¡Olé! Magazyn – Przewodnik La Liga 2016/17 by ¡Olé! Magazyn

1 OLEMAGAZYN.PL

2 ยกOLร ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

Z A M I A S T

PRZEWODNIK LALIGA 2016/17

Podróż bez powrotu

NR 1/2016 | WYDANIE SPECJALNE

Redaktorzy prowadzący MAGDALENA ŻYWICKA TOMASZ ZAKASZEWSKI

Redakcja MARIUSZ BIELSKI, BARTŁOMIEJ ISKRA, MACIEJ KOCH, DAWID KULIG, MACIEJ LESZCZYŃSKI, KONRAD MARZEC, DOMINIK PIECHOTA, TOMASZ PIETRZYK, KRYSTIAN PORĘBSKI, MICHAŁ ŚWIERŻYŃSKI, SEBASTIAN WARZECHA, KINGA WIŚNIEWSKA, MARIKA ZIMNA

Korekta MAGDALENA ŻYWICKA TOMASZ ZAKASZEWSKI DOMINIK PIECHOTA Skład i grafika MATEUSZ STYŚ

Reklama i marketing JAKUB OSUCH jakubosuch@olemagazyn.pl Kontakt redakcja@olemagazyn.pl Zamówienia www.sklep.olemagazyn.pl sklep@olemagazyn.pl

R O Z G R Z E W K I

iszpanie swoje kompendium ligowe określają słowem „guía”, przewodnik. Idąc ich śladem używamy tej samej nazwy. Nasz magazyn ułatwi odnalezienie się w każdym zakątku iberyjskiej piłki. To mapa przeznaczona dla każdego, zarówno starych wyjadaczy, którzy na podróżach po La Liga zjedli już zęby, jak i tych stawiających pierwsze kroki na nieznanej ziemi. Obiecujemy, że z Przewodnikiem Kibica La Liga się nie zgubicie. Zapraszamy w podróż!

Mistrzostwa Europy i Ameryki za nami, nadszedł czas na powrót do szarej, ligowej rzeczywistości... Chwileczkę, jak to szarej? Przecież to Primera División, najbarwniejsza i najbardziej pociągająca liga Starego Kontynentu! My staramy się odpowiedzieć na każde pytanie, jakie nasuwa się na początku sezonu. Co murawy reprezentacyjnych turniejów mówią nam o krajowych rozgrywkach (12-13)? Czy chińska ofensywa w Hiszpanii może się powieść (28-29)? Kto tak naprawdę zapewnia nam emocje w trakcie okienek transferowych (16-17)? Czy istnieją mecze gorętsze niż El Clásico (14-15)? Czego Komisja Europejska szuka w klubowych biurach (26-28)? Czy wybitnej karierze piłkarskiej da się dorównać na ławce trenerskiej (20-23)? Jak podnieść się po upadku (24-25)? Co sprawiło, że tak wielu czołowych szkoleniowców Europy wywodzi się z jednego klubu (18-19)? Dowiecie się naprawdę sporo. Jesteśmy świadomi, że romans z La Liga dla większości z nas zaczął się od jednego z dwóch klubów: Barcelony lub Realu. Oczywiście zdarzają się kibice, którzy swoją przygodę z Hiszpanią rozpoczęli od miłości do Deportivo, Valencii czy Athleticu. La Liga umacnia się na światowej arenie, nie ulega jednak wątpliwości – to potentaci z Katalonii i Madrytu nadal napędzają koniunkturę. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że trzymasz to wydanie w ręce właśnie z ich powodu. Być może oglądasz wyłącznie spotkania swojego klubu. Być może na hiszpańskie boiska zaglądasz tylko od święta, a na co dzień wolisz oglądać Premier League, Bundesligę czy Ekstraklasę. Może ligowa rzeczywistość jest dla Ciebie odległa i tak naprawdę interesuje Cię walka w Lidze Mistrzów. Jeśli tak jest, czujemy się w obowiązku ostrzeżenia Cię. Nie licz na niezobowiązujący romans. La Liga to kochanka, od której trudno jest się uwolnić. Prawdopodobnie wylejesz przez nią sporo łez, kilka razy będziesz przeklinać, a potem... i tak do niej wrócisz. A wtedy już staniesz się jednym z nas!

Wydawca ZEN MEDIA MATEUSZ STYŚ ul. Studziańska 20 37-200 Przeworsk kontakt@zenmedia.pl

MAGDALENA ŻYWICKA

@eoren23

REDAKTOR PROWADZĄCA

Druk EUROCENT www.eurocent.opole.pl

POZNAJ NAS

WWW.OLEMAGAZYN.PL/POCZATEK

Znak towarowy LALIGA oraz logotyp są własnością La Liga de Fútbol Profesional (LFP), C/Hernádez de Tejada, 10; 28027 Madryt, Hiszpania. W publikacji użyto ich za zgodą właściciela. ISSN 2300-4428 Nakład: 2000 egz. www.olemagazyn.pl

Ilustracja na okładce: Mateusz Styś z wykorzystaniem zdjęć: Matthias Oesterle/ZUMA Wire/Alamy Live News, Mutsu Kawamori/AFLO/Alamy Live News, SEVILLA FC (sevillafc.es), VILLARREAL CF (villarrealcf.es), VALENCIA CF (valenciacf.es), SD EIBAR (sdeibar,com)

P R Z E W O D N I K

K I B I C A L A LIGA 2016/17

SPIS TREŚCI 6 8 10 12 14 16 18 20 24

26 28 30 34 38 42 46 50 54 58 62 66 70 74 78 82 86 90 94 98 102 106 110 112 116 118 119

Gra opinii ekspertów: Polska Gra opinii ekspertów: Hiszpania Sponsorska karuzela w La Liga Liga Narodów: La Liga na turniejach Najgorętsze derby w Hiszpanii Owładnięci pasją. Dyrektorzy sportowi Barcelońska krucjata w Europie Zidane. Galáctico inny niż wszyscy Zmartwychwstanie Osasuny Komisja Europejska kontra hiszpańskie kluby La Liga po chińsku Alavés Athletic Atlético Barcelona Betis Celta Deportivo Eibar Espanyol Granada Las Palmas Leganés Málaga Osasuna Real Madryt Real Sociedad Sevilla Sporting Valencia Villarreal Terminarz rozgrywek Segunda División Dane historyczne Sędziowie La Liga Mapa miast i klubów

TWIT TER: @OLEMAGAZYN

FACEBOOK : @OLEMAGAZYN

PARTNERZY WYDANIA:

LEGENDA Objaśnienia dotyczące niektórych danych zawartych w przewodniku kibica: Bramki i asysty – według LFP, przy więcej niż jednym piłkarzu na dany wynik decydowała liczba rozegranych minut; Liczba fanklubów – liczone grupy z całego świata; Liczba sezonów w lidze – liczone wraz z bieżącym; Najlepszy strzelec – liczby obejmują wszystkie rozgrywki, stan na 20.09.2016; Pretemporada – nie liczyliśmy karnych, by wynikami w regulaminowym czasie gry lepiej zobrazować formę danego zespołu w okresie przygotowawczym. W nawiasie podano liczbę bramek najlepszego strzelca presezonu; Reprezentanci krajów – piłkarze, którzy przynajmniej raz zostali powołani do kadry narodowej od 01.09.2015; Wiek – liczony rocznikowo; Wychowanek – według definicji UEFA: piłkarz, który niezależnie od narodowości był trenowany przez dany klub przez co najmniej trzy lata między 15. a 21. rokiem życia. Oznaczenia poziomów rozgrywkowych drużyn rezerw: SD – Segunda División, SD B – Segunda División B, TD – Tercera División. Liczbami rzymskimi oznaczono grupy wg podziału administracyjnego. Numer zamknięto dnia: 20.09.2016

HIROSHI KIYOTAKE, JEDEN Z DEBIUTANTÓW W LA LIGA / FOT. SEVILLAFC.ES

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

P O L E C A M Y

LEKTURA NA SEZON: BARÇA. ZŁOTA DEKADA Autor:

Leszek Orłowski

Liczba stron:

Niewiele jest w historii światowego futbolu zespołów, które w przeciągu dziesięciu lat odnosiły sukcesy takie, jak te, które osiągnęła Barcelona w ostatniej dekadzie. Duma Katalonii stała się światowym fenomenem i nie może dziwić mnogość opracowań dotyczących jej triumfów. Nie jest to oczywiście zadanie łatwe, jednak takiemu w książce „Barça. Złota dekada” spróbował sprostać Leszek Orłowski, dziennikarz tygodnika Piłka Nożna i komentator telewizji NC+. Teoretycznie mogłoby się wydawać, że autor znajdujący się poza centrum wydarzeń nie będzie w stanie opisać wszystkiego tak, by wnieść do całej historii cokolwiek nowego. W praktyce – jest zupełnie inaczej. Już na początku Orłowski zaznacza, że książka ta nie jest kroniką, a znacznie bliżej jej do opowieści. Nie skupia się na statystykach, opisach spotkań – rzeczach, które sztucznie zapełniałyby miejsce, męcząc czytelnika. Zamiast tego proponuje próbę zrozumienia fenomenu Barcelony, wyjaśnienia go i zyskania odpowiedzi na dwa pytania: jak i dlaczego Barça w ostatnich dziesięciu latach stała się tak wielka.

344

Cena okładkowa:

39,90 zł

Barwność opisów, mnogość porównań i metafor, ciekawy język i płynna narracja to zdecydowane zalety książki Leszka Orłowskiego. W „Barça. Złota dekada” próbuje on z ich pomocą ująć wszystkie aspekty funkcjonowania klubu – skupia się więc nie tylko na boisku, ale też na tym, co dzieje się w szatni, gabinetach trenera, zarządu czy prezydenta. Miejscach, o których kibice mają często jedynie mgliste pojęcie. Sam autor porusza się wśród nich jednak niezwykle zręcznie. Stawia przy tym tezy, nierzadko ryzykowne i kontrowersyjne, rzucające nowe światło na dobrze znane czytelnikom tematy. Ogromna liczba ciekawostek tylko w tym pomaga. Książka ta nie jest oczywiście opracowaniem kompletnym – stworzenie takiego prawdopodobnie nie jest możliwe. Jest za to na tyle dobrym źródłem wiedzy, że czerpać z niego mogą nie tylko kibice, którzy nie mieli okazji obserwować na bieżąco sukcesów Dumy Katalonii na przestrzeni minionych dziesięciu lat. To również kompendium dla tych, którzy oglądali wówczas każdy mecz. Z pewnością nikt nie poczuje się zawiedziony.

5 OLEMAGAZYN.PL

GRA OPINII

Lato w futbolu zawsze tworzy nowe znaki zapytania, nowych bohaterów i nowe aspiracje. Jak wiele się zmieni? O przewidywania zapytaliśmy polskich ekspertów od ligi hiszpańskiej

Patryk Mirosławski

@P_Miroslawski

Szef redakcji ELEVEN SPORTS NETWORK

Zakładamy, że trzy miejsca w Lidze Mistrzów są zarezerwowane dla Barcelony, Realu i Atlético. Kto obstawi pozostałe cztery przeznaczone dla Hiszpanów w europejskich pucharach? Zaryzykuję stwierdzenie, że o Ligę Mistrzów powalczy Las Palmas. Nie chodzi tylko o udany początek sezonu, ale raczej potencjał jakim dysponują. Przede wszystkim przyjemnie się ich ogląda - wyznają ofensywny, widowiskowy styl gry, a przy tym są zorganizowani taktycznie. Bardzo mądrze się ustawiają i wydaje mi się, że mogą ugrać nawet więcej niż Villarreal, który oczywiście też zakręci się w tych rejonach, ale im wróżę raczej Ligę Europy. W pucharach zobaczymy też Valencię, o ile w porę się pozbierają. Zanotowali dramatyczny początek sezonu, ale wcale nie grają źle. Kluczem będzie wykorzystywanie sytuacji, które cały czas sobie stwarzają. Po prostu nie są skuteczni, ale kadrowo mogą postarać się o Ligę Mistrzów. Czwartym klubem będzie Sevilla, ale tu też trzeba postawić warunki - bez defensywy nic nie osiągną. Jorge Sampaoli musi bardziej wyważyć styl, bo choć zachwycają w ataku, to grając dwoma obrońcami szybko zmienią cele. Zamiast pucharów, będą się głowić jak uniknąć spadku. Ale pod względem możliwości i piłkarzy typuję taką czwórkę.

Mateusz Borek @BorekMati

Dziennikarz i komentator POLSATU

Real Madryt nie przespał tego lata, sprowadzając jedynie Álvaro Moratę i Marco Asensio? Tym bardziej w perspektywie zakazu transferowego. Zidane najlepiej czuje szatnię. Złapał nić porozumienia z piłkarzami, widzi hierarchię, dostrzega rozwój i postępy indywidualne, więc nie chciał tego rozbijać. Przykład Asensio - udowadnia, że jest talentem czystej wody, a gdyby sprowadzili głośne nazwisko, znów musiałby pójść na wypożyczenie. Trener nauczył się drużyny i poznał ją, więc zupełnie słusznie uznał, że nie ma potrzeby poszerzania kadry na siłę. To nietypowe okno, bo po raz pierwszy od dawna Królewscy więcej zarobili niż wydali. W wielkich klubach szkoleniowcy są bardziej selekcjonerami niż trenerami. On nie musi nikogo uczyć grać w piłkę, tu liczy się taktyka i zarządzanie zasobami ludzkimi. Najzwyklejszy coaching. Zidane jest jedynie reżyserem w drużynie, gdzie każdy chce być Makbetem. Ode mnie ma kredyt zaufania za to, co już zrobił. Nauczył się, jak trzeba obchodzić się z szatnią. Sporo pewnie wyciągnął od Vicente del Bosque, który dobrze żył z zespołem. Zizou wspaniale godzi sport z marketingiem, zarządza spełnieniem i aspiracjami piłkarzy. Real potrzebuje w szatni wielkich osobistości, a on doskonale się w tym odnajduje. Liga Mistrzów to w pełni jego sukces.

Tomasz Ćwiąkała

Komentator ELEVEN SPORTS NETWORK

Który z beniaminków ma największą szansę, by namieszać w ligowej stawce i dlaczego? @cwiakala

Gdybym miał uszeregować beniaminków Primera 2016/17 od pierwszego do trzeciego, ta hierarchia na papierze wyglądałaby tak. Najpierw Alavés, potem Osasuna, na końcu Leganés. Najmocniej namieszać mogą ci pierwsi. Zajęli pierwsze miejsce w Segunda (ekipa z Pampeluny dopiero szóste!), a potem ruszyli na bardzo rozsądne zakupy, godne drużyny ze środka tabeli. Deyverson, Feddal i Camarasa byli kluczowymi piłkarzami Levante, Llorente to perełka z Realu, która świetnie wyglądała w pretemporadzie, a do tego dochodzą tak uznane nazwiska jak Alexis Ruano czy Nenad Krsticić oraz piłkarze wypożyczani z City (Sobrino, Garcia) i Atlético (Théo Hernández). Na papierze nie jest to paczka na spadek, czego nie można

z góry powiedzieć o dwóch pozostałych beniaminkach. W Osasunie kluczowa będzie rola trenera Martína, który sam mówi, że w ostatnim czasie więcej musiał pracować jako psycholog niż typowy piłkarski szkoleniowiec. Na dodatek musi załatać dziurę po Mikelu Merino, największym talencie z Tajonar od czasów generacji Nacho Monreala czy Raúla Garcíi, który przeniósł się do Borussii. Leganés to natomiast jedna wielka niewiadoma.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

LA LIGA OCZAMI POLSKICH DZIENNIKARZY SPORTOWYCH

Krzysztof Stanowski @K_Stanowski

Założyciel WESZLO.COM

Lato w wykonaniu Barcelony i Realu było zupełnie różne. Wzmocnienia mistrzów Hiszpanii były potrzebne, by uciec Realowi czy przeprowadzone nieco na siłę? I jedno, i drugie. Barcelona ma przewagę nad Realem w postaci pierwszej jedenastki, ale jak dotąd nie miała dobrej ławki rezerwowych ani szerokiej kadry. Dopóki wszyscy byli zdrowi, wypoczęci i w pełni sił, niezależnie od przeciwnika Katalończycy byli faworytem. Kiedy przytrafiły się kontuzje albo zmęczenie sezonem, nie było już tak kolorowo i zaczynały się problemy. Latem pierwszy skład się specjalnie nie wzmocnił, jednak Barcelona na przestrzeni całego sezonu będzie silniejsza i lepiej przygotowana do tych długodystansowych biegów. To szczególnie zaprocentuje w przyszłości, bo sprowadziła tylko graczy młodych, głównie 22-latków, a przy tym już doświadczonych. Z kolei okna transferowego w wykonaniu Realu prawie nie było. Skupili się na utrzymaniu kadry, dokonali jedynie kosmetycznych zmian. Jestem zaskoczony, bo przecież oni uwielbiają robić szum nie tylko na boisku, ale również marketingowo. Na Bernabéu było tym razem niezwykle cicho. Różnica wydatków jest ogromna, ale przekonamy się, czy to pozwoli zrobić różnicę w grze i jakie przyniesie efekty.

Bartłomiej Rabij

Dziennikarz TVP SPORT

Kto jest największym wygranym letniego okna transferowego i o jakich Latynosach w Hiszpanii wkrótce usłyszmy? @RadioBrazylia

Przemeblowanie najbardziej udało się w Sewilli, gdzie pracuje najlepszy dyrektor sportowy na świecie: Monchi. Kolejny raz wykonał niesamowitą pracę i skompletował świetną kadrę Jorge Sampaoliemu. Z jego przyjściem było wiadomo, że nadejdzie trzęsienie ziemi. Ponieśli duże straty, ale zarazem sporo zyskali. Poza wytrawnym technikiem, Joaquinem Correą, trener dostał zawodników pod swój profil gry - biegaczy i walczaków. Ganso odstaje jeszcze od tej specyfiki. Sevilla wykonała najciekawsze ruchy i trudno będzie im pomieścić wszystkie nabytki w jedenastce. Z kolei najbardziej rozczarowała Valencia, do której mam pewien sentyment. Sprowadzenie na wariackich papierach Mangali i Garaya jest uwstecznianiem zespołu. Indywidualnie nieźli, ale wysocy i drewniani, a przecież nie w takim stylu Nietoperze chcą grać. Era Petera Lima wygląda na dramat. Najgorętsze nazwiska z Ameryki Południowej tym razem nie trafiły do Hiszpanii. Ściągnięto raczej drugi sort jak Santos Borre czy Michael Santos. Najwięcej obiecuję sobie po dwóch perłach, które jeszcze nie grają w pierwszym składzie - Nicolásie Schiappacasse z Atlético Madryt (rocznik 1999) i Franco Acoście z Villarrealu (rocznik 1996). Materiał na spektakularnych piłkarzy i nazwiska, które warto zapamiętać.

Rafał Lebiedziński @rafa_lebiedz24

Dziennikarz mieszkający w Madrycie

Czego spodziewasz się po Espanyolu i Granadzie? Nowe władze obu klubów zapowiadały inwestycje oraz „walkę o wyższe cele”, ale czy możemy oczekiwać, że przełom nastąpi już podczas najbliższych miesięcy? Chińscy właściciele tych klubów postawili jasny cel - miejsce w top10. Większe apetyty mają w Barcelonie. Chen Yansheng wpakował w Espanyol 137 milionów euro, podwoił budżet na sezon 2016/17 i zaczął sprowadzać całkiem poważne nazwiska w hiszpańskim futbolu. Długofalowym projektem jest tak zwany „Plan Espanyol 2020”, który w ciągu najbliższych czterech lat zakłada ostateczną spłatę 170-milionowego długu, zwiększenie budżetu do 125 milionów euro i awans do Ligi Mistrzów. Mocne fundamenty wylewane są jednak już teraz. Nowy trener - Quique Flores - ma zapewnić stabilny rozwój drużyny, a przy tym skuteczny i atrakcyjny futbol.

W Granadzie twarzą i głosem chińskiego projektu będzie niepodrabialny Paco Jémez. Paradoksalnie, największy znak zapytania w kontekście „nowej” Grany trzeba postawić przy ofensywie. Odeszli bowiem liderzy tacy jak Peñaranda, Success oraz doświadczeni Rubén Rochina i El-Arabi. Wypożyczenia młodych graczy z rezerw Chelsea, Arsenalu czy Romy mogą w trudniej ligowej rzeczywistości okazać się niewypałem. I w tym tkwi największe wyzwanie Paco Jémeza...

OLEMAGAZYN.PL

GRA OPINII

Sezon niesie ze sobą niejedno pytanie. W poszukiwaniu odpowiedzi zaglądamy do Hiszpanii. Nasi eksperci zza Pirenejów podsumowują okienko transferowe i zapowiadają nową temporadę

David García Medina

Dziennikarz MARCA

Real Madryt nie był zbyt aktywny w tym okienku transferowym. Dlaczego, czy mają konkretne powody? W końcu czeka ich zakaz transferowy. Czy wzmocnienia, których dokonano, będą wystarczające? @medinamarca Real Madryt rzeczywiście nie wzmocnił się zbyt widocznie, ponieważ sam Zidane prosił wyłącznie o transfer Pogby. Klub jednak nie zdecydował się na ten ruch wyłożyć takiej kwoty, jaką ostatecznie zaproponował Manchester United. Gdy okazało się, że zakontraktowanie Francuza nie jest już osiągalne trener zdecydował, że nie jest możliwym wzmocnienie tego, czym już dysponuje. Zdaniem Zizou obecny skład jest najlepszy i nikt na rynku transferowym nie mógłby go dopełnić. Wyjściowa jedenastka nie zmieni się względem tej, jaką mogliśmy oglądać w zeszłym sezonie. Drużyna jest kompletna. Jedynie Casemiro nie posiada oczywistego zmiennika na swoją pozycję, defensywnego pomocnika. Jednak zarówno Kovacić, jak i Kroos są w stanie, w razie potrzeby, przejąć jego obowiązki. W mojej opinii rewelacją tej kampanii będzie Marco Asensio. I to pomimo faktu, że jak dotąd nie pełnił na takim poziomie funkcji bezdyskusyjnego zawodnika wyjściowej jedenastki. Jednak nie ulega wątpliwości, że Zidane podaruje mu sporo minut gry na lewym skrzydle lub w środku pola.

Miguel Ángel Morán

Dziennikarz MARCA

Jak wyobrażasz sobie Sevillę bez Unaia Emery’ego? Co nowego wniesie ze sobą do klubu Sampaoli? @miguelmarca

Decyzja Unaia Emery’ego, by zrobić krok naprzód w swojej trenerskiej karierze i przyjąć ofertę PSG, bez wątpienia była kluczową zmianą dla Sevilli. Wraz z jego odejściem wydawało się, że koniecznością będzie przebudowa składu. Jego adaptacja do nowej idei gry, zupełnie odmiennych okoliczności. Wyglądało na to, że trzeba będzie zbudować wszystko wokół profilu zawodników, którymi klub dysponuje. Dodatkowo wieść o odejściu Monchiego położyła się cieniem na Palanganę. Dyrektor sportowy czuł się wypalony. Szczęśliwie dla Sevilli postanowił jednak pozostać na stanowisku. Osieroconą przez Emery’ego ekipę zdecydowano się oddać w ręce Jorge Sampaoliego, jednego z najbardziej cenionych szkoleniowców na arenie reprezentacyjnej. Jego zadaniem ma być odmienienie Sevilli, przygotowanie jej na wyzwanie, jakim będzie udział w Lidze Mistrzów. I sprawienie, by była w stanie odegrać tam nie tylko rolę statysty. Jeszcze przed jego przyjściem sięgnięto po Sarabię i Kiyotake, zawodników perfekcyjnie pasujących do planów trenera. Lubi on graczy stosujących ofensywny futbol, wysoki pressing i szybko odbierających piłkę. Z tą myślą sprowadzono Kranevittera, piłkarza świetnie rozprowadzającego futbolówkę, Correę, któremu wróży się wielką przyszłość, Franco Vázqueza, mediapuntę utalentowanego, ale też grającego z poświęceniem, i Ganso, debiutanta na europejskich murawach. W ataku, w obliczu utraty Gameiro, Sevilla wypożyczyła Luciano Vietto. W barwach Villarrealu udowodnił on, że posiada zmysł strzelecki. Po fatalnym roku w Atleti to właśnie w Sevilli ma się odbudować. Do tego Ben Yedder, na którego Monchi ostrzył sobie zęby od lat, czekając na dogodny moment, by przeprowadzić transfer. Na problemy defensywne remedium ma być Mercado, uniwersalny boczny obrońca, który w razie potrzeby jest także w stanie grać na pozycji stopera. Kontuzję rezerwowego bramkarza rozwiązano wypożyczając z PSG Salvatore Sirigu. Wisienką na torcie nowego projektu Los Nerviónenses, sprowadzoną w ostatnich dniach okienka transferowego, ma być Samir Nasri. Przyszedł on z Manchesteru City w ramach wymiany za Konopliankę, któremu nieregularność i wątpliwe zaangażowanie nie pozwoliły osiągnąć sukcesu na Sánchez Pizjuán. W sumie Sevilla wydała na transfery 60 milionów, co sprawia, że stała się trzecim klubem w La Liga, który zainwestował w tym okienku najwięcej. Nowi zawodnicy mają nawiązać współpracę z kluczowymi już graczami, jak Rami, Mariano, N’Zonzi, Iborra czy Vitolo. Dzięki temu klub ma nadzieję na pozostanie w europejskiej elicie. By tak się stało podstawą będzie wyjście z grupy w Lidze Mistrzów, gdzie Andaluzyjczycy znów trafią na Juventus. Jednak tym razem ich szanse wyglądają bardziej optymistycznie, gdyż grupowej stawki dopełniają Olympique Lyon i Dinamo Zagrzeb.

Koncepcja Sampaoliego wygląda na zupełnie inną niż ta, którą prezentował Emery. Silniejszy akcent na atak, większa dynamika i intensywność, jednak w parze z nimi idą też poważniejsze problemy w defensywie. To właśnie na tym polu Sampaoli musi znaleźć formułę, która pozwoli Sevilli odzyskać równowagę. Inaczej każda kolejka ligowa przerodzi się w rosyjską ruletkę. Jeśli nowemu szkoleniowcowi uda się złapać odpowiedni balans i sprawić, że defensywa będzie solidna bez utraty liczby zawodników angażujących się w atak, wtedy możemy mieć do czynienia z najbardziej zwycięską wersją Sevilli.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

LA LIGA OCZAMI HISZPAŃSKICH DZIENNIKARZY SPORTOWYCH

Pascual Calabuig

Dziennikarz SUPERDEPORTE

Jak należy ocenić zakończone okienko transferowe w wykonaniu Valencii? Czy ekipa z Mestalla przystępuje do rozgrywek w lepszej sytuacji, niż w minionym sezonie? @PCalabuigSUPER

Po sprzedaży istotnych ogniw zespołu Valencia zarobiła około 100 milionów euro. Pieniądze, które spłynęły do klubowej kasy nie zmieniają jednak faktu, że niektórzy kibice domagali się większych wzmocnień, a nie osłabień. Te ostatnie wspominane są szczególnie w kontekście odejścia Paco Alcácera do Barcelony. Kibice Nietoperzy zawsze byli wymagającą społecznością. W ostatnim czasie mogli jednak stracić wiarę w poczynania działaczy klubu z Lewantu. Dla projektu Lima ten sezon będzie decydujący - drużyna jest zobligowana do powrotu do Ligi Mistrzów. Wstępne założenia mówiły o dziesięciu sezonach, podczas których Valencia co rok grałaby z najlepszymi drużynami i w końcu zadomowiła w tym towarzystwie. Te ambitne plany mogą zostać odsunięte w strefę marzeń jeśli w tym roku Los Ches nie znajdą się pośród ekip uprawnionych do gry w Lidze Mistrzów. Linia obrony została tego lata wzmocniona, przede wszystkim dzięki transferowi Ezequiela Garaya. Żeby jednak mieć nadzieję na zakończenie kampanii w czołowej czwórce La Liga potrzebna jest także moc ofensywna. Tu spojrzenia całego valencianismo z nadzieją spoglądają w stronę Munira, Rodrigo, Santiego Miny oraz Naniego. To właśnie na tych zawodnikach spocznie cała odpowiedzialność w tej materii. Co najmniej dwóch z nich musi rzeczywiście odpalić i nie zawieść wiązanych z nimi oczekiwań. Tylko taki rozwój wydarzeń umożliwi zdobycie minimum czterdziestu bramek w sezonie. To cel, który pozwoliłby skończyć w tabeli wyżej, niż zespoły aspirujące o tę samą pozycję: Athletic, Villarreal czy Sevilla. O tym czy letnie wzmocnienia okażą się wystarczające, czy też nie, przekonamy się dopiero podczas sezonu. Jednak z mojego punktu widzenia klub wyjątkowo ryzykuje stawiając na trenera, który jak dotąd pełnił głównie funkcję asystenta, zaś w samodzielnej pracy na poziomie najwyższej klasy rozgrywkowej posiada znikome doświadczenie.

Isaac Suárez Díaz

Dziennikarz freelancer

Po przegraniu dwóch finałów Ligi Mistrzów drużyna Simeone może czuć się nieco zrezygnowana. Jakie będą jej cele w tym sezonie? 30 milionów wydano na Gameiro, to dobre posunięcie? Kto zaskoczy i czy może nas czekać zmiana stylu? W Atlético panuje status quo, a cele klubu ze stolicy Hiszpanii są cały czas takie same, jak w poprzednich kampaniach. Podstawą jest trzecia lokata w La Liga i dotarcie do 1/8 finału Ligi Mistrzów. Z tego miejsca klub może już włączyć się w rywalizację, w której będzie dążyć do wygrania wszystkiego. Nie jest to jednak kwestia obowiązku, a ambicji drużyny oraz trenera. Mimo dwukrotnej przegranej w finale Ligi Mistrzów zawodnicy bynajmniej nie stracili entuzjazmu. To właśnie przejaw jednej z mocnych, być może nawet najmocniejszej, strony Diego Simeone. Trener Atlético jest w stanie sprawić, że jego podopieczni nie przestają być zmotywowani. Rojiblancos nadal są głodni sukcesu i nadal mają wiele do udowodnienia. Pomimo tego przedsezonowe cele pozostają wyważone, a klub wkracza w kampanię bez niepotrzebnej presji. W kwestii Kevina Gameiro: jest on najlepszym napastnikiem o jakiego w swojej sytuacji ekonomicznej Atlético mogło się starać. Mimo wyłożenia na stół 60 milionów nie udało się pozyskać Diego Costy, który był dla klubu znad Manzanares opcją numer jeden na tę pozycję. Ta kwota nie była także wystarczająca, by wywalczyć transfer Gonzalo Higuaína lub Aubameyanga. Za Edisona Cavaniego nie złożono nawet oferty, ponieważ sprowadzenie Urugwajczyka na Vicente Calderón przekraczało możliwości madryckiego klubu. Wspominano o Gameiro jako „zamówieniu” Antoine Grizmanna, który miałby chcieć grać u boku rodaka. Gameiro nie jest żadnym zamówieniem francuskiego napastnika i nie jest prawdą, że został sprowadzony na jego życzenie. To opcja najbardziej przekonująca szkoleniowca po tym, jak nie powiodły się próby ściągnięcia nad Manzanares wymienionych wyżej zawodników. W zeszłym sezonie największym odkryciem został Saúl Ñíguez. Nie ulega wątpliwości, że ten gracz wciąż będzie zaskakiwać, ponieważ nie osiągnął jeszcze szczytu swoich możliwości. W tej chwili oczekiwania wiąże się także z Gaitánem. Kiedy zaadaptuje się do stylu gry Diego Simeone może stać się jednym z kluczowych zawodników w układance argentyńskiego szkoleniowca.

Czy może czekać nas zmiana systemu gry? Styl Atleti pozostaje nietykalny. Oczywiście, ustawienie zmienia się od 4-4-2 do 4-3-3, jednak widzimy to w trakcie jednego meczu. W zależności od sposobu gry rywala drużyna może przejmować inicjatywę w posiadaniu piłki, ale filozofia jest niezmienna. Atlético cały czas będzie bazować na szybkich kontratakach.

OLEMAGAZYN.PL

SPONSORSKA KARUZELA Maciej Koch @maciekk20

inęło 35 lat, odkąd Królewski Hiszpański Związek Piłki Nożnej (RFEF) zez w ol i ł n a obec n oś ć reklam na koszulkach klubowych. W grudniu 1981 roku piłkarze Racingu Santander jako pierwsi w Hiszpanii wystąpili w trykotach z emblematem firmy. Historia zatoczyła koło. Od tego sezonu patronem tytularnym ligi jest Bank Santander

F OT . SE V I L L A F C . ES

Początkowo wszystko wskazywało na to, że zostanie nim Mazda. Japoński koncern nie przejął jednak nazwy. Liga, chcąc wzmocnić własną markę, miała nawet wzorem Premier League zrezygnować z głównego sponsora, otwierając się na współpracę z kilkoma podmiotami, co mogłoby przynieść większe zyski. Ostatecznie LFP i Santander podpisały umowę na trzy lata z opcją przedłużenia o kolejny rok, czyli przynajmniej do sezonu 2018/19. Primera División nosi odtąd nazwę LaLiga Santander, a Segunda División – La Liga 1|2|3, co jest nawiązaniem do oferty największego banku w Hiszpanii. Według El País, kluby występujące w obu ligach otrzymają do podziału około 20 milionów euro rocznie. Mija więc osiem lat, odkąd grupa bankowa BBVA objęła patronatem dwie najwyższe klasy rozgrywkowe. Na mocy poprzedniej umowy La Liga otrzymywała 26 milionów euro za sezon. Nowy sponsor nie zapłaci zatem więcej. Santander spełnia natomiast wymogi ligi, do których należy zwłaszcza jego globalny zasięg. Prezes LFP, Javier Tebas, szukał hiszpańskiej korporacji o międzynarodowym profilu. I znalazł. Santander to drugi największy bank w strefie euro.

KROPLA W MORZU POTRZEB „Odtąd La Liga będzie coraz bardziej rozchwytywana” – powiedział Tebas. Choć nowy kontrakt zwiastuje kolejne rozdanie w hiszpańskim futbolu, perspektywę dynamicznego rozwoju ligi trzeba włożyć między bajki. Marketingowo La Liga prosperuje, ale głównie za sprawą dwóch krezusów uciekających całej reszcie. Problem dywersyfikacji zauważa Roberto Bayón, zajmujący się finansową odsłoną tamtejszych lig.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SPONSORZY

Na koszulkach klubów grających w LaLiga Santander

Alavés Brak sponsora Athletic Kutxabank Atlético Plus500 Barcelona Qatar Airways

2,5 mln

11 mln

35 mln

Betis Brak sponsora 2 mln Celta Vigo Estrella Galicia b/d Deportivo Estrella Galicia

Eibar AVIA

700 tys.

