¡Olé! Magazyn – Przewodnik La Liga 2015/16

W Y D A NIE C Y F R O W E

NR 1/2015 WYDANIE SPECJALNE Cena 6,90 zł (w tym 23% VAT) ISSN 2300-4 428

Szkice: Patr ycja Mierzicka

Z A M I A S T

PRZEWODNIK LA LIGA 2015/16 Nr 1/2015 | Wydanie specjalne

Redak tor naczelny DOMINIK PIECHOTA Zastępca red. nacz. TOMASZ ZAKASZEWSKI Zespó ł MARIUSZ BIELSKI, MACIEJ KOCH, DAWID KULIG, MACIEJ LESZCZYŃSKI, ZDZISŁAW LEWICKI, TOMASZ PIETRZYK, KRYSTIAN PORĘBSKI, MICHAŁ ŚWIERŻYŃSKI, RAFAŁ SZYSZKA, MAGDALENA ŻYWICKA Ws p ó ł p r a c o w n i c y PATRYK GĘSICKI, BARTŁOMIEJ ISKRA, KONRAD MARZEC, BARTŁOMIEJ PŁONKA, PIOTR PRZYBOROWSKI, KINGA WIŚNIEWSKA Korek ta ZDZISŁAW LEWICKI Skład i grafika MATEUSZ STYŚ

Reklama JAKUB OSUCH jakubosuch@olemagazyn.pl Kontak t redakcja@olemagazyn.pl Zamówienia www.sklep.olemagazyn.pl sklep@olemagazyn.pl

R O Z G R Z E W K I

Stempel jakości Z

eszłoroczne, premierowe wydanie było walką o przelanie marzeń na papier – przede wszystkim z czasem i możliwościami. Teraz, będąc bogatsi w doświadczenia, poczyniliśmy skok jakościowy i zasiewamy ziarno corocznej tradycji w świadomości iberofilów. Wierzymy, że oddajemy w Wasze ręce Przewodnik, na jaki ta liga zasługuje.

Wzorzec pracy zawsze zaczerpnięty jest z góry. Mimo zwolnienia tempa i powolnego wchodzenia reprezentacji Hiszpanii w nowy cykl, piłka klubowa trzyma się zdrowo jak nigdy. W Europie udało się przygarnąć dublet, co poskutkowało nagrodą w postaci pięciu zespołów w tegorocznej edycji Ligi Mistrzów. Tego jeszcze nie grali, by w takim stopniu wyznaczać futbolowe trendy. Po zdobyciu trypletu przez Barcelonę, mało kto wracał do rozdmuchanych sobiepańskich wizji Luisa Enrique o odsunięciu Messiego na boczny tor. Perspektywa przecież zmienia się z każdym miesiącem – jesteśmy świadkami postępującej poprawy kondycji ekonomicznej hiszpańskich klubów, a jednocześnie słabnie ich pozycja finansowa względem ligi angielskiej. Kluby również zmieniają – w Realu wymieniono sternika, natomiast w Valencii dokonano przewrotu. Nie mogło zabraknąć wątków związanych z organizacją ligi i zamieszaniem z prawami telewizyjnymi. W tym roku założyliśmy sobie dwa cele: przekazać Wam jeszcze więcej merytorycznej treści oraz podać wszystko w przystępnej, bardziej eleganckiej formie. Tworzenie Przewodnika było doświadczeniem inspirującym, jak i wzniecającym wiele sentymentów. Niskie ukłony należą się niestacjonarnej redakcji Magazynu ¡Olé!, mowa tu o zdolnych ludziach porozrzucanych po całym kraju. Nie jest łatwą sprawą poświęcić tyle swojego czasu we wspólnej sprawie, ponadto zupełnie za darmo, karmiąc się pasją. Nie brakowało hiszpańskiego temperamentu podczas redakcyjnych debat – kłótni, sporów, mocnych słów, czystych emocji. Właśnie dzięki temu poświęceniu udawało się zostawić za sobą każdą przeszkodę – nie mając pełnej metryki Jonathana Montiela... poprosiliśmy, by dla dobra sprawy wszedł na wagę. To tylko detal, jeden z wielu. Efekt końcowy ocenicie sami. Włożyliśmy wiele wysiłku, by Przewodnik prezentował poziom równie wysoki co zawodnicy La Liga. Niech Wam służy!

Wydawca ZEN MEDIA MATEUSZ STYŚ ul. Studziańska 20 37-200 Przeworsk kontakt@zenmedia.pl

Druk OPOLGRAF S. A. ul. Niedziałkowskiego 8-12 45-085 Opole

DOMINIK PIECHOTA REDAKTOR NACZELNY @dominikpiechota

Znak towarowy LA LIGA oraz logotyp są własnością La Liga de Fútbol Profesional (LFP), C/ Hernádez de Tejada, 10; 28027 Madryt, Hiszpania. W publikacji użyto ich za zgodą właściciela. ISSN 2300-4428 Nakład: 2 000 egz. www.olemagazyn.pl

Ilustracja na okładce: Mateusz Styś | Zdjęcia wykorzystane w ilustracji: realmadrid.com (2), clubatleticodemadrid.com, fcbarcelona.com, diariodenavarra.es, Manuel Queimadelos Alonso/Getty Images, EAST NEWS (3), AP/EAST NEWS, AFP/EAST NEWS, Andrzej Iwańczuk/REPORTER.

P R Z E W O D N I K

K I B I C A L A LIG A 2015/ 16

SPIS TREŚCI

CZY TA J NAS CODZIENNIE NA W W W.OLEMAGAZYN.PL T WIT TER: @OLEMAGAZYN

4

6 7 8 12 16 18 20 21 24 26 28 30 31 32 36 40 44 48 52 56 60 64 68 72 76 80 84 88 92 96 100 104 108 112 114 116 118

Sezon 2014/15 w pigułce

FACEBOOK : @OLEMAGA ZYN

LEGENDA

Zawodnicy odchodzący z La Liga Polscy dziennikarze o La Liga Liga Gigantów Robin Hood po hiszpańsku La Liga znów w Polsce Krychowiak o życiu i grze w Hiszpanii

Objaśnienia dotyczące niektór ych danych zawar tych w przewodniku kibica: BRAMKI I ASYSTY – według LFP, przy więcej niż jednym piłkarzu na dany wynik decydowała liczba rozegranych minut; LICZBA FANKLUBÓW – liczone grupy z całego świata;

Życie po Madrycie

LICZBA SEZONÓW W LIDZE – liczone wraz z bieżącym;

Gdzie dwóch się bije, tam Eibar korzysta

NAJLEPSZY STRZELEC – liczby obejmują wszystkie rozgrywki, stan na 14.09.2015;

Wybory mniejszego zła w Barcelonie Kibicowska mapa Hiszpanii Mapa miast i klubów La Liga Sylwetki sędziów Athletic Atlético Barcelona

POSIADACZE KARNETÓW – liczby podane przez klub bądź oszacowane na początku sezonu; PRETEMPORADA – nie liczyliśmy karnych, by wynikami w regulaminowym czasie gry lepiej zobrazować formę danego zespołu w okresie przygotowawczym; REPREZENTANCI KRAJÓW – piłkarze, którzy przynajmniej raz zostali powołani do kadry narodowej od 01.09.2014;

Betis

WIEK – liczony rocznikowo;

Celta

WYCHOWANEK – według definicji UEFA: piłkarz, który niezależnie od narodowości był trenowany przez dany klub przez co najmniej trzy lata między 15. a 21. rokiem życia.

Deportivo Eibar Espanyol Getafe Granada Las Palmas Levante Málaga Rayo Real Madryt Real Sociedad Sevilla Sporting Gijón Valencia Villarreal Terminarz rozgrywek Mapa klubów Liga Adelante Dane historyczne La Liga Słownik kibica

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

PARTNERZY WYDANIA:

POLECAMY

LEKTURA NA SEZON

Barça vs. Real

Wrogowie, którzy nie mogą bez siebie żyć

Trudno stwierdzić, czy skala jakiejkolwiek klubowej rywalizacji jest większa i bogatsza niż tej madrycko-barcelońskiej. Widać to szczególnie na polskiej ziemi – kibicowski antagonizm wykraczający poza przyjęte normy, obelgi rzucane bez namysłu, poważna niechęć zrodzona na kanwie... no właśnie, czego? Książka „Barça vs. Real. Wrogowie, którzy nie mogą bez siebie żyć” niesie ze sobą niezaprzeczalną wartość edukacyjną. Alfredo Relaño, z wyjątkowo obiektywnym, uczciwym i rzeczowym podejściem do tematu, rozwiązuje zagadki rozdmuchanego wyścigu, zagłębia się w szczegóły i kluczowe wydarzenia dla historycznej potyczki, ale co najważniejsze – sięga do samych początków, objaśniając pierwsze, mimo że pozornie nieznaczne, powody niezgody. Pozycja o tyle bogata w ciekawostki i mało popularne fakty, że fragmentami zaskoczy nawet wprawnych znawców historii hiszpańskiego futbolu. Co najważniejsze, zawartość książki sięga szerzej niż tylko do przeszłości napompowanych współcześnie El Clásico – pozwala zrozumieć

Godzi się uczyć i od wroga. Alfredo Relaño pieczołowicie zbadał rywalizację dwóch wzajemnie napędzających się obozów. Stale przekraczają progi swoich możliwości, wzbu-

mechanizmy funkcjonujące w Hiszpanii, zmiany na przestrzeni lat czy czasy reżimu generała Franco. W pewnych przypadkach może być bronią likwidującą kibicowskie zacietrzewienie, bo obala licznie powielane mity, mające służyć za kartę przetargową w jakże pospolitych internetowych przepychankach między obozami. Kompleksowe i wciągające przedstawienie tematu powielanego i budzącego skrajne emocje – albo rozpalającego do czerwoności, albo odpychającego swoją popularnością. Każdy bohater potrzebuje wroga motywującego do wielkich czynów, inaczej mógłby odejść w niepamięć. Kto wie, gdzie znajdowałyby się Barcelona oraz Real, gdyby nie nieustanny oddech konkurenta na plecach? Książka przepełniona faktami, lecz wybiegająca poza standardy przekazywania historii, nawiązująca do współczesności. Zaczyna się 110 lat temu, by rozjaśnić zjawisko, które dziś dzieli ludzi. Powinna stanowić podręcznik, który należy przerobić, nim ruszy się do internetowej wojny za swój klub. Czytelnicy spoglądający na tę rywalizację z dystansem, również nie powinni być zawiedzeni. Autor:

Alfredo Relaño

Stron:

440

Cena po obniżce:

29,93 zł

dzając zachwyt świata futbolu, ale czy to byłoby możliwe bez nieustannej presji historycznego adwersarza?

OLEVS

w w w.la b otig a .pl K o d r a b a t o w y -2 5 %

Mity krążące wokół El Clásico wreszcie obalone! Alfredo Relaño wyszedł poza schemat wojny domowej, by analizować i autentycznie podziwiać osiągnięcia obu klubów. Nie ma on wiele wspólnego z fanatycznymi wyznawcami Barçy lub Realu. Opisuje fascynującą historię, objaśniającą nie tylko piłkę hiszpańską, ale i Hiszpanię. Dariusz Wołowski, „Gazeta Wyborcza” i Sport.pl

Najlepsze książki sportowe kupisz na

www.labotiga.pl

OLEMAGAZYN.PL

5

SEZON 2014/15 W PIGUŁCE

Lp

Drużyna

M

Z

R

P

+/–

Pkt

1.

Barcelona

LM

38

30

4

4

110

21

89

94

2.

Real Madryt

LM

38

30

2

6

118

38

80

92

3.

Atlético

4.

Valencia

5.

Sevilla

6.

Villarreal

Bramki

LM

38

23

9

6

67

29

38

78

EL. LM

38

22

11

5

70

32

38

77

LM

38

23

7

8

71

45

26

76

LE

38

16

12

10

48

37

11

60

EL. LE

7.

Athletic

38

15

10

13

42

41

1

55

8.

Celta Vigo

38

13

12

13

47

44

3

51

9.

Málaga

38

14

8

16

42

48

−6

50

10.

Espanyol

38

13

10

15

47

51

−4

49

11.

Rayo Vallecano

38

15

4

19

46

68

−22

49

12.

Real Sociedad

38

11

13

14

44

51

−7

46

13.

Elche

38

11

8

19

35

62

−27

41

14.

Levante

38

9

10

19

34

67

−33

37

15.

Getafe

38

10

7

21

33

64

−31

37

16.

Deportivo La Coruña

38

7

14

17

35

60

−25

35

17.

Granada

38

7

14

17

29

64

−35

35

18.

Eibar

38

9

8

21

34

55

−21

35

19.

Almería

S

38

8

8

22

35

64

−29

32

20.

Córdoba

S

38

3

11

24

22

68

−46

20

Bramki

S

Zawodnik

Klub

Asysty

Zawodnik

NA JCIEKAWSZE LICZBY: Najwięcej żółtych kartek: 125 – Espanyol Najwięcej czerwonych kartek: 11 – Almería Najmniej żółtych kartek: 69 – Barcelona Najmniej czerwonych kartek: 1 – Real Sociedad Najwięcej kartek za nurkowanie: 4 – Sevilla Najwięcej goli samobójczych: 4 – Valencia Najwięcej goli ze stałych fragmentów: 35 – Atlético Najwięcej klubów z regionu: 5 – Andaluzja Najwięcej goli na wyjeździe: 53 – Real Madryt (R) Najlepszy rezultat bramkowy: +89 – Barcelona (R) Najniższe średnie posiadanie piłki: 44,1% – Levante Najwięcej nagród trenera miesiąca: 3 – Nuno Espírito Santo Najwięcej nagród zawodnika miesiąca: 2 – A. Griezmann Klasyfikacja kanadyjska: 64 punkty – Cristiano Ronaldo Najszybszy zawodnik: 35,71 km/h – Iñaki Williams Najwięcej podań: 2566 – Roberto Trashorras Najwięcej strzałów na bramkę: 224 – Cristiano Ronaldo Najlepsza para strzelec i asystent: 8 goli – Neymar i Messi Najwięcej minut na boisku: 3420 – Carlos Kameni Najwięcej minut bez utraty bramki: 630 – Claudio Bravo Najwięcej prób dryblingów: 381 – Lionel Messi Najczęściej faulowany: 109 – Lucas Vázquez Najwięcej stworzonych szans: 94 – Nolito Najwięcej piłek straconych: 448 – Lionel Messi Najwięcej odbiorów: 399 – Aymeric Laporte (R) – rekord wszech czasów

Klub

Średnia*

Bramkarz

48

Cristiano Ronaldo

18

Lionel Messi

0,51

Claudio Bravo

43

Lionel Messi

16

Cristiano Ronaldo

0,78

Diego Alves

22

Antoine Griezmann

14

Luis Suárez

0,91

Sergio Asenjo

Neymar

13

James Rodríguez

1,09

Iker Casillas

20

Carlos Bacca

13

Nolito

1,12

Gorka Iraizoz

18

Aritz Aduriz

10

Karim Benzema

1,14

Sergio Álvarez

17

Alberto Bueno

10

Koke

1,26

Kameni

Klub

* wpuszczonych goli na mecz

JEDENASTKA I TRENER SEZONU WG CZYTELNIKÓW OLEMAGAZYN.PL

6

Jedenastka sezonu wg LFP: Claudio Bravo (Barcelona), Dani Alves (Barcelona), Nicolás Otamendi (Valencia), Gerard Piqué (Barcelona), Jordi Alba (Barcelona), Grzegorz Krychowiak (Sevilla), Ivan Rakitić (Barcelona), James Rodríguez (Real Madryt), Cristiano Ronaldo (Real Madryt), Leo Messi (Barcelona), Antoine Griezmann (Atlético).

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

ZA NIMI BĘDZIEMY TĘSKNIĆ

1

XAVIER HERNÁNDEZ

Oficjalne mecze: 767

Maszyna do podawania piłek, specjalista do spraw stanu murawy i idealny lider środka pola. Xavi nigdy nie notował spektakularnych statystyk, nikt jednak nie podawał tak precyzyjnie jak on. Zawodnik, który mimo tego zawsze był kluczowy i gdyby w piłce liczono asysty drugiego stopnia, zapewne byłby w tym rekordzistą. W karierze nie brakuje mu niczego. No prawie. Poza Złotą Piłką, od której zdobycia kilkukrotnie dzieliło go naprawdę niewiele. Na pewno na nią zasłużył, ale i tak przez całą swoją przygodę w Barcelonie był doceniany, przez wszystkich.

8

3

6

4

2

2

1

2

IKER CASILLAS

Oficjalne mecze: 725

Zadebiutował w barwach Królewskich już jako osiemnastolatek w spotkaniu z Athletic. Zresztą, tamten sezon, 1999/00 był dla niego wyjątkowy, opuścił tylko jedenaście meczów ligowych. Wisienką na torcie był finał Ligi Mistrzów, wygrany z Valencią 3:0. Od tego czasu, przez długie lata, Iker był idolem i miał niepodważalną pozycję, zarówno w klubie jak i reprezentacji. Osiągnął wszystko i był jednym z najlepszych przez lata, mimo przeciętnego na tej pozycji wzrostu. Można by uznać, że zakończył przygodę z Realem kontrowersyjnie, ale na pewno na zawsze pozostanie w sercach kibiców.

2

5

JEDENASTKA NAJLEPSZYCH ODCHODZĄCYCH Z LA LIGA

2

4

3

2

1

1

2

R e ze r w o w i : 3

(Porto)

Miranda (Inter)

Montoya (Inter)

Darder (Lyon)

Otamendi

(Manchester City)

Coentrão (Monaco)

Xavi

(Al-Sadd)

Pedro

Bueno

(Chelsea)

Bacca (Milan)

(Porto)

Mandžukić (Juventus)

REZERWOWI: Alderweireld (Tottenham), Murillo (Inter), Khedira (Juventus), M’Bia (Trabzonspor), M. Suárez (Fiorentina), G. dos Santos (Villarreal), Juanmi (Southampton)

Casillas

Ilustracje 1. i 2. z wykorzystaniem zdjęć: Thomas Rodenbücher (CC BY 2.0)

7

Pedro podczas wygranego 2:1 meczu przeciwko LA Galaxy w trakcie pretemporady

Fot.: 3. Alfredo Montes

OLEMAGAZYN.PL

GRA OPINII Michał Pol Redaktor naczelny Przeglądu Sportowego

@polsport

Kto wygląda najlepiej w walce o mistrzostwo kraju?

Maciej Iwański

Komentator i dziennikarz TVP Sport

@iwanskimaciej

ma drużynami z Madrytu. Żadna z nich nie zdążyła zachwycić na

Jaki był debiutancki sezon Grzegorza Krychowiaka w Hiszpanii? Nie tylko, jeśli chodzi o rezultaty, ale również rozwój piłkarski i status reprezentanta Polski w Sevilli.

początku sezonu, ale dopiero wchodzą na właściwe obroty, a do

Pewien znany agent piłkarski przekony wał, ze Grzegorz nieko-

morderczych, kluczowych serii spotkań mają jeszcze trochę czasu.

niecznie poradzi sobie w La Liga, podobnie twierdzili niektórzy

Wymowny jest fakt, że Messi i Ronaldo nie trafili do siatki w dwóch

eksperci, tymczasem był to transfer klasyczny dla Monchiego –

pierwszych meczach, zatem jeszcze trochę poczekamy, zanim będzie

znalazł za rozsądną kwotę doskonałego zawodnika, który niemal

można wyraźnie oceniać co przyniesie ten rok. Barcelona zaczęła

z marszu wpisał się w kr wiobieg drużyny i klubu. To, że mówiąc

skromnie, ponadto straciła mnóstwo goli, co już sygnalizuje, że

o dzisiejszej reprezentacji Polski wymieniamy Krychowiaka jednym

w defensywie u Luisa Enrique nie wszystko współgra. Real Madryt

tchem obok Lewandowskiego, najlepiej dowodzi, jaki postęp zrobił

również nie był nieomylny, remisując ze Sportingiem Gijón. Ciekawe

w hiszpańskim klimacie. Podczas prezentacji pucharu za wygra-

też, jak zamieszanie z nieudanym transferem Davida de Gei wpłynie

nie Ligi Europy, które to wydarzenie transmitowaliśmy w Jedynce,

na Królewskich – jak Keylor Navas zareaguje na tę karuzelę, skoro

miałem przyjemność poznać władze Sevilli, z ich słynnym dyrek-

był pewien przeprowadzki do Manchesteru. Mam wrażenie, że naj-

torem sportowym włącznie. Wszyscy o Grzegorzu wypowiadali się

lepiej i najrozsądniej latem przygotowało się Atlético, ale trudno

w samych superlatywach. Bardzo chwalili m.in. jego umiejętno-

powiedzieć, gdzie sięgają ich faktyczne możliwości, bo nie byli te-

ści techniczne. Według mnie Krychowiak dostanie szansę grania

stowani na tle rywala z najwyższej półki.

w jeszcze lepszym zespole i za większe pieniądze. Może wybrać

Wszystko znów powinno rozegrać się między Barceloną a dwie-

Mimo wszystko, moim faworytem do mistrzostwa pozostaje Bar-

jednak następne lata spędzone w Sevilli, bo przez co najmniej kil-

celona, choć stawiam tu duży znak zapytania, bo nikt z nas nie wie,

ka sezonów powinien współstanowić o sile zespołu. Miałem kiedyś

czy nie dopadną ich kontuzje, zawieszenia, czyli problem krótkiej

okazję przekonać się podczas meczu o atmosferze na stadionie i ja-

ławki. Do stycznia muszą sobie poradzić w okrojonym składzie. Póź-

kości miasta, w którym żyje Krychowiak. Nie dziwię się, że nie pali

niej wspomogą ich Aleix Vidal oraz Arda Turan, ale jesień może się

się do zmiany choćby na deszczowy Londyn.

odbić czkawką. Jeśli zdrowie i forma dopisze triu M-S-N, to mój wy-

się, że koncepcja z Garethem Balem nie przyniesie oczekiwanych

Jak wygląda reprezentacja Hiszpanii po zmianach przeprowadzonych po klęsce na brazylijskim mundialu, zwłaszcza w kontekście zbliżającego się EURO 2016 we Francji?

skutków, do tego mam obawy, czy wykorzysta w pełni potencjał boi-

Vicente del Bosque to selekcjoner idealny, popełnia minimalną

skowy Cristiano Ronaldo. Z tym specjalistą na ławce trenerskiej nie

liczbę błędów. Moim zdaniem nie miał wyjścia rok temu – zdawał

wierzę w ich mistrzostwo.

sobie sprawę, ze coś się kończy, ale wybrał twardą dla piłkarzy

bór zostaje przy Katalończykach, dlatego, że średnio ufam filozofii nowego trenera Realu. Nie jestem wyznawcą Rafy Beníteza. Boję

Pożegnaliśmy latem dwie legendy: Xaviego oraz Casillasa. Jakie będą konsekwencje ich odejścia, myślisz że uda się ich godnie zastąpić? Same rozstania to oczywiście diametralnie inne praktyki. Strasznie było mi żal Ikera, że odchodził w takich okolicznościach, ze skrom-

drogę, by oni sami, boleśnie, skończyli to, co zaczęli. Hiszpanie mają potencjał do tego, by za rok we Francji znów grać o medale czy może nawet o złoto. Kierunek zmian pokazał del Bosque powołaniami na Kostarykę w czerwcu, ale wieści o śmierci La Roja, jaką znaliśmy, były zdecydowanie przedwczesne.

Xaviego, zwłaszcza, że świat obiegły przepiękne fotografie wypeł-

Co można powiedzieć o rozwojowych zmianach zachodzących w Sevilli, Valencii oraz Villarrealu? Sposób budowania zespołów za plecami czołówki zbiera mnóstwo pochlebnych recenzji.

nionego Camp Nou.

Trzymam kciuki za Roberto Soldado, bo to lepszy piłkarz niż reno-

ną konferencją prasową, pustymi trybunami, ale to poniekąd jego prywatna decyzja. Mocno to kontrastowało z hucznym pożegnaniem

8

Nowy sezon to przede wszystkim nowe znaki zapytania wykreowane przez transfery i zmiany personalne. Sprawdźmy, jakie przewidywania na ten sezon mają polscy dziennikarze.

W obu zespołach powstaje pewna pustka, ale nie chodzi o ich for-

ma o nim po ostatnim miejscu pracy. Ale odpowiadając konkretnie

mę z ostatniego sezonu, tylko o utratę wielkich osobowości, które

– wiadomo, co ogranicza wszystkie kluby niebędące w czołówce.

w formie sprzed lat wydawały się nie do zastąpienia. Póki co nie ma

Pieniądze. Problem z byciem pretendentem do wielkości jest zło-

następców, przynajmniej takich bezpośrednich. W Barcelonie wie-

żony z dwóch etapów. Najpier w trzeba w ogóle wejść na szczyt

rzono w siłę La Masii, ale słynna szkółka nie wyprodukowała, ani

(i tu sądzę, że wymienieni aż tak wysoko, mimo ambicji, nie zajdą),

nie wykształciła kogoś, kto mógłby się zbliżyć do poziomu Xaviego.

potem się na nim utrzymać. Nie sądzę, by w grze o mistrzostwo

W Realu podobnie – de Gei nie ma, a Navas, mimo całego szacunku

tak na serio pojawili się nowi gracze. Jakość w Barcelonie i Madry-

dla jego umiejętności, to jeszcze nie ta para butów, jeśli mówimy

cie jest zbyt wysoka. Z drugiej strony kilka lat temu rozmawiając

o topowej formie Casillasa. Obaj zdaje się dobrze postąpili, uznając,

w Madrycie z Jurkiem Dudkiem, w ogóle nie braliśmy pod uwagę, że

że przyszedł na nich czas. W tym sezonie mogliby bardziej zawa-

tytuł może przez dekadę zdobyć ktoś inny niż Real czy Barcelona...

dzać niż ciągnąć ten wózek. Momenty rozstania zawsze są trudne,

Futbol żywi się niespodziankami i podobnymi historiami, ale tego

szczególnie kiedy przypominamy sobie o wszystkich zasługach tych

byłoby chyba zbyt wiele.

wielkich piłkarzy. Ale czas na kolejnych.

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

LA LIGA WIDZIANA OCZAMI POLSKICH DZIENNIKARZY SPORTOWYCH

Dariusz Wołowski Dziennikarz Gazety Wyborczej

Piotr Laboga

Komentator i dziennikarz NC+

@docent123

Jaki los można wróżyć tegorocznym beniaminkom? Jak wyglądają na tle reszty La Liga?

Można w tym sezonie przewidywać wyraźny skok jakościowy którejś z drużyn?

Pepe Mel ma za sobą debiut literacki (dwie książki). Renomę dała

Najwięcej wzrostu jakości i pozytywnych impulsów widziałbym

mu jednak praca trenera, szczególnie w Betisie, który wprowadził do

w Athleticu. Baskowie sprowadzili Raúla Garcíę, a to może być pił-

Primera División w 2011 roku. Dwa lata później przedłużył kontrakt

karz kluczowy. W linii środkowej mają wielu zawodników delikatnej

o cztery sezony, mimo tego po pół roku stracił posadę. Wrócił na

budowy, lżejszego formatu, grających w sposób techniczny, nato-

nią w grudniu 2014, by ponownie awansować z Betisem do Primera

miast Raúl może być potrzebną dawką siły, przebojowości oraz agre-

División. Drugim weteranem, dla którego powrót do Sewilli jest po-

sywności, jakiej czasem brakowało w linii pomocy. Moim zdaniem

dróżą sentymentalną, jest 34-letni skrzydłowy Joaquín odzyskany

wniesie bardzo dużo pozytywnego, do tego pamiętajmy o baskijskiej

z Fiorentiny. Kiedyś chwalił się tym, że ponaddźwiękową szybkość

młodzieży, która coraz lepiej się prezentuje i gołym okiem widać ich

i niezwykłą wydolność zawdzięcza temu, iż wychowywał się w takiej

rozwój. Zawsze doceniałem Ernesto Valverde, bo to trener, który

biedzie, że matka zmuszona była karmić go piersią do dziesiątego

wszędzie gdzie pracuje, wnosi jakość dodaną, potrafi wprowadzać

roku życia. Ta para ma poprowadzić Betis do walki o bezpieczne

zmiany na lepsze.

miejsce w lidze, ambicje sięgają wyżej niż utrzymanie, mimo klęski

Sevilla ma naprawdę ciekawą drużynę, ale czy ich stać na to, żeby

0:5 w drugiej kolejce na Santiago Bernabéu. Fantastycznie sezon

realnie włączyć się do walki o mistrzostwo? Wiemy już, co osiągnęli

zaczął Sporting Gijón, którego trener Abelardo wmawia piłkarzom,

w poprzednim sezonie, ale to bliżej szczytu niż punktu rozwojowego.

iż gra w Primera División ma być dla nich życiową przygodą. Wielu

Podobnie myślę o Valencii. Villarreal to znowu sporo wątpliwości,

z nich zagrało w najwyższej klasie pierwszy raz w starciu z Realem,

znowu młody zespół, więc nie do końca wierzę, że będą potrafili grać

wywalczając sensacyjny remis zwiastujący dobrą przyszłość. Las

równo przez cały sezon. Nie mam przekonania co do ruchów Żółtej

Palmas jest z trójki beniaminków teoretycznie najsłabsze. Piłkarze

Łodzi Podwodnej, szczególnie braku doświadczenia. Z racji pewnej

tego klubu muszą wspiąć się na szczyty, by na koniec nie wrócić tam

sympatii wierzę też w Celtę Vigo i projekt trenera Eduardo Berizzo. On

skąd przyszli.

dąży konsekwentnie do realizacji swojego stylu, kroczy mozolnie na-

Który klub pozytywnie wyróżnił się w letnim okienku transferowym?

kreśloną przez siebie drogą i buduje zespół grający futbol techniczny, atrakcyjny dla oka, powiedziałbym futbol otwarty, ofensywny, wieloplanowy. W tym widzę możliwości Celty, ale to głównie będzie za-

Królem letniego polowania w Hiszpanii było Atlético. Diego Simeo-

leżało od potencjału piłkarskiego, który z kolei radykalnie na plus nie

ne dokonał w kadrze rewolucji za przeszło 100 milionów. W meczu

został rozwinięty. Gdziekolwiek się nie spojrzy, widać od razu pewne

z Sevillą w drugiej kolejce posadził na ławce graczy za 82, co znaczy,

ograniczenia. Najwięcej potencjału jednak, przynajmniej moim okiem,

że nikt z nowych nie dostanie u niego nic za darmo. Madrytczycy

zaprezentują Baskowie z Bilbao.

mają zachować esencję, czyli grać skutecznie i pragmatycznie jak dotąd, ale też efektownie, co gwarantują piłkarze tacy jak Vietto,

Kto okaże się największym transferowym niewypałem?

Carrasco, Jackson Martínez, Correa czy Óliver Torres. A może przede

Wielkich nazwisk nie przybyło wiele. Trudno już dziś kogoś skreślać

wszystkim sprowadzony przed rokiem Antoine Griezmann. Klub z Vi-

czy wskazywać. Real ściągnął zawodników z myślą o przyszłości, Bar-

cente Calderón wygrał w Sewilli 3:0, pokazując futbol z najwyższej

celona poruszała się wewnątrz ligi, bardziej spoglądałbym w kierunku

półki. Correa już przebąkuje, że w debiutanckim sezonie ma zamiar

Sevilli. Transfer z dużym znakiem zapytania to dla mnie Ciro Immobi-

odwiedzić Neptuna, gdzie fani Atlético świętują tytuły. Wielkie ape-

le, on w lidze włoskiej strzelał gole, ale miał tylko jeden fantastyczny

tyty mają to do siebie, że trudno je zaspokoić.

sezon. Zawsze twierdziłem, że to trzeba jeszcze gdzieś potwierdzić,

Kto jest najzdolniejszym trenerem w lidze?

jeśli chce się kandydować do miana klasowego gracza, bo regularność to podstawa. W Borussii nie potrafił tego pokazać, ale można było go

W moim osobistym rankingu trenerów La Ligana czele postawiłbym

tłumaczyć, że liga niemiecka nie do końca mu odpowiada. W Hiszpanii

Paco Jémeza, któremu szefowie Rayo co roku sprzedają piłkarzy,

napastnicy mają nieco więcej swobody niż we Włoszech, więc tu po-

a on ze sprowadzonych jak iluzjonista tworzy drużynę co najmniej

winna nastąpić jego weryfikacja. Czy to przyniesie efekt? Nie wiem,

środka tabeli. Drugim trenerskim czarodziejem jest Simeone, który

póki co to mój najpoważniejszy kandydat na niewypał lata. Jeśli spoj-

zmienił do korzeni klub wiecznych przegranych. On, w odróżnieniu

rzymy po innych dużych klubach... Valencia nic wielkiego na rynku

od Paco, estetą nie jest. Jego Atlético nie grało dotąd pięknie, ale

transferowym nie zdziałała. Ten zespół wygląda niemal identycznie,

rozbiło monopol Barçy i Realu. W debiutanckim sezonie Luis Enrique

choć z kolei transfer Abdennoura może być odwrotnie do pytania –

nie tylko przetrwał na ławce Barçy, ale zdobył z nią potrójną koronę.

strzałem w dziesiątkę. U Diego Simeone jestem również przekonany,

A to świadczy o niepospolitym charakterze i inteligencji. Czy tak

że Jackson musi odpalić, tym bardziej jeśli pracuje z takim trenerem.

samo inteligentny okaże się Rafa Benítez? Aby poprowadzić taki

Łatwiej wskazywać pozytywne transfery niż potencjalne wpadki, tu

gwiazdozbiór jak ten z Santiago Bernabéu trzeba nie tylko wiedzy,

na pierwszym miejscu dałbym Konoplankę, który dla mnie jest piłka-

ale i szczęścia. Florentino Pérez do cierpliwych prezesów się prze-

rzem idealnie skrojonym na Primera División. Ale nie życząc nikomu

cież nie zalicza.

źle, najwięcej wątpliwości mam przy sprowadzeniu Ciro Immobile.

OLEMAGAZYN.PL

9

GRA OPINII Krzysztof Stanowski Dziennikarz Weszło.com

@K_Stanowski

Mateusz Borek

Komentator i dziennikarz Polsat Sport

@BorekMati

Po sprzedaży Pedro, Barcelona przez pół roku będzie musiała sobie radzić bez renomowanego zmiennika dla tercetu M-S-N. Luis Enrique ma do dyspozycji Rafinhę, Munira i Sandro, ale czy to wystarczy?

Na Bernabéu doszło do zmian na ławce trenerskiej. Pożegnano Ancelottiego, zatrudniono Beníteza. To zmiana na lepsze?

Oczywiście, że to olbrzymie ryzyko, ale trudno mu było w jakikol-

upragniony dziesiąty puchar. Prawdopodobnie energia spożytkowana

wiek sposób zaradzić, biorąc pod uwagę sankcję FIFA. Można po-

na finalizowanie kolejnego Pucharu Europy spowodowała, że wyniki

wiedzieć, że Barcelona wisi na włosku, bo jedna kontuzja mocno ją

w kolejnych miesiącach nie były takie, jak spodziewali się wszyscy

osłabia, a dwie wręcz pozbawiają zębów. Tak słabej ławki nie ma

z otoczenia Realu. Dałbym jeszcze jeden sezon Ancelottiemu, ale Flo-

chyba żaden czołowy klub w Europie. I teraz fani mogą się tylko

rentino Pérez podjął suwerenną decyzję o zmianie.

Ancelotti był człowiekiem, który pasował mi na tym stanowisku. Klub miał obsesję na punkcie decimy, a Włoch w 2014 roku zdobył ten

modlić – jak zdrowie dopisze, będzie OK. Jeśli nie dopisze – zaczną

Przez pewien czas wydawało się, że Zidane obejmie to stanowi-

się strome schody. Myślę, że w klubie wszyscy rozczarowani są Mu-

sko, spieszył się ze wszystkimi kursami, nadrabiał edukację, nato-

nirem, który w poprzedni sezon wchodził jako mocny kandydat do

miast ostatecznie nie podjęto ryzyka. Myślę również, że Florentino

spędzania minut na boisku, a teraz jest trochę takim kwiatkiem

Pérez, będący w bliższych relacjach z Francuzem, dostrzega pewne

do kożucha. Munir stanowił obietnicę dobrego zmiennika, ale na

niebezpieczeństwo i brak przygotowania.

dziś pozostaje – no właśnie – jedynie obietnicą. Sandro w hierarchii trenera dzisiaj jest wyżej.

Pedro dostał zgodę na transfer, ale zakontraktowano Aleixa Vidala oraz Ardę Turana. Jakie to były ruchy transferowe Barcelony?

Teraz postawił na trenera analitycznego, nierzucającego się w oczy. Mourinho niemal na każdej konferencji odstawiał spektakl, bawił się dziennikarzami i kreował swoją politykę. Benítez to zupełnie inny trener – analityk, bazujący w dużej mierze na nauce, dbający o detale. Może nie wszędzie wychodziło mu tak, jak to sobie wyobrażał, ale pamiętajmy, że mowa o człowieku urodzonym w stolicy Hi-

Odejście Pedro nie jest dobrą wiadomością, ale trzeba było się

szpanii, madridiście, byłym piłkarzu Castilli, w której zagrał niemal

z tym liczyć. Piłkarze mają swoje ambicje i wieczne czekanie na

250 meczów. Zawsze marzył, by pracować w tym klubie. Wydaje mi

szansę bywa nużące. Siła ofensywna Barcelony paradoksalnie jest

się, że dwa tytuły mistrza kraju z Valencią to niewyobrażalnie dobre

jej pewną słabością – a to dlatego, że żaden piłkarz świata nie po-

osiągnięcie, zwłaszcza przy różnicach w budżecie oraz wieloletnim

wie, iż na sto procent przedarłby się do składu. A ci lepsi nie chcą

panowaniu Barcelony i Realu.

marnować czasu. Pedro też już nie chciał. Turana i Vidala oceniam

W sezon wszedł bardzo dobrze, nawet mimo straty dwóch punktów

pozyty wnie. Ten drugi podobał mi się już w Almeríi, gdy grał na

do Barcelony. Zauważmy, że po trzech kolejkach to jedyny zespół,

skrzydle, a nie w obronie. Turan dobrze utrzymuje piłkę w grze,

który nie stracił gola, ponadto jedenaście razy trafiali do siatki. Są

prowadzi ją krótko, czym trochę przypomina Iniestę. Doda jednak

najskuteczniejsi z przodu i mają najlepszą defensywę, przynajmniej

drużynie zadziorności i energii.

na początku. To człowiek, który przywiązuje nieprawdopodobną uwa-

Wybory prezydenckie wygrał Bartomeu. Co można powiedzieć o jego polityce prowadzenia klubu, patrząc na podejście do La Masii, wizję budowania zespołu i obecny wizerunek Dumy Katalonii?

gę do detali. Dobierając sobie zawodników do drużyny, wybiera tylko jednostki wybitne pod względem fizycznym. Ma świadomość, że przyjdzie 80. minuta meczu, a komuś z jego piłkarzy może zabraknąć decydującego metra, ułamka sekundy, dojścia, zrealizowania założeń taktycznych, bo jego parametry i genetyka nie pozwoliły wytrzymać

Przede wszystkim uważam, że z bliska widać wszystko lepiej.

tych obciążeń. Powoli będzie ten zespół układał, przebudowywał, po-

I skoro socios klubu zagłosowali za nim, to trzeba im zaufać. Ja

tem dokładał. Znając Rafę, jeśli coś nie pójdzie po jego myśli, weźmie

wiem, że w Internecie jest moda na robienie z prezydenta Barcelo-

krytykę na siebie, natomiast jeśli wypali, to sukces ukierunkuje na

ny durnia, ale moim zdaniem dureń nie zostałby prezydentem i nie

zawodników. Wie doskonale, że tak funkcjonuje szatnia – trener ak-

wygrałby wyborów. Po prostu. Nie sądzę, by wyrządził klubowi

ceptowany ma większą szansę popracować dłużej.

wielką krzywdę. A La Masia? Trafiło się gorsze pokolenie i wszyscy od razu widzą problem. Będzie pokolenie złote – problem zniknie. Tak to z reguły wygląda.

Madryckie media dużo uwagi poświęcają walce o wewnętrzną hierarchię i rolę na murawie między Ronaldo a Balem. Da się ich pogodzić, o ile problem rzeczywiście istnieje? W profesjonalnym sporcie nie ma miejsca na takie rzeczy i zastana-

10

wianie się, czy ktoś kogoś lubi czy może nieco mniej. Prywatne relacje raczej nie mają wpływu na wykonywaną pracę, bo nie z tego człowiek jest rozliczany. Nie szukam sztucznego konfliktu, dziennikarze muszą o czymś pisać, natomiast nie licząc już asyst, których Gareth ma mnóstwo, średnio co drugi mecz trafia do siatki. Cristiano jest po prostu jeden. Ten świat Królewskich jest zależny przede wszystkim od Ronaldo, więc Walijczyk musi się do tego dostosować.

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

LA LIGA WIDZIANA OCZAMI POLSKICH DZIENNIKARZY SPORTOWYCH

Patryk Mirosławski Redaktor naczelny Eleven Sports

Rafał Lebiedziński

Dziennikarz, pracował m.in.dla Przeglądu Sportowego i Weszło.com @rafa_lebiedz24

@P_Miroslawski

Czy polityka Florentino Péreza jest słuszna? Przede wszystkim zwracamy uwagę na wymiany szkoleniowców.

Jakie będzie to nowe, przebudowane Atlético?

Nie jest tajemnicą, że od dziecka sympatyzuję z Realem Madryt i Pé-

więcej w całej lidze. Simeone po sprzedaży Ardy i Mandžukicia posta-

rez przez większość tego czasu był związany z Królewskimi. Pierwszy

nowił wzmocnić przede wszystkim ofensywę. Dziś za kreowanie i strze-

Real, którym się zachwyciłem, to była ta pamiętna galaktyka z Figo

lanie goli w Atlético mają odpowiadać: Koke, Óliver, Correa, Ferreira

i Zidanem, których na Bernabéu ściągnął właśnie Pérez. Stąd trudno

Carrasco, Griezmann, Vietto, Jackson i Torres. Simeone wreszcie ma

jest mi krytykować Florentino, niemniej jednak musimy pamiętać

szeroką ławkę na wysokim poziomie i to, co uwielbia – rywalizację na

o jego wadach, a największą jest nadgorliwość – od momentu odej-

każdej pozycji. Argentyńczyk katuje piłkarzy na treningach, ale jest

ścia del Bosque aż do pojawienia się w Realu Mourinho, trenerów

przede wszystkim mistrzem motywacji, ma świetną rękę do zarządza-

zmieniano jak rękawiczki. Ani Camacho, ani Capello, Queiroz, Pel-

nia szatnią i regulowania ego zawodników.

Wydali na transfery ponad 130 milionów euro. Razem z Valencią naj-

legrini czy Luxemburgo długo w Madrycie nie zabawili. Później to się

Na papierze Los Colchoneros wyglądają bardzo mocno, ale najbliż-

jednak nieco zmieniło – Mourinho i Ancelotti byli z Realem trochę

sze miesiące zweryfikują, jak szybko i skutecznie zaaklimatyzowali

dłużej. Mam nadzieję, że podobnie będzie z Benítezem.

się nowi piłkarze w ekosystemie Cholo – niepodważalnym ustawieniu

W Hiszpanii wydarzenie bezprecedensowe, czyli pięć zespołów w Lidze Mistrzów. Czego można się spodziewać po każdym z nich, gdzie są limity ich możliwości?

4-4-2. No i czy pojęli filozofię Simeone – bezgranicznego poświęcenia w realizacji założeń taktycznych. Zamiarem Atlético jest grać w tym sezonie ofensywniej – zwiększyć posiadanie piłki, nie bazować wyłącznie na stałych fragmentach gry, być panem sytuacji także w meczach

Trzeba zapytać o to wróżbitę Macieja, ja z fusów nie lubię wróżyć. To,

z silnymi rywalami. Oby nie zachwiało to dotychczasowej równowagi

co jest dla mnie pewne, a jednocześnie zabrzmi niezwykle banalnie,

w defensywie.

to walka Barcelony i Realu o finał. Oba te zespoły, nawet czasa-

Czy zagrożą Barçy i Realowi? Statystyka stanowczo zaprzecza tej

mi przeżywające kryzys, zawsze mierzą w Lidze Mistrzów w puchar.

teorii. W 30 ostatnich latach tylko pięć razy mistrzostwo nie wpadało

Atlético trafiło do łatwej grupy – jedynym poważnym rywalem może

w ręce gigantów La Liga. Dwukrotnie udało się to właśnie Atlético, ale

być Benfica. Znacznie trudniej będzie mieć Sevilla – moim zdaniem to

w obu tych przypadkach była to ogromna niespodzianka.

Juventus i City wyjdą z tej grupy. A Valencia, jeśli zagra kilka świet-

Reasumując, jeżeli Messi i Cristiano utrzymają formę z ubiegłego

nych meczów (przede wszystkim na wyjeździe z Zenitem i u siebie

sezonu, szanse Atlético maleją drastycznie. Co nie zmienia faktu, że

z Lyonem), powinna z grupy wyjść i walczyć w kolejnych rundach.

spokojnie może wygrać z Barçą i Realem w pojedynczych meczach oraz

W debatach o rywalizacji między ligą angielską a hiszpańską często pada argument, że zespoły z dołu tabeli Primera División są słabsze od zagranicznych odpowiedników, przede wszystkim zwraca się uwagę na operowanie małymi kwotami pieniężnymi, co rekompensuje stawianie na wychowanków i młodych zawodników. To różnice wyłącznie finansowe czy rzeczywiście przekłada się to również na poziom sportowy?

dotrzymywać im kroku w tabeli do ostatnich kolejek sezonu.

Na jakich młodych zawodników ligi warto zwrócić uwagę? Na pewno warto przyglądać się gwiazdom reprezentacji Hiszpanii do lat dziewiętnastu, która w lipcu wygrała mistrzostwo Europy. Większość z nich objawiła się w ubiegłym sezonie na boiskach drugo- i trzecioligowych. Teraz dostaną szansę zabłysnąć na salonach Primera División. Mam tu na myśli rasowe dziesiątki – Marco Asensio (wypożyczony z Re-

Przede wszystkim nie lubię porównań ligi hiszpańskiej do angiel-

alu do Espanyolu) i Daniego Ceballosa z Betisu. Obaj najlepiej czują się

skiej, bo jak to realnie sprawdzić? Występami w europejskich pu-

na pozycji mediapunta, za napastnikiem, ale śmiało można obu usta-

charach? Dla mnie jest to niemiarodajne i nie oddaje poziomu całej

wić na prawym bądź lewym skrzydle. Ich największe zalety? Przede

ligi. Tak jak niektórzy wolą audi od mercedesa, wino białe od czer-

wszystkim prowadzenie piłki oraz sytuacje jeden na jeden. Odnajdują

wonego, Smokowskiego od Borka, tak samo część kibiców woli oglą-

się w grze kombinacyjnej, ale to w kontratakach mogą popisać się swoją

dać ligę hiszpańską niż angielską. Ja lubię obie ligi, hiszpańska jest

dynamiką. Do tej dwójki dorzuciłbym błyskotliwego Matíasa Nahuela

mi bliższa z prostej przyczyny – mieszkałem w Andaluzji, mam tam

z Villarreal. Szybki, z bezczelnym dryblingiem, sprawdza się jako drugi

mnóstwo przyjaciół, uwielbiam Sewillę, która obok Walencji w moim

napastnik oraz skrzydłowy. Ten naturalizowany Argentyńczyk przebo-

prywatnym rankingu jest najpiękniejszym miastem Półwyspu Ibe-

jem wdziera się do wyjściowego składu Los Amarillos.

ryjskiego. Zwiedziłem Hiszpanię wzdłuż i wszerz, kocham hiszpańskie jedzenie i ich styl życia. Znacznie lepiej czuję się w Hiszpanii niż

Najbardziej niedoceniany piłkarz ligi?

w Anglii, stąd pewnie ich futbol też jest mi bliższy. Natomiast jeśli

Wybrałbym nie jednego, ale trzech cichych bohaterów – Víctora Sán-

pytasz mnie, czy Eibar miałby szansę z taką drużyną jak Watford,

cheza z Espanyolu, Bruno Soriano z Villarreal i Daniego Parejo z Valen-

Leicester czy Norwich, to odpowiedź brzmi – nie mam pojęcia, zdaje

cii. Wszyscy trzej są środkowymi pomocnikami oraz kapitanami swoich

się, że nikt tego nie wie.

drużyn. Ba, to głowa, serce i dusza w każdym z trzech wymienionych zespołów. Ze względu na nieludzką konkurencję, poza epizodami, nigdy nie dostali poważnej szansy w reprezentacji Hiszpanii. To jednak czołówka, jeżeli chodzi o pomocników La Liga.

