140 × 210
SPINE: 16.2
FLAPS: 90
Η
ISBN 978-618-205-525-0
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 11473 Αθήνα | Τηλ.: 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com | www.ocelotos.gr
9 786182 055250
Έλενα Ζάγουρα
Ό
ταν η αγάπη πεθαίνει, γίνεται φάντασμα, και στοιχειώνει τις καρδιές μας, για πάντα… Έτσι και η καρδιά της Κάτιας, μιας νεαρής κοπέλας, γόνου μιας εύπορης οικογένειας της Χαλκίδας του 1910, στοιχειώθηκε, και από εκεί και έπειτα μια αλυσίδα γεγονότων ξεκίνησε… Από την οικογένεια δεν έμεινε κανείς παρά μόνο το αρχοντικό, ή έτσι νόμιζαν… 105 χρόνια μετά, στη Χαλκίδα του 2015, ένα δωδεκάχρονο αγόρι ζει με τον πατέρα του, κουβαλώντας τον πόνο της εγκατάλειψης από τη μητέρα του, ή έτσι νόμιζε… Υπομένοντας σωματική και ψυχολογική βία, ώσπου δεν άντεχε πια, και ένα βράδυ, στο αποκορύφωμα της καταπίεσής του, το σκάει από το σπίτι του και βρίσκει καταφύγιο σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι. Αρχοντικό εποχής… Είναι όμως μόνος του εκεί; Είναι ασφαλής; Γλύτωσε όντως από το κακό που τον δυνάστευε εκείνο το βράδυ, ή εγκλωβίστηκε άθελά του σε κάτι χειρότερο; Κάτι τον έφερε εκεί… Κάτι ανέκαθεν προσπαθούσε να τον τραβήξει κοντά του… Τι ήταν αυτό, και τι ήθελε από τον μικρό Λουκά; Μια εφηβική ιστορία με φαντάσματα… Φαντάσματα του παρελθόντος και του σήμερα…
Έλενα Ζάγουρα γεννήθηκε στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 1981 και μεγάλωσε και έζησε στη Χαλκίδα. Σπούδασε στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Τεχνολογία Τροφίμων και Διατροφή και πλέον εργάζεται ως ιδιωτική υπάλληλος στον τομέα της υγείας. Είναι παντρεμένη και ζει με την οικογένειά της στη Χαλκίδα. Εμπνευσμένη από τις μυθοπλασίες που συνοδεύουν τη γενέτειρά της, από τα παιδικά της ακόμα χρόνια ήταν λάτρης της λογοτεχνίας του φανταστικού και αναπόφευκτα οδηγήθηκε στο να αποτυπώσει στο χαρτί και η ίδια κάποιες από τις δικές της ιστορίες. Η αγάπη της για τη λογοτεχνία την ώθησε να παρακολουθήσει διαφόρων ειδών σχετικά επιμορφωτικά σεμινάρια, όπως το «Δημιουργική Γραφή – από τη φαντασία στο χαρτί» επιπέδου advanced που πραγματοποιήθηκε από την ACTA – τεχνοβλαστό του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το σεμινάριο «Λογοτεχνία του φανταστικού» επιπέδου advanced που πραγματοποιήθηκε επίσης από τον ίδιο φορέα, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα τριών μηνών που διοργανώθηκε από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, με τίτλο «Πρακτικές Ασκήσεις Δημιουργικής Γραφής», καθώς και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα πέντε μηνών που διοργανώθηκε από το ίδιο πανεπιστήμιο, με τίτλο «Επιμέλεια και Διόρθωση Κειμένων» από όπου και αποκόμισε και τους αντίστοιχους τίτλους. Το μυθιστόρημα «Μητέρα» είναι το πρώτο από τα έργα της που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Οσελότος.
