nr118 - nummer9080

Page 1

Fris en blij magazine voor Zeveneken Lochristi, Zaffelare, Beervelde & Mei tweeduizendnegentien

Nummer 118

Onze kolonies 60 jaar later Suzanne De Vos (Congo) ‘Wij hadden altijd héél goede relaties met de lokale bevolking’

Frederik Kazimoto (Rwanda) Na de genocide: Een klaslokaal vol witbepoederde lijken ‘om nooit te vergeten’.


KOOP JE TICKETS BIJ HORTA LOCHRISTI

HORTA TOMATENDAG

EXPO

TOMATENEN ZUIDERSE GROENTEN

ZATERDAG 27 APRIL

40 soorten tomaten + 40 soorten groenten + BIO-tomaten

Volwassenen € 60 | Kinderen € 10

BIG GREEN EGG • FLAVOUR FAIR 2019

ZONDAG 19 MEI

PUYENBROECK WACHTEBEKE

HORTA BARBECUEDAG ZATERDAG 25 MEI

✔ 10% KORTING op het volledige BBQ-assortiment ✔ Tot zelfs 25% KORTING op geselecteerde toestellen ✔ FOODPAIRING: Proef onze unieke BBQ-RECEPTEN en geniet van een heerlijke CORNET

Kom een

CORNET

degusteren

25% tot

KORTING*

* Enkel geldig op zaterdag 25 mei 2019, zie voorwaarden in de winkel

HORTA LOCHRISTI • De Meyer Ruilare 123 • 9080 Lochristi • T. 09 355 50 12 lochristi@horta.org

www.horta.org


Pros & Dree

Reageren kan op ‘t meeladres: a.baert.kapelstr@skynet.be

Aa Dree, giëen nieuws op Dooverstroade? Joat, mijn buurman zijn vroue es ‘t afgebold. En woar es ze noartoe? Ei bei nen andren veint goan weuen! Zoe ze eur verbeederd èn? ’t Zie ter toch ne sieken tiep uit want ee reij mee nen deekapotaable! En doarmee zit uin buurman alliëene. Ei bei niëej, ee al ’n andre! Oe est ee doar oan geruikt? ’t Schijnt dat iëene es uit de gazedde. Peizde gei da? Ei ja, da goa teenwoordig ezuue. Ge moet ne kiëer kijkn: alle duiën stoan der in die “ne partner” zoekn, want ezuue iëet da teeënwoordig! ’t Dinke mei, da gei doar zuue goe van op d’uuegte zijt: gei

Colofon Nummer9080 is een maandelijks informatieblad over, voor en door Lochristi. Verspreiding iedere maand - gratis op 10 300 ex. in alle brievenbussen van Groot-Lochristi Administratie en contact Fris watervoordevis - Oosteinde 25 9080 Lochristi - Tel: 09 3568 588 info@nummer9080.be - www.nummer9080.be Voorstel rubrieken en teksten: l.vandevijver@skynet.be Redactie Concept & beelden: Mark Verbrugge Concept & teksten: Luc Van de Vijver Concept & reclame: Sofie Hesters

leest da uuek ammol, zeekre? Ne mens moet toch weetn wa dat er te kuuep es! Ge zoet doar beedre in tneentigtaantig uuek mee beginnen! Zoet da oantrok èn, peizde gei? ‘k Ben er zeekre van! En ’t veurdiëel zoe zijn da ge misschien “ne partner” vind in ui gebuurte, da zoe toch veel gemaklekkre zijn dan da iemand moet goan zoekn in ’t ol van pluuto en die van oar of van pluimn kent?

Volgende release Werkten nog mee aan dit nummer Sofie Hesters: Lootsche baton + Klavertje vier Filip Naudts: fotografie I Kaat Baertsoen: Verborgen Parels Bert Vervaet: Straatnaam I Eric De Wilde: Erics rariteitenkabinet Marcus Bundervoet: Natuur I André Baert: Dialect Tineke Deduytschaever: De wereld volgens Tineke Daina De Saedeleer: Fotografie face2face & Verborgen Parels

nummer 119: 29 mei 2019 I deadline adv. en info: 16 mei nummer 120: 26 juni 2019 I deadline adv. en info: 13 juni nummer 121: 28 aug 2019 I deadline adv. en info: 15 aug nummer 122: 25 sept 2019 I deadline adv. en info: 12 sept

Contact reclame: Sofie Hesters, Fris watervoordevis tel: 09 3568 588 - i­nfo@nummer9080.be Druk: Drukkerij Graphius - Eekhoutdriesstraat 67 - 9041 Gent Verantwoordelijke uitgever: Mark Verbrugge Zaffelaredorp 17 - 9080 Zaffelare

© Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of op enige wijze worden gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever.

mei 2019

3


te koop Desteldonk

Mispelstraat: deels gerenoveerde hoeve. Hoofdgebouw met 3 slpkrs, vernieuwde keuken & badkamer met inloopdouche. Naast het hoofdgebouw zijn nog de “oude” stallingen, die volledig verbouwd zijn tot een extra woonst met 2 slks. Unieke eigendom met zeer veel mogelijkheden!

Vraagprijs: 398.000 euro

te koop Beervelde

Rivierstraat: statige woning met 5 slpkrs op een boogscheut van de aansluiting met E17, leent zich perfect voor zelfstandige activiteit of vrij beroep. Deze unieke charmevolle woning op toplocatie biedt dus heel wat potentieel! Contacteer ons voor een bezoek en laat u verleiden door de rijkdom en grootsheid van deze eigendom! 331 kWh/m² VG WG GMO GVKR GVV - Vraagprijs: 650.000 euro

te koop Lokeren

te koop Beervelde Reigersstraat: Charmante alleenstaande woning met drie slaapkamers op 940m². Er is een aparte dubbele garage en stalling (samen ruim 120m²). De woning is voorzien van houten dubbele beglazing met rolluiken. 482 kWh/m² - GVG NI GMO GVKR GVV

Vraagprijs: 378.000 euro

Slagveldstraat: 3 slpkrs rijwoning met zuidgerichte tuin in aangename buurt vlakbij centrum Lokeren. Achteraan grote aparte garagebox. Een woning met mogelijkheden mits hier en daar wat inspanning! 619 kWh/m² - GVG WG GMO GVKR GVV

Vraagprijs: 279.000 euro

te koop Oostakker

Jozef Paelinckstraat: De halfopen bebouwing met 3 slaapkamers op 385m². Keuken met zicht op de tuin volledig vernieuwd in 2011. Veranda met aluminium dubbel glas, garage voor 1 wagen en een tuinhuis - 449 kWh/m² GVG WG GMO GVKR GVV

Aarzel niet om ons te contacteren.

Vraagprijs: 332.000 euro

te koop Zeveneken Zeveneken-Dorp: Residentie EMPORDA met 14 hoogafgewerkte appartementen. Een aanrader voor een prachtige nieuwe stek of een rendabele investering! Voor meer info www. residentie-emporda.be of contacteer ons lieselot@ loimmo.be,

Door u aangeboden door ons naar waarde geschat! Bel ons: 09.342 77 77 - www.loimmo.be

Vraagprijs: vanaf 180.000 euro

te koop Kalken

Koffiestraat: rijwoning met 5 slpkrs, garage en magazijn, biedt heel wat mogelijkheden. Achter het magazijn hebt u een zonnige tuin. Met 145m² prive (excl zolderruimte) en 115m² garage en magazijn (excl zolderruimte) heeft dit pand heel veel opportuniteiten voor zelfstandigen of hobbyisten! 602 kWh/m² GVG NI GMO GVKR GVV

te koop Zeveneken

Vraagprijs: 295.000 euro

te huur Lokeren

Nieuwpoortstraat: gelegen nabij Zeveneken. Woning met 3 slaapkamers, lichtrijke living met open ingerichte keuken, ruime wasplaats, badkamer met ligbad en inloopdouche, arage en zonnige tuin met terras, zolderruimte. Onmiddellijk beschikbaar. TOPPER - 77,49 kWh/m² GVG NI GMO GVKR GVV - Prijs: 925 euro

Zeveneken-Dorp: volledig gerenoveerde gezinswoning met 5 slaapkamers. Er werden zonnepanelen geplaatst waardoor dit een zeer energie zuinige woning is. Echt een aanrader!! 138 kWh/m² - VG WG GMO GVKR GVV - Vraagprijs:

295.000 euro

te huur Zeveneken te huur Mendonk te koop Destelbergen Hoekstraat: Mendonkdorp: Mooie, ruime en rustig gelegen woning met 3 ruime slaapkamers en 1 kleinere kamer met een grote tuin nabij de R4. De grote tuin met ruim tuinhuis wordt standaard onderhouden door een tuinman. Vrij vanaf 1 april 2019 - 189 kWh/m² GVG NI GMO GVKR GVV- Prijs: 1.000 euro

Mooi afgewerkte open bebouwing op 1235m² met 4 ruime slaapkamers. Volledig uitgeruste ruime open keuken, ruime garage, ruime berging met douche, badkamer met ligbad/douche. 246 kWh/m² VG GMO GVKR GVV

Prijs: 1.150 euro


welkom

O

O n z e veelbesproken kolonies. 60 jaar na de drang naar onafhankelijkheid, 25 jaar na de genocide. Eerder dan de perfecte historische schets te ambiëren, brengen we met ons magazine uiteraard een veel bescheidener en lokaal verhaal. Gelukkig kadert Bert Vervaet de hele periode voor ons, en hoe onze kolonies ook hier, in onze gemeente, ‘beleefd’ werden.

Suzanne De Vos is getuige van het eerste uur. Al begin jaren vijftig ging ze haar grote droom achterna, en die lag in Congo. Toch wel behoorlijk uniek voor een leek van de Lootse boerenbuiten. Maar het was een kinderdroom en Suzanne is ‘een stoute’, dixit zijzelf. Lees: stoutmoedig, een durvertje. En dat rendeert, want ze rondde ondertussen de kaap van 90. Op naar de 100! Frederik Kazimoto gaat op zoek naar zijn Rwandese roots. Papa François is soms wat zuinig met info, maar naar aanleiding van ons interview breekt een en ander open: papa had een onverklaard groot litteken op de arm, en dat blijkt nu het gevolg van een inheemse check naar de ware huidskleur... want papa is mulat – Italiaanse vader, Tutsimoeder. Het pad van Frederik leidde

vroeger al tot ervaringen ter plaatse, en ja, daar kon hij niet om de genocide heen. Een klaslokaal vol witbepoederde lijken, ‘om nooit te vergeten’. Geen voormalige kolonie, maar even interessant is het relaas over Benin, gebracht door bachelorstudente, Chloé Deléhouzée. Zij geeft ons een inkijk in hoe het nu is, om in Afrika behulpzaam te zijn. Ze probeert dat gepast te doen, met een zekere schroom, het Europees koloniserend verleden indachtig. En dan zijn er nog de inspirerende artikels, van onze vaste medewerkers. Pros en Dree openen met hun gebruikelijke kwinkslag. Markus staat stil bij een prachtig beeld van Willem Vermandere, aangekocht door de familie Meskens-Tijtgat uit de Bosdam. Kaat laat ons voeling krijgen met het initiatiefrijke duo, Dany Van Assche en Nancy Taghon, die hier in Lochristi de mooiste Delhaize van Vlaanderen willen bouwen. Bert verklaart de straatnaam van de Canadastraat. Klinkt evident? Edoch, lezen, hoor! Je leert heus nog veel bij. Tineke creëert weer een prachtig ‘wereld’beeld. Altijd aanstekelijk. Daina last broer en zus Jeff en Charlotte Ingels weer naadloos aan elkaar. Hoe

kan het zo treffen?! Sofie geeft de baton een moederdaggehalte als nooit voorheen, en brengt vier levenslustige kinderen samen in het Klavertje Vier. Mark portretteert een viergeslacht. Eric geeft er een peer op. Je begrijpt het niet? Zoek de rariteit in ons magazine. Dirk laat de hoofdrolspelers van de musical Shrek aan het woord. Wat een bruisende bende. Iedereen daarheen. Het wordt uniek, zal je zien en horen. Katrien ten slotte, geeft er weer een lap op. Op wie? Op mij! Uitgevers en vormgevers Mark en Sofie lay-outen het alles weer tot een magazine Lochristi waardig. Na 118 edities blijven ze zich smijten! Lochristi leeft... en bruist, zeker weten. Een warme redactionele groet Luc

mei 2019

5


Belgisch Congo

uiteenlopende en tegensprekelijke beelden

Congo Vrijstaat ontstond in 1885. Tot dan was het een nog grotendeels onbekend stuk Afrika met vele stammen en talen. Koning Leopold II van België wist het zo te keren dat een Association Internationale du Congo in 1885 internationaal erkend werd als drager van het oppergezag over dit immens grote gebied. Dit gebeurde na een aantal nationale erkenningen, zoals van Duitsland in 1884 en van België en Denemarken in februari 1885. De man achter de schermen, Leopold II, beriep zich onder meer op de strijd tegen de slavenhandel. In augustus 1885 werd de Association omgevormd tot Vrijstaat Congo met koning Leopold II als vorst. Alhoewel theoretisch alleen de gemeenschappelijke vorst de verbinding legde tussen Congo en België, want het waren twee totaal onafhankelijke landen, ontstonden er spoedig allerlei verbindingen. In 1908 werd Congo Vrijstaat door Leopold II overgedragen en werd het een kolonie van België. In 1960 werd Congo zogezegd een De omslag van een Jacquesalbum. onafhankelijk land en bleef dit tot op heden, maar het is duidelijk dat nog allerlei banden bestaan. De buurlanden Rwanda en Burundi waren op het einde van de 19de eeuw door Duitsland toegevoegd aan de kolonie Duits Oost-Afrika. Na Wereldoorlog I werden de Duitse kolonies verdeeld onder de Geallieerden. Rwanda en Burundi werden mandaatgebied van België. Zij werden onafhankelijk in 1962.

6

mei 2019


Impressies door Bert Vervaet

Maisverkoopsters op de markt (Fauna-Flor Congo van Côte d’Or) Voorbereiding van de jacht (La vache qui rit)

Exotische schoonheid

Smeerkaas Franco Suisse gaf indertijd prentjes uit met onder meer een Congolees dorp. Via een tante, de keukenzuster van kliniek “de Briel”, geraakte ik aan de kartonnen gebouwen. Heerlijk was het om dat op te stellen. Chocolade Côte d’Or gaf prachtige prentjes om te kleven in “Faunaflor Congo” en chocolade Jacques gaf prentjes “Notre Congo Onze Congo” met afbeeldingen van Congolese mensenrassen, dieren en flora, met prentjes die je kon kleven bijvoorbeeld onder “Twee trappen van beschaving…. De blanke beschaving Negerbeschaving”. Congo was exotisch en mooi, met prachtige landschappen en dieren, atletisch gebouwde mannen in lendendoek en mooie vrouwen in kleurrijke gewaden. De negerbeschaving was 70 jaar geleden duidelijk achterlijk maar toch mooi om zien.

Hart der duisternis

Joseph Conrad (1857-1924), een Engelse schrijver van Poolse afkomst leidde aanvankelijk een turbulent en avontuurlijk leven. Later werd hij een beroemd schrijver. In 1892 maakte hij met een Belgische maatschappij een tocht per schip op de Congostroom tot in het nog ongekende centrum van Afrika. Hij gebruikte deze reis als het kader van zijn roman “The Heart of Darkness”. De tekst verscheen in 1899 in delen in een tijdschrift en werd in 1902 uitgegeven als boek. Zonder remming en sociale controle is elk mens in staat te veranderen in een monster. De reis naar de donkere binnenlanden van Afrika is ook een reis naar de donkerste binnenkant van de menselijke geest. Hoogtepunt van het verhaal wordt de ontmoeting met een blanke ivoorhandelaar die alle normen opzij zette en voor eigen voordeel een barbaarse verschrikking aanrichtte. Er is weinig verschil tussen zogenaamd beschaafden en wilden, wat een vraagteken plaatst achter imperialisme en racisme.

Is uw bodem hier klein Ginds doch wacht u een strand Als een wereld zo groot Waar uw vlag staat geplant

Refrein Immer vooruit dappere telgen Moedig en vrij vast hand in hand God omsluit in zijn zegen der Belgen Vorst en land De tekst werd geschreven in 1905 en werd ook beschouwd als het volkslied van Belgisch Congo, alhoewel Belgisch Congo officieel nog niet bestond, wel Vrijstaat Congo. Wij leerden het in 1957 in de SintJozefschool van Zaffelare om in groep te zingen bij de inhuldiging aan Zaffelare-Dorp van een gedenkplaat ter ere van zuster M. Theresia (Rosalie Ronse) (Zaffelare 1865-Moanda 1903). Zij was zuster van Liefde en overleed als missionaris in Congo.

Naar wijd en zijd: vaderlandslievende fierheid

Ik groeide op in de naoorlogse jaren en heb in de basisschool en in de middelbare school geen van beide belangrijkste nationalistische liederen geleerd, noch de Brabançonne noch De Vlaamse Leeuw. Wel leerde ik het nationalistisch lied “Naar wijd en zijd” met daarin als meest bijgebleven zinnen:

Een romantische prent uit de jaren 1920.

mei 2019

7


TUIN D’OST

TUIN D’OST OPEN tijdens de TENTOONSTELLING met als hoofdthema TUINEN

op 1 - 5 - 12 - 19 & 26 mei van 14 tot 19 u.

Raf Vermeulen & Simonne De Visscher

nodigen jullie van harte uit bij hen thuis, Jagerstraat 5 - 9070 Destelbergen

info: 0472.584294 • simonne_de_visscher@hotmail.com

Niña Van den Bosch nodigt 2 maal uit in mei 2019 in TUIN D’OST met beelden van Dirk De Keyzer en Linde Ergo

in MODUS 8 Latemstraat 5 - Sint-Martens-Latem met nieuwe mineralen landschappen van Simonne De Visscher info 0477482370

welkom op instagram online galerij simonnedecisscher

HOORCENTRUM

NORMAN

Dorp-West 5 9080 Lochristi 09 355 96 16 info@hcnorman.be

IN SAMENWERKING MET VERANNEMAN AUDIOLOGIE

BETER HOREN BETER LEVEN

GRATIS GEHOORTEST* *zonder medisch doel

PROBEER NU JE HOORTOESTELLEN GRATIS UIT ZONDER ENIGE AANKOOPVERPLICHTING* *mits voorschrift nko arts


Impressies

Een van de vele Belgische effecten.

De perfecte kolonie

Wat de Belgen in Congo realiseerden mocht gezien zijn. Wegennet, spoorwegen, scholen, ziekenhuizen, zelfs een universiteit waren onderdelen van een goed draaiend systeem. De bedrijven als Union Minière en de plantages van onder meer koffie, palmen en katoen brachten welvaart. Diegenen uit Belgenland die het hadden aangedurfd om in Congo te gaan werken konden foto’s sturen met moderne woningen, waar zij leefden in witte kleren, gediend door zwart personeel. In welke mate gans de roofbouweconomie werd afgestemd op de welvaart van België drong pas later tot ons door.

kolonels. Patrice Lumumba, werd eerste minister. Kasavubu werd president. Nauwelijks tien dagen later volgde een staatsgreep en chaos, mede gesteund door Belgische krachten, die de eigen belangen voorop stelden. De rijkste provincies Katanga en Kasai scheurden zich af met hulp van België. Lumumba, die van Congo één nationale staat wilde maken, werd gevangen genomen door Kasavubu en Tsombé en vermoord in januari 1960. Algemeen wordt België, evenals andere kapitalistische grootmachten, ervan verdacht achter deze moord te zitten. Koning Boudewijn zou minstens op de hoogte zijn geweest van de nakende dood. De verdere politieke geschiedenis van Congo en Zaïre is een ingewikkeld kluwen van militair geweld, buitenlandse inmenging, graaicultuur, leegroven van de natuurlijke rijkdommen, onderdrukking, schijndemocratie en alle aanverwante verschijnselen.

De bittere nasmaak van Expo 58

Congo was heel sterk aanwezig op de indrukwekkende Wereldtentoonstelling te Brussel in 1958. België is er meerdere keren in geslaagd om zich van zijn beste kanten te tonen op wereldtentoonstellingen. In 1958 was er een Congolees paviljoen met onder meer een Congolees dorp. Expo 58 bracht ook Congolezen naar hier. Wat in ‘58 indrukwekkend en vanzelfsprekend was, bleek dit achteraf niet meer te zijn. De ‘negers’ in het Congolese dorp kregen bananen toegestoken alsof ze apen waren. De Congolezen zagen voor het eerst in hun leven blanken die lasten droegen of poetsten. Congolezen uit verschillende streken ontmoetten elkaar en bespraken hun situatie. Een van die bezoekers is Patrice Lumumba geweest, die eerste minister werd in 1960 maar die spoedig vermoord zou worden.

Dekolonisering, rebellie en chaos

De onafhankelijkheid van Congo werd uitgeroepen door koning Boudewijn in 1959. Er werden verkiezingen uitgeschreven waarbij de partij van Patrice Lumumba democratisch verkozen werd en de grootste werd. De onafhankelijkheid kwam tot stand op 30 juni 1960. De Belgen waren echter nog in grote mate aanwezig in alle geledingen. Onder meer het leger werd geleid door Belgische

De Zaffelaarse zuster Gabriëlle Van Waes met een medezuster en leerlingen van de plaatselijke normaalschool (Mikalayi, Congo, 1971)

mei 2019

9


ASE VAN DE VIJVER

Vlaams parlement

VU: Marc Roman, Koning Albertlaan 214, 9000 Gent. Verkiezingsdrukwerk mei 2019.

11


Impressies De Zaffelaarse zuster Augusta Van Waes met een groep leerlingen die met hun houweel terugkomen van het veld (Mikalayi, Congo, 1947)3

Edelmoedige missionarissen

Jonge mannen, ook uit onze gemeenten, vertrokken als pater-scheutist naar Belgisch Congo. Via de congregaties die een klooster hadden in Groot-Lochristi hadden we ook tal van contacten met zusters-missionarissen. De zusters van Liefde (Zaffelare), de zusters Kindsheid Jesu (Zeveneken en Lochristi), de zusters van de heilige Vincentius a Paulo van Wachtebeke (Lochristi), de zusters van de heilige Vincentius a Paulo van Deinze (Lochristi), zusters van Maria van Brakel (Beervelde) en de zusters van Barmhartigheid van Ronse (Hijfte) hadden allen missieposten in Congo. Met een groot hart en veel ijver vertrokken zij om mensen te helpen en om het christendom te verspreiden. Als zij van hun familie en vrienden geld of goederen meekregen waren zij in gedachten al bezig om het uit te delen. Hun goed bedoelde levensinzet wordt dan door anderen soms geïnterpreteerd als ondersteuning van het koloniale systeem.

Broederlijk Delen

De ontwikkelingsactie Broederlijk Delen ontstond in 1961 naar aanleiding van hongersnood in Congo ten gevolge van onderlinge conflicten. Men bracht toen directe hulp. Spoedig evolueerde Broederlijk Delen naar structurele hulp, wereldwijd: geef geen voedsel, maar schep de mogelijkheid dat de mensen er zelf voedsel kunnen produceren. BD maakte ons ervan bewust dat het grootste deel van de Congolese bevolking leeft van de landbouw, maar die staat niet op de agenda van de politieke leiders. Congo bezit veel vruchtbare grond. Maar het ontbreekt de bevolking aan zaaigoed, meststoffen of krediet. Door de slechte toestand van de wegen is er geen toegang tot de markt. BD helpt in Kwilu en Zuid-Kasaï om een sterke lokale economie op te zetten via duurzame landbouw. Samenwerking van boerenorganisaties en lokale autoriteiten moet leiden tot terugdringen van afpersingen door douane, politie en andere staatsdiensten. Soms gaat het om ogenschijnlijk eenvoudige zaken die toch uiterst belangrijk

kunnen zijn zoals de kweek van konijnen. Men werkt samen met meerdere bestaande boeren- en mensenrechtenorganisaties om een zelfstandige boerenbeweging uit te bouwen die invloed krijgt op het beleid. 11.11.11 Koepel van de Vlaamse Noord-Zuidbeweging die ontstond in 1966 is dezelfde weg van de structurele hulp opgegaan in projecten van gezondheidszorg, onderwijs en landbouw. Deze organisatie durft openlijk meer uitdrukkelijk opkomen voor mensenrechten en durft politieke standpunten innemen. De gemeente Lochristi steunt 11.11.11 financieel, evenals, naast andere, projecten van onderwijs en ziekenzorg in Congo en Ruanda.

