Guðrún Kristín Magnúsdóttir
22 of 40 Óðsmál the Profundity of Edda 22 af 40 Óðsmál - ný sýn á Eddu
Geri Freki
jötnar
Verk þetta er styrkt af Þróunarsjóði námsgagna, og af Hagþenki. Freyjukettir, Norræn menning, þekkingarsetur 1990 Aldrei nota giants í þýðingum yfir á ensku! Óðsmál 22. bók af 40 jötnar Geri og Freki
(æting, rotnun, sindurefni) (lystugir á kroppa sem ekki eru lengur í notkun)
Við erum ginnungagap, vitund. Við erum vitni alls sem er -- þegar við lifum Valhöll. (sjá og 15af40) Ég -- hinn raunverulegi ég, íbúinn í þessum kroppi sem ég kalla mig/minn --, er ginnungagap. (sjá einnig bók 26of40).
Óðsmál research is supported by Ministry of Culture and Education, Iceland. and by Hagþenkir, association of educational and non-fiction writers. 22nd book of 40
(jötnar also in book 32of40) jötnar - they are not giants !! (corrosion, decay, free radicals) Geri and Freki (voracious, feed on cadavers) -
We are ginnungagap, consciousness. When we live Valhöll, we simply witness all worldly activity (see also book 15of40) I (who live in my body) am ginnungagap (see also book 26of40).
Eftir að Óðinn Vili Véi hafa gengið úr skugga um að aðeins þekking ginnungagaps er, þeas Óðinn verður forvitinn, Vili fer að leita, það eina sem finnst er Véi. gengur ferlið óðar til baka, til þess eins að byrja á nýjan leik -- allt á ofsahraða. Við megum ekki festast í þessu forvitni- og leitarferli, heldur verðum við að vinna beint útfrá ginnungagapi. Ekki í tvískinnungi þess skapaða. Freyja er vellandi tímarúmsfroða, bullandi ketill, síaukin óheyrilega mikil orka á fíngerðustu sviðum, sendir ógurleg poppkorn eða bullandi froðukúlur frá sér, og sumar verða að alheimum. Óðinn Vili Véi eru kveikjan að sköpun með forvitni um þekkinguna sem fyrirfinnst, því þessi hreyfing þeirra gefur rúminu tækifæri. Forvitin þeirra kemur sköpunarferlinu af stað.
When Óðinn Vili Véi have checked on the fact that only knowledge is the curiosity process: Óðinn becomes curious, Vili seeks, looks for, finds the only to be found Véi. the process immediately goes back, VéiViliÓðinn, only to start anew. happening very very fast. We must not become stuck in this knowledgecuriosity. We must, always work from ginnungagap. Not from any split-ups of creation. Freyja is the bubbling space-time foam, boiling cauldron, unimaginably powerful, very subtle. She sprouts pop-corn or foam-bubbles, one of which became our Universe. ÓðinnViliVéi -- their movement when looking for knowledge in pure knowledge -give space the chance to be. Their curiosity and seeking movement spur creation. They seek knowledge in knowledge, the only at hand.
Þetta sjáum við ekki með augunum okkar, sem við búum okkur til, því þau samsvara höfuðskepnunni eldi, ljósi. Sem við sköpum líka. Höfuð=aðal, skepna=eitthvað sem skapast. Ymir hinn ymjandi verður höfuðskepnurnar 5. Þetta eitthvað sem skapast er í raun ekkert nema Gungnir. Allt er þannig synfónía bylgna.
Úr froðuukúlum eða poppi Freyju búum við okkur til okkar sýnilega alheim, svo skrítið sem það nú er. Okkur finnst hann raunverulegur, og í augum skilningarvitanna okkar er hann þarna fyrir víst. Og víst er hann. En vísindin sýna að þetta allt mer óhöndlanlegt, ekkert nema hverful augnabliksfyrirbæri, sem eru kannski (varla) mælanleg en lítt höndlanleg. -- Og svo eiginlega að öllu leyti ekki neitt. Aðeins leikur í Iðavöllum.
This we do not see with our eyes, as we make them to perceive our höfuðskepna (element) fire, light. We create our 5 senses for our 5 höfuðskepnur (höfuð-skepna, ´main-created´). Höfuð=main, skepna=something that gets created. (höfuð not head, skepna not a creature, not an animal.) Ymir the sound becomes the 5 elements. That something created is Gungnir (vibrations). Vibration-symphony of Ymir (sound). (skræða 35)
We make our visible universe out of Freyja´s bubble, truly, as funny as this may sound to thee. We claim what we see to be for real, and as our senses look at the Gungnir, they perceive a real matter universe. Who can deny its existence?? Science teach us that ´all this out there´ is intangible, simply scattered contemporary fleeting funny Gungnir. We can sometimes measure them, or so they claim. But the universe is mostly no nothing but Schauspiel in the quantum field - Iðavellir.
Þetta ekki neitt, eða tómið, er ginnungagap. Það er eilífð, tekur ekki þátt í sköpun er algjörlega aðskilið frá efnisheiminum í því, sem við köllum svo, en þar eð ekkert er nema ginnungagap og það er alls staðar og er óendanleikinn er efnisheimurinn og orkan í því, úr því, ekki útúr því, já, úr því í merkingunni, úr þessu efni: tóminu. (Skildist þetta nokkuð?) Við erum ginnungagap, og algjörlega aðskilin frá Gungnunum (sem við gerum korppana úr). Í efnisheimi eru andstæðurnar. Allt er hér síbreytilegt.
Í ginnungagapi eru engar andstæður, enginn tvískinnungur, ekkert tvíeðli, en ginnungagapið er vökul kyrrð, orka -- og möguleikar allrar sköpunar. Munið: það tekur ekki þátt í sköpun þótt þetta „allt“ sé úr því og í því.
This no nothing, not measurable, is ginnungagap. It is eternity. It does not partake in creation is completely aloof from that which we call ´created´ or ´matter-world´. Really nothing is but ginnungagap which is everywhere, is the unboundedness, is the endless unboundedness. What we call ´matter´ is ginnungagap. Meaning: all there is is ginnungagap. (Did anyone understand?) We are ginnungagap, completely detached from Gungnir. Even if our body is made of everchanging Gungnir. (book 35of40)
In creation there are opposites, duality. Everything here is unstable and ever-changing.