Τιτλος
Μητέρα Συγγραφέας
Έλενα Ζάγουρα Σειρα
Λογοτεχνία [1358] 1223/31 Επιmελεια - Διορθωση
Μαρίνα Σταμέλου Layout - Design Myrtilo, Λένα Παντοπούλου Copyright© 2023
Έλενα Ζάγουρα Πρώτη Εκδοση
Αθήνα, Δεκέμβριος 2023 ISBN 978-618-205-525-0
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: Βατάτζη 55, 11473 Αθήνα | Τηλ.: 210 6431108
ekdoseis.ocelotos@gmail.com | www.ocelotos.gr
Όλα τα ονόματα και τα πρόσωπα, που αναφέρονται και περιγράφονται, είναι προϊόντα φαντασίας, παρόλο που στοιχεία αναφορικά σε οικήματα, κτήρια και οδούς της πόλης, είναι υπαρκτά. Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.
Έλενα Ζάγουρα
— Αθήνα 2023 —
Στον Μάνο που πίστεψε σε εμένα και στα όσα είχα να διηγηθώ, ακόμα και αν ήταν πολύ μακριά από όσα του άρεσε να διαβάζει… Και στη Ζωή, η οποία με τη ζωηρή της φαντασία μού έδινε ιδέες για να συνεχίσω, όταν πίστευα ότι είχα τελματώσει. Σας ευχαριστώ πολύ…
—5—
Όταν η αγάπη πεθάνει, γίνεται ένα μοναχικό φάντασμα, στοιχειώνοντας τις καρδιές μας, για πάντα… Christy Ann Martine
—7—
1 2015
Ή
ταν περασμένες 1:00π.μ. και ο δωδεκάχρονος Λουκάς, καθισμένος μπροστά στο γραφείο του, με το πορτατίφ αναμμένο, προσπαθούσε να λύσει τις ασκήσεις ποσοστών στην άλγεβρα, που είχε να παραδώσει το πρωί στον κύριο Αλεξίου, τον μαθηματικό του δεύτερου τμήματος, της πρώτης γυμνασίου. Δεν υπήρχε ηλεκτρονικός υπολογιστής μπροστά του, ούτε τάμπλετ, ούτε κινητό. Μόνο ένα μικρό κομπιουτεράκι μαθηματικών υπολογισμών, που το είχε βρει ένα απόγευμα έξω από έναν κάδο ανακύκλωσης και, αφού το πήρε, το επιδιόρθωσε όσο μπορούσε. Δεν τον είχε προδώσει ακόμα… Λειτουργούσε αξιοπρεπώς, σαν να του ξεπλήρωνε τη χάρη της διάσωσής του. Το μικρό αγόρι το κοίταξε και στη σκέψη αυτή χαμογέλασε. Το χαμόγελό του όμως έσβησε απότομα, καθώς άκουσε την πόρτα του διαμερίσματος, όπου έμενε με τον πατέρα του, να ανοίγει. Το γνωστό τρίξιμο της ξύλινης πόρτας και μετά ο δυνατός χτύπος που συνόδευε το κλείσιμό της. Δύο τρία βαριά, συρτά βήματα και μετά, ο ήχος από τα κλειδιά που έπεσαν με δύναμη πάνω στο μικρό βοηθητικό τραπεζάκι, που υπήρχε δίπλα στην εξώπορτα. Πάνω του, το κεραμικό μαύρο βάζο με τα ζωγραφισμένα χρυσαφί λουλούδια, παρέμενε άδειο τα τελευταία έξι χρόνια. —9—
Ε Λ Ε Ν Α Ζ Α ΓΟΥ ΡΑ
Η μητέρα του συνήθιζε να το στολίζει με αμάραντους κάθε Σάββατο, καθώς επέστρεφε από τη λαϊκή αγορά, που πήγαινε για να προμηθευτεί τα λιγοστά φρούτα και λαχανικά που της επέτρεπε το πενιχρό της εισόδημα. Έμεινε ασάλευτος, αφουγκραζόμενος τους ήχους του σπιτιού. Ο πατέρας του κατευθύνθηκε προς το σαλόνι, ξάπλωσε στον παλιό, καμένο από τα τσιγάρα του σε πολλά σημεία, καναπέ και άνοιξε την τηλεόραση. Δεν έδωσε την παραμικρή σημασία στον μικρό. Δεν τον ένοιαξε αν ήταν καλά, αν κοιμόταν ή αν ήταν στο