Kinderen van de kolonie

Soms hoor je dat er ten tijde van de Belgen tenminste eten was voor iedereen. Nadien is alles alleen maar achteruit gegaan, verwaarloosd, geplunderd, kapot gegaan. Een apart beeld, waaraan we meestal voorbij gingen, werd opgeroepen in de reeks op Canvas “Kinderen van de kolonie”. Getuigen spraken over het feitelijke racisme dat in Belgisch Congo heerste. De zwarten waren de knechten van de blanken. ’s Avonds moesten alle zwarten buiten de omheining van de blanke wijken. Zwarte studenten konden geen dokter worden. Zelfs in de kloosters waren de zwarten geen volwaardige leden van de congregatie. De blanken waren in alle opzichten superieur.

De Beerveldse zuster Ria Van der Sype met leerlingen van de verpleegschool, die zij oprichtte in Kasongo-Lunda, Congo. (InfoLochristi)

Congo is een land met enorme rijkdommen, maar met veel arme mensen en veel miserie. Zijn geschiedenis is complex, zijn toekomst nog onduidelijk, maar misschien toch nog hoopvol? Onze geschiedenis is onlosmakelijk verbonden met dit grootse land. Wat zou er gebeurd zijn zonder de Belgen? Welke keuzes zou België nu moeten maken? Misschien wil je daarover verder discussiëren of een bijdrage leveren? Schrijf naar de redactie van nummer9080 of naar bertvervaet@hotmail.com mei 2019

11


12

mei 2019


Interview Tekst: Luc Van de Vijver Portret: Mark Verbrugge

25 jaar na de genocide

Frederik en François Kazimoto Rwanda (1948-1960 + latere bezoeken)

In vergelijking met Congo is Rwanda een ministaat natuurlijk, naar inwoners en grootte wat te vergelijken met ons eigenste België. We verwierven de dubbelstaat Rwanda-(B)Urundi na WO I, in 1924, in compensatie voor de geleden Duitse schade, zeg maar, en bouwden er in dat mandaat verder op de bestaande structuur van een Tutsibeleid in een overwegend Hutuland. Rwanda werd toen ‘geleid’ door de Mwami, een Tutsikoning. Daar zouden ooit problemen van komen, en zoveel is gebleken. Bij de strijd rond onafhankelijkheid bv. eind 50 en begin 60 vorig eeuw, en later nog enkele keren, waaronder de betreurde genocide van 1994. Het verhaal is genoegzaam bekend, want 7 april ll. exact 25 jaar geleden. Voor dit interview gingen we poolshoogte nemen bij Frederik Kazimoto, die woont op de grens van Zeveneken en Lokeren, in de Oudenbosch. Zijn vader François werd als tienjarig kind naar België overgebracht vanuit Save, nabij Butare (toenmalige Astrida). De reden? Hij had een Rwandese mama en een Italiaanse papa, en was dus een ‘metis’, en in tijden van ‘zuivering’ maakte zijn huidskleur het zeer onveilig voor hem. Hij was geen zwarte en ook geen blanke, hij hoorde nergens thuis. Als tienjarige definitief ‘geëvacueerd’ worden naar het verre Europa, blijvend ver weg van je familie, dat moet heel veel indruk gemaakt hebben op je papa, Frederik? Moet wel. Dat kan niet anders, hé. Maar zelf zegt mijn pa daar nooit zo heel veel over, tenzij ik hem er expliciet naar vraag. Typisch Rwandees zou ik durven zeggen. Hij is best wel een emotionele mens, zeker weten, maar om daar uiting aan te geven, neen, dat behoort niet tot zijn cultuur en zijn eigenheid of zijn opvatting hoe je je eigen lot moet dragen. Ter illustratie: ooit zat ik op mijn eerste reis door Rwanda een dag lang op de bus van hoofdstad Kigali naar Cyangugu, tegen de Congogrens aan, waar mijn vader zijn familie woont, en een hele dag lang hoorde je de Congolezen zingen en praten, maar de Rwandezen zelf, die bleven de hele rit muisstil. Om maar te zeggen. Kijk, ik ben nu 46 jaar, en hoewel het me heel erg bezighoudt, mijn voorgeschiedenis, bedoel ik, en ik steeds vragende partij ben om meer te weten te komen, met mijn pa zelf denk ik, heb ik nog maar één uur een heel openhartige

babbel over die moeilijke tijd gehad, en dat was toen we samen de Mont Ventoux hadden opgefietst, in 2012. Een openbaring? Dat is een groot woord, maar het deed wel deugd, hoor. Ik voel trouwens met ouder worden dat de nood om mijn voorgeschiedenis te kennen, steeds groter wordt, en ik ervaar bij mijn oudste dochter Hanne, pas 12, eigenlijk hetzelfde, zo vroeg al. Het is een behoefte die steeds vaker in me opborrelt, ik kan het moeilijk anders zeggen. Alsof ze door mijn lichaam gaat. Veel meer dan inzicht in de politieke situaties en toestanden, wil ik vooral mijn persoonlijke afkomst kennen.

Het is een behoefte die steeds vaker in me opborrelt. Veel meer dan inzicht in de politieke situaties en toestanden, wil ik vooral mijn persoonlijke afkomst kennen.

Mensen zijn existentieel loyaal aan waar ze vandaan komen. Die behoefte is diepmenselijk en je hebt gelijk er heel hard naar te luisteren. Al dingen kunnen uitklaren? Zeker wel, met horten en stoten, zie ook in de periode van dit eigenste interview. Om een lang verhaal kort te maken: mijn grootmoeder was een mei 2019

13



Interview Frederik, neef Celestin en

papa François.

Tutsi en heette Marguerite en ze woonde in Muramba, nabij Nyamasheke, aan het Kivumeer. Ze heeft in die tijd intensere contacten gehad met een aantal uitgeweken Italianen, waaronder ene Alfredo Baroni en de gebroeders Morandini. Die werkten daar op koffieplantages en in een steenbakkerij. Van het een kwam het ander – de juiste toedracht kennen we er niet van, maar ze had een relatie met Alfredo Baroni. Noch de duur, noch de intensiteit van hun relatie is mij bekend, al vermoed ik zelf dat het eenmalig was – hoe dan ook, Marguerite raakte zwanger en baarde een zoon, mijn pa François. De Italiaanse papa werd echter hevig ziek en werd veel verderop gehospitaliseerd in Burundi en keerde nooit meer terug. Stierf hij ten gevolge van zijn kwaal? Mogelijk. Marguerite had nadien nog een relatie met een inheemse Hutu en zo kreeg mijn pa er een paar halfzussen bij. Maar natuurlijk, de huidskleur van papa was anders, en het bleef duidelijk dat hij een Europese pa had gehad. In tijden van de drang naar onafhankelijkheid, toen het heel erg rommelde tussen de zwarten onderling, maar ook tussen de blanken en zwarten, kwamen de mulatjes als vanzelf in beeld. Het is een leidraad in zijn levensgeschiedenis, telkens we het erover hebben, waarbij de emoties heviger kunnen oplaaien. In hun uiterlijk sprak de tijd van de kolonisatie en ze werden zo stilaan beschouwd als kinderen van de ‘zonde’. Staat zonde voor de kolonietijd? Voor buitenechtelijke relaties? Voor de smet op het Belgisch koloniaal beleid? Of nog iets anders? Wie zal het zeggen. Maar duidelijk was: er werd gevreesd voor papa zijn leven. Moet wel, anders had men hem nooit laten ‘ontzetten’.

In hun uiterlijk sprak de tijd van de kolonisatie en ze werden zo stilaan beschouwd als kinderen van de ‘zonde’.

De evacuatie van de zogeheten kinderen van Save – de plaats waar ze samengebracht werden – verliep sterk georganiseerd. Sterk georganiseerd, in de betekenis dat de kinderen het land uit moesten, ja! Er zat echter niet voor iedereen een plan van adoptie of pleegzorg achter. Mijn pa werd vrijwillig afgestaan door zijn moeder en met steun van zijn dooppeter, één van de broers Morandini. Papa heeft ook maar kort in Save verbleven, enkel de laatste maanden van het voorjaar 1960. Voordien was hij op internaat bij de broeders Maristen in Byimana, tussen Kigali en Butare, die een traditie hadden in het opvangen van mulatten. Papa was eerder ook steeds in Oost-Congo naar school geweest bij de broeders Maristen in Nyangezi. Op 24 juni 1960 is hij uiteindelijk in België geland en op 27 juni startte het verhaal van mijn pa hier in België bij de familie Harboort in Zottegem. Zoals veel van de kinderen had hij geen ‘identiteit’ en geen ‘officiële’ papieren, maar uiteindelijk behield hij toch zijn Swahilinaam, Kazimoto, wat een combinatie is van ‘vuur’ en ‘werk’, een naam die hij gekregen had van zijn grootvader, verwijzend naar de geest van de tijd waarin er blijkbaar veel werk was. Maar in Rwanda zelf vermoed ik, is het voor mijn pa echt niet van een leien dakje verlopen, al behoudt hij daar eerder het stilzwijgen over. Papa heeft een aantal verhalen waarin hij vertelt dat hij het als mulat vaak moeilijk gehad heeft en vijandig werd benaderd. Zo

Zo is er het verhaal dat hij een brandwonde heeft op de arm omdat anderen wilden controleren of zijn huid wel echt was.

Oma Marguerite

Frederik, vrouw Anja, neef Celestin

mei 2019

15


De hele familie

is er het verhaal dat hij een brandwonde heeft op de arm omdat anderen wilden controleren of zijn huid wel echt was. Een uitdaging blijft voor mij dus wat de exacte omstandigheden waren waarin mijn vader opgegroeid is en naar België gekomen is. Had oma Marguerite ‘echt’ een keuze gehad? Werd ze gedwongen haar oudste zoon te laten ‘evacueren’? Hoeveel dreiging was er? Hadden zulke kinderen die bleven een kans gehad? Hoeveel racisme was er jegens hen? Vonden moeders het gewoon beter dat hun kinderen in Europa groot werden gebracht, omdat dat een welvarender gebied was, en ze toch ook een Europese vader hadden? Iemand als Jean Bosco Safari is bv. met een gelijk gevoel op zoek gegaan naar zijn Rwandese roots. Hij was vijf jaar oud toen hij geadopteerd werd, in 1960, en herinnert zich nog dat zijn moeder hem meegaf met de woorden: ‘Jongen, met die mensen ga je mee.’ Dat leidde bij hem later tot een ‘existentiële crisis’: waarom mocht ik niet blijven? Nu, dat sluit aardig aan bij wat jij net stelde. Je afkomst is iets waar je mee aan de slag moet gaan.

Heel intens. De band is er toch heel erg, hoor. Mijn mama is Vlaams, maar papa is dus Italiaans-Rwandees. Ik ervaar het Afrikaanse verhaal dus echt wel als een wezenlijk stuk van mezelf. Ik moet daar klaarheid in brengen om mezelf en de wereld te begrijpen, zeg maar. Het voelde daar dan ook toch een stukje als thuiskomen. Ik ben er nu al een paar keer geweest, en hoop er binnenkort weer te gaan, maar die ontmoeting met mijn grootmoeder toen, staat onuitwisbaar op mijn netvlies gebrand.

Ik was er op bezoek in een school, waar men een massagraf opgegraven had, en de lijken witbepoederd in de klas etaleerde, ‘om nooit te vergeten’.

Je papa heeft zijn biologische mama nooit meer ontmoet? Toch wel! Een paar keer zelfs. De eerste keer in ’74, tijdens zijn legerdienst. Hij kreeg door omstandigheden de kans daarheen te gaan, en heeft toen zijn mama en zijn familie ontmoet. Een hele ervaring moet dat geweest zijn, af te gaan op een veel latere keer dat hij haar ontmoette, in 1992. Gedurende tientallen jaren had hij geen nieuws. Ikzelf heb mijn grootmoeder éénmalig ontmoet in 1993, bij mijn eerste reis naar Rwanda. Nooit zal ik vergeten hoe mijn oma met mijn neef Celestin de heuvel afkwam, al zingend en dansend omdat ze mij ontmoeten kon, samen met mijn toenmalige geliefde Anja, waarmee ik ondertussen al jaren getrouwd ben. Tussen haakjes: je weet dat Rwanda het land van duizend heuvels wordt genoemd, hé? Wel, mijn oma had op zo een heuvel stukken land in bezit, en die zijn bij haar overlijden door mijn papa geërfd, die het nu in bruikleen geeft aan zijn familie daar. Dat heeft hij zo op papier gezet, want het nieuwe beleid onder president Kagame wou alles registreren, en wie dat niet deed, zag zijn eigendom in handen van de overheid verdwijnen. Vandaar. Hoe was het voor jou, om je Rwandese familie te ontmoeten?

16

mei 2019

Je wil haar nog eens gaan bezoeken? Ze is ondertussen helaas overleden, in 1997. Mijn neef Celestin, zoon van een halfzus van mijn pa, laat ons begrijpen dat ze van verdriet is gestorven. Ten tijde van de genocide is ze als Tutsi gaan schuilen op haar heuvel, en ze verplaatste zich er continu, om niet gevat te worden. De familie die ook een Hutulijn had, bleef gespaard, maar haar eigenste kant, werd helaas uitgemoord. Het is niet anders. Dat heeft haar zo vereenzaamd naar het schijnt, dat haar hart ervan gebroken is. De genocide, je kan er niet omheen. 800 000 doden, dat moet littekens laten, ook bij wie het overleefde. Heel erg. Nog altijd. Men spreekt daar in Rwanda overigens heel weinig over ‘genocide’ maar over ‘les évènements’, om maar te zeggen hoe gereserveerd de Rwandezen daar zelf nog mee omgaan, terwijl geen enkele familie gespaard bleef. Mijn neef neemt zelf het woord ‘atrocités’ in de mond, wat toch dichter tegen de waarheid aanleunt, want het moet er heel erg wreed geweest zijn. Ik ben er zelf nog getuige van geweest. Niet tijdens, maar jaren later, toen ik er op bezoek was in een school, waar men een massagraf opgegraven had, en de lijken witbepoederd in de klas etaleerde, ‘om nooit te vergeten’. Ik werd zeer aangeraden om de zaken te fotograferen, omdat het verhaal blijvend verteld moest worden. In Rwanda wil men dat, zowel vanuit het kamp van de Tutsi’s als vanuit het kamp van de Hutu’s. Ik dacht dat er volkstribunalen waren geweest, verzoeningscommissies om het blad van deze intrieste periode om te kunnen slaan? Die waren er ook, zowat in navolging van die in Zuid-Afrika, na de val


Interview

Op tocht op een van de vele Rwandes

van de apartheid daar. En ik heb er zo ook zelf een bijgewoond, midden in de Rwandese bossen. Je krijgt dan een plaatsje in het publiek want het is open voor iedereen. Overlevende slachtoffers komen er naast moordenaars te staan, en naast verklikkers. Hoofdbetrachting was onderscheid te maken in de zwaartegraad van de misdaad. Maar om eerlijk te zijn: de genocide is zo intens geweest, dat zoiets maar na generaties zal kunnen ‘slijten’, als ‘slijten’ al een juist woord is. De kwetsuren zijn nog heel erg voelbaar. Zo zijn er ook een duizendtal wezen, kinderen van genocidaires, om maar te zeggen. En of het politiek nu allemaal loopt zoals het hoort te lopen, is toch moeilijk in te schatten. Waar Rwanda decennialang Frans als internationale voertaal had bv., is dat na de genocide op enkele jaren het Engels geworden. Dat getuigt toch van een drastisch andere internationale aanpak? Frankrijk was toch altijd heel aanwezig geweest in de regio, dat in tegenstelling tot wij Belgen die typisch à la belge toch wat neutraler ageerden altijd. Het waren toch ook de Fransen die ten tijde van de genocide met hun actie Turquoise veel mensen hebben ontzet en een veiligheidszone gecreëerd hadden om het moorden te stoppen, terwijl wij na de moord op de tien blauwhelmen het land aan zijn lot ‘overlieten’. En nog iets wat van de nieuwe ‘wind’ kan getuigen: onze eigenste neef Celestin moest als hooggeschoolde naar een Camp de Reconciliation, wat ik toch zelf eerder zie als een soort van heropvoedingsgesticht, waarin de geschiedenis op een bepaalde manier gekleurd wordt, zal ik maar voorzichtig zeggen. Hoe? Pro nieuw bewind vermoed ik. e heuvels

ontstaanslegende in Rwanda kwamen de Hutu’s er als ‘boeren’ om het land te bewerken, naast de eerdere, heel kleine pygmeeën, de Twa’s, die pottenbakkers waren. Later kwamen de Tutsi’s, een veel rijziger volk, met meer kennis ook. Zij eigenden zich de macht toe. En Europa entte hun eigen koloniale machtsstructuur gewoon op de bestaande hiërarchie. De twintigste eeuw is niet vies geweest van enkele laakbare rassentheorieën, dat hoef ik je niet te vertellen, en de Europeanen taxeerden de Tutsi’s hoger dan de Hutu’s. Erg, maar ik kan het niet anders zeggen. Ondertussen zijn er natuurlijk zoveel gemengde huwelijken geweest, zijn er zoveel vertakkingen, is er op basis van eigendom van het aantal koeien – jawel! – de mogelijkheid geweest om van etnie te veranderen, een verhaal dat ik heb van oude Rwandezen…, dat het gewoon niet meer doenbaar is om er een scherpe grens in te trekken. Gelukkig maar, zou ik zeggen. Al bleek dat 25 jaar geleden dan toch weer niet voldoende…

Weten waarheen je gaat, is weten waar je vandaan komt. En dat zal ik niet meer laten liggen

Je bezocht het land ook al, een paar maanden voor de genocide, meen ik? Ja december ’93 en januari ’94, drie maanden voor het uitbreken van de volkerenmoord. Hallucinant te bedenken dat er toen al lijsten werden gemaakt van alle Tutsi’s. Daartoe greep men bv. terug naar de oude paspoorten waarop dat nog te lezen stond. Als je bedenkt in wat voor een vergiftigde atmosfeer we daar toen moeten hebben rondgelopen, menslief! Niet dat ik het zelf ervaren heb, maar het is later zonneklaar geworden dat de massamoord in volle voorbereiding was. Men wachtte alleen nog op een gepaste aanleiding. En ze hadden ook hét medium in handen om dat klaar te stomen: een radiozender, nl. Radio Télévision Libre des Mille Collines, die continu haatberichten verspreidde. Nu, veel mensen zijn daar nog analfabeet, en hun enige bron van info en kennis, is hun transistortje. Meer hoef ik je niet te vertellen, zeker? Als je alle dagen een lading haat op je boterham krijgt, en dat als enige informatiebron, dan kunnen de gevolgen onafzienbaar groot worden. Wat is gebleken. Kan Rwanda nu definitief loskomen van de burgertwisten? Wie zal het zeggen? Naar de

En ook 60 jaar geleden niet, ten tijde van de vlucht van je pa? Inderdaad, toen ook nog niet. En die episode is inderdaad de tijd die me uitermate boeit, omdat toen op een of andere manier mijn eigen verhaal al begint. In de vlucht van mijn pa naar het verre België, waar hij later mijn Vlaamse mama ontmoette, het verhaal van zijn Italiaanse papa en zijn Rwandese mama, het verhaal van de familie en de heuvel, …. Naar die Afrikaanse roep moet ik luisteren, steeds meer en meer, ik kan niet anders en deze roep is opnieuw zeer prominent aanwezig. Het heeft alles een heel lange tijd op een lager pitje gestaan, na mijn studies Afrikaanse Talen en culturen en na mijn laatste bezoek in 2005, maar nu leeft het weer allemaal heel erg op. Kijk, het is me niet zozeer te doen om alles politiek en geschiedkundig te kunnen plaatsen, al las ik er bibliotheken vol over en bekeek ik massa’s reportages, ging ik naar tal van voordrachten, zocht ik heel veel mensen op… De ware toedracht over Rwanda is zo complex, zo erg warrig, dat een eensluidende analyse, voor eens en altijd, gewoon onmogelijk is. Daar heb ik me mee verzoend. Wat me meer benieuwt, is: waar staat mijn papa daarin? Waarin ik met mijn broer en zussen? Waarin mijn kinderen? Ik heb een vrouw die me 200 % steunt in mijn zoektocht. Ik heb een vernieuwd contact met mijn neef Celestin. Dochter Hanne wil er zelf heen op haar 18de. Ze is pas 12, maar hoort ook de ‘heuvel’ roepen. Zelf zal ik zolang niet meer wachten. Weten waarheen je gaat, is weten waar je vandaan komt. En dat zal ik niet meer laten liggen. Daarom ook heb ik het adoptiedossier van papa aangevraagd. Hopelijk kan ook dat meer klaarheid scheppen. Bedankt Frederik voor dit gesprek. Ik wens je het allerbeste toe op je zoektocht! Graag gedaan en dank je wel!

mei 2019

17


nr.

20 20

Vlaams nr. Parlement

Vlaams Parlement

janine janine janine

20

stadeusjanine stadeus stadeus stadeus

2de schepen

Sociale zaken en Dierenwelzijn

“EEN EN AL OOR VOOR U” I

Fris watervoordevis GRAFISCHE VORMGEVING I VISUELE COMMUNICATIE I BELETTERING

Een klein en fijn bureau. Uw creatieve steun in saaie dagen. U kent uw diensten en producten het best. U hebt frisse ideeën, wil zoeken, proberen, afwerken… We zijn de rechterhand van middelgrote bedrijven. Actief op momenten dat u grafische hulp kunt gebruiken. Creatief als we de kans krijgen. www.friswatervoordevis.be I Oosteinde 25 I 9080 Zaffelare I 09/356 85 88 I info@friswatervoordevis.be I uitgever van nummer9080

a

bvb

a bvb Sanitair Chauffage Badkamerrenovaties

Sanitair www.boesman.be - www.o-silence.be Bedrijvenlaan 6 - 9080 Lochristi Chauffage Tel.: 09/259.27.70 - Fax: 09/259.27.71 - info@boesman.be Bedrijvenlaan 6 -

9080 Lochristi

Sanitair

nr.