Espanyol RASTAR

2 mln

Granada Brak sponsora

OD TEGO SEZONU PATRONEM TYTULARNYM LIGI JEST BANK SANTANDER. PRZEZ OSTATNIE OSIEM KAMPANII BYŁ NIM INNY BANK – BBVA

Las Palmas Gran Canaria

b/d

Leganés MBUZZ Sport

b/d

Málaga MarathonBet

1,5 mln

Osasuna Brak sponsora Real Madryt Fly Emirates

30 mln

Real Sociedad QBAO.COM

1,2 mln

Sevilla Brak sponsora Sporting Gijón

GLOBALNA MARKA DLA OPORNYCH

600 tys.

Valencia Brak sponsora 2,5 mln

Pamesa Cerámica

W ostatnim czasie La Liga nawiązywała współpracę z kilkoma światowymi korporacjami m.in. Vodafone i TAG Heuer, współdziałającymi także z Bundesligą i Premier League. Przedłużono umowy z EA Sports i Nike. W sumie liga współpracuje z jedenastoma firmami mającymi globalny zasięg. Każda z nich płaci około pięciu milionów euro rocznie. „La Liga bardzo się zmieniła, stała się podobnym podmiotem gospodarczym dla klubów jak Premier League” – mówi Pablo Bellido z Repucom. „Kilka lat temu stworzono platformę LFP World Challenge, która ułatwiła klubom grę za granicą i pozyskiwanie nowych rynków” – kontynuuje. Dzięki temu na letnie tournée po USA udały się w tym roku Real Sociedad i Eibar, Betis oraz Málaga grały na turniejach w Niemczech, a Espanyol, Celta czy Deportivo w Ameryce Południowej. Pieniądze wpływają do Hiszpanii rwącą rzeką. Rozwijająca się marka ligi ma wpływ na atrakcyjność klubów w oczach reklamodawców. Nie oznacza to jednak wyrównywania szans. Najwięksi wciąż będą się bogacić, a biedni zostaną na uboczu.

Villarreal

„Rentowność hiszpańskiego futbolu jest minimalna w skali globalnej, ale maksymalna w przypadku gigantów, Realu Madryt i FC Barcelony” – twierdzi hiszpański dziennikarz. Dowodzi temu raport Repucom, według którego łączny przychód klubów La Liga ze sprzedaży reklam spadł ze 113 milionów euro za sezon 2014/15 do 105 mln w ostatnich rozgrywkach. Minimalnie mniej – 103 mln zarobiła np. Ligue 1. Nawet jeśli całość z kwoty 20 milionów euro miałaby trafić do podziału czterdziestu dwóch klubów, okaże się, że LFP sprzedała markę za grosze. Każdy otrzymałby około pół miliona rocznie. Niewielki koszt jak na reklamę podczas każdego z 380 meczów najlepszej ligi świata, która w zeszłym roku przyciągnęła na stadiony ponad trzynaście milionów osób. Z drugiej strony kampanie promocyjne sfinansuje Santander i trafią one do jego 121 milionów klientów. Nowy sponsor bardziej wspomoże więc ligę niż kluby. Te z kolei powinny zatroszczyć się o to, by zachęcić konkretne firmy do indywidualnej współpracy. To tu kryją się prawdziwe pieniądze. Dziś znaki towarowe pojawiają się nie tylko na wysokości klatki piersiowej i rękawach, coraz częściej także na spodenkach i getrach. Na starcie rozgrywek czternaście klubów La Liga zagrało w strojach z logiem sponsora. Z samej sprzedaży miejsca na koszulkach zespoły Primera División zarobiły w poprzednim sezonie blisko 100 milionów euro. 78% tej sumy wpłynęło jednak na konta Barcelony (35 mln), Realu Madryt (30 mln) i Atlético (11 mln). Pionierem był Racing Santander: w sezonie 1981/82 na reklamowaniu niemieckiej Teki zarobił 10 milionów peset (ok. 60 tysięcy euro).

OLEMAGAZYN.PL

1. LI ON EL M ES S I

Magdalena Żywicka @eoren23

LIGA NARO D

awno nie przydarzyło się tak gorące lato jak to, które dobiega końca. Mistrzostwa Europy, Copa América i igrzyska. Taka kumulacja trafia się bardzo rzadko. Gdy na boisku opada kurz, zaraz po nim emocje, przychodzi czas na wnioski

FOT. (1) AFP PHOTO/OMAR TORRES | (2) AP PHOTO/LAURENT CIPRIANI | (3) ANDRZEJ IWANCZUK/REPORTER

Niekiedy piłkarscy eksperci przypominają sobie, że reprezentanci podczas turniejów mają w nogach sezon klubowy. A jest on tym trudniejszy, im silniejszy klub i konkurencyjna liga. Całoroczne rozgrywki w ogromnym stopniu rzutują na to, co potem możemy zobaczyć w reprezentacjach. W piłce jednak wszystko to system naczyń połączonych. To, co dzieje się w kadrach, to także barometr kondycji poszczególnych lig. A ta hiszpańska jest pod tym względem ligą paradoksów.

KONKWISTADORZY STAREGO KONTYNENTU Nie ma bardziej miarodajnej skali porównawczej możliwości poszczególnych lig, niż bezpośrednie starcia między ich drużynami. Na tym polu Primera División rozjeżdża konkurentów jak walec. Bieżący rok był trzecim z rzędu, gdy Puchar Europy trafił w hiszpańskie ręce. Na przestrzeni ostatnich ośmiu lat pięciokrotnie Barcelona lub Real Madryt sięgały po najważniejsze trofeum klubowe kontynentu. Szczebel niżej wyniki są jeszcze bardziej miażdżące. Sevilla po raz trzeci z kolei zdobyła Ligę Europy. Odkąd powstały te rozgrywki, czyli od siedmiu sezonów, Hiszpanie pięciokrotnie wygrywali finały. Liga z Półwyspu Iberyjskiego podbija Europę i nic nie wskazuje na to, by trend ten miał ulec odwróceniu. Odbicie derbów Madrytu w mediolańskim finale nadeszło w Paryżu. Naprzeciw siebie znów stanęli najbardziej rozpoznawalni napastnicy obu ekip: Cristiano Ronaldo i Antoine Griezmann. Tym razem w innych barwach. To już nie Real i Atlético, ale Portugalia i Francja. Mimo to re2. ANT O I N E G R I EZ M A N N prezentują nie tylko narodowe barwy. Obaj grają w imieniu Hiszpanii, bo gdy finał dobiegnie końca, to czego dokonali podczas mistrzostw nieuchronnie przeniesie się na ligowy grunt.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

HISZPAŃSKI PARADOKS Zawodnicy z hiszpańskim paszportem są w modzie. Jednak czy działa to także w stronę przeciwną? Czy w dobrym tonie jest mieć piłkarza z ligi hiszpańskiej w swojej reprezentacji? Tegoroczne mistrzostwa Europy malują odmienny obraz La Liga niż ten, który ukazują kluby. Mierząc ich miarą można uznać hiszpańskie rozgrywki za ubogiego krewnego Premier League – pogląd, który jeszcze do niedawna pokutował w świadomości wielu kibiców. Tym razem nie mamy do czynienia z porównaniami ekonomicznymi, a stricte piłkarskimi. W tych, Primera División wypadła na Euro, delikatnie mówiąc, blado. Z 552 zawodników 24 reprezentacji zaledwie 35 gra na co dzień na hiszpańskiej ziemi. „Zaledwie”, ponieważ to dopiero piąty wynik, za Anglią (139), Niemcami (65), Włochami (56), a nawet Turcją (36). Nieco lepiej „Hiszpanie” wypadają wśród kadr Copa América. Na jubileuszowym turnieju wystąpiło 30 futbolistów z Primery. To trzeci wynik, tuż za ligą MX i MLS. Jednak i tu Iberyjczykom znów depcze po piętach Anglia. Czasy się zmieniły, jednak czy turnieje reprezentacyjne nie obnażyły słabości La Ligi, ukrytych w blasku Barçy i Realu? Z czym tak naprawdę mamy do czynienia: hegemonią czy iluzją?

PODRÓŻ BEZ POWROTU? Euro i Copa América rzeczywiście ukazały pewną hiszpańską ułomność, jednak bynajmniej nie dotyczy ona La Liga. W tej kwestii powinniśmy spojrzeć szczebel rozgrywkowy niżej i przyjrzeć się Segunda División. Na Copa América nie stawił się żaden, na mistrzostwach Europy zaledwie jeden zawodnik drugiej ligi Hiszpanii. Florin Andone, który zresztą z marszu trafił to pierwszoligowego Depor. Chyba, że za takiego gracza uznamy też Răzvana Rata, którego Rayo zostało zdegradowane wraz z ostatnim meczem zeszłej temporady. Te statystyki uderzają dopiero wtedy, gdy porównamy je z innymi krajami. Angielska Championship „wystawiła” na Euro aż 31 zawodników. Pod tym względem była siódmą ligą w kolejności, plasując się nawet przed Ligue 1. Anglicy wprowadzili na boiska mistrzostw Europy także graczy League One, a nawet jednego League Two. Reprezentanci czterech szczebli rozgrywkowych jednego kraju – fenomen. Do Francji pojechali też piłkarze 2. Bundesligi czy Serie B. A Segunda División praktycznie brak. Tę ligę od Primera oddziela finansowa przepaść. Mistrzostwo dla Leicester porównywano do wygrania La Liga przez Levante czy Rayo. Jednak pod względem ekonomicz-

PUBLICYSTYKA

REPREZENTANCI POSZCZEGÓLNYCH LIG

NA EURO 2016

WŁOCHY

TURCJA

HISZPANIA

ROSJA

FRANCJA

ANGLIA

DÓW

139

NIEMCY

(wliczając wszystkie poziomy rozgrywek)

LIGA CUDZOZIEMSKA Z dekady na dekadę w La Liga wzrasta udział zawodników spoza Hiszpanii. Przeważają – jak zawsze – Latynosi. Argentyńczycy w tyle zostawiają inne nacje, za nimi czają się Brazylia i Urugwaj. Trend wzrostowy jest oczywisty: do lat 50. debiutanci spoza Hiszpanii stanowili 3,9%, w ostatnich dwóch dekadach 44,7%. A jednak reszta kontynentu rysuje znacznie bardziej drastyczny obraz. Prym wiedzie kraj, który wystawił na Euro najwięcej reprezentantów swoich lig: Anglia. Według wyliczeń centrum nauk sportowych CIES w 2014 roku odsetek cudzoziemców w Premier League wyniósł aż 74%. Z kolei La Liga uplasowała się na ostatnim miejscu wśród pięciu najsilniejszych dywizji Europy. Zaledwie 42% graczy z tej ligi pochodzi spoza granic kraju. W BPL pod tym względem poniżej pułapu połowy składu znalazły się w zeszłym sezonie tylko dwie drużyny: Norwich, tegoroczny spadkowicz, oraz Bournemouth. Jeszcze ważniejsza wydaje się inna kwestia. Premier League jest w tej chwili prawdziwą ligą narodów. W zeszłym sezonie można było w niej spotkać przedstawicieli aż 64 różnych nacji. Po tym względem Brytyjczycy znów są liderami Europy. W Hiszpanii gra 50 narodowości. Pośród pięciu lig to przedostatni wynik, tuż przed Ligue 1. Wnioski? Im więcej obcokrajowców i im więcej nacji, które reprezentują, tym więcej z nich wywalczy powołania do swoich kadr. Ponad połowa ligowców z Primera pozostała bez szans na powołanie. Hiszpania ligą narodów nie była i nie będzie.

nym bliższa prawdy jest analogia do ligi zdobytej niedawno przez Atlético. Dlaczego? Leicester otrzymuje z praw telewizyjnych kwotę, którą w Primera przebijają jedynie Real i Barça. Ekonomicznie hiszpańskie zaplecze to inny świat. Wielu ekipom po spadku zdarzało się zaliczać spektakularne come-backi, jednak dla niektórych degradacja do Segunda to droga bez powrotu. Ta liga jest jak czarna dziura, która potrafi zassać klub i ściągnąć go jeszcze niżej, a czasem rzucić w niebyt. Spadek często oznacza rozbiórkę składu, gdyż nie wystarcza na pensje dla zawodników na poziomie pierwszej ligi. Zamiast walki o awans co biedniejsi staczają się w kierunku strefy spadkowej. A za czerwoną linią tabeli Segunda A kończą się profesjonalne rozgrywki. Kroplą optymizmu jest fundusz kompensacyjny. Od tego roku każdy spadkowicz otrzyma wsparcie amortyzujące lądowanie szczebel niżej. To drobna zmiana, ale wyznacza właściwy kierunek.

JAKOŚĆ, NIE ILOŚĆ

3. CR TI AN O

Co jest kluczowe: jakość czy liczba? Tego drugiego nie da się rozpatrywać w oderwaniu od pierwszego. I znów, jak zawsze, system naczyń połączonych. Jakość to kwestia silnie subiektywna, poddaje się emocjom i umyka liczbom. Nie ma więc innego punktu zaczepienia niż wyniki. Te budują kolejny, jeszcze inny krajobraz. Według CIES po zakończeniu Euro najbardziej wzrosły wartości medialnych bohaterów finału – Griezmanna i Cristiano. Przy okazji, zawodników grających w La Liga. W Barometrze UEFA, narzędziu do oceny progresu graczy w trakcie turnieju, w pierwszej piątce znalazło się trzech piłkarzy z Hiszpanii: Griezmann, Bale i Kroos. Podobnie w jedenastce Euro: załapało się tam czterech zawodników z Primera, najwięcej pod względem ligowego podziału. Z kolei na Copa wśród medalistów – Chile, Argentyny i Kolumbii – najwięcej biega na co dzień po boiskach La Liga. To przewaga głównie Chilijczyków, zwycięzców jubileuszowego turnieju. Trudno też nie spostrzec, że na statystyki w przypadku Euro 2016 wpłynęła zmiana jego formuły. Po raz pierwszy w szranki stanęły 24 drużyny, a wśród nich ekipy potencjalnie słabsze. Nie dysponujące graczami z najsilniejszych lig Europy, ale z własnego podwórka, Turcji, Rosji... czy zaplecza Premier League. Na koniec pozostaje kolejny paradoks, będący być może najgorszym możliwym zakończeniem. Statystyka to królowa kłamstw. Mimo to nikt nie dysponuje innymi kryteriami oceny niż proste, ale oszukańcze liczby. Tyczy się to wszelkich futbolowych porównań: siły klubów, lig, zawodników. Jednak naprawdę kluczowe w ocenie jest to, co nieuchwytne i co wymyka się możliwościom statystyki. Widzimy to, gdy patrzymy na murawę i wiemy, że jesteśmy świadkami czegoś, co zakrawa na magię. La Liga, tak jak zawsze, nie raz nam o tym przypomni.

OLEMAGAZYN.PL

DERBY Dłuższe niż 90 minut Tomasz Pietrzyk @tomek2648

„Za moich czasów największym rywalem było Atlético. Za wszelką cenę chcieliśmy pokonać naszych sąsiadów. Przegrana oznaczała, że następnego dnia w biurach, barach i na ulicach śmiali się z naszych kibiców, czyli też z nas” – powiedział kiedyś Alfredo Di Stéfano, sugerując, iż prawdziwe derby, choć znamy je głównie z telewizji, trwają dłużej niż 90 minut

ywalizacja w Madrycie znów nabrała rumieńców, od kiedy stery nad Manzanares przejął Diego Simeone. Wtedy okazało się, że można zagrać na nosie silniejszemu sąsiadowi, a stołeczne pojedynki wyszły daleko poza krajowe podwórko, osiągając pełnię dwukrotnie – w finałach Ligi Mistrzów. Jak zatem w Hiszpanii wygląda rywalizacja w biurze, barze, albo na ulicy, na długo przed i po ostatnim gwizdku?

MADRYT: WYPROWADZANIE Z BŁĘDÓW Nie opuszczamy Madrytu. Ilekroć usłyszeliście o arystokratycznych kibicach Realu i tych Atlético z klasy robotniczej, tylekroć okłamano was. Nierówności majątkowe dawno się zatarły, a jedynym ubogim w stolicy jest postulujące antykapitalizm Rayo. Nie jest też prawdą, że Generalissmus Franco od początku sprzyjał Realowi. Zanim przekonał się do Królewskich, przez kilka lat dbał, żeby niczego nie zabrakło Rojiblancos. Ci z kolei trafili pod opiekę wojskowych sił powietrznych, zmieniając nazwę na Athletic Aviación Club de Madrid, później Atlético Aviación. Generał skłonił się ku Los Blancos, gdy ich sukcesy w Pucharze Mistrzów z lat 50. dostarczyły mu idealnych narzędzi do politycznej propagandy w kraju, gdzie piłka nożna stoi na pierwszym miejscu. Dopiero wtedy z ust Colchoneros wybrzmiały antyreżimowe śpiewy. Kibiców Realu i Atlético zbliża prawicowa ideologia. Akceptują neonazizm, a radykalniejsi bywalcy Vicente Calderón i Santiago Bernabéu studiują Hitlera i Himmlera. Utras Sur, fanatycy Realu, wprost podżegają do szykanowania czarnych, homoseksualistów i wszystkiego, co inne od nich samych. Między innymi tym skazali się na trwający prawie trzy lata zakaz stadionowy w swojej świątyni. Frente Atlético to z kolei najliczniejsza – i chyba też najbrutalniejsza – peña. Ma w dorobku dwa morderstwa, a niedawno z trybun wieścili podobny los Marcelo i jego ojcu. Ciekawostką jest, że

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

mimo sympatii z zapaleńcami Sportingu Gijón czy Betisu, jedyna oficjalna zgoda wiąże Atleti z… Ruchem Chorzów!

SEWILLA: WIOSŁA W DŁOŃ! Fenomen Derbi Madrileño w ostatnich sezonach wyrósł na fundamencie wyników sportowych. Wcześniej madrycka rywalizacja nie elektryzowała tak mocno kibiców spoza stolicy. Najgorętszym derbowym towarem Hiszpanów były Derbi Sevillano. Dla pasjonatów stadionowych klimatów mecze Sevilli z Betisem to wciąż najżarliwszy bój za Pirenejami. Tam trybuny reagują żywiej niż u Madrytczyków. Show zaczyna się od hymnów. 50-tysięczny ryk sewilskich kibiców a cappella wbija w fotel telewidza, nie wspominając o piłkarzach biegających z ugiętymi nogami. Okazuje się jednak, że i z pieśni rywala można zrobić sobie jaja, zabawiając przy tym resztę. Tak uczynili w tym roku sevillistas – wstali i wymachując na Sánchez Pizjuán świecącymi smartfonami nucili wizytówkę béticos, dowcipkując z fanów owiniętych zielonymi szalikami. Poważna konkurencja nie ogranicza się do futbolu. Raz do roku Nervionenses i Béticos walczą o prym w… wioślarstwie. Stolica Andaluzji ma bogate tradycje w tej dyscyplinie, a regaty Sevilla-Betis na rzece Gwadalkiwir oczekują 50. edycji.

PUBLICYSTYKA

W tej premierowej, w 1960 r., wygrali Sevillistas. Podówczas istniała jedna kategoria. Dzisiaj, oprócz męskiej drużyny seniorskiej, za wiosła chwytają także kobiety, juniorzy i oldboje. W minionej dekadzie na wodzie rządził Betis, ale w zestawieniu historycznym wciąż ogląda plecy nieprzyjaciela. Derbi Sevillano to też gra polityczna. Kandydatura na burmistrza nieraz rozbiła się o sympatyzowanie z zieloną bądź czerwoną stroną miasta. Sevilla miała nawet dwóch prezydentów klubu, którzy robili karierę w ratuszu. Zapalonym bético był natomiast Felipe González, premier Hiszpanii w latach 80. Swoją rozgrywkę toczą też sponsorzy. Coca-Cola na banerach Benito Villamarín zamieniła klasyczną czerwień na zieleń, zarzekając się, że to jedynie nawiązanie do kolorystyki herbu Andaluzji. Jak w to wierzyć, jeśli zielonej coli nie widać na Sánchez Pizjuán, w Máladze, ani w Granadzie? Tylko w Héliopolis nie pije się z czerwono-białej puszki.

GALICJA: WOJNA TURECKO - PORTUGALSKA Pierwsze derby tego sezonu mamy już za sobą. Podczas pretemporady, w Montevideo, Celta wygrała z Deportivo 2:0. Derbi Gallego pierwszy raz opuściły Hiszpanię. „Jechać tam, żeby zagrać mecz, wydaje mi się głupotą” – nie szczypał się w język Hugo Mallo, kapitan Celestes. I miał rację. O Noso Derbi, Nasze Derby, w Urugwaju nie przyniosły żadnych emocji. Nie dopisali galisyjscy kibice z Ameryki Południowej, którym je dedykowano. Sparingowy nastrój nie rozleniwił Mallo, który nigdy nie odstawiał nogi w spotkaniach z Dépor. Obrońca Celty nie wciela się w dyplomatę przed najważniejszym pojedynkiem w Galicji. Raz, pauzując, zjawił się zakapturzony na El Riazor i tak nawrzucał fanom Deportivo, że musiała go uspokajać policja. Przedtem w autobusie kiboli sfotografował się z tabliczką, na której widniały spreparowany herb Blanquiazules i napis: „Na sprzedaż”. Z symbolu przeciwnika wyciągnął galisyjską flagę i podmienił na portugalską, bo w tych czasach Dépor stało Portugalczykami. Utarło się też, że mieszkańcy Vigo przezywają sąsiadów z La Corunii od Turków. Nie ma jednego wytłumaczenia dlaczego deportivistas to inaczej Los Turcos. Dla jednych sympatycy Dépor są jak liberalni Młodoturcy, bo intelektualiści z ich miasta stali w opozycji do konserwatyzmu. Inni mówią, że litera „C” z tablic rejestracyjnych jest uderzająco podobna do tureckiego półksiężyca. Krążą także wymyślone legendy o tureckich piratach u wybrzeża Coruñesa. Najłatwiej „tureckość” sprowadzić do spraw kibicowskich. Riazor to matecznik młyna, który skalą głośności i przepełnienia mógłby rywalizować z tureckimi arenami. W La Corunii nie obrazili się na nową narodowość i nawiązali szereg znajomości z kibicami znad Bosforu. Na ich stadionie powiewają symbole bratanków. W Turcji też istnieją grupy wspierające Los Turcos. Blanquiazules nie zostają dłużni i z racji przygranicznego położenia szydzą, że Celta to… Portugalczycy.

BARCELONA I KRAJ BASKÓW: DERBIS POLÍTICOS

FOT. IMAGO/ALTERPHOTOS/EAST NEWS

Polityka najmocniej wdarła się w życie Katalończyków i Basków. Te narody najgłośniej wyrażają niezadowolenie z ucisku madryckiej korony i manifestują odseparowanie od królewskiego sztandaru. Nacjonalistyczne postawy wpływają na tamtejsze społeczności, także na kibiców. Bardziej niż napięte są relacje fanów Barcelony i Espanyolu. Pierwsi, w dużej części, chcą własnego państwa, natomiast Pericos raczej popierają unię z Hiszpanią. Nie jest to regułą, bo z trybun Cornellà-El Prat wyłaniają się katalońskie chorągiewki, komicznie kontrastujące z okrzykami: „¡Qué viva España!”. Obie strony dzieli historia. Espanyol – co podpowiada nazwa – założyli Hiszpanie w czasach, kiedy za Pirenejami robili to cudzoziemcy. Za dyktatur Primo de Rivery i Franco, culés zarzucali im kumplostwo z franksistowskimi karierowiczami – policją, wojskiem i urzędnikami. Czarną kartę w dziejach Derbi Barceloní zapisało zabójstwo kibica Espanyolu przez radykalistów Barçy, Boixos Nois, na początku lat 90. Członek Brigadas Blanquiazules został zasztyletowany pod dawnym stadionem Espanyolu. Dzisiaj obie peñe nie mają wstępu na swoje dawne sektory. Bardziej kompromisowa atmosfera towarzyszy derbom baskijskim. Tam również mecze służą do demonstracji patriotycznych postaw i w tym przypadku fani Athleticu i Sociedadu stają w jednym szeregu. Nie muszą za sobą przepadać, ale przed Derbi Vasco nie wstydzą się wspólnie przechodzić ulicami z flagą baskijską. Rozproszeni między sobą na stadionie mają w zwyczaju głośne śpiewy, zaczerpnięte od Anglików. Herri Norte Taldea – ultrasów z Bilbao – kojarzono niekiedy z przychylności względem ETA, choć jednych i drugich łączyła jedynie nienawiść do Franco. Gdy po jego śmierci terroryści upatrzyli wśród ofiar także klub z San Mamés wszelka życzliwość szybko wyparowała. Inaczej jest w San Sebastián. Tamtejsi fanatycy z Peña Mújika jawią się grupą bezkonfliktową i działalność skupiają na wyjazdach z RSSS. W zamian za to ich piłkarze dbają, żeby nie musieli się wstydzić, pokazując w biurach, barach czy na ulicach.

OLEMAGAZYN.PL

(1) RAMÓN „MONCHI” RODRÍGUEZ VERDEJO

DY REK T OR Z Y

OWŁADNIĘCI PASJĄ Tomasz Zakaszewski

@T_Zakaszewski

Współczesny futbol przypomina wyścig zbrojeń, który wydaje się nie mieć końca. Ceny piłkarzy rosną z roku na rok. Jak zatem odnieść sukces, kiedy klub nie ma pieniędzy, by przepłacać jak inni? Jedną z odpowiedzi są spece od polityki kadrowej, od których sam Salomon mógłby się uczyć jak nalać z pustego

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

PUBLICYSTYKA

Mają świetne rozeznanie na rynku transferowym, potrafią zwietrzyć doskonałą okazję zanim konkurencja zdąży o niej pomyśleć, a gdy wspiera ich porządna siatka skautów, to mamy już własny Projekt Manhattan, zdolny rozsadzić cały układ. Do głosu dochodzą nie tylko pieniądze, ale także kwalifikacje, wiedza oraz spryt. (2) MIGUEL TORRECILLA

(3) ANTONIO CORDÓN

Ramón „Monchi” Rodríguez Verdejo w ekipie Sevillistas to człowiek-instytucja, o czym najlepiej świadczy fakt, iż posadę dyrektora sportowego klubu pełni już od szesnastu lat. W La Liga stażem bije na głowę swoich kolegów po fachu. Stoi u podstaw złotego okresu w historii Sevilli, z momentem zapaści, ale i odrodzenia w jeszcze lepszym stylu. I to mimo tego, że co roku drużynę opuszczają kluczowi zawodnicy. Takie są realia jego branży. „Jeśli dostajemy dobre oferty za piłkarzy, to znaczy, że odpowiednio wykonałem swoją pracę” – mawia. Bogatsze kluby nie zawracałyby sobie głowy przeciętniakami. Rotacje w kadrze jeszcze wzmacniają pozycję dyrektora sportowego. On jest jedynym stałym elementem w ciągle zmieniającym się krajobrazie. Sam ten krajobraz tworzy. Nie będzie przesadą stwierdzenie, że Monchi to obecnie największa gwiazda Sevilli. Kibice z nieskrywanym bólem, ale wyobrażali sobie klub bez Kevina Gameiro czy nawet Grzegorza Krychowiaka. Jest przecież Ramón, on zawsze wszystko załatwi. Ale Sevilla bez Monchiego? To byłaby istna katastrofa. Przez te lata wypracował sobie profil idealnego zawodnika. Taki kandydat ma już wysokie umiejętności, ale jeszcze nie osiągnął ich szczytu. Dodatkowo zyskuje w oczach Monchiego, jeśli jest piłkarzem uniwersalnym potrafiącym odnaleźć się na boisku na kilku pozycjach czy w kilku rolach. To pozwala trenerowi na elastyczność w doborze taktyki albo też łatanie składu w przypadku serii kontuzji. Ponadto osobowość – przede wszystkim musi być profesjonalistą. Tak zwane trudne charaktery, miłośnicy nocnego trybu życia tudzież fajerwerków odpalanych w łazience, nie mają czego szukać na Estadio Ramón Sánchez Pizjuán. Ułożeni pracusie – to właściwy typ. To ich Sevilla promuje i sprzedaje, zwykle kilka razy drożej.

ARCHITEKT CELTY

A co z Celtą? Galisyjczycy doświadczyli już, ile dobra powstaje, gdy decyzje personalne podejmuje osoba znająca się na swojej pracy. Sięgnęli zatem po innego wybitnego specjalistę: Felipe Miñambresa. Ten, wraz z Paco Jémezem, długo utrzymywał Rayo na powierzchni, zmagając się z pustkami w klubowej kasie. Złośliwość futbolu sprawiła, że Piraci z Vallecas zatonęli, gdy mieli akurat jedną z najsilniejszych kadr w historii. Prawdziwy paradoks. Niemniej w Celcie Miñambres będzie miał dużo większy komfort pracy i zobaczymy na co jeszcze go stać, gdy ma do dyspozycji kilka milionów na transfery.

KONSTRUKTOR ŻÓŁTEJ ŁODZI Niepowetowaną stratą dla Villarrealu, ale i dla całej La Liga, jest odejście Antonio Cordóna do Monaco. Ten fachowiec to twórca stępki, na której opiera się konstrukcja i sukces Submarino Amarillo. Przez ostanie osiem lat odpowiadał za politykę kadrową, lecz w klubie pracował od przeszło siedemnastu. Wcześniej pełnił między innymi rolę szefa skautów. W tym okresie zbudował ich wspaniałą siatkę, głównie na terenie Ameryki Południowej i Hiszpanii, do której i on sam później łowił. W praktyce był prawą ręką członków dyrekcji Villarrealu: José Manuela Llanezy i Fernando Roiga Neguerolesa, syna właściciela i prezydenta klubu – Fernando Roiga Alfonso. Do 2008 roku nie istniało tam bowiem stanowisko dyrektora sportowego. Nawet po awansie Cordóna wspomniana dwójka zachowała swoje uprawnienia względem akceptowania transferów. Nie ma jednak wątpliwości, że sprowadzało się to głównie do przyklepywania kandydatów przedstawionych przez Antonio. Podstawowa strategia Amarillos to pozyskiwanie młodych zawodników. Doświadczenie nie jest wymagane, liczą się tylko papiery na grę, czyli dostrzegalny talent. Klub ma za zadanie go ukształtować i wypromować. Gonzalo Rodríguez, Diego Godín (uznany przez Cordóna za swój najlepszy transfer), Luciano Vietto czy Eric Bailly są tu dobrymi przykładami. Oni przybyli na okręt z myślą o pierwszej drużynie, lecz Villarreal równie mocno pracuje nad wzmocnieniami cantery. Amarillos świetnie rozpracowali rynek młodzików, dlatego też najlepszy wychowanek w dziejach klubu, Santi Cazorla, pochodzi z drugiego krańca Hiszpanii, z Asturii. Obecna wybitna perełka akademii, Alfonso Pedraza, wywodzi się spod Kordoby. Obaj przybyli do cantery, gdy byli jeszcze nastolatkami. Amarillos słyną z ręki do młodzieży, trzeba jednak zaznaczyć, że pomagają sobie aktywnie, szukając dobrego materiału. W końcu nawet najlepszy jubiler nie zrobi brylantu bez diamentu. Warto też wspomnieć o drugiej strategii Submarino Amarillo. To także klub wtórnej szansy dla piłkarzy, którzy zostali odrzuceni przez futbolowych gigantów. Dzięki temu na El Madrigal zawitali m.in. Diego Forlán, Juan Román Riquelme, bracia Dos Santos, Denis Czeryszew czy Alexandre Pato. Dwa ostatnie nazwiska nie padły tu przypadkowo, mimo że Cordón pożegnał się z Amarillos, nim ci zostali przez klub zakupieni. „Otrzymałem ofertę nie do odrzucenia. Sam podjąłem decyzję o odejściu, ale praca została wykonana, wybraliśmy już piłkarzy i pozostaje tylko przygotowanie porozumień” – stwierdził Antonio na odchodne w Radio Vila-real. Obserwując pracę najwybitniejszych dyrektorów sportowych w La Liga, można odnieść wrażenie, że są owładnięci pasją tworzenia. Gdyby zbudowali dom, to po jego ukończeniu zabraliby się za stawianie garażu czy dobudówki. Torrecilla i Cordón postawili trwałe konstrukcje i nie mogąc już w nich wiele zmienić, postanowili zabrać się za następne. Monchi z kolei po kilkudniowym kryzysie – rezygnacji złożonej na ręce zarządu – odnalazł się na nowo, zrywając tynki ze ścian i przebudowując swoje dzieło od piwnicy aż po strych. Szkoda jedynie, że dyrektorzy sportowi tak często są zapominani, a ich sukcesy i porażki zbyt łatwo przypisuje się trenerom.

Najważniejszy transfer Betis przeprowadził już w maju. Wykorzystał fakt, że dyrektorowi sportowemu Celty, Miguelowi Torrecilli, wygasał kontrakt z galicyjskim klubem, a on sam miał chęć spróbowania czegoś innego. Budował potęgę Celtów przez siedem lat. Zaczął pracę, gdy Celestes zakończyli sezon na siedemnastej pozycji w Liga Adelante, a odchodzi, zostawiając w Vigo europejskie puchary. Kluczowym momentem w progresie Celty, oprócz awansu do La Liga, było zatrudnienie Luisa Enrique. „Lucho jest pilotem tego projektu i ma nasze pełne zaufanie” – potwierdzał Torrecilla w listopadzie 2013 roku, gdy zespół utrzymywał się niebezpiecznie blisko strefy spadkowej, a kibice tracili cierpliwość. Dopiero rewelacyjna runda rewanżowa otworzyła Celtom drogę do pierwszej dziesiątki, a asturyjskiemu szkoleniowcowi na ławkę Barcelony. Nie ma co umniejszać zasług Lucho w odrodzeniu wielkiego futbolu w Vigo. Zważmy jednak na to, kto przekonał go do udziału w tym projekcie. Kto miał wizję, zaufanie do tego, że to właśnie Asturyjczyk będzie właściwą osobą za sterami Celtów? „Nie przeczesywaliśmy rynku w poszukiwaniu trenera, poszliśmy prosto do Luisa Enrique” – wspominał później Torrecilla. Pojawienie się Nolito, Rafinhii i Andreu Fontàsa w Galicji to efekt domina zapoczątkowany przez dyrektora sportowego Celestes. Z kolei Augusto Fernández, Fabián Orellana czy Michael Krohn-Dehli przybyli do Celty rok wcześniej, a przecież również stali się ważnymi figurami w zespole. Co więcej, odejście Lucho wcale nie zatrzymało progresu klubu, bo Eduardo Berizzo także okazał się idealnie dobranym kandydatem na posadę szkoleniowca. W pozyskiwaniu piłkarzy Torrecillę charakteryzuje duża rozwaga – najczęściej są to zawodnicy w wieku do 26 lat, którzy już udowodnili swoją wartość na najwyższych szczeblach. Jak u Monchiego, muszą być wszechstronni, gdyż ta cecha stała się obsesją Miguela. Na młodych, niesprawdzonych i na weteranów decyduje się jedynie przy wyjątkowych okazjach. Duży nacisk kładzie za to na korzystanie ze skarbów klubowej akademii, co bardzo spodobało się zarządowi Betisu.

