Peptalk

TEKST EN BEELD: JESSICA SWARTBERG, BIOLOGISCH TANDARTS

Impact van extracties op welbevinden

Vanwege de vraag bij onze laatste peptalkbijeenkomst over wat de impact van extracties is op iemands welbevinden (zowel fysiek als emotioneel), heb ik hieronder twee casussen van patiënten van mij beschreven. Ik heb nu 29 jaar praktijkervaring en ik ben mettertijd zeer geïnteresseerd geraakt in iemands (levens)verhaal achter zijn/haar tandheelkundige situatie.

Casus 1

Vrouw van 51 jaar, gescheiden, 2 kinderen, zeer gevoelig (HSP), zeer vermoeid. Medische anamnese: gezet van postuur, pogingen tot afvallen niet gelukt, darmproblemen en tandartsangst. Vader had ook een slecht gebit.

Situatie. Mevrouw kwam een aantal jaren geleden voor het eerst bij mij in de praktijk. Er was spoed vanwege ernstige pijn aan een van haar kiezen en een putride mondgeur (zeer slechte adem). Bij röntgenologisch onderzoek en inspectie van de gehele mondsituatie bleken er meerdere kiezen ontstekingen rondom de wortels te hebben. De DPSI was C en enkele elementen waren mobiel. Met spoed zijn er toen in twee zittingen enkele kiezen geëxtraheerd en is de situatie besproken. Er bleken nog meer elementen extractierijp te zijn, aangezien de paro-situatie zeer ernstig was en acuut. Mevrouw stond op dat moment niet open voor uitgebreide mondreiniging en/ of meerdere extracties. In de mond zag het er eigenlijk nog relatief goed uit, maar op de foto’s was het ernstig slecht. Ze wilde eerst zelf haar mondgezondheid optimaliseren door middel van ozon en voeding. Maar dit alleen bleek later niet afdoende te zijn. Ze had al een opleiding tot NEI-therapeute gedaan en heeft zich later verder verdiept in orthomoleculaire geneeskunde en de voedingsleer volgens Weston Price. Na een aantal jaren kwam ze weer terug voor een extractie. Opnieuw hebben we toen een uitgebreide intake gedaan om de situatie van dat moment in kaart te brengen. De paro-situatie was nog niet onder controle en er waren nog verscheidene kiezen met chronische ontstekingen. Er bleek nog weerstand te zijn om de gehele mond te gaan behandelen. Mevrouw kwam niet meer terug. Ongeveer een jaar later had ze zoveel pijn dat ze de stoute schoenen heeft aangetrokken en met een andere biologische tandarts een behandelplan heeft gemaakt. Ze was er aan toe om haar mondgezondheid vanaf de roots (lees: tandwortels) te gaan herstellen. Ze heeft daarbij nu ook de geparkeerde trauma’s aangepakt, voedingswijze volgens de richtlijnen van Weston Price, verscheidene kuren zoals Sano Res, Hulda Clark-parasietenkuur) en veel verschillende therapieën. Mevrouw voelt zich gelukkig ook erg gehoord, gezien en goed begeleid door haar huidige tandarts. Alle slechte kiezen zijn getrokken. Het bot bleek zwaar poreus te zijn. Er zijn nu nog 6 gezonde tanden boven en 6 tanden onder bewaard gebleven. De paro-situatie is onder

element 15 dd 10-04-2018 element 25 dd 10-04-2018 element 47 dd 10-04-2018 OPG 1 dd 10-4-2018 OPG 2 dd 01-10-2019

controle. Momenteel is er nog geen vervanging voor de ontbrekende elementen, maar er zullen hopelijk binnenkort zirkonium implantaten worden geplaatst. (Er was maar één plek overgebleven waar het bot enigszins poreus was. De rest is hersteld.) Mevrouw voelt zich enorm opgeknapt. De darmproblemen zijn nagenoeg verdwenen en ze heeft veel meer energie. Ze heeft rust gekregen, staat voor zichzelf in, is minder prikkelgevoelig en stelt grenzen.

