Το Φως, η Ίριδα, τα Κόκκινα Φρούτα και ο Covid

160 × 230 SPINE: 3

FLAPS: 75

Δ

«Όσο ταξιδεύαμε… Το λεμόνι ολοένα βουτούσε στις κλειδώσεις μας. Το μικρό αγκάθι της φραγκοσυκιάς ολοένα μάτωνε το πορτοκαλί των μικρών μεσημεριών που ερχόντουσαν. Ο Αύγουστος κοκκίνιζε.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΣΑΚΟΥ

Και η προφητεία επιβεβαιωνόταν».

ISBN 978-618-205-506-9

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | Τηλ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr

Το Φως, η Ίριδα, τα Κόκκινα Φρούτα και o Covid

ύο παιδιά συνηθίζουν να κυνηγάνε τα ηλιοβασιλέματα. Οι δρόμοι τους χωρίζουν καθώς μεγαλώνουν. Ανταμώνουν πάλι ύστερα από χρόνια. Ερωτεύονται. Αυτή τη φορά αποφασίζουν να κυνηγήσουν τις ανατολές, αντίστροφα βαδίζοντας στο παιχνίδι των παιδικών τους χρόνων. Οι δρόμοι του ήλιου τούς οδηγούν στα νησιά... Γύρω τους ο κόσμος του κακού παραμονεύει. Ένας κόσμος γεμάτος από φυσικές καταστροφές, πολέμους, βιοόπλα. Ακόμα και αν τελικά γίνονται αποδέκτες των επιδράσεών του, στο τέλος νικητής παραμένει το ελληνικό καλοκαίρι. Μυσταγωγικά τους οδηγεί στην αποκάλυψη της αγάπης και της ελευθερίας…

9 786182 055069

Το Φως, η Ίριδα, τα Κόκκινα Φρούτα και o Covid ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΣΑΚΟΥ

H Κατερίνα Τσάκου κατάγεται από τη Νεάπολη Βοιών Λακωνίας και μεγάλωσε στον Πειραιά. Είναι πτυχιούχος χημικός μηχανικός του Πανεπιστημίου Πατρών. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως προγραμματίστρια, αναλύτρια και senior testing designer ηλεκτρονικών συστημάτων. Το Φως, η Ίριδα, τα Κόκκινα Φρούτα και ο Covid είναι το πρώτο της βιβλίο, που εκδίδεται από τις εκδόσεις Οσελότος.

Το Φως, η Ίριδα, τα Κόκκινα Φρούτα και o Covid

Τιτλος

Το Φως, η Ίριδα, τα Κόκκινα Φρούτα και ο Covid Συγγραφέας

Κατερίνα Τσάκου Επιmελεια - Διορθωση

Όλγα Παλαμήδη Layout - Design Myrtilo, Λένα Παντοπούλου ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ

Γεώργιος Πολυχρόνης ΛΟΓΟΤΥΠΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟΥ

Γαβριήλ Κωνσταντινίδης Copyright© 2023

Κατερίνα Τσάκου Πρώτη Εκδοση

Αθήνα, Οκτώβριος 2023 ISBN 978-618-205-506-9

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | Τηλ.: 210 64 31 108

ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν.