FOT. (1) SEVILLAFC.ES / (2) REALBETISBALOMPIE.ES / (3) ASMONACO.COM

MIDAS Z SEVILLI

OLEMAGAZYN.PL

¡Salid y d Barcelońska krucjata w Europie Magdalena Żywicka @eoren23

O dchodząc z Barcelony, Sir Bobby Robson

przekonał swojego następcę, by przyjął do sztabu José Mourinho. Gdy były tłumacz siedzi obok Van Gaala na ławce trenerskiej, po murawie Camp Nou biegają Luis Enrique i Pep Guardiola. Obraz, który dwadzieścia lat później zmieni się w trzech szkoleniowców, a każdy z nich będzie mieć na swoim koncie tryplet

Jak doszło do tego, że Blaugrana lat 90. stała się prawdziwą trenerską kolebką? Dziś w całej Europie, od potentatów najsilniejszych lig po ambitnych przeciętniaków, można spotkać szkoleniowców o katalońskiej przeszłości. Barça stała się marką samą w sobie, a tradycja jej futbolu przyciąga jak magnes. Jednak to, co określa się teraz mianem tradycji, ma swoje korzenie w rewolucji i buncie.

NOWY PORZĄDEK Luis Aragonés, zmagając się z piekłem depresji, opuszcza kataloński klub. Zanim to uczyni, wesprze drużynę w hotelu Hesperia, gdzie pod wodzą José Ramóna Alexanko dwudziestu jeden piłkarzy Dumy Katalonii wszczęło bunt przeciwko zarządzaniu prezydenta Núñeza. Ten, stojąc pod ścianą, sięga po nazwisko budzące respekt w każdym zakątku Barcelony. Od tego protestu rozpoczęła się rewolucja, która doprowadziła klub na szczyt i nadała mu dzisiejszą tożsamość. Cruyff wkroczył do drużyny jako dyktator, pozbył się piętnastu zawodników, jednak w roli kapitana pozostawił przywódcę puczu – Alexanko. Johan wiedział, że bunt jest podwalinami nowego porządku. W końcu on sam był zarówno cudownym dzieckiem rewolucji, jak i jej twórcą. Nie ma wydarzeń, które powstałyby de novo, w odcięciu od przeszłości. Tak też stało się w przypadku narodzin holenderskiego totaalvoetbal, futbolu totalnego, będącego początkiem barcelońskiej myśli szkoleniowej. Zanim władzę w Ajaksie objął Rinus Michels, ojciec nowoczesnej ofensywnej piłki, pracował w nim Vic Buckingham. To on odkrył wątłego chłopaka, który później stał się osią układanki Michelsa, a także jego następcą w roli szkoleniowca. Nie da się opowiedzieć o trenerskiej Barcelonie w oderwaniu od Ajaksu i Holandii. A ten kraj w czasach projektu Michelsa był sercem społecz-

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

nego buntu. Wśród młodzieży Niderlandów kwitły ruchy anarchistyczne, pacyfistyczne i kontrkulturalne. Mimo tego, iż nie miał żadnych związków z tymi ideologiami, młody Cruyff stał się symbolem rewolucji. W końcu był piłkarzem, który wniósł na murawę nowy porządek, tak jak na ławkę trenerską wprowadził go Michels. Ten drugi postawił na głowie wszystko, co dotychczas wyznawał piłkarski świat. Jego koncepcje nie były nieznane, totaalvoetbal wzniesiono na fundamentach pracy takich trenerów jak Vic Backingham czy Jack Reynolds. To Michels jednak rozwinął i zradykalizował ich wizję, oparł wszystko na ataku, rozpowszechnił ustawienie 4-3-3. Budowanie Ajaksu rozpoczął od tyłu – jego pierwszym transferem został Vasović, świetnie wyprowadzający piłkę stoper Partizanu. Gdyby nie Michels, być może nie byłoby futbolu, jaki dziś znamy. Być może nie byłoby go także, gdyby swojej pracy nie rozpoczął w Ajaksie. Zasiane przez niego ziarno padło na podatny grunt. Jak utrzymywał Buckingham: „intelekt Holendrów jest odmienny”. To wszystko, co narodziło się w Ajaksie, Michels przyniósł ze sobą do Barcelony. Od idei gry, aż po koncepcję ciągłości, gdy Sportpark Voorland zostało inspiracją do utworzenia wiele lat później La Masíi. Kiedy Michels sprowadził na Camp Nou Cruyffa, w Katalonii znów zetknęli się najlepszy trener XX wieku i najlepszy piłkarz Europy tego stulecia. Ich współpraca zaowocowała po latach powstaniem najlepszego klubu wieku XXI. Bo choć Ajax był kolebką futbolu totalnego, to właśnie Barcelona rozprzestrzeniła go na świecie.

MISJONARZE I SCHIZMATYCY „Cruyff zbudował katedrę. Naszym obowiązkiem jest ją podtrzymywać i rozwijać”. Te słowa Guardioli rozpoczęły falę porównań trenerskiej myśli Holendra do religii, zaś jej kontynuatorów do apostołów. Jakkolwiek brzmi to patetycznie, tak trudno o lepszą metaforę. Żaden trener nie doczekał się tak licznych wyznawców i tak zaciekłych przeciwników. Dzisiejsza piłka kręci się wokół Cruyffa, nawet gdy na pozór nie ma w niej ani śladu jego ręki. Nawet kiedy jest zaprzeczeniem koncepcji Johana. Ostatecznie wszystko wyrosło z buntu. Trudno być tak blisko i jednocześnie tak daleko, jak Johan Cruyff i Louis van Gaal. Dorastali obok siebie, zarówno prywatnie, jak i zawodowo. Z czasem jednak wyrósł pomiędzy nimi konflikt, także na płaszczyźnie profesjonalnej. Paradoks, biorąc pod uwagę fakt, jak wiele podobieństw jest pomiędzy nimi. „Ja także wprowadziłem model Ajaksu, tak samo jak Johan” - zapewnia Van Gaal, pozostając w poczuciu pokrzywdzenia wobec faktu, że znajduje się w cieniu tego drugiego. Poczucie krzywdy, może nawet zdrady, także potrafi ukształtować. Tak jak uformowało piłkarski warsztat José Mourinho, który zawodowo wychował się w Barcelonie. Dopiero 2008 rok i wybranie Pepa zamiast niego na ławkę trenerską pozostawiło po sobie zadrę, dostrzegalną w Portugalczyku do dziś.

PUBLICYSTYKA

disfrutad! ILUSTRACJA: MAGDALENA ŻYWICKA

Mourinho został schizmatykiem, głosicielem antytezy cruyffizmu. Teraz w Manchesterze, po przeciwnych stronach barykady, spotkają się Mou i Pep, heretyk i misjonarz futbolu totalnego. Słowa, które swego czasu José wypowiedział z balkonu Generalitat pozostają w mocy: „Dziś, jutro i zawsze Barcelona będzie w moim sercu”. Na swój sposób tak właśnie jest. I znów, paradoksalnie, wszystko obraca się wokół Johana. W końcu jak twierdzi Paco Jémez, nasiąknięty ideą przez samą przyjaźń z piłkarzami Barçy: „Cruyff wpłynął na wszystko”.

ZŁOTE LATA DZIEWIĘĆDZIESIĄTE

ofensywną do granic radykalizmu. Czas pokazał, że Cruyff był w stanie ją udoskonalić, Guardiola wprowadzić na inny poziom, Lucho rozwinąć i zwertykalizować. Gdy mówimy o piłkarskiej tożsamości Barcelony, często przewija się słowo tradycja, jednak zwykle w błędnym rozumieniu. Tradycją Blaugrany jest właśnie bunt, a duch Hesperii pozostaje żywy. Według słów Guardioli cruyffowską katedrę należy nie tylko podtrzymywać, ale też rozbudowywać. Kataloński klub to długa sztafeta trenerów, z których każdy pozostawia po sobie swój własny rys, przynosząc zmiany i nowy porządek. A czasem nawet rewolucję. W tym wszystkim najważniejsza pozostaje gra. „Nie ma ważniejszego medalu, niż być docenionym za swój styl” – tak Cruyff zareagował na porażkę Holandii z Brazylią po karnych w 1998 roku. W końcu właśnie to Johan kazał drużynie przed finałem Pucharu Europy na Wembley wyjść i cieszyć się grą. ¡Salid y disfrutad! Zwycięstwo nie jest celem, jedynie efektem. I może dlatego, według słów Pepa: „Ostatnich 25 lat należało do Barcelony. Należało do Cruyffa”. A sztafeta trwa.

Na mapie Europy aż roi się od trenerów, którzy w piłkarskich latach na własnej skórze nauczyli się futbolu totalnego. Różni ich wiele, jednak łączą dwie rzeczy: Barcelona i lata 90. Większość z nich wychowała się pod ręką Cruyffa i Van Gaala. Wielu współpracowało w Katalonii z oboma tymi szkoleniowcami. Porażka w finale Pucharu Europy w Atenach zakończyła erę Cruyffa. Núñez, któremu kiedyś zatrudnienie Holendra uratowało posadę, nie miał odwagi przekazać mu osobiście decyzji o zwolnieniu. „Ty Judaszu!” – grzmiał Johan do Gasparta, mimowolnego posłańca tej wiadomości. Tamten bolesny moment był kolejnym przełomem. Na następne sukcesy Barça musiała czekać aż do kadencji Franka Rijkaarda. Jednak czarna dekada, która nastąpiła po przejęciu rządów przez Gasparta, zaprocentowała po kolejnych dziesięciu latach. To tamten czas i tamta Barcelona ukształtowały dzisiejszego trenera tego klubu, a także takich drużyn jak do niedawna PSG, a dziś Manchester City, Everton, Ajax, PSV, Real Sociedad czy wreszcie reprezentacja Hiszpanii. Luis Enrique, Pep Guardiola, Julen Lopetegui, Laurent Blanc, Philip Cocu, Frank de Boer, Juan Antonio Pizzi, Abelardo Fernández, Albert Celades, Eusebio Sacristán, Óscar García, Ronald Koeman. To tylko niektóre nazwiska jakie przychodzą na myśl, gdy mowa o barcelonistach lat 90., którzy dziś święcą trenerskie triumfy. Nie wszystkim się powiodło. Sergi Barjuán, Albert Ferrer czy José María Bakero z zazdrością mogą spoglądać w kierunku kolegów z tamtych lat. W Europie pełnej barcelonistów sercem futbolu totalnego pozostaje stolica Katalonii. Kiedyś wydawało się, że Rinus Michels doprowadził grę

OLEMAGAZYN.PL

Zidane

Galáctico inny niż wszyscy Maciej Leszczyński @MatijaPL

eszcze rok temu był jednym z najbardziej nieszczęśliwych pracowników Realu Madryt. Za m iast promocji z d r ugą drużyną Królewskich musiał pogodzić się z pozostaniem w trzeciej lidze. Nikt nie przypuszczał, że w kolejnym sezonie opuści Castillę i otrzyma tak wielki awans. 28 maja wspiął się na szczyt i znów został bohaterem najlepszego klubu w historii Pucharu Europy.

CZŁOWIEK-LEGENDA

ZMIANA PRIORYTETÓW Przez kilka lat pozostawał w piłkarskim otoczeniu, ale nie miało to nic wspólnego z byciem liderem. Gościnne występy we francuskiej telewizji, wyjazdy ze sponsorami, działalność charytatywna… Usunął się w cień. Wciąż mieszkał w Madrycie, ale więcej czasu spędzał poza domem. Nawet po zawieszeniu butów na kołku nie planował rozpoczęcia kariery trenera. Dzięki zaangażowaniu Florentino Péreza znów był bardzo blisko futbolu. Współpracował z José Mourinho, ale bardziej niż Portugalczykowi pomagał młodym graczom Królewskich. To jednak było dla niego za mało. Być może właśnie wtedy postanowił, że jego kolejnym celem będzie objęcie Realu Madryt. Praca, praca i jeszcze raz praca. Yazid z piłkarza przepełnionego magią i błyskiem stał się pracoholikiem. Wciąż potrafi oprzeć się na intuicji, ale tym, co go jeszcze bardziej wyróżnia, jest niezwykła umiejętność słuchania innych. Jest liderem, ale nie stereotypowym bossem, jakim lubił być Rafa Benítez. Stawia na dialog i na naukę. Przed finałem Ligi Mistrzów mówił: „Simeone ma wszystko. Co ja mam? Wiele do nauki”. Kilka spektakularnych miesięcy nie zmieniło podejścia Francuza, który twardo stąpa po ziemi. Marcelo, tak zdefiniował jego sukces: „Przyszedł w spokojnym stylu, po cichu, pełen pokory, nie depcząc nikomu na odciski. Nie myślał, że jest lepszy od wszystkich”.

Dotychczasowa droga Zidane’a-trenera nie była sielanką. Żeby zrozumieć jego fenomen, trzeba wziąć pod uwagę nie tylko dwa lata, kiedy samodzielnie prowadził drużyny Realu Madryt. Należy cofnąć się do czasów, gdy Zinédine biegał po murawach europejskich boisk. To właśnie na nich pisał wspaniałą historię klubu z Santiago Bernabéu. Bramką w Glasgow przeciwko Bayerowi Leverkusen na stałe zyskał miejsce w sercu każdego madridisty. Boiskowa inteligencja, odwaga, błyskotliwość, a przede wszystkim niemożliwa do zdefiniowania magia. Właśnie za to kibice i partnerzy z boiska go uwielbiali. Był uosobieniem elegancji z piłką przy nodze. Nie strzelał tylu bramek co Cristiano Ronaldo czy Lionel Messi, nie królował w statystykach asyst. Był jednak piłkarzem spełnionym. Osiągał sukcesy na każdym polu – przede wszystkim w barwach Realu i reprezentacji Francji. Zaskakujący był koniec kariery w dosyć

młodym wieku, zwłaszcza że na swoim ostatnim turnieju był najlepszym ofensywnym piłkarzem mistrzostw świata. Niewielu jednak przypuszczało, że poza ogromnym talentem Zidane po prostu uwielbiał pracę.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

PUBLICYSTYKA

FOT. PHILIPPE ECHAROUX / CC-BY-SA-4.0

Istnieją trenerzy, którzy uważają, że są ważniejsi od zawodników. W takim wypadku mamy problem – Zinédine Zidane

21 OLEMAGAZYN.PL

DROGA DO MARZEŃ Objęcie pierwszego zespołu Realu Madryt odbyło się w ekspresowym tempie, ale droga bynajmniej nie była usłana różami. Od początku los oraz niezbyt przychylnie nastawione osoby w hiszpańskim futbolu bardziej mu szkodziły niż pomagały. Bycie obok sztabu szkoleniowego Mourinho czy praca w roli asystenta Carlo Ancelottiego nie wystarczyły, by Francuz dostał choćby tymczasową zgodę na prowadzenie drużyny… w trzeciej lidze. Jakkolwiek śmiesznie by to nie brzmiało, jeden z najlepszych graczy wszech czasów nie mógł dostać licencji na prowadzenie rezerw Realu Madryt. Królewscy rzecz jasna poradzili sobie z tym, przy okazji nieco kpiąc z władz federacji, ale ostatecznie racja była po ich stronie. Cała sytuacja wynikła z tego, że Zidane nie poszedł na łatwiznę. Zapisał się na kurs trenerski we Francji, gdzie uzyskanie takiej zgody trwało znacznie dłużej niż w Hiszpanii. W jego obronie stanął nawet Johan Cruyff, który nie słynął z pochlebnych komentarzy pod adresem madryckich rywali: „O wiele bardziej podobałby mi się dobry trener bez uprawnień niż kiepski, z licencją, ale bez pojęcia o grze”. Zizou znał piłkę nożną od podszewki, ale wyniki z drugą ekipą nie sugerowały, że wkrótce znów będzie na świeczniku piłkarskiej Europy.

TRUDNA NAUKA W pierwszym sezonie z Castillą nie udało mu się nawet wejść do baraży o awans drugiej ligi. Nie zrealizował planu minimum, ale jako że stosunki między nim, a Florentino są perfekcyjne, otrzymał kolejną szansę. Ekipa rezerw wciąż spisywała się poniżej oczekiwań. Dzień przed zatrudnieniem go w pierwszej drużynie Castilla Zidane’a nie poradziła sobie z La Rodą. Sympatycy Realu bardziej cieszyli się ze zwolnienia Beníteza, niż z zatrudnienia człowieka, który w Madrycie wyciskał łzy. Tych najwięcej polało się podczas pożegnania na Santiago Bernabéu, kiedy płakali i kibice, i sam Zizou. Kto wówczas przypuszczał, że niemal dokładnie dziesięć lat później Zidane znów będzie królem Madrytu, a fani kolejny raz będą płakać – tym razem z radości. Zanim objął pierwszą drużynę stało się oczywiste, że znacznie bliżej mu do Ancelottiego niż Mourinho, z którymi współpracował. Zizou patrzy przede wszystkim na odczucia piłkarzy, na ich emocje i oczekiwania. Rzadziej zajmuje się analizą przeciwnika, jego kolejne konferencje prasowe są niemal identyczne, a prawdziwa praca odbywa się w gabinecie i na boiskach w miasteczku sportowym Valdebebas.

Zawsze uwielbiałem Zidane’a. Prawda jest taka, że trzymam w szafie jedną z jego koszulek. Dostałem ją od niego po meczu Juventus – Perugia – Alfredo di Stéfano

Liczba sezonów spędzonych w Realu Madryt jako piłkarz

„CZUJEMY SIĘ DOCENIENI” Niewielu ludzi ze świata piłki w ciągu kariery otrzymało aż 14 czerwonych kartek, z czego większość za niesportowe zachowania. Zizou nie był aniołkiem, czasem puszczały mu nerwy, ale dziś to po prostu gość z klasą. Łatwo mu zaufać i między innymi na tym polega fenomen Zidane’a-szkoleniowca. Zdają się na niego nawet największe gwiazdy, z którymi znalazł wspólny język. „Czujemy jego uwagę, czujemy się docenieni” – zapewniał Cristiano Ronaldo. Można wierzyć, że Zidane nie pokazał jeszcze swojej najlepszej wersji. W ustawieniu Los Blancos nie wprowadził rewolucji – drużyna grała podobnie jak wcześniej, a największą różnicę stanowiła defensywa. Angażowali się w nią niemal wszyscy, łącznie z trio BBC. Przed nowym sezonem dużym znakiem zapytania jest jednak postawa samego Zizou. W styczniu miał czas, żeby popracować nad stanem fizycznym piłkarzy, ale kwestie taktyczne do samego końca wymagały poprawy. Teraz projekt został mu powierzony całkowicie. Jest zadowolony z obecnej kadry, ma zaufanego specjalistę od przygotowania fizycznego i wydaje się, że wszystko idzie w dobrym kierunku.

WIELKI PIŁKARZ, JAKI TRENER?

Liczba rozegranych meczów

231

Liczba strzelonych bramek

Liczba asyst

Zidane od zawsze dużo jaśniej świecił na murawie, niż poza nią. Aparycją nigdy nie mógł dorównywać Luísowi Figo czy Davidowi Beckhamowi, ale nie potrzebował tego. Był liderem na boisku. Dzięki temu dziś dysponuje naturalnym autorytetem. Unika rozgłosu, nikogo publicznie nie krytykuje, a czasem sprawia wrażenie, że bardziej niż w czasie meczów stresuje się na konferencjach prasowych. Doskonale wie, czego potrzebują zawodnicy, ale nie jest jedynie dobrym wujkiem.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

PUBLICYSTYKA

Podczas okresu przygotowawczego jego nowy-stary współpracownik, Antonio Pintus, wymaga od graczy ciężkiej harówki w treningu bez piłki. Przez wybitną historię Zizou zawodnicy ufają mu dużo bardziej niż Mourinho czy Benítezowi. W kuluarach mówiło się, że piłkarzom przeszkadzało to, iż żaden z nich nie był wielkim graczem.

URODZONY ZWYCIĘZCA Florentino Pérez uważa, że obecny trener Królewskich nie potrafi być na drugim miejscu. Ma to iść w parze z filozofią klubu, który od lat nie zdobył mistrzostwa Hiszpanii. Zidane o swoim przełożonym mówi tak: „Jestem tutaj dzięki Florentino. Bez niego nie byłoby bramki, która przesądziła o dziewiątym Pucharze Europy. To on dał mi wszystko i chcę się za to odwdzięczyć”. Francuz

zaczął znakomicie, ale prawie zawsze tak wyglądały jego początki. Będąc piłkarzem już w swoim pierwszym sezonie w Realu wygrał Ligę Mistrzów. Ten sukces powtórzył debiutując jako asystent, a następnie w roli trenera Królewskich. „Chcę coś zbudować. Pragnę, by ludzie mówili: «Twoje trenerskie osiągnięcia? Nieźle, naprawdę nieźle»”. Rzeczywiście, zaczął co najmniej nieźle. Teraz celem jest mistrzostwo Hiszpanii. Doskonała nić porozumienia z piłkarzami, świadomość i chęć nauki pozwalają wierzyć, że w pół roku z ogromnego znaku zapytania Zinédine Zidane stał się odpowiednim człowiekiem w odpowiednim miejscu. Na razie Francuz daje nadzieję, że nie pójdzie śladami Roberto Di Matteo, który po zdobyciu Pucharu Europy nie wytrzymał w Chelsea nawet pół roku. Madridismo zaś marzy, by mieć swojego Guardiolę… Tylko że jeszcze lepszego.

FOT. MUSTAFA YALCIN / ANADOLU AGENCY

23 OLEMAGAZYN.PL

Mariusz Bielski @B_Maniek

ZMARTWYCHWSTANIE

OSASUN 18 czerwca 2016 roku, mija godzina 20.00. Girona na własnym stadionie podejmuje Osasunę w rewanżowym meczu baraży o awans do Primera División. Jest 48. minuta spotkania, gdy nagle Kenan Kodro dostaje prostopadłe podanie ze środka pola, przebiega kilkadziesiąt metrów z obrońcą na plecach i… goooooool! To jedyne trafienie tego popołudnia, ale przypieczętowujące sukces Nawarczyków. Nieco ponad pół godziny później każdy metr kwadratowy sektora gości na Estadio Montilivi oraz każdy skrawek Pampeluny wybucha jeszcze większą euforią. Udało się, Osasuna po dwuletniej banicji wraca do La Liga!

la Los Rojillos końcówka poprzedniego sezonu była jazdą bez trzymanki. Po 40. kolejce zajmowali czwartą lokatę. Kilka dni później przegrali 2:3 z Huescą i wylądowali poza strefą premiowaną barażami. W końcu wdrapali się na 6. miejsce, dzięki małej tabeli, czyli lepszemu bilansowani w bezpośrednich meczach z Alcorcónem i Saragossą. Rollercoaster godny gigantów z Japonii czy USA, ale Nawarczycy przez ostatnie dwa lata przyzwyczaili się do ekstremalnych emocji.

POLAK NIE ZAWSZE POTRAFI Z czystym sumieniem można założyć, że dwoma najczęściej odczuwanymi przez nich uczuciami były nienawiść i bezradność. Latem 2014 roku pod Osasuną zatrzęsła się ziemia, obnażając jej kruche finansowe fundamenty. Dochodzenie przeprowadzone przez Luisa Sabalzę, nowego prezydenta Los Rojillos, dowiodło, że dług tak naprawdę wynosi nie 20 milionów, lecz aż 83, z czego 50 wobec urzędu skarbowego. Brzmiało to jak wyrok śmierci. W Segunda División trudno jest znaleźć bogatego sponsora, wpływy z praw telewizyjnych są śmiesznie niskie, a w sezonie 2014/15 Osa i tak szorowała brzuchem o dno drugiej ligi. Dwa punkty mniej i zleciałaby na trzeci poziom rozgrywkowy. To właśnie wtedy Nawarczyków trenował Jan Urban, który porwał się z szablą na czołgi – w jego ekipie mnożyły

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

się kontuzje, a kilku piłkarzy pojechało na Puchar Narodów Afryki. Momentami Polak miał problem, by znaleźć w kadrze siedmiu zawodników zdolnych do gry, będących zarazem na zawodowych kontraktach, a takie są minimalne wymogi w Segunda División. Do tego dodajmy embargo transferowe nałożone na Osę za długi, zaniedbanie przez Urbana przygotowania fizycznego graczy, naiwność taktyczną i mamy przepis na spektakularną klęskę w postaci średnio 1,11 punktu na mecz. Polak wyleciał z pracy w marcu 2015 roku, zaś jego następca, José Manuel Mateo, zaledwie pięć tygodni później.

RAK Z PRZERZUTAMI Wówczas przedmiotem głównej debaty w społeczności Los Rojillos były już jednak nie wyniki sportowe, lecz afera z byłym prezydentem Osasuny Miguelem Archanco oraz jego świtą w rolach głównych. Korupcja, fałszowanie dokumentów, wyprowadzanie pieniędzy do raju podatkowego na Maderze… Klub z Pampeluny toczył rak z przerzutami. Na początku ubiegłego roku sypać zaczął były członek zarządu Osy, Ángel Vizcay i wtedy ruszyła maszyna. „Owszem, spotkanie z piłkarzami Betisu miało miejsce. Odbyło się w celu ustalenia z nimi odpowiedniego przebiegu meczów

PUBLICYSTYKA

z Realem Valladolid i z nami” muszą zapłacić – mówił. Łączponad 10 milionów nie pod lupę euro. W tym celu śledczych trafiło zablokowano ich sześć pojedynko nt a b a n ko we , ków, n a które a d o n i e k tó r y c h Archanco i inni nawet pofatygował JAN URBAN DAJE INSTRUKCJE NINO I SISIEMU | FOT. DIARIODENAVARRA.ES mieli przeznasię komornik. czyć ponad 1,5 Nikt ot warcie miliona euro. nie mówi, że to już koniec tego bałaganu, ale skoro większość „Nie było w klubie nikogo, kto nie wiedziałaby o ustawiaklubowych pijawek dostała za swoje, to Osa mogła w końcu niu meczów” – zeznawał dalej Vizcay, włączając do sprawy zacząć powolną odbudowę swojej marki. Tym bardziej, że kolejne osoby: Peraltę, Izco, Puñala, Abellę, Maquírriaina, Pajako instytucja sportowa nie została w żaden sposób skazana, scuala, Amayę, Figuerasa, Sergio Garcíę… To tylko najważna co de facto nalegał sam Javier Tebas. „Jeśli nie będziemy niejsze postacie, bo tak naprawdę w sprawę uwikłano ich karać klubów za przestępstwa ich włodarzy, to końcówka dwa razy więcej. Mało tego, były członek zarządu Osasuny każdego sezonu przemieni się w jedno wielkie targowisko, na stwierdził w pewnej chwili, że jeden z agentów nawarskiej którym wszyscy będą handlować meczami” – komentował skarbówki wiedział o lewych interesach przedstawicieli kludecyzję sądu. „To sytuacja typu win-win dla klubu. Prezydent działa w jego imieniu i niezależnie od tego, czy zostanie złabu. Tę część sprawy szybko umorzono z powodu braku dopany, czy nie, tak czy siak go uratuje” – nieskutecznie arguwodów. „Vizcay zrzuca winę na kogo popadnie, byleby tylko mentował Tebas. nie ponieść najcięższych konsekwencji” – komentował na bieżąco jego zeznania Luis Ibero, jeden z byłych dyrektorów JAK TRWOGA, TO DO Los Rojillos. Jakby nie patrzeć, obaj mieli rację. WYCHOWANKA Archanco z kolei musiał zmagać się z kolejnymi zarzutaW jednoosobowe pogotowie ratunkowe wcielił się nie kto mi. Wymiar sprawiedliwości prześwietlił operacje bankowe, inny jak Enrique Martín Monreal, znany w kręgach Los Rojilwedług których z klubowego konta wypłynęło kolejne 2,5 los jako człowiek od zadań specjalnych. To właśnie on w semiliona – do Cristiny Valencii i Alberto Nolli, agentów dziazonie 2014/15 zajął miejsce Urbana oraz Mateo i w sześciu łających na rynku nieruchomości, firmy Flefield ostatnich kolejkach zapewnił jej utrzymanie, podobnie jak z Madery oraz bliżej niezidentyfikowanego agenta podczas kampanii 1996/97. piłkarskiego o nazwisku López. A potem forsa jakby Monreal przez wiele lat pracował w sekcjach juniorskich rozpłynęła się w powietrzu. W pewnej chwili spraoraz rezerwach C.A.O., więc naturalnym krokiem z jego wa zrobiła się tak zawiła, że policja zdecydowała strony było postawienie na wychowanków. Zorganizował się na użycie psów myśliwskich w celu przeszukania wokół nich całą drużynę – w meczu z Mirándes wystawił domów uwikłanych w malwersacje Archanco, Peralty skład, z którego aż dziewięciu zawodników to canteranos i Vizcaya. Dopiero po kilku miesiącach okazało się, że Osy! Po awansie do Primery Monreal raczej nie zmieni swodokumenty potwierdzające wszystkie te operacje zostajego podejścia. Zresztą, większość z wychowanków udało ły sfałszowane. Były jedynie przykrywką, bo pieniądze się zatrzymać na kolejny sezon. Wyłamał się jedynie Mikel przeznaczono na premie dla innych drużyn za osiąganie korzystnych dla Osy wyników, ustawianie meczów oraz… Merino, odchodząc do Borussii Dortmund za 4-5 milionów samych graczy Los Rojillos. Klub płacił im „pod stolikiem” – euro. Grosze, ale teraz, będąc w La Liga, Osasuna ma naw kontrakty wpisywano stosunkowo niskie zarobki, zawoddzieję na wypromowanie kolejnych perełek pokroju Raúla nikom płacono „na czarno” i w ten sposób omijano podatki. Garcíi, Javiego Martíneza czy Césara Azpilicuety, na których zarobi duże pieniądze. ZBRODNIA I KARA A tych nigdy za mało, zwłaszcza, gdy trzeba spłacać Proceder trwał ponoć nie tylko za czasów Archanco, ale też długi. Spieniężanie piłkarskich talentów to jednak znaczi Patxiego Izco, więc zaczęto badać finanse również z jego kanie lepsza droga na pozyskiwanie funduszy, niż sprzedanie dencji tj. lat 2002-2012. A wiadomo jak to jest – im dalej w las, rządowi Nawarry gruntów, na których stoi stadion i ośrodek tym więcej drzew. „Te wydatki miały związek ze spotkaniami treningowy klubu. Taki desperacki krok wykonał właśnie służbowymi” – utrzymywał poprzedni prezydent, choć po Miguel Archanco. Na szczęście Luis Sabalza potrafi znacznie kilku przesłuchaniach przyznał się do trwonienia klubowych lepiej gospodarować finansami. Dogadał się ze skarbówką pieniędzy i kreatywnej księgowości. Z konta Osasuny płacił i bankami, część należności rozłożył na raty oraz podpisał za hotele, kolacje w drogich restauracjach, alkohol, a nawet umowę, według której w ciągu najbliższych kilku lat 25% biżuterię i ubrania. z wpływów transferowych i z praw telewizyjnych trafi na Ostatecznie wymiar sprawiedliwości nie patyczkował się konta wierzycieli. Do spłaty pozostaje około 20 milionów z Patxim Izco – dostał 1,4 miliona euro kary za swoje grzeeuro, co pokazuje, jak dobrą robotę wykonał Sabalza. Z tachy. Po niemal półtorarocznych procesach podobne sankcje kim zarządzaniem Los Rojillos mogą patrzeć w przyszłość zastosowano wobec tych, którym udowodniono ustawianie nieco spokojniej. meczów. Oprócz Archanco i Peralty skazano także Vizcaya, Pascuala, Maquírriaina, Valencię oraz Nollę. Wszyscy razem

OLEMAGAZYN.PL

Komisja Europejska kontra hiszpańskie kluby Krystian Porębski @woker182

kipy z Półwyspu Iberyjskiego po raz kolejny ucierpiały przez kwestie formalne. Najpierw UEFA groziła Barcelonie i nawet wlepiła jej zakaz transferowy, teraz za Hiszpanów wzięła się Komisja Europejska. Na decyzjach podjętych w Brukseli najbardziej straciły kluby ze Wspólnoty Walenckiej

Siedem drużyn z Hiszpanii zostało ukaranych, w dużym skrócie, za osiągnięcie korzyści przy pomocy środków publicznych. Komisja Europejska działania klubów, samorządów oraz państwowych organizacji uznała za wypaczenie uczciwej rywalizacji, która w sporcie powinna być nadrzędna. O co tak naprawdę chodzi i dlaczego sankcje nałożono na Barcelonę, Real Madryt, Valencię, Osasunę, Athletic, Hércules i Elche? „Korzystanie z pieniędzy podatników do finansowania profesjonalnych klubów może powodować nieuczciwą konkurencję. Zawodowy futbol to działalność komercyjna, z którą wiążą się pewne kwoty pieniężne i pozyskiwanie publicznych funduszy powinno się odbywać na określonych zasadach, jakie w tym samym stopniu dotyczą wszystkich podmiotów. Przypadki, które badaliśmy [przez dwa lata – przyp. red.] tych warunków nie spełniają” – oświadczyła komisarz Margrethe Vestager. Według ustaleń duńskiej polityk, początkowo siedem hiszpańskich klubów miało zwrócić przynajmniej 49 milionów euro, dzisiaj mówi się o łącznej kwocie około 68,8 milionów, chociaż ze względu na brak informacji z kilku klubów nie można tego brać za pewnik. Sprawa jest o tyle skomplikowana, że nie we wszystkich kwestiach chodzi o to samo wykroczenie, a w Realu Madryt stwierdzono naruszenie przepisów w dwóch przypadkach. Najbardziej powszechne było korzystanie przez poszczególne kluby z ulg podatkowych na zasadach organizacji non-profit, którymi oczywiście nie są. W Hiszpanii traktuje się je jako spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W czterech przypadkach było jednak inaczej. Barcelona, Real Madryt, Athletic oraz Osasuna ze względów historycznych nie zostały przekształcone i korzystały z 5% ulgi (25% przy 30% dla reszty), co Komisja Europejska uznała za naruszenie zasad

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

uczciwej konkurencji. Organ prowadzący śledztwo kilka miesięcy temu szacował, że mogły zyskać maksymalnie po 5 milionów euro. Taka sytuacja miała miejsce przez ponad 20 lat bez reakcji władz. Kolejna sprawa to kredyty na preferencyjnej stopie procentowej, które były udzielane trzem ekipom ze Wspólnoty Walenckiej. Hércules, Elche i Valencia borykały się z problemami finansowymi i o pomoc zwróciły się do samorządu. Walencki Instytut Finansów (IVF) udzielił gwarancji klubom, dzięki czemu oprocentowanie pożyczek udzielonych przez Bancaję wynosiło zaledwie 0,5%. Sprawa miała swój początek w 2007 roku, bo dokumentów gromadzonych właśnie od tego okresu wymagała od zarządców klubów Komisja Europejska. Ostatni przypadek dotyczy tylko Realu Madryt. Królewscy na sprzedaży gruntów władzom miasta mieli zyskać 18,4 milionów euro. O taką kwotę przeszacowano wartość terenów przed zawarciem umowy. Początkowo prowadząca śledztwo komisarz Margrethe Vestager mówiła o karze wynoszącej powyżej 20 milionów, lecz obecnie wiadomo, że będzie ona niższa. To przez sankcję dla stołecznego zespołu hiszpańskie media nagłośniły całą sprawę. Co nie oznacza, że kluby nie były świadome możliwych konsekwencji.