Ginnungagap is no-change, no duality, Unity only. No double ethics, Ginnungagap is fully awake within Itself. -- It is the possibility for endless creation. Remember: Even if it is all, and all is it, it is not in the creating-business. Does not partake.
Í heimi eru Urður Verðandi Skuld, náttúrulögmál: gjörðir okkar og afleiðingar þeirra. Svo gjörðaflækjan órannsakanlega sem því lögmáli fylgir. Óðinn Vili Véi, á allra fíngerðustu nótum innan gapsins, og því á kraftmesta sviði. Hið fíngerðasta er langtum kraftmest. Freyja greinilega skapandi sem bullandi ógnarkraftmikla tímarúmsfroðan á fíngerðasta sviði, því annars yrði ekki sköpunarferli. Ekki heimur. ekki náttúran. Gunnarnir þrír mættir á svæðið, og þá fer að færast fútt í leikinn. Allt var í teiti guðanna í túni (krafti) unz kómu þrír eiginleikar náttúrunnar, þursamegir.
ég (raunverulegi ég) og allt það skapaða
(true I and the creation)
(ravel of actions)
In our world we have Urður Verðandi Skuld, Law of Nature: deeds and results. Ways of actions are unfathomable (Bhagavad Gita). Don’t even try. Your fate is correct. Óðinn Vili Véi are on the most subtle sphere in the gap, which is the most powerful. The closer to the origin we go, the more energy there is. Freyja is here on this subtle sphere, for sure. If she were not there would be no worlds, no creation-process, no Nature. Triguna (3 quality of Nature) þursamegir þrír, show up early, and then the world-play really begins! All was just beautiful teiti guðanna í túni (the divine, shining, in dynamism) unz kómu þrír -- until came the three qualities of Nature. Triguna. (see book 5of40)
Svo er þessi Fenrir. -- Illar gjörðir (slæm Urður) mannanna, illar hugsanir, ill orð, fita Fenrisúlfinn. Eigi er gott að gremi safnist upp í náttúrunni. Eigi duga Drómi og Læðingur á það leiðindamál okkar.
Við berum ábyrgðina á okkar jörðu og alheiminum okkar.
Aananda: Við, hin eiginlegu við, komum sem sæla Sólar uppljómunargyðju, lifum í henni, hverfum aftur til hennar. Allt er baðað þessari Sólarsælu.
Okkur finnst við vera úr föstu efni, -- við finnum það meira að segja fyrir víst með skilningarvitunum okkar.-En þau (skilningarvitin) höfum við skapað aðeins til að nema efnisheiminn, svo við getum ekki treyst því að þau nái innfyrir það svið sem þau skópust fyrir. (þau nema ekki ginnungagap).
Then we have Fenrir. -- Bad deeds (Urður) of men, evil thoughts, nasty words - which feed Fenrisúlfur. Wrath should not accumulate in Nature. (skræða 16) Drómi and Læðingur are not good enough a stop on our stupidity. We are responsible for our earth, and our universe.
aananda We, the real we, come as bliss aananda; Sól is gyðja of enlightenment, is bliss. Bliss sustains us. We re-merge as bliss . All is bathed in sæla (bliss) of Sól. (see book 35) We (wrongly) assume we are made of concrete matter. We claim to find through our senses this stuff to be for real. Only, we create our senses to perceive the ´matter´-world, so we cannot trust that they perceive anything deeper, inner, than that (meaning ginnungagap).
Skilningarvitin færa huganum Gungni sem þau nema og við „sjáum“ það þarmeð. Með heilanum „búum við til“ okkar „bitastæðu“ veröld úr þessum upplýsingum. Hvað við búum til fer eftir tærleika og vitundarþroska hvers og eins. Heimur hvers og eins er sömu gæða og sá sem hugsar hann. Engir tveir sjá heiminn eins. Tærleiki hvers og eins litar sýn hans. En heimssköpunin okkar er ekkert nema Gungnir, vopn vitundar. Geir Óðins. (Orðið geir er af heshú (indo-evrópskur stofn), fljótur, hraður)
Gungnir.
Þar með talinn kroppurinn okkar flotti.
Senses bring Gungnir (that they perceive) to the mind, and this info we then ´see´. Our mind ´makes´ our ´concrete´ world out of the information it so obtains. What we make, depends upon the purity of each one. His purity or crudeness. Each man´s world is thus as he thinks it. No two see a world in the same way. Our created universe is nothing but Gungnir, weapon of consciousness. Geir Óðins. (The word geir is from Indu-European word heshu , quick, fast) All is but Gungnir. -Included is our beautiful body. bhram vip vipra
Skv varmaaflsfræðanna 1. lögmáli tapast engin orka. En það er endurvinnsla í gangi -- til þess að ekki fyllist allt af drasli. Jötnar eru öskukarlarnir okkar.
Þeir éta allt, og af þessari ætingu þeirra, tæringu, og góðu matarlyst er þeirra nafn dregið, jötunn, jötnar. (Komið af djótír (i.e.) ljós; djótish neisti sólarljós birta lýsing elding sól loft - allt tærandi) Jötnar eru jafnvægi við þessa meintu ÓðinVilaVéasköpun okkar, Í mínum huga verða andstæður þegar heimur verður til (Fermi og Bose) sem ganga til baka í eind við ragnarök, endi þessa alheims.)
According to the 1st law of thermodynamics, energy is not created, nor does it cease to exist. Yet the recycling business is there. All our stuff would accumulate if that were not. Jötnar are our sweeping-up squad. They eat all, æting is corrosion, their appetite never quenched, and from this ´eating´ their name, jötunn,(sing.) jötnar.(plur.) is derived. Akin to Indo-European word jotish light spark sunlight lightning sun air; all corrosives as we see. Jötnar keep in equilibrium our ÓðinnViliVéicreations by recycling our stuff. (see pix left page) I tend to look at fermions and bosons. Fermi-fields and Bose-fields as: The broken symmetry that lasts as long as our Universe, until ragnarök. Then goes back to Unity
Hver okkar hugsun og gjörð sem er í Þundarflæði með tilgangi alheims, er komin til að vera, en hver okkar hugsun, orð eða gjörð sem stríðir gegn Þundarflæði, eyðist. Ekki er það lítið starf sem jötnarnir okkar vinna. Þeir eru óhemju duglegir. En nauðsyn sem þeir eru, blessaðir, þarf aðeins að hemja þá. Alla vega ekki láta þá éta upp kroppinn okkar góða innanfrá. Við þurfum okkar andoxunarefni framleitt í góðum svefni og hollum mat.
