Λαμόγια και τηλεόραση by Εκδόσεις Οσελότος

Αλέξανδρος Πλάτων Δέλτα

Λαμόγια και τηλεόραση

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

Ε Κ ΔΟ Σ Ε Ι Σ

ο σ ε λ ότ ο ς

Λαμόγια και τηλεόραση Αλέξανδρος Πλάτων Δέλτα Ελληνική λογοτεχνία [1358]0512/08 Αλέξανδρος Πλάτων Δέλτα Αθήνα, Μάιος 2012 978–960–9607-55-1

Η επιμέλεια της έκδοσης έγινε από τις εκδόσεις οσελότος

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η κατ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα Τηλ.: 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com, ocelotos@otenet.gr www. ocelotos. gr

e–mail:

Μία από τις τιμωρίες που δεν καταδέχεσαι να ασχοληθείς με την πολιτική είναι ότι καταλήγεις να σε κυβερνούν οι κατώτεροί σου (νεοελινιστί, τα λαμόγια) ΠΛΑΤΩΝ

ίλες και φίλοι αναγνώστες. Σε μια κοινωνία– Βαβέλ που μιλάνε όλοι χωρίς κανείς να ακούει ή να βλέπει την καταστροφή της πατρίδας εγώ σιωπούσα κι έγραφα. Έγραφα για ό,τι με πονούσε αλλά πονούσε και την πατρίδα. Για πολλά χρόνια τα λαμόγια, οι τυχάρπαστες, οι αριστεροί της καρπαζιάς και του Κολωνακίου, οι μιζαδόροι, οι «δημοκρατικές δυνάμεις» και μια σειρά από παλιανθρώπους καλυμμένους με την προβιά του προοδευτισμού ασέλγησαν και μάλιστα παρά φύση πάνω στην πατρίδα μας. Τώρα η πατρίδα πονάει και θέλει τη βοήθεια όλων όσων δεν την κακομεταχειρίστηκαν. Εγώ από το δικό μου το μετερίζι δηλώνω ΠΑΡΩΝ χωρίς όρους έστω κι αν χρειαστεί να πουλήσω το σπίτι μου για να πληρώσω το μερίδιο των προδοτών, των λαμογιών, των φοροκλεφτών, των αριστερών με το πορτοφόλι στη δεξιά τσέπη των επιχειρηματιών και των μεσαζόντων που έχουν βρει θαλπωρή στις κρατικές δουλειές – από την κατασκευή δρόμων μέχρι την κατασκευή ή την εισαγωγή φαρμάκων. Στηρίζω δε, όποια κίνηση πολιτική είναι επιβεβλημένη –μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες– για να σωθεί η πατρίδα και οι μέλλουσες γενιές. Όσο για το βιβλίο που κρατάτε δεν είναι τίποτε άλλο από πολιτικές σκέψεις και ποιήματα που τα έχω γράψει από το 1989 μέχρι σήμερα και τα ταξινόμησα με τέτοιον τρόπο ώστε να γίνουν ένα πολιτικό βιβλίο. Αλέξανδρος–Πλάτων Δέλτα Λαμόγια και τηλεόραση ™5