OPERACJA 2019 ZAGROŻONA Z początkiem sierpnia upłynęło dziewięć lat, odkąd Valencia rozpoczęła budowę nowego stadionu. Prace nad Nuevo Mestalla miały zostać wznowione po przejęciu klubu przez Petera Lima, teraz jednak termin jaki wyznaczył singapurski biznesmen, czyli rok 2019, stoi pod znakiem zapytania. Dla całego valencianismo jest to o tyle istotne, że Mestalla należy do najstarszych obiektów w Hiszpanii. W dodatku za trzy lata klub będzie obchodził stulecie istnienia, tymczasem tego wielkiego

PUBLICYSTYKA

KARY KOMISJI EUROPEJSKIEJ NAŁOŻONE NA HISZPAŃSKIE KLUBY: święta najprawdopodobniej nie uświetni otwarcie nowego stadionu. Od niedawna mówi się o zakończeniu prac w 2020 roku. Peter Lim o wszystkim wiedział, jednak zdecydowanie się przeliczył. Według jego informacji kara nie miała być wyższa niż 5 milionów i wobec tego nie stanowiła większego problemu dla Singapurczyka. Wliczyłby ją w koszty przejęcia klubu. Kolejne 15 milionów robią jednak znaczącą różnicę i wydaje się, że w pewnym sensie zahamowały poczynania właściciela, który wcześniej wydawał się bardziej zdeterminowany. Oczywiście, jak to w Valencii, taka sytuacja nie mogła się obyć bez oficjalnego komunikatu klubu w tej sprawie: „W odpowiedzi na sankcję Komisji Europejskiej, która ma być nałożona na klub za pomoc otrzymaną w 2009 roku, Valencia CF chce wyraźnie podkreślić, że decyzja, upubliczniona dzisiaj w mediach, nie została jeszcze przekazana klubowi. Kiedy to nastąpi i dotrze pełna dokumentacja, sprawa zostanie przeanalizowana. Tymczasem Valencia CF uznaje, iż decyzja Komisji Europejskiej nie jest ostateczna, a klub po analizie wszelkich danych ma prawo odwołać się do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu”. Kara jest dość surowa, bo pożyczka od Bancajy była udzielona na kwotę 75 milionów euro. Manuel Illueca, szef IVF, podkreślił, że „to powinna być ważna lekcja, by takie rzeczy nie zdarzały się ponownie”. Dla klubu była to jednak jedyna droga ratunku. Gdyby nie ta pożyczka, mógł trafić w ręce Inversiones Dalport, spółki należącej do podejrzanych inwestorów – prowizoryczne logo i strona internetowa, a także niepewne poręczenia bankowe budziły poważne wątpliwości. Kto wie, czy Valencia nie byłaby obecnie w o wiele gorszej sytuacji.

VALENCIA CF

20,4 mln €

REAL MADRYT

18,4 mln €

DOBIJANIE LEŻĄCEGO Kwota, która na jednych nie zrobi wrażenia, innym sprawi ogromny kłopot. Ekipy z mniejszymi możliwościami finansowymi, jakimi niewątpliwie są Hércules i Elche, mocno odczują nałożone na nich kary. Bez pomocy ze strony władz oraz wyrozumiałości Komisji Europejskiej kluby te mogą mieć poważne tarapaty. A wystarczy przypomnieć, że to właśnie przez problemy ekonomiczne Elche zostało zdegradowane z La Liga po zakończeniu sezonu 2014/15. Co więcej, cała sprawa wyszła na jaw w najgorszym możliwym momencie dla Franjiverdes. Z wcześniejszymi problemami Elche jakoś sobie poradziło. Zorganizowano zbiórkę wśród kibiców, która uratowała klub. Teraz mieli już wychodzić na prostą. Na początku czerwca ogłoszono, że ekipa z Elx we współpracy ze wspomnianym wcześniej Walenckim Instytutem Finansów rozpoczyna proces sprzedaży. Gorszego momentu na sankcje od Komisji Europejskiej być nie mogło. W sprawę zaangażował się tak że burmistrz miasta, krytykując władze IVF. Zarzucał Manuelowi Illeuce, że ten swoimi decyzjami nie pokazuje, że najważniejsze jest dla niego dobro klubu. Mówiło się o inwestorze, który za przejęcie Elche miał zapłacić 25 milionów euro. Sama kwota już podpowiada, jak dużą karą dla Franjiverdes jest sankcja w wysokości 3,7 mln. Jeszcze gorzej sprawa ma się jeśli chodzi o grający na trzecim poziomie rozgrywkowym Hércules. W Segundzie B przychody drużyn są jeszcze mniejsze niż na bezpośrednim zapleczu La Liga. Ba, to poważny problem nawet dla Osasuny, w której w ostatnich latach się nie przelewało, co także potwierdzają tegoroczne transfery.

POZOSTALI UKARANI

6,1 mln €

ELCHE CF

3,7 mln €

ATHLETIC CLUB FC BARCELONA CA OSASUNA

wysokość kary nieznana

68,8 mln €

Większość klubów przemilczało kwestie sankcji, oprócz Valencii oficjalny komunikat wystosował jedynie Real Madryt. Warto podkreślić, że dotyczy on tylko sprzedaży terenów w Las Tablas, która odbyła się w 2011 roku. Nie ma w nim ani słowa o 5% uldze podatkowej. Można więc uznać, że w tej sprawie kluby nie mają sobie nic do zarzucenia albo kwota, którą będą musiały zwrócić jest na tyle niska, że nie chce im się walczyć z Komisją Europejską. Wracając jednak do komunikatu stołecznej drużyny, Królewscy wyrazili swoją dezaprobatę względem decyzji i podobnie jak Valencia podkreślili, że czekają na pełną dokumentację. Nie omieszkali wspomnieć, że być może wniosą apelację do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu. Los Blancos w swojej argumentacji podają, iż Komisja Europejska jako instytucję szacującą prawdziwą wartość terenów wyznaczyła małą firmę bez doświadczenia i - uwaga! - pochodzącą z Barcelony.

HÉRCULES CF

łącznie

OLEMAGAZYN.PL

Mariusz Bielski @B_Maniek

Uczciwa transakcja wiązana

La Liga po

iedy łączysz ze sobą Chiny oraz futbol, w 95% przypadków myślisz o transferach za poronione kwoty. Jest to efekt uboczny ogromnego pragnienia doścignięcia futbolowego świata przez kraj, w którym nawet prezydent przy każdej możliwej okazji pozuje z piłką przy nodze. Paradoksalnie jednak Chińczycy stawiają na rozwój dynamiczny, ale przeprowadzany z głową. Dlatego uwagę skierowali głównie na Półwysep Iberyjski.

DERBY QBAO

WANDA, CO CHCIAŁA HISZPANA

Do Hiszpanii Chińczycy weszli znacznie mniej bezczelnie, choć de facto w Rayo miał miejsce podobny przypadek. W styczniu 2015 roku do Vallecas trafił Zhang Chengdong. „Potrzebuję go jak dziury w głowie” – kwieciście komentował Paco Jémez. „To najgorsza decyzja zarządu, odkąd tu pracuję. Nieważne, czy Zhang jest dobry, czy zły. Zmuszono nas do sprowadzenia go” – podsumowywał. Miał rację, bo skrzydłowy dołączył do Rayo dzięki współpracy Franjirrojos z firmą Qbao, czyli ich głównym sponsorem. Z tymże przedsiębiorstwem współpracuje także Real Sociedad, choć na nieco szerszych i zdrowszych warunkach. Partnerzy tytularni wspomagają Basków pod względem technologicznym, a w zamian mogą korzystać z wachlarza usług wizerunkowych klubu. Poza tym kilku Chińczyków trafiło do zespołów juniorskich Txuri-Urdin. Najważniejsze jest jednak porozumienie osiągnięte przez obie strony w kwietniu ubiegłego roku. „Qbao pokryje od 20 do 25% kwoty, która zostanie przeznaczona na modernizację Estadio Anoeta” – ogłosił w marcu 2015 roku Jokin Aperribay, prezydent La Realu.

Chińczycy szybko i słusznie zorientowali się, że na piłkarskich emerytach, jak Drogba czy Anelka, nie zbudują wielkości. Znacznie lepszą polityką jest wyciągnięcie z Ameryki Południowej kolejnego Goularta albo Conki. I oczywiście praca u podstaw: szkolenie, szkolenie i jeszcze raz szkolenie. Tym razem naprzeciw idei wyszły Villarreal, Valencia oraz Atlético. Nawiązały one ścisłą współpracę z Wangiem Jianlinem w „Projekcie Wanda” od nazwy kierowanego przez niego przedsiębiorstwa Dalian Wanda Group. Wang nie jest osobą z przypadku, bo w futbol rodzimy i zagraniczny inwestuje od 1994 roku. Już w pierwszych latach działalności z Dalian Wanda FC, dziś Dalian Aerbin, uczynił ligowego hegemona, o dziwo nie uczestnicząc w korupcyjnym bałaganie. Wspólny zakres działania Jianlina i klubów jest bardzo szeroki. Podstawowe założenie to wysyłanie chińskich nastolatków na trzyletnie staże do akademii wyżej wymienionej trójki.

Oni dają pieniądze, w zamian otrzymują myśl szkoleniową. Najdalej posuniętą i bezprecedensową umowę o takiej charakterystyce zawarto między firmą Ledman, a związkiem portugalskim. Na jej mocy dziesięć klubów z tamtejszej drugiej ligi musi posiadać w kadrze Chińczyka i co więcej, powinien on regularnie grywać w pierwszym składzie. Cóż, w prawach rynku nie ma miejsca na etykę.

Kiedy więc przed minionym sezonem zbliżało się spotkanie pomiędzy tymi zespołami, w mediach prześmiewczo zapowiadano je jako derby Qbao. Ich seniorskie drużyny specjalnie przebyły 25 000 kilometrów, by w ramach umowy sponsorskiej rozegrać w Chinach mecz towarzyski. Ponadto na początku bieżącego roku oba kluby wraz z reprezentacją Chin U-19 wzięły udział w młodzieżowym miniturnieju piłkarskim organizowanym właśnie przez Qbao. To dziś standard, czysty marketing i właściwie nie ma w nim nic złego. Podobnie zresztą jak w innym ukłonie w kierunku Azjatów, czyli w decyzji, by jedno z niedzielnych spotkań rozgrywać w południe. Przegięciem była natomiast decyzja RFEF, aby w Chinach odbywał się… Superpuchar Hiszpanii. „Z marketingowego punktu widzenia to korzystne rozwiązanie” – komentował na gorąco prezes federacji Ángel Villar. Najgłośniej protestowały Barcelona i Real i na szczęście dopięły swego, bo pomysł ostatecznie odrzucono.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

PUBLICYSTYKA

chińsku Selekcja jest dość surowa – choć nabór prowadzi się w piętnastu miastach, ostatecznie do Hiszpanii trafia tylko 30 nastolatków. Sam proces rekrutacji wygląda jak w talent show. Najpierw castingi, potem eliminacje, aż w końcu dziewięciu skautów – po trzech z Atleti, VCF i Villarrealu – wybiera ostateczną grupę. Zaangażowanie tych klubów we współpracę z Azjatami ma dłuższą historię i głębsze podłoże PR-owe. Los Amarillos na przykład jako jedni z pierwszych uruchomili chińską wersję oficjalnej strony internetowej. Valencia z kolei, zanim wpadła w ręce Petera Lima, była bliska przejęcia właśnie przez Jianlina. Ruszyła też z projektem Academia GloVal, otwierając się na inne kontynenty. Atlético natomiast już ponad pięć lat temu nawiązało relacje z Shanghai Shenhua. To dzięki nim w 2010 roku do Atleti trafił Xu Xin, o czym pisano na chińskim portalu społecznościowym Hupu, który codziennie odwiedza około 730 milionów osób. Reklama nie do przecenienia. Ponadto oba kluby wspólnie realizowały projekt „Drużyna dla świata” – piłkarski Erasmus dla juniorów. Trenerzy z Szanghaju dostali zaś możliwość odbycia staży w Madrycie. Dla Los Colchoneros korzyści z udziału w „Projekcie Wanda” są wymierne. Odkąd się w niego zaangażowali tylko Leicester City po niespodziewanym mistrzostwie Anglii zanotował większy wzrost sprzedaży koszulek. Oprócz tego firma Jianlina wykupiła 20% udziałów w klubie, co pomogło zredukować długi, a także przejęła prawa do nazwy ośrodka sportowego Atlético. Obecnie Cerezo jest namawiany przez D.W.G. do sprzedaży firmie nazwy nowego stadionu Rojiblancos, na który przeniosą się już w sezonie 2017/18. Od 2012 roku przewijał się również motyw współpracy na poziomie juniorskim Realu Madryt z Guangzhou Evergrande. Niedawno dziennik AS informował o problemach, które czekają Królewskich z powodu utworzenia w Hiszpanii szkółki przy udziale Guangzhou oraz firmy Soxna. Temat szybko upadł, bo zaraz potem Los Blancos wydali oświadczenie, w którym jasno zaprzeczyli tej współpracy właśnie z powodu surowych przepisów FIFA.

MAŁE KLUBY, WIELKIE PLANY „Ten człowiek zakochał się w Espanyolu i go uratował!” – stwierdził w jednej ze swoich audycji José María Gay de Liébana, ekonomista i dziennikarz radia COPE. Na myśli miał oczywiście Chena Yanshenga, który na początku bieżącego roku stał się większościowym udziałowcem Los Pericos. Pieniądze Rastar Group, czyli spółki prowadzonej przez Chena, były dla Papużek niczym manna z nieba. Chiński inwestor spłacił większość długów klubu, wykładając na ten cel ponad 100 milionów euro, z czego około 40 trafiło do skarbówki. Uregulowanie tej części było szczególnie ważne – hiszpański urząd nie patyczkuje się, co w ostatnich latach odczuły chociażby Osasuna, Elche czy Racing. Plany nowego właściciela są ambitne. „Nie musimy nikogo sprzedawać z powodów finansowych. Jeśli ktoś odejdzie, to po to, by za niego przyszedł jeszcze lepszy zawodnik” – mówił Chen tuż po zakończeniu sezonu. „Cele sportowe? Liga Mistrzów za trzy sezony” – dodawał odważnie. Gdyby jeszcze tylko większą uwagę zwrócili na klubową akademię, fani Papużek mieliby prawo być wniebowzięci. Podobne aspiracje mogą wkrótce ogłosić też ludzie związani z Granadą. Na przełomie wiosny i lata andaluzyjski klub za 45 milionów euro trafił w ręce Jhanga Lizhanga. Właściciel spółki Wuhan Double zastąpił na stanowisku prezydenta Quique Pinę, zaś od rodziny Pozzo przejął większościowy pakiet akcji. To najświeższy chiński projekt w La Liga, więc póki co niewiele o nim wiadomo. Na razie priorytetem jest zrobienie porządków po zawiłych układach z Udinese. Za sterami klubu w roli pośrednika zasiadł Pere Guardiola i od razu zabrał się do roboty. Ściągnął Paco Jémeza, a potem zaczął wietrzyć szatnię – za Successa i Rochinę Granada otrzymała łącznie ponad 30 milionów, choć póki co wydaje się, iż pieniądze te trafiają w próżnię...

LIGA BĘDZIE CIEKAWSZA Patrząc na wszystkie hiszpańsko-chińskie projekty, trudno szukać dziury w całym. Niemal w każdym przypadku bilans zalet i wad wychodzi na ogromny plus dla inwestorów. Sprzedaż wiedzy w zamian za zredukowanie długów czy pomoc przy przebudowie stadionu? Uczciwy interes. Oburzać mogą się jedynie futbolowi romantycy. Ale czy istnieje inny wybór? Albo zagraniczni inwestorzy, albo degrengolada ich ukochanego klubu. Mimo wszystko warto iść w tę pierwszą stronę. By liga była ciekawsza!

CHEN YANSHENG – PREZYDENT ESPANYOLU / FOT. RCDESPANYOL.COM OLEMAGAZYN.PL

Alavés

RO K Z A LOŻENI A :

1921

Estadio de Mendizorrotza data powstania pojemność

śr. frekwencja (15/16)

1924

11 462

19 840

PIERWSZA JEDENASTKA fot. elcorreo.com / deportivoalaves.com

4-2-3-1

Deportivo Alavés

20 DEYVERSON

www.deportivoalaves.com deportivoalavessad@alaves.com

IBAI

MÉNDEZ

15 TORRES

GARCÍA

LLORENTE

15 THEO

DRUŻYNA REZERW: DEPORTIVO ALAVÉS B (T IV)

PRZYDOMKI: BABAZORROS, EL GLORIOSO

21 24

FEDDAL

ALEXIS

KIKO

1 PACHECO

MOCNE STRONY

Paseo de Cervantes 01007 Vitoria-Gasteiz

KLUB W LICZBACH

12 37 6 8* 4 35

SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN

NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

Segunda División B

+ DEFENSYWA

82 1

Segunda División

Trzecia najlepsza defensywa w Segunda nie była przypadkiem. Zaledwie trzy stracone bramki podczas pretemporady wskazują, że i w La Liga linia obronna będzie mocnym punktem Alavés.

CZY WIESZ ŻE... Mendizorrotza, obiekt, na którym swoje mecze rozgrywa Deportivo Alavés, to prawdziwy zabytek. Otwarty 27 kwietnia 1924 roku jest obecnie trzecim najstarszym stadionem piłkarskim w Hiszpanii, zaraz po El Molinón i Mestalla. Ostatnią przebudowę obiekt w Vitorii przeszedł siedemnaście lat temu, kiedy to zwiększono liczbę miejsc do aktualnej pojemności.

SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

Prezydent: Alfonso Fernández Sponsor: Euskaltel

75 1 A

5 6

+ MOTYWACJA

W Vitorii aż dziesięć lat czekano na powrót do La Liga. To powinno być wystarczającą motywacją dla zawodników głodnych gry w najwyższej klasie rozgrywkowej.

SŁABE STRONY - BRAK LIDERA W OFENSYWIE

Mimo kilkunastu letnich transferów w klubie wciąż brakuje zawodnika gotowego pociągnąć drużynę w trudnym momencie.

19 07/08

08/09

- REWOLUCJA KADROWA

Potrzeba czasu, aby zespół wykreował nową tożsamość w Primera División. Może być to odczuwalne, szczególnie na początku sezonu.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SEZON 15/16

18 09/10

10/11

11/12

MINUT Y N A BOISKU 3600 F. Pacheco 3466 V. Laguardia 3445 R. García

Opracowanie: Bartek Iskra, Dawid Kulig

9 5 5

12/13

13/14

BR AMK I G. Toquero M. Barreiro K. Femenía

* w Tercera División

14/15

9 7 4

15/16

A S YS T Y Juli D.Pacheco M. Barreiro

NAJLEPSZY STRZELEC

MANUEL SERRANO

168 / 67 MECZE / GOLE

NAJDROŻSZ Y TR ANSFER

DANIEL TORRES

3,18 MLN € D O K L U B U W S E Z O N I E 16 / 17

Bartek Iskra

Mistrzostwo Segunda División - 4, Finał Pucharu UEFA (2000/01)

Najwyższa wygrana w historii: Alavés 10:1 Logroñés (1956/57) | Najwyższa porażka w historii: Racing Santander 9:0 Alavés (1932/33)

Dążenie do stabilności

lisko dziesięć lat temu Deportivo Alavés, po tragicznym romansie z Dimitrim Pitermanem, było na skraju bankructwa. Ukraińsko-amerykański biznesmen uciekł z tonącego statku, pozostawiając klub z długiem liczącym 25 milionów euro. Dla kibiców, wciąż żyjących finałem w Dortmundzie, widmo upadku było najczarniejszym z możliwych scenariuszy.

Akcja ratowania El Glorioso rozpoczęła się w 2011 roku, a wybawicielem okazał się być koszykarski klub z Vitorii, Saski Baskonia, na czele z właścicielem drużyny , Joseanem Querejetą. To on, wraz z czterema innymi przedsiębiorcami, objął 35% udziału w podwyższeniu kapitału Deportivo Alavés, przedłużając jego żywotność. Całe przedsięwzięcie realizowano pod szyldem Avtibask. W 2013 roku oficjalna strona Babazorros poinformowała, jakoby rodzina Ortiz de Zárate doszła do porozumienia z Avtibask, dzięki czemu grupa objęła pakiet większościowy w klubie. W sierpniu tego roku Querejeta wzmocnił swoją władzę poprzez wykupienie akcji firmy Solandi, co doprowadziło do odejścia Rafaela Pedreiry, przedsiębiorcy inwestującego w Alavés w 2011 roku. Na dziś Saski Baskonia posiada 80% udziałów, a El Glorioso nie stoją już nad przepaścią, są stabilni finansowo i na przestrzeni ostatnich czterech lat generują zyski, czego efektem jest transfer Daniela Torresa, najdroższego zawodnika w historii klubu. Oczywiście sprowadzenie kolumbijskiego defensywnego pomocnika nie jest jedyną zmianą w składzie Babazorros w obliczu walki w Primera División. W drużynie z Vitorii doszło do wielu roszad, mających głównie za cel odmłodzenie zespołu. Największą z nich była z pewnością zmiana na ławce szkoleniowej. José Bordalása,

DYREKTOR SPORTOWY

SERGIO FERNÁNDEZ W KLUBIE OD: 2016 | POPRZEDNI KLUB: EIBAR

TRANSFERY

BILANS: -5,98 MLN €

zawodnik

poprzedni klub

poz.

wiek

rodzaj / kwota

Daniel Torres Aleksandar Katai Alexis Ruano Deyverson Carlos Vigaray Zouhair Feddal Nenad Krstičić Ibai Gómez Edgar Méndez Christian Santos Adrián Ortolá Aleksandar Pantić Theo Hernández Marcos Llorente Víctor Camarasa Cristian Espinoza Manu García Rubén Sobrino

Indepediente Medellín

3,18 mln €

Crvena Zvezda

2 mln €*

Beşiktaş

ŚO

400 tys. €

Levante

ŚN

400 tys. € (wyp.)**

Getafe

b/d

Levante

ŚO

wolny transfer

Sampdoria

ŚP

wolny transfer

Athletic Club

wolny transfer

Granada

wolny transfer

NEC Nijmegen

ŚN

wolny transfer

Barcelona B

wypożyczenie***

Villarreal

ŚN

wypożyczenie

Atlético

wypożyczenie

Real Madryt

wypożyczenie

Levante

wypożyczenie

Villarreal

wypożyczenie

Manchester City U23

wypożyczenie

Manchester City

ŚN

wypożyczenie****

TRANSFERY I WYPOŻYCZENIA Z KLUBU:

Pau Torres (BR) – Real Valladolid, Javier Carpio (PO) – Cádiz, Artiz Borda (ŚO) - Western Syd-

ney, Sergio Pelegrín (ŚO) - Elche, Hernán Bernadello (ŚP) - Montreal Impact, Sergio Mora (ŚP) - UCAM, Dani Abalo (PN) - Korona Kielce, Facundo Guichón (LN) - UCAM, Iñaki Sáenz (LN)

W ś r odo w isk u pi ł k a r sk im jes t cz ł o w iek iem orkiestrą. Był piłkarzem, choć nie w ybitnym. Po zakończeniu karier y imał się różnych stanowisk: dyrek tor spor tow y w Murcii i Hérculesie, sekretarz generalny w Eibarze, asystent Juan Carlosa Garrido w Betisie. Nie był tylko pier wszym trenerem, i jak sam przyznaje, nie będzie. Uważa, że nie ma odpowiednich predyspoz ycji, bardziej pociąga go zar ządzanie i piłkarskie human resources. Rozpoczął pracę w Alavés niedawno, bo w połowie czerwca, ale natychmiast wziął się do roboty. Zapowiedział st worzenie działu skautingu, k tórego siatka obejmie nie tylko Hiszpanię, ale też inne kraje. Zanim przystąpił do rewolucji kadrowej miał spor y udział w zmianie na ławce trenerskiej. Był y szkoleniowiec, José Bordalás, posiadał kontrakt ważny jeszcze przez rok, lecz ambitny Fernández uznał, iż druż ynę w elicie musi pr owadzić k toś inny. Rewolucja g wa ł towna i ryzykowna. Najbliższe miesiące pokażą, czy była słuszna.

trenera określanego mianem „dobrego, ale na Segunda”, zastąpił Mauricio Pellegrino. To właśnie Argentyńczyk ma za zadanie wynieść drużynę na kolejny poziom. Z klubem pożegnali się chociażby Sergio Mora, Pelegrín czy Juli, etatowi bywalcy podstawowego składu w zeszłym sezonie. Architektów triumfu w Segunda zastąpili zawodnicy z doświadczeniem w La Liga: Alexis, Feddal, Camarasa. Oby ci dwaj ostatni nie przeżywali podobnych katuszy, co w barwach Levante. Niewątpliwie szczelna defensywa Alavés powinna być silnym punktem zespołu. Linii obronnej, wspomaganej przez dwójkę pivotów, nie można zarzucić zbyt dużej liczby błędów. Wątpliwości budzi jednak siła ofensywna El Glorioso. W drużynie trudno wyróżnić naturalnego kreatora, który odpowiadałby za rozwój akcji pod polem karnym przeciwnika. Nenad Krstičić został bez żalu pożegnany przez Sampdorię, a opieranie ataku na chimerycznym Ibaiu jest nierozsądne. Czy będzie więc komu obsłużyć Deyversona, Santosa czy Toquero dokładnymi podaniam? Biorąc pod uwagę liczbę zmian w klubie podczas letniego mercado można przypuszczać, że początek sezonu dla Deportivo Alavés nie okaże się zbyt łatwy. Optymizm z pewnością budzi fakt, iż w regulaminowym czasie gry Babazorros pozostają niepokonani od 23 kwietnia. Passa ta obejmuje również spotkania pretemporady, gdzie drużyna Pellegrino ulegała przeciwnikom dopiero w rzutach karnych. Celem nadrzędnym w Vitorii jest uniknięcie spadku i trudno oczekiwać po E l Glor ioso c zego ś wi ę cej . K lub z roku na rok oddycha s wobodniej , a Josean Querejeta powoli buduje coraz silniejszą pozycję zespołu w hiszpańskim futbolu. Jak pokazuje przeszłość beniaminek triumfujący w Segunda bardzo rzadko miewa problemy z pozostaniem w La Liga. Dlatego zadanie utrzymania Mendizorrotzy w roli pierwszoligowej areny nie wydaje się być niewykonalnym.

- Tenerife, Juli (ŚN) - Córdoba, David Torres (ŚN) - Alcoyano (wszyscy wolny transfer),

Dani Pacheco (LN) - Real Betis (powrot z wyp.), Daniel Estrada (PO) - brak klubu (koniec kontraktu), Jagoba Beboide (ŚP) - brak klubu (koniec kontraktu)

* +20% od kolejnego transferu **opcja wykupu za 7 mln € ***opcja wykupu ****opcja przedłużenia o kolejny rok

OLEMAGAZYN.PL

fot. deportivoalaves.com

DEPORTIVO ALAVÉS

13 BRAMKARZE

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

19 POMOCNICY

5 OBROŃCY

N A PA S T N I C Y

SZTAB SZKOLENIOWY 10

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

poz.

Fernando Pacheco

Hiszpania

18.05.1992

186 / 81

1 mln

Adrián Ortolá

Hiszpania

20.08.1993

187 / 70

300 tys.

Kiko Femenía

Hiszpania

02.02.1991

171 / 61

1 mln

Carlos Vigaray

Hiszpania

07.09.1994

182 / 70

Serbia

ŚO

11.04.1992

data ur.

cm / kg

wartość (€)

kontrakt

w klubie od:

poprzedni klub

2018

2015

Real Madryt

2017

2016

Barcelona B

2017

2015

Alcorcón

600 tys.

2019

2016

Getafe

185 / 78

1,5 mln

2017

2016

Villarreal

Aleksandar Pantić *

Alexis Ruano

Hiszpania

ŚO

04.08.1985

183 / 75

1 mln

2018

2016

Beşiktaş

Víctor Laguardia

Hiszpania

ŚO

05.11.1989

185 / 75

1,5 mln

2018

2014

Real Saragossa

Zouhair Feddal*

Maroko

ŚO

01.01.1989

191 / 75

1,5 mln

2019

2016

Levante

Hiszpania

30.04.1989

175 / 71

1 mln

2017

2014

Almería

Raúl García

Theo Hernández

Francja

06.10.1997

185 / 78

1 mln

2017

2016

Atlético

Marcos Llorente

Hiszpania

30.01.1995

180 / 71

800 tys.

2017

2016

Real Madryt

Víctor Camarasa

Hiszpania

28.05.1994

183 / 76

3 mln

2017

2016

Levante

Daniel Torres °*

Kolumbia

15.11.1989

183 / 80

3 mln

2020

2016

Independiente Medellín

Manu García

Hiszpania

26.04.1986

182 / 74

800 tys.

2018

2012

Logroñés

Sergio Llamas

Hiszpania

ŚP

06.03.1993

178 / 65

100 tys.

2019

2014

Deportivo Alavés B

Nenad Krstičić

Serbia

ŚP

03.07.1990

182 / 75

2 mln

2018

2016

Sampdoria

Cristian Espinoza °

Argentyna

03.04.1995

173 / 69

7 mln

2017

2016

Villarreal

Aleksandar Katai *

Serbia

06.02.1991

182 / 74

2,75 mln

2019

2016

Crvena Zvezda

Ibai Gómez

Hiszpania

11.11.1989

177 / 72

1,5 mln

2019

2016

Athletic

Édgar Méndez

Hiszpania

30.04.1991

187 / 80

1,5 mln

2019

2016

Granada

Rubén Sobrino

Hiszpania

ŚN

16.02.1992

185 / 73

400 tys.

2017

2016

Manchester City

Christian Santos*

Wenezuela

ŚN

24.03.1988

184 / 70

2 mln

2019

2016

Nijmegen

Manu Barreiro

Hiszpania

ŚN

08.07.1986

192 / 81

300 tys.

2017

2014

Racing Ferrol

Gaizka Toquero

Hiszpania

ŚN

09.08.1984

182 / 78

500 tys.

2017

2015

Athletic

Deyverson °

Brazylia

ŚN

08.05.1991

187 / 78

3,5 mln

2017

2016

Levante

182

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

REPREZENTANCI:

ŚREDNIA WIEKU:

25,4

ŚREDNI WZROST:

„Zawsze wiedziałem, że Alavés wróci do La Liga, gdyż projekt jest dobry. Nie myślałem jednak, iż będę częścią tej drużyny”

–MANU GARCÍA ¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

39,5 MLN €

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA UTRZYMANIE JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

wychowanek wg definicji UEFA

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Trener: Mauricio Pellegrino Pierwszy asystent: Xavier Tamarit Trener bramkarzy: Javier López Vallejo Trener przyg. fiz.: David Rodriguez Delegat: Sendoa Agirre

MANU GARCÍA

Kluczowy transfer @ManuGarcia19

W KLUBIE OD: 2012

DEYVERSON

400 TYS. €

Choć urodził i wychował się w Vitorii, do 2012 roku mógł być dla Deportivo Alavés jedynie kibicem. W dzieciństwie ojciec zabierał go na trybuny Mendizorrotzy. Sam mówi, że kiedy koledzy z podwórka chcieli być jak Romario czy Laudrup, on pragnął grać jak Manolo Serrano - legendarny piłkarz El Glorioso. Jego futbolowa droga wiodła przez rezerwy Realu Sociedad, Real Unión, Eibar i Logroñés. Dopiero latem 2012 roku dołączył do zespołu z rodzinnej miejscowości. Jest kapitanem, liderem na murawie i poza nią. Wraz z klubem przebył wyboistą drogę z trzeciej ligi do krajowej elity. Mimo trzydziestu lat na karku, dopiero w tym sezonie debiutuje na boiskach Primera División. Ponad 3 000 minut spędzonych na murawie i pięć strzelonych bramek w drugiej lidze - to czyni z niego jednego z bohaterów nieoczekiwanego awansu drużyny z Vitorii. Nie jest typem boiskowego zabijaki, ale w poprzednich rozgrywkach dwukrotnie ujrzał czerwony kartonik w momencie, w którym Alavés goniło wynik. Beniaminek, który będzie do końca walczył o utrzymanie, musi mieć się na baczności i nie może pozwolić sobie na grę w osłabieniu. Manu powinien więc popracować nad opanowaniem. Jako przywódca szatni, człowiek wychowany w miłości do barw, doskonale zdaje sobie sprawę z trudnego zadania, jakie stoi przed zespołem. Zasłużył na grę w pierwszej lidze, jak cały klub. I będzie walczył, żeby w maju pozostać w elicie.

