Τι Τλος Προς ποίηση όλοι ς υγγρΑ φέ Α ς Μαρίνα γκολφινοπούλου
ςέ ιρΑ
Ποίηση [2358] 0723/15
Layout - Design
Myrtilo, λένα Παντοπούλου
Copyright© 2023
Μαρίνα γκολφινοπούλου ΠρώΤ η έ κδο ς η Αθήνα, ιούλιος 2023
is B n 978-618-205-476-5
κέΝΤρικη διΑΘέςη Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | Τηλ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr
Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε
συγγραφέα.
Γκολφινοπούλου
Κι επειδή εσύ μου έδωσες ζωή κυριολεκτικά, επειδή και
σε εσένα οφείλω την ύπαρξή μου κι επειδή πια δεν ψάχνω
τα «γιατί» απλά ακολουθώ την καρδιά μου… εξαιρετικά
αφιερωμένο.
Καλό ταξίδι
Πώς με κατάντησες έτσι, έμαθα να λιβανίζω και να ανάβω
το καντήλι,
είπες στον εαυτό σου καλό ταξίδι μια νύχτα που έπεσες για
ύπνο λες και το ήξερες πως είχες βγάλει εισιτήριο κι εμένα
μου είπες απλά μια καληνύχτα.
Κι ήταν καλή εκείνη η νύχτα, κι η μέρα που ξημέρωσε
επίσης.
Ύστερα όμως το αποφάσισες πως ήρθε η ώρα να αλλάξεις
χώρα, τα μέρη να είναι πιο ζεστά ή πιο δροσερά, να είναι
όπως θα τα ήθελες εσύ κάθε φορά.
Όλα μας τα έδωσες και πρακτικά και συναισθηματικά και
η πίστη τώρα προσπαθεί να με σώσει κάθε μέρα και κάθε
νύχτα.
Δεν ξέρω ποιος θα με ματιάζει πια. Δεν ήσουν απλά ένας
κρίκος στην αλυσίδα μας, ήσουν το κούμπωμά μας.
Και το βιβλίο σου σε περιμένει, θα ψάχνω τώρα πια τη
Θεϊκή την έμπνευση να το τελειώσω. Αυτή που θα μου
δίνεις πια εσύ σαν άλλος αγγελιοφόρος.
Ελπίζω να με ακούς και να με βλέπεις μονάχα στις καλές
μου μέρες, στις μέρες που με έμαθες να ζω.
Άλλα να γράψω δεν μπορώ, ο κόμπος ανεβαίνει κι η
λύτρωση δεν ξέρω πια πού μένει.
Σε εμάς εδώ, σε σένα εκεί, όλα είναι μπερδεμένα.
Καλό ταξίδι, η αγάπη σου τα χρόνια μας τα έκανε όλα
κερδισμένα.
Για τον πατέρα μου, 09/04/2023
Στριμώχτηκα κι εγώ
Ήταν ο πρώτος έρωτας καρνάβαλος
Και κάηκε μοναχός του σε μια νύχτα.
Ήταν σπασμένος ο καθρέφτης που κοιτάχτηκα
Κι είχα ένα πρόσωπο τσαλακωμένο.
Ήταν η αγάπη όνειρο μαζί και εφιάλτης
Κι ήταν το βλέμμα μου το ζωντανό ο μόνος κράχτης.
Κι όπως στριμώχτηκα κι εγώ σε μια γωνίτσα
Είπα να γράψω ένα τραγούδι και για σένα. Έψαχνα πάντα σαν πουλί κάποια φωλίτσα
Και πέταξα με τα φτερά μου τσακισμένα.
Κι είπα μια μέρα λύτρωση το θάνατο Και βάσανο είπα τη ζωή στ’ αλήθεια.
για κλάματα τ’ αστεία που μου είπαν Κι ήταν για γέλια οι σοβαρές μου επιλογές.
Ήταν το βλέμμα μου άδειο και μαζί τόσο γεμάτο Κι η περηφάνια μου τόσο ψηλά που έπιασε πάτο.
ISBN 978-618-205-476-5