Ελληνική ιδιωτική τηλεόραση

τηλεόραση είναι ίσως από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του ανθρώπου. Έφερε κι έβαλε την εικόνα μέσα στο σπίτι του. Είδε κι έμαθε τον πολιτισμό τα ήθη και έθιμα του γείτονά του. Είδε κι άκουσε σοφούς. Είδε κι άκουσε πράγματα θαυμαστά. Ώσπου, κάποια φασιστοειδή, καλυμμένα με τον μανδύα του έμπορα, κρίνανε ότι είναι ώρα να αγοράσουνε την εικόνα για να περάσουν και να πετάξουν στον πολίτη τα σκουπίδια που συγκέντρωναν. Όμως, η εικόνα δεν είναι κάτι ξεκάρφωτο που μπορεί να αγοράζεται και να πωλείται. Η εικόνα, κυρίες και κύριοι, αποτελείται από ραδιοκύματα τα οποία είναι περιουσία του ανθρώπου, του πολίτη, του λαού και κατά προέκταση του κράτους. Δεν αποτελούν, αντικείμενο εμπορευματοποίησης, αλλά κι ούτε έχουν να κάνουν με την ελευθερία του λόγου ή του πολιτικού –κομματικού– λόγου. Κι επειδή ο λόγος περί εμπορίου και ελεύθερης αγοράς, φοριέται πολύ στις μέρες μας, θεωρώ –και είμαι ένας από τους ελάχιστους, δυστυχώς– ότι το εμπόριο υποχρεούται να έχει ηθικούς κανόνες. Απλά πιστεύω ότι αν κάποιος εμπορεύεται φύκια για μεταξωτές κορδέλες, θα έρθει η σειρά του να αγοράσει πουλερικά γεμάτα ορμόνες, ως πουλερικά ελεύθερης βοσκής. Πολύ απλά λέγω, ότι σε μία ευνομούμενη πολιτεία την εικόνα θα έπρεπε να την διαχειρίζεται μια ανεξάρτητη αρχή εκλεγμένη από τους εξής φορείς: Προεδρείο Δημάρχων Προεδρείο Νομαρχών Προεδρείο των εργατικών κέντρων Προεδρείο της Α.Δ.Ε Δ Υ Προεδρείο γονέων και κηδεμόνων Προεδρείο εκπαιδευτικών

Λαμόγια και τηλεόραση ™7

Προεδρείο δικαστικών Προεδρείο κοινοβουλίου Προεδρείο προστασίας καταναλωτού –δεν υπάρχει νομοθετημένο κρατικό όργανο προστασίας καταναλωτού στην χώρα μας. Προεδρείο ανεξάρτητων αρχών. Αυτή η εκλεγμένη αρχή, θα μπορούσε να δανείζει έναντι αμοιβής ραδιοσυχνότητες σε επιχειρηματίες για να στήσουν ραδιοφωνικούς ή τηλεοπτικούς σταθμούς, βάση αυστηρών κανόνων και προδιαγραφών. Για να αναβαθμίζεται και να προεκτείνεται η ποιότητα του πολιτισμού. Γιατί έτσι πρέπει να γίνεται σε μια πολιτεία συντεταγμένη και ευνομούμενη, αλλά, δε γίνεται. Ο λόγος που δε γίνεται είναι αυτονόητος και δε είναι άλλος από την διαπλοκή μεταξύ πολιτικών, κεφαλαίου και δημοσιογράφων. Ειδικότερα στη χώρα μας, τα πράγματα έχουν ξεφύγει όχι απλώς από τα επιτρεπτά όρια, αλλά παρατηρούνται συμπτώματα σήψης και κανιβαλισμού από τους πολιτικούς εν πρώτοις, οι οποίοι έχουν συμφέρον να υπάρχει μπάχαλο ώστε να μπορούν να επεμβαίνουν ετεροχρονισμένα, πιστεύοντας πως με αυτόν τον τρόπο δικαιολογούν την άθλια και μίζερη ύπαρξή τους. Και ακούσαμε με έκπληξη τον πρώην πρόεδρο Μητσοτάκη να λέγει: «Όταν επιτρέψαμε την δημιουργία ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών μέσων, δεν γνωρίζαμε το μέγεθος που θα πάρει η σήψη και ο ξεπεσμός της τηλεόρασης». Και είναι τουλάχιστον άδικο για τον υπερήφανο ελληνικό λαό να πορεύεται προς το μέλλον, με πολιτικούς που η μεγαλύτερη προσφορά τους είναι ο χορός του ζεϊμπέκικου ή το βολταράκι με το σκάφος του κολλητού μεγαλοεπιχειρηματία. Για να μην αναφέρω τα φρουτάκια, τα καζίνο, την ολυμπιάδα και τα χοντρά πακέτα στήριξης, που έρχονται από τις Βρυξέλλες