Spośród szesnastu wzmocnień Alavés przed nadchodzącą kamp a ni ą t o D e y v e r s o n j e s t t y m najpo w a ż niejs z y m. Szczególnie wobec nieprzekonującej siły ofensy wnej El Glorioso. W poprzednim sezonie na boiskach La Liga zdobył dziewięć bramek, co jest przyzwoitym w ynikiem jak na realia panujące w Levante. Zawodnik wypożyczony od Żab, dzięki ś wietnym warunkom fizycznym, jest bardzo groźny w powietrzu i potrafi się odnaleźć w polu karnym. Z pewnością nie umie jednak samodzielnie wykreować okazji, ma ograniczony drybling, a pod bramką zdaje się na podania partnerów. Mając na uwadze ciekawie obsadzone skrzydła możemy przypuszczać, iż sporo dośrodkowań będzie kierowanych na g łowę Brazylijczyka. Ak ty wnie uczestniczy w pressingu, choć by wa impulsy wny i agresywny, przez co często łapie niepotrzebne kartki. Z obowiązków napastnika potrafi wywiązywać się solidnie i jako pierwszy wybór trenera Pellegrino powinien zapewnić kibicom sporo radości.

Trener

Młody wilk

MAURICIO PELLEGRINO

ARGENTYŃCZYK | 45 LAT | W KLUBIE OD: 2016

Nowy etap w Alavés jest dużym wyzwaniem dla argentyńskiego szkoleniowca. Zmiany w kadrze jasno wskazują, że zespół będzie autorskim projektem Pellegrino. Jako trener zaczynał budowanie swojej pozycji w roli asystenta u boku Rafy Beníteza, nic więc dziwnego, iż Argentyńczyk przywiązuje tak dużą wagę do detali i taktyki. Na korzyść byłego środkowego obrońcy niewątpliwie wpływa fakt doświadczenia z hiszpańskich boisk, niemniej jednak pierwsze spotkanie Mauricio z La Liga w Valencii zakończyło się zwolnieniem po kilku miesiącach. Okresu w Indepediente także nie może zaliczyć do udanych - El Rojo nie zakwalifikowali się do Copa Libertadores, co poskutkowało nieprzedłużeniem kontraktu z trenerem. Obecnie Pellegrino nie zdradza stylu preferowanego przez jego drużynę. Można jednak przypuszczać, że pragmatyzm także będzie cechował El Glorioso w bieżącym sezonie.

POPRZEDNIE Indepediente, Estudiantes, Valencia, Inter (asystent), Liverpool KLUBY (asystent) NAJWIĘKSZE Klubowe Mistrzostwo Świata 2010 (Inter, jako asystent) SUKCESY

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU 0:0

16.07

Irún

Huesca

23.07

Vitoria-Gasteiz

27.07

Laguardia

Racing Santander

2:1 0:0 0:0

30.07

Santander

Sporting Gijón

1:0

30.07

Santander

Reprezentacja AFE

0:0

03.08

Araba/Álava

Real Saragossa

0:0

08.08

Vitoria-Gasteiz

Logroñés

BILANS MECZOWY: 3-9-0

MARCOS LLORENTE Alavés przed sezonem udało się wypożyczyć kilku obiecujących zawodników, między innymi Theo Hernándeza i Cristiana Espinozę. Jednak to Marcos Llorente zapowiada się najciekawiej i posiada największe szanse na w ystępy w pierwszym składzie. Wychowanek Realu Madryt, występujący na pozycji pivota, do końca nie był pewien gdzie zagra w nadchodzącym sezonie. Istniała realna opcja pozostania w Madrycie w roli zmiennika Casemiro. Inteligentnie porusza się po boisku i bardzo dobrze przewiduje rozwój gry, co jest ogromnym atutem zważywszy na jego młody wiek. Już podczas swego debiutu w Vitorii dał o sobie znać, otrzymując wyróżnienie najlepszego zawodnika spotkania. Przed graczem z La Fábriki rysuje się ciekawa przyszłość.

BILANS BRAMKOWY: 7-5

NAJLEPSZY STRZELEC: BARRIERO (2)

Real Valladolid

1:1

13.08

Valladolid

Atlético

1:1

21.08

LaLiga Santander

Sporting Gijón

0:0

28.08

LaLiga Santander

Barcelona

1:2

10.09

LaLiga Santander

Deportivo La Coruña

0:0

19.09

LaLiga Santander

Valencia

-:-

22.09

LaLiga Santander (W)

Granada

-:-

26.09

LaLiga Santander (D)

Real Unión

fot. deportivoalaves.com, laliga.es

Największa gwiazda

OLEMAGAZYN.PL

Athletic SAN MAMÉS

data powstania pojemność

2013

RO K Z A Ł OŻENI A :

1898

śr. frekwencja (15/16)

53 289 41 825

PIERWSZA JEDENASTKA fot. Euskaldunaa (CC-BY-SA-4.0), www.athletic-club.eus

4-2-3-1

Athletic Club

PRZYDOMKI: LOS LEONES, ROJIBLANCOS

ADURIZ

www.athletic-club.eus athletic@athletic-club.net

SUSAETA

WILLIAMS

22 RAÚL GARCÍA

BEÑAT

SAN JOSÉ

BALENZIAGA

LAPORTE

BÓVEDA

DE MARCOS

1 IRAIZOZ

MOCNE STRONY

DRUŻYNA REZERW: BILBAO ATHLETIC (SD B II)

Alameda Mazarredo 23, 48009 Bilbao

KLUB W LICZBACH

86 0 1 17 450 90

SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN

Prezydent: Josu Urrutia Sponsor: Kutxabank

CZY WIESZ ŻE... W czasach, gdy Hiszpanią rządził generał Franco przemianowano Athletic Club na Atlético de Bilbao. To wtedy, dla odróżnienia zespołu baskijskiego od stołecznego, na zespół Los Leones zaczęto mówić, używając nazwy miasta. Samych Basków natomiast, zwłaszcza dawniej, ta praktyka przyprawiała o białą gorączkę, gdyż stanowi ona dla nich symbol trudnych czasów, ucisku ze strony dyktatora.

SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

+ ZGRANIE

W kadrze Athleticu zaszły kosmetyczne zmiany. Piłkarze znają się jak łyse konie, dzięki czemu mogą grać niemal na pamięć.

4 7

+ ELASTYCZNOŚĆ

Siłą Lwów jest pragmatyzm, czyli umiejętność dostosowania własnej gry pod przeciwnika.

6 9

12 13

SŁABE STRONY - BRAK WIĘKSZYCH WZMOCNIEŃ

Tego lata do ekipy Lwów dołączyli jedynie piłkarze z rezerw. Nie są to źli gracze - znacznie poszerzą kadrę - ale raczej żaden z nich nie wskoczy od razu do podstaowej jedenastki.

07/08

08/09

- MOŻLIWE ZMĘCZENIE

Valverde nie lubi rotować, dlatego rywalizacja na kilku frontach jesienią często odbija się na formie Athleticu. Ma jednak na na tyle szeroką kadrę, że powinien zmienić nawyki.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SEZON 15/16

09/10

10/11

11/12

MINUT Y N A BOISKU 3244 G. Iraizoz 2906 M. Balenziaga 2900 B. Etxebarria

Opracowanie: Mariusz Bielski

12/13

13/14

BR AMK I 20 A. Aduriz 8 I. Williams 7 R. García

14/15

15/16

A S YS T Y 8 M. Susaeta 7 R. García 6 A. Aduriz

NAJLEPSZY STRZELEC

TELMO ZARRA

NAJDROŻSZ Y TR ANSFER

JAVI MARTÍNEZ

352 / 333 40 MLN € MECZE / GOLE

Superpuchar Hiszpanii

Z K L U B U W S E Z O N I E 11/ 12

Puchar Hiszpanii

Mistrzostwo Primera División

Mariusz Bielski @B_Maniek

Mistrzostwo Kraju Basków (17), Finał Pucharu UEFA (2)

Najwyższa wygrana w historii: Athletic 12:1 FC Barcelona (1930/31) | Najwyższa porażka w historii: Barcelona 7:0 Athletic (2000/01)

Walka o utrzymanie

aki klub, takie starania o utrzymanie. Na przykład Leganés w najwyższej klasie rozgrywkowej, Barcelony na fotelu lidera, zaś Athleticu w europejskich pucharach. Trudno jednak oprzeć się wrażeniu, że Lwy z Bilbao dotarły do ściany.

Powiedzmy sobie szczerze – Baskowie nie są w stanie nawiązać walki o mistrzostwo kraju. Żeby to zrobić, musieliby porzucić swoją tożsamość, co nie wchodzi w grę. „Nie mieści mi się to w głowie” – przyznał niegdyś lakonicznie obecny dyrektor sportowy Athleticu, José María Amorrortu. Mówi tak, póki są wyniki? Kiedy kilka lat temu przeprowadzono ankietę wśród fanów Los Leones, 75% z nich odpowiedziało, że od zmiany polityki narodowościowej woleliby spadek do Segunda División. Na grę w Lidze Europy tym bardziej narzekać nie będą. W rozgrywkach międzynarodowych oczekuje się od nich progresu, lecz należy pamiętać, że w poprzednim sezonie odpadli oni dopiero w ćwierćfinale i to po rzutach karnych. A więc można zajść daleko pomimo ograniczeń? Można, zwłaszcza, gdy ma się taki komfort jak Valverde. Tego lata nie ubył mu żaden ważny zawodnik, choć Laporte’a czy Williamsa łączono z przenosinami odpowiednio do Manchesteru City i Juventusu lub Liverpoolu. Obecna sytuacja klubu wygląda dość utopijnie i w zasadzie niemalże taka właśnie jest. Dla przykładu: ostatnimi czasy jedną z głównych zagwozdek kibiców była delikatna przebudowa San Mamés, ponieważ jego dach niedostatecznie chronił jedną z trybun przed deszczem. Każdy klub chciałby mieć takie problemy... Poza tym fani Los Leones mogą czepiać się o spadek rezerw do trzeciej ligi czy też martwić średnią wieku w drużynie. Z drugiej strony i w tym

DYREKTOR SPORTOWY

aspekcie El Txingurri wydaje się mieć plan. Niemal co sezon wprowadza młodszych graczy do pierwszej drużyny: Williams, Guillermo, Sabin Merino, Lekue, Aketxe, Unai López, Vesga… A że jedni się sprawdzają, drudzy zaś nie? Ot, futbolowa selekcja naturalna. U Valverde nikt nie ma taryfy ulgowej – albo wchodzisz do ekipy przebojem i już nie oddajesz miejsca, albo szukasz szansy poza La Catedral. Żadna banicja nie jest jednak wieczna, bo cały czas pozostajesz pod lupą klubu z Bilbao. Jeśli poczynisz znaczące postępy Amorrortu zapewne prędzej czy później zadzwoni z propozycją powrotu. Tak właśnie było z Bóvedą czy Saboritem. Do tego przystosowana jest też polityka transferowa Lwów. Zawodnicy, którzy nie mają żadnych szans na grę, często mogą odejść za darmo, ale w zamian Baskowie zapewniają sobie opcję pierwokupu, w razie gdyby talent danego piłkarza niespodziewanie eksplodował. Na takich zasadach odszedł ostatnio do Elche Guillermo. To też pokazuje jak szeroką kadrą dysponuje Valverde. Budował ją sukcesywnie i dziś niemal każdy zawodnik pierwszego składu ma godnego zmiennika. Nawet Aduriz, w którego buty umiejętnie wszedł Sabin Merino, gdy w poprzednim sezonie Aritz był kontuzjowany. Athletic Anno Domini 2016 musi więc mierzyć tak wysoko, jak tylko się da. „Naszym celem w Primera División jest czwarte miejsce” – zapowiedział El Txingurri. W LE zapewne powalczą o finał. Skoro rok temu otwarcie mówili tak sami zawodnicy, to i tym razem nie powinni być minimalistami. Pytanie, jak w bieżącym sezonie trener pogodzi grę na trzech frontach. Za jego kadencji Lwy zawsze miały słabszą jesień niż wiosnę. Tylko jedno zwycięstwo na osiem meczów pretemporady i dwie porażki na otwarcie sezonu nie napawają optymizmem. Ale skoro Valverde już kilka razy zamknął usta sceptykom, to teraz tym bardziej nie wypada mu nie ufać. Dajmy Athleticowi czas.

TRANSFERY

BILANS: 0 MLN €

JOSÉ MARÍA AMORRORTU

zawodnik

poprzedni klub

W KLUBIE OD: 2011 | POPRZEDNI KLUB: ATLÉTICO

Iñigo Lekue

Bilbao Athletic

Enric Saborit

wiek

rodzaj / kwota

PO/LO

Awans z rezerw

Bilbao Athletic

Awans z rezerw

Mikel Vesga

Bilbao Athletic

DP/ŚP

Awans z rezerw

Ager Aketxe

Bilbao Athletic

Awans z rezerw

Kepa Arrizabalaga

Real Valladolid

Powrót z wyp.

TRANSFERY Z KLUBU I WYPOŻYCZENIA: Carlos Gurpegui (ŚO) – Koniec kariery, Unai Bustinza (PO/ŚO) – Leganés (wolny transfer), Jon Aurtenetxe (LO/ŚO) – Mirandés (wolny transfer), Erik Morán (DP) – Real Saragossa (wolny transfer), Iñigo Ruiz de Galarreta (ŚP/OP) – Numancia (wolny transfer), Ibai Gómez (LN) – Deportivo Alavés (wolny transfer), Guillermo (ŚN) – Elche (wolny transfer*), Borja Viguera (ŚN) – Sporting Gijón (wolny transfer*), Unai López (OP/PN) – Leganés (wypożyczenie), Kike Sola (ŚN) – Getafe (wypożyczenie).

Mogłoby się wydawać, że w Athleticu Amorrortu nie ma zbyt dużo pracy, szczególnie w tym okienku. Jedyne wzmocnienia pierwszej drużyny pochodzą z rezerw, a ci co odchodzili, przeważnie robili to na zasadzie wolnego transferu. Prawda jest jednak taka, że dyrektor sportowy Los Leones największą pracę wykonał wiosną. Dzięki niemu udało się utrzymać na San Mamés Laporte’a, Williamsa, a nawet Sabina, wpisując w ich kontrakty horrendalnie wysokie klauzule. Równie dużym sukcesem Amorrortu można nazwać sprowadzenie Raúla Garcíi i namówienie Valverde, by przedłużył swoją umowę do czerwca 2017. „Dla mnie »trenować« znaczy »nauczać«. Nie chodzi nawet o samą taktykę, lecz umiejętność podejmowania decyzji w odpowiednim momencie” – tak definiuje sedno pracy szkoleniowej, bo dawniej sam zajmował się zarówno seniorami, jak i juniorami. To właśnie jemu przypisuje się odkrycie talentu Fernando Llorente, a także podczas pracy w Atlético Davida De Gei, Koke czy Álvaro Domíngueza.

poz.

* Athletic ma prawo pierwokupu piłkarza w ciągu roku

OLEMAGAZYN.PL

fot. www.athletic-club.eus

ATHLETIC

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

13 26 BRAMKARZE

4 16 OBROŃCY

7 POMOCNICY

SZTAB SZKOLENIOWY 10 19 N A PA S T N I C Y

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

poz.

data ur.

Gorka Iraizoz

Hiszpania

06.03.1981

191 / 87

1,5 mln

2017

2007

Espanyol

Iago Herrerín

Hiszpania

25.01.1988

187 / 89

2,5 mln

2019

2012

Numancia

Kepa Arrizabalaga *

Hiszpania

03.10.1994

188 / 86

1,5 mln

2017

2016

Real Valladolid

Óscar de Marcos *

Hiszpania

PO/PN

14.04.1989

180 / 76

8 mln

2019

2009

Deportivo Alavés

Eneko Bóveda

Hiszpania

PO/ŚO

14.12.1988

181 / 77

2,5 mln

2018

2015

Eibar

Iñigo Lekue

Hiszpania

PO/LO

04.05.1993

180 / 72

3 mln

2019

2015

Bilbao Athletic

Francja

ŚO

27.05.1994

189 / 85

25 mln

2020

2012

Bilbao Athletic

2 15 4

Aymeric Laporte *

cm / kg

wartość (€) kontrakt

w klubie od:

poprzedni klub

Xabier Etxeita *

Hiszpania

ŚO

31.10.1987

185 / 79

4 mln

2018

2013

Elche

Yeray

Hiszpania

ŚO

24.01.1995

183 / 77

1 mln

2019

2016

Bilbao Athletic

Gorka Elustondo

Hiszpania

ŚO/DP

18.03.1987

184 / 79

2 mln

2017

2015

Real Sociedad

Mikel Balenziaga

Hiszpania

29.02.1988

177 / 75

5 mln

2019

2013

Real Valladolid

Enric Saborit

Hiszpania

27.04.1992

186 / 72

300 tys.

2017

2016

Bilbao Athletic

Mikel San José *

Hiszpania

DP/ŚO

30.05.1989

186 / 77

10 mln

2020

2010

Liverpool

Ander Iturraspe

Hiszpania

08.03.1989

187 / 74

5 mln

2019

2009

Bilbao Athletic

Mikel Vesga

Hiszpania

DP/ŚP

21.05.1993

191 / 79

800 tys.

2019

2016

Bilbao Athletic

Mikel Rico

Hiszpania

DP/ŚP

04.11.1984

178 / 76

3,5 mln

2018

2013

Granada

Beñat Etxebarria

Hiszpania

ŚP

19.02.1987

175 / 72

6 mln

2018

2013

Real Betis

Javi Eraso

Hiszpania

ŚP/OP

22.03.1990

180 / 71

1,5 mln

2018

2015

Leganés

Ager Aketxe

Hiszpania

30.12.1993

174 / 69

1 mln

2017

2016

Bilbao Athletic

Raúl García

Hiszpania

11.07.1986

184 / 81

12 mln

2019

2015

Atlético

Markel Susaeta

Hiszpania

14.12.1987

179 / 69

10 mln

2017

2007

Bilbao Athletic

Iñaki Williams *

Hiszpania

PN/ŚN

15.06.1994

186 / 77

20 mln

2021

2015

Bilbao Athletic

Iker Muniain

Hiszpania

19.12.1992

169 / 63

14 mln

2019

2009

Bilbao Athletic

Sabin Merino

Hiszpania

LN/ŚN

04.01.1992

187 / 78

3 mln

2019

2015

Bilbao Athletic

Aritz Aduriz *

Hiszpania

ŚN

11.02.1981

182 / 78

3 mln

2017

2012

Valencia

REPREZENTANCI:

ŚREDNIA WIEKU:

26,7

ŚREDNI WZROST:

„Chcielibyśmy, aby regularna gra Athleticu w pucharach była jedynie przystankiem w drodze do wyższych celów”

– ERNESTO VALVERDE ¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

183

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

148,8 MLN €

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA PUCHARY

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

wychowanek wg definicji UEFA

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Trener: Ernesto Valverde Asystent: Jon Aspiazu Trener bramkarzy: Aitor Iru Trener przyg. fiz.: Xavier Clemente, José Pozanco Delegat: Andoni Imaz

Największa gwiazda

Kluczowy transfer

ARITZ ADURIZ

@AritzAduriz11

W KLUBIE OD: 2012

IÑIGO LEKUE

AWANS

Aritz to chodzące zaprzeczenie powiedzenia „gdyby staroś ć mogła, a młodość wiedziała”. Napastnika Athleticu wciąż stać na wiele. Kolejni piłkarze, czyhający na przejęcie pałeczki po nim, albo kończą na innych pozycjach (Williams, Sabin), albo muszą odejść z San Mamés, by w ogóle grać (Guillermo, Sola). Wygląda to tak, jakby Aduriz połknął kamień filozoficzny. Co lato pisze się, że w tym sezonie na pewno zaliczy zjazd, a potem on przebija swoje kolejne rekordy. 14, 16, 18, w końcu 20 goli w lidze i dwa razy Trofeo Zarra na w ynos do Bilbao w dwóch ostatnich sezonach. Sam zawodnik nie był zdziwiony takim przebiegiem sytuacji. „Zawsze rozwijałem się nieco wolniej” stwierdził w jednym z wywiadów. Magii Aritza w końcu uległ tak że del Bosque i zaprosił go na Euro 2016. Nawet jeśli podczas turnieju we Francji nie zabłysnął, to przecież na powo łanie zasłuż y ł jak mało k to. Wśród największych atutów napastnika wymienia się jego grę głową i skocznoś ć. „Potrafi zawisną ć w powietr zu nicz ym Michael Jordan” - zachw ycał się nim Rober to Montiel, trener, który odkrył go pod koniec lat 90-tych w klubie Antiguoko. Sam Aduriz natomiast w m łodości trenował tenis, surfing, snowboarding oraz biegi narciarskie. W ostatniej z wymienionych dyscyplin, w wieku dziwięciu lat, został nawet wicemistrzem Hiszpanii! Dzięki owym sportom dziś może pochwalić się końskim zdrowiem i jak na swój wiek imponującą zwinnością. Prawdziwy Król Lew, żaden tam Mufasa!

Istnieją piłkarze, którym wielofunkcyjność przeszkadza w rozwoju kariery. Przez nią rzuca się ich po różnych pozycjach, co sprawia, że nie mogą ustabilizować formy. Są jednak też tacy, którzy właśnie dzięki temu mają szanse na przebicie się w poważniejszym futbolu. Iñigo należy właśnie do tej drugiej grupy. Wypromował się w sezonie 2014/15, będąc jednym z architektów awansu rezerw Los Leones do Segunda División, pierwszy raz od 20 lat. Swoją pozycję w Athleticu budował zastępując tego, kto akurat był kontuzjowany czy zawieszony. I w ten sposób pograł a to na lewej obronie, a to na prawej, albo wyżej, jako skrzydłowy. „Ten chłopak ma niezwykle dobrze poukładane w głowie” – reklamował go Gontzal Suances, kiedy Lekue występował w juvenilu. Potwierdza to także poza boiskiem. Iñigo studiuje, ubiega się o tytuł inżyniera, co w środowisku piłkarskim nie jest zbyt częstym zjawiskiem.

Trener

Młody wilk

ERNESTO VALVERDE

HISZPAN | 52 LATA | W KLUBIE OD: 2013

Chcąc czy nie szkoleniowiec Athleticu musi mieć szerokie horyzonty. Jego brat, Mikel, zajmuje się badaniem baskijskiej kultury, którą przemyca do świata komiksów. Przyjacielem Ernesto jest z kolei Ruper Ordorika, tworzący baskijską muzykę folk. El Txingurri natomiast pasjonuje się fotografią, w 2012 wydał nawet album zatytułowany „Medio tiempo” [hiszp. Przerwa w grze]. Prawdziwych barw jego życiu nadaje jednak futbol. Swoje miejsce na ziemi znalazł w Bilbao, choć nie wiadomo na jak długo – kontrakt z Athletikiem kończy mu się w czerwcu 2017 roku. Fani i zarząd będą chcieli namówić go na prolongatę, bo Valverde to żywa legenda klubu. Zdobył z nim pierwsze od 31 lat trofeum, a w tym sezonie może stać się szkoleniowcem, który prowadzi Lwy w największej liczbie meczów. Do rekordu Javiera Clemente (289) brakuje mu 33 spotkań. Dokonania El Txingurriego doceniła też UEFA, która uznała go najlepszym trenerem ligi hiszpańskiej 2015/16.

POPRZEDNIE Valencia, Olympiacos, Villarreal, Olympiacos, Espanyol, Athletic, KLUBY Bilbao Athletic NAJWIĘKSZE Superpuchar Hiszpanii (2015) SUKCESY

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU BILANS MECZOWY: 3-5-5 SD Huesca

1:1

20.07

Huesca

Bordeaux

2:2

23.07

Tarnos

Sporting Gijón

1:1

27.07

Leioa

IÑAKI WILLIAMS Pantera wśród Lwów. Williams otrzymał ten przydomek po tym, jak zmierzono, iż biegł z prędkością 35,71 km/h. Równie szybko zaskarbił sobie miłość kibiców – w debiutanckim sezonie, w potyczce z Realem Madryt, dostał od San Mamés owacje na stojąco! Beñat Zarrabeitia, dziennikarz gazety Gara, stwierdził nawet, iż „kolor czarny” po baskijsku powinno czytać się „Iñaki Williams”. Marzeniem napastnika jest zagranie w pierwszym zespole Lwów ze swoim bratem, Nicholasem, także reprezentującym Lezamę. „Czuję się Baskiem w 100%” – twierdzi urodzony w Bilbao syn afrykańskich emigrantów, którzy uciekli z Liberii przed wojną domową. Kto nie wierzy Iñakiemu, ten w internecie może znaleźć jego zdjęcie w wieku sześciu lat w koszulce Los Leones.

BILANS BRAMKOWY: 12-16

NAJLEPSZY STRZELEC: SUSAETA (2)

Schalke

2:3

14.08

Gelsenkirchen

Sporting Gijón

1:2

21.08

LaLiga Santander

FC Barcelona

0:1

28.08

LaLiga Santander

0:0

30.07

Saint-Nazaire

Deportivo La Coruña

0:1

11.09

LaLiga Santander

0:1

07.08

Southampton

Sassuolo

3:0

15.09

Liga Europy

Borussia Dortmund

1:0

09.08

Sankt Gallen

Valencia

2:1

18.09

LaLiga Santander (D)

TSG 1899 Hoffenheim

1:1

12.08

Sinsheim

Sevilla

-:-

21.09

LaLiga Santander (W)

WARTO ODWIEDZIĆ: ATHLETICBILBAO.PL

FC Nantes Southampton

OLEMAGAZYN.PL

Atlético

RO K Z A LOŻENI A :

1903

Estadio Vicente Calderón data powstania pojemność

1966

śr. frekwencja (15/16)

54 907 43 201

PIERWSZA JEDENASTKA fot. BruceW. (CC BY-SA 2.0) / Ángel Gutiérrez (www.clubatleticodemadrid.com)

4-4-2

Club Atlético de Madrid 7

GAMEIRO

GRIEZMANN

6 5 TIAGO

GABI

GODÍN

SAVIĆ

KLUB W LICZBACH

3 FILIPE LUÍS

comunicacion@clubatleticodemadrid.com

SAÚL

Paseo Virgen del Puerto 67, Prezydent: Enrique Cerezo 28005 Madryt Sponsor: Plus500

www.clubatleticodemadrid.com

KOKE

DRUŻYNA REZERW: ATLÉTICO B (SD B II)

PRZYDOMKI: COLCHONEROS, ROJIBLANCOS

JUANFRAN

13 OBLAK

MOCNE STRONY

80 6 1 4* 766 240

SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

W każdym meczu na Vicente Calderón przy jednym narożniku boiska leży bukiet kwiatów. 12 białych i 12 czerwonych goździków od dwudziestu lat przynosi fanka Atlético, Margarita Luengo, która chciała podziękować Milinko Panticiowi za jego fenomenalne stałe fragmenty. Serb za pierwszym razem wyrzucił je za boisko. Później otrzymał jednak wiadomość od pani Margarity: „Nie wyrzucaj kwiatów, są dla ciebie”. Od tamtej pory to tzw. „korner Panticia”.

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

+ GRA W OBRONIE

W 3 z 4 ostatnich sezonów Atlético mogło się pochwalić najlepszą obroną w lidze. W poprzednim sezonie zachowali 24 razy czyste konto i stracili zaledwie 18 bramek, najmniej w La Liga.

CZY WIESZ ŻE...

90 1

14/15

15/16

5 7

+ SZEROKA KADRA

Diego Simeone z każdym rokiem dysponuje coraz szerszą i bardziej wyrównaną kadrą, co i tym razem powinno pozwolić na zaciętą walkę we wszystkich rozgrywkach.

SŁABE STRONY - STAŁE FRAGMENTY GRY

Element opanowany do niedawna do perfekcji, został ostatnio zaniedbany (11 goli w poprzednim sezonie, 7. wynik w lidze). Stare schematy Atlético są już doskonale znane rywalom.

07/08

08/09

- ATAK POZYCYJNY

W sezonie 2015/16 Atlético było 14. pod względem celności strzałów (44%). Nie dziwi zatem, że każdego roku pojawia się nowy napastnik, który mógłby poprawić tę statystykę.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SEZON 15/16 Opracowanie: Maciej Koch

09/10

10/11

11/12

MINUT Y N A BOISKU 3420 J. Oblak 3040 A. Griezmann 3030 Juanfran * w Segunda División

12/13

13/14

BR AMK I 22 A. Griezmann 10 F. Torres 6 Koke

A S YS T Y 12 Koke 4 A. Griezmann 3 L. Vietto

NAJLEPSZY STRZELEC

368 / 172

Liga Europy / Puchar UEFA

MECZE / GOLE

LUIS ARAGONÉS

Superpuchar Europy

Superpuchar Hiszpanii

Puchar Hiszpanii

10 Mistrzostwo Primera División

Maciej Koch @maciekk20

Najdroższy transfer: Radamel Falcao za 45 mln € (do klubu w sezonie 11/12)

Najwyższa wygrana w historii: Atlético 9:0 Hércules (1955/56) | Najwyższa porażka w historii: Atlético 1:8 Celta Vigo (1954/55)

Nie stracić wiary w sukces

opiero co wyschły łzy, które strumieniami polały się po porażce w Mediolanie. Czy uchodzący być może za największych pechowców we współczesnym futbolu piłkarze Atlético, uporali się już z koszmarnym finiszem Ligi Mistrzów? „Nie boję się użyć słowa katastrofa. To właśnie czułem po drugiej porażce w finale. Tego nie zrekompensują inne zwycięstwa” – wyznał przed rozpoczęciem sezonu Diego Simeone. Na horyzoncie pojawiły się jednak nowe wyzwania. „Poprawić zeszłoroczne wyniki” – założył sobie Argentyńczyk na sezon 2016/17. Podnieść poprzeczkę będzie jednak niezwykle trudno, gdyż oznacza to albo zdobycie długo wyczekiwanej La Primery w Lidze Mistrzów albo powrót na szczyt na arenie krajowej. Simeone jest pierwszym do studzenia rozpalonych głów, dlatego nie mówi wprost o walce o najwysze cele, lecz w kontekście dalszego rozwoju. Musi być jednak świadomy, że przynajmniej części jego podopiecznych, zegar lada chwila wybije godzinę sportowej emerytury. Są wprawdzie młodzi-gniewni, pokroju Carrasco, Saúla czy Griezmanna, ale to Gabi, Godín i Juanfran są głównym orężem „cholismo”. By doczekać się upragnionej chwały, Simeone zmusił władze klubowe do sięgnięcia po książeczkę czekową. Świetnie dogrywający Gaitán podniesie poziom kreatywności drugiej linii, co przy uporczywie wybieranym przez Argentyńczyka ustawieniu 4-4-2 będzie absolutnie niezbędne. Chyba, że Cholo zdecyduje się na grę z testowanym w przedsezonowych sparingach trivote, co rozdzieliłoby ciężar kreowania, spoczywający obecnie na barkach Koke. Przede wszystkim jednak,

DYREKTOR SPORTOWY

trener Atlético myśli o strzelaniu bramek. W zeszłym sezonie było ich tylko 63. Stąd transfer Gameiro, który przynajmniej częściowo ma przejąć obowiązki strzeleckie Antoine’a Griezmanna. Co istotne, Atlético nie musi goić ran po letnim mercado. Tym razem klubowej szatni nie zdemolowały transfery. Po raz pierwszy żaden ze światowych krezusów nie podebrał Argentyńczykowi piłkarza pierwszego składu. Sprawdzona w bojach kadra, znająca się od a do z, to niewątpliwy atut Rojiblancos. Większe straty mogły się dokonać w głowach i sercach dotąd niestrudzonych, zarażonych etosem zwyciężania piłkarzy. Chociaż, wzorem Juanfrana, mogą się zarzekać, że doświadczenia z Mediolanu wzmacniają, bliższe prawdzie wydają się słowa Simeone; dla niego kolejna porażka w finale to trauma, która będzie go dręczyć latami. Charyzmatyczny Argentyńczyk od początku miał zagrzewać drużynę do epickich pojedynków w sezonie poprzedzającym przeprowadzkę na nowy stadion, a tymczasem kiepski start może spowolnić rozpęd Los Colchoneros. Czy to zwiastun wygasającego ducha walki czy zwyky wypadek przy pracy? W ubiegłym roku Atlético też rozkręcało się wolno niczym niskoobrotowy diesel, po czym awansowało do finału Ligi Mistrzów i do 37. kolejki walczyło o mistrzostwo kraju. Dla Atlético, jak powiedział kiedyś Koke, nie ma rzeczy niemożliwych. Dużo zależy jednak od tego, czy Los Rojiblancos uporają się z demonami przeszłości i łatką „los pupas” (hiszp. pechowcy, frajerzy) nadaną im ponad 40 lat temu przez prezydenta klubu, Vicente Calderóna. Atleti musi robić swoje i zgodnie z zeszorocznym mottem „nunca dejes de creer”, nigdy nie przestawać wierzyć, że obrało właściwą drogę do sukcesu.

TRANSFERY

BILANS: -51 MLN €

JOSÉ CAMINERO

zawodnik

poprzedni klub

W KLUBIE OD: 2011 | POPRZEDNI KLUB: VALLADOLID

Kévin Gameiro

Sevilla

ŚN

32 mln €*

Nicolás Gaitán

Benfica

25 mln €

Šime Vrsaljko

Sassuolo

PO / lO

16 mln €

Diogo Jota

Paços Ferreira

7,2 mln €

Fernando Torres

Milan

ŚN

wolny transfer

André Moreira

União Madeira

powrót z wyp.

Alessio Cerci

Genoa

LN / ŚN

powrót z wyp.

wiek

rodzaj / kwota

TRANSFERY I WYPOŻYCZENIA Z KLUBU Borja Bastón (ŚN) – Swansea (18 mln €), Léo Baptistão (ŚN) – Espanyol (3,5 mln € za 50% praw),

Josuha Guilavogui (DP) – Wolfsburg (3 mln €), Yassine Bounou (BR) – Girona, Jesús Gámez (PO)

– Newcastle, Sílvio (PO) – Wolverhampton (wolny transfer), André Moreira (BR) - Belenenses,

Axel Werner (BR) – Boca Juniors, Javier Manquillo (PO)** – Sunderland, Theo Hernández (ŚO) – Deportivo Alavés, Emiliano Velázquez (ŚO) – Sporting Braga, Matías Kranevitter (DP) – Sevilla,

Wychowanek Realu Madryt był jednym z najbardziej rozpoznawalnych piłkarzy Atlético i reprezentacji Hiszpanii w latach dziewięćdziesiątych. Jego największym sukcesem było zdobycie dubletu z Los Colchoneros. Po zakończeniu kariery szybko przeniósł się do klubowych gabinetów, obejmując posadę dyrektora sportowego. Pierwsze kroki w nowej roli stawiał w Realu Valladolid, skąd w 2011 roku przeniósł się do stolicy, gdzie razem z Diego Simeone tworzy mieszankę wybuchową, zapewniającą klubowi „El espíritu del doblete”, czyli ducha legendarnego dubletu. Wraz z Andreą Bertą, czyli dyrektorem technicznym klubu, jest organem decyzyjnym w kwestii transferów: Caminero zajmuje się krajowym podwórkiem, Berta penetruje rynek europejski. Hiszpan latami pracował na rysy w życiorysie. Jeszcze w czasach gry w Madrycie miał romans z żoną Diego Simeone, z kolei po zakończeniu kariery był podejrzewany o pranie brudnych pieniędzy pochodzących z handlu narkotykami.

poz.