OLEMAGAZYN.PL

11

LA LIGA GIG Dominik Piechota

@dominikpiechota

M

usi być coś osobliwego i urzekającego w tych rozgrywkach, skoro zamiast kultywować lokalne tradycje kibicowskie, wolimy rozsiąść się przed telewizorem, czasem nawet nieświadomie motywować swoich ulubieńców okrzykami „vamos”, a przepiękne trafienia komentować manifestacyjnym „que golazo”. Za co kochamy tę ligę?

LIGA SPRAWIEDLIWYCH

12

Nade wszystko jest to związane z niepodważalną i bezdyskusyjną jakością piłkarską, jaką prezentują (nie tylko) czołowi zawodnicy Primera División. Mając wyjątkowe rzeczy tuż pod nosem, niekiedy nie potrafimy docenić w pełni ich kunsztu. To, co odległe i nieosiągalne, wydaje nam się atrakcyjniejsze, bo przecież chcielibyśmy doświadczać nowych rzeczy, poznawać i zdobywać. Zachwycamy się legendami Alfredo Di Stéfano czy László Kubali, nadajemy mityczny charakter, pamiętamy o należnej estymie. Często sięgamy do kart historii, zapominając zarazem, że na podwórku zakopane są skarby i kilka skrzynek ze szczerym złotem: żyjemy w czasach, które zapiszą się na długo. W czasach, które widziały perfekcję tiki-taki, będącej modelowym przykładem gry w piłkę nożną – to nie był zwykły trend, to był szczyt, do którego się dążyło. W czasach reprezentacji Hiszpanii wygrywającej trzy wielkie turnieje z rzędu w stylu tak spektakularnym, że zaczęto im życzyć porażek z racji zwykłej monotonii. Scenariusz ich gry znał każdy, a mimo to minęło parę lat, zanim przerwano słynny cykl. To przede wszystkim czasy Messiego i Ronaldo, czyli superbohaterów przekraczających przewidywane granice możliwości, wzajemnie napędzających się do

następnych wyczynów. „Zawsze pytają, czy Messi ma kres możliwości. Dopóki sam nie powie, że to jego limit, nie ma co się nad tym zastanawiać” – powiedział nie tak dawno Víctor Valdés. Każdy okres miał swoich przodowników; oni natomiast wykręcają liczby tak imponujące, że jestem przekonany o wyjątkowości tych czasów. To nam w przyszłości będą zazdrościć.

ZŁOTOUŚCI

W świecie wszechobecnych specjalistów ds. wizerunku i agencji PR-owych, jakiekolwiek objawy autentyczności są szczególnie cenne. Jeśli rywal nawet tydzień w tydzień zbiera srogi oklep, nie możemy zapomnieć o podkreśleniu jego siły. Chociaż kamery podążają za każdym krokiem największych gwiazd, to i tak dostajemy próbki wyreżyserowanego życia. Prawdziwość jest zabarykadowana i zamknięta na cztery spusty. W Hiszpanii nie brakuje jednak oratorów mówiących głośno o tym, co im się nie podoba. Na piedestał wystawiamy Paco Jémeza, trenera Rayo. Dwa lata temu (w meczu przegranym z Sevillą 1:4) Alejandro Gálvez i Jonathan Viera wylecieli z murawy za czerwone kartki. Hiszpan cierpko skwitował brak dyscypliny: „Przychodzi taki moment, kiedy zawodnicy

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

przestają szukać trenera, bo chcą pokazać, że są ważniejsi. Przypominam wszystkim, że tym, który w tej szatni ma największego, jestem ja”. To tylko przykład z brzegu – Paco jest gwarancją przaśnych, szczerych konferencji prasowych. Mowa o człowieku, który specjalnie nie szczypie się z komentarzami. Kiedy latem azjatycki sponsor sprowadził mu do zespołu Chińczyka Zhanga Chengdonga, Jémez pytał wprost: „Po co mi on? Ktoś chciałby trenować za mnie?”. Unikalny jest Unai Emery, odstawiający na konferencjach teatrzyk rąk. Mistrzem ironii i cynizmu można obwieścić Luisa Enrique, będącego zmorą dziennikarzy nastawionych na przyjemną współpracę: „Jestem spontanicznym, miłym facetem. Uważam się za atrakcyjnego, a nawet sexy! Do tego jestem skromny” – dokonał autorecenzji. Ma swój osobisty styl, ponadto lubi zawadiacką walkę z prasą. Kiedy dostawał niewygodne pytania, wymyślał odpowiedzi zupełnie nie na temat: „Nasz najbliższy mecz będzie wymagający, rywal postawi trudne warunki”. Wśród piłkarzy bryluje natomiast David Barral. Słynie z sucharów, czarnego humoru czy ordynarnego wpisu na Twitterze o tym, że w tak gorący dzień wolałby zająć się kobietą, a nie świeżutkim arbuzem.

Zdjęcia wykorzystane w ilustracji: realmadrid.com, clubatleticodemadrid.com, diariodenavarra.es, Manuel Queimadelos Alonso/Getty Images, AP/EAST NEWS, Andrzej Iwańczuk/REPORTER.

IGANTÓW

13

OLEMAGAZYN.PL

CO MI ZROBISZ, JAK MNIE ZŁAPIESZ... W ostatnich latach w pucharach Hiszpanie pokazali plecy reszcie Europy. Na 38 rywalizacji z zespołami z innych krajów zaledwie trzykrotnie kluby z La Liga uznawały wyższość przeciwników – statystyka obejmuje dwumecze w Lidze Mistrzów i Lidze Europy oraz europejskie finały. Hiszpańscy potentaci odjechali reszcie stawki, a w ostatnich dwóch latach najważniejsze trofea rozdzielili wyłącznie między siebie. Bezpośrednie mecze kończące się pożegnaniem z rozgrywkami to klęski Realu Sociedad z Kubaniem Krasnodar, Athleticu z Torino oraz Realu Madryt z Juventusem, w maju bieżącego roku w półfinale Champions League. Jeśli ostatnio Hiszpanie odpadali z europejskich rozgrywek, to zazwyczaj sami się z nich wyrzucali. Zazwyczaj wszystko się układało, dopóki nie trzeba było wycinać kolegów z własnego podwórka. W taki sposób Sevilla wywaliła z Ligi Europy Betis oraz Valencię, a w poprzednim sezonie Villarreal. Podobnie w Lidze Mistrzów: albo Atlético pożegnało Barcelonę, albo uznawało wyższość Realu Madryt – najpierw w finale, rok później w ćwierćfinale. Teraz dochodzi do sytuacji bez precedensu, czyli obecności pięciu hiszpańskich drużyn w najważniejszych klubowych rozgrywkach Starego Kontynentu. W Polsce wodzimy oczami za Ligą Mistrzów, w Hiszpanii gra w niej jedna czwarta ligi.

14

ROZSĄDEK FINANSOWY W takich dyskusjach nie da się uniknąć porównań z ligą angielską. Wyspiarski futbol to maszynka do zarabiania pieniędzy, za co należą im się niskie ukłony, ale sposób dystrybucji, rozdysponowania i wydawania (a może raczej trwonienia?) bajońskich kwot przyprawia o ból głowy. Kevin De Bruyne ma za sobą wspaniały sezon, ale 74 miliony euro i zestawianie go ze ścisłą piłkarską czołówką nie pozwalają na pozostanie obojętnym. Anthony Martial? 50 milionów euro z góry i aż 80 wliczając wszystkie bonusy. A to wszystko za dziewiętnastolatka mającego kilkanaście goli w poważnej piłce – zobrazujmy skalę tej zagrywki, porównując zakup Luisa Suáreza, który kosztował przecież 81 milionów, a przychodząc do Barcelony był uznaną firmą na snajperskim rynku. Wystarczy dołożyć wcale nie aż tak wiele, by zbliżyć się do kwoty, jaką kosztował Cristiano Ronaldo. Włos jeży się na głowie znacznie bardziej, kiedy dziesiątkami milionów, niczym banknotami w grze planszowej, rzucają beniaminkowie: Bournemouth wzmocniło się za 31, Watford za 49, zaś Norwich za 15 milionów euro. Znacznie bardziej cenię sobie wymuszony poniekąd minimalizm, powściągliwość i rozwagę Hiszpanów. Kto wie, jak zachowywałyby się biedniejsze kluby, gdyby rzucono im taką fortunę jak w Premier League? Asceci mogliby wymrzeć przy pierwszym okienku transferowym. Póki co jednak każdy cent oglądany jest ze szczególną pieczołowitością, przez co ruchy personalne są znacznie bardziej skuteczne. Brak nieprzemyślanych klauzul i bonusów, przynajmniej tych w stronę przesadnego rozpieszczania bohaterów z murawy. O ile Barcelona czy Real wydają gigantyczne kwoty na

transfery, to zazwyczaj są to realne wzmocnienia na lata – patrzę w kierunku Ronaldo, Suáreza, Neymara, Jamesa czy nawet Bale’a. Wpadki zaliczają jak każdy, ale nie są one nagminne. Atlético notuje taki wjazd, że wręcz powinni inwestować w rozwój, Villarreal większość pieniędzy przeznacza na młodzież i szkolenie, Monchi z Sevilli powinien wykładać na wyższej szkole robienia interesów, po tym jak zarobił dla klubu ponad 350 milionów. Nieco po drugiej stronie barykady staje Valencia, ale to pieniądze miliardera Petera Lima, który zarazem daje zarabiać swojemu przyjacielowi Jorge’owi Mendesowi. Poza tym, mowa o nowym graczu. Wiedząc, ile pieniędzy ma Singapurczyk, każde negocjacje zaczynają się od kwoty znacznie przewyższającej realną wartość gracza. Na ich korzyść działa fakt, że nie ściągają renomowanych, często przereklamowanych nazwisk, ale szukają talentów, wyciągają piłkarzy młodych, z potencjałem na lata. W Segunda División przeprowadzono zaledwie jeden (sic!) gotówkowy transfer. Reszta, czyli ponad 200 ruchów, to wypożyczenia i darmowe przenosiny; ot, szukanie okazji. Podobnie bywa w dolnych rejonach pierwszej ligi. Jeśli z klubowej kasy mają ubyć pieniądze, to dyrektor sportowy musi poręczyć, że transfer będzie absolutnie udany. MALI TEŻ ROSNĄ Nie przesądzałbym, że kluby mniejsze i biedniejsze są na zupełnie innym pułapie, a poza skazywaniem na pożarcie, to właściwie nie ma co o nich wspominać. Wielu kibicom to oni przynoszą najwięcej radości swoimi unikalnymi, romantycznymi historiami, a czasem również zabawnym roztrzepaniem organizacyjnym, które wydawałoby się nie do pomyślenia. Może nie są opakowani marketingowo, ale przez niektórych z nas są doceniani, bo walczą czasem w wyjątkowo trudnych warunkach. Choć nie zawsze generują wyniki, to prezentują futbol atrakcyjny, nastawiony na kulturę gry oraz estetykę, czyli coś, co warto doceniać. I przede wszystkim stale się rozwijają, dążąc do pewnej normalności. Fundamentem jest cantera, czyli wychowankowie, szkolenie młodzieży, sięganie po ludzi ze szkółki. W oczach kibiców klub wzrasta, wyciągając rękę do lokalnych chłopaków wychowanych na podawaniu piłek swoim idolom, niekiedy późniejszym kolegom z szatni. To przecież przekłada się na jakość reprezentacji, możliwości wyboru, ale wszystko zaczyna się znacznie głębiej, u samych podstaw. Grzegorz Krychowiak zaznacza, że różnica w szybkości grania i czasie na reakcje jest olbrzymia, Xavi mówił o Anglikach, że choć grają przyjemnie dla oka, to zostawiają autostradę wolnej przestrzeni na murawie, co później łatwo jest wykorzystać. W Hiszpanii jest jakby najmniej tej naiwności, natomiast bardzo dużo taktycznej świadomości. Czasem brakuje spektakularnego show, ale gra jest poukładana, płynna i harmonijna. Nie ma ciągłej wertykalności, za to jest technika, elegancja, organizacja, przyspieszenie dopiero w stosownych

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

fot. AP/EASTNEWS

FELIETON LIGA GIGANTÓW

Aritz Aduriz 34-letni Bask przeżywa drugą młodość. Kolejny sezon rozpoczął fenomenalnie i zapowiada się, że Athletic nadal będzie miał z niego ogromny pożytek

Zawsze pytają, czy Messi ma kres możliwości. Dopóki sam nie powie, że to jego limit, nie ma co się nad tym zastanawiać – Víctor Valdés

fot. Alfredo Montes

ANDRÉS

INIESTA

CHODZĄCA LEGENDA BARCELONY. W TYM SEZONIE NADAL BĘDZIE RACZYŁ KIBICÓW LA LIGA SWOIMI NIEPRZECIĘTNYMI UMIEJĘTNOŚCIAMI. OBY JAK NAJDŁUŻEJ

momentach. Athletic czy Málaga wydają się ekipami niegroźnymi w skali Europy, ale robiły furorę, bo grały futbol inteligentny, dojrzały, wydajny, czyli taki, jaki trzeba prezentować w Primera División. POWRÓT DO PRZESZŁOŚCI Sentymentalna sfera ligi – do najwyższej klasy rozgrywkowej wraca kultowy Juan Carlos Valerón. I nawet jeśli 40-letni magik potruchta na murawie tylko przez kilka minut, to warto na to czekać, by obudzić młodzieńcze wyobrażenia, przetransportować się w przeszłość i wspominać czasy jego świetności w Deportivo. Złoty dotyk Valeróna nadal istnieje? Grupowo wrócili (niegdyś) reprezentacyjni napastnicy. Przed rokiem trend zapoczątkował Álvaro Negredo, teraz przyszła pora na Fernando Llorente oraz zagubionego w Londynie Roberto Soldado. Ich śladami wrócił także krótkoterminowy fenomen Javi Guerra. Aritz Aduriz zaciera ręce na powrót starych znajomych, a walka o Trofeo Zarra zapowiada się najciekawiej od lat. Jeśli komuś mało sentymentów, śmiało może przypomnieć sobie zarośniętego i zapuszczonego o dobrych parę kilogramów Daniela Güizę na trzecioligowych murawach w barwach Cádiz. Nie można zapomnieć o nieodżałowanym Joaquínie Sánchezie, który prowadził długą batalię o powrót do domu. Ostatecznie wrócił w rodzinne strony, co oznacza dawkę pomeczowych żartów, atrakcji poza boiskiem i przede wszystkim dobrego futbolu. Na Benito Villamarín powitało go ponad dwadzieścia tysięcy fanów, czyli więcej niż zjawia się na mało popularnych meczach La Liga w poniedziałkowym terminie.

MŁODZI, BEZCZELNI Powrót do przeszłości zapowiada się fantastycznie, a nie mniej emocji gwarantują młode wilki. Na kim warto będzie zawiesić oko? Dani Ceballos oraz Marco Asensio powinni być gwarancją futbolu technicznego, kombinacyjnego i nowoczesnego, bo już teraz mówi się o nich jako o przyszłości reprezentacji. Coraz więcej szumu w przednich formacjach będą stwarzać Santi Mina, Antonio Sanabria i Isaac Success. W środku pola zabójczymi podaniami powinni obsługiwać Alen Halilović czy też Matías Nahuel, w destrukcji z kolei błyszczeć może Danilo Barbosa. Każdy z nich na poziomie młodzieżowym przewyższał rówieśników, a o ich niezaprzeczalnym talencie słyszeliśmy wiele dobrego. Kto okaże się wydmuszką, a kto z łokciami wejdzie między bardziej doświadczonych? KULTURALNY BZIK Solą hiszpańskiego futbolu jest niepodrabialna kultura i podejście do piłki nożnej. Nawet spacerując ulicami, można dostrzec, że to dyscyplina rozsiewająca bakcyla. La Liga jest integralną częścią życia, a reprezentacja Hiszpanii doczekała się już sfery sakralnej. Począwszy od kultury czytania gazet sportowych czy zapełnionych barów (a często również stadionów), przez szersze pojmowanie taktyki i futbolu, po autentyczne, szczere i naturalne okazywanie emocji. Pochłaniamy cały ten pakiet kulturowy, razem z gorącym temperamentem, serdecznością, otwartością, tradycjonalizmem czy

1

tyle gotówkowych transferów przeprowadzono latem w Segunda División

3

tyle razy Hiszpanie uznawali wyższość przeciwnika w ostatnich 38 bezpośrednich rywalizacjach w europejskich pucharach

4

liczba zagranicznych trenerów na początku sezonu (Diego Simeone, Nuno Espírito Santo, Eduardo Berizzo, David Moyes), pozostali to Hiszpanie

5

hiszpańskie zespoły, które zagrają w fazie grupowej Ligi Mistrzów 2015/16

9

liczba klubów, które kiedykolwiek zdobyły mistrzostwo kraju

10

trenerzy, którzy występowali kiedyś w danym zespole, zanim zaczęli go trenować

12

tyle lat Getafe występuje w Primera División, odkąd awansowali do najwyższej klasy rozgrywkowej po raz pierwszy, nigdy nie spadli

13

tyle lat Las Palmas musiało czekać na powrót do La Liga

nastawieniem na dobrą zabawę, jak i niekiedy brakiem punktualności, lenistwem czy hałaśliwością. To naród o unikalnej mentalności, gdzie sport ma swoje miejsce na górze codziennej listy priorytetów. I my to kupujemy. Staramy się popularyzować hiszpański futbol w Polsce i czasem posprzeczać się o niego, tak jak oni, a czasem nawet intensywniej, bo zwyczajnie jest o co. IDEAŁÓW JUŻ NIE MA Nikt z nas nie patrzy na La Liga przez różowe okulary. To poniekąd uzasadnienie emocjonalnego podejścia do rozgrywek, jednakże z drugiej strony swego rodzaju poszukiwania punktu zapalnego, który z takim entuzjazmem pozwala nam wyczekiwać na mecz Granady z Eibar. Jasne, że zazdrościmy niemieckiej organizacji czy angielskiej umiejętności sprzedaży rozgrywek (polskich sędziów przyjęlibyśmy z pocałowaniem ręki, średnio co tydzień), ale to, czym się ekscytujemy, dostarcza nam taką dawkę pozytywnych wrażeń, że można zapomnieć o niedociągnięciach. Piętnujemy problemy finansowe, wszelkie przekręty pieniężne, objawy rasizmu, futbol, który trzeba rozstrzygać w sądach, podział pieniędzy, sposób zarządzania ligą, liczne boiskowe kradzieże, jakim sprzyjają arbitrzy – i tak dalej. Zdarza się, że jakiś sędzia lub członek komisji rozgrywek zadeklaruje swoje sympatie klubowe, a terminy meczów są zmieniane trzykrotnie ze względu na zupełny brak spójności organizacyjnej, ale jak to mówią... ideałów już nie ma. La Liga nie jest doskonała, natomiast nie potrafimy sobie wyobrazić lepszej. Rarytas, którym warto żyć.

OLEMAGAZYN.PL

15

Magdalena Żywicka

FELIETON PODZIAŁ PIENIĘDZY W LA LIGA

fot. www.lfp.es

@eoren23

ROBIN HOOD

PO HISZPAŃSKU

Najlepsza i najpotężniejsza liga świata. Synonimy? Jak widać nie. Ostatni sezon dobitnie ugruntował supremację Hiszpanii na europejskiej scenie. Mimo to pod względem ekonomicznym i marketingowym La Liga wciąż wygląda przy Premier League jak ubogi krewny, i z podobną zazdrością spogląda w jej kierunku.

S

posób na wyjście z tego impasu znalazł Javier Tebas, prezydent LFP – Liga de Fútbol Profesional, i samozwańczy zbawca hiszpańskiej piłki. Jego zdaniem remedium jest jedno: centralizacja sprzedaży praw audiowizualnych. W tej chwili w Hiszpanii każdy klub sprzedaje prawa telewizyjne na własną rękę. W efekcie, rozbieżności pomiędzy potentatami a resztą są na tym polu ogromne. W zeszłym sezonie Real i Barça zainkasowały ponad 150 milionów euro każdy, zaś ostatni w tej klasyfikacji Eibar zarobił ledwie trzynaście milionów. A to oznacza ponad jedenastokrotnie niższe przychody ostatniej pod tym względem drużyny, w stosunku do pierwszej. Liderzy z Madrytu i Barcelony w poprzednim sezonie zgarnęli wspólnie ponad 41% puli. Nie ulega wątpliwości, że taki model finansowania sprzyja umacniającemu się sportowemu rozwarstwieniu ligi, w której większość drużyn i tak nie stoi pewnie na nogach pod względem ekonomicznym. Z tak znaczącymi różnicami pomiędzy wielkimi a maluczkimi nie mamy do czynienia w żadnej z liczących się lig europejskich.

Tebasowi marzy się taki właśnie model, jak te istniejące w Anglii czy we Włoszech: wspólna sprzedaż praw telewizyjnych z ramienia ligi i odgórny podział pomiędzy klubami. Takie rzeczy trzeba jednak uregulować, więc szef LFP zgłosił się do Miguela Cardenala, ministra sportu i przewodniczącego CSD, Consejo Superior de Deportes. Tu jednak zaczęły się schody, ponieważ nikt tak naprawdę nie wie w jaki sposób państ wo powinno regulować kwestię sprzedaż y praw telewizyjnych w La Liga. Wspomniane Premier League, Bundesliga czy Serie A nie potrzebują w tej kwestii ingerencji legislacyjnej. W związku z brakiem wzorca zapożyczonego od sąsiadów oraz jasnych wytycznych hiszpańskiego prawa, postanowiono załatwić wszystko na wyczucie. Początkowo w planach było dołączenie tej kwestii do planowanej ustawy o sporcie zawodowym, gdy jednak okazało się, że prace nad nią przeciągają się stworzono, w trybie natychmiastowym, oddzielny dokument. I mamy nową, piękną ustawę o centralizacji sprzedaży praw telewizyjnych. Napisaną na kolanie i pełną luk.

PODZIAŁ MIĘDZY KLUBY LIGA BBVA Do równego podziału (50% całości):

Do podziału wg wyników z ostatnich pięciu sezonów (25% całości):

450 mln € 16

kwoty wg nowego podziału

360 mln €

225 mln € 180 mln €

Do podziału wg kryterium popularności (25% całości):

225 mln € 180 mln €

Maksymalna kwota

Maksymalna kwota

Maksymalna kwota

Minimalna kwota

Minimalna kwota

Minimalna kwota

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

fot. Imago/Alterphotos/EAST NEWS

Podział między ligi:

10%

90%

REWOLUCJA NA HORYZONCIE? Na pierwszy rzut oka pomysł Tebasa i Cardenala rzeczywiście wygląda na zbawienie dla hiszpańskiej piłki, przede wszystkim dla la otra liga, jak zwykło nazywać się drużyny, które nie są Barceloną i Realem. Według nowych zasad prawa do transmisji Primera i Segunda División zostaną sprzedane wspólnie, przy czym do najwyższej klasy rozgrywkowej trafi 90% całej puli. Z tej części 50% zostanie podzielonych równo pomiędzy wszystkie drużyny La Liga. Pozostała połówka tortu ma być rozdzielona według wyników, jakie klub uzyskiwał na przestrzeni ostatnich pięciu sezonów (25%) oraz według kryterium „wpływu i popularności społecznej”, co w praktyce oznacza np. liczbę socios, sprzedanych karnetów czy peñi (kolejnych 25%). Podział w obrębie drugiej ligi będzie jeszcze bardziej równomierny, ponieważ tu do równego podziału trafi aż 70%, a część rozdzielana według kryterium wyników zostanie wyliczona na podstawie rezultatów z ostatniej kampanii. Wciąż mało egalitaryzmu? Proszę bardzo: różnica pomiędzy klubami otrzymującymi najwięcej i najmniej nie może być większa niż 4,5 raza. Gdy prawa do transmisji zostaną sprzedane za ponad miliard euro, wtedy maksymalna przebitka będzie mogła wynosić tylko 3,5. Jeśli z podziału wynikać będzie, że któryś z klubów przekroczy tę granicę, wtedy powstała w ten sposób nadwyżka zostanie rozdzielona pomiędzy wszystkie ekipy ligi, aż do uzyskania maksymalnej dopuszczalnej różnicy. Dodatkowo każdy klub zostanie obłożony zobowiązaniami, które powinny być pokryte z przychodów z praw telewizyjnych. 3,5% dla klubów, które właśnie spadły z ligi, po 1% dla LFP, RFEF i CSD, na „promocję dyscypliny” oraz 0,5% dla futbolu kobiecego, Segunda B i związków zawodowych. Zmiany są tak głębokie, że spokojnie można by je opatrzyć rewolucyjnym hasłem „wolność, równość, braterstwo” i oznajmić nastanie nowego porządku w La Liga. Ale chwileczkę... gdzie w tym wszystkim jest haczyk?

ZABRAĆ BIEDNYM, ODDAĆ BOGATYM Oczywiście, że haczyk istnieje i wyziera nieznacznie spomiędzy gładkich fraz o niwelowaniu różnic i wyrównywaniu szans. Łatwo go przeoczyć , zwłaszcza podczas burzy, która wywiązała się w związku z uchwaleniem ustawy. To, co na pierwszy rzut oka wygląda na rewolucyjne zmiany, w rzeczywistości oznacza utrzymanie status quo. Javier Tebas bardzo chciałby zostać Robin Hoodem La Liga. Wygląda jednak na to, że sprawa, na którą się porwał, przerosła jego i jego możliwości w tej kwestii. Teoria głosi, że nowy podział zostanie wprowadzony w sezonie 2016/17 – brzmi to logicznie, biorąc pod uwagę fakt, że w momencie uchwalenia ustawy większość klubów już sprzedała prawa do transmisji najbliższej kampanii. W rzeczywistości jednak podany termin wejścia w życie tych regulacji jest najwcześniejszym możliwym, ponieważ sprzedaż całego pakietu nastąpi dopiero wtedy, gdy 80% praw do transmisji pozostanie

1000 maksymalna estymowana kwota do podziału wg LFP

wolnych. To oznacza, że nie wiadomo jeszcze czy sezon 2016/17 rzeczywiście będzie momentem wprowadzenia zmian, czy też przyjdzie na nie poczekać dłużej. Jednak dopiero tutaj napotykamy na haczyk, ponieważ nawet gdy ustawa zostanie już wprowadzona, w podziale przychodów z praw telewizyjnych nie zmieni się nic. Ale jak to nic? Przecież miała być rewolucja, odbieranie bogatym, dawanie biednym i Javier Tebas w stroju hojnego rozbójnika z Sherwood? I tak będzie, jednak najwcześniej za... siedem lat. Pierwszym sezonem, w którym dojdzie do realnych zmian może być dopiero kampania 2022/23. Wszystko przez to, że haczykiem ukrytym w ustawie jest okres przejściowy, który przez sześć lat gwarantuje klubom utrzymanie obecnie istniejącego podziału praw. Jako podstawa wyliczeń przyjęte będą przychody z sezonu 2014/15. Jeśli według nowego prawa któryś z klubów otrzyma mniej, niż miało to miejsce rok temu, wtedy pula wszystkich pozostałych drużyn zostanie uszczuplona o równy procent tej kwoty, z której pokrzywdzony nowym podziałem otrzyma wyrównanie. Aha, granica kwoty nie większej niż 4,5-krotność minimalnej także nie będzie obowiązywać. W praktyce sprowadza się to do sytuacji, w której dodatkowe pieniądze, które mogłyby otrzymać ekipy la otra liga, popłyną znów do Barcelony i Realu. Zabieramy bogatym i dajemy biednym. A potem to samo, tylko z powrotem.

JEDNA BITWA W DŁUGIEJ WOJNIE

800

minimalna estymowana kwota do podziału wg LFP

900 maksymalna kwota do podziału między kluby Primera División

100 maksymalna kwota do podziału między kluby Segunda División --kwoty w milionach € na podstawie estymowanych przychodów do jakich chce dążyć La Liga na przestrzeni najbliższych dwóch sezonów

Bez wątpienia Tebas liczy, że tych sześć lat stanie się okresem, w którym potentaci powoli przyzwyczają się do myśli o równiejszym podziale. Temu haczykowi przyświecała też jeszcze jedna, ważniejsza myśl – nadzieja, że przez ten czas La Liga co roku będzie sprzedawać prawa drożej, aż w końcu uzyska całkowitą sumę, przy której nowy podział nie odbije się negatywnie na interesach Barçy ani Realu. Myśl całkiem sensowna, jednak wydaje się, że hiszpański Robin Hood zapomniał o tym, że zostawiając tę furtkę otwartą, kręci też bat sam na siebie. Sześć lat odroczenia pozostawia bardzo szerokie pole do wprowadzenia zmian w nowej ustawie i całkowitego zniesienia pomysłu centralizacji. Nie ma wątpliwości, że takie próby nastąpią, co udowodniło już samo ogłoszenie tej regulacji. Reperkusje, włącznie z groźbą bezterminowego sparaliżowania rozgrywek, nie dotyczyły głównych punktów podziału, ale wspomnianych zobowiązań klubów wobec futbolu kobiecego i Segunda B. Związek zawodowy piłkarzy oburzył się, że trafił razem z nimi do jednego worka. RFEF oburzyło się z kolei z powodu odsunięcia na drugi tor i braku konsultacji. Detale? Być może, ale to one obudziły widmo strajku. A takich potencjalnych punktów zapalnych jest dużo, dużo więcej. Na czele z faktem, że Tebasa i Ángela Villara, prezydenta federacji, łączy szczera i coraz bardziej otwarta nienawiść. Prezydent LFP nie powinien mieć wątpliwości, że człowiek, na którego swego czasu złożył doniesienie o korupcję, teraz zrobi wszystko, by go zniszczyć. Nowy podział stał się ledwie następnym rozdziałem w prywatnej wojnie Tebasa i Villara. Niezależnie od tego, który z nich przegra, jedno jest pewne – najwięcej straci La Liga.

OLEMAGAZYN.PL

17

FELIETON LA LIGA ZNÓW W POLSCE

LA LIGA ZNÓW W POLSCE Magdalena Żywicka @eoren23

N

ie ma to jak, po długiej wakacyjnej przerwie, znów móc oglądać La Liga. Kiedy nadchodzi wyczekiwany piątkowy wieczór wystarczy usiąść wygodnie w fotelu, wziąć do ręki pilota i... …doznać zawodu. Bo przecież pierwszej kolejki ligi hiszpańskiej nie ma w polskiej telewizji. Nigdzie. I co gorsza nie wiadomo kiedy, gdzie i czy w ogóle będzie transmitowana. Całe zamieszanie zakończyło się, a przynajmniej przycichło, dopiero w poniedziałek, 24 sierpnia, gdy potwierdzono to, o czym od dawna wspominano nieoficjalnie: przez najbliższe trzy sezony La Liga będzie transmitowana przez Eleven Sports Network.

NOWY GRACZ

18

La Liga znów jest w Polsce. Ale dlaczego tak późno? Chaos wokół transmisji w naszym kraju rozpoczął się od pierwszych informacji na temat tego, że platforma nc+ od tego sezonu nie będzie już pokazywać ligi hiszpańskiej. Coraz częściej zaczęto wspominać w tym kontekście nazwę Eleven – nowej siły na polskim rynku, która wygrała wcześniej między innymi przetargi na transmisje ligi francuskiej czy włoskiej. Mimo obecności jedynie w Internecie, Eleven dotarło także do finału przetargu na transmitowanie rozgrywek Ekstraklasy, co oznaczało, że mamy do czynienia z silnym graczem. Enigmatyczny dla polskiego odbiorcy kanał pojawił się również w Belgii, Malezji i Singapurze. Co ciekawe założycielem Eleven jest Andrea Radrizzani, współudziałowiec MP & Silva, organizacji będącej potentatem w kwestii dystrybucji i sprzedaży praw telewizyjnych na całym świecie. La Liga już ruszyła, a polski kibic wciąż miał więcej pytań niż odpowiedzi. Na przykład dlaczego przedłużył umowę z nc+ na chwilę przed tym, nim okazało się, że platforma nie będzie transmitować interesujących go treści? Albo dlaczego mimo kuluarowych przecieków wciąż nie wiadomo kto w końcu uzyska prawa do transmisji? Naprawdę Eleven? I czy rzeczywiście będziemy skazani na Internet? A potem, gdy pytań nawarstwiło się już zbyt wiele, wybuchła bomba. Prawa do transmisji w Polsce wykupiło BeIN Sports.

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

NA PODBÓJ EUROPY Ale jak to? Stacja, która nie prowadzi działalności na polskim rynku naprawdę nabyła prawa? Tak przynajmniej wskazywała strona La Liga, na której pojawiła się mapa informująca o podmiotach transmitujących rozgrywki w danym kraju. Choć oficjalnego komunikatu brakowało, wizualizacja wskazywała wyraźnie: właścicielem praw w Polsce jest BeIN Sports. Tylko po co katarska stacja, będąca przybudówką Al Jazeery, staje do przetargu o transmisje w kraju, na którego rynek de facto jeszcze nie weszła? Oczywiście po to, by odsprzedać możliwość pokazywania rozgrywek, jak ostatecznie stało się to w przypadku Eleven. Kwestią czasu jest, kiedy La Liga wydostanie się z sieci i trafi na którąś z platform cyfrowych i kablówek. Tak samo, jak kwestią czasu jest pojawienie się BeIN Sports w pełnej krasie na naszym rynku. Sytuacja ze sprzedażą praw w Polsce to standardowy schemat funkcjonowania tej stacji, która ma w zwyczaju najpierw zdobywać prawa, a potem dopiero tworzyć infrastrukturę. W ten sposób katarska telewizja, za którą stoi wszechobecny Nasser Al Khelaïfi (ten sam, którego znamy z Paris Saint Germain), podbijała już Francję czy Stany Zjednoczone. Wciąż jeszcze daleko do powstania nowego monopolu: mimo że BeIN Sport dysponuje już prawem do transmisji La Liga w aż 43 krajach, liczbę tę znacząco nabijają niewielkie państewka Polinezji i Bliskiego Wschodu. Katarska telewizja dopiero wkracza do Europy, jednak jak widać robi to nie bez tupetu.

NAJWIĘKSI GRACZE NA ŚWIATOWYM RYNKU PRAW DO TRASMISJI MECZÓW LA LIGA

HISZPAŃSKA MAÑANA

fot. Maxisports

W zamieszaniu związanym z przetargiem na polski rynek tak naprawdę martwić powinno tempo – czy raczej jego brak – wykonania całej operacji. Fakt, że właściciel praw do transmisji pozostaje nieznany mimo rozpoczęcia nowego sezonu, a kibice w niepewności czekają na jakikolwiek strzęp informacji, nie powinien mieć miejsca. To jednak powszechny problem La Liga, który mimo zakończenia pierwszej kolejki wciąż nie został rozwiązany w... 24 krajach. I nie chodzi jedynie o państwa pokroju Tadżykistanu, ale rynki na tyle istotne co szwedzki, norweski czy duński. Choć Hiszpanie skupili się na własnych problemach telewizyjnych, związanych z rozdzieleniem transmisji pomiędzy kilka stacji i wynikającym z tego chaosem, ich uwadze nie umknęła sytuacja dotycząca transmisji za granicą. W końcu to przede wszystkim w interesie ligi hiszpańskiej leży fakt, by nie była ona traktowana po macoszemu w innych krajach, bowiem tam właśnie powinna budować swoją popularność i siłę marketingową. Żeby tak się stało, w przyszłości wypada się wykazać znacznie szybszym refleksem.

19

OLEMAGAZYN.PL

R OZ M AW I A Ł D O M I N I K P I E C H O TA

K r R Y z C g

e

KRYCHA O LA LIGA

Największy twardziel i walczak? Grzegorz Krychowiak (śmiech). Stadion, który najbardziej zapadł w pamięć. Pod względem kibiców, specyfiki, presji wywieranej na przeciwniku. Estadio Ramón Sánchez Pizjuán. I nie jest to żaden ukłon w stronę fanów czy mojego klubu, ale najprawdziwsza prawda. Mówię poważnie, ten stadion to magiczne miejsce, mało jest obiektów porównywalnych klimatem. Dla mnie absolutnie topowy stadion.

H

O g W o I A r z K fot. Andrzej Iwańczuk /REPORTER /EASTNEWS

Południe Hiszpanii, słoneczna Andaluzja, miasto tętniące życiem, słynące z flamenco i barów tapas, będące mieszanką nowoczesności oraz tradycji obrazującej dzieje Sewilli. W takich warunkach przyszło się rozwijać pomocnikowi reprezentacji Polski, nazywanemu przez kibiców La Máquina. Jak wygląda Hiszpania z perspektywy Krychowiaka? Zaprosiliśmy go do strzelnicy: szybkie pytanie, szybka odpowiedź.

Zawodnik, którego najtrudniej było upilnować, blisko kryć, sprawiał najwięcej problemów? Jeszcze takiego nie spotkałem na swojej drodze (śmiech).

20

KRÓTKO I KONKRETNIE

Najbardziej niedoceniany zawodnik w lidze, mało medialny, ale posiadający wielkie umiejętności? Trudno powiedzieć, na pewno Denis Suárez nie powiedział ostatniego słowa, stać go na wiele, ma olbrzymi potencjał. Najlepszy drybler w całej lidze? Éver Banega.

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

Sędzia, z którym najtrudniej się dogadać? Nie będę się wypowiadał, bo jeszcze przeczyta tę rozmowę i potem będzie mi zdecydowanie trudniej z nim dyskutować. A tak poważnie – myślę, że nie mam problemów z arbitrami. Taka jest ich praca, żaden szczególnie nie zapadł mi w pamięć.

KRY CIO WIAK

Co w tej lidze jest tak wyjątkowego, że odróżnia ją od wszystkich innych? Największa różnica w porównaniu z resztą Europy to poziom wyszkolenia technicznego wszystkich piłkarzy. Poważnie, przyjeżdża do ciebie zespół, który zajmuje osiemnaste miejsce w tabeli, a każdy z tych chłopaków po prostu imponuje swoją techniką użytkową. Niemal każdy potrafi grać z pierwszej piłki, lubią robić to atrakcyjnie, często szukają rywalizacji jeden na jeden. Od razu widać ich kulturę gry. Unai Emery. Trener zarówno wyjątkowy, jak i specyficzny. Trzy słowa, które najlepiej go opisują? Taktyka, analiza oraz praca.

Najlepszy technik w Sevilli. Kto stanowi wzór? Jewhen Konoplanka. Nie jest z nami długo, ale przekonałem się, że z piłką potrafi robić niesamowite rzeczy. Zagra wszędzie, odnajdzie się w każdej roli. Najbardziej uniwersalny zawodnik? Koke. Ponad rok spędzony w Sewilli nauczył, że... ...można grać zdecydowanie szybciej. A w zasadzie nawet trzeba. To podstawa. Co najbardziej zaskoczyło w kulturze i zwyczajach po przyjeździe do Sewilli? Przede wszystkim nastawienie do życia. Bardzo pozytywni ludzie, którzy zawsze na wszystko mają czas (śmiech). I do tego godziny posiłków, kolacje po 23 zdecydowanie nie są dla mnie. W Andaluzji lubisz? Klimat miasta. Jeszcze nie spotkałem się z czymś takim, jak w Sewilli. Są takie miejsca, które przenoszą cię do innej epoki, sprawiają, że czas płynie wolniej, zmieniają twoje podejście. Magia Sewilli. Cecha, która wyróżnia mentalność Hiszpanów? Niespotykanie pozytywne podejście do życia. Zarażają optymizmem. Będąc w Sewilli, koniecznie trzeba zobaczyć... ...Plac Hiszpański (Plaza de España) oraz oczywiście nasz stadion. Jeśli hiszpańska kuchnia, to na stole... ...paella.

Czy istnieje życie po Madrycie? Wspaniały klimat, jeden z największych klubów w historii, fantastyczne ośrodki treningowe, ogromna pensja, doskonała opieka i dbanie o każdy detal wokół ciebie. Dlaczego, drogi piłkarzu, odchodzisz z Realu Madryt? Maciej Leszczyński @MatijaPL

fot. AP Photo/Paragay/EASTNEWS

FELIETON ŻYCIE PO MADRYCIE

Arjen Robben

zdjęcia: Matthew Trommer, MaxiSports (2)

ilustracja: Olga Konowrocka, caremey.deviantart.com

„Makélélé odejdzie w zapomnienie”

22

Na początku swojej drugiej kadencji Florentino Pérez uznał, że w jego drużynie nie ma miejsca dla Cristiano Ronaldo i Arjena Robbena. Sprowadzenie Portugalczyka spowodowało więc, że Holender – mimo pozytywnej opinii u ówczesnego trenera – musiał odejść. Zatriumfował w Bayernie Monachium i przez kilka lat był jednym z najlepszych piłkarzy świata. Jego transfer opłacił się wszystkim.

Zacznijmy od początku. Rok 2003. Zarząd Realu Madryt postanowił nie przedłużać kontraktu z Vicente del Bosque, który dzień przed ogłoszeniem tej decyzji świętował ze swoimi podopiecznymi zdobycie mistrzostwa Hiszpanii. Tydzień później zakupiono Davida Beckhama, ale sprowadzenie Anglika nie było najgorszym posunięciem na rynku transferowym tego lata. Claude Makélélé poczuł się niedoceniany, dlatego poprosił o podwyżkę. „Jesteś słabszy niż moi galácticos, więc nie znajdziemy dla ciebie pieniążków” – mniej więcej tak mogła brzmieć odpowiedź Florentino Péreza. Każdy zawodnik znaczący tak dużo dla zespołu zareagowałby identycznie jak Francuz – wyrażeniem chęci odejścia. „Nie będziemy tęsknić za Makélélé. Jest przeciętnie wyszkolony technicznie, brakuje mu szybkości. Dziewięćdziesiąt procent jego podań jest do tyłu albo do najbliższego partnera. Nie wygrywa pojedynków główkowych, rzadko podaje dalej niż na trzy metry. Przybędą młodzi piłkarze, dzięki którym Makélélé odejdzie w zapomnienie” – tak miał powiedzieć prezydent Realu Madryt. Pomocnika pozbyto się lekką ręką. Traktowano go w nieodpowiedni sposób. Ostatecznie to zawodnik podjął decyzję o transferze do Chelsea, ale klub robił wszystko, by sam chciał odejść. Nie był mile widziany w składzie Realu Madryt w erze galaktycznych, która skończyła się wraz z jego odejściem. Francuz zaś zaczął odnosić sukcesy w budującej się wówczas Chelsea. Nie tylko on był traktowany przez władze klubu nieadekwatnie do swojej roli w drużynie. Bez namysłu wypożyczono Fernando Morientesa do Monaco, a później sprzedano do Liverpoolu. Napastnik chciał grać w pierwszym składzie, ale wiedział, że będzie to możliwe wyłącznie w przypadku kontuzji Raúla lub Ronaldo, wtedy być może dwójki najlepszych snajperów na świecie. Hiszpan nie osiągnął wielkiego sukcesu po opuszczeniu Realu Madryt, ale jego odejście odbiło się Królewskim czkawką. El Moro strzelił im dwa gole w Lidze Mistrzów i wykopał „swój” klub za burtę.

Florentino buduje swój skład

Nie będziemy tęsknić za Makélélé. Jest przeciętnie wyszkolony technicznie, brakuje mu szybkości – Florentino Pérez

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

Kilka lat później do grupy zawodników, którzy widzieli swoją przyszłość w Realu Madryt, ale bez wzajemności, dołączyli Arjen Robben i Wesley Sneijder. Florentino Pérez zaczynał drugą kadencję jako prezydent klubu i miał swój pomysł na skompletowanie kadry. W jego planach byli Kaká i Cristiano Ronaldo. Obu Holendrów próbował natomiast zatrzymać Manuel Pellegrini – to nie pomogło i obaj odeszli odpowiednio do Bayernu i Interu. Utarło się powiedzenie, że Real psuje piłkarzy, jednak ta dwójka jest całkowitym zaprzeczeniem tej tezy. W Bundeslidze Robben odżył i przez kilka kolejnych lat był jednym z najlepszych piłkarzy świata. Szybko został motorem napędowym bawarskiej maszyny, co zwieńczył fantastycznym 2013 rokiem, gdy jego drużyna sięgnęła po potrójną koronę, a on sam zdobył decydującą bramkę w finale Ligi Mistrzów. Szukanie drugiego dna i poruszanie kwestii jego egoizmu nie mają sensu. Transfer z Realu Madryt był dla niego trampoliną do osiągania sukcesów drużynowych. Jeszcze szybciej w nowym zespole odnalazł się Wesley Sneijder. Ani Mediolan nie jest tak pięknym miastem jak Madryt, ani jego podania nie trafiały do Cristiano Ronaldo. Do tego na treningach zamiast efektownych sztuczek Kaki mógł podziwiać wydolność Javiera Zanettiego. Dano mu tam jednak coś, na co w Hiszpanii nie mógł liczyć – pierwszoplanową rolę. Spłacił zaufanie w stu procentach. Na Półwyspie Apenińskim strzelał piękne

gole, zaliczał asysty, a co ważniejsze – potrafił to pokazać w rozgrywkach europejskich. Już w pierwszym jego sezonie Inter zdobył potrójną koronę, a Sneijder mógł biegać z Pucharem Europy na murawie… Santiago Bernabéu.

Uczucia

Gonzalo Higuaín Argentyńczyk twierdził, że jest zbyt dobrym zawodnikiem, by grać na zmianę z Karimem Benzemą lub regularnie oglądać występy Francuza z perspektywy ławki rezerwowych. Odszedł do Napoli i chociaż tam jest zawodnikiem pierwszoplanowym, to o poważnych trofeach na europejskiej arenie może zapomnieć.

Na przeciwnym biegunie w 2008 roku znalazł się Robinho. Real Madryt nie przeprowadził wtedy żadnego wielkiego transferu, Ramónowi Calderónowi nie zależało bowiem na głośnych nazwiskach, a Bernd Schuster miał całkiem sporo do powiedzenia przy transferach. Ówczesny prezydent zaciekle walczył co prawda o Cristiano Ronaldo, ale wojna z Czerwonymi Diabłami trwała w nieskończoność. Do prasy i do samego Robinho dotarła informacja, według której Królewscy oferowali za portugalskiego gwiazdora, już wtedy laureata Złotej Piłki, całkiem sporo gotówki i właśnie brazylijskiego atakującego w pakiecie. Inna wersja mówi natomiast, że uważany za jeden z największych talentów na świecie piłkarz poczuł się niepotrzebny, gdy Real Madryt zainteresował się sprowadzeniem CR7. Obrażony Robinho odszedł za potężne miliony do Manchesteru City, chociaż sam nie był tego pewny – już na pierwszej konferencji pomylił nazwę nowego klubu. Sporo w głowie namieszał mu też jego agent. Real Madryt czuł się zmuszony do sprzedania Brazylijczyka, który nie miał już ochoty na występowanie w białej koszulce. W krótkiej perspektywie Królewskim ten ruch się nie opłacił – pieniądze nie poszły na załatanie dziury po kluczowym piłkarzu, a sezon kończyli w haniebnym stylu, przegrywając z Barceloną u siebie 2:6. Wkrótce do drużyny dołączył jednak Cristiano Ronaldo, który dziś jest jednym z najlepszych graczy w historii klubu. A gdzie jest Robinho? Jego karierę można określać wieloma słowami, ale próżno wśród nich szukać zwrotu „pełna sukcesów”.

Ojcowie-doradcy

Na błędach innych nie chcieli się uczyć Gonzalo Higuaín i Mesut Özil. Pierwszy nie mógł zrozumieć, dlaczego przegrywa rywalizację z Karimem Benzemą, a do tego wciąż nie może dostać nowego kontraktu. Według jego ojca i zarazem agenta napastnika nie docenił też Arsenal, który nie dogadał się z nim w sprawie indywidualnych warunków umowy. Większą część budżetu na Higuaína przewidziało Napoli – klub o znacznie mniejszej renomie niż Arsenal. Sukcesy? Najpopularniejsze jego obrazki w ostatnich dwóch latach to niestrze-

Robinho Kiedy przyszedł do Realu Madryt, z miejsca oczarował wszystkich. Gdy na Santiago Bernabéu stawiał pierwsze kroki w europejskim futbolu, porównywa-

lone rzuty karne w kluczowych momentach i radość w finale mundialu po nieuznanej bramce – osiągnięcia, których nie można mu zazdrościć. Podobnie było z Özilem, tyle że jego ojciec, także w roli agenta, znalazł porozumienie z Kanonierami. Kiedy Real Madryt świętował zdobycie La Décimy, Argentyńczyk i Niemiec byli na wakacjach po trudnym sezonie. Ich zdobycze? Krajowe puchary…

Karuzela Di Maríi

Jednym z bohaterów fascynującego madrycko-madryckiego meczu w Lizbonie był Ángel Di María. Podczas gdy jedni próbowali uwierzyć w to, czego dokonali, Argentyńczyk już myślał o kolejnych zerach na koncie. Zażądał nowego kontraktu, a kiedy rozmowy nie układały się zgodnie z planem, jego marzeniem stała się gra w Manchesterze United. Florentino Pérez ma swoich ulubieńców, ale Argentyńczyk nie był jednym z nich, dlatego mógł zameldować się na Old Trafford. Jego przygoda na Wyspach Brytyjskich dobiegła już końca, a on sam do dziś szuka formy z ostatniego sezonu w Madrycie. Chciał odejść i odszedł. Dziś jego najlepszym wspomnieniem z dotychczasowej kariery jest gra w Realu Madryt. Nigdzie indziej nie był tak ważny. Nigdzie indziej nie odniósł sukcesu, ale jego przygoda w Paryżu dopiero się zaczyna.

Czy z Realu opłaca się odchodzić?

Niektórzy – Raúl, Guti czy Casillas – uznali, że ich czas się skończył. To była naturalna kolej rzeczy. Po transferach Makélélé, Sneijdera czy Robbena tylko jedna strona mogła być niezadowolona – w zarządzie klubu nie ma ludzi nieomylnych. Można śmiało uznać, że klub nie stracił jednak wiele na pozbyciu się Higuaína, Özila czy Di Maríi. W tych wypadkach wiele zależało od samych piłkarzy i ich wcześniejszego statusu w drużynie. Można dojść do wniosku, że ci, którzy nie doceniają daru od losu i stawiają klubowi warunki, są straceni. Ci wypychani przez klub na dalszy plan czy w ogóle poza klub, mogą z sukcesami kontynuować karierę już poza Hiszpanią. Może właśnie to brał pod uwagę Sergio Ramos, kiedy zdecydował się przerwać letni romans z Manchesterem United i przedłużyć umowę z obecnym klubem. Karuzela ciągle się kręci. Za rok podobne przemyślenia mogą mieć Gareth Bale czy Cristiano Ronaldo. Na podstawie historii kilku piłkarzy można stwierdzić, że jeśli jesteś szczęśliwy w Madrycie, możesz osiągać sukcesy. A jeśli coś ci nie odpowiada, możesz szybko pakować walizki i szykować się na nagrody pocieszenia.

ny był do Lionela Messiego i nie zawsze wypadał gorzej niż Argentyńczyk. Dziś jego talent został całkowicie zapomniany – kopie piłkę w lidze chińskiej. OLEMAGAZYN.PL

23

FELIETON GDZIE DWÓCH SIĘ BIJE…

GDZIE TAM DWÓCH EIBAR SIĘ BIJE KORZYSTA Magdalena Żywicka @eoren23

Mariusz Bielski

fot. (3) www.lfp.es

@B_Maniek

24 Przemysław Tytoń Gdyby nie spadek Elche, być może nadal mielibyśmy dwóch reprezentantów Polski grających na najwyższym szczeblu rozgrywek w Hiszpanii

P

odopieczni Frana Escriby zremisowali z Levante, ale to zwycięski remis – utrzymanie zapewnili sobie już jakiś czas temu. Kampanię zakończą na trzynastej lokacie w La Liga. Jest koniec maja, ostatnia kolejka sezonu 2014/15. Miną ponad dwa miesiące zanim kibice Franjiverdes odpalą fajerwerki i pod Estadio Manuel Martínez Valero będą świętować fakt, że drużyna z Elx kolejny sezon spędzi... w Segunda División. Tak, fani trzynastej drużyny najwyższej klasy rozgrywkowej cieszą się z faktu, że najbliższą kampanię Elche rozegra w drugiej lidze. I nic dziwnego, wziąwszy pod uwagę, że ich klubowi groziła degradacja do Segunda División B, która najprawdopodobniej równałaby się zniknięciu Elx z piłkarskiej mapy Hiszpanii. Trudno w tej chwili określić, kiedy tak naprawdę rozpoczęła się droga, która zaprowadziła Elche do Segunda. By zrozumieć tę sytuację musimy cofnąć się jeszcze dalej, do innej fety. Koniec kwietnia pod stadionem Elche wyglądał łudząco podobnie do końca lipca – zielono-białe flagi i ludzie demonstrujący radość na ulicach. Ale co można świętować w tej fazie sezonu? W Elx odpowiedź jest prosta – dymisję prezydenta. Stanowisko, po ponad dziewięciu latach pełnienia mandatu, opuścił José Sepulcre. Człowiek szczerze znienawidzony przez kibiców, w którego zarządzaniu widziano główną przyczynę katastrofalnej sytuacji ekonomicznej. Ostatecznie zaprowadzi ona Elche na skraj przepaści. Na razie klub chwyta się ostatniej nadziei i deski ratunku – Juana Anguixa. To on, przedsiębiorca z Walencji, były wiceprezydent i osobisty wróg Sepulcre, przejmie teraz stery. Choć sam Anguix zapewnia, że nie chce objąć mandatu po Sepulcre, pod stadionem witają go okrzyki tłumu: „presidente! ”. Dzień później zostanie ogłoszony nowym włodarzem Elche. „Wyszło na to, że okłamałem kibiców i teraz jestem wściekły. Członkowie zarządu przekonali mnie żebym zmienił zdanie i jedynym głosem przeciwko mojej kandydaturze był mój własny” – oznajmi Anguix. Sternik się zmienił – czas na audyt. Czy decyzja o oddaniu klubu w ręce Anguixa była błędem? Fakt, że pełnił urząd zaledwie 92 dni – dokładnie tyle, ile lat kończy w tym roku Elche – wydaje się oczywistą odpowiedzią. Dymisję złożył 29 lipca, w chwili gdy klub zawisł nad przepaścią relegacji do Segunda División B. Czy jednak w momencie ustąpienia Sepulcre istniała jakakolwiek opcja, która byłaby lepsza niż Anguix? Walencki przedsiębiorca szybko zabrał się za naświetlenie klubowych finansów i ujawnienie kolejnych grzechów i grzeszków poprzedniego prezydenta. Do audytu przyłączyły się LFP i ministerstwo sportu, które kwestie nieprawidłowości finansowych w Elche badały już od dawna. Efekt?

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

Gorzki smak sukcesu Wysokie, trzynaste miejsce, nie pomogło Franjiverdes w pozostaniu na boiskach La Liga na następny sezon 38 milionów euro długu, w większości wobec urzędu skarbowego, niewypłacone pensje i premie dla zawodników, niemal trzy miliony dochodów bez znanego źródła, brakujące dokumenty – nieprawidłowości, zaniedbania, malwersacje. W ten sposób Elche zostało pierwszym klubem w Hiszpanii zdegradowanym administracyjnie z pierwszej ligi. Zarząd Anguixa apelował do ostatniej chwili, próbując uniknąć tego scenariusza. Argumentów było wiele: Elche nie jest jedynym zadłużonym klubem w La Liga; za nieprawidłowości administracyjne klub nie powinien odpowiadać na płaszczyźnie sportowej; to niesprawiedliwe, że obecny zarząd płaci za zaniedbania nawarstwione podczas rządów poprzedniego prezydenta... Wszystko to było prawdą, jednak Anguix najpierw zagubił się w pogoni za wykazaniem win Sepulcre, później zaś w kolejnych apelacjach i odwołaniach. W jego walce zabrakło oczywistego wyjścia – próby znalezienia funduszy na spłacenie zobowiązań. Gdy okazało się, że będzie to nieodzowne, zegar tykał już bardzo szybko.

MISSION IMPOSSIBLE?

Widmo degradacji do Segunda División B było efektem długów wobec AFE, związku zawodowego piłkarzy. Klub zalegał zarówno z pensjami, jak i premiami za utrzymanie. Przeniesienie do trzeciej ligi byłoby ciosem, z którego Elche mogłoby się nie podnieść. Wszystko dlatego, że ta klasa rozgrywkowa nie podlega LFP. Oficjalnie jest to futbol amatorski, pozbawiony przychodów, jakie wyższe ligi uzyskują z praw telewizyjnych. Elx opuścił trener, podobnie jak większość składu, jednak nikt za zawodnikami nie płakał – w końcu to im klub winien był zaległe pensje i każdy dzień ich obecności tylko zwiększał zobowiązania. Aspekt sportowy zszedł na dalszy plan – priorytetem było zatrzymanie klubu w Segunda. Tę misję, po dymisji Anguixa, przyjął na siebie burmistrz Elche, Carlos González, oraz grupa lokalnych przedsiębiorców. Rozpoczął się wyścig z czasem – 48 godzin na zebranie 4 milionów. „W takich chwilach trzeba mieć nie tylko pieniądze. Trzeba mieć jaja” – apelował Juan Perán, należący do komitetu ratunkowego. Planujesz wykupić abonament? Chcesz mieć nową koszulkę? Nie czekaj – zrób to dziś. Wspólny wysiłek kibiców i mieszkańców Elche sprawił, że morderczy zegar zatrzymał się na sześć godzin przed północą. Udało się, Franjiverdes zostaną w Segunda. Fajerwerki poszły w niebo.

MISTRZOWIE LOBBINGU

Fetowano też w Eibarze, kiedy została ogłoszona ostateczna decyzja w sprawie degradacji Elche. Dzięki temu Rusznikarze zostali uratowani, bo przecież w poprzednim sezonie zajęli osiemnastą lokatę, co w normalnych warunkach oznaczałoby ich

spadek do drugiej ligi. Jednak przygotowania Los Armeros do nadchodzącej temporady od początku zakładały ich dalszy byt w Primera División. Dlatego też Alex Aranzábal oraz Fran Garagarza (odpowiednio prezydent i dyrektor sportowy Eibaru) zatrudnili José Luisa Mendilibara, a także rozglądali się za piłkarzami właśnie pod tym kątem. Zupełnie tak, jakby wiedzieli co stanie się za kilka tygodni. W czasie gdy cała afera rozgorzała na dobre, Aranzábal zgrywał wyjątkowo pewnego siebie. Z jednej strony przekazywał wyrazy wsparcia dla Franjiverdes, ale z drugiej potrafił też podgrzać atmosferę pomiędzy klubami, stwierdzając, że „ktoś, kto nie płaci swoim piłkarzom oraz ma długi względem skarbówki, powinien liczyć się z wymiarem sprawiedliwości”. „Eibar jest jednym z niewielu klubów, który bezwzględnie przestrzega wszystkich przepisów” – dodawał z kolei Garagarza w wywiadzie udzielonemu w Radio Marca. Ich stanowisko było więc zupełnie przeciwne do tego, które prezentował Anguix. On z kolei określił degradację Elche jako „największą niesprawiedliwość w dziejach hiszpańskiego futbolu”. Równolegle do poważnej sprawy w kwestii sytuacji Franjiverdes zaczęły toczyć się także zwykłe przepychanki słowne, które z merytorycznego punktu widzenia niewiele wniosły do sprawy. Na przykład rzecznik prasowy Elche, w odpowiedzi na słowa Aranzábala i Garagarzy, znów wyciągnął na światło dzienne kwestię infrastruktury Los Armeros. „Każdy klub z Primera División powinien mieć stadion na przynajmniej 15 000 widzów. A ile ma Ipurúa? Nie rozumiem jak to się dzieje, że Eibar zamiast zostać ukaranym, jest beneficjentem całej tej sytuacji”. Podobnie wbijanych szpileczek było jeszcze więcej. Sam konflikt pomiędzy klubami przybrał w końcu nieco poważniejsze oblicze. Apogeum osiągnął w chwili, gdy prezydent Eibaru został oskarżony o... składanie donosów przeciwko Franjiverdes. Trudno jednak właściwie określić czego miałyby one dotyczyć, bo żadne dokumenty w tej sprawie nie zostały opublikowane. Inna sprawa, że Aranzábal swoimi wypowiedziami rzeczywiście mocno naciskał na LFP oraz TAS, porównując możliwe utrzymanie Elche w Primera División do „rowerzysty, który wygrywa wyścig, będąc na dopingu”. Stwierdził też, iż „w takich sytuacjach ktoś musi interweniować, ponieważ hiszpański kibic zasługuje na to, by hiszpański futbol był czysty”. Oczywiście miał rację, ale nawet z etycznego punktu widzenia taki lobbing nie wyglądał zbyt dobrze. Czy miał wpływ na ostateczną decyzję? To pytanie, na które raczej nigdy nie otrzymamy odpowiedzi... Faktem jest natomiast to, że ostatecznie zarówno Aranzábal, jak i cały Eibar wyszły z tej sytuacji zwycięsko. Udało się, Los Armeros zostają w Primera. Fajerwerki poszły w niebo.

OLEMAGAZYN.PL

25

F E L I E T O N W YBORY MNIE JSZEGO ZŁ A fot.(3) fcbarcelona.com

Wybory

Mniejszego Zła Mariusz Bielski @B_Maniek

M

ówisz o wyborach na prezydenta katalońskiego klubu, myślisz o podzielonym barcelonismo. To już stały element każdych elekcji, zakorzeniony w DNA Blaugrany równie głęboko co tiki-taka. Tegoroczne również były pełne antagonizmów, utożsamionych w postaciach Josepa Marii Bartomeu oraz Joana Laporty. Nie oszukujmy się, każdy kto choć trochę interesuje się tym, co w Barcelonie piszczy, wiedział, że lipcowe wybory będą wyglądały jak cała Primera División kilka lat temu – dwóch potentatów walczących o najwyższą stawkę, oraz tak zwana la otra liga.

26

Ich strategie skupiły się na zupełnie odmiennych metodach działania, co trafnie ujął Albert Llimós. Dziennikarz Ary, odnosząc się do ich prezentacji, napisał, iż „różniły się tak bardzo jak charaktery obu faworytów. Pełne pasji przemówienie z jednej strony (Laporta), z drugiej – spokojne i wyważone (Bartomeu). Okrzyki i wylewność kontra porządek i umiarkowanie”. Wygrała ta druga opcja – stary-nowy prezydent zyskał 54,63% głosów, zaś jego rywal tylko 33,03%.

Wybory prezydenckie w Barcelonie potrafią dostarczyć nie mniej emocji niż mecze pierwszej drużyny. Tak było i tym razem – choć ogólnie rozczarowały, głównie ze względu na słabą kampanię wyborczą kandydatów

Skąd taka różnica, skoro jeszcze na początku kampanii statystyki mówiły nawet o przewadze Laporty? Barceloński socio nie jest naiwny, a właśnie takie osoby agitował Joan. W jego programie dominowały górnolotne hasła, jak to o czterech filarach – „Barcelona to Cruijff, La Masia, Unicef i Katalonia”. Za pięknymi słowami nie kryło się jednak nic głębszego. Laporta miał zarażać charyzmą i pasją, ale poszedł za daleko w swoich przemówieniach. Im dłużej trwała kampania kreowana przez Joana na walkę dobra ze złem, tym bardziej jego ofensywny dyskurs przemieniał się w niezbyt merytoryczną litanię oszczerstw wobec poprzednich zarządców. „Zostawiliśmy im najlepszą Barçę w historii, a oni zaprowadzili ją do sądów. Zasypywali mnie pozwami i ze wszystkich spraw wyszedłem czysty (...). La Masia jest w rozsypce, nie możemy zgłaszać nowych piłkarzy do rozgrywek, Barça B spadła do Segunda B, Unicef wylądował tam, gdzie plecy tracą swoją dumną nazwę...”. Argumentował nawet, że Blaugrana wygrywała kolejne trofea pomimo zarządu, a nie dzięki niemu. I nawet jeśli w niektórych kwestiach miał rację, to opieranie całej strategii na personalnych wycieczkach było strzałem w kolano. W kampanii Laporty mieliśmy zatem wszystko – wojenki słowne, pod-

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

niosłe hasła, legendarne postacie… Zabrakło tylko jednego – konkretnego planu, który przekonałby socios, że warto ponownie wybrać Joana.

PENYE I TRYPLET KLUCZEM DO SUKCESU

Taktyka Bartomeu względem kampanii wyglądała inaczej. Była podobna do tej, którą przed laty zastosował Núñez. Jej kluczowym aspektem okazało się dotarcie do jak najliczniejszej grupy penyistów. Na spotkaniach Bartomeu był raczej chłodny, spokojny, wręcz wyrachowany. Jego przeciwnicy mówią, że „kupił” sobie wygraną w wyborach dzięki herbatce i ciastu, ale trzeba przyznać, że opłaciło się takie dbanie o elektorów. Dzięki temuBartomeu zdobył poparcie w niemal najliczniejszej grupie socios (powyżej 60 lat), co pozwoliło mu na uzyskanie tak dużej przewagi nad Laportą. Jednak nawet zwycięzca nie ustrzegł się błędów. Za jeden z większych można uznać powoływanie się na rozwój ekonomiczny klubu, który w rzeczywistości wynikał z umów sponsorskich. „W ciągu ostatnich czterech lat Barcelona zarobiła aż 120 milionów!” – mówił Bartomeu. Nie dodał jednak, że sumą tą może pochwalić się tylko dzięki umowie z Qatar Airways, a nie dobremu zarządza-

OSTAT NI POPR ZEDNICY B A R T OMEU 2010-2014 Sandro Rosell

2003-2010 Joan Laporta

niu. Bartomeu często powtarzał też, że „Barça jest nie tylko liderem pod względem sportowym, ale także ekonomicznym”. Raport Football Money League mówi coś zupełnie innego – Duma Katalonii zajmuje w nim nie pierwsze, lecz czwarte miejsce. Jest to najgorszy wynik w tymże rankingu od sezonu 2007/08. Na kampanię prowadzoną przez Bartomeu cień kładzie także tymczasowa komisja zarządzająca, która działała tak, jakby to sam prezydent był jej głównym organem decyzyjnym. W tym czasie potwierdzone zostały przecież transfery Turana i Deulofeu, rozwiązano kwestię nowego szkoleniowca Barcelony B, dokonano też zmian w hierarchii trenerów wielu sekcji młodzieżowych. Z etycznego punktu widzenia wyglądało to raczej na realizację założeń zainicjowanych przez Bartomeu, zanim jeszcze podał się do dymisji. Wcześniej prezydent Dumy Katalonii kupił Vidala, a także przedłużył kontrakt z Lucho, choć jednocześnie powtarzał, że „renowacją umowy z Luisem Enrique zajmie się już nowy prezydent”. Takich kwiatków można by znaleźć więcej, ale jak widać praktycznie nie wpłynęły one na poparcie dla Bartomeu. Trudno jednak oprzeć się wrażeniu, że reelekcję zapewnił mu głównie sukces sportowy, jeden z największych w historii Barcelony. Po raz kolejny okazało się też, że culés mają wyjątkowo krótką pamięć. Zdobycie trypletu przysłoniło ciągnącą się aferę dotyczącą transferu Neymara, sprawę związaną z reklamą na budynku La Masii, a nawet ban transferowy. Najdalej posunęło się dwóch dziennikarzy – Xavi Bosch z TV3 oraz Lluís Bassat z La Vanguardii. Obaj wysunęli propozycję, by wszyscy walczący o posadę prezydenta, oprócz Bartomeu, wycofali się z wyborów, bo przecież „nie ma sensu zmieniać tego, co dobrze funkcjonuje”.

BEZNADZIEJNA OPOZYCJA

Gdzie w tym wszystkim było miejsce dla pozostałych kandydatów? Zawiódł szczególnie Benedito, z którego kampanii w pamięć zapadło nam… kompletnie nic. Jego zapędy zweryfikowały zarówno sondaże, jak i fatalna debata. Podczas niej pozostawał wycofany, nieprzekonujący, zaś gdy już dochodził do głosu, mówił o rzeczach rzędu drugich potrzeb, jak na przykład o sprowadzeniu Monchiego. Benedito nie odróżnił się od pozostałych na tyle, by dostatecznie zwrócić na siebie uwagę. Nie rozpoznano go nawet, gdy jeszcze jako prekandydat został zaczepiony przez osobę ze sztabu Bartomeu pytaniem, czy nie zechciałby poprzeć go w wyborach. Źle wypadł także Toni Freixa, nawet mimo całkiem trafnych postulatów. „Wszyscy mówią o Pogbie, a nikt o Barcelonie B” – to tylko jeden z przykładów. Zwrócił też uwagę na fakt, iż La Masia coraz rzadziej produkuje piłkarzy o jakości na poziomie pierwszego składu. „Z siedemnastu zawodników, którzy byli w sezonie 2010/11 teraz zostało tylko 11 (stan na lipiec – przyp. red.) ” – podkreślał niepokojącą tendencję. Mówił również,

2003 Enric Reyna Martínez

słusznie zresztą, że Barcelona powinna być bardziej otwarta, jeśli chodzi o pozyskiwanie nowych socios: „Chcemy zaznaczyć różnicę między klientem stałym i tymczasowym”. W końcu też, Freixa bardzo celnie zauważył ryzyko ekonomiczne związane z realizacją projektu Espai Barça, który według wyliczeń może kosztować nawet miliard. Wydawałoby się, że ktoś taki powinien mieć spore poparcie, ale zostało ono zaprzepaszczone przez hipokryzję. Dla przykładu, kiedy Freixa mówił o zdobytych przez Barcelonę trofeach, podkreślał, że też był częścią tego zarządu i ma takie samo prawo do używania argumentu trypletu, co Bartomeu. Gdy jednak włodarzom klubu wytykano błędy, on odcinał się od swoich byłych współpracowników. Ktoś taki po prostu nie mógł być wiarygodny, dlatego fatalny wynik Freixy (3,70%) nie może dziwić.

2000-2003 Joan Gaspart

La Masię można by teraz właściwie zamknąć, bo nikt stamtąd nie awansuje do pierwszej drużyny – Johan Cruijff

NAJLEPSZY Z NAJGORSZYCH WYBORÓW?

Wszystko powyżej opisane prowadzi do prostego wniosku – w tegorocznych wyborach nie było dobrego kandydata. Socios próbowali więc wybrać najmniejsze zło, kierując się chęcią kontynuacji modelu, który pomimo wielu uchybień pozwolił Dumie Katalonii powrócić na sportowy szczyt. C o w i ę c oz n a c z a r e el e k c j a B a r to m e u? Prezydent powinien w pier wszej kolejności postarać się „wyprowadzić Barçę z Ciutat de la Justícia i przywrócić ją do Ciutat Esportiva”. Ale czy rzeczy wiście tak będzie? Bartomeu t wardo obst aje pr z y s woim , t wierdz ą c , że klubem zar z ądza wzorcowo, co oc z y wiś cie jest nieprawdą . Im sz ybciej zrozumie swój błąd, tym lepiej. W kwestiach sportowych plan został określony jasno – budowanie drużyny na wzór galaktycznego Realu. Na szczęście dzięki ostatnim sukcesom dużą autonomię w tej kwestii zachowuje Luis Enrique, co pokazał transfer Ardy Turana. Reelekcja Bartomeu jest również tożsama z realizacją projektu Espai Barça. Biorąc pod uwagę kreatywną księgowość prowadzoną przez zarząd Barcelony, ruch ten wygląda na dość ryzykowny. Niepokoi także sytuacja akademii Blaugrany. System szkolenia od kilku lat przynosi coraz gorsze efekty, a temat jakichkolwiek zmian w nim praktycznie nie istnieje. „La Masię można by teraz właściwie zamknąć, bo nikt stamtąd nie awansuje do pierwszej drużyny” – podkreśla w ostrym tonie Johan Cruijff. Wybór Bartomeu na kolejną kadencję stawia zatem więcej pytań niż odpowiedzi. Czy dzięki temu Barcelona będzie mogła spokojnie rozwijać się zarówno pod wzglę dem sportow ym jak i ekonomicznym? Czy może jednak skończy się jak za czasów Gasparta i potrzebą natychmiastowego ratowania klubu? Czy op łaci się przekładać jakość marketingową ponad wartości, dzięki którym Duma Katalonii stała się czymś więcej niż klubem? Podobne pytania można zresztą mnożyć. Odpowiedzi na nie wszystkie, choć wstępnie, powinniśmy poznać już w nadchodzącym sezonie.

Joan Laporta Chciał być lekarzem, ale poszedł na studia prawnicze, bo nie dostał się na medycynę. W barcelonismo zaczął działać w Elefant Blau – organizacji, której celem było zrzucenie Núñeza ze stołka. Sprowadził do klubu Ronaldinho, wygnał Boixos Nois z Camp Nou, jest aktywnie zaangażowany w prokatalońską politykę. Kampanię wyborczą prowadził pod znanym hasłem „sortiu i gaudiu”.

Josep Bartomeu Jako nastolatek dorabiał jeżdżąc na tirach w Libii czy Egipcie i nie posiadając prawa jazdy. Dopiero po latach zdecydował się, by iść na studia. Do struktur FC Barcelony wciągnął go nie kto inny jak Sandro Rosell. Kiedyś współpracował z Laportą, dziś jest jednym z jego największych wrogów.

OLEMAGAZYN.PL

27

FELIETON KIBICE W HISZPANII

OD JANUSZA

KIBICOWSKA

Michał Świerżyński @miguelsergio27

K Z

anim zaczniecie zagłębiać się w informacje o piłkarzach, klubach i kadrach klubów, które znajdziecie na następnych stronach, poświęćmy trochę uwagi na jeszcze jedną istotną kwestię – najważniejszych uczestników przedstawienia zwanego futbolem. Temat kibiców w piłce nożnej oraz porównań pomiędzy ich sytuacją w różnych krajach można by oprawić w gruby tom lub nawet całą serię publikacji. Skupmy się na tym co Was, jako czytelników Przewodnika oraz Polaków, interesuje zapewne najbardziej, czyli jak to ogólnie jest z tymi kibicami i jak można to porównać do Polski? A jest co porównywać, bo panorama kibicowska różni się od tej naszej. Kibice z „Curva Nord” na Estadio Mestalla są jednymi z najgłośniejszych i najliczniejszych w Hiszpanii

28

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

ilka lat temu (uboższy w wiedzę, którą teraz posiadam) rozmawiałem z kolegą po jego powrocie z Hiszpanii. Mocno zazdrościłem mu udziału w Gran Derbi na żywo (dość przypadkowego – udało mu się wyrwać ostatni bilet, który ktoś zwrócił, a ten wpadł do systemu sprzedaży). Mecz Barcelona-Real to spektakl, który co roku śledzą miliony osób z każdego miejsca na świecie. Podczas gdy relacjonował mi cały dzień meczowy, czekałem aż zacznie opowiadać o śpiewach i dopingu dziesiątek tysięcy kibiców wspierających Barcelonę w tak trudnym i prestiżowym starciu, czekałem na opowieść o zapierającej dech w piersiach oprawie, kibicowskich szczegółach, których nie można zobaczyć w telewizji. Mocno się zawiodłem, kiedy całą sytuację na trybunach podsumował tak: „minuta śpiewów na początku meczu, zero oprawy, do tego 1/3 stadionu to turyści, głównie z Azji”. Tymczasem w Polsce od wielu lat słyszy się o nagłaśnianych przez media (czasem słusznie, czasem nie) „wybrykach” z udziałem „kiboli” (termin wymyślony przez media, później zadziornie podłapany przez kibiców). Świetny temat „zapchajdziura”, bo do studia można zaprosić eksperta, a co mądrzejsi z nich proszą: nie wrzucajmy wszystkich kibiców do jednego worka. I słusznie, bo tę grupę społeczną można podzielić na wiele podgrup. Trzy podstawowe to: kibice „zwykli”, tzw. janusze (chociaż znalazłoby się jeszcze kilka innych określeń); ultras, czyli grupy, które dbają o atmosferę stadionową, doping, oprawy; oraz hools (lub chuligani, pseudokibice, bojówki) – ci sympatyzują z klubem, lecz emocji nie szukają na murawie, a na ulicach i w lasach (oraz innych przypadkowych miejscach bijatyk). W Polsce taki podział jest dosyć przejrzysty i łatwo te grupy odróżnić, czego nie możemy powiedzieć o kibicach fot. Jan Krzysztofik

DO CHULIGANA

PANORAMA HISZPANII Ultra Boys 1981

Riazor Blues 1987

400

2001

b/d

Herri Norte Taldea

250

1981

Celtarras 1987

Eskozia La Brava

100

Boixos Nois

200

1981

Ultras Sur

Brigadas Blanquiazules

X

1980

X

1985

X

Frente Atlético 1982 Bukaneros 1992

2500

– Kibu Vicuña

Ultra Yomus

400

1983

Kibice Realu czy Barcelony zachowują się trochę jak w teatrze. Nie jest to doping zbyt żywy, nie ma tylu okrzyków. Na stadionie są też ludzie, którzy bilety kupili cztery miesiące wcześniej i nie są żadnymi kibicami. Japońscy turyści, którzy przyjechali do Madrytu czy po prostu obcokrajowcy. Półfinały Ligi Mistrzów, mecze z Barceloną — to powinno być wyjątkowe, a czegoś jednak brakuje

1800

Biris Norte 1975

300 Supporters Gol Sur 1986

w Hiszpanii – tam powyższe granice nie są tak widoczne i często sami zainteresowani nie wiedzą kto jest kim. Pomimo tego postaramy się uporządkować ten bałagan i nakreślić Wam sytuację. Automatycznym skojarzeniem Polaka jeśli mówi się o kibicach hiszpańskich jest właśnie ta pierwsza grupa kibiców „zwykłych”, czyli tych, którzy przychodzą na stadion jak na przedstawienie, zajmując swoje miejsce w swoim rzędzie na swoim sektorze (bardzo często od wielu lat to samo, słono płacąc za karnet). Nic dziwnego, gdyż jest to zgodne z prawdą – takich kibiców jest w Kraju Cervantesa zdecydowanie najwięcej. Podczas meczu kibic ten będzie obserwował, komentował zagrania, popijał napoje i zajadał się specjałami ze stadionowych punktów gastronomicznych. Najczęściej stanowią główny człon lokalnych peñi. Im dalej w las… Teraz sytuacja zaczyna się jeszcze bardziej komplikować, gdyż terminem ultra określa się w Hiszpanii radykalnych, skrajnych kibiców/kiboli (stąd też drugi termin – radicales). Zarówno w Polsce, Hiszpanii i innych krajach apogeum działalności tych grup to lata 90. Jedną z największych różnic (a zarazem, z perspektywy Polaka, niespodzianek) są poglądy polityczne tych grup. O ile w Polsce ogół ultrasów i radykalnych grup ma prawicowe poglądy (patrioci, ci skrajniejsi – nacjonaliści) co często

Szacunkowa liczba członków

X

Zakaz wstępu na stadion

200 odzwierciedla się w okrzykach, hasłach i oprawach na trybunach, a raz do roku zjednoczeniem podczas Marszu Niepodległości, o tyle w kraju tak niejednolitym jak Hiszpania poglądy też są kwestią sporną. Oprócz grup prawicowych, mamy grupy skrajnie lewicowe (!) oraz (co nie powinno dziwić), separatystyczne. O radicales było głośno przy okazji takich wydarzeń, jak wyrzucenie Ultras Sur, Brigadas Blanquiazules oraz Boixos Nois z trybun (o tych ostatnich możecie dowiedzieć się więcej ze strony 28 pierwszego numeru e-wydania Olé Magazynu, do pobrania za darmo na naszej stronie). Ostatnią głośną sprawą było ubiegłoroczne starcie Riazor Blues z Frente Atlético, wskutek którego zginął jeden z kibiców Deportivo. Silny i szybki przekaz prasy i opinii publicznej był spójny: jesteście elementem niepotrzebnym w piłce nożnej. Najliczniejszą i najbardziej niebezpieczną ekipą są właśnie uczestnicy wyżej wspomnianego wydarzenia, Frente Atlético, która znalazła się pod ostrzałem mediów i środowiska piłkarskiego. Na koniec warto wspomnieć o organizacjach kibicowskich, peñas, czyli specyficznych fanklubach zbierających lokalnych sympatyków danego klubu, najczęściej powiązanych z jednym konkretnym lokalem (od świetlic po puby). Na terenie Hiszpanii

członkowie peñas spotykają się w znanym sobie gronie przy okazji meczów swojego zespołu, organizują wyjazdy na jej mecze domowe i wyjazdowe, nierzadko wywieszając swoją flagę (widoczne podczas transmisji ze stadionów La Liga). Charakter tych organizacji zmienia się nieco jeśli mamy do czynienia z peñą zagraniczną, jaką na przykład jest polska Aguila Blanca (tłum. Biały Orzeł, jedyna polska peña Realu Madryt, Barcelona ma dwie, Atlético również jedną). Lokalny charakter w oryginalnym zamyśle zmienia się w ogólnokrajową organizację, której członkowie spotykają się w swoich miastach, uczestniczą w kibicowskich turniejach piłkarskich, organizują zjazdy, jak również wyjazdy na mecze. Jest to chyba typowo hiszpański fenomen, gdyż nie spotkałem się z niczym podobnym w innych krajach. Tu ciekawostka, Barcelona ma więcej peñas w Hiszpanii i poza jej granicami niż w samej Katalonii. Pomimo niełatwego tematu i wysokiego stopnia zawiłości mam nadzieję, że w tym krótkim zarysie przybliżyłem wam, czytelnikom niniejszego Przewodnika, wygląd sceny kibicowskiej w Hiszpanii. Jej panoramę tworzą ludzie bardzo różni, od Janusza przez ultrasa, aż do lewicowców i prawicowców panujących na ulicach. Różnorodność jest jednak życiem codziennym Hiszpanów, a kwestie kibicowskie nie są w tym przypadku wyjątkiem od reguły. OLEMAGAZYN.PL

29

MAPA MIAST I KLUBÓW

Gijón

A Coruña Vigo

Bilbao San Sebastián

Éibar

Barcelona

Madryt

Sewilla

Vila-real

Walencja

Grenada

Málaga GRENADA

Las Palmas VIGO

LAS PALMAS

383 tys.

Las Palmas jest stolicą wyspy Gran Canaria, leżącej zaledwie 100 kilometrów od wybrzeża Afryki. To tam produkuje się wódkę, która uchodzi za najczystszą na świecie.

ÉIBAR

27 tys.

Już w XV wieku Éibar słynął z produkcji broni palnej: od arkebuzów po rewolwery. To dlatego drużyna z Éibaru znana jest jako Rusznikarze.

A CORUÑA

246 tys.

Gdyby wszyscy w A Coruñii zechcieli pójść na piwo w ty m samy m momencie, bez problemu zmieściliby się w w tamtejszych barach.

MADRYT

3,3 mln

W parku El Retiro znajduje się statua Upadłego Anioła, usytuowana dokładnie 666 metrów nad poziomem morza. Wielu doszukiwało się w tym fakcie symboli satanistycznych.

30

Madryt (42) Barcelona (23) Bilbao (8) Walencja (6) San Sebastián (2) Sewilla (2) A Coruña (1)

296 tys.

W Londynie istnieje ulica poświęcona temu miastu – Vigo Street – upamiętniająca bitwę morską pod Rande.

GIJÓN

276 tys.

Lody wszystkich smaków? W lodziarni na rynku w Gijón można spróbować m.in. lodów o smaku gulaszu, szparagów, czosnku czy kalmarów w sosie własnym. Smacznego!

WALENCJA

830 tys.

235 tys.

Najsłynniejszym budynkiem miasta jest Alhambra. Zbudowano ją w oparciu o ciąg arytmetyczny bazujący na długości boku kwadratu, mnożonej później przez kolejne pierwiastki.

BILBAO

350 tys.

Na początku XX wieku podkreślano bogactwo tego miasta mówiąc, że szampana pija się tam jak wodę. Dlatego ten trunek nazywa się w Hiszpanii „wodą z Bilbao”.

SAN SEBASTIÁN

186 tys.

W Walencji wiosnę wita się świętem Las Fallas, podczas którego miasto przemierzają ogromne kolorowe monumenty, które na koniec zostają spalone.

Właściwie jak się nazywa: San Sabastián, Donostia, Donosti, Sanse, La Bella Easo?... Według National Geographic jedno z dziesięciu najszczęśliwszych miast świata.

MÁLAGA

BARCELONA

568 tys.

W Maladze można zamówić kawę o dowolnej mocy. W tamtejszych kawiarniach istnieje aż dziesięciostopniowa skala proporcji między kawą a wodą.

SEWILLA

700 tys.

W dzielnicy San Lorenzo istnieje ulica o nazwie Człowiek z Kamienia. Znajduje się tam kamień w kształcie ludzkiego korpusu, prawdopodobnie pozostałość rzymskiej rzeźby.

1,62 mln

Krzysztof Kolumb ze słynnej kolumny wyciąga rękę w kierunku oceanu, ale bynajmniej nie Atlantyku. W rzeczywistości odkrywca Ameryki wskazuje... Majorkę.

VILA-REAL

50 tys.

Już od niemal trzydziestu lat w mieście odbywa się międzynarodowy festiwal teatrów ulicznych pod nazwą FitCarrer.

BEZPOŚREDNIE POŁĄCZENIA Z POLSKĄ BARCELONA (BCN I GRO)

Gdańsk, Katowice, Kraków, Poznań, Warszawa, Wrocław

MADRYT (MAD)

Kraków, Warszawa

LAS PALMAS (LPA)

Kraków, Warszawa

MÁLAGA (AGP)

Kraków, Warszawa, Wrocław

ALICANTE* (ALC)

Gdańsk, Katowice, Kraków, Warszawa, Wrocław

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

*Z Alicante do Walencji kursują pociągi RENFE, którymi podróż trwa ok. 1 godz. 40 min

ocena RFEF za sezon 14/15 * Liga Adelante

SĘDZIOWIE LA LIGA

9,36

Álvarez Izquierdo

Data urodzenia: 12.09.1972 Miejsce urodzenia: Barcelona Związek: Katalonia Sezony w La Liga: 10

9,47*

De Burgos Bengoechea

Data urodzenia: 16.03.1986 Miejsce urodzenia: Bilbao Związek: Kraj Basków Sezony w Liga Adelante: 4

9,50

D

9,53

Estrada Fernández

9,49

Gil Manzano

9,54

Hernández Hernández

9,15

Jaime Latre

9,34

Mateu Lahoz

8,97

Pérez Montero

8,99

Sánchez Martínez

Data urodzenia: 03.10.1983 Miejsce urodzenia: Murcja Związek: Murcja Sezony w Liga Adelante: 4

9,42

Velasco Carballo

Data urodzenia: 16.03.1971 Miejsce urodzenia: Madryt Związek: Wspólnota Madrytu Sezony w La Liga: 12

Iglesias Villanueva

Martínez Munuera

Data urodzenia: 13.07.1982 Miejsce urodzenia: Benidorm Związek: Walencja Sezony w La Liga: 3

Melero López

Data urodzenia: 02.07.1979 Miejsce urodzenia: Málaga Związek: Andaluzja Sezony w La Liga: 2

Data urodzenia: 03.01.1976 Miejsce urodzenia: Linares Związek: Andaluzja Sezony w La Liga: 5

9,53*

González González

Data urodzenia: 01.06.1975 Miejsce urodzenia: A Coruña Związek: Galicja Sezony w La Liga: 6

Data urodzenia: 12.03.1977 Miejsce urodzenia: Algimia de Alfara Związek: Walencja Sezony w La Liga: 8

8,89

Fernández Borbalán

Data urodzenia: 06.09.1974 Miejsce urodzenia: Ponferrada Związek: Kastylia i León Sezony w La Liga: 7

Data urodzenia: 17.06.1979 Miejsce urodzenia: Huesca Związek: Aragonia Sezony w La Liga: 2

9,39

Del Cerro Grande

Data urodzenia: 30.05.1973 Miejsce urodzenia: Almería Związek: Andaluzja Sezony w La Liga: 12

Data urodzenia: 10.11.1982 Miejsce urodzenia: Arrecife Związek: Las Palmas Sezony w La Liga: 4

9,26

Clos Gómez

Data urodzenia: 13.03.1976 Miejsce urodzenia: Madryt Związek: Wspólnota Madrytu Sezony w La Liga: 5

Data urodzenia: 04.02.1984 Miejsce urodzenia: Don Benito Związek: Estremadura Sezony w La Liga: 4

9,47

sędzia międzynarodowy

Data urodzenia: 30.06.1972 Miejsce urodzenia: Saragossa Związek: Aragonia Sezony w La Liga: 10

Data urodzenia: 27.01.1976 Miejsce urodzenia: Lleida Związek: Katalonia Sezony w La Liga: 7

9,33

debiut w La Liga

fot. www.rfef-cta.com

9,43

D

Prieto Iglesias

Data urodzenia: 17.06.1981 Miejsce urodzenia: Pampeluna Związek: Nawarra Sezony w La Liga: 3

D

9,40

Undiano Mallenco

Data urodzenia: 08.10.1973 Miejsce urodzenia: Pampeluna Związek: Nawarra Sezony w La Liga: 16

9,23

Vicandi Garrido

Data urodzenia: 06.02.1986 Miejsce urodzenia: Lugo Związek: Kraj Basków Sezony w La Liga: 2

Sędziowie przeniesieni do Liga Adelante: José Antonio Teixeira Vitienes (8,72) i Fernando Teixeira Vitienes (8,66)

OLEMAGAZYN.PL

31

Athletic Przydomki:

fot. Euskaldunaa (CC-BY-SA-4.0), www.athletic-club.eus

PIERWSZA JEDENASTKA

Posiadacze karnetów:

Rok założenia:

44 385

Los Leones, Rojiblancos

1898

ATHLETIC CLUB Strona: www.athletic-club.eus

20

Adres: Alameda Mazarredo 23, 48009 Bilbao

ADURIZ

15

14

22

WILLIAMS

Dyrektor generalny: José María Amorrortu

E-mail: athletic@athletic-club.net

RAÚL GARCÍA

7

24

10

BALENZIAGA

DE MARCOS

16

LAPORTE

ETXEITA

pojemność: 53 289

otwarcie: 2013

Oficjalne fankluby: 43

wymiary boiska: 105 × 68

CIEKAWE LICZBY

SAN JOSÉ

4

SAN MAMÉS

SUSAETA

6

BEÑAT

Prezydent: Josu Urrutia

Sponsor główny: Kutxabank

Producent strojów: Nike

Sezony w La Liga

85 0 30 40 243

Średnia frekwencja w sezonie 2014/15

Sezony w Liga Adelante Cena najtańszego biletu (w €)

85 mln

Szacowane roczne przychody (w €)

1 IRAIZOZ

POPRZEDNIE SEZONY

4-2-3-1

Pkt

40

50

44

54

58

49

45

70

55

MOCNE STRONY +

+

4

STAŁE FRAGMENTY GRY Upodobania trenera i warunki fizyczne drużyny wręcz każą Lwom wykorzysty wać ten aspekt. To zdecydowanie jedna z ich najgroźniejszych broni.

6

GRA Z KONTRY Piłkarze Athleticu są trochę jak bokserzy – wolą czekać schowani za gardą, by w odpowiednim momencie zadawać ciosy, co udowodnili wielokrotnie w poprzednim sezonie.

-

-

12

13

17

ATAK POZYCYJNY Przez kilka lat piłkarze Athleticu zapomnieli czego nauczył ich Bielsa. Inna sprawa, że po prostu nie mają w składzie odpowiednich wykonawców do takiego grania… LEWA OBRONA Valverde musi uważać na zdrowie Balenziagi, bo oprócz Lekue z rezerw nie ma w Athleticu dobrej alternatywy na tę pozycję. Czy El Txingurri wyciągnie wnioski z sezonu 2014/15?

10

11

SŁABE STRONY

32

7

8

06/07

07/08

08/09

09/10

MINUT Y NA BOISKU

SEZON 14/15

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

3060 G. Irazoz 2960 A. Laporte 2945 Ó. de Marcos

Opracowanie: Mariusz Bielski

10/11

11/12

12/13

13/14

B R A M K I 18 A. Aduriz 5 M. San José 3 Beñat

14/15

ASYST Y 7 4 3

M. Susaeta A. Aduriz Ó. de Marcos

Najlepszy strzelec

Najdroższy transfer

TELMO ZARRA

ROBERTO RIÓS

mecze / gole

do klubu w sezonie 1997/98

2

352 / 333 12 MLN € Mariusz Bielski @B_Maniek

Puchar Hiszpanii

8 Mistrzostwo Primera División

Na fali renesansu

statnimi czasy Athletic przeżywa prawdziwe odrodzenie. Przed rokiem Lwy weszły do Ligi Mistrzów po szesnastu latach przerwy, a niedawno zgarnęły Superpuchar Hiszpanii. Oczywiście nie są to sukcesy na miarę mistrzostwa kraju, ani nawet finału Ligi Europy, ale i tak dają wszystkim związanym z klubem ogromną satysfakcję. Jakie są kolejne plany Athleticu? Ernesto Valverde nie zamierza obiecywać kibicom złotych gór. Wejście na wyższy poziom będzie jeszcze trudniejsze niż wszystkie poprzednie kroki. Teraz na podbój czekają głównie europejskie puchary, które stanowią dla nich największe wyzwanie. Mimo słabego początku w lidze, perspektywy na sezon 2015/16 wyglądają całkiem dobrze. Przede wszystkim kadra zespołu jest szersza i równiejsza dzięki transferom Bóvedy, Elustondo, Eraso oraz Raúla Garcíi. Równie dobrze do składu wpasowali się piłkarze, którzy awansowali z rezerw – Iñigo Lekue oraz Sabin Merino. To bardzo ważny dla Los Leones aspekt, bo w poprzednim sezonie właśnie odpowiednich dublerów brakowało najbardziej. Valverde musiał wówczas stawiać na zawodników podstawowej jedenastki nawet wtedy, gdy ci pozostawali w fatalnej formie. Po rundzie jesiennej efekty były opłakane... Ostatni sezon pokazał też, ile dla Athleticu oznacza strata choćby jednej gwiazdy. Gdy odszedł Ander Herrera, posypała się cała

O

TRANSFERY

Superpuchar Hiszpanii

23

ich gra w ataku. Tym razem jednak obyło się bez sprzedaży filarów drużyny. Zachowanie trzonu zespołu było możliwe głównie dzięki marcowej reelekcji Josu Urrutii na stanowisku prezydenta (nie znalazł się żaden kontrkandydat). Zmiana osoby pełniącej tę funkcję zapewne zaburzyłaby ciągłość projektu. A tak, nie dość że kontrakt przedłużył sam Valverde, to zrobiło to też kilku jego podopiecznych. Najczęściej z przenosinami łączony był Aymeric Laporte, ale nawet on ostatecznie podpisał nową umowę. Klauzulę w kontrakcie Francuza podwyższono do 50 milionów i póki co każdy zainteresowany jego usługami musi obejść się smakiem. Valverde ma więc spokojną głowę. Co prawda na początku sezonu ze względu na kontuzje wyleciało mu ze składu kilku ważnych zawodników, co też ma przełożenie na wyniki, lecz na razie nie należy robić z tego powodu tragedii. Wręcz przeciwnie, superpuchar rozbudził apetyty wszystkich ludzi związanych z Athletikiem. Aduriz, mimo swoich lat, znów powinien strzelać jak z karabinu maszynowego, Beñat oraz R. García rządzić i dzielić w środku pola, a Laporte zrobić z defensywy mur nie do przebicia. Żeby osiągnąć cel, będą musieli jednak ciężko pracować przez cały sezon. Biorąc to wszystko pod uwagę, powszechny optymizm nie może dziwić. Lwy są bogatsze o doświadczenia z poprzednich lat i nawet jeśli ostatecznie okazało się, że Messi nie pochodzi z Arrigorriagi (nawiązanie do słów Valverde z konferencji), to i tak w tym sezonie mogą namieszać.

