nummer9080-nr155

Colofon

Nummer9080 is een maandelijks informatieblad over, voor en door Lochristi. Verspreiding iedere maand - gratis op 10 600 ex. in alle brievenbussen van Groot-Lochristi

Administratie en contact

Fris watervoordevis - Oosteinde 25 9080 Lochristi - Tel: 09 3568 588 info@nummer9080.be - www.nummer9080.be

Voorstel rubrieken en teksten: l.vandevijver@skynet.be

Redactie

Concept & beelden: Mark Verbrugge Concept & teksten: Luc Van de Vijver Concept & reclame: Sofie Hesters

Werkten nog mee aan dit nummer

Sofie Hesters: Lootsche baton + Klavertje vier Filip Naudts: fotografie

Bert Vervaet: Lochristi en zijn herenhuizen

Eric De Wilde: Erics rariteitenkabinet

André Baert: Dialect

Marcus Bundervoet: Natuur in Lochristi

Daina De Saedeleer: Verborgen Parels

Kaat Baertsoen: Verborgen Parels

Martin Floré: Het oog van Martin

Contact reclame: Sofie Hesters, Fris watervoordevis tel: 09 3568 588 - info@nummer9080.be

Druk:

Drukkerij Graphius - Traktaatweg 8 - 9041 Gent

Verantwoordelijke uitgever: Mark Verbrugge - Zaffelaredorp 17 - 9080 Zaffelare

Cover: Lies Lambrecht en Astrid Delombaerde foto © Beatrice Cavalli

Volgende

Editoriaal

Beste lezer

Variatie troef in de interviews deze keer. Zie maar.

Onze Red Flame Elena Dhont bereidt zich voor op twee beslissende barragematchen, richting WK Australië en Nieuw-Zeeland. 6 en 11 oktober. Duimen maar!

Het nieuwe grote Lochristi (met Wachtebeke) is een nieuwe partij rijker. De wind waait uit het noorden, en we zijn meer dan benieuwd hoeveel beaufort het wordt… Burgervader van Wachtebeke, Rudy Van Cronenburg, houdt de anemometer in de hand.

Onze Lootse Lies Lambrecht tovert met collega’s dans, muziek en woord bij elkaar. Locatie? Het Gentse Geraard de Duivelsteen. Mis het niet, het wordt een mooi en fris totaalspektakel. Eerste weekend van oktober.

Het vierde interview brengt de pater familias van de familie Crommelinck voor de microfoon, papa Dirk. Samen met zijn vrouw en kinderen en partners, werd hij de winnaar van de recente familie-editie Cultuurlaureaat Lochristi 2022.

En het laatste interview opent de jacht, bij monde van jager en natuurliefhebber Dirk De Geest.

En natuurlijk, naast dit alles, onze nooit genoeg geprezen vertrouwde bijdragen van de

Familie Crommelinck

Cultuurlaureaat 2022

Ecologische kunst?

Het kan

Lootse Lies Lambrecht danst

Tijdelijk Teder

Dirk De Geest

Over de jager en natuurbeheer

Red Flame Elena Dhont

Richting WK?

Ridder Mark Rudolph van Ghent

In beeld

Nieuwe

Interview met Rudy Van Cronenburg

Lochristi

Kasteel Mullié in de Nerenhoek

onder de upe

De Wereld rondin 80 dagen

Koninklijke Harmonie Willen is Kunnen, Lochristi

Zaterdag 15 en zondag 16 oktober 2022.

De Harmonie speelt zijn herfstconcert dit jaar in het thema ‘De wereld rond in 80 dagen’, naar de bekende roman van Jules Verne. Phileas Fogg, een bemiddeld en volbloed Engelsman in 1872, houdt vooral van stiptheid en routine, meer dan van emoties. Toch laat hij zich in zijn gentlemen’s club verleiden tot een weddenschap: in 80 dagen de wereld rondreizen. Samen met zijn butler, de Fransman Passepartout, gaat hij op reis. Verschil lende bestemmingen worden aangedaan, van Lon den naar Bombay, naar Hongkong, naar Yokoha ma, naar San Franscisco, en terug naar Londen. En dit via trein, boot, paard, en zelfs olifant. Onderweg worden ze achterna gezeten door politie-inspec teur Fix.

Dirk Crommelinck vertelt u dit avontuurlijke verhaal en de harmonie, onder leiding van Tony Van De Voorde, brengt u in de juiste sfeer met prachtige bijpassende muziek. Mis het niet! Pak je koffers, en ga mee met ons op reis!

Activiteitsinfo

Waar: Cultuurzaal Uyttenhove, Zavel 5, Lochristi

Wanneer: zaterdag 15 oktober 2022 om 20 u. - Zondag 16 oktober 2022 om 15 u.

Prijs: € 15

Meer info op www.harmonielochristi.be

De Harmonie Willen is Kunnen is een vaste waarde in Lochristi, met een 60-tal jonge en minder jonge getalenteerde muzikan ten. Een inspirerende culturele avond, samen met vrienden en familie, daar staat de harmonie garant voor. De ‘Reis rond de wereld in 80 dagen’ biedt voor elk wat wils, voor jong en oud, voor zij die houden van een dol avontuur, tevens een mooi liefdesverhaal, en muziek uit ver schillende genres. De nieuwe cultuurzaal van Uyttenhove biedt hiervoor het perfecte decor.

Dit themaconcert stond al een hele tijd op de plan ning. Corona zorgde er echter voor dat repeteren niet evident, zelfs onmogelijk, was gedurende lange tijd. Heel blij zijn we dus dat de Harmonie dit concert eindelijk kan laten horen!

Voor Jan en alleman

Er slingerde wat liefde rond, bij ons thuis, niet dat wij niet zuinig waren, verre van, maar ze lag er gewoon, voor het rapen, hier en daar. Eigenlijk, ja best overal.

Als we de kasten stoften, de tuin harkten, of zelfs ’s avonds toen we voor de buis zaten, en het nieuwsanker van dienst een dode las. Of een oorlog. Of een traan. Dan nog.

Ze was er gewoon. Genoeg. En liepen wij het huis uit, dan plooide ze zich stiekem in de mouw van een jas, of de vouw van een broek. Of schommelde ze gezwind mee in onze haren.

En toen wij dan voorgoed afscheid namen, omdat afscheid nemen ook gewoon ooit komt, hoefden wij niets te vrezen. Ze stapte vanzelf met ons mee naar buiten. Gewoon. Te geef.

Voor Jan en alleman. lvdv

te koop Lokeren

Nieuwpoortstraat 51

te koop Eksaarde

Vraagprijs:

te koop Heusden

te koop Lokeren

Vraagprijs: 259.875 euro

Sint-Annaplas 1

Ruime gelijkvloerse woning met dubbele inpandige garage op resi dentiële en rustige locatie. Ruime en zonnige tuin.

Vraagprijs: 498.000 euro

Gratis schatting!

Vraagprijs: 450.000 euro

Vraagprijs: 495.000

te koop Oostakker

Groenstraat 115

Goed onderhouden ruime woning met 4 slaapkamers op topligging bestaande uit een woning (bouwjaar 1935, renovatie 1991) en een nieuwbouw (1999), zonnige tuin. Totale opp. 669m².

Nieuwpoortstraat 51

Tussen Lokeren en Lochristi vinden we deze 2 zeer interessante bouwgronden die bestemd zijn voor het bouwen van halfopen woningen.

Achteraan heeft u een fantastisch zicht op de velden.

Zeveneken-Dorp 38-44

- Residentie DouroDe zuid georiënteerde residen tie met 17 BEN appartementen met 1, 2 of 3 slaapkamers.

De prijzen starten al vanaf 264.622 euro voor een hoog afgewerkt 2 slaapkamer appartement met terras. Verschillende parkeerplaatsen/ garages beschikbaar.

Contacteerons!

Gratis schatting! Gratis schatting!

Contacteerons!

Dieter, Lieselot Katrien & Gunther

Goed gelegen gelijkvloer se woning met magazijn (100m²) en weiland op 8311m². Op een boogscheut van het Provinciaal domein Puyenbroeck Wachtebeke. Woning met heel veel potentieel. hoogwaardig

Tekst: Luc Van de Vijver

Cultuurlaureaat 2022

Familie Crommelinck

Meer dan verdiende winnaar

Bescheiden maar apetrots, zo staat ‘godfather’ en NTGent-medewerker Dirk Crommelinck ons glunderend te woord. Samen met zijn eega, Ann De Wit, hun kinderen en partners, werd hij de eerste familiecultuurlaureaat van Lochristi. Meer dan terecht, want de theater- en muzikale genen gie ren daar door het huis. Een lepeltje pap, een lepeltje toneel, een lepeltje yoghurt, een lepeltje muziek, een lepeltje… Zo werden peuters Debbie, Lien en Jelke daar groot. Of nog sprekender misschien: nog voor ze op de hardhouten lageschoolbanken zaten, zaten de dochtertjes te verstillen voor Shakespeare’s Othello, op Gentse roodfluwelen theaterstoelen. En met zichtbare graagte. Maar ook op de wiekende klapstoelen van papa’s ama teurgezelschap, de WAANzin.

Om met een klassieke vraag te beginnen: jullie hadden het verwacht?

Om klassiek te antwoorden: neen! (lacht). Natuurlijk, als je jezelf geen kans gaf, zou je niet meedoen, maar Lochristi is groot en er zijn veel waar dige kandidaten. Je neemt natuurlijk in overweging dat zo goed als je hele gezin cultureel bezig is, én de partners ook, dus dat dat naar aantal best wel oké zit. Om eerlijk te zijn, hoop je van uit die veelheid, dat netwerk, ergens wel op een laureaatschap, maar dan eerder de publieksprijs of zo. Groot was de verrassing, toen we de juryprijs kregen. Dat kwam wel binnen. Vooral ook omdat daar toch veel erkentelijk heid in zit.

De publieksprijs is gevoeliger aan de graad van activiteit op sociale media, bedoel je?

Ten dele wel, denk ik, en ook wij waren aanwezig op de sociale media. Maar daarmee wil ik geen afbreuk doen aan de winnaars van de publieksprijs. Ik ben heel blij dat wij het niet werden, want die dubbele titel had ik erover gevonden. Cultuur is zo breed, dat verschillende familiewinnaars wense lijk zijn. Bij deze dus aan de familie Vermeulen, een dikke proficiat. En de carrièreprijs ging naar het schildersen beeldhouwkoppel Willy Steyaert en Niky Martin, ook terecht. Maar eigenlijk draag ik iedereen die aan cultuur doet, een warm hart toe.

Neen, hoor. Alle verdienste gaat naar mijn vrouw. Je ziet haar daarom ook zo glunderen op alle verschenen persfoto’s (lacht). Alle lof voor haar. Zij heeft het vuur aan de lont gestoken, ons aan de oren getrokken van tijd tot tijd, en de hele familie in stelling gebracht. Zonder Ann hadden we niet deelgenomen, al kregen we kort daarop ook wel telefoon van Rudy Tollenaere, of we op de hoogte waren van de nieuwe formule dit jaar, voor de cultuurprijs. Maar nogmaals, Ann was bevlogen en heeft de hele campagne als ik dat groot woord mag gebruiken, gedragen. Mét resultaat, want de voorbije maanden werd ik op mijn werk, op NTGent, talloze keren over dit toch wel heel Lootse gebeuren aangesproken. Kun je nagaan hoe klein de wereld geworden is. Dingen gonzen meer dan ooit, blijkt wel.

En nu met de kers op de taart, jullie werden het ook. Van genomi neerde naar laureaat.

Zotjes hé. En eigenlijk is dat de oogst van drie generaties. Te beginnen met mijn pa, super bedrijvig in toneelgezelschappen, maar dus ook vaak uithuizig. En zo gingen mijn zussen en ik vaak de hort op, op zijn schoot in repetitieruimtes, achter in de coulissen, vooraan op de zitjes… top vonden wij het allemaal. En wat je thuis hebt gezien, geef je door, hé. Met succes blijkbaar. Want onze kinderen genoten er blijkbaar al evenzeer van, van

Junglebook tot Othello, van Peter Pan tot Dario Fo … En zo kwam toneel en zang in beeld, en is de cultuurmicrobe er definitief ingeslopen. Misschien niet als een bewuste doelstelling, maar organisch, via het doorgeven van wat we zelf leuk vinden, en bij ons is dat nu eenmaal toneelspelen en muziek. Zo simpel ging het. Geen groot plan of zo. Gewoon hart en ziel volgen. En creatief en expressief zijn. Bij anderen is dat via sport of reizen bv., bij ons is dat op de toneel- of muziekscène. En ze hebben er allemaal een ‘smeet’ van, onze gas ten, zoals ze dat hier zeggen.

Vertel eens.

Je bedoelt een rondje lopen, door mijn gezin?

Precies. Ok. Maar voor je het doet, nog dit: je hebt nog twee jaartjes te gaan, voor je pensioen? Zie je ertegen op?

Om eerlijk te zijn, neen. Corona heeft mij de ogen geopend, dat gewoon samen zijn met mijn vrouw, en af en toe met de aanlopende (klein)kinderen, veel vreugde en rust brengt. De hectiek van de westerse rush naar realisaties en naar dingen, gaat dan liggen, en maakt plaats voor de essentie van het leven. Want het kan vlug gaan. De vrij plotse dood van mijn zwager, heeft dat inzicht nog versterkt, amper rond de zeventig als hij was. Nauwelijks enkele jaartjes pensioen. Uiteraard, mijn toneelhobby zal ik blijven koes teren, want theater stroomt door mijn aderen, het zal nooit anders zijn. Sinds mijn dertiende zit ik al aan productie 157, dus dat tikt aardig aan, en toont hoe vol ik ervan ben. Maar dit gezegd zijnde: ik voel ook wel dat ik al heel veel heb gezegd, gespeeld, geschreven, geregisseerd, … In liefde samenzijn, met je dierbaren, komt steeds meer bewust in beeld nu. Mijn generatie staat ondertussen aan het einde van de rij, niet? Las ik ook niet dat je pa net gestorven is? Nu, dat bedoel ik. En ik merk dat mijn kinderen dat ook zo voelen: zonder grootouders komen wij, ouders, zelf aan de laatste levensfase. Het is niet anders. Maar begrijp me niet verkeerd: we willen nog bruisen en willen dat nog lang doen. Maar de waarheid gebiedt, van naast A, ook B te zeggen. En dat betekent: genie ten van ieder moment.