2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ Τσάκου

Το Φως, η Ίριδα, τα Κόκκινα Φρούτα και o Covid

Στη μητέρα μου

Πρόλογος

Κυλούσε σα δροσερό δάκρυ, στο σώμα μου όλο, μια παράξενη απόκοσμη μουσική. Ήξερα ότι πέθαινα ή ότι ήμουν κάπου πολύ κοντά για να πεθάνω. Η τρίτη δόση του εμβολίου, αυτή η προτεινόμενη για τις ευπαθείς ομάδες, με είχε κάνει περισσότερο ευπαθή. Μου είχε πυροδοτήσει αυτοάνοσα αρκετά σοβαρά, μεταξύ αυτών και λευχαιμία. Στον ύπνο μου πλέον με επισκέπτονταν πολύ συχνά εφιάλτες. Σκοταδόψυχοι, πυρηνικές καταστροφές, λοιμοί, σεισμοί, καταποντισμοί, πόλεμοι, ρεπορτάζ καταστροφών. Ξύπνησα αγχωμένη και άνοιξα το μικρό πορτατίφ. Είχα πολύ θυμώσει με όλη αυτή την καταστροφική ειδησεογραφία τελευταία. Ίσως να ήταν κι αυτή μια από τις κύριες αιτίες που ωθήθηκα να τρυπηθώ με τα σούπερ εμβόλια, τελευταία λέξη της επιστήμης. Τι με νοιάζει εμένα αν είμαι η μία περίπτωση των σπάνιων παρενεργειών; Δυστυχώς δεν είμαι το paper της στατιστικής αναφοράς, αλλά η περίπτωση. Η ώρα ήταν 3.15 π.μ. Χιλιάδες μικροί όγκοι ταξίδευαν στις ταλαιπωρημένες μου κλειδώσεις. Ένοιωθα το σώμα μου, τον τελευταίο καιρό, για πρώτη φορά σε αντίληψη συνόρων εκατοστού. Εγώ δεν ένοιωθα ποτέ το σώμα μου, μα το αχανές της ψυχής μου φως. Μα τώρα ένοιωθα το σώμα μου, γιατί πονούσα. Ένα σώμα γεμάτο σύνορα και φθαρτότητα, σε έναν όμορφο κόσμο γεμάτο και αυτόν από σύνορα και φθαρτότητα. Τα βιβλία μου φάνταζαν σαν ένα επιστημονικό άχαρο σχέδιο, χωρίς ύλη, σε έναν κόσμο διανόησης. Θα μπορούσα με ένα shift delete να τα έσβηνα και κανείς να μη λυπόταν ποτέ γι’ αυτό, παρεκτός κάποια σημεία αντιύλης στο τεράστιο κενό του σύμπαντος. Μα ακόμα και έτσι, ήταν το μόνο που είχα. Ο νέος μου κόσμος, το νέο μου σώμα, που δυναμικά είχε περιοριστεί στο φθαρτό μου σχήμα, δεν ήταν και τόσο γοητευτικό. Νοστάλγησα την ήρεμη γαλήνη μιας συνηθισμένης ζωής. Μια ταινία που μπορεί να απολαμβάνει μαζί ένα ζευγάρι, ένα μπάνιο, μια αγκαλιά.

7

Ταξιδεύοντας προς τα πίσω, οι μνήμες μου μου έφεραν την πρώτη μου αγάπη, κάπου κοντά της καθόταν η μετέπειτα μακροχρόνια σχέση μου, ένας ζωγράφος που είχα φύγει μαζί του στα νησιά, πιο μακριά μόνος καθόταν ένας ανεκπλήρωτος μεγάλος μου έρωτας, και πιο κοντά μου απ’ όλους εσύ. Το σώμα μου απαιτούσε να το δω. Πονούσε, γερνούσε, υπέφερε, και με όλες τις αισθήσεις του μου έφερνε κι άλλες μνήμες, δείχνοντάς μου πως ήμουν πια ένας κοινός θνητός, σ’ έναν κόσμο με σχήμα και σύνορα. Ήταν όμως πια τόσο αργά, όλες μου οι επιθυμίες από ένα περίεργο πολυεθνικών, φαρμακευτικών εταιρειών παιχνίδι και τη φοβερή τύχη μου, είχαν καταλήξει τελικά να γίνουν έφυγρο εξογκωμένο αίμα, που ολοένα έφτιαχνε μικρά συρίγγια στο κουρασμένο μου σώμα. Όπου ακουμπούσα τους λεμφαδένες μου, κοτσίδες ράστα. Όσο και να το ήθελα, δεν μπορούσα να ξεχαστώ στο αχανές της ψυχής μου φως. Όλα τελείωναν εδώ, στα σύνορα του φθαρτού σώματός μου. Η θνητότητα με είχε νικήσει. Έκοψα ένα κομμάτι κέικ. Δίπλα, μια ζεστή κούπα με τσάι άχνιζε πίσω από το τζάμι της βροχής, τούτη την κρύα του Γενάρη νύχτα. Η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει. Το σώμα μου το γνώριζε και απαιτούσε από μένα κάτι ακόμα να γράψω. Κάτι για το οποίο δεν είχα γράψει. Βλέπετε, κι αν έχω γράψει πολύ… emails, μελέτες, διπλωματικές, τεχνικές αναλύσεις, κώδικα (αυτό το έκανα γούστο), δοκίμια, projects, στοχοθετήσεις… Πώς θα μπορούσα όμως να φύγω από ετούτη τη ζωή χωρίς να έχω γράψει για τα σημαντικά; Όταν θα χανόμουν, θα βρισκόταν κανείς να γράψει για τις αισθήσεις των κόκκινων φρούτων; Τι θα ήταν ετούτη η ζωή χωρίς φως, έρωτα και κόκκινα φρούτα; Έτσι, λόγω του Covid, των εμβoλίων mRNA, των ερώτων μου και των κόκκινων φρούτων, σας παρουσιάζω τον ιριδικό τούτο, ερωτικό Φρανκενστάιν μου.

