρ να γελάςοτμε; Ανοίγοτμε σα φείλη και εκπέοτμε πόνο. Πώρ να μεσαβολίςοτμε σο φπόνο ςε σπτυεπόσησα; Κοισάζοτμε σο ππόςψπο σοτ άλλοτ και ατσό ποτ βλέποτμε είναι η ςπηλαιώδηρ ανάγκη μαρ. Πώρ να μεσαςφημασίςοτμε σο θηπιώδερ ςε ετγενέρ; Οι κτνόδονσέρ μαρ χηλαυούν κιόλαρ σην καπψσίδα σηρ χτφήρ σοτ άλλοτ. Πώρ να φαωδέχοτμε; Τα φέπια μαρ σπέμοτν από σην στπαννική επιθτμία να ςσπαγγαλίςοτν. Πώρ να αναςάνοτμε; Οι μαςσοί μαρ έφοτν ππηςσεί από σην δίχα για ιφώπ και πνεύμα. Είμαςσε σα παιδιά σοτ Ππομτθέα. Ο πασέπαρ μάρ δίδαξε σην μοναδική σοτ Τέφνη. Και αποςαπκώθηκε, απουλοιώθηκε, μαγαπίςσηκε, εξονσώθηκε, έγινε μύθορ, έγινε ήπψαρ, διαςσπέβλψςαν σην αλήθεια σοτ, σον παπαμόπυψςαν, σον λάσπεχαν με άλλο όνομα, σον κπέμαςαν ςσον Καύκαςο και σον έπαναν με αθαναςία. Κι εμείρ ξεφάςαμε… βτθιςσήκαμε ςση λήθη… μα, η αλήθεια σοτ επγάζεσαι μέςα μαρ. Η αλήθεια σοτ καίει σα ςπλάφνα μαρ. Κάθε υοπά ποτ αγγίζοτμε σο λασπεμένο ππόςψπο, κάθε υοπά ποτ επψσοσποπούμε, κάθε υοπά ποτ επιδιδόμαςσε ςε πεπιπσύξειρ, κάθε υοπά ποτ οπκιζόμαςσε ςσο όνομα σηρ Αγάπηρ, κάθε υοπά ποτ… μηφανετόμαςσε σπόποτρ για να
2
κλέχοτμε σο υψρ και να φοπσάςοτμε σην απφέγονη πείνα μαρ, να κοπέςοτμε σην πποαιώνια δίχα μαρ… Όσαν αποφώπηςε, απγά σο απόγετμα, ο ήλιορ από σο δψμάσιο, ο Σόεθ, είφε γίνει ένα παφύπετςσο, μαύπο τγπό, ςε ςφήμα ανθπώποτ ποτ απλψνόσαν νψφελικά ςσο πάσψμα… Μαπ2012
http://blackrose-nimertis.blogspot.gr/
3