September 2009

Fris en blij magazine voor Beervelde, Lochristi, Zeveneken & Zaffelare, September tweeduizendennegen - Nummer 11

Beervelde boven Sint-DaniĂŤlparochie 200 jaar jong

Nieuwe rubrieken

En de boer hij ploegde voort...

Gentikatuur De Zotte Bloaren X115516 Y196497 12-06-09 10:12:01

Nummer9080

Nummer9080

Editoriaal

Nummerelfseptembertweeduizendennegen Nummerelfseptembertweeduizendennegen

Colofon Nummer9080 is een maandelijks informatieblad over, voor en door Lochristi.

Verspreiding iedere maand - gratis op 9400 ex in alle brievenbussen van Groot-Lochristi

Editoriaal

Administratie en contact Fris watervoordevis - Oosteinde 25 - 9080 Lochristi Tel: 09 3568 588 - Fax: 09 3568 590 info@nummer9080.be - www.nummer9080.be Redactie Concept & beelden: Mark Verbrugge Concept & teksten: Luc Van de Vijver Werkten nog mee aan dit nummer Danny Sey: de wereld is rond André Baert: begeleiding dialect Sofie Hesters: chattalk en Lootsche baton Hilde De Cleene: begeleiding fotografie Filip Naudts: fotografie Michiel De Cleene: fotografie Bert Vervaet: straatnaam + 200 jaar Sint-Daniël Inge Suys: cursiefje Pierre Gillis: Gentikatuur Link www.lochristi.com Contact reclame Sofie Hesters, Fris watervoordevis, Tel: 09 3568 588 ­- ­info@nummer9080.be Druk en distributie Drukkerij Cartim - Industriepark 2, Zone A Jan Samijnstraat 11- 9050 Gentbrugge Bedeeld via DISTRIPOST van DE POST Verantwoordelijke uitgever Mark Verbrugge - Zaffelaredorp 17 - 9080 Zaffelare

Gegroet, allerbeste lezer! Jazeker, we zijn terug van weggeweest, van een herbronning, heet dat officieel. Al te veel gemorreld aan ons tijdschrift hebben we niet, want Groeten is een ander liefde toewuiven. we zijn voorzichtig gekweekt, en willen Is zingen met de wijnstok onze trouwe lezers niet laten verdwalen in onze tweede jaargang. Niet dat het niet dat er volle druiven wonen nog beter kan natuurlijk, want dat kan in de bloesem van de nieuwe dag. het altijd. Zo werd ik bij de kraag gevat en bijna gejonast door mijn zussen die vonden dat de man-vrouw verhouding in de interviews wel wat gelijkmatiger kon. Eén op tien, zoiets? Foei, foei!

Welnu, zusjes, jullie krijgen er gelijk twee: twee Beerveldse Maria’s voor de prijs van één! Want ’t is daar groot feest in onze aardbeiengemeente, dat zal je in deze septembereditie wel merken.

Wij klinken dus samen met jullie op onze zuiderparochie, en hopelijk ook op onze tweede jaargang, en wensen iedereen een goede nazomer toe. Van harte. Want een ja hoort een ja te zijn, een neen een neen, en een groet een échte groet.

Immers, groeten is een ander liefde toewuiven, en hopelijk komt die aan. Veel leesgenot.

© Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of op enige wijze worden gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever.

Inhoud

6

4 5

Volgende release nummer 12: 23 september ‘09

deadline adv. en info: 10 september nummer 13: 23 oktober ‘09

deadline adv. en info: 8 oktober nummer 14: 25 november ‘09

deadline adv. en info: 11 november nummer 15: 18 december ‘09

deadline adv. en info: 4 december

42

6 10 13 14 16 21 23 25 27 29 31 33 34 36 40

Onder de loupe Loots bloemenlogo Maagd Interview Mieke Van Hecke Jonge Lootse wolf Peter Vervaet En de boer hij ploegde voort... Hans Ysebaert Portret Ellen en Martin Interview Maria Van der Sype Gedicht Gegroet De mediawatcher Kalender September

Cursiefje Kunst? kunst!

Kwartet Reporter ter plaatse Anne-Mieke Boel Vruint moar oan André + Lootsche tafelgesprekken Gentikatuur Miguel Wiels & Christ Schepens De Lootsche baton 4 verenigingen Interview Onderwijs 41 Straatnamen Bert Vervaet 42 200 jaar Parochie Beervelde Bert Vervaet

44 45 46

Zotte Bloaren De melktoorts Chattalk Surfer Jonas Devriese Opinie Pol Pladijs september’09

3

Nummer9080

Onderde Loots bloemenlogo?

upe

Lochristi zendt weer zijn bloemendochters en -zonen uit, over het hele land. Begin augustus luisterde de gemeentelijke land- en tuinbouwraad van Lochristi de Zeelse viering van patroonheilige St-Ludgerus op, en op dit eigenste moment staat de Landelijke Gilde van Zaffelare te pronken in Blankenberge, met een prachtige bloemenwagen. En hier op de redactie overvalt ons nog steeds een vleugje nostalgie, eind augustus, want wij zijn oud genoeg om ons het gerenommeerde Begoniafestival te herinneren. Jullie ook?

foto’s: Guy Van Rysseghem

Prachtig dat onze siertelers de vaardigheid en de kunde nog steeds niet hebben verleerd. Dat er nog artistieke geesten zijn zoals Antoine Imschoot en Patrick Vanrijckeghem die mee hun schouders zetten onder de meest feeërieke en verstilde tapijten en rijdende tuilerieën. Dat de ploegen van Kurt Naudts, Guy Van Rysseghem en van Herman Boussaer hun tenen uitkuisen, tot zij zelf één en al begonia zijn. Dat ze zich in Zele kunnen vergapen aan Lootse creativiteit in ‘een geloofspad van twaalf eeuwen doorheen de tijd’ en in het bloemencorso van Blankenberge aan Magritte in Zaffelaarse handen. Maar…

Wanneer etaleren wij hier in ons eigen dorp nog eens dat de Lootse Flower échte Power is? Zeker, ’t is crisis, en we knoesten, knorren, kniezen en knarsen, maar onze floristennaam en -faam zijn er heus nog. Iets met nationale uitstraling, zoals ’t festival weleer, moet dan toch nog kunnen?

Anders, maar met dezelfde impact? Is ’t geloof er nog? Jazeker, onze straten stralen van de bloemen, het hele jaar door, en er is de heerlijke bebloemingsactie, maar ’t kan nog beter, tot op landelijk niveau. Er zijn Zeeuwse mosselen, Brusselse wafels, Brugse kant, en er zijn Looste bloemen! Topkwaliteit, daar wijk ik geen centimeter van af, een eigen logo waardig.

Ja, toch? En we hebben een prachtig dorp om ze nog eens extra uit te stallen. De koppen en handen samensteken dus, uitpakken en de rest van ’t land inpakken! Om met het oudste Nederlandse zinnetje te spreken: wat unbidan we nu? Waar wachten we nog op?

4 september’09

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

rdies

foto’s: Luc Ho

Nummer9080

Column

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

Tipsvoordemaagd Een zwabber mop

ideaal voor maagden zegt mijn baas want dan hoeven ze zich niet meer te bukken volgens ‘gabbers’ zijn ‘zwabbers’ onechte gabbers met zwabbersandalen maakt men dansend schoon koop een zwabberhond: heeft hetzelfde effect vier Woodstock mee en ga voor een zwabberkapsel komt van Middelnederlands zwabben: schoonmaken van laken betekende ook: ploeteren in water of ...vuiligheid! sommigen vinden een zwabber nu ook nog.. onhygiënisch (krijg je het vuil er ooit nog uit?) in het Engels is het nog simpeler: (to) swab is dweil(en)

Maagd

Virgo (23 augustus-22 september) Zou het toeval zijn dat september zich binnen de dierenriem in het beeld Maagd bevindt?

Dat alles maagdelijk schoon kan herbeginnen in het najaar? Dat de zorgen van het voorbije jaar net ervoor werden weggewassen in het zonnebad van een deugddoende zomer en dito vakantie? Neen, toch? Allen voelen we ons immers herboren, en de septembernevel hangt ons als een maagdenvlies om de hoofden, en mistbanken kleuren de wegen brooswit. September is de rode loper voor het bonte palet van de herfst, en biedt onze noeste boeren de gulle oogst van haver en gerst. En zelf kleuren we onze vingers hardnekkig bruin aan walnoten alom, om dan de keeltjes weer te kunnen smeren met ons onvolprezen Vlaams gerstenat, zoveel als er sterren aan de hemel zijn.

Suggesties van bij ons? Een Lozenboertje, Reinaert, of een Maris Otter, want naast onze bloemen krijgen we zo stilaan ook een ander rijk Loots boeket.

En op welke eigenschappen van Maagd zullen we ons beroepen, in september?

Een kleine bloemlezing, want wie in de herfstmaand geboren werd, heeft kwaliteiten zat.

Bescheidenheid, siert een Maagd het meest, en dat is ons, Belgen, op het lijf geschreven. Een maagdelijke Belg is dus dubbelop als het op terughoudendheid aankomt. Sober zelfbewust, dat is onze banier. Ongeschonden eenvoudig bleven wij, als een maagd, zelfs na een millennium van overheersing. En onze volkse aard wist dit te vangen in een prachtige spreuk, eentje om aan de huisdeur te plakken: “Als apen hooghe klimme willen, dan siet

men eerst haer naeckte billen”. Zie je ’t al voor je? Al die slingerende bavianenpoepies, met hun onstuitbare hunker elders de baas te spelen: kijk naar mij, kijk naar mij!, en dan pardoes naar beneden, want ooit komt de val, dat leerde Icarus ons al? En wij bescheiden op de grond, lachend om die rode bilkonen, en de extra blutsen en builen?

Geef ons dus maar de Maagden, die naast modest, ook nog geestig, sportief en slim heten te zijn. En betrouwbaar, ordelijk en goed gemanierd. Ja, met zulke kwaliteiten kom je geheid voortvarend door het leven, en ben je overal een graag geziene gast.

Word je zelf genodigd op een verjaardagsfeest bij een Maagd, wees dan inventief met je cadeau, want een plumeau of een start-to-run, hebben ze daar al met dozijnen. Wees wat creatiever dus, met een yoga-leraar aan huis, een slijtvaste zwabber, of een geïllustreerd boek over zwemvijvers, zo niet is de gastheer of -vrouw in staat je bon stante pede te retourneren, of je een hele avond water te serveren.

Ben je nu bang dat al te veel virginale branie tot kritiek leidt en die bescheidenheid tot inertie? Poepsimpel, plaats er een steenbokje, kreeftje, schorpioentje of stiertje bij, enfin, een beest dat al te veel maagdelijke voortvarendheid kan doorprikken, en je hebt een duootje voor het leven. Zoals bij mijn baas en zijn vrouw, maagd en kreeft zijn die twee, en na zeventien jaar moet ’t eerste woord daar nog vallen, allee, toch vandaag… (Zou ik nu opslag krij(lvdv) gen?)

Als apen hooghe klimme willen, dan siet men eerst haer naeckte billen

september’09

5

Nummer9080

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

foto’s: Michiel De Cleene

zeg maar Mieke

Maria Van Hecke

dobbelen met de grote bazin van het katholiek onderwijs

V

olgens Trends bij de vijf machtigste vrouwen van België. Gediplomeerd in de rechten, criminologie en letteren en wijsbegeerte. Een cv waarop nog te lezen staat (hebben jullie even tijd?): directeur-generaal van het Vlaams Secretariaat van het Katholiek Onderwijs (VSKO), Vlaams CD&V-parlementslid, schepen, OCMW-raadslid, advocate, docent VLOD en Katholieke Sociale Hogeschool Gent, ondervoorzitter Hogeschool Artevelde, medebezieler parochieviering St-Daniël Beervelde, echtgenote van Rogier de Corte, moeder van vier kinderen, en nog duizend en één andere dingen. Enfin, als onnozel lesgevertje ga ik dus midden mijn congé bij mijn allergrootste baas op bezoek. Nummer9080 gaat nu écht wel voor alles, dat begrijpen jullie wel. Lijd jij nu ook nog aan Parkinson? vroeg mijn vrouw.

Pamper aan dus, een busje epo naar binnen, en met mijn kleine pen als schamel wapen, als kleine garnaal op bezoek bij de grote generaal. En garde!

6 september’09

Nummer9080

Interview

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

Moet ik mijn grote baas vousvoyeren of tutoyeren? Schrijf ik directeur-generaal, mevrouw de Corte, mevrouw Van Hecke of gewoon Mieke? (aarzelt geen seconde!) Mieke natuurlijk! Geen gedoe, absoluut niet, van poetsvrouw tot koning, van secretaresse tot kardinaal, ’t is voor iedereen Mieke. Ik heb dat zelf zo beslist op mijn elfde, ik herinner het mij nog alsof het gisteren was. Een lerares noemde mij steevast (spert mond wagenwijd open): Moarja – met oa! – en ik haatte dat. Zó plat.

Maria is mijn doopnaam en best wel mooi, zeker, maar niet als ze er Moarja van maken. En toen ik eens bij toeval op de identiteitskaart van mijn Scoutsleidster Mieke las dat ze eigenlijk ook Maria heette, was voor mij de kogel door de kerk: voortaan zou ik ook Mieke heten!

Drie maand volhouden, zei ze, en ’t is definitief uw nieuwe naam, en zie, ze heeft gelijk gekre-

gen. Alleen mijn doopmeter heeft dat steevast geweigerd, tot op haar sterfbed nog wel.

En kon dat zomaar, officieel bedoel ik, want politiek kwam je toch onder die roepnaam op de lijsten?

Tja, daar zeg je wat. Ik ben daartoe naar de notaris van Zaffelare getrokken, in 1982, en die heeft een ‘notariële akte van bekendheid’ opgesteld, en ziezo, klaar was kees: het politieke Mieke was geboren. Maar let wel: in mijn huidige functie teken ik weer met Maria hoor, dat ‘Mieke’ telt hier niet.

Machtige Maria dan? Want Trends zet je steevast bij de top 5 van de machtigste vrouwen van België. En dus heb je iedere morgen ‘votre moment de gloire’ voor de spiegel: god, Mieke, wat heb je ’t toch ver geschopt, zo aan het hoofd van de legendarische Guimardstraat? ...(hoofdschuddend en met grote ogen van ontkenning)…Bijlange niet! Nooit! Neen, werkelijk, nooit. Klinkt dat raar? Neen, ijdel ben ik niet, en meer dan mijn talenten benut heb ik nooit gedaan. En trouwens, zo’n betiteling is zeer relatief hoor, en geldt meer voor je vereniging dan voor jezelf. En natuurlijk is het katholieke onderwijs van tel, met zijn 75 % leerlingen. Maar neen, in termen van macht denk ik niet, zeker niet voor mezelf.

Valse bescheidenheid, zullen sommigen zeggen. ...(met nog meer overtuiging)…Neen hoor, ik meen het echt! Mijn leven is een reeks van toevalligheden, zie je, en ja, ik heb mijn gaven gekregen, best wel wat, maar ik heb die benut, meer niet. De parabel van de talenten, ken je die? Niet in de grond stoppen en wegsteken, maar ze actief gebruiken? Hoe ouder ik word,

tracht dan waar ik mee bezig was.

Een vrouw die het zowel in de politieke als klerikale mannenwereld maakt, moet toch wel ambitieus zijn?

Niet in de zin dat ik per se op wou klimmen op de sociale ladder. De enige ambitie die ik heb gehad, is wat ik deed, goed te doen. En van het een kwam het ander… Zo is het altijd gegaan in mijn leven: mijn studies, mijn assistentschap, mijn periode thuis tijdens de eerste jaren van het moederschap, mijn politieke carrière en nu mijn functie in de Guimardstraat. De dobbelstenen zijn zo gevallen, voilà, niet meer dan dat.

En ja, ze vielen vaak op een zes, dat kan ik niet ontkennen… ’t Is bijna niet te geloven? Echt nooit die functies gezocht? …(kijkt even om naar de fotograaf, om ook hem te overtuigen)… Allee, oordeel zelf. Als studente had ik twee interessevelden: geschiedenis en rechten. Rechten! zei mijn pa, want geschiedenis was een hobby, vond hij, geen vak. Tja… zijn woorden, hé. Maar goed, ik denk ook niet dat er aan mij een levenslange lesgeefster verloren is gegaan. Rechten dus. En aangezien ik vooral geïnteresseerd was in strafrecht heb ik ook nog criminologie gedaan, en wat later werd ik ook nog kandidaat in Letteren en Wijsbegeerte. En met dat profiel dobbelde ik zogezegd mijn eerste zes, en werd ik als vanzelf als assistente gerekruteerd aan de universiteit, in procesrecht, met interesse voor die tuchtbanken in het voetbal en wielrennen en zo: of ze wel in harmonie zijn met het algemeen strafrecht. Want geef toe, heel openbaar zijn die comités niet. Enfin, zes jaar werkte ik aan de universiteit, tot ik moeder werd, en thuisbleef voor de kinderen. Begin zeventig was dat.

En dat als kind van mei ’68?

Het feminisme gelijk al onder de mat geveegd?

Niets van! …(enige consternatie)…Feminisme wil toch niet zeggen dat je per se móet gaan werken? Wat is dat nu voor iets? Neen, wáár feminisme houdt in dat iedere vrouw de keuze moet kunnen maken om thuis te blijven of uit werken te gaan. Dát moet de betrachting zijn.

Geen gedoe, absoluut niet, van poetsvrouw tot koning, van secretaresse tot kardinaal, ’t is voor iedereen Mieke. hoe meer ik daarvan overtuigd ben: essentieel is de verantwoording die je kan geven om wat je gegeven werd. En nooit heb ik iets meer be-

september’09

7

Nummer9080

Interview

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

En jazeker, ik ben niet te beroerd om toe te geven dat ik met een man die professor Recht was, financieel de vrijheid had om voor dat thuismoederschap te gaan. Maar geef toe, om op je vraag terug te keren, het profiel van een carrièrevrouw die ten koste van alles en nog wat hogerop wil geraken, is dat niet direct, hé.

Dat is waar. Nooit spijt van gehad?

Geen moment! Trouwens, mijn kinderen vlakken dat altijd wat af, hoor, als ik het over dat thuisblijven heb, want ik bleef natuurlijk wel bezig met gerechtelijke materies, voor mijn man, ook thuis. Dingen opzoeken, aanvullen, schrijven, redigeren, ’t was er allemaal bij. Maar ik was alle dagen thuis voor de kinderen, zorgde voor eten, verzorgde wie ziek was… dus, ja, voor mij was dat de ideale combinatie.

Dat was alles toch al in Beervelde, niet?

Precies. Gek toch, hoe mijn man en ik hier verzeild zijn geraakt. Dat is mijn tweede dobbelsteen, als ’t ware. Een puur mathematische kwestie, want Beervelde ligt precies tussen Zo-

meer dan bij hem thuis!... (lacht)…En toen zei de pastoor: een huis met vier slaapkamers te koop heb ik niet, maar wel eentje te huur met elf! En zo kwamen we hier terecht in het klooster, waar

mergem, waar wij woonden, en Antwerpen in.