BILANS: -10 MLN €

OKIEM EKSPERTA

rodzaj / kwota

Juanma Velasco Medinabeitia

29

10 mln €

MARCA

PO

27

wolny transfer

ŚO / DP

28

wolny transfer

Leganés

ŚP

25

wolny transfer

Iñaki Williams

Bilbao Athletic

ŚN

21

awans z rezerw

Sabin Merino

Bilbao Athletic

ŚN

23

awans z rezerw

zawodnik

poprzedni klub

poz.

wiek

Raúl García

Atlético

OP

Eneko Bóveda

Eibar

Gorka Elustondo

Real Sociedad

Javi Eraso

ODESZLI: Andoni Iraola (PO) – New York City FC (wolny transfer), Unai Albizua (ŚO) – Leganés (wolny transfer), Erik Morán (DP) – Real Saragossa (wolny transfer), Gaizka Toquero (ŚN) – Deportivo Alavés (wolny transfer), Kepa Arrizabalaga (BR) – Real Valladolid (wypożyczenie), Unai Bustinza (PO) – Leganés (wypożyczenie), Jon Aurtenetxe (LO) – Tenerife (wypożyczenie), Iñigo Ruiz de Galarreta (ŚP) – Leganés (wypożyczenie), Guillermo (ŚN / PN) – Leganés (wypożyczenie), Jonas Ramalho (ŚO) – Bilbao Athletic (przes. do rezerw), Enric Saborit (LO) – Bilbao Athletic (przes. do rezerw), Unai López (ŚP) – Bilbao Athletic (przes. do rezerw), Iker Guarrotxena (LN / PN) – Bilbao Athletic (przes. do rezerw).

@juanmavelascom

Los Leones mają tego lata wielki powód do radości, bo po 31 latach wreszcie zdobyli trofeum: Superpuchar Hiszpanii. Na koniec bieżącego sezonu będą chcieli powtórzyć ten sukces. Athletic zagra na trzech frontach, szczególnie powinien skoncentrować się na Lidze Europy. W finale drugiego najważniejszego europejskiego pucharu grali już w 2012 roku, a teraz wierzą, że są w stanie zajść równie daleko. W Bilbao panuje przekonanie, że w Lidze Europy mają większe szanse niż w Copa del Rey, ponieważ tutaj nie będą musieli mierzyć się z rywalami pokroju Realu Madryt czy Barcelony. Valverde poprowadzi tę ekipę trzeci sezon z rzędu, tak długiego pobytu nie miał w żadnym z dotychczasowych klubów. W Athleticu będzie nadal pracował tak jak wcześniej, utrzyma swoją koncepcję, która w poprzednich sezonach dawała mu bardzo dobre wyniki.Drużyna została odpowiednio wzmocniona. Z Leganés sprowadzono Eraso, zaś z Eibaru Bóvedę. Obaj są wychowankami Lezamy, ale ich droga do pierwszego składu wiodła przez inne zespoły. Zaskakujące było pozyskanie Elustondo, któremu kończył się kontrakt z Realem Sociedad, oraz angaż w ostatnich dniach Raúla Garcíi z Atleti. Lwy interesowały się też Nacho Monrealem z Arsenalu, ale ostatecznie kluby nie dogadały się co do warunków transferu.

OLEMAGAZYN.PL

33

fot. www.athletic-club.eus

ATHLETIC

PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16 C

1

13 BRAMKARZE

30

8

2

10

17

7

4

6

5 POMOCNICY

16 OBROŃCY

23

18

22

14

3

24

11

19

N A PA S T N I C Y

SZTAB SZKOLENIOWY 9

15

21

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

reprezentacja

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (w €)

kontrakt

Gorka Iraizoz

Hiszpania

brak

BR

06.03.1981

191 / 87

2 mln

2016

Iago Herrerín w

Hiszpania

brak

BR

25.01.1988

187 / 89

2 mln

2017

2

Eneko Bóveda w

Hiszpania

brak

PO

14.12.1988

181 / 77

2 mln

2018

10

Óscar de Marcos

Hiszpania

brak

PO

14.04.1989

180 / 76

5 mln

2019

1 13

4

Aymeric Laporte w

Francja

Francja U-21

ŚO

27.05.1994

189 / 85

15 mln

2019

6

Mikel San José w

Hiszpania

Hiszpania

ŚO

30.05.1989

186 / 77

5 mln

2018

16

Xabier Etxeita

Hiszpania

brak

ŚO

31.10.1987

185 / 79

3 mln

2018

18

Carlos Gurpegi w

Hiszpania

brak

ŚO

19.08.1980

181 / 74

1 mln

2016

3

Gorka Elustondo

Hiszpania

brak

ŚO / DP

18.03.1987

184 / 79

2 mln

2017

24

Mikel Balenziaga

Hiszpania

brak

LO

29.02.1988

177 / 75

4 mln

2019

30

Iñigo Lekue

Hiszpania

brak

LO

04.05.1993

180 / 72

600 tys.

2016

Ander Iturraspe w

Hiszpania

Hiszpania

DP

08.03.1989

187 / 74

10 mln

2019

brak

ŚP

04.11.1984

178 / 76

8 mln

2018

8

Mikel Rico

Hiszpania

7

Beñat Etxebarria w

Hiszpania

brak

ŚP

19.02.1987

175 / 72

6 mln

2018

5

Javi Eraso w

Hiszpania

brak

ŚP

22.03.1990

180 / 71

1 mln

2018

23

Ager Aketxe w

Hiszpania

brak

OP

30.12.1993

174 / 69

1 mln

2017

22

Raúl García

Hiszpania

Hiszpania

OP

11.07.1986

184 / 81

15 mln

2019

14

Markel Susaeta w

Hiszpania

brak

PN

14.12.1987

179 / 67

10 mln

2017

11

Ibai Gómez

Hiszpania

brak

LN

11.11.1989

177 / 72

3,5 mln

2017

19

Iker Muniain w

Hiszpania

brak

LN

19.12.1992

169 / 63

18 mln

2019

25

Sabin Merino w

Hiszpania

brak

ŚN

04.01.1992

187 / 78

600 tys.

2016

20

Aritz Aduriz

Hiszpania

brak

ŚN

11.02.1981

182 / 78

3 mln

2016

9

Kike Sola w

Hiszpania

brak

ŚN

25.02.1986

185 / 82

1,5 mln

2018

15 Iñaki Williams

Hiszpania

Hiszpania U-21

ŚN

15.06.1994

186 / 77

5 mln

2017

21 Borja Viguera

Hiszpania

brak

ŚN

26.03.1987

184 / 80

2 mln

2017

17

REPREZENTANCI:

5

ŚREDNIA WIEKU:

27

ŚREDNI WZROST:

182

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

34

„Superpuchar to dla Barcelony tylko kolejne z trofeów, dla nas jest wszystkim”

­­–ERNESTO VALVERDE ¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA PUCHARY

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

126,2 MLN €

w wychowanek wg definicji UEFA

20

° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

25

Trener: ERNESTO VALVERDE Pierwszy asystent: JON ASPIAZU Trener bramkarzy: AITOR IRU Trener przyg. fiz.: X ABIER CLEMENTE Delegat: ANDONI IMAZ

Kluczowy transfer

Największa gwiazda

ARITZ ADURIZ

RAÚL

GARCÍA Raúl powiedzia ł s wego czasu, iż Athletic nie jest klubem jego marzeń i wolałby dołączyć do jakiejś innej ekipy. Było to dawno temu, gdy grał jeszcze w Osasunie. Kibice Lwów są wyjątkowo pamiętliwi, dlatego też jego transfer został przyjęty dość chłodno. Obok jakości jaką gwarantuje nie da się jednak przejść obojętnie. García nie jest co prawda żadnym wirtuozem technicznym, ale to nie przeszkadza mu w byciu znakomitym zawodnikiem. Dowodem na to są słowa Enrique Cerezo, którymi pożegnał piłkarza: „Ósemka, którą nosiłeś na plecach, przeszła do historii Atleti”. Ernesto Valverde również uwielbia takich walczaków. Raúl przychodzi do Athleticu, bo jak twierdzi, chce grać jeszcze więcej niż w barwach Los Colchoneros. O miejsce w składzie będzie walczył z Eraso, stąd na pierwszą jedenastkę ma znacznie większe szanse niż w Madrycie.

22

WARTOŚĆ MA RK E TINGOWA

@AritzAduriz11 Aritz jest jak wino – im starszy, tym lepszy. To wyświechtana metafora, ale bardziej trafną względem niego po prostu trudno dziś znaleźć. Dowody? W ostatnich trzech kampaniach zdobywał kolejno czternaście, szesnaście i osiemnaście bramek. Tegoroczny Superpuchar Hiszpanii pozwala mieć nadzieję, że i w tym sezonie Aduriz będzie strzelał równie regularnie. Póki co może pochwalić się historycznym wyczynem – jest dopiero trzecim piłkarzem Athleticu, który w ostatnich 70 latach zdobył hat-tricka przeciwko dumie Katalonii. Aritz swoją piłkarską długowieczność zawdzięcza sportom, które oprócz piłki uprawiał w młodości, czyli surfingowi, snowboardowi czy biegom narciarskim. Dzięki temu, mimo 34 lat na karku, wciąż jest tak silny i skuteczny w powietrzu – aż 35% swoich goli strzelił głową. Takim wynikiem nie może pochwalić się żaden inny napastnik ligi.

Trener ERNESTO VALVERDE

Młody wilk

WILLIAMS

15

W KLUBIE OD: czerwiec 2013 POPRZEDNIE KLUBY: Valencia, Olympiacos, Villarreal, Olympiacos, Espanyol, Athletic, Bilbao Athletic.

Pretemporada + puchary i mecze kwalifikacyjne 14:0

08.07

Sondika

Krasnodar

1:1

11.07

Bischofshofen

Greuther Fürth

2:3

14.07

Leogang

Club Tijuana

2:0

18.07

Boise

Betis

1:1

23.07

Real Valladolid

1:1

25.07

Txorierri

MECZE WARTO ODWIEDZIĆ:

BILANS MECZOWY: 4-5-3

BILANS BRAMKOWY: 15-11

Inter Baku

2:0

30.07

El. do LE

Osasuna

0:2

02.08

Pampeluna

Inter Baku

0:0

06.08

El. do LE

Inter

0:2

08.08

Parma

Arcos de la Frontera

Barcelona

4:0

14.08

Superpuchar Hiszpanii

Sestao

Barcelona

1:1

17.08

Superpuchar Hiszpanii

3:2 (20.08)

Barcelona

1:0 (27.08)

2:0 (30.08)

MŠK Żylina

0:1 (23.08)

MŠK Żylina

Eibar

DOM WYJAZD

Początek sezonu ATHLETICBILBAO.PL

fot. www.athletic-club.eus

Po raz pierwszy w karierze trenerskiej Ernesto Valverde zdarzyło się, by został w jednym klubie na trzy sezony. Ale gdzie El Txingurri miałby czuć się lepiej niż w domu? Kibice go kochają, a z prezydentem łączy przyjaźń, więc w tym układzie każdy za każdym stoi murem. I nie ma się co dziwić, skoro Ernesto osiąga z Athletikiem historyczne wyniki. „Nie ma dla mnie czegoś takiego jak plan minimum” – mówił swego czasu i słów dotrzymał. Najpierw po szesnastu latach wrócił z Lwami do Ligi Mistrzów, a ostatnio zdobył nimi pierwsze od 31 lat trofeum. To wszystko procentuje, bo jego nazwisko regularnie pojawia się w mediach, kiedy te szukają następcy Vicente del Bosque na stanowisku selekcjonera reprezentacji. Czas więc zrobić kolejny krok naprzód…

IÑAKI

W popr zednim s ezonie przebojem wdarł się do pierwszego składu i miejsca w nim już nie oddał. Mo ż na w ię c pr z y pus zczać, że kiedy tylko wyleczy kontuzję, również w obecnym będzie jednym z podstawowych zawodników Lwów. Iñaki to prawdziwy boiskowy pracuś, czym szybko zaskarbił sobie miłość San Mamés – kiedy Valverde zmieniał go w meczu z Realem Madryt, cały stadion zgotował mu owację na stojąco.

H I S Z PA N | 51 l a t

OLEMAGAZYN.PL

35

Atlético Przydomki:

fot. BruceW (CC-BY-SA-2.0), Ángel Gutiérrez/www.clubatleticodemadrid.com

PIERWSZA JEDENASTKA

Posiadacze karnetów:

Rok założenia:

47 890

Rojiblancos, Colchoneros

1903

CLUB ATLÉTICO DE MADRID Strona: clubatleticodemadrid.com

11 JACKSON M.

E-mail: comunicacion@clubatleticodemadrid.com

7

Adres: Paseo Virgen del Puerto 67, 28005 Madryt

Prezydent: Enrique Cerezo

GRIEZMANN

VICENTE CALDERÓN

10

6

ÓLIVER

KOKE

pojemność: 54 907

otwarcie: 1966

Dyrektor sportowy: José Luis Caminero Sponsor główny: Plus500

Producent strojów: Nike

Oficjalne fankluby: 764

wymiary boiska: 105 × 70

CIEKAWE LICZBY

5

14

TIAGO

GABI

3

20

FILIPE

JUANFRAN

2

24

GODÍN

GIMÉNEZ

Sezony w La Liga

79 6 20 46 600

Średnia frekwencja w sezonie 2014/15

Sezony w Liga Adelante Cena najtańszego biletu (w €)

150 mln

Szacowane roczne przychody (w €)

13 OBLAK

POPRZEDNIE SEZONY

4-4-2

Pkt

60

64

67

4

4

47

58

56

76

MOCNE STRONY +

+

STAŁE FRAGMENTY GRY 35 goli strzeliło w ten sposób Atlético w sezonie 2014/15, najwięcej w lidze. Ten element opanowali do perfekcji – 52% wszystkich bramek zdobyli po stałych fragmentach gry.

90

1

3

78

3

5

7

7 9

ŻELAZNA DEFENSYWA Jeśli nie stracisz gola, nie przegrasz meczu – to dewiza Atlético, które od 2012 roku 103 razy zachowało czyste konto w 205 meczach we wszystkich rozgrywkach.

SŁABE STRONY

36

-

-

ATAK POZYCYJNY Jak zaszkodzić Atlético? Najlepiej ich własną bronią – kontratakami. Mecze, w których musieli mozolnie budować swoje ataki, były często pokazem bezradności Los Colchoneros. AGRESJA Gra z wielkim zacięciem kończy się czasami stratą kontroli nad agresją. W poprzednim sezonie otrzymywali średnio trzy żółte kartki na mecz.

06/07

07/08

08/09

09/10

MINUT Y NA BOISKU

SEZON 14/15

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

3102 Juanfran 3060 D. Godín 2884 Koke

Opracowanie: Maciej Koch

10/11

11/12

12/13

B R A M K I 22 A. Griezmann 12 M. Mandžukić 5 R. García

13/14

14/15

ASYST Y 10 Koke 5 M. Mandžukić 5 Gabi

Najlepszy strzelec

2

LUIS ARAGONÉS

368 / 170

2

Superpuchar Europy

mecze / gole

2

Liga Europy / Puchar UEFA

Superpuchar Hiszpanii

10 Puchar Hiszpanii

10 Mistrzostwo Primera División

Wszystko po staremu

Maciej Koch @maciekk20

P

TRANSFERY

wał Simeone na sezon 2015/16, jest bardziej elastyczna i powinna dać trenerowi więcej możliwości niż kiedykolwiek wcześniej. Argentyński trener sprawia, że współczesna historia Atlético jest pisana emocjami. Sezon 2013/14, gdy klub z Vicente Calderón zdobył tytuł mistrzowski i awansował do finału Champions League, obrósł legendą i stał się punktem odniesienia. Nic więc dziwnego, że musiał po nim nastąpić mały krok wstecz. Wykonanie kroku naprzód było właściwie niemożliwe. Stąd też Diego Simeone w poprzednim sezonie przyglądał się, próbował i wyciągał wnioski. Latem dokonał błyskawicznych transferów (także pozbywając się zawodników niechcianych i bilansując budżet), by na kolejne rozgrywki mieć już jasną koncepcję pierwszej jedenastki. Oprócz Martíneza, wzmocnili ją starzy znajomi, którzy czerwono-białymi barwami atletismo są wręcz przesiąknięci. Wracający z nieudanego podboju Wysp Brytyjskich Filipe Luís ma ostatecznie rozwiązać problemy Atlético na lewej obronie. Z kolei przed wyzwaniem zastąpienia Ardy Turana stanie wychowanek klubu, Óliver Torres. To kolejny raz, gdy okazało się, że skazywane na rozbiórkę Atlético nie tyle się osłabiło, ile wzmocniło. Istotnie, Atlético to taka mityczna hydra, której w miejsce jednej obciętej głowy odrastają trzy nowe – dokładnie tak, jak nowe gwiazdy Los Colchoneros, które ponownie będą kąsać w Europie i bić się o najwyższe laury na krajowym podwórku.

BILANS: -32 MLN €

zawodnik

poprzedni klub

poz.wiek rodzaj / kwota

Jackson Martínez

Porto

ŚN

29

35 mln €

Luciano Vietto

Villarreal

ŚN

21

20 mln €

Filipe Luís

Chelsea

LO

30

16 mln €

Yannick Ferreira Carrasco

AS Monaco

OP

21

15 mln €*

Stefan Savić

Fiorentina

ŚO

24

12 mln €

Bernard Mensah

Vitória Guimarães

ŚP

20

10 mln €

Matías Kranevitter

River Plate

DP

22

8 mln €**

Rafael Santos Borré

Deportivo Cali

ŚN

20

5 mln €***

Thomas

Almería

DP

22

powrót z wyp.

Óliver Torres

Porto

OP

21

powrót z wyp.

ODESZLI: Arda Turan (ŚP) – Barcelona (34 mln €), Mario Mandžukić (ŚN) –

Juventus (19 mln €), Toby Alderweireld (ŚO) – Tottenham (16 mln €), Raúl García (OP) – Athletic (10 mln €), Raúl Jiménez (ŚN) – Benfica (9 mln €°), Cristian Rodríguez (ŚP) – Independiente (1 mln €), Mario Suárez (DP) – Fiorentina, Kader (PO) – Club Africain Tunis, Emiliano Insúa (LO) – Stuttgart (wolny transfer), Yassine Bounou (BR) – Real Saragossa, Javier Manquillo (PO) – Olympique Marsylia, Sílvio (PO) – Benfica (wypożyczenie), João Miranda (ŚO) – Inter (wypożyczenie°°°), Emiliano Velázquez (ŚO) – Getafe, Bernard Mensah (ŚP) – Getafe, Léo Baptistão (ŚN) – Villarreal, Borja Bastón (ŚN) – Eibar, Héctor Hernández (ŚN) – Elche (wypożyczenie), Cristian Ansaldi (LO) – Zenit, Cani (ŚP) – Villarreal (powrót z wyp.). *za 75% praw **dołączy w grudniu po KMŚ ***dołączy 07.2016 °za 50% praw °°wymiana z dopłatą za Savicia °°°dwuletnie wypożyczenie z obowiązkowym wykupem za 15 mln €

Mistrzostwo Segunda División: 1

atrząc na zbrojenia Atlético można dojść do wniosku, że Diego Simeone postąpił w myśl zasady „nervus belli pecunia”, czyli pieniądz jest nerwem wojny. Madrytczycy nie dusili grosza i wydali na transfery więcej niż duet gigantów, co tłumaczy iście bojowe nastroje w stolicy Hiszpanii. Po rozszerzeniu kadry o kilku nowych zawodników i pozbyciu się słabych ogniw, wszyscy zacierają ręce na myśl o rywalizacji z Barceloną i Realem. Wszyscy, z wyjątkiem samej drużyny, ponieważ sztab szkoleniowy i piłkarze, podobnie jak w poprzednich latach, tonują nastroje. „Naszą ligą jest Sevilla, Valencia i Villarreal, a nasz cel to trzecie miejsce” – twierdzi Koke. Wszystko zostaje więc po staremu. „Ten zespół jest inny, ale nie straci swojej esencji” – zapewnia Simeone. Argentyńczyk wyrobił drużynie dowód tożsamości i nie zamierza w nim zmieniać żadnych parametrów. Podopieczni El Cholo wciąż będą zaciskać zęby i walczyć o każdy centymetr boiska. Los Rojiblancos przyzwyczaili nas do tego, że nikogo się nie boją i nigdy nie odstawiają nogi, że potrafią grać w powietrzu i groźnie kontratakować. Teraz Atleti znów zamierza pójść na miecze, tylko że z lepszymi argumentami. To dlatego klub odrzucił oferty sprzedania kręgosłupa zespołu: Jana Oblaka, Diego Godína, Koke i Antoine’a Griezmanna, choć mógł za nich zyskać łącznie 200 milionów euro. Na dodatek kadra, którą przygoto-

Puchar Zdobywców Pucharów: 1

Najdroższy transfer w historii: Radamel Falcao za 45 mln € (do klubu w sezonie 2011/12)

OKIEM EKSPERTA

Darío Novo COPE / Capital Noroeste

@DarioNovoWeb

Przed finałem Ligi Mistrzów dwa sezony temu ściany stadionu Vicente Calderón były wytatuowane maksymą „chwałę osiąga się walką”. Diego Simeone, walką właśnie, doprowadził do mistrzostwa kraju, jednak w ubiegłym roku Atlético skończyło z małym kacem. Barcelony i Realu nie udało się po raz kolejny zdetronizować, do tego ćwierćfinał Ligi Mistrzów, a kibice mieli smaczek na znacznie więcej. Nie zabrakło głosów krytyki, bo apetyt rośnie w miarę jedzenia. Czasami było zbyt asekuracyjnie, tej mitycznej walki nie udało się już powtórzyć w kluczowych momentach sezonu. W tym sezonie madrytczycy mogą być nieprzewidywalni. Diego Simeone i jego sztab szkoleniowy są bogatsi w doświadczenia, a ich ambicje można określić właściwie dwoma słowami: wygrywać wszystko. Nawet Germán Burgos spoważniał i zaczął nosić ubrania, które można kupić w normalnych centrach handlowych, żartują sobie fani w Madrycie. Nad Vicente Calderón unoszą się słowa marzenia oraz nadzieja. Zbudowanie tak mocnej kadry pozwala na rywalizację poziom wyżej, na szerzej pojęty futbol wieloplanowy, kolejne alternatywy w niecnych planach Simeone. Wejść na szczyt jest trudno, ale jeszcze trudniej tam pozostać. Jeśli mają znów napisać historię, kluczem będzie charakter, a nie umiejętności.

OLEMAGAZYN.PL

37

fot. www.clubatleticodemadrid.com

ATLÉTICO

1

PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16

13 BRAMKARZE

18

20

22

6

2

15

19 OBROŃCY

24

3

21

7

4

C

5

14

17 POMOCNICY

10

16

9 N A PA S T N I C Y

SZTAB SZKOLENIOWY

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

reprezentacja

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (w €)

kontrakt

Miguel Ángel Moyá

Hiszpania

brak

BR

02.04.1984

189 / 82

6 mln

2017

13

Jan Oblak

Słowenia

Słowenia

BR

07.01.1993

186 / 80

15 mln

2020

18

Jesús Gámez

Hiszpania

brak

PO

10.04.1985

182 / 70

4 mln

2017

20

Juanfran

Hiszpania

Hiszpania

PO

09.01.1985

180 / 69

18 mln

2018

1

2

Diego Godín

Urugwaj

Urugwaj

ŚO

16.02.1986

186 / 73

30 mln

2019

15

Stefan Savić

Czarnogóra

Czarnogóra

ŚO

08.01.1991

186 / 82

15 mln

2020

19

Lucas Hernández w

Francja

Francja U-19

ŚO / LO

14.02.1996

180 / 75

1 mln

2019

24

José Giménez

Urugwaj°

Urugwaj

ŚO

20.01.1995

185 / 80

15 mln

2018

3

Filipe Luís

Brazylia

Brazylia

LO

09.08.1985

182 / 71

15 mln

2019

4

Guilherme Siqueira

Brazylia

brak

LO

28.04.1986

183 / 74

10 mln

2018

5

Tiago

Portugalia

Portugalia

DP

02.05.1981

178 / 70

2,5 mln

2016

14

Gabi w

Hiszpania

brak

DP

10.07.1983

179 / 68

10 mln

2017

22

Thomas

Ghana

brak

DP

13.06.1993

182 / 76

4 mln

2020

–

Matías Kranevitter

Argentyna

Argentyna

DP

21.05.1993

179 / 74

7 mln

2020

6

Koke w

Hiszpania

Hiszpania

ŚP / OP

08.01.1992

178 / 73

50 mln

2019

17

Saúl Ñíguez w

Hiszpania

Hiszpania U-21

ŚP

21.11.1994

181 / 70

10 mln

2020

10

Óliver Torres w

Hiszpania

Hiszpania U-21

OP

10.11.1994

175 / 70

14 mln

2018

16

Ángel Correa

Argentyna°

Argentyna

OP

09.03.1995

174 / 67

5 mln

2019

21

Yannick Ferreira Carrasco

Belgia

Belgia

OP

04.09.1993

180 / 71

9 mln

2020

7

Antoine Griezmann

Francja

Francja

LN

21.03.1991

174 / 72

45 mln

2020

9

Fernando Torres w

Hiszpania

Hiszpania

ŚN

20.03.1984

186 / 78

7 mln

2016

11

Jackson Martínez

Kolumbia°

Kolumbia

ŚN

03.10.1986

185 / 83

35 mln

2019

23

Luciano Vietto

Argentyna

Argentyna U-20

ŚN

05.12.1993

178 / 68

20 mln

2020

REPREZENTANCI:

18

ŚREDNIA WIEKU:

25,5

ŚREDNI WZROST:

181

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

38

„Naszym celem jest trzecie miejsce, ale szykujemy się na wojnę” ­­

–GERMÁN BURGOS

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA MISTRZOSTWO

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

347,5 MLN €

w wychowanek wg definicji UEFA

23

° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

11

Trener: DIEGO SIMEONE Pierwszy asystent: GERMÁN BURGOS Trener bramkarzy: PABLO VERCELLONE Trener przyg. fiz.: ÓSCAR ORTEGA Delegat: PEDRO PABLO MATESANZ

Kluczowy transfer

Największa gwiazda

ANTOINE GRIEZMANN

JACKSON

MARTÍNEZ Rojiblancos, dzięki transferowi trzykrotnego króla strzelców ligi portugalskiej, znów mogą pochwalić się linią ataku o niebotycznej sile rażenia. Kolumbijczyk mając ofertę z Milanu przeniósł się do Madrytu, gdzie w ataku ma wspomóc Griezmanna. Jackson, któremu matka dała tak na imię po królu popu, tak naprawdę chciał zostać koszykarzem. Piłkę jednak kopie, a nie rzuca i trzeba mu oddać, że robi to doskonale. To futbolowy kat. Wykorzysta każdą sytuację, jeśli ma choć odrobinę wolnego miejsca w polu karnym. W każdym sezonie w Porto strzelał minimum 20 goli. Jest silny, szybki, regularny i dobrze wyszkolony technicznie – ma wszystkie cechy, dzięki którym może odnieść sukces w Hiszpanii. Wierzą w to w Madrycie. To drugi najdroższy piłkarz w historii Atlético, ale nikt nie ma wątpliwości, że są to dobrze zainwestowane pieniądze, które zwrócą się z nawiązką.

11

WARTOŚĆ MA RK E TINGOWA

@AntoGriezmann Nieważne jak się zaczyna, ważne jak się kończy. Francuz wie o tym doskonale. W dzieciństwie nie przyjęto go do akademii Olympique Lyon, gdyż uznano, że jest za słaby. Trafił więc do małego klubu UF Mâconnais, gdzie trenował pod okiem swojego ojca. W Atlético początek też miał niemrawy, ale to nie przeszkodziło mu strzelić 22 goli w lidze i zostać najlepszym strzelcem Rojiblancos. Ta kampania będzie dla niego kluczowa – jeśli udowodni, że może przez cały sezon prezentować taką formę jak wiosną, do biur na Vicente Calderón będą się dobijać długie kolejki zainteresowanych. Tajemnicą poliszynela jest fakt, że już teraz interesują się nim najlepsze europejskie kluby pokroju Chelsea czy Bayernu. Griezmann odrzucił jednak latem wszystkie oferty, pozostając wierny Atlético. Niedawno, by odstraszyć potencjalnych kupców, zwiększono mu klauzulę odejścia do 80 milionów €.

Trener DIEGO SIMEONE

Młody wilk

TORRES

10

fot. www.clubatleticodemadrid.com

Do niedawna trenerzy Atlético wytrzymywali maksymalnie kilkanaście miesięcy. Simeone jest już tutaj czwarty rok i ma obecnie najdłuższy staż w jednym miejscu spośród wszystkich w Primera. W czasie jego pobytu sprzedano piłkarzy za łączną wartość 283 milionów, ale dzięki niemu żaden piłkarz nie traktuje już Atleti jak odskoczni, gdyż tutaj walczy się o najwyższe cele. El Cholo potrafi złapać wszystkich za głowy i ustawić wszystko po swojemu. Umie również dotrzeć do piłkarzy. Odprawy odbywają się wieczorem w przededniu meczu. Jak mówi, „piłkarze [są] jak dzieci, najlepiej słuchają przed snem”. Porywa także tłumy. Podczas zgrupowania w Kadyksie postanowił wyjść na poranny jogging. Nie minęło wiele czasu, gdy do Cholo dołączyła rzesza fanów, a całość przypominała scenę żywcem wyjętą z „Forresta Gumpa”.

ÓLIVER

Po rewelacyjnym sezonie pod wodzą Julena Lopeteguiego w Porto, 21-latek wraca pod skrzydła Simeone. Nowa dziesiątka będzie ważnym graczem w talii Argent y ńcz yka. Uznany za odkrycie roku w Portugalii, był też jednym z najlepszych piłkarzy Rojiblancos w sparingach. Oprócz kontroli tempa i wizji gry, nauczył się walczyć. W sezonie 2014/15 miał najwięcej odbiorów spośród wszystkich pomocników Porto.

ARGENT YŃCZ YK | 45 lat

W KLUBIE OD: grudzień 2011 POPRZEDNIE KLUBY: Catania, San Lorenzo, River Plate, Estudiantes LP, Racing Club.

Pretemporada

BILANS MECZOWY: 5-3-1

Numancia

2:0

25.07

Burgo de Osma

Real Oviedo

2:0

28.07

Oviedo

Sagan Tosu

1:1

01.08

Shanghai SIPG

3:0

Guadalajara

0:0

BILANS BRAMKOWY: 13-2

Leganés

0:1

08.08

Leganés

Real Sociedad

2:0

08.08

Alicante

Japonia

Cádiz

0:0

14.08

Kadyks

04.08

Chiny

Betis

3:0

15.08

Kadyks

08.08

Leganés

39

MECZE Początek sezonu WARTO ODWIEDZIĆ: ATLETI.PL

DOM

Las Palmas

0:3 (30.08)

Barcelona

15.09

1:0 (22.08)

Sevilla

1:2 (12.09)

Galatasaray

WYJAZD

OLEMAGAZYN.PL

Barcelona

Przydomki:

fot. Piotr Matyja (CC-BY-SA-3.0), Joan Valls / Urbanandsport / NurPhoto

PIERWSZA JEDENASTKA

Posiadacze karnetów:

Rok założenia:

85 500

Blaugrana, Barça

1899

FÚTBOL CLUB BARCELONA Strona: www.fcbarcelona.cat

Adres: Arístides Malliol 12, 08028 Barcelona

SUÁREZ

11

10

NEYMAR

MESSI

18 ALBA

Dyrektor sportowy: Robert Fernández

E-mail: secretaria@fcbarcelona.com

9

8

4

INIESTA

RAKITIĆ

5 BUSQUETS

3

MASCHERANO

PIQUÉ

CAMP NOU

pojemność: 99 354

otwarcie: 1957

Oficjalne fankluby: 1296

wymiary boiska: 105 × 68

CIEKAWE LICZBY

6

14

Prezydent: Josep Maria Bartomeu

Sponsor główny: Qatar Airways

Producent strojów: Nike

ALVES

Sezony w La Liga

85 0 53 77 630

Średnia frekwencja w sezonie 2014/15

Sezony w Liga Adelante Cena najtańszego biletu (w €)

608 mln

Szacowane roczne przychody (w €)

13 BRAVO

POPRZEDNIE SEZONY

4-3-3

Pkt

MOCNE STRONY +

LINIA OFENSYWY Messi, Neymar, Suárez – czy trzeba mówić więcej? 122 gole strzelone przez nich we wszystkich rozgrywkach poprzedniego sezonu – MNS to najskuteczniejszy atak w historii.

+

WIELOWYMIAROWOŚĆ Barcelona Luisa Enrique to drużyna wielozadaniowa. Ze strony Katalończyków tak samo groźny jest atak pozycyjny, co kontry. Nie wspominając nawet o stałych fragmentach gry.

76

2

67

87

1

99

1

96

1

3

91

2

100

1

87

2

94

1

SŁABE STRONY

40

-

-

DEFENSYWA Mimo dobrych wyników w zeszłym sezonie, defensywa zawsze była piętą achillesową Barçy. Superpuchary pokazały, że obrona nie może sobie pozwolić na żadne rozkojarzenie. ŁAWKA REZERWOWYCH Ławka rezerwowych nigdy nie jest tak imponująca jak pierwszy skład, jednak w przypadku Barcelony różnica jakości jest dość znacząca. Pozostaje liczyć, że Barçę ominą kontuzje.

06/07

07/08

08/09

09/10

MINUT Y NA BOISKU

SEZON 14/15

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

3375 L. Messi 3330 C. Bravo 2573 Neymar

10/11

11/12

12/13

13/14

B R A M K I

ASYST Y

43 L. Messi 22 Neymar 16 L. Suárez

18 L. Messi 14 L. Suárez 8 Xavi

Opracowanie: Magdalena Żywicka, Mariusz Bielski

14/15

Najlepszy strzelec

2

LIONEL MESSI

488 / 416 mecze / gole

5

5

Klubowe Superpuchar Mistrzostwo Świata Europy

Puchar Ligi Mistrzów

11 Superpuchar Hiszpanii

27 Puchar Hiszpanii

23 Mistrzostwo Primera División

Magdalena Żywicka @eoren23

Więcej niż tryplet

P

TRANSFERY zawodnik

poprzedni klub

Arda Turan

się sprawa ze stałymi fragmentami gry, które przerodziły się nagle w jeden ze znaków firmowych „nowej” Barçy. Narodziła się drużyna wielozadaniowa, która potrafi nie tylko kontrolować grę, ale też – gdy trzeba – cierpieć. Mimo drapieżności katalońskich mediów, zamieszania wokół sankcji transferowych i kampanii wyborczej, Blaugrana sięgnęła po największy sukces: tryplet. Teraz może być już tylko... trudniej. Osiągnąć coś, co zostanie znów uznane za sukces będzie niezwykle trudno. Prawda jest taka, że jedyną rzeczą, która mogłaby teraz nasycić wiecznie głodne zastępy culés jest obrona Ligi Mistrzów. Misja niewykonalna, przynajmniej jak dotąd. Barcelonie przyjdzie się zmierzyć z tym wyzwaniem, ale nie tylko z nim. Najważniejszym celem powinno być utrzymanie wiary kibiców w projekt, który buduje w Katalonii Luis Enrique. Nawet jeśli ten sezon nie nasyci fanów tak bardzo, jak uczynił to poprzedni. Mimo fali euforii, która ogarnęła barcelonismo, o tę wiarę, w dłuższej perspektywie, wcale nie jest łatwo. Drużyna staje się coraz starsza, zaciąg z La Masii nie spływa już tak szerokim strumieniem jak kiedyś, wychowankowie odchodzą na wypożyczenia, ale nie wracają... Trzeba mieć jednak nadzieję, że klub, który żyje teraźniejszością nie zapomni o przyszłości i nie zatraci się w pogoni za magicznymi słowami jak „triplete” czy „Champions”. W końcu hasło, które wymyślił Tito Vilanova zawiera prostą receptę: „seny, pit i collons” – rozważnie, odważnie i z jajami.

BILANS: -4 MLN € poz.

wiek

rodzaj / kwota

Atlético

LN / PN

28

34 mln €

Aleix Vidal

Sevilla

PO / PN

25

17 mln €

Munir El Haddadi

Barcelona B

ŚN

19

awans z rezerw

Sandro Ramírez

Barcelona B

ŚN

19

awans z rezerw

ODESZLI: Pedro Rodríguez (PN / LN) – Chelsea (27 mln €°), Adama Traoré (PN) – Aston Villa (10 mln €°°), Gerard Deulofeu (PN) – Everton (6 mln €), Denis Suárez (OP) – Villarreal (3 mln €°°°), Martín Montoya (PO) – Inter (1 mln €°°°°), Alex Song (DP) – WHU, Alen Halilović (OP) – Sporting Gijón (wypożyczenie), Xavi (ŚO) – Al-Sadd, Ibrahim Afellay (LN) – Stoke City (wolny transfer). °plus 3 mln zmiennych °°plus 2 mln zmiennych °°°Barça z prawem pierwokupu: po roku 3, po dwóch 6 mln. Villarreal zapłacił 4 mln Sevilli za przerwanie wypożyczenia Denisa °°°°wypożyczenie za opłatą.

i

W 2014 roku FIFA prześwietliła RFEF i Barcelonę w kwestii sprowadzania do klubu piłkarzy w wieku poniżej osiemnastu lat. Konsekwencją wykrytych nieprawidłowości był nałożony na klub zakaz transferowy, obowiązujący do końca 2015 roku. Z tego powodu Vidal i Turan zadebiutują w nowej drużynie dopiero w styczniu.

Puchar Zdobywców Pucharów: 4

ewne słowa mają dla niektórych ludzi szczególne znaczenie. Dla kibiców Barcelony takim słowem jest tryplet. Od 2009 roku debiutancki sezon Pepa Guardioli, zakończony zdobyciem trzech najważniejszych trofeów, stał się punktem odniesienia dla każdej kolejnej kampanii. Zaledwie sześć lat później punkt ten znów został osiągnięty, znów z nowym trenerem u steru. Barcelona Luisa Enrique przeszła do historii, stając się jedynym klubem, który sięgnął po tryplet dwukrotnie. Punkt odniesienia stał się jeszcze silniejszy, a słowo „triplete”, jeszcze bardziej ugruntowało się w tożsamości culés. W środowisku barcelonismo – podobnie zresztą jak w przypadku Realu Madryt – nie istnieją takie pojęcia jak „budowanie drużyny” czy „projekt długofalowy”. Zwyczajnie nie ma na to czasu. Trofea są koniecznością, tu i teraz. Na szczęście Luis Enrique wykazał się cierpliwością i rozsądkiem, nie zagubił się w pogoni za pucharami – pod jego ręką Barcelona, która od kliku lat coraz bardziej błądziła we mgle, przerodziła się w sprawnie funkcjonującą drużynę. „Barça stała się najlepiej grającym z kontry zespołem na świecie” – mówił Pep Guardiola i trudno odmówić mu racji. Jeszcze rok wcześniej niełatwo byłoby uwierzyć, że te właśnie słowa będą mogły dotyczyć Barcelony. Lucho, ramię w ramię z Juanem Carlosem Unzué, zdołał przekuć słabe strony Barçy w jej mocne punkty. Tak samo jak z kontrami ma

Puchar Miast Targowych: 3

Najdroższy transfer w historii: Neymar za 83,5 mln € (do klubu w sezonie 2013/14)

OKIEM EKSPERTA

Ismael Ledesma Redaktor i koordynator Perarnau Magazine @Ismael_Ledesma Jeżeli Barcelona zakończy obronną ręką ten rok kalendarzowy, otworzą się przed nią ogromne możliwości. Będzie mieć już za sobą starcia z najsilniejszymi rywalami w lidze i wreszcie będzie mogła liczyć na Ardę i Vidala. W tym sezonie rotacje będą ważne jak nigdy, szczególnie mając na uwadze konieczność rozegrania klubowych mistrzostw świata. Dzięki transferom wspomnianych zawodników, od stycznia Barça wreszcie będzie mieć klasowych zmienników, a rotacje nie będą musiały wiązać się ze spadkiem jakości. Martwi fakt, że przy obecnym systemie zarządzania znaczenie La Masii wciąż maleje. Do pierwszej drużyny trafia coraz mniej wychowanków, na dodatek gorzej wyszkolonych. Przede wszystkim jednak brakuje zaufania względem tych chłopców. Najlepiej byłoby, by mogli szlifować swoje umiejętności w klubie, jednak sprzedaż czy wypożyczenie są łatwiejszą opcją. Nie wygląda to dobrze, nadzieje wiązane z poszczególnymi piłkarzami szybko upadają. Tak było z Thiago, teraz z Adamą, w przyszłości może to też spotkać Sampera, który zasługuje na szansę w pierwszej drużynie, ale nie może się jej doczekać. La Masia wciąż produkuje dobrych zawodników, wygląda jednak na to, że proces szkoleniowy cantery Barcelony przeżywa postępujący kryzys.

OLEMAGAZYN.PL

41

fot. www.fcbarcelona.com

BARCELONA

1

PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16

13 25 BRAMKARZE

6

2

3

15 23 OBROŃCY

14

24

-

-

C

18

21 OBROŃCY

5

4

8 20 POMOCNICY

12

10

N A PA S T N I C Y

SZTAB SZKOLENIOWY 19 N A PA S T N I C Y

imię i nazwisko 1

Marc-André ter Stegen

13

Claudio Bravo

25

Jordi Masip w

9

kraj pochodzenia

reprezentacja

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (w €)

kontrakt

Niemcy

brak

BR

30.04.1992

187 / 85

18 mln

2019

Chile

Chile

BR

13.04.1983

184 / 80

15 mln

2018

Hiszpania

brak

BR

03.01.1989

179 / 72

1,5 mln

2017

6

Dani Alves

Brazylia

Brazylia

PO

06.05.1983

172 / 70

10 mln

2017

2

Douglas

Brazylia°

brak

PO

06.08.1990

171 / 67

2 mln

2019

3

Gerard Piqué

Hiszpania

Hiszpania

ŚO

02.02.1987

193 / 85

40 mln

2019

w

15

Marc Bartra

Hiszpania

Hiszpania

ŚO

15.01.1991

183 / 74

12 mln

2017

23

Thomas Vermaelen

Belgia

Belgia

ŚO

14.11.1985

183 / 80

6 mln

2019

14

Javier Mascherano

Argentyna

Argentyna

ŚO / DP

08.06.1984

174 / 73

15 mln

2018

24

Jérémy Mathieu

Francja

Francja

ŚO / LO

29.10.1983

189 / 84

15 mln

2018

18

Jordi Alba

Hiszpania

Hiszpania

LO

21.03.1989

170 / 68

35 mln

2020

21

Adriano

Brazylia

brak

LO

26.10.1984

173 / 73

8 mln

2017

5

Sergio Busquets w

Hiszpania

Hiszpania

DP

16.07.1988

189 / 76

45 mln

2019

4

Ivan Rakitić

Chorwacja

Chorwacja

ŚP

10.03.1988

184 / 78

40 mln

2019

Hiszpania

Hiszpania

ŚP

11.05.1984

171 / 68

35 mln

2018

Hiszpania

brak

ŚP

07.02.1992

178 / 71

8 mln

2019

Brazylia

brak

ŚP / OP

12.02.1993

174 / 71

12 mln

2016

PN

24.06.1987

170 / 72

120 mln

2018

8

Andrés Iniesta w

20

Sergi Roberto

w

12

Rafinha w

10

Lionel Messi w

Argentyna

Argentyna

–

Aleix Vidal

Hiszpania

Hiszpania

PN

21.08.1989

178 / 69

10 mln

2020

–

Arda Turan

Turcja

Turcja

PN / LN

30.01.1987

178 / 76

35 mln

2020

11

Neymar

Brazylia°

Brazylia

LN

05.02.1992

174 / 68

80 mln

2018

17

Munir El Haddadi w

Hiszpania

Hiszpania U-21

ŚN

01.09.1995

175 / 69

10 mln

2017

Hiszpania

Hiszpania U-21

ŚN

09.07.1995

175 / 71

5 mln

2017

Urugwaj°

Urugwaj

ŚN

24.01.1987

182 / 85

80 mln

2019

19 Sandro Ramírez w 9 Luis Suárez

REPREZENTANCI:

18

ŚREDNIA WIEKU:

26,8

ŚREDNI WZROST:

179

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

42

„Chcieliście tryplet? To macie tryplet!” ­­– LIONEL MESSI ¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA MISTRZOSTWO

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

657,5 MLN €

w wychowanek wg definicji UEFA

17

° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

11

Trener: LUIS ENRIQUE Pierwszy asystent: JUAN CARLOS UNZUÉ Trener bramkarzy: JOSÉ RAMÓN DE LA FUENTE Trener przyg. fiz.: RAFAEL POL Delegat: CARLES NAVAL

Kluczowy transfer ALEIX

Największa gwiazda

LIONEL MESSI

VIDAL Nie ulega wątpliwoś ci, że rola Daniego Alvesa jest w Barcelonie kluczowa. Brazylijczyk miewa j e dn a k w a h a nia f o r m y i potrzebuje szczególnej motywacji do gry. Remedium na te problemy ma być Aleix Vidal. Zawodnik urodzony w Valls to kolejny genialny transfer Monchiego, który po sezonie spędzonym w Sevilli wyrasta na przyszłą gwiazdę ligi. W ostatnim czasie andaluzyjski klub stał się jednym z ulubionych „sklepów”, w których Barça poszukuje wzmocnień – nie inaczej było w tym przypadku. 25-latek to zawodnik uniwersalny, który na prawej stronie boiska może grać zarówno w obronie, jak i ataku. W zeszłym sezonie był jednym z kluczowych trybików w maszynie Emery’ego. Wydaje się, że jedynym minusem tego transferu jest fakt, że na debiut Aleixa trzeba będzie poczekać do wiosny.

WARTOŚĆ MA RK E TINGOWA

Podobno Polak gł odny, to Polak z ł y. Wygląda na to, że ta prawidłowość nie dotyczy Argentyńczyków, a przynajmniej nie Leo Messiego. Po sezonie 2013/14 – pełnym marazmu i pozbawionym trofeów – odnalazł on wreszcie lepszą wersję siebie, której Barcelonie niezwykle brakowało. I przede wszystkim odnalazł głód gry. Pod ręką włoskiego dietetyka, Giuliano Posera, Leo zrzucił parę kilo, odzyskał optymalną formę i chyba ostatecznie uporał się z nawracającymi problemami żołądkowymi. Transfer Suáreza i wizja taktyczna Luisa Enrique sprawiły, że dzięki powrotowi na prawe skrzydło Messi znów miał swobodę w grze. Efekt? Miano najskuteczniejszego snajpera w historii La Liga i sezon, w którym Leo walnie przyczynił się do triumfów Barcelony. Teraz Argentyńczyka czeka większe wyzwanie – utrzymać świetną dyspozycję i po „sytym” roku wrócić do gry wciąż z tym samym głodem zwycięstwa.