Als uitsmijter: jullie hele familie die een opvoering doet, hier in Lochristi? In de Lodejo? Uyttenhove?

Als de agenda’s het toe zouden staan… samen met mijn twee zussen en hun telgen (ook al cultuuradepten), moet een Shakespearetje in Lochristi zeker mogelijk zijn (lacht). We zeiden het al vaker.

Jij hebt je schouders eronder gezet, onder de kandidatuur?

Ik zet me op de eerste rij. Top!

Samen met mijn twee zussen en hun telgen (ook al cul-tuuradepten), moet een Shakespearetjein Lochristi zeker mogelijk zijn. We zeiden het al vaker.

En nu je rondje voorstelling. Van jou weet ik dat je germanist bent, gepokt en gemazeld in toneel, van NTGent je tweede thuis hebt gemaakt, met theater de WAANzin een creatief lab hebt gemaakt van dramaturg over speler tot pr-man. Een ‘dramatisch’ duiveltje-doet-al, mag ik je zo typeren? En nu: over naar familie.

Ok, hier gaan we dan echt.

Ann De Wit: Ann is mijn vrouw. Ze is germaniste, en geeft sinds jaar en dag les in het secundair. Ze is graag bezig met muziek, zong heel vaak in koortjes, en heeft uiteraard een grote liefde voor literatuur. Dusver gaf ze twee boekjes uit, en laatst stootte zij bij een ‘schattenjacht’ op zolder, in het ouderlijke huis, op communicatie van haar grootvader, ooit krijgsgevangen in Polen. Dat verwerkt ze nu in een boek. De theaterliefde heeft ze opgeraapt van mij, en ze stond vaak naast en op het podium, én eronder (lacht)… als souffleuse.

Debbie: is onze oudste dochter, en al veertien jaar actief als professionele actrice. Ze combineert de lief de voor professioneel en amateurtheater moeiteloos, omdat ze van beide ook echt houdt. Waar ik heel trots op ben, is de passie waarmee ze haar eigen theaterge zelschap op poten heeft gezet en daar enthousiast op in blijft zetten, ondanks nul subsidie – de sector hapt naar zuurstof, dat hoef ik je niet te vertellen. Daarnaast geeft ze ook workshops en doceert ze nu en dan over toneel, nog een microbe die ze van haar ouders heeft geërfd wellicht. Haar recente productie die gelanceerd werd op de Gentse Feesten vind ik echt beklijvend, en ze doet Amy Winehouse over wie het stuk gaat, alle eer aan. Debbie en ik regisseren elkaar soms, en dan zetten we het gepaste toneelpetje op, en dan kan het soms … kletteren. Maar als we het weer af doen, zijn we weer… goedgemutst, als vader-dochter. Dat pleziert me enorm.

Lien: onze middelste dochter, klinisch én bedrijfs psychologe, met ook een passie voor toneel, dans en muziek. Net zoals mama, grossiert zij in koortjes, al zoekt ze als alleenstaande mama met zoontje, naar de tijd… Het koor Furiosa, waarin ze meezingt, won vorig jaar op de World Choir Games twee keer goud, dus toch best wel een verdienstelijke hobby, vind ik. En top of the bill: nu drumt ze ook, op de muziekschool van Lochristi. Lekker rammen, een heerlijke uitlaatklep.

Jelke: onze jongste dochter zingt net als zus Lien bij Furiosa en is er voorzitter. Ze studeerde aan het RITCS in Brussel, speelde mee in amateurtoneel, o.a. samen met Debbie en mezelf, nam her en der de leiding over producties, en doet nu bij Studio 100 kindercoaching bij musicals.

Simon Wullens: schoonzoon, marketeer in de filmwereld, bij Lumière, de filmdistributeur van tal van Scandinavische thrillers. De verdeelfirma scoorde onlangs ook met kineast Lukas Dhont. Nog voor hij in de armen van dochter Debbie viel, kende ik Simon al van in het amateur toneel Gent. Je ziet: een kleine wereld.

Simon Neyt: in Lochristi geen onbekende naam, denk ik! Directeur van de lokale muziek school, en muzikaal zo getalenteerd dat het een voorrecht is hem op zijn instrumenten en met zijn koren bezig te horen en zien. En verder: samen met dochter Jelke, trotse ouder van kleinkind drie. Het is een open deur intrappen: maar opa en oma worden is nog het mooiste van al. Daar verbleekt zelfs een cultuurlaureaatschap bij. (lacht)

Familie Crommelinck

Meer dan verdiende winnaar

Ecologische kunst?Het kan!II

LAND ART OF NATUURKUNST

maakt een verbinding tussen natuur en kunst. Ecologische kunst waar de natuur de bron is van inspiratie en tegelijk ook het materiaal levert en de locatie waar het kunst werk ontstaat.

Er vindt een interactie plaats met de omgeving; blaren, stenen, keien, takken, vruchten, bloemen, klei, aarde, mos, varen, hout, eikels, dennenappels, eikels, kastanjes, gras, en nog zoveel meer vormen het materiaal.

Word zelf een kunstenaar op ZONDAG 9 oktober, aan de glazen box, Bastelare 1, Punt B van de Tweede lus van de expo kunst achter glas te Zeveneken. Alle bezoekers en kunstenaars van deze editie worden hierbij uitgenodigd.

De mooiste werken zullen in de glazen box te bezichtigen zijn op zondag 9 oktober. Er geldt 1 beperking, er mag niets meege bracht worden uit het atelier thuis om gebruikt te worden in jouw kunstwerk.

Puur natuur en jouw verbeelding als bindmiddel.

Nummer 9080 beloont de drie mooiste werken met een prijs. Eeuwige Lootse roem door een artikel in het magazine een van de komende maanden.

Lochristi draagt ecologie in het hart!

door Markus

Beeld:

Topact: Tijdelijk Teder

Lies Lambrecht (22) bekwaamde zich aan het prestigieuze SEAD (Salzburg Experimental Academy of Dance) tot professionele danseres, pendelt nu tussen haar Lootse roots in de Dekenijstraat en het Italiaanse Bologna, waar haar striptekenende vriend woont, en verkent ondertussen de wereld van de eigen projecten én de weg naar een vast dansgezelschap. Een hele boterham dus. Tijdelijk Teder is nu haar eerste Belgische duodansproject. Het is een multidiscipli naire kunstperformance van een uur, waarin lichaam, woord en geluid in hun grootste diversiteit en kwetsbaarheid een beklijvende dialoog aangaan. Tijdelijk Teder, is zowel de naam van het collectief als de titel van de eerste samenwerking. In deze eerste voorstelling creëert Wim Pelgrims de geluidsomgeving, en zingt Annelies Van Hijfte opera-aria’s. Deze opvoering wordt een overweldigende en veelzijdige ervaring dus.

Lootse Lies Lambrecht danst met Astrid Delombaerde

Lies Lambrecht 22 jaar Dekenijstraat 41 C, 9080 Lochristi 2017-2021, SEAD -Salzburg Experimental Academy of Dance 2021, Hata Yoga Teacher Training Certification RYT 200 2021-2022, Art Factory International Staakwoorden Reggae liefhebber, muziekliefhebber, verbindend/warmhartig, foodlover, natuur, zonnekind, gepassioneerd, spontaan, intuïtief, feestganger, dichter, avontuurlijk, beweeglijk, leergierig

Jullie zijn gehuisvest in het Gentse Ge raard de Duivelsteen? Wat een locatie. Zeg wel. De eigenaars van dit typerend stukje Gents patrimonium besloten dit pand een ei genzinnige vitaliteit te geven, en zijn daarbij op zoek gegaan naar wat in Gent nog ont brak. Zo kwamen ze uit op het idee om in dat historische kasteel uitgerekend de jeugd een kans te geven, t.t.z. jongeren (16 tot 30 jaar) die artistiek of ondernemend willen/kunnen bijdragen, al dan niet met hun organisatie, en daartoe een ruimte en een forum zoeken. Dit hartverwarmende aanbod vond gehoor bij een gedreven groep Gentenaars die hun kans grepen en ‘BROEI’ oprichtten, een doe- en denkplek voor de nieuwe generatie. Op die manier werd het oude Geraard de Duivelsteen dus een broeiplaats voor jonge ondernemers of ondernemers die met jongeren werken. Dit jaar, van mei 2022 tot en met oktober, zette dit pand voor de derde maal zijn poorten open voor jongeren tussen 16 en 30 jaar. Volgend jaar gaan de deuren evenwel een poos dicht, want er komen renovatiewerken aan om alle muziek-, foto-, dansstudio’s … noem maar op, te optimaliseren. Ik ben dus wat blij dat ik geselecteerd werd om dit jaar te partici peren. Ik was niet weinig verrast toen ik het vernam. Ten tijde van de ‘open call’, de werving van gegadigde artiesten, zeg maar, zat ik immers in Italië, voor een dansspecia

Improvisatie is één van de grootste vereisten in SEAD en is helemaal mijn ding. Uiteraard werd ik ook heel erg technisch geschoold, en werden me allerlei knepen van het vak aan geleerd, maar in mijn ziel ben ik vrijgevochten en een en al improvisatie. Natuurlijk binnen een handvaten biedende structuur zoals het leven zelf is, is het niet? Ons leven heeft een zeker patroon – eetmomenten, een job, vas te relaties, familie… – maar daarbinnen kan het hier en nu telkens weer totaal vrij beleefd worden. Zo voel ik het althans en zo wil ik het ook. En zo hebben we ook onze voorstelling opgevat.

Vertel.

We zijn deze opvoering uit beginnen werken, begin deze maand. Daarmee gaven we ons exact een maand de tijd om ze performance klaar te maken. Dat wil zeggen: om geijkte stukjes tekst, dans en muziek structureel op te nemen in de voorstelling, maar met daar binnen telkens ruimte voor improvisatie. We willen immers het moment en de plaats cap teren in de opvoering, het hier en nu in dans, muziek en woord vertalen.

Jullie duiken in al die kunstvormen te gelijk?

De kruisbestuiving van al die kunstexpres sies brengt o.i. een grote meerwaarde. As trid en ik zorgen voor de choreografie en de dans, en Wim Pelgrims, een ‘BROEI’-genoot hier, zorgt voor de mu zikale omlijsting, samen met operazan geres Annelies Van Hijfte.

En de teksten?

lisatiejaar, maar ik waagde vanuit het verre zuiden toch mijn kans en bleek er warempel bij te zijn. In Bologna leerde ik de Izegemse Astrid Delombaerde kennen en we zagen een kans om samen te werken.

Zij is ook danseres? Jazeker, maar met een heel ander parcours dan het mijne. Ik volgde immers een professi onele dansopleiding in Salzburg, terwijl Astrid eerst bachelor Sociaal Werk had gedaan, en zich pas later via dans- en improvisatieop leidingen, tot een heel passionele danseres heeft ontwikkeld.

Een improviserende soulmate, matcht dat wel met jou? Jij die hedendaagse dans leerde aan een gerenommeerde dansschool?

Die nemen allerlei vormen aan: stuk jes proza, gedichten, bedenkingen, beschouwingen, … ook daar focus sen Astrid en ik op. In het hart daar van staat telkens kwetsbaarheid, ons grondthema. De mens als mens, als je mij begrijpt, met al zijn mogelijkheden, maar ook met al zijn tekorten… We willen mensen raken en iets fundamenteel mense lijks met hen delen. Iets teweegbrengen bij de toeschouwer.

Een gevoel van schoonheid? Mensen aan het denken zetten? Zelfreflectie?

Ho… ik zou eerder zeggen: een gevoel van opluchting. Iets in de zin van: wij allen hier op deze planeet, wij, mensen, zijn allemaal even waardig, even mooi, maar ook even kwets baar; hebben allemaal onze portie tederheid nodig. Kortom: we zijn allemaal mens. Als we dat mee kunnen geven, die mildheid, dat in zicht… noem het wat je wilt… zullen we heel tevreden zijn. Al zijn er slechts 25 mensen per avond, net genoeg om uit de kosten te zijn, of pakken meer, daar gaat het ons niet om. Wel over wat we bij de aanwezigen teweegbren

Ons leven heeft een zeker patroon – eetmomenten, een job, vaste relaties, familie… – maar daarbinnen kan het hier en nu telkens weer totaal vrij beleefd worden.

Uiteraard werd ik ook heel erg technisch geschoold, en werden me allerlei knepen van het vak aangeleerd, maar in mijn ziel ben ik vrijgevochten en een en al improvisatie.

gen. Daar en dan, op de benedenverdieping van het Geraard de Duivelsteen. Ontroering, opluchting.

Jullie financieren dit zelf?

We worden in beperkte mate gesubsidieerd, via het project Alles Kan. Maar dat is puur re cuperatie voor gemaakte kosten. Als artiest is dat wel vaker zo, maar dat beperkend prin cipe sluit niet aan bij onze visie. Artiesten werken had voor hun geld, net zoals iedereen anders. Jam mer dus, dat ze vrijwillig, of voor een appel en een ei moeten werken. Uiteraard dromen we ervan met deze productie een kleine tournee te kunnen doen, dat zou echt zalig zijn. En er op die manier ook wat artistieke verloning aan over te houden. Want het is intens, hoor. Een maand lang alle dagen aan een productie werken, en het beste geven van jezelf. Brainstormen, ideeën lanceren, bijstellen, afstemmen met de anderen… Het laat je niet los. We kijken dan ook reikhalzend uit naar de première, op 1 oktober. De voorstelling neigt nu naar een vol uur, maar wees gerust, na afloop kan je in het belendende zaaltje ook iets drinken, en zelf staan we borg voor een lekkere cava, voor wie dat wenst.