Every our action who is in flow with Þund (Þund book 28of40) and the purpose of life, will not decay. It has come to be. But our thoughts, words, actions, that violate the cosmic purpose, are annihilated. Useless. No small task that our jötnar perform. They are efficient. Rust, decay, mould, rot, they use to tidy up in the world. They should not become too efficient, though. We must not let them eat up our precious bodies from within, while we are still using them: Free radicals !! We need our antioxidants in healthy food and have our good night´s sleep. We need our pineal gland and dark night´s sleep to produce melatonin. (google melatonin antioxidant) (repeated: jötnar should not be translated as giants)
Endurvinnslan: Ekkert nýtt undir sólinni.
gulu: jötnar Jötnarnir okkar í öskukarlaleiknum sínum Óðinn Vili Véi í sköpunarleiknum sínum, Valkyrja að minna okkur á að nýsa niður svo gjöðir okkar og hugsanir verði einhvers virði, tærar og góðar. Hugsa í eindinni, ekki uppskiptingunni. Þeir menn sem ekki stunda sína valkyrju --- þ.e. þeir sem hnýsast ekki niður --lenda í endalausum ferlum heimsins einsog fótboltar, lenda í vítahringnum sem Þjóðvitnir útskýrir fyrir okkur í sinni skræðu, bók 4af40, kunna ekki að hvíla sig á Gunnunum, þrem eiginleikum náttúrunnar, þursamögum III. --- Skilningarvitin eru beinasta leiðin í stressið. Þau vinna i Gunnadansinum. ---
the yellow on the picture are jötnarnir and their sweeping-up department duties Óðinn Vili Véi create means for creation by their curiosity-play and our valkyrja reminds us on that the performance of valkyrja is a necessity to have our thoughts and actions ever-pure. We shall think in Unity, not in the split-ups. Men who do not perform their valkyrja -- i.e. those who do not nýsast niður --will be kicked about like a foot-ball by the cycles of the worlds, stuck in the vicious cycle that Þjóðvitnir explains for us, (in his book 4of40) do not know how to be without the triguna, the 3 qualities of Nature, þursamegir III, nor to have Ullur burn the vicious cycle. --- Our senses are the gate-way to stress. They operate in the sphere of þursamegir III --(the created).
Og mikil hætta er á að svoleiðis menn (sem nýsa ekki niður) þróist ekki til Valhallar, og auðvitað meina ég þá: lifandi í þessu lífi. Og einnig hætta á að jötnar byrji að tæra innanfrá kroppinn þeirra sem nenna ekki að nýsa niður. Valkyrju-gjörningur en nefnilega ein bezta leið til að losna við sindurefni úr kroppnum. Skreppum úr hasarnum í kyrrðina miklu.
Svo nauðsynlegir sem þeir nú eru, þessi krútt, megum við ekki láta kroppinn okkar verða þeim að bráð. Það eina sem stoppar þá er tærleiki okkar. Það köllum við heilbrigði.
The danger is, that men who do not nýsa niður, are not evolving to Valhöll. Note: we reach Valhöll fully alive in one of our lifespans. Also might jötnar become free radicals in their physiology. (google melatonin antioxidant) The valkyrja-performance is the best way to rid the body of free radicals. This act is: to get for a while out of the activity and enjoy the serenity and peacefulness. The senses bring stuff to the mind, mind is insatiable, and this results in stress. Accumulated stress in the physiology. These lovebirds, as good they are, as necessary they are for the world, should not be allowed to eat up our body while we are still using it. Our purity stops them from that. That means perfect health and wholeness. We shall become pure. Then we are not in peril.
Tærleiki okkar, einsog Syn og Eir vilja hafa okkur, er okkar eina eðlilega ástand.
Þá fyrst getum við borið heitið „maður“. Jötnar eru, þegar að tærleika kroppsins okkar kemur, matvandir. Aldrei þessu vant. Þetta getur nú ekki kallast matur! (Þeir lærðu þessa setningu hjá Mikka ref í Hálsaskógi) Syn hleypir okkur grugglausum í Glasi. Við lifum Glasi. þegar við eru altærir menn. (sjá einnig bækur 31 og 6 af40)
Purity, as Syn and Eir want us to have, is our only natural state. When our physiology is perfectly pure, Syn and Glasir, (the golden-leaved forest) Eir our ease (opposite to disease) and health then, first then, we can bear the name ´man´. Jötnar have no appetite for pure bodies.
Bwthack ! This is no food, as I see it! Fully alive we enter the golden-leaved wood Glasir. Syn lets us in to live Glasir, when we have become sin-less and pure. (see books 31of40 and 6of40)
pure tær
not pure ekki tær
Syn lets us pure into Glasir Syn hleypir okkur tærum inn.
Grikkir sögðu til forna, að þeir sem guðin elska deyi ungir. Það er um þá sem sóast iðla, fara í veizlu at Ægis, sem er fórnin in æðsta, að færa sjálfan sig til veizlunnar. Þetta er ekki um aldur í árum. Síungir menn neyta epla Iðunnar. Þeir nýsast niður og fá þau þannig. Guðin elska þannig menn. Þeir menn verða oft gamlir að árum en líkaminn þeirra sem ungur sé því jötnar hafa ekki lyst á eplum Iðunnar. Eldir og Fimafengur at Ægis
epli Iðunnar
Syn lets us pure into Glasir - the golden-leaved forest The Greeks said, in the olden days, that those who are loved by the gods, die young. Do we know that this is about men who are everyoung because they transcend? Ever-young because they go to the feast at Ægis ! They bring themselves as a present to the feast. (on Ægir see book 2of40) Age in years is not what matters. They can become old counted in years of life-time (biological age) but their bodies are young untouched by jötnar - who have no appetite for the apples of Iðunn. These men eat the apples of Iðunn. Ambrosia. Gain them by nýsast niður. Gods love that. No jötnar, no corrosion, -- and however old these good men become the gods love them. They die old, healthy, ´young´, and enlightened.