Bernard Mensah (ŚP) – Vitória Guimarães, Óliver Torres (OP)***, Diogo Jota (LN) –

FC Porto, Héctor Hernández (ŚN) - Albacete, Luciano Vietto (ŚN)*** – Sevilla, Rafael Santos Borré (ŚN) – Villarreal (wypożyczenie).

* + 4 mln € zmiennych w zależności od osiągnięć **z opcją wykupu za 11 mln € *** z opcją wykupu za 20 mln €

OLEMAGAZYN.PL

fot. www.clubatleticodemadrid.com

ATLÉTICO

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

13 25 BRAMKARZE

22 POMOCNICY

15 19 OBROŃCY

N A PA S T N I C Y

SZTAB SZKOLENIOWY 21

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (€)

kontrakt

w klubie od:

poprzedni klub

Miguel Ángel Moyá

Hiszpania

02.04.1984

189 / 82

4 mln

2017

2014

Getafe

Jan Oblak *

Słowenia

07.01.1993

189 / 82

35 mln

2021

2014

Benfica

André Moreira*

Portugalia

02.12.1995

195 / 85

1 mln

2020

2014

União Madeira

Šime Vrsaljko*

Chorwacja

10.01.1992

183 / 75

16 mln

2021

2016

Sassuolo

Juanfran*

Hiszpania

09.01.1985

180 / 71

16 mln

2018

2011

Osasuna

Diego Godín*

Urugwaj

ŚO

16.02.1985

187 / 79

40 mln

2019

2010

Villarreal

Stefan Savić*

Czarnogóra

ŚO

08.01.1991

187 / 80

20 mln

2020

2015

Fiorentina

Lucas Hernández*

Francja

ŚO/LO

14.02.1996

184 / 76

10 mln

2020

2015

Atlético B

José María Giménez*°

Urugwaj

ŚO

20.01.1995

185 / 77

30 mln

2018

2013

Danubio

Filipe Luís*

Brazylia

09.08.1985

182 / 73

25 mln

2019

2015

Chelsea

Tiago

Portugalia

02.05.1981

182 / 73

2 mln

2017

2011

Juventus

Augusto Fernández*

Argentyna

10.04.1986

177 / 72

8 mln

2019

2016

Celta Vigo

Gabi

Hiszpania

10.07.1983

181 / 74

10 mln

2017

2011

Real Saragossa

Thomas*

Ghana

DP/OP

13.06.1993

185 / 76

5 mln

2020

2015

Almería

Koke*

Hiszpania

ŚP/OP

08.01.1992

177 / 73

60 mln

2019

2011

Atlético B

Saúl Ñíguez*

Hiszpania

ŚP/OP

21.11.1994

184 / 75

35 mln

2021

2014

Rayo Vallecano

Ángel Correa*°

Argentyna

PN/ŚN

09.03.1995

172 / 67

9 mln

2019

2015

San Lorenzo

Yannick Ferreira Carrasco*

Belgia

04.09.1993

181 / 72

25 mln

2020

2015

Monaco

Alessio Cerci

Włochy

LN/ŚN

23.07.1987

180 / 78

7 mln

2017

2014

Genoa

Nicolás Gaitán*°

Argentyna

23.02.1988

173 / 65

25 mln

2020

2016

Benfica

Francja

ŚN

21.03.1991

175 / 69

80 mln

2021

2014

Real Sociedad

Hiszpania

ŚN

20.03.1984

186 / 79

10 mln

2017

2016

Milan

Francja

ŚN

09.05.1987

172 / 69

20 mln

2020

2016

Sevilla

ŚREDNIA WIEKU:

26,5

Antoine Griezmann*

Fernando Torres

Kévin Gameiro

REPREZENTANCI:

ŚREDNI WZROST:

„Rywalizujemy z drużynami o pięciokrotnie większym budżecie. Taka walka budzi poczucie dumy”

– GERMÁN BURGOS ¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

182

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA MISTRZOSTWO

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

493 MLN €

wychowanek wg definicji UEFA

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Trener: DIEGO SIMEONE Pierwszy asystent: GERMÁN BURGOS Trener bramkarzy: PABLO VERCELLONE Trener przygotowania fizycznego: ÓSCAR ORTEGA Delegat: PEDRO PABLO MATESANZ

Największa gwiazda

Kluczowy transfer

ANTOINE GRIEZMANN

@AntoGriezmann W KLUBIE OD: 2014

KÉVIN GAMEIRO

32 MLN

W ciągu ostatnich dwunastu miesięcy zafundował sobie emocjonalny rollercoaster. Przegrał w finale Ligi Mistrzów i Mistrzostw Europy, został wybrany drugim najlepszym piłkarzem UEFA w minionym sezonie. Nawet jako zawodnik, który w jednym roku przegrał dwa europejskie finały nie jest pierwszym w historii futbolu. Ubiegł go Michael Ballack. Zawsze drugi. Wypisz, wymaluj Adaś Miauczyński z „Nic śmiesznego”. A przecież pobił swój rekord bramkowy, strzelając dla klubu 32 gole we wszystkich rozgrywkach. Został też królem strzelców i najlepszym zawodnikiem EURO 2016. Sam wyznał, że chce zająć miejsce przy stole z Cristiano i Messim. Równać do najlepszych to właściwa droga dla ambitnego Francuza. Po meczach zawsze analizuje swoje statystyki, które na jego życzenie przygotowuje mu sztab analityków. Wszystko po to, by dowiedzieć się, co jeszcze można poprawić. Choć szatnia wciąż traktuje go jak maskotkę drużyny, jest centralną postacią Atlético. To pierwszy piłkarz, któremu Cholo Simeone dał wolną rękę w boiskowych poczynaniach. I to bynajmniej nie dlatego, że są sąsiadami i mieszkają po obu stronach ulicy. Wydaje się, że poprzedni sezon ugruntował jego pozycję w światowym futbolu. Już teraz należy do grona najlepszych na świecie. Jedyne czego mu do tej pory brakuje to trofea. Do nich musi jednak swoją drużynę poprowadzić. W przeciwnym wypadku pozostanie wiecznie niespełnionym pechowcem, któremu największe sukcesy przemkną obok nosa.

Nie był transferowym priorytetem Diego Simeone. Na szczycie listy życzeń znajdował się Diego Costa, jednak na drodze z Londynu pojawiło się zbyt wiele przeszkód. St ą d też w ł adze k lubu z przesadną wręcz ostrożnością szuka ł y napas tnika, licz ąc na strzał w dziesiątkę. Zatrudnienie 29-latka musiało być omawiane w kontekście nieudanych transferów Mandžukicia i Jack sona Martíneza. W przeciwieństwie do poprzedników, Francuz jest piłkarzem o innym profilu. Nie bazuje na sile fizycznej, ani nie rozpycha się łokciami w polu karnym. Za to na wylot zna ligę hiszpańską, jest szybki, dzięki czemu dobrze czuje się w kontrataku, a nade wszystko potrafi poświęcić się dla zespołu. Atlético do długo wyczekiwanego postawienia kropki nad „i” potrzebuje napastnika zapewniającego skok jakościowy. Takim był dla Sevilli w poprzednim sezonie, gdy strzelił 29 goli. Choć uchodzi za solidnego snajpera, można mieć wątpliwości, czy jest światowej klasy „dziewiątką”, której w Madrycie od kilku już lat szukają.

Trener

Młody wilk

DIEGO SIMEONE

ARGENTYŃCZYK | 46 LAT | W KLUBIE OD: 2011

„Nie byłem w stanie dać kibicom tego, czego ode mnie oczekiwali. Czuję, że ich zawiodłem” - powiedział Argentyńczyk po przegranym finale Ligi Mistrzów. Długo dochodził do siebie. „Ta porażka była jak śmierć” - przyznał. Spekulowano, czy czara goryczy nie została przelana w Mediolanie i czy nie wpłynie to na jego decyzję o odejściu. Nagle z energii Simeone, którą mógłby zasilić kilkumilionowe miasto zostały tylko wątpliwości. Te rozwiać chcieli fanatycy Atlético, którzy wyszli na ulice i wyrażali poparcie dla trenera. Puchar Europy - jedyne trofeum nie zdobyte przez Argentyńczyka, od dawna zajmuje pierwsze miejsce w jego hierarchii. Mimo to, przegrał. Drugi raz, o włos. Simeone tak tego nie zostawi. Wyzwania go nakręcają, a w tym sezonie czeka go ich wiele. Głównym celem jest poprawa osiągnięć z poprzedniej kampanii. Pytanie, jak długo da się tak funkcjonować? W Hiszpanii i tak jest obecnie trenerem najdłużej pracującym w jednym miejscu.

POPRZEDNIE Catania, San Lorenzo, River Plate, Estudiantes, Racing Club KLUBY NAJWIĘKSZE Mistrzostwo Hiszpanii 2014, Superpuchar Hiszpanii 2014, Puchar SUKCESY Hiszpanii 2013, Liga Europy 2012, Superpuchar Europy 2012 (Atlético),

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU 2:0

23.07

Burgo de Osma

Tottenham

1:0

29.07

Melbourne City

0:1

Crotone Cádiz

Jeszcze przed podpisaniem kontraktu w Hiszpanii kariera Argentyńczyka stanę ła pod znakiem zapytania, gdy testy medyczne w Atl é tic o w y k a z a ł y a r y t mi ę serca. Kilka dni później przeprowadzono bardziej kompleksowe badania i poznano brzmiącą jak wyrok diagnozę: guz w jednej z komór serca, wymagający operacji. Na pół roku musiał odpocząć od futbolu. Powrót był jednak obiecujący. W poprzednim sezonie Correa dał się poznać jako odważny napastnik. „Podoba mi się jego boiskowa bezczelność” - mówi o nim Diego Simeone. Nie bez powodu porównywano go do Kuna Agüero. W swoim premierowym sezonie w La Liga wykręcił nawet lepsze liczby od rodaka: 8 goli w 36 meczach. Kun na dobre rozbłysnął podczas drugiego roku w Hiszpanii. Możliwe, że z Correą będzie podobnie.

BILANS BRAMKOWY: 19-4

NAJLEPSZY STRZELEC: GAITÁN (2)

Leganés

0:0

27.08

LaLiga Santander

International Champions Cup

Celta

0:4

10.09

LaLiga Santander

31.07

International Champions Cup

PSV

0:1

13.09

Liga Mistrzów

2:0

06.08

Crotone

Sporting Gijón

5:0

18.09

LaLiga Santander

1:1

12.08

Trofeo Carranza

Barcelona

-:-

21.09

LaLiga Santander (W)

Nigeria All Stars

2:1

13.08

Trofeo Carranza

Deportivo

-:-

25.09

LaLiga Santander (D)

Alavés

1:1

21.08

LaLiga Santander

Bayern

-:-

28.09

Liga Mistrzów (D)

WARTO ODWIEDZIC: WWW.ATLETICOPOLAND.COM

Numancia

BILANS MECZOWY: 7-3-1

ÁNGEL CORREA

OLEMAGAZYN.PL

Barcelona CAMP NOU

data powstania pojemność

1957

RO K Z A Ł OŻENI A :

1899

śr. frekwencja (15/16)

99 354 78 881

PIERWSZA JEDENASTKA fot. fcbarcelona.com, Bagu Blanco / BP / EAST NEWS

4-3-3

Fútbol Club Barcelona

9 SUÁREZ

www.fcbarcelona.cat secretaria@fcbarcelona.com

NEYMAR

MESSI

INIESTA

RAKITIĆ

5 18 ALBA

DRUŻYNA REZERW: FC BARCELONA B (SD B III)

PRZYDOMKI: BLAUGRANA, BARÇA

BUSQUETS

MASCHERANO

PIQUÉ

ROBERTO

1 TER STEGEN

MOCNE STRONY + KOMPLETNA KADRA

Sam Luis Enrique twierdzi, że w tej chwili dysponuje najbardziej kompletną kadrą na przestrzeni ostatnich lat. Letnie transfery znacząco wzmocniły ławkę rezerwowych.

Arístides Maillol 12, 08028, Barcelona

KLUB W LICZBACH

86 0 1 12 1265 630

SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

Prezydent: Josep Maria Bartomeu Sponsor: Qatar Airways

CZY WIESZ ŻE... „Antes morir que caer derrotado. Prędzej umrę niż doznam porażki”. Tak brzmiał tekst klubowej przysięgi w pierwszych latach istnienia FC Barcelony. W tych słowach nowi zawodnicy ślubowali wierność barwom Blaugrany. Każdy z piłkarzy dołączających w szeregi klubu zobowiązany był wypowiedzieć je, w obecności całego składu drużyny ze stolicy Katalonii, przed swoim pierwszym spotkaniem w koszulce Barçy.

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

87 1

99 1

96 1

08/09

09/10

10/11

11/12

100 1

12/13

13/14

94 1

91 1

14/15

15/16

+ OFENSYWA

Nie da się mówić o Barcelonie nie wspominając o jej linii ataku. Suárez, Messi i Neymar to ofensywny tercet jakiego nie widziano od lat. Z roku na rok współpracują ze sobą jeszcze skuteczniej.

SŁABE STRONY - KONFLIKT BRAMKARZY

Rywalizacja o miano numeru jeden pomiędzy ter Stegenem, a Bravo zaowocowała odejściem Chilijczyka. Tym samym Barça zdecydowała się na utratę golkipera z doświadczeniem w La Liga.

07/08

- AKLIMATYZACJA TRANSFERÓW

Dopasowanie się do stylu Barçy nie jest łatwe, tym bardziej w roli zmiennika. Nowi zawodnicy będą musieli zaaklimatyzować się mimo faktu, że mogą nie otrzymać zbyt wielu minut gry.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SEZON 15/16

MINUT Y N A BOISKU 3150 L. Suárez 3057 Neymar 2906 S. Busquets

Opracowanie: Magdalena Żywicka

BR AMK I 40 L. Suárez 26 L. Messi 24 Neymar

A S YS T Y 16 L. Messi 16 L. Suárez 12 Neymar

NAJLEPSZY STRZELEC

538/458 MECZE / GOLE

LIONEL MESSI

Klubowe Mistrzostwa Świata

Superpuchar Europy

Puchar Ligi Mistrzów

Superpuchar Hiszpanii

Puchar Hiszpanii

24 Mistrzostwo Primera División

Magdalena Żywicka @eoren23

Najdroższy transfer: Neymar za 88,2 mln € (do klubu w sezonie 13/14)

Najwyższa wygrana w historii: Barcelona 10:1 Gimnàstic (1949/50) | Najwyższa porażka w historii: Athletic 12:1 Barcelona (1945/46)

Dwadzieścia i dwa

ityczne 40 i 4 podzielmy na pół, a uzyskamy 20 i 2. Liczbę, pod której znakiem Barcelona rozpoczyna ten sezon. Według kabały z pewnością jest to jakaś wróżba. W stolicy Katalonii mają nadzieję, że pomyślna.

Tylko Cillessen i Alcácer wyłamali się ze schematu, choć ten drugi w chwili transferu przekroczył wiek 22 lat o... jeden dzień. Prócz nich wszyscy zawodnicy, którzy zasilili Barcelonę, mają po 22 lata. Przypadek, ale także konsekwencja Roberta Fernándeza w dążeniu do odmłodzenia kadry. Trzeba przyznać, że młodość to tylko jeden z atutów transferów Barçy. Umtiti, Gomes, Denis Suárez oraz Digne: wzmocnienia na praktycznie wszystkie pozycje, na które potrzebni byli zmiennicy. Robert został królem polowania. Trudno wskazać, który ze sprowadzonych zawodników jest najlepszą zdobyczą, siła tych wzmocnień tkwi właśnie w ich kompletności. Od długiego czasu ławka rezerwowych była bolączką Barçy. Różnica klas między zawodnikami pierwszego składu, a ich zmiennikami, była zbyt wyraźna. Nowi zawodnicy niosą ze sobą nadzieję, że absencje nie będą już musiały być łatane na siłę, zaś wprowadzenie rotacji nie spowoduje drastycznego spadku poziomu drużyny. Plusem są nie tylko gracze wprowadzeni do składu, ale także wytransferowani. Wyeliminowano, sprzedając lub wypożyczając, piłkarzy, którzy niemal nie notowali minut, jedynie pobierając pensję. Czy krótsza kadra może być lepsza? W tej chwili wydaje się, że tak. Na transfery w tym roku wpłynęły jednak nie tylko kwestie piłkarskie. Cillessen trafił na Camp Nou dzięki ambicji. Jednak nie swojej własnej. Salomonowy podział pomiędzy ter Stegenem, a Bravo w końcu przestał wystarczać obu bramkarzom. Choć cała historia konfliktu pomiędzy porteros nadal pozostaje owiana tajemnicą, jedno jest oczywiste – w grę weszła kwestia

DYREKTOR SPORTOWY

ambicji. Żaden z nich nie był numerem jeden i nie chodzi wyłącznie o cyfrę noszoną na koszulce. Historia zakończyła się w sposób prosty do przewidzenia, odejściem Chilijczyka. Trudno byłoby wyobrazić sobie sytuację, w której klub pozbywa się młodszego golkipera, zakupionego z myślą o pozostaniu ostają na lata. W tych okolicznościach do Katalonii trafia Cillessen. Z pewnością ten ruch, jakkolwiek nieunikniony, pozbawił Barçę bramkarza o ogromnym doświadczeniu w Primera División. Oznacza on także diametralną zmianę rotacyjnego systemu gry na bramce. Prawdopodobnie Holender, jak nakazuje tradycja, będzie bronić w Pucharze Króla; Liga Mistrzów i krajowe rozgrywki wpadną w rękawice Niemca. Cillessen w buty Claudio Bravo raczej nie wejdzie. O ile nie nastąpią nieprzewidziane okoliczności jego rolą będzie podtrzymywanie jakości w bramce pod nieobecność ter Stegena. Nowa rola czeka także Niemca – teraz będzie musiał wziąć wszystko na swoje barki. To wyzwanie, ale też szansa, i tylko od niego zależy, czy wyjdzie ona na dobre zarówno jemu, jak i klubowi. „Nigdy nie miałem tak kompletnej kadry” – zapewnia Luis Enrique. Ta młodsza Barcelona, o lepszej ławce rezerwowych, pod względem celów zachowuje status quo. Ruchy, które powinny ułatwić walkę na trzech frontach, zostały wykonane. Nawet one nie są w stanie zagwarantować sukcesu. W zeszłym sezonie o odpadnięciu z Ligi Mistrzów zadecydowały detale i spadek formy, który nie nastąpił w oczekiwanym momencie. Optymizm wnosi chłodna głowa Lucho, który potrafi uczyć się na własnych błędach. Asturyjski szkoleniowiec z pewnością będzie starać się tak wycyrklować, by w kluczowym momencie drużyna była w stanie poradzić sobie fizycznie z trzema rozgrywkami. Robert dostarczył mu odpowiednie narzędzia. Teraz potrzebna jest już tylko praca i łut szczęścia. A w piłce właśnie ten ostatni bywa często decydujący.

TRANSFERY

BILANS: -90,65 MLN €

ROBERT FERNÁNDEZ

zawodnik

poprzedni klub

W KLUBIE OD: 2015

André Gomes

Valencia

ŚP

35 mln €*

Paco Alcácer

Valencia

ŚN

30 mln €**

Samuel Umtiti

Olympique Lyon

ŚO

25 mln €

Lucas Digne

PSG

16,5 mln €***

Jasper Cillessen

Ajax

13 mln €****

Denis Suárez

Villarreal

ŚP/OP

3,25 mln €

wiek

rodzaj / kwota

TRANSFERY I WYPOŻYCZENIA Z KLUBU: Claudio Bravo (BR) - Manchester City (18 mln €), Marc Bartra (ŚO) – Borussia Dortmund (8 mln €), Alen Halilović (OP) - HSV (5 mln), Adriano (LO)^ - Besiktas (600 tys €), Cristian Tello (PN)^^ - Fiorentina (500 tys €, wypożyczenie), Dani Alves (PO) - Juventus (wolny transfer), Martín Montoya (PO) - Valencia (wolny transfer), Alex Song (DP) - Rubin Kazań (wolny transfer), Sandro Ramírez (ŚN) - Málaga (wolny transfer), Douglas (PO) - Sporting Gijón (wypożyczenie), Thomas Vermaelen (ŚO) - Roma (wypożyczenie), Sergi Samper (DP) - Granada (wypożyczenie), Munir El Haddadi (ŚN)^^^^ - Valencia (wypożyczenie).

„Dyrektor sportowy musi być w dobrych stosunkach z trenerem. Jedną z przyczyn, dla których tu jestem jest moja relacja z Lucho” - tak Robert powrócił do Barcelony, tym razem w roli speca od transferów. Była to pierwsza decyzja Bartomeu jako prezydenta. Od stycznia 2015 roku, po zwolnieniu Zubizarrety, aż do lipca stanowisko było nieobsadzone. Latem objął je Robert Fernández, rzucony na głęboką wodę. Wcześniej pełnił jedynie funkcję pomocnika Garcíi Pitarcha w roli dyrektora sportowego. Barça to jego pierwsza samodzielna praca na tym polu. Wyzwanie, z którym jak na razie Robert radzi sobie perfekcyjnie. Działa inaczej niż jego poprzednik, w systemie pracy bliżej mu do Begiristaina, niż Zubizarrety. Łączy obowiązki dyrektora sportowego z rolą skauta. Osobiście jeździ na mecze w poszukiwaniu potencjalnych wzmocnień. „Jest dyskretny, pracowity i ma wyborne oko do młodych talentów” - opisuje go Pep Alomar, specjalista od przygotowania fizycznego z jego piłkarskich czasów w Katalonii.

poz.

*+ 35mln w bonusach **+2 mln zmiennych ***+4 mln zmiennych ****+2 mln w bonusach ^+1,1 mln zmiennych ^^z opcją wykupu za 8 mln ^^^z opcją wykupu za 8 mln ^^^^z opcją wykupu za 12 mln OLEMAGAZYN.PL

fot. fcbarcelona.com

BARCELONA

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

13 25 BRAMKARZE

6 POMOCNICY

14 23 OBROŃCY

N A PA S T N I C Y

SZTAB SZKOLENIOWY

imię i nazwisko

Marc-André ter Stegen *

kraj pochodzenia

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (€)

kontrakt w klubie od:

poprzedni klub

Niemcy

30.04.1992

187 / 85

15 mln

2019

2014

Borussia Moenchengladbach

Jasper Cillessen *

Holandia

22.04.1989

185 / 82

12 mln

2021

2016

Ajax

Jordi Masip

Hiszpania

03.01.1989

179 / 77

1 mln

2017

2014

Barcelona B

Sergi Roberto *

Hiszpania

07.02.1992

178 / 71

20 mln

2019

2013

Barcelona B

Aleix Vidal

Hiszpania

21.08.1989

176 / 69

7,5 mln

2020

2015

Sevilla

Gerard Piqué *

Hiszpania

ŚO

02.02.1987

193 / 85

40 mln

2019

2008

Manchester United

Javier Mascherano *

Argentyna

ŚO

08.06.1984

174 / 77

15 mln

2019

2010

Liverpool

Samuel Umtiti *

Francja

ŚO

14.11.1993

181 / 75

25 mln

2021

2016

Olympique Lyon

Jérémy Mathieu *

Francja

ŚO

29.10.1983

189 / 82

10 mln

2018

2014

Valencia

Jordi Alba *

Hiszpania

21.03.1989

170 / 68

35 mln

2020

2012

Valencia

Lucas Digne *

Francja

20.07.1993

178 / 74

16 mln

2021

2016

PSG

Sergio Busquets *

Hiszpania

16.07.1988

189 / 73

60 mln

2021

2008

Barcelona B

Ivan Rakitić *

Chorwacja

ŚP

10.03.1988

184 / 78

50 mln

2019

2014

Sevilla

Andrés Iniesta *

Hiszpania

ŚP

11.05.1984

171 / 65

30 mln

2018

2002

Barcelona B

Denis Suárez *

Hiszpania

ŚP/OP

06.01.1994

176 / 73

15 mln

2020

2016

Villarreal

Brazylia

ŚP

12.02.1993

174 / 71

12 mln

2020

2014

Celta Vigo

Portugalia

ŚP

30.07.1993

188 / 84

30 mln

2021

2016

Valencia

Turcja

30.01.1987

177 / 76

28 mln

2020

2015

Atlético

Argentyna

24.06.1987

170 / 72

120 mln

2018

2004

Barcelona B

Rafinha Alcântara *

André Gomes *

Arda Turan *

Lionel Messi *

Neymar *°

Brazylia

05.02.1992

174 / 68

100 mln

2021

2013

Santos

Luis Suárez *°

Urugwaj

ŚN

24.01.1987

182 / 85

90 mln

2019

2014

Liverpool

Paco Alcácer *

Hiszpania

ŚN

30.08.1993

176 / 71

25 mln

2021

2016

Valencia

180

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

REPREZENTANCI:

ŚREDNIA WIEKU:

26,5

ŚREDNI WZROST:

„Czy sezon 2015/16 był dobry? Gdzie mam podpisać, by w przyszłym zdobyć tyle samo trofeów? ”

–LUIS ENRIQUE ¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA MISTRZOSTWO

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

756,5 MLN €

wychowanek wg definicji UEFA

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Trener: Luis Enrique Pierwszy asystent: Juan Carlos Unzué Trener bramkarzy: José Ramón de la Fuente Trener przygotowania fizycznego: Rafael Pol Delegat: Carles Naval

Kluczowy transfer

LIONEL MESSI

W KLUBIE OD: 2003

SAMUEL UMTITI

25 MLN

Miniony rok był dla niego wyjątkowo trudny. Problemy prawne, zdrowotne, a także sportowe odcisnęły piętno na Leo Messim. Nowy sezon jest szansą na nowy początek, by z kłopotów wyjść obronną ręką i zostawić je za sobą na dobre. Kampanię 2014/15 Leo rozpoczął długą absencją z powodu kontuzji. Paradoksalnie jego brak okazał się jednym z najlepszych prezentów, jakie mógł ofiarować Barcelonie. Pod jego nieobecność Suárez i Neymar nawiązali świetną współpracę, doświadczyli odpowiedzialności, którą co kluczowe - udźwignęli. Powrót Leo dopełnił obrazu zabójczego ataku Barçy. O ile sezon ligowy był dla niego udany, o tyle wraz z jego zakończeniem nadeszły najtrudniejsze momenty. Mimo rozegrania rewelacyjnych zawodów podczas Copa América doznał kolejnej porażki w finale, trzeciej z rzędu w barwach Argentyny. „Być może nie jest mi to pisane” tymi słowami, tuż po meczu, żegnał się z reprezentacją. Wrócił, co było do przewidzenia, gdy zarówno kibice, jak i nowy szkoleniowiec, nagle przypomnieli sobie jak ważny jest dla kadry. Kolejny ciężar spadł na niego wraz z wyrokiem pozbawienia wolności za oszustwa podatkowe. Nie trafi za kratki, jednak na komfort psychiczny w tej sytuacji także nie może liczyć. Do Barcelony powraca inny i nie tylko za sprawą blond fryzury. Zmienia się jako człowiek i jako piłkarz. Jego gra jest bardziej dyskretna, w pozytywnym znaczeniu. Już udowodnił, że jest w stanie dać klubowi więcej, niż tylko worek bramek. A w drugoplanowej roli także jest mistrzem.

„To wspaniał y dzień dla mnie, choć wyjątkowo smutny dla mojego kraju” - Umtiti został zaprezentowany jako nowy zawodnik Barcelony w dzień po zamachach, k t ór e mia ł y miejs c e w Nic ei. W tym słodko-gorzkim dniu Francuz zadeklarował, że już uczy się języka katalońskiego. Kontrakt wią że go z klubem a ż do 2 021 roku, więc ta umiejętność najpewniej bardzo mu się przyda. Na Euro pojechał w zastępstwie Jérémy’ego Mathieu, który doznał kontuzji. Ta sytuacja może ulec powtórzeniu w klubie, niekoniecznie z przyczyn zdrowotnych. Barcelona wreszcie doczekała się transferu stopera, na jaki czekała od czasu zakończenia kariery przez Puyola. Młody obrońca, który niesie ze sobą nadzieję na rozwój i to, że pozostanie w klubie na lata. O pierwszy skład będzie prawdopodobnie musiał długo powalczyć, jednak w tej chwili stanowi wartościowe uzupełnienie rezerwy. Wiele wskazuje, że to właśnie on, a nie Mathieu, stanie się pierwszym wyborem Luisa Enrique w przypadku absencji kogoś z pary Piqué - Mascherano.

Trener

Młody wilk

LUIS ENRIQUE

HISZPAN | 46 LAT | W KLUBIE OD: 2014

W wolnym czasie maratończyk, na treningu boss w ciemnych okularach, przy linii bocznej wzór stylu w garniturze Armaniego i sneakersach. Te rozmaite oblicza przeniósł na boisko, nadając Barcelonie nowy wymiar. To pierwszy trener, któremu udało się realnie odświeżyć ekipę i przywrócić jej radość gry. Lucho wniósł ze sobą do szatni powiew świeżości, który w kolejnym sezonie nadal jest wyczuwalny. Począwszy od założeń taktycznych, po soczyste wypowiedzi na konferencjach. Luis Enrique zawsze słynął z ostrego języka, bez zbędnej kurtuazji. „Nie poznaję się na tych zdjęciach” - komentował po transferze do Barcelony swoje fotografie w barwach Realu. W pierwszym sezonie w roli trenera Barçy sam sobie zawiesił poprzeczkę na maksymalnym pułapie. Choć w minionej kampanii nie zdołał do niej znów doskoczyć, nie pozostawił wątpliwości, że jego sukces nie był przypadkiem. A słowa, iż w szatni to on jest liderem, są czymś więcej niż deklaracją.

POPRZEDNIE Celta Vigo, Roma, Barcelona B KLUBY NAJWIĘKSZE Mistrzowstwo Hiszpanii (2015 i 2016, Barcelona), Liga Mistrzów (2015, SUKCESY Barcelona), Puchar Króla (2015 i 2016, Barcelona)

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU

BILANS MECZOWY: 8-0-2

3:1

30.07

Dublin

Leicester

4:2

03.08

Sztokholm

Liverpool

0:4

06.08

Londyn

Sampdoria

3:2

10.08

Barcelona

Sevilla

2:0

14.08

Superpuchar Hiszpanii

Sevilla

3:0

17.08

Superpuchar Hiszpanii

Real Betis

6:2

20.08

LaLiga Santander

WARTO ODWIEDZIĆ: FCBARCA.COM

DENIS SUÁREZ Denis Suárez to diament, który do oszlifowania wysłano kolejno Emer y’emu oraz Marcelino. Po przygodach w barwach Sevilli i Villarreal powraca jako zawodnik doświadczony w La Liga, obyty z wymaganiami najwyższej klasy rozgrywkowej Hiszpanii. Poznał tak że odpowiedzialność z jaką wiąże się gra w pierwszym składzie. W tej chwili najważniejszym wyzwaniem w Barcelonie będzie dla niego przyjęcie roli rezerwowego i odnalezienie się w sytuacji nieregularnej gry. To, że jest w stanie zastąpić nawet Andrésa Iniestę, udowodnił już w trakcie presezonu. Przy błyskotliwej technice elementem, nad którym Denis z pewnością musi popracować, jest defensywa oraz gra bez piłki. Młody wiek pomocnika pozwala jednak mieć nadzieję, że wraz czasem przyjdzie też boiskowa mądrość.

BILANS BRAMKOWY: 34-13

NAJLEPSZY STRZELEC: MUNIR (4)

Athletic

0:1

28.08

LaLiga Santader

Alavés

1:2

10.09

LaLiga Santander

Celtic

7:0

13.09

Liga Mistrzów

Leganés

1:5

21.09

LaLiga Santander

Atlético

-:-

21.09

LaLiga Santander (D)

Sporting

-:-

24.00

LaLiga Santander (W)

B. Moenchengladbach

-:-

28.09

Liga Mistrzów (W)

Celtic

fot. fcbarcelona.com

Największa gwiazda

OLEMAGAZYN.PL

Betis

RO K Z A Ł OŻENI A :

1907

Estadio Benito Villamarín data powstania pojemność

1929

śr. frekwencja (15/16)

52 500 36 142

PIERWSZA JEDENASTKA fot. realbetisbalompie.es

4-3-3

Real Betis Balompié

PRZYDOMKI: BETICOS, VERDIBLANCOS

SANABRIA

www.realbetisbalompie.es info@realbetisbalompie.es

CASTRO

JOAQUÍN

GUTIÉRREZ

CEBALLOS

PETROS

14 DURMISI

PEZZELLA

MANDI

PICCINI

13 ADÁN

MOCNE STRONY

DRUŻYNA REZERW: REAL BETIS B (SD B IV)

Avenida de Heliópolis,s/n, 41012 Sewilla

KLUB W LICZBACH

51 28 1 8* 329 62,5

SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN

Prez ydent: Ángel Haro García Sponsor: Cruzcampo

CZY WIESZ ŻE... Mówisz Real, myślisz Madryt? W Polsce utarło się określać tym mianem ekipę Los Blancos. Tymczasem Betis królewski tytuł otrzymał wcześniej niż stołeczny klub. 17 sierpnia 1914 roku, w Palacio de Miramar, przyznany został przez króla Alfonso XIII. Nic w tym dziwnego, bowiem król nie ukrywał, że kibicował właśnie Betisowi. Była to przyjaźń z wzajemnością i Alfonso XIII również otrzymał tytuł: honorowego prezydenta klubu.

SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

+ MŁODOŚĆ I DOŚWIADCZENIE

Segunda División

83 1

84 1

Młodzi zawodnicy, jak Dani Ceballos, Nahuel czy Antonio Sanabria, mają się od kogo uczyć. Obecność Castro i Joaquína to najlepszy wzór, na jaki mogliby liczyć.

4 7

+ WIELE WARIANTÓW W ATAKU

Nowi napastnicy - Sanabria oraz Zozula, mają za zadanie odciążyć Rubéna Castro. Dzięki temu Poyet zyskuje jednocześnie możliwość swobodnych rotacji w ataku.