Je kan daarin niet hemelsbreed verschillen, daar heb je gelijk in. We zijn hier allemaal erg wereldbetrokken, rond klimaat bv, en gelijkwaardigheid, en rond engage ment, … Onze voorstelling Tijdelijk Teder heeft op dat

punt een dubbele bodem: Teder voor de noodzakelijke mildheid, wij doen tenslotte allemaal erg ons best, niet? Maar Teder gaat natuurlijk ook over onze lichaamstaal tijdens de voorstelling, het samengaan met de muziek, de woorden die ronddwarrelen en verrijken… en Tij delijk, staat voor het spontane en momentane van de avond, voor het plotse, voor het moment zelf, maar ook voor de existentiële tijdelijkheid van de dingen… Daarnaast, zijn er uiteraard persoonlijke accenten en nuances. We waarderen bv. allemaal de noodzakelijke vaardigheid en techniek, maar geven daarnaast toch altijd weer voorrang aan het persoonlijk expressieve van elkeen, dit telt voor elk lid van het TT-team. We geven hun de vrijheid en komen hen tegemoet onder weg. Vandaar ook de improvisatie. Het is mooi hoe bv. de achtergrond van Astrid, vanuit sociaal werk, zich matcht met mijn artistieke vooropleiding, en met mijn opvattingen over hedendaags dansen. En hoe de experimentele muziek met temple bowls, een kleine tamtam, thaigongs, ice bells en een frame drum… zich versmelt met de dans en omgekeerd, kortom, hoe ieders persoonlijkheid de andere uitdaagt, meeneemt, bijstelt, … Het hele gebeuren is heel organisch en daar houden we van. Hopelijk het publiek ook. Iedereen is dus van harte uitgenodigd, op 1 en 2 oktober, aan de mocratische prijzen: voor wie ouder is dan 30, bedraagt de inkom 15, wie jonger is, betaalt slechts 9 euro. En wie een kansentarief en Uitpas heeft, slechts drie euro.

Je mag ons verwachten. Top!

Zo’n gezamenlijke productie vraagt waarschijn lijk om een gedeelde kunst- en wereldvisie?

Wij allen hier op deze planeet, wij, mensen, zijn allemaal evenwaardig, even mooi, maar ook even kwetsbaar; hebben allemaal onze portie tederheid nodig.

foto © Diamonto Hadjizacharia

Bezoek onze ver fraaide winkel

De Lootse baton

We geven onze Lootsche estafettestok door aan een ‘groepsmens’. De gekozen loper bepaalt wie overneemt. (sh)

L

Ik ben Fien, Beerveldenaar sinds 1995. Sinds kort verhuisde ik van de mooie Brandstraat naar de Haanhoutstraat. Daar heb ik samen met mijn ouders en mijn partner Sam een grondig renovatieprojectje afgerond.

Verder ben ik een trots lid van Team Blue en werk ik hoog in de wolken in de KBC toren. Naast het werk zoek ik graag mijn creatieve kant op en hou ik me bezig met WILD, een eigen zaak waarbij ik allerlei boeketten en opdrachten met droogbloemen maak. De appel valt hier niet ver van de boom als bloemistendochter.

De resterende tijd spendeer ik vooral met mijn gezin en het zoontje van mijn vriend, Matisse. We zijn allemaal bezige bijtjes en kunnen sinds kort ook de handen uit de mouwen steken in de nieuwe schuur van mijn zus en haar vriend Wietse, Atelier 2.

Ik geef de baton graag door aan een van mijn jeugdvriendinnen, Liselot De Wulf. Zij heeft een prachtige babyzaak samen met haar zus waar we binnenkort in Lochristi een kijkje zullen kunnen gaan nemen.

Bedankt aan Fien om de baton door te geven!

1Hi, ik ben Liselot, 27 jaar en woon met mijn verloofde Guillaume in Lochristi. Samen met zijn vader Sven runt hij viswinkel C-Food op de Antwerpse Steenweg, en zo ben ik van Gent in Lochristi terechtge komen.

Samenwerken met familie is een van onze bindende factoren, want re cent startte ik met mijn zus Jolien zelf een zaak op. Wat begon als een idee tijdens de wekelijkse familieaperitief op donderdag, eindigde in de oprichting van onze babyspeciaalzaak Jo + Liz. We hebben momenteel een showroom in Gent waar we ons vooral toeleggen op het samen stellen van geboortelijsten, maar met onze nakende verhuis naar Dorp Oost 156 in Lochristi, nemen we er ook een fysieke winkel bij waar we het volledige geboorteconcept – lijst, kaartjes en geschenkjes –zullen aanbieden. We kijken er enorm naar uit om iedereen snel te verwelkomen!

Naast de winkel ben ik graag creatief bezig met keramiek. Elke woens dagavond volg ik samen met vriendinnen les in een studio in Zelzate. Super ontspannend om zo de week te breken!

Graag geef ik de baton door aan Charlotte. Via gemeenschappelijke vrienden kwam ze terecht in onze babyspeciaalzaak om een cadeautje te shoppen. We raakten aan de praat, en ik kwam te weten dat ze net samen met haar vriend een huis kocht in Lochristi. Dit lijkt mij dan ook het ideale moment om haar te introduceren!

Liselot De Wulf

27 jaar I Lochristi Samenwerken met familie is bindende factor

Super bedankt aan Maxime om de baton door te geven!

Fien Impens

27 jaar I Beervelde

Is bezig met WILD

Hallo,

Ik ben Charlotte Van Roy, achtentwintig jaar en sinds augustus dit jaar inwo ner van Lochristi. Mijn vriend, Miguel en ik, waren op zoek naar een woning met ‘persoonlijkheid’ en ‘karakter’ en vonden deze in de gezellige wijk te Magerakkerlaan. Een architecturale seventies woning die we nu met be perkte ingrepen eigen aan het maken zijn.

Mijn interesse in architectuur en design loopt door in mijn beroep als vast goedmakelaar bij Immodôme (www.immodome.be). Een kantoor dat zich richt op architecturale, historische en esthetische panden. Het is fijn om mensen te leren kennen, verhalen achter mooie gevels te horen en hen te helpen bij een belangrijk kruispunt in hun leven.

We kijken enorm uit naar de toekomst en popelen om de gemeente Lochristi te ontdekken.

Ik geef graag mijn plaats door aan Joëlle Ongena, een inspirerend en super enthousiast persoon met veel capaciteiten.

Bedankt Charlotte om de baton door te geven aan mij

Ik ben Joëlle Ongena, 34 jaar en sinds kort wonende in Lochristi. Ik ben oorspronkelijk van Evergem maar samen met mijn vriend uitge weken naar Gent, Merelbeke om dan toch uiteindelijk hier in Lochristi te stranden.

Mijn vriend Michiel heeft hier al jaren samen met zijn broer Tom een Trai teur en Delicatessen zaak, Mangetout in het dorp en dus was de stap om naar hier te verhuizen niet meer zo groot. We kennen hier ondertussen heel wat zaken, veel van onze vrienden wonen hier en samen met onze dochter Bonnie (2,5 j) en onze hond Prince wonen we hier ondertussen nu al bijna 2 jaar.

Ikzelf ben een bezige bij. Als afgestudeerde leerkracht, maar met de weinige zekerheid in de job, sloeg ik al snel een andere weg in, in mijn leven. Sinds enkele jaren ben ik, naast mijn job in een Modeagentuur te Antwerpen, actief bezig met Dans, Sport en Personal Training.

Zelf probeer ik ook wekelijks wel 2/3 x te sporten. Het geeft me steeds de nodige energie om de week door te komen. Daarnaast gaan we graag eten met vrienden of slijten we onze zondag al eens graag met de kindjes erbij bij vrienden thuis met een lekker stukje taart of een goeie pannenkoek.

Ik geef graag mijn baton door aan Sofie De Baere.

Joëlle Ongena

34 jaar I Lochristi Sportieve bezige bij

Charlotte Van Roy 28 jaar I Lochristi Interesse in architectuur en design

De jacht is weer open

Dirk De Geest, jager en natuurliefhebber

Vooreerst, Dirk: waar haalt een bloemistenzoon de liefde voor de jacht?

De link is vlug gelegd: bij de natuur. Aandacht voor groen, via vaders kant, en aandacht voor het jagen zelf, via mama’s kant. Daar zijn er al generaties lang jagers, en ik denk dat het op een of andere manier toch met de genen meegegeven wordt. Dus in het kort: ik zie mezelf zowel als natuurliefhebber alsook als jager. 35 jaar doe ik dit nu al, en ik mag zeggen dat wij vijven die het jacht Wapenaert beheren, dat met hart en ziel doen. Het is niet zomaar wat in het wilde weg rondschieten, verre van. 80 % van wat we doen gaat naar heel andere activiteiten. Jagen is dan wellicht de kers op de taart, maar de spreekwoordelijke taart bakken we zelf ook.

Je bedoelt dat jullie het jachtgebied ook zelf aanleggen en onderhouden?

Precies. De oorsprong van ons natuurpark – want dat is het echt wel geworden – ligt bij H. Van Acker, een gedreven Lokerse ondernemer en goede vriend met eveneens een groot jagershart, die beetje bij beetje met de aankoop van gronden begon, langs de Lokerse Moervaart. Het betrof zompige gronden, moerassige velden, waar de boeren niet in geïnteresseerd waren. Je kon er geen landbouw op bedrijven, zo simpel was het. Het gebied groeide aan tot een groot domein, vele hectaren groot. Stilaan werd ook duidelijk dat het domein potentieel had, zowel naar groene invulling als naar mogelijk jachtgebied. Er werden een paar duizend inheemse bomen en struiken aangeplant, weiden en wildakkers

aangelegd, houtkanten, bosjes, grachten geruimd … enfin, microdi versiteit werd er troef. De komst van klein en groot wild was navenant.

Dat typeert een goed jachtgebied: biodiversiteit?

Dat is toch mijn en onze overtuiging. En vergis je niet: zo’n divers domein creëren, vraagt veel energie. Uren en uren. Het hele jaar door. Je moet de seizoenen opvolgen, maaien en zaaien, fauna en flora opvolgen, aan waterbeheer doen, nachtelijke controles doen… noem maar op. Het resultaat mag er echt wel zijn, vind ik, en ik huiver niet om het eigenlijk een heus natuurreservaat te noemen, met zoveel zorg gaan we ermee om. Het jagen zelf maakt nog geen vijfde uit van wat we allemaal doen. Dus ook daarover heerst er nog vaak een misverstand.

Mensen hebben een verkeerd beeld van de jacht?

Dat gebeurt wel vaker, ja. Maar ook daar zijn we proactief in. Af en toe nemen we een onervaren ‘drijver’ mee, iemand die het wild opjaagt, om hem zo kennis te laten maken met wat jagen écht is. We zijn standaard met ons vijven, als jagers, en dan zijn er nog vijf stouwers ook. Met af en toe dus een ‘bleu’, een onervaren iemand die er gewoon kennis wil mee maken. En die ziet dan hoe consciëntieus wij met dierbeheer omgaan. Hoeveel en wanneer we bejagen. Want dat becijferen we, letterlijk. Door tellingen te doen, via nachtcamera’s, en door zelf nachtelijk bepaalde soorten te gaan tellen. Zodat we een goed idee hebben van het aantal hazen, konijnen, eenden, fazanten… Al die soorten worden opgevolgd door ons, geteld, en op basis daarvan wordt dan beslist hoeveel en wat

Het is niet zomaar wat in het wilde weg rondschieten, verre van. 80 % van wat we doen gaat naar heel andere activiteiten.

Enkele hectaren langs de Moervaart, van het Daknamse Palinghuis, tot aan het Keysershof in Eksaarde, daar heeft de Lootse Dirk De Geest uit de Bosdreef met enkele Lokerse collega’s een jacht. En wie denkt dat jagen, gewoon een beetje rondknallen is met een geweer, is eraan voor de moeite. Een jacht houden betekent immers zoveel meer: zorg dragen voor fauna en flora, voor groenbeheer en dierbehoud. Jawel, beste lezer, u leest het goed: dierbehoud. Jagen is zoveel meer dan je denkt.

we zullen bejagen. En de nieuwe geno digden zijn dan altijd blij verrast hoe streng en secuur we daarin zijn.

Is dat niet gevaarlijk, mensen mee nemen die het metier niet kennen? Veiligheid gaat voor en boven alles. Telkens weer. Alle afspraken worden eindeloos herhaald. Drank is uit den boze uiteraard tijdens het jagen. En hout vasthouden, onze groep had nog nooit iets voor. Behalve deze ene leuke anekdote. Ooit ging er eens ene Marc mee, en een aangeschoten eend viel fladderend zijn kant op. We maanden hem aan ze te pakken, maar hij vond er niets beter op dan met zijn drijfstok te zwaaien. Helaas verloor hij prompt zijn evenwicht, en dook diep de gracht in, zijn hoofd eerst. Uiteraard takelden we hem er ogenblikkelijk uit, maar de arme man zag geen steek meer voor zijn ogen, want zijn dure bril stak in de modder. ’s Avonds laat hebben we de blinkende bril dan toch nog gevonden,

Meer dan 25 jaar ervaring. We specialiseren ons in de fabricatie van keukens, badkamers, wandkasten en algemene meubelinrichtingen op maat. Zowel strakke moderne interieurs als landelijke stijlen worden met zorg gemaakt en geplaatst.

Onze eigen ontwerpafdeling werkt alles uit en brengt elk idee van droom tot werkelijkheid.

Alle meubelonderdelen worden voor 100% in eigen atelier vervaardigd waardoor wij volledig op maat en volgens de wensen van de klant kunnen werken.

helemaal intact. Sindsdien noemen we hem Marc Den Duiker (lacht).

Wat maakt volgens jou eigenlijk dat iemand een goed jager is?

Voor mij is dat iemand die zoveel mogelijk inzet op biodiversiteit. Prachtige bloemen, aangroeiende dierensoorten, vele insecten… zijn het resultaat van zijn inzet. Een jager is ook iemand die niet te beroerd is om daar veel vrije tijd in te steken en er veel moeite voor te doen. Dat loont dus in natuurbehoud, in verrij kende fauna en flora, en op termijn ook in een jacht in balans waarin gezond wild loopt. En dat wild kan in beperkte mate – met afgespro ken quota – bejaagd worden en via de kortst denkbare keten op je bord belanden. Uiteraard eten wij vlees, maar dat doen heel veel mensen, en wij weten uiteraard perfect waar het vandaan komt, en hoe gezond het is. En ja, de smaak is heerlijk. Het betreft klein wild zoals hazen, konijnen, eenden en fazanten. En groot wild, zoals reeën.

Het hele jaar door?