TRAUMA’S VAN VROEGER Fysiek: in melkgebit enorm veel gaatjes gehad, die met amalgaam zijn gevuld door een botte tandarts die nooit verdoofde. Haar ouders waren daar niet bij. Bij knarsen kreeg ze veel schokjes. Op 21-jarige leeftijd heeft ze alle amalgaamvullingen laten vervangen (zonder geschikte voorzorgsmaatregelen om het kwik op te vangen). Er was toen al een paro-situatie, maar alleen schoonmaken bij de mondhygiëniste was niet afdoende. Emotioneel: haar eigen identiteitsontwikkeling werd onderdrukt. Ze is geslagen door een ouder. Ze heeft geen support van haar ouders ervaren. Ze is zeer verschillend qua levensvisie van haar beide ouders. Op haar 17e jaar is ze gaan samenwonen en bij de eerste mogelijkheid is ze uit haar ouderlijk huis vertrokken. Deze man bleek er meerdere relaties op na te houde,n waardoor ze niet meer met hem wilde samenleven. Ze ontmoette een man waarmee ze goed kon praten en die geaard in het leven stond en met wie ze het heel fijn had. Haar hart opende zich weer in die tijd. Maar de dag, nadat ze elkaar de avond ervoor voor het eerst innig gezoend hadden, overleed hij aan een astmatische aandoening. Diezelfde dag maakte ze mee dat er iemand tegen een rijdende tram aanliep en achterover op de straat viel. Dit alles was zo’n enorme schok voor haar, nadat ze net weer haar hart had geopend, dat ze erg verward was. Op de begrafenis van haar vriend ontmoette ze iemand die ook erg aangeslagen was door het overlijden van hun vriend. Eerst leek hij er helemaal voor haar te zijn, maar later bleek dat hij haar volledig wilde bezitten. Toen ze zei dat ze geen relatie met hem wilde, heeft hij haar in haar gezicht geslagen, waarbij haar neus gebroken was en haar voortanden los stonden. Daarna heeft hij haar nog 1,5 jaar gestalkt. Op haar 26e jaar is mevrouw in de sociale psychiatrie gaan werken, waar ze veel van zichzelf kwijt kon. In die tijd ontmoette ze de vader van haar kinderen. Hij had een andere culturele en religieuze afkomst. Hij bleek zeer sterke patronen te hebben en was geen prater. Hij leek daarin erg op haar vader. Op haar 27e jaar kregen ze samen hun eerste kind en op haar 30e hun tweede kind. Ze hebben vele jaren geprobeerd samen te leven, maar deze relatie heeft geen standgehoudenNu 10 jaar geleden zijn ze gescheiden. Ze was doodop van alle ervaringen die ze tot dan toe had gemaakt en had burnoutklachten. Ze was alleen met twee kinderen (die het autistisch spectrum bleken te hebben) en kon niet meer werken. Financieel had ze het daardoor ook een stuk minder breed. Ze heeft haar kinderen alles gegeven wat ze zelf had gemist. Ze hebben een veilig thuis bij haar gehad. Haar eigen zoon heeft gelukkig maar 1 gaatje en haar dochter heeft geen gaatjes. Ze heeft hen met veel aandacht en liefde omgeven en goed gelet op hun beider gebitten. Mevrouw zegt dat ze een rode draad van on-veiligheid, onstabiliteit en trauma’s heeft ervaren in haar leven en ziet de weerslag hiervan op haar gebit. Ze kon dit alles pas gaan herstellen, toen ze er klaar voor was om haar hele leven met al deze trauma’s onder ogen te zien.

Casus 2

Vrouw, 53 jaar, vier kinderen, voor derde keer getrouwd, coach. Medische anamnese: migraine van jongs af aan, blaasontstekingen van jongs af aan, darm-

Van boven naar onder: OPG 1 dd 9-7-2018 OPG 2 dd 13-1-2020

Notabene Mevrouw heeft aangegeven dat ze zich aanbevolen houdt als er iemand is die haar zou willen sponsoren in de fi nanciering voor haar implantaten. (Dan graag een berichtje naar mij, jessicaswartberg@gmail. com. Dan zorg ik ervoor dat de link met mevrouw gelegd wordt.) problematiek, obstipatie, zeer gevoelig zenuwstelsel, uitgeputte bijnieren, zeer vermoeid.

TANDHEELKUNDIGE GESCHIEDENIS Op de leeftijd van 12 jaar bleek mevrouw heel veel gaatjes te hebben. Deze zijn allemaal gevuld met amalgaam. Mevrouw had toen continu schokjes in haar mond, maar de tandarts zei dat ze daaraan moest wennen. Ze heeft enorm veel hoofdpijn gehad in die periode. Rond haar 15e jaar uit huis geplaatst wegens problemen thuis. Vanaf haar 17e jaar heeft ze met een vriendje op kamers gewoond. Heeft geen ondersteuning en begeleiding van ouders gehad. Op haar 26e jaar heeft ze alle amalgaam laten vervangen voor witte vullingen en een paar kronen. Dit is echter direct misgegaan, doordat elke kies ging ontsteken. Er zijn toen 7 zenuwkanaalbehandelingen gedaan en 4 apexresecties in een periode van 4 jaar. Ze heeft in deze periode ongeloofl ijk veel pijn aan haar gebit gehad en veel pijnstillers en antibioticumkuren gehad. Door al deze toestanden heeft ze een tandartstrauma opgelopen. Ook de keelamandelen waren op haar 28e jaar enorm ontstoken, nadat ze 5 keer achter elkaar angina had gehad. Er bleken nog meer peri-apicale ontstekingen te zijn, maar mevrouw wilde daar niets aan doen, omdat er te veel trauma op zat. Op haar 28e jaar is ze gaan scheiden, ze had vier kleine kinderen. Ze kwam toen terecht bij haar huisarts, omdat ze het niet meer zag zitten en deze bleek met een holistische visie naar zijn patiënten te kijken. Hier begon de aanzet van een jarenlang traject voor een goede gezondheid, zowel op fysiek als emotioneel niveau. Ze heeft alles wat in haar mogelijkheid zat gedaan om de kinderen zo’n veilig mogelijke jeugd te geven. En de gebitten van haar kinderen heeft ze zorgvuldig gepoetst en in de gaten laten houden door een vriendelijke tandarts. Zij zijn allen gezond en hebben hoogstens 2 gaatjes in hun volwassen gebitten. Toen mevrouw, jaren later, bij mij kwam, hebben we na uitgebreid overleg gewerkt aan een vertrouwensrelatie en zijn alle wortelkanaal behandelde kiezen, op mijn advies en haar verzoek, door mij verwijderd. Ook waren er 2 stukjes zwevend amalgaam in het bot. Deze stukjes en alle ontstekingen in de kaak zijn verwijderd. De darmfl ora heeft ze hersteld onder begeleiding van een orthomoleculair therapeut. Ook heeft mevrouw oude trauma’s door therapie aangepakt. Zij heeft enkele jaren meerdere fl exibele protheses gedragen en verder gewerkt aan haar gezondheid. Toen deze goed genoeg hersteld was, is ze naar een implantoloog gegaan en is er eerst een nieuwe brug gekomen. Goudporselein kronen zijn vervangen door zirkonium kronen en er zijn 6 zirkonium implantaten geplaatst. Ook heeft zij nog orthodontie gehad aan haar onderfront, omdat dat wat scheef stond en ze het dan nu ook echt in zijn geheel wilde rechtzetten. Inmiddels is haar hele gebit stralend en gezond en is ze heel trots en blij met deze grote transformatie. Zowel fysiek als emotioneel leeft zij nu in gezondheid. De migraine is er nu heel soms en alleen bij stress. Darmproblematiek is opgelost. Er zijn al jaren geen ontstekingen meer in haar mond en in de rest van haar lichaam. De implantaten zijn perfect aangeslagen en voelen als eigen.

Mevrouw zegt nu te zien hoe de situatie van haar fysieke en emotionele gezondheid nauw verbonden is met haar mondgezondheid. En dat haar persoonlijke transformatie ‘van overleven naar leven’ synchroon loopt met de grondige schoonmaak en herstel van haar gebit. Ze heeft veel onveiligheid en onstabiliteit en fysieke pijn in haar leven ervaren. De emotionele pijn heeft ze verdragen en ze is gaan overleven. Ze heeft zich erg geschaamd voor haar gebit en is nu zielsgelukkig weer breeduit te kunnen lachen en is blij met haar nieuwe uitstraling.

TEN SLOTTE Het was ongeloofl ijk boeiend en ‘touching’ om van deze 2 mensen hun ‘verhaal met bijbehorende tandheelkundige geschiedenis’ te beluisteren. Mijn conclusie is dat je basisveiligheid een enorme verbinding heeft met je basis mondgezondheid. En dat, als je er klaar voor bent en er open voor staat om de trauma's van je leven in de ogen te kijken en aan te pakken, dit synchroon loopt met het aanpakken en daarmee het herstel/de wederopbouw van je mondgezondheid.