10 13

SŁABE STRONY - NIEPRZEWIDYWALNOŚĆ ZARZĄDU

W zeszłym sezonie Betis prowadziło dwóch trenerów. Tę kampanię klub rozpoczyna z nowym szkoleniowcem. Ta niestabilność nie pomaga drużynie w budowie stabilnej strategii.

07/08

08/09

- NIEWYKORZYSTANY ATUT STADIONU

Benito Villamarín to jeden ze stadionów obdarzonych najgorętszym dopingiem w Hiszpanii. Paradoksalnie Betis najgorzej radzi sobie właśnie u siebie, nie potrafiąc z tego skorzystać.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SEZON 15/16

09/10

10/11

11/12

MINUT Y N A BOISKU 3378 R. Castro 3213 A. Adán 3010 A. N’Diaye

Opracowanie: Magdalena Żywicka, Konrad Marzec

12/13

13/14

BR AMK I 19 R. Castro 3 G. Pezzella 2 J. Vargas *w Tercera División

14/15

5 4 2

15/16

A S YS T Y Joaquín R.Castro R. Wolfswinkel

NAJLEPSZY STRZELEC

RUBÉN CASTRO

247 / 138 MECZE / GOLE

NAJDROŻSZ Y TR ANSFER

DENILSON

31,5 MLN €

Mistrzostwo Segunda División

DO KLUBU W SEZONIE 98/99

Puchar Hiszpanii

1 Mistrzostwo Primera División

Najwyższa wygrana w historii: Real Betis 9:1 Badalona (1940/41) | Najwyższa porażka w historii: Atlético Madryt 10:1 Real Betis (1931/32)

@eoren23

Krocząc po cienkim lodzie

rzwi Betisu zamknęły się dla mnie na zawsze” – tak gorzko Pepe Mel po raz kolejny pożegnał klub. Jego zwolnienie było dowodem na to, że przy Heliópolis trwa wojna domowa.

Kibicom zostaje nadzieja, że nie odciśnie ona piętna na drużynie i jej wynikach sportowych. Za projekt odpowiadać będą nowi ludzie – Gus Poyet i Miguel Torrecilla. Czy jednak, składając podpisy na kontraktach, byli świadomi, że wkraczają na cienki lód? Wszystko, co złe w Betisie wypełzło z biur i gabinetów. Wewnętrzne potyczki zarządu sięgają korzeniami daleko wstecz, aż do lat 90. To wtedy przy Heliópolios rządził Manuel Ruiz de Lopera. Przedsiębiorca od lat nie pełni tej funkcji, jednak jego cień wciąż spoczywa nad Betisem. Jest akcjonariuszem klubu, co oznacza, że oskarżenia Urzędu Skarbowego, wobec jego firmy przeniosły się na Verdiblancos. W zeszłym sezonie ówczesny prezydent, Carlos Ollero, rozpoczął walkę o odzyskanie akcji Lopery i oczyszczenie Betisu z jego brudnych interesów. Ollero został bohaterem kibiców? Bynajmniej. W jego kierunku popłynęły liczne oskarżenia, mówiące, że to on sam doniósł na Loperę, by wyrównać prywatne porachunki. A jednocześnie odebrać przeciwnikowi jakikolwiek wpływ na klub. Gdzie jednak w całej tej rozgrywce znajduje się Pepe Mel? Trafił on na ławkę Verdiblancos dzięki Luisowi Oliverowi, kolejnemu ex-prezydentowi i znów – zaciekłemu wrogowi Ollero. Ten, komu wydaje się, że to koniec rozgrywki o władzę w Betisie nie może się bardziej mylić. To początek. Mel, dzięki któremu klub wydostał się z Segunda, został zwolniony, gdy drużyna plasowała się na 15 miejscu. Sześć meczów bez zwycięstwa wywołało odzew kibiców, jednak nie uderzyli w trenera. Na murach miasteczka sportowego pojawił się napis: „Ollero, Haro, Catalán – winni”.

DYREKTOR SPORTOWY

MIGUEL TORRECILLA W KLUBIE OD: 2016 | POPRZEDNI KLUB: CELTA VIGO

Dwa pozostałe nazwiska to lewa i prawa ręka Ollero. „Haro, wskocz na boisko i strzelaj!”, widniało obok. Na jego aucie wymalowano przesłanie w mniej wybrednych słowach. Spotkanie, na którym zadecydowano o zwolnieniu Mela trwało sześć godzin. Jeszcze jeden człowiek dołożył tam swoją cegiełkę. Eduardo Macià, były już dyrektor sportowy, silnie skonfliktowany z trenerem. Gdyby wiedział, że on sam straci stanowisko cztery miesiące później... „Derby obejrzę na ekranie. Jestem bético, ale nie chcę dłużej cierpieć” – to wszystko, co miał do powiedzenia zarządowi Pepe Mel. „Zostałem prezydentem, bo nikt inny tego nie chciał”. Tak podczas prezentacji Musondy i Montoyi Ollero poinformował o swojej dymisji. W niewiele ponad miesiąc po zwolnieniu trenera. Naciski kibiców przyniosły nowy początek? Faktycznie, na fotelu prezydenta rozgościł się inny człowiek... Àngel Haro. Jego zastępcą został oczywiście José Catalán. Można zjeść ciastko i mieć ciastko? Widocznie tak, władza w Betisie, mimo dymisji Ollero, pozostała w tych samych rękach. Jest na nich krew Mela, Macii, teraz także Juana Merino. Trener rezerw przejął pierwszą drużynę od razu słysząc, że jest opcją tymczasową. Wyciągnął Betis na 10 lokatę i do 20 punktów zdobytych wcześniej dorzucił aż 25. Kogo szukał więc zarząd? Według Haro: „Trenera z doświadczeniem w Primera, który zna realia Betisu”. Czy to nie opis Mela? Praca Merino nie została doceniona i z końcem sezonu także pożegnał się z tą funkcją. Na jego miejsce sprowadzono Poyeta. Być może Urugwajczyk sprawdzi się w tej roli, jednak trudno wyobrazić sobie kogoś bardziej odmiennego od wizji przedstawionej przez Haro. Zarówno on, jak i nowy dyrektor sportowy, trafili w centrum gry o tron. Pozostaje życzyć im, by rozliczano ich z pracy i nie zostali ofiarami prywatnych porachunków.

TRANSFERY zawodnik

poprzedni klub

Antonio Sanabria

Roma

ŚN

Stade Reims

ŚO

4 mln €

Twente

ŚP

3,5 mln €

Montpellier

ŚP

3 mln €

Bröndby

2 mln €

Partizan

ŚP

1,5 mln €

Real Saragossa

wolny transfer

Dnipro

ŚN

wolny transfer

Galatasaray

wypożyczenie

Villarreal

wypożyczenie

Elche

koniec wyp.

Numancia

ŚN

koniec wyp.

Betis B

awans z rezerw

Betis B

awans z rezerw

Aïssa Mandi

Felipe Gutiérrez Jonas Martin Riza Durmisi

Darko Brašanac Manu Herrera

Roman Zozula Ryan Donk

Matías Nahuel Álex Martínez Alex Alegría

Rafa Navarro Fabián Ruiz

poz.

wiek

rodzaj / kwota 7,5 mln €*

TRANSFERY I WYPOŻYCZENIA Z KLUBU: A. N’Diaye (DP) – Villarreal (8 mln €), P. Molinero (PO) – Getafe, J. Caro (ŚO) – Córdoba, H. Westermann (ŚO) – Ajax, A.Tarek (LO) – Ismaily, F. Varela (LO) – Real Oviedo, X. Torres (DP) – Sporting Gijón, L. Reyes (DP) – Universidad, R. Van der Vaart (OP) – Midtjylland, F.Khadir (OP) – Getafe, Á. Vadillo (LN) – Huesca, V. Renella (ŚN) – Valladolid, J. Molina (ŚN) – Getafe, B. Rodríguez (ŚN) – Everton (wszyscy wolny transfer), M. Montoya (PO) – Barcelona, R. Van Wolfswinkel (ŚN) – Norwich, L. Damião (ŚN) – Santos (wszyscy koniec wypożyczenia), D. Digard (DP) – Osasuna, F. Portillo (LN) – Getafe (wszyscy wypożyczenie) , D. Pacheco (LN) – Getafe , J. Vargas (LO) – brak klubu

„Moją obsesją był wybór właściwego momentu; sądzę, że to jeden z najlepszych w historii tego klubu. Chciałem odejść gdy Celta będzie na dobrej drodze, a nie w chwili problemów. To wyglądałoby jak ucieczka”. Po siedmiu latach pracy w Vigo Torrecilla opuścił Celtę, gdy ta zakwalifikowała się do Ligi Europy. Teraz zastąpi on w Betisie Eduardo Macię. Były piłkarz z Salamanki został przez zarząd Betisu wybrany spośród takich kandydatów jak Miñambres, Husillos czy Manolo Salvador. Z nowym klubem związał się na najbliższe cztery sezony, zaś pracę przy Heliópolis widzi jako wyzwanie. W Sewilli wiąże się z nim ogromne nadzieje - prócz Celty funkcję tę pełnił także w Salamance, Cartagenie i Noveldzie. Mimo że na swoim koncie ma także niewypały, ostatnie sezony jego pracy w Galicji wyrobiły mu solidną markę. Orellana, Nolito, Bermejo czy Guidetti to niektóre z jego zdobyczy. Wkraczając do nowego klubu pozostaje skromny: „Nie jestem żadnym magiem, ani guru. Na sukcesy zapracowali wszyscy”.

BILANS: -12 MLN €

*Plus 50 % od przyszłej sprzedaży. Roma ma prawo odkupienia go w ciągu trzech sezonów. Jeśli dokona tego do dwóch lat od transferu będzie zobowiązana zapłacić 11 mln, jeśli rok później, wymagana kwota wzrośnie do 14,5 mln

Magdalena Żywicka

OLEMAGAZYN.PL

fot. realbetisbalompie.es

REAL BETIS

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

1 25 BRAMKARZE

22 POMOCNICY

4 20 OBROŃCY

SZTAB SZKOLENIOWY 18 24 N A PA S T N I C Y

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (€)

kontrakt

w klubie od:

poprzedni klub

Antonio Adán

Hiszpania

13.05.1987

191 / 88

6 mln

2019

2014

Cagliari

Daniel Giménez

Hiszpania

30.07.1983

182 / 77

400 tys

2018

2014

Alcorcón

Manu Herrera

Hiszpania

19.09.1981

182 / 75

400 tys

2017

2016

Real Saragossa

Cristiano Piccini

Włochy

26.09.1992

180 / 77

700 tys

2019

2015

Fiorentina

13 1

Rafa Navarro

Hiszpania

23.02.1994

173 / 61

brak

2020

2016

Betis B

Aïssa Mandi *

Algieria

ŚO

22.10.1991

184 / 78

4,5 mln

2021

2016

Stade Reims

Bruno González

Hiszpania

ŚO

24.05.1990

184 / 82

3 mln

2019

2014

Tenerife

Germán Pezzella

Argentyna

ŚO

27.06.1991

187 / 82

3 mln

2020

2015

River Plate

Riza Durmisi *

Dania

08.01.1994

168 / 67

1,5 mln

2021

2016

Bröndby

Álex Martínez

Hiszpania

12.08.1990

176 / 64

800 tys

2017

2012

Elche

Ryan Donk

Holandia

30.03.1986

192 / 80

2 mln

2017

2016

Galatasaray

Petros Matheus °

Brazylia

ŚP

29.05.1989

182 / 78

5 mln

2019

2015

Corinthians

Chile

ŚP

08.10.1990

170 / 64

4 mln

2020

2016

Twente

15 5 6

Felipe Gutiérrez * °

Jonas Martin

Francja

ŚP

09.04.1990

184 / 77

3 mln

2019

2016

Montpellier

Darko Brašanac

Serbia

ŚP

12.02.1992

178 / 73

2,5 mln

2020

2016

Partizan

Fabián Ruiz

Hiszpania

ŚP

03.04.1996

189 / 70

500 tys

2019

2016

Betis B

Belgia

15.10.1996

173 / 65

5 mln

2017

2016

Chelsea

2020

2015

Betis B

Charly Musonda

Dani Ceballos

Hiszpania

07.08.1996

176 / 65

6 mln

Álvaro Cejudo

Hiszpania

29.01.1984

177 / 76

1,5 mln

2017

2014

Osasuna

Joaquín Sánchez

Hiszpania

21.07.1981

179 / 75

1 mln

2017

2015

Fiorentina

Matías Nahuel

Hiszpania

22.11.1996

172 / 66

4 mln

2018

2016

Villarreal

Antonio Sanabria *°

Paragwaj

ŚN

04.03.1996

180 / 73

7,5 mln

2021

2016

Roma

Ukraina

ŚN

17.11.1989

175 / 62

3 mln

2019

2016

Dnipro

9 18

Roman Zozula *

Rubén Castro

Hiszpania

ŚN

27.06.1981

174 / 72

2 mln

2017

2010

Deportivo La Coruña

Alex Alegría

Hiszpania

ŚN

14.10.1992

190 / 82

700 tys

2017

2016

Numancia

180

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

REPREZENTANCI:

ŚREDNIA WIEKU:

25,8

ŚREDNI WZROST:

„Poyet każdego dnia powtarza mi, że powinienem zdobyć co najmniej dziesięć bramek w sezonie”

– DANI CEBALLOS ¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA PUCHARY

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

68 MLN €

wychowanek wg definicji UEFA

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Trener: Gustavo Poyet Pierwszy asystent: Mauricio Taricco, Charlie Oatway Trener bramkarzy: Andy Beasley Trener przyg. fiz.: Marcos Álvarez Delegat: Víctor Antequera

Kluczowy transfer

RUBÉN CASTRO

W KLUBIE OD: 2010

TONY SANABRIA

7,5 MLN

Wciąż największa postać i szczęśliwie nam panująca legenda Betisu. 35-letni już napastnik to ulubieniec trybun Benito Villamarín. Nie może być inaczej, jeśli ma się na swoim koncie 124 gole w 21 meczach. Wprawdzie José Ramóna Esnaoli, lidera pod względem występów w klubie ze stolicy Andaluzji, prawdopodobnie nie pobije, ale najlepszym strzelcem wszech czasów pozostanie na długo. Fani są na tyle zżyci ze swoim idolem, że bez wahania wsparli go, gdy w 2015 został oskarżony o przemoc wobec partnerki. Był z klubem zarówno w momentach chwały, jak i pomagał mu wydostać się z dołka, gdy Verdiblancos tułali się po zapleczu La Liga. Urodzony na malowniczej wyspie Gran Canaria Castro przeżywał eksplozję formy w sezonie 2010/11, kiedy to znakomicie współpracował z Jorge Moliną oraz Achille Emaną. Mimo sędziwego jak na piłkarza wieku, napastnik Betisu nie zamierza zwalniać. Kampania 2015/16 była dla niego wyjątkowo udana. Okrasił ją 19 bramkami oraz dwiema asystami i co jeszcze bardziej godne podziwu, rozegrał wszystkie ligowe spotkania. Nie imponuje warunkami fizycznymi. 169 cm sprawia, że pod bramką rywala musi bazować na wyszkoleniu technicznym oraz wyczuciu. W tym sezonie przyby ło do klubu dwóch groźnych konkurentów do gry w ataku, Roman Zozula oraz Antonio Sanabria. Jesteśmy jednak spokojni, że Rubén Castro jeszcze zdoła solidnie namieszać. I dołoży do tego niezbędną wolę walki, którą zaraża szatnię.

Czy Rubén Castro będzie w stanie sprostać kolejnemu sezonowi w roli czołowego snajpera klubu? W Betisie na to pytanie potrafią odpowiedzieć w dwóch słowach. Brzmią one: Tony Sanabria. Młodziutki wychowanek Barcelony po zesłaniu na włoską ziemię powrócił do Hiszpanii, dzięki wypożyczeniu do Sportingu Gijón. To właśnie tam rozk witł, zostając najskuteczniejsz ym strzelcem asturyjskiego klubu, z jedenastoma trafieniami na koncie. To sprawiło, iż Betis wykupił go od Romy za niebagatelną jak na sewillski klub kwotę 7,5 miliona euro. Zaledwie dwudziestoletni Paragwajczyk wydaje się idealnym uzupełnieniem wiekowego Castro, zaś aż pięcioletni kontrakt wskazuje na to, że przy Heliópolis postrzega się go jako potencjalnego następcę goleadora z Wysp Kanaryjskich. Czy połączy ich współpraca, czy też podzieli rywalizacja? Sanabria wydaje się zachowywać w tej kwestii powściągliwość: „To Poyet decyduje czy będę grać wraz z Rubénem, czy nie. To wielki zawodnik i sądzę, że mógłbym dla niego stanowić dobre uzupełnienie”.

Trener

Młody wilk

GUSTAVO POYET

URUGWAJCZYK | 47 LAT | W KLUBIE OD: 2016

Niemoralny. Tym słowem podsumował Gusa Poyeta właściciel AEK Ateny, Dimitris Melissanidis. Włodarz greckiego klubu zareagował tak na wieść, że trener nie przedłuży kontraktu i opuszcza AEK, by dołączyć do Betisu. Reszta Europy przyjęła tę decyzję ze zdziwieniem, jednak nie z powodu porzucenia stolicy Grecji, a wyboru nowego kierunku. Były szkoleniowiec Sunderlandu i Brighton łączony był z Nottingham Forest. „Nie jestem Brytyjczykiem” - odpiera porównania do Davida Moyesa czy Gary’ego Neville’a - „Grałem w Hiszpanii przez siedem lat. Mówię po hiszpańsku”. Swoje doświadczenia z Anglii przedstawia jako przygodę, która pozwoliła mu nauczyć się innego futbolu niż ten, znany mu z iberyjskich boisk. Nie tylko w ten sposób poszerzał trenerskie horyzonty. Jego ojciec oraz brat to koszykarze, zaś on sam wprowadził ten sport jako element treningów młodzieżówek Sunderlandu. Jest przekonany, że w ten sposób szlifuje się piłkarską taktykę.

POPRZEDNIE AEK, Sunderland, Brighton & Hove Albion KLUBY NAJWIĘKSZE Mistrzostwo League One (2011 i Brighton & Hove Albion). SUKCESY

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU 0:7

15.07

Marbella

Fulham

2:1

23.07

Lepe

Werder

1:0

29.07

Sporting CP

2:3

Montpellier Córdoba Recreativo Huelva

BILANS MECZOWY: 6-4-3

DANI CEBALLOS „Myślę tylko o Betisie. Fani ufaj ą mi, ponie w a ż nigd y ich nie zawiodłem. Chcę zrobić wszystko, by odwdzięczyć się za to, co béticos robią dla mnie” - w tych słowach Dani skomentował zainter esowanie nim ze s tr ony Arsenalu, Liverpoolu czy Realu. W zeszłym sezonie dał się poznać z bar dzo dobr ej s tr ony, nawet pomimo niezby t imponujących statystyk. Dwie asysty w 34 meczach nie mówią nic o jego swobodzie w operowaniu piłką. Wychowanek Betisu jest młodzieżowym reprezentantem Hiszpanii. Podczas mistrzostw Europy U19 w 2015 roku, uznano go, obok Asensio, za najlepszego piłkarza La Rojity, która sięgnęła na boiskach Grecji po złote medale. Właśnie skończył 20 lat, najwyższa pora, by zrobić krok naprzód. Gus Poyet z pewnością ofiaruje mu szansę.

BILANS BRAMKOWY: 21-20

NAJLEPSZY STRZELEC: R. CASTRO (6)

Reprezentacja Kataru

0:1

13.08

Lucerna

Lipsk

1:1

14.08

Lipsk

Drezno

Barcelona

6:2

20.08

LaLiga Santander

04.08

Faro

Deportivo

0:0

26.08

LaLiga Santander

3:0

06.08

Montpellier

Valencia

2:3

11.09

LaLiga Santander

0:2

10.08

Trofeo Colombino

Granada

2:2

16.09

LaLiga Santander

0:0

10.08

Trofeo Colombino

Sevilla

-:-

20.09

LaLiga Santander

El Palo

fot. realbetisbalompie.es

Największa gwiazda

OLEMAGAZYN.PL

Celta

RO K Z A Ł OŻENI A :

1923

Estadio Municipal de Balaídos data powstania pojemność

1928

śr. frekwencja (15/16)

29 000 18 349

PIERWSZA JEDENASTKA fot. celtavigo.net

4-3-3

Real Club Celta de Vigo

10 ASPAS

www.celtavigo.net web@celtavigo.net

BONGONDA

SISTO

14 ORELLANA

WASS

HERNÁNDEZ

19 JONNY

DRUŻYNA REZERW: CELTA VIGO B (SD B I)

PRZYDOMKI: CELESTES, CELTIÑAS

2 24

RONCAGLIA

CABRAL

HUGO MALLO

1 SERGIO

MOCNE STRONY

Conde de Gondomar 36203 Vigo

KLUB W LICZBACH

51 32 4 1* 122 53

Prezydent: Carlos Mouriño Sponsor: Estrella Galicia

SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN

CZY WIESZ ŻE... Po 31 latach logo francuskiej marki samochodów – Citroën – z n i k n i e z k o s z u l e k C e l t y. Była to najdłuższa tego typu współpraca w Hiszpanii i druga w Europie - po PSV Eindhoven i Philipsie (34 lata). Na piersiach Celestes od nowego sezonu będzie widniało logo piwa Estrella Galicia, a Citroën obejmie patronat nad piłkarską fundacją Celty, skupiającą się na młodzieżowych zespołach.

SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

Segunda División

Pucharową przygodę Celta rozpocznie od fazy grupowej, co oznacza, że nie straciła sił w eliminacjach. To też istotne, bo w wakacje stadion Celestes poddano gruntownej renowacji i kwalifikacje odbyłby się bez publiki.

- GRA NA TRZECH FRONTACH

W Celcie entuzjastycznie podchodzą do próby pogodzenia ligi z pucharami, ale może się to okazać pocałunkiem śmierci. Mimo szerokiej kadry Celestes brakuje jeszcze obycia na europejskich salonach.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

Sisto, Naranjo i Lemos mają powetować stratę Nolito. Do załatania dziury po gwiazdorze, szefostwo Celestes przystąpiło z należytą i sumienną powagą.

Brakuje dublerów dla środkowych obrońców i bramkarzy. Celta przystępuje do rozgrywek z jednym gokliperem - Sergio Alvárezem, bo podczas pretemporady kontuzji uległ Rubén Blanco.

+ SKRZYDŁA

- BRAK WZMOCNIEŃ OBRONY

+ LE OD FAZY GRUPOWEJ

SŁABE STRONY

07/08

08/09

SEZON 15/16

09/10

10/11

MINUT Y N A BOISKU 2964 H. Mallo 2952 Jonny 2921 F. Orellana

Opracowanie: Tomasz Pietrzyk

11/12

12/13

BR AMK I 14 I. Aspas 12 Nolito 7 J. Guidetti

* w Segunda División B

13/14

7 7 6

14/15

15/16

A S YS T Y F. Orellana Nolito D. Wass

NAJLEPSZY STRZELEC

HERMITIDA

178 / 109 MECZE / GOLE

NAJDROŻSZ Y TR ANSFER

NOLITO

18 MLN €

Puchar Intertoto

Z K L U B U W S E Z O N I E 16 / 17

Mistrzostwo Segunda División

Najwyższa wygrana w historii: Celta 10:1 Gimnàstic (1949/50) | Najwyższa porażka w historii: Celta 0:10 Athletic (1941/42)

Tomasz Pietrzyk @tomek2648

Bez taryfy ulgowej

Vigo wydarzyło się to, z czym liczono się od dłuższego czasu. Celta powróciła do europejskich pucharów, a jej gwiazdor, Nolito, poszedł w świat. To będzie pierwszy od dekady – i absolutnie pierwszy dla tego pokolenia – sezon, kiedy nikt piłkarzy z Balaídos nie potraktuje ulgowo.

Mija dziesięć lat od kiedy Celestes ostatni raz wystąpili w Pucharze UEFA. Chwilę wcześniej klub przejął Carlos Mouriño, ale nie potrafił administrować sukcesem. Wyrozumiały prezydent za kilka miesięcy będzie musiał wyostrzyć optykę, żeby ustrzec się błędów przeszłości. Pod jego rządami Galisyjczycy wyszli na prostą. Przez osiem kampanii przesuwali się górę, najpierw w Segunda, potem w Primera División. Liga Europy była na wyciągnięcie ręki już od dwóch lat, ale dopiero teraz zawodnicy Eduardo „Toto” Berizzo zmierzą się z najlepszymi na kontynencie. Bez Nolito i z kilkoma niewiadomymi. Podczas trzech sezonów w Vigo reprezentant Hiszpanii dał 39 bramek i 24 asysty, uzależniając od siebie zespół. Dopiero wracający na stare śmieci Iago Aspas wytrzymał jego tempo i uspokoił kibiców w obliczu nieuchronnej wyprowadzki ulubieńca. Andaluzyjczyk z czystym sumieniem wybrał Manchester City za 18 mln euro, które wystarczyły na ślamazarne ruchy transferowe. Firmował je nowy dyrektor sportowy Felipe Miñambres, który EuroCelcie zaproponował czterech nowych piłkarzy. Toto potrzebował pięciu i już w lipcu wyraził swoje rozgoryczenie: „Stąpam po ziemi i wiem, że klub ma swoje ograniczenia. Ale jeśli wydasz wszystko na czterech zawodników, piąty na pewno nie przyjdzie”. Z obiecanymi czterema wzmocnieniami uwinięto się szybko. Do słabej obrony dołączył Facundo Roncaglia, a na osierocone skrzydło sprowadzono aż trzech

DYREKTOR SPORTOWY

piłkarzy – José Naranjo, Álvaro Lemosa i Pione Sisto. Argentyński szkoleniowiec słusznie ocenił, że nie zaspokojono wszystkich potrzeb i zażądał kolejnych zakupów. Klub jednak poległ w negocjacjach z Ademem Ljajiciem, Dennisem Praetem, Rafinhą, Munirem i Mathieu Valbueną. Resztką sił, pod koniec sierpnia, wypożyczył z Fiorentiny Giuseppe Rossiego. Angaż Włocha jest obarczony ryzykiem, bo były napastnik m.in. Levante słynie z podatności na skomplikowane kontuzje. Poza tym Berizzo wolałby pomocnika. Odejście Nolito i perypetie na rynku transferowym to tylko jedne z kliku kłód rzuconych pod nogi Celty. Pretemporada nie ułożyła się po myśli trenera, a analizie wypada również poddać mankamenty z zakończonych kampanii. Do opanowania jest kapryśna defensywa i skuteczność atakujących. Trzeba też oswoić piłkarzy z zimową częścią sezonu. Między grudniem, a lutym zawodnikom odcinany jest prąd, potem muszą doganiać stawkę. W ostatnich trzech sezonach w tym okresie Celestes przegrali czternastokrotnie. Do poprawy jest gra na własnym stadionie. Od powrotu do La Liga Celta nie wygrała nawet połowy meczów na Balaídos. Już na inaugurację bieżących rozgrywek w Vigo górą był beniaminek z Leganés. W Mieście Oliwnym zza chmur przebija jednak słońce. Berizzo już nie narzeka na przykrótką kadrę, a presję ściągają z siebie sami piłkarze. „Najpierw myślimy o utrzymaniu” – asekurował się Sergi Gómez. Słowa stopera nie są pozbawione sensu, bo nad Vigo krąży historyczny ciężar. Ostatnie dwie przygody w europejskich rozgrywkach Celta przypłaciła spadkami do Segunda División. Trzeba więc utrzymać kontakt z czołówką, bo tylko to pozwoli myśleć o Europe w dłuższej perspektywie. A jak się nie uda? Musi. Bo w Vigo kroków w tył już się nie robi.

TRANSFERY

BILANS: +11 MLN €

FELIPE MIÑAMBRES

zawodnik

poprzedni klub

W KLUBIE OD: 2016 | POPRZEDNI KLUB: RAYO

Pione Sisto

Midtjylland

6 mln €

José Naranjo

Gimnàstic

1 mln €

Facundo Roncaglia

Fiorentina

ŚO

wolny transfer

Álvaro Lemos

Lugo

wolny transfer

Giuseppe Rossi

Fiorentina

ŚN

wypożyczenie*

David Costas

Mallorca

ŚO

koniec wypożyczenia

wiek

rodzaj / kwota

TRANSFERY I WYPOŻYCZENIA Z KLUBU: Nolito (LN) – Manchester City (18 mln €), Borja Domínguez (ŚP) – Córdoba (wolny

transfer), Yelko Pino (OP) – Lugo (wolny transfer), Álex López (ŚP) – Real Valladolid (wypożyczenie), Lévy Madinda (ŚP) – Gimnàstic (wypożyczenie), Dejan Dražić (LN) –

Real Valladolid (wypożyczenie).

Miguel Torecilla przez siedem lat kompletował drużynę, która dobrnęła na wysokość Ligi Europy, więc nikt w Vigo nie chciał zmian. Status quo złamał… Torecilla, który EuroCeltę oddał w ręce Felipe Miñambresa, a sam nowych wyzwań poszuka w Betisie. Nowego kierownika Celestes pamiętamy z utrzymujących Rayo przy życiu transferów i utarczek z Paco Jémezem. Z ówczesnym szkoleniowcem Franjirrojos szamotał się jednak tylko w obszarze sportowym, a prawdziwe działo wytoczył w stronę prezydenta, Martína Presy. Miñambres obwinił go za nieprofesjonalne podejście do klubu i sportową degrengoladę, która zepchnęła Rayo do Segunda División. „Pewne rzeczy wyjaśniłem w cztery oczy i osoba, której adresowałem moje słowa dobrze wie, dlaczego odchodzę. Ale nie róbmy z tego sprawy publicznej” - sugestywnie ukąsił prezydenta na pożegnanie. W Vigo Miñambres zmierzy się z tym, co na Vallecas nazwanoby przepychem - oddłużonym, stabilnym budżetem, europejskimi rozgrywkami i prosperującą canterą.

poz.

* z opcją przedłużenia o rok

OLEMAGAZYN.PL

fot. celtavigo.net

CELTA

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

13 BRAMKARZE

28 8 POMOCNICY

22 OBROŃCY

N A PA S T N I C Y

SZTAB SZKOLENIOWY 9

imię i nazwisko

10 N A PA S T N I C Y

kraj pochodzenia

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (€)

kontrakt

w klubie od:

poprzedni klub

Sergio Álvarez

Hiszpania

03.08.1986

179 / 75

3,5 mln

2018

2011

Celta B

Rubén Blanco

Hiszpania

25.07.1995

188 / 70

1 mln

2020

2014

Celta B

Hugo Mallo

Hiszpania

22.06.1991

173 / 69

7,5 mln

2019

2009

Celta Juvenil A

Andreu Fontàs

Hiszpania

ŚO

14.11.1989

186 / 89

3 mln

2019

2013

Barcelona

Hiszpania

ŚO

26.03.1995

184 / 71

1 mln

2019

2013

Real Mallorca

David Costas

Sergi Gómez

Hiszpania

ŚO

28.07.1992

185 / 77

5 mln

2019

2014

Barcelona B

Gustavo Cabral

Argentyna

ŚO

14.10.1985

182 / 82

6 mln

2019

2014

Arsenal Sarandí

Facundo Roncaglia *

Argentyna

ŚO

10.02.1987

179 / 76

4 mln

2020

2016

Fiorentina

Jonny

Hiszpania

03.03.1994

170 / 75

6 mln

2019

2012

Celta B

Carles Planas

Hiszpania

04.03.1991

173 / 76

2 mln

2017

2014

Barcelona B

Marcelo Díaz * °

Chile

30.12.1986

166 / 64

2,5 mln

2019

2016

HSV

Nemanja Radoja

Serbia

06.02.1993

186 / 78

3,5 mln

2019

2014

Vojvodina Nowy Sad

Borja Fernández

Hiszpania

16.08.1995

177 / 71

400 tys.

2019

2016

Celta B

Pape Diop *

Hiszpania

ŚP

08.08.1997

176 / 68

500 tys.

2020

2016

Celta B

Pablo Hernández * °

Chile

24.10.1986

185 / 81

6 mln

2020

2014

O’Higgins

Daniel Wass *

Dania

OP / ŚP

31.05.1989

181 / 74

10 mln

2019

2015

Évian Thonon

Pione Sisto *

Dania

04.02.1995

171 / 64

6 mln

2021

2016

Midtjylland

Fabián Orellana * °

Chile

27.01.1986

171 / 69

6 mln

2019

2013

Granada

Álvaro Lemos

Hiszpania

30.03.1993

175 / 71

400 tys.

2021

2016

Lugo

Josep Señé

Hiszpania

10.12.1991

185 / 74

400 tys.

2017

2015

Real Oviedo

Belgia

20.11.1995

177 / 64

2,5 mln

2019

2015

Zulte Waregem

Théo Bongonda

Claudio Beauvue *

Gwadelupa

16.04.1988

174 / 66

4 mln

2021

2016

Olympique Lyon

José Naranjo

Hiszpania

28.07.1994

182 / 73

2 mln

2021

2016

Gimnàstic

Szwecja

ŚN

15.04.1992

185 / 79

8 mln

2020

2015

Celtic

Hiszpania

ŚN

01.08.1987

176 / 67

10 mln

2020

2015

Sevilla

John Guidetti *

Iago Aspas

Giuseppe Rossi

Borja Iglesias

REPREZENTANCI:

Włochy

ŚN

01.02.1987

173 /72

7,5 mln

2017

2016

Fiorentina

Hiszpania

ŚN

17.01.1993

187 / 80

350 tys.