Stellig niet. Alles heeft zijn periode. Heel erg afgemeten, en ook dat in het licht van dierbehoud. Reebok kan je bejagen van 1 mei tot 15 sep tember, vanaf de leeftijd van ongeveer een jaar spreekt men van reebok

bij mannelijk reewild. En vooraf moet je ze geteld hebben, via wildcamera’s dus, of live, en het aantal gemeld hebben aan Natuur en Bos. Vanaf Nieuwjaar kan je dan de kleine reeën en de reegeiten in het vizier brengen. Fazanten kan je schieten vanaf 15 oktober tot Nieuwjaar, wat de hennen betreft, voor de hanen geldt een maand langer. Zo heeft alles zijn periode, begrijp je? Verder zijn we heel punctueel in het opvolgen van tenden sen. Konijnen bijvoorbeeld hebben nu algemeen erg te lijden hier, door myxomatose en een leverziekte. Die sparen we dus. Veel grondwild heeft het ook knap lastig door de nieuwe landbouwcultuur. Verre van dat ik een steen werp naar onze boeren. Zij moeten steeds groter denken, dat is de tijd. Maar je begrijpt dat dieren die op de grond of in de grond broeden, bij zo intens oogsten, nog weinig kans maken. Dit lot is volgens mij de patrijs beschoren, en als we niet oppassen de fazant ook. En verder zien we op onze camera’s ook steeds meer vossen. We bejagen hen beperkt, maar het is echt wel broodnodig. Anders blijft er geen wild pluimvee meer over. Voeg daarbij het groeiend aantal predatoren toe: kraaien, eksters, gaaien, buizerds, sperwers, en slechtvalken … maar ook hermelijnen, bunzin gen, marters, wezels, eekhoorns, egels, ratten en binnenkort ook nog wasberen, … en je begrijpt dat bepaalde soorten nauwelijks nog kans maken. Ze schuilen dan allemaal in een of ander geïsoleerd bos, waar ze

En verder zien we op onze camera’s ook steeds meer vossen. We bejagen hen beperkt, maar het is echt wel broodnodig. Anders blijft er geen wild pluimvee meer over.

GRATIS SCHATTING I VERKOOP I VERHUUR

Zoek je een eerlijke en betrouwbare makelaar in de regio Oost-Vlaanderen? Dan ben je bij ons op het juiste adres.

Wij combineren enerzijds een jarenlange ervaring in de financiële en vastgoedsector, en anderzijds in de vastgoedstyling.

Wij nemen doorheen het verkoopproces, van dag één tot het ver lijden van de notariële akte, uw zorgen en bijhorende stress over.

GRATIS SCHATTING BEGELEIDING

AANDACHT vanaf november dit jaar vóór wordt een verplicht!

Contacteer ons snel voor een GRATIS waardebepaling van uw pand en wij verkopen het nog vóór 23/11/22. (Dan hoeft u geen attest voor te leggen en kan u kosten vermijden).

VASTGOEDSTYLING we kleden uw leegstaand pand aan met echte meubelen.

GETUIGENISSEN lees enkele getuigenissen van kopers en verkopers, huurders en verhuurders op onze website.

dan ook weer makkelijk ten prooi vallen aan andere predatoren. Vandaar dat we bewust kleine bosjes aanplanten, met kleine velden, kleine struikzones… alles heel divers. Zo maken ze meer overlevingskans.

Bij jullie dus geen vetgemest en uitgezet wild, dat dan makkelijk neer geschoten wordt?

Verre van! integendeel. Laakbare praktijken, vind ik dat, en wie dat doet, mag zich geen jager noemen. Dan kan je even goed een stok in de lucht smijten en daarop schieten of kleiduifschieten. Dat is totaal zinloos en voor mijn part zelfs misdadig. Dat is geen jacht, he! Je hebt al begrepen dat wij dat helemaal anders zien. Alles in harmonie met de natuur, een natuur waar we zelf toe bijdragen via consequent natuur- en dierbehoud. En nog iets waar we heel streng in zijn: de aantallen die mogen beschoten worden. Daar gaan we nooit over. We houden dat strikt bij. En wij niet alleen. Als je een reebok schiet moet je die labelen in de linkerpoot en in de onderkaak en ter controle opsturen, zodat de leeftijd en het opgegeven aantal kan gecontroleerd worden.

Jagen en natuurbehoud gaan hand in hand. Kan ik dat besluiten?

Zo mag je het helemaal samenvatten, inderdaad!

Zicht (en beloning na het lange wachten) vanop de hoogzit

Nog iets waar we heel streng in zijn: de aantallen die mogen beschoten worden. Daar gaan we nooit over.

Red Flame Elena Dhont

Binnenkort spelen onze Red Flames twee ultieme barragemat chen tegen Portugal en IJsland (na winst in de eerste match). Onze Zaffelaarse Red Flame Elena Dhont kan niet wachten. Want we gaan naar het WK in Australië en NieuwZeeland, ze is er zeker van. Kijk, dat noemen wij nu eens gezonde ambitie en Lootse flair. En geef toe, het talent in ons damesvoetbal is ook meer dan aanwezig. Geen gemaar dus: laat ons allen als één vrouw achter onze nationale ploeg gaan staan, en achter een van de technisch vaardig ste van de speel sters: onze lokale Elena Dhont.

6 en 11 oktober: twee beslissende matchen voor deelname WK!

Tekst: Luc

Elena, het kan verkeren, zei Bredero. Van een gebroken knieschijf in 2020 tot een meer dan geslaagd EK in 2022, en nu mogelijk zelfs het WK in 2023, bij onze tegenvoeters. Ik zal het nooit vergeten, november 2020. Onze thuismatch met Twente tegen PSV. Ik haal uit met mijn linkerbeen voor een hard schot, en om een onbegrijpelijke reden, knalt tegelijkertijd mijn rechter knieschijf in twee. Mijn steunbeen zal in de verkeerde hoek hebben gestaan, zeker? Verder dan die verklaring zijn we niet geraakt. Het werd een serieuze calvarieweg om te herstellen. De revalidatie die voorspeld werd op een half tot drie kwart jaar, bleek maar liefst anderhalf jaar te duren.

Nooit gedacht: dit red ik nooit, ik hang mijn schoenen aan de haak?

Om eerlijk te zijn: even wel, zowat halfweg het parcours. Er was een niet te verklaren pijn ontstaan, die maar niet over wou gaan. Tot onze nationale ploeg met een prp-therapie op de proppen kwam: bloed tappen, de bloed plaatsjes isoleren, en die rechtstreeks in de ontstoken pees inspuiten. Het bleek een kantelmoment. Van toen af aan ging het echt beter: de weg naar uiteindelijk herstel lag definitief open. Op een schaal van nul tot tien: hoeveel pijn heb je geleden bij de kine?

Toch een zeven, zelfs een acht. Sowieso de grootste pijn tot nu, in mijn leven. Ook mentaal: elke dag de pijngrens verleggen. Geen kattenpis. Niet versagen dus, iedere dag weer. Maar je bent voetbalster en het is enige wat je wil en waar je je hele leven hebt op afgestemd. En ik ben een doorbijter. Dus ik wou me niet geven. Doordoen en erin geloven. En met de medische teams steeds paraat, zowel van Twente als van de Red Flames, bleef ik er vertrouwen in hebben. De arts had mij overigens van bij aanvang gezegd, dat het ooit weer hele maal goed zou komen. Aan die woorden heb ik me de hele tijd opgetrokken.

En dan wordt het 2022, voorjaar. Na de beloften, mag je weer in de eerste ploeg, en word je zelfs opgeroepen voor de Red Flames, voor het EK. Over nog een kantelpunt gesproken!

Ongelooflijk, hé! Ik zat al bij de Red Flames voor mijn uitval, en zoals ik je al vertelde, zijn ze me nooit uit het oog verloren. Maar toch was ik niet weinig verbaasd dat ik voor het EK geselecteerd werd, en er ook vaak mee mocht

spelen. Mijn herstelparcours was nog niet helemaal afgerond, en dat voelde ik soms letterlijk aan den lijve. Het was echt welkom om zoveel vertrouwen te mogen genieten. Het sterkt me in mijn geloof in de toekomst. Want ik voorspel dat we met de Red Fla mes nog mooie tijden tegemoet gaan.

Jullie zijn een spreekwoordelijke klasse hoger geraakt.

Het EK heeft getoond dat we best wel ons vrouwtje kunnen staan. De wereldtop is wat hoog gegrepen misschien, maar vlak daaronder kunnen we veel ploegen aan. Daarom dat ik er ook alle vertrouwen in heb dat we de play-offs tegen Portugal en IJsland kunnen winnen. Als we die kaap ronden, zijn we de finitief op weg naar de andere kant van de wereld. En wat daar dan gebeurt, zien we wel weer. Eerst zes en elf oktober dus.

Van het kleine Zaffelare, over Gent, naar Twente. Waar gaat je voetbalreis eindigen? Heb je nog een droomcompetitie? Zeker wel: de Engelse. Wat zou ik daar graag spelen!

Maak eens een statement: waar en wanneer zien we je over het kanaal spelen?

Waar ik voor ga? Voor dit: over twee jaar speel ik in de Engelse competitie, bij voorkeur bij Manchester City. Twente speelde de laatste jaren al een paar keer kampioen, dus dat betekent toch al iets? Bovendien laat ik me ook professioneel begeleiden door een manager, daarzon der gaat dat op dit niveau niet meer. En je hebt gelijk: soms sta ik er ook van te kij ken, van het Windgat tot in Twente. Maar tegelijk: ik wik en weeg en beredeneer mijn stappen. Twente was een heel be wuste keuze. Op ongeveer drie uur rijden van thuis. Dat schenkt mij een zekere rust, en maakt heen en weer rijden perfect mogelijk. Ook voor mama, die mijn trouwste supporter is. Steek ik het kanaal over, dan wordt dat een ander verhaal. Maar ik ben er stilaan klaar voor. En durf mijn droom nu ook uit te spreken.

Over twee jaar speel ik in de Engelse competitie, bij voorkeur bij Manchester City.

Terecht: met jouw techniek kan je hoge ogen gooien. Jouw grootste troef?

Op techniek heb ik altijd heel erg ingezet, van jongs af aan. En op aan vallen. Liefst rechts vooraan. Bij mijn invalbeurt tegen Zweden op het EK voelde ik weer alles draaien zoals vroeger, en dat was heel aangenaam. Een opsteker. Al moet ik eerlijkheidshalve toch nog kanttekenen dat bij schieten met links, ik af en toe nog aarzel, en dan toch maar kies voor rechts. Maar we zijn op goede weg, en dat stemt me heel erg tevreden. Want het is zwaar geweest, en het werd tijd dat het einde van de tunnel in zicht kwam. En zover sta ik nu wel, denk ik. Weer in het daglicht.

Jullie schreven met de Red Flames op het EK voetbal geschiedenis. Heel veel getalenteerde speelster samen, en duidelijk één team. Jullie lijken een stel vriendinnen?

We stellen het allemaal heel goed met elkaar, en gunnen elkaar alle suc ces. Natuurlijk, er kunnen er maar elf spelen, en op training gaan we tot het uiterste om er zelf bij te zijn. Maar dit gezegd zijnde, wat de trainer

beslist, gebeurt, en we staan als één team achter die beslissing, op het veld en op de bank.

Heb je als Red Flame goede raad voor onze lokale aanstormende vrouwelijke voetbaljeugd?

Zeker. Geniet ervan! Van iedere match die je speelt. Wat ik heb voorge had, heeft me nog meer ge sterkt in de overtuiging ieder moment, iedere speelkans, vast te grijpen en er het aller beste van te maken. Het kan zo gedaan zijn, zie je wel. En verder, als het lot je dan toch eens treft met een blessure of een breuk: niet dralen. Jezelf moed inspreken, je oppak ken, revalideren en er weer voor gaan. Voetbal is zo leuk, dat je dan je pijngrens echt wel kan verleggen. Maar fingers crossed, en niet te veel aan denken: je amuseren, en plezier maken, daar gaat het om!

Alle succes bij de barragematchen. We duimen voor jullie. Komt goed!

Al moet ik eerlijkheidshalve toch nog kanttekenen dat bij schieten met links, ik af en toe nog aarzel, en dan toch maar kies voor rechts.

MarkSchreyen

Robrecht van Ghent is een fictieve naam. Soms zeggen ze ‘Meneer de Graaf’ of geven ze hem een naam uit een populair jeugdfeuilleton...

en dan antwoordt hij dat dat verre familie is.

Was in zijn schooltijd al geïnteresseerd in de Middeleeuwen. De doorslag om ridder ‘te spelen’ kwam toen hij op pensioen ging, 11 jaar geleden, na een bezoek aan Stirling Castle in Schotland. Bezoekers werden daar opgevangen en begeleid door een ridder. Hij heeft toen zelf initiatief ge nomen om hetzelfde te doen, en via Historische Huizen Gent werkt hij nu als vrijwilliger in het Gravensteen.

Is een geboren en getogen Gentenaar en woont nu al 34 jaar in de Smalle Heirweg. Is als fiere Lochristinaar al 10 jaar De Ridder van het Gravensteen

De stoffen kledij werd voor een groot deel door zijn vrouw Marleen gemaakt, maar ze volgt hem niet altijd 100%. Zijis meer voor de Noord-Amerikaan se indianencultuur en - gebruiken.

Duizenden foto’s zijn er al gemaakt door toeristen van over de ganse wereld. Misschien hangt hij nu ergens in een Zuid-Amerikaanse living in een kadertje te blinken. Vele buitenlandse cameraploegen zijn al gepasseerd! (maar nog niet de vrt )

Altijd grappig en voor zijn eigen plezier: in de gebouwen op een troon of bank stokstijf gaan zitten = levend standbeeld spelen. En dan plots bewegen. Sommigen springen een meter omhoog van ‘t verschieten.