Vlaams Parlement


zorg voor mensen - contextueel herstel & psychoanalyse angst en depressie - relatieproblemen - familieopstelling rouwverwerking - zingeving - identiteit www.alsdelentewil.be 0477 56 63 15 - l.vandevijver@skynet.be - Krommendonck 15 - 9080 Lochristi

Advocaten

Nuttigeadressen

Wenst u hier ook vemeld te staan? Neem contact met info@nummer9080.be

Advocatenkantoor Aelbrecht Sara bvba Beervelde dorp 70 - 9080 Beervelde Tel: 09.367 48 67 - fax: 09.367 48 68 E-mail: info@aelbrecht-law.be

CBA & Co BVBA Boekhouding & Startersadvies Kapelleken 15 bus 0002 - 9080 Lochristi Tel: 09.348 52 35 valerie.caulier@cba-lochristi.be

Advocaat Tom De Sutter Koning Albertlaan 128 - 9000 Gent Tel: 09.222 94 31 - fax: 09.220 23 27 E-post: tdesutter@fransbaert-law.be Webstek: www.fransbaert.be

CRVB Accountancy bvba Burg. Vermeulenlaan 20 - 9080 Lochristi Tel : 09.355 24 63 E-mail: info@crvb.info

Advocatenkantoor Erik Van Gerven bvba Dorp West 73 - 9080 Lochristi Tel: 09.355 10 06 - fax: 09.355 20 50 E-mail: advocatenkantoor@van-gerven.be Advocatenkantoor Bart Raes Beukendreef 26 - 9080 Lochristi Tel: 09.356 73 68 - fax: 09.355 67 03 E-mail: bart_raes@skynet.be Deconinck & Deblauwe Koning Albertlaan 48 - 9080 Lochristi Tel: 09.337 50 70 - fax: 09.337 50 75 E-mail: info@advocaatlochristi.be www.advocaatlochristi.be Advocaat Coolsaet Gert Zavel 30 - 9080 Lochristi Tel: 09.328 8443 - Gsm: 0497.436 166 Gert.coolsaet@telenet.be Jan Devroe Zevenekendorp 16 - 9080 Lochristi Tel: 09.356 95 72 - fax: 09.328 42 77 Gsm: 0495.800 944 Advocatenkantoor.devroe@telenet.be Linda De Coninck Beelbroekstraat 105a - 9040 Gent (Sint-Amandsberg) Tel: 09.356 89 00 - fax: 09.356 69 75 E-mail: Linda.de.coninck@telenet.be Advocatenkantoor Lievens Ganzenhof 3 - 9080 Lochristi Tel: 09.222 23 43 - fax: 09.398 03 37 E-mail: info@advocatenkantoorlievens.be

Boekhouders - Accountants Fiscalisten D&V Bedrijfsadviseurs bvba Werner De Pauw - Geert Van Rysseghem Rivierstraat 19 bus 101 9080 Lochristi Tel. : 09/259 09 60 - www.dvba.be geert.vanrysseghem@dvba.be werner.depauw@dvba.be

DPO Accountants en Belastingconsulenten Jeroen Vandewalle Weerstandshof 17 - 9080 Lochristi Kleemstraat 84 - 9041 Oostakker E-mail: jeroen.vandewalle@dpo.be www.dpo.be

Dierenartsen

Dierenarts Katrijn De Groote Drongenstraat 92 - 9160 Lokeren Gsm: 0475.786 139 - Tel: 09.3288079 www.dierenartskatrijn.be Dierenarts De Cubber Tim Hoekskensstraat 39 - 9080 Lochristi Gsm: 0478.37.87.98 www.dierenartsdecubber.be

Kinesitherapie

Kine Orchideeënhof Orchideeënhof 7 - 9080 Lochristi Tel. 09.259 06 58 - Gsm: 0476.99 44 39 E-mail: vanessa.minne@telenet.be Koen Velghe - Kinesitherapeut Elf Novemberlaan 3 9080 Lochristi Gsm: 0478.47 00 67

Logopedie LOGOPRAXIS

Multidisciplinaire groepspraktijk Logopedie | Psychologie | Psychomotoriek | Diëtiek

Kapelleken 23 - 9080 Lochristi Gsm: 0486.61 31 97 - www.logopraxis.be

Overnachting

B & B De Serafijn **** voor particulieren en bedrijven Sint-Baafsdreef 32 - 9080 Lochristi Tel: 0475.51 86 25 - www.deserafijn.be

Podologie

Ann Bieseman Langenakkerlaan 61 - 9080 Lochristi Gsm: 0477.75 18 69 www.podologie-lochristi.be

Adfibodem bvba Kapelleken 15/0001 - 9080 Lochristi Helene Jacob Tel: 09.3551210 - jl.demeyer@adfibodem.be Hoekstraat 76 c - 9080 Lochristi www.adfibodem.be Gsm: 0485.27 60 49 www.podologiepraktijk-jacob.be

Psychotherapie

Groeppraktijk De Vlinder psychologie - voedings-en dieetadvies Moleneinde 44 - 9080 Zaffelare hannahdejonghe@gmail.com - 0498 60 96 60 www.psycholooglochristi.be GINKO Therapeutische Groep Damantlaan 36 - 9080 Lochristi info@ginko-tgl.be www.ginko-tgl.be

Begeleiding, herstel & zingeving

Als de lente wil Krommendonck 15 - 9080 Lochristi Luc Van de Vijver Op afspraak: 0477 56 63 15 – l.vandevijver@skynet.be www.alsdelentewil.be

Studiebegeleiding

Xanthippe - FIRST CLASS TUTORING www.xanthippe.be - Tel. 0476/27 28 70 Meer info zie blz 58

Thuisverpleging

Wit-Gele Kruis Lochristi Dorp West 88 - 9080 Lochristi Team Lochristi: 09.239 53 04 Team Zaffelare/Zeveneken/Beervelde: 09.239 53 05 24u/7d - alle mutualiteiten Thuisverpleging Jeroen Cottenier bvba jeroen.cottenier@gmail.com - Gsm: 0495.65 76 89 Kievithof 11 - 9080 Lochristi Alle mutualiteiten - 7 op 7 Thuisverpleging Julita Van der Sypt Hoekskensstraat 103 - 9080 Lochristi GSM: 0495.23 97 43 E-mail: julitavandersypt@skynet.be Alle mutualiteiten - 7 dagen op 7 Thuisverpleging op maat Katleen De Maertelaere - Gsm: 0498.903 382 Marleen Sucaet - Gsm: 0495.235 462 Mendonkdorp 61 - 9042 Mendonk Alle mutualiteiten - 7 dagen op 7 Thuisverpleging Greet Heeze Hanselaarstraat 27 - 9080 Beervelde Gsm: 0478.38 92 16 Alle mutualiteiten - 7 dagen op 7

Voedings- en dieetkundigen Voedings- en dieetkundige Diabeteseducator - Céline Stadeus Koning Leopold III Laan 4 - 9080 Lochristi 0476.39 33 60 - Enkel op afspraak

mei 2019

19


Vastgoed DC Dorp Oost 35 9080 Lochristi T. +32 (0)9 356 74 25 - severine@vastgoed-dc.be

www.vastgoed-dc.be TE KOOP - Bouwgrond Stationsstraat - Lochristi

TE KOOP - Bouwgrond Nieuwstraat - Lochristi

2 mooi centraal gelegen stukken bouwgrond voor een halfopen bebouwing, zonder bouwverplichting!! Gelegen nabij het centrum van Lochristi, mogelijkheid tot bouwen met zicht op de kasteeldreef.Verkavelingsvoorschriften en prijzen te verkrijgen op kantoor.

LOT 1. De Nieuwstraat is gelegen nabij het dorp! Totale grootte van het perceel is 851 m² en is zuidelijk georiënteerd. Er is geen bouwverplichting! Prijs en info op onze website!

TE KOOP

TE KOOP -

Dorp-Oost 21 - Lochristi

Rechstraat - Lochristi

Recent appartement

Pastorijwoning

Volledig instap klaar (geschilderd) afgeleverd! In hartje Lochristi, Residentie Victor op het tweede verdiep, 2 slaapkamers. Er is een terrasje en bovendien een staanplaats inbegrepen! EPC = 95 kWh/m²

Prachtige pastorijwoning nabij het dorp van Lochristi! Op 564 m² met heel ruime lichtrijke living, bureau, 2 slpkmers, ing badkamer, ing keuken, bureau, wasplaats, dubbele garage, en nog zoveel troeven! EPC = 267kWH/m²

TE HUUR - Woning Vaarlaars 54 - Lochristi

TE KOOP - Woning Koningin Elisabethlaan 1 Lochristi

Ruime, instapklare, en energiezuinige woning met 4 slpkmers, 2 garages. Snoeien van de hagen gebeurt voor rekening van de eigenaar! Recuperatie van 4000 kWh/ jaar dankzij zonnepanelen! EPC = 145 kWh/m²

Ruime, goed onderhouden villa nabij dorp Lochristi! De villa omvat een grote leefruimte, ing. keuken, ing badkamer, 4 slaapkamers, 2 toiletten, garage, tuin, terras! EPC = 398 kWh/m²

TE HUUR - Woning Koning Albertlaan 76 Lochristi

TE HUUR - Woning Merelput 23 - Lochristi

Nieuwbouwwoning met 3 slpkmers (1 met dressing), volledig instapklaar, nabij het dorp van Lochristi! Er is een tuin, terras en tuinhuis aanwezig. Volledig geschilderd en lichtarmaturen voorzien! E – peil = 59

Mooie, gezellige woning met 3 slpkmers, volledig afgesloten, nabij dorp Lochristi! Inkom, leefruimte, ing keuken, eetplaats, keldertje en garage. Buiten is er een ruim terras aanwezig! EPC = 532 kWh/m²

TE HUUR - Appartement Dorp-Oost - Lochristi Ruim appartement hartje Lochristi volwaardig afgewerkt! Omvat een inkom, leefruimte met ing kasten, ing keuken, berging/wasplaats, 2 slpkmers met ing kasten en zonneterras!, ing badkamer. Bovendien is er een dubbele garage. EPC= 474 kWh/m²

TE HUUR - Appartement Kapelleken - Lochristi

Luxueus afgewerkt appartement nabij dorp Lochristi! Inkom, toilet, berging, leefruimte, open keuken, slaapkamer, badkamer en wasplaats. Er zijn 2 ruime terrassen aan voor en achterzijde + een garage aanwezig! E – peil = 60

Prijzen & info bij ons op kantoor, per mail of via telefoon!


De kracht van kunst

Hoor de

bomen zingen

De titel die Willem Vermandere gaf aan zijn beeldhouwwerk. Aangekocht door Fr. Meskens en Chr. Tijtgat uit de Bosdam, ter gelegenheid van hun 25ste huwelijksverjaardag.

Als je goed kijkt ontdek je er iets van een mond, een oor, een rug, een hand in. Een puzzel die zich slechts langzaam blootgeeft. Ook na enkele bewegingen rond de steen blijft het een raadselachtige vorm. “De steen kreeg vorm vanuit mijn dromen” , verduidelijkte Willem Vermandere. “Het onbewuste mee laten spreken”. Zelf voel ik veel verwantschap in zijn manier van werken. Noem het zo: het komt neer op een zich klein maken tegenover de steen. Een innerlijk verhaal tot stand laten komen binnen de spanning van de steen. Een van de mooiste beeldhouwwerken van Willem Vermandere, een icoon binnen de Vlaamse kunst- en muziekwereld.

door Markus mei 2019

21


Verborgen Parels Kaat Baertsoen is van vele markten thuis. Nieuwsgierig naar wat anderen drijft. Ze gaat op zoek naar verborgen parels. Niet direct zichtbaar in het straatbeeld, maar wel aanwezig in onze gemeente en soms ver daarbuiten.

Daina De Saedeleer bekijkt de wereld door een bijzondere lens. Voor deze reeks vat ze de persoon en het verhaal in een sprekend beeld. www.smile-at-daina.com

Dany Van Assche en Nancy Taghon Of waarom een beenhouwer uit Drongen in onze gemeente de mooiste AD Delhaize van Vlaanderen wil bouwen...

D

at Dany Van Assche zelfstandige ging worden stond al vroeg in de sterren geschreven, hij kreeg het van thuis uit mee. “Mijn ouders kweekten varkens en aangezien pa daarnaast in de bouw werkte hadden mijn broer en ik geen keuze. Er moest 7 dagen op 7 gewerkt worden, en wij moesten iedere dag helpen. Niet dat ik het mij beklaag”, bekent Dany, “achteraf is dat toch wel een goede leerschool gebleken.” Er werd in die tijd nog thuis geslacht en aangezien de jonge snaak graag meehielp ging hij op zijn twaalfde voor beenhouwer/spekslager studeren in Ter Groene Poorte. Nadien ging hij werken in een supermarkt als slager, maar spoedig werd hij er tot winkelverantwoordelijke gepromoveerd. “Al vanaf mijn 16 jaar wist ik dat ik later een winkel zou beginnen”, vertelt Dany, “en toen ik Nancy leerde kennen – die handel had gestudeerd – stimuleerde ik haar om ook in die richting werk te zoeken. Dat het een winkel in Lochristi zou worden werd door het toeval bepaald. Mijn beste vriend, Filip Sabbe, een collega-beenhouwer uit hetzelfde dorp, runde in die tijd zelf een AD Delhaize in Lede, en bracht mij in contact met de supermarktketen. We schrijven 1997 als Dany en Nancy het pand van 750 m² huren. Ze investeren zo’n 27 miljoen Belgische frank (een kleine 700.000 euro) en starten met 7 personeelsleden. Onder hen

22

mei 2019

Veronique Verhelle, die er nu nog steeds werkt en ondertussen doorgroeide tot gewaardeerd winkelverantwoordelijke, taak die ze vervult samen met collega Debbie De Schoenmacker, die er ondertussen ook al 16 jaar is. Ze doen dit als volledig zelfstandige supermarktuitbaters . “De “AD” staat voor “Aangeslotenen Delhaize”, wat betekent dat wij aankopen bij de aankoopcentrale van het merk en beroep kunnen doen op hun commerciële ondersteuning, zoals bijvoorbeeld folders en acties. Maar wij staan zelf volledig in voor de uitbating, met alle risico’s die dat met zich brengt. Eigenlijk wisten we niet goed waar we gingen uitkomen”, bekennen ze, “maar we waren gedreven en waren de eerste jaren elke dag weg van half zes ’s morgens tot 8 uur ’s avonds. En altijd samen uit, samen thuis.” Zo’n vijf jaar later namen ze de naburige Tom & Co over, die ze twee jaar zouden uitbaten, om de winkelruimte in 2004 uit te breiden naar 1200 m² en ongeveer 22 medewerkers. In 2005 kochten ze de hele site, die ze deels doorverhuren aan andere winkeliers. Het is echter meer dan “winkeltje spelen”, zo blijkt. “Wij zijn maar twee dagen per jaar dicht, op Kerst- en Nieuwjaarsdag”, vervolgt Dany, “en dat legt toch een hypotheek op je gezinsleven. Ik ben blij dat mijn partner mij daarin is gevolgd. Dat ik al 40 was toen ons dochtertje Estée in 2009 werd geboren, heeft daar ook mee te maken. We stelden onze kinderwens uit tot


we een beetje ademruimte kregen.” Maar in 2013 kwam de man met de hamer. De vele jaren hard werken zonder ontspanning eisten hun tol. Op de koop toe werd Dany bestolen door een vertrouwenspersoon in zijn bedrijf, dat was de druppel die de emmer deed overlopen. Plots was hij én zijn rechterhand én het vertrouwen kwijt, en belandde hij in een zware burn-out. “Ik prijs me nog steeds gelukkig dat onze medewerkers mij toen zo goed hebben opgevangen, want ik was meestal wel fysiek aanwezig, maar kon helemaal niet goed functioneren”, getuigt Dany. “Heel raar was dat, soms kon ik mij er fysiek niet toe bewegen om bijvoorbeeld naar huis te rijden, ik dacht er in die periode ook aan te stoppen.” Maar hij liet zich begeleiden door een psychotherapeute, leerde beter zichzelf grenzen te stellen, en meer ontspanningsmomenten in te plannen. “Sindsdien gaan we tijdens iedere schoolvakantie een weekje weg met ons drietjes, dat is heilig voor ons. En ik leerde beter delegeren, ik probeer niet alles zelf te willen doen.” In die donkere periode van 5 maand dronk levensgenieter Dany geen druppel alcohol. “Toen ik na een tijdje op een middag met mijn vrouw iets ging eten had ik zin in een glaasje Champagne. En ik bestelde er nog een tweede,” lacht hij, “toen voelde ik dat het de goede kant uitging.” Stoppen was niet meer aan de orde, wel integendeel. Toen buurman Roger Dorny op 86-jarige leeftijd overleed, bood zijn familie ons de mogelijkheid om de oude boerderij te kopen. “Toen we hier bij de start aan het

inrichten waren, stond Roger hier met een bak pintjes aan de deur, en hij werd een goede vriend”, herinnert het koppel zich de mooie momenten samen. Met de andere buurman, Patrick De Vylder, kwam het op enkele dagen tijd tot een akkoord, net als met de bewoners van de twee woningen aan de straatkant. Het begin van een ambitieus project dat in de zomer zal geopend worden: een nieuw winkelpand met 2500 m² netto verkoopsoppervlakte, op een totale oppervlakte van 5000 m². “We zitten eigenlijk een beetje krap voor de omzet die we draaien”, verklaren de zaakvoerders. “We willen graag uitbreiden om een grotere assortiment te kunnen aanbieden, en ook om samen met ons team van ondertussen 45 medewerkers makkelijker te kunnen werken.” Ze herinvesteren, om in Lochristi één van de grootste, maar vooral de mooiste AD Delhaize van het land te bouwen. Het moet een heel gezellige winkel worden, waar de vele klanten zich thuis voelen. Een open en transparant concept dat inkijk geeft in de verschillende versafdelingen. Met gebruik van alle moderne technieken om het milieu te sparen, zoals zonnepanelen en warmterecuperatie. En waar men Dany en Nancy zelf nog even veel in de winkel zal zien, want de aanwezigheid op de werkvloer vinden ze belangrijk. Ze blijven met plezier de complimenten in ontvangst nemen, ze doen hen en de medewerkers toch zo’n deugd. Afspraak eind juni, want de opening gaat gepaard met een groot feest waarop de klanten worden uitgenodigd om kennis te maken met deze – tot dan – verborgen parel aan de Lootsche kroon…

Al vanaf mijn 16 jaar wist ik dat ik later een winkel zou beginnen

mei 2019

23



Lo actua

Fototentoonstelling

Vocus

Š foto: Luc de Herdt

fotovriendenkring

Fototentoonstelling 2019

Vocus

fotovrienden

kring

4-5 mei 2019

doorlopend open van 10 tot 19u GRATIS inkom

Beste nummer9080lezers, bij deze zijn jullie allemaal uitgenodigd op de de 2 VOCUS tentoonstelling. Iedereen welkom!

Zaterdag 4 en zondag 5 mei van 10 tot 19 u.

Zaal parochiale kring St-Hubertus Kerkstraat 1 - Zaffelare

Zaal parochiale kring, Kerkstraat 1, 9080 Zaffe lare

mei 2019

25


In dit themanummer rond onze koloniÍn kan het niet anders dan dat Congo centraal staat. In tijden waarin de roep naar excuses voor ons koloniaal verleden luider klinkt dan ooit – met de obligate voor- en tegenstanders, zoals in alle politieke thema’s – besloten wij te gaan voor een persoonlijke getuigenis. Geïnspireerd door een Prachtige Tachtiger van Carmen De Vos (editie 67, p. 28-29) , gingen we daarvoor nog eens ten rade bij de ondertussen kranige negentiger Suzanne De Vos. De gelijke familienaam is overigens toeval, maar beiden heb-

26

mei 2019

ben natuurlijk wel iets van een vos, lees: zijn wat deugnieterig van nature, af en toeđ&#x;˜Š, maar tegelijk heel getalenteerd. Suzanne doopt zichzelf al van bij aanvang van het gesprek tot ‘een stoute’ die al van kleins af aan droomde van verre horizonten (Congo! Congo! Congo!), en die nooit verlegen zat om een boude uitspraak zo nu en dan (waren de Belgen nog 5 jaar langer in Congo gebleven, dan was het land nu het rijkste van Afrika geweest!). Een ware telg uit het land van Reinaert, zeg maar. Durf en spirit en rad van tong.


Interview Tekst: Luc Van de Vijver Portret: Mark Verbrugge

60 jaar na de onafhankelijkheid

Suzanne

De Vos

Congo (1951-1960)

Een meisje van Lochristi, de jaren dertig, met maar één wens: Congo! Waar kwam die hunker toch vandaan, Suzanne? Ik weet het niet. Het was gewoon zo. Je weet dat ze aan kleuters vaak vragen: wat wil jij later worden of doen? Welnu, bij mij was het antwoord steevast: naar Congo gaan! Ik wou het continent zien, de zwarte medemensen, ik wou later ook mijn steentje bijdragen. Als lerares. Ik was een ‘kind’ van de Zusters van Liefde, moet je weten: op Zaffelare liep ik er school in het bekende instituut, later trok in naar Eeklo Ten Doorn – tijdens de oorlogsjaren, met de fiets! – en via een tussenstop in het Gentse St. Pierre de Gand, zag ik in ’51 eindelijk mijn kans schoon om naar Congo te gaan. Een droom die in vervulling ging. Echt waar! (sprankelende oogjes). Familie en kennissen, ze waren er allemaal op de luchthaven, om me uit te wuiven. Sommigen vol ‘ambiance’, anderen toch wat beduusd om het avontuur dat ik tegemoet ging. Of ging ons Suzanne daar een man zoeken? (lacht). mei 2019

27


ken met dat van België, … noem maar op. Ik herinner me nog een ander voor mij onverklaarbaar voorval op die reis: op een bepaald moment stonden we aan de oever van de rivier, en die was honderden meters breed, en toch slaagden de zwarten, nochtans aan weerskanten van de rivier, erin met elkaar te communiceren op fluistertoon. Tot op de dag van vandaag snap ik daar niets van. Hoe was dat toch mogelijk? Enfin, op mijn eindbestemming aangekomen, kreeg ik een klasje toegewezen van een twintigtal studentjes van tien tot twaalf jaar, blanken, mulatten en zwartjes.

Vrouwen en kinderen in het leprozenkamp - Congo. Kasaï. Tshimuanze De ervaring van de oorlog maakte je niet bang, bleef niet in je kleren hangen? En dat verre ongekende buitenland schrikte jou niet af? Hela, manneken (glimlacht), ik bang? Jamais! Allee, bijna nooit. Behalve die ene keer in de brousse toen we door een stroom voeren waarin plots tientallen nijlpaarden de kop boven water staken. Menslief, wat een beesten! Wat een tanden! Maar we voeren ertussendoor. De zwarte helpers hebben me overigens ook eens gered van een tijger, die naar verluidt, voor mijn open slaapkamerdeur stond, klaar om me aan te vallen. Of ’t waar is of niet, kan ik je niet vertellen – ik sliep naar ’t schijnt als een roosje door het tumult heen – maar ze hebben me ’s morgens wel een dode tijger getoond, en me het tijgervel gegeven. Dat heb ik heel mijn leven bewaard. Al zitten er ondertussen wel enkele gaten in (lacht). Overigens, ik sliep in Afrika altijd heel diep, behalve natuurlijk bij de vollemaanfeesten. Die konden dagen én nachten duren, tamtam, geroep en getier, én wijn. Ja, dan gaven de arbeiders de maandag soms niet thuis, moet ik zeggen. Maar bon, ik wijk af. Neen, bang. Helemaal niet. Waarom zou ik? Het leven moet niet bang geleefd worden.

Je gaf hen Frans? Inderdaad. Ik had een opleiding als onderwijzeres, maar had van nature taalaanleg, en het Frans lag me helemaal. Dus ja, ik gaf daar Frans. In België had ik ook andere vakken gegeven, dus dat was toch enigszins anders daar. Maar het lesgeven viel heel erg mee, en de sfeer was heel goed. Ik kan dat zelfs uitbreiden naar mijn hele periode in Congo: nooit heb ik spanningen gekend. De verstandhouding tussen de lokale bevolking en ons, ‘kolonialen’, was bijzonder goed. Super eigenlijk. Dat is zo gebleven tot op het eind, medio 1960, toen staken er wel conflicten de kop op, voornamelijk in Leopoldstad: de roep van onafhankelijkheid die gelanceerd werd in 1959, kreeg toen een steeds luidere stem. Maar tegelijk moet ik zeggen, dat ik me ook dan nooit angstig heb gevoeld. Niet één keer. Je leeft in een dorp, je voelt de sfeer aan, je ziet de mensen graag, en zij jou, dus je kan begrijpen: ik voelde de hoofdstedelijke animositeit niet tot waar wij woonden. Zelfs niet toen ons aangeraden werd om schietlessen te volgen, in 1959. Ik deed daar als enige vrouw aan mee – ik zei je al dat ik een voortrekker was (lacht) – maar ik bakte er zelf niet veel van. Mannen achter me hielden voor mij mijn loop vast en mikten. Om maar te zeggen… ik lag daar echt niet wakker van. Mijn man Jan ook niet. Wij deden ons werk, en dat werk ging vooruit en bracht vooruitgang. Iedereen werd er beter van. En we bleven ook een sociaal aanspreekpunt zelf. Zo herinner ik me dat Jan zich eens moest ontfermen over twee vrouwen, waarvan één een panja – een driedelig kledingstuk, schouder-borst-kinddoek – had gekregen van haar man, de andere helaas niet, en die daar groot misbaar om maakte. Nu je moet weten dat als vrouwen zwanger zijn, het de gewoonte was dat de man dan een tweede vrouw koos uit de familie of kennissengroep van zijn vrouw, voor jawel, de seksuele beleving. Zo gekozen worden, was trouwens een grote eer, maar kijk, die vrouw had geen gepaste panja gekregen, en vroeg Jan om dat recht te zetten. En zo ging Jan op pad naar de man, om erover te overleggen. De dag nadien? De vrouw straalde: ze had een spiksplinter-

Ik herinner me nog goed dat er op ons erf eens een aap neergeschoten werd en dat ons de ingewanden werden aangeboden, want dat was wel de allergrootste eerbetuiging die men je kon geven.

En dan kom je in augustus ’51 toe in dat overweldigende continent, vol fauna en flora die je niet kent, en zwarte medemensen die je alleen van plaatjes kent. Overweldigend, dat is inderdaad het juiste woord. Prachtig groen, ongelooflijk hoge bomen, brede stromen, een uitbundige bevolking, andere eet- en leefgewoontes – dat maakte bij de eerste ontmoeting alles héél veel indruk op me. Hier moest ik zijn, voelde ik. Hiertoe was ik geboren. Het was raar, hé, maar het voelde als thuiskomen. Echt. Ik kwam toe in Leopoldstad, vervolgde mijn reis naar Lulaburg, en werd ten slotte door een chauffeur 350 km verder gereden, naar Lusambo. Van het eerste moment werd ik ondergedompeld in de Afrikaanse manier van leven: kindjes die dansten rond de auto, mijn zwarte chauffeur die plots even halt hield en een uur lang ergens gezellig een praatje ging maken, een wegennet niet te vergelij-

28

mei 2019


Huwelijk Jan D’Huyvetter & Suzanne Devos, Lusambo 05/02/1955

Interview

Allemaal zaken die ik in België niet voor mogelijk had geacht. We aten er overigens heel vaak vis, de zogenaamde ‘capitaine’, héél lekker, en natuurlijk kip, en eend, en… Aap? Hola. Aap eten was een grote eer, hoor. Ik herinner me nog goed dat er op ons erf eens een aap neergeschoten werd en dat ons de ingewanden werden aangeboden, want dat was wel de allergrootste eerbetuiging die men je kon geven.

nieuwe panja! Om maar te zeggen: van spanningen met ons geen sprake. Integendeel. Je hebt je man daar pas ter plaatse ontmoet, begrijp ik? Zo is dat. Vier jaar na mijn aankomst. En ik zeg je: tot ik inspecteur Joannes of kortweg Jan D’Huyvetter ontmoette, had geen enkele jongen of man op mij ooit enige indruk gemaakt. Maar toen ik Jan zag: hola! Ik viel er bijna voor in zwijm. Echt. Een coup de foudre. Ik kon hem wel opeten, zo vol was ik van hem. Jan kwam in Lusambo, om er een zogenaamde Duc D’Albe te plaatsen, naar hertog Alva, een soort van aanlegkade die reikte tot het midden van de rivier waar de ‘platboten’ genoeg diepgang hadden om te kunnen varen. Jan was daar verantwoordelijk voor de aanleg, en waar hij ook heen gestuurd werd, kreeg hij een heel dorp van zwarte arbeiders mee. Toen dus ook in Lusambo, waar ik op slag verliefd werd op hem. We praatten wat, we liepen een blokje om, we besloten tot een relatie – ik was degene die het vroeg, hé! (lacht) – en we trouwden. Zo simpel was dat.

Lekker? We hebben ze wijselijk doorgegeven aan de lokale chef. Die kon het gebaar erg appreciëren, toch veel meer dan ons (lacht). En natuurlijk aten we ook heel vaak banaan – maar ik niet, want ik houd er niet van. Onze zonen Jan en Bart waren er tuk op. En ze deelden ze heel vaak met hun zwarte speelvriendjes, net zoals ik soms frieten bakte voor een zwarte vrouw waar ik het goed mee stelde, en zij me dan in return ook lokale gerechten bereidde. Er was dus echt een optimale verstandhouding waar wij woonden, telkens weer: in Lusambo, in Mangale, in Bena-Dibele … Ondanks het verschil in verloning, moet ik wel toegeven. Jan verdiende zowat het tienvoud van de lokale arbeiders. Dat was niet mis uiteraard, en we kwamen dus ook best gegoed terug uit ons Congolees verhaal. Maar anderzijds moet je ook beseffen dat Jan de eindverantwoordelijkheid droeg van die gigantische bouwwerken. Dat verklaart misschien toch ook wel een en ander.

Hadden wij daar als Belgen nog vijf jaar kunnen blijven, Congo was de rijkste Afrikaanse staat geweest nu. De Amerikanen – zij, en niemand anders – waren de stokers van de finale onlusten.

En jullie woonden van dan af alleen als blanken, te midden van een dorp met zwarte arbeiders? Zo goed als, ja. We verhuisden ook vaak, want die aanlegkades moesten op verschillende locaties geplaatst worden. Zelf woonden we altijd in de nabijheid van het dorp, en hadden we drie zwarte mannen die ons hielpen – ze werden toen nog ‘boys’ genoemd. Een kok, iemand die het huishouden hielp doen, en iemand die de tuin deed, en water haalde en maakte. Maakte? Ja, dat hoor je goed. Dat water moest drie uur koken, weet je. En dan was het zo smakeloos als wat. En dan was het kwestie van dat heel lang in flessen te schudden tot er zogezegd weer wat leven en smaak in kwam.

Volg je het actuele nieuws nog, Suzanne, rond Congo? Dat er een publiek debat ontstaan is over het al dan niet aanbieden van onze excuses inzake ons koloniaal verleden? Ja, ik verneem dat. Ik ga hier geen algemene uitspraken over doen, en kan alleen maar getuigen van hoe ik het persoonlijk heb ervaren. Ik lees dat ook van het afhakken van de handen, maar ik heb dat nooit gezien, verre van. En onze zwarte arbeiders getuigden dat dat ooit inheemse lijfstraffen waren geweest, in Afrika zelf. Ik kan daar dus niets zinnigs over zeggen. Maar nogmaals, bij ons verliep alles optimaal en in een opperbeste stemming, vol respect en wederzijds begrip. De spanningen betroffen juist soms de zwarten onderling. Ik herinner me bv. dat onze Eugène, een van onze drie helpers, in een bepaalde stad niet meer na vijf uur alleen huiswaarts durfde, ‘bang om gepakt en opgegeten te worden’. Echt waar! Maar tussen de zwarten en blanken waren er nooit raciale spanningen. Wat meer is: ik zeg je onomwonden: hadden wij daar als Belgen nog vijf jaar kunnen blijven, Congo was de rijkste Afrikaanse mei 2019

29


MARC EVERAERT IMMO

bvba

09 349 29 50 - www.ImmoMarcEveraert.be - BIV 205708

Te koop

Lochristi Lichtelarestraat 24

WOONHUIS

met bureel (of slaapkamer), 3 slaapkamers, tuin en garage. Tot. opp. 714 m² EPC 580 kWh/m² Inl. RO: Vg-Wg-Gmo-Gvkr-Vv

Lokeren

Lokerhoutstraat 28

ruime moderne STADSWONING

Vlotte verbinding naar E17. Tot. opp. 111 m² EPC 302 kWh/m² Inl. RO: Vg-Wg-Gmo-Gvkr-Gvv

Moerbeke-Waas

Spelonckvaart 113

Eksaarde

Nieuwe Baan 3

LANDHUIS

met tuin met zicht op de velden. Tot. opp. 963 m². EPC 369 kWh/m² Inl. RO: Vg-Lwag-Gmo-Gvkr-Vv

Lokeren

Groentemarkt 10

Sint-Amandsberg

Engelstraat 109 001

recent APPARTEMENT

met 2 slaapkamers, terras, tuin, kelderberging en overdekte autostaanplaats. EPC 174 kWh/m². Inl. RO: Vg-Wg-Gmo-Gvkr-Gvv

Eksaarde Oosteindeken 56

WOONHUIS

centraal gelegen HERENHUIS

Landelijk gelegen. Te renoveren. Tot. opp. 298 m² EPC 411 kWh/m² Inl. RO: Vg-Lwag-Gmo-Gvkr-Gvv

Type Rococo 2e helft 18e eeuw. Tot. opp. 240 m² EPC 469 kWh/m² Inl. RO: Vg-Wg-GmoGvkr-Gvv

ruime VILLA

met grote tuin. Tot. opp. 1.516 m² (± 30 m straatbreedte) EPC 426 kWh/m² Inl. RO: Vg-Wg+LwagGmo-Gvkr-Gvv

Te huur Lochristi

Hospitaalstraat 15

KANTOOR/PRAKTIJKRUIMTE

met inkom, toilet, 2 ruimtes en 4 autostaanplaatsen.

Lochristi WOONHUIS

Burg. Vermeulenlaan 48

met 3 slaapkamers, tuin en garage. EPC 458 kWh/m²

Lochristi

Toleindestraat 226 A

recent WOONHUIS met 4 slpk., 2 badk., tuin. EPC 131 kWh/m²


Interview

staat geweest nu. Maar ja, het mocht niet zijn. De Amerikanen – zij, en niemand anders – waren de stokers van de finale onlusten. Hoe bedoel je Suzanne? Wat denk je? Iedereen wou Congo! Wat een rijkdom daar aan ertsen, mijnen, wat een groot land, wat een mogelijkheden… Natuurlijk waren alle grootmachten erop uit om dat land in handen te krijgen, of er zijn invloed te laten gelden… En de Amerikanen kwamen daartoe met heel veel geld over de brug. Daardoor is alles ontspoord geraakt. Want zeg nu zelf: wie kan de roep van heel veel geld weerstaan? Let wel: ik was zelf voor de gematigde zwarte leiders van toen. Maar ja, plots ging het in de grootsteden van kwaad naar erger, en sommigen moesten het met hun leven bekopen… Het ontspoorde helemaal.

Je miste de brousse niet? Nu, voor alle duidelijkheid: in de brousse zelf woonden wij niet, hé. Maar we hebben ze wel enkele keren bezocht, en dat maakte echt wel indruk. Wat een flora, maar vooral ook wat een fauna! Zoals ik je al eerder vertelde, nijlpaarden en tijgers, maar ook neushoorns en slangen, noem maar op… Maar natuurlijk, soms miste ik Afrika uiteraard nog. Hoe zou het ook anders? Slangen waren jullie vast niet vreemd, ook niet waar jullie woonden? Zeg wel, ik herinner me nog dat zoon Jan, amper anderhalf toen, met een slang speelde. Gelukkig waren de boys er vlug bij, om hem te ‘ontzetten’ en de slang gepast vast te nemen en weg te doen. Maar het grootste gevaar was toch de kleine mug die malaria verspreidde. We slikten alle dagen kinine. Zelf bleef ik ervan gespaard, maar mijn echtgenoot Jan, had er vaak mee te kampen. Mijn remedie dan? Een halve kop melk aangelengd met een halve kop whisky, en dan uitzweten maar. En, de volgende ochtend gezond (of toch ongeveer) weer op. En dat werkte. Maar op een keer, was zoontje Jan weer op pad, deze keer, met jawel, de doos kinine, en stond hij er warempel de eenden mee te voeren. Wij in paniek, want had hij ze al dan niet zelf overdadig ingeslikt? Bollen dus, honderd kilometer ver, voor een maagspoeling. Ja, Afrikaanse verhalen, hé. Je beleeft er van alles, echt. En toch was het de mooiste tijd van mijn leven. Al moet ik zeggen, dat het onderwijs me later hier ook veel vreugde heeft gebracht. Maar toch, hoe graag was ik niet eens teruggegaan naar Congo, gewoon op bezoek, om eens te kijken hoe het daar nu is. Maar het is me nooit gelukt. En nu is het echt onmogelijk geworden: ik ben al zes keer gevallen, hé, en ik heb behoorlijk wat prothesen in me zitten. En al ben ik een kranige en krasse negentiger, zo zeggen sommigen hier toch, als je nauwelijks nog kan stappen, moet je echt het Afrikaanse woud niet meer in, hé.

We werden in een legervliegtuig geleid, tussen een haag van paracommando’s door, die zich achter ons dichtritste, om ons af te ‘dekken’ en te beschermen.

En jullie moesten rennen voor jullie leven? Uiteindelijk kan je dat zo wel stellen, ja. We hadden nochtans nog kort daarvoor met de lokale chef afgesproken dat we er zouden blijven, maar helaas, de toestand werd onhoudbaar. We werden met de auto ontzet – twee gewapende zwarten zaten op de achterbank om ons te beschermen, wat ook nodig bleek. Onderweg werden we tegengehouden door een groep dronken mannen die we slechts met veel gepalaver en ook veel geld aan de kant konden zetten. We kwamen uiteindelijk in Lulaburg aan. De hele stad was volgelopen met zwarten en toch kon je een speld horen vallen, zo stil was het er. Daar en toen was er wél een immense spanning. We werden in een legervliegtuig geleid, tussen een haag van paracommando’s door, die zich achter ons dichtritste, om ons af te ‘dekken’ en te beschermen. En toen ja, was ons Congolese avontuur definitief ten einde. Terug naar Zaffelare, het voor mij te besloten plaatsje dat ik al te graag voor de weidse Afrikaanse contreien had ingeruild. Uiteindelijk lukte het me toch er weer te aarden, vooral in het onderwijs vond ik veel gehoor en voldoening – oud-leerlingen bezoeken me nu nog, hier in het rusthuis, op m’n negentigste. Schoon, hé? Zeker wel. En je man Jan, wat deed hij na het Congolese verhaal? Die werd bloemist, op de bloemisterij van mij thuis, en later verkoper van planten in Wallonië, op de markten. We waren tweetalig, hé, en dat was een grote troef. En we hadden ook enkele mondjes te voeden, want ons gezin was nog uitgebreid met zoon Dries en dochter Marijke.

Dat begrijp ik. Dan maar veilig en knus hier in je kamertje? Voilà. En ’t gekke is: ik krijg alle dagen bezoek. Geen tijd om me te vervelen. Helemaal niet! Houden zo, en op naar de honderd. Denk je? Tuurlijk wel! Dank.

mei 2019

31


Een speciale baton voor

Moederdag

Meimaand. Moedermaand. En moeders verdienen het om dik in de bloemetjes gezet te worden. Vandaar deze unieke getuigenissen van enkele Lootse moeders.

Els - Zeveneken Mijn favoriete mamalied:

Je bent de liefste.

Call me mayby van Carly rae Jespen; hierop kunnen Kaat en ik soms helemaal uit de bol gaan, met ingebeelde micro ...

Ellen - Beervelde

De mooiste mama-zin die ik ooit las of hoorde:

“Liefste mama, ik mis je” met vele hartjes erachter geschreven (één van de eerste sms’jes van mijn dochter).

Een leuk Moederdagcadeau was:

Een schilderijtje dat Thomas in de eerste kleuterklas gemaakt heeft en een woord-collage van Kaat uit het vijfde leerjaar (ik heb nog al hun knutselwerkjes).

Hier maak ik me soms lastig in:

Dat al het werk dat je doet (was, plas,.. ), als normaal gevonden wordt.

Mijn grootste ergernis:

Een voetbaltas die na een training of match niet direct leegemaakt wordt of een kamer die na de zoveelste keer vragen nog altijd niet opgeruimd is.

Mijn guilty pleasure: Als iedereen weg is, een bad nemen en genieten van de stilte.

Een ik-lach-mij-een-breuk-moment:

Als de kinderen weer eens iets totaal verkeerds begrepen hebben.

Een mama‘trotsje’ van mij:

Als Thomas een doelpunt scoort en als mensen zeggen hoe hard Kaat op mij lijkt.

Waarom ik in moederliefde geloof:

Er is geen onvoorwaardelijkere liefde dan de Moederliefde!

Met hem of haar praat ik mijn mamaprobleempjes door: Met de papa.

Dit vind ik als mama zo’n fantastische uitvinding:

Niet echt een uitvinding, maar mijn kinderen knuffelen, daar kan ik zo van genieten. Tot vervelens toe van Kaat.

32

mei 2019

De mooiste mama-zin die ik ooit las of hoorde: Een leuk Moederdagcadeau was:

De versierde potten -en pannenlikkers van Staf, samen met zijn foto als minikok.

Hier maak ik me soms lastig in: het getreuzel van mijn dochtertje.

Mijn grootste ergernis:

oneerlijkheid, ruzie tussen broer en zus.

Mijn guilty pleasure: naar “Thuis” kijken.

Een ik-lach-mij-een-breuk-moment:

Eerste schoolfeest: mijn dochtertje bleef maar zwieren met haar armpjes, zelfs wanneer alle kindjes reeds van het podium waren.

Een mama‘trotsje’ van mij:

Telkens als ik Mila zie turnen, dan denk ik dat is mijn dochter! En dan is er nog die eeuwige glimlach van mijn zoontje!

Waarom ik in moederliefde geloof: omdat je het elke dag voelt vanbinnen.

Met hem of haar praat ik mijn mamaprobleempjes door: met mijn mama.

Dit vind ik als mama zo’n fantastische uitvinding: speelplein Joepla


a k h c s u o n n A ls E n e ll Ilse - E raagjes in 11 v

Annouschka - Lochristi Mijn favoriete mamalied: Dans les yeux de ma mère - Arno

De mooiste mama-zin die ik ooit las of hoorde: Fun moms have sticky floors, messy kitchens and laundry piles but most importantly happy kids.

Een leuk Moederdagcadeau was:

Ilse - Zaffelare Mijn favoriete mamalied: Days Like This - Van Morrison

De mooiste mama-zin die ik ooit las of hoorde:

Echte mama’s zijn niet perfect, en perfecte mama’s zijn niet echt.

Een leuk Moederdagcadeau was:

Mijn kinderen die me verwenden met een verrassingsontbijt en een mooi boeket bloemen, meer moet dat niet zijn.

Hier maak ik me soms lastig in: Mijn wasmand is soms een bodemloos vat.

Mijn grootste ergernis:

Ik probeer om me niet meer te ergeren, meestal los je hier toch niets mee op. Kijk niet terug op de dingen die je ergeren, maar leef met de dromen van morgen.

Mijn guilty pleasure:

Na een rotdag stoppen in de frituur en een pak friet met pickels en een frikandel speciaal kopen. Thuis er een tomaat bij snijden om me het gevoel te geven dat het toch een beetje gezond is en daarna beseffen dat het eigenlijk toch te veel was.

Een ik-lach-mij-een-breuk-moment:

Tussen pot en pint verhalen over mijn eigen jeugd met vroegere vriendinnen ophalen en beseffen dat de appel echt niet ver van de boom is gevallen.

Een mama‘trotsje’ van mij:

Mijn kinderen zeggen tegen iedereen die ze tegenkomen goeiedag. Ik ben dan ook heel fier als mama als mensen mij hierover aanspreken.

Waarom ik in moederliefde geloof:

Kinderen mogen fouten maken, moederliefde vergeeft alles.

Met hem of haar praat ik mijn mamaprobleempjes door: Met goede vriendinnen die toegeven dat kinderen opvoeden met vallen en opstaan gebeurt en ook bij hen niet alles van een leien dakje verloopt.

Dit vind ik als mama zo’n fantastische uitvinding: De vaatwas, ik prop er gewoon alles in!

Elk zelf geknutseld cadeautje waar de kinderen al mee naar huis kwamen maar de beste cadeautjes blijven toch de lieve knuffels en extra zoentjes die ik die dag krijg.

Hier maak ik me soms lastig in:

Het eindeloos blijven herhalen van bepaalde dingen voor ze doordringen bij de dochters … hoeveel keer moet een mama vragen om iets te doen voor het ook effectief gebeurt

Mijn grootste ergernis:

Wasmanden die zichzelf precies spontaan terug opvullen, het lijkt wel alsof je nooit aan de bodem geraakt.

Mijn guilty pleasure:

Een kopje koffie en een lekker stukje zelfgebakken taart terwijl de dochters even rustig tv kijken.

Een ik-lach-mij-een-breuk-moment:

De dochters die samen in de woonkamer staan te zingen en dansen op Leef van André Hazes Jr.

Een mama‘trotsje’ van mij:

De oudste dochter die spontaan haar eigen bedtijdverhaaltjes voorleest.

Waarom ik in moederliefde geloof:

Omdat ik zelf nog elke dag voel wat je kan bereiken dankzij de liefde en de steun van je mam.

Met hem of haar praat ik mijn mamaprobleempjes door: Mijn mama of mijn collega Martien

Dit vind ik als mama zo’n fantastische uitvinding:

De vaatwasmachine en de wasmachine maar misschien nog het meest van al de koffiezet (een mens moet iets doen als je slaap tekort komt hé). mei 2019

33


STALEN RAMEN EN DEUREN - MAATWERK - INTERIEUR - EXTERIEUR

#TRENDY #KWALITEIT #VAKMANSCHAP #CREATIVITEIT #PASSIE #INNOVATIE #ERVARING #SINDS2001

www.staalmetstijl.be

Staal met Stijl - Burgstraat 78 B005 - 9070 Destelbergen - T 09 328 80 95


Baton

Moederdag Els De Meyer - Zeveneken

Hallo, ik ben Els De Meyer, mama van Thomas (15) en Kaat (13) Van de Velde. We wonen in Zeveneken. Daar ben ik actief in het bestuur van Markant Zeveneken. We hebben elke maand een activiteit zoals kookworkshop, tasting, atelier, wandelen, gezellig samenzijn,... Iedereen is van harte welkom op één van onze activiteiten. Meer info op www.markantvzw.be/zeveneken1/ Ik wou graag moeder worden voor mijn 30ste en veertien dagen voor mijn dertigste verjaardag is Thomas geboren (ook al heb je dit niet zelf in de hand). Ik was heel gelukkig met als eerstge-

borene een zoon. Bij de geboorte van een eerste kind verandert er heel wat, je bent ook nooit meer zonder zorgen. Al hoeft dit niet altijd negatief te zijn. Als mama moet je ook een beetje multitasken, een goede planning helpt daarbij! Nu ze groter worden moet ik ze al een klein beetje loslaten, wat me soms zwaar valt. Onze dochter zit op internaat Ter groene poorte en Thomas heeft het druk met voetballen, afspreken met vrienden en af en toe werken voor school! Als Kaat geboren is, ben ik halftijds beginnen werken, waardoor ik nu af en toe een klein beetje “me-time” heb. Ik ben een hele fiere mama en zou het niet anders willen.

mei 2019

35


Tel. 09 348 88 11 Dijkstraat 11 I 9160 Lokeren


Baton

Annouschka Celie- Lochristi

Moederdag

Moeder worden: een droom die waarheid werd? Moeder worden was voor mij geen vanzelfsprekendheid. Als puber en jong volwassene was ik diegene die altijd zei dat ik later nooit ging trouwen, bouwen of kinderen ging krijgen … Ondertussen ben ik op alle drie deze dingen terug gekomen . Toen ik echter op 31-jarige leeftijd na wat gesukkel met mijn gezondheid de diagnose van multiple sclerose kreeg heb ik toch even getwijfeld aan kinderen. Met deze diagnose kinderen krijgen … Is dat wel fair? Ga ik nog wel alles kunnen doen met hen en voor hen? Wat als later blijkt dat zij deze ziekte ook hebben? De twijfels hebben toen even zwaar doorgewogen maar samen met mijn man hebben we toch de knoop doorgehakt en nu zijn we de trotse ouders van 2 prachtige dochters. Het is best zwaar van tijd tot tijd maar ik zou ze voor geen goud ter wereld meer kunnen missen. Er is een leven voor en een leven na het mama-worden? Ons leven is inderdaad heel anders sinds de dochters er zijn. Plannen is wel meer nodig maar gelukkig gaat dat nu al wel weer wat makkelijker nu ze al wat groter en zelfstandiger worden (5 en 6,5 jaar oud). Langzaam komt er ook weer tijd vrij voor hobby’s (avondles chocolade bewerking en bales), sport en onze jaarlijkse music for life actie. Ik merk wel dat ik mijn tijd veel bewuster probeer te benutten, samen iets leuks doen met de kinderen of gewoon even genieten van een momentje rust met een lekker kopje koffie als de kinderen net slapen. Vroeger was uitslapen en een rustige zaterdag nogal vanzelfsprekend, nu zijn we dolgelukkig als we op zaterdag MAAR om 7 uur gewekt worden door de oudste dochter. En zodra ze wakker zijn, begint het gebabbel en dat stopt meestal niet tot het bedtijd is. Mama’s zijn multitaskers? Zeker en vast al durft dat ook wel regelmatig eens mis te lopen . Elke ochtend tijdens de week is het sowieso multitasken. Terwijl de kinderen ontbijten (papa smeert de boterhammetjes voor hen) loopt mama rond om fruit- en koekendoosjes te vullen, agenda nog eens controleren, de vaatwas eventueel nog leegmaken, kat eten geven, mijn eigen spullen verzamelen voor het werk enz. Ook ‘s avonds is het vaak een beetje alles door elkaar, koken, huiswerk begeleiden, keuken op rommelen enz. Gelukkig heb ik een man die meer dan zijn steentje bijdraagt, samen laten we het hier relatief vlot lopen. Wat zou je nu helemaal anders doen? Weinig eigenlijk, is alles altijd gelopen zoals ik het gehoopt of gedacht had? Neen, maar ik ben gelukkig met ons gezin zoals het nu is en nu loopt en daar wil ik eigenlijk niets aan veranderen. We genieten van het hier en nu en twijfelen aan dingen die voorbij zijn kost alleen maar energie die ik liever aan leuke dingen besteed. Was je graag in verwachting? Zotte kuren gehad? Na de eerste 12 weken misselijkheid was zwanger zijn eigenlijk best wel leuk. Allé de eerste keer toch, de tweede zwangerschap was een pak zwaarder door bekkeninstabiliteit maar toch heb ik genoten van beide zwangerschappen. Een handige bijkomstigheid was ook dat beide zwan-

gerschappen telkens een soort van rustperiode teweeg gebracht hebben in mijn MS. Negen maanden lang weinig of geen last van symptomen gehad, dat alleen al was puur genieten. Zotte kuren heb ik niet echt gehad, wel veel gesakkerd dat ik plots niet zo veel koffie meer mocht drinken en heel veel appels gegeten Nog een klein eerbetoon aan je eigen mama? Een eerbetoon aan mijn eigen mama? Daarvoor schieten de woorden me even tekort. Mijn mama is zo’n sterke vrouw … Daar kan ik alleen maar bewondering en respect voor opbrengen. Na het overlijden van mijn vader op 53-jarige leeftijd aan kanker is ons hele familie dichter bij elkaar gekomen om ons ma te steunen. Toen we 5 jaar later mijn zus op 32-jarige leeftijd moesten afgeven aan darmkanker heeft ze een zware tik gekregen maar ook dan liet ze haar niet kennen. Ze blijft doorgaan voor ons en haar kleinkinderen, ze is een super oma en een schat van een mama. Bovendien is ze de eerste om te helpen als het me allemaal even te veel dreigt te worden in het huishouden. Ik zeg het vast niet vaak genoeg maar 1000x dank mama voor alles wat je voor ons doet. Borstvoeding of papfles? Papfles, borstvoeding kort geprobeerd bij de oudste dochter maar dat was absoluut geen succes. Er uiteindelijk mee gestopt maar heel lang gesukkeld met het gevoel dat ik hier tekort geschoten ben of gefaald heb als mama en vrouw. Stom eigenlijk maar op dat moment denk je natuurlijk net helemaal rationeel . Bij nummer 2 direct gestart met flesvoeding en dat gaf me toch wat meer gemoedsrust. Mamanachten of papanachten? Mamanachten …. Bij onderbroken nachten is het toch meestal mama die ‘s nachts moet opdraven. Gelukkig slapen beide dochters ondertussen in een groot bed (tweepersoons) dus als het te erg wordt kruip ik er gewoon bij en kan ik toch nog een paar uurtjes rust mee pikken). Mijn loslaatproces als mama bij groeiende kinderen: Is iets waar ik telkens toch weer aan moet wennen en het overvalt me vaak nogal plots. Bij de eerste schooldag van de oudste dochter in het eerste leerjaar moest ik toch even de krop in de keel wegslikken. En soms als ik plots zie hoe groot ze al geworden zijn overvalt het me wel even dat de tijd echt wel snel gaat maar tegelijk ben ik super trots op de super dames die ze aan het worden zijn. Stapje per stapje zoeken ze hun weg in de wereld en ik probeer ze daar de nodige vrijheid in te geven ook al is dat niet altijd evident. Gelukkig kan mijn man dit nogal goed relativeren en op dat vlak vullen we elkaar wel mooi aan. Werken, deeltijds of thuis? Ik werk momenteel 4/5 als boekhouder bij de stad Gent waar ik werk in een team van 7 mensen die uitsluitend werken in als financiële dienst voor de politie en de brandweer. Een boeiende en afwisselende job met super collega’s, die het plezant werken maken, ook al is de druk soms ferm hoog. Fulltime werken zal er voor mij niet meer inzitten vrees ik, heb ondertussen al gemerkt dat een huishouden, een fulltimejob en MS geen goede combinatie zijn voor mij. mei 2019

37


maatwerk in vastgoed

cv De Leefboom Vastgoedmakelaars

Dekenijstraat 18 9080 Lochristi Tel: 09.355 99 58 Fax: 09.355 29 33 www.deleefboom.be info@deleefboom.be BIV 205.909 & 503.564

VERKOOP - VERHUUR - PROJECTONTWIKKELING - GRATIS ADVIES & WAARDEBEPALING

Panden te koop: Sint-Niklaas Dalstraat: Centraal gelegen appartementen met handelsruimte, gebouwd volgens de huidige energienormen! Fenomenaal uitzicht! Mis deze kans niet en contacteer ons voor meer informatie. Te koop in zijn geheel of per unit. Info via De Leefboom

Evergem - Hazegrasstraat: goed onderhouden open bebouwing op 827m² 5 slpk – living – dubbele garage – badkamer (EPC: 320) Prijs: € 425.000

Nazareth ’s Gravenstraat: stijlvol handelspand/ praktijk/ kantoor met een oppervlakte van 110m²! Centrale ligging, goede bereikbaarheid en instapklaar! Prijs: € 249.000

Beervelde Hospitaalstraat: Gezellige OB met inkom, liv, nieuwe keu, 3 slpks, badk, cv op aardgas, pvc schrijnw m dubbel glas. Landelijk en centraal gelegen. Wg-Gvkr-Vv-Gdv. EPC: 322. UC 2095549 Prijs: € 274.000

maatwerk in vastgoed

Panden te huur:

Lochristi - Goed ten Pauw: instapklare rustig gelegen open bebouwing met 3 slpk, ruime living met op geïnstalleerde keuken, badk en garage. EPC: 199. UC: 1713820 Prijs: € 975/md

Lochristi

Destelbergen

Antwerpsesteenweg: Duplex-app met inkom, ruime lichtrijke liv, ing keu, 2 bergingen, 2splks, badk met douche. Vrij vanaf 1 aug 2019. EPC: 78 Prijs: € 690/md

Kasteelstraat: Mooi ruime appartementen met 2 slpk, autostaanplaats en kelderberging! EPC 133 Prijs: € 795/md

Oostakker - Ter Hand: Nieuwb HOB, inkom, ruime liv, open ing keu, 5 slpks, badk met ligbad en douche, tuin, terras, garage. Vrij vanaf 1 juni 2019. EPB: E45. Prijs: € 1.250/md


Straatnaam

D

e Canadastraat vormt een onderdeel van de sociale woonwijk Veerleveld in Zaffelare. De maatschappij Volkshaard bouwde er in 1968-1969 76 woningen in vier straten, die onderling verbonden zijn door een vijfde straat. Ook de weg van de dorpskom naar deze wijk, op het tracé van het verdwenen Zaffelaars Vaardeken werd aangelegd. Voor de eerste keer in haar bestaan moest de gemeente Zaffelare namen bedenken voor nieuwe straten. Tot dan toe waren alle straatnamen spontaan ontstaan en geëvolueerd doorheen de eeuwen. Het gemeentebestuur raadpleegde heemkundige Georges Puimège, wiens voorstellen werden aanvaard. De weg naar de dorpskom werd de Kanunnik P.J. Triestlaan, vier straten werden de Begoniastraat, de Azaleastraat, Berkenstraat en Canadastraat. De verbinding tussen de vier straten werd de Simon van Halenlaan naar een middeleeuwse eigenaar van deze gronden. Canadastraat verwijst niet naar het land Canada maar naar een boom, de canadapopulier of kortweg canada, waarvan er toen nog vele duizenden aanwezig waren in onze gemeenten. De canadapopulier ontstond in de tweede helft van de 18de eeuw door een kruising van de zwarte populier (Populus nigra) met de Amerikaanse zwarte populier (Populus deltoides). Als hybride is hij onvruchtbaar en wordt gemakkelijk voortgeplant, niet door zaad maar door stek. Er zijn verschillende ondersoorten. Een gekende naam van een ondersoort is de “Blauwe van Eksaarde”, die zou geregistreerd zijn door François de Kerchove d’Eksaerde (1780-1850). Een veel geplante variëteit is de “Robusta”. De canadapopulier groeit snel en werd gekweekt omwille van de grote houtproductie voor klompen, lucifers, papier, bouwmateriaal, brandhout, fineerhout, enz. Door zijn snelle groei is hij ook interessant als biomassa om groene energie te leveren. In laaggelegen gronden zorgt de boom voor enorme waterverdamping. Door al deze economische voordelen was onze omgeving vroeger gedomineerd door canadabomen die in lange rijen langs de wegen stonden. Om vele redenen is de canada aan het verdwijnen uit ons landschap. Onder meer de kosten van planten, onderhoud en rooien zijn zo hoog geworden dat een boom nog weinig opbrengt. Het oppervlakkige wortelgestel wroet het asfalt van de wegen omhoog. Graafwerken voor nutsvoorzieningen ondermijnen de stabiliteit. De boom is ook van weinig of geen nut voor de biodiversiteit en wordt niet zo oud als bijvoorbeeld een eik of een beuk. Om met eiken of linden een hoge dreef te hebben moet je wat meer geduld hebben, maar het resultaat voor het milieu is duurzamer.

Straat

namen

Canadastraat door Bert Vervaet

mei 2019

39


EERST

ONZE

Wij bieden groepsreizen aan voor 50-plussers die graag in groep reizen. U vindt bij ons een gevarieerd reisaanbod, zoals citytrips, cruises en culturele rondreizen, dichtbij of ver weg.

k

Namibië

New Yor

Lapland

IJsland

Dubai

India

Kroatië Rome & Umbrië

MENSEN De laagste pensioenen van Europa, een enorme staatsschuld, een stijgend aantal mensen dat de eindjes niet meer aan elkaar kan knopen en een immigratiepoort die wagenwijd open staat... We betalen in dit land Scandinavische belastingen, maar krijgen er een Zuid-Europees beleid voor terug. Vlaams Belang wil het belang van onze eigen mensen voorop plaatsen. Het Vlaams Belang wil niet besparen op de sociale zekerheid van de Vlamingen, maar wel besparen op de immigratie, Wallonië en het Belgisch politiek systeem.

Ontdek ons volledig aanbod op www.groepsreizen50plus.be. Groepsreizen 50 plus is een concept van Jempi Reizen Lochristi-Destelbergen.

09 395 90 70

U hoeft niet ver te lopen

om al uw dranken aan te kopen!

BESCHERM ONZE KOOPKRACHT De elektriciteitsfactuur is een belastingbrief geworden. Water, gas, brandstof. Alles wordt duurder omdat het steeds meer belast wordt. Energie is een basisvoorziening. Het Vlaams Belang wil de btw verlagen van 21 naar 6%.

4

Dranken De Wispelaere Lindestraat 108 - Gent-Desteldonk tel: 09.355 65 27

Open: woensdag 13.30-18 u donderdag en vrijdag 9-12 u en 13.30-18 u zaterdag 9-12 en 13.30-17 u

OPVOLGER VLAAMS

3

OPVOLGER KAMER

Nancy Daniël HAES DE KNIJF

EERST ONZE MENSEN


De wereld volgens...

mei 2019

41


het

klaverke vier

of ‘t klein batonneken... Simon Boey

1

2

Bedankt lieve Felien voor het Klavertje! Hallo, Ik ben Simon Boey en woon in Lochristi. Ik ben op 25 april 10 jaar geworden. Ik heb een kleine broer Léon van 1 jaar, een poes Flits en een hond Genie. Ik ga naar Leefschool Eikenkring in Zeveneken. 3 keer per week speel ik Hockey bij de Lokerse Hazen. Ik speel ook nog gitaar, hou van lezen, en game héél veel... euh graag :-). Mijn nieuwste hobby is ‘the A team kijken’! Ik geef het Klavertje 4 door aan Jonne die ik ken van de Hockey. Groetjes Simon

Jonne Dekeuleneer Hoi Bedankt voor het klavertje vier, fijn dat we hockeymaatjes zijn, ik ben fier op ons team en op onze ploeg! Ik ben dus Jonne uit Lochristi! En ik ben het meest in mijn nopjes als ik buiten ben met mijn vrienden, of op vakantie in de natuur. Samen met mijn mama, papa en zus maak ik ook graag verre reizen met de rugzak. Mijn leukste reis tot nu toe was China. Het klavertje vier geef ik graag door aan mijn neefje Bram!


‘t klaverke vier

3

Bram Nauwelaerts Dankjewel Jonne voor het klavertje 4! Hallo, ik ben Bram Nauwelaerts. Ik ben 9 jaar, ben jarig op 8 januari en zit in het 3de leerjaar bij juf Lieve in VBS Sint-Jozef in Lochristi. Ik woon samen met mijn papa Joris en mijn mama Ann in Zeveneken, in de KMO-zone Lozen Boer, waar mijn papa het bedrijf (Musicpower) heeft. Toen ik het berichtje kreeg dat ik het klavertje 4 kreeg, was ik net op skivakantie in Oostenrijk, waar ik al graag eens een Almdudler drink :), da’s een lekkere limonade, kijk maar op de foto. Zo, één van mijn hobby’s kennen jullie al… De andere zijn: mijn papa helpen, badminton en gitaar spelen. Ik ben ook graag aan zee, om te vliegeren en met de go-cart te rijden. En deze zomer ga ik een kampje volgen om te leren skateboarden. Mijn lievelingseten is balletjes in tomatensaus met frietjes, en mijn favoriete liedje op dit moment is Shotgun van George Ezra. Ik geef het klavertje 4 door aan Joppe, die ik ken van de muziekschool. Veel plezier ermee, Joppe!

4

Joppe De Rycke

Bedankt Bram om het klavertje vier aan mij door te geven! Dat was een leuke verrassing! Ik ben Joppe De Rycke. Nu ben ik nog 8, maar op 8 mei word ik 9 jaar! We zijn met zijn vijven in ons gezin: mama, papa, twee grote broers Hanno en Jannes en ik! In onze tuin wonen onze twee schattige dwergkonijnen Lotte en Max. Wat ik zoal graag doe? Ik speel graag in onze tuin, verkleden vind ik erg leuk en lezen in de zetel vind ik reuzegezellig! Strips lezen doe ik heel graag, vooral de verhalen van Asterix! Mijn mama en papa help ik graag bij het koken en het werken in de tuin. Ik zit op school in de VBS De Weg-Wijzer in Zaffelare. Daar heb ik veel vrienden om met samen te spelen! Nu zit ik in het derde leerjaar bij juf Laurence, maar in het zesde leerjaar kom ik misschien bij mijn mama in de klas te zitten! In de week volg ik op dinsdag gitaarles in de muziekschool van Lochristi. Op donderdag ga ik na school sporten in de sporthal ’t Veerleveld in Zaffelare. Elke zaterdagochtend ga ik naar de les notenleer, ik zit al in het tweede jaar. Deze zomer ga ik opnieuw op muziekkamp, daar kijk ik al naar uit! Muziek is dus heel belangrijk voor mij! Graag geef ik het klavertje vier door aan Ilya, want hij is een goede vriend! mei 2019

43


KOOPT U ALLEEN HUISMERKEN? OOK VOOR UW VERZEKERINGEN EN ELEGGINGEN? KT E O Z R A ELA K A M K J I ! KEL T N S A A P H F U A J I N ST E UW O T E H E I ING D S S O L P O DE Maak een afspraak, en ontdek uw mogelijkheden!

KANTOOR VANDER STRICHT LOCHRISTI Dorp-Oost 119 09 356 83 04

ZEVENEKEN Zeveneken-Dorp 30 09 355 12 98

LOKEREN Markt 7

09 337 70 70

SINAAI

Sinaaidorp 12 03 777 44 90

lochristi@

zeveneken@

lokeren@

sinaai@

kantoorvanderstricht.be

kantoorvanderstricht.be

kantoorvanderstricht.be

kantoorvanderstricht.be

CVoa Vander Stricht-Vens - Zeveneken-Dorp 30 - 9080 Zeveneken - ON 0464161133


hethet ei ei volgende aanvragen bereikten de redactie

Persijzerkermis 2019 10,11,12 en13 mei

tent Oudeveldstraat 172 – Zaffelare - info: 0499/72 71 65 Vrijdag 10 mei

• 9 uur: MISVIERING voor de overledenen van de wijk • 14.30 uur: SENIORENNAMIDDAG • 20 uur: 6de Persijzer QUIZ – 4 personen per ploegje inschrijven: filipcornelis@telenet.be

Zaterdag 11 mei

Allereerste

Persijzer

13.30 uur: start Kidsrun van 300 meter (voor kinderen tot 6 jaar) & 1 km (voor kinderen tot 12 jaar) 14 uur: start 5 km 15 uur: start 10 km Online inschrijven via https://races.durmenaar.be/persijzer2019 (5 euro voor de 5 of 10 km & 1 euro voor de kidsrun) Allle deelnemers van de 5 en 10 km krijgen een mooie attentie. Alle deelnemers van de kidsrun krijgen een medaille. Er is tevens een tijdsregistratie voor de deelnemers van de 5 en de 10 km voorzien.

• 19 uur: EETFESTIJN met aansluitend liveoptreden van Jason Bradley

Zondag 12 mei

• MTB-tocht Mud or Dust van 25 en 50 Ter plaatse in te schrijven. Start vanaf 8 uur tot 11 uur (5 euro voor niet-leden en 3 euro voor leden) • 15 uur: HOMO UNIVERSALIS VAN PERSIJZER Deelname gratis voor iedereen met een mooie prijs voor de eindwinnaar. 2 leeftijdscategorieën: 10 tot 15 jaar en van 16 jaar tot 99 jaar. De hoofdprijs is een waardebon van 100 euro van Den Hazelaar. De jongerenprijs is een waardebon van 25 euro van frituur De Grote Honger. • 20 uur: KAARTING BIEDEN + SJOELBAKKEN

Save the date: zaterdag 15 juni om 15 u. ste

1 KWB kermisjogging Sporthal Zaffelare P.J.K. Triestlaan 1, Zaffelare

Afstanden: 5 km en 10 km Enkel daginschrijving: 6 euro (korting CM- leden) Mooie en groene omgeving - parking - douches - kleedkamers - tijdsregistratie. Voor meer info: 0474/ 69 44 03 (Luc Dhont)

mei 2019

45


face2face face to face

Jeff Ingels 2 april 1995

Charlotte Ingels 23 mei 1997

Door elkaar halen doen mensen niet vaak. Maar veel mensen denken wel dat we een tweeling zijn, niet zozeer door het uiterlijk maar meer omdat we veel samen doen. Als ik dan rond me hoor “aow ik zou nooit met mijn broer kunnen gaan feesten� dan is dat wel een compliment voor mij als zus. Als ik dan nog eens voor de zoveelste keer hoor: “Wow ma jullie lijken echt wel op elkaar� dan moeten we altijd wel lachen.

Wat ik zo leuk vind aan mijn broer / zus

Charlotte > als we samen weer een van onze “momentjes� hebben, zoals ravotten, meezingen in de auto, strijk gaan van het lachten enz. Als buitenstaander is het vaak heel moeilijk om hier tussen te komen. Jeff > dat wij alles tegen elkaar kunnen vertellen. In onze jongere jaren maakten wij bijna dagelijks ruzie, maar doorheen de jaren zijn we dichter en dichter naar elkaar toe beginnen groeien omdat we beseften dat we ‘in hetzelfde schuitje zitten’.

Wat doen jullie samen

Wij doen geregeld samen dingen die andere broers/zussen niet doen. Samen op reis gaan of gaan feesten zijn daar 2 voorbeelden van. Dit zijn altijd leuke ervaringen net omdat wij op dezelfde lijn zitten. Hierdoor moet geen van ons beide dingen doen die ons niet interesseren omdat we dezelfde dingen leuk en niet leuk vinden.

Wat doen jullie verschillend

Jeff > Het grootste verschil tussen ons beiden is dat Charlotte wat actiever door het leven gaat; dansen, zingen en zot doen zijn dagelijkse kost voor haar terwijl ik eerder wat kalmer en berekender door het leven gaat. Uiteraard is dit wel een goede combinatie aangezien ik ervoor zorg dat er geen onverantwoordelijke dingen zullen gebeuren en Charlotte zorgt ervoor dat we soms dingen doen uit onze comfortzone. Charlotte > Wat ik zo tof vind aan Jeff is, dat ik weet dat hij er altijd voor mij zal zijn! En de goedkeuringen van Jeff zijn goud waard, als hij zegt ‘ja das wel echt mooi’ of ‘die film was inderdaad goed’ dan weet ik dat dat ook zo is. Ik kan het niet precies omschrijven maar als uw broer zegt dat goed is, dan is het echt zo !đ&#x;˜‰ Daina De Saedeleer bekijkt vaders, zonen, moeders, dochters en broers en zussen vanaf nu op hun gelijkenissen. Ze krijgen elk de helft van het verhaal en samen vormt dit een verrassend face2face-beeld. Voor gezin-, familie-, feest-, communie-‌ fotografie. www.smile-at-daina.com

46

mei 2019


Tip: dek 1 deel van het gezicht af met een blad papier. Wonderbaarlijk hoe het zichtbare halve gezicht plots heel herkenbaar wordt. Probeer het met de 2 helften. mei 2019

47


DirkVan Kerkvoorde

AFSLUITINGEN - HEKKENS - AUTOMATISATIE - LAS- EN SMEEDWERK - TRAPPEN, LEUNINGEN EN SCHOUWKAPPEN PARLEFONIE EN VIDEOFONIE - VERKOOP BEKAERTMATERIALEN - TUINVERLICHTING

VA C AT U R E

Plaatser lasser gevraagd

van hekkens en afsluitingen Bel voor meer info naar Dirk Van Kerkvoorde 0495/23 78 59

Persijzerstraat 21 - Lochristi (Zaffelare) - 0495/23 78 59 - vankerkvoordedirk@skynet.be

ONLINE

ADVIES &

B E T A AWEB L B A R E W EMARKETING B S I T E s & w eSTRATEGIE b s WEB hops

GRAFISCH ONLINE ONTWERP MARKETING

Google - social media - drukwerk - signalisatie

ADVIES ADVIES & & ADVIES & CONCEPT & GRAFISCH GRAFISCH GRAFISCH GRAFISCH TEAMLEADER ONLINE ONLINE ONLINE ONLINE ADVIES EB WEB WEB WEB MARKETING STRATEGIE STRATEGIE STRATEGIE STRATEGIE ONTWERP ONTWERP ONTWERP ONTWERP DRUKWERK DRUKWERK PARTNER MARKETING MARKETING MARKETING & CREATIE

CONCEPT SIGNALISATIE & CREATIE

www.ichicks.be • 09 328 04 77 • Hendrikslaar 15a • Lochristi • hallo@ichicks.be


Recept Asperges, het witte goud, impressionante anti-oxidanten, dé groente van het seizoen, veelzijdig en gezond. Porties tot 300 g per dag zijn perfect te combineren op Vlaamse wijze, in een soep, met rode vruchten, … Zet ze regelmatig op het menu, hieronder alvast wat inspiratie.

