02
#01 KATHARSIS Urban Design 02 2018 Collaborator_Georgia Xypolia
Η πορεία από τη πόλη της Ολυμπίας προς την αρχαία Ολυμπία αποτελεί τη μετάβαση από το νέο πολιτισμό στον αρχαίο. Ο τρόπος που αντιμετωπίσαμε τη δημιουργία αυτής της νέας πορείας ήταν ακρίβως αυτή η μετάβαση. Μία νέα είσοδος η οποία σταδιακά μέσω βιωματικών εμπειριών και με το παιγνίδι των αισθήσεων θα οδηγεί πλέον τον επισκέπτη σε αυτό το πολύ σημαντικό πολιτιστικό χώρο. Ο στόχος ήταν η κάθαρση, μέσω της έντονης παρουσίας του φυσικού περιβάλλοντος. Έτσι οι χρήσεις οπτικών φυγών, ήχων και η μετουσίωσή τους από των επισκέπτη έγιναν τα βασικότερα εργαλεία στη διαμόρφωση αυτής της νέας πορείας.
06
08
010
#02 SWING SCHOOL_2039 Architectural Design 05 2018 Collaborator_Maria Roumelioti
Σημείο αναφοράς για την σχεδιαστική μας πρόταση αποτέλεσε η σειρά πινάκων Proun του El Lissitzky με πρωταγωνιστές τα βασικά γεωμετρικά στερεά,στην οποία ο καλλιτέχνης πραγματευόταν τις μορφολογικές σχέσεις μεταξύ τους,τις χωρικές ποιότητες που απορρέουν από το σύνολο αυτών των στερεών καθώς και την τρισδιάστατη απεικόνιση τους,σε μορφή collage, στον χώρο. Πιο συγκεκριμένα βασιστήκαμε στον πίνακα Proun 19D(1922) πάνω στον οποίο εργαστήκαμε για την εξέλιξη της προτασής μας. Πρώτο βήμα αποτέλεσε ο εντοπισμός των βασικών σχημάτων και χαράξεων.Στην συνέχεια μεταφράζοντας τον πίνακα καταλήξαμε στα διαγράμματα που απεικονίζουν τις βασικές αρχές της πρότασης μας. Οι δισδιάστατες γραμμές του πίνακα απέκτησαν και μια τρίτη διάσταση και μετατράπηκαν σε όγκους στον χώρο.Οι όγκοι αυτοί μοιάζουν να έχουν προέλθει από μια έκρηξη,όπουν σαν αποτέλεσμα έιχε την άναρχη τοποθέτηση τους στον χώρο.Κάποιοι από αυτούς έχουν εδραιωθεί στο έδαφος και κάποιοι μοιάζουν να αιωρούνται. Τέλος όλη αυτή η άναρχη κατάσταση η οποία αποτέλεσε την μορφή και την ογκοπλασία του κτιρίου μας έπρεπε να τιθασσευτεί με κάποιο πλαίσιο-στέγαστρο το οποίο προήλθε από βασικές χαράξεις του πίνακα, στεγάζοντας το μέρος του σχολείου που κρίναμε λειτουργικά κατάλληλο και αφήνοντας υπαίθριο το υπόλοιπο.
012
014
016
018
#03 DUALITY Architectural Design 06 2017 Collaborator_Cristiana Alifanti a. Η διαδυκότητα του χαρακτήρα του μουσείου. Το "ανθρωπογενές" και το "φυσικό" έτσι καταλήξαμε στην παράλληλη χρήση-έκθεση. Δηλαδή ο επισκέπτης μπορείι πλέον να αντιληφθεί το παλιό (ευρήματα αρχαίου τείχους Δημαίων) και μέσω μιας βιωματικής πορείας να φτάσει στο σήμερα (άποψη βιότοπου). b. Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο της σύνθεσης, ήταν η τοποθέτηση του στο συγκεκριμένο σημείο, δημιουργώντας ένα πλαίσιο 90 μέτρων με πορεία απο το υψηλότερο ύψωμα έως τη λιμνοθάλασσα σε παραλληλία με το τείχος. c. Η επιθυμία να παραμείνουμε ταπεινοί μπροστά στο ιστορικό και στο φυσικό περιβάλλον. Έτσι σε όλη αυτή την πορεία που δημιουργήσαμε, χρησιμοποιούμε, άμεσα τα φυσικά πλατώματα και "ανοίγματα" της περιοχής. Βασική Ιδέα: του μουσείου-πορείας ηταν η χρήση των φυσικών αυτών πλατωμάτων μέσω της βύθισης και της ανάδυσης των επισκεπτών διατηρώντας θεάσεις στο τείχος αλλά και στη λιμνοθάλασσα. Απλωνόμαστε ουσιαστικά κατά μήκος του βράχου, δημιουργώντας τους πιο ιδιωτικούς χώρους στο πίσω μέρος, στο κεντρικό πλάτωμα τοποθετούμε την βασική είσοδο και χρήσεις γενικής φύσεως ενώ στο μπροστά μέρος τοποθετούμε τις εκθέσεις-παρατηρητήρια.