Eldir og Fimafengur at Ægis epli Iðunnar amrit / amborsia/ ódáinsfæða (appels of Iðunn)
©Árni Sæberg Jötnar eru tæring, ryð, mygla, veðrun; einnig sindurefni (e. free racidals), sem eru slæm kroppi mannanna vegna lausra jóna sinna, og áhrif sólar og lofts eru líka jötnar í þessu samhengi. Þegar menn eru orðnir einherjar, er kroppurinn þeirra svo tær að æting sindurefna verður ekki. Einherjar geta semsagt orðið gamlir að árum í þessum síunga kroppi sínum.
And-, eld-, sæ- eru hrímnar í Valhöllu. La cuisine Vallhallaise. (sjá bók 15of40)
Jötnar - corrosion rust decay erosion and also free radicals, are so bad because of lose ions. Jötnar, practically, use sun-shine, air, rust, mold etc. to do the job. And free radicals.
When we have become einherjar, enlightened living men, our physiology has become pure so no corrosion, or free radicals, will ever do harm to us. Einherjar can become old, live well, be ever-young, loved by the gods. The kitcehen in Valhöll -
La cuisine Vallhallaise. (see book 15of40)
Amrit kemur réttum Gungni í okkur. Amrit, amritanam, ævaforn uppskrift. (a- neitandi forskeyti, mrít dauði) ódáinsfæða, ambrosía; mara (mrí) dauði sem í Sinmöru, kalash er kálkur, bikar) Þetta er hið bezta gegn sindurefnum í kroppnum okkar. Einnig er hið bezta fyrir allan kroppinn að losa sig reglulega við Gunnana þrjá með því að nýsast niður -- þannig kemst regla og samræmi í allt mannlífið. Af varmaaflsfræðanna 3. lögmáli lærist að æsingur tærir meira en kyrrð. Við núll æsing er fullkomin regla. Goðmögn á Iðavöllum teit tefla í túni, kyrrð, regla, óendanlegur kraftur, Rán rögn regin fullkomin regla lögmála náttúrunnar, unz koma þursamegir þrír og fara að hræra upp í öllu skipulaginu, því þá fer sko að hitna í kolunum.
Amrit, amritanam, ancient recipe. brings right Gungnir into our body. (ó-dáins-fæða) amrit: a- is a denying prefix, mrít death, ambrosía; mara (mrí) death as in Sinmara, kalash is kálkur, chalice Research shows Amrit to be the most efficient antioxidant, anti-free-radical jam. Regularly being without the triguna, þursamegir III, is highly recommended for health. By nýsast niður we ´re-set´ all harmony of physiology and the surroundings. We learn from the 3rd law of thermodynamics that excitement corrodes more than stillness. In perfect stillness there is perfect orderliness. Goðmögn á Iðavöllum teit tefla í túni, sphere of Laws of Nature, perfect order, Rán rögn regin which also means orderliness. unz koma þursamegir þrír by which excitement begins. The triguna excite the lives of us humans. That in turn brings disorder.
rögn regin
Rán
perfect man
Svo nú liggur beinast við að vita gjörla **hvernig við fóðrum jötna í okkar kroppi og *hvernig við fóðrum þá ekki í okkar kroppi: * Einn pabbi kemur heim úr vinnunni, kyssir konuna sína og börnin sín. Hann gefur góðan Gungni. Svo gott að fá hann heim. ** Annar pabbi kemur heim úr vinnunni og skammast í hverju sem hann finnur sér til þann daginn. Hann býr til jötnafóður í móðurinni og börnunum. Það var aldrei nein tilhlökkun að hann kæmi heim. Þessi pabbi eyðilagði matartíma fjölskyldunnar með nöldri og skömmum. Matartími fjölskyldunnar á að vera gleðistund. Sjáið þið hvernig áhrif við höfum.
We transcend to be without the triguna, þursamegir III rulers of the worlds.
þursamegir III
daughters of Rán (surface)
Now we shall learn **how we feed jötnar in our body and in our beloved ones, and * how not to feed them: * A father comes home from work. Kisses his wife and bairns. He produces good Gungnir. So good to have him home. ** Another father comes home, starts scolding and nagging about whatever he finds faults in, each day. He makes food for jötnar in mother and bairns. None of them looked forward to his coming home. This father was also using meals to scold. Family-meals, together at the table, should be time of joy. Can we see how we affect others?
Streitan er hið versta. Stress er mikill óvinur heilzunnar. Við þurfum að lifa stress-lausu lífi. Þurfum að forðast allt sem heitir neikvæðni. Við höfum val: Æðruleysið og gleðin
eða
stressið og neikvæðnin
En það er ekki nóg að búa til yfirborð, þetta verður að vera alvöru. Þegar við hnýsumst niður daglega losnar um grugg og uppsafnaða streitu í líkamanum.
(þessi mynd á að sýna hvernig streitan gufar upp úr frumum líkamans - skilst það?) Gömul uppsöfnuð streita í líkamanum losnar þá og hverfur. Eyðist. Við nýsum niður til að vera Gunnalaus. Þar, í eindinni er ekki neitt skapað. Enginn skapaður hutur. Ekki heldur hugsun. Þann mann, sem ekki er tær heldur fullur af stressi, gætu jötnar étið upp innanfrá.
Stress is our enemy. Stress is bad for our health. We need an unstressed life. And we should avoid all negativity. We have a choice: Serenity and gladness
or
stress and negativity.
But - mind you - it is not enough to make mood, a make-believe surface. When we hnýsumst niður (transcend) every day, accumulated stress is released. Old stress, of which we might not know, is released and simply vanishes.