8™ Αλεξανδροσ πλατων δελτα

και καταλήγουν στο λαό ισχνές αγελάδες. Υπάρχει εν ζωή και πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ που έβγαλε σε 20 χρόνια 150 εκατομμύρια ευρώ περίπου. Το δεύτερο σκέλος της τριφασικής διαπλοκής, οι επιχειρηματίες που μπορούν και εκμεταλλεύονται –ελλείψει ανεξάρτητου οργάνου– τις καταστάσεις αγοράζοντας μέρος του έντυπου ή του ηλεκτρονικού τύπου. Κατά προέκταση βεβαίως βεβαίως και την πένα των δημοσιογράφων. Το τρίτο σκέλος των διαπλεκομένων, οι δημοσιογράφοι, που όταν καταλάβανε ότι υπάρχει πολύς παράς, την πέσανε και αυτοί – τι, κορόιδα είναι; Κι εκεί που μέχρι χθες έπαιρναν τρεις κι εξήντα, χτυπήσανε νούμερα έως και δύο εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, χώρια τα μαύρα – κάποτε ο μακαρίτης ο Ραφαηλίδης, είχε παραδεχτεί από τηλεοράσεως ότι τα έπαιρνε μαύρα, δηλαδή αφορολόγητα. Βέβαια υπάρχει και μεγάλος όγκος δημοσιογράφων που παίρνουν τον βασικό μισθό, όμως κι αυτοί φιλοδοξούν για τη μεγάλη επιτυχία, δηλαδή πως θα πιάσουν στα πράσα κάνα παπά ή πολιτικό με τα βρακιά κατεβασμένα. Γι’ αυτό και ως διά μαγείας, τα τελευταία χρόνια εξαφανίστηκε ο καθαρός δημοσιογραφικός λόγος και τη θέση του πήρε η γραφίδα για το αιδοίο της Κούλας, Τούλας, Τσούλας και πώς πίσω γλεντάει ο γνωστός τραγουδιάρης ή ο γνωστός μόδιστρος. Κάπως έπρεπε να γεμίσουν τις σελίδες των εφημερίδων οι καλοί δημοσιογράφοι. Αλλά, για να είμαι ακριβοδίκαιος ακόμα υπάρχουν Βότσηδες, λίγοι, αλλά υπάρχουν. Ευτυχώς, που και που, στη χάση και στη φέξη μαθαίνουμε και καμιά αλήθεια όταν τα αφεντικά των δημοσιογράφων δεν τα βρίσκουν στη μοιρασιά. Από την άλλη έχουμε τους τηλεοπτικούς δημοσιογράφους-παρουσιαστές, είναι και οι λεγόμενοι «τηλεοπτικοί κανίβαλοι».

Λαμόγια και τηλεόραση ™9

Ο Δράκουλας των Καρπαθίων, τολμώ να πω, είναι αρσακειάδα μπροστά τους. Και κάπου εκεί στη μέση, βρίσκεται ο πολίτης απροστάτευτος να τρώει στη μάπα, όλα τα ραδιοτηλεοπτικά σκουπίδια. Kι όταν διαμαρτύρεται, ακούει τον αρχικανίβαλο να λέει: «Αν για διάφορους λόγους, κύριε πολίτη, δεν σου αρέσει η τηλεόραση κλείσε την». Αποφεύγοντας έντεχνα να πει –το κωλόπαιδο– το αυτονόητο, ότι η εικόνα είναι και παραμένει στην ιδιοκτησία του πολίτη. Και είναι τουλάχιστον φασιστικό να θέλει, το κωλόπαιδο-ο αρχικανίβαλος να σφετεριστεί την ιδιοκτησία του πολίτη για λογαριασμό του εργοδότη του. Και επίσης είναι ψευδής, ψευδέστατη η δικαιολογία ότι γεννήθηκαν θέσεις εργασίας στα παράνομα ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Επειδή το μεγαλύτερο μέρος των συγκεκριμένων εργαζόμενων είναι λίαν επιεικώς, τελείως ακατάλληλοι να εργασθούν στην τηλεόραση ή στο ραδιόφωνο. Θα μπορούσαν κάλλιστα να εργασθούν στις λαϊκές αγορές σαν τελάληδες ή και σε άλλα επαγγέλματα, χωρίς να θέλω να προσβάλω κανένα επάγγελμα, όπως λ.χ. οδηγοί ταξί, νταλικιέρηδες, μουσικοί σε πανηγύρια, παπάδες, ιδιωτικοί αστυνόμοι, μοντέλα για ενδύματα, φύλακες σε φυλακές, οικοδόμοι, πολιτικοί, τραγουδιάρηδες σε σκυλάδικα, νταβατζήδες, τραβεστί, παραγωγοί πορνό, μπάρμαν ή μπαργούμαν σε κωλάδικα, κλόουν σε τσίρκο, παράγοντες του ποδοσφαίρου, παράγοντες του χρηματιστηρίου, «αριστεροί» του Κολωνακίου, «αναρχικοί» με φραγκάτο μπαμπά, ή και μαρκουτσογλείφτες –από το πώς κρατάνε το μαρκούτσι και με τι ηδονή– αλλά, δημοσιογράφοι και δη της τηλεόρασης, ΟΧΙ. Ο λόγος απλούστατος, ως φιλοξενούμενοι στο σπίτι μου,