σπίτι την ώρα που αυτός επέστρεψε. Ποτέ δεν τον υπολόγιζε, αντιθέτως, πάντοτε έδειχνε να τον ενοχλεί η παρουσία του. Ποτέ δεν του είχε δείξει ίχνος στοργής ή αγάπης. Το μόνο που πάντα έκανε ήταν να του φωνάζει να πάει να του πάρει τσιγάρα ή να του φέρει κάποια παγωμένη μπίρα από το ψυγείο και πάντα η παράδοση συνοδευόταν από ένα άδειο τσαλακωμένο τενεκεδάκι, που εκσφενδόνιζε ο παχύσαρκος μεσήλικας, προς το μέρος του γιου του. Έτσι ο Λουκάς ένιωσε ανακούφιση όταν άκουσε τον πατέρα του να ροχαλίζει δυνατά. Σηκώθηκε και κατευθύνθηκε με όσο το δυνατόν πιο ελαφρύ βηματισμό προς την πόρτα. Αφού την κλείδωσε, άφησε τα κλειδιά πάνω της, συνήθεια που είχε αποκτήσει παρατηρώντας τη μητέρα του, τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Προσπαθούσε πολύ σκληρά να κρατήσει αναμνήσεις από εκείνη, μιας και η τελευταία φορά που την είχε δει ήταν πριν από έξι χρόνια. Το βλέμμα του έπεσε πάνω στο κεραμικό άδειο βάζο. Θυμήθηκε ξανά την εποχή που το έβλεπε στολισμένο. Θυμήθηκε τα πρωινά του Σαββάτου, που η μητέρα του τον εμπιστευόταν στην κυρία Αγγελική, τη γειτόνισσα που έμενε στον ίδιο όροφο με αυτούς.
— 10 —
Μ Η Τ Ε ΡΑ
Τρεις πόρτες χώριζαν τα διαμερίσματά τους. Όποτε λοιπόν η μητέρα του είχε κάποια δουλειά εκτός σπιτιού να διεκπεραιώσει, τον άφηνε στην κυρία Κούλα, όπως την φώναζε ο μικρός. Εκείνη, πάντοτε πρόσχαρη, τον καλοδεχόταν στο σπιτικό της. Ήταν μια γυναίκα τρίτης ηλικίας, που είχε μείνει χήρα νωρίς και ζούσε μόνη της. Τα παιδιά της είχαν δημιουργήσει προ πολλού τις δικές τους οικογένειες και είχαν φύγει. Έτσι ο Λουκάς την θεωρούσε ό,τι πιο κοντινό στη γιαγιά που δεν γνώρισε ποτέ. Εκείνο το πρωινό, η μητέρα του τον έντυσε και μαζί πήγαν στο σπίτι της κυρίας Κούλας. «Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που προσέχεις τον Λουκά, Αγγελικούλα μου. Σου είμαι πραγματικά υπόχρεη…» της είπε η μητέρα του μικρού, όταν η ηλικιωμένη γυναίκα τους άνοιξε την πόρτα του σπιτιού της. «Ούτε να το συζητάς, καλή μου. Ξέρεις πόσο πολύ αγαπάω αυτό το παιδί», της απάντησε και ανακάτεψε τα μαλλιά του αγοριού. Εκείνος χαμογέλασε και πέρασε το κατώφλι τρέχοντας, κατευθυνόμενος προς την τηλεόραση που έπαιζε παιδικά προγράμματα. «Αυτός ο ακαμάτης είναι πάλι λιώμα ε; Κοιμάται ο μπεκρής και εσύ τρέχεις… Ρωξάνη, καλή μου, είσαι ευπρόσδεκτη εδώ. Δεν τον χρειάζεσαι, ούτε εσύ αλλά ούτε και ο μικρός. Πρέπει να τον διώξεις. Πόσο καιρό θα ανέχεσαι να σε χτυπά και να σου φέρεται έτσι; Έλα μείνε σε εμένα μέχρι να τακτοποιηθείς κάπου, αλλά φύγε μακριά από αυτό το απόβρασμα. Δεν σας κάνει καλό…» είπε η ηλικιωμένη γυναίκα. «Αγγελικούλα μου, δεν είναι τόσο κακός. Έχει τα θέματά του με το αλκοόλ και τον τζόγο, το ξέρω, μα είναι πατέρας του μικρού και δεν μπορώ να τον πάρω μακριά του.
