140 × 170 SPINE: 4.4 FLAPS: 80
Κώστας Τσιάκαλος
αφήγημα
• Το ξύπνημα
Το ξύπνημα είναι το αργό και επώδυνο χτίσιμο της συνείδησης ενός ατόμου που στέκεται ασφυκτικά εγκλωβισμένο πάνω στην σκιά του εαυτού του, με μόνη βοήθεια την καθυστερημένη επίγνωση, που αναδύεται μέσα από την οδύνη της εσωτερικής του ανυπαρξίας, ότι μόνο οι ανθρώπινοι δεσμοί συγκροτούν την μνήμη.
Το ξύπνημα Κώστας Τσιάκαλος
Ένας άνθρωπος ξυπνάει χωρίς να θυμάται τίποτα πια. Δεν γνωρίζει πού βρίσκεται ούτε ποιoς είναι. Δίχως ταυτότητα παραπαίει μέσα στο κενό του. Ώσπου σιγά σιγά αρχίζει να καταλαβαίνει πως για να ζήσεις, για να γίνεις άνθρωπος χρειάζεται κάτι παραπάνω από απλώς να υπάρχεις. Έρμαιο του πουθενά, παίρνει απόφαση να χτίσει μόνος του την μνήμη του. Μα σύντομα κι αυτό αποβαίνει άκαρπο.
ISBN 978-960-564-285-3 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ο σ ε λ ότ ο ς
0_cover_xypnima.indd 1
7/16/2015 12:08:27 PM
0_soma_xypnima1.indd 2
7/16/2015 12:26:20 PM
Κώστας Τσιάκαλος
Το ξύπνημα αφήγημα
0_soma_xypnima1.indd 3
7/16/2015 12:26:20 PM
Τιτλος Συγγραφέας Σειρα Φωτογραφια Εξωφυλλου Layout - Design Copyright© 2015 Πρώτη Εκδοση
Το ξύπνημα Κώστας Τσιάκαλος Λογοτεχνία [1358]0715/03 Γιάννης Κωσταρής Myrtilo, Λένα Παντοπούλου Κώστας Τσιάκαλος Αθήνα, Ιούλιος 2015
ISBN 978-960-564-285-3
Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:
Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr
0_soma_xypnima1.indd 4
7/16/2015 12:26:21 PM
«Όλη μου την ζωή, ενώ νόμιζα ότι μάθαινα πώς να ζω, μάθαινα πώς να πεθαίνω» Leonardo da vinci
0_soma_xypnima1.indd 5
7/16/2015 12:26:21 PM
0_soma_xypnima1.indd 6
7/16/2015 12:26:21 PM
1
Ξ
ύπνησα και το παρελθόν είχε χαθεί. Καλημέρα, είπα και παραλίγο να δακρύσω. Κανείς δεν αποκρίθηκε. Ανακάθισα. Είδα μία κουρτίνα να χορεύει μπροστά από ένα ανοιχτό παράθυρο και τότε θυμήθηκα την υποχώρηση. Αλήθεια, ποιος πόλεμος τελειώνει με υποχώρηση; Μάλλον αυτός που ξεμένει από ηλίθιους και γενναίους. Τι μένει άραγε μετά από μία υποχώρηση; Εδώ έγκειται το πρόβλημά μου. Σκέφτομαι να το προσπεράσω, σαν πέτρα να αφεθώ και να κυλήσω ξέγνοιαστος, μα κάτι σπρώχνει μέσα μου τις λέξεις που με ωθούν εμπρός. Η καλύτερη άρνηση είναι η υποχώρηση, σκέφτομαι, μα πάλι δεν κάνω και τίποτα άλλο. Δεν ξέρω αν είμαι ηλίθιος ή γενναίος, όμως η υποχώρηση δεν είναι το στοιχείο μου, οπότε λέω να συνεχίσω... Δεν ξέρω γιατί, μα νιώθω ότι μου αποδίδουν συνεχώς κατηγορίες. Δε μπορώ, όμως, να απολογηθώ, γιατί δεν θυμάμαι τι έκανα προτού ξυπνήσω. Τους ακούω, μα δε μπορώ να τους δω, γιατί εδώ που είμαι όλα είναι ή πολύ σκοτεινά ή πολύ φωτεινά. Μόνο εγώ ξεχωρίζω και μερικές φορές καθώς κινούμαι -για να σκοτώσω την ώρα μου, μιας και δεν ξέρω τι άλλο να κάνω- νιώθω πως γίνομαι πολύ πιο σκοτεινός ή πολύ πιο φωτεινός
✴7✴
0_soma_xypnima1.indd 7
7/16/2015 12:26:21 PM