Trener LUIS ENRIQUE

Młody wilk

RAMÍREZ

19

fot. www.fcbarcelona.com

Wychowanek Spor tingu Gijón, mistrz olimpijski, jeden z trzech Hiszpanów umieszczonych przez Pelégo na liście FIFA 100. Człowiek, który przeszedł z Realu Madryt do Barcelony, przebiegł Saharę podczas Maratonu Piasków, o którym nawet Christo Stoiczkow mówi, że jest „niewiarygodnie twardy”. On sam przyznaje, że w pracy na ławce trenerskiej potrzebuje wsparcia psychologa. Wracając do Barcelony powrócił nie tylko do klubu, ale też żony i trójki dzieci, z którymi mieszka w Gavie. Jego najlepszy wynik w roli maratończyka wynosi mniej niż trzy godziny; najlepszy wynik w roli szkoleniowca to trzy najważniejsze trofea w jeden sezon. I to w pierwszym roku pracy z Barçą. Kto by pomyślał, że słowa Guardioli o tym, iż Lucho może zdobyć z Blaugraną więcej niż on sam nie okażą się jedynie czystą kurtuazją?

SANDRO

Je ś li chodzi o poz y cj ę w hierarchii, Sandro zapewne wejdzie w buty Pedro. Ramírez prezentuje podobne walory co eksbarcelonista, choć oczywiście jest znacznie mniej d o ś w i a d c z o n y. S w o j e szanse powinien dostawać jednak stosunkowo często, bo Lucho lubi dużo rotować w rundzie jesiennej, a Vidal i Turan będą mogli wrócić do gry dopiero w nowym roku. Najbliższe cztery miesiące będą dla niego kluczowe.

H I S Z PA N | 4 5 l a t

W KLUBIE OD: czerwiec 2014 POPRZEDNIE KLUBY: Celta Vigo, Roma, Barcelona B

Pretemporada + puchary i mecze kwalifikacyjne

BILANS MECZOWY: 3-2-3

BILANS BRAMKOWY: 16-16

Los Angeles Galaxy

1:2

22.07

International Champions Cup

Roma

3:0

05.08

Puchar Gampera

Manchester United

3:1

25.07

International Champions Cup

Sevilla

5:4

11.08

Superpuchar Europy

Chelsea

2:2

29.07

International Champions Cup

Athletic

0:4

14.08

Superpuchar Hiszpanii

Fiorentina

1:2

02.08

International Champions Cup

Athletic

1:1

17.08

Superpuchar Hiszpanii

43

MECZE Początek sezonu

DOM

0:1 (23.08)

Málaga

(1:2) 12.09

16.09

Athletic

1:0 (29.08)

Atlético

Roma

WYJAZD

WARTO ODWIEDZIĆ: FCBARCA.COM | BLAUGRANA.PL | MAGAZYN INTERNETOWY„BARÇA FLASH”

OLEMAGAZYN.PL

Betis Przydomki:

fot. www.realbetisbalompie.es

PIERWSZA JEDENASTKA

Posiadacze karnetów:

Rok założenia:

43 131

Beticos, Verdiblancos

1907

REAL BETIS BALOMPIÉ Strona: www.realbetisbalompie.es

24

Sponsor główny: Coca-Cola, Cruzcampo

Adres: Avenida de Heliópolis, 41012 Sewilla

19

RUBÉN CASTRO

Producent strojów: Adidas

Prezydent: Juan Carlos Ollero

MOLINA

Oficjalne fankluby: 304

BENITO VILLAMARÍN

16

7

CEJUDO

JOAQUÍN

23

pojemność: 52 500

otwarcie: 1929

wymiary boiska: 107 × 64

CIEKAWE LICZBY

VAN DER VAART

18 N’DIAYE

11 VARGAS

Dyrektor sportowy: Eduardo Macià

E-mail: info@realbetisbalompie.es

12 4

20

BRUNO

PEZZELLA

PICCINI

50 28 30 30 810

Średnia frekwencja w sezonie 2014/15

Sezony w La Liga Sezony w Liga Adelante Cena najtańszego biletu (w €)

45 mln

Szacowane roczne przychody (w €)

13 ADAN

POPRZEDNIE SEZONY

4-2-2-2

Pkt

40

47

42

LA LIGA 71

1

MOCNE STRONY +

+

-

-

47

56

25

84

1

7

DOŚWIADCZENIE W zespole ważne role mają pełnić zawodnicy po trzydziestce, których decyzje mogą być kluczowe w wywalczeniu trzech punktów podczas wyrównanych pojedynków.

13

13 16 18

GRA W OBRONIE Defensywa to najsłabsza formacja Betisu. Obrońcy wciąż nie potrafią ustrzec się przed kompromitującymi błędami i zbyt łatwo dopuszczają rywali do sytuacji podbramkowych. PODATNOŚĆ NA KONTRY Dopóki są w posiadaniu piłki – jest dobrze. Preludium do katastrofy pojawia się po jej stracie, gdyż cała drużyna często zapomina się w swoich ofensywnych zapędach.

A

4

OFENSYWA Beticos prowadzą zmasowane ataki skrzydłami. Dodając do tego żądło w postaci Rubéna Castro i taran – Jorge Molinę – otrzymujemy przepis na rozbrojenie każdej defensywy.

SŁABE STRONY

44

83

LIGA ADELANTE

20 06/07

07/08

08/09

09/10

MINUT Y NA BOISKU

SEZON 14/15

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

3717 R. Castro 3600 A. Adán 3465 J. Figueras

10/11

11/12 B R A M K I

32 R. Castro 19 J. Molina 6 V. Rennella

Opracowanie: Tomasz Zakaszewski, Magdalena Żywicka

12/13

13/14

S 14/15

ASYST Y 11 R. Castro 5 J. Molina 5 F. Molinero

A

Najlepszy strzelec

Najdroższy transfer

RUBÉN CASTRO

DENILSON

mecze / gole

do klubu w sezonie 1998/99

2

207 / 117 31,5 MLN € @T_Zakaszewski

Wielkie powroty

o elity powróciła ekipa stworzona, by występować w La Liga, co potwierdza dziesiąta pozycja w tabeli wszech czasów tych rozgrywek. Dla Beticos zakończył się okres pokuty za fatalną kampanię 2013/14. Została ona zaprzepaszczona przez decyzję włodarzy – wymianę kilkunastu zawodników ze składu, który kilka miesięcy wcześniej pod wodzą Pepe Mela wywalczył sobie udział w Lidze Europy. Masowy przeszczep organów w zespole zakończył się odrzutem. Na domiar złego macki dyrektora sportowego Vlady Stošicia sięgały na tyle daleko, by to Pepe Mel zapłacił posadą za błędy zarządu i jego własne. Zwolnienie trenera spotkało się z gwałtowną reakcją kibiców, której nie wytrzymała szyba w sali prasowej Benito Villamarín. Pepe odchodził w niesławie, ze łzami w oczach, z poczuciem winy, ale także i niesprawiedliwości. Wszytko to w akompaniamencie okrzyków Beticos: „Pepe Mel” oraz „zarząd do dymisji”. Do końca sezonu Verdiblancos prowadziło jeszcze dwóch szkoleniowców i żaden z nich nie okazał się doktorem Frankensteinem, potwierdzając diagnozę: „pacjent jest martwy”. Degradacja doprowadziła do trzęsienia ziemi na szczycie władz klubu, ale potrzebny był rok od rozstania z Melem, dwukrotna zmiana na stanowisku prezesa, czterokrotna na ławce trenerskiej oraz widmo braku bezpośredniego awansu, by zwrócono się do odrzuconego szkoleniowca. Jak trwoga to do Pepe. Były snajper Verdiblan-

D

TRANSFERY

cos objął ponownie Betis w grudniu 2014 roku, przez pozostałe 24 kolejki Segundy doprowadził ich do mistrzostwa i promocji z zaledwie trzema porażkami na koncie. Ekipa zielono-białych może także liczyć na rzeszę oddanych kibiców. Betis jest najpopularniejszym klubem w Andaluzji – na obecny sezon sprzedał ponad 43 000 karnetów, to piąty wynik pośród ekip z La Liga. Oczy Beticos będą zwrócone w szczególności na: Joaquína, gdyż jego transfer wzbudził największe emocje, Rubéna Castro – naczelnego goleadora drużyny oraz Daniego Ceballosa, nową nadzieję z cantery, z którego Pepe Mel uczynił w drugiej lidze podstawowego kreatora zespołu. Budżet na tę kampanię sięga 45 milionów euro, co plasuje Beticos w połowie stawki Primery. Jednak ich cel na nie jest aż tak wygórowany. Spokojne utrzymanie w La Liga to podstawowe zadanie, które usatysfakcjonuje większość fanów. Mają je zapewnić doświadczeni zawodnicy jak: Vargas, van der Vaart czy wspomniany wyżej El Pisha. Trzeba podkreślić, iż po powrocie Mel ma dużo większy wpływ na ostateczny kształt kadry. Jego decyzje personalne są ostatecznymi. Wrócił Betis, Pepe Mel, żywiołowi kibice, Derbi Sevillano, Joaquín i kilku innych starych znajomych z hiszpańskich boisk. Verdiblancos stracili rok przez kiepskie zarządzanie i być może to doświadczenie przerodzi się w coś pozytywnego. Dużo na to wskazuje, lecz z drugiej strony mówimy o klubie, dla którego spektakularne wzloty i upadki są czymś naturalnym.

BILANS: -7,15 MLN €

OKIEM EKSPERTA

poz.

Alejandro Rodríguez

zawodnik

poprzedni klub

Germán Pezzella

River Plate

ŚO

24

2,25 mln €*

Corinthians

PN

26

1,7 mln €

Fiorentina

PO

23

1,5 mln €

Málaga

OP

25

1 mln €

Petros

Cristiano Piccini

Francisco Portillo Foued Kadir Joaquín

Amro Tarek

Heiko Westermann Juan Vargas

Didier Digard

Rafael van der Vaart

Ricky van Wolfswinkel

wiek

rodzaj / kwota

Marsylia

OP

32

0,6 mln €

Fiorentina

PN

34

0,5 mln €**

LO / ŚO

23

0,3 mln €

ŚO

32

wolny transfer

LO / LN

32

wolny transfer

OGC Nice

DP

29

wolny transfer

HSV

OP

32

wolny transfer

Norwich

ŚN

26

wypożyczenie***

El Gouna HSV Fiorentina

Mistrzostwo Primera División

ODESZLI: Chuli (N) – Almería (0,5 mln €), Cedrick (LN) – Columbus Crew (0,2 mln €), Héctor Rodas (ŚO) – Córdoba, Jorge Casado (LO) – Ponferradina, Nono (ŚP) – Elche, Sergio Rodríguez (OP) – Alcorcón, Salvador Agra (LN) – Nacional (rozwiązanie kontraktu), José Antonio Caro (ŚO) – Elche (wypożyczenie°), Álex Martínez (LO) – Elche, Lolo Reyes (DP) – Almería, Dani Pacheco (LN) – Deportivo Alavés (wypożyczenie). *za 50% praw do zawodnika **plus kolejne 0,5 mln € w zmiennych ***z opcją wykupu za 2,5 mln € °z opcją wykupu

Dziennikarz El Desmarque

Mistrzostwo Segunda División: 7

Tomasz Zakaszewski

Puchar Hiszpanii

1

@aledesmarque

Celem Betisu jest pozostanie w Primera División. Klub poszukuje stabilności, by stworzyć podstawę do progresu w nadchodzących latach. Kibice zawsze oczekują czegoś więcej, zwłaszcza w obliczu rywalizacji z Sevillą, ale utrzymanie bez konieczności drżenia o losy drużyny w ostatnich kolejkach zostanie bardzo dobrze przyjęte przez większość z nich. Pomóc ma w tym Pepe Mel – szkoleniowiec, który w pełni rozumie filozofię Betisu i doskonale komunikuje się z fanami. Sama jego obecność tworzy atmosferę spokoju, daje większą pewność zespołowi, jak i sympatykom klubu. Atutem drużyny jest przede wszystkim Rubén Castro, jeden z najlepszych hiszpańskich napastników w ostatnich latach. Mam natomiast wątpliwości względem van der Vaarta. Może okazać się bardzo pomocny w tworzeniu akcji zespołu, posyłaniu kluczowych podań, ale tempo ligi będzie dla niego wymagające. Betis zawsze musi grać w Primerze. To ich obowiązek, ze względu na olbrzymią społeczność Beticos i zasoby jakimi dysponują. Problemem było i wciąż jest katastrofalne zarządzanie. Nadal nie wiadomo kto będzie prezesem w trakcie obecnego sezonu. We wrześniu ma się odbyć spotkanie akcjonariuszy, wtedy wszystko się wyjaśni.

OLEMAGAZYN.PL

45

1 BRAMKARZE

11

18

2

12

4

15

14

10

6

17 OBROŃCY

52 5 POMOCNICY

20

3

33

23

22

25

C

16

7

21

24 8 N A PA S T N I C Y

19

SZTAB SZKOLENIOWY Trener: PEPE MEL Pier wszy asystent: ROBERTO RÍOS Trener bramkarzy: DAVID RELAÑO Trener przyg. fiz.: DAVID GÓMEZ Delegat: VÍCTOR ANTEQUERA

9

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

reprezentacja

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (w €)

kontrakt

Antonio Adán

Hiszpania

brak

BR

13.05.1987

190 / 88

2 mln

2017

1

Daniel Giménez

Hiszpania

brak

BR

30.07.1983

182 / 77

400 tys.

2016

2

Francisco Molinero

13

Hiszpania

brak

PO

26.07.1985

175 / 71

1,5 mln

2016

12

Cristiano Piccini

Włochy

brak

PO

16.09.1992

183 / 77

700 tys.

2019

4

Bruno González

Hiszpania

brak

ŚO

24.05.1990

184 / 82

2 mln

2017

6

Jordi Figueras

Hiszpania

brak

ŚO

16.05.1987

185 / 78

2 mln

2016

17

Heiko Westermann

20

Germán Pezzella

3

Amro Tarek

Niemcy

brak

ŚO

14.08.1983

190 / 80

2,5 mln

2017

Argentyna

brak

ŚO

27.06.1991

187 / 82

1,5 mln

2020

USA°

brak

LO / ŚO

17.05.1992

189 / 83

400 tys.

2019

Hiszpania

brak

LO

26.10.1994

174 / 68

1,5 mln

2016

Peru°

Peru

LO / LN

05.10.1983

185 / 84

2,5 mln

2017

Alfred N’Diaye

Francja

Senegal

DP

06.03.1990

187 / 94

3,5 mln

2019

Didier Digard

Francja

brak

DP

12.07.1986

183 / 81

3 mln

2018

Xavi Torres

Hiszpania

brak

DP

21.11.1986

184 / 76

2,5 mln

2017

Javier Matilla

Hiszpania

brak

ŚP

01.01.1988

176 / 72

1,2 mln

2017

10

Dani Ceballos w

Hiszpania

Hiszpania U-19

ŚP

07.08.1996

176 / 65

2,5 mln

2016

52

Fabián w

Hiszpania

brak

ŚP

03.04.1996

189 / 70

b/d

2019

33

Francisco Varela w

11

Juan Vargas

18 15 14 –

5

Foued Kadir

Francja

Algieria

OP

05.12.1983

180 / 73

1,2 mln

2016

23

Rafael van der Vaart

Holandia

brak

OP

10.02.1983

176 / 74

3 mln

2017

22

Francisco Portillo

Hiszpania

brak

OP

30.06.1990

169 / 63

1,5 mln

2018

25

Petros

Brazylia°

brak

PN

29.05.1989

182 / 78

2 mln

2019

16

Álvaro Cejudo

Hiszpania

brak

PN

29.01.1984

176 / 76

1,2 mln

2017

7 Joaquín w

Hiszpania

brak

PN

21.07.1981

181 / 75

1 mln

2017

21 Álvaro Vadillo w

Hiszpania

brak

LN

12.09.1994

180 / 69

2 mln

2016

24 Rubén Castro

Hiszpania

brak

ŚN

27.06.1981

168 / 72

2,5 mln

2017

Francja

brak

ŚN

08.10.1988

188 / 78

1,5 mln

2018

Hiszpania

brak

ŚN

22.04.1982

188 / 83

1,5 mln

2016

Holandia

brak

ŚN

27.01.1989

186 / 74

5 mln

wyp.

8 Vincenzo Rennella 19 Jorge Molina 9 Ricky van Wolfswinkel REPREZENTANCI:

4

ŚREDNIA WIEKU:

27,4

ŚREDNI WZROST:

182

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

46

„Powrót do Betisu to decyzja, którą podjęło moje serce”

­­– PEPE MEL

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

SIŁA ZESPOŁU

SZANSA NA UTRZYMANIE

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

50,1 MLN €

w wychowanek wg definicji UEFA

13

PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16

° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

fot. www.realbetisbalompie.es

BETIS

Kluczowy transfer

Największa gwiazda

RUBÉN CASTRO

JOAQUÍN Betis odz yskał duszę. W taki sposób określa się powrót Joaquína do domu po dziewięciu latach nieobecności. Wychowanek opuścił klub za 25 milionów euro i by ł a to najwyższa kwota, jaką Betis kiedykolwiek otrzymał za zawodnika. By ponownie zawitać na Benito Villamarín, El Finta y el Sprint naciskał na władze Fiorentiny. O tym jak bardzo oczekiwał na powrót świadczą nie tylko jego słowa, ale także i gips na prawej ręce. Jak się okazało, piłkarz przez ostatnie kilka dni żył w olbrzymim napięciu i rozładował je uderzając pięścią w stół. Jest najjaśniejszą z gwiazd Verdiblancos. Na prezentacji powitało go niemal 20 tys. Beticos, podczas gdy van der Vaarta zaledwie tysiąc. Kibice nie kryli radości, podobnie zresztą jak sam zawodnik: „Żyję we śnie. Czuję się jak dziecko w sklepie ze słodyczami, chcę się delektować każdą chwilą”.

7

WARTOŚĆ MA RK E TINGOWA

Ikona i żywa legenda klubu. Napastnik ten obdarzony jest błyskawicznym przyspieszeniem, doskonałym instynktem pod bramką przeciwnika oraz niebywałą precyzją strzałów. W przeciągu ostatnich pięciu sezonów z wynikiem 115 goli na koncie stał się najlepszym strzelcem w dziejach Betisu. 32 zdobyte bramki, jakie Kanaryjczyk dołożył do awansu Verdiblancos, pokazują że pomimo 34 lat na karku nadal jest w stanie grać na najwyższym poziomie. Snajper miał jeszcze więcej powodów do świętowania, bowiem w czerwcu urodził mu się syn – Rubén junior. Kto wie, jak potoczyłaby się kariera goleadora, gdyby na swojej drodze nie spotkał Pepe Mela. Rubén świetnie spisywał się w rodzimym Las Palmas, ale po przenosinach na kontynent zatracił swoją skuteczność. Pepe jednak zawsze w niego wierzył. Spotkali się w Rayo i szkoleniowiec zabrał go za sobą do Betisu, gdzie Rubén odnalazł swój drugi dom.

Trener PEPE MEL

Młody wilk CEBALLOS

10

fot. www.realbetisbalompie.es

Życie José Mela Péreza, zwanego Pepe, jest nierozerwalnie splecione z Betisem. To na Benito Villamarín spędził najlepsze lata swojej kariery piłkarskiej. W sezonie 1989/90 z 22 golami na koncie zdobył Pichichi Segundy i pomógł wywalczyć awans Verdiblancos do Primery. Następnie, zasiadając już na ławce trenerskiej, jeszcze dwa razy zapewniał im promocję do najwyższej klasy rozgrywek. Mimo że urodził się w Madrycie, jest Beticos do szpiku kości. Tym bardziej kibice stali za nim murem, nawet gdy ich ukochana drużyna okupowała dno tabeli. A co robi, gdy nie myśli o tym jak powstrzymać Cristiano Ronaldo? Jego odskoczniami od piłki są m.in. archeologia i podróże, co znajduje też odzwierciedlenie w jego twórczości – Pepe ma w swoim dorobku dwie powieści. W młodości chciał zostać profesorem historii.

DANI

Wychowanek klubu, mimo i ż k ibic uj e Ve r dib l a n cos od najmłodszych lat, „miał to nieszczęście”, zaczynać piłkarską karierę w szkó łce Sevilli. W ostatnim sezonie ten utalentowany pomocnik pojawiał się na placu gry regularnie i zwieńczył go mistrzostwem Europy U-19. Od kilku miesięcy zwleka z podpisaniem nowego kontraktu; jego obecna klauzula wykupu wynosi jedynie dwanaście milionów euro.

H I S Z PA N | 5 2 L ATA

W KLUBIE OD: grudzień 2014 POPRZEDNIE KLUBY: WBA, Betis, Rayo, Polideportivo Ejido, Deportivo Alavés, Getafe, Tenerife, Real Murcia, Mérida, Coslada

Pretemporada

BILANS MECZOWY: 3-2-5

Coria CF

4:1

14.07

Coria del Río

San Roque de Lepe

1:3

17.07

Lepe

Athletic

1:1

23.07

Arcos de la Frontera

Vitória Setúbal

0:1

25.07

SV Darmstadt 98

1:3

31.07

BILANS BRAMKOWY: 12-17

Borussia Dortmund

0:2

01.08

Wuppertal

Recreativo Huelva

2:1

07.08

Huelva

Espanyol

1:1

09.08

Barcelona

Cartaya

Granada

2:1

14.08

Kadyks

Darmstadt

Atlético

0:3

15.08

Kadyks

47

MECZE Początek sezonu

DOM

Villarreal

5:0 (28.08)

Real Sociedad

19.09

1:1 (23.08)

Real Madryt

1:0 (12.09)

Valencia

WYJAZD

OLEMAGAZYN.PL

Celta Przydomki:

fot. www.info-stades.fr, www.celtavigo.net

PIERWSZA JEDENASTKA

Posiadacze karnetów:

Rok założenia:

23 800

Celestes, Celtiñas

1923

REAL CLUB CELTA DE VIGO Strona: www.celtavigo.net

9

10 NOLITO

18 WASS

19

2

JONNY

HUGO MALLO

22

FONTÁS

CABRAL

otwarcie: 1928

wymiary boiska: 105 × 68

CIEKAWE LICZBY

AUGUSTO

3

Oficjalne fankluby: 113

ESTADIO BALAÍDOS ojemność: 31 800

HERNÁNDEZ

Producent strojów: Adidas

Prezydent: Carlos Mouriño

ORELLANA

24

Sponsor główny: Citroën

Adres: Conde de Gondomar, 36203 Vigo

10

ASPAS

8

Dyrektor sportowy: Miguel Torrecilla

E-mail: web@celtavigo.net

Sezony w La Liga

50 32 20 19 031

Średnia frekwencja w sezonie 2014/15

Sezony w Liga Adelante Cena najtańszego biletu (w €)

37 mln

Szacowane roczne przychody (w €)

1 SERGIO ÁLVAREZ

POPRZEDNIE SEZONY

4-3-3

Pkt

39

52

48

LA LIGA 52

66

2

MOCNE STRONY +

+

ATAK Nolito, Aspas, Orellana i Guidetti to zawodnicy gwarantujący sporą liczbę goli i asyst.

-

-

MŁODZIEŻ Celta stoi wychowankami – w razie problemów kadrowych posiada godne rezerwy w jednej z najprężniejszych szkółek w Hiszpanii.

49

51

A

9

8

12

16 18 S

ZŁE SERIE W ostatnich dwóch sezonach Celta notowała serie odpowiednio siedmiu i dziesięciu meczów z rzędu bez zwycięstwa. PRESJA Młody zespół pierwszy raz zmierzy się z oczekiwaniami awansu do europejskich pucharów.

37

6

SŁABE STRONY

48

85

LIGA ADELANTE

06/07

07/08

17

08/09

17

09/10

10/11

MINUT Y NA BOISKU

SEZON 14/15

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

3350 S. Álvarez 3088 M. Krohn-Delhi 3080 G. Cabral

Opracowanie: Tomasz Pietrzyk

11/12 B R A M K I

13 Nolito 11 J. Larrivey 7 S. Mina

12/13

13/14

14/15

ASYST Y 13 Nolito 6 F. Orellana 5 M. Krohn-Delhi

Najlepszy strzelec

Najdroższy transfer

HERMIDITA

CATANHA

mecze / gole

do klubu w sezonie 2000/01

3

170 / 107 14 MLN €

Mistrzostwo Segunda División

Cichaczem po puchary

Tomasz Pietrzyk @tomek2648

oprzednim sezonie Celta utrwaliła nas w przekonaniu, że jest zespołem górnej części tabeli. W obecnych rozgrywkach minimalny postęp, jedno oczko wyżej, wypromuje Celestes do europejskich pucharów. I takie jest założenie klubu z Vigo. Na próżno jednak szukać zapowiedzi wśród zarządców klubu. Prezydent Carlos Mouriño i dyrektor sportowy Miguel Torrecilla o Europie nie wypowiadają się (nie zapeszają?), natomiast szkoleniowiec Toto Berizzo ściąga z drużyny presję. „Myślę, że powinniśmy walczyć o utrzymanie. Dopiero później, wygrywając mecze możemy pokusić się o coś więcej” – asekuruje się Argentyńczyk. Odważniejsze sugestie padają z ust kapitana Celtiñas, Augusto Fernándeza: „Uważam, że w tym sezonie stać nas na awans do Ligi Europy, tego życzylibyśmy sobie wszyscy. Z każdym rokiem jesteśmy coraz lepsi, czekamy na nowy stadion, tu wszystko wygląda ambitnie”. Wystąpienie „Guto” najlepiej oddaje miejsce Celty w stawce. Długotrwała praca u podstaw uczyniła z klubu wzór zarządzania, na każdym szczeblu. Pod administracją Mouriño Celestes spłacili długi w zaskakującym tempie. Wszystkie zobowiązania uiszczono w ciągu wakacji, z piętnastomilionową nadwyżką i na cztery lata przed prognozowanym terminem spłaty! W czasach posuchy podjęto rozsądną decyzję promowania drużyny w oparciu o wychowanków. Dzisiaj pił-

W

TRANSFERY

karska szkółka Celty plasuje się w czubie hiszpańskich canter. Wciąż w perspektywie jest instalacja nowej bazy treningowej dla wszystkich kategorii Celtiñas, a Estadio Balaídos poddano renowacji. Latem Celta nie zubożała kadrowo. Finezyjnego Krohn-Delhiego zastąpi rodak, piłkarska kopia Duńczyka – Daniel Wass. Ciekawszej rekompensaty dokonano w ataku. Po Minie, Larriveyu i Charlesie wraca utęskniony Aspas, w towarzystwie Guidettiego i Dražicia. Nowa czwórka wpisuje się w ramy ofensywnego futbolu Toto Berizzo i odciąży Nolito z obowiązków strzeleckich i asystowania. Kluczowa kwestia personalna rozgrywała się właśnie o Nolito. Na Hiszpana parol zagięła Barcelona, ale brakowało konkretów ze strony Dumy Katalonii. „Nie mam zamiaru czekać do 31 sierpnia, muszę być skoncentrowany” – uciął spekulacje sam zainteresowany. Rokroczne awanse w tabeli wpychają Celtę na autostradę do Ligi Europy. Trzeba jednak pamiętać, że dla młodych Celestes to nieprzetarty szlak. Wszystkie pozostałe atuty przemawiają ponad brak doświadczenia drużyny. W Vigo dysponują wyrównanym, perspektywicznym składem, infrastrukturą, a nad wszystkim czuwa nielubiący gwałtownych ruchów Mouriño. Cierpliwość szefa to także wygoda dla trenera. Na korzyść podopiecznych Toto grają bezpośredni konkurenci – każdy z nich część sił przegrupuje z Hiszpanii do Europy. Wychodzi na to, że Celta skruszy mur, wkraczając do pucharowego towarzystwa. I nie będzie to pobyt chwilowy – kto stoi, ten się cofa.

BILANS: +5 MLN €

zawodnik

poprzedni klub

poz.wiek rodzaj / kwota

Iago Aspas

Sevilla

ŚN

28

5,3 mln €

Daniel Wass

Évian

PN

26

3 mln €

Dejan Dražić

OFK Belgrad

LN

20

1,2 mln €

John Guidetti

Manchester City

ŚN

23

wolny transfer

Yelko Pino

Celta B

OP

19

awans z rezerw

Josep Señé

Celta B

OP

24

awans z rezerw

ODESZLI: Santi Mina (PN) – Valencia (10 mln €), Yoel Rodríguez (BR) – Valencia (2 mln €), Joaquín Larrivey (ŚN) – Baniyas (2 mln €), Charles (ŚN) – Málaga (0,5 mln €), Samuel Llorca (ŚO) – Real Valladolid (wolny transfer), Michael Krohn-Dehli (OP) – Sevilla (wolny transfer), Álex López (ŚP) – Sheffield Wednesday (wypożyczenie), Borja Oubiña (DP) – (koniec kariery).

OKIEM EKSPERTA

Alejandro Reza NOTICIASCELTA.COM

@alejandro_reza

Celta skupiła się na mercado wiedząc, że kręgosłup drużyny – z wyjątkiem Krohn-Delhiego – pozostał. Przyszedł Daniel Wass, wcześniej skrzydłowy, ale w Vigo widzą w nim mediapunta. Guidetti i Aspas to „synonimy” gola. Zwiększą skuteczność w porównaniu do Charlesa i Larriveya. Ostatni transfer, Dejana Dražicia, to taka sama lokata na przyszłość, jak sprowadzenie Bongondy zimą i Radoji ubiegłego lata. Nolitopendiencia? W każdym zespole słaba gra gwiazdy odbija się na wynikach, mniej lub bardziej. Pamiętajmy, że podczas kryzysów zawodzili także Orellana, Larrivey czy Krohn-Delhi. Dlatego bardzo wierzymy w Iago Aspasa. Wraca do miejsca, skąd wyruszył w świat i nie dopuszczamy do siebie myśli, by ten rok nie był dla niego udany. Europejskie puchary nie są głównym celem. Najważniejsze jest utrzymanie, ale dobre wyniki oczywiście podniosą poprzeczkę. Celta nie chce zejść poniżej dziesiątej pozycji w lidze, ewentualny awans do Europy zostanie potraktowany jak bonus do dobrze wykonanej roboty. W składzie jest sporo młodych piłkarzy, ale żeby ich nie usprawiedliwiać – są wystarczająco ograni w Primera División. Toto Berizzo może być spokojny o posadę, nawet jeśli Celestes nie zakotwiczą w pierwszej siódemce. Byleby tylko mieścił się w pierwszej dziesiątce.

OLEMAGAZYN.PL

49

fot. www.celtavigo.net

CELTA

1

PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16

13 BRAMKARZE

2

3

20

23

8

5

22 OBROŃCY

19

21

6

28

14

7

16

10

C

17

24

18

POMOCNICY

N A PA S T N I C Y

SZTAB SZKOLENIOWY Trener: EDUARDO BERIZZO Pierwszy asystent: ROBERTO BONANO

31

imię i nazwisko

Trener bramkarzy: CARLOS KISLUK Trener przyg. fiz.: PABLO FERNÁNDEZ Delegat: VLADO GUDELJ

kraj pochodzenia

reprezentacja

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (w €)

kontrakt

1

Sergio Álvarez w

Hiszpania

brak

BR

03.08.1986

179 / 75

4 mln

2018

13

Rubén Blanco w

Hiszpania

Hiszpania U-21

BR

25.07.1995

188 / 70

500 tys.

2020

2

Hugo Mallo w

Hiszpania

brak

PO

22.06.1991

173 / 69

4 mln

2019

3

Andreu Fontàs

Hiszpania

brak

ŚO

14.11.1989

186 / 89

4 mln

2019

20

Sergi Gómez

Hiszpania

Hiszpania U-21

ŚO

28.07.1992

185 / 77

2 mln

2017

22

Gustavo Cabral

Argentyna°

brak

ŚO

14.10.1985

182 / 82

3 mln

2016

19

Jonny w

Hiszpania

Hiszpania U-21

LO

03.03.1994

175 / 75

4 mln

2019

21

Carles Planas

Hiszpania

brak

LO

04.03.1991

173 / 76

2 mln

2017

Serbia

Serbia U-21

DP

06.02.1993

186 / 78

3,5 mln

2019

Hiszpania

Hiszpania U-19

DP

16.08.1995

177 / 71

400 tys.

2019

Gabon

Gabon

ŚP

22.06.1992

174 / 77

1 mln

2017

6

Nemanja Radoja

28

Borja Fernández w

17

Lévy Madinda

24

Augusto Fernández

Argentyna

Argentyna

ŚP

10.04.1986

177 / 71

6 mln

2019

23

Josep Señé

Hiszpania

brak

OP

10.12.1991

183 / 67

b/d

2016

8

Pablo Hernández

Argentyna

Chile

OP

24.10.1986

183 / 81

2 mln

2018

5

Yelko Pino w

Hiszpania

brak

OP

30.10.1996

172 / 67

b/d

2018

18

Daniel Wass

Dania

Dania

PN

31.05.1989

181 / 74

5 mln

2019

14

Fabián Orellana

Chile°

Chile

PN

27.01.1986

171 / 69

3 mln

2019

7

Théo Bongonda

Belgia

Belgia U-21

LN

20.11.1995

177 / 64

1,5 mln

2019

16

Dejan Dražić

Serbia

Serbia U-20

LN

26.09.1995

176 / 65

900 tys.

2020

10

Nolito

Hiszpania

Hiszpania

LN

15.10.1986

175 / 73

10 mln

2019

11

John Guidetti

Szwecja

Szwecja

ŚN

15.04.1992

185 / 79

3,5 mln

2020

9

Iago Aspas w

Hiszpania

brak

ŚN

01.08.1987

176 / 67

4 mln

2020

Hiszpania

brak

ŚN

17.01.1993

187 / 79

b/d

2016

31 Borja Iglesias w REPREZENTANCI:

4

ŚREDNIA WIEKU:

24,3

ŚREDNI WZROST:

179

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

50

„Dojrzałem, nauczyłem się, zobaczyłem kilka nowych rzeczy. To najlepszy moment, żeby wrócić do najlepszego klubu na świecie”­­

– IAGO ASPAS

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

SIŁA ZESPOŁU

SZANSA NA PUCHARY

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

64,3 MLN €

w wychowanek wg definicji UEFA

9

° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

11

Kluczowy transfer

Największa gwiazda

NOLITO

IAGO

ASPAS

WARTOŚĆ MA RK E TINGOWA

Po dwóch latach epizodów w Liverpoolu i Sevilli, Aspas wraca do przeznaczonego mu miejsca. Jest wychowankiem Celty i poza Vigo nigdzie nie potrafił się zaadaptować. We wszystkich rozgrywkach dał jej już 50 trafień, ale wciąż plasuje się poza dziesiątką najlepszych snajperów w historii Celestes. Od podium dzielą go 33 gole. Przez pięć lat nowego kontraktu powinien dogonić pierwszą trójkę. Grę w swoim klubie Aspas traktuje zaszczytnie. Na kolejny podbój Europy raczej wyruszy z Celtą niż bez niej. Kibice tego pragną, a Iago podsyca ich marzenia: „Wracam do najlepszego klubu na świecie” – obwieścił. W kontekście powrotu nowej-starej dziewiątki, pochwały spływają na dyrekcję Błękitnych. Liverpool na konto Celty przelał ponad dziesięć milionów euro za Hiszpana, dzisiaj Iago Aspas czyni wielki comeback na Balaídos za połowę tej kwoty.

9

Młody wilk

Najlepszy strzelec i asystent Celty, jeden z najgorętszych towarów okienka transferowego w La Liga, reprezentant Hiszpanii. Stempluje wszystkie akcje zespołu. W poprzednim sezonie maczał palce w 26 bramkach drużyny, to ok. 55% całego dorobku Celestes. Nolitopendiencia w Vigo zajrzała w oczy kibicom minionej zimy. Dziesięć spotkań z niewielkim udziałem i tylko jedną asystą Nolito poskutkowało serią dziesięciu meczów bez zwycięstwa. Gdy tylko Andaluzyjczyk nabrał wigoru, Celestes z kopyta ruszyli w górę tabeli. Rok temu przyszłość Nolito wydawała się zabezpieczona. Parafował umowę do 2019 roku, niemniej po kolejnym owocnym sezonie klauzula osiemnastu milionów euro żadnego potentata nie obciąża ryzykiem. Długo targowała się Barcelona, ale prezydent Carlos Mouriño zaparł się. Znakiem tego Nolito jeszcze trochę nacieszy wzrok publiczności z Miasta Oliwnego.

Trener EDUARDO „TOTO” BERIZZO

BONGONDA

7

W KLUBIE OD: lipiec 2014 POPRZEDNIE KLUBY: O’Higgins, Estudiantes La Plata, Chile (asystent)

Pretemporada

BILANS MECZOWY: 4-1-2

Greuther Fürth

5:1

17.07

Fürth

1.FC Nürnberg

2:2

19.07

Norymberga

Galatasaray

1:2

22.07

Villach

FC Ignolstadt 04

0:1

25.07

Ingolstadt

fot. www.celtavigo.net

W debiutanckim sezonie w La Liga Argentyńczyk uciekł spod medialnego topora, bo murem wstawiło się za nim kierownictwo Celty. Toto ma jednak świadomość, że mógł wycisnąć z zespołu więcej, a na pewno musi to już zrobić w bieżących rozgrywkach. Wprawdzie pobił wyczyn Luisa Enrique i jego dziewiąte miejsce w tabeli, ale Celestes skończyli na ósmej pozycji, pierwsi poza europejskimi pucharami. Berizzo do minimum okroił swój urlop w ojczyźnie i ruszył ostro do roboty. Planował z dyrekcją transfery, zachęcał talenty zza oceanu, opracowywał nowe schematy. Idealnie wpisuje się w filozofię klubu, głoszącą śmiałe wprowadzanie wychowanków. Z chłopców bez obycia na salonach ma za zadanie uformować batalion szturmujący ligowy top. Największą pracę Eduardo Berizzo wykona zatem w głowach swoich podopiecznych.

THÉO

Pupil Toto Berizzo. Argentyńczyk do tego stopnia wierzy w młodego Belga, że ewentualne odejście Nolito chciał zrekompensować właśnie Bongondą na lew ym sk r z ydle. Do Celt y spr o wadzono go zimą z myślą o obecnym sezonie. Dotychczas miał się zaadoptować w hiszpańskiej rzeczywistości i podszkolić piłkarsko. Jak sam mówi, ma już to za sobą i czeka na szansę eksplozji swojego talentu.

A R G E N T Y Ń C Z Y K | 4 6 L AT

BILANS BRAMKOWY: 18-8

Paços Ferreira

4:2

01.08

Vila do Conde

Rio Ave

2:0

01.08

Vila do Conde

Genoa

4:0

14.08

Vigo

51

MECZE Początek sezonu

1:2 (23.08)

Rayo

Las Palmas

20.09

Levante

3:0 (29.08)

3:3 (13.09)

Sevilla

DOM WYJAZD

OLEMAGAZYN.PL

Deportivo Przydomki:

fot. www.estadiodeespana.com, AFP/ Biel Alino

PIERWSZA JEDENASTKA

Posiadacze karnetów:

Rok założenia:

24 000

Deportivistas , Los Turcos

1906

REAL CLUB DEPORTIVO DE LA CORUÑA Strona: www.canaldeportivo.com

Adres: Plaza de Ponteverda 19, 1º, 15003 A Coruña

LUCAS

21

17

19

LUIS ALBERTO

Dyrektor sportowy: wakat

E-mail: deportivo@canaldeportivo.com

7

Prezydent: Constantino Fernández Pico

5

22

MOSQUERA

BORGES

15

NAVARRO

LAURE

12

ARRIBAS

SIDNEI

pojemność: 33 091

otwarcie: 1944

wymiary boiska: 105 × 68

CIEKAWE LICZBY

3 14

Oficjalne fankluby: 177

ESTADIO MUNICIPAL DE RIAZOR

FEDE

FAJR

Sponsor główny: Estrella Galicia

Producent strojów: Lotto

Sezony w La Liga

44 39 25 21 254

Średnia frekwencja w sezonie 2014/15

Sezony w Liga Adelante Cena najtańszego biletu (w €)

35 mln

Szacowane roczne przychody (w €)

13 FABRI

POPRZEDNIE SEZONY

4-2-3-1

Pkt

47

52

58

LA LIGA 47

43

91

1

MOCNE STRONY +

+

DOŚWIADCZENIE Kadrę wzmocniło pięciu nowych piłkarzy powyżej 26. roku życia, każdy z przyzwoitym stażem w La Liga.

-

-

9

STABILIZACJA KADRY Kluczowi zawodnicy poprzedniego sezonu pozostali w klubie, drużyna nie rozpadła się.

69

06/07

2

10

18 S 07/08

08/09

09/10

10/11

MINUT Y NA BOISKU

SEZON 14/15

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

35

16

13

PRZYGOTOWANIA Rozegrano aż dziesięć spotkań w pretemporadzie, ale głównie ze słabymi rywalami – jedynie dwóch przeciwników reprezentowało ekstraklasę swojego państwa. GRA W OBRONIE Nawet w przyzwoitych występach obrońcy Deportivo popełniają duże błędy.

35

7

SŁABE STRONY

52

A

LIGA ADELANTE

2987 Luisinho 2879 Sidnei 2790 Fabri

Opracowanie: Tomasz Pietrzyk

19 11/12

S

12/13

13/14

B R A M K I 6 4 4

Lucas O. Riera Toché

ASYST Y 3 3 2

Lucas Cavaleiro Sidnei

14/15

Najlepszy strzelec

Najdroższy transfer

DIEGO TRISTÁN

SERGIO GONZÁLEZ

mecze / gole

do klubu w sezonie 2001/02

245 / 110

17 MLN €

@tomek2648

Puchar Hiszpanii

S

Mistrzostwo Primera División

długów z czasów eldorado prezydenta Lendoiro, ale Fernández bierze pod włos wierzycieli. Kredytodawcy zaufali zarządowi Dépor i kolejny raz rozłożyli zobowiązania w wygodnych dla klubu ratach. Finansowy oddech pozwolił na powrót Lucasa Péreza za półtora miliona euro. Lucas to podpora nowego deportivismo – urodził się w La Coruñii i oprócz niebagatelnego wkładu w utrzymanie, cieszy się charyzmą w otoczeniu. Sukcesem zakończyło się również zachowanie kręgosłupa zespołu – zostali Sidnei, Juanfran i Oriol Riera, wspomagani doświadczonymi nabytkami dobrej klasy. Obyło się natomiast bez przymusowego oddawania kluczowych ogniw. „Nikt w klubie nie poinformował mnie o konieczności spieniężenia któregokolwiek piłkarza” – te słowa Víctora potwierdzają nienaganną operatywność Tino Fernándeza. Dla nas najistotniejsze jest odejście Cezarego Wilka. Polak przegrał rywalizację o miejsce w najmocniej obsadzonej formacji Dépor i zasilił Real Saragossa. Kadrowa stabilizacja pozwoli Víctorowi Sánchezowi na wykluczenie niedoskonałości z poprzedniego sezonu. Ulepszeniu poddana zostanie gra w obronie, kontrola piłki i płynność akcji. Sportowo Deportivo niczego nie straciło, a wręcz zyskało – dzięki temu ławka rezerwowych wydaje się konkurencyjna. Zmartwienia pojawiają się dopiero, kiedy rzucimy okiem na sparingpartnerów z pretemporady. Deportivo wciąż będzie drżeć o utrzymanie w La Liga. Tym razem o szybsze i pewniejsze – pojedynek do ostatnich minut finiszu już nie wchodzi w grę.

BILANS: -1,5 MLN €

OKIEM EKSPERTA

rodzaj / kwota

Xurxo Fernández

29

wolny transfer

LA VOZ DE GALICIA

26

wolny transfer

LO

33

wolny transfer

ŚP

27

wolny transfer

AIK Sztokholm

ŚP

27

wolny transfer

Elche

OP

27

wolny transfer

Newcastle

LN

32

wolny transfer

Villarreal

LN

34

wolny transfer

Wigan Athletic

ŚN

29

wolny transfer

Watford

PO

27

wypożyczenie

Benfica

ŚO

26

wypożyczenie

Liverpool

OP

23

wypożyczenie

Valencia

PN

22

wypożyczenie

Benfica

ŚN

22

wypożyczenie

Racing Santander

LO

21

powrót z wyp.

poprzedni klub

poz.

wiek

Deportivo Alavés

BR

Sevilla

ŚO

Sevilla Elche

PAOK Saloniki

1

Wskrzesić deportivismo

zesnasta pozycja z minionego sezonu zatrzymała cykl upokorzeń Deportivo. Fartowne utrzymanie oddzielono grubą kreską – od inauguracji bieżących rozgrywek klub pisze nową historię. Szereg zmian oznacza koniec myślenia z roku na rok. Stajnia Deportivo, rokrocznie nadużywana przez piłkarskich agentów, zniknie z pola widzenia. Dużo dobrego przyniesie złagodzenie napiętych relacji z kibicami w związku ze sprawą „Jimmy’ego” – zamordowanego w zeszłym listopadzie szalikowca ugrupowania „Riazor Blues”. Władze Dépor wydały wojnę ultrasom, przez co momentami pustkami świeciły i Riazor, i kasy biletowe, a mowa przecież o jednym z najgłośniejszych stadionów w Hiszpanii. Nową filozofię prezydenta Tino Fernándeza streszcza deportivismo – więcej miejsca dla ludzi przywiązanych do miasta i klubu. W kwietniu stery drużyny objął Víctor Sánchez del Amo. 39-letni trener dopiero startuje w zawodzie, ale osiągi z SuperDépor jako piłkarza zbudowały mu autorytet w szatni. „Nie było takiej oferty, której życzyłbym sobie bardziej niż ta z Deportivo” – przemówił Víctor na powitalnej konferencji. Pod gilotyną finansowych tarapatów, deportivistas zgubili swoją tożsamość. Sánchez z Fernándezem mają ją odszukać. Nie byłoby żadnych zmian, gdyby nie rozsądne zarządzanie budżetem przez Tino. Deportivo wciąż pokutuje za ponad 100 mln euro

TRANSFERY

Superpuchar Hiszpanii

2

OP

27

1,5 mln €

ODESZLI: Diego Seoane (PO) – Ponferradina, Paulo Teles (ŚP), Dani Iglesias

(ŚN) – Deportivo Alavés (rozwiązanie kontraktu), Cezary Wilk (ŚP) – Real Saragossa, Isaac Cuenca (PN) – Bursaspor, Toché (ŚN) – Real Oviedo, Hélder Postiga (ŚN) – Atlético de Kolkata (wolny transfer), Pablo Insua (ŚO) – Deportivo Leganés, Luis Fernández (ŚN) – SD Huesca (wypożyczenie), Roberto Canella (LO) – Sporting Gijón, José Rodríguez (ŚP) – Real Madryt Castilla, Luis Fariña (OP) – Benfica Lizbona, Lucas Pérez (OP) – PAOK Saloniki, Ivan Cavaleiro (PN) – Benfica, Diogo Salomão (LN) – Sporting Lizbona, Hélder Costa (LN) – Benfica (powrót z wyp.).

Mistrzostwo Segunda División: 5

Tomasz Pietrzyk

zawodnik Lucas Pérez Manu Alejandro Arribas Fernando Navarro Pedro Mosquera Celso Borges Fayçal Fajr Jonás Gutiérrez Cani Oriol Riera Juanfran Sidnei Luis Alberto Fede Cartabia Jonathan Rodríguez Saúl García

3

@xurxoff

Trener Víctor Sánchez jest młody i nieopierzony, ale gwarantuje pracę i unowocześnienie metod zapewniających adaptację klubu do modelu nowoczesnego futbolu. W teorii oznacza to, że częściej powinien odwiedzać młodzieżowe zespoły Deportivo. Mimo wszystko za wcześniej jest jeszcze na prognozowanie efektów jego pracy. Na finiszu ostatniej kampanii nie wszyscy piłkarze (w większości młodzi) angażowali się w grę zespołu, więc tego lata postawiono na doświadczonych ludzi, którym dano długie kontrakty. To myśl przyszłościowa. W szatni ma powstać więź, a wtedy trenera czeka komfort pracy – nie będzie musiał tworzyć drużyny od zera co sezon. Prócz napadu, zespół wzmocniono na każdej pozycji. Wydaje mi się, że kluczowymi zawodnikami, liderami tej kampanii zostaną Fabricio, Mosquera, Sidnei i Lucas, i to nawet w sytuacji, kiedy przyszłość tego pierwszego nie jest rozstrzygnięta. Klub ma nie tylko mocniejszą kadrę, ale i atmosfera w nim panująca też jest lepsza. Drużyna została zrównoważona, a całe środowisko wokół wyciszyło się. Przy takim splocie okoliczności obowiązkiem jest uzyskanie lepszego rezultatu w tej kampanii, a co za tym idzie – spokojne utrzymanie.

OLEMAGAZYN.PL

53

fot. www.canaldeportivo.com

DEPORTIVO

PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16 C

1

13 25 BRAMKARZE

18

16

4

11

15

2

5

22

8

14 12 OBROŃCY

10 POMOCNICY

7

23

3

19

21

SZTAB SZKOLENIOWY 6 9 N A PA S T N I C Y

imię i nazwisko

20

kraj pochodzenia

reprezentacja

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (w €)

kontrakt

1

Germán Lux

Argentyna

brak

BR

06.07.1982

185 / 78

800 tys.

2016

13

Fabricio w

Hiszpania

brak

BR

31.12.1987

184 / 67

2 mln

2016

25

Manu

Hiszpania

brak

BR

09.05.1986

184 / 76

400 tys.

2016

11

Juanfran

Hiszpania

brak

PO

11.09.1988

179 / 72

3 mln

wyp.

15

Laure

Hiszpania

brak

PO

22.03.1985

171 / 68

2 mln

2016

Manuel Pablo

Hiszpania

brak

PO

25.01.1976

171 / 80

100 tys.

2016

14

Alejandro Arribas

Hiszpania

brak

ŚO

01.05.1989

182 / 75

2,5 mln

2018

12

Sidnei

Brazylia

brak

ŚO

30.08.1989

186 / 86

3 mln

wyp.

23

Alberto Lopo

Hiszpania

brak

ŚO

05.05.1980

186 / 71

400 tys.

2016

Fernando Navarro

Hiszpania

brak

LO

25.06.1982

176 / 69

1,5 mln

2017

18

Saúl García

Hiszpania

brak

LO

09.11.1994

183 / 71

500 tys.

2019

16

Luisinho

Portugalia

brak

LO

05.05.1985

171 / 62

2,5 mln

2018

4

Álex Bergantiños w

Hiszpania

brak

DP

07.06.1985

177 / 73

3 mln

2016

5

Pedro Mosquera

Hiszpania

brak

ŚP

21.04.1988

184 / 76

2,5 mln

2019

Celso Borges

Kostaryka°

Kostaryka

ŚP

27.05.1988

184 / 82

2,5 mln

2017

Bośnia i Hercegowina

Bośnia i Hercegowina

ŚP

08.03.1985

188 / 83

2,5 mln

2016

Hiszpania

brak

ŚP

08.01.1990

181 / 71

2,5 mln

2018

Hiszpania

brak

OP

10.09.1988

181 / 78

3 mln

2019

Francja

brak

OP

01.08.1988

180 / 72

2,5 mln

2018

2

3

22 8 10 7

Haris Medunjanin Juan Domínguez

w

Lucas Pérez

19

Fayçal Fajr

21

Luis Alberto

Hiszpania

brak

OP

28.09.1992

182 / 70

2,5 mln

wyp.

17

Fede Cartabia

Argentyna

brak

PN

20.01.1993

170 / 65

4 mln

wyp.

24

Jonás Gutiérrez

Argentyna°

brak

LN

05.07.1983

184 / 89

1,5 mln

2016

Cani

Hiszpania

brak

LN

03.08.1981

178 / 75

1,5 mln

2016

Hiszpania

brak

ŚN

03.07.1986

184 / 78

2,5 mln

b/d

Urugwaj°

Urugwaj

ŚN

06.07.1993

181 / 78

3 mln

wyp.

6

9 Oriol Riera 20 Jonathan Rodríguez REPREZENTANCI:

3

ŚREDNIA WIEKU:

28,5

ŚREDNI WZROST:

180

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

47,2 MLN €

54

„Nie jesteśmy masochistami, chcemy o wiele spokojniejszego sezonu niż w zeszłym roku” –ALBERTO LOPO ¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA UTRZYMANIE JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

w wychowanek wg definicji UEFA

24

° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

17

Trener: VÍCTOR SÁNCHEZ DEL AMO Pierwszy asystent: DAVID DÓNIGA Trener bramkarzy: MANU SOLTERO Trener przyg. fiz.: IGNACIO ORIA Delegat: JUAN ÁNGEL BARROS BOTANA

Kluczowy transfer

Największa gwiazda

FABRICIO

LUCAS

PÉREZ

WARTOŚĆ MA RK E TINGOWA

W dobie wielkiego kryzysu Deportivo po raz pier wszy od sześciu lat wydaje więcej niż milion euro podczas mercado. I całą sumę lokuje w Lucasie! Po zeszłorocznym wypożyczeniu z PAOK potrzebowali go absolutnie wszyscy – drużyna, trener, kierownictwo, kibice, a i sam zawodnik znalazł swój kawałek nieba w rodzinnej La Coruñii. Z przymusu wrócił jednak do Grecji. W tym czasie Dépor cent do centa zbierało na transfer. Miało się skończyć na dwóch milionach z górką, ale Lucas zbił cenę. W Helladzie stroił fochy, opuszczał treningi, w końcu skłócił się z trenerem. Z niewolnika nie ma pracownika – z takim mottem Lucasomania na Riazor przedłuża się o kolejne cztery sezony za jedyne półtorej bańki. Jak za ulubieńca trybun, najlepszego strzelca i asystenta poprzedniej kampanii, bohatera z Camp Nou w ostatniej kolejce, to zaledwie drobniaki.

Skazany na bycie dublerem Germána Luxa wstał z ławki w ósmej kolejce minionego sezonu. W dziewiątej już był piłkarzem tygodnia. Później miejsca między słupkami nie oddał, ocierając się nawet o reprezentację.

7

Gdyby podliczyć ile „setek” zastopował każdy z bramkarzy w minionej kampanii, pewnie wyszłoby na niego. Jedenastokrotnie kończył na zero z tyłu, to dużo w kontekście utrzymania. Wkład Fabriego docenili kibice, koronując go na najlepszego piłkarza Dépor 2014/15, z przepaścią 50 p.p. nad drugim w sondażu Lucasem. Za rok wygasa jego umowa z Deportivo, łasych na usługi Fabricio nie brakuje choćby na Wyspach. Kibice protestują: „Fabri, zostań! ” – wykrzykiwali podczas prezentacji nowych trykotów klubowych. Losy przyszłości gwiazdy rozstrzygną się w nowym sezonie, który Fabri ponownie zainaugurował poza składem. Niefortunnie, pretemporadę przypłacił kontuzją.

Trener VÍCTOR SÁNCHEZ DEL AMO

Młody wilk

CARTABIA

17

W KLUBIE OD: kwiecień 2013 POPRZEDNIE KLUBY: Olympiacos Pireus (asystent), Sevilla (asystent), Getafe (asystent).

Pretemporada

BILANS MECZOWY: 6-3-2

BILANS BRAMKOWY: 18-6

Club Silva SD

3:0

10.07

Cerceda

Huddersfield Town

0:0

29.07

Huddersfield

Racing Ferrol

3:1

15.07

A Malata

Swansea

0:0

01.08

Swansea

RC Villalbés

3:0

17.07

A Magdalena

Real Oviedo

1:2

05.08

León

Ponferradina

1:0

22.07

El Toralín

Sporting Braga

1:0

08.08

A Coruña

CD Lugo

0:1

25.07

Ribadeo

Galicia de Mugardos

4:0

12.08

Mugardos

CD Lugo

2:2

02.09

A Coruña

MECZE Początek sezonu

DOM

fot. www.canaldeportivo.com

Dotychczas wiernie wtórował Míchelowi w Getafe, Sevilli i Olympiacosie. Poważną pracę na własne konto w Deportivo dostał wiosną. Trenerską jazdę rozpoczął bez trzymanki – najpierw zażądano utrzymania w lidze, by latem w jego ręce złożyć misję reformy klubowej filozofii. W szatni brakowało ducha deportivisty, a przecież rekomendacja kandydatury Víctora zawierała tytuł mistrzowski z SuperDépor jako piłkarza. To sprawia, że wzbudza autorytet, chociaż jest żółtodziobem. Ceni doświadczenie, stąd w La Coruñii zakotwiczyło kilku zawodników z nazwiskami, a Manuel Pablo znów przełożył emeryturę o rok. Osoba Víctora Sáncheza stawia znaki zapytania, lecz na fali entuzjazmu po ocaleniu Deportivo nabrał niezbędnych szlifów w swojej profesji. Ma też komfort, że po utrzymaniu Dépor nikt poprzeczki mu nie podnosi.

FEDE

Jeździec bez głow y czy młokos z obyciem? Chociaż drugi rok z rzędu widzimy w nim młodego wilka, Fede anonimem w La Liga już nie jest. Nie udało mu się uratować Córdoby, zatem poprzeczka pozostaje na wysokości utrzymania, ale już w Deportivo. Jedno jest pewne – Fede jest nietuzinkowy, a tacy na Riazor zawsze przyjmowali się szybko.

H I S Z PA N | 3 9 l a t

Real Sociedad

1:1 (30.08)

1:3 (14.09)

Sporting Gijón

0:0 (22.08)

Valencia

Rayo

20.09

WYJAZD

OLEMAGAZYN.PL

55

Eibar Przydomek:

Rok założenia:

4 900

Los Armeros

PIERWSZA JEDENASTKA fot. www.sdeibar.com

Posiadacze karnetów:

1940

SOCIEDAD DEPORTIVA EIBAR, S.A.D. Strona: www.sdeibar.com

20

24

BERJÓN

Sponsor główny: Avia

Adres: Ipurúa Kalea 2, 20600 Eibar

ENRICH

21

Dyrektor sportowy: Fran Garagarza

E-mail: sdeibar@sdeibar.com

9

GONZÁLEZ

5

14

ESCALANTE

GARCÍA

LUNA

CAPA

RAMIS

DOS SANTOS

Oficjalne fankluby: 14

ESTADIO MUNICIPAL DE IPURÚA pojemność: 6300

otwarcie: 1947

wymiary boiska: 103 × 65

CIEKAWE LICZBY

7 15

Prezydent: Alex Aranzábal

KEKO

19 4

Producent strojów: Puma

Sezony w La Liga

2 26 20 4 780

Średnia frekwencja w sezonie 2014/15

Sezony w Liga Adelante Cena najtańszego biletu (w €)

18 mln

Szacowane roczne przychody (w €)

13 RIESGO

POPRZEDNIE SEZONY

4-2-3-1

Pkt

1

MOCNE STRONY +

PRZEMYŚLANE TRANSFERY Sprowadzenie zawodników, k tór z y ciągle mogą się rozwijać, ambitnych i głodnych gry, to na pewno lepsze rozwiązanie, niż podpisywanie kontraktów z nasyconymi piłkarzami.

+

UTRZYMANY TRZON ZESPOŁU P o z a E n e k o B ó v e d ą i R a ú l e m N a v a s e m w klubie zostali niemal wszyscy piłkarze, którzy w poprzednim sezonie tworzyli kręgosłup drużyny.

71

A

52

LA LIGA

35

66

2

LIGA ADELANTE 73

66

1 3

SEGUNDA DIVISIÓN B 73

2

A

71

1

35

A

13

SŁABE STRONY

56

-

-

18

TRENER Mendilibar z każdym z ostatnich czterech pracodawców żegnał się będąc zwalnianym. José Luis ewidentnie nie jest gwarantem sukcesu drużyny. DOŚWIADCZENIE K a dr a E ib a r u jes t do ś ć m ł o da , z al ed w ie czterech zawodników ma skończone trzydzieści lat. Mogą spodziewać się kilku bolesnych lekcji.

21 06/07

07/08

08/09

S 09/10

10/11

MINUT Y NA BOISKU

SEZON 14/15

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

3138 E. Bóveda 2970 X. Irureta 2966 D. García

11/12

12/13

B R A M K I 9 6 3

Opracowanie: Mariusz Bielski, Dawid Kulig

M. Arruabarrena 7 F. Piovaccari 3 A. Capa 2

13/14

14/15

ASYST Y S. Berjón E. Bóveda D. García

Najlepszy strzelec

Najdroższy transfer

JON ALTUNA MENDIZÁBAL

TAKASHI INUI

mecze / gole

do klubu w sezonie 2015/16

191 / 60

Mariusz Bielski @B_Maniek

0,3 MLN €

E

zawodnik Takashi Inui Asier Riesgo Mauro dos Santos Iván Ramis David Juncá Antonio Luna Adrián González Keko Sergi Enrich Aleksandar Pantić Eddi İsrafilov Simone Verdi Izet Hajrović Gonzalo Escalante Borja Bastón

Mistrzostwo Segunda División

Utrzymanie – mission (im)possible

ntuzjazmu, który w poprzednim sezonie miał zastąpić tremę u piłkarzy Eibaru, starczyło Rusznikarzom jedynie na pierwszą rundę. Wtedy to notowali najlepsze wyniki ze wszystkich beniaminków w Europie, a przez moment byli w tabeli wyżej niż Athletic i Real Sociedad. Potem nastąpił krach, przegrywali co się dało i w efekcie zakończyli sezon w gronie spadkowiczów. Zostali w Primera, bo uratowała ich degradacja Elche. W tym sezonie nikt nie chce, aby do dalszej egzystencji w La Liga potrzebny był podobnie cudowny scenariusz. Alex Aranzábal oraz Fran Garagarza, prezydent i dyrektor sportowy, ostro zabrali się więc za transfery, lecz w tej kwestii obrali zupełnie inną strategię niż przed rokiem. Tym razem zatrudniali bowiem głównie piłkarzy młodych, którzy dopiero w Eibarze będą mogli wyrobić sobie nazwisko. Tacy zawsze bardziej angażują się w grę i życie drużyny, niż odcinający kupony trzydziestokilkulatkowie. Ich jeszcze większym sukcesem jest jednak zatrzymanie w klubie zawodników takich jak Irureta, Lillo, Capa, García, Berjón (najlepszy asystent) czy Arruabarrena (najskuteczniejszy strzelec). Każdy z nich był pierwszoplanową postacią ekipy Garitano i walnie przyczynił się do tego, by Los Armeros nie skończyli jeszcze niżej w tabeli. Kilka punktów mniej i nawet degradacja Elche by im nie pomogła. Na początku sezonu oczy wielu kibiców powinny być zwrócone na José Mendilibara, który do Eibaru wraca po dziesięciu latach.

TRANSFERY

1

Dziś jego życie w drużynie Rusznikarzy nie będzie jednak tak bezstresowe jak wówczas. Klub, mimo wszelkich optymistycznych przejawów, wciąż pozostaje jednym z głównych kandydatów do spadku, a sam baskijski szkoleniowiec ostatnio wcale nie gwarantuje dobrych wyników. Dla niego korzystna jest natomiast sytuacja finansowa Eibaru – Aranzábal zastanowi się dwa razy zanim zwolni Mendilibara, bo potem może się okazać, że każdy inny trener będzie zbyt drogi jak na klubowe możliwości. Eibar jednak, wbrew wszelakim przeciwnościom, prężnie się rozwija. Aranzábal szczególnie pod względem rozbudowy infrastruktury nie trzyma węża w kieszeni. Ostatnio w życie wszedł nowy projekt o nazwie „Ipurúa Tallara” zakładający, że w ciągu trzech lat, najpierw zostanie powiększona każda z trybun stadionu, potem powstanie parking, a na końcu także dodatkowe boisko, na którym mogłyby ćwiczyć wszystkie sekcje Eibaru, z pierwszą drużyną włącznie. W hiszpańskich mediach w ich kontekście często pojawia się sformułowanie „la temporada de 38 finales” czyli „sezon 38 finałów”. Trudno się z tym określeniem nie zgodzić, choć Los Armeros powinni się skupić głównie na tych dziewiętnastu, które rozegrają u siebie. Bez wątpienia własny stadion może być ich wielkim atutem. Na Ipurúi boisko jest bardzo wąskie, co podopiecznym Mendilibara powinno ułatwić obronę, a także grę z kontry. Parafrazując, defensywą zdobywa się utrzymanie.

BILANS: -0,3 MLN €

OKIEM EKSPERTA

rodzaj / kwota

Roberto Ramajo

32

wolny transfer

AS / CADENA SER

26

wolny transfer

ŚO

31

wolny transfer

LO

22

wolny transfer

LO

24

wolny transfer

ŚP

27

wolny transfer

Albacete

PN

24

wolny transfer

Numancia

ŚN

25

wolny transfer

Villarreal

ŚO

23

wypożyczenie

Real Murcia

OP

23

wypożyczenie

AC Milan

OP

23

wypożyczenie

Werder

OP

24

wypożyczenie

Catania

PN

22

wypożyczenie

Atlético

ŚN

23

wypożyczenie

poprzedni klub

poz.

wiek

Osasuna

BR

Almería

ŚO

Levante Girona Aston Villa Elche

Eintracht

LN

27

0,3 mln €

ODESZLI: Jon Errasti (DP) – Spezia, Daniel Nieto (LN) – Skoda Xanthi (rozwiąza-

nie kontraktu), Jon Irazusta (BR) – Real Unión, Eneko Bóveda (PO) – Athletic, Aitor Arregi (ŚO) – La Roda, Borja Fernández (DP) – Atlético Kalkuta, Derek Boateng (DP) – szuka klubu, Javi Lara (LN) – Atlético Kalkuta, Àngel Rodríguez (ŚN) – Real Saragossa, Ander Franco (ŚN) – Gernika, Iosu Ozkoidi (ŚN) – Real Unión, Dejan Lekić (ŚN) – szuka klubu (wolny transfer), Aitor Ortega (OP) – Barakaldo, Sergio Garcia (LN) – Real Murcia, Julen Iriarte (ŚN) – Real Unión (wypożyczenie), Txema Añibarro (ŚO) – (koniec kariery), Raúl Navas (ŚO) – Real Sociedad, Rafa Páez (ŚO) – Liverpool, Dídac Vilá (LO) – AC Milan, Abraham (LO) – Real Saragossa, Manu del Moral (LN) – Sevilla, Federico Piovaccari (ŚN) – Sampdoria (powrót z wyp.).

@RobertoRamajo

Eibar jest lepiej przygotowany na walkę w Primera División niż w zeszłym roku. Procentuje doświadczenie zbierane przez cały poprzedni sezon. Stworzono zespół, w którym młodsi, głodni sukcesu zawodnicy są wspierani przez doświadczenie pozostałych piłkarzy. Zagadką jest jednak ich realna jakość. Całościowo powinna wystarczyć do tego, żeby skutecznie walczyć o utrzymanie się w lidze. Sprawa ma się inaczej, kiedy spojrzymy na każdego z nich z osobna. Jeżeli będą oni spisywać się podobnie, jak w niższych klasach rozgrywkowych, to klub nie powinien mieć poważniejszych problemów. Warto zwrócić uwagę w szczególności na piłkarzy takich jak Keko czy Borja Bastón. W dużej mierze właśnie od ich występów zależy przyszłość Eibaru w hiszpańskiej elicie. Piłkarze Los Armeros pod wodzą José Luisa Mendilibara mogą poczuć więcej radości z gry w piłkę niż za czasów Gaizki Garitano. Jego zaletą jest lepsze rozumienie tego, jak powinno się prowadzić drużynę w tej lidze. W swoich ekipach potrafił uporządkować grę obronną, a także dobrze pracował z zespołami, w których średnia wieku była relatywnie niska. Myślę, że klub wybrał właściwego człowieka na stanowisko trenera i drużyna pod jego wodzą może sprawić niespodziankę. OLEMAGAZYN.PL

57

PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16

13 25 BRAMKARZE

14

24

16

3

15

23 OBROŃCY

11 6 POMOCNICY

2

5

20

C

10

4

19

17

7 8 N A PA S T N I C Y

21

SZTAB SZKOLENIOWY 9

Trener: JOSÉ LUIS MENDILIBAR Pierwszy asystent: IÑAKI BEA Trener bramkarzy: JOSU ANUZITA Trener przyg. fiz.: TONI RUIZ Delegat: GERMAN ANDUEZA

18

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

reprezentacja

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (w €)

kontrakt

Xabier Irureta

Hiszpania

brak

BR

21.03.1986

180 / 74

2 mln

2016

13

Asier Riesgo

Hiszpania

brak

BR

06.10.1983

185 / 76

400 tys.

2016

25

Jaime Jiménez

Hiszpania

brak

BR

10.12.1980

188 / 80

300 tys.

2016

16

Lillo

Hiszpania

brak

PO

27.03.1989

176 / 70

2 mln

2017

1

3

Aleksandar Pantić

Serbia°

Serbia U-21

ŚO

11.04.1992

186 / 76

2 mln

wyp.

15

Mauro dos Santos

Argentyna°

brak

ŚO

07.07.1989

180 / 75

2,5 mln

2016

23

Borja Ekiza

Hiszpania

brak

ŚO

06.03.1988

180 / 73

800 tys.

2016

4

Iván Ramis

Hiszpania

brak

ŚO

25.10.1984

188 / 82

2 mln

2016

19

Antonio Luna

Hiszpania

brak

LO

17.03.1991

177 / 68

750 tys.

2017

17

David Juncà

Hiszpania

brak

LO

16.11.1993

175 / 67

600 tys.

2018

14

Daniel García

Hiszpania

brak

ŚP

24.05.1990

180 / 75

2 mln

2016

24

Adrián González

Hiszpania

brak

ŚP

25.05.1988

184 / 76

2 mln

2018

11

Izet Hajrović

Bośnia i Hercegowina

Bośnia i Hercegowina

OP

04.08.1991

177 / 71

2,5 mln

wyp.

6

Eddi İsrafilov

Hiszpania

Azerbejdżan

OP

02.08.1992

191 / 84

b/d

wyp.

2

Simone Verdi

Włochy

brak

OP

12.07.1992

171 / 61

3 mln

wyp.

5

Gonzalo Escalante

Argentyna

brak

PN

27.03.1993

182 / 76

250 tys.

wyp.

Keko

Hiszpania

brak

PN

27.12.1991

172 / 68

800 tys.

2017

7

Ander Capa w

Hiszpania

brak

PN / PO

14.05.1992

173 / 70

2 mln

2016

8

Takashi Inui

Japonia°

Japonia

LN

02.06.1988

169 / 63

2,5 mln

2018

21

Saúl Berjón

Hiszpania

brak

LN

24.05.1986

178 / 80

2,5 mln

2016

10

Mikel Arruabarrena

Hiszpania

brak

ŚN

09.02.1983

189 / 80

1,5 mln

2016

Sergio Enrich

Hiszpania

brak

ŚN

26.02.1990

181 / 76

1 mln

2017

Hiszpania

brak

ŚN

25.08.1992

186 / 82

2 mln

wyp.

20

9

18 Borja Bastón REPREZENTANCI:

4

ŚREDNIA WIEKU:

26,2

ŚREDNI WZROST:

180

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

35,4 MLN €

58

„Przygotowanie mentalne ma dla nas większe znaczenie niż aspekty fizyczny, taktyczny i techniczny razem wzięte”

–JOSÉ LUIS MENDILIBAR ¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA UTRZYMANIE JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

w wychowanek wg definicji UEFA

1

° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

fot. www.sdeibar.com

EIBAR

Kluczowy transfer

Największa gwiazda

ADRIÁN

GONZÁLEZ Tego lata mówiło się, że być może González trafi do Legii, ale jak pokazał czas, były to jedynie plotki, bo ostatecznie został Rusznikarzem. Właśnie kogoś takiego potrzebował Eibar. W zeszłym sezonie wyraźnie brakowało zawodników kreatywnych, co przekładało się na fatalnie wyniki, szczególnie wiosną. Adrián powinien zapewnić świeżość w ofensywie. Były piłkarz Elche szybko wkomponował się w zespół, co zaowocowało zdobytymi przez niego dwiema bramkami. Na ten moment wydaje się więc, że González może być dla Los Armeros kluczem do wypełnienia misji zwanej utrzymaniem. Mendilibar, w zależności od potrzeb, zapewne będzie go wystawiał albo w środku pola, albo „na dziesiątce”. Adrián w obu rolach czuje się jak ryba w wodzie. Jeśli nadal będzie grał tak dobrze, to szybko zyska zaufanie fanów zasiadających na Ipurúi.

24

MIKEL ARRUABARRENA WARTOŚĆ MA RK E TINGOWA

@mikelarru10

Kapitan Eibaru w ubiegłym sezonie jako jedyny zawodnik w zespole regularnie pokonywał bramkarzy rywali. Piłkarz znany w Polsce z półrocznego epizodu w Legii Warszawa zdobył dziewięć bramek, o cztery więcej niż kolejny w klubowym zestawieniu Federico Piovaccari. W klasyfikacji kanadyjskiej również zanotował najlepszy wynik. Warto nadmienić, że był to dopiero jego pierwszy sezon w Primera División. 32-letniemu wychowankowi Athleticu może już nie przytrafić się kolejny tak udany rok, ale z racji swojej pozycji w zespole, wciąż będzie dla niego pożyteczny. Jest jednym z zaledwie czterech zawodników w drużynie z Kraju Basków, którzy przekroczyli barierę trzydziestu lat. Okazji do dzielenia się swoim doświadczeniem z młodszymi kolegami mu nie zabraknie. Może nie jest gwiazdą z pierwszych stron gazet, ale na pewno jest liderem szatni.

Trener JOSÉ LUIS MENDILIBAR

Młody wilk

JUNCÀ

17

fot. www.sdeibar.com

Mendilibar oraz walka o utrzymanie wydają się być sobie przeznaczeni. Bask może być uznawany za prawdziwego weterana w tej kwestii, bo kilkukrotnie udawało mu się to w Realu Valladolid czy Osasunie. Z drugiej strony jednak poległ, kiedy przyszło mu prowadzić drużyny takie jak Athletic czy ostatnio Levante. Poniekąd więc Mendilibar ma sporo szczęścia, że w Primera División wciąż znajdują się chętni na jego usługi. Aranzábal postanowił zatrudnić go z dwóch powodów: po pierwsze był najtańszy z dostępnych na rynku szkoleniowców, a po drugie już kiedyś prowadził ekipę Rusznikarzy, więc zna klubowe realia. W Eibarze czeka go zadanie z gatunku tych ekstremalnych – musi stworzyć zespół, który będzie w stanie konkurować o pozostanie w La Liga. Nie wiadomo jednak jak i kiedy skończy się jego misja.

DAVID

Wychowanek Girony pos t aw i w Eiba r ze s w oje pierwsze kroki w La Liga. Zdolny Katalończyk ma rywalizować o miejsce na lewej obronie z Antonio Luną. Przez ostatnie dwa sezony zebrał sporo doświadczenia w Segunda División, pomimo półrocznej pauzy spowodowanej przewlekłą kontuzją łydki. Piłkarsko idealnie wpisuje się w obecny trend wśród bocznych defensorów – więcej daje w ataku, mniej w obronie.

H I S Z PA N | 5 4 l a t a

W KLUBIE OD: lipiec 2015 POPRZEDNIE KLUBY: Levante, Osasuna, Real Valladolid, Athletic, Eibar, Lanzarote, Aurrerá de Vitoria, Baskonia, Bilbao Athletic, Baskonia, Athletic (juniorzy), Arratia.

Pretemporada

BILANS MECZOWY: 3-3-4

BILANS BRAMKOWY: 9-10

Celtic

1:4

18.07

Eibar

Mensajero

1:1

06.08

Teneryfa

Logroñés

1:0

23.07

Logroño

Tenerife

1:1

07.08

Santa Cruz de Tenerife

Real Unión

3:1

24.07

Bergara

Numancia

2:0

12.08

Soria

Mirandés

0:0

30.07

Burgos

Real Valladolid

0:1

15.08

Valladolid

Osasuna

0:1

31.07

Olite

Sporting Gijón

0:1

03.09

Zamudio

59

MECZE Początek sezonu WARTO ODWIEDZIĆ:

DOM

1:3 (24.08)

Athletic

0:0 (13.09)

Atlético

Granada

2:0 (30.08)

Málaga

19.09

WYJAZD

SD EIBAR POLONIA NA FACEBOOKU

OLEMAGAZYN.PL

Espanyol Przydomki:

fot. www.rcdespanyol.com, Joan Valls/Urbanandsport/Nurphoto/EASTNEWS

PIERWSZA JEDENASTKA

Posiadacze karnetów:

Rok założenia:

25 300

Los Pericos, Blanquiazules

1900

REAL CLUB DEPORTIVO ESPANYOL Strona: www.rcdespanyol.com

20 11

7

V. ÁLVAREZ

G. MORENO

4

Sponsor główny: Power8

Adres: Av. del Baix Llobregat 100, 08940 Cornellá de Llobregat

CAICEDO

5

Dyrektor sportowy: Óscar Perarnau

E-mail: info@rcdespanyol.com

3

23

DUARTE

ARBILLA

RAÍLLO

ÁLVARO

pojemność: 40 500

otwarcie: 2009

Producent strojów: Joma

wymiary boiska: 105 × 68

CIEKAWE LICZBY

V. SÁNCHEZ JAVI LÓPEZ

22

Oficjalne fankluby: 210

POWER8 STADIUM

MONTAÑÉS

16

24

Prezydent: Joan Collet

Sezony w La Liga

81 4 25 18 693

Średnia frekwencja w sezonie 2014/15

Sezony w Liga Adelante Cena najtańszego biletu (w €)

64 mln

Szacowane roczne przychody (w €)

25 PAU LÓPEZ

POPRZEDNIE SEZONY

4-2-3-1

Pkt

49

48

47

44

49

46

44

42

49

MOCNE STRONY +

+

WSZECHSTRONNOŚĆ PIŁKARZY Wielu zawodników może grać na kilku pozycjach. Trenerowi daje to pole do manewru przy ewentualnych roszadach i może stanowić element zaskoczenia dla przeciwnika.

8

RZUTY WOLNE Salva Sevilla i Anaitz Arbilla są dużym zagrożeniem dla bramkarzy z rzutów wolnych. Ten pierwszy wybiera techniczne strzały, a drugi woli rozwiązania siłowe.

11

10

10

11

12

14

13

14

SŁABE STRONY

60

-

-

ATAK POZYCYJNY Brak kreatywnych zawodników w środku pola i defensywne nastawienie powoduje, że zespół ma duże problemy z tworzeniem okazji strzeleckich. WĄSKA KADRA W ATAKU Felipe Caicedo i Gerard Moreno to jedyni poważni napastnicy w kadrze. Urazy, kartki i inne absencje mogą dać się we znaki trenerowi.

06/07

07/08

08/09

09/10

MINUT Y NA BOISKU

SEZON 14/15

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

3280 K. Casilla 3137 Á. González 3030 S. García

Opracowanie: Rafał Szyszka

10/11

11/12

12/13

13/14

B R A M K I 14 S. García 12 C. Stuani 9 F. Caicedo

14/15

ASYST Y 9 6 3

S. García L. Vázquez V. Sánchez

Najlepszy strzelec

Najdroższy transfer

RAUL TAMÚDO

MAXI RODRÍGUEZ

mecze / gole

do klubu w sezonie 2002/03

4

340 / 129 6 MLN € Rafał Szyszka @szycha100

Puchar Hiszpanii

L

i sam zawodnik liczą na wiele minut spędzonych na boisku, ogranie i zdobycie cennego doświadczenia, a Papużki chcą mieć dynamicznego i kreatywnego rozgrywającego. Jedynym gotówkowym transferem do klubu było przyjście Gerarda Moreno. Katalończyk będzie partnerem Felipe Caicedo w ataku, ale na tym możliwości trenera się kończą. Jeśli któryś z nich wypadnie na dłużej, zespół zostaje praktycznie bez alternatywy w ataku. Sergio González zajrzał również do klubowych rezerw. W przeciwieństwie do swojego poprzednika – Javiera Aguirre – pokazuje, że warto tam szukać, tylko trzeba potrafić i chcieć. Wyłowił stamtąd czterech zawodników. Nie są to juniorzy, ale dla kibiców sam fakt zainteresowania się losem niższych zespołów jest nie do przecenienia. Raíllo już gra, a pozostali zawodnicy są blisko składu. W sparingach wiele szans dostał Lluís López, ale osiemnastolatek najbliższy sezon spędzi w rezerwach, a jedyną szansą dla niego jest plaga kontuzji lub Puchar Króla. Oba przypadki wylansowały młodych zawodników w minionym sezonie. Eric Bailly skorzystał na pechu Héctora Moreno i po kilku miesiącach Espanyol zgarnął za niego kilka milionów euro, a wartość Rubéna Duarte rośnie z każdym meczem ligowym i reprezentacyjnym – gra w kadrze U-21. W kolejce czeka także Aarón Martín, który z Asensio grał na zwycięskim dla Hiszpanów EURO U-19.

BILANS: +16,2 MLN €

OKIEM EKSPERTA

poprzedni klub

poz.

wiek

rodzaj / kwota

Iván Molero

Mickaël Ciani

Sporting Lizbona

ŚO

31

wolny transfer**

DZIENNIK AS

Papakouli Diop

Levante

DP

29

wolny transfer

Hernán Pérez

Villarreal

PN

26

wolny transfer

Francesco Bardi

Inter

BR

23

wypożyczenie

Enzo Roco

O'Higgins

ŚO

23

wypożyczenie

Marcos Asensio

Real Madryt

OP

19

wypożyczenie

Burgui

Real Madryt

LN

22

wypożyczenie

Mamadou Sylla

Racing Santander

ŚN

21

powrót z wyp.

Roberto Correa

Espanyol B

PO

23

awans z rezerw

Raíllo

Espanyol B

ŚO

23

awans z rezerw

Joan Jordán

Espanyol B

ŚP

21

awans z rezerw

zawodnik Gerard Moreno

Villarreal

Mistrzostwo Segunda División

Pozbierać się po rewolucji

ato w Hiszpanii jest bez wątpienia gorącym okresem. Nie chodzi tutaj tylko o pogodę, bo kluby z Półwyspu Iberyjskiego, a raczej ich włodarze, rok w rok stają przed trudnym zadaniem. Tym zadaniem jest zarobienie na największych gwiazdach, a później ich zastąpienie, najlepiej za darmo. Karkołomny to wyczyn, ale w ojczyźnie flamenco już do tego przywykli. Nie inaczej jest w Espanyolu, który przed sezonem poniósł kilka kolosalnych strat. Kiko Casilla, Héctor Moreno, Lucas Vázquez, Christian Stuani i – a może przede wszystkim – Sergio García. Tych zawodników na Power8 Stadium już nie ma, a mimo tego klubowa kasa odniosła niewielką korzyść z tych transferów. Co w tej sytuacji zrobił Sergio González do spółki z dyrektorem sportowym Óscarem Perarnau? Szukali wypożyczeń i zawodników z kartą w ręku. Znaleźli dwóch ciekawych stoperów – Enzo Roco i Mickaëla Cianiego, za darmo przyszedł Hernán Pérez oraz – tradycyjnie – zaopatrzyli się w Realu Madryt: tym razem do Barcelony powędrowali Burgui i Marco Asensio. Zwłaszcza transfer tego drugiego odbił się głośnym echem w mediach. Lider reprezentacji U-19, która w lipcu wygrała mistrzostwo Europy, a najważniejsze – jeden z największych hiszpańskich talentów. Najbliższy sezon będzie dla niego kluczowy, bo pierwszy w Primera División. Real

TRANSFERY

1

ŚN

23

1,5 mln €*

ODESZLI: Kiko Casilla (BR) – Real Madryt (6 mln €), Hector Moreno (ŚO) – PSV

(5 mln €), Christian Stuani (ŚN) – Middlesbrough (4 mln €), Sergio García (ŚN) – Al-Rajjan (1,5 mln €), Lucas Vázquez (PN) – Real Madryt (1 mln €), Thievy Bifouma (ŚN) – Granada (0,2 mln €°), Felipe Mattioni (PO) – szuka klubu (wolny transfer), Diego Colotto (ŚO) – Pune City, Sergio Tejera (ŚP) – Gimnàstic Tarragona (wolny transfer), Álex Fernández (ŚP) – Reading (wypożyczenie), Manuel Lanzarote (LN) – Asteras Tripolis (wolny transfer), Germán Parreño (BR) – Girona, Carlos Clerc (LO) – Girona, Jairo Morillas (ŚN) – Girona (wypożyczenie). *za 50% praw ** 25% z przyszłej sprzedaży dla Sportingu °obowiązek wykup za 1,1 mln

@IvanMolero

Znów można zadać to samo pytanie: czy Espanyol ma lepszy zespół niż przed rokiem? Sprzedani zawodnicy „przynieśli” siedemnaście milionów euro, a na transfery wydano ledwie 1,3 miliona – na Gerarda Moreno. Trzeba jednak dodać, że ci, którzy odeszli, tworzyli trzon zespołu: bramkarz Kiko Casilla, najlepszy stoper Héctor Moreno, efektowny skrzydłowy Lucas Vázquez oraz Christian Stuani i Sergio García jako najlepsi strzelcy. Ten ostatni, Sergio García, jest bez wątpienia największą stratą. Był nie tylko od wykańczania akcji, ale także uczestniczył w grze kombinacyjnej. Wielu zawodników i możliwości w jednym, to ogromny luksus. Dlatego Espanyol potrzebował wzmocnień w ataku. Gerard Moreno, Marco Asensio, Hernán Perez, Burgui dołączyli do Felipe Caicedo. Dla Ekwadorczyka będzie to drugi sezon w barwach Papużek i będzie musiał wziąć na siebie większą odpowiedzialność. Poza tym wielu młodych zawodników, kilku nowych graczy, ale dla wszystkich celem będzie trwałość zespołu. Czy zanotują progres? Marco Asensio i Gerard Moreno mierzą wysoko, ale pozostali są niewiadomymi. Wysoko zawieszoną poprzeczkę ma przed sobą również Sergio González. W debiutanckim sezonie był bliski awansu do finału Pucharu Króla, ale o powtórkę będzie trudno.

OLEMAGAZYN.PL

61

fot. www.rcdespanyol.com

ESPANYOL

13

PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16

1 BRAMKARZE

23

2

14

4

24

22

12

19

15 OBROŃCY

6

5

18

8

25

11

C

3

16

10

POMOCNICY

SZTAB SZKOLENIOWY 7 20 N A PA S T N I C Y

28

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

reprezentacja

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (w €)

kontrakt

Pau López w

Hiszpania

Hiszpania U-21

Włochy

Włochy U-21

BR

13.12.1994

189 / 77

500 tys.

2018

BR

18.01.1992

188 / 80

7 mln

wyp.

Anaitz Arbilla

Hiszpania

brak

PO

15.05.1987

178 / 76

3 mln

2018

2

Roberto Correa

Hiszpania

brak

PO

20.09.1992

180 / 76

200 tys.

2018

24

Antonio Raíllo

Hiszpania

brak

ŚO

08.10.1991

186 / 77

200 tys.

2018

22

Álvaro González

Hiszpania

brak

ŚO

08.01.1990

183 / 75

4 mln

2019

15

Mickaël Ciani

Francja

brak

ŚO

06.04.1984

192 / 89

1,5 mln

2017

Chile°

brak

ŚO

16.08.1992

191 / 86

3 mln

wyp.

13 1 23

Francesco Bardi

6

Enzo Roco

5

Víctor Álvarez w

Hiszpania

brak

LO

14.03.1993

178 / 71

1 mln

2017

Juan Rafael Fuentes

Hiszpania

brak

LO

05.01.1990

177 / 72

2,5 mln

2017

Rubén Duarte w

Hiszpania

Hiszpania U-21

LO

18.10.1995

180 / 75

2 mln

2019

16

Javi López

Hiszpania

brak

DP

21.01.1986

180 / 76

3 mln

2018

14

José Alberto Cañas

Hiszpania

brak

DP

27.05.1987

177 / 71

4,5 mln

2017

4

Víctor Sánchez

Hiszpania

brak

DP

08.09.1987

174 / 72

4 mln

2018

12

Papakouli Diop

Senegal

Senegal

DP

19.03.1986

180 / 73

2,5 mln

2018

19

Joan Jordán w

Hiszpania

brak

ŚP

06.07.1994

184 / 74

300 tys.

2019

10

Abraham González

Hiszpania

brak

ŚP

16.07.1985

177 / 75

1,2 mln

2016

Salva Sevilla

Hiszpania

brak

ŚP

18.03.1984

178 / 71

1,8 mln

2017

25

Marco Asensio

Hiszpania

Hiszpania U-21

OP

21.01.1996

178 / 70

3,5 mln

wyp.

11

Paco Montañés

Hiszpania

brak

PN

08.10.1986

172 / 73

1,5 mln

2018

17

Hernán Pérez

Paragwaj

Paragwaj

PN

25.02.1989

180 / 70

1,5 mln

2019

9

Burgui

Hiszpania

brak

LN

29.10.1993

184 / 71

600 tys.

wyp.

7

Gerard Moreno

Hiszpania

brak

ŚN

07.04.1992

177 / 75

4 mln

2020

20 Felipe Caicedo

Ekwador°

Ekwador

ŚN

05.09.1988

183 / 84

5 mln

2016

Senegal

brak

ŚN

20.03.1994

184 / 80

b/d?

2016

18 3

8

28 Mamadou Sylla w REPREZENTANCI:

7

ŚREDNIA WIEKU:

25,1

ŚREDNI WZROST:

181

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

58,3 MLN €

62

„Rok temu widzieliśmy, że trener sięga po zawodników z rezerw. Dla nas wszystkich była to ogromna motywacja do dalszej pracy”

–RAÍLLO ¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA PUCHARY JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

w wychowanek wg definicji UEFA

9

° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

17

Trener: SERGIO GONZÁLEZ Pierwszy asystent: DIEGO RIBEIRA RAMÍREZ Trener bramkarzy: THOMAS N’KONO Trener przyg. fiz.: MIGUEL GOMILA Delegat: JOSÉ MARÍA CALZÓN

Kluczowy transfer

Największa gwiazda

MARCO ASENSIO

GERARD

MORENO B a r dzo tr udne z a da nie s toi pr zed Katalończ ykiem. Zastąpić Christiana Stuaniego i Sergio Garcíę to nie l ada sz tuk a , ale w ydaje się, że Espanyol w y br a ł odpo w iedniego zawodnika, k tór y może podo ł a ć temu zadaniu. W ubiegłych rozgrywkach strzelił dla Villarreal aż szesnaście goli (liga + puchar), mimo tego że wiele razy rozpoczynał z ławki i tak naprawdę był napastnikiem trzeciego, a nawet czwartego wyboru. Marcelino korzystał z niego, gdy odpoczy wali Vietto, Uche i Giovani, a także w spotkaniach o najniższym prestiżu dla Żółtej Łodzi Podwodnej. W Barcelonie droga do składu wydaje się być dużo krótsza. Felipe Caicedo jest pewniakiem w talii Sergio Gonzáleza, a dalej prawdziwa pustynia. Na boisku Gerard prawdopodobnie będzie albo drugim napastnikiem, albo zagra tuż za Ekwadorczykiem.

7

WARTOŚĆ MA RK E TINGOWA

@marcoasensio10 Wypożyczenie do Espanyolu jest dla niego największa próbą, a zarazem szansą. Br ylował w drugiej lidze, w mł odzieżówkach, ale Asensio swój talent udowodni – lub nie – dopiero w La Liga. Trafia do klubu, gdzie powinien grać dużo, a presji nie ma. Wielu zawodników Realu Madr yt dobrze wspomina swój pobyt w Barcelonie. Kiko Casilla i Lucas Vázquez są najświeższymi przykładami na potwierdzenie tej tezy, a kilka lat wcześniej wybił się tam José Callejón. Dwaj pierwsi przekonali go do gry w barwach Papużek. Na Power8 Stadium w aklimatyzacji powinni mu pomóc starzy znajomi – Gerard Moreno i Aarón Martín. Dla niego będzie to drugie podejście do Espanyolu, pier wsze miało miejsce w 2006 roku. Trenerzy byli zachwyceni jego umiejętnościami technicznymi, ale decydujące okazały się wątłe warunki fizyczne.

Trener SERGIO GONZÁLEZ

Młody wilk

DUARTE

3

W KLUBIE OD: maj 2014 POPRZEDNIE KLUBY: Espanyol B, Espanyol B (asystent trenera).

Pretemporada

BILANS MECZOWY: 3-4-1

BILANS BRAMKOWY: 17-6

17:0

11.07

Naut Aran

Reading

0:0

01.08

Reading

1. FC Köln

2:0

22.07

Betsafe Cup

Southampton

1:1

02.08

Southampton

Kasımpaşa

2:1

24.07

Betsafe Cup

Betis

1:1

09.08

Torneo Ciutat de Barcelona

Avellino

0:0

29.07

memoriał Nicola Taccone

Girona

0:3

15.08

Trofeo Costa Brava

Selecció Val d'Aran

fot. www.rcdespanyol.com

Mówi się, że dla beniaminków najtrudniejszy jest drugi sezon. Tak może być w przypadku Sergio Gonzáleza, którego czeka trudne zadanie. Wyjęto mu nie tylko kręgosłup, ale także serce i płuca zespołu. Załatanie dziur to jedno, ale wybór zastępców i wkomponowanie ich do zespołu zajmie wiele czasu. W biało-niebieskiej części Barcelony wszyscy wierzą w tego faceta – raz, że nie mają wyjścia, a dwa, były reprezentant Hiszpanii udowodnił w ubiegłym sezonie, że potrafi wprowadzać młodych zawodników i ich promować. Dobra ręka do młodzieży to jedno, na uwagę zasługuje jego inwencja. Najlepszym przykładem jest Javi López. Obecny kapitan zespołu przez wiele lat sprawdzał się jako prawy obrońca, a od kilku miesięcy świetnie spisuje się w roli defensywnego pomocnika, tworząc udany duet z Víctorem Sánchezem.

RUBÉN

Jeszcze rok temu nikt nie słyszał o tym chłopaku. Sergio González dał mu szansę w Pucharze Króla, a od tamtej pory gra jako pods t aw o w y z aw odnik Espanyolu i zadebiutował w młodzieżowej reprezentacji Hiszpanii. W lecie przedłużył kontrakt do 2019 roku, a to oznacza, że Papużki mogą w przyszłości na nim zarobić. Dla niego najważniejszą kwestią jest teraz potwierdzenie dyspozycji z ubiegłego sezonu.

H I S Z PA N | 3 9 l a t

63

MECZE Początek sezonu

DOM

Getafe

3:1 (28.08)

Real Madryt

19.09

1:0 (22.08)

Villarrreal

0:6 (12.09)

Real Sociedad

WYJAZD

OLEMAGAZYN.PL

Getafe Przydomki:

fot. www.flickr.com/photos/47266782@N04, MaxiSports/Dreamstime

PIERWSZA JEDENASTKA

Posiadacze karnetów:

Rok założenia:

8 300

Los Azulones, El Geta

1983

GETAFE CLUB DE FÚTBOL Strona: www.getafecf.com

14

10

V. RODRÍGUEZ

Sponsor główny: Tecnocasa Group

Adres: Av. Teresa de Calcuta, 28903 Getafe

VÁZQUEZ

18

Dyrektor sportowy: Antonio Muñoz Gómez

E-mail: jprensa@getafecf.com

9

Prezydent: Ángel Torres Sánchez

22

8

J. RODRÍGUEZ

LACEN

19

VIGARAY

SUÁREZ

4

ALEXIS

VELÁZQUEZ

pojemność: 17 393

otwarcie: 1998

wymiary boiska: 105 × 71

CIEKAWE LICZBY

15 2

Oficjalne fankluby: 30

COLISEUM ALFONSO PÉREZ

PEDRO LEÓN

SARABIA

Producent strojów: Joma

Sezony w La Liga

12 6 25 7 755

Średnia frekwencja w sezonie 2014/15

Sezony w Liga Adelante Cena najtańszego biletu (w €)

45 mln

Szacowane roczne przychody (w €)

13 GUAITA

POPRZEDNIE SEZONY

4-2-3-1

Pkt

52

47

42

58

44

47

47

42

37

MOCNE STRONY +

+

ODMŁODZONY ZESPÓŁ Tego lata z Getafe odeszli weterani, którzy nie zapewniali odpowiedniej jakości. Młodsze pokolenie powinno prędzej czy później dojść do głosu, stanowiąc właściwą siłę drużyny.