(this picture is meant to show how stress evaporates from body-cells (hope you understand)) We transcend to be without the triguna, þursamegir III rulers of the worlds. Transcend creation. Transcend even thought. When someone is full of stress, not a pure man, jötnar may eat him from within.
Streitan veldur sjúkdómum. Rásir líkamans stíflast. Flæðið er ekki. -- Ekki bíða eftir einkennum til að ráðast svo á, heldur stundið heilbrigði alla tíð - og nýsið niður reglulega, daglega. Við erum alin upp í að flýta okkur, að standa okkur, að vera klárust. Við köllum svo streitusjúkdóma lífsstílssjúkdóma, nútímaþjóðfélagskvilla. Menn keyra sig áfram á koffeíni nikótíni orkudrykkjum. Gosið gerir menn súra og þá eru jötnar á fullu í okkur. Frumur líða. En auðvitað var ærin ástæða til ofþreytu og áhyggna á myrkum öldum -- í harðri lífsbaráttu og fáfræði. Þá hét þetta aðeins eðlilegur dauðdagi. En núna, þegar lífsgæðin og þægindin hellast yfir, ættum við ekki að vera svo vitlaust að búa til lífsstílssjúkdóma.
Stress results in diseases - ´dis-ease´. Channels clog. Free flow is missing. -- Don´t wait for symptoms to then attack, rather lead a healthy life-style all your life, and transcend our thoughts regularly - daily. Are we brought up in ´hurrying´, be quick, fast. Be the best of all, better than others? We actually call stress-related diseases: modern world life-style diseases. Who uses caffeine and nicotine and energy-drinks to keep going through the day? Soft drinks (sparkling) make the body sour. Jötnar become active. Cells suffer. In the olden times there was, too, stress and worries, insecurity, fatigue, over-working. -- Ignorance, hard life. Then diseases did not necessarily have names. People simply ´died naturally´. But now when robots and knowledge have come to help us and make life good, we should not make stress and diseases by our stupid means.
Ósvinnur maður vakir of nætur og hyggur at hvívetna, móður að morgni, víl sem var. Hávamál vara við áhyggjum. Hinn skynsami maður fer vel með sig, nýsist niður tvisvar á dag, hugsar þannig um mataræði sitt og hegðan alla að hann sefur góðum heilbrigðum nærandi svefni um nætur.
þessi mynd á að reyna að sýna mismun á vatni og steini eftir að áreiti kemur. Við berum sama að gera rák í stein, í vatn, í loft, og yfirfærum það á afleiðingar hnjasks sem _við_ verðum fyrir í lífinu. Sá hinn ótæri maður verður fyrir varanlegum áhrifum af áreiti, en einherjar fljótir að jafna sig. Taka ekki inná sig það sem þeir verða fyrir.
Hávamál: Ósvinnur maður vakir of nætur og hyggur at hvívetna, þá er móður er að morgni kömur svá er víl sem var. meaning: The un-wise man stays awake during night, pondering on diverse things and matters. in the morning he is tired, and the worries are still there. The sensible one takes care of his health, nýsist niður twice daily, is concerned about food and behaviour, and all this results in good healthy sleep, nourishing sleep, every night.
This picture is supposed to show the difference between water and stone in context of stimulus: We compare a mark made in stone, in water, in air and then compare the bounce-back of those materials to effects on us when we are caught up in horrible situations. The crude man is deeply influence by happenings and stimuli, but einherjar quickly bounce back.
Þetta dæmi er að reyna að segja okkur að það eru ekki kringumstæðurnar (--- sem við, vel að merkja, sköpum okkur sjálf ---) heldur hæfileikinn til að taka því sem að höndum ber (--- þessu sem við höfum skapað okkur, og er bara alveg á okkar ábyrgð ---). Ósvinnur maður er fullur af streitu og jötnafóðri. Hinn svinni maður veit að hann er sá mikli svinnur, ginnungagap, og lærir að vinna út frá því. Lýsingarorðið svinnur (/sviðr) er eitt af þeim fegurstu í málinu okkar. Nafnorðið svinnur gæti verið miklu miklu dýpra en við teljum í fyrstu.
= vitund, svinnur.
This analogy is meant for considering: We cannot blame circumstances (--- well, actually, yes, but know: we make them ourselves in the first place---) because what counts is the ability to take things as they come, smoothly, (--- things which we have created ourselves for ourselves, and it to be up to us how we make our life We are all-responsible for what comes our way.---). Do not blame others, but know thy fair right. Ósvinnur maður (the un-wise one) has lots of foodstuff for jötnar in his body. Hinn svinni maður (the wise one) knows that he is the great svinnur, ginnungagap, and he learns, by transcending, to act from that basis of all there is.
The Icelandic adjective svinnur (/sviðr) wise, is a beautiful word. The noun svinnur could have a much deeper meaning than we assume at first sight. It could be consciousness, the fundament of all.
losnum úr fjötrum ósvinnunnar
reisum ekki grunnlausa veggi
Svinna er dýpt, ósvinna er grunn og blind.
break loose from the bondage of ósvinna (ósvinnur = unwise)
let us not build walls without a foundation
Svinna is the profundity, ósvinna is shallow and blind
Mig langar til að segja ykkur svolítið fallegt um húsbændur mína yndislega sem lifðu á tímum sem við skiljum ekki núna. Jóhann og Jóna á Skjaldfönn, löngu horfin ströndum, eignuðust mörg börn, og urðu mjög gömul.
Jóhann sló með orfi og ljá, Jóna handþvoði úr ísköldum læknum sem kom undan skafli sem aldrei þiðnaði þótt í suðurhlíð væri. Það þurfti auðvitað að handvinda allt úr þessu klakakalda vatni allan ársins hring. Á vorin var sólarkaffi, einsog er ennþá í þröngum fjörðum og dölum á Íslandi. Í þessum yndislegu hjónum lifði æðruleysi og dugnaður kynslóðanna.
May I tell you something delightful about the old couple with whom I lived during one summer on their remote farm Skjaldfönn in the northernmost WestFjords of Iceland. They lived in times which we now do not understand. Jóhann and Jóna. long ago departed, had many bairns, and became very old.