από κάθε τι γύρω μου, ανάλογα με το πού και πώς στέκομαι... Ψάχνω να βρω το παράθυρο με την κουρτίνα που χόρευε, αλλά δεν βλέπω τίποτα. Προς το παρόν, όλα είναι πολύ σκοτεινά. Είναι σημαντικό το επίρρημα πολύ στην περιγραφή φωτεινότητας-ή σκοτεινότητας- του χώρου. Αυτό που δεν προλαβαίνω να αντιληφθώ είναι η αλλαγή από την μία κατάσταση στην άλλη. Τέλος πάντων, η ουσία είναι πως τώρα δεν μπορώ να εξακριβώσω αν υπάρχει παράθυρο με κουρτίνα. Πάντως όταν υπήρχε ή όταν το είδα, κατάλαβα ότι φυσούσε, γιατί η κουρτίνα χόρευε. Μήπως άραγε ήταν όνειρο; Το τελευταίο πριν ξυπνήσω; Μα αφού θυμάμαι ότι πρώτα ξύπνησα και μετά το είδα. Τέλος πάντων, ακόμα δεν άνοιξα τα μάτια μου καλά-καλά και νιώθω ήδη μπλεγμένος. Ήμουν από πριν έτσι ή απόκτησα καινούργιο χούι; Ναι, καλά. Εδώ δεν ξέρω καν που βρίσκομαι και τι μου συμβαίνει. Σίγουρα έτσι ήμουν από παλιά. Μα αφού δεν θυμάμαι κάτι από παλιά πώς μιλάω για τότε; Μάλλον θα υπήρχα κάπου αλλού, αφού ξέρω ότι το παλιά ήταν πριν ξυπνήσω, ενώ το τώρα είναι αφότου ξύπνησα. Και μετά;… Ή τώρα ή ποτέ λέω μέσα μου και συνεχίζω… Στα τυφλά, ό,τι ανασαίνει μέσα μου αγγίζω.
✴8✴
0_soma_xypnima1.indd 8
7/16/2015 12:26:21 PM
2
Τ
α μάτια μου πονάνε κάθε που τα ανοιγοκλείνω, μα να τα έχω συνέχεια ανοιχτά δε μπορώ, θολώνω. Μόνο κλειστά πάλι δε μπορώ γιατί μετά από λίγο θέλω να τα ανοίξω. Δεν έχω ρολόι, μα υποθέτω πως είναι μέρα. Ώρα δε με νοιάζει να ξέρω. Πάντως είμαι σίγουρος ότι κάπου υπήρχε παράθυρο. Όταν γίνουν όλα φωτεινά ελπίζω να βγάλω μία άκρη μ’ αυτό το μυστήριο. Πότε θα γίνουν όλα φωτεινά; Από στιγμή σε στιγμή χαράζει η ελπίδα μέσα μου και πανικόβλητο το βλέμμα μου ψάχνει ένα φως για να πιαστεί. Α, τι ποιητικά που σκέφτομαι, πανάθεμά με. Σίγουρα πρέπει να ’ναι παλιά μου συνήθεια... Έχει αρχίσει να με κυριεύει ένας εκνευρισμός, μα λέω να κάνω υπομονή. Είναι νωρίς για να αρχίσω να βρίζω, αν και ποτέ δεν είναι αρκετά νωρίς για οτιδήποτε, ίσως μάλιστα να είναι αργά, όλο και πιο αργά, κάθε φορά… Άστα να πάνε... Κύματα βαθιά το μυστικό φυλάνε.
✴9✴
0_soma_xypnima1.indd 9
7/16/2015 12:26:21 PM
140 × 170 SPINE: 4.4 FLAPS: 80
Κώστας Τσιάκαλος
αφήγημα
• Το ξύπνημα
Το ξύπνημα είναι το αργό και επώδυνο χτίσιμο της συνείδησης ενός ατόμου που στέκεται ασφυκτικά εγκλωβισμένο πάνω στην σκιά του εαυτού του, με μόνη βοήθεια την καθυστερημένη επίγνωση, που αναδύεται μέσα από την οδύνη της εσωτερικής του ανυπαρξίας, ότι μόνο οι ανθρώπινοι δεσμοί συγκροτούν την μνήμη.
Το ξύπνημα Κώστας Τσιάκαλος
Ένας άνθρωπος ξυπνάει χωρίς να θυμάται τίποτα πια. Δεν γνωρίζει πού βρίσκεται ούτε ποιoς είναι. Δίχως ταυτότητα παραπαίει μέσα στο κενό του. Ώσπου σιγά σιγά αρχίζει να καταλαβαίνει πως για να ζήσεις, για να γίνεις άνθρωπος χρειάζεται κάτι παραπάνω από απλώς να υπάρχεις. Έρμαιο του πουθενά, παίρνει απόφαση να χτίσει μόνος του την μνήμη του. Μα σύντομα κι αυτό αποβαίνει άκαρπο.
ISBN 978-960-564-285-3 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ο σ ε λ ότ ο ς
0_cover_xypnima.indd 1
7/16/2015 12:08:27 PM