6 9

OSOBA TRENERA Ángel Torres wreszcie zatrudnił właściwego trenera. Escribá to dobry psycholog i taktyk – wygląda na to, że mamy odpowiednią osobę na odpowiednim miejscu.

11

SŁABE STRONY

64

-

-

15

16

17

DUŻO ROSZAD W KADRZE Nowe rozdanie i zmiana pokoleniowa brzmią opt ymistycznie, ale jak to by wa w takich wypadkach, czasem trzeba długo czekać na właściwe efekty. SŁABI ZMIENNICY Kilka pozycji w Getafe jest bardzo kiepsko obsadzonych. Jeśli kontuzji dozna któryś bocznych obrońców, pivotów, lub środkowy napastnik, to Los Azulones mogą mieć spore problemy.

13

14

10 06/07

07/08

08/09

09/10

10/11

MINUT Y NA BOISKU

SEZON 14/15

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

2769 J. Rodríguez 2610 V. Guaita 2604 P. Sarabia

11/12

12/13

13/14

B R A M K I 7 4 3

Opracowanie: Mariusz Bielski, Bartek Iskra

À. Vázquez K. Yoda D. Castro

14/15

ASYST Y 5 5 4

P. León P. Sarabia Sammir

Najlepszy strzelec

Najdroższy transfer

MANU DEL MORAL

ROBERTO SOLDADO

mecze / gole

do klubu w sezonie 2008/09

159 / 37

6 MLN €

@B_Maniek

Droga do normalności

roblemy finansowe Getafe, które wyszły na jaw ponad rok temu, odbijały się czkawką niemal do końca sezonu. W pewnym momencie prezydent, Ángel Torres, stwierdził nawet, że nie jest w stanie dalej wykładać z własnej kieszeni na klub. Konsekwencje mogły być tragiczne, w grę wchodziła nie tylko relegacja do niższych lig, ale nawet i rozwiązanie Getafe. Ostatecznie jednak sam prezydent stawił czoła wszystkim problemom, spłacił część długów, dogadał się ze skarbówką, czyli tym samym przedłużył byt klubu z przedmieść Madrytu w Primera División. Ten wraz z rozpoczęciem bieżącego sezonu wkracza w nową epokę. Duża w tym zasługa Toniego Muñoza, dyrektora sportowego, który po raz kolejny zabrał się za renowację składu. Tego lata drużyna przeszła prawdziwą zmianę pokoleniową. Średnia wieku zawodników, którzy opuścili Getafe wynosi 28,2 lat, zaś tych, co dołączyli do drużyny, jedynie 24. Ważną część wzmocnień stanowią te z Elche, a najważniejszym z nich jest oczywiście Fran Escribá. W poprzednim sezonie zajął z Franjiverdes trzynastą lokatę w lidze, co w dobie problemów tego klubu można było uznać za cud. Na Coliseum Alfonso Pérez nikt jednak nie oczekuje od niego spektakularnych wyników. Sam trener również tonuje hurraoptymizm, mówiąc iż celem Getafe na ten sezon będzie jedynie utrzymanie. Za szkoleniowcem na przedmieścia Madrytu zawitało jeszcze

P

TRANSFERY

dwóch piłkarzy tamtej ekipy, czyli Damián Suárez oraz Víctor Rodríguez. Obaj powinni być znaczącymi wzmocnieniami dla swojej nowej drużyny. Tak samo zresztą jak Pedro León, który do sezonu 2015/16 przystąpi bez problemów podobnych do tych sprzed roku. To właśnie ofensywna część linii pomocy jest tą najbardziej intrygującą. Getafe ma tam ogromny potencjał, bo oprócz kapitana zespołu z przodu mogą grać też Sarabia, Moi Gómez oraz Bernard Mensah. Każdy z nich jest dobrym technikiem, każdy ma dobry przegląd pola, każdy dobrze odnajduje się w grze kombinacyjnej. Co prawda Escribá na pewno nie będzie chciał grać jak Paco Jémez, ale już same te nazwiska powinny przyciągnąć uwagę kibiców. To zresztą kolejny cel na ten sezon. „Znów będziemy wielcy” – taką nazwę nosi nowa kampania marketingowa, którą Ángel Torres rozkręcił jakiś czas temu. Obniżki cen biletów, wydarzenia promujące drużyny juniorskie i różnego rodzaju „drzwi otwarte” mają zbliżyć klub do fanów oraz odwrotnie. Głównym celem jest oczywiście podwyższenie żałosnej jak dotychczas frekwencji – w poprzednim sezonie średnie zapełnienie stadionu wynosiło tylko 44,6%, co było najgorszym wynikiem w całej lidze. Getafe ma więc ambitne plany, ale jako całość trudne do zrealizowania. Podstawowym warunkiem do ich spełnienia będzie jednak spokojne i odpowiedzialne zarządzanie klubem przez Torresa. W innym wypadku Los Azulones jedynie zatoczą koło.

BILANS: +2,5 MLN €

zawodnik

poprzedni klub

poz.

wiek

Balázs Megyeri

Olympiacos

BR

25

rodzaj / kwota wolny transfer

Damián Suárez

Elche

PO

27

wolny transfer

Cala

Granada

ŚO

26

wolny transfer

Santiago Vergini

Sunderland

ŚO

27

wypożyczenie

Álvaro Medrán

Real Madryt Castilla

ŚP

21

wypożyczenie

Bernard Mensah

Atlético

OP

21

wypożyczenie

Víctor Rodríguez

Elche

OP

26

wypożyczenie

Moi Gómez

Villarreal

LN / OP

21

wypożyczenie

Stefan Šćepović

Celtic

ŚN

25

wypożyczenie

Carlos Vigaray

Getafe B

PO / LO

21

awans z rezerw

ODESZLI: Sergio Escudero (LO) – Sevilla (2,5 mln €), Jonathan López (BR) – PAE Weria (wolny transfer), Álvaro Arroyo (PO) – szuka klubu (wolny transfer), Juan Valera (PO) – szuka klubu (wolny transfer), Álex Pérez (ŚO) – szuka klubu (wolny transfer), Diego Castro (LN) – Perth Glory (wolny transfer), Naldo (ŚO) – Udinese (powrót z wyp.), Fredy Hinestroza (LN) – La Equidad (powrót z wyp.), Babá Diawara (ŚN) – Sevilla (powrót z wyp.).

Finał Pucharu Króla: 2 (2006/07 i 2007/08) Ćwierćfinał Pucharu UEFA: 1 (2007/08)

Mariusz Bielski

OKIEM EKSPERTA

Juancar Navacerrada RADIO GETAFE

@juancarnavacerr

Getafe tego lata przeszło całkowitą metamorfozę, ale możemy uznać ją za pozytywną, bo drużyna nareszcie nabrała charakteru. Wcześniej mówiło się o Getafe w wersji nudnej, bez ambicji. Podmadrycki klub sięgnął dna w zeszłym sezonie, kiedy okazało się, że nie może nikogo zatrudnić w zimowym okienku, a do tego doszedł absurdalny brak zgłoszenia Pedro Leóna latem. Co najbardziej zdenerwowało kibiców to fakt, że ledwo udało się zapewnić utrzymanie w sezonie, w którym Los Azulones mieli zrobić krok do przodu. Można dyskutować czy dwa punkty nad czerwoną strefą tylko wyglądają tak tragicznie, ale cele były zupełnie inne. Tegoroczne nadzieje fanów są uzasadnione. Może teraz Getafe zacznie grać atrakcyjnie albo przynajmniej skutecznie. Gdyby udało się zrealizować chociaż jedno, to byłby miły rok dla ludzi przychodzących na Coliseum Alfonso Pérez. Fran Escribá jest gwarancją zmian na lepsze, to trener rządzący twardą ręką, ale jego praca zazwyczaj przynosi efekty. Również transfery takich piłkarzy jak Bernard, Víctor czy Moi Gómez nastrajają optymistycznie. Podstawowym zadaniem postawionym nowemu trenerowi jest jak najszybsze uratowanie zespołu przed widmem spadku, a dopiero później można będzie można stawiać im wyższe cele. Trzeba dać im czas.

OLEMAGAZYN.PL

65

fot. www.getafecf.com

GETAFE

1

PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16

13 BRAMKARZE

19

15

4

5

2 OBROŃCY

6

3

27

11

30

C

8

22

23

10 17 POMOCNICY

18

7

14

SZTAB SZKOLENIOWY 9 N A PA S T N I C Y

imię i nazwisko

12

kraj pochodzenia

reprezentacja

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (w €)

kontrakt

1

Balázs Megyeri

Węgry

Węgry

BR

31.03.1990

188 / 81

1,5 mln

2018

13

Vicente Guaita

Hiszpania

brak

BR

10.01.1987

190 / 81

3 mln

2018

19

Damián Suárez

Urugwaj°

Urugwaj

PO

27.04.1988

172 / 61

3 mln

2018

15

Carlos Vigaray w

Hiszpania

brak

PO / LO

07.09.1994

182 / 70

500 tys.

2017

4

Emiliano Velázquez

Urugwaj°

Urugwaj

ŚO

30.04.1994

184 / 81

4 mln

wyp.

5

Santiago Vergini

Argentyna

Argentyna

ŚO

03.08.1988

191 / 83

2,5 mln

wyp.

2

Alexis Ruano

Hiszpania

brak

ŚO

04.08.1985

183 / 75

2 mln

2017

6

Cala

Hiszpania

brak

ŚO

26.11.1989

187 / 76

600 tys.

2018

3

Roberto Lago

Hiszpania

brak

LO

30.08.1985

178 / 70

1,2 mln

2017

27

Javi Noblejas

Hiszpania

brak

LO

18.03.1993

187 / 77

b/d

2016

8

Mehdi Lacen

Francja

Algieria

DP

15.03.1984

176 / 70

2 mln

2016

22

Juan Rodríguez

Hiszpania

brak

DP

01.04.1982

185 / 72

1 mln

2016

23

Álvaro Medrán

Hiszpania

Hiszpania U-21

ŚP

15.03.1994

176 / 69

400 tys.

wyp.

10

Pablo Sarabia

Hiszpania

brak

OP / LN

11.05.1992

176 / 70

4 mln

2016

17

Bernard Mensah

Ghana

Ghana

OP

17.10.1994

180 / 73

4 mln

wyp.

18

Víctor Rodríguez

Hiszpania

brak

OP

23.07.1989

170 / 70

3 mln

wyp.

7

Ángel Lafita

Hiszpania

brak

OP

07.08.1984

187 / 73

2 mln

2016

14

Pedro León

Hiszpania

brak

PN

24.11.1986

183 / 71

6 mln

2018

11

Karim Yoda

Francja

brak

PN

25.10.1988

182 / 76

2 mln

2016

30

Wanderson

Brazylia°

brak

PN / LN

07.10.1994

175 / 70

b/d

2016

32

Emi Buendía

Argentyna

Argentyna U-20

LN

25.12.1996

165 / 65

b/d

2018

21

Moi Gómez

Hiszpania

Hiszpania U-21

LN / OP

23.06.1994

174 / 65

5 mln

wyp.

Álvaro Vázquez

Hiszpania

brak

ŚN

27.04.1991

182 / 71

3 mln

2016

Serbia

brak

ŚN

10.01.1990

186 / 75

2 mln

wyp.

9

12 Stefan Šćepović REPREZENTANCI:

9

ŚREDNIA WIEKU:

25,4

ŚREDNI WZROST:

181

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

52,7 MLN €

66

„Chcemy utrzymania, ale nie tak dramatycznego i wymęczonego, jak w poprzednich sezonach”

–FRAN ESCRIBÁ

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA UTRZYMANIE

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

w wychowanek wg definicji UEFA

21

° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

32

Trener: FRAN ESCRIBÁ Pierwszy asystent: JOSEP ALCÓCER Trener bramkarzy: EMILIO FERNÁNDEZ Trener przyg. fiz.: ÓSCAR HERMO, JOSÉ MASCARÓS Delegat: JESÚS GUTIÉRREZ

Kluczowy transfer

Największa gwiazda

PEDRO LEÓN

MOI

GÓMEZ W Getafe, po letnim okienku, najwięcej oczekuje się od tego 21-latka wypożyczonego z Villarrealu. Moi Gómez, któr y na El Madrigal nie mógł liczyć na pewne miejsce w podstawowej jedenastce – przez co poróżnił się z Marcelino – zdecydował się na przenosiny, aby tutaj zapewnić sobie większe szanse na rozwój. Jest zawodnikiem bardzo wszechstronnym. Choć jego naturalną pozycją jest lewa flanka, to z powodzeniem występował jako prawoskrzydłowy, a także mediapunta. Został obdarzony świetnym przyspieszeniem, dzięki czemu dobrze radzi sobie w kontrataku. Często wchodzi z głębi, budząc spustoszenie w polu karnym rywala. Wraz z Pedro Leónem powinien stworzyć ciekawy duet skrzydłowych, będących połączeniem młodości i doświadczenia. Wydaje się więc, że Moi Gómez solidnie wzmocni Getafe, a kibicom zapewni sporo radości.

21

WARTOŚĆ MA RK E TINGOWA

@PLeonSanchez Rok temu w ydawa ł o się, ż e P edr o L eón będzie cz y m pr ę dzej ucieka ł z Get afe, bo klub pr zek r ocz y ł limit p ł acow y, a w konsek wencji w ł adze ligi zabroni ł y rejestracji skr z ydł owego do rozgr y wek. Dziś jednak nie ma już mowy o żadnych nieprawidłowościach w tej kwestii, a obie strony mogą być spokojne o swoją przyszłość. Pedro León to dla Getafe ogromna wartość dodana – nie dość, że jest kapitanem, to jeszcze po prostu jednym z najlepszych zawodników ekipy. Nawet po zmianie trenera i przebudowie składu powinien pozostać nietykalny. Świetnie bite przez niego stale fragmenty już nieraz uratowały L os A zulones cenne punk t y, a te będą im niezwykle potrzebne, jeśli chcą wywalczyć sobie spokojny by t w L a Liga. By osiągnąć sukces, Ge taf e po tr zebuje s wojego lider a w topowej formie.

Trener FRAN ESCRIBÁ

Młody wilk

VIGARAY

15

fot. www.getafecf.com

W Getafe już kiedyś zdarzyło mu się pracować, lecz w roli asystenta Quique Floresa. W ogóle Escribá przez większość swojej kariery trenerskiej zawsze był tym drugim. Doświadczenie zbierane u boku innych szkoleniowców w końcu zaprocentowało. Pięćdziesięciolatek usamodzielnił się w Elche, wykręcił z tą ekipą historyczny awans do La Liga po 24 latach, a teraz powraca na stare śmieci. Główne zadanie? Wyciągnąć Getafe z zabójczej – dla kibiców i samego klubu – przeciętności, w którą Los Azulones wpadli kilka lat temu. Escribá potrafi jednak wycisnąć ze swoich podopiecznych to, co najlepsze, więc wyzwanie to nie jest dla niego tym z gatunku nieosiągalnych. Z drugiej strony sympatycy Getafe powinni liczyć się z tym, że z Escribą na ławce trenerskiej ich zespół nie będzie grał piłki nazbyt przyjemnej dla oka.

CARLOS

Carlos jest jedynym w y c h o w a n k i e m w c a ł ej k a dr ze. To w ł a ś nie z bocznym obrońcą najbardziej identyfikują się junior z y. Je den z nic h podczas specjalnej prezentacji mówił, że „chce podążać śladami Vigaraya, by tak jak on kiedyś grać w pierwszym zespole”. Carlos to twarz nowego rozdania w Getafe. Po transferze Damiána Suáreza Escribá przesunął go na lewą obronę, jedną z najgorzej obsadzonych pozycji.

H I S Z PA N | 5 0 l a t

W KLUBIE OD: czerwiec 2015 POPRZEDNIE KLUBY: Elche, Atlético (asy tent), Benfica (asystent), Valencia (asystent), Getafe (asystent), Valencia (juniorzy), Buñol.

Pretemporada

BILANS MECZOWY: 4-2-2

Port Vale

2:2

25.07

Stoke-on-Trent

MK Dons

3:1

28.07

Milton Keynes

Fleetwood Town

0:2

31.07

Fleetwood

Middlesbrough

0:1

01.08

Middlesbrough

BILANS BRAMKOWY: 12-8

Albacete

2:1

08.08

Albacete

Segoviana

2:0

12.08

Segowia

Córdoba

2:0

15.08

Kordoba

Al-Ahly

1:1

03.09

Getafe

67

MECZE Początek sezonu

1:0 (22.08)

Granada

1:3 (13.09)

Málaga

Espanyol

1:2 (30.08)

Athletic

18.09

DOM WYJAZD

OLEMAGAZYN.PL

Granada Przydomek:

fot. HrAd (CC BY-SA-3.0), Carles Gil/www.granadadigital.es

PIERWSZA JEDENASTKA

Posiadacze karnetów:

Rok założenia:

15 500

El Graná, Nazaríes

1931

GRANADA CLUB DE FÚTBOL Strona: www.granadacf.es

7

8

ROCHINA

Sponsor główny: BMN CajaGranada

Adres: Calle Recogidas 35 1D, 18005 Granada

EL-ARABI

23

Dyrektor sportowy: Juan Carlos Cordero

E-mail: icalvo@granadacf.es

9

Prezydent: Enrique Pina Campuzano

20

21

PÉREZ

KRHIN

22

BIRAGHI

FOULQUIER

2

BABIN

LOMBÁN

pojemność: 22 500

otwarcie: 1995

wymiary boiska: 105 × 68

CIEKAWE LICZBY

3 6

Oficjalne fankluby: 40

ESTADIO NUEVO LOS CÁRMENES

IBÁÑEZ

MARQUEZ

Producent strojów: Joma

Sezony w La Liga

22 31 20 17 250

Średnia frekwencja w sezonie 2014/15

Sezony w Liga Adelante Cena najtańszego biletu (w €)

39 mln

Szacowane roczne przychody (w €)

13 FERNÁNDEZ

POPRZEDNIE SEZONY

4-2-3-1

Pkt

51

MOCNE STRONY +

GRA SKRZYDŁAMI W ostatnich latach siłą zespołu była gra z kontry. Teraz Granada chce zmienić styl, lecz ważnymi elementami poczynań ofensywnych powinni być często wykorzystywani skrzydłowi.

+

ŚRODEK POLA W wizji nowej Granady funkcjonowanie środka pola to podstawa. Zespół ma prezentować „ofensywny i atrakcyjny futbol”, stąd klub sprawdził do siebie graczy kreatywnych.

A

63

51

LA LIGA 76

1

A

5

LIGA ADELANTE 68

-

-

GRA W OBRONIE Defensywa Granady od kilku sezonów nie należy do tych z gatunku bezbłędnych. Sandoval ma nadzieję to zmienić, jednak odpowiedź na pytanie czy to się uda poznamy dopiero w trakcie sezonu. SŁABA SKUTECZNOŚĆ W zeszłym sezonie Granada strzeliła raptem 29 goli. Ofensywni gracze, w obliczu zmiany stylu, muszą poprawić skuteczność, a nie liczyć jedynie na dyspozycję El-Arabiego.

42

41

15

15

35

A

5

10 13

SŁABE STRONY

68

42

SEGUNDA DIVISIÓN B

17

17

06/07

07/08

08/09

09/10

10/11

MINUT Y NA BOISKU

SEZON 14/15

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

3031 J.-S.Babin 2988 A. Nyom 2546 F. Rico

Opracowanie: Bartłomiej Płonka

11/12

12/13

13/14

B R A M K I 8 5 4

El-Arabi R. Ibáñez J. Córdoba

14/15

ASYST Y 3 2 2

Piti D. Foulquier El-Arabi

Najdroższy transfer

Najlepszy strzelec

5 MLN €

101 / 34 mecze / gole

Mistrzostwo Segunda División

do klubu w sezonie 2012/13

Bartłomiej Płonka @BartekPlonka20

Wielka niewiadoma

d co najmniej dwóch lat w Granadzie mówiło się, że zespół chce zrobić krok w przód i powalczyć o coś więcej niż utrzymanie. Jak się okazało, słowa nie zamieniły się w czyny, a klub stanął, zamiast zrobić krok do przodu. Właściwie to niewiele brakowało, by cofnął się, bowiem od spadku dzieliła go jedna pozycja w tabeli. Po ostatnim gwizdku sędziego w poprzednim sezonie kibicom Nazaríes ulżyło, bowiem dopiero wtedy ich ulubieńcy zapewnili sobie następny rok w Primera. Końcówka sezonu była nerwowa, przed startem rozgrywek mało kto przewidywał, że klub z Andaluzji będzie musiał rozpaczliwe walczyć o utrzymanie. Powiew nudy w grze El Grany niekiedy stawał się normalnością, a przez długi czas nie pomagały nawet zmiany trenerów. Dopiero kiedy na przełomie kwietnia i maja do klubu zawitał José Ramón Sandoval, Andaluzyjczycy zaliczyłi trzy zwycięstwa z rzędu, by zakończyć sezon na siedemnastym miejscu. 47-letni trener mógł cieszyć się z wykonanej

O

TRANSFERY zawodnik Rene Krhin Andrés Fernández Thievy Bifouma Ivan Kelava Rubén Pérez Edgar Méndez Yroundu Musavu-King David Lombán Matheus Doria Cristiano Biraghi Salvador Ruiz Neuton Miguel Alberto García Nico López Robert Ibáñez

3

YOUSSEF EL ARABI

ENRIQUE PORTA

BILANS: +7,1 MLN €

poprzedni klub poz. Inter

misji utrzymania, jednak jednocześnie musiał zdawać sobie sprawę, że w nowym sezonie czeka go ciężka praca. W letnim okienku Granada ponownie przeszła kilka ważnych roszad kadrowych, jednakże największą zmianą względem poprzednich sezonów ma być styl gry. Nie ma się co czarować – jeśli w tej kampanii ponownie będziemy oglądać zespół bez zęba, który nastawi się na działania defensywne i zarazem słabo bronił, El Grana spadnie z ligi. Mając w kadrze piłkarzy potrafiących grać na wskroś ofensywnie, trener Sandoval podczas pretemporady wpajał drużynie, że zespół musi przyjąć jego filozofię. Szkoleniowiec wraz z zarządem nie zapomnieli jednak o obronie i zadbali o odpowiednie jej wzmocnienia. Plan Sandovala wydaje się być trafny, odważny i zarazem ryzykowny. Obecnie, w przeciwieństwie do poprzednich lat, nikt raczej nie mówi o „czymś więcej niż utrzymanie”. Przetrwanie to cel główny, jednak wszyscy maja nadzieję, że projekt w końcu ruszy na dobre, a zespół wreszcie poczyni jakiekolwiek postępy.

DP

wiek 25

rodzaj / kwota 1,3 mln €

Porto

BR

28

0,4 mln €*

Espanyol

SŃ

23

0,2 mln €**

Udinese

BR

26

kwota nieznana

Atlético

DP

26

kwota nieznana

Almería

LN

24

kwota nieznana

Caen

ŚO

23

wolny transfer

Elche

ŚO

28

wolny transfer

Marsylia

ŚO

20

wypożyczenie

Inter

LO

22

wypożyczenie

Valencia

LO

20

wypożyczenie

Udinese

LO

25

wypożyczenie

Cádiz

ŚP

24

powrót z wyp.

Udinese

OP

21

wypożyczenie

Valencia

PN

22

wypożyczenie

ODESZLI: Jeison Murillo (ŚO) – Inter (8 mln €), Alfredo Ortuño (ŚN) – Las Pal-

mas (1 mln €), Héctor Yuste (DP) – Real Mallorca, Daniel Larsson (PN) – Gaziantepspor, Jona (ŚN) – Albacete (kwota nieznana), Roberto Fernández (BR) – CD Lugo, Mavroudis Bougaidis (ŚO) – Panthrakikos, Cala (ŚO) – Getafe, Borja Gómez (ŚO) – Real Oviedo, Manuel Iturra (DP) – Udinese, Miguel Alberto García (ŚP) – Racing Santander, Diego Buonanotte (OP) – AEK Ateny, Josan Pomare (PN) – Alcorcón, Riki (ŚN) – Guadalajara (wolny transfer), Oier Olazábal (BR) – Real Sociedad, Aridane Hernández (ŚO) – Cádiz, Juanpe (ŚO) – Real Valladolid, Luís Carlos Martins (LO) – Osasuna, Emanuel Insúa (LO) – Genoa, Mohammed Fatau (DP) – Almería, Gaspar Íñiguez (ŚP) – Carpi (wypożyczenie), Álvaro García (OP) – Cádiz, Darwin Machís (ŚN) – Huesca (wypożyczenie), Jhon Córdoba (ŚN) – Mainz (wypożyczenie°), Allan Nyom (PO) – Udinese, Juan Carlos (LO) – Braga, Abdoul Sissoko (DP) – Udinese, Eddi İsrafilov (OP) – Real Murcia, Lass Bangoura (PN) – Rayo Vallecano, Adrián Colunga (ŚN) – Brighton (powrót z wyp.).

OKIEM EKSPERTA

Antonio Navarro DZIENNIK IDEAL, CANAL ROJIBLANCO @rincondeantonio

Po kilku sezonach, w których Granada cierpiała i aż do ostatnich kolejek nie była pewna utrzymania, zespół wzmocnił się tak, że chce zapewnić sobie spokojny ligowy byt. By osiągnąć ten cel klub przeprowadził transfery i pozostawił na stanowisku trenera José Ramóna Sandovala, zbawiciela Granady z końcówki ubiegłego sezonu. Zespó ł ma krocz yć w tym kierunku prezentując jednocześnie grę atrakcyjną dla kibica. Jedną z największych nadziei na ten sezon jest osoba Andrésa Fernándeza, portero wypożyczonego z Porto. Fernández to golkiper, który w Hiszpanii uważany jest za bardzo dobrego i ma zdecydowanie pomóc drużynie w gromadzeniu punktów. Przebudowana została linia obrony, szczególnie po odejściu Murillo i Nyoma, których ktoś musiał zastąpić. Miguel Lopes i Doria to gracze debiutujący w lidze, będą wspomagani przez nieco bardziej doświadczonych i ogranych Mainza, Lombána i Babina, a to połączenie ma sprawić, że defensywa będzie mogła zatrzymywać najlepszych napastników. Gwarantem odpowiedniego funkcjonowania projektu będzie środek pola, gdzie są tacy zawodnicy, jak Krhin, Rubén, Márquez czy Rico. W ataku odpowiedzialność kolejny raz będzie spoczywała na El-Arabim, ale spore postępy cały czas czyni młody napastnik, Isaac Success.

*wypożyczenie za opłatą **z obowiązkiem wykupu za 1,1 mln € °z opcją wykupu OLEMAGAZYN.PL

69

fot. www.granadacf.es

GRANADA

PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16 C

1

13 35 BRAMKARZE

3

14

19

22

25

2

20

21

4

5 OBROŃCY

10 POMOCNICY

6

24

12

8

15

7

SZTAB SZKOLENIOWY 17

9 11 N A PA S T N I C Y

imię i nazwisko

16

kraj pochodzenia

reprezentacja

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (w €)

kontrakt

Ivan Kelava

Chorwacja

brak

BR

20.02.1988

195 / 90

600 tys.

2017

13

Andrés Fernández

Hiszpania

brak

BR

17.12.1986

185 / 85

2 mln

wyp.

35

Stołe Dimitriewski

Macedonia

Macedonia U-21

BR

25.12.1993

188 / 82

b/d

2016

22

Dimitri Foulquier

Francja

Francja U-21

PO

23.03.1993

183 / 78

2,5 mln

2019

25

Hugo Miguel Lopes

Portugalia

brak

PO

19.12.1986

182 / 81

3 mln

wyp.

2

David Lombán

Hiszpania

brak

ŚO

05.06.1987

185 / 80

3 mln

2018

5

Diego Mainz

Hiszpania

brak

ŚO

29.12.1982

187 / 79

1,5 mln

2016

6

Jean-Sylvain Babin

Martynika

Martynika

ŚO

14.10.1986

179 / 88

4 mln

2018

Gabon

Gabon

ŚO

08.01.1992

186 / 84

800 tys.

2020

Brazylia°

Brazylia U-23

ŚO

08.11.1994

189 / 82

7,5 mln

wyp.

Włochy

brak

LO

01.09.1992

184 / 78

2 mln

wyp.

Hiszpania

brak

LO

17.05.1995

176 / 70

300 tys.

wyp.

Brazylia

brak

LO

14.03.1990

182 / 79

400 tys.

wyp.

1

24

Yrondu Musavu-King

12

Matheus Doria

3

Cristiano Biraghi

14

Salva Ruiz

19

Neuton

20

Rubén Pérez

Hiszpania

brak

DP

26.04.1989

178 / 70

2,5 mln

2019

21

Rene Krhin

Słowenia

Słowenia

DP

21.05.1990

189 / 83

3 mln

2019

Fran Rico

Hiszpania

brak

ŚP

03.08.1987

178 / 72

3 mln

2020

Piti

Hiszpania

brak

ŚP

26.05.1981

179 / 79

1 mln

2016

Javi Márquez

Hiszpania

brak

OP

11.05.1986

179 / 71

2,5 mln

2017

Nico López

Urugwaj°

brak

OP

01.10.1993

179 / 67

4 mln

wyp.

7

Robert Ibáñez

Hiszpania

brak

PN

22.03.1993

169 / 64

2,5 mln

wyp.

23

Rubén Rochina

Hiszpania

brak

LN

23.03.1991

182 / 76

1,5 mln

2018

17

Edgar Méndez

Hiszpania

brak

LN

30.04.1991

187 / 80

2,5 mln

2019

Maroko

Maroko

ŚN

03.02.1987

183 / 84

5 mln

2016

11 Isaac Success

Nigeria

brak

ŚN

07.01.1996

186 / 86

1 mln

2019

16 Thievy Bifouma

Kongo

Kongo

ŚN

13.05.1992

180 / 75

2,5 mln

wyp.

4 10 8 15

9

Youssef El-Arabi

REPREZENTANCI:

8

ŚREDNIA WIEKU:

25,4

ŚREDNI WZROST:

183

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

58,6 MLN €

70

„Moja myśl jest taka, żeby grać ofensywnie. Chcę tak ukształtować zespół, by próbował prowadzić grę”

–JOSE RAMÓN SANDOVAL ¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA UTRZYMANIE JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

23

Trener: JOSE R AMÓN SANDOVAL Pier wszy asystent: ISMAEL MARTÍNEZ Trener bramkarzy: IÑAKI GARCIA Trener przyg. fiz.: JOSÉ ALFONSO MORCILLO Delegat: PEDRO DAVID NAVARROBOTANA

Kluczowy transfer

Największa gwiazda

YOUSSEF EL-ARABI

DAVID

LOMBÁN

WARTOŚĆ MA RK E TINGOWA

Mocno przeciętna gra ofensywna i jeszcze gors z a de f en s y w a o m a ł y włos nie doprowadziły do tego, że Granada opuściła szeregi Primera División. Wykorzystując problemy finasowe Elche, trener Sandoval i klub postanowili przygarnąć 28-letniego stopera pod swoje skrzydła. Nie da się uk r yć, że obrona Granady niekiedy prezentowała się nie najlepiej, żeby nie powiedzieć katastrofalnie (pamiętne 1:9 z Realem Madryt). By klub mógł myśleć o spokojnej walce o ligowe przetrwanie, potrzebny był transfer solidnego obrońcy, a takim z pewnością jest David Lombán. Wychowanek Valencii przez ostatnie dwa sezony spędzone w Elche wprawdzie nie zachwycał nikogo powstrzymywaniem gwiazd światowego formatu, lecz prezentował co najmniej przyzwoity poziom.

2

@elarabiyoussef Marokańczyk to być może jedyny piłkarz Granady, który w ostatnich sezonach utrzymywał w miarę równy poziom. El-Arabi nie miał łatwego początku, jednak minione dwa sezony może zaliczyć do udanych. Przed dwoma laty właśnie, po strzeleniu dwunastu goli, zanotował swoją najlepszą kampanię w Hiszpanii. W ostatniej do siatki rywala trafiał ośmiokrotnie. To właśnie 28-letni snajper w sezonie 2014/15, kiedy Granada broniła się przed spadkiem, zagwarantował jej utrzymanie. Podczas czterech końcowych kolejek Nazaríes wy walczyli trzy zwycięstwa i remis, a aż cztery gole zespołowi zapewnił wówczas El-Arabi, dzięki czemu drużyna na finiszu ligi znalazła się tuż nad kreską. Sympatyków Granady z pewnością martwi jednak fakt, że napastnikowi w czerwcu kończy się umowa, a w Andaluzji doskonale zdają sobie sprawę, że będzie niezwykle trudno zatrzymać snajpera.

Trener JOSÉ RAMÓN SANDOVAL

Młody wilk

José Ramón Sandoval otrzymał wielką szansę – poprowadzić Granadę na szczeblu Primera División. 47-latek w końcówce zesz ł ego sezonu pr zeją ł klub i os tatecznie po rozpaczliwej walce o utrzymanie w ydostał go ze strefy spadkowej. Sandoval zdaje sobie doskonale spraw ę z tego, że tera z nie może pope łnić b ł ędów s woich poprzedników, k tórzy mieli ambitne plany, ale nie byli w stanie ich zrealizować wbrew szumnym zapowiedziom. Szkoleniowiec chciałby zacząć gromadzenie punktów od pierwszych kolejek, a publicznie zdążył ogłosić już wszem i wobec, że zmieni styl gr y, k tór y pozwoli nam oglądać drużynę nastawioną bardziej ofensy wnie i prezentującą atrakcyjny futbol.

IBÁÑEZ Ostatnie w ypoż yczenie przekonało klub, że warto ponownie i w taki sam sposób, lecz już na całą kampanię sprowadzić do siebie Roberta. 22-latek, mimo że grał w zespole od zimy, był jego drugim najlepszym strzelcem. Potencjał zawodnika dostrzegają nie tylko w Granadzie, ale i Valencii. Niewykluczone, że występami w Andaluzji wywalczy sobie miejsce na kolejne sezony już w rodzimym klubie.

7

W KLUBIE OD: maj 2015 POPRZEDNIE KLUBY: Sporting Gijón, Rayo Vallecano, Rayo Vallecano B, Getafe B, CA Pinto, CD Humanes, AD Parla, CD Humanes.

Pretemporada

BILANS MECZOWY: 4-1-2

Haya Lorca

1:1

22.07

Lorca

Albacete

2:0

23.07

Albacete

Ittihad Tanger

1:2

04.08

Tanger

Udinese

2:0

08.08

Porto

fot. www.granadacf.es, www.ideal.es

ROBERT

H I S Z PA N | 47 l a t

BILANS BRAMKOWY: 12-7

Al-Wasl

2:1

08.08

Malaga

Real Betis

1:2

14.08

Sewilla

Cádiz

3:1

15.08

Kadyks

71

MECZE Początek sezonu

DOM

Eibar

1:2 (30.08)

Villarreal

19.09

1:3 (24.08)

Getafe

1:3 (13.09)

Real Madryt

WYJAZD

OLEMAGAZYN.PL

Las Palmas Przydomek:

fot. www.udlaspalmas.es

PIERWSZA JEDENASTKA

Posiadacze karnetów:

Rok założenia:

19 237

Los Amarillos, Canarios

1949

UNIÓN DEPORTIVA LAS PALMAS Strona: www.udlaspalmas.es

Oficjalne fankluby: 37

ESTADIO DE GRAN CANARIA pojemność: 31 250

JONATHAN VIERA

19

15

CULIO

ROQUE

DAVID SIMÓN

17

16

3

BIGAS

AYTHAMI

ALCARAZ

otwarcie: 2003

wymiary boiska: 105 × 68

CIEKAWE LICZBY

2

HERNÁN

D. CASTELLANO

Producent strojów: Acerbis

Prezydent: Miguel Ángel Ramírez

20

23

Sponsor główny: Cabildo Insular

Adres: Calle Pío XII 29, 35005 Las Palmas

ARAUJO

14

Dyrektor sportowy: Toni Cruz

E-mail: comunicacion@udlaspalmas.es

10

Sezony w La Liga

32 28 23 15 385

Średnia frekwencja w sezonie 2014/15

Sezony w Liga Adelante Cena najtańszego biletu (w €)

33 mln

Szacowane roczne przychody (w €)

13 JAVI VARAS

POPRZEDNIE SEZONY

5-3-1-1

Pkt

51

57

47

LA LIGA 51

54

58

LIGA ADELANTE

66

63

78

MOCNE STRONY +

+

4

ATAK Ser gio A raujo udowodni ł w dr ugiej lidze, że jest maszyną do strzelania goli. Wraz ze wsparciem Jonathana Viery może być piekielnie skuteczny również szczebel wyżej.

8

6

6

12/13

13/14

9

WYCHOWANKOWIE Zespół w dużej mierze oparty jest na wychowankach, którym na pewno nie zabraknie ambicji i woli walki w bitwie o utrzymanie.

15

SŁABE STRONY

72

-

-

18

TRENER Obie jego poprzednie przygody z hiszpańską elitą kończyły się szybkimi zwolnieniami. Prowadzenie drużyny, która walczy o utrzymanie, może go przerosnąć. BRAK WZMOCNIEŃ Zespó ł nadal będzie opiera ł się, w g łównej mierze, na tych samych zawodnikach co w drugiej lidze. Zabrakło transferów wyraźnie podnoszących klasę drużyny.

06/07

18 07/08

08/09

17

09/10

MINUT Y NA BOISKU

SEZON 14/15

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

3780 J. Castellano 3656 S. Araujo 3492 D. Simón

10/11

11/12 B R A M K I

24 S. Araujo 9 N. Alemán 7 J. Viera

Opracowanie: Dawid Kulig, Tomasz Zakaszewski

ASYST Y 8 7 7

D. Simón S. Araujo Momo

14/15

A

Najlepszy strzelec

Najdroższy transfer

GERMÁN DÉVORA CEBALLOS

OKTAY DERELIOĞLU

3 MLN €

453 / 119 mecze / gole

Dawid Kulig @d_kulig

Pojedynek ambicji z doświadczeniem

D

TRANSFERY poprzedni klub

Alfredo Ortuño

Granada

Jonathan Viera

Mistrzostwo Segunda División

do klubu w sezonie 2000/01

o drzwi Primera División pukali głośno przez trzy kolejne sezony, ale otwarły się one dopiero po czerwcowych barażach. Do hiszpańskiej elity awansowali dzięki odwróceniu losów dwumeczu z Realem Saragossa. Kibice nauczeni doświadczeniem z poprzedniego roku nie wbiegli na murawę przed końcowym gwizdkiem. Trzynaście lat czekano w Las Palmas na powrót do La Liga. Przez ten czas zdołano między innymi wybudować nowy stadion, który nie przyniósł zespołowi szczęścia i inauguracyjny sezon skończył się spadkiem do trzeciej ligi. Klub z ogromnymi długami znalazł się na skraju upadku. Przejęcie władzy przez obecnego prezydenta, Miguela Ángela Ramíreza, uratowało Los Amarillos. Udało się wrócić na zaplecze Primera División i przetrwać chude lata. Ostatnie trzy sezony to trzy finały barażów o promocję do hiszpańskiego raju. Cały świat pamięta ostatnie minuty zeszłorocznego starcia z Córdobą, gdzie przy jednobramkowym prowadzeniu Canarios na murawie pojawili się przedwcześnie świętujący awans kibice. Mecz został przerwany, a po wznowieniu goście strzelili gola, który pozwolił im trafić na salony. W tym roku wszystko jednak zakończyło się po myśli Los Amarillos. Pomimo porażki w pierwszym finałowym starciu z Realem Saragossa aż 1:3, zdołali w rewanżu przechylić szalę awansu na swoją korzyść. Gol Sergio Araujo na sześć minut

zawodnik Sergio Araujo

4

Boca Juniors

przed końcem meczu okazał się decydujący. Na Wyspy Kanaryjskie ponownie zawitał wielki futbol. Wszyscy w klubie mają świadomość, że czeka ich dziesięć miesięcy cierpienia, które musi zostać nagrodzone utrzymaniem. W Segunda División Kanaryjczycy należeli do grona faworytów i atrakcyjny futbol był ich znakiem rozpoznawczym. Teraz częściej będą się bronić. Hiszpanie zapewne użyliby w takim przypadku sformułowania w stylu „38 finałów dla obrońców”. Doświadczeni piłkarze wzmocnili defensywę i już tylko od jej szczelności zależy przyszłość Las Palmas. W ataku decydująca będzie skuteczność duetu Sergio Araujo – Jonathan Viera. Nieocenione może okazać się wsparcie od czterdziestoletniego Juana Carlosa Valeróna. El Flaco, dla którego ten sezon będzie najprawdopodobniej pożegnaniem z hiszpańskimi boiskami, samą swoją obecnością w szatni daje wiele drużynie. Jest wzorem profesjonalisty o niezłomnym charakterze, i właśnie tego charakteru jego kolegom zabraknąć nie może. Las Palmas to ekipa pełna wychowanków. Dla sporej części z nich będzie to premierowe zetknięcie z piłką ligową na tak wysokim poziomie. Paco Herrera także nie należy do grona szkoleniowców wybitnie otrzaskanych z La Liga. Obecność w składzie kilku weteranów ma za zadanie zbalansować różnicę między brakiem doświadczenia a ambicją. Przez cały sezon mogą kluczyć na granicy, ale kto wie, może szczęście znowu się do nich uśmiechnie.

BILANS: -3,3 MLN €

OKIEM EKSPERTA

poz.

Miguel Hernández

ŚN

wiek rodzaj / kwota 23

1,5 mln €

ŚN

24

1 mln €

Standard Liège

OP

26

0,8 mln €

Javi Varas

Real Valladolid

BR

33

wolny transfer

Antolín Alcaraz

Everton

ŚO

33

wolny transfer

Pedro Bigas

Real Mallorca

ŚO

25

wolny transfer

Javier Garrido

Norwich

LO

30

wolny transfer

Nabil El Zhar

Levante

PN

29

wolny transfer

Wakaso Mubarak

Celtic

LN

25

wypożyczenie*

Willian José

Deportivo Maldonado

ŚN

24

wypożyczenie

Carlos Gutiérrez

Leganés

ŚO

24

powrót z wyp.

ODESZLI: Casto (BR) – Almería (rozwiązanie kontraktu), Guzmán Casaseca (PN) – Real Valladolid (rozwiązanie kontraktu), Benja (ŚN) – UE Llagostera (rozwiązanie kontraktu), Marcelo Silva (ŚO) – Real Valladolid (wolny tranfer), Christian Fernández (LO) – Huesca (wypożyczenie), Jesús (ŚO) – Huesca (wypożyczenie), Tyronne (OP) – Huesca (wypożyczenie), Alfredo Ortuño (ŚN) – Real Saragossa (wypożyczenie), Héctor Figueroa (ŚN) – Huesca (wypożyczenie).

RED. NACZ. UDLASPALMAS.NET

@mhernandez

Podstawow ym celem L as Palmas jest utrzymanie się w Primera División. To klub z historią w hiszpańskiej elicie, w którym ważną rolę odgrywają wychowankowie. Oni wszyscy mają nadzieję, że będą mogli bronić herbu drużyny powracającej po trzynastu latach do najwyższej klasy rozgrywkowej. Włodarze klubu wymieszali młodość i szczyptę doświadczenia – piłkarzy ukształtowanych przez Los Amarillos z zawodnikami, którzy grali w największych europejskich ligach. Nie popełnili błędu Córdoby, która po awansie wymieniła dużą część składu. Paco Herrera jest najstarszym trenerem w lidze. Szatnia go szanuje, a on sam posiada wystarczającą wiedzę, by osiągnąć z Las Palmas zamierzony cel w La Liga. Wie jak to jest być szkoleniowcem zespołu z Primera División, bo pracował w Celcie Vigo, a także wygrał Ligę Mistrzów z Liverpoolem będąc asystentem Rafy Beníteza. W kadrze ma kilku wyróżniających się zawodników, ale jeśli miałbym wskazać konkretne nazwiska, to wybieram Jonathana Vierę i Sergio Araujo. Ten pierwszy jest kreatywny, dobrze podaje i tworzy przestrzeń dla innych zawodników. Araujo to gwiazda. Palermo oferowało za niego piętnaście milionów euro, ale klub odrzucił ofertę.

*klub posiada opcję wykupu OLEMAGAZYN.PL

73

fot. www.udlaspalmas.es

LAS PALMAS

PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16 C

1

13 31 BRAMKARZE

23

18

4

6

14

2

5

15 21 POMOCNICY

3 16 OBROŃCY

17

22

19

7

9

20

SZTAB SZKOLENIOWY 24

imię i nazwisko

12 N A PA S T N I C Y

8

10

kraj pochodzenia

reprezentacja

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (w €)

kontrakt

Raúl Lizoain w

Hiszpania

brak

BR

27.01.1991

188 / 80

400 tys.

2017

13

Javi Varas

Hiszpania

brak

BR

10.09.1982

182 / 74

800 tys.

2017

31

Dani Lorenzo w

Hiszpania

brak

BR

20.04.1993

187 / 71

b/d

2018

6

Ángel López

Hiszpania

brak

PO

10.03.1981

180 / 73

300 tys.

2017

2

David Simón

Hiszpania

brak

PO

31.12.1989

179 / 75

1 mln

2016

5

David García

Hiszpania

brak

ŚO

25.02.1982

184 / 80

400 tys.

2017

3

Antolín Alcaraz

Paragwaj

brak

ŚO

30.07.1982

187 / 82

1 mln

2016

16

Aythami Artiles w

Hiszpania

brak

ŚO

02.04.1986

181 / 82

1,2 mln

2017

17

Pedro Bigas

Hiszpania

brak

ŚO

15.05.1990

181 / 78

1 mln

2017

22

Javier Garrido

Hiszpania

brak

LO

15.03.1985

180 / 76

1,5 mln

2016

23

Dani Castellano w

Hiszpania

brak

LO

02.11.1987

180 / 70

400 tys.

2017

18

Javi Castellano w

Hiszpania

brak

DP

02.11.1987

180 / 70

1,5 mln

2017

Vicente Gómez

Hiszpania

brak

DP

31.08.1988

188 / 79

1 mln

2016

14

Hernán w

Hiszpania

brak

DP

26.08.1990

181 / 71

1 mln

2018

15

Roque Mesa

Hiszpania

brak

DP

07.06.1989

172 / 73

700 tys.

2017

21

Juan Carlos Valerón w

Hiszpania

brak

OP

17.06.1975

186 / 77

100 tys.

2016

19

Emmanuel Culio

Argentyna

brak

OP

30.08.1983

174 / 77

800 tys.

2016

20

Jonathan Viera w

Hiszpania

brak

OP

21.10.1989

171 / 65

3,5 mln

2018

7

Nauzet Alemán w

Hiszpania

brak

PN

25.02.1985

181 / 76

1 mln

2017

9

Asdrúbal Padrón w

Hiszpania

brak

PN

13.03.1991

173 / 73

300 tys.

2018

25

Nabil El Zhar

Hiszpania

brak

PN

27.08.1986

175 / 66

1,5 mln

2017

11

Momo w

Hiszpania

brak

LN

15.07.1982

179 / 68

500 tys.

2016

24

Tana

Hiszpania

brak

LN

20.09.1990

168 / 70

200 tys.

2017

Ghana

Ghana

LN

25.07.1990

171 / 72

5 mln

wyp.

8 Willian José

Brazylia°

brak

ŚN

23.11.1991

186 / 81

1,5 mln

wyp.

10 Sergio Araujo

Argentyna°

brak

ŚN

28.01.1992

180 / 82

3 mln

2020

1

4

12 Wakaso Mubarak

REPREZENTANCI:

1

ŚREDNIA WIEKU:

28,2

ŚREDNI WZROST:

180

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

29,6 MLN €

74

„Jesteśmy w Primera División. Mogę umierać w spokoju” –MIGUEL ÁNGEL RAMÍREZ ¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA UTRZYMANIE JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

w wychowanek wg definicji UEFA

11

° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

25

Trener: PACO HERRERA Pierwszy asystent: ÁNGEL RODRÍGUEZ Trener bramkarzy: ŽELJKO CICOVIĆ Trener przyg. fiz.: RAFA CRISTÓBAL Delegat: BENITO MORALES

Kluczowy transfer

Największa gwiazda

JUAN CARLOS VALERÓN

JONATHAN

VIERA Choć do klubu wrócił w s t yczniu na zasadzie wypożyczenia, to ze Standardu Liège w ykupiono go dopiero teraz. Dziecko Las Palmas, ich zabłąkany wychowanek. Przystanki w Valencii, Rayo i Belgii nie były szczególnie udane. Tylko w Rayo zagrał połowę sezonu na miarę swoich umiejętności. Powrót do domu jest dla niego wybawieniem i gwarancją spokoju, a przecież osiągnął teoretycznie najlepszy wiek dla piłkarza. Swoją przydatność udowodnił na przestrzeni ostatnich miesięcy, gdy szczyt jego formy przypadł na końcówkę sezonu. Regularnie strzelał gole i asystował. Razem z Araujo stworzyli duet, który zdemolował kilka obron w drugiej lidze. Doświadczenia w elicie mu nie brakuje. Jeżeli ominą go kontuzje, to będzie stanowił ważny element zespołu. Większość akcji konstruowanych przez Los Amarillos powinna przechodzić właśnie przez niego.

20

WARTOŚĆ MA RK E TINGOWA

Historię Maga z Arguineguín i jego sentymentalnego powrotu do Primera División znamy wszyscy. Ten sezon to zapewne ostatni rozdział w jego wspaniałej, choć nie zawsze usł anej różami karierze. W Las Palmas nie pełni pierwszoplanowej roli, przynajmniej z czysto piłkarskiego punktu widzenia. Czterdziestolatek nie jest już w stanie rozgrywać 90 minut na pełnych obrotach, ale i bez tego stanowi jedno z najważniejszych ogniw zespołu. Jest mentorem szatni, reprezentantem epoki, którą podziwiała duża część młodszych kolegów z drużyny. Mimo upływu lat jego gra nadal jest tak samo estetyczna i powabna jak dekadę temu. Pewnie nie będziemy oglądać go w każdym spotkaniu, a to sprawia, że trzeba jeszcze pilniej śledzić każdy mecz Las Palmas. Choćby po to, żeby nie przegapić tych kilku momentów, w których znajdzie się przy piłce.

Trener PACO HERRERA

Młody wilk

ARAUJO

10

fot. www.udlaspalmas.es

Jadł chleb z niejednego pieca. Ról w piłce nożnej też imał się kilku. Głównie jako trener, ale także asystent oraz szef skautów w Liverpoolu za czasów Beníteza, i przez trzy lata dyrektor sportowy Espanyolu. Człowiek orkiestra. Po tym jak przywrócił klubowi status jednej z dwudziestu najlepszych drużyn w Hiszpanii, został nagrodzony nowym kontraktem. Można nazwać go „dziadkiem Primera División”. Jest zdecydowanie najstarszy spośród szkoleniowców, w grudniu skończy 62 lata. Nie idzie to jednak w parze z doświadczeniem. Nigdy nie prowadził drużyny przez cały sezon na poziomie La Liga. Co więcej, tylko dwukrotnie się w niej znalazł i w obu przypadkach był dość szybko zwalniany. Na pewno nie jest wymarzonym trenerem do walki o utrzymanie. Dla niego to ostatni dzwonek, żeby zerwać z łatką trenera na drugą ligę.

SERGIO

Ży wio łow y Argent y ńcz y k niemal że w pojed y nk ę w pr o w a dzi ł L a s Palmas do hiszpańskiej elity, zdobywając 25 bramek w przeciągu sezonu, w tym tę najważniejszą – dającą awans. 23-latek nie ma zamiaru zwalniać, pomimo że ta temporada będzie dla niego debiutem na tak wysokim szczeblu. „Obiecałem, że strzelę 10-12 goli w Primera División. Będzie trudno, ale będę na to pracował”. Warto mieć na niego oko.

H I S Z PA N | 6 2 l a t a

W KLUBIE OD: lipiec 2014 POPRZEDNIE KLUBY: Real Saragossa, Celta Vigo, Villarreal B, Castellón, Recreativo Huelva, Polideportivo Ejido, Albacete Balompié, Numancia, Mérida, Numancia, Badajoz.

Pretemporada

BILANS MECZOWY: 5-0-4

BILANS BRAMKOWY: 18-8

Selección del Sur

4:0

20.07

Santiago de Tunte

Marítimo

2:1

07.08

Funchal

Mensajero

5:0

31.07

Santa Cruz de la Palma

Almería

0:2

09.08

Almería

Tenerife

0:1

01.08

Santa Cruz de Tenerife

Tenerife

0:1

12.08

Las Palmas

Laguna

3:0

02.08

San Cristóbal de La Laguna

Rayo Vallecano

0:1

15.08

Madryt

Maghreb Tetutan

4:2

16.08

Las Palmas

75

MECZE Początek sezonu

DOM

1:0 (22.08)

Levante

3:3 (13.09)

Rayo Vallecano

Atlético

0:0 (30.08)

Celta Vigo

20.09

WYJAZD

OLEMAGAZYN.PL

Levante Przydomki:

fot. www.levanteud.es

PIERWSZA JEDENASTKA

Posiadacze karnetów:

Rok założenia:

18 600

Granotas, Azulgranas

1909

LEVANTE UNIÓN DEPORTIVA Strona: www.levanteud.com

Dyrektor sportowy: Manolo Salvador

E-mail: admon@levanteud.es

Adres: San Vicente de Paul 44, 46019 Walencja

23

20

GHILAS

DEYVERSON

Prezydent: Quico Catalán

Sponsor główny: East United

Producent strojów: Nike

Oficjalne fankluby: 46

ESTADIO CIUDAD DE VALENCIA pojemność: 26 354

22

7

6

MARI

VERZA

CAMARASA

otwarcie: 1969

wymiary boiska: 107 × 69

CIEKAWE LICZBY

3

2

TOÑO

IVÁN

12

5

16

JUANFRAN

MATE

TRUJILLO

Sezony w La Liga

11 39 20 15 998

Średnia frekwencja w sezonie 2014/15

Sezony w Liga Adelante Cena najtańszego biletu (w €)

50 mln

Szacowane roczne przychody (w €)

13 MARTÍNEZ

POPRZEDNIE SEZONY

5-3-2

Pkt

42

26

64

MOCNE STRONY +

+

-

-

71

3

DŁUGIE PODANIA Levante często stara się korzystać z prostych środków. W La Liga tylko Eibar częściej posyła długie dogrania. Stanowią 20% wszystkich celnych podań Żab.

45

46

48

37

A

8

WALKA O GÓRNE PIŁKI Nie przekłada się to szczególnie na gole zdobywane z główki czy po stałych fragmentach, ale Levante jest jedną z najlepszych ekip, jeśli chodzi o walkę o górne piłki.

10

11

20 06/07

S

07/08

08/09

09/10

MINUT Y NA BOISKU

SEZON 14/15

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

14

14

15

GRA NA WYJEŹDZIE Levante poza Walencją gra bardzo źle. Wystarczy powiedzieć, że w zeszłym sezonie na w yjazdach gorzej w ypadła tylko Córdoba. Żaby muszą się poprawić w tym aspekcie. UTRZYMANIE PRZY PIŁCE Styl gry ma swoje odbicie w posiadaniu piłki. Przez ostatni rok wyniosło nieco ponad 44%, czyli najmniej w całej stawce. To oczywiście przekłada się na liczbę sytuacji.

55

LIGA ADELANTE

6

SŁABE STRONY

76

LA LIGA

2880 D. Mariño 2797 J. Morales 2642 D. Barral

10/11

11/12

12/13

13/14

B R A M K I 11 D. Barral 8 V. Casadesus 5 K. Uche

Opracowanie: Krystian Porębski, Piotr Przyborowski

14/15

ASYST Y 3 3 3

A. Ivanschitz I. López J. Morales

Najlepszy strzelec

Najdroższy transfer

JOSÉ PAREDES GIMENO

WŁADIMIR MANCZEW

mecze / gole

do klubu w sezonie 2004/05

123 / 68

Krystian Porębski @woker182

2,2 MLN €

K

Mistrzostwo Segunda División

Plus to na pewno pozostanie na stanowisku szkoleniowca, Lucasa Alcaraza, który w dość ciekawy sposób prowadził walencką ekipę. Levante może nie było najbardziej widowiskowo grającym zespołem, ale potrafiło stawić czoła nawet tym trudnym rywalom, czasami stosując niekonwencjonalną taktykę jak… gra dwoma skrzydłowymi na jednej stronie. Tego lata doszło jednak do jeszcze większej rewolucji taktycznej. Levante ma grać ustawieniem 5-3-2, które oczywiście bardziej pasuje do ich bezpośredniego, acz defensywnego stylu gry. Być może to uchroni ich przed utratą ogromnej liczby goli, co miało miejsce w poprzedniej kampanii. Trzeba tylko modlić się o brak kontuzji, bo kadra jest wąska. Bardzo ważna będzie dyspozycja snajperów, co powtarza się niczym mantrę i o tym też pisaliśmy w tamtym roku. Tym razem ciężar będzie spoczywał na barkach dwóch zawodników, a prym w linii ataku wieść mają wypożyczony z Porto Ghilas i rosły brazylijski snajper Deyverson (reprezentował wcześniej barwy Belenenses czy Köln). Problemu zapewne by nie było, gdyby nie odejście Davida Barrala, który w tamtym sezonie wreszcie się odblokował. O co więc będą walczyć Żaby? Zapewne o utrzymanie, które, o ile nie wydarzy się nic nieprzewidywalnego, powinny sobie zapewnić, choć nie bez większych problemów. Doświadczeni zawodnicy pokroju Juanfrana, Trujillo czy nowego lidera zespołu, Verzy, w połączeniu z młodymi talentami jak Ivan López, Víctor Camarasa i Rubén García, powinni wystarczyć do osiągnięcia celu.

BILANS: -3,05 MLN €

zawodnik

poprzedni klub

poz.

wiek

Deyverson

Belenenses

ŚN

24

1,8 mln €

Ángel Trujillo

Almería

ŚO

28

1 mln €

Diego Mariño

Real Valladolid

BR

25

0,25 mln €

Rubén

Almería

BR

31

wolny transfer

Zouhair Feddal

Parma

ŚO

26

wolny transfer

Verza

Almería

ŚP

29

wolny transfer

Jefferson Lerma

Huila

ŚP

21

wypożyczenie

Nabil Ghilas

Porto

ŚN

25

wypożyczenie*

Roger

Real Valladolid

ŚN

24

powrót z wyp.

rodzaj / kwota

ODESZLI: Javi Jiménez (BR) – Elche (wolny transfer), Loukas Vyntra (ŚO) – Hapoel (wolny transfer), Iván Ramis (ŚO) – Eibar (wolny transfer), Pape Diop (DP) – Espanyol (wolny transfer), Momo Sissoko (DP) – Shenhua (wolny transfer), Andreas Ivanschitz (OP) – Seattle Sounders (wolny transfer), Nabil El Zhar (PN) – Las Palmas (wolny transfer), David Barral (ŚN) – Al-Dhafra (wolny transfer), Kalu Uche (ŚN) – Pune City (wolny transfer), Jason (LN) – Albacete (wypożyczenie), Rafael Martins (ŚN) – Moreirense (wypożyczenie).

*klub posiada opcję wykupu

Puchar Hiszpanii

1

A miało być tak pięknie…

olejny rok Levante w Primera, a progresu brak. W zasadzie można dostrzec sytuację odwrotną i ten sezon dla Żab wcale nie zapowiada się lepiej. A może to tylko pozory? Sprawa pierwsza i w tej całej zabawie najważniejsza: 56 mln euro. Tyle oferowano rodzinie Catalán za pakiet większościowy Levante. Walencki dziennik Superdeporte podawał nawet okrągłą sumkę 60 milionów. Cóż, przez wiele tygodni w głowach kibiców Levante ta kwota musiała wybrzmiewać niczym w piosence Kazika, choć on wspominał jednak o nieco mniejszej wartości. Tak czy siak możliwy inwestor, Robert Sarver, malował się dla kibiców Levante niczym zbawca, który spowoduje, że w klubie z Walencji wreszcie coś się ruszy. Tak się jednak nie stało, a winą obarczony został prezes, a zarazem właściciel klubu. Sympatycy lokalnego rywala – Valencii – śmiali się, że Levante jest warte tyle co dwóch najdroższych piłkarzy Nietoperzy; emocje z upływem czasu minęły. Fani Żab i tak mogą być umiarkowanie zadowoleni. Wszakże w poprzednim letnim okienku opuścił ich Keylor Navas, za dziesięć milionów euro, a w zamian dostali figę z makiem. Tym razem władze klubu wysupłały na transfery około trzech milionów, przy 800 tysiącach w zeszłym sezonie. Jest progres. Zwłaszcza, że podobnie jak wiele innych ekip, Levante boryka się ze sporymi, zwłaszcza jak na swój budżet, długami.

TRANSFERY

1

OKIEM EKSPERTA

Víctor López DZIENNIK AS

@victorlopez14

Szósty z rzędu sezon Levante w Primera División, podczas którego znów będzie walczyć o pozostanie w gronie najlepszych drużyn w Hiszpanii. Poprzednie rozgrywki były wyboiste. Po raz pierwszy w elicie Żaby musiały uporać się ze zmianą trenera w środku La Liga, co spowodowało problemy jakich od kilku lat ta drużyna nie miała. Granotas wzmocnili się w każdej formacji, ogólnie aż dziewięcioma transferami. Na bramce Rubén z Almeríi oraz powracający Diego Mariño. Defensywę wzmocnili Feddal z Parmy oraz Trujillo kupiony za milion z Almeríi. Dwie nowe twarze w pomocy to Verza, również z Almeríi, oraz mało znany, acz obiecujący 20-letni Kolumbijczyk Jefferson Lerma, wypożyczony z Huili. W napadzie oprócz powrotu Rogera po dwóch dobrych sezonach kolejno w Saragossie i Valladolid, do zespołu dołączyli Deyverson i Ghilas. Na pierwszego wydano prawie dwa miliony euro, drugi przybył na wypożyczenie z Porto. Mają pozwolić fanom zapomnieć o Davidzie Barralu, który po świetnym sezonie wylądował na pierwszym miejscu w historii Żab, jeśli chodzi o gole strzelone w Primera. Przekonamy się czy Lucas Alcaraz postawi na nietypowy dla Hiszpanii system 5-3-2 i przede wszystkim, czy będzie w stanie poukładać wszystkie elementy układanki w jedną całość, właśnie pod to ustawienie. OLEMAGAZYN.PL

77

fot. www.levanteud.es

LEVANTE

PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16 C

1

13 25 BRAMKARZE

3

15

6

2

7

19

22 POMOCNICY

4

12 16 OBROŃCY

8

10

17

24

5

11 N A PA S T N I C Y

14

SZTAB SZKOLENIOWY 23

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

reprezentacja

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (w €)

kontrakt

1

Jesús Fernández

Hiszpania

brak

BR

11.06.1988

190 / 83

1 mln

2016

13

Rubén Martínez

Hiszpania

brak

BR

22.06.1984

187 / 81

2 mln

2018

25

Diego Mariño

Hiszpania

brak

BR

09.05.1990

185 / 75

2,5 mln

2018

2

Iván López w

Hiszpania

brak

PO

23.08.1993

175 / 69

1,5 mln

2020

19

Pedro López

Hiszpania

brak

PO

01.11.1983

174 / 70

1,2 mln

2017

David Navarro

Hiszpania

brak

ŚO

25.05.1980

188 / 76

400 tys.

2016

12

Juanfran w

Hiszpania

brak

ŚO

15.11.1976

182 / 78

100 tys.

2016

16

Angel Trujillo

Hiszpania

brak

ŚO

08.09.1987

179 / 79

3 mln

2019

24

Zouhair Feddal

Maroko

Maroko

ŚO

01.01.1989

191 / 78

600 tys.

2018

4

5

Simão Mate

Mozambik

Mozambik

ŚO / DP

23.07.1988

183 / 78

2 mln

2017

3

Toño

Hiszpania

brak

LO

07.11.1989

179 / 70

1,5 mln

2019

Grecja

brak

LO

20.12.1984

178 / 72

500 tys.

2016

15

Nikolas Karabelas

6

Victor Camarasa w

Hiszpania

Hiszpania U-21

DP / ŚP

28.05.1994

183 / 76

3 mln

2019

7

Verza

Hiszpania

brak

ŚP

29.09.1986

181 / 73

3,5 mln

2019

José Mari

Hiszpania

brak

ŚP

06.12.1987

183 / 74

700 tys.

2016

8

Jefferson Lerma

Kolumbia°

brak

ŚP

25.10.1994

179 / 70

b/d

wyp.

10

Rubén García w

Hiszpania

brak

PN

14.07.1993

171 / 72

3 mln

2018

17

Jordi Xumetra

Hiszpania

brak

PN

24.10.1985

176 / 73

1,5 mln

2016

11

José Luis Morales

Hiszpania

brak

LN

23.07.1987

180 / 70

2,5 mln

2019

14

Roger

Hiszpania

brak

ŚN

03.01.1991

178 / 74

1,5 mln

2016

18

Víctor Casadesús

Hiszpania

brak

ŚN

28.02.1985

180 / 80

2,5 mln

2017

20 Deyverson

Brazylia°

brak

ŚN

08.05.1991

187 / 78

750 tys.

2019

23 Nabil Ghilas

Algieria

brak

ŚN

20.04.1990

183 / 75

3,5 mln

wyp.

22

REPREZENTANCI:

3

ŚREDNIA WIEKU:

27,4

ŚREDNI WZROST:

181

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

32,75 MLN €

78

„Zawsze jest dużo możliwości, ale nie tędy droga. Władze zdecydowały nie sprzedawać klubu i to najlepsza z możliwych decyzji”

–DAVID NAVARRO ¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA UTRZYMANIE JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

w wychowanek wg definicji UEFA

20

° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

18

Trener: LUCAS ALCARAZ Pierwszy asystent: JESÚS CAÑADAS MORCILLO Trener bramkarzy: JOSÉ MARTÍNEZ PUIG Trener przyg. fiz.: MIGUEL ÁNGEL CAMPOS Delegat: ANDRÉS GARCERÁ MONCHOLÍBOTANA

Kluczowy transfer

Największa gwiazda

VERZA

NABIL

GHILAS

Algierczyk miał uratować Córdobę przed spadkiem, to się jednak nie udało. Trzeba przyznać, że zadanie miał wyjątkowo trudne, a i tak w Andaluzji spisywał się całkiem nieźle. 25-letni zawodnik w Levante będzie grał na środku ataku, choć wcześniej grywał także jako skrzydłowy. Ma zastąpić Davida Barrala i jest ku temu predysponowany. Niezły technicznie, dość szybki, lecz jego główną zaletą jest siła, która pomaga mu przestawiać obrońców w polu karnym. Stoperzy każdego zespołu mogą mieć w tym sezonie problemy z solidnie zbudowanym Algierczykiem. Ghilas rasowym goleadorem nie jest, ale z pewnością dla grającego dwoma napastnikami Levante będzie zawodnikiem przydatnym. W parze z bardziej energicznym atakującym powinien napsuć krwi wielu zespołom. Na dodatek, to idealny zawodnik do bezpośredniej gry prezentowanej przez Żaby.

23

WARTOŚĆ MA RK E TINGOWA

Po dziesięcioletniej tułaczce Verza wraca do domu, i to w najwyższej klasie rozgrywkowej. Wychowanek Villarreal miał po drodze epizod w swojej rodzinnej Orihueli, grał wtedy jednak w Segunda División. Niezastąpiony, jeśli chodzi o stałe fragmenty gry, o czym dał znać już w pierwszej kolejce La Liga 2015/16. Zawodnik bardzo pracowity, ale również inteligentny. To jeden z tych, o których bez wahania można powiedzieć, że wyznaje dewizę: „lepiej mądrze stać, niż głupio biegać”. Rozgrywa, strzela, nadaje tempa akcjom, ale także haruje w defensywie. Świetnie czyta grę, dzięki czemu często przechwytuje podania w środku pola. Ligową gwiazdą nigdy nie był i nie będzie, jednak dla ekipy ze środka tabeli powinien być wyśmienitym liderem, który zapewnia jakość w pomocy i równowagę między szeregami defensywnymi a blokiem ofensywnym. To on powinien być dyrygentem wśród Żab.

Trener LUCAS ALCARAZ

Młody wilk

CAMARASA

6

fot. www.levanteud.es

Piłkarski produkt Granady. To właśnie w ekipie Nazaríes spędził swoją boiskową karierę, tam również w 1995 r., w wieku 29 lat, dostał szansę zostania trenerem i to od razu pierwszego zespołu. Obecny szkoleniowiec Żab nie ma za sobą wielu sukcesów w Primera, ale potrafi dokonać czegoś, co nie zawsze udawało się jego poprzednikowi na Ciudad de Valencia, Mendilibarowi – utrzymać klub w najwyższej klasie rozgrywkowej. 49-latek dokonał tego w 2014 roku z Granadą, zrobił to też, gasząc pożar po obecnym trenerze Eibaru, w Levante. Świetny taktyk, który podobnie jak klub z Walencji, chce wreszcie walczyć o coś więcej niż tylko utrzymanie. Jego największym osiągnięciem na ławce trenerskiej wciąż jest dotarcie do finału Pucharu Króla z Recreativo dwanaście lat temu i sam Anadaluzyjczyk pragnie to wreszcie zmienić.

VÍCTOR

L evante ma w s woim składzie kilku ciekawych młodzieńców, m.in. Ivána Lópeza i Rubéna Garcíę, ale najlepiej zapo w iada się C a ma r a s a . Víc tor sprawił, że po Diopie w czer wono-niebieskiej części Walencji nikt nie płacze. Solidny w destrukcji, coraz śmielej poczyna sobie w ofensywie. Pokazał, że potrafi przymierzyć z dystansu. Nie jest typowym defensywnym pomocnikiem i może być nowym Vicente Iborrą.

H I S Z PA N | 49 l a t

W KLUBIE OD: październik 2014 POPRZEDNIE KLUBY: Granada, Aris, Almería, Córdoba, Recreativo, Real Murcia, Xerez, Racing, Dos Hermanas.

Pretemporada

BILANS MECZOWY: 4-1-2

BILANS BRAMKOWY: 8-9

Alzira

0:3

18.07

Alzira

Huddersfield Town

0:0

29.07

Huddersfield

Teruel

0:1

22.07

Teruel

Swansea

0:0

01.08

Swansea

Zwolle

1:3

25.07

Zwolle

Real Oviedo

1:2

05.08

León

Bayer

4:0

29.07

Mönchengladbach

79

MECZE Początek sezonu

DOM

Celta Vigo

0:0 (30.08)

Sevilla

20.09

1:2 (23.08)

Las Palmas

1:1 (11.09)

Barcelona

WYJAZD

OLEMAGAZYN.PL

Málaga Przydomki:

Klub kontynuuje tradycje Málaga FC z 1904 i CD Málaga z 1941 roku

fot. www.malagacf.es

PIERWSZA JEDENASTKA

Rok założenia:

21 700

Malaguistas, Boquerones

1994

MÁLAGA CLUB DE FÚTBOL Strona: malagacf.com

11

20

AMRABAT

ČOP

JUAN CARLOS

HORTA

TISSONE

RECIO

Producent strojów: Nike

Prezydent: Abdullah bin Nasser Al Thani

10 14

Sponsor główny: –

Adres: Avenida Martiricos, 29011 Malaga

7 12

Dyrektor sportowy: Mario Armando Husillos

E-mail: administracion@malagacf.es

LA ROSALEDA pojemność: 30 044

Oficjalne fankluby: 42

otwarcie: 1941

wymiary boiska: 105 × 68

CIEKAWE LICZBY

19

18

BOKA

ROSALES

15

2

ANGELERI

ALBENTOSA

Sezony w La Liga

15 3 20 23 923

Średnia frekwencja w sezonie 2014/15

Sezony w Liga Adelante Cena najtańszego biletu (w €)

40 mln

Szacowane roczne przychody (w €)

1 KAMENI

POPRZEDNIE SEZONY

4-4-2

Pkt

55

MOCNE STRONY +

+

-

-

72

2

55

LA LIGA 37

58

57

45

50

4 6 8 9

STRZAŁY Z DYSTANSU Javi Gracia wpoił swoim zawodnikom, iż nie należy zbytnio kombinować, tylko oddawać strzały z każdej wolnej pozycji, co już niejednokrotnie przysparzało problemy rywalom.

11

11

15 17

GRA W OBRONIE Boquerones są bardzo niepewni w swoich interwencjach, szczególnie jeśli chodzi o blok defensywny. W samym spotkaniu z Barceloną Kameni sześciokrotnie musiał ratować kolegów. SKUTECZNOŚĆ Malaga nie ma większych problemów ze stwarzaniem sobie okazji bramkowych. Niestety nie ma komu ich wykorzystać, co pokazały zarówno sparingi, jak i pierwsze spotkania ligowe.

46

LIGA ADELANTE

A

GRA Z KONTRY Po odzyskaniu piłki ofensy wa Malaguistas stara się jak najszybciej przenieść ciężar gry na boisko przeciwnika, stwarzając sobie okazję do zdobycia bramki.

SŁABE STRONY

80

Posiadacze karnetów:

06/07

07/08

08/09

09/10

10/11

MINUT Y NA BOISKU

SEZON 14/15

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

3420 C. Kameni 3041 R. Rosales 2770 S. Darder

11/12

12/13

13/14

B R A M K I 8 6 5

Juanmi N. Amrabat J. Guerra

Opracowanie: Michał Świerżyński, Patryk Gęsicki

14/15

ASYST Y 5 4 3

S. Castillejo N. Amrabat R. Rosales

Najlepszy strzelec

Najdroższy transfer

CATANHA

SANTI CAZORLA

mecze / gole

do klubu w sezonie 2011/12

23 MLN €

73 / 50 @miguelsergio27

Puchar Intertoto

Mistrzostwo Segunda División

Najważniejszy status quo

C

Osoba trenera może być jednym z kluczowych elementów dla Málagi. Drugi sezon to okazanie kredytu zaufania dla mało doświadczonego trenera, lecz również, a może przede wszystkim, wielkie wyzwanie i weryfikacja wyniku z poprzedniego sezonu – okaże się, czy Javier Gracia znalazł swoje miejsce na trenerskiej mapie Hiszpanii. Jak na ten moment wydaje się, że jest to odpowiednia osoba na odpowiednim stanowisku. Jeśli zespół wejdzie w sezon tak dobrze jak rok temu, nie lada problemem będzie utrzymanie wydajności i kondycji zawodników, którzy opadli z sił po mocnej pierwszej rundzie. Spokój i stabilizacja to najważniejsze aspekty dla projektu Málaga i całe społeczeństwo boquerones zdaje się o tym doskonale wiedzieć. W klubie nie ma wielkiej paniki i strachu przed walką o utrzymanie, nie ma też wielkiego parcia i ambicji na wykręcenie wyniku ponad stan, którym byłoby miejsce gwarantujące start w Lidze Europy. Należy jednak pamiętać o kibicach. Pod wpływem dobrej gry i rezultatów z minionego sezonu w fanach zaiskrzyła ochota i nadzieja na oglądanie swojego klubu w rozgrywkach europejskich. Oni też muszą mieć jednak gdzieś z tyłu głowy świadomość sytuacji: od wielu innych zespołów La Liga Málagę dzieli finansowa przepaść, nie mówiąc już o zuchwałym skoku na Europę. To chyba jeszcze za duże buty dla tej drużyny, ale nie obdzierajmy kibiców z ich marzeń.

BILANS: +32,05 MLN €

zawodnik

poprzedni klub

poz.

wiek

Nordin Amrabat

Galatasaray

LN

28

rodzaj / kwota 3,5 mln €

Adnane Tighadouini

NAC Breda

LN

22

1,2 mln €

Duje Čop

Cagliari

ŚN

25

0,75 mln €*

Charles

Celta Vigo

ŚN

31

0,5 mln €

Fábio Espinho

Łudogorec

OP

29

wolny transfer

Raúl Albentosa

Derby County

ŚO

26

wypożyczenie

Juan Carlos

Braga

LO / LP

25

wypożyczenie

Roque Santa Cruz

Cruz Azul

ŚN

34

wypożyczenie

Hachim Mastour

AC Milan

OP / PN

17

wypozyczenie**

ODESZLI: Sergi Darder (ŚP) – Olympique Lyon (12 mln €), Samuel Castillejo (PN / LN) – Villarreal (10 mln €), Samu García (PN / LN) – Villarreal (8 mln €), Juanmi (LN / ŚN) – Southampton (7 mln €), Portillo (OP) – Betis (1 mln €), Bobley Anderson (OP) – LB Châteauroux (rozwiązanie kontraktu), Sergio Sánchez (ŚO) – Panathinaikos (wolny transfer), Roberto Chen (ŚO) – Real Balompédica Linense (wypożyczenie), Ezequiel Rescaldani (ŚN) – Puebla (wypożyczenie), Luis Alberto (PN / LN) – Liverpool (powrót z wyp.), Javi Guerra (ŚN) – Cardiff (powrót z wyp.).

Ćwierćfinał Pucharu UEFA: 1 (2002/03)

iągłe zmiany z jednoczesnym pragnieniem utrzymania spokoju i stabilizacji – tak pokrótce można opisać obecną sytuację klubu z La Rosaleda. W składzie brakuje znanych nazwisk, nie ma też wielkich gwiazd. W klubie są świadomi tego, że brak pieniędzy oznacza zaciskanie pasa oraz wstrzemięźliwość w marzeniach o ambitnych celach. Zdroworozsądkowym celem Málagi, podobnie jak w poprzednim sezonie, będzie utrzymanie się w Primera División, a co dalej „to się zobaczy”. Sytuacja kadrowa to próba utrzymania równowagi po sprzedaży obiecujących graczy: Castillejo i García zasilili Villarreal, Juanmi poleciał podbić Anglię z Southampton, Darder zagra w Lyonie, a Portillo w Betisie. Całkowitą kwotę z tych transakcji szacuje się na 38 milionów, z czego jedynie 15% przeznaczono na uzupełnienie braków. Największy wydatek wiązał się z zatrzymaniem Nordina Amrabata, który wyjątkowo spodobał się większości Malaguistas grając na wypożyczeniu i to z nim wiązane są największe nadzieje, jeśli chodzi o przyszłość klubu. Ponadto do klubu przyszli napastnicy: Duje Čop i Charles, a ciekawym nabytkiem może okazać się skrzydłowy Adnane Tighadouini, jeśli szybko przejdzie przez proces aklimatyzacji. Kolejnych wzmocnień, tradycyjnie, trener będzie musiał szukać w akademii, ponieważ na większe zakupy nie ma szans.

TRANSFERY

1 Ćwierćfinał Ligi Mistrzów: 1 (2012/13)

Michał Świerżyński

1

OKIEM EKSPERTA

José Jesús Criado Jiménez OPINIÓN DE MÁLAGA

@josecriadoopi

W poprzednim sezonie drużyna uzyskała wyśmienity wynik, szczególnie dobrze grając w rundzie jesiennej i bardzo szybko zapewniając sobie utrzymanie w Primera División, co tylko rozbudziło apetyty kibiców na coś więcej. Niestety, im bliżej końca sezonu, tym wyniki były coraz mniej zadowalające. Seria porażek zaprzepaściła szansę na walkę o miejsca w Lidze Europy, ale reasumując zespół osiągnął więcej, niż od niego oczekiwano przed sezonem. Najważniejszym transferem było bez wątpienia zatrzymanie w drużynie Amrabata. Kiedy Málaga ma problemy, kiedy coś nie idzie, wszystkie oczy są zwrócone na niego. Ten zawodnik potrafi wziąć odpowiedzialność na swoje barki, chocia ż może jego liczby nie powalają. Ściągnięcie Čopa i Charlesa wzmocniło ry walizację w ataku, a młodzi zawodnicy, tacy jak Tighadouini, przywrócą równowagę w drużynie, zachwianą w pewnym momencie przez sprzedaż istotnych elementów w układance Javiego Gracii. Trener był jedną z ważniejszych postaci w zeszłym sezonie, a jego pozostanie u steru tylko stabilizuje kurs, który obrała Málaga – nie drżeć o przyszłość i walczyć o to, co jest w zasięgu klubu.

*wypożyczenie za opłatą **z opcją wykupu za 5 mln OLEMAGAZYN.PL

81

fot. www.malagacf.es

MÁLAGA

1

PIERWSZA DRUŻYNA 2015/16

12 BRAMKARZE

23

18

14

8

4

2

12

28

3 OBROŃCY

15

21

19

10

16

22

C

7

6

17

POMOCNICY

SZTAB SZKOLENIOWY 9 N A PA S T N I C Y

24

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

reprezentacja

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (w €)

kontrakt

Carlos Kameni

Kamerun

brak

BR

18.02.1984

186 / 86

5 mln

2018

13

Guillermo Ochoa

Meksyk °

Meksyk

BR

13.07.1985

185 / 78

5 mln

2017

23

Miguel Torres

Hiszpania

brak

PO

28.01.1986

184 / 74

1,2 mln

2018

18

Roberto Rosales

Wenezuela°

Wenezuela

PO

20.11.1988

174 / 76

4 mln

2017

4

Flávio Ferreira

Portugalia

brak

ŚO

19.10.1991

180 / 74

900 tys.

2016

2

Raúl Albentosa

Hiszpania

brak

ŚO

07.09.1988

193 / 86

1,5 mln

2016

3

Weligton

Brazylia

brak

ŚO

26.08.1979

186 / 71

1 mln

2016

07.04.1983

182 / 68

1,5 mln

2016

1

15

Marcos Angeleri

Argentyna

brak

ŚO

21

Jahor Filipienka

Białoruś

Białoruś

ŚO

10.04.1988

194 / 85

1,5 mln

2017

19

Arthur Boka

WKS

WKS

LO

02.04.1983

166 / 67

2 mln

2016

7

Juan Carlos

Hiszpania

brak

LO / LP

30.03.1990

179 / 72

1,5 mln

2016

6

Ignacio Camacho

Hiszpania

Hiszpania

DP / ŚP

04.05.1990

182 / 75

10 mln

2019

Recio w

Hiszpania

brak

DP

11.01.1991

183 / 74

3 mln

2018

Fábio Espinho

Portugalia

brak

SP

18.08.1985

171 / 65

1,5 mln

2017

12

Fernando Tissone

Argentyna

brak

SP

24.07.1986

180 / 80

900 tys.

2016

28

Juanpi w

Wenezuela

Wenezuela

OP

24.01.1994

171 / 65

900 tys.

2018

17

Duda

Portugalia

brak

OP

27.06.1980

175 / 71

1 mln

2016

10

Ricardo Horta

Portugalia

Portugalia

PN / LN

15.09.1994

173 / 61

2,5 mln

2019

16

Hachim Mastour

Włochy

Maroko

OP / PN

15.06.1998

175 / 63

500 tys.

2017

22

Adnane Tighadouini

Holandia

brak

LN

30.10.1992

179 / 70

1,4 mln

2020

11

Nordin Amrabat

Holandia

Maroko

LN / ŚN

31.03.1987

178 / 77

6 mln

2019

20

Duje Čop

Chorwacja

Chorwacja

ŚN

01.02.1990

187 / 73

4 mln

2016

Brazylia

brak

ŚN

04.04.1984

179 / 73

2 mln

2017

Paragwaj

Paragwaj

ŚN

16.08.1981

193 / 81

2 mln

2016

14 8

9 Charles 24 Roque Santa Cruz REPREZENTANCI:

11

ŚREDNIA WIEKU:

27,4

ŚREDNI WZROST:

181

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

68,3 MLN €

82

„Ten statek wypłynął już na dobre” MARIO HUSILLOS ¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA PUCHARY JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

w wychowanek wg definicji UEFA

20

° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

11

Trener: JAVI GRACIA Pierwszy asystent: MARCELO ROMERO Trener bramkarzy: ÍÑIGO ARTEAGA Trener przyg. fiz.: ENRIQUE RUIZ Delegat: CARLOS LÓPEZ

Kluczowy transfer

Największa gwiazda

NORDIN

AMRABAT

W Máladze od dłuższego czasu się nie przelewa, więc liczą się z każdym eurocentem. W tym okienku klub opuścili zawodnicy, których karty sprzedano za około 38 milionów euro i dlatego zgodnie z oczekiwaniami kibiców udało się wykupić Amrabata, który przebywał w klubie na wypożyczeniu. Za niewygórowane 3,5 miliona drużyna zyskała ofensywnie usposobionego, wszechstronnego gracza, który potrafi na boisku zrobić różnicę. Marokańczyk jest szybki i obdarzony niezłym przyspieszeniem, co w połączeniu z odpowiednim ustawieniem często skutkuje błyskawicznym rozpoczęciem kontry. Te cechy sprawiają, że zatrzymanie Nordina jest dla obrońców niezwykle ważnym, lecz trudnym zadaniem, stąd nierzadko uciekają się do fauli. Jego dobry przegląd gry i dokładne podania do lepiej ustawionych kolegów w środku pola już niejednokrotnie kończyły się bramkami.

11

IGNACIO CAMACHO WARTOŚĆ MA RK E TINGOWA

W klubie na przestrzeni ostatnich lat zmieniło się bardzo wiele, lecz, ku zdziwieniu ekspertów i z pewnością niektórych kibiców, Camacho nadal kieruje grą zespołu z południa Hiszpanii, pomimo zupełnie innych aspiracji. Ignacio to prawdziwe płuca i serce drużyny z Andaluzji, od kiedy za dwa miliony przyszedł z Atlético. Po dobrych występach zaczęto mówić o przenosinach do silniejszego klubu, szczególnie po exodusie najlepszych graczy z okresu bonanzy szejka Al Thaniego (odeszli m.in. Joaquín, Monreal, Isco, Demichelis, Toulalan). Solidny defensywny pomocnik, którego kibice kochają nie tylko za regularną grę na wysokim poziomie, ale również za zaangażowanie i właśnie fakt, że pozostał w klubie pomimo trudniejszych czasów. Być może również dlatego, iż jest żywym wspomnieniem tamtych dni, kiedy zdecydowanie silniejsza Málaga biła się z największymi w Lidze Mistrzów.

Trener JAVI GRACIA

Młody wilk

AÑOR

28

fot. www.malagacf.es

Hiszpan jest mało doświadczonym trenerem, który debiutował prowadząc młodzieżowe drużyny Villarreal. Większość swojej niezbyt długiej kariery spędził w ojczyźnie, z małą przerwą na grecki epizod. Po powrocie z Hellady poprowadził Almeríę do trzeciego miejsca w Segunda. Po barażach awansował z zespołem do Primery, lecz nie było mu dane go dalej prowadzić (nieporozumienie ws. kontraktu). Niedługo potem dostał szansę na posmakowanie trenerki na najwyższym poziomie w Osasunie, której nie uratował przed spadkiem. W Máladze sprawuje rządy od 30 maja 2014 roku, efektywnie stabilizując sytuację sportową klubu. Obecnie Málaga potrzebuje Javiego Gracii, a on potrzebuje Málagi – jeśli uda mu się wydobyć z zespołu wszystko co najlepsze, mają szansę na walkę o puchary, a trener na rozwinięcie swojej kariery.

JUANPI

M łody Wenezuelcz yk trafił do Málagi pięć lat temu i dot ą d tr enowa ł pod czujnym okiem trenerów La Academii zaliczając kolejne szczeble juniorskich reprezentacji swojego kraju. Do pierwszego składu przychodzi jako świetnie w yszkolony technicznie ofensywny pomocnik, z doskonałą lewą nogą. Pomimo młodego wieku zdążył już zadebiutować w dorosłej reprezentacji Wenezueli (w przegranym meczu z Chile).

H I S Z PA N | 4 5 l a t

W KLUBIE OD: maj 2014 POPRZEDNIE KLUBY: Osasuna, Almería, Kerkyra, Olympiakos Wolos, Villarreal B Cádiz, Pontevedra.

Pretemporada

BILANS MECZOWY: 4-1-2

BILANS BRAMKOWY: 10-10

Karlsruher

3:1

17.07

Karlsruhe

Peñarol

1:3

01.08

Copa Euroamericana

Freiburg

0:1

19.07

Fryburg Bryzgowijski

Al-Wasl

1:3

07.08

Antequera

Deportivo Cali

3:2

26.07

Copa Euroamericana

Lekhwiya

2:0

08.08

Trofeo Costa del Sol

San Lorenzo

0:0

30.07

Copa Euroamericana

83

MECZE

DOM

1:0 (29.08)

Eibar

18.09

0:0 (21.08)

Barcelona

0:0 (13.09)

Getafe

WYJAZD

Początek sezonu WARTO ODWIEDZIĆ:

Sevilla

MALAGACF.PL

OLEMAGAZYN.PL

Rayo Przydomki:

fot. Wikimedia, Alejandro Pelajo/www.rayototal.es

PIERWSZA JEDENASTKA

Posiadacze karnetów:

Rok założenia:

11 150

Franjirrojos, Rayistas

1924

RAYO VALLECANO DE MADRID Strona: www.rayovallecano.es

24

BEBÉ

20

14 PABLO HERNÁNDEZ

Producent strojów: Kelme

Prezydent: Raúl Martín Presa

Oficjalne fankluby: 14

CAMPO DE FÚTBOL DE VALLECAS

EBERT

pojemność: 14 708

otwarcie: 1976

wymiary boiska: 105 × 68

CIEKAWE LICZBY

10 8

TRASHORRAS

BAENA

3 NACHO

Sponsor główny: Qbao

Adres: Payaso Fofó, 28018 Madryt

GUERRA

23

Dyrektor sportowy: Felipe Miñambres

E-mail: info@rayovallecano.es

4

18

AMAYA

ZÉ CASTRO

2 TITO

Sezony w La Liga

17 34 25 10 637

Średnia frekwencja w sezonie 2014/15

Sezony w Liga Adelante Cena najtańszego biletu (w €)

29 mln

Szacowane roczne przychody (w €)

25 TOÑO

POPRZEDNIE SEZONY

4-2-3-1

Pkt

2

MOCNE STRONY +

ATAK POZYCYJNY Znak firmowy drużyny Paco Jémeza. Nie ulega wątpliwości, że w ataku pozycyjnym Piraci czują się najlepiej i to właśnie w ten sposób potrafią najskuteczniej ukąsić rywala.

+

POSIADANIE PIŁKI W DEFENSYWIE Najlepszą obroną jest atak? Dla Rayo z pewnością tak. Problemy w defensywie Franjirrojos kompensują utrzymywaniem się przy piłce, które pozwala im kontrolować przebieg meczów.

67

70

1

A

70

LA LIGA 53

LIGA ADELANTE 79

-

GRA DEFENSYWNA Wykonawcy się zmieniają, a gra obronna Rayo wciąż pozostaje tak samo zła. Miano ekipy, która wyłapuje do swojej siatki najwięcej trafień rywala to już tradycja na Vallecas.

-

BRAK STABILIZACJI Jak co sezon Rayo zmierzy się z gruntownym przetasowaniem składu. W tym roku drużyna pełna now ych zawodników znów będzie potrzebowała czasu, by stać się prawdziwym kolektywem.

53

43

49

A

2 5

8 11

12

11

15

SŁABE STRONY

84

43

SEGUNDA DIVISIÓN B

06/07

07/08

08/09

09/10

MINUT Y NA BOISKU

SEZON 14/15

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2015/ 16

3061 G. Kakuta 2889 A. Bueno 2888 R. Trashorras

Opracowanie: Magdalena Żywicka

10/11

11/12

12/13

13/14

B R A M K I 17 A. Bueno 7 L. Baptistão 5 G. Kakuta

14/15

ASYST Y 7 4 4

G. Kakuta R. Trashorras A. Bueno

Najdroższy transfer

Najlepszy strzelec

PITI

ELVIR BOLIĆ

mecze / gole

do klubu w sezonie 2000/01

2 MLN €

211 / 57

Magdalena Żywicka @eoren23

R

TRANSFERY poprzedni klub

Chechu Dorado

2

Mistrzostwo Tercera División

Mistrzostwo Segunda División B

Dwóch gniewnych ludzi

ayo Vallecano rozpoczyna kolejny sezon w Primera División akcją Héroes Anónimos (Anonimowi Bohaterzy). Część – całkiem znacząca – dochodu z każdej sprzedanej koszulki zostanie przeznaczona na osiem fundacji charytatywnych, wspierających osoby zmagające się z chorobami czy dyskryminacją. Choć pod względem finansowym klub nie należy do potentatów La Liga, po raz kolejny wyciąga dłoń w kierunku potrzebujących. Dobrze o tym wiedzą choćby bezrobotni z Vallecas, którzy na stadion mogą wejść za symboliczną opłatą. Jednak podczas gdy Rayo wspiera anonimowych bohaterów, zmagających się z przeciwnościami codzienności, sam klub staje się coraz mniej anonimowy. Czwarty – historyczny – sezon z rzędu w najwyższej klasie rozgrywkowej La Liga ugruntował pozycję Piratów na scenie hiszpańskiej piłki. Rayistas, choć na razie nieśmiało i z rezerwą, zaczynają wspominać o oczekiwaniach wyższych niż tylko utrzymanie. Co roku Rayo napotyka trudną sytuację exodusu zawodników, których kontrakty lub wypożyczenia się kończą. Każda przedłużona umowa jest dla klubu na wagę złota, jednak tego lata tylko dwa podpisy miały kluczowe znaczenie – Paco Jémeza i Felipe Miñambresa. Trener i dyrektor sportowy to dwaj faceci, którzy sprawili, że – wbrew wszelkiemu prawdopodobieństwu – ten wózek wciąż się toczy. Obaj potrafią zrobić coś z niczego. Felipe kompletuje skład na poziomie

zawodnik Juan Carlos

2

La Liga zwykle nie wydając na niego ani grosza. Paco z tej grupy zawodników jest w stanie stworzyć drużynę. To, co na pierwszy rzut oka wygląda na współpracę idealną, w rzeczywistości jest jednak bardzo szorstką przyjaźnią. Panowie nie szczędzą sobie publicznie wymienianych „uprzejmości”, poddają wzajemnie w wątpliwość swoje decyzje... a mimo to klubowa maszyna wciąż działa. Gdy w zimowym okienku tamtego sezonu Miñambres sprowadził Miku, zawodnika skonfliktowanego z Paco Jémezem, bez zgody ani nawet poinformowania trenera, wydawało się, że losy ich współpracy zawisły na włosku. W tamtym momencie obaj mieli kontrakty ważne tylko do czerwca, jednak zdecydowali się je przedłużyć. Tylko po to, byśmy już tego lata mogli usłyszeć jak Paco grzmi: „To najgorsza decyzja, jaką podjęto odkąd jestem w tym klubie”. „Paco ma prawo narzekać, ale niech nie kłamie” – odpowiada Miñambres. Tym razem idzie o kontrowersyjny transfer Zhanga Chengdonga, piłkarza sprowadzonego w związku z wymogami sponsora. Kibice ziewają znudzeni – kolejny dzień w Rayo Jémeza i Miñambresa. Mimo wybuchowych charakterów ci dwaj znów stworzą drużynę, która zawojuje Primera División. Przynajmniej na swoją własną małą skalę. W obliczu utraty jednego z kluczowych zawodników, Alberto Bueno, skład uzupełnili tacy gracze jak Guerra czy Pablo Hernández. Teraz w gestii Paco pozostaje sprawić, by dali z siebie więcej niż kiedykolwiek w karierze. Jak pokazuje przykład Alberto – wcale nie jest to niemożliwe.

BILANS: -0,1 MLN € poz.

wiek

Villarreal

ŚO