10™ Αλεξανδροσ πλατων δελτα

δε σέβονται τη φιλοξενία μου, πετώντας μου, τα σκουπίδια που μεταφέρουν από το δικό τους το σπίτι. Και εν πάση περιπτώσει, το δικό τους το σπίτι, μπορούν να το κάνουν ό,τι θέλουν ακόμα και μπουρδέλο, όμως το δικό μου ΟΧΙ, δεν τους το επιτρέπω και πιστεύω ότι μαζί μου συμφωνεί το σύνολο των πολιτών. Βέβαια, αν είχαμε σοβαρούς δημοσιογράφους θα γνώριζαν ότι πρώτο μέλημά τους θα έπρεπε να είναι η πνευματική τροφή του πολίτη και όχι η κρυφή κάμερα του... «Μάκη». Η τηλεόραση θα μπορούσε να είναι ένας ωκεανός πολιτισμού και παραγωγής επιπλέον γνώσης και καλής ποιότητας διασκέδασης.

Επιμύθιο: Επειδή οι αντιδράσεις μου είναι έντονες το κωλοπαίδι ο αρχικανίβαλος μάζεψε μερικά λαμόγια «αριστερούς» του γλυκού νερού, της μπουνάτσας και του Κολωνακίου κι άρχισαν τα γνωστά τεχνάσματα. Ότι τάχατες είμαι λογοκριτής και ότι η λογοκρισία είναι φασισμός και άλλα τέτοια φαιδρά. Τα λαμόγια πιστεύουν ότι αν παίξουν με τα όπλα, –που για χρόνια βασάνιζαν το λαό– και που ήτανε η καταπίεση και η λογοκρισία, θα μας πιάσει η νοσταλγία και θα τους αφήσουμε ήσυχους να μας πουλάνε τα διάφορα δηλητήρια που κατασκευάζουν. Όμως απ’ ότι ξέρω οι γνήσιοι αγωνιστές, Παναγούλης, Μουστακλής Πέτρουλας και πολλοί άλλοι φίλοι, αγωνιστήκανε και ενάντια στα κωλόπαιδα και στους φραγκάτους, που εκποιήσανε τον πολιτισμό και τις αξίες του λαού μας.

Λαμόγια και τηλεόραση ™11

Τα ηθικά διδάγματα της τηλεόρασης 1 Ένας νέος δεν έχει εργασία. Όμως, άκουσε ότι το αρχαιότερο επάγγελμα αποδίδει και, έτρεξε στον πλαστικό χειρούργο για να τον μεταμορφώσει σε γυναίκα ή μισή γυναίκα. Όσο για τον πλαστικό... αυτός... θα πληρωθεί με ποσοστά από τις βίζιτες.

«Μέσω τηλεόρασης θα ζούμε σε κλίμα ευχάριστο». Ο μπαμπάς θα πηγαίνει με την νύφη, η πεθερά κάνει «κρεβάτι» με τον γαμπρό, ο γαμπρός φαντασιώνεται τα κωλομέρια του κουνιάδου, η παραμελημένη σύζυγος του άρχοντα την καταβρήκε με τον νεαρό Αλβανό. Η γυναίκα του Αλβανού θα παρηγορηθεί στην αγκαλιά της γειτόνισσας. Η ηρωίδα Εύα το ’χει απωθημένο να ανασκολοπίσει με δονητή τον πρωκτό

12™ Αλεξανδροσ πλατων δελτα

του πρωταγωνιστή Στέφανου. Θα τα καταφέρει; Ιδού και η απορία που έχει... ο λαός μας.