020
022
024
026
#04
Blender
Architectural Competition Cook8 2019 Collaborator_Georgia Xypolia
Η πρόταση είναι η δημιουργία ενός χώρου, ο οποίος θα αναμειγνύει την κοινωνικοποίηση μέσω του μαγειρέματος και τη διαδικασία του γεύματος. Το πάντρεμα των δύο εννοιών επιτυγχάνεται με την ένωση όχι μόνο της συμβολικής διαδικασίας, αλλά και πρακτικά μέσω τις συνένωσης χώρων που προκύπτουν αλυσιδωτά, κυριολεκτικά ο ένας μέσα από τον άλλο. Οι απαραίτητες μονάδες που απαιτούνται, τοποθετούνται με βάση τη πορεία από την έναρξη της διαδικασίας παραγωγής φαγητού μέχρι και τη κατανάλωσή του, δημιουργούν επάλληλα φράκταλ που γεννούν μικροχώρους σε διαφορετικά επίπεδα. Τα επίπεδα ορίζουν τη περιμετρική κίνηση στο χώρο, η οποία ενισχύει το πάντρεμα των δύο βασικών λειτουργιών που ορίζονται από πλατώματα που έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούνται ως χώροι κοινωνικοποίησης ενώ παράλληλα είναι και χώροι παραγωγής. Η αλληλουχία των φράκταλ αντικατοπτρίζεται μέσω της αποδόμησης τους, στο επάνω μέρος της σύνθεσης και παράγει μία ακόμη λειτουργία. Το περιμετρικό πλέγμα που προκύπτει αποτελεί το κέλυφος, στο οποίο δίνεται η δυνατότητα να τοποθετηθεί οποιαδήποτε κάλυψη, αναλόγως το εκάστοτε περιβάλλον ή να παραμείνει εντελώς ανοιχτό.
028
030
#05 Dispersal Project Urban Design 02 Architectural Exibition 2016-2017 Collaborator_Georgia Xypolia
Η παρέμβαση αφορά τη δημιουργία διασκορπισμένων σκίαστρων στην πλατεία Υψηλών Αλωνιών στο Αίγιο, σε συνδυασμό με τη στέγαση του εξωτερικού χώρου των καφετεριών, δίπλα στον πεζόδρομο. Στόχος είναι η δημιουργία νέων ροών κυκλοφορίας και σημείων στάσης στο εσωτερικό της πλατείας. Βασικός άξονας είναι ένωση της πλατείας με το φυσικό περιβάλλον, λαμβάνοντας υπόψη την υπάρχουσα φύτευση. Το μοτίβο των σκίαστρων προκύπτει από την απλοποίηση του σχήματος των φύλλων. Πρόκειται για την δημιουργία μονάδων στάσης οι οποίες μεταβάλλονται ανάλογα με το κλίμα της κάθε εποχής, η κάθε μία εκ των οποίων περιλαμβάνει καθίσματα για τουλάχιστον δώδεκα άτομα. Τα σκίαστρα έχουν την δυνατότητα ευελιξίας σε περίπτωση βροχόπτωσης αλλά και έντονης ηλιοφάνειας. Η κατασκευή αποτελείται από καθέτους κοιλοδοκούς και υποστυλώματα τα οποία μπορούν να κινηθούν ανά περίπτωση πάνω σε σύστημα από ράγες ώστε να πραγματοποιείται η κίνηση των σκιάστρων τα οποία λειτουργούν συρταρωτά.
032
034
#07 Architectural Exibition 2018 Collaborators_Cristiana Alifanti Michael Miaoulis Zizi Papadimitriou Olivieri Katerina Papadopoulou Maria Roumelioti
Το “Mancala” αποτελεί ένα παιγνίδι στρατηγικής το οποίο συνηθίζεται να παίζουν τα παιδιά στην Αφρική το όνομά του προέρχεται από το “Νaqala” και σημαίνει κινώ ή αφαιρώ. Τις λακκούβες στο χώμα, τα “κενά” αυτά, τα μεταφράσαμε σχεδιαστικά σε πλήρη στοιχεία και δημιουργήσαμε τους ξεχωριστούς όγκους του κτιρίου μας. Ο κάθε όγκος δεν διαφοροποιείται μόνο χωρικά αλλά και λειτουργικά. Η συνθετική μας πρόταση χαρακτηρίζεται από τα πλήρη στοιχεία – όγκους, καθώς και από μία αλληλουχία ημιυπαίθριων – υπαίθριων χώρων. Αφορμή για τη χρηστική ανάγκη των ημιυπαίθριων χώρων στάθηκε το κλίμα του Ναϊρόμπι. Οι χώροι αυτοί αποτελούν κυρίως χώρους κίνησης, ενώ οι υπαίθριοι, χώρους στάσης. Και οι δύο υπαίθριοι έχουν άμεση σχέση με το χώρο της υποδοχής, καθώς και με το παιδιατρικό εξεταστήριο και ο ένας από αυτούς είναι ειδικά σχεδιασμένος χώρος για να παίζουν τα παιδιά “Mancala”.
036
038
040