Ridder Robrecht van Ghent

zinvol volzin

Het was nooit genoeg, maar altijd teveel

Zinvol: Enkele jaren geleden verwerkte de zanger van De Mens, Frank Vander linden, zijn breuk met Kat Steppe, zijn vrouw en mama van zijn kinderen, in een soloplaat: Nachtwerk. Het werd een heel sober album, met niet veel meer dan Franks stem en een gitaar of enig ander instrument. Verwerking van een scheiding, het is niet simpel. En in het openingsnummer ‘Ik dacht aan een vrouw’, zie je de betekenis van wat liefde voor iemand betekenen kan: ‘Ik dacht aan de kou die ze wegnam bij mij’. Liefde brengt warmte, het gevoel van thuiskomen. Maar wat brengt dan de scheiding? ‘Ik dacht aan de kou die ze teruggaf aan mij’. ‘Verdriet is de prijs die we betalen voor liefde.’ Dixit wijlen Queen Elizabeth II.

Volzin: Het was nooit genoeg, maar altijd teveel. Contradictie in zeven woorden. Hoe kan liefde nooit genoeg zijn en toch altijd te veel? Omdat we allemaal nood hebben aan verbinding, én aan au tonomie, aan de ander zijn nabijheid, én aan de eigen vrijheid. En soms zingt en klettert dat, soms danst en strompelt het. En dus is het … nooit genoeg… en altijd te veel. Maar zo zijn wij, mensen. En in die aanvaarding zit het… altijd genoeg en nooit te veel.

Uit ‘Ik dacht aan een vrouw’ van Frank Vander linden

foto © door J U N E -

Tijdens een power-point presentatie komt u alles te weten over onze activi teiten

OPTREDEN

VAN LOOTSE

U krijgt een “samenspel” van personen die in hun vrije tijd graag bezig zijn met woord en muziek. Er wordt u een programma voorgeschoteld rond het thema “Boeren” met passende liedjes en teksten. Een uurtje ontspanning artiesten van bij ons de voorstelling bieden wij u graag een hapje en een drankje aan

kalender oktober

Wekelijkse activiteiten

Hatha yogalessen

met Dini van Hoecke in TaKketiele huis, Rechtstraat 26 di. 19.30-21 u. & wo. 09.30-11 u. Meer info: www.ayur-asana.be

Vrijdag 30/09 t/m zondag 2/10

Feestweekend KLJ Beervelde

Waar: Jeugdterrein Kloosterstraat

Vrijdag 30/09 IQuiz: Eerste vraag om 19.30 u. – max. 4 personen €16/ploeg Zaterdag 1/10 Lekker op de Trekker: Vanaf 21.30 u. - VVK €7 – online verkrijg baar – fuif met fantastische dj’s Zondag 2/10 Hespenfestijn: Vanaf 11.30 u. – met in de namiddag kinderanimatie en streekbierenbar – kinderen €12 – Volwas senen €18 – kaarten via 04 96 34 73 93 Info & inschr.: www.kljbeervelde.beinfo@kljbeervelde.be

Nog tot woensdag 5/10 Expo Lo-art

‘Cultuur verbindt mensen’

Met installatiekunst – schilderkunst – te kenkunst – keramiek – terracotta – batikart – videokunst – enz…

Waar: Lodejo in LochristiBloemschikken met droogbloemen woensdag 05/10/2022 om 19 uur 't Fazantenhof Bosdreef 5c Lochristi. Er is keuze uit 7 verschillende creaties.

Zaterdag 7 oktober - 19.30 u.

Lezing over de Gentse haven

Organisatie: FERM Lochristi

Waar: ‘t Fazantenhof Bosdreef 5c

Inschr.: 0472/79 74 96 of praet.brugge man@skynet.be

Woensdag 5 oktober - 19 u. Bloemschikken met droogbloemen

De prijs wordt bepaald door de keuze van het stuk Graag vóór 20/09 nummer keuze door geven aan: femmalochristi@gmail com Deelnameprijs 5 Euro

Er is keuze uit 7 verschillende creaties.

Betalen via overschrijving op rekeningnr: BE88 8508 1815 0841 Na betaling pas definitief ingeschreven

Organisatie: femma Lochristi

Waar: ‘t Fazantenhof - Bosdreef 5c Contact: femmalochristi@gmail.com

Zelf mee te brengen: Eventueel lijmpistool, schaar, snoeischaar, plastiek om tafel te beschermen vod

Zaterdag 1 oktober

Workshop ‘Ik word cartoonist’ door Lise Vanlerberghe voor kinderen van de lagere school. Zij leert de kinderen stap voor stap hoe je grappige dieren en knotsgekke figuren kunt tekenen.

Waar: Lodejo, Dorp-Oost 1

Wanneer: twee workshops > van 10 tot 12 u. en van 14 tot 16 u. Organisatie: Cultuursmakers Lochristi Info & inschr.: www.cultuursmakers.be/ lochristi/activiteiten - 09 346 94 20 of lochristi@cultuursmakers.be

Vrijdag 6 oktober - 14 u.

Voorstelling jaarprogramma

Volledig programma zie advertentie links

Organisatie: Neos Lochristi

Waar: zaal Uyttenhove, Zavel 5 Inschr.: neoslochristi@gmail.com of 0476 41 02 19

Vrijdag 7 t/m zondag 9/10

Molens Kermis

Waar: Feesttent I Oude Veldstraat - Zaf felare

Vrijdag 7/10:

18 u. After Work Party

22 u. Optreden Dinner@nine - DJ Cranx gratis toegang I VIP Tafel: € 60/4 pers

Zaterdag 8/10:

19.30 u. Eetfestijn - Raf Coppens & 9080fuif; Volw. € 23 I Kind € 13 I Kind -6J. gratis Zondag 9/10:

MTB-tocht 30 - 60 km start tss 11 & 12 u. Wandelsneukeltocht: start tussen 11 & 12 u.; Volw. € 15 I Kind € 7 I inschr. tot 4/10 • 13 u. Kinderanimatie: clown, pannenkoe ken,...

17 u. Prijsuitreiking fietszoektocht

Info & inschr.: 0495 30 81 83 - info@ wijkmolens.be - www.wijkmolens.be

oktober

kalender

Vrijdag 7 t/m maandag 10/10

KAPELLEKENS KERMIS

Waar: feesttent hoek Braamstraat / Kapelleken

Info: info@kapelleken.be Volledige programma: www.kapelleken.be

Zaterdag 8 oktober

Op verkenning in het Waasland Bezoek aan de abdij Roosenberg/wandeling in Waasmunster en gegidste rondleiding in de tentoonstelling ‘Print & Paint’ in het Kasteel d’Ursel in Hingene. Afspraak: vertrek om 8 u. met de autocar parking Dekenijstraat Organisatie: Cultuursmakers Lochristi Info & inschr.: www.cultuursmakers.be/ lochristi/activiteiten - 09 346 94 20 of lochristi@cultuursmakers.be

Woensdag 12 oktober - 14 u. Bezoek van Pierke!

Poppentheater Pedrolino speelt voor ons een nieuw stuk.

Waar: Lodejo - Dorp Oost 1

Inschrijven: lochristi.gezinsbond.be Inkom: € 4 lid Gezinsbond; € 6 niet-lid Organisatie: Gezinsbond Lochristi

Zaterdag 8 oktober

Wintervonken

Een reeks van luisterconcerten. Met optreden van George Dylan (08/10). Volgende optredens: Eva de Barro (12/11), Arrow ( 14/01/2023) en D’enHugo (11/02/2023). De opbrengst van deze editie gaat naar kinderkankerfonds Koester.

Waar: Sfeervelde, Beervelde

Inkom: € 10 per optreden of € 35 voor de volledige reeks. Te betalen aan de kassa.

Contact: wintervonken@vzw-reinaert.be

Zaterdag 8 oktober - 20 u.

Quiz - GBS Lochristi leuke, toegankelijke quiz met nadruk op ge varieerde weetjes, plezier en gezelligheid Waar: in de gemeenteschool lochristi Info: oudercomite@ocgbslochristi.be

Vrijdag 14 t/m zondag 16 oktober

Feestweekend wijk DEN OS

Vrijdag: seniorennamiddag, feestavond met optreden coverband en DJ, gratis toegang Zaterdag: kaarting, eetfestijn Zondag: ontbijt, wandeling, quiz

Info & kaarten: wijk.denos@gmail.com Facebook: Wijkcomité Den Os

Zondag 9 oktober - 14 u.

Paddenstoelenwandeling

Groot en klein gaan op zoek naar padden stoelen in het Heidebos. Paddenstoelen bestaan in alle formaten en kleuren, soms met grappige maar ook moeilijke namen. Wij nemen je mee op ontdekking in de boeiende paddenstoelenwereld.

R U I L O K e e n u n e k e p e k m d d e n i n h e t g r o e n V o o r u w b e d r i j f s e v e n t v e r g a d e r i n g t e a m b u i l d i n g o f p r i v é f e e s t k a n u b i j o n s t e r e c h t

R u i l a r e 2 9 , Z e v e n e k e n w w w r u o k b e

Organisatie: Natuurpunt Moervaart-Zuidle de Informatie: 0498 08 48 74, maatjedenher der@gmail.com Afspraakplaats: Heidebos - parking 2 Knokkestraat, Wachtebeke

Zondag 16 oktober

HOOP

Concert ten voordele van het nieuwe orgel van de kerk van Hijfte

Organisatie: werkgroep Kramerorgel Hijfte Waar: O.-L.-Vrouw Middelareskerk Hijfte-Center 57 Info & inschr.: kristienbonne@hotmail.com tel. 09 355 83 72

Donderdag 20 oktober - 19 u. Netwerkevenement

voor alle Lootse ondernemers. Ideale gele genheid om elkaar opnieuw te ontmoeten tijdens een gezellige en boeiende avond. Waar: complex Uyttenhove, Zavel 5 Organisatie: De Lootse ondernemersraad Contact: noemie.jacobs@lochristi.be

Vrijdag 28 oktober - 19.30 u.

LEZING: ‘Van heksen en spoken, over bijgeloof’

Bijgeloof heeft altijd bestaan, overal, in alle tijden en in alle culturen, ook vandaag. Katrien Ryserhove geeft voorbeelden en vertelt boeiend over bizarre, onverklaarbare, grappige gebeurtenissen.

Organisatie: Markant Lochristi Waar: Fazantenhof, Bosdreef5c Contact: Markantlochristi@gmail.com

Dinsdag 18 oktober - 20 u.

Gouden reis naar Samarkand

Een reisimpressie over Oezbekistan door Erik en Ingrid Buysse – Crevaels

Waar: Lodejo, Dorp-Oost 1

Organisatie: Cultuursmakers Lochristi Info & inschr.: www.cultuursmakers.be/ lochristi/activiteiten - 09 346 94 20 of lochristi@cultuursmakers.be

Vrijdag 21 & 28/10 - zaterdag 22 & 29/10

TONEEL (try-outs)

‘Het Machtig Reservoir’ van Peter Terson (try-outs) - door Toneel groep DE ONNOZELE KINDEREN - met Franky Nimmegeers en Luc Van Autreve

Tickets: € 15 - plaatsen zeer beperkt exponieuweontginning@gmail.com

Waar: LOS (Zaffelare-Dorp 23) - 20 u. Organisatie: De Nieuwe Ontginning Zaffelare

Vrijdag 28 oktober - 19.30 u. Wijnproefavond met (h)eerlijke wijnen Begeleid door sommelier-conseil JM De Baene

Organisatie: Wereldwinkel Lochristi samen met het gemeentebestuur Waar: gemeentelijke bibliotheek van Lochristi - Koning Boudewijnlaan 6 Inschrijven: vóór 23 oktober via 0479 013109 of lochristi@oww.be

Zondag 23 oktober - 12 tot 14 u. Groot eetfestijn t.v.v. project KOESTER

Organisatie: Vzw Aktiegroep Koester Lochristi

Waar: Uyttenhove - Zavel 5 - Lochristi Info & kaarten (te verkrijgen tot 18 oktober): janine.stadeus@telenet.be 09/355.76.87 - 0477/62 12 53, marleenpaelinck@hotmail.com 09/355.06.33 0477/34 27 34 of

TOON UW GOED HART

Zondag 30 oktober t/m 6 november EXPO

Zaffelaarse doodzantjes

uit de verzameling Luc Baert

Gratis te bezichtigen

Waar: LOS (Zaffelare-Dorp 23)

Wanneer: 30/10, 01/11, 02/11, 05/11 en 06/11 telkens van 10 u. tot 13 u. en van 14 u. tot 18 u.

Organisatie: De Nieuwe Ontginning Zaffelare

Nieuwe Lootse partij boven de doopvont

Wie een beetje thuis is in de lokale politiek, weet ongetwijfeld waar de nieuwe wind vandaan waait: uit het noorden. De ‘burgemeester’partij Wachtebeke-Anders, een kartel van progressieve politici, wil bij de volgende verkiezingen op hetzelfde elan verdergaan in heel het gefusioneerde grondgebied, Lochristi incluis dus. De formule legde onze progressieve noorderburen dusver geen windeieren: negen zitjes in de gemeenteraad, een paar schepenen, met uiteraard founding father en ‘burgervader’ Rudy Van Cronenburg aan het hoofd. Hij is ook de man die ons heeft uitgenodigd en een tipje van de sluier oplicht. Een tipje slechts, want op 13 oktober, dag op dag twee jaar voor de volgende gemeenteraadsverkiezingen, is er in het LOS te Zaffelare een alles onthullende persvoorstelling, met de al bekende sterkhouders en natuurlijk de bekendmaking van de nieuwe naam. Maar een goed lezer, met een beetje taal- en politiek buikgevoel, zal na het lezen van dit interview wel weten waar de klepel hangt.

Lochristi en Wachtebeke gaan samen: wordt het politiek anders?

De naam kan nog niet onthuld, kwestie van een scoop je te hebben?

Helaas, die wordt pas medio oktober bekendgemaakt, dat zal je wel begrijpen. Maar over het hoe en waarom kan ik hier heus al ’t een en ’t ander kwijt. We willen de manier waar op we in Wachtebeke nu al een decennium lang aan politiek doen, ook in Lochristi binnenbrengen.

Lochristi doet het niet goed?

Dat wil ik niet gezegd hebben. Dat is net het punt: we gaan an dere partijen geen vliegen afvangen, of ons nestelen in nega tieve stemmingmakerij. Van ‘vechtpolitiek’ wil ik me ver hou den. Integendeel: we pleiten net voor een positieve houding, en wat goed gaat, moet dus ook zo benoemd worden. En er gaat best wel wat goed in Lochristi, laat het wel wezen. Open VLD wint verkiezing na verkiezing, dat doe je niet zomaar. En we zijn niet te beroerd om dat toe te geven.