Wat eten we

Jessica Simons

vandaag

Asperges met scampi ADVIES & STRATEGIE

TEAMLEADER PARTNER

INGREDIËNTEN GRAFISCH(voor 1 portie) ONTWERP

• 8 scampi’s, gepeld en ontdarmd • 6 witte asperges, geschild • 20 g doperwten • 1 lente-ui, in ringetjes • 0,5 el zure room • 1 el slaolie • 1 kl azijn • 1 SIGNALISATIE el olijfolie • Peper & zout

BEREIDING 1. Snijd de harde stukjes onderaan de asperges weg. Kook ze 8-10 minuten gaar in gezouten water. Laat goed uitlekken en drogen op een propere keukenhanddoek. 2. Blancheer de erwtjes 2 minuten in gezouten water. Laat schrikken in koud water en laat goed uitlekken en leg ze op een bord of schotel. 3. Meng de asperges met het wit van de lente-uitjes, de slaolie en de azijn. Kruid met peper en zout. Schik de asperges op de erwtjes. 4. Kruid de scampi’s met peper en zout. Verhit de olijfolie in een pan en bak de scampi’s kort aan. Verdeel ze over de asperges. 5. Roer de zure room los met wat water. Schep er lente-uitjes door en kruid bij met peper en zout. 6. Serveer met de zure room-dressing. Smakelijk!

mei 2019

49


Moederdag komt dichterbij piep eens binnen!

Un i e ke e n w e l g e z i n d e g e s c h e n k j e s

CITYZINE GO FESTIVAL 4 & 5 MEI

Wi j d o e n m e e !

in een

DE CONTENTE W

INK

EL

juwelen leder stationery sfeer ka a r t j e s

Serpentstraat 22 - Gent - www. musineenplas.be


Baton

Moederdag Ellen Vervaet - Beervelde

Moeder worden: een droom die waarheid werd? Als kind schreef ik al in vriendenboekjes dat ik mama wilde worden. Het heeft eventjes geduurd, maar deze droom is uiteindelijk 2x werkelijkheid geworden! Ik mag mij de trotse mama noemen van Mila en Staf. Er is een leven voor en een leven na het mama-worden? Het leven voor is een beetje anders dan het leven na mama-worden. De spontaniteit valt weg, maar dat weegt niet op tegen de dingetjes die je ervoor in de plaats krijgt. Gevoelens die ik anders nooit zou gekend hebben. Mijn leven is veel rijker geworden, het is compleet nu. Mama’s zijn multitaskers? Soms heb ik handen tekort Leukste anekdote ooit als mama? We waren op skireis en Mila deed toen nog een middagdutje op onze kamer. Althans dat dachten we... We hoorden door de babyfoon een stoel verschuiven. Ik besloot toch maar eens te gaan kijken. Ze stormde in haar bedje, met een wit gezichtje met zwarte en rode vlekjes. Dat was toch wel eventjes verschieten: wat had ze nu toch uitgespookt?! Ons kleine meid had mijn toiletzak gevonden. Met mijn oogpotloodje had ze zichzelf willen schminken. Met witte dagcréme had ze zichzelf ingesmeerd, zoals papa dat doet met scheerschuim. En dan... scheren maar! Dat verliep nog niet zo vlot, waardoor ze toch een paar wondjes had. Gelukkig zonder veel erg, maar wat een zicht! Sindsdien geen scheermesjes, potlood of de volledige toiletzak meer binnen haar bereik. Wat zou je nu helemaal anders doen? Niets. Was je graag in verwachting? Zotte kuren gehad?

Het leven dat je voelt in je buik is onbeschrijfelijk! Het gevoel “Is alles wel in orde?” wisselde af met “geluk, ongeloof”. Ik heb niet echt zotte kuren gehad. Bij Mila dronk ik altijd bruisend water, wat ik nu niet meer zo lekker vind. En bij Staf zou ik elke dag vol-au-vent gegeten hebben. Nog een klein eerbetoon aan je eigen mama? Ik probeer mijn kindjes op te voeden zoals mijn mama mij waarden en normen heeft meegegeven. Ze heeft dat goed gedaan, vind ik . Borstvoeding of papfles? Mijn beide kindjes hebben de papfles gekregen. Ik vond het belangrijk dat mijn man ook van bij het begin een intieme band kon opbouwen. En zo kon ik ook nog eens wat langer slapen. Mamanachten of papanachten? Dat was vooral teamwork. Ons zoontje kon er nogal wat van, dus afwisselen was noodzakelijk. Mijn loslaatproces als mama bij groeiende kinderen: Even slikken, soms met een traantje maar hen toch zelf laten ontdekken. Om dan met een gelukzalig gevoel naar de kindjes te kijken en beseffen hoe goed ze het wel doen. Maar toch klaar staan met open armen wanneer het minder ging. Werken, deeltijds of thuis? Ik werk voltijds als leerkracht in het eerste middelbaar. Het is een pittige periode geweest, maar elk jaartje gaat dat vlotter en vlotter. mei 2019

51


BREEX W

O

R

K

S

M

A

R

T

E

R

Facturen verloren of vergeten? - Scan, digitaliseer, en bewaar gestrucureerd in digitaal archief! Facturen zenden? - Brieven sturen vanuit uw zetel! E-mailen met 1 knop! Ook via PEPPOL! Mappen afgeven bij de boekhouder? - lever rechtstreeks digitaal bij uw boekhouder! Vanavond facturen betalen? - Met 1 handeling en zonder typwerk!

MEER INFO: lochristi@breex.be

DIGITAAL FACTUREREN? ONTDEK HOE WIJ HET DOEN W W W. B R E E X . B E

OP MAAT GEMAAKTE VOORSTEL

De nieuwe T-Cross.

BESPAAR TIJD EN GELD

DIENST NA VERKOOP

rdagen Opendeu tot 6/5 van 26/4 pen)

Meer dan één ding.

inbegre tdagen niet (zon-en fees

De T-Cross, de gloednieuwe SUV van Volkswagen, is meer dan één ding. Met z’n coole looks en z’n compact formaat is hij de perfecte stadswagen, terwijl z’n praktisch interieur en stoere SUV-design ervoor zorgen dat u er ook mee op avontuur kan.

Ontdek hem tijdens de Opendeurdagen en geniet van uitzonderlijke condities op het hele Volkswagen-gamma.

4,9 L /100 KM • 111 - 112 G CO2 /KM (GEMETEN VOLGENS NEDC)* *WLTP-goedgekeurd voertuig. Situatie op 19/02/2019, op basis van de op die datum goedgekeurde motorisaties. Milieu-informatie (KB 19/03/2004) : www.volkswagen.be

Vraag raad aan uw Volkswagen-concessiehouder:

AUTOCENTER STEVENS BVBA Antwerpsesteenweg 86 - 9080 Lochristi Tel: 09/355.74.52 - www.autocenterstevens.be

Volkswagen


Baton

Moederdag Ilse Nimmegeers - Zaffelare

Ik ben Ilse Nimmegeers en woon in de Kerkstraat te Zaffelare. Ik ben 49 jaar oud en 29 jaar getrouwd met Luc De Geest. We hebben samen 3 kinderen: Ines, Nathan en Anse. In mijn vrije tijd engageer ik me in Femma Zaffelare. Femma is een strijdbare vrouwenbeweging en wil het onrecht ten aanzien van vrouwen aankaarten. We stellen ons op als een vrouwenorganisatie, die de ontplooiing van vrouwen willen bevorderen. Vooral jonge vrouwen, allochtone vrouwen , alleenstaande vrouwen en kortgeschoolde vrouwen proberen we hun belangen te verdedigen. Femma zijn vrouwen, die elkaar plaatselijk ontmoeten, in groepen per gemeente. In groot Lochristi zijn er twee afdelingen in Lochristi en Zaffelare, waar ik zelf deel van uitmaak. Er is voor ieder wat wils in het activiteitenaanbod (creatief, culinair, sportief, genietend,…) en onze deuren staan open voor alle vrouwen. Ontmoeten staat centraal. Al van jongs af aan interesseerde het verenigingsleven me. Na jaren actief geweest te zijn in de Chiro van Zaffelare engageerde ik me in het bestuur van KAV Zaffelare (later Femma) en nam het over van mijn moeder.

Op mijn 22ste werd ik mama en al gauw werd ik moeder van drie flinke kinderen. De jaren vlogen voorbij tijdens het grootbrengen van mijn kinderen. Daarom koos ik er voor om halftijds te beginnen werken bij Volvo Trucks in de keuken. Op die manier kon ik de kinderen ’s morgens naar school brengen en ‘s avonds ophalen. Na 19 jaar besloot ik een nieuwe uitdaging aan te gaan en ging ik een lerarenopleiding in het volwassenonderwijs volgen. Nu geef ik al drie jaar les in het buitengewoon onderwijs in Sint-Niklaas, waar ik als leerkracht, maar ook als moederfiguur heel wat voor de kinderen wil betekenen. Uit deze job haal ik enorm veel voldoening. Elke dag zie ik als een nieuwe uitdaging om met deze kinderen aan de slag te gaan. Als ik terugkijk op deze tijd zou ik weinig veranderen. Alleen besef ik nu dat kleine kinderen snel groot worden en dat het belangrijk is om meer te genieten van de kleine dingen. Het verenigingsleven heb ik mijn kinderen met de papfles ingelepeld. Net zoals ik waren ze tot voor kort nog zeer actief in de jeugdbeweging (Chiro en KSA). Nathan en Anse zitten nu nog in het bestuur van Jeugdhuis de Beeste en Ines, de oudste werkt voor de Chirojeugd Vlaanderen. Verder kijk ik met een enorm veel bewondering terug naar mijn eigen moeder, een moedige vrouw die na een zware hersenbloeding toch de moed vond om met het leven door te gaan en positief te blijven. Ze nam de dagen zoals ze kwamen en nam samen met mijn vader ook de zorg van mijn eigen kinderen op haar eigen manier op. Ze waren beiden een grote hulp bij de opvoeding van onze kinderen. Ik hoop dat ik voor mijn eigen kinderen hetzelfde kan betekenen. mei 2019

53



Viergeslacht

Kwartet

Leona De Smet ° zaterdag 13 november 1948

Zorgen moet je doen, niet maken

Patricia Van De Weghe ° donderdag 27 maart 1969

Leef alsof het je laatste dag is. Optimism is a moral duty

Charlotte De Schepper ° woensdag 8 mei 1991

Taking time to live life will only inspire your work

Mona Fahy - ° woensdag 14 juni 2017

I’m berry happy

55


Crelan Lochristi zit in het nieuw Ontdek ons vernieuwd kantoor met Cash&More geldautomaat, toegankelijk voor iedereen. Betalen, lenen, verzekeren, sparen & beleggen doet u vanaf nu in ons gloednieuw interieur. Wij heten u graag welkom!

Dorp-west 120 & 122 - 9080 Lochristi - www.dekoning.be Bank - lochristi@crelan.be tel. 09 355 31 91 Verzekeringen - info@dekoning.be tel. 09 355 63 67


Zit er muziek in? KH Willen is Kunnen Lochristi in samenwerking met Dorpsstraat kermis

OPROEP De Koninklijke Harmonie

'Willen is Kunnen' uit Lochristi zoekt

200 muzikanten om samen haar 200ste verjaardag te vieren tijdens de Leukste Fanfare op zaterdag 29 juni op Dorpsstraat-kermis.

Muzikanten, vaandeldragers, majoretten, ... kunnen zich tot 1 juni inschrijven via onze website. Voor alle deelnemers voorzien we een stukje verjaardagstaart. Tijdens de Leukste Fanfare wordt ook voor het eerst de LO-WIK mars gespeeld. Deze mars werd gecomponeerd door ĂŠĂŠn van onze muzikanten, Bert Lenny, en wordt voor het eerst gespeeld voor publiek tijdens de Leukste Fanfare.

DE LEUKSTE FANFARE 29 JUNI 2019

Info: www.harmonielochristi.be

Feesttent Oudstrijderslaan Lochristi

13de Orgelconcert

Donderdag 9 mei om 20 u.

13 Concert de

donderdag 9 mei 2019 om 20 uur.

In de O.-L.-Vrouw en St.-Petrus kerk van Zaffelare Vertolkers: Kathedraalorganist Brugge s: Michiel Ignace & Mathias Schlubeck: panfluit Werken van o.m.: G.Ph. Telemann, J.S. Bach, J. Haydn, e.a.

in O.-L.-Vrouw en St.-Petrus kerk van Zaffelare

Wij hebben dank zij de relaties van Urbain De Wilde al meerdere keren belangrijke organisten gehad. Ditmaal halen wij dank zij Urbain voor het orgel een "hoogvogel" binnen, met een virtuoos daarbij in panfluit, dit allemaal in de prachtige kerk van Zaffelare. Bert Vervaet zorgt voor een degelijke toelichting over de gebrachte stukken. Welkom! Tickets: Urbain De Wilde 0477.46.09.22 - Rosette Schelfhout 0485.36.55.73 Elise Neyt 0496.34.06.44 - Parochiesecretariaat Beervelde

Nadien gezellig napraten met een glaasje.

Kaarten: in v.v.k. 10 euro - aan de kassa 12 euro Kaarten te verkrijgen bij: Urbain De Wilde 0477.46.09.22 - Rosette Schelfhout 0485.36.55.73 Elise Neyt 0496.34.06.44 - Parochiesecretariaat Beervelde Inrichters & v.u.: Orgelwerkgroep Zaffelare

mei 2019

57



mei

kalender Dinsdag 7 mei 2019

Fietstocht en bedevaart naar Oostakker Lourdes - OKRA Zaffelare om 13.30 u - Op de terugweg: koffietafel in Café Center te Hyfte - info 0479 993932

Woensdag 8 & donderdag 9 mei 2019 Bedevaart - Verwondertocht - kvlv Zaffelare afspraak woensdag om 14.30 u, donderdag om 19 u. aan de basiliek van Oostakker Woensdag 8, 15, 22, 29 mei 2019

Afterworkparty - Dansen met Philip Dendermondebaan 8 9240 Zele

femma Lochristi - 19.30 u. Oude gemeenteschool, Hoekstraat 1 - katelijn.verhelst@gmail.com

Donderdag 9 mei 2019

Bedevaart naar Oosakker- Lourdes

Wekelijkse Sportreeksen

Tennislessen Kleuters, Jeugd & Volwassenen - Tennis De Nieuwe Snaar - info: bij De Nieuwe Snaar, hemmy@telenet.be, 0486243576

Badmintonles Kleuters, Jeugd & Volwassenen - De Nieuwe Snaar Badminton - info: bij De Nieuwe Snaar, hemmy@telenet.be, 0486243576

Looptraining Lo Runners - Gezinsbond Lochristi - donderdag 19.30 u.tot 20.30 u. Bosdreef - info: alexdewart@yahoo.com, 0498/80 85 24

Volleybal Gezinsbond Lochristi - dinsdag 20 tot 22 u. GBS, Koning Boudewijnlaan - info: alexdewart@ yahoo.com, 0498/80 85 24 Leer jezelf verdedigen Ju jitsu School Damoi

Kwaï - dinsdag 19.30 - 21.30 u. en zaterdag 9 - 11 u. - Budozaal Sporthal Zaffelare - vanaf 6 jaar info@damoikwai.be

Dans & Ballet Arabesk Lochristi - elke dins-

dag en donderdag danslessen van jong tot gevorderd. Witte Zaal, Sint-Jozef.- Tineke Boel 09/337 05 05 - 0486/29 32 32 of arabesklochristi@gmail.com

Fietsen op donderdagnamiddag - kvlv & LG

Zaffelare, vertrek kerk 14 u. - Rosette: 0485/36 55 73

Fietsen op donderdagavond - kvlv & LG Zaf-

felare - vertrek kerk om 19 u. - Annick: 09/355 17 29

Nordic Walking en gewoon wandelen op woensdagavond - kvlv & LG Zaffelare - vertrek

ingang langs de Bosdam -Rosette: 0485/36 55 73

Vrijdag 3 t/m 5 mei 2019

Weekend in Koksijde - femma Zaffelare info: 093552987, 093568333, 0493689342 (na 17u.) ilse.nimmegeers1@telenet.be Maandag 6 mei 2019

femma Lochristi - om 19 u. kookklas Edugo - ingang via Dorp-Oost 32 - Info en inschrijvingen vóór 17 mei: carolinevandevyver@skynet.be of 09/355.21.34

Bourgondische spelnamiddag

Okra Zaffelare - 14 u. WZC te Zaffelare ganse namiddag binnen en buiten spelen - een waaier aan dessertjes - info 0479 993932

Vrijdag 24 mei 2019

Per fiets naar Pachagreens - kvlv Zeveneken Kwekerij van microgroenten - Karina tel 09 355 17 00 Vrijdag 24 & zaterdag 25 mei 2019

2-daagse fietstocht met overnachting in Bazel - kvlv Zaffelare - info: Carine 0473/54 44 82

Zondag 12 mei 2019

Aperitiefconcert met Varken aan het spit K.H. St. Cecilia Zeveneken olv Johnny Eeckhaut om 11 u. aperitiefconcert, 13 u. varken aan het spit Turnzaal schoolgebouw Hoekstraat 2, Zeveneken info: 0477/50.42.64 of 0475/89.03.87 of mail naar harmonie.zeveneken@gmail.com

Dinsdag 14 mei 2019 Italiaans koken - kvlv Zeveneken De les wordt gegeven door Liese Borms. Waar : St-Elooischool. Info Ann De Langhe tel 0487 15 89 17 Vrijdag 17 mei 2019

Etentje voor alleenstaanden

Driegangenmenu 11 u. tot 13.30 u. Oude Gemeenteschool Hoekstraat, Zeveneken voor alle alleenstaanden van Zeveneken en OKRA-leden van trefpunt Zeveneken - inschr: 0495/840 810 of 09/ 355 79 27

Infomoment Eindeloopbaan

ACV-Zaffelare en Lochristi - 20 u. in het zaaltje sporthal “Veerleveld”, KPJ Triestlaan 1 - twee gerenommeerde sprekers: Karen Rombaut van de CM-pensioendienst & Erik Van Laecke van het ACV-verbond Oost-Vlaanderen- info: n.teirlynck@acv-csc.be

Zondag 19 mei 2019

Wilde kruidenwandeling Bassevelde -

vtbKultuur Lochristi - 14 u. - Tijdens de 5 km lange gegidste wandeling leer je een aantal courante soorten in het wild kennen, herkennen én proeven. Vooraf inschrijven wegens organisatorische redenen via www.vtbKultuur.be/Lochristi/activiteiten, vtbKultuur. lochristi@skynet.be of 09 356 94 20

Dinsdag 21 mei 2019

Creales: Klaprozen in powertex - kvlv Hijfte

om 14 u. op het terrein van het WZC te Zaffelare - Info 0486 685286

19.30 u. zaal Center - Info: Diana 0478/38.49.73.

Creatief koken met asperges

kvlv Hijfte - vertrek om 19.20 u. aan de Kerk van Hijfte Maandag 27 mei 2019 Kruisdagen - kvlv & LG Zaffelare - Info Jacqueline 09/355.70.19 19.30 u. bij de familie De Vijlder-Van Neer, Lindestraat Vrijdag 10 mei 2019 30, Zaffelare - info bij Rosette: 0485/36 55 73 Relaxatie en ontspanning voor de rug - kvlv Zaffelare Praatcafé om 20 u., vergaderzaal in Sporthal, Creales: Klaprozen in powertex - kvlv Hijfte 19.30 u. zaal Center - Info: Diana 0478/38.49.73. Zaffelare - info bij Hilde 09/356 81 28

Meibedevaart - Inspiratietocht - kvlv Zaffelare 19 u. verzamelen aan de trappen van de basiliek van Oostakker

Woensdag 22 mei 2019

KUBB - OKRA Zaffelare

Vrijdag 17 t/m maandag 20 mei apri 2019

Wijkkermis Hoeksken – Meivelling

In onze verwarmde feesttent gelegen aan de rotonde in de Hoekskensstraat te Lochristi - info & kaarten: luw354@gmail.com - 0479/86.12.36 Vrijdag 17 mei 2019: 19 u. Openingsreceptie wijkkermis Hoeksken-Meivelling – Iedereen welkom 20 u. Opening kermisweekend door de vendelzwaaiers van Hijfte 20.30 u. Optreden live-band “Bluesy Muloosy” 22.30 u. “DE TIJDLOZE PARTY” met “DIRK STOOPS” 24 u. Dans met “DJ Jasper” !!! Vanaf 22 u. Snacks verkrijgbaar - verzorgd door “Jo Catering” Zaterdag 18 mei 2019: 19 u. FEESTMAALTIJD: 22 u. Gratis optreden ”BART KAËLL” 23 u. Verloting van prachtige tombolaprijzen 23.30 u. Dans met DISCOBAR “DJ Kurt” Schietkraam - viskraam - springkasteel aanwezig Zondag 19 mei 2019: 18-20 u. VIP-AVOND VOOR DE SPONSORS 19.30 u. Optreden “HAMMERTIME” – gratis inkom– iedereen welkom 22.30 u. Na het optreden dans met DISCOBAR “DJ Kurt” Maandag 20 mei 2019: 12 u. DINER - DANSANT VOOR SENIOREN : 14 u. Gratis koffie met taart voor de inwoners van de wijk en gratis tombola Zang en dans verzorgd door “RITCHIE PARIS” Voor en na het optreden is er “DISCOBAR” voorzien mei 2019

59


TOTA L E U I T V E R KO O P Antwerpsesteenweg 31 9080 Lochristi 09/355 82 87

START WEEKEN D

1-2-3-4 -5 MEI baDKamErS toonzaaLmoDELLEn StoCK - inStaLLatiEmatEriaaL

opEningSurEn in mEi van DonDErDag tot zonDag van 9u tot 12u En van 13u tot 17u

wEgEns sTOPzETTIng

-50% OP ALLES

Etienne De Stercke - Linda

Korting enkel bij afhaling

Coolsaet danken u voor het vertrouwen en 40

jaar

samen zaken doen en gaan nu met pensioen.