In die grootstad werd mijn echtgenoot immers tot prof benoemd. En omdat het voor ons als advocaten handig was om binnen het gerechtelijk arrondissement Gent te blijven, kozen we voor Beervelde, want dat is daarvan de uiterste grens. Daar voorbij is ’t immers Dendermonde.

En dus belde ik de Beerveldse pastoor Van Malderen op, met de vraag of hij nergens een huis te koop wist, met een bureau en minimaal vier slaapkamers, want wij wilden een kroostrijk gezin, mijn man wou zelfs negen kinderen, eentje

meente! Dat ik over een jaar of twee of zo, naar Gent verhuis om in het hart van de cultuur te zijn, doet daar niets van af. Ik heb Beervelde in mijn hart gesloten, tot de dag dat ik sterf. Maar

8 september’09

Feminisme wil toch niet zeggen dat je per se móet gaan werken? de laatste zustertjes maar wat blij waren dat ze de veel te ruime gebouwen konden delen.

Prachtig gerenoveerd, moet ik zeggen.

Dank je. En zo gelegen tussen een school en een jeugdbeweging, bleek het ook al gauw een ideale plaats voor talrijke vergaderingen, van de Chiro bv. De Zomerfeesten zijn zo trouwens ontstaan. ’t Werd hier een sociale trekpleister, en omdat ik mij maar al te graag engageer, voelde ik me vlug een volbloed Beerveldse, want het is hier een prachtige, warme en gastvrije ge-

Kijk achterom, om te zien of iedereen volgen kan de kinderen zijn het huis uit, en dit huis wordt te groot. Vandaar.

De groeiende kinderen bepaalden ook al vroeger dat je terug naar de arbeidsmarkt wou?

Tja… (twijfelt over mijn woordkeuze)…’t Is niet dat ik in de jaren zeventig uithuizig niets deed, hoor. Ik was leesmoeder, actief in veel vrijwilligerswerk, en lid van de toenmalige CVP. Maar ’t is waar, ik wou mijn gedrevenheid nog een concretere vorm geven, want mensen helpen, dat was altijd al mijn drijfveer. De advocatuur, de politiek, het onderwijs, altijd ging het dáárover.

En toen viel de derde dobbelsteen op zes… men had nog een plaats vrij op de lokale CVP-lijst, en bood mij die aan. Ik werd wel niet verkozen, maar werd toch voorzitter van het OCMW en lokaal voorzitter van de toenmalige Lootste CVP. En of ’t niet op kon, was de nationale partijleiding toen net het ideologisch congres van ‘85 aan het voorbereiden, en zochten ze lokale mensen met het gepaste profiel om hen daarin te helpen. En hups, daar ging ik weer: zo kwam ik nationaal in beeld, als vrouw, advocate, een geëngageerd profiel, een moeder met vrije tijd, voorzitster van een lokale afdeling… enfin, ze hadden het voor mij.

Maar al je engagementen moesten de C van christelijk dragen?

Zeker. Ik heb dat met de paplepel meegekregen. Mijn ma was zowat actief in alles en nog wat, een verwoed KAV’er was zij, en aangezien wij in een arme buurt woonden, werd de christelijke zorg voor de medemens ook heel concreet ingevuld. Een van mijn motto’s is trouwens: kijk achterom, om te zien of iedereen volgen kan. Het is toch vooral de christelijke zuil die voor de ontvoogding gezorgd heeft van de kleine mens, en van meisjes en vrouwen ook overigens.

Dat waren toch vooral de socialisten, niet? En de kerk die helpt bij de ontvoogding van de vrouw, zal ook bij velen de wenkbrauwen doen fronsen, hoor. …(kijkt raar op)… Wacht eens even: de socialisten zijn inderdaad de grote pleitbezorgers geweest van de rechten van de arbeiders, van de vakbonden, maar vergis je niet, wij hadden toch ook een Cardijn en een Daens? Hoe ging het ook alweer: ‘de arbeider is zoveel waard als de kasteelheer’? En de stimulans om jongens en meisjes verder te laten studeren, kwam toch vooral van pastoors en onderpastoors, en van het christelijk geïnspireerde middenveld? Er was

Nummer9080

Interview

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

de veilige structuur van christelijke organisaties waar meisjes heen konden, en waar ze zich konden ontwikkelen. Dáár is de ontvoogding begonnen. En ik zal je nog iets meer vertellen: een van de sleutels tot het migrantenvraagstuk, is juist het invullen van een allochtoon middenveld. Heel jammer, dat zoiets ontbreekt.

Ontelbare pogingen hebben we ondernomen in sport-, cultuur, jongerenbewegingen… en het lukt ons maar niet.

Alleen in Brussel en Antwerpen, meen ik, zijn er lokale allochtone KAV-verenigingen die er wel in slagen… In sommige culturen is het blijkbaar moeilijker om gezag en hiërarchie te aanvaarden.

Nochtans, zou zo’n middenveld het ideale kader creëren om migrantenjongeren te motiveren en hen te helpen in cruciale levenskeuzes, zoals onderwijs, vrije tijd, werk enz. Zo zou ook de breuk tussen de thuiscultuur en de schoolcultuur ongedaan gemaakt worden. Dát, samen met Nederlands leren spreken natuurlijk, zou de oplossing bieden. En van onze kant, blijven ingaan tegen racisme, ofte xenofobie om het wat milder te zeggen, want laat het wel wezen, dat bestaat ook nog altijd. De hele problematiek is overigens verwant aan die van de Vierde Wereld, maar goddank zijn er daar nu wél echte middenveldorganisaties die ons helpen…

Kwam je huidig engagement voor het onderwijs uit de lucht vallen of heb je dat van zuster Monica van Kerrebroeck van StBavo Gent waar je naar school ging? … mogelijk van haar, maar dan toch onbewust, hoor. Wel is waar dat ze als het ware ook een dobbelsteen wierp voor mij, alweer een zes! Luister. Om de Vlaamse lijst te vervolledigen had de nationale leiding haar aangezocht om op een strijdplaats te staan, maar ze paste toen nog, en schoof mij als vervanger naar voor. En zo kwam ik uiteindelijk in het Vlaamse parlement terecht, waar ik vooral in cultuur en onderwijs actief werd, en ja zelfs ministeriabel werd geacht. Maar toen kwam de dioxinecrisis, dat weet je nog wel?, en werd mijn partij prompt naar de oppositie verwezen. Ook dat bood echter een kans, want ik werd er de spreekbuis van het katholieke middenveld, tegen het al te voortvarende cultuurbeleid van Bert Anciaux die de gemeentebesturen als een soort financiële voogd boven onze middenveldorganisaties wou plaatsen… Enfin, mijn stijl viel bij de bisschoppen in goede aarde, en dus… je raadt het al, zeker… boden ze mij mijn huidige functie aan. Begrijp je het nu: niets van dat alles heb ik gezocht. Het overkwam me gewoon. Natuurlijk heb ik ook mijn talenten gebruikt, maar toch...

De teerlingen vielen gewoon goed voor mij, en ik ben daar heel dankbaar om, dat zal ik niet

ontkennen.

Misschien dat dat dobbelen toch ook eens is tegengevallen? Het gemiste burgemeesterschap bv?

… (slaat zich op het hoofd)…haatmails dat ik toen gekregen heb, emmers vol, man, man, man! Een tsunami! Ja, daar heb ik een proefondervindelijke spoedcursus mediatraining gekregen.

Wat was er gebeurd? Een rustig debat met de filosoof en ethicus Vermeersch leverde, tussen uitspraken over onderwijs, euthanasie, abortus, enz. door, ook een quote van me over homofiele leerkrachten. Ik wou voorzichtig zijn, en mijn broodheren bisschoppen niet choqueren, en anderzijds mijn persoonlijke mening ook geen geweld aandoen, en dus hield ik me op de vlakte, en zei ik enkel dat een huwelijk van homofiele leerkrachten wel eens lastig kon liggen, hier en daar… er waren me trouwens zo twee lokale gevallen bekend, met protesterende ouders, bedoel ik… maar goed, een homofiele technicus aanwezig bij de opname van Nachtwacht, kopieerde de tape, speelde die door naar een vriend van De Morgen, en lap, nog voor het uitgezonden werd, stond het in koeien van letters in De Morgen: ontslag dreigt voor homofiele leerkrachten in het katholiek onderwijs! Het kwaad was geschied, nog voor de mensen de aflevering zagen, en het konden nuanceren.

Want die sluwe televisiemakers hadden die quote natuurlijk als teaser en trailer gekozen…

Een heel weekend heb ik in zak en as gezeten, tot ik besloot, neen, Mieke, recht je rug, je weet zelf wat je bedoelde en wie je bent… en zo is alle herrie ten slotte ook weer gaan liggen… maar ’t is waar, ik heb daar mijn lesje wel geleerd: op je hoede zijn, voor de pers. Mijn ondertekening van de petitie voor de mensen zonder papieren bv, toch mogelijk ook controversieel voor sommige groepen, gebeurde in een veel serenere sfeer en een grotere luwte.

Ik begrijp het: ik laat je mijn interview zeker eens nalezen. En hier nog een mandje eieren voor de heilige Clara, opdat het half augustus mooi weer mag zijn. Want ook daarin ben je betrokken, toch: de viering van 200 jaar parochie St-Daniël Beervelde?

Dank je. En ’t is waar, we hebben hier een mooi feestprogramma uitgebouwd, het hele jaar rond.

Wil je het trouwens ergens afdrukken, en reclame maken voor het boek van Bert Vervaet, want dat belooft héél goed te worden? We hebben ons al een kriek gelachen met alle lokale anekdotes… en euh, ’t zijn toch scharreleieren, hé, van de boerenbuiten? Toch geen windeieren?

Bijlange niet, met een dubbele dooier nog wel!

Dan wordt het warempel een hittegolf!…(lacht uitbundig, poseert nog even in de oude kapel, en neemt afscheid met een stevige handdruk)…

De teerlingen vielen gewoon goed voor mij, en ik ben daar heel dankbaar om … (bevestigt twijfelend en haalt dan de schouders op)…Misschien dat ik in 2000 te eerlijk ben geweest. Als Vlaams parlementslid zag ik het niet zitten om lokaal ook nog actief te zijn, want van mij mogen ze morgen direct een wet op decumul stemmen. Maar goed, terug naar hier. Ik besloot dus om lokaal geen lijsttrekker te zijn, omdat ik het ambt toch niet op kon nemen… Naïef? Te eerlijk?... ik volgde gewoon mijn geweten, voilà… Maar ja, mogelijk hebben we daardoor de gemeenteverkiezingen verloren, want het was hier toen heel nipt, in 2000… in die zin heb je mogelijk gelijk, want ik geef grif toe, soms denk ik daar nóg aan…

En die affaire in het tv-programma Nachtwacht van Jan Leyers, waar je in een discussie met Etienne Vermeersch stelde dat homofiele leerkrachten in het katholieke net mogelijk problemen konden krijgen? De reacties in de linkse pers logen er niet om, en dat nog vóór je in dienst trad?

september’09

9

Nummer9080

Jonge Lootse wolven

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

9080

nummer

jonge Lootse wolf

Er zijn van die mensen waarvan je vermoedt dat hun dag langer duurt dan 24 uur, zo vol als ie telkens steekt. Neem nu Peter Vervaet, medebezieler van Beervelde, man en vader, krantenredacteur (Nieuwsblad), chirovolbloed, toneelspeler, Grosprojecter en pur sang fotograaf. Dorpsfotograaf, is een titel die Peter met graagte en trots draagt, en zodoende, zet hij het schitterende werk

Ruth Schietekatte met haar hondje Mickey

10 september’09

Peter Vervaet

van champetter Lucien Dhaenens verder, en kiekt hij alles wat beweegt in Beervelde, en deze dagen beweegt er veel. The family of man, noemt hij het zelf, naar Edward Steichens concept. Karakterkoppen, één voor één, zijn het. In al hun glorie te genieten op www.nieuwsblad.be/ regio/lochristi (in kader rechts aanklikken “portretten van Beervelde”), of hier: de mens zoals hij is. Wij zoals we zijn. Beervelde zoals Beervelde is. Proficiat, Peter.

Medard De Bruycker

Jozef en Maria

Petrus Lammens

Maurice Van Rijsselberghe, aannemer met rust,

Laureyssen

Esther Van Hove, Esther van Den Breughel dus, één van de oudste Beerveldenaars en nog steeds klaar om een kaartje te leggen.

Mieke en Stefaan

september’09

11

Nummer9080

????????

De Leefboom bvba Nummerelfseptembertweeduizendennegen BIV 205.909 Dekenijstraat 18 - 9080 Lochristi Tel: 09.355 99 58 - Fax: 09.355 29 33 www.deleefboom.be - info@deleefboom.be

verkoop - verhuur - projectontwikkeling - gratis advies & waardebepaling

TOPPER

R TOPPE

TOPPER

Zeveneken

Lochristi

Zeveneken

St-Amandsberg

St-Amandsberg

Heidegrond: schitterende HOB met living - open inger. kkn - inger. badk. - 3 slks - dressing - zolder - garage - mooi aangel. tuin + terras - rustige ligging vlot bereikbaar - TOPPER!! - 265.040 €

St-Elooistraat: prachtige moderne villa met praktijk- en bureelruimte - dubbele garage - mooie grote tuin - nabij centrum - zeer rustige ligging - alle comfort - 4 slk 492.200 €

Engelstraat: Ruime gerenov. RW met living (eiken parket) - L-vorm. inger. kkn - veranda en groot terras - inger. badk. - 4 gr. slks - geïsol. zolder - tuintje - grondopp. 230 m² - 206.210 €

Heiveldstraat: Rijwoning met diepe tuin - terras - 3 slaapkamers - beperkt comfort - goede staat - vlot bereikbaar155.364 €

St-Amandsberg

Heusden

Zeveneken

Wachtebeke

Nazareth

Hoekstraat: Karaktervolle wo. met mooie tuin - living - ruime veranda - voll. geïnst. kkn - waspl. - 3 slk - inger. badk. - grote zolder - groot polyvalent bijgebouw met zolder - TOPPER !!! 379.489 €

Engelstraat: garage in trad. geb. atelier - voll. ommuurd - achteraan mogel. tot wooneenheid - grondopp. 471 m² - 208.190 €

Hooistraat: verouderd hoevetje met basiscomfort - ideaal voor creatieve mensen - rustig gelegen € 199.172

Hoekstraat: bouwgrond voor tweewoonst - goede ligging - met 4 verhuurde garages - 420 en 345 m² samen € 186.000

Molenhoek: bouwgrond met magazijn ’s Gravenstr: nieuwbouw - 2de verd - open (215 m²) - tot. opp. 1485 m² - rustig gelegen inger. kkn - inger. badk - berging - 1 slpk - versch. mogelijkheden € 239.690 - bureel - ondergrondse autostpl - terras 72,11 m² - € 152.321

Open maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag van 8u30 tot 12u30 en van 13u30 tot 17u. Op woensdag gesloten. Steeds tot uw dienst.

energieprestatiecertificaat (EPC)

Energiedeskundige Dagmar Leurs nu tot uw dienst in Lochristi.

nummer

9080

Verplicht bij verkoop en verhuur.

Het EPC is een nieuw instrument van de overheid om de energiezuinigheid van koop- en huurwoningen te stimuleren.

Het energieprestatiecertificaat (EPC) vertelt hoe goed een woning scoort op het gebied van energieprestatie. Een goede energieprestatie betekent een laag energieverbruik en dus een lage energiefactuur. Maar er is meer.

Wat vertelt het energieprestatiecertificaat?

Op het energieprestatiecertificaat staat onder meer de energiescore die de woning behaalt, wie het rapport heeft opgesteld, tips om nog energiezuiniger te wonen, enzovoort. De energiescore wordt aangeduid op een kleurenbalk, van groen naar rood. Voor de eigenaar is het EPC een hulp om de marktwaarde van zijn woning te bepalen, terwijl de kandidaat-bewoners een idee krijgen van de energiezuinigheid van hun toekomstige woning. Het is een nieuw instrument van de overheid om de energiezuinigheid van koop- en huurwoningen te stimuleren en is tien jaar geldig.

Hoe bekom je een energieprestatiecertificaat?

Het EPC moet worden opgesteld door een energiedeskundige

12 september’09

energiedeskundige

Dagmar Leurs

type A, die door de Vlaamse overheid is erkend. De energiedeskundige komt eerst ter plaatse de woning inspecteren. Dak, muren, vloer, ramen en deuren worden onder de loep genomen, evenals de gebruikte isolatiematerialen en de verwarmingsinstallatie. Bij de opmaak van het EPC wordt alleen rekening gehouden met de gegevens van de woning en niet met de leefgewoonten van de bewoners. De opmaak van het EPC neemt gemiddeld een halve dag in beslag.

Is een energieprestatiecertificaat verplicht?

Voor nieuwbouwwoningen is het energieprestatiecertificaat (EPC) reeds verplicht sinds 1 januari 2006 (= EPB-aangifte). Vanaf 1 november 2008 moet je ook voor een bestaande woning een EPC kunnen voorleggen, tenminste als je het pand wilt verkopen en vanaf 1 januari 2009 als je wilt verhuren. Het EPC is het gevolg van de Europese Richtlijn van 2002. Daarmee wil de Europese Unie meehelpen aan de vermindering van de uitstoot van broeikasgassen en zo tegemoet komen aan de doelstellingen van het Kyotoprotocol.

Voor een vrijblijvende kennismaking of offerte: dagmar@deleefboom.be - 0495/51.58.36.

Nummer9080

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

En de boer hij ploegde voort...

En de boer hij ploegde voort, en de bakker hij maalde, en de onderwijzer onderwees, en de ... Enfin, het Lootse leven gaat door, wat er op wereldschaal ook gebeurt, en graag bieden wij onze inwoners eens een forum om een dagje in de kijker te staan. Hoe ziet een dag eruit van, laat ons zeggen...

Schooldirecteur Hans Ysebaert Een nieuwe rubriek is altijd een uitdaging. Zeker voor wie als eerste voor de leeuwen wordt geworpen. Veel dank dus aan de kersverse Beerveldenaar Hans Ysebaert, huidig directeur van EDUGO, Campus Glorieux (en voormalig van Campus de Toren), die welgeteld één uur bedenktijd kreeg om... ja te zeggen. We duwden de man een digitaal toestel in de handen, leenden hem onze pen, en vroegen hem ons wegwijs te maken in een dagje ‘directeuren’ als ‘t nog vakantie is. Lees en kijk maar, beste lezer, en het begrip schoolvakantie wordt nooit meer hetzelfde!