8

Δεν είναι οι πόλεις. Δεν είναι οι άνθρωποι, η γνώση, η τέχνη ή ο έρωτας που ίσως φταίει. Υπήρχε πάντα κάτι μέσα μας, που ξυπνούσε από μόνο του. Ένα συναίσθημα τυφλό και ακαθόριστο, που μας οδηγούσε ψηλά, που αναζητούσε τον ήλιο.

9

160 × 230 SPINE: 3

FLAPS: 75

Δ

«Όσο ταξιδεύαμε… Το λεμόνι ολοένα βουτούσε στις κλειδώσεις μας. Το μικρό αγκάθι της φραγκοσυκιάς ολοένα μάτωνε το πορτοκαλί των μικρών μεσημεριών που ερχόντουσαν. Ο Αύγουστος κοκκίνιζε.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΣΑΚΟΥ

Και η προφητεία επιβεβαιωνόταν».

ISBN 978-618-205-506-9

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα | Τηλ.: 210 64 31 108 ocelotos@ocelotos.gr | www.ocelotos.gr

Το Φως, η Ίριδα, τα Κόκκινα Φρούτα και o Covid

ύο παιδιά συνηθίζουν να κυνηγάνε τα ηλιοβασιλέματα. Οι δρόμοι τους χωρίζουν καθώς μεγαλώνουν. Ανταμώνουν πάλι ύστερα από χρόνια. Ερωτεύονται. Αυτή τη φορά αποφασίζουν να κυνηγήσουν τις ανατολές, αντίστροφα βαδίζοντας στο παιχνίδι των παιδικών τους χρόνων. Οι δρόμοι του ήλιου τούς οδηγούν στα νησιά... Γύρω τους ο κόσμος του κακού παραμονεύει. Ένας κόσμος γεμάτος από φυσικές καταστροφές, πολέμους, βιοόπλα. Ακόμα και αν τελικά γίνονται αποδέκτες των επιδράσεών του, στο τέλος νικητής παραμένει το ελληνικό καλοκαίρι. Μυσταγωγικά τους οδηγεί στην αποκάλυψη της αγάπης και της ελευθερίας…

9 786182 055069

Το Φως, η Ίριδα, τα Κόκκινα Φρούτα και o Covid ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΣΑΚΟΥ

H Κατερίνα Τσάκου κατάγεται από τη Νεάπολη Βοιών Λακωνίας και μεγάλωσε στον Πειραιά. Είναι πτυχιούχος χημικός μηχανικός του Πανεπιστημίου Πατρών. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως προγραμματίστρια, αναλύτρια και senior testing designer ηλεκτρονικών συστημάτων. Το Φως, η Ίριδα, τα Κόκκινα Φρούτα και ο Covid είναι το πρώτο της βιβλίο, που εκδίδεται από τις εκδόσεις Οσελότος.