Waar Kan u nu tErECHt?

voor baDKamErrEnovatiES: Droombadkamer.be De Stercke pieter, Dendermondsesteenweg 737 – 9070 Destelbergen voor CEntraLE vErWarming: onderhoud, herstellingenof plaatsen van centrale verwarming/ketels, pompen, boilers, waterverzachters, sanitair, nieuwbouw/renovatie, etc. Dacosan – davy@dacosan.be – Davy Cockhuyt, 0479/11.54.45


hethet ei ei volgende aanvragen bereikten de redactie

Dinsdag 14 mei om 14.30 u.

Erna Siebens Van string tot string

Feestzaal Breughel, Beerveldsebaan 32 ……. 3000 JAAR LINGERIEGESCHIEDENIS, EEN LUDIEKE VOORDRACHT MET FOTOMATERIAAL, REPLICA’S EN ANTIEKE STUKKEN. Wisten jullie dat er vroeger meer bloot te zien was dan jullie ook maar vermoedden? Wat dachten jullie wat er onder die grote hoepelrokken schuilging? Hoe smal was de 19-eeuwse wespentaille? Van wanneer dateert het eerste onderbroekje ? en…de eerste string? Dat en nog veel meer zal Erna Siebens ons onthullen op een speelse voordracht, “Van String tot String”, een indrukwekkend overzicht van de lingerie door de eeuwen heen. Tijdens de pauze geniet u van een verwenkoffie. Inschrijven: voor 10 mei met een mailtje naar neoslochristi@gmail.com of bel naar 0476 41 02 19

Zondag 5 mei

Nationale KNIPOOGDAG

te Oudenaarde/Ronse

Zaterdag 4 mei van 10 tot 20 u. zondag 5 mei van 10 tot 19 u. KANTTENTOONSTELLING

Beerveldse kantgroep Verplaatsing met autocar. Als aperitief in de voormiddag gegidst bezoek in Ronse met onze afdeling vtbKultuur Lochristi. Als hoofdgerecht in de namiddag kunststad Oudenaarde aan de hand van een programmablad.

Zaal Sfeervelde, Beerveldedorp 56b Toegang gratis - romstoeltoegankelijk

Van harte welkom! Info:

09/355 71 54

Meer info: Meer info via www.vtbkultuur.be/lochristi/activiteiten of via mail vtbkultuur.lochristi@skynet.be of tel 09 356 94 20. mei 2019

61


Vanaf nu aanvaarden wij alle schoenherstellingen

NIEUW Schoenpoetsservice 1

uw schoenen volledig opgeknapt voor € 7,50.

www.lorenti.be - Dorp-Oost 107 - 9080 Lochristi - 09 356 90 51

Bon korting € 25

Rijschool Zeveneken

Gentsesteenweg 435 9160 LOKEREN (Zeveneken) Tel. 09.348 53 71 en 09.356 85 27 www.rijschool-zeveneken.be

vanaf minstens 6 uur praktijkles

Ideaal gelegen BOUWGRONDEN te Bastelare, Lochristi-Zeveneken

Bouwgrond

6 HOB van 600 à 700 m2 - 1 OB van 1.100 m2 Rechtstreeks van eigenaar

Info: Bastelare 54 of 56 - 0475/38 40 67

GARAGE MARTENS NODIGT UIT

FLEET EVENT WOENSDAG 15 MEI vanaf 18.30 uur Eskimofabriek ∙ Wiedauwkaai ∙ Gent

PROGRAMMA 18.30 uur: Ontvangst 19.00 uur: Lezing door Stijn Blanckaert,

redacteur bij Autonieuws en Fleet Europe, journalist en automotive trainer. Een lezing over de hedendaagse autofiscaliteit en de impact hiervan op je wagenpark. Alle aspecten van aftrekbaarheid, CO2 impact, voordeel alle aard enzovoort zullen hier aangehaald en verduidelijkt worden.

20.30 uur: Testrit met de nieuwe Outlander PHEV 21.45 uur: Receptie en walking dinner 22.00 uur: Bekendmaking winnaars

WOORD ‘AUTOFISCALITEIT’ KLINKT ZOVEEL BOEIENDER ALS STIJN BLANCKAERT ER EEN LEZING OVER GEEFT.

GMT Chronographs horloge

Registreer je aanwezigheid voor 5 mei 2019 op uitnodiging.mitsubishi-motors.be

Auto’s Martens Lochristi BVBA

Antwerpsesteenweg 59 B - 9080 Lochristi Tel: +32 (0)9 355 01 39 - BE 0463521923


Lo Actua

AFS zoekt gastgezinnen voor buitenlandse studenten (schooljaar 2019-20)

Beleef de wereld thuis Word gastgezin en ervaar het interculturele leven met het #AFSeffect

Ontdek een nieuwe wereld samen met je familie en vrienden zonder lange vluchten, hoge reiskosten of strakke reisplanning. Als gastgezin haal je de wereld in huis. In augustus verwelkomt AFS 180 meisjes en jongens van over de hele wereld, die op uitwisseling komen naar Vlaanderen. De AFS-studenten verblijven een trimester of een jaar in een gastgezin. Je leert samen omgaan met diversiteit én bouwt levenslange en wereldwijde vriendschappen op! Echt iedereen kan gastbroer, -zus of -ouder worden! Zolang je over een gezonde portie nieuwsgierigheid beschikt, geïnteresseerd bent in andere culturen en graag met jongeren omgaat, dan ben jij de persoon of het gezin dat we zoeken! Via huisbezoeken gaan onze vrijwilligers met kandidaat-gastgezinnen in gesprek om hun verwachtingen en die van hun mogelijke gastzoon- of dochter af te toetsen. Elk gastgezin krijgt: • persoonlijke begeleiding door ervaringsdeskundigen • een AFS-contactpersoon in de buurt • 24/7 ondersteuning door professionele staf • vergoeding voor bepaalde kosten • informele ontmoetingen met andere gastgezinnen AFS is een internationale, niet-commerciële en educatieve uitwisselingsorganisatie die jongeren en gezinnen interculturele leerkansen biedt, en hiervoor een beroep doet op een grote groep plaatselijke en enthousiaste vrijwilligers.

Overweeg je om je huis en je hart open stellen voor een AFS-student? Wil je meer informatie? Twijfel niet, en neem vrijblijvend contact op met AFS via www.afsvlaanderen.be/beleef, 015/79.50.10, info@afsvlaanderen.be of via Facebook (@afsvlaanderen). mei 2019

63


PROOF PDF

13097 - NOPPE SLAAPCULTUUR 16/10/14 12:57 Pagina 1

Bedding: Carpe Diem ∙ Geltex Inside ∙ Swissflex ∙ Beka ∙ Lattoflex ∙ Kreamat ∙ Acro Bedding Bedlinnen: Woody ∙ Lysdrap ∙ Slabbinck ∙ Essenza ∙ Snurk ∙ Damai ∙ Cavalli, … ook maatwerk Nachtkleding: Twin-Set ∙ Feraud ∙ Diesel ∙ Woody ∙ Pepita ∙ Tatà ∙ Dkny ∙ Vive Maria ∙ Skiny, …

Beter slapen… Mooier slapen

Noppe Slaapcultuur is reeds sinds 1971 een specialist inzake slaapcomfort. De bedden, boxsprings, matrassen en het bedlinnen zijn er van een superieure kwaliteit. Wij helpen u het kaf van het koren te scheiden en garanderen u een slaap waar velen van dromen... Gentse Steenweg 9, 9160 Lokeren (Oude baan Gent-Antwerpen) - Tel. 09 348 19 72 - www.noppeslaapcultuur.be Open van dinsdag tem zaterdag van 10 tot 18u. Maandag en zondag gesloten.

DE LENTE VOOR DE DEUR, EEN NIEUWE OPEL OP UW OPRIT. Een unieke selectie van Duitse klassewagens.

NU MET EXTRA CONDITIES! VAN ACKER LOCHRISTI Kapiteinsstraat 29 • 9080 Lochristi 09/355.82.34 • www.garagevanacker.be

VAN ACKER LOKEREN Dijkstraat 2A • 9160 Lokeren 09/342.83.10 • www.garagevanacker.be

Afbeelding niet contractueel. De Opel Lentedeals gelden enkel bij particuliere aankoop van een nieuwe Opel uit stock bij een officiële Opel Verdeler en zijn niet cumuleerbaar met andere kortingen. Geldig zolang de voorraad strekt. Voor meer informatie bezoek uw Opel Verdeler en vraag naar de beschikbare stock.

opel.be milieu-informatie (KB 19/03/2004): opel.be.

Het verbruik en de CO2 uitstoot is bepaald volgens de World Harmonized Light Vehicle Test Procedure (WLTP) en de waarden werden ter vergelijking omgezet naar NEDC, volgens de normen R (EC) Nr. 715/2007, R (EU) Nr. 2017/1153 en R (EU) Nr. 2017/11.

CORSA 5,6-6,6 L/100 KM 128-150 G/KM ASTRA 5-DRS 4,1-6,6 L/100 KM 107-151 G/KM GRANDLAND X MOKKA X 4,8-7,7 L/100 KM 127-167 G/KM CROSSLAND X 4,0-5,7 L/100 KM 105-130 G/KM

4,0-5,8 L/100 KM 108-132 G/KM


hethet ei ei volgende aanvragen bereikten de redactie

Busuitstap Neos Zaterdag 25 mei 2019 LIER, STAD AAN DE NETE

Praktisch: vertrek om 7.45 u. stipt aan de parking in de Dekenijstraat Inschrijven: voor 15 mei met een mailtje naar neoslochristi@gmail.com of bel naar 0476 41 02 19.

Fietszoektocht Zeveneken

Vrij te rijden tot 19 juni EEN TOCHT VAN 20 KM met weet- zoek- en strikvragen Prijsuitrijking op 28 juni Praktisch: Start aan café DE KRING bij Martine, Zeveneken-Dorp 0497/23 72 43 Kosten: € 5 - Iedereen heeft prijs!

Zaterdag 4 mei

zondag 5 mei 2019 van 8 tot 12 u. Zondagsmarkt Zaffelare

Zaffelare

Welkom op de zondagsmarkt in Zaffelare, naast het gekende bloemenkraam van Landelijke Gilde Zaffelare. Iedereen welkom om te geven en te nemen. Geef nog mooi en bruikbaar kinderspeelgoed, kinderkledij (4 tot 22 jaar), materiaal voor de inrichting van een knusse snoezelhoek, ... voor de kinderen van MPI Hagewinde uit Lokeren. In ruil krijgt u van ons een tas hartverwarmende soep of koffie.

Meer info:

kvlvzaffelare@gmail.com - Martine Stevens 0499/332298 kvlv.be/sharefair

CULTUREEL BEZOEK AAN AXEL De Goossenaertskring Lochristi

Programma: • 14.30 u. museumbezoek Axel • 18 u. restaurantbezoek Zuiddorpe - aspergemenu 1. enkel bezoek aan het museum € 20/pp (inkom, koffie - Axels gebak en gids) 2. museum en restaurantbezoek Zuiddorpe “aspergemenu “ soep en asperges op zijn Vlaams - € 55/pp (drank n.i) bedrag te storten vóór donderdag 25 april op rekeningnummer BE34 7370 4196 6990 met vermelding: bezoek Axel en na(a)m(en). Indien gewenst, samenkomst en carpooling aan de kerk van Lochristi om 13h00. Voor info: Filip De Pillecyn via fdpillecijn@skynet.be - 0477 728961 mei 2019

65


1994 - 2019

Keukens Wandkasten Dressings Badkamers Burelen Tafels Dressoirs Interieurinrichting Winkelinrichting Reeds 25 jaar is echt maatwerk onze specialiteit. Waarbij wij er in slagen Uw ruimte optimaal en volgens Uw wensen te benutten.

Mike Interieur - Bedrijvenlaan 16 - 9080 Lochristi - Tel: 09 355 59 42 Gsm: 0495 50 96 99 - E-mail: info@mikeinterieur.be

UW BADKAMERRENOVATIE

VAN A

Bezoek onze showroom

origineel creatief aangenaam persoonlijk Sanitair

of maak een afspraak, in de showroom of bij u thuis

09 345 56 25

Verwarming

Openingsuren toonzaal :

HVAC Ventilatie

ma-vrij : 9u tot 12u - 13u tot 18u Donderdag open tot 20u VOLG ONS

tot Z MET VEPA

Tegels

zat : 9u tot 16u

VEPA BVBA • WACHTEBEKESTRAAT 115 - 9060 ZELZATE info@vepasanitair.be • www.vepasanitair.be


Erics rariteitenkabinet

rariteitenkabinet Nieuwsgierigheid is eigen aan de mens. Met gezonde nieuwsgierigheid is ook helemaal niets mis. In dit ‘Rariteitenkabinet’ willen we daarom een aantal vreemde voorwerpen in de schijnwerper plaatsen…

Een peer als karikatuur

“Deze man is dronken en heeft een serieuze peer op”, ging me bij het zien van deze rariteit door het hoofd. Ik had aanvankelijk geen idee waar de maker van deze bronzen creatie zijn inspiratie gehaald had. Enig speurwerk bracht me op het spoor van Honoré Daumier, een Franse kunstenaar en karikaturist uit de 19de eeuw, die van het grootste deel van de politieke figuren uit zijn tijd een passende karikatuur maakte en publiceerde. Hij nam iedereen, van hoog tot laag, met zijn getekende voorstellingen in het ootje of op de korrel. Waar kritiek niet geduld werd, werden spitsvondige symbolen uit de kast gehaald. Zo waagde Daumier het om in 1831 de Franse Koning Louis Philippe in de krant ‘La Caricature’ (een vroege voorloper van ‘Charlie Hebdo’) voor te stellen als een peer. Nu is het gevoel voor humor bij de Fransen niet altijd even goed ontwikkeld, in het bijzonder wanneer één van hen het onderwerp ervan is. Als je dan weet dat het Franse woord voor peer – ‘poire’ – in de volkstaal staat voor ‘sul ’ of ‘sukkel’, kan je je voorstellen dat deze satirische voorstelling van de koning niet in alle kringen onder luid applaus onthaald werd. Zo kwam onze vriend Honoré Daumier in nauwe schoentjes te zitten, werd beschuldigd van ‘majesteitsschennis’ en belandde daardoor zes maanden achter tralies. Hoe dan ook bezorgde de spotprent met de ‘Louis-Philippe-peer‘ Honoré Daumier grote bekendheid. Deze geschiedenis indachtig, mogen we aannemen dat het oeuvre van Honoré Daumier de maker van dit bronzen kunstwerkje niet onbekend was en dat hij er tevens een grote bewonderaar van was.

door Eric De Wilde

mei 2019

67


Shrek, The Musical

Vrijdag 24, zaterdag 25 en zondag 26 mei Muziekschool Lochristi blaast dertig kaarsjes uit! Dat wordt gevierd met 4 opvoeringen van de musical Shrek in de schouwburg van NTGent. Bezieler Simon Neyt is muzikaal deel van het artistiek team dat de jongeren begeleidt en dat verder bestaat uit regisseur Dirk Crommelinck, muzikaal leider Jeroen Keymeulen en choreograaf Debbie Crommelinck. In nummer9080 laten we de hoofdrolspelers aan het woord:

68

mei 2019


Lo actua Tekst: Dirk Crommelinck Foto’s: Daina De Saedeleer

Lore

Hoi, Ik ben 17 jaar en ik speel in de musical een dubbelrol: Pinokkio en Fio-

na als tiener.

Ik zit al sinds mijn 5de op de muziekschool, dus ik ben er voor een deeltje opgegroeid. 5 jaar geleden deed ik ook mee met Footloose (25 jaar Muziekschool). Ik vond het zo een leuke ervaring dat ik deze keer zeker opnieuw wou meedoen. Ik hou heel erg van musical en ik wil op dat vlak veel bijleren. Het is heel leerrijk om te kijken naar de andere acteurs en te zien hoe zij hun rol spelen. De tips die regisseur Dirk meegeeft zijn ook fijn om op te volgen. Pinokkio is een leuke rol omdat het eigenlijk een mega dramaqueen is. In het dagelijkse leven kan ik dat ook zijn, dus kan ik me goed inleven in mijn rol. Dé uitdaging bij Pinokkio is dat ik moet praten met een speciaal stemmetj e. In het begin was het moeilijk om dat juist te doen zonder pijn aan mijn keel, maar ondertussen heb ik dat wel onder de knie. De repetities verlopen heel vlot. Het is leuk dat het een geheel begint te worden, we nu echt het hele verhaal beginnen zien. Af en toe zijn Dirk en Debbie, de choreografe, wel streng, maar dat vind ik heel goed, want alleen zo kunnen we ervoor zorgen dat het een topmusical wordt!

Lotte

Ik ben 21 jaar en studeer revalidatiewetenschappen/kinesitherapie (UGent). Sinds ik 8 ben volg ik musicallessen bij Eventteam vzw. Daar speelde ik al in een tiental musicals mee. Meestal was Ik deel van het dansensemble, een grote rol heb ik nooit echt gespeeld. Omdat ik graag eens iets anders wou, deed ik auditie voor de musical Shrek. De Muziekschool kende ik doordat ik een aantal jaar zang- en pianoles heb gevolgd en er nu nog steeds deel uitmaak van het koor. Ik ging rustig naar de 1ste auditie, ik wou gewoon meedoen: welke rol maakte me niet zoveel uit. In augustus volgde dan een 2de auditie. Ik twijfelde want de shows liggen heel dicht bij de examens. Na wat geregel en wat overtuiging van verschillende mensen besliste ik toch deel te nemen. Zonder stress, zeker als ik was dat ik geen grote rol zou krijgen. Toen ik hoorde dat ik de rol van Fiona mocht spelen was ik erg verbaasd, dat had ik totaal niet zien aankomen. Eens de verbazing en de shock weg, voelde ik me blij en vereerd dat de artistieke ploeg mij goed genoeg vond voor die rol. Fiona is een heel toffe, maar moeilijke rol: sinds haar 7de zit ze opgesloten in een toren en alles wat ze weet over hoe ze moet omgaan met bijv. haar redder, haalt ze uit haar sprookjesboeken. Dat zorgt voor grappige scènes met Shrek omdat hij totaal het tegenovergestelde is. De repetities verlopen goed en zijn gewoon leuk, we zijn een grote vriendengroep en iedereen steunt elkaar heel hard. Omdat ik nu vaker in een klein groepje met regisseur Dirk mag werken, leer ik heel veel bij. Hoe verder de repetities vorderen hoe meer ik besef hoeveel ik gemeen heb met Fiona. Ik ben heel blij dat ik de kans krijg om deze rol te spelen en samen met de hele cast gaan we er 4 spetterende shows van maken! mei 2019

69


Zaterdag 1 juni Tent aan Bosbar Lobos Boskapellaan Lochristi

Gratis inkom

21u30

Soul Brothers Coverband met opzwepende powermix van party, plezier en véél muziek! Afterparty met de Blom Brothers 18u00-20u30

Streetfood Festival

wereldse keuken uit het vuistje

Meer informatie op

www.vzwlobos.be

Welkom bij

Carrosserie Eeckhout

Philippe Eeckhout, Tom Poppe en Inge Bracke,

Herstelling alle merken *

v

Sinds 1968

*

Laat je wagen herstellen bij Carosserie Eeckhout en maak kans op een reis ter waarde van 750 EUR

Autoschade herstellen

=Eeckhout bellen

Bel ons: 09/228 46 85

of stuur ons een e-mail info@carrosserie-eeckhout.be

Een geluk bij een ongeluk Prijswinnaar voorjaar 2019

Eén iemand die de afgelopen maanden een ongeluk(je) had en zijn wagen bij Carrosserie Eeckhout liet herstellen, heeft met een reischeque van 750 euro EXTRA VEEL GELUK. Tom Poppe uit Drongen is de 10de winnaar en mocht uit

handen van Philippe Eeckhout een cheque ontvangen. Op deze manier wil Carrosserie Eeckhout zich rechtstreeks, in Lochristi en omgeving, profileren als de carrosseriehersteller van uw voertuig. Deze wedstrijd wordt 2 x per jaar georganiseerd.

stijlvol de wereld rond


Shrek, The Musical

Vrijdag 24, zaterdag 25 en zondag 26 mei

Wienke

Ik ben 16 jaar en volg het 5de jaar Moderne Talen-Wetenschappen op het Sint-Janscollege. In mijn vrije tijd ben ik graag bezig met muziek: Ik speel drum, piano, ukelele en gitaar. Samen met mijn papa heb ik een bandje ‘Semper Pie’ waar ik af en toe mee optreed. Mijn andere hobby’s: paardrijden, tekenen en schilderen. Dit jaar kwam daar de musical Shrek bij, waar ik echt geen spijt van heb. Ik nam eigenlijk aan de auditie deel omdat een vriendin ook zou meedoen. Het leek mij leuk om eens wat anders te doen. Ik speel de rol van Ezel, waar ik stiekem wel op hoopte, maar ik had nooit gedacht dat ik die effectief zou krijgen. Als mensen horen dat ik de rol van Ezel speel, lachen ze natuurlijk. Maar die rol spelen valt zeker niet te onderschatten. Het moeilijkste vind ik alles uitvergroten en op alle kleine dingen reageren, zoals een hyperactieve ezel zou doen. De repetities vind ik superleuk. Er hangt een gezellige sfeer bij iedereen die meedoet. Gelukkig kom ik goed overeen met mijn tegenspeler Roubèn. Dat geeft ook extra zelfvertrouwen: op het toneel staan met iemand die je vertrouwt. Ik kijk nu al uit naar de voorstellingen want als het zo verder gaat, dan worden de optredens een knaller!

Obe

Ik ben 17 jaar en woon in Lochristi. Musical is voor mij meer dan een passie! Uiteraard meldde ik me dus aan voor de auditie van de muziekschool waar ik al 14 jaar leerling ben. Ik neem de rol van Heer Farquaad op mij. Hij is de kinderachtige slechterik van dit verhaal. Shrek, the musical is een hedendaags sprookje met een serieuze hoek af. De moeilijkheid is om het verhaal en de zo bekende personages, realistisch maar op hun eigen gekke manier, over te brengen. Ik denk wel dat de musicalversie veel meer achtergrond biedt over elk personage, zelfs de grootste Shrek-kenner zal verbaasd zijn. Naast de humor waar deze voorstelling vol van zit, geeft het verhaal ook nog een onderliggende boodschap mee: we mogen mensen niet beoordelen voor we ze ook echt kennen, we mogen niet afgaan op hun uiterlijk. Dit verhaal toont ons dat iedereen wel eens een “freak” is, maar dat we daar trots op mogen zijn! Shrek, de musical is dé perfecte feel-good musical voor alle leeftijden!

mei 2019

71



Lo actua

Roubèn

Ik ben 16 jaar en volg het vijfde jaar Latijn-Wiskunde op het Sint-Lievenscollege. Mijn hobby’s zijn basketbal, musical, toneel en piano, al heb ik die eerste twee een jaartje stopgezet om me volledig te kunnen focussen op de musical. In die musical herken je me als Shrek, een grote groene vent die door iedereen wordt gevreesd. Dat bevalt hem wel, denkt hij, tot het tegendeel bewezen wordt. Ik zit al heel lang op de muziekschool en deed vijf jaar geleden al mee aan Footloose, ook geregisseerd door Dirk. Toen ik vorig jaar april hoorde over de audities, heb ik me onmiddellijk ingeschreven. Na de eerste auditie ging ik door naar de tweede en laatste ronde. Oorspronkelijk hoopte ik om Ezel te mogen spelen – ik zag mezelf absoluut niet als hoofdrol– maar ik werd Shrek. Ik ben enorm blij met deze rol en word super gesteund door ezel Wienke. We zijn een fantastisch duo op de vloer, maar ook daarbuiten. Ik ben zeer gelukkig tijdens de repetities en leef van de ene repetitie naar de andere. We hebben een topcast met heel leuke mensen en de coaches voor drama, dans en zang zijn uitstekend en zeer fijn om mee samen te werken.