Maar…?

Naast de zaken die goed gaan, zijn er uiter aard andere die wel vatbaar zijn voor verbetering. En een daarvan is bv. de weg naar de be

sluitvorming, waarin we een andere politiek ge negen zijn: bottom-up, vanuit de mensen, de wijken, zo naar de ver kozen politici, en van daar naar een vertaling in beslissingen waarin de burger zich kan her kennen. Alle beslissin gen zijn dan gedragen, wat niet wil zeggen dat ze soms niet tegen de haren instrijken van wat sommigen op een wijk vergadering komen vragen en vertellen, zeker niet, maar wel dat ze de uiteindelijke beslissing zullen begrijpen, gehoord als ze zijn. Want na een overleg met argumenten en tegenargu menten. Zo doen wij hier in Wachtebeke nu al jaar en dag aan politiek, en persoonlijk ben ik die stijl heel erg genegen. Na 42 jaar politiek mag je toch wel iets geleerd hebben? (lacht) En dat is: als mensen gehoord worden, begrijpen ze en aanvaar den ze latere beslissingen veel beter. Als je de dingen samen doet met de bevolking, wordt zelfs de moeilijkste besluitvor ming toch helemaal anders aangevoeld. We hebben dat ooit beklonken in onze naam destijds: Wachtebeke-Anders.

Na 42 jaar politiek mag je toch wel iets geleerd hebben? En dat is: als mensen gehoord worden, begrijpen en aanvaarden ze latere beslissingen veel beter.

Tekst: Luc Van de Vijver Foto’s: Mark Verbrugge

Die visie zal dus ook het DNA vormen van de nieuwe grensoverschrijdende partij?

Zeer zeker. Onze drie pijlers zijn: de mensen informeren, hen kans tot inspraak bieden, én wie wil, daarbij echt laten par ticiperen. Kernzin van hoe wij aan politiek doen, is ons appél aan de burger: zoals jullie het zien, zo willen wij besturen. In onze kartelgroep in Wachte beke vond deze grondhouding gehoor bij veel politici van verschillend pluimage. Bij de groenen, socialisten, liberalen, mensen uit de Volksunie. Jaze ker dus, in die zijn we grens overschrijdend, maar ook in geografische termen, met de komende verkiezingen die het hele nieuwe Lootse grondge bied beslaan, Wachtebeke én Lochristi samen.

Maar in het weefsel van deze nieuwe partij, zit toch vooral de groene en rode gedachte, als ik toch eens kleuren mag gebruiken?

Zoals gezegd, ik houd niet zo van vastklinken in vaste politie ke patronen. Voor mij draait alles rond verbinding en dingen samen doen, zodat het beleid van onderuit gedragen wordt.

Kernzin van hoe wij aan politiek doen, is ons appél aan de burger: zoals jullie het zien, zo willen wij besturen.

En het groene en rode gedach tegoed sluit daar van nature bij aan, maar niet alleen dat uiteraard. Die verbindende visie vind je ook in andere partijen, en bij burgers die dat mogelijk nog anders vertalen dan zoals Groen en Vooruit dat doen.

Met persmissie, Rudy: klinkt dit niet als een uitnodiging aan andersgekleurde politici om ‘over te lopen’? Helemaal niet! Wat ik be doel te zeggen: iedereen is welkom, iedereen die zich politiek wil engageren, en die ook gelooft in par ticipatie van de burger. Ik herhaal: wij doen positief aan politiek, verre van dat wij andere partijen vliegen af willen vangen, of af zouden willen romen. Wij bieden ons open project aan, en wie onze visie bij wil treden, is welkom.

Ik heb al eerder bepleit bij Conner Rousseau bv., dat samenwerken tussen verschillende partijen de boodschap is voor de toekomst, maar mijn boodschap lijkt niet overal aan te komen…

Zolang ze zich maar als ‘progressief’ profileren?

Correctie: zolang ze maar progressief zijn. De politieke kleur doet er niet toe. Ik zei het al vaker en ik zeg het weer: een goed fietspad heeft geen rode of blauwe of groene of oranje of gele kleur… een goed fietspad is vooral veilig. En over fietspaden gesproken. Het langverwachte fietspad langs de N-weg hier zou eindelijk van start gaan volgend jaar, en hopelijk wordt het door getrokken tot aan de Lozen Boer. Een anekdote, de bevoegde minister Peeters, begon er bij de opening van onze gemeente vorig jaar zelf over tegen mij. Dat ze niet tevreden was over de toestand van dat fietspad. Waarbij ik uiteraard prompt de koe bij de horens heb gevat, haar diets heb gemaakt dat we nu al 15 jaar lang op deze nagel kloppen, en haar het hele dossier nogmaals door heb gestuurd. Fingers crossed dus, dat het er eindelijk van komt. Maar het punt dat ik wou maken: de burgers zullen hier toch allemaal een veilig fietspad willen, ongeacht hun kleur? Idem dito voor sport bv. Infrastructuur is niet politiek gekleurd, neen, het moet gewoon voldoen aan de noden van de lokale bevolking.

We reiken de hand uit naar iedereen die dit bottom-up overlegmodel genegen is, om dat samen te doen, wars van al te geborneerde politieke partijprogramma’s. Die voelen immers veel te dwingend aan. Mensen denken veel genuanceerder dan wat een partijtop voorschrijft. Ik heb al eerder bepleit bij Conner Rousseau bv., dat samenwerken tussen verschillende partijen de boodschap is voor de toe komst, maar mijn bood schap lijkt niet overal aan te komen… Toch toont politiek Wachtebeke dat dit verbindingsmodel echt werkt. Wij hebben heel vaak wijkvergaderingen, houden officieuze gemeen teraden en zetten tal van uitbreidingspunten op de agenda, om iedereen de kans te ge ven er zich over uit te spreken. De oppositie dus ook. Dat leidde hier in Wachtebeke tot een heel dynamisch beleid waar iedereen kans ziet om een bijdrage te leveren. Je begrijpt, onze nieuwe partij herbergt dus zeker mensen die groen en rood genegen zijn, maar even goed mensen die zich politiek anders ori enteren, zolang ze maar in overleg willen treden, en open willen argumenteren, en zich dan bij een uiteindelijke besluitvorming neer kunnen leggen.

Het hoeft geen betoog dat een ab so

lute meerderheid zoals in Lochristi, een minder vanzelf sprekende nood ervaart om iedereen te betrekken in de besluitvorming. Kort door de bocht, Lochristi was een halve eeuw CVP-land, en is nu een kwarteeuw OpenVLD, met telkens ijzerster ke burgemeesters. Je wil die meerderheid breken?

Als je geen invloed uit wil oe fenen, moet je niet aan politiek doen. Maar laat het wel we zen, Yves Deswaene is een lokaal liberaal boegbeeld van je welste, en zijn partij staat sterk, en in Wachtebeke vormen de liberalen de tweede grootste partij en zetelen ze met ons in de meerderheid. Burgemeester van het nieuwe Lochristi zal ik dus niet worden. Maar dat is ook mijn ambitie niet. Ik doe aan poli tiek om dingen te veranderen, in welk mandaat ook. In de mar ge, ik zal nog op de lijst staan, maar zal niet langer lijsttrekker zijn. Collega-burgemeesters zeggen me vaak dat ik wél met die ambitie door moet gaan, en ook op wijkvergaderingen toetsen mensen die suggestie af. En ik antwoord dan speels met een

boutade: ik ben nog te jong om paus te worden, en om president van Amerika te worden… dus burgemeester worden zou inder daad nog wel kunnen (lacht). Maar alle gekheid op een stokje, ik ga heus niet meer voor de koppositie: ik loop bij de vol gende verkiezingen tegen de 75 aan, en dan vind ik deze 24-op-7-burgemeestersjerp toch te zwaar wegen. Maar gemeenteraadslid of sche pen… dat nog wel uiteraard, en graag! Zodoende, om op je vraag te antwoorden: uiteraard willen we in de meerderheid geraken, dat is onze ambitie. Maar ik denk niet in termen van ‘meerderheid breken’, maar van ‘mee beleid maken’.

Yves Deswaene is op de hoogte van je beleidsdrive?

Uiteraard. We staan nu dagelijks in overleg, en de twee ge meentes gaan er ‘vollen bak’ voor. Zoals je weet, waren wij, Wachtebekenaren, de vragende partij, vroegen wij het ‘aan’ (knipoogt), en heeft het even geduurd vooraleer onze partner,

Ik zal nog op de lijst staan, maar zal niet langer lijsttrekker zijn.

Sinds 1 maart 2022 maakt Immo Marc Everaert deel uit van Verdegem Vastgoed.

IMMO MARC EVERAERT werd opgericht in 1990 en staat voor meer dan 30 jaar traditie en standvastigheid met veel aandacht voor persoonlijk contact. Een aanpak die ook Verdegem Vastgoed kenmerkt en die ze zullen koesteren.

VERDEGEM VASTGOED is passie, inzet, kennis en vertrouwen.

Voor u als klant blijft alles zoals voorheen.

Uw trouwe gezichten – Miriam en Sarah – blijven op post.

Marc blijft back-up achter de schermen. Het kantoor blijft op dezelfde locatie.

Te koopmet 4/5 slaapkamers en koer.

Opp. 81 m².

EPC 156 kWh/m²

Inl. RO: Vg-Wg-Gmo-Gvkr-Vv.

Lochristi Zaffelare

Landelijk gelegen WOONHUIS met groot bijgebouw

PROJECTGROND

met 3 slpk. en leuke tuin.

Opp. 214 m²

EPC 233 kWh/m²

Inl. RO: Vg-Wg-Gmo-Gvkr-Gvv.

Dam 6

Op topligging. Met een totale opp. van 3.114 m².

Lokeren Melle Gontrode

Lochristi, toehapte. Maar nu zijn we verloofd, en is het zover, op 1 januari 2025 vormen we één gemeente. De weg erheen wordt nu verder geplaveid. Ik zeg tegen Yves wel vaker dat ik uitkijk naar onze eerste huwelijksnacht, waarop hij steevast sneert: ik heb er nu al nachtmerries van! (lacht) Maar heus: we kunnen het op persoonlijk vlak erg goed met elkaar stel len. Politiek kleuren we anders, maar dat deert niet, ik werk hier ook al jaren met Open VLD samen; vanuit verbinding is dat heel goed mogelijk.

Als burgemeesters verschillen jullie wel in stijl?

Ik zal me voor verbinding inzetten, tot mijn laatste snik.

En is het niet in de politiek, dan in vrijwilligerswerk, of andere engagementen. Maakt niet uit. We zijn hier om het leven voor elkaar beter te maken. Waarvoor anders?

We zijn sowieso beiden volks, elk op zijn manier. Maar ik draai mee in een coalitie, en vind dat juist een troef, waar de Lootse Open VLD na 50 jaar CVP-meerderheid de wissel heeft weten te maken naar een eigen absolute meerderheid, en dat alles vertaalt zich mogelijk ook in een andere politieke cultuur. Maar over dit alles moet ik met twee woorden spreken, want Wachtebeke zit in mijn DNA, Lochristi en zijn deelgemeentes moet ik nog ten gronde leren kennen.

Vandaar jullie tournee, naar alle deelgemeentes?

Op 13 oktober is er dus onze persvoorstelling in het LOS te Zaffelare, maar inderdaad, daarna gaan we op ‘tournee’, zo als je dat noemt. We beginnen in de Picasso, Lochristi, op 22 november. Dertien december vind je ons in St-Hubertus, Zaffelare. Volgend jaar, 17 januari, zitten we in zaal Herme line, Hijfte, en op 25 februari in Sfeervelde, Beervelde. Het slotakkoord is in Zeveneken in De Kring, op 14 maart. En daarna gaan we weer de Wachtebeekse toer op. Want laat het duidelijk zijn, deze lokale vinger aan de pols zit in ons DNA, en is geen eenmalige verkiezingsstunt. Op die manier toetsen we hier in Wachtebeke al sinds jaar en dag af wat de burger wil, en blijven we zo zelf alert om onze verkiezingsbe loften verder waar te maken. 80 % daarvan moet tijdens de legislatuur immers gerealiseerd worden, daar staan we voor.

Je bent politiek onvermoeibaar, Rudy?

Ik zal me voor verbinding inzetten, tot mijn laatste snik. En is het niet in de politiek, dan in vrijwilligerswerk, of andere engagementen. Maakt niet uit. We zijn hier om het leven voor elkaar beter te maken. Waarvoor anders?

Zeg wel. Veel succes en tot op de persvoorstelling met de onthulling van de naam. Benieuwd. Nog even op de tanden bijten (lacht)

Ik zeg tegen Yves wel vaker dat ik uitkijk naar onze eerste huwelijksnacht, waarop hij steevast sneert: ik heb er nu al nachtmerries van!

inkijkje in

Wij zijn Mok. Je vindt ons onder de kerktoren van Beervelde. Mok ondersteunt mensen met een extra zorgvraag bij zelfstandig wonen en biedt hen een zinvolle dagbesteding aan. Mok gelooft sterk in de moge lijkheden en krachten die zorgvragers bezitten. We versterken en geloven in groei. Uitdagingen zien we als leerkansen. In deze rubriek laten we jullie een kijkje nemen in ons leven, ons hoofd en ons hart.

Ik ben Amber

en ik woon in Mok

Ik ben Amber en in woon ik Mok. Ik hou van de regen die tokkelt op mijn raam, de kleur paars, wandelen met Mila in het park, de Aziatische cultuur, zij vin den familie heel belangrijk, Koreaanse popmuziek, bloemen plukken en mijn lieve, troostende mama. Ze heette Margriet. Als ik een margriet zie dan voel ik mama heel dichtbij.

Eenmaal per week ondersteun ik in de kleuterklas van juf Claudine. Ik speel met hen, vertel verhaaltjes, leg spelregels uit, snijd fruit, help ze met eten en naar het toilet gaan. Ik kijk uit om in september weer aan de slag te gaan.