2017

2016

Celta B

ŚREDNIA WIEKU:

25,2

ŚREDNI WZROST:

„Spędziłem w Vigo trzy lata i jest mi ciężko. Tęsknię, tęsknię za Fontàsem, tęsknię za moimi przyjaciółmi”

–NOLITO ¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

179

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA PUCHARY

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

109,05 MLN €

wychowanek wg definicji UEFA

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Trener: E. Berizzo Pierwszy asystent: R. Bonano Trener bramkarzy: C. Kisluk Trener przyg. fiz.: P. Fernández Delegat: V. Gudelj

Kluczowy transfer

IAGO ASPAS

@aspas10

W KLUBIE OD: 2015

PIONE SISTO

6 MLN

„Teraz, gdy nie ma Nolito, mogę więcej postrzelać z wolnych” - dowcipkował Iago Aspas po tym, jak ze stałego fragmentu gry ściągnął pajęczynę w bramce Tytonia podczas sparingu z Deportivo. Nowemu skrzydłowemu Manchesteru City zabrał również dychę na plecach. Do przejęcia insygniów Aspas szykował się już w poprzedniej kampanii, kiedy Nolito albo leczył urazy, albo krążył myślami wokół transferu. Iago akurat wrócił do swojego „najlepszego klubu na świecie” i chciał udowodnić kibicom, że w domu czuje się lepiej niż na piłkarskim Erasmusie w Liverpoolu i Sevilli. Steven Gerrard w swojej autobiografii nie owijał w bawełnę, że pieniądze, jakie Anglicy trzy lata temu wyłożyli na Hiszpana, były wyrzucone w błoto. Aspas nie nadawał się do taktyki Brendana Rodgersa, ani do Premier League. Syn marnotrawny pasował za to Celty, gdzie stracony czas odpokutował czternastoma bramkami w lidze i kolejnymi czterema w Pucharze Króla. Jest cholerykiem, którego drugie ja wychodzi na wierzch przy niepowodzeniach. Odwarkiwał Emery’emu za niewpuszczanie go na boisko z ławki rezerwowych, wylatywał z murawy za niesportowe zachowanie, wpadał w furię po faulach przeciwnika. Lubi też poprzeklinać na znienawidzone w Vigo Dépor. „Taki już jestem. Mam charakter zwycięzcy i nie lubię przegrywać nawet w gry planszowe z narzeczoną” - tłumaczy swój charakter.

Do wielkiego futbolu wkroczył mając siedemnaście lat. Po czterech sezonach wcią ż ma wiele przed sobą, ale do Celty przybywa już z dwiema łatkami: fachowca od zada ń specjalnych i potencjalnego następcy Nolito. Duńczykowi nie drży noga w najważniejszych momentach. Wie o tym Manchester United, który przegrał z Midtjylland w ostatniej edycji Ligi Europy po jednym z goli Sisto. Puchary to jego specjalność. Licząc kwalifikacje, strzelił osiem bramek w dwudziestu meczach, chociaż nie jest napastnikiem. Najwygodniej mu na prawym skrzydle, ale bliżej lewej linii też się odnajduje. Jest szybki, świetnie drybluje, lubi schodzić do środka, precyzyjnie uderza z dystansu, co ułatwia mu bicie stałych fragmentów. Wypisz wymaluj - drugi Nolito, tylko sporo młodszy. To właśnie nowej perełce galisyjska prasa poświęciła więcej miejsca, niż odchodzącemu gwiazdorowi. Żeby jednak nie przesłodzić - zanim Sisto wypełni po nim lukę, najpierw musi przeskoczyć z duńskich do hiszpańskich realiów.

Trener

Młody wilk

EDUARDO BERIZZO

ARGENTYŃCZYK | 47 LAT | W KLUBIE OD: 2014

„Jestem trenerem Celty i zobowiązałem się do tego projektu” - manifestował Toto Berizzo po tym, jak odmówił argentyńskiej federacji objęcia reprezentacji po fiasku na Copa América. Półsłówkami dał jednak do zrozumienia, że jego „nie” dla Albicelestes nie było ostateczne i wróciłby do ojczyzny w przyszłości. Kiedy ona nadejdzie? Możliwe, że po zakończeniu obecnego sezonu. Jeszcze przed wakacjami jego losy nie były przesądzone. Dobiegał końca kontrakt, a Carlos Mouriño odpierał zakusy bogatszych na usługi tego obiecującego szkoleniowca. Obaj doszli do porozumienia i wynegocjowali roczną prolongatę. Przez ten czas Berizzo podejmie największe wyzwanie w trenerskiej karierze i stanie z Celtą w szranki na trzech frontach. Przy okazji powalczy o autorytet w Mieście Oliwnym, gdzie wciąż wspomina się Luisa Enrique. I to nawet po tym, jak Argentyńczyk zlał jego Barcelonę 4:1, a Celestes zaprezentowali bodaj najdoskonalszy futbol w swojej historii.

POPRZEDNIE O’Higgins, Estudiantes La Plata KLUBY NAJWIĘKSZE Mistrzostwo Torneo Apertura (2013, O’Higgins), Superpuchar Chile SUKCESY (2014, O’Higgins)

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU Lugo

1:2

16.07

Barreiro

Deportivo

2:0

21.07

Nacional Montevideo

2:0

fot. celtavigo.net

Największa gwiazda

JOSÉ NARANJO Utalentowany Hiszpan to pierwszy transfer Felipe Miñambresa w Celcie. Aby nie przegrać negocjacji z Las Palmas, Betisem i angielskimi klubami, nowy dyrektor sportowy nękał zza oceanu Carlosa Mouriño podczas jego wczasów w Meksyku. Ostatecznie prezydent po urlopie prosto z lotniska przygnał do gabinetu i dobił targu z Gimnàstikiem Tarragona. „Goleador przyszłości” czuje się dobrze i na dziewiątce, i na obu skrzydłach. W poprzedniej kampanii na zapleczu La Liga strzelał albo asystował co 121 minut (łącznie 15 goli i 5 ostatnich podań), ale w Vigo nikt nie oczekuje polepszenia tego rezultatu. Wszyscy będą zadowoleni jeśli Naranjo raz na jakiś czas odciąży Aspasa i Guidettiego. A jeśli jakoś przypudruje brak Nolito na lewej flance? Wtedy będą przeszczęśliwi.

BILANS MECZOWY: 4-1-6 BILANS BRAMKOWY: 10-16 NAJLEPSZY STRZELEC: ASPAS, THEO (2)

Leganés

0:1

22.08

LaLiga Santander

Montevideo

Real Madryt

2:1

27.08

LaLiga Santander

23.07

Montevideo

Atlético

0:4

10.09

LaLiga Santander

2:1

28.07

Melgaço

Osasuna

0:0

18.09

LaLiga Santander

0:1

31.07

Florencja

Sporting

-:-

21.09

LaLiga Santander (D)

Pescara

1:2

03.08

Pescara

Espanyol

-:-

25.09

LaLiga Santander (W)

Eintracht Frankfurt

1:3

06.08

Frankfurt

Barcelona

-:-

02.10

LaLiga Santander (D)

Valladolid Fiorentina

OLEMAGAZYN.PL

Deportivo

RO K Z A LOŻENI A :

1906

Estadio Municipal de Riazor data powstania pojemność

1944

śr. frekwencja (15/16)

34 600 23 797

PIERWSZA JEDENASTKA fot. canaldeportivo.com

4-2-3-1

Real Club Deportivo de La Coruña

10 ANDONE

www.canaldeportivo.com deportivo@canaldeportivo.com

BRUNO GAMA

GIL

GUILHERME

MOSQUERA

2 12

SIDNEI

ALBENTOSA

Plaza de Ponteverda 19 1°, 15003 A Coruña

JUANFRAN

1 LUX

MOCNE STRONY

45 39 1 2* 179 46

SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN

NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

Segunda División

91 1

7 9

SŁABE STRONY

- ODEJŚCIE LUCASA

Hiszpan dwukrotnie uratował Deportivo przed degradacją. W dwóch niepełnych sezonach strzelił dla klubu 23 bramki i zaliczył 13 asyst - najwięcej ze wszystkich zawodników w tym okresie.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

S 07/08

08/09

SEZON 15/16

09/10

10/11

MINUT Y N A BOISKU 3288 P. Mosquera 3141 Lucas 3052 F. Navarro

- KONFLIKTOGENNY LUISIHNO

Portugalczykowi upiekły się pogróżki adresowane do Víctora Sáncheza oraz bójki z Arribasem i Luxem. Nie ma jednak pewności, że zawodnik znów nie sprawi problemów.

Podczas pretemporady Gaizka Garitano wypróbował dwa ustawienia taktyczne: 4-2-3-1 i 5-3-2. Oba z nich wypaliły, bowiem Deportivo przegrało tylko jeden mecz kontrolny strzelając łącznie 23 bramki. W tym sezonie Deportivo zyskało więcej piłkarzy na własność. Podczas letniego okienka wypożyczono jedynie czterech zawodników. Prócz tego udało się odzyskać na własność Juanfrana oraz Fayçala.

CZY WIESZ ŻE... Byłemu trenerowi Deportivo, Víctorowi Sánchezowi del Amo, nie sprzyjało szczęście podczas tych wakacji. W ciągu 71 dni 40-letni szkoleniowiec stracił posadę w La Coruñi, a potem w greckim Olympiakosie, z którym nie awansował do fazy grupowej Ligi Mistrzów. Zaporą nie do przejścia w trzeciej rundzie eliminacji okazał się izraelski Hapoel Beer Sheva. W dwumeczu piłkarze Sáncheza nie zdobyli nawet bramki.

SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN

+ WACHLARZ TAKTYCZNY

+ MNIEJ WYPOŻYCZEŃ

Prezydent: Tino Fernández Sponsor: Estrella Galicia

KLUB W LICZBACH

FAJR

NAVARRO

DRUZYNA REZERW: DEPORTIVO B (SD B I)

PRZYDOMKI: LOS TURCOS, BLANQUIAZULES

11/12

12/13

BR AMK I 17 Lucas 6 L. Alberto 5 F. Fajr

Opracowanie: Tomasz Pietrzyk * w Segunda División B

13/14

14/15

A S YS T Y 10 Lucas 7 L. Alberto 4 F. Fajr

15/16

NAJLEPSZY STRZELEC

DIEGO TRISTÁN

245 / 110 MECZE / GOLE

NAJDROŻSZ Y TR ANSFER

Superpuchar Hiszpanii

Puchar Hiszpanii

RIVALDO

23,5 MLN € Z K L U B U W S E Z O N I E 9 7/ 9 8

1 Mistrzostwo Primera División

Najwyższa wygrana w historii: Deportivo 10:1 Lleida (1950/51) | Najwyższa porażka w historii: Málaga 8:0 Deportivo (1981/82)

Tomasz Pietrzyk @tomek2648

Nowa liga, nowe Dépor

ok w rok Deportivo wytycza sobie filozofię, którą po sezonie wyrzuca do śmietnika i wraca do punktu wyjścia. Teraz Blanquiazules muszą cofnąć się nawet dalej, bo na El Riazor nie będzie już Lucasa Péreza.

„Chcemy żeby koszulkę z numerem 7 przez ten i kolejne sezony nosił Lucas” – obiecywał prezydent, Tino Fernández. Wiedział jednak, że klauzula 20 mln euro nie odstraszy potentatów z Anglii czy Chin, a przy wykupieniu kontraktu swojej gwiazdy nie będzie miał nic do powiedzenia. W Londynie Pérez zagościł w ostatnich dniach sierpnia, mało było czasu na załatanie dziury po nim. Zresztą, nawet gdyby Arsenal zgłosił się po Hiszpana wcześniej, to i tak Galisyjczycy niewiele mogliby zdziałać. Z transferu, po podziale, zostało im raptem 14 mln, z którego część i tak spłynęła do urzędu skarbowego na poczet spłaty długów. Udało się rzutem na taśmę wypożyczyć ze Stoke Joselu, ale Arsène Wenger i tak związał ręce prezesowi oraz Gaizce Garitano, bo ich nowe Dépor miało być nowe tylko w teorii. Kręgosłup drużyny Víctora Sáncheza sprzed sezonu utrzymywał się tak długo, jak w klubie był Lucas. Jego odejście przetrąciło go jednak, nawet mimo pozostania Luxa, Sidneia, Mosquery, Juanfrana i Fayçala. Były trener ze swoim asem długo podtrzymywali iluzję, że utrzymanie to tylko kurtuazja z ich strony. Los Turcos minionej jesieni pomieszkiwali w pucharowej strefie tabeli, a maszynka Sáncheza przechytrzała taktyczną elastycznością. Na zmieniające się schematy Deportivo nadziali się Athletic (2:2), Atlético (1:1) i Barcelona. I to w momencie, gdy sami prowadzili. Najjaśniejszym punktem tej rewelacji był Pérez. Po udanym początku z zimowego snu piłkarze wstali lewą nogą i do końca rozgrywek hamowali piętami, żeby z impetem nie wlecieć do strefy spadkowej.

DYREKTOR SPORTOWY

RICHARD BARRAL W KLUBIE OD: 2016

TRANSFERY

BILANS: +14,7 MLN €

zawodnik

poprzedni klub

Florin Andone Raúl Albentosa Przemysław Tytoń Rubén Matínez Juanfran Emre Çolak Fayçal Fajr Borja Valle Bruno Gama Ryan Babel Guilherme Carles Gil Marlos Moreno Joselu

Córdoba

poz. ŚN

wiek

rodzaj / kwota

4 mln €

Derby County

ŚO

800 tys. €

Stuttgart

500 tys. €

Levante

wolny transfer

Watford

wolny transfer

Galatasaray

wolny transfer

Elche

wolny transfer

Real Oviedo

wolny transfer

Dnipro

wolny transfer

Al-Ain

wolny transfer

Udinese

wypożyczenie

Aston Villa

wypożyczenie*

Manchester City

wypożyczenie

Stoke City

ŚN

wypożyczenie

TRANSFERY I WYPOŻYCZENIA Z KLUBU: Lucas Pérez (ŚN) – Arsenal (20 mln €), Fabricio (BR) – Besiktas (wolny transfer), Manu (BR) – Machine Sazi (wolny transfer), Alberto Lopo (ŚO) – Gimnàstic (wolny transfer), Cani (OP) – Real Saragossa (wolny transfer), , Jonás Gutiérrez (LN) – Defensa y Justicia (wolny transfer), Miguel Cardoso (PN) – Tondela (wolny transfer), Luis Fernández (ŚN) – Alcorcón (wolny transfer), Saúl García (LO) – Girona (wypożyczenie), Juan Domínguez (ŚP) – Real Mallorca (wypożyczenie), Bicho (OP) – Ferrol (wypożyczenie), Oriol Riera (ŚN) – Osasuna (wypożyczenie), Luis Alberto (OP) – Liverpool (koniec wyp.), Fede Cartabia (PN) – Valencia (koniec wyp.), Jonathan (ŚN) – Peñarol (koniec wyp.), Stipe Pletikosa (BR) (koniec kariery), Manuel Pablo (PO) (koniec kariery). * z opcją wykupu

Nowemu architektowi Deportivo żadna praca niestraszna. Przed dekadą był asystentem trenera Marcosa Alonso w Valladolid i Máladze, parał się skautingiem w Udinese, a od trzech lat zajmuje się planowaniem transferów w sekretariacie Deportivo. W tym roku Tino Fernández awansował Barrala na samodzielnego dyrektora sportowego i na oswojenie z nowymi obowiązkami kazał sporządzić listę kandydatów na nowego trenera Dépor. Dyrektor uparł się na Gaizkę Garitano, w rezerwie zostawiając Luisa Césara i - prawdopodobnie - Miroslava Djukicia. Pominął forsowanego przez media Paco Jémeza. „Nie boję się tematu Jémeza. Podjąłem decyzję w oparciu o wiele szczegółów i nie mogę przejmować się komentarzami” - tłumaczył, zasłaniając się zbyt drogim kontraktem dla Paco. Barral lubuje się w ofensywnym, kombinacyjnym i niepozbawionym defensywy futbolu. W środowisku mówi się, że nie stracił z oczu żadnego talentu, a najbliżsi współpracownicy uważają, że jest „prawie guardiolistą”.

Kryzysu nie opanował Víctor, zaczęło się trwonienie uzbieranego kapitału. Koło ratunkowe rzucił oczywiście Lucas, którego 17 bramek z reguły wystarczało na remisy: Dépor w sezonie 2015/16 dzieliło punkty osiemnastokrotnie! Po drodze wyszło na jaw, że słabe wyniki podgrzewał konflikt, który wybuchł na przełomie rund. Pyskówki, odmowy ćwiczeń, szantażowanie trenera i rękoczyny między piłkarzami wpisały się w scenerię szatni z El Riazor. Najmocniej w kość szkoleniowcowi dał Luisinho. „Kiedy przychodziłem do klubu, ostrzegano mnie, że ma agresywny i trudny do opanowania charakter” – wyrzucił z siebie Sánchez, robiąc z Portugalczyka winowajcę. Oliwę do ognia dolewali też Alberto Lopo i nawet Lucas, któremu nie po drodze było z Oriolem Rierą. Tino Fernández długo tolerował taki stan rzeczy, ale na zakończenie sezonu trzasnął drzwiami w szatni i na nowego mesjasza Dépor namaścił Gaizkę Garitano. „Chcę mieć drużynę waleczną, radosną dla oka i wysoko podchodzącą do przeciwnika, nawet takiego, który sprawi nam problemy” – streścił swoją filozofię. Bask do Galicji zabrał dwóch asystentów: Patxiego Ferreirę, speca od stałych fragmentów, i José Luisa Riberę, od gry defensywnej. Do końcówki sierpnia Garitano przejmował się odbudową atmosfery w szatni, bo transfery Deportivo wyglądały rozsądnie, a pretemporada potwierdzała dobrą dyspozycję. Z nowego zaciągu Bask najbardziej liczy na Guilherme, Albentosę, Bruno Gamę, a po cichu czeka też na eksplozje talentów Borjy Valle i Marlosa. Nowymi filarami ataku mają zostać wykupiony z Córdoby Florin Andone i wypożyczony Joselu. W misji pt. „żyć bez Lucasa” najważniejsze pytanie brzmi, czy któryś z nich będzie choć w połowie tak skuteczny jak ten, co dwa lata temu na El Riazor przybył po wygnaniu z Ukrainy i Grecji.

OLEMAGAZYN.PL

fot. canaldeportivo.com

DEPORTIVO

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

13 25 BRAMKARZE

22 POMOCNICY

12 14 OBROŃCY

N A PA S T N I C Y

SZTAB SZKOLENIOWY

imię i nazwisko

Trener: Gaizka Garitano Pierwszy asystent: Patxi Ferreira Trener bramkarzy: Manu Soltero Trener przyg. fiz.: José Ángel Franganillo Delegat: José Ángel Barros Botana

Germán Lux

kraj pochodzenia

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (€)

kontrakt

w klubie od:

poprzedni klub

Argentyna

06.07.1982

185 / 69

1 mln

2017

2011

Real Mallorca

Polska

04.01.1987

195 / 88

1 mln

2019

2016

Stuttgart

Przemysław Tytoń *

Rubén Martínez

Hiszpania

22.06.1984

187 / 81

1 mln

2018

2016

Levante

Juanfran

Hiszpania

11.09.1988

179 / 72

3,5 mln

2020

2016

Watford

Laure

Hiszpania

22.03.1985

171 / 68

2 mln

2018

2008

Deportivo B

Raúl Albentosa

Hiszpania

ŚO

07.09.1988

193 / 86

3,5 mln

2020

2016

Derby County

Brazylia

ŚO

23.08.1989

186 / 86

6 mln

2018

2015

Benfica

2 15 6 12

Sidnei

Alejandro Arribas

Hiszpania

ŚÓ

01.05.1989

182 / 75

3 mln

2018

2015

Sevilla

Fernando Navarro

Hiszpania

25.06.1982

176 / 69

1 mln

2017

2015

Sevilla

Luisinho

Portugalia

05.05.1985

171 / 62

1,8 mln

2018

2013

Paços Ferreira

Álex Bergantiños

Hiszpania

07.06.1985

177 / 73

3 mln

2018

2007

Gimnàstic

Brazylia

05.04.1991

178 / 78

2 mln

2017

2016

Udinese

16 4 20

Guilherme °

Pedro Mosquera

Hiszpania

ŚP

21.04.1988

184 / 76

6 mln

2021

2015

Elche

Celso Borges * °

Kostaryka

ŚP

27.05.1988

184 / 82

3,5 mln

2019

2015

AIK Solna

Emre Çolak *

Turcja

20.05.1991

169 / 62

3,25 mln

2019

2016

Galatasaray

Fayçal Fajr *

Maroko

01.08.1988

180 / 72

4 mln

2018

2016

Elche

Marlos Moreno * °

Kolumbia

20.09.1996

173 / 67

650 tys.

2017

2016

Manchester City

Carles Gil

Hiszpania

22.11.1992

170 / 66

3,5 mln

2017

2016

Aston Villa

Borja Valle

Hiszpania

09.07.1992

178 / 72

800 tys.

2019

2016

Real Oviedo

Bruno Gama

Portugalia

15.11.1987

176 / 71

2 mln

2018

2016

Dnipro

Ryan Babel

Holandia

19.12.1986

185 / 73

5 mln

2016

Al-Ain

Joselu

Hiszpania

ŚN

27.03.1990

192 / 80

6 mln

2017

2016

Stoke City

Florin Andone *

Rumunia

ŚN

11.04.1993

182 / 78

2,5 mln

2021

2016

Córdoba

180

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

REPREZENTANCI:

ŚREDNIA WIEKU:

27,9

ŚREDNI WZROST:

„Do zobaczenia. Teraz Deportivo będzie miało jednego kibica w Londynie”

–LUCAS ¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA UTRZYMANIE

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

66,0 MLN €

wychowanek wg definicji UEFA

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Największa gwiazda

Kluczowy transfer

PEDRO MOSQUERA

@PedroMosquera11

W KLUBIE OD: 2015

4 MLN

Kariera Pedro Mosquery to lustrzane odbicie historii Lucasa Péreza. Urodzony w La Coruñi pomocnik w młodym wieku wyjechał do stolicy i przez Elche, jako ukształtowany i doświadczony piłkarz, wrócił do domu. W dzieciństwie zachwycał się Djalminhą i Rivaldo, Franem Gonzálezem. Jak oni chciał czarować publikę na El Riazor. Wyszperany przez skautów 12-letni Pedro nie potrafił jednak oprzeć się galaktycznemu Realowi. W Castilli był kapitanem i poznał Juana Matę, z którym nadal utrzymuje przyjacielskie relacje. Pukał do drzwi pierwszej drużyny Królewskich, a Manuel Pellegrini uważnie monitorował jego postępy. Chilijczykowi jednak podziękowano za współpracę na Santiago Bernabéu, a José Mourinho nie przekonał się do niego. Z jedną rozegraną minutą w białej koszulce musiał przenieść się do „przechowalni” Los Blancos w Getafe. Na przedmieściach również nie poznano się na jego umiejętnościach, więc rozejrzał się za innymi zajęciami. Już wcześniej za namową rodziców rozpoczął studia prawnicze na madryckim uniwersytecie, a naukę na odległość kontynuuje do dziś. „Od dziecka rodzice powtarzali mi, że muszę połączyć studiowanie z piłką. Dzisiaj, kiedy jestem po słabym spotkaniu, pocieszam się moimi dobrymi ocenami” - wspomina Mosquera, który dla futbolu zrezygnował z surfingu i… hokeja na wrotkach. „Miałem trzy lata i byłem taki malutki, że zaczynałem jeździć na wrotkach z Fisher Price’a” - śmiał się nowy lider Deportivo.

Jeżeli przechodzisz do Deportivo za cztery miliony euro, musisz odpalić tu i teraz. Ten pogląd będzie ciągnął się za Florinem Andone jeszcze uporczywiej po odejściu Lucasa. Rok temu z trudem wys k r o b a n o p ó ł t o r a mil i o n a n a Peréza, teraz napastnika Córdoby wyceniono ponad dwukrotnie drożej. Ostatni raz w La Coruñi tak szastano kasą w erze El Dorado prezydenta Lendoiro, kiedy za Andrésa Guardado płacono ponad pięć baniek. Andone to inwestycja w gole. W minionej kampanii, z 21 trafieniami, został wicepichichi Segunda División. Rumun zdobył też jedną bramkę dla… Dépor, zanim przeniósł się na El Riazor. Wiosną 2015 r. Córdoba zremisowała 1:1 z Galisyjczykami; Andone strzelił i dla swojej drużyny i przeciwnika. Charakterystykę nowej dziewiątki trafnie streszczają dziennikarze z Kordoby: gra z poświęceniem i zacięciem, jakby występował w Tercera División. W sparingach już się przedstawił Gaizce Garitano, ale jak zapewnia, pretemporada to tylko 70% jego możliwości.

Trener

Młody wilk

GAIZKA GARITANO

HISZPAN | 41 LAT | W KLUBIE OD: 2016

Z Eibarem Garitano pojawił się na mapach hiszpańskiego futbolu, ale już po roku przygoda kopciuszka w Primera División miała się skończyć. Ostatecznie przy zielonym stoliku do Segunda spuszczono Elche, a Los Armeros minęli się z przeznaczeniem. Ojciec ich sukcesów musiał jednak usunąć się w cień do Valladolidu, gdzie też sobie nie poradził. Jego drużyny charakteryzuje waleczność, pressing i brak strachu przed silniejszymi. Problem w tym, że za koncepcją Baska nie nadążały zmęczone nogi zawodników. Wiele do życzenia pozostawiał również styl, który jak na La Liga był siermiężny. Po co zatem postawiono na Garitano? Przede wszystkim dlatego, że wyciąga wnioski, a tego nie potrafili jego dwaj poprzednicy - Víctor Fernández i Víctor Sánchez. Na El Riazor nowy sternik ma potwierdzić, że ulepszył swój warsztat. Na razie wprowadził nowe porządki i kontroluje każdy drobiazg, np. posiłki na stołówce czy pokoje w hotelach.

POPRZEDNIE Real Valladolid, Eibar, Eibar B KLUBY NAJWIĘKSZE Mistrzostwo Segunda División (2014, Eibar) SUKCESY

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU

MARLOS MORENO Miał być Marlonem, jak Marlon Brando z „Ojca Chrzestnego”, ale jego matka zrobiła błąd w urzędowym dokumencie i pozostał Marlosem. Przygodę z piłką rozpoczął jak większość perełek z Ameryki Łacińskiej – kopał na ulicach Medellín. Wyciągnął go stamtąd Eladio Tamayo, jego dzisiejszy menedżer. Moreno to jeden z najbardziej utalentowanych Kolumbijczyków, którzy latem wyruszyli za ocean do Europy. Jeszcze przed wylotem, z kolumbijskim Atlético Nacional wygrał Copa Libertadores, a José Pekerman wziął go na Copa América. Ma zatem bogate portfolio jak na zawodnika, który profesjonalistą jest niecały rok. Na Stary Kontynent ściągnął go Manchester City, tyle że na szansę od Pepa Guardioli Marlos musi najpierw zapracować w Deportivo.

BILANS MECZOWY: 7-4-2 BILANS BRAMKOWY: 25-8 NAJLEPSZY STRZELEC: LUCAS, RIERA (6)

Negreira

1:10

16.07

Negreira

Villarreal

2:0

09.08

La Coruña

Celta

2:0

21.07

Montevideo

Sporting

1:1

13.08

Gijón

Peñarol

2:2

23.07

Montevideo

Eibar

2:1

19.08

LaLiga Santader

Racing Ferrol

0:2

29.07

Ferrol

Real Oviedo

0:2

30.07

Ribadeo

Verín

0:3

03.08

Verín

Feirense

0:1

06.08

Feirense

Betis

0:0

26.08

LaLiga Santader

Athletic

0:1

11.09

LaLiga Santader

Alavés

0:0

19.09

LaLiga Santader

Leganés

-:-

22.09

LaLiga Santader (D)



FLORIN ANDONE

OLEMAGAZYN.PL

Eibar

RO K Z A Ł OŻENI A :

1940

ESTADIO MUNICIPAL DE IPURÚA data powstania pojemność

śr. frekwencja (15/16)

1947

5 203

7 400

PIERWSZA JEDENASTKA fot. sdeibar.com

4-2-3-1

Sociedad Deportiva Eibar

9 ENRICH

www.sdeibar.com sdeibar@sdeibar.com

21 PEDRO LEÓN

BEBÉ

DANI GARCÍA

ADRIÁN

7 3

GÁLVEZ

Ipurúa Kalea 2 20600 Eibar

Prezydent: Amaia Gorostiza Sponsorzy: Avia, Wiko

KLUB W LICZBACH

JOTA

LUNA

DRUŻYNA REZERW: BRAK

PRZYDOMKI: LOS ARMEROS

CAPA

RAMIS

13 RIESGO

MOCNE STRONY

3 26 14 5* 30 45

SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN

Eibar był pierwszym europejskim klubem piłkarskim uhonorowanym certyfikatem jakości ISO 9001. Otrzymał go w 2005 roku. Od tego czasu Baskowie odnawiają go, rozszerzając o kolejne parametry, dotyczące zarządzania nie tylko w piłce nożnej, ale także w obrębie finansów, mediów i organizacji imprez sportowych.

SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

CZY WIESZ ŻE...

+ STABILNA PRACA

Segunda División B

W sztabie szkoleniowym nie było rewolucji. Zawodnicy pracują z trenerem, którego znają i nie muszą adaptować się do nowych metod.

Segunda División

+ ZBALANSOWANA KADRA

Do dyspozycji trenera na każdej pozycji znajduje się przynajmniej dwóch zawodników o zbliżonych umiejętnościach. W razie rotacji nie będzie uskoku jakościowego.

SŁABE STRONY - OBSADA BRAMKI

Zarówno Asier Riesgo, jak i Yoel nie są uznanymi markami w bramkarskim fachu. Najsłabiej obsadzona pozycja w zespole.

21 07/08

08/09

- WĄSKA KADRA

Przy zdrowej kadrze wszystko wygląda dobrze, ale gdy przyjdą kartki i kontuzje, 23 zawodników może okazać się zbyt skromną liczbą piłkarzy.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SEZON 15/16 Opracowanie: Dawid Kulig

09/10

10/11

MINUT Y N A BOISKU 3121 A. Capa 3060 A. Riesgo 3052 D. Garcia

11/12

12/13

13/14

BR AMK I 18 B. Bastón 9 S. Enrich 5 A. González

* w Tercera División

14/15

6 5 5

15/16

A S YS T Y S. Enrich A. Capa Keko

NAJLEPSZY STRZELEC

JON ALTUNA

191 / 60 MECZE / GOLE

NAJDROŻSZ Y TR ANSFER

KEKO

5 MLN €

Z K L U B U W S E Z O N I E 16 / 17

Dawid Kulig @d_kulig

Mistrzostwo Segunda División (2013/14)

Najwyższa wygrana w historii: Eibar 7:0 Levante (2001/02) | Najwyższa porażka w historii: Osasuna 7:0 Eibar (1955/56)

Już nie kopciuszek

espół z malowniczo położonego miasteczka na północy Hiszpanii przetrwał drugi, przysłowiowo bardzo trudny sezon, i rozgościł się na dobre w Primera División. Nowe ligowe rozdanie niesie jednak ze sobą to samo zadanie co zwykle – walkę o utrzymanie. Nikt o zdrowych zmysłach nie liczy na więcej. Zresztą znalezienie takiej osoby byłoby niezwykle trudnym wyzwaniem.

Transferową wędkę, podobnie jak w zeszłym roku, postanowiono zanurzyć w Segunda División. Do klubu trafili gracze wyróżniający się na zapleczu elity. Nano, za rekordową w historii klubu kwotę ponad trzech milionów euro. Francuski środkowy defensor Florian Lejeune, który w dużej mierze odpowiadał za szczelny monolit obronny w Gironie, oraz obiecujący pomocnik Cristian Rivera. Ubiegłoroczny zaciąg w postaci Keko, Borjy Bastóna, Davida Junki oraz Sergiego Enricha okazał się wyjątkowo trafny i wydaje się, iż tym razem także można polegać na zdolnościach wędkarskich Basków. Pozostałe nazwiska, które wzmocniły zespół to piłkarze mający coś do udowodnienia. Pedro León chciałby nawiązać do swoich najlepszych lat z Getafe, Alejandro Gálvez po nieudanej przygodzie w Bundeslidze pragnie odbudować się i wrócić do wysokiej formy. Z kolei transferowa wpadka Manchesteru United – Bebé – po dorbych występach w Rayo, chce udowodnić, że stać go na rozegranie sezonu na podobnym poziomie. Mendilibar posiada więc bogatą, głodną dobrych wyników kadrę i wszyscy optymistycznie patrzą w przyszłość. W klubie zmienił się prezydent. Pod koniec maja po ponad siedmiu latach owocnej pracy stanowisko opuścił Álex Aranzábal. Jego miejsce zajęła pierwsza

DYREKTOR SPORTOWY

w historii klubu kobieta - Amaia Gorostiza. To także drugi w historii przypadek kobiety rządzącej baskijskim klubem piłkarskim. Szlak w niedalekiej przeszłości przetarła Ana Urquijo, która piastowała to stanowisko w Athleticu. Nowa pani prezydent od razu zapowiedziała, że zrzeka się jakiejkolwiek pensji za pracę w klubie, co świetnie wpasowuje się we wrodzoną skromność, z którą kojarzony jest Eibar. Rusznikarze inwestują za to w stadion. Malutki obiekt jest sukcesywnie rozbudowywany od momentu uzyskania promocji do pierwszej ligi w ramach projektu o nazwie Ipurúa Tallara. W zeszłym roku wybudowano zupełnie nową trybunę, biegnącą wzdłuż linii bocznej, a obecnie stawiana jest ta za jedną z bramek, na której urzędują najbardziej fanatyczni kibice Los Armeros. Docelowo Estadio Ipurúa ma pomieścić 7 400 kibiców, czyli ponad ćwierć populacji miasta. W kolejnych latach remont czeka pozostała część stadionu. Kolejny raz problematyczna dla klubu może stać się runda wiosenna. W poprzednich dwóch latach to właśnie wraz z momentem, w którym przyroda budziła się do życia, Eibar układał się do snu. Przyczyny takiego stanu są nieznane, ale bogatszy w doświadczenie z poprzednich rozgrywek trener, powinien znaleźć formułę gwarantującą utrzymanie formy całego zespołu. Inaczej strefa spadkowa może stać się dla Basków realnym zagrożeniem zakładając, iż runda jesienna nie będzie w ich wykonaniu tak barwna, jak rok temu. Absolutnie jednak nie powinni się tego obawiać i z góry zakładać taki obrót spraw. Zarząd dba o mądre inwestycje i nie w głowie im wydawanie pieniędzy na prawo i lewo, pion sportowy wzorowo wykonuje swoją pracę, która przynosi efekty na boisku. W kwestii zarządzania klubem Eibar plasuje się w czołówce ligi, piłkarsko w tym sezonie chcieliby okrzepnąć i zapracować na miano bardzo solidnego średniaka.

TRANSFERY

BILANS: -3,4 MLN €

FRAN GARAGARZA

zawodnik

poprzedni klub

W KLUBIE OD: 2011

Anaitz Arbilla

Espanyol

Florian Lejeune

Manchester City

ŚO

1,5 mln €

Alejandro Gálvez

Werder Brema

ŚO

1,5 mln €

Bebé

Benfica

1,5 mln €

Nano

Tenerife

ŚN

3,2 mln €

Cristian Rivera

Real Oviedo

wolny transfer

Pedro León

Getafe

wolny transfer

Rubén Peña

Leganés

wolny transfer

Yoel Rodríguