140 × 210 SPINE: 29 FLAPS: 60
ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ: Οι άθεοι, Δωδώνη (2000) Ο Παράδεισος είναι τεχνητός, Απόπειρα (2002) Αλληλού, Τυφλόμυγα (2003) Το Αγγελόσκιασμα, Τυφλόμυγα (2004) Η νύχτα της μπλε ζάχαρης, Τυφλόμυγα (2005) Τρελόσπιτο, Τυφλόμυγα (2006) Γραφείον Ταξιδίων «Η Ωραία Σαρκοφάγος», Τυφλόμυγα (2007) Οιάνθη, Τυφλόμυγα (2011) Κολτ, Τυφλόμυγα (2013)
Γλυκείες σενιόρες, δροσερές σενιορίτες, καλοί μου σενιόροι... Καλωσορίσατε στη Βαρκελώνη! Πρόθυμες χήρες θα σας υποδεχτούν, απρόθυμοι ντετέκτιβ και αστείοι τσιρκολάνοι. Γυμνόστηθες τσιγγάνες και βιολιά, φλαμένκο και τσιγγάνοι. Εδώ, θα δείτε με τα μάτια σας τον Φράνκο να σηκώνεται απ’ τον τάφο! Ολόφρεσκες ψυχές να καταλήγουν στα σκουπίδια και φίδια να γίνονται ψαλίδια! Πυρηνικές εκρήξεις και σεισμούς, χειρομαντείες και τορέρος να ερωτεύονται τον ταύρο. Κυνομαχίες, τρομοκράτες και αντάρτες στα βουνά, και πεθαμένους γάτους ν’ ανασταίνονται! Καλόκαρδους κανίβαλους, άκαρδους ανακριτές, Eβραίους και σατανικούς τυμπανιστές, μαφιόζους, πειρατές, λεγεωνάριους και επιθεωρητές Τραπέζης. Ψάρια να μιλούν μ’ ανθρώπινες φωνές και νάνους να χορεύουν δίχως πόδια! Εδώ, οι κύκνοι άδουν κύκνεια άσματα, λίγο πριν μεταμορφωθούν σε χήνες, η Βίβλος κάνει ακροβατικά κι ο γάιδαρος πετάει! Κι η τράπουλα στενάζει και βογκά, σαν την ανακατεύω... Κι αν κάτι σας λείπει, αν κάτι χάσατε, καθόλου μη διστάσετε: Ψάξτε και βρείτε το με τον Ερνέστο, και δεν θα χάσετε.
Ψάξε-βρες το Νικ Μπήτνικ με τον Ερνέστο
Βίβλο για ασπίδα κι έναν λαλίστατο σκελετό γάτου για Σάντσο Πάντσα. Ο αλλόκοτος βίος του και το μυστήριο της ταχυδακτυλουργικής αυτοκτονίας του, που βύθισε στο πένθος τους πιστούς οπαδούς του και έκρινε την εκλογή δήμαρχου στη Βαρκελώνη.
Νικ Μπήτνικ
Ψάξε-βρες το με τον Ερνέστο
ISBN 978-960-564-266-2
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ο σ ε λ ότ ο ς
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ο σ ε λ ότ ο ς
0_cover.indd 1
ΨΑΞΕ-ΒΡΕΣ ΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΝΕΣΤΟ: Το τηλεοπτικό σώου του Ερνέστο Μάντολες, ενός θρυλικού μάγου-ιεροκήρυκα, με μεγάλη απήχηση και πολύ φανατικό ποίμνιο στην Καταλονία, που όταν ήταν πιτσιρίκος, η μοίρα τού ’παιξε σκληρό πόκερ στην έρημο Ταμπέρνας, με συνεργούς μια νυσταγμένη νταλίκα κι έναν παραισθησιογόνο κάκτο – και με σημαδεμένα φύλλα. Η επικίνδυνη αναρρίχηση στο ανεμοδαρμένο γενεαλογικό του δέντρο, οι απίστευτες περιπέτειες στις ονειρικές περιπλανήσεις του και ο αφηνιασμένος καλπασμός του σ’ αχαρτογράφητες περιοχές της Ισπανίας, ως νέος δον Κιχώτης, καβάλα σε μια τράπουλα –στον πενηνταδυάφυλλο, χάρτινο Ροσινάντε του– μ’ ένα μαδημένο φτερό ξεσκονίσματος για κοντάρι, μια ματωμένη
9/9/2015 1:45:33 μμ
ΝΙΚ ΜΠΉΤΝΙΚ
ΨΆΞΕ-ΒΡΕΣ ΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΝΈΣΤΟ
ο σ ελότο ς ΑΘΗΝΑΙ 2015
ΨΑΞΕ-ΒΡΕΣ ΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΝΕΣΤΟ © Νικ Μπήτνικ Επιμέλεια: Αιμιλία Σ. Εξώφυλλο: Norman Rockwell, The Saturday people –thanx 2 Eve– El ingenioso hidalgo, Don Quijote de la Mancha: Miguel de Cervantes Saavedra Spanish caravan: The Doors Wild is the wind: Dimitri Tiomkin & Ned Washington, από το ομώνυμο μελό Anarchy in the UK: Sex Pistols Jesus met the woman at the well: The Pilgrim Travelers Johnny Guitar: Victor Young, από το ομώνυμο γουέστερν Το τραγούδι της σαρδέλας: παράφραση ναυτικού τραγουδιού, από την περιπέτεια Captains Courageous που βασίζεται σε μυθιστόρημα του Rudyard Kipling Warm beer & cold women, Blue Valentine, Bone machine: T. Waits The sick rose: William Blake Ο Βασιλιάς των ξωτικών (παράφραση): J. W. Von Goethe –απόδοση: Νατάσα Σ.– Πώς πεθαίνουν στην Ισπανία: Ernest Hemingway, ανταπόκριση από τον Ισπανικό Εμφύλιο Ιστορικές πηγές: Οι Φάκελοι Mondadori Εγκυκλοπαίδεια: Πάπυρος-Λαρούς Κάθε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή καταστάσεις είναι συμπτωματική, πλην αναπόφευκτη Για τη μερική ή την ολική αναδημοσίευση του έργου, καθώς και για την αναπαραγωγή του με οποιοδήποτε μέσο, απαιτείται η άδεια του συγγραφέα Έκδοση Α΄, Σεπτέμβριος 2015 ISBN 978-960-564-266-2
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:
Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr
Carry me, caravan, take me away Take me to Portugal, take me to Spain Andalusia with fields full of grain I have to see you again and again Take me, Spanish caravan Yes, I know you can —Spanish Caravan, Jim Morisson
Πρόλογος
Ξ
ημέρωσε, και ο Ερνέστο ξύπνησε στην αγκαλιά της Εύας. — Μπουένος δίας, τσίκο! Μπουένος δίας! τον καλημέρισε όλο γλύκα και του ετοίμασε να πιει γάλα με κακάο. Πώς σε λένε, λοιπόν, ομορφούλη; του χάιδεψε τα μαλλιά. Ο Ερνέστο δεν ήξερε τι να της απαντήσει· δεν θυμόταν τ’ όνομά του. — Μμμ... για να σε δω καλύτερα: είσαι μελαχρινός, ψηλούλης, με μπλε ματάκια... «Ερνέστο»! Θα σε λέω «Ερνέστο»! Σου πάει αυτό το όνομα, τσίκο.
Απ’ όλα τα ονόματα του κόσμου και της οικουμένης που θα μπορούσε να του δώσει, η Εύα τού ’δωσε το δικό του! Πώς σας φαίνεται αυτό; Θα μπορούσε, κάλλιστα, να τον πει «Ρικάρντο»· «Βιθέντε»· «Αλεχάντρο», «Σεμπάστιαν» ή «Φερνάντο»· ή, απλά, «Χουάν». Τον είπε, όμως, «Ερνέστο»! Πώς το εξηγείτε εσείς αυτό;
7
Carl Christian Anton Christensen [Public domain], via Wikimedia Commons
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Ψάξε-βρες το
1. Αγία Τερέζα η Ακέφαλη
31
Δεκεμβρίου 1999. Χαράματα. Στην αίθουσα τοκετών του Μαιευτηρίου των Ετών, οι βλοσυροί εξωανθρώπινοι μαιευτήρες, με τα σκουφάκια και τις μάσκες και με τα λαστιχένια γάντια στα χέρια, περιμένουν, σιωπηλοί κι ετοιμοπόλεμοι, πάνω απ’ την ετοιμόγεννη μητέρα του Χωροχρόνου. Με ψαλίδες και κουτάλες, με λαβίδες και νυστέρια. Μόλις σπάσουν τα νερά, θα παραληφθούν με καισαρική τομή οι τετράδυμοι γόνοι κάποιου βλάσφημου δοκιμαστικού σωλήνα του Σύμπαντος, κλώνοι ανίεροι μιας δυσοίωνης τεχνητής γονιμοποίησης: είς νέηλυς μην, ένας νέος χρόνος, ένας διάδοχος αιών και μια φρέσκια χιλιετία, ταυτοχρόνως. Ο νέηλυς μην «Ιανουάριος» θα εισέλθει ορμητικά, με δίχως, εισέτι, οδόντας εν τω στόματι, μα με τριάκοντα και έναν (όσες και οι μέρες του) πιστούς στρατιώτας-όνυχας, υπό τας διαταγάς του → Ο νέος χρόνος «2000» θα ’χει τρία δίσεκτα μηδενικά στο κούτελο, ως εξ’ ονύχων χαραχθέντα, ως εξ’ οδόντων διανοιχθέντα, στη θέση των τριών ανεστραμμένων εξαριών τού απελθόντος «1999» → Ο εικοστός και πρώτος διάδοχος αιών προαλείφεται να ανατείλει στον βασιλικό τάφο τού εκλιπόντος εικοστού, έχων, αντί οδόντων, τους υπόπτους τόπους τού διαδικτύου και, αντί ονύχων, τις κάμερες παρακολούθησης των ανύποπτων, παραπλανημένων χρηστών του → Η ολόφρεσκη χιλιετία, τέλος, πρόκειται να απορρίψει οσονούπω την μπαγιάτικη και γραία προκάτοχό της, εις το πυρ το εξώτερον → Με όνυχας αντί οδόντων, οδόντας αντί ονύχων.
Την ίδια ώρα, κάπου στη Βαρκελώνη. Όπου να ’ναι ξημερώνει. Το δειλό λυκαυγές έχει χωριστεί στα δυο απ’ το ασημί χαντζάρι της λαμπρής ημισελήνου: από τη μια πλευρά του φεγγαριού, αχνοπατεί και αναφουφουλιάζεται, σαν λύκος σε αιχμαλωσία, κι από την άλλη, τρέχει σαν αλλοπαρμέ-
11
νη αλεπού, κυνηγημένη από επουράνιους ιππείς, με λύσσα και μανία. Το σκοτάδι χλιμιντρίζει και ποδοβολεί σαλπίζοντας στον ουρανό, παίρνοντας τ’ αγρίμια στο κατόπι. Αλεπού και λύκος σκαρφάλωσαν ασθμαίνοντας απελπισμένα, πάνω στους τρούλους τής Σαγράδα Φαμίλια, που μοιάζουν να υπερασπίζονται την πόλη σαν συστοιχίες ρουκετών κάποιου παράξενου στρατού, άλλου πλανητικού και άλλου χωροχρονικού συστήματος, και πάνω στις υπόλοιπες, αλλόκοτες και εξωγήινες αρχιτεκτονικές κατασκευές τού Γκαουντί, που είναι γραπωμένες στις χαμηλές νεφώσεις, ως οδόντες αχρώμων πλίνθων, ως όνυχες εγχρώμων λίθων. Τα τρομαγμένα ζώα, σιωπηλά, κατασκοπεύουν από ’κεί ψηλά την κοιμισμένη Βαρκελώνη. Ο λύκος ξεθαρρεύει ξαφνικά, γρυλίζοντας και λάμποντας, κι η αλεπού, με τη σειρά της, παίρνει κουράγιο και φουντώνει την ουρά της, που αρχίζει να φεγγοβολά και να γεννοβολά βεγγαλικά και χρώματα. Πλάτη με πλάτη αμύνονται τα ολόφωτα ζωντόβολα εναντίον τού ερέβους! Βγάζουν οδόντας εκ φωτός, όνυχας εκ φωστήρων, κι αρχινούν να πετσοκόβουν το σκοτάδι, που τσιρίζει κι αλυχτά σπαρακτικά, καθώς τρέχει δυτικά, να κρυφτεί στη σκοτεινιά του... Η μεθυσμένη Μερθέδες ροχαλίζει ανήσυχα, στριφογυρνώντας στο κρεβάτι της σαν κουτάλα μέσ’ στη σούπα. Ένας ξέθωρος και ξεδοντιάρης ήλιος σκάει μύτη στο στερέωμα, παίζοντας «την τυφλόμυγα» με τα μολυβένια νεφελώματα. Ήρθε και κουτούλησε ο στραβούλιακας στο τζάμι της, τυφλωμένος απ’ το ίδιο του το φως. Το συννέφελο μαντήλι γύρω απ’ τα μάτια του ξελύθηκε με το τράνταγμα, απελευθερώνοντας δυο-τρεις θρασείες ηλιαχτίδες, που έσπευσαν να τρυπώσουν κάτω από τα βλέφαρα της ωραίας κοιμωμένης. Η Μερθέδες πασχίζει να ξεφύγει από τον βαθύ λήθαργο των ηρεμιστικών και του κρασιού, σταδιακά και απρόθυμα. Πώς θα ’θελε να ρίξει μια βουτιά και να βυθιστεί ξανά στη λησμονιά και στην ανυπαρξία του... Ανοίγει με δυσκολία το ένα μάτι, το καρφώνει στο ταβάνι, χασμουριέται και τεντώνεται. Η βέρα είναι ακόμα σφηνωμένη στον πρησμένο της δεξή παράμεσο. Το οπτικό της πεδίο είναι
12
στενό, κυλινδρικό και παραμορφωμένο: σαν να κοιτάει ανάποδα από τηλεσκόπιο ή σαν να ’χει πέσει στο πηγάδι. Νιώθει το μυαλό παράλυτο. Οι σκέψεις της καταφθάνουν μουδιασμένες και κουτσαίνοντας, έχοντας κάτσει όλη νύχτα σταυροπόδι, μέσα στο κεφάλι της. Ξαφνικά, μια απ’ αυτές την τσιμπάει σαν μύγα και πετάγεται όρθια. — Να πάω ν’ ανάψω το καντήλι της μαμάς! μασάει μέσ’ απ’ τα δόντια ταραγμένη, με μια φωνή από τηλεβόα, που ακούγεται ξένη. Κουτρουβαλιάζεται ξυπόλητη στο μπάνιο, κουτουλώντας στα πλακάκια. Ζαλίζεται ακόμη από χτες κι η μαστούρα δεν της έχει φύγει εντελώς. Πλάσα Εσπάνια, 08:34΄. Η στάση των λεωφορείων είναι στολισμένη με πολύχρωμα μπαλόνια και γιρλάντες, και το μακρύ πλακόστρωτο, δήθεν χιονισμένο. Πάνω στο ψευτόχιονο –από βαμβάκι και τριμμένο φελιζόλ– βολτάρουν με τα έλκηθρα κάτι ξεφτισμένοι και μπαγιάτικοι περσινοί Αγιοβασίληδες, που βγήκαν απ’ τη ναφθαλίνη και μαστιγώνουν αδύναμα τους πλαστικούς ταράνδους: —Χο χο χοο! Χο χο χοο... καγχάζουν, χάνοντας στροφές, καθώς τους πέφτει η μπαταρία. Το αμερικάνικο πολυκατάστημα, απέναντι, έχει βάλει τα καλά του κι ετοιμάζεται ν’ ανοίξει. Κόσμος και κοσμάκης στην ουρά, με την τσίμπλα στο μάτι. Γέροι, νέοι και παιδιά στριμώχνονται υπομονετικά στους πρόποδες ενός βουνού με δώρα και παιχνίδια, επίδοξοι αλπινιστές σε μια οροσειρά από φτηνά, αγιοβασιλιάτικα στολίδια. Στάβλοι τα πέταλα για το καλό, κάρα οι επιγραφές «Ευτυχές το νέον έτος και ο εικοστός πρώτος αιών», δάση τα άμοιρα κομμένα έλατα, που σε λίγα εικοσιτετράωρα θα καταλήξουν στα σκουπίδια. Εκατομμύρια λαμπάκια αναβοσβήνουν εκνευριστικά και ασταμάτητα σαν να εκπέμπουν S.O.S. – κάποια κάηκαν απ’ τις υπερωρίες. Απ’ τα βραχνά μεγάφωνα, ίσα που ακούγεται ο Φρανκ Σινάτρα, κι ο αέρας είναι κρύος και πηχτός, και μυρίζει τσούρος, σοκολάτα, αδημονία και κατάθλιψη.
13
140 × 210 SPINE: 29 FLAPS: 60
ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ: Οι άθεοι, Δωδώνη (2000) Ο Παράδεισος είναι τεχνητός, Απόπειρα (2002) Αλληλού, Τυφλόμυγα (2003) Το Αγγελόσκιασμα, Τυφλόμυγα (2004) Η νύχτα της μπλε ζάχαρης, Τυφλόμυγα (2005) Τρελόσπιτο, Τυφλόμυγα (2006) Γραφείον Ταξιδίων «Η Ωραία Σαρκοφάγος», Τυφλόμυγα (2007) Οιάνθη, Τυφλόμυγα (2011) Κολτ, Τυφλόμυγα (2013)
Γλυκείες σενιόρες, δροσερές σενιορίτες, καλοί μου σενιόροι... Καλωσορίσατε στη Βαρκελώνη! Πρόθυμες χήρες θα σας υποδεχτούν, απρόθυμοι ντετέκτιβ και αστείοι τσιρκολάνοι. Γυμνόστηθες τσιγγάνες και βιολιά, φλαμένκο και τσιγγάνοι. Εδώ, θα δείτε με τα μάτια σας τον Φράνκο να σηκώνεται απ’ τον τάφο! Ολόφρεσκες ψυχές να καταλήγουν στα σκουπίδια και φίδια να γίνονται ψαλίδια! Πυρηνικές εκρήξεις και σεισμούς, χειρομαντείες και τορέρος να ερωτεύονται τον ταύρο. Κυνομαχίες, τρομοκράτες και αντάρτες στα βουνά, και πεθαμένους γάτους ν’ ανασταίνονται! Καλόκαρδους κανίβαλους, άκαρδους ανακριτές, Eβραίους και σατανικούς τυμπανιστές, μαφιόζους, πειρατές, λεγεωνάριους και επιθεωρητές Τραπέζης. Ψάρια να μιλούν μ’ ανθρώπινες φωνές και νάνους να χορεύουν δίχως πόδια! Εδώ, οι κύκνοι άδουν κύκνεια άσματα, λίγο πριν μεταμορφωθούν σε χήνες, η Βίβλος κάνει ακροβατικά κι ο γάιδαρος πετάει! Κι η τράπουλα στενάζει και βογκά, σαν την ανακατεύω... Κι αν κάτι σας λείπει, αν κάτι χάσατε, καθόλου μη διστάσετε: Ψάξτε και βρείτε το με τον Ερνέστο, και δεν θα χάσετε.
Ψάξε-βρες το Νικ Μπήτνικ με τον Ερνέστο
Βίβλο για ασπίδα κι έναν λαλίστατο σκελετό γάτου για Σάντσο Πάντσα. Ο αλλόκοτος βίος του και το μυστήριο της ταχυδακτυλουργικής αυτοκτονίας του, που βύθισε στο πένθος τους πιστούς οπαδούς του και έκρινε την εκλογή δήμαρχου στη Βαρκελώνη.
Νικ Μπήτνικ
Ψάξε-βρες το με τον Ερνέστο
ISBN 978-960-564-266-2
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ο σ ε λ ότ ο ς
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ο σ ε λ ότ ο ς
0_cover.indd 1
ΨΑΞΕ-ΒΡΕΣ ΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΝΕΣΤΟ: Το τηλεοπτικό σώου του Ερνέστο Μάντολες, ενός θρυλικού μάγου-ιεροκήρυκα, με μεγάλη απήχηση και πολύ φανατικό ποίμνιο στην Καταλονία, που όταν ήταν πιτσιρίκος, η μοίρα τού ’παιξε σκληρό πόκερ στην έρημο Ταμπέρνας, με συνεργούς μια νυσταγμένη νταλίκα κι έναν παραισθησιογόνο κάκτο – και με σημαδεμένα φύλλα. Η επικίνδυνη αναρρίχηση στο ανεμοδαρμένο γενεαλογικό του δέντρο, οι απίστευτες περιπέτειες στις ονειρικές περιπλανήσεις του και ο αφηνιασμένος καλπασμός του σ’ αχαρτογράφητες περιοχές της Ισπανίας, ως νέος δον Κιχώτης, καβάλα σε μια τράπουλα –στον πενηνταδυάφυλλο, χάρτινο Ροσινάντε του– μ’ ένα μαδημένο φτερό ξεσκονίσματος για κοντάρι, μια ματωμένη
9/9/2015 1:45:33 μμ