There were no modern ways of hay-making in these times. Jóna washed clothes by hands in a brook, ice-cold water. A permanent snow-cap was there, even if that was the sunny side of the mountain. The fjords and valleys are narrow, high bergs and mountains on each side. This means: no sunshine during winter, when the sun lingers low on the southern sky. In spring there was always ´sólar-kaffi’, celebration when the sun had got high enough on the southern sky to send the first rays down to the valley-bed. These good people never complained, dutifully performed all there was to do.
Jóna var stillt og talaði lágt, blíð kona, stór, með þessi háu vesfirzku kinnbein, bláhvíta húð, mild mánaaugu, liprar ljósmóðurhendur. Ekki var mikill tími til að spila á spil fyrr en börnin voru orðin stór og dugleg að vinna. Sonur tekinn við búinu. En þá heimsóttu vinir Jóhann. Þeir settust inn í gestastofu í nýja bænum, en torfbærinn var nú útihús. Sem þeir sátu þarna og voru að stokka og gefa, átti Jóna erindi inn í gestastofuna til að ná í eitthvað úr gestastell-skápnum. Um leið og hún gekk framhjá Jóhanni, lagði hún mjúklega hönd á herðar honum aðeins til þess eins að sýna honum sinn hlýhug og ást. Hann brosti til hennar. Svo leit hann brosandi á spilin sem hann fékk, og sagði: -Nei! Sjáðu, Jóna! Sjáðu spilin sem ég fékk! Ég er viss um að þetta var vegna þess að þú komst inn í stofu rétt í þessu.
Jóna spoke with a mild voice, always sweetly. She was a midwife. Her hands soft, her eyes the colour of moon-silk, her skin very very pale. There was no time to play cards and such. Life was hard work, if we were to survive. But when the sons were grown up (the eldest one now had become the farmer), then Jóhann´s friends visited him to play cards. Now the new farm-house had been built, the old torfbær (turf-house) was now used as storage. As they sat there around the table, cards being dealt, Jóna entered the room to fetch something. When she passed by Jóhann, who sat there at the table, she mildly and lovingly laid her hand on his shoulder only to express her love to him. Jóhann smiled to her warmly. Then he looked at the cards he got, and said: -Look, Jóna! What splendid cards I got! I am sure this luck was only because you entered the room.
Þeir sem framkvæma alltaf góða Urði, senda frá sér góðan Gungni, fæðast á ný til sinnar Skuldar,
sem er, einsog Jesús segir, að uppskera eigin sáningu sína. Það er náttúrulögmálið að gjörð á sér alltaf jafna mótgjörð. Kallað karma (en karman þýðir gjörð). En flóknir vegir gjörða eru órannsakanlegir (Bhagavad-gíta). gjörðaflækjan
Við munum líklega ekki gamlar gjörðir sem eru að koma til baka til okkar núna. Sumar gætu verið frá fyrri ævum, löngu gleymdum.
Those men who always perform a good Urður, emit good Gungnir, are born anew to their good Skuld, (Urður Verðandi Skuld book 33of40)
which is -- as says Jesus --- to reap as we have sown. Law of karma, that is a Law of nature. An action always has an equal reaction. But the ways of actions are unfathomable. (Bhagavad-Gita). Do not even try to figure that out. the unfathomable ways of action
I do not assume that we remember our past actions that come back to us now. Some actions g could be from past and forgotten livespans.
Þeir menn sem tærir eru sjá að ekkert er nema ginnungagap, flæði vitundar, og þannig heyri ég Búddhasiðarmenn tala. Þeir menn sem þetta sjá í alvöru (ekki plata) elska allt af náttúru sinni, og hafa sko ekkert fyrir því. Þeir lifa Glaðheima vitundar. Hið gleiðasta og víðasta: ginnungagap. Nú er það svo að Óðinn æ við vín eitt unir. Þetta lífsflæði vitundar. Við erum eiginlega þetta flæði, vín Valföðurs, vín Jesú, sem mannlíf er í reynd. Jesús í hverjum manni breytir höfuðskepnunni vatni í þetta flæði vitundar sem við heyrum Jesúm kallar vín. Þetta er andlegt eðalvín, eiginlega ekki af þessum heimi heldur eðli vitundar tærs manns í þessum heimi. Skiljið þið? Við erum ekki það sem jötnar eru að fjarlægja í sinni tiltekt í heimi hér. Hér er allt hverfult. Hefst og tekur enda, breytist, og við köllum það „tíma“. Breytingin úr ein í annað lítur út sem tími í okkar huga.
Pure men see, that the only there is is ginnungagap, flow of consciousness. Men of the Buddha-tradition also say so. Men who see this, really see, no fake or pretence, love all by their nature, and need no effort or decision to do so. They live Glaðheimar of consciousness. The widest and gladdest. Ginnungagap. The fact is stated, that Óðinn æ við vín eitt unir. Lives by the flow of consciousness alone and always. In truth, we are this flow, vín Valföðurs, vín Jesú (wine of Jesus). Our life is this flow. Jesus in us, in every man, changes the höfuðskepna (/element) water into flow of consciousness what we hear Jesus name wine. Spiritual precious fine wines, not really of this world, but the nature of a pure man living in this world. (See what I mean??) . We are NOT the matter that jötnar are removing, recycling, in this world. Everything here is fallible and ever-changing. Begins, ends, changes, and that we call (/see as) ´time´. Change from one to another to us looks as, counts for, ´time´.
Svo kemur að því að fyrirtækið búkur er lagt niður í heilu lagi. Við hverfum ströndum deyjum í fjall skreppum til Heljar vinkonu okkar í kaffipásu. Stundum kominn tími á, stundum mjög svo ótímabært. Menn segja að bálför sé góður kostur til þess að hjálpa sálinni að losa sig við kroppinn.
bálfararskip Hringhorni
og rúnin hagall
En aðrir telja sniðugra að nota aflóga kroppa sem áburð. Benda einnig á að bálför þarfnast orku og er þarmeð einnig mengunarvaldur.