07.15 uur Ochtendspits. Een rush van drie kwartier. Ma, pa en kinderen druk in de weer met melk, boterham en granen. Waterspelen op het sportkamp in Lochristi wenken voor de kids, en voor pa is er al… school (vinden de kinderen hilarisch).

08.30 uur De totem waarrond alles draait deze dagen: de telefoon. Aanwervingen doe je met je stem, niet met je pen. En goddank dat we weer voldoende technische leerkrachten hebben gevonden. Zowaar, een hele klus!

09.00 uur En tja dan – wie ontsnapt er nog aan tegenwoordig? – de moderne plaag: het dagelijkse gevecht met de talloze mails, zoals destijds Don Quichot tegen zijn windmolens. Met een haviksoog prioritair van bijkomstig onderscheiden – die meesten moeten dan vanavond maar.

09.30 uur Rondleiding met ouders. 2 ha leslokalen, we zijn weg voor een uur. Een stukje advocaat komt in mij boven: een technische of beroepsopleiding is een prima keuze, mensen! Als de dood ben ik voor studiewatervallen. Beste ouders, geloof het van een ASO- en TSO/BSO-directeur: vele jongeren van bij ons studeren met succes verder in het hoger onderwijs (ook ingenieurs, jawel!) en vele technische jobs blijven knelpuntberoepen. Al een lasser nodig gehad, een elektricien, een timmerman, een schilder…? Voilà, dat bedoel ik.

13.00 uur Directievergadering, een hele namiddag lang. De herexamens, de inschrijvingen, de personeelsvergadering, de klasverdeling, de opdrachten… wekenlang zijn we er zoet mee. Tja, ruim 700 leerlingen en 140 leerkrachten vragen onze aandacht, en terecht. Dat moet je verdienen, zou ik met een bekende leuze willen zeggen. Voor buitenstaanders klinkt het mogelijk raar, maar elk jaar moeten we de school opnieuw organiseren, en puzzelen alsof ’t een Rubik’s cube is! Een TSO- en BSO-school is een ware caleidoscoop, maar als alles in de plooi valt, is ’t heerlijk om te zien.

19.17 uur We zijn thuis. Een nieuw huis, een grote tuin, 3 dochters: het avondprogramma kan starten! En voor het donker wordt, nog vlug het laatste augustussnoeiwerk (en om mijn veiligheidsadviseur niet voor het hoofd te stoten, heb ik mijn schoeisel maar van de foto geknipt… en die bril, tja…). En tot slot, als het donker en rustig wordt, wordt de pc weer actief. U weet wel, de mails … de vele, vele mails… Bestaat er al een woord voor het gemiddeld aantal mails per dag: een mailton of zo? Groeten, en bij leven en welzijn, morgen gezond weer op!

10.30 uur Even ronddolen op de campus.

Tijdens de vakantie werd een nieuwe verwarmingsketel geplaatst, vandaag test men de stabiliteit van de daken met het oog op het plaatsen van zonnepanelen … Milieuzorg is een blijvend aandachtspunt! Mijn dada, zeggen de leerkrachten.

september’09

13

Portret 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50

51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100

Nummer9080

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

Ellen dinsdag tweeëntwintigmei negentienhonderd vierentachtig

Werd vorig jaar opgebeld om te helpen als leidster op een bosklas op de gemeenteschool van Lochristi en is daar zo begonnen, eerst als zorgcoördinatrice en dan ter vervanging van iemand die in zwangerschapsverlof ging, heeft zelf niet zo’n toffe leerkrachten gehad en wil misschien daarom les geven, om het trachten beter te doen, is al een ganse vakantie aan ‘t denken aan een beloningssysteem, iets met een kaart met plusjes en minnetjes waarbij de leerlingen dan zelf mogen meedenken om de straf of de beloning te bepalen.

14 september’09

Nummer9080

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

Mens, mens, mens...

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50

Martin

dinsdag achtentwintig februari negentien honderd vijftig

51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100

Wist van in ‘t vierde studiejaar dat hij onderwijzer wou worden, kreeg toen les van Leon Matthijs, denkt met de achternaam Lerno dat zijn voorouders ergens van de ‘hiel’ van Italië komen, of van de streek van Monte Lerno op Sardinië, begint nu aan zijn laatste jaar als schooldirecteur en loopt daar op dezelfde speelkoer als waar hij ooit les kreeg, heeft leren beseffen dat je niet alleen voor de leerlingen moet zorgen maar dat je op tijd eens in de huid van de ouders moet kruipen, zal hierna een tijdje met een hoed rondlopen met daarop de tekst: ik moet niets meer, wil dan terug wat sporten en misschien weer studeren september’09

15

Nummer9080

Interview

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

zeg maar Ria

Maria Van der Sype

T

een Congolees koffiekransje met de Beerveldse zuster Ria

en huize van Peter Vervaet, zijn wij, Kijkdorp Beervelde. Een montere zuster springt op uit de zetel, lacht ons welkom, noemt mij beleefd ‘meneer’, en dankt ons voor het interview. Terwijl toch ik vragende partij ben, nu al een jaar lang.

Want geef toe, mensen, wie als twintiger have en goed verlaat om duizenden kilometer verder levenslang mensen te gaan helpen, verdient meer dan een dikke pluim.

Respect, klop ik me drie keer op de borst, zoals mijn kleinste.

Geniet, mensen, van het levensverhaal van Maria Van der Sype, een beminnelijke Beerveldse boerendochter met een roeping, die ginds na dertig jaar dienst en in twee directiefuncties …

35 euro per maand verdient. En wij zouden van crisis spreken?

Beste lezer, neem een kopje koffie, en een maniokkoekje of twee, en schuif aan voor een sober vleugje Afrikaanse onthaasting. … waar moet ik mij placeren? Hier aan ’t venster, in ’t licht? Goed zo? En Peter, breng eens een borstel, want ze gaan hier een portret trekken van mij… (kamt d’r haren)… voilà, beter zo?

Zeker, zuster. Prima. Ben je overigens blij dat je nog eens op vakantie bent in België? …(beaamt volmondig)…zeker, maar ’t is wennen, hoor, meneer… al die auto’s, die drukte, de afgemeten tijd,… tjonge, tjonge, ’t is echt volledig de knop omdraaien …(maakt letterlijk een knipgebaar aan het hoofd)… Ik kom maar iedere twee jaar, maar dan ineens voor twee maand of zo, want anders geraak ik nooit in dat ritme hier. En dat autorijden, dan! Wat een drukte! Man, man. Als ik in Congo naar een andere missiepost rijd, 100 kilometer verder of zo, kom ik hooguit één of twee wagens tegen, maar hier… ogen te kort, kom ik… een mierennest is ’t op de baan…

Maar geef toe: het biedt ook zijn voordelen.

Nog eens goed lekker Belgisch te kunnen eten bijvoorbeeld? Kom je niet wat aan in die twee maand? …(ogenblikkelijk glunderen haar ogen)…jongen, toch, wel tien kilo! Maar euh… ge gaat dat toch niet opschrijven, hé? …(op de achtergrond roept Peter dat ik dat wél moet noteren en dat ze op veertien dagen al vier keer mossels is gaan eten!)… allee, ze gaan er ginder ook zo vlug weer af, als ze er hier aankomen, hoor. Maar ja, kan ik het helpen? Ik word warempel voortdurend uitgenodigd en natuurlijk ga ik daar graag op in …(lacht)… Straks bv, ga ik met Mieke Van Hecke gaan eten. En ’t is waar, de Vlaamse keuken is een goede keuken, dat is zeker.

Heel anders dan in Congo, veronderstel ik?

16 september’09

Dat kan je je niet voorstellen! De dorpelingen eten 1 of 2 keer per dag, maar zelf streven we toch naar drie, weliswaar sobere, maaltijden, want we moeten in het ziekenhuis op kracht blijven. Het aanbod is natuurlijk beperkt: inheemse rijst en luku of maniok, en al eens een vis uit een of andere kweekvijver… euh, tilapia, ken je dat?... je kan dat hier nu ook kopen, hoor, in filets… ‘k heb dat ooit eens voor mijn medezusters hier in België klaargemaakt, en die trokken grote ogen: waar komt zuster Ria nu weer mee af?... enfin, vlees is er ginds niet zoveel… soms komt een jager wel eens een wild zwijn of een wilde kat presenteren, of aapjes, maar daar hou ik niet van… aap lust ik niet. Bah. Maar goed, we leven van dag tot dag, want een koelkast is er niet, hé! En als drank is er natuurlijk water, maar altijd gekookt, hoor, en ook inheemse koffie en maar zelden eens bier, want dat is verschrikkelijk duur en moet van Kinshasa komen, en dat is toch 600 kilometer weg… (net op dat moment vraagt Peter welke thee ik wil, en de zuster trekt grote ogen)… Kijk, dat is voor mij zo

Een mierennest is ’t hier op de baan… onwezenlijk, hé, zo’n keuze aan thee… ginds is er maar één soort! Thee is thee, tiens … (lacht en drinkt even van haar koffie)…

Zuster, mag ik zeggen dat ik eigenlijk maar weinig Ria’s ken?

Och, maar ’t is ook mijn echte naam niet, hoor.

Eigenlijk heet ik Maria, maar omdat er in mijn kloostergemeenschap te veel Maria’s waren, werd ik zuster Ria gedoopt… en sindsdien

spreekt iedereen mij zo aan… Maar thuis was het altijd Maria, hoor.

Op de boerderij in Beervelde, bij je ouders en je drie broers, bedoel je?

Precies. In Klein Gent, hier wat verder, in de Magretwijk. Geboren en getogen, ben ik daar.

En school liep ik hier in ’t schooltje, bij juffrouw Julia De Coninck … (slingert haar armen van links naar rechts)… Tot mijn veertiende. Want vroeger was er nog een zevende en een achtste jaar, op school, dat weet je wel, zeker? Daarna heb ik thuis wat geholpen en hier en daar… (denkt even na)…ach ja, in de winkel van de koster, bijvoorbeeld, van Oscar Coppens.

Je bent een oorlogskind, van ’43. Herinner jij je nog iets van de naoorlogse armoede?

Neen, eigenlijk niet. Het leven was wat het was, en wij waren een modaal gezin. ’t Was vooral werken, zoals dat bij boeren gaat. ’t Was bij ons niet anders dan bij de anderen van het dorp.

En dan is er plots de roeping? Ping, helder

Nummer9080

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

foto’s: Michiel De Cleene

als een flits? …(knikt van neen)… Neen, neen, dat kwam geleidelijk aan… ik had twee tante nonnekes, zoals toen zowat iedereen, zeker?... en ja, dat sprak me aan, en geleidelijk aan heb ik die keuze gemaakt, maar zo één bepalend moment, neen, dat heb ik nooit gehad…(fronst de wenkbrauwen, denkt nog eens na, en ontkent nog een keer)…

Het celibaat heeft je nooit afgeschrikt? …(poft haar lippen, en schudt van neen)… neen, geen enkele keer. Ook nooit last van gehad overigens. Als je een keuze maakt, moet je je daaraan houden, en achteraf niet aan het zeuren gaan… neen, echt niet. Nooit een probleem rond gemaakt. Meer nog: ik heb daar eigenlijk nooit bij stilgestaan. Het is wat het is. Voilà.

En dan treed je in ’64 in bij de zusters van Maria van Nederbrakel? Was dat een moeilijke keuze, want er waren toch ordes bij de vleet toen?

Natuurlijk heb ik gekeken waar ze voor stonden, maar ik herinner me toch vooral dat het was omdat ik daar een tante had… en neen, moeilijk was dat niet, ’t kwam eerder vanzelf… mja, zo was ‘t. Maar let op, dat zuster zijn hield ons niet tegen van een beroep te leren, hoor. Zo heb ik twee driejarige opleidingen gevolgd: onderwijs, in ’t Crombeen Gent, de kweekschool, weet je

Aap lust ik niet. Bah. wel, en daarna verpleging, in St-Geertrui, in Maria Middelares. Ik heb dan ook vier jaar voor het Wit-Gele Kruis gewerkt, maar toen begon mijn missiedrang écht wel te jeuken. ’t Was altijd al een droom geweest? …(met grote ogen)…zeker, en ik had al veel vroeger willen gaan, maar in die tijd was de toestand in Congo te labiel, er waren te veel troubles, en wij mochten als zustertjes, niet meer

gaan om veiligheidsredenen…

Maar uiteindelijk ging je tóch? Zo’n rebels type? …(lacht even)… neen, neen… ’t ging als volgt: Monseigneur Bouckaert van het Popokabakabisdom kwam eens over, en hij zocht iemand om in de regio Kasongo-Lunda…

Euh… dat schrijf je…?

Och, zoals je ’t zegt …(spelt het hele woord, en kijkt of ik het goed noteer)… Lunda is een stam, en Kasongo de naam van een van hun leiders… enfin, waar waren we… ach ja, de bisschop… wel ja, hij zocht iemand om een verpleegsterschool te stichten, en aangezien ik hier zijn oom had verpleegd en ik echt hunkerde om naar het toenmalige Zaïre te kunnen gaan, droeg hij me voor, en ging hij dat bij mijn oversten bepleiten… en zie: zuster Ria mocht naar den Afriek… (lacht)… Na een opleiding aan het Tropisch Instituut in Antwerpen was het op 16 september ’76 eindelijk zover… september’09

17

Nummer9080

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

Veel tranen gelaten bij het afscheid? …(barst het uit)… ben je mal? Neen, bijlange niet! Supercontent was ik! Bij neen, bij neen…

Eindelijk mocht ik gaan… En trouwens, ik had de zegen van mijn ouders, en die waardeerden en steunden mijn keuze volledig, al was mijn pa toen al ziek… Ik kwam uit een katholiek nest, moet je weten, en ik ben heel actief geweest in de BJB… allee, wat is dat nu… (draait zich om naar Peter die vlijtig dia’s sorteert)… allee, Peter, de BJB, wat is dat nu? … ach ja, de KLJ, voilà, dat is ‘t, enfin, engagement was ons dus niet vreemd. Neen, echt, het was een droom die in vervulling ging.

En dan begint eindelijk het langverwachte Congolese verhaal.

Voilà. En dat duurt nu al meer dan dertig jaar, en ik heb er nog geen seconde spijt van. Al moet ik toegeven, dat er in al die tijd nauwelijks iets veranderd is. Integendeel, de wegen liggen er nu veel slechter bij dan pakweg twintig jaar geleden… zelfs de macadam in Kinshasa is hier en daar al afgebrokkeld. Een reis van Kinshasa naar mijn missiepost in Kasongo-Lunda duurt nu al gauw een volle week… putten, bulten, soms niet eens verhard… neen, ’t is echt moeilijk je dat voor te stellen als je nooit in Afrika bent geweest. En ’t ergste is, dat mijn jeep het begeven heeft, en ik heb die broodnodig. Mag ik hier een warme oproep lanceren aan iemand die me hierbij kan helpen? We hebben die echt broodnodig… en verder…(denkt even na)… wat wél anders is, is de komst van de Chinezen. Overal zie je ze, koppeltjes die winkels beheren, groepjes hier, groepjes daar… vooral rond de mijnen tref je ze aan, en ze hoeven niet eens papieren te hebben om het land binnen te mogen. Ja, daar hoeft geen tekeningetje bij, zeker? Kabila heeft hen in ruil voor wegenaanleg, grondstoffen beloofd, en van die deal gaat veel aantrekking uit blijkbaar, bij de Chinese bevolking. Maar integreren doen ze niet of nauwelijks. De taal blijft een barrière, ze kennen geen Frans of Engels, en slagen er nauwelijks in het Kiyaka te leren, iets wat ik wél onmiddellijk heb gedaan… (praat vlot enkele minuten vol met a’s en o’s, en mp’s en ng’s, en vertaalt onmiddellijk)… enfin, wel is waar dat de Chinezen hier en daar wegen beginnen aan te leggen, en soms brengen ze ook iets nuttigs binnen, zoals spots en lampen, want ook dat is een probleem bij ons: elektriciteit.

Werken jullie dan met een eigen generator?

Ja, precies. Maar gelukkig hebben we nu ook

al enkele zonnepanelen, want de generator gebruiken we slechts een paar uur per dag: het is heel moeilijk om aan brandstof te komen, zie je.

Het duurt al gauw een week voor je bestelling ter plaatse is en bovendien kost de mazout daar stukken van mensen, maar liefst 1800 Congo-

lese Francs …euh … ongeveer 2 euro per liter, dus. Nu ja, dan weet je het wel. Om je een idee te geven, zelf bekleed ik twee directieambten, een in ons ziekenhuis, en een bij het Bureau Disocésan des Oeuvres Médicales, verder ben ik verantwoordelijk voor de opleiding verpleging en geef ik les aan onze 55 leerlingen en sta ik in de materniteit, en ik verdien… euh, even tellen… 35 euro.

Per dag? … (schiet in de lach)… neen, neen, per maand!

En euh… ach ja, voor de watervoorziening gebruiken we onze stenen waterput. Maar onlangs is er een boom op ons sanitair blok gevallen, dus dat dient ook dringend hersteld. Krijg je nu al enigszins een idee van hoe het daar is? En gelukkig is er zoiets als een gsm uitgevonden, want voorheen was ook telefoneren een ramp.

Nu is er niet zo heel veraf een toren van Vodafone, en kunnen we bellen, en via hun net ook al eens een e-mail versturen. Een hele openbaring is dat.

Is de kliniek een hut of een stenen gebouw?

Neen, neen, goddank, van steen, net zoals de hele missiepost trouwens. De inheemse bevolking zelf woont nog wel in hutten, van leem en hout, maar het ziekenhuis is gelukkig van steen.

220 bedden hebben wij er, waarin we de meest courante zorgen toedienen: behandeling van malaria via bloedtransfusies, steeds meer eigenlijk omdat de muggen niet meer bestreden worden, bestrijding van tuberculose via antibiotica, met hulp van de Damiaanactie, en verder behandelen we vooral tyfus, diarree en meningitis… ja, dat zijn de meest voorkomende ziektes. En voor de rest moeten onze dokters héél veelzijdig

Er zijn nog veel mannen met een tweede vrouw, of zelfs een derde

18 september’09

Nummer9080

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

zijn, want specialisten hebben we niet: hernia’s, keizersneden, breuken enfin, álles moeten ze aankunnen.

En aids?

Dat valt nog best mee, hoor… er zijn wel enkele gevallen, maar niet in de grootteorde van 1 op 3 of zo, wat je hier soms hoort. ’t Is veel minder verspreid, allee toch, in onze regio.

Doen jullie aan preventie? … (twijfelt wat te zeggen)… jazeker, we voeren campagnes en geven voorlichting, trouwens niet alleen op dat vlak, ook bv. over hygiëne, en dat je water altijd moet koken… en voor aids, tja, laat ons zeggen, dat we de mensen helpen om zelf aan preventie te doen.

Dus je bedoelt dat er…

Volgende vraag, aub… (lacht uitbundig en draait met de vinger om door te gaan met mijn vragenlijstje)…

Ach zo, precies… euh… Zijn de mannen al monogaam, of klopt het stereotiepe beeld dat we hier hebben van een Afrikaanse man met vele vrouwen?

Er zijn nog veel mannen met een tweede vrouw, of zelfs een derde. En ’t gebeurt ook nog wel dat een man pas later een tweede vrouw neemt, als zijn eerste te oud wordt om hem nog kinderen te schenken. Komt daarbij dat het juist de vrouwen zijn die hard werken: het huishouden, buiten op de plantages, de kinderen opvoeden… mannen beperken zich tot nu en dan eens jagen en vissen, en bepaalde periodes wat voorbereiden op de landerijen. Een heel andere wereld dan hier, hé… (lacht weer)…

Maar hoe zit dat dan met de huwelijken? ’t Is daar toch voornamelijk katholiek, toch?

Ja, dat wel, maar er is toch ook een protestantse missiepost bij ons. We kunnen het overigens onderling zéér goed stellen, en helpen elkaar voortdurend. Niks van concurrentie of naijver.

Samen gaan we voor hetzelfde doel. De Bajaka’s, de inheemse bevolking, is voornamelijk katholiek, maar ja, dat is toch heel anders dan hier… De missen zijn kleurrijke spektakels, vol enthousiaste dans en zang, met swingende ko-

band natuurlijk. Komt daarbij dat het er ginds veel onthaaster aan toegaat dan hier. Dat jachtige leven hier, ja, daar moet ik altijd aan wennen als ik overkom, zo druk… (richt zich tot Peter)… Jij weet hoe het ginds is, hé, Peter?... enfin, zoals ik al zei, we leven daar van giften en steun. Memisa is voor ons een reusachtige steun: ze zorgen voor premies, medicatie, matrassen, bedden… en ons partnerhospitaal St-Vincentius van Deinze helpt ons ook heel erg… maar een warme lans wil ik vooral breken voor het werk hier van de mensen van Beervelde … (wijst naar mijn notitieboekje)… dit moet je toch zéker vermelden: de Beerveldse vereniging De Vrienden van Kasongo-Lunda leveren echt fantastisch werk! …(kijkt met dankbare ogen naar Peter)… Mijn oude buur Eric Verplancke heeft de vereniging opgestart, en nu zijn er al vier kernkoppels en 40 leden, waaronder onze Peter hier, en zijn vrouwtje Petra, van de bib, mijn achternicht. Zij zijn mij zelfs ooit eens komen bezoeken, hé? Een hele belevenis, is ‘t niet, Peter? Allee, vertel dat voorval eens van op ‘t vliegveld…(Peter vertelt in geuren en kleuren hoe hij bij zijn aankomst in Kinshasa per ongeluk met zijn (nochtans smalle) derrière de noodstop van de bagagetransportband induwde, en gelijk drie soldaten met mitrailleurs om zich heen zag staan; gevolg: urenlang onderhandelen, maar goddank kon een priester hen er uiteindelijk uit praten)… Enfin, om op de vriendengroep terug te keren: zonder hen stond ik nergens. Ze ronselen geld, zorgen voor bestendige opdrachten, organiseren eetfestijnen… goddank dat er zulke fijne mensen zijn, of ik kon mijn werk nooit doen.

Dus beste vrienden, en alle mensen die via een gift mijn werk ginds mogelijk maken: bedankt, van harte! Uit naam van mezelf, de kinderen, de vrouwen die bevallen, en alle zieken die wij verzorgen. Dank, duizendmaal dank.

ren, ambiance à volonté… prachtig is dat, is ’t niet, Peter? …(Peter bevestigt en zegt dat als het hier zo was, de kerken ook niet leeg zouden lopen)…Maar ’t is natuurlijk zoals je zegt: voor de kerk kan je maar één keer trouwen. Verder zijn er de dopen en die gebeuren natuurlijk gemeenschappelijk, maar begrafenissen, neen, die zijn nauwelijks kerkelijk… het bisdom is immers te groot, drie keer België … je vindt dus werkelijk overal kleine kerkhoven. Er zijn wel rondtrekkende priesters, hoor, maar die kunnen dat niet bolwerken.

Kan je de regio zelf eens beschrijven?

Ons bisdom telt slechts zeven hospitalen, waaronder ’t onze, en 11 kleinere gezondheidscentra, zonder dokters weliswaar. Over heel Congo gaat het over 364 gezondheidszones, en alle hebben ze één referentiehospitaal, waar wél artsen zijn. Het hele systeem drijft trouwens op buitenlandse financiering, de staat zelf bekostigt niets… Onze post ligt tegen de grens van Angola aan, en het is er al bij al behoorlijk rustig.

Alleen toen Kabila, de vorige president, aan de macht kwam, was het even span(lvdv) nend. Maar wees gerust, de weinige Belgen die er nog zijn, Vrienden van Kasongo-Lunda: ‘kernkoppels’: Omer worden sterk geapprecieerd. en Francine Ongena-Baetens, Daniël en Anita Van Ik ken alle twintigduizend Rysselberghe-Aerts, Peter en Petra Vervaet-Bogaert, mensen van Kasongo-Lunda Eric en Marian Verplancke. persoonlijk, en ’t gaat er 6 september – hespenbarbecue – De Kring Beervelde: zeer hartelijk aan toe als je inschrijvingen Peter Vervaet: 09/3552969 op straat iemand ontmoet.

Stortingen aan Vrienden van Kasongo-Lunca: Héél anders dan hier. Op de - zonder fiscaal attest: 747-4040935-39; kraamafdeling zie ik nage- vanaf 30 euro mét fiscaal attest: 737-0004633-20. noeg alle moeders met hun Een bestendige opdracht is natuurlijk héél erg welkom. baby’s, en dat schept een

september’09

19

interieur9 en winkelinric:;ng ■ Totaalprojecten en coördinatie ■ Van ontwerp en tot uitvoering ■ ■ Maatwerk meubilair ■ Plameco plafonds

Artenova construct bvba !pen%ngs(ren toon-aal 0 Alle dagen open op afspraak - Zondag gesloten.

Gentstraat 150 ‐ 9041 Oostakker ‐ 09/385.95.75 ‐ www.artenova‐construct.be – info@artenova‐construct.be

gevloerd door schoonheid... van dichtbij. aanschouw de nieuwste tegeltrends op 2000 m

2

Als het om bouwen gaat....

Gentsesteenweg 233 - Lokeren/Eksaarde Tel: 09/348 16 30 - info@vanpeteghem.net

Nummer9080

Gedicht

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

Pros

Gegroet

Gegroet vreemde Hang je jas Maar aan de haak Neem mijn pantoffels En strek je benen Eet mijn maal En drink mijn glas Ik zal mijn honger Stillen aan jouw verhaal En jou tot vriend maken Voor je weer buiten gaat

En mocht je even Twijfel bespeuren Die in mijn ogen waart Vergeef mij Zij treft niet jou Maar mijn eigen Kleine leven Dus vreemde wees vriend voortaan En schouder mijn liefde Zoveel als ik die van jou lvdv

september’09

21

Kris Van Hof-Verheyen BVBA

keukens

|

badkamers

|

totale interieurinrichting

Specialiteit

maken van naadloze werkbladen, douches, badbekleding,... in solid surface, gyprocwerken BVBA Kris Van Hof-Verheyen - Kerkstraat 96 - 9080 Zaffelare Tel: 09/356 72 12 - www.interieurvanhof.be

De Smet Filip I

De kracht van warmte

‘t Jongestraat 2 I 9080 Zaffelare T 09 355 55 73 I F 09 356 83 66

> Centrale Verwarming > Sanitair > Zonneboilers > Airco > Depannage > Onderhoud

G&F

Villa Johanna Antwerpsesteenweg 43 - Lochristi - 09 342 85 02 www.villajohanna.be

Johanna’s keuzemenu 50 aan

euro

Menu geldig vanaf 4 september

e prijs Op vrijdag eten de jarigen aan halv e per tafel, Geldig de maand dat u verjaart, één reservatie verplicht

jarig

Gezellig en budgetvriendelijk tafelen in een gerestaureerde bloemistenvilla maandag en woensdag gesloten, RESERVEER NU op 09 342 85 02, meer info op www.villajohanna.be

Het aperitief, François Montand Brut, met een hapje wordt u aangeboden als u dit menu bij reservatie vermeldt

**** Romig soepje van spinazie Proefje van makreelfilet

**** Scampi gebakken in een duivels sausje OF Zes zeeuwse oesters, natuur of gegratineerd OF Zacht gegaarde terrine van eendenlever, Toast van peperkoek, perenchutney

**** Rosado kalfsribeye op Provençaalse wijze, seizoensgroentjes OF Stukje gebakken grietfilet, vis van het jaar Gestoomde prei en mosseltjes, roomsausje met saffraan OF Wilde eend, de geconfijte bout en kort gebakken filet Gebakken zwammen en peulerwt Puree met erwtjes, jus met sinaasparfum

**** Proeverij van zoete lekkernijen op basis van appel

**** Een kopje koffie of thee met zijn gezellen

**** Witte en rode wijn van het huis, water of andere drank zijn inbegrepen bij de maaltijd.

Het aperitief is enkel inbegrepen als u dit menu bij reservatie vermeldt

Nummer9080

De mediawatcher

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

9080

nummer

Elke maand bladeren we de magazines door op zoek naar een frappante foto van de hand van Filip Naudts.

Tja Filip, je hebt deze zomer niet stilgezeten, als ik overal die bolle buiken zie... op blogs, in kranten en magazines, zelfs op tv. Toch alleen verantwoordelijk voor de foto, hoop ik zo...(grapje!)? Is je kalender uiteindelijk vol geraakt? Want ik las tegelijk dat je nog op zoek was naar enkele kandidates?

de mediawatcher

Fotograaf Filip Naudts.

“Vroedvrouwen voor Ecuador vzw is een initiatief van 3 Vlaamse vroedvrouwen en 1 Spaanse vroedvrouw die willen ijveren voor een verbetering van de preen postnatale gezondheidszorg van de Ecuadoriaanse vrouw. Zelf een gezin hebbende, besef ik heel goed dat een goede gezondheidszorg een universeel basisrecht zou moeten zijn. Toen deze dames voor de productie van een verjaardagskalender met foto’s van zwangere en pas bevallen bv’s mijn vrijwillige medewerking vroegen – enkel als fotograaf inderdaad;)-, stemde ik dan ook meteen toe.

Het toeval wilde dat diezelfde week Jorunn Bauweraerts (Laïs) me boekte voor een zwangerschapsshoot in privé, en ik één van de foto’s die daaruit resulteerde al meteen kon betrekken bij dit goede doel. Samen zochten we in alle sereniteit naar een manier om haar zwangere lichaam te tonen zonder het ostentatief voor het grote publiek te onthullen. Het zou uiteindelijk de trend worden van de volledige kalender.

De oproep in Het Nieuwsblad naar meer zwangere bv’s wierp overigens ook zijn vruchten af. Er dienden zich meer kandidates aan dan er maanden zijn in een jaar...”

Meer: www.guardalafotografia.be

Steun het goede doel: Een exemplaar van de verjaardagskalender bestellen kan door een e-mailtje te sturen naar maternidad.segura@hotmail.com met vermelding van naam, aantal kalenders en leveringsadres. Prijs: 18.00 € Meer: www.vvevzw.tk

september’09

23

Verlof achter de rug... klaar voor een nieuwe keuken tegen de winter

Toonzaal Maatwerk Dorp West 119 - Lochristi - Tel: 09/345 44 84 - Open van 9u30 tot 12u en van 13u tot 18u

www.maatwerk.be

Dranken De Wispelaere gemakkelijk dichtbij, goedkoop bereikbaar, vlug geholpen

bartafels beschikbaar

Vraag meer info voor uw feesten, fuiven, kermissen en andere activiteiten.

Lindestraat 108 - Gent-Desteldonk - tel: 09/355 65 27 - www.de-wispelaere.be

Open: Woensdag 13.30 tot 18.00 - Donderdag en vrijdag 9.00 tot 12.00 en van 13.30 tot v18.00 - Zaterdag 9.00 tot 12.00 en van 13.30 tot 17.00

Springkastelen Dhont!

25% korting Maanden september t.e.m. maart week voor verhuring tijdens de

Bel naar: GEERT: 09.3 568 567 & 0477.21 21 31 of LUC: 09/3568 468 & 0474/69 44 03 www.springkastelen-dhont.be

Oproep tot poĂŤtische deelname aan Onderweg 2010 Om een zekere diversiteit van kunstvormen te waarborgen voor haar openluchttentoonstelling in juli, augustus en september 2010 in het Provinciaal Domein Puyenbroeck te Wachtebeke, is het kunstenaarscollectief Lo-Art op zoek naar gedichten. Thema: ONDERWEG. Gedichten kunnen worden bezorgd bij Roger Praet, Molenstraat 2, Lochristi, Tel: 09 3551469 - 0485 738494. De uiterste inzenddatum is 28 februari 2010.

FeestcomitĂŠ Hijfte - Kermisprogramma 2009

Vrijdag 4 september Mosselfestijn I BBQ + Show I Beach Party Zaterdag 5 september 1ste gezinsfietstocht PETER DE WILDE I Rondrit Muziekmaatschappij I Lichting Spaarkas + kaarting I Biljartkamp I Komedieavond I Erotische avond Zondag 6 september Kleinveemarkt + tentoonstelling I Mis I Eetfestijn I Zeepkistenrace I Optreden Blaaskapel I ODD kleuterschool I Karikaturist Nesten I Optredens Sam Gooris I Dansavond I Kaarting Maandag 7 september Jaarmarkt I Mis I Tentoonstelling I Modeshow I Trekking + kaarting Dinsdag 8 september Gratis koffietafel + Schieting Woensdag 9 september Wielerwedstrijd Zaterdag 12 september Wielerwedstrijd Voor het volledige programma: zie www.feestcomitehijfte.be

Nummer9080

Septemberactiviteiten

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

September

Kalender Fietszoektocht

Natuurpunt Moervaart-Zuidlede

Nog tot eind september, tocht tot in Zeeuws Vlaanderen, deelnameformulieren 4€: Skoebidoe, Fototgraaf Hilde De Cleene, Dranken De Clercq, Norbert Van Acker, Electro Geirregat; Info: Norbert Van Acker, 09 355 86 67, norbert.van.acker@pandora.be

Gratis judolessen te Lochristi

In september en oktober

Judolcub Hokkaido Lochristi; Sporthal ‘t Veerleveld Zaffelare, vanaf 6 jaar; Info: www. judo-lochristi.be

Trainingsfietstochten 30 km

Iedere woensdag in september

KVLV-Beervelde start om 19.30u eerste woensdag, daarna 19u aan Kring, Kloosterstraat Beervelde

Woensdag 26 augustus 2009

Uw nieuwsberichten of activiteiten in Nummer9080?

Bezorg ons tijdig alle informatie via de website www.nummer9080.be/berichten of op ons adres.

Voor een volledig overzicht van alle nieuwsberichten en komende activiteiten, surf naar www.lochristi.com.

Groepsfietstocht 90km

Zaterdag 19 september 2009

Zondag 6 september 2009

Natuurpunt Moervaart-Zuidlede; 9u Parking 2 prov. domein “Puyenbroeck”, gratis; Info: Lou Roelandt, 09 348 70 31, 0494 826 326, lou. roelandt@skynet.be

t.g.v. de kermis in Hijfte

Startdag JNM - 7 tot 12-jarigen

vtbKultuur Lochristi, 9 uur, parking Koning Boudewijnlaan 0,50€ Info: Tollenaere Julien tel.: 09/355 93 29

Opendeur De Spankel Hijfte Dagsneukelfietstocht

Landelijke Gilde Beervelde; vertrek van 10u30 tot 11u30 Zijstraat 4, Beervelde; Inschr verplicht: 0475/656736 of 0477/379368

Maandag 7 september 2009

Proefles Zumba

Annick Fiers; van 20 tot 21u in St Hubert Zaffelare, inschr. noodzakelijk Info: www.zumbales.be

Dinsdag 8 september 2009

Reis naar Wolkenhoeve te Geel

Opendeurdag De Weg-Wijzer

Vrije basisschool Zaffelare van 17 tot 19u

KVLV Zaffelare, info Christine V.Neer 09/355.17.69

Zaterdag 29 augustus 2009

Vrijdag 11 september 2009

in hoofdschool - Kloosterstr. en Magret Beervelde van 9u30 tot 12u. Koffie en springkasteel staan klaar!

wandelzoektocht met wokfestijn, om 19u in Oude Bib Zaffelare. Info: Martine: 09/355.29.87, Carine: 09/356.83.33 Ilse: 09/355.29.92 of luc.de.geest4@telenet.be

Openschooldag De Sprankel

ABBA & Queen in concert

tienerkoor Malaika, 19.30u in CC Lokeren; 8€ (VVK), 6€ (-12j), 9€ (ADK) Reservatie: 09/3558372, kaartenverkoop@malaika.be

Zondag 30 augustus 2009

Sneukeltocht

Startavond KAV Zaffelare

Za & zo 12 & 13 september 2009

Vrijdag 4 september 2009 START Hijfte Kermis: zie linksonder Zaterdag 5 september 2009

Nacht van de vleermuis

Natuurpunt Moervaart-Zuidlede, 20u in prov. domein Puyenbroeck, gratis info: Dirk Van Pottelberg, 09 346 95 68, dirk@heidebos.be of Griet Buyse, 09/329 55 45, 0478 23 22 19, griet@heidebos.be of www.natuurpuntmoervaartzuidlede.be

Za & zo 19 & 20 september 2009

Steakfestijn

i.s.m. alle landelijke verenigingen van Zaffelare in zaal St. Hubert te Zaffelare Info: Rosette 09/355.63.78

Zondag 20 september 2009

Open jutsistage

Ju-Taï Jitsu Scholen Damoi Kwaï; in sporthal Zaffelare van 9u tot 16.30u; Info: Guy De Waële 09/355 85 38 - 0475/ 34 48 56 - guy. de.waele@telenet.be of Shihan.guydewaele@ gmail.com

Startdag JNM - 13 tot 25-jarigen

Dinsdag 22 september 2009

Cultuurdienst en cultuurraad Lochristi; 10 tot 18u; Thema: “Zorg voor levenden en doden”.

Toelichting door gidsen langs het parcours.

KVLV Zaffelare ism Landelijke Gilde vertrek 14u aan kerk Zaffelare. Info: Rosette 09/355.63.78

vtbKultuur Lochristi, Start 14u, parking Kon. Boudewijnlaan 0,50€ Info: De Bruyne Maurits 09/355 60 27

Gentse Gordel

Fendt Oldtimer Tractorendag

Wekelijkse Fietstochten

Groepsfietstocht 40km

KWB Zaffelare, info: jeroen@kwbzaffelare.be www.kwbzaffelare.be

Gezinsbond Beervelde; Start 14u aan De Kring, Kloosterstraat, 5€ leden / 7€ niet-leden, info: Martine: 09-367 95 37 of Hilde: 09-356 64 57 of info@gezinsbondbeervelde.be

Donderdag 3 september 2009

JNM Moervallei; ingang zwembad Puyenbroeck van 14.30u tot 17u; info: Niels Bracke nielske13@gmail.com of 0486/11 27 67

JNM Moervallei; Vertrek aan ons lokaal, achter de sporthal in Zaffelare met fiets van 10u tot 17u, info: Nathasja De Couck (nathasja. decouck@ugent.be of 0472/296 299)

Kamperen in Lochristi? Het kan!