Shrek, The Musical

Vrijdag 24, zaterdag 25 en zondag 26 mei

mei 2019

73


Een project op een boerderij waar we vrouwen bepaalde recepten leerden maken

Chloé Deléhouzée (21)

op stage in het Afrikaanse Benin Chloé Deléhouzée (21) uit Lochristi studeert Voedings- en dieetkunde aan hogeschool Odisee (Technologiecampus Gent). Nog tot half juni verblijft Chloé voor haar stage in het Afrikaanse Benin. Samen met haar medestudent Lotte Buyle (20) uit Laarne ontfermt ze zich over ondervoede kinderen.

74

mei 2019


Interview

Kort even voorstellen, Chloë? Ikzelf ben 21 jaar, woon te Lochristi en studeer momenteel voedings- en dieetkunde te Gent (Odisee technologiecampus). Ik zit in mijn derde en dus ook laatste jaar. Normaal gezien studeer ik in juni af (fingers crossed ). In ons curriculum is het tweede semester volledig ingenomen door stage. We moeten 3 stageperiodes lopen waarvan 1 periode verplicht klinisch (ziekenhuis). We hebben ook de optie om 1 of twee periodes in het buitenland stage te lopen. Ik heb voor deze weg gekozen. Ik heb hierbij ook gekozen om mijn klinische stage in het buitenland te doen. Op dit moment loop ik stage (sinds midden maart) in het West-Afrikaanse Benin samen met Lotte Buyle een medestudente uit Laarne. We blijven hier nog tot midden juni (voor 2 periodes, elke periode telt 6 weken). Altijd interesse gehad voor het Afrikaanse continent? Afrika heeft me de afgelopen jaren vooral getriggerd om te reizen, vooral voor de prachtige natuur. Daarnaast kreeg ik een paar jaar geleden het idee om eens aan vrijwilligerswerk te doen, daarom niet per se in Afrika, maar wel in een ontwikkelingsland. In de opleiding voedings- en dieetkunde kom je vaak in aanraking met welvaartziektes zoals obesitas, diabetes, hart en vaatziektes,... Ondervoeding komt maar heel kort aan bod, vooral bij de ouderen. Waarom koos je voor Benin? Toen er een infosessie werd gehouden rond de stage in het buitenland sprak Benin me onmiddellijk aan wegens het project rond ondervoeding. Ik weet al sinds het eerste jaar dat ik geen stereotype diëtiste wil worden. Daarmee bedoel ik dat ik geen zelfstandige praktijk of één op één advies wil geven. Ik ben meer geïnteresseerd in onderzoek, educatie, projecten, studies,... Daarom juist sprak Benin me ook zo aan. Ondervoeding is zeker in Afrika een immens probleem, dat is niet op 3 maanden opgelost. Het leek me vooral interessant om de visie van de Beniners op

vlak van voeding te leren kennen, maar ook hun manier van screening en behandeling op ondervoeding. En het is belangrijk dat wij als Europeanen niet de les komen spellen, maar juist leren van de plaatselijke bevolking en hen bij het werk ondersteunen. Kloppen je eerste ervaringen met wat je verwachtingen waren? In Benin houd ik me met twee zaken bezig. Ten eerste werk ik op de Pediatrie in het Hopital Saint Jean de Dieu in Boko. Daar werken we op de afdeling malnutritie. We meten en wegen de ondervoede kinderen, houden de dossiers bij en volgen de evolutie op. Daarnaast werken we ook bij Hubi & Vinciane, een organisatie die zich vooral bezighoudt met educatie rond gezondheid en landbouw in Benin. Het ziekenhuis en de organisatie werken ook samen, dus bepaalde projecten worden doorgespeeld naar het ziekenhuis. Met hen voeren we ook dépistages uit (screening op ondervoeding). Dan gaan we naar een dorp en daar komen alle ouders met hun kinderen naartoe om hen te laten onderzoeken. Als het kind ondervoed blijkt, sturen we het door naar het ziekenhuis waar het dan behandeld kan worden. Kan je een concreet voorbeeld geven van wat jullie kunnen doen? Momenteel ben ik vooral bezig met educatie op lagere en secundaire scholen. Graag zouden Lotte en ik een soort poster, brochure opstellen om de verschillende voedingsgroepen te kunnen visualiseren. We merken dat er onvoldoende kennis is, zowel bij kinderen als volwassenen, omtrent bepaalde voedingsgroepen en voedingsmiddelen. Bijvoorbeeld, als er een voorbeeld van groente wordt gevraagd, antwoorden ze ‘poisson’. De poster zou al een goede stap in de richting zijn om hun kennis te vergroten. Een echte cultuurshock, vermoed ik? Toen ik vertelde aan vrienden en familie dat ik drie maanden in Afrika stage zou lopen, zei iedereen ‘Chloe, dat gaat echt een cultuurshock worden.’ Dus ik had me reeds voorbereid op het ergste. Ik had ook al ver-

Het Westen is enorm gericht op prestatie en alles kan niet snel genoeg gaan. In Benin is alles ‘a l’aise’ en ‘doucement’. Zoals ze zeggen ‘African time’. halen gehoord dat de elektriciteit soms 10 dagen uitviel, je geen water of bereik ging hebben... De eerste week was heel heftig voor zowel mezelf als Lotte. We werden de ochtend na aankomst onmiddellijk op een bus richting het ziekenhuis gezet. We hadden geen tijd gehad om eten of een simkaart te kopen. We kwamen dus aan in het ziekenhuis op maandag zonder eten of bereik. Ook in het ziekenhuis was er geen internet en het dichtste stadje waar we eten konden kopen was op 20 minuten rijden mei 2019

75


Ondervoede kinderen heb je wel gezien op tv, maar als je een kindje van 2 jaar ziet dat 3,9kg weegt, komt dat echt hard binnen

Op dépistage (screening) met een brommertje waar je enkel met kleingeld (muntjes van 100 of 200 frank) kon betalen. In de bank hadden we enkel briefjes van 10 000 frank gekregen, dus daar konden we niets mee doen. De eerste week was dus zeker niet zoals voorgesteld. Al leuke anekdotes meegemaakt? Zeker! Elk weekend spreken de Vlaamse studenten af op hotel om even bij te praten en uit te rusten van de heftige week. Toen we naar de markt gingen, moesten we geld afhalen. Even visueel voorstellen: dat is een soort wc-hok met een bankautmaat. Toen ik mijn geld aan het afhalen was, luidde er een enorme knal! Ieder van ons sprong een meter in de lucht en wist niet wat er gebeurde. Achteraf gezien bleek het een mango te zijn die op het dak was gevallen . Wat treft je het meeste in de cultuurschock? Het moment dat je effectief hier toekomt en het allemaal meemaakt. Dat is toch even slikken. Ondervoede kinderen heb je wel gezien op tv, maar als je een kindje van 2 jaar ziet dat 3,9kg weegt, komt dat echt hard binnen. Ook zie je continu de armoede en dat is zwaar. Vooral als je ziet dat een kind zo zwaar ondervoed is en de ouders de behandeling niet kunnen betalen. In een week tijd zijn er in het ziekenhuis drie kinderen gestorven aan ondervoeding en dan ga je heel hard nadenken over het luxeleventje dat we leiden in België. ‘s Avonds na de werkdag moeten we toch even bekomen. We kijken dan even naar een serie of zoeken de Belgische programma’s op om onze gedachten te verzetten. Zou je daar later willen werken? Benin heeft me wel een extra trigger gegeven om nog eens aan ontwikkelingshulp te doen, daarom niet per se terug in Benin. Er zijn nog meerdere problemen en projecten in andere (ontwikkelings)landen. Maar dat zie ik nog allemaal in de toekomst. Ik zou eerst graag mijn studies afwerken en ik zie wel welke mogelijkheden en kansen op me afkomen. Wat is je diepste overtuiging en drijfveer om zulke ervaring op te nemen? Een stage in een ontwikkelingsland is voor mij echt compleet buiten m’n comfortzone. Ik ben opgegroeid in een warm gezin, als enig kind, waar ik

76

mei 2019

nooit iets tekort kom. Kort samengevat, een echte huismus. Drie maanden weg van thuis in een land waar je voordien nog nooit van had gehoord, met een taal dat je niet super beheerst (Frans), was echt een hele uitdaging. Ik ben dan ook blij dat ik ze ben aangegaan. Daarnaast laat het je echt beseffen hoe goed je het hebt thuis terwijl je dat soms even kan vergeten als je het gewone leven leidt in België. Maar ook omdat ondervoeding maar kort aan bod komt in onze opleiding, sprak het me aan. Het is een wereldwijd probleem, niet enkel in Afrika. Maar als je dat zelf niet eens meemaakt of mee in contact komt, is het de ver-van-ons-bedshow. Ik vind het net interessant dat ik op mijn stage iets compleet nieuws leer in plaats van mijn gekende leerstof te herhalen in een patiëntenstudie rond bijvoorbeeld diabetes (waar op zich ook niets verkeerd mee is, dat is puur persoonlijk). Waar moet je het meeste aan wennen? Ik moest de eerste weken vooral wennen aan de immense hitte. Vanaf februari tot midden april is het hier gemiddeld 36-40 graden overdag. Daarnaast is het gebied waar wij ons bevinden heel droog. De zon brandt echt op je gezicht. ‘s Ochtends is het ongeveer 27 graden wat perfect is, maar vanaf 10 uur is het niet meer te houden van de warmte. Na een paar weken ben je dat al meer gewend natuurlijk. Daarnaast hebben ze hier andere eetgewoontes. Akkasa, wasa wasa en Igname zijn zo’n typische gerechten. Als het ons wordt aangeboden proeven we zeker en het ene gerecht is al beter dan het andere. Maar onze voorkeur gaat toch naar eigen gerechten die we klaarmaken. Wat natuurlijk wel veel lekkerder is als bij ons in België is het fruit. De ananassen, mango’s en bananen hebben hier veel meer smaak en kosten echt niets op de markt. Voor een ananas betaal je ongeveer 200 frank (omgerekend 30 cent). En de mango’s hangen gewoon in de boom voor ons verblijf. Vanaf eind april kunnen we deze plukken! Tot slot heb je de taal. Benin is gekoloniseerd door Frankrijk en dus is de hoofdtaal Frans. Maar heel weinig gezinnen spreken effectief Frans thuis. De kinderen leren Frans op school. Dat maakt het heel moeilijk voor ons. Indien we nutritioneel advies willen geven hebben we meerdere vertalers nodig. Elke regio heeft namelijk een eigen taal. In het zuiden spreken ze voornamelijk Fon, in de regio waar wij werken Bariba. Vergelijk het wat met onze accenten in België, met dat verschil dat we er geen woord van verstaan. Maar zolang de boodschap aankomt en de mensen begrijpen wat we willen zeggen, is het voor ons goed.


Interview

In het ziekenhuis zijn ze dikwijls met drie of vier kinderen tegelijk bezig en vergeten ze dan dat ze met het eerste kindje niet klaar waren.

Heb je voorbereidingen moeten treffen? Organisatorisch? Medisch? In onze opleiding is er een apart vak ontwikkeld voor de studenten die naar het buitenland op stage gaan, BEVOS (Buiten Europa: voorbereid op stage) genaamd. Hier konden we lezingen volgen omtrent het land of regio waar je stage ging lopen. Zo heb ik een lezing gevolgd over kolonisatie, eetculturen in afrika, genitale verminking,... Ook heb ik samen met Lotte Franse lessen gevolgd. Het is tenslotte al even geleden dat we Frans kregen in het secundair onderwijs. Tot slot zijn er heel wat vaccinaties nodig. Hiervoor zijn we naar het Instituut voor Tropische geneeskunde gegaan en kregen we het ene vaccin na de andere. En natuurlijk zijn de malariapillen een must. Vanaf midden april-begin mei begint het regenseizoen en zijn de muggen massaal aanwezig.

Zou je collega-studenten oproepen om ook voor zulke ervaringen te gaan? Ik zou zeker alle studenten aansporen om een stage in het buitenland te doen en dan zeker in een ontwikkelingsland. Het is misschien een akelige beslissing, ik heb ook echt getwijfeld of ik me kandidaat ging stellen, maar heb er geen spijt van gehad dat ik de sprong heb gewaagd. Het is een groot avontuur en een levenservaring. Het verandert je manier van denken en je staat stil bij je eigen leven, maar ook bij dat van anderen. Ik heb hier op een korte tijd zoveel dingen gezien en geleerd en daar ben ik zeer dankbaar voor. Echter denk ik wel nog af en toe ‘Chloe, wat doe jij hier?!’ Of ‘Nu verlang ik echt wel naar huis!’ Maar de ervaring neem je voor altijd mee. Benin is een prachtig, groen en vooral veilig land. Zeker de moeite dus om naar hier te komen! Mocht je kunnen wat zou je daar het eerste willen veranderen? Aan willen pakken? Het was voor mij enorm moeilijk om me aan te passen aan hun manier van werken. In België kennen we structuur en op organisatorisch vlak zijn we redelijk sterk. Maar dat is hier totaal niet. In het ziekenhuis zijn ze dikwijls met drie of vier kinderen tegelijk bezig

en vergeten ze dan dat ze met het eerste kindje niet klaar waren. Dossiers liggen op een enorme stapel en elke dag moeten we wel zoeken naar een bepaald dossier dat verloren is geraakt. Er is enorm veel werk in Benin rond ondervoeding maar er is nog zo’n lange weg af te leggen vooraleer het wat zal verbeteren vrees ik. Als ik dan echt iets als eerste zou moeten veranderen is het structuur. Maar het is natuurlijk moeilijk om dat als blanke te doen. We voelen wel wat frustratie toe naar de blanken omdat we in het verleden de Afrikaanse landen hebben gekoloniseerd. Ik ben hier vooral naartoe gekomen om te leren van de plaatselijke bevolking en op hun manier te helpen en bij te staan waar nodig. Ik wil geen indruk geven dat het in het Westen op een andere en dus ‘betere’ manier wordt aangepakt. Wat leer je zelf van de cultuur daar? Wat kunnen wij hier in het Westen van hen leren? Het Westen is enorm gericht op prestatie en alles kan niet snel genoeg gaan. In Benin is alles ‘a l’aise’ en ‘doucement’. Zoals ze zeggen ‘african time’. Hier krijgen ze ook al het werk gedaan, trager weliswaar, maar minstens even goed. Daar kunnen wij echt wel wat van leren. Hier genieten ze ook van de kleine dingen. Zo worden wij intens gelukkig als de elektriciteit terug aanspringt. Ik zal zeker moeten wennen als ik deze zomer terug mijn vakantiejob start, want dan zal het terug snel en hard werken zijn. Al vrienden gemaakt daar? Elk weekend spreken Lotte en ik af met andere Vlaamse studenten van andere hogescholen of campussen. Zo hebben we een studente rechtspraktijk uit Leuven leren kennen, een vroedvrouw uit Amsterdam, twee verpleegsters uit Brussel en nog drie andere diëtistes uit Leuven. Het is altijd wel heel gezellig. Ook is er een vrouw van Artsen zonder Vakantie uit Oostakker twee weken komen werken in het ziekenhuis. Daar hebben we uren mee gepraat. Naast onze blanke vrienden hebben we ook wel al Beninse mensen leren kennen. Na 5 minuten zijn we al de kleine zus of beste vriend . Iedereen is hier super spontaan. Kan je je beleving al samenvatten in één zin? Mijn stage in Benin is een levenservaring om nooit te vergeten en waar ik enorm dankbaar voor ben dat ik dit heb mogen ervaren. Dank en veel succes! Jullie bedankt voor de interesse!

kinderen hoe ze op Lotte (midden) en mezelf (rechts) op een school. Daar leerden we de van Hubi&Vinciane. Eric diëtist, de is foto ondervoeding moesten screenen. De man op de

mei 2019

77


Recht van

antwoord

Ik neem de toeter even over. Elk zijn toer

Napels zien en sterven Ik neem de toeter even over. Elk zijn toer

Napels zien en sterven, zo was het een beetje, op reis. Toch voor mijn allerliefste echtgenoot.

Het begon al bij de winkelaankopen vooraf voor onze doggysitters, een hele week lang. Dat mijn man zijn talent daarin nog in volle ontwikkeling is, konden jullie al eerder lezen. Maar nu slaagde hij erin bij thuiskomst ook nog zichzelf te verrassen. En hoe! Als je aan de kassa een ton producten betaalt, met als enige eigen aankopen, de laatste drie plakjes kaas, dan zou je dat toch aan het denken moeten zetten, niet? Niet Luc dus. Die betaalt dat zonder verpinken, en komt gezwind thuis, trots op zijn grote vracht. De consternatie komt er pas als hij de lading thuis weg wil leggen: ‘Tiens, heb ik ijscrème

klopte de kapitein hem al troostend op de schouder. In mijn ooghoek zag ik ook een pamper, meen ik. Misschien voor Luc, in plaats van zijn reddingsvest? In Napels zelf logeerden we aan het centrale Piazza Dante, naar het standbeeld van de grote Italiaanse dichter. Mijn ventje hoopt op reis nog altijd literair geïnspireerd te raken. Ik vind dat heel koddig. Zo blijven proberen. En iedere avond zag ik hem ook vol hunker naar de Vesuvius kijken, alsof de schijndood van de vulkaan ook de zijne was, klaar voor een ongeziene opstoot. ‘Zie je Katrien, zo zal het ooit zijn: ooit erupteer ik tot een ongezien niveau! Dan zal je eens wat zien!’ Ik aai hem dan troostend over zijn kruin, maar denk gelijk dat de eruptietjes van zijn Vesuviusje toch al jaren eerder in afname zijn. Maar sssht, niet zeggen, hé . Zijn ego kreeg helaas een deukje op reis. Ik kon er echt niets aan doen, maar het stond eigenlijk in de sterren geschreven. Napels is bijna

slot vast, aan Luc zijn kant. Dat was best grappig. Vooral die intense omhelzing die hij me gaf voor hij manlief ook buiten wou laten. De volgende dagen bleef manlief super alert en attent, en sprong en huppelde hij, om alle tifosi voor te zijn, sneller dan onze lokaal erg geprezen Dries Mertens dribbelen kan. Je kan er daar niet naast kijker, naast onze nationale voetbalheld daar; hij is er werkelijk alomtegenwoordig, in kleine figuurtjes en terracotta’s en reuzegrote foto’s. Maar ook niet meer thuis, want ik kocht een kleine Dries als sleutelhanger in de auto – vroem vroem! – en een heel mooie grote poster, met ontblote bast. Zoals Dante Luc inspireert, inspireert Dries mij. Of beter: ons allebei, want manlief is nu ook weer hevig gaan sporten en fitnessen. Alle dagen. Lopen, touwtjespringen, optrekken… noem maar op. Het lijkt hier wel een heuse gymzaal. En alle dagen, vraagt hij me nu steevast met

De chauffeur had dat gauw door, en klikte het kinderslot vast, aan Luc zijn kant. Dat was best grappig. Vooral die intense omhelzing die hij me gaf voor hij manlief ook buiten wou laten.

78

gekocht? Sorbet? Hé, en ook sushi voor 20 man? En zie: tien potten augurken. Waw! Zo raar.’ En zo nog een gros aan andere dingen. Om dan finaal af te sluiten: ‘Ach, iemand zal verward geweest zijn, zeker, en mijn kar hebben meegenomen? Tja, sommige mensen, hé, schat?’ Ik knik dan alleen nog maar. In een huwelijksboek van meer dan 30 jaar heb je alle kleine lettertjes wel gelezen. Meer dan eens. Bon, ik had een leuke gescheiden vlucht: ik vooraan en hij achteraan, hand in hand met een bereidwillige stewardess die zijn vliegangst weer weg moest knijpen. Ik denk dat er van hem een foto rondgaat op de luchthavens, want bij het instappen, mei 2019

Zuid-Italië, en dan weet je het wel: testosteron en geldingsdrang in combinatie met een sinds eeuwen gestileerde hoffelijkheid waar mannen prat op gaan. Taxichauffeurs die roepend en toeterend door de straten gieren, schelden op alles en nog wat, en ongegeneerd aanschuren tegen andere auto’s, maar die zich evenzeer haasten om de deur galant voor je open te doen, en je koffers voor je te dragen. Tenminste, als je een vrouw bent. Luc dacht daar bij de mooiste gebronzeerde Napolitanen natuurlijk weer het zijne van, en wou ze voor zijn, om indruk op mij te maken – weer schattig, hé –, maar de chauffeur had dat gauw door, en klikte het kinder-

ingehouden adem en bolle borstkas, wat ik van zijn kathedraal van een lichaam vind? ‘Mooi,’ stel ik hem dan luidop gerust. ‘Zoals de Notre Dame.’ Voilà, beste lezers, dat was het weer. Tot de volgende. Maar eerst nog Luc oprapen, want die is door zijn armen gegaan, zie ik hier, bij zijn zoveelste setje pompen. Misschien moet ik ook wel een inzamelingslijn openen? Voor zijn hanggebinte, kruisgewelf en skeletbouw? Ciao! Katrien.


De Volvo V90 Ervaar Zweedse perfectie In reclame is alles altijd perfect. Mensen met de perfecte auto in de perfecte omgeving. Op het dak prijkt de perfecte kajak. Perfect, want in de achtergrond wacht het perfecte meer. Wilt u de Volvo V90 testen in Zweden, in de perfecte omgeving voor deze perfecte break? Kijk niet langer naar deze advertentie. Duik erin. DOE MEE OP TESTDRIVETHECOMMERCIAL.BE

Tover jij een glimlach op het gezicht van onze klanten? ZIN OM TE SLEUTELEN A AN VOLVO-PERSONENWAGENS IN EEN VOLLEDIG VERNIEUWDE WERKPL A ATS? OM KL ANTEN TE HELPEN IN ONBERISPELIJK NEDERL ANDS, VIA E-MAIL EN EEN-OP-EEN-CONTACT? OM TE WERKEN IN EEN GEPASSIONEERD TEAM, IN EEN PRETTIG FAMILIEBEDRIJF? DAN BEN JIJ MISSCHIEN DE PERSOONLIJKE SERVICE TECHNICUS MET ERVARING DIE WIJ ZOEKEN. STUUR JE CV EN MOTIVATIEBRIEF NA AR LIESBETPOELMAN@CHARELS.BE

2,0 - 7,8 L/100 KM I 46 - 181 G CO2/KM (NEDC correlated) Milieu-informatie KB 19/03/2004: www.volvocars.be.

De Keulenaer NV Charels NV Van Kasteren VanCharels Kasteren BVBA Charels werft aan Vesten 90 Tweebruggenstraat 61 Bellestraat 46 Stwg. van Grembergen 17 www.garagecharels.be AUTOMOBIELBEDRIJF CHARELS 9120 BEVEREN WAAS 9160 LOKEREN 9100 SINT-NIKLAAS 9200 DENDERMONDE

Tweebruggenstraat 61 9160 Lokeren

Tweebruggenstraat 9160 -Telwww.garagecharels.be Tel 09 348 47 57 61 - Tel 03 780 Lokeren 58 74 052 25 01 46

Tel 03 775 77 27 info@garagedekeulenaer.be

info@charels.be

info@vankasteren.be

info@vankasteren.be


Slaap zoals je bent In lijn met jouw SLAAP-DNA ®

CLAUDINE, Ergosleep® slaper sinds 2017

GEERT, Ergosleep® slaper sinds 2017

Nu tot

3 t.e.m. 18 mei

€ 1.000 voordeel op Ergosleep® -bedcombinaties

Sleeplife® Gent-Oostakker Antwerpsestwg. 1124 T. 09 355 98 01 Aan afrit 3 van de R4, richting Zelzate Openingsuren: Di - Vr: 9u30 - 18u • Za: 10u - 18u Zo en Ma: gesloten • Open op afspraak

exclusief verkrijgbaar bij


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.