Then comes the point “in time” when the enterprise life-span in a body is blown off. We leave shores we die into a mountain take a trip to Hel, our good friend, for a coffee-break. Sometimes much needed, sometimes not so much wanted. Cremation is good, as that may help the soul to detach from the cadaver, some say.
cremation ship rune hagall (Hringhorni ( rún of Hel ) hring-horni; see night-sky myths: eclipse) But others claim fairer to use used bodies as fertilizers. Besides that cremation is energyconsuming and thereby polluting.
Helia er hula, gröfin hylur líka, eggið og verðandi móðir hylja einnig. Búkurinn okkar fer ekki til Heljar. Aðeins við sjálf. Valhöll er vitundarstig lifandi uppljómaðs manns. (eitthvert rugl kom fyrir hér með dauðramanna-eitthvað) Helvíti er aðeins til á jörðu meðal ósvinnra manna og himnaríki lifa menn á jörðu þeir sem altærir eru og þeir vilja gefa það öllum mönnum. (Við skiljum þá nú ekki alltaf !!) Náttúrulögmálin vinna fyrir þá og með þeim og lífið er fagur leikur.
Hel is some veil, cover, hula, and so is the grave, the egg, and a mother-to-be also hide something. Our body does not go to Hel. Only we ourselves. Valhöll is the exalted stage of consciousness of a living man, an enlightened one. (Stupidly got mixed up with some after-life places - due to imported systems.) Hell only exists on earth among ignorant men. They make their hells. Heaven is lived by living men on earth, who live purity. Heaven descends to them. Life is bliss. These enlightened men want to give all other men a taste of this purity. They are not always understood, due to our stupidity. Laws of Nature work for these men. Their lives are an easy and beautiful play.
Kjöt eitt gefur Óðinn greyjum sínum. Búkurinn fer í hundana þegar við skreppum til Heljar.
Svona karakterar éta nú allt sem að kjafti kemur þegar það kemur, ef það heyrir undir þeirra svið. Hér eru þeir búnir að setja á sig rennilás. Fljótlegra og þægilegra. Þeir kunna sögulok nú orðið (á þessum annars asnalegu sígildu sögum).
Vondi úlfurinn sem gleypti Rauðhettu litlu og ömmu hennar er Geri og Freki einsog í öllum þessum sögum þar sem söguhetjan okkar stekkur sprelllifandi útúr maga úlfsins í sögulok.
Kjöt eitt gefur Óðinn greyjum sínum. Óðinn feeds his hounds on meat only. Our body is fed to the dogs when we go to Helia. This voracious type of a creature swallows whatever comes its way when it comes to its speciality. Here, for sake of convenience, they have a zipper, as they know the end of the stupid story by now.
The Bad Wolf, who swallowed the Little Red-hooded Girl and her granny, is Geri and Freki. - In all these little stories the hero jumps fully alive out of the wolf´s belly in the happy ending of the otherwise stupid classics.
Nöfnin Óðinn Huginn Muninn Geri Freki (ofl) eru ekki endilega neitt alíslenskar uppfinningar. Við höldum alltaf að við séum nafli alheimsins þegar kemur að montinu yfir menningararfinum okkar. En svo mörg nöfn og fyrirbæri eru greinilega af indoevrópskum orðstofnum. Huginn yogin, Muninn úr muni, uppljómaðir men. Orðið Geri er úr gar, gara, sá sem gleypir, eða hinn gráðugi, - kannski bara í gourmet líka, ha? vríka er úlfur á sanskrít, sá sem rífur, vrík hremma af því er komið nafn Freka, vrí þýðir einnig fela hylja. Það sem þeir gleypa sést ekki lengur. Hverfur sjónum. En auðvitað erum við voðalega gáfuð og viljum vonandi skilja allt. Námfús og rannsóknaglöð. Svo hrafnanir eru ekki hrafnar úlfarnir eru ekki úlfar.
The names Óðinn Huginn Muninn Geri Freki are not exactly ´made in Iceland´. I know Icelanders to be proud of their cultural heritage, rightly, as it is priceless. But it seems that many terms in our heritage are derived from Indo-European words, Indo-European root-stems. Besides, there are no wolves in Iceland. Huginn
yogin, Muninn munih, enlightened men.
The name Geri is from gar, gara, he who swallows, the voracious glutton, vríka is a wolf, he who tears into parts, vrik, to snatch, from which the name of Freki is derived. And note too: vrí also means to hide, veil. What has been swallowed is no longer seen. Hopefully we are really intelligent, and hopefully we want to understand everything. So: the ravens are not ravens and the wolves are not wolves.
Auðvitað fara allir að gráta þegar kroppur ástvina fer í hundana. En menn ættu nú að senda hinum látna góðar hugsanir þegar hann er horfinn ströndum svo honum líði vel hjá blíðu köldu Helju. Hann var aldrei þessi flotti kroppur sem deyr. Hann bjó hann til til að þróast í. Hermóður kemur örugglega að sækja hann, svo hann gleymi ekki að fæðast aftur af sjálfsdáðum. (her-móður, herm-óður, eða Hermes gríski?) Nema -- etv á þetta ekki við um hinn altæra mann sem lifir ginnungagap. Er uppljómaður, lifir Valhöll. Hann fæðist etv ekki aftur. Hann hefur náð fullkomnun og þarf ekki fleiri jarðlíf. Þegar hann deyr fer hann ekki neitt. Hvert ætti hann sossum að fara? Hann er allt. Hann er vitund og ekkert annað er. Allt táknmálið og allar þessar kálfaskræður, 40 Óðsmál eru eingöngu handa þeim sem ekki skilja. Uppljómaður maður þarf ekki þetta barnalega táknmál okkar. En uppljómaðir menn nota svona táknmál til að útskýra fyrir ó-sjáandi mönnum.
Of course we cry when the bodies of our beloved ones go to the dogs. But we should send the deceased one good thoughts so that he will be happy to stay in the cold abodes of Helja. He never was that pretty body, anyway. He made it for his evolutionary purposes exclusively. Hermóður is sure to come and fetch him, so that he will not forget to be reborn. The name Hermóður is her-móður of herm-óður (different meanings), or might simply be Hermes the Greek, as Hermes and Óðinn correlate as Mercur. There is an exception. This coming again does not go for the pure man, the enlightened one who lives ginnungagap in his life on earth. Lives Valhöll. He may not need to be born again. He has gained perfection. Needs no further life-spans. When he dies, he does not go anywhere. Where could he go? He is all. He is consciousness. Nothing else is. All this symbolic language, all these 40 Óðsmál books, is only for those, who do not yet understand. An enlightened man does not need any naïve symbolic language. But he might use it in order to explain for the ones who do not yet see.