— 11 —
140 × 210
SPINE: 16.2
FLAPS: 90
Η
ISBN 978-618-205-525-0
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 11473 Αθήνα | Τηλ.: 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com | www.ocelotos.gr
9 786182 055250
Έλενα Ζάγουρα
Ό
ταν η αγάπη πεθαίνει, γίνεται φάντασμα, και στοιχειώνει τις καρδιές μας, για πάντα… Έτσι και η καρδιά της Κάτιας, μιας νεαρής κοπέλας, γόνου μιας εύπορης οικογένειας της Χαλκίδας του 1910, στοιχειώθηκε, και από εκεί και έπειτα μια αλυσίδα γεγονότων ξεκίνησε… Από την οικογένεια δεν έμεινε κανείς παρά μόνο το αρχοντικό, ή έτσι νόμιζαν… 105 χρόνια μετά, στη Χαλκίδα του 2015, ένα δωδεκάχρονο αγόρι ζει με τον πατέρα του, κουβαλώντας τον πόνο της εγκατάλειψης από τη μητέρα του, ή έτσι νόμιζε… Υπομένοντας σωματική και ψυχολογική βία, ώσπου δεν άντεχε πια, και ένα βράδυ, στο αποκορύφωμα της καταπίεσής του, το σκάει από το σπίτι του και βρίσκει καταφύγιο σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι. Αρχοντικό εποχής… Είναι όμως μόνος του εκεί; Είναι ασφαλής; Γλύτωσε όντως από το κακό που τον δυνάστευε εκείνο το βράδυ, ή εγκλωβίστηκε άθελά του σε κάτι χειρότερο; Κάτι τον έφερε εκεί… Κάτι ανέκαθεν προσπαθούσε να τον τραβήξει κοντά του… Τι ήταν αυτό, και τι ήθελε από τον μικρό Λουκά; Μια εφηβική ιστορία με φαντάσματα… Φαντάσματα του παρελθόντος και του σήμερα…
Έλενα Ζάγουρα γεννήθηκε στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 1981 και μεγάλωσε και έζησε στη Χαλκίδα. Σπούδασε στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Τεχνολογία Τροφίμων και Διατροφή και πλέον εργάζεται ως ιδιωτική υπάλληλος στον τομέα της υγείας. Είναι παντρεμένη και ζει με την οικογένειά της στη Χαλκίδα. Εμπνευσμένη από τις μυθοπλασίες που συνοδεύουν τη γενέτειρά της, από τα παιδικά της ακόμα χρόνια ήταν λάτρης της λογοτεχνίας του φανταστικού και αναπόφευκτα οδηγήθηκε στο να αποτυπώσει στο χαρτί και η ίδια κάποιες από τις δικές της ιστορίες. Η αγάπη της για τη λογοτεχνία την ώθησε να παρακολουθήσει διαφόρων ειδών σχετικά επιμορφωτικά σεμινάρια, όπως το «Δημιουργική Γραφή – από τη φαντασία στο χαρτί» επιπέδου advanced που πραγματοποιήθηκε από την ACTA – τεχνοβλαστό του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το σεμινάριο «Λογοτεχνία του φανταστικού» επιπέδου advanced που πραγματοποιήθηκε επίσης από τον ίδιο φορέα, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα τριών μηνών που διοργανώθηκε από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, με τίτλο «Πρακτικές Ασκήσεις Δημιουργικής Γραφής», καθώς και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα πέντε μηνών που διοργανώθηκε από το ίδιο πανεπιστήμιο, με τίτλο «Επιμέλεια και Διόρθωση Κειμένων» από όπου και αποκόμισε και τους αντίστοιχους τίτλους. Το μυθιστόρημα «Μητέρα» είναι το πρώτο από τα έργα της που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Οσελότος.