Ik houd van alle kinderen, maar heel soms heb ik ook een favorietje. In het eerste jaar dat ik er werkte was dat Liampje. Ik heb heel vaak met de dino met hem gespeeld. Hij was rustig en had veel fantasie. Daarom was het zo leuk om een rollenspel met hem te doen. Ondertussen zit hij in de lagere school en zie ik hem jammer genoeg niet meer. Zijn zusje is er wel nog.

Het voorbije jaar heb ik zelf een knutselactiviteit ge organiseerd. We hebben Chinese lantaarns gemaakt. In China vieren ze in februari Nieuwjaar. Lantaarns zijn belangrijk want buiten is het dan nog donker. De lantaarns zijn rood, die kleur heeft een speciale bete kenis in China. Iets met een wens doen.

Ik ben blij dat ik een deel van het lerarenteam kan zijn. Ik word er met open armen ontvangen en krijg de juis te ondersteuning, ook als het moeilijk gaat. Ik mag er zijn wie ik ben. Juf Claudine geeft me het gevoel dat ik een meerwaarde ben, ze zegt dat vaak en bedankt me elke keer als ik terugkeer naar Mok.

Ik vind kinderen makkelijker dan volwasse nen. Kleuters beoordelen mensen niet. Ze zijn spontaan en eerlijk. In het begin durven ze wel eens stil zijn, maar tegen het einde van het schooljaar bloeien ze helemaal open. Dat maakt me gelukkig.

Ik vind kinderen makkelijker dan volwassenen. Kleuters beoordelen mensen niet.

Een speld in een hooiberg.

Wie regelmatig op rommelmarkten struint, en daarbij zijn ogen op scherp zet, kan met veel geduld en een portie geluk vroeg of laat in de prijzen vallen. Zo vond ik een aantal maanden geleden dit fraai juweeltje waarop een samoeraikrijger in gevechtsuitrusting op een gouden veld staat afgebeeld.

Wanneer je het kleinood, dat stamt uit de 19de eeuw en dat amper 37 mm bij 18 mm meet, met een vergrootglas bekijkt, ontwaar je een waar kunstwerk.

Na enig opzoekingswerk blijkt dit juweeltje een Ja panse ‘menuki’ te zijn. Menuki’s zijn decoratieve ornamenten die het handvat van samoeraizwaarden zoals de katana (Japans woord voor zwaard) sieren. Menuki’s worden steeds in paren gemaakt en die nen om de pin uit bamboe, waarmee het handvat op het lemmet van het zwaard bevestigd wordt, zowel aan de voorzijde als aan de achterzijde van het handvat, te ca moufleren. Menuki’s zijn het werk van juweliers en ambachtslui. Vooraf wordt de menuki in bijen was gemaakt. Zo komt een gietvorm tot stand. In een soort slingertoestel wordt gesmolten metaal in die gietvorm geslingerd en wanneer de menuki is afgekoeld, kan de afwerking ervan begin nen. Het basismetaal is meestal messing. Achteraf worden in topstukjes zoals dit, sommige deeltjes met goud en zilver vakkundig afgewerkt.

Menuki’s waren enerzijds een versiering maar zorg den er anderzijds ook voor dat de samoerai beter grip had wanneer hij het zwaard met beide handen vastnam

Samoerai behoorden in de Japanse geschiede

nis tot de elite. Hun taak bestond erin hun heer te beschermen en te verdedigen. Naast loyaliteit stonden discipline en respect centraal. Samoerai droegen hun zwaard, dat enkel aan één kant snijdt in tegenstelling tot de Europese zwaarden die aan beide kanten snijden, altijd bij zich. Wie zijn zwaard in een gevecht verloor, voelde zich enorm gefaald en pleegde daarom niet zelden harakiri (zelfmoord).

De waarde van een echt samoeraizwaard schom melt tussen de 4000 en 100 000 euro. Antieke katana’s van museale kwa liteit komen zelden op veilingen.

Gebeurt dit toch, dan worden er fabelachtige bedra gen voor neergeteld. In 1992 werd een katana uit de 13de eeuw verkocht voor de prijs van 418.000 dollar.

Goed om weten, want wie weet, staat er bij jullie thuis ergens een vergeten samoerai zwaard in de para plubak.

door Eric De Wilde

werkelijke grootte

Lochristi en zijn

door Bert Vervaet herenh uizen

Gelukkig bezit Lochristi nog meerdere ‘herenhuizen’, woningen die door hun omvang en stijl nog indruk maken. Herenhuizen hadden meerdere functies. Er waren niet alleen de private woonruimtes en huishoudelijke ruimtes van het gezin van de eigenaar, maar ook ruimtes voor de uitoefening van het beroep van notaris, dokter, brouwer, olieslager, pastoor, hoofdonderwijzer, enz. Dikwijls was er een bureau voor de administratie, ruimte voor ontvangst van gasten en private ruimtes voor het inwonend personeel. Herenwoningen drukten de status uit van de eigenaar en verschilden duidelijk van de andere dorpswoningen, boerderijen en arbeiderswoningen. Aan vele van die bewaar de herenhuizen is ook een lang verhaal verbonden. Omdat dit verhaal onze omgeving meer inhoud en betekenis geeft, zullen hier in de loop van de vol gende maanden een aantal van die woningen besproken worden.

• Kasteel Mullié in de Nerenhoek

Een belangrijk herenhuis bevindt zich in Nerenhoek 37 te Zaffelare. Het is nog het best bekend onder de naam kasteel Mullié, maar geleidelijk neemt de naam De Maalderij het over. Dit is de naam van de feest- en eventlocatie, die daar nu gevestigd is.

Buitenverblijf familie van de Woestyne

Vermoedelijk al in de eerste helft van de 18de eeuw werd het kasteel gebouwd als bui tenverblijf van de Gentse adellijke familie van de Woestyne. De Gentse eigenaars verble ven in de zomer in hun “hof van plaisance”, waaraan ook een boerderij en boomgaard verbonden wa ren. Nadat het vanaf 1784 verboden was om nog doden te begraven in het kerkgebouw, liet de familie van de Woestyne tussen 1790 en 1833 familieleden begraven aan de kerkmuur te Zaffelare. De familie van de Woestyne bleef eigenaar tot 1824 maar ver huurde op het laatst het kasteel aan onder meer de Zaffelaarse chi rurgijn Pieter Dupont.

Briefhoofd van de bloemisterij Mullié.

Eigendom van de familie De Buck

Van 1824 tot 1877 was een Gentse familie De Buck eigenaar van het kasteel en zij woonden er eerst ook effectief. Johannes De Buck (1782-1854) was een van de peters en zijn echtgenote Coleta Livina Roelandts (1777-1847) was een van de meters bij de massale toediening van het vormsel in 1830. Hun zoon Charles De Buck was huisdokter en diende in 1847 tevergeefs een petitie in bij de kerkelijke overheid om de Zaffelaarse Sint-Sebastiaansgilde opnieuw op te richten. Van 1852 tot 1862 woonde er notaris Pierre Ameye, tot hij een huis liet bouwen in Zaffelare-Dorp. Daarna had Désiré Waldack, een Gents advocaat, hier zijn buitenverblijf.

De raadsels rond Edouard Schuermans

In augustus 1877 werd bij een openbare verkoop het kasteel samen aan gekocht door Eugène Lippens, burgemeester van Zaffelare, en Edouard Schuermans, een schatrijk graanhandelaar uit Gent. Wou Eugène Lippens hier een hospice oprichten? Bij de verdeling onder de twee kopers ging het buitengoed naar Edouard Schuermans. In Zaffelare circuleerde destijds nog een vaag verhaal over het optreden van een stroman in verband met het hospice. Zou dit hierop betrekking hebben gehad? Diezelfde Schuermans

was eigenaar van herberg De Zwaan in Zaffelare-Dorp, tussen klooster en gemeentehuis. Hij verhuurde in 1879 deze eigendom aan de zusters van Liefde en men ging in 1882 een nieuw pachtcontract aan voor 25 jaar. Daar bouwden, zeer vreemd, de zusters, op de eigendom van iemand anders, een nieuw hospice. Pas in 1907 konden zij de eigendom kopen. Diezelf de Edouard Schuermans stierf kinderloos en liet bij testament het grootste deel van zijn fortuin na aan Adèle Roegiers (1831-1906), weduwe van Louis Mullié Sr. Welke de relatie was tussen erflater en erfgenaam werd nog niet achterhaald.

De familie Mullié

Bij de dood van Edouard Schuermans in 1885 erfde Adèle Roegiers (we duwe Mullié) onder meer het kasteel van de Nerenhoek. Zij huwde voor de tweede keer met advocaat Karel van de Rostyne (1826-1893) en in 1890 zijn zij kort samen op hun kasteel komen wonen. Van de Rostyne vertrok twee maanden later al terug naar Gent, waar hij overleed in 1893. Adèle Roegiers bleef in Zaffelare ingeschreven tot 1895. Uit haar eerste huwelijk met Louis Mullié Sr. had zij twee kinderen: Louis Jr. en Maria. Haar dochter Maria Mullié huwde in 1891 met de Zaffelaarse brouwer Victor De Bock, die dertien jaar later burgemeester werd. Haar zoon Louis Mullié Jr. huwde in

Kasteel Mullié, Nerenhoek 37

1895 met Prudence Roels uit Beveren. In 1896 schonk Adèle Roe giers (weduwe Mullié en van de Rostyne) het kasteel aan haar zoon Louis Jr. Deze erfenis van Adèle Roegiers, weduwe Mullié, zou veel sporen nalaten in de geschiedenis van Zaffelare.

Een bruisend centrum

Vanaf 1895 bouwde Louis Mullié (1874-1933), zoon van Adèle Ro giers, een grote bloemisterij op, ten zuiden van het kasteel. Een be staand gebouw werd uitgebreid tot een groot pakhuis van waaruit de vele soorten planten ingepakt werden om te worden verstuurd naar omliggende steden, gemeenten en landen. De nabijheid van een tram verbinding met Gent vergemakkelijkte het transport. Nagelaten archief getuigt van een contact met een groot deel van West-Europa. Hij ont plooide ook een zeer intens sociaal leven. Al in 1895 stichtte hij de ka tholieke fanfaremaatschappij ”IJver en Eendracht”. Vanaf 1902 was hij lid van de kerkfabriek en voorzitter. Vanaf 1904 tot 1933 was hij lid van de gemeenteraad en schepen van 1904 tot 1921 en van 1927 tot 1933. Daar zijn zuster Maria al in 1902 overleed, kon hij samen met zijn schoonbroer, burgemeester Victor De Bock gemeenteraadslid en schepen blijven. Van 1919 tot 1921 was hij provincieraadslid van Oost-Vlaanderen. In 1904 was hij stichtend voorzitter van “De Ver enigde Bloemisten van Saffelaere en omliggende”. In 1921 was hij stichtend voorzitter van de Bond der Kroostrijke Gezinnen. Hij was ook actief in verenigingen van sociale dienstverlening. Meerdere van die organisaties nodigde hij uit in zijn tuin en gebouwen. Zo werd in 1931 een grote Vlaamse kermis georganiseerd door de Gezinsbond, waarbij de reuzen Manten en Kalle in stoet voor de eerste keer vanuit het dorp naar de Nerenhoek kwamen met hun twaalf kinderen.

Ankerpunt van de Belgische Boerenbond

Het jaar 1919 was voor Louis Mullié Jr. bijzonder dramatisch. Zijn echtgenote overleed. Door financiële moeilijkheden ging zijn bloemis terij failliet en werd het grootste deel van zijn eigendommen verkocht. Toch hield hij de kop recht en werd hij de plaatselijke vertegenwoor diger van de Belgische Boerenbond. In het vroegere pakhuis van de bloemisterij werd voor de boeren een maalderij ingericht (die gelukkig nog integraal bestaat). Louis Mullié werd verder verdeler van veeteelt voeding en meststoffen, opkoper van eieren, verzekeringsmakelaar en bemiddelaar bij leningen. Na de vroegtijdige dood van Louis Mul lié Jr. in 1933 nam een van de zonen de zaak over. Etienne Mullié (1898-1977) was een teruggetrokken man en het werd stiller in de Nerenhoek. Na zijn dood verhuurde zijn weduwe een deel van het huis aan alleenstaanden en kwamen de dochter Francine (1940-1999) en schoonzoon Jacques Van Overbeke nog een tijdlang op het kasteel wonen. Na de dood van Magdalena Haentjens (1912-2003), weduwe van Etienne Mullié, werd het kasteel verkocht.

Opnieuw een levendig centrum

Sofie De Sutter werd de nieuwe eigenares die het domein met veel zorg omringde. De tuin werd heraangelegd met behoud van oude ele menten, zoals een eeuwenoude Kaukasische vleugelnoot. Het vroe gere pakhuis en maalderij werd een locatie voor culturele en sociale bijeenkomsten, “De Maalderij”, waar onder meer ook afscheidsvierin gen kunnen plaats vinden. Er waren ook al meerdere kunsttentoon stellingen. Kasteel Mullié Nerenhoek

Bloemisterij Mullié rond 1900

Weduwe Adèle Roegiers met kinderen, kleinkinderen en twee personeelsleden rond 1902

Manten en Kalle met hun twaalf kinderen in de hovingen Mullié in 1931

Lootse

Toevallige ontmoetingen.

Toen ik deze week met de honden aan onze ochtendwandeling be zig was, dacht ik plots aan deze man op de foto. Al jaren kom ik hem af en toe eens tegen op mijn wandelin gen door de Rozelaredreef, en altijd is het fijn om deze vriendelijke man even te zien. Het was echt al maanden geleden dat ik hem gezien had, we wandelen natuurlijk niet altijd op dezelfde dagen en momenten in de Dreef, en ik vroeg me af of alles goed met hem was... En net toevallig nu, 10 minuten later, liep hij daar! Als vanouds hadden we een gezellige babbel. De wereld bleek weer klein; zijn familie bleek ook mijn collega te zijn! Na een tijdje scheidden onze wegen weer. Dag Marcel, tot de volgende keer!

Een vriendelijk woord, een simpe le “Goeiendag”, of alleen al een glimlach; het is zoveel waard! Je wordt er vrolijker van! En soms maakt het echt mijn dag. Eens zwaaien naar de boerin in de buurt, en oh het is al veel te lang gele den

dat ik eens passeerde bij die oudere man met zijn hondje. Een ontmoeting met Laszco en zijn lieve baasjes, we komen elkaar niet vaak tegen maar we hebben wel een klik. Nu zijn bazinnetje niet meer zulke lange wandelingen kan maken mis ik haar wel en ga ik heel soms bij hen langs.