WTC Hijftespurters; Gemeentelijke basisschool Lochristi Centrum

O.T.L.”De Lozen Boer”; Pauwstraat 166, Lochristi; Info: Raf Janssens 0475/628 129 of www.oldtimertractoren.be

Paddenstoeleninventarisatie

Zondag 13 september 2009

Open Monumentendag

Naar natuurgebied Steengelaag

Natuurpunt Moervaart-Zuidlede; Afspraak 14u30 oud station Stekene; Info: Dirk Van Pottelberg, 09 346 95 68, dirk@heidebos.be

Startdag KVLV Zaffelare

info: Rosette 09/355.63.78

Dinsdag 15 september 2009

Sart Aqua - fitness

KVLV Zaffelare, in zwembad Puyenbroeck Wachtebeke van 20u tot 21u; Info: Koen Roelandt 0475/916.316

Vrijdag 18 september 2009

Academische zitting 200 jaar Sint Daniël Parochie Sint Daniël in Kerk Beervelde

Start Nieuw Schooljaar Dans & Ballet Arabesk + Proefles info: Tineke Boel

09/337 05 05 of 0486/29 32 32

Vrijdag 25 september 2009

Zilveren Jubileumviering ‘CMBV 1984 – 2009 markant Lochristi’

in zaal A Propos - Denen 6 Lochristi; Info: carinestubbe@hotmail.com - 09/355 84 11

Kaarting

A.C.V. Beervelde, in café De Bonte Koe, om 19.30 u. Inleg 2 € . Gratis: 75 € + inleg, Inschrijven vanaf 19.00 u

Startvergadering KVLV Zaffelare

voorstelling jaarprogramma, in zaal St.Hubert te Zaffelare, vanaf 19 u met etentje én o.a. creastand (modellen). Info: Juliana 0476/84.11.32)

Zumba met Kav Zaffelare

1, 8, 15, 22, 29 oktober

om 20u30 in zaal Catalpa Lochristi, boeking en info voor 20/9 bij: Martine: 09/355.29.87 Carine: 09/356.83.33 Ilse: 09/355.29.92 of luc.de.geest4@telenet.be september’09

25

s a l o n s gratis voetbank

bij aankoop

s a l o n (2+21/2)

(voorwaarden in de winkel)

actie relax

model

uno

� 1.9 9 0

bestekken actie 24-delig

tot eind september

“Colombina collection” Doriana e Massimiliano Fuksas 2007

� �136 136

“Nuovo Milano”

“Miami”

99

� �210 210 Stefano Giovannoni 2002

�

159

�

� �225 225 Ettore Stottsass 1987

159

�

“Knife �135 � 135 �99 Fork Jasper Morrison 2004 Spoon”

Denen 6 - 9080 Lochristi - T 09 326 02 59

zaterdag van 10 tot 18 u zondag en maandag gesloten, (vanaf oktober open op zondagvoormiddag)

W O O N C U L T U U R

www.a-propos.be

(oude baan Gent-Antwerpen)

creatie www.media-surplus.be

open van 9.30 tot 12 u en van 13.30 tot 18 u

Nummer9080

Cursiefje

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

9080

nummer

D

Dienstgericht, een vat vol nobele bedoelingen en altijd in om een hulpeloze medemens te helpen. Dat ben ik ten voeten uit. Talloze wankele oudjes heb ik al geholpen de straat over te walsen, mijzelf in gevaar brengend. Eén keer kreeg ik een “Ge moet gij zo rap niet terten, mijn benen zijn zo jonk niet meer als de uwe” naar mijn hoofd, ach ja. Ook in de supermarkt ben ik steevast de weldoener van dienst. Een beetje onstuimig soms, dat wel. De Colruyt is een uiterst dankbare locatie om mijn hogelijk gewaardeerde naastenliefde tentoon te spreiden. Alles

jonge Lootse wolvin

Inge Suys

Colruyt?” Ik voelde me al lichtjes gegeneerd, want nu dacht zijn hele straat en mensen ver daarbuiten dat ik in de Colruyt werkte of zo. Niet daar iets verkeerds mee is, maar bon. Ik zou het zelf nooit kiezen. Spontaan riep ik: “Ja, en zijde gij niet diene kleine die nergens aan kan?” Willy, genre oude Belg die nog leeft van jacht en visvangst, had een subliem idee: “Allez kom binnen”. Zijn hele hebben en houwen, foto’s van zijn overleden echtgenote, een nest kleinkinderen, een hoop postuurkes, ik mocht het allemaal aanschouwen. Na de verlichtende uiteenzetting maakte ik stilaan aanstalten om weg te gaan.

Kunst? kunst! staat ginds lekker hoog opgestapeld, geen mens met normale proporties die eraan kan. Tenzij je het riskeert op dat dubieuze laddertje te klauteren, met alle vestimentaire wantoestanden vandien. En meestal tot groot jolijt van de onderdanen, die u tja, van onder gadeslaan.

Ikzelf ben gelukkig uit het langste hout gesneden, want uit een uiterst hoogvertakte stam ontsproten, en kan overal vlotjes aan.

Zelfs de geheime Colruytvoorraad die de gewone winkelganger niet ziet, hoog boven in de heldere lucht, ontsnapt niet aan mijn grijpgrage vingers. Maar sommigen hebben het door, en maken graag gebruik van mijn diensten. Zo ook een deftig heerschap, de 80-jarige Willy, die ik vaak ontmoet in onze favoriete rodeprijzenmarkt. Vorige week was het weer van dat: “Ah de lange is daar! Kunt gij daar aan met uw slangenarmen? Ah, braaf kind.” En nog een knipoogje aan de kassa, en een snoepje uit de bonbonbar (vòòr het wegen, kost hem niets) en weg zijn we. “Dat een slang géén armen heeft,” wil ik altijd zeggen, maar ik vergeet het altijd.

Allemaal goed en wel, maar sommige dingen hou ik graag afgebakend.

Zoals: baas en werk – bakker en bakkerij - Willy en Colruyt. Mijn baas wil ik niet zien in het zwembad en de Willy hoef ik niet tegen te komen op straat, of in de cinema. Stel je voor. Gods wegen zijn echter ondoorgrondelijk. Daar liep mijn Willy, enkele straten verder, zomaar zijn poedelhond uit te laten.

En het onvermijdelijke geschiedde: “Hela, zijde gij niet die lange van de

Willy wilde me echter gaarne bedanken voor mijn diensten, nu en in de toekomst. “Want gij zijt een brave gij. Zo een oude mens helpen, de meeste van uw leeftijd hangen rond in een discotheek, en gij, gij helpt een oude mens.

Braaf, braaf kind! Kom eens hier, ik heb iets voor u!” “Het is niet mogelijk”, dacht ik in een fractie van een seconde. Rijk! Ik ben rijk! Mijn hart maakte een sprongetje.

Hij troonde me meer naar zijn atelier. Dat ligt daar verzekerst vol zwart geld, dacht ik nog. Ik verlustigde me er al een beetje in, eerlijk gezegd. Net als mijn opgestapelde energie tot ontlading zou komen, kwamen we het atelier binnen: vol afzichtelijke schilderijen hing het. Als katalysator van mijn tomeloos enthousiasme kon dat tellen. Hij haalde één werkje van de muur. “Er zit een kluis achter,” ik wist het zeker! Dat schilderij was echter zijn dank voor mij. “Oh help”, dacht ik. “Lelijk!” Lélijk dat ik dat vond. Niet om aan te kijken. Zo deplorabel lelijk dat ik er bang van werd. Het stelde niets voor, zo wat gekrabbel en gekras.

Ik dacht aan het cliché bij kunst: dat kan ik ook. Maar effectief, dàt kan ik zelfs ook! “Ge moogt een Werk kiezen”. Dat Werk werd zo plechtig en statig uitgesproken, dat ik wel respect moest opbrengen. Willy’s Werken. Hopelijk zijn het er inderdaad niet meer dan XII. Maar neen, de kamer hing vol, van onder tot boven, met dezelfde vreemde krullen. Hercules zou versteld staan.

“Lelijk!” dacht ik. “Mooi!” zei ik. “Echt mooi”. “Ik wist dat je een kenner was,“ zei hij, “hier pak er nog één mee.”

Wedstrijd

Formule 4: een lezer -Winnaar skyline wedstrijd Lochristi en buurgemeentes – met de luchtballon – LUCHTBALLONVAART hemels is de reis – in Geschonken een mand door AME-Concepts - www.ame-concepts.be Als je binnenkort in een regen van petalen en sepalen terechtkomt, kijk omhoog, want Chris Verhoeven van Bloemen L. Bogaert heeft onze ballonwedstrijd gewonnen! Bloemensneeuw verzekerd dus, boven onze Lootse weiden en velden.

En voor onze trouwe wedstrijdspeurders: deze maand is het inderdaad stilte voor de storm, even geen prijs dus, maar volgende maand zal het spetteren en knallen als ’t vuurwerk na de memorial! En om al een tipje van de sluier op te lichten, maak alvast van de volgende woorden een zin, en leer de onderstaande vertaling van buiten, en je weet wat een prachtprijs er op je afkomt!

Inge Bracke – Jempi – RIU - een week – twee personen – all-in – inclusief vluchten Salaam Aleikoem - vrede zij met u, hallo(formeel) Aleikum Assalaam - het antwoord op de begroeting Labass - hallo (berbers: informeel) Merhaba - goedendag, welkom Saba alcheir - goedemorgen Msa alchier - goedenavond Bislamma - dag, tot ziens

Afak - alstublieft Bis m`llah - in de naam van god (gezegende maaltijd) Allah - God L’Hamdoellillah - dank/prijs God (na de maaltijd, na goed nieuws) In`shallah - Als God het wil (na intenties) Sidi - mijnheer

Lla - nee Makasj - niets, geen Floes - geld zand zijn?

Asj-hal - hoeveel Moet er nog Besef - veel, teveel mezjen - goed, mooi september’09 chwieja - klein, een beetje

27

Pasquali heropent

Heropent !

Zaterdag 29 augustus Bezoekers verassen wij graag met een kadootje.

Zolang de vooraad strekt.

Schoenen - Lederwaren - Accessoires - Portefeuilles - Riemen - Handtassen ­-­­­ Sjaals - Fantasiejuwelen

Iedereen blogt!

Schrijvers gezocht Heb je iets te vertellen?

De

Waarom jouw verhalen niet publiceren op jouw eigen blog?

onafhankelijke

Wie weer is dit het begin van een succesvolle schrijverscarrière.

Iedereen met enig schrijverstalent kan via Lochristi.com een

gratis blog krijgen.

In 2010 wordt, ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van www.Lochristi.com,

van het beste weblog een boek gepubliceerd.

Dit wordt alvast de eerste stap naar jouw bestseller!

website

www.lochristi.com community

website

is

een

waarop

allerlei informatie uit onze gemeente te vinden is. Iedereen die hiervoor een bijdrage wil leveren is welkom en geven we graag een aangepast forum.

Geïnteresseerd? Surf dan snel naar www.lochristi.com voor meer informatie.

Bel of e-mail ons zodat we verder kunnen afspreken.

Graag tot binnenkort.

Danny Sey

WWW.LOCHRISTI.COM info@lochristi.com | 09 355 81 23

28 september’09

Nummer9080

Kwartet

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

Kwartet

Iedere maand bekijken we enkele zaken die net niet, of juist wel, op elkaar lijken.

Deze maand: het viergeslacht ‘Poesken’ - Roger De Waele-De Bruycker.

Roger 21 februari ‘30, Luc 21 maart ‘62, Gerd 12 juli ‘86 en Noah 30 juni ‘09 (mv)

september’09

29

Thema: Ap peren uit e pelen en igen tuin

In het weekend van 10-11 oktober zullen de Intercity treinen terug stoppen in het station van Beervelde!

Dhr. Marc Descheemaeker, gedelegeerd bestuurder van de NMBS, geflankeerd door schepen Isabelle De Meyer overhandigt aan Julienne Veldeman (Bloemschikkingschool De Witte Abeel) een oorkonde “als appreciatie voor de manier waarop de mogelijkheid om de Tuindagen van Beervelde met de trein te bereiken op haar stand geïllustreerd werd.

foto: Lut Laureys

280118F9 - A13 Ed : 107/DZ CMYK 05-06-09 07u59 EDP 1e versch: 11-06-2009 cci ProofPdf

ZONDAG 7 JUNI OPEN van 9.30u. tot 12.30u. en 14u. tot 18.30u. maand september: toonzaalmodellen aan gunstige prijzen LEUKE TIPS VOOR VADERDAG

„Binnen- en buitenmeubelen, met als hoofdtoets de Cleybergh-collectie, mooie tuinornamenten, leuke geschenken en vele andere sfeermakers worden gepresenteerd in een ruime, landelijke tuin en sfeervolle winkel met oranjerie”

OPENINGSUREN Donder-, vrij- en zaterdag: 9.30u. tot 12u. & 13.30u. tot 18.30u.

Zondag: 9.30u. tot 12.30u. en op afspraak Elke eerste zondag van de maand ook open in de namiddag van 14u. tot 18.30u.

DB36/280118F9

BRANDSTRAAT 8A - 9080 BEERVELDE - TEL. 093420542 - GSM 0474834230 - WWW.BUITENLEVEN.BE

30 september’09

Nummer9080

Van onze reporter ter plaatse

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

onze reporter ter plaatse Dalton Anne-Mieke Boel

9080

nummer

Besluit je als montere Zeveneekse, in de fleur van je leven, in te gaan op een au pair-verzoek bij Uncle Sam. Een veilig verhaal, want de Bond rekruteert, en je komt er terecht bij een Belg met vier kinderen, in Dalton, Georgia. En ’t bevalt je zo, dat je, jeugdig en onverschrokken, toch wel blijft hangen, zeker? ’t Overkwam Anne-Mieke Boel uit de Kallestraat, die er na twee jaar haar Belgisch verpleegsterdiploma eindelijk kon ‘veramerikaniseren’ en daar nu op de dienst neonatologie werkt, en er ook ambulance- en helikoptervervoer verzorgt. Gecoverde oppervlakte? Gebied ter grootte van België! En manlief Claudio Leyssens, die aan het Dalton State College een A+ in paramedic en emergency medical management behaalde (geen kattenpis!), zit ook al bij de ambulancedienst, in die van Whitfield m.n., als paramedic supervisor. Gecoverde oppervlakte? Gebied ter grootte van provincie Limburg! Ja, Amerika ziet het groot…

J

a, ’t is waar: Georgia heeft zoveel inwoners als België (11 miljoen), maar is maar liefst 5 keer zo groot! ’t Was dus wennen en hollen naar school en werk, de eerste jaren! En onze hoofdstad Atlanta (100ste OS 1996) is er zo een met van die typische wolkenkrabbers en superdrukke autobanen!

Dalton zelf, ligt in het noordoosten tegen de grens met Tennessee en Alabama, anderhalf uur rijden van Atlanta. De omgeving is totaal verschillend van wat velen zich voorstellen: het begin van de Appalachen, bossen, natuurparken, … Het is dus vanzelfsprekend dat jagen, vissen, wandelen, kamperen,… de geliefde sporten zijn. We krijgen ook soms rare beestjes op ‘bezoek’: coyotes, herten, wilde kalkoenen, beren en spijtig genoeg ook slangen, want ons subtropisch klimaat is ideaal voor deze sluwe reptielen.

In mei-oktober loopt de temperatuur op tot 40-45°, en met de grote vochtigheid maakt dat de zomers heel ondraaglijk. Airconditioning is dan ook een must, en we hebben nu aan den lijve ondervonden waarom er gebouwd wordt in hout i.p.v. steen.

De herfst daarentegen is adembenemend mooi en heeft veel gematigder temperaturen, en soms glijdt die onmerkbaar over in zachte en koele winters. We hebben al eens gebarbecued op oudejaar! Soms ligt er een beetje sneeuw, en vooral de kinderen zijn daar dol op, want dan is ‘t geen school…. De schoolbussen kunnen nl. de bergen niet op om de kinderen op te halen. En ja hoor, ze zijn knal-

Halloween 31 okt, Emilie

is een varken en Elena

geel zoals in de films (een van de meest gestelde vragen als we naar België komen), en ze hebben overal voorrang, zoals de politie mij met een verwittiging op de eerste schooldag, begin augustus, al duidelijk maakte: alle (!!) verkeer stopt als er een schoolkind wordt opgehaald of afgezet…

Helaas wonen we zelf te ver van school (28 km) en kunnen onze 2 dochters, Elena en Emilie, niet met de schoolbus rijden. ’t Is dus vroeg opstaan voor ons, want de school begint al om 7.40 u., maar eindigt dan weer al om 14.30 (5 dagen per week, tot eind mei). Nog tijd genoeg dus, voor naschoolse activiteiten zoals ballet en zwemmen.

15 jaar wonen we hier al, en de eerste jaren waren een echte uitdaging, maar met de hulp van onze vrienden lukte het ons toch. De Amerikaanse mentaliteit is heel open, vriendelijk, eerlijk en ze doen alles om iemand anders te helpen, en natuurlijk stellen ze het op prijs dat we ons proberen aan te passen, tot en met dat typisch Amerikaans toe, wat vlugger en platter is dan het Britse Engels (veel dank aan mijn lerares!). Het enige waar ze ons steeds op blijven wijzen is de onjuiste `th` uitspraak, waarop wij dan fijntjes proberen hen een Vlaamse `sch` te laten zeggen (wat hen ook niet lukt).

Het Belgische leven wordt heus niet vergeten, hoor, al zijn we hier slechts Claudio en Emilie die graag gaan jagenv met 20 Belgen. Onze ambassade houdt ons op de hoogte, en jaarlijks is er ook een uitwisselingprogramma van Belgen en mensen van Dalton (onze zusterstad is Dilbeek, België!).

Voeg daarbij dat we ‘t hele jaar door bezoekjes krijgen van het thuisfront, en je begrijpt dat al te veel heimwee ons niet meer kan treffen. Jazeker, ‘we are living the American dream`, zoals al onze Belgische vrienden altijd zeggen!

is de piraat

Mij en mijn dochters Elena en Emilie tijdens mijn orientatie op de helicopter van het werk

september’09

31

Dirk Van Kerkvoorde

afsluitingen - hekkens - automatisatie - las- en smeedwerk - trappen, leuningen en schouwkappen - Parlefonie en videofonie - verkoop Bekaertmaterialen - tuinverlichting

Persijzerstraat 21 - Lochristi - Zaffelare - 0495/23 78 59 - vankerkvoordedirk@skynet.be

Beweging, sport en plezier UW SPORTCOMPLEX IN HARTJE LOCHRISTI

fitness I squash I tennis I groepslessen I badminton I zonnebank I en veel meer... - Koning Albertlaan 2c, 9080 Lochristi, tel 09/361 35 60

Nieuw bij Catalpa-sport

• Zumba nu ook op zaterdagvoormiddag om 10h30!

• PROMO-ACTIE SEPTEMBER: squash of badminton à 10+3 : 10 beurten betalen, 3 gratis bovenop!!

• Contact kickboxing Oostakker komt vanaf september naar Catalpa-Lochristi!

• Kleuterturnen op woensdagnamiddag gaat vanaf 2 september opnieuw door om 15h00!

• Vanaf september herstart figuurtraining op woensdagavond om 19h30!

• Extra les(sen) spinning per week!

Meer info op: lpa-sport.be

www.cata

Nummer9080

Vruint moar oan André

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

9080

nummer

’t Is verlof geweest en we werden bedolven onder Lootse gezegden en woorden. Zie maar, op een drafje: in je vorig rubriekje sprak je van de ‘woarme landen’ in Belsele. Moest dat niet ‘wirme’ zijn, André? Franky Nimmegeers van de Zeveneekse Oudeveldstraat vroeg hoe dat ijzeren hooirek heet in paardenstallen. En tot slot, was ‘t gekissebis op een tuininwijding in de Kerkstraat: heeft met een ‘streepken’ voor of een ‘olleken’? En is ‘t verdesselweirt of verdestereweirt of wat dan ook, vroeg iemand ons?

vruint moar oan

André

In Hijfte, Desteldonk en Mendonk zegt men “woarme”. Elders zegt men “wirme”. Weeral een taalgrens. Dat hooirek is een “rostiëel”.

Vandaar het gezegde over een sterk vermagerde, pasgetrouwde jongeman: “Zijn rostiëel angt t’ uuege”, waarmee men de kookkunst van vrouwlief in twijfel trok. Over dat streepken en olleken: navraag leerde ons dat men in Lochristi een “streepken” en in Zaffelare een “olleken veurn ee”. In Wachtebeke schijnt dat een “goatsen” te zijn. Terechte opmerking van Bert Vervaet (die zoekt altijd naar geschiedenis!): waarschijnlijk komen deze gezegden van een of ander oud spel, waar men de punten optelde door een stokje te versteken op een bord met gaatjes, zoals trouwens nog bij het krulbollen gebruikelijk is. En om te eindigen: “’t Es verdèsleweert” wil zeggen dat alles verbrod, kapot gemaakt of vermuuest es. En dat ‘n ‘t ammol overènde ligt. Oef! Groeten, André

N

ui bennik weere wa teeën gekomn: weete nog da ‘k veur de konzee verteld ei oovre ’t krui en oovre de kaddestirten? En da’k gedriëegd ei da ‘k de kadde van mijn gebuure eurn stirt ginge afdoen? ‘k Ei toch wel teeën Gaia uldre kerre gereeën, zeekre! ‘k Ei bezoek gekreeën van ’n zuuen jong dink: ze kwam mei zèën dat da nie toegeloatn es, de kadn uldren stirt afkapn. En ak mei dierve riskeern, da ze mei veur de zuuze goa bringn. ‘k Ei mei ziëere weestn verontschuldigen bei mijn gebuure.

Die kadde keek wel vriëend koa noar mei, moar gelukkig ingt er eurn stirt nog oan. ‘k Wildigen da biëest ne kiëer striëeln om mijn goen wil te tuuen moar wa groate gei: ze droaidigen eur omme, ze bloazdigen noar mei en ze gaf mei ne krab. De smirrige teeve! ‘k Wildigen eur nen schup in eur (hm) achterwirk geevn, moar ‘k en dierve nie want mijn gebuure stond er op te kijkn. “Ge zoet beedre de die van Gaia gestriëeld en”, zeijt ee, “de die zoe nie geklaujd en!”

Moar doar ben ik nog zuue zeekre nie van!

V o o r e e n g o e d b e grip

Lootsche tafelgesprekken In deze rubriek moedigen we de Lochristinaars allen uit de begripsverwarring te bekampen. Zit je een moment samen aan tafel, in de woonkamer, buiten in de tuin...? Zeg dan voor:

Dialect

Hertaling door André

’t ligt doar eidre de scheidre Ee ee in de wuinslag gepist Nen oun duikre Nen oardigen droare Mieken-de-sterre!

’t is daar een warboel Hij heeft een tipoog Een oude man Een eigenaardig iemand Potverdorie!

Jongerentaal

Vertaling

Moonen Een kimberley vlaminckske doen Smoelboek Aarsjodelen Kadaverstaaf

Je (maanwit) achterste tonen Iets doen waar je later spijt van krijgt Facebook Een windje laten Frikandel

(Zuid-)Afrikaans

Vertaling

Moltrein Een deurtrekkertje Een laatlammetje Bruismeel Verkleurmannetje

Metro Een string Een nakomertje Zelfrijzend bakmeel Kameleon

september’09

33

Nummer9080

Gentikatuur

9080

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

Gentikatuur

nummer

Een overheerlijk mooi karikaturenboek over Gentse-en-omstrekense vedetten, is Gentikatuur van tekenaar GIPI (Gillis Pierre) en het sprankelende evenementenhuis Eventor. En wij mochten erin grasduinen op zoek naar bekende Lootse koppen, en ze u paginagroot presenteren. Smullen maar!

Een goede karikatuur is een liefdevolle uitvergroting van gaven en gebreken, ‘t is ‘t karakter blootgelegd in faciale trekken, en GIPI boetseert en pennentrekt er een vol etmaal aan per hoofd tot ie een fenomenaal resultaat bekomt. Wie er zo zot van is als ons en niet kan wachten om de volle 170 koppen te aanschouwen, spoedt zich naar Benoit Verstraeten van BMW Verstraeten of met 12,95 € naar de Standaard Boekhandel. En voor onze trouwe lezers, knijpen we later een halveringsbon in ons magazine! Ogen open dus, en genieten maar!

Beervelde boven, dat is ons aller Miguel Wiels. Onze pianist met de twaalf vingers, en met zijn sympathieke Free met haar zoetgevooisde stem, zette mee zijn muzikale schouders onder de Beerveldse parochiefeesten.

Hem voorstellen is als uilen naar Athene dragen, en wie hem niet kent van radio en tv heeft in de Sojoez geleefd.

Toch nog dit: naast zijn gouden handen, heeft Miguel ook nog gouden benen, want hij werd ooit voetbalkampioen.

Zodoende, zit hij niet achter zijn piano, dan tref je hem bij de lokale voetbalploeg (of in de kantine?).

34 september’09

Nummer9080

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

Gentikatuur

Christ Schepens ofte... de Feestarchitect natuurlijk! Bezige bij met snelle dribbelbenen en een alziend horeca-oog. Vanuit de flitsende automobielwereld zocht hij een uitlaatklep in ... catering. En een garage biedt toch plaats voor vele mensen als je de auto’s even aan de kant wil schuiven? En zie, de Feestarchitect was geboren: barbecues, recepties, feesten... alles kon.

De garage werd algauw verlaten, voor functionelere gebouwen, maar de hunker naar kwaliteit bleef bestaan. En nog is het unieke cateringbedrijf niet ten einde: Christ heeft nu ook zijn eigen biertje: een Maris Otter nog wel, naar de gerst. In kruikjes geserveerde godendrank. Moet je echt ooit eens proberen. ‘t Gaat vlotter, met een Maris Otter! Schol!

september’09

35

De Lootsche baton

2 3 1

4

We geven onze Lootsche estafettestok door aan een ‘groepsmens’.

De gekozen loper bepaalt wie overneemt. Enige beperking: er wordt het liefst tot buiten de deelgemeente gelopen. En ’t moet met liefde zijn, dat de baton doorgegeven wordt. (sh)

‘t Is een tijdje geleden, maar voor de vakantie gaf Peter Vervaet de baton door aan ons aller Rudy Tollenaere.

Rudy Tollenaere is al 56 en weet nog niet wat een baton is. Vindt facebook net als het café een fijne ontmoetingsplaats, als je er maar niet te vaak vertoeft. Is alleen maar lid van de vereniging die zich soms maatschappij noemt. Is dankbaar dat hij goed veertig jaar geleden zichzelf en zijn lief kon vinden in jeugdhuis Lodejo.

Hoorde recent twee keer van lokale politiekers dat hij een goed politieker zou zijn. Alweer een bewijs dat niemand Rudy Tollenaere echt kent en ooit zal kennen. Verloor zijn vader in 1985 aan kanker. Verloor in 2000 een nier aan kanker. Kwam het laatste na zes weken te boven.

Het eerste nog altijd niet echt. Heeft maar één grote held: Jezus.

Beseft nu dat niets het waard is om ruzie over te maken. Heeft nooit de ambitie om gelijk te halen. Wil niet per sé als eerste aan de eindmeet komen. Maar zou wel de beste en modernste bakker van Lochristi geweest zijn, als hij de zaak van zijn vader had mogen overnemen.

Doet wat zijn bazen van hem vragen, maar doet evenzeer zijn eigen goesting. Verdient zijn brood door zich te amuseren. Lettertjes achter elkaar zetten, met af en toe een spatie, dat doet hij al meer dan dertig jaar voor De Gentenaar en Het Nieuwsblad en Lochrist Blogt, de website van De Gentenaar en Het Nieuwsblad Heeft over veel dingen en mensen een mening, maar schreeuwt die niet van de daken. Nam in zijn leven al een paar goede beslissingen.

Kan troost vinden in vele soorten muziekjes. Zou nog veel meer boeken willen lezen. Heeft het gevoel dat hij alles heeft wat hij verlangt.

En neemt het er zich af en toe eens goed van. Weet niet hoe hij een bankoverschrijving moet doen, maar stelt vast dat zoiets ook niet nodig is. Vraagt zich af waarom anderen het zichzelf zo moeilijk maken.

Luistert graag naar verhalen en miserie van mensen. Dacht er ooit aan om priester te worden. Zwijgt thuis te veel, hoort hij soms van zijn huisgenoten. Heeft al lang besloten dat hij tevreden is met wat hij is en heeft.

Wil deze rubriek doorgeven aan dokter Patrick Haegens uit Zaffelare. Omdat ik aan zijn trapeze mocht hangen en lid mocht zijn van zijn voetbalploegje. En hij vorig jaar zonder verdoven één van mijn twee pinkjes naaide.

1

Bedankt Rudy, ik zal er zorg voor dragen tot in Zeveneken.

Het eerste levenslicht scheen in mijn ogen op 19 januari 1954. Mijn ouders vonden Patrick een mooie naam. In 1979 stappen Marianne en ik in het huwelijksbootje. In 1980 word ik huisarts in de Kerkstraat, later in de Molenstraat.

Twee zonen worden geboren, wij vinden Bart en Jan een mooie naam.

2

Eens in de Molenstraat stelen wij de zon van onze overbuur. Dit zorgt voor een eeuwig durende zonsverduistering in nr. 2. Een magisch realisme overvalt hun woonvertrekken. Dit inspireert onze buurman tot grote schrijfsels vol venijn, anarchisme, vriendschap, liefde en spot : heel veel Brassens… alzo hebben wij samen een glaasje “beaujolait” gedronken op een winteravond in Gent.

Een overbuur is iemand die in uw slaapkamer kan kijken. Voor mijn grote vriend aan de overkant is dit een kleine moeite. Eerst even de nachtstoel op de gang zetten,dan de kleerkast een metertje verschuiven en eens daarop gekropen kan hij meekijken … naar de bende van Wim (op zondagavond tenminste).

Naast nr. 2 is er nr. 54. Zij hebben geen last van mijn zonsverduistering. Zij zijn, behalve de papa dan, zo mooi zwart als Moorkens. Je voelt en hoort de zon in dat gezin. Prachtig toch…

De eerste zaterdag van september is het ieder jaar heel stil en rustig in de buurt. Want dan is het ons kermis. Een tocht te land of te water laat ons toe even bij te babbelen. Dit jaar gaan wij met de fiets meanderen langs de Leie.

Vorig jaar op 11 november, bij een aperitiefje en heerlijke muziek hebben Janine en ik elkaar in de ogen gekeken. Mijn droom en haar passie hebben DANSWA gebaard.

Ondertussen met de inzet van de mensen van de GROS staat Lochristi op 14 november in Uyttenhove een heuse, spetterende, leuke dansavond voor de ganse familie te wachten…Een prachtige affiche getekend door Suleika zal straks onze gemeente kleuren en proberen alle goede zielen aan te spreken om die avond in het zweet des aanschijns te dansen. Hopelijk verpest een klein beestje uit Mexico niet onze edele doelstellingen.

Met kloppend hart stond ik met de bat on voor de deur van Trees. Ik klopte voorzichtig…Hans opende de deur…. Ik stamelde maar wat en liet de baton achter daar in Zeveneken. Geen geluk deze keer, maar niet getreurd volgend jaar zijn wij ONDERWEG in Wachtebeke. Zeker komen kijken !!!

36 september’09

Nummer9080

De Lootsche baton

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

3

Hans Van Hilst en Trees De Brabander: Toen wij de Lootsche Baton doorkregen met de vraag een stukje over Trees of Hans te schrijven, dacht ik meteen, waarom niet Hans én Trees, want veel dingen die wij doen komen mede tot stand door een directe samenwerking en het steunen van elkanders individuele projecten, laten we er dus Hans en Trees van maken, trotse ouders van de toffe tweeling Lotte en Astrid.

Trees ° ’56, dus 53 jaar, kunstenares, groen van hart maar misschien als belangrijkste eigenschap haar bereidwilligheid om mensen (in nood) daadwerkelijk te helpen, en aldus regelmatig op de logheid van talrijke overheden stuit. Doch zich niet laat ontmoedigen dankzij haar vastberadenheid en optimisme.

Verder geeft zij teken- en crea-ateliers voor kinderen.

Hans ° ’57, dus 52 jaar, kunstenmaker, groene vingers, een rusteloze geest, met engelengeduld, tegenstrijdigheden die wel meer opduiken zoals de liefde voor de natuur en het restaureren van oude racemotoren. Een man met gouden handen, zoals men zegt, herstelt wat kapot is, creëert wat nog niet bestaat, schildert, schrijft, is muzikant en monteert geraamtes van dieren. Op sociaal vlak een minpuntje.

Hans en Trees dus: - vullen elkaar aan - vullen elkaar op - vullen elkaar in Hans : zaait Trees: oogst Hans : bedachtzaam Trees: onstuimig Hans : de clown Trees: serieus?

Hans : de jongste Trees: de oudste Trees: optimistisch Hans : niet Trees: de wijste Hans: moet nog veel leren Trees: eigenwijs Hans : ook

4 Irene Herrebaut: Mijn geboortejaar: 1956 Ik ben geboren en getogen in, en ook wel een beetje vergroeid met ‘Den Haenhout’. Opgegroeid in deze wijk, weliswaar op grondgebied Destelbergen, daar waar nu een groot bedrijf gevestigd is, en niets meer laat vermoeden hoe goed het was om daar te wonen. Ondertussen woon ik reeds geruime tijd aan de andere kant van de gemeentegrens: blij dat ik nu in Beervelde woon. Ik geef les in het lager onderwijs. Maar er is daarbuiten heel veel moois dat mij kan boeien.

Een leuze waar ik kan achter staan: Zorg voor jezelf zoals voor een goede vriend.

De baton heb ik doorgekregen van Trees en Hans!

Trees leerde ik kennen via ‘Serrekunst’. En ‘Serrekunst is verweven met een aantal mensen van Vrije Radio VROB waar ik ooit destijds ingetuimeld ben en heel veel plezier beleefd heb aan programma’s maken. Muziek heeft altijd al een belangrijke plaats gehad in mijn leven. Ik kan erg genieten van een mooi concert, liefst kleinschalig. Mijn grootste interesse gaat naar jazz, al spreekt de wereldmuziek mij de laatste jaren ook wel aan.

Zonovergoten muziek en aanstekelijke ritmes: dan kom je al gauw bij salsa terecht. Salsadansen geeft mij een heel goed gevoel. Het is de manier om alle stress in de kortste keren te verdrijven. Eén probleem: Waarom dansen er zo weinig mannen?

Ik start dit jaar mijn dertigste schooljaar in de Vrije Basisschool in Heusden. Ik geef les in het derde leerjaar. Schoolwerk slorpt heel veel tijd op, maar ik zou niet kunnen leven met enkel maar lesgeven. Naast de muziek hou ik ook wel van toneel of een mooie tentoonstelling. Ik vertoef graag tussen ‘goe volk’. Mensen zijn belangrijk. Voor een gezellige babbel met boeiende mensen blijf ik graag zitten.

september’09

37

Zaffelaredorp 49 - 9080

Pronostiek Naast de sportweddenschappen van PMU bieden we nu ook stanleybet aan: ben je ouder dan 18 jaar en heb je zin om te pronostieken. Bij Skoebidoe kan je terecht voor voetbalpronostiek of andere grote sporttornooien.

Springkastelen

Verhuur van verschillende (formaten) springkastelen.

Lochristi - 09/355 68 80 - www.skoebidoe.be - info@skoebidoe.be

Print & kopiecenter Puntgave kwaliteit dankzij onze toptoestellen Ultra modern machinepark Snelle afwerking van al uw werken Gratis prijsofferte voor grootvolume Speciale voorwaarden voor alle verenigingen Plooien, nieten, lamineren...

Wij garanderen dat kleurenkopieĂŤn

niet duur

hoeven te zijn !

Alle bureel- en schoolmateriaal Binnenkort beschikken we over een webshop waar je 24 u per dag kan kijken in onze catalogus en bestellen. Meer dan 18000 artikelen zullen er te vinden zijn aan zeer scherpe prijzen!

BON

Om onze kwaliteit te bewijzen: BON voor de eerste 5 kleurenkopies

GRATIS

Uitknippen en afgeven in onze winkel - geldig tot 1 november 2009.

Nummer9080

Interview

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

1 september:

Mieke Van Hecke over het onderwijs...

Even over het fameuze Gok-beleid ofte de Gelijke Onderwijskansen. Nobele ideeën die wel eens stranden in de papiermolen?

Gok staat voor de zorg voor alle leerlingen, ook zij die sociaal gezien minder kansen hebben. Socioeconomisch, heet dat dan met een duur woord. Iedere leerling verdient immers gelijke kansen. Maar let wel: ik pleit voor de middelen, en niet voor overdreven papierwerk daarrond. Actieplannen kunnen je mogelijk helpen, maar waar het écht om draait, dat zijn de leerlingen. Enige soepelheid is dus wel vereist. Zo kwam mij ter ore dat een school van de doorlichting een onvoldoende kreeg omdat ze van hun oorspronkelijk actieplan afweken, en besloten vooraf de ouders als betrokken partij te bevragen.

Die terechtwijzing vind ik niet kunnen. Een plan kan een leidraad zijn, maar is ook niet meer dan dat. Overigens ben ik op alle terreinen voorstander voor een rationeel gebruik van documenten. Voor pedagogische zaken is het verantwoord, dat wel, want zo bewaak je de kwaliteit, maar om echt alles vast te klinken in papieren: veiligheid, energiebeheer,… neen, dat kan de bedoeling niet zijn. We gaan toch niet eindigen met consultancybureaus die planningen maken voor scholen, omdat die niet meer kunnen volgen?

Geldt dat ook niet voor de leerzorg? Even uit eigen ervaring spreken: hoe haalbaar is het om als leerkracht Nederlands tegelijk les te geven aan dyslectische en autistische leerlingen, aan dove en slechtziende leerlingen, binnen een ‘gewone’ klasgroep, en dat alles ook nog eens schriftelijk bij te houden? Ik neem dat sociale engagement overigens graag op, maar om dat ook nog eens in een boekhouding te steken… Zou het ouderwetse vertrouwen in leerkrachten hier niet gewoon volstaan? …(knikt begrijpend)…Niemand zal ontkennen dat het soms te veel kan worden. Vandaar dat we vanuit onze koepel pleiten voor een vrijwillig engagement, eerder dan alles in verplichtingen te gieten. De scholen zelf moeten bepalen wat haalbaar is, wat hun draagkracht is. En daaraan gekoppeld pleiten wij voor een enveloppensysteem, waarbij de scholengemeenschappen zelf kiezen waar ze hun geld en uren in steken. Een grotere autonomie voor de lokale scholen dus, daar zijn we voorstander van. Een onderdirecteur die bv. sterk is in het thema veiligheid slaagt er misschien in dat in zijn job in te bouwen, en dan kunnen de uren voor een veiligheidsadviseur lokaal anders besteed worden. Moet toch kunnen?

Maar ondertussen nemen de beleidsmensen toch de vlucht vooruit?

Nobele doelstellingen worden gelanceerd, waar nauwelijks iemand tegen kan zijn, maar de noodzakelijke middelen daartoe worden maar met mondjesmaat bedeeld… …(wat meer in twijfel nu)…Nu ja, er zijn toch al veel inspanningen geleverd, hoor, denk aan het GON-beleid, de GOK-uren, opleidingen worden aangeboden, enz. En hoewel ik ook een groot voorstander blijf van de lokale inbedding van de scholen zelf, kan de grotere schoolgemeenschap hier een belangrijke rol spelen. Door uren samen te leggen, kunnen ze bv. een logopedist aannemen, of een maatschappelijk werker, want ik begrijp best dat een leerkracht nu soms wel heel veel tegelijk moet zijn: een vakbekwaam lesgever die de eindtermen realiseert, iemand met oog voor de leerzorg en het GOK-beleid, iemand die sociaal vaardig is in het overleg met mondige

40 september’09

ouders en leerlingen… In de toekomst zie ik dan ook een cruciale rol weggelegd voor ondersteunend personeel, ik zeg maar wat: kinesitherapeuten, logopedisten, maatschappelijke werkers… Denk maar aan de GON-begeleiders die al hier en daar ondersteuning bieden, en de leesmoeders uit het basisonderwijs… (bemerkt dat ik weer een kanttekening wil maken)… en ik weet wel, zoals je ongetwijfeld wil opmerken, dat de middelen en het aantal uren niet afdoende zijn, en ik geef je gelijk.

Daarom dat we ook op andere departementen een appel willen doen, m.n. de ministeries van Welzijn en Integratie zouden ons hier financieel kunnen ondersteunen, want zij zijn toch ook betrokken partij?

En hierbij wil ik ook nog een lans breken voor het socio-emotionele aspect, dat enorm zwaar begint te wegen. Nooit zal ik een oordeel vellen over mensen die scheiden, wie ben ik om dat te doen? Maar ik smeek de ouders in alles toch rekening te blijven houden met de kinderen. Het gebeurt nu al dat leerlingen naar twee scholen gaan, per week zich hier in- en daar weer uitschrijven, al naargelang waar pa of ma woont… En wat als de nieuwe samengestelde gezinnen spaak lopen: worden die nieuwe zorgouders dan ook betrokken partij, en moeten we voortaan vier ouders, of nog meer informeren? Niet makkelijk, dat alles, dat begrijp je wel.

De plannen inzake de eerste graad van het secundair onderwijs, en de hervorming van het Buso van ex-minister Vandenbroucke blijven dus ongewijzigd? De inclusie-idee wordt nog verder uitgebreid?

Wij zijn alleszins sterk voorstander van de opwaardering van het TSO-BSO en de correcte studiekeuze van onze jongeren. Het idee van een secundair onderwijs zonder beschotten, dit moet verder worden bekeken. Dat is een indeling uit vervlogen tijden, en ze is grondig achterhaald. Maar opdat leerlingen in het secundair mee zouden kunnen, moeten ze de eindtermen in het lager onderwijs hebben behaald. Dat is cruciaal. En mogelijk moeten we daartoe het basisonderwijs wat anders aan gaan pakken: niet volgens de leeftijd, maar volgens het niveau, de mogelijkheden, dát moet de norm worden. Desnoods moet bv. Wero (wereldoriëntatie) voor bepaalde leerlingen verdaagd worden, en vervangen door Nederlands of rekenen, enfin, de basisvaardigheden, want daarzonder kunnen ze niet mee in het secundair.

Nu kan je op basis van je leeftijd terecht in het secundair onderwijs, maar ons streefdoel moet zijn dat iedereen aan het eind van het basisonderwijs de basisvaardigheden of eindtermen heeft bereikt, voor ze verdergaan. Pas dan zal de hervorming van het secundair kans op slagen hebben… (polst of ik nog volgen kan)… tja, als ik zo doorga, kan je wel vijf interviews schrijven, zeker? Enfin… wat de inclusie betreft, de idee dat leerlingen zolang mogelijk in het ‘gewone’ onderwijs naar school moeten kunnen gaan… ik hou niet zo van die term, ik spreek liever van zorgondersteuning en trouwens, de basisgedachte moet zijn dat een leerling dáár zit waar dat voor hem het beste is.

Het Buso doet toch ook schitterend werk?

Zeker. Heb je overigens de coup d’état op minister Vandenbroucke begrepen? Het zien aankomen? En zo ja, toch raar dat uw CD&V dan niet opnieuw de post van onderwijs claimde? …(knikt neen)…ik heb me niet te moeien met de socialistische partij, en hun beleid, verre van, maar voor velen kwam dat inderdaad als een complete verrassing. Ik hoorde zonet nog dat de Vlaams-Brabantse basis om meer

Nummer9080

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

uitleg vraagt… je ziet, de rode pil is nog niet verteerd. Hij was tenslotte het boegbeeld tijdens de campagne, een van de toponderhandelaars, en als minister had hij toch zijn pluimen verdiend. Wij alleszins, konden het goed met hem stellen. Frank Vandenbroucke had alleszins een opener beleid jegens onze koepel, dan zijn voorganger Marleen Vanderpoorten, maar goed, dat was eigen aan de tijd, zeker? Zij ageerde in de periode van de paarse afrekening na een halve eeuw CVP-beleid. En als je daarop terugblikt, kan je dat zelfs enigszins begrijpen: lidkaarten van deze of gene partij hebben in de vorige eeuw een grote rol gespeeld, en als je dan voortdurend aan de macht bent, zoals de CVP, kweek je, op z’n zachtst gezegd, enig ongenoegen bij de tegenpartijen… Mogelijk is Marleen Vanderpoorten als mens zelf niet zo verkrampt naar onze koepel toe, ik denk zelfs van niet, maar ja, ’t was de tijdgeest, zeker? Enfin, Vandenbroucke lag ons beter, omdat voor hem de kwaliteit van het onderwijs op de eerste plaats kwam, ongeacht wie het inrichtte… (denkt even na)…en euh, wat het tweede deel van je vraag betreft: het is een ongeschreven wet dat het ministerie van Welzijn met 35 % van de werkingsmiddelen en Onderwijs met 45 %, nooit aan een en dezelfde partij toebedeeld worden. En wij hebben Welzijn, vandaar. En nogmaals, met Frank Vandenbroucke hadden we een goede verstandhouding. Nooit gedacht dat hij het niet zou worden.

Met Vandenbroucke was alles dus altijd koek en ei? … (lacht even)… neen, neen, dat nu ook weer niet. In de aanpak van integratie en leerzorg, ziet hij alles in een kader van verplichting, terwijl wij meer uitgaan van het vrijwillig opnemen van een engagement. Zijn verhaal van de zogenaamde elitaire scholen, en het feit dat er meer migranten in het officieel onderwijs zitten… Ik weiger te geloven dat onze scholen zomaar gratuit leerlingen weigeren… Ga maar eens kijken in het lager onderwijs… denkt

er nu heus iemand dat er directies staan te springen om leerlingen weg te sturen of te weigeren?... en wat de lezing van de statistieken betreft naar verhouding autochtonen en allochtonen… weet je, dat we in het vrij onderwijs in de Gentse regio meer allochtonen en kansarmen tellen dan het officiële net?... Maar natuurlijk, als je alles op een hoopje gooit, en er geen rekening mee houdt, dat er in West-Vlaanderen bv. veel minder officiële scholen zijn, en ook veel minder allochtonen, dan krijg je natuurlijk dat vertekend beeld alsof onze zuil zijn best niet doet om migranten op te nemen… Ik geef het je op een presenteerblaadje: onze scholen en onze directies stellen zich niet minimalistisch op, en geven alles wat ze hebben. Echt alles. En voor mij persoonlijk blijft de zorg voor de leerlingen altijd centraal, de aandacht voor de zwakkeren… maar tegelijk is er ook de bekommernis om onze talrijke onderwijzers en leraars. Wat is in de toekomst het meest haalbare profiel voor onze lesgevers, want er komt in deze moderne tijd wel heel veel op hen af? Ook dát is een grote uitdaging waar we voor staan, en waar we misschien eens een maatschappelijk debat moeten over houden.

Denkt er nu heus iemand dat er directies staan te springen om leerlingen weg te sturen of te weigeren?...

9080

nummer

Reactie: mieke.vanhecke@vsko.be

straatnamen door

Bert Vervaet

Van de Kloosterstraat weten we heel precies in welk jaar ze werd aangelegd. In 1651 kwamen de abt van de Gentse SintPietersabdij en de heer van Laarne na jarenlange discussies tot een overeenkomst over de grens tussen Destelbergen en Laarne.

Op die grens werd een weg aangelegd. Eeuwenlang heette die weg de Heidestraat of Heikant. Tussen 1859 en 1879 werden aan en nabij die straat vier scholen gebouwd. In 1860 werd de eerste gemeenteschool geopend, in 1875 “Eugenia’s school” en in 1879 werden de katholieke meisjes en jongensschool opgericht. Toen Beervelde in 1921 zelfstandig werd noemde men deze straat dan ook Schoolstraat. In 1977 kwam de fusie. De gemeente Lochristi wilde in 1981 gedaan maken met de straatnamen die meerdere keren voorkwamen, zoals Kerkstraat, Molenstraat, Ommegangstraat. Dus moest er ook iets gebeuren met de Schoolstraat, die zowel in Lochristi als in Beervelde voorkwam.

Daar in de Beerveldse Schoolstraat minder mensen woonden dan in de Lootse moest er een wijziging komen voor Beervelde.

De cultuurraad stelde voor: Calvarieberg of Kruisstraat, omdat er al lang een kruisbeeld staat op de hoek met de Parochiedreef. De gemeenteraad van 13 maart 1981 koos echter voor Vinkeniersstraat omwille van de vinkeniers die er regelmatig hun muitjes op een rijtje kwamen zetten voor de wedstrijden. Dat viel niet in goede aarde bij de bewoners van de straat. Petrus De Groote, de plaatselijke voorzitter van het ACV, startte een petitie, waarin werd gevraagd ofwel het voorstel van de Cultuurraad te volgen ofwel er Kloosterstraat van te maken. Deze petitie werd unaniem ondertekend door de bewoners en dit had succes. De gemeenteraad trok de vorige beslissing in en koos voor Kloosterstraat, herinnering aan de kloostergemeenschap die er bijna een eeuw heeft verbleven. In volle schoolstrijd kwamen in 1879 de eerste drie zusters van de congregatie van Nederbrakel zich hier vestigen om onderwijs te geven. In de loop der jaren hebben hier niet minder dan 88 zusters verbleven. Omdat er nog te weinig zusters waren is de vestiging opgeheven in 1974. Al in 1973 was het onderwijs al volledig in lekenhanden gegeven. De kloosterstraat is dus een herinnering aan deze zusters. september’09

41

Nummer9080

Waar verhaal

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

200 jaar parochie Beervelde E

Bert Vervaet schrijft uniek boek over onze aardbeiengemeente en echte vorser en volbloed heemkundige, heet dat dan. Een historicus in hart en nieren. Iemand die het begrip triplecheck heeft uitgevonden, want eerder is hij niet content.

Vorig jaar lichtte Bert Vervaet in onze maarteditie al een tipje van de sluier, maar nu heeft hij er een volledig jaar Beervelds schattengraven opzitten, mensen, en geen steen bleef onopgelicht, geen betrokkene onaangesproken, geen anekdote onvermeld. Speurwerk als van een Sherlock Holmes, leverde een prachtig en uniek boek op. Wie de kluif over Zaffelare al achter de kiezen heeft, weet hoe grondig onze cultuurvoorzitter te werk gaat, en ziet al jarenlang reikhalzend uit naar de turf over Beervelde. Welnu, hij is er.

De parochie van Beervelde (1309)-1809-2009 – een geschiedenis van adel, volk en kerk, is een heerlijk document, dat geen enkele groot-Lochristinaar onberoerd zal laten. Beste lezers, onbekend maakt onbemind, en Beervelde is het beminnen waard. Schrijf dus vlug in, voor dit prachtexemplaar.

Nog niet overtuigd? Een voorproefje dan maar? Een amuse-gueule? Allee, Bert, Beervelden maar!

Kapel

De kapel van Beervelde werd gebouwd kort na 1309 en had eeuwenlang een speciaal statuut.

De kapelaan werd aangesteld door zeven grote eigenaars van Beervelde, adellijke Gentse families en hun afstammelingen. In 1735 namen de inwoners van Beervelde zelf het initiatief bij de benoeming van een kapelaan. Terwijl de eigenaars-patroons onder elkaar nog aan het discussiëren waren, stelden zij aan de bisschop voor om de hulpkapelaan te benoemen. Als argument brachten ze naar voor dat de eigenaars misschien een onbekwaam persoon zouden aanstellen en deze priester kenden zij. De bisschop luisterde en de eigenaars zijn dan ook akkoord gegaan. Echter niet voor lang, want het werd een zeer woelige tijd in het beheer van de kapel.

Adel

Beervelde heeft altijd veel met adel te maken gehad.

Om meer chic te geven aan hun naam voegde men soms de naam toe van een stukje Beervelde, zoals “de Raveschoot”. De eigenaar van Terpoelen in de jaren 1780 noemde zich Cornelis della Faille de Pulaer. Financieel verliep het de man slecht: hij investeerde veel in een bedrijf dat failliet ging.

Zijn eigendommen werden gekocht door de familie de Loose, waarvan de afstammelingen de Kerchove de Denterghem, nog steeds grootgrondbezitters zijn in Beervelde.

42

Nummer9080

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

Grondgebied

De latere parochie Beervelde lag op zes gemeenten: op Destelbergen, Kalken, Laarne, Heusden, Wetteren en Lokeren. In de jaren 1675-1678 werd onze streek geteisterd door de soldaten van de Franse koning Lodewijk XIV. De grote baas van die Franse legers was de hertog van Humières en dat viel goed uit voor Kalken. Deze Franse maarschalk was immers de schoonvader van de toenmalige heer van Kalken en daardoor bleef Kalken, ook het Beervelds deel, gespaard. Voor Destelbergen liep het slecht af: men was er niet in geslaagd om de opgeëiste geldsommen te betalen en het werd in brand gestoken.

En daar hebben de soldaten zich nog schromelijk vergist: zij dachten dat ook de zuidkant van de Kloosterstraat nog Destelbergen was en, hoewel dit Laarne was, staken zij in 1675 dertien boerderijen in brand.

Miseria!

In de 19de eeuw zat Beervelde in een vreemde tegenstelling op politiek gebied. Enerzijds behoorde het tot gemeenten die werden bestuurd door uitgesproken katholieke besturen in Destelbergen, Kalken en Laarne.

Anderzijds was de kasteelheer en grootgrondbezitter te Beervelde de antiklerikale, liberale burgemeester van Gent, Charles de Kerchove de Denterghem. Hij en zijn echtgenote, evenals zijn zoon en schoondochter werden onkerkelijk begraven op het “geuzenkerkhof” van Gent. Als de bisschop van Gent in 1879 de toestand te Beervelde voor zichzelf in het Latijn samenvatte, had hij voor Beervelde maar één woord: “miseria!”.

Toch zou Beervelde voordeel halen uit die tegenstellingen. Tijdens de schoolstrijd 1879-1884 waren er op het grondgebied Beervelde niet minder dan vijf basisscholen: een gemeenteschool, een school de Kerchove de Denterghem, twee katholieke basisscholen en een school Rooman d’Ertbuer.

Zelfstandigheid

Meer dan honderd jaar lang heeft men vanuit Beervelde geijverd om een zelfstandige gemeente te worden. Petities en brieven, zelfs gemeenteraadsbesluiten van Destelbergen vroegen om een afscheiding. Maar het kwam er niet van. Tot graaf André de Kerchove de Denterghem in januari 1921 gouverneur van Oost-Vlaanderen werd. Een maand later werd een wetsvoorstel ingeleid en het werd op enkele maanden tijd door kamer en senaat besproken en goedgekeurd. Het Koninklijk Besluit verscheen op 21 april 1921 in het Staatsblad verscheen, drie dagen vóór de gemeenteraadsverkiezingen. De timing was perfect.

Hakenkruis

In Vlaanderen zijn in 1944-1945 veel hakenkruisen geschilderd om mensen te beschuldigen van Duitsgezindheid. In Beervelde is al heel vroeg een dergelijk verwijtend hakenkruis gezet: in 1932, op de poort van de pastorie. De schilders waren

leden van de katholieke partij van Beervelde, die niet akkoord gingen met de pastoor. En waarom dan een hakenkruis? Hitler was nog geen rijkskanselier, maar zijn partij was al heel groot geworden. De reden was te zoeken in de goede verstandhouding tussen de pastoor en de graaf van Beervelde. De verhouding tussen de kerk en het “kasteel” was in Beervelde grondig veranderd na de dood in 1918 van gravin de Kerchove de Denterghem, geboren Lippens. Zij had nog een antiklerikale koers gevoerd en de liberale scholen in stand gehouden. Graaf André de Kerchove de Denterghem schafte de scholen af en stuurde aan op “Eendracht en Vrede”, zoals in het gemeenteschild van de gemeente Beervelde staat.

Pastoor Grootaert schoot zeer goed op met hem.

Diens steun kon hij best gebruiken voor de bouw van de nieuwe kerk. Dat was niet naar de zin van een aantal mensen. Er werd een haatcampagne gevoerd tegen de pastoor.

De graaf was ondertussen gevolmachtigd minister van België in Duitsland, op het ogenblik dat de politieke macht van Hitler al heel groot was. Zo kreeg de pastoor een hakenkruis op zijn poort. Hij heeft zich dat zeer erg aangetrokken en is in dat jaar gestorven.

Men kan het boek bestellen door overschrijving van 30 euro op rekening 652-8063291-54 op naam van Sint-Daniël Beervelde.

Wie inschrijft vóór 1 september 2009 wordt in het boek vermeld.

18-9: academische zitting - voorstelling gedenkboek - tentoonstelling 200 jaar parochie en gemeenschap 27-9: H. Mis met Mgr. Luc Van Looy - sluiten tentoonstelling 13-11: concert met Flanders Recorder Quartet

september’09

43

De Zotte Bloaren De melktoorts van Michiel.

Iedere maand vragen wij iemand om ‘t zot in de kop te krijgen, maar dan echt.

Onze huisfotograaf Michiel dook gelijk op de grond, ordonneerde zijn broer onhandig te wezen, met zijn glas melk nog wel, en kiekte ‘de melkweg’ voor de eeuwigheid. (Geen nood, voor wie aan verspilling denkt: ze hebben er een zwabberkat en een zwabberhond om ‘t hele geval weer proper te likken!)

Nummer9080

Chattalk

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

Hoe zit het met de jeugd?

Surfer Jonas

chattalk

Devriese

Mag naar het WK Bic Techno 293 te Weymouth (Groot-Brittanië) van 22 tot en met 29 augustus.

Zijn homespot: WVG windsurfing Beervelde-Lochristi.

Surft sinds 2003 - Zeilnummer: Bel 112.

We chatten met Jonas Devriese uit Lochristi - (°03/08/1983)

nummer9080:

Proficiat Jonas, op ‘t moment dat de mensen onze chat lezen, zit je in Groot-Brittanië, in Weymouth voor het Wereldkampioenschap Bic Techno 293?

Een droom die in vervulling gaat?

Jonas Devriese zegt:

inderdaad, ik ga wel heel graag naar het WK want het is toch een speciale gelegenheid, je maakt het niet veel mee en zeker nu dat ik de kans krijg zal ik er zeer graag naar toe gaan nummer9080:

Wat zijn je verwachtingen?

Jonas Devriese zegt:

mijn verwachtingen zijn niet erg veel want wij trainen eigenlijk te weinig om mee te kunnen met de toppers, omdat bv in Frankrijk zijn er deelnemers die tijdens de school speciale trainingen krijgen nummer9080:

Is dat ingedeeld in categorieën, zoals in andere sporten?

Jonas Devriese zegt:

ja zeker, ik doe bic techno, dat is de jongerencategOrie als voorbereiding op de RS:X en dat is de olympische klasse Jonas Devriese zegt:

maar in bic techno zijn er drie categOrieën: de under 15 jaar ,under 17 jaar en under 20 jaar, ik vaar in de under 17 nummer9080:

Zijn er verschillende disciplines? Ik las ergens regetta, of zo?

Jonas Devriese zegt:

euhm in het windsurfen of in bic techno ? maar dutch youth regatta is 1 van de wedstrijden waaraan ik deelnam nummer9080:

Bestaat dat uit verschillende beurten, of is de race in één keer af?

Jonas Devriese zegt:

1 wedstrijd bestaat uit verschillende races dus er wordt een parcour uitgelegd en we Moeten dat 5 keer varen ofzo

nummer9080:

Hoe komt een jonge gast er eigenlijk toe om te windsurfen? Iedereen voetbalt hier toch?

Jonas Devriese zegt:

andere hobby’s lees: windskate, bmx, snowboarden,... ‘t Moet altijd snel vooruit gaan zo te zien?

Jonas Devriese zegt:

niet speciaal, ik Moet mij gwn kunnen amuseren en dat is al genoeg

nummer9080:

Word je al gesponsord, en is dat een branche waar geld mee te verdienen is later, of blijft het

het is eigenlijk beGOnnen met vrienden van op school en we hebben eens een kamp gevolgd op WVG beervelde, ik ben het daarna blijven doen

Jonas Devriese zegt:

mijn ouders hebben dan ook een cursus gevolgd, we zijn nog altijd aan het surfen

nummer9080:

Moet je daar veel voor trainen?

Jonas Devriese zegt:

als je gOEd wil presteren moet je er echt zeer veel voor trainen want de concurrentie is zeer sterk

nummer9080:

Hoeveel train je dan?

Jonas Devriese zegt:

ik heb deze vakantie nog maar 5 dagen niet op het water gestaan ofzo, mijn vakantie bestaat uit surfen

nummer9080:

Leg eens aan een leek zoals ik uit, wat zo moeilijk is aan windsurfen? Spieren, techniek, inzicht?

Jonas Devriese zegt:

het surfen zelf is niet Moeilijk, het is techniek tacktiek kracht uithouding en dat maakt het surfen zo Moeilijk

nummer9080:

Is ‘t waar: kan je ook tegen de wind in zeilen?

Jonas Devriese zegt:

nee, we Moeten daarvoor op kruisen dat wil zeggen zigzaggen tegen de wind in

nummer9080:

En iemand de loef afsteken, is dat hetzelfde als hem de wind uit de zeilen halen?

Jonas Devriese zegt:

nee er zijn veel manieren omdat de doen maar daarvoor zijn veel regels, vooral voorrangsregels

nummer9080:

Je zeilnummer is Bel 112 - ‘t klinkt als een noodnummer op onze gsm! Hoe kom je daar aan?

Jonas Devriese zegt:

eigenlijk met toeval, ik vond dat een mooi nummer maar toen ik het besteld had had ik dus nog niet door dat het het noodnummer was; eigenlijk is het wel grappig

nummer9080:

Je bent een bezige bij, als ik op je website je

louter hobby?

Jonas Devriese zegt:

euhm, ik word gesponsord door guido de ruyver nv in destelbergen en nee, met het windsurfen valt niet veel geld te verdienen, toch nie genoeg om van te leven

nummer9080:

We hebben hier een bekende zeilster Evi Van Acker. Is dat niet dezelfde handeling ongeveer?

Jonas Devriese zegt:

woorden en zo, benamingen zijn het zelfde maar totaal ander gevoel

nummer9080:

Zijn ze trots thuis? En gaan ze mee naar Engeland?

Jonas Devriese zegt:

ja ze zijn fier op mij maar nee ze gaan niet mee naar Engeland want we gaan alleen met ander teamleden en trainers

nummer9080:

Wat mogen we je wensen, daar?

Jonas Devriese zegt:

geen idee, ik ga gwn mijn best deon en me amuseren

nummer9080:

Veel succes, hou de wind in de zeilen en jezelf recht!?

Jonas Devriese zegt:

Bedankt. En nu zou ik eigenlijk frietjes met giros mOEten gaan eten. Daaaaag

nummer9080:

Smakelijk! En hou ons op de hoogte! (sh)

september’09

45

Nummer9080

Opinie

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

Pol Pladijs

J

e zal het altijd zien. Ga je aan ’t eind van je vakantie voor één keer uit eten, mosselen friet, samen met zoonlief, en glijdt er daar plots een knalgele Lamborghini de oprijlaan op. Oogverblindend mooi, gestroomlijnd als een kat en glimmend als de zeespiegel. En natuurlijk parkeert die kanarie zich vlak aan het venster waar wij ons hebben geposteerd.

Mijn zoontje spert zijn ogen tot over zijn wenkbrauwen, legt zijn bestek te rusten, en staart wezenloos naar buiten. Driewerf waw. Zelf eet ik dapper door, schelp mij nog een mossel of drie in de mond, prik een pluk frieten op mijn vork, en strijk ze door de mayonaise, want ja, ik ben een Bourgondische Belg. Frank De Winne mocht hier nog neerstuiken met zijn Russisch ruimtebataljon, nóg at ik rustig door. Neen, dit pakken ze mij niet af, op mijn laatste vakantiedag. Maar helaas, dat was buiten zoonlief gerekend.

‘Waarom heb je eigenlijk nooit iets serieus gestudeerd, pa?’ wendt hij zich na drie minuten Lamborghinivreten weer tot mij, en hij kijkt troosteloos naar ons eigen 2pk’tje ginds wat verder.

Het moet zijn dat mijn mond nu zover openvalt als die mosselschelpen voor mij, want ik zie mijn kleine naar mijn tandvullingen gluren, en hoor hem nog net zeggen: ‘’t Tocht hier, pa’. Ik wil spreken, maar mijn tong valt in een epileptische stuip: wat moet een mens daar nu weer op zeggen?

Voorzeker omdat ik te lang in coma blijf, of nu al werkelijk een beate aanblik bied, verklaart die kleine donder van me nog: ‘Nu ja, je geeft toch maar gewoon les, hé, pa? En zo dom ben je nu toch ook weer niet?’

Zo moet een knock-out voelen in een bokswedstrijd, en uitgeteld lig ik op het canvas. Ik tel de sterretjes en ’t zijn er veel. Probeer ik alsnog rechtop te staan? Hem te vertellen dat het nobelste wat er bestaat is andere mensen te helpen, dat sociale beroepen eerbaar zijn, dat lesgeven verdomd veel inzet vraagt, dat talen leren aan de unief toch ook geen kattenpis is,…? Maar het enige wat ik me hoor zeggen, is: ‘Eet nu toch wat verder, jongen.’

Kan ik het dat jochie kwalijk nemen? ’t Is zonneklaar: zelf zoek ik al 45 naar de zin van het leven, maar die kleine heeft hem hier vlak naast hem staan. En de zin heet Lamborghini Gallardo LP 550-2, en herbergt een gebronsde gespierde man, met een Lacoste-polo en een Ferrari-bril op zijn gegeleerde kop, die doodleuk knipoogt naar mijn zoon, en nu met

uitgestrekte arm onze kant op komt.

‘Herken je me niet meer, kerel? We zaten in dezelfde klas, man! ’t Is Pol. Pol Pladijs!’ En er volgt een woordenvloed waaruit ik alleen ‘CEO’ onthoud.

Maar mijn zoon hangt aan zijn lippen en absorbeert ieder woord van die lamstraal, als was ie een spons.

En wat er eigenlijk van mij geworden is? vraagt Pol. Leraar, zegt mijn zoon in mijn plaats, want zelf krijg ik dat woord niet meer uit mijn strot: ‘t klinkt immers als een tweede gong, en ik wil niet opnieuw de ring in.

Lap, daar heb je ’t al! ‘Ach ja, those who can, do, those who can’t, teach!

Haha!’ en onze George Clooney smakt dat hij vandaag maar eens kreeft neemt, met champagne en kaviaar. ‘A la proxima volta, Dries. En euh… blijven proberen. Haha.’ Een handdruk volgt, maar helaas geen gouden, ‘die staat daar buiten te blinken, haha.’

Ik wil hem nog corrigeren dat het Luc is, maar ik heb er de moed niet meer

Those who can, do, those who can’t, teach

46 september’09

toe. Betalen en wegwezen, denk ik, dat is het verstandigste.

‘Wat zei-t-em, pa? Dat Engels woord, bedoel ik,’ vraagt mijn kleine buiten.

‘SIEOO?’ Dattem rijk getrouwd is, lul ik me eruit.

‘En die andere zin?’

Dat hij aambeien heeft gekregen van die wagen, en dat hij een anale huidschimmel heeft en aan galstenen lijdt.

‘Oei…,’ stamelt mijn zoontje met zijn levendige verbeelding, en ik zie hem nu met opgehaalde neus die broek van de pronker monsteren.

‘Toch leuk dat je zoveel talen spreekt, pa. Misschien dat ik toch ook maar leraar word…,’ knijpt hij me weer trots in de hand.

Voilà, vertrouwen hersteld. En de volgende keer naar een frietkot, waar alleen maar occasies en gammele fietsen staan. Ofwel neem ik hier pladijs, en strip ik die tot op de graat. (lvdv)

MOTIEF O N 14 Nummer9080

???????

Nummerelfseptembertweeduizendennegen

om een Sleepy bed te kiezen : “Ik wil een bed dat mij door en door kent’’ Waarom slaapcomfort kiezen op maat van mijn lichaam?

Hoe wordt mijn persoonlijk Slaap-dna® bepaald?

maat, maar ook het volledige bed kan op uw

Omdat elke rug anders is. Ieder van ons heeft

Na wat informatie wordt op de computer

gestoffeerde “A la Carte” bedden worden met

een uniek lichaamsprofiel en dus een persoon-

gestuurde testbank uw Slaap-dna® vastgelegd.

de hand gemaakt en zijn stijlvol en luxueus

lijk Slaap-dna® (Digitale Nachtrust Analyse).

U voelt zelf hoe de bedbodem zich volledig aan

afgewerkt. Samen kiezen wij uw hoofd- en/of

De Ergosleep bedsystemen, zowel lattenbodems

uw lichaam aanpast en aan de hand van deze

voetbord, zelfs de hoogte, dikte en breedte kan

als boxsprings naar keuze, worden volledig

gegevens kunnen wij u verder perfect adviseren.

gekozen worden. De keuze van honderden

volgens uw lichaamsprofi el ingesteld. Deze

Bij de levering is uw Ergosleep slaapsysteem

stoffen, maar ook leder en kunstleder, maken

bodems kunnen geplaatst worden in het

volledig aan uw lichaamsprofiel aangepast, en

uw bed nog exclusiever. Zelfs de instaphoogte

bestaande bed of verkregen worden als een

wordt het door onze gekwalificeerde vakmensen

bepaalt u zelf, zodat het comfort alleen maar

volledig modieus gestoffeerd bed.

professioneel bij u thuis geleverd en geplaatst.

verhoogt. Deze exclusieve sfeer kan u dan nog

Wanneer heb ik een goed slaapsysteem?

En wat als ik van gewicht verander?

zoals bedbanken, nachttafels, plaids, sierkus-

U ontvangt bij levering uw persoonlijk Slaap-

sens en het aangepaste bedtextiel.

Als de matras en bedvering ervoor zorgen dat

dna® dossier. Als uw gewicht sterk zou

het lichaam zijn natuurlijke vormen kan blijven

veranderen, bijvoorbeeld bij zwangerschap, dan

Is de matras dan niet belangrijker?

behouden: in zijlig een rechte ruggengraat en

kan u uw nieuw Slaap-dna® terug laten

Zowel de bedbodem, als de matras zijn

in ruglig de S-vorm, zonder druk te onder-

uitmeten, waarna de latten van uw Ergosleep

belangrijk, zij moeten samenwerken voor deze

vinden. Een goed slaapsysteem zorgt ervoor

lattenbodem op een eenvoudige manier bij u

optimale ondersteuning. Omdat een matras na

dat zowel schouders als bekken voldoende

thuis heringesteld kunnen worden. De Ergosleep

10 jaar niet meer voldoet aan kwalitatieve en

ruimte krijgen en dat de lende extra wordt

boxspring heeft dan weer een extra lendensteun

hygiënische normen, kan deze de oorzaak zijn

ondersteund. Wanneer deze correcte

die bij een eventuele gewichtsverandering kan

van rugklachten en allergieën, en dient deze

lichaamshouding wordt aangevuld met een

aangepast worden.

vervangen te worden. Sleepy biedt u een keuze

persoonlijke smaak worden afgestemd. De

verhogen met tal van aangepaste accessoires,

aangepast hoofdkussen, krijgen ook uw hoofd

uit meer dan 30 verschillende matrassen in verschillende comfortklassen en hardheden.

en ook eventuele rugklachten worden hierdoor

Moet ik met een ergonomisch verantwoord slaapcomfort inboeten op de look?

fel verminderd.

Integendeel, niet alleen uw bedbodem is op

de keuze tussen wasbare, afneembare, luxueuze

en nek een optimale ondersteuning. Dit resulteert in een rustigere, ontspannen slaap,

Extra lange maten zijn verkrijgbaar zonder meerprijs, zelfs maatwerk is mogelijk. U heeft handgenopte, antiallergische en antitranspiratie matrashoezen.

Bekijk de Slaap-dna® reportages op www.sleepy.be en ontdek het Slaap-dna® van Herbert Flack, Pieter Loridon en Leen Demarré.

Sleepy GENT-OOSTAKKER Antwerpsesteenweg 1124 9041 Gent-Oostakker Aan afrit 3 van de R4, richting Zelzate Tel. 09/355.98.01 Di-Vr : 9u30 - 12u • 13u30 - 18u30 Za : 9u30 - 18u Zo en Ma : gesloten Open op afspraak.

Uw bed wordt helemaal ingesteld volgens uw persoonlijk lichaamsprofiel

september’09

47

Glazen op sterkte

CADEAU* op selectie monturen van mexx en nike

*geldig op unifocaal met hardlaag van +6 tot -6 cyl +2 incl. niet cumuleerbaar met andere acties AALST Optiek Muylaert - 053 78 53 11 / AALTER Optiek Dirk Van30Renterghem Doorslaardorp • 9160 Lokeren 09 374 74 94 / ALKEN Optiek Coenen - 011 59 16 42 / AVERBODE Mulders - 013 (rechtoverOptiek Area Floribus) 77 53 21 / BEERSE Optiek Van Gorp - 014 61 91 49 / BERINGEN-MIJN Tel: 09/348Optiek 81 24 Ilse Gerard 33 68 / BLANKENBERGE - 011 42 08 97 / BILZEN Optiek Carla Vangronsveld - 089 50Openingsuren: Optiek Buyse - 050 41 24 20 / DENDERLEEUW - Optiek dinsdag Keymeulen - 053 39 tot vrijdag: 9-12u66 en 14 13u30-18u30 Zaterdag tot 17u • Maandag / DEURNE Optiek Goovaerts - 03 324 31 19 / DIEST Optiek Punie - 013 32 24gesloten 82 / www.optiekvanbockstal.be EDEGEM Stoot Optiek - 03 440 21 32 / EEKLO Optiek Demeester - 09 377 18 79 / EISDENMAASMECHELEN Optiek Guido Huygen - 089 76 27 15 / EKEREN Optiek Depauw - 03 Ruim aanbod tieneren kinderbrillen 664 27 74 / GENK Optiek Roterman - 089 35 31 83 / GRIMBERGEN Optiek Hostenbach - 02 270 90 99 / HALLE i-CARE - 02 361 27 00 / HERENT Optiek De Groeve - 016 23 90 02 / HERZELE Optiek Renaat Nijs bvba - 053 62 79 45 / HOOGSTRATEN Optiek