Áhyggjurnar þrífast ekki nema þú hugsir vel um þær, ræktir þær af kostgæfni, vökvir þær, talir við þær. Annars kemur kyrkingur í áhyggjurnar. Þær veslast upp og deyja. Og þyrnarnir á þeim verða ekki að almennilegum broddum nema þú hugsir vel um þær, kvölds og morgna, finnir nærveru þeirra á daginn, vaknir upp á nóttunni og gefir þeim brjóst.
My teacher, an Indian physicist, Maharishi, an enlightened great guru, asked me to perform this work, Óðsmál research. He points out to us the knowledge and the understanding. He asks us to find the wisdom in our own traditions and religions, and teaches us an easy technique to nýsa niður (transcend). The knowledge has come down, and we shall tell all men. No suffering shall ever be, the beauty of life only everywhere. Best of thanks to thee, Maharishi, my teacher. Goþrún dimmblá Worries do not thrive unless they are taken good care of by thee and thou must attend to them with diligence water them talk to them. Otherwise they become scrubby. They pine away --and die Their thorns do not become real spines unless thou takest good care of them morning and evening, and thou must feel their presence all day long thou must wake up in the middle of night and breast-feed them.
Við þurfum að fara að sjá Þurfum líka að skilja menningararfinn okkar.
Óðsmál Freyjukettir since 1990 www.odsmal.org YouTube.com/Goiagodi
Norræn menning (i.e. Göia goði)
first Óðsmál, book 1996 ISBN 9979 60 165 5 (out of stock, only in libraries) We shall understand why we decide to be born what the real and only purpose and goal of each our life-span on earth are find the sheer beauty and profundity of our reverent forefathers´ wisdom, knowledge, science of life, science of consciousness. We shall understand and appreciate the wisdom contained in our priceless spiritual and cultural heritage. nýsið niður, nemið upp fimbulrúnir
Hetjan er gleypt, ekki tuggin. Hví skyldi það alltaf vera.? Til þess að hún geti hoppað út og haldið áfram? (sniðugt þetta með rennilásinn ) Sköpun og endurvinnslan
************************
Our hero is always fully alive in the wolf´s belly. Why would that be? Just swallowed. Not even chewed on a least bit. Whole and sound. Is that for the jumping-out and that re-emerging?
creation and recycling - nothing ever dies
************************
ídettingar Þjóðvitnis - Hann er athyglisjúkur. Þjóðvitnir heldur því fram að farið sé að kulna hjá djöfsa Hann dró þá ályktun eftir að púrgatoir (hreinsunareldurinn) var lagt niður, og Þjóðvitnir segir að djöfsi taki nú allt nema teflon-pönnur. (Þjóðv. ber ábyrgð á fullyrðingunni.) Aldrei hafi menn hér norður í rassi annað en hlakkað til almennilegrar kyndingar þar. Þjóðsögurnar okkar gefa til kynna að við höfum ekki borið minnstu virðingu fyrir honum. Tækið virkaði ekki.
Einn og einn gægist uppfyrir Maayuu, kærustu Þjóðvitnis. og það eyðileggur viðskipti með óþarfa.
Þjóðvitnir (book 4of40) claims the fire in Hell, where the Devil lives, to be not as good as it used to be, as Purgatoir is out of business by a papal bull, so the Devil now-a-days accepts all but Teflon-pans. (Note: Þjóðvitnir is responsible for this statement.) And he continues: Icelanders, here in the Northern weather-ass, only looked forward to go to that well-heated place, advertised by Churchianity. Icelanders always mocked that Devil-invention, anyway.
One by one peeps over the Maaya, who is Þjóðvitnis beloved fiancée. (see book 4of40)
40 skræður 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23
40 little books Óðsmál
Þór Ægir og Rán þríeindir /- trinities Þjóðvitnir Ullur Heimdallur Iðavellir - þursamegir III /triguna Syn Glasir Valhöll einherjar Sif Easter - our invisible cycles Freyr Skírnir Gerður -/ poem Skírnismál Segðu mér, seiðskrati -/ tell me, wizard uppeldi /- bringing up a heathen kid Rígur (and Edda-poem Rígsþula) jól (yule) þorri gói Hel Mímir valkyrja svinnur, vín (wine) Valföðurs, Gungnir Óðinn, synir (sons), Sleipnir, Valhöll + Týr og Fenrir Sól (Sunna) og Nanna Frigg Sága Fjörgyn móðir Jörð /Mother Earth gyðja mikla / the Great Goddess Skaði Njörður Baldur jötnar Geri Freki jólasveinar álfar gandreið /Icelandic yule-boys, elves, broom-ride 24 goðin dagar reikistjörnur mannsheili /gods, days, planets, human brain
25 Haftsænir Gapþrosnir Geirölnir valkyrja 26 ginnungagap og höfuðskepnurnar 5 /ginnungagap and the 5 elements 27 ginnungagap - nýsta ek niður 28 Þund 29 norræna íslenska orðsifjar /Old Norse Icelandic etymology 30 Huginn Muninn Valhöll einherjar 31 tært taugakerfi / pure nervous system 32 tröll jötnar þursameyjar vættir dvergar / ……thurse-maidens III, wights, dwarfs, 33 Urður Verðandi Skuld 34 yfir heiðina með vitkanum / over the moor along with the wizard, guided bird´s eye view 35 hljóð og efni / sound and matter 36 hin ámáttka / Almighty Mother Nature 37 vitundarþroskamenntun / learn in consciousness 38 að heyja frið í vitund / waging peace 39 matur melting hegðan / food digestion behaviour 40 Mímir fundinn ! / Mímir regained
Óðsmál
book 22of40
Óðsmál our forefathers´ science of consciousness we now understand the abyss of meaning contained in our symbolic language the hero always jumps out of the wolf´s belly fully alive