Hoe het komt dat het lijkt alsof ik zeeen van tijd heb? Ik heb gekozen voor mijn honden en wil daar ook tijd aan besteden. We laten ze 3x op een dag uit, liefst dagelijks 1 langere wande ling, maar dat lukt niet altijd. Daarnaast helpt het (4/5e) werken in de zorg wel; ik ben vrij op momenten dat anderen niet vrij zijn. En Roger, een inmiddels overleden bewoner van op mijn werk, heeft mij jaren geleden onbewust ge leerd om NU te leven en te genieten, in plaats van dat te beginnen doen na mijn pensioen. Dus probeer ik dat te doen.

Ondertussen heb ik, naast mijn eigen account, op Instagram een tweede account geopend: LootseStraatloper_nummer9080, waar ik alleen foto’s uit Lochristi en omgeving post.

Ik woon in de Lobos in Lochristi. Ik ben “import”, een Nederlandse, maar in 2002 gaan sa menwonen met mijn huidige man die uit Lochristi kwam. Na 20 jaar is mijn “oranje-boven-gehalte” wel wat gezakt en bij bv een voetbalwedstrijd zal ik eerder voor de Rode Duivels supporteren dan voor het NL-elftal.

Groeten, Esther Welmers.

Een wandelende of fietsende beweeggrage lezer, bericht ons over de mooiste Lootse paden en wegen ... straatloper

Aymeric Samyn: “Nu jullie mijn naam weten, is alle twijfel weggenomen, en kunnen jullie ook heel duidelijk zien dat ik niet Art Garfunkel ben. Ik ben mezelf en dat zal voor altijd zo blijven. Artiest Filip Naudts, een verre buurman van me, ver raste me door me op een dag te vergelijken met Art, want ik ben geen kunst. Ik zie mezelf als iemand met 2 kapselstadia per jaar. Netjes opgekuist door de kapper, of met een nogal uit de kluiten gewassen krullenbol. In dat laatste geval kan ik me inderdaad voorstellen dat sommigen wel eens de vergelijking maken met Garfunkel.”

“Iedereen blijft graag zoveel mogelijk trouw aan zichzelf, maar omdat we allemaal opportunisten zijn, zetten we ter bescher ming van onze identiteit ook wel eens een masker op. Mijn kort kapsel zie ik als wie ik echt ben, terwijl de meesten me herkennen aan mijn lange kapsel. Misschien een uitnodiging aan iedereen om het haar eens te laten groeien?”

“Het voordeel dat ik heb, is dat ik er door mijn haar soms wel eens wat crazy uitzie. Misschien moet iedereen eens krullend haar hebben om zotte dingen te doen? Laat me daarom toe om af te ronden met een boodschap. Contacteer eens mensen die je te weinig bezoekt, of die je al lang niet meer hebt gehoord. Draag eerlijkheid hoog in het vaandel, en zorg er zoveel moge lijk voor dat je jezelf kan blijven, in welke situatie ook.”

SO, SOMEDAYS WE MAY ENJOY THE SOUND OF SILENCE AND FORGET THE BRIDGE OVER TROUBLED WATER.

Aymeric Samyn > > > Art Garfunkel

SO, I’M NOT MRS. ROBINSON OVER TROUBLED WATER AM MISTER AYMERIC OVER TROUBLED WATER. OR LET’S CHANGE THAT INTO TROUBLED AYMERIC.

DUBBELGANGERS GEZOCHT

Ken je iemand die grote fysieke gelijkenissen heeft met een bekend persoon? Laat het ons weten via info@nummer9080.be Wie weet verschijnt hij/zij in een volgende editie van ‘Lookalike’!

Foto: © Filip Naudts

Wenst u hier ook vemeld te staan? Neem contact met info@num mer9080.be

Advocaten

Advocatenkantoor Aelbrecht Sara bvba

Beervelde dorp 70 - 9080 Beervelde

Tel: 09.367 48 67

E-mail: info@aelbrecht-law.be

Advocaat Tom De Sutter

Koning Albertlaan 128 - 9000 Gent

Tel: 09.222 94 31 - fax: 09.220 23 27

E-post: tdesutter@fransbaert-law.be Webstek: www.fransbaert.be

Advocatenkantoor Erik Van Gerven bvba

Dorp West 73 - 9080 Lochristi

Tel: 09.355 10 06 - fax: 09.355 20 50

E-mail: advocatenkantoor@van-gerven.be

Advocatenkantoor Bart Raes

Beukendreef 26 - 9080 Lochristi

Tel: 09.356 73 68 - fax: 09.355 67 03

E-mail: bart_raes@skynet.be

Deconinck & Deblauwe

Koning Albertlaan 48 - 9080 Lochristi

Tel: 09.337 50 70 - fax: 09.337 50 75

E-mail: info@advocaatlochristi.be www.advocaatlochristi.be

Advocaat Coolsaet Gert

Burg. Vermeulenlaan 20 - 9080 Lochristi

Tel: 09.328 8443 - Gsm: 0497.436 166 Gert.coolsaet@telenet.be

Jan Devroe

Zevenekendorp 16 - 9080 Lochristi

Tel: 09.356 95 72 - fax: 09.328 42 77

Gsm: 0495.800 944

Advocatenkantoor.devroe@telenet.be

Linda De Coninck

Beelbroekstraat 105a - 9040 Gent (Sint-Amandsberg)

Tel: 09.356 89 00 - fax: 09.356 69 75

E-mail: Linda.de.coninck@telenet.be

Advocatenkantoor Lievens

Ganzenhof 3 - 9080 Lochristi

Tel: 09.222 23 43 - fax: 09.398 03 37

E-mail: info@advocatenkantoorlievens.be

Advocaten 9080

Koning Albertlaan 58 bus 102 9080 Lochristi

Tel. 09/220.75.01

Email: info@advocaat9080.be

Boekhouders - Accountants

Fiscalisten

D&V Bedrijfsadviseurs bvba

Werner De Pauw - Geert Van Rysseghem

Rivierstraat 19 bus 101 - 9080 Lochristi

Tel. : 09/259 09 60 - www.dvba.be geert.vanrysseghem@dvba.be werner.depauw@dvba.be

Adfibodem BV

Advies op maat van uw bedrijf of vrij beroep Kapelleken 15/0001 - 9080 Lochristi 09 3551210 - Jl.demeyer@adfibodem.be www.adfibodem.be

CBA & Co BVBA

Boekhouding & Startersadvies

Kapelleken 15 bus 0002 - 9080 Lochristi

Tel: 09.348 52 35 valerie.caulier@cba-lochristi.be www.cba-lochristi.be

CRVB Accountancy bvba

Beerveldsebaan 2d - 9080 Lochristi Tel : 09.355 24 63 E-mail: info@crvb.info

DPO Accountants en Belastingconsulenten Kleemstraat 84 – 9041 Oostakker accountant@dpo.be www.dpo.be

Dierenartsen

Dierenarts Katrijn De Groote Drongenstraat 92 - 9160 Lokeren Gsm: 0475.786 139 - Tel: 09.3288079 www.dierenartskatrijn.be

Logopedie

LOGOPRAXIS

Logopedie | Psychologie | Psychomotoriek | Diëtiek Kapelleken 23 - 9080 Lochristi Gsm: 0486.61 31 97 - www.logopraxis.be

Logopedie Deborah Jacob

Praktijk Op Pad

Logopedie - Psychologie - Diëtetiek Gentse Steenweg 416 - 9160 Lokeren

Podologie

Ann Bieseman

Langenakkerlaan 61 - 9080 Lochristi Gsm: 0477.75 18 69 www.podologie-lochristi.be

Helene Jacob Hoekstraat 113 b - 9160 Lokeren Gsm: 0485.27 60 49 www.podologiepraktijk-jacob.be

Psychologen

Rachel De Rudder

Psychologe/mentale coach Loopbaan – zelfzorg – volwassenen & jongeren www.rdr-consult.com

Watersniphof 10 9080 Lochristi

Derudderconsulting@gmail.com 0473 86 51 25

Therapie, herstel en zingeving

Als de lente wil

Krommendonck 15 - 9080 Lochristi

Luc Van de Vijver

Op afspraak: 0477 56 63 15 – l.vandevijver@skynet.be www.alsdelentewil.be

Hilde De Clercq

Rouw- en Verliesbegeleider www.Groepspraktijkdevlinder.be - Zaffelare 0486/067837

Huis- en schoolbezoek mogelijk!

Omdat rouw niet rauw hoeft te zijn.

Studiebegeleiding

Xanthippe - FIRST CLASS TUTORING

www.xanthippe.be - Tel. 0476/27 28 70

Meer info zie advertentie hiernaast

Thuisverpleging

Wit-Gele Kruis Lochristi

Dorp West 88 - 9080 Lochristi

tel. 0800-20 30 2 - zorgcentrale@wgkovl.be 24u/7d - alle ziekenfondsen www.witgelekruis.be

Thuisverpleging Julita Van der Sypt

Hoekskensstraat 103 - 9080 Lochristi

GSM: 0495.23 97 43

E-mail: julitavandersypt@skynet.be Alle mutualiteiten - 7 dagen op 7

Thuisverpleging op maat

Katleen De Maertelaere - Gsm: 0498.903 382 Marleen Sucaet - Gsm: 0495.235 462 Mendonkdorp 62 - 9042 Mendonk Alle mutualiteiten - 7 dagen op 7

Thuisverpleging Greet Heeze

Hanselaarstraat 27 - 9080 Beervelde Gsm: 0478.38 92 16

Alle mutualiteiten - 7 dagen op 7

Thuisverpleging Meersman Gaetan Orchideeënhof 20, 9080 Lochristi Gsm: 0487 68 58 61 Alle mutualiteiten 7/7

Voedings- en dieetkundigen

Voedings- en dieetkundige Diabeteseducator - Céline Stadeus

Koning Leopold III Laan 4 - 9080 Lochristi 0476.39 33 60 - Enkel op afspraak

Diëtiste Sophie Bollaert Afslankcentrum So-Ligna 0499/31.45.63

Cootveld 2, Beervelde info@so-ligna.be www.so-ligna.be enkel op afspraak

PartyHousecooling

E‘Een feestje?’ vraagt de enthousiaste kassière opgewekt. Ze stift vlug haar al gerode lippen bij, en lacht van oor naar oor. De vracht is ook niet min. Een legertje zakjes vol gemalen kaas, een ton spaghettislingers, een vloot aperitiefhapjes, waartussen grote soldaten van witte en rode wijn. Een sliert van groenten.

Ik knik. ‘Maar een raar feestje,’ stamel ik nogal stil. Haar lippen pruilen nu, haar ogen schrikken. Wat heet een raar feestje, zie ik haar denken.

‘Afscheid aan een huis,’ verklaar ik iets luider. ‘Het omgekeerde van een housewarming. Zegt men dat: een housecooling party?’

‘Ach?’ Afgelijnde gitzwarte wenkbrauwen klimmen hoger, groene irissen trekken open. Ze is mooi, in verbazing. Een ver huis, lees ik, is het beste waar ze wil op hopen. Maar ze beseft dat het iets hele maal anders is.

‘Vader overleden. Het ouderlijke huis dient ontruimd.’ Ze begrijpt, dat toont het krimpen van haar schouders. Het wordt stil, op het aanhoudend scan nen na.

‘We komen nog eens samen met kinde ren en kleinkinderen, ter afscheid.’ Mijn verklaring zet een zware domper op de aanvankelijke feestvreugde, het is niet anders. Een afscheid aan je geboortehuis tikt aan, alsof de zekerheid van je jeugd verdampt, maar ook de refuge van de latere jaren. De kinderopvang. De familiefeesten. De bijpraatkeuken. Zolang de ouders leven, leven de ste nen. Daarna zijn ze dood. Mijn koopwaar glijdt geduldig samen in de verzamelstrook. Ik hijs artikel na artikel weg.

‘We gaan nog even door de herinneringen heen, op het feest,’ sluit ik de betaling af. ‘Je weet hoe dat gaat: foto’s, post, brieven, kaartjes, kinderte keningen … van op kamp, verjaardagen, grootouderfeesten, reizen… het

is als bladeren door het boek van je leven.’ ‘En was het mooi?’ ‘Mijn leven?’ Ik knik. ‘Mooi.’ ‘Maar het doet ook pijn? Bladeren door al die foto’s en herinneringen?’ ‘Verdriet is de prijs die we betalen voor liefde, zei wijlen Queen Elizabeth. Het is niet anders. Wat mooi is, herbergt ook pijn.’ ‘Dat is waar.’

Ik stop alles weg. De zakken puilen zwaar uit, staan op scheuren. Ik takel ze moeizaam in de kar. Hernia’s zwijgen tot ze spreken, maar dan roepen ze soms.

De kassière aarzelt, en prevelt dan alsnog een slotwoord: ‘Geniet er toch maar van. Rouwen is eren. Dat feest is een laatste eerbetoon.’

Bij het buitengaan, zie ik mezelf in het spiegelende glas met het overladen winkelkarretje buitenrijden. De loop is de loop van mijn pa. De ogen zijn van mijn ma. De hoest die ik hoor is de zijne. De drang om te eren, is van haar. Het is geweten, je valt niet ver van je boom.

Wij, ooit jonge appels, zijn nu zelf de oude appelaars. Om ons heen groeien frisgroene appelboompjes en liggen rijpende appels, klein en groot. De zon straalt. De boomgaard met nu centraal twee gapende leegtes, oogt geduldig en kalm, klaar voor het vervolg. Want zie, daar raken en kussen vruchten de aarde al, en zindert het leven gul in zijn septemberdagen.

Op de Feestdag zelf dampt het huis in de najaarszon, en blijkt de samen komst toch een housewarming. De stenen leven dan tóch, en lang zullen ze leven. In de gloria. Met dank aan wie na ons komt. Appels met pit, die zuurstof door onze nerven en blaren jagen, en hoop zaaien, in het gras van herinnering.

De loop is de loop van mijn pa. De ogen zijn van mijn ma. De hoest die ik hoor is de zijne.De drang om te eren, is van haar.