Ο γνωστός και μη εξαιρετέος «θεάνθρωπος» με σηκωμένη... τη χλαμύδα του, θα ευλογήσει μία από τις μυροφόρες. Η καύση του αναγνώσματος από την κυρία Λουκά και μερικούς ακόμα φανατικούς, θα αποτελέσει απρόσμενη και δωρεάν διαφήμιση... για το ανάγνωσμα και... τον συγγραφέα.

Ο μέγας οδηγητής αργεί να έρθει. Οι πιστοί μόνοι τους αδυνατούν να εκδιώξουν τους ψευτοταγούς. Γι’ αυτό, οι τόποι λατρείας γεμίσανε Κίναιδους Απατεώνες Τοκογλύφους Παιδεραστές Κερδοσκόπους Καιροσκόπους και, Εκμεταλλευτές. Το πνεύμα του Θεού –κατά τα πρότυπα του μονοθεϊσμού– από έλλειψη ενδιαφέροντος μετακόμισε στα τσιφτετελάδικα. Εκατόν πενήντα ευρώ ταμπλ ντοτ η είσοδος! Λαμόγια και τηλεόραση ™13

Μια ιστορία με πολλά διδάγματα

ια πολλά χρόνια τα λαμόγια, οι τυχάρπαστες, οι αριστεροίΑΓΙΟΣ της καρπαζιάς του Κολωνακίου, Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΚΑΙ Ο και ΑΠΙΣΤΟΣ οι μιζαδόροι, οι «δημοκρατικές δυνάμεις» και Κάποτε ένας χριστιανός άγιος καβάλα στο γαϊδούμια σειρά από παλιανθρώπους καλυμμένους με την ρι του πήγαινε σε μια μικρή πόλη, για να διδάξει. Στο προβιά του προοδευτισμού ασέλγησαν και μάλιστα δρόμο συναπαντήθηκε με έναν άπιστο και άρχισαν να παρά φύση πάνω στην πατρίδα μας. Τώρα η πατρίδα συνταξιδεύουν. Τότε ο άγιος σκέφτηκε ότι πρέπει να πονάει και θέλει τη βοήθεια όλων όσων δεν την κακάνει τον άπιστο να πιστέψει στον χριστιανισμό. Όμως, κομεταχειρίστηκαν. Εγώ από το δικό μου το μετερίζι δεν πρόλαβε, διότι στο σταυροδρόμι ο άπιστος του είπε: δηλώνω ΠΑΡΩΝ χωρίς όρους .... Στηρίζω δε, όποια Γέροντα, εγώ πάω απ’ εδώ, αλλά η δική σου κατεύθυνση κίνηση πολιτική είναι επιβεβλημένη –μέσα από δημοείναι απ’ το άλλο μονοπάτι. Καθώς χωρίζανε, ο άγιος κρατικές διαδικασίες– για να σωθεί η πατρίδα και οι σκέφτηκε –αν είχα πέντε λεπτά ακόμα, θα τον έκανα να μέλλουσες γενιές. πιστέψει στο χριστιανισμό. Κι έτσι, βρέθηκε στο δίλημμα, να ακολουθήσει τον άπιστο ή να συνεχίσει στο δρόμο για την πόλη. Όμως, δεν μπορούσε να αποφασίσει κι έτσι, άφησε τον γάιδαρό του να διαλέξει το δρόμο του. Και πράγματι ο γάιδαΤο βιβλίο που κρατάτε δεν είναι τίποτε άλλο από πορος διάλεξε έναν δρόμο και ο άγιος τον ακολούθησε. λιτικές σκέψεις και ποιήματα που τα έχω γράψει από το 1989 μέχρι σήμερα και τα ταξινόμησα με τέτοιον τρόπο ώστε να γίνουν ένα πολιτικό βιβλίο.

Ε Κ ΔΟ Σ Ε Ι Σ

ο σ ε λ ότ ο ς

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα

ΤΗΛ.

: 210 6431108

E-MAIL : ekdoseis.ocelotos@gmail.com, ocelotos@otenet.gr Αλεξανδροσ πλατων δελτα 14™

www. ocelotos. gr

Ποιο είναι λοιπόν το δίδαγμα που βγαίνει από αυτήν τη μικρή μας ιστορία;

Λαμόγια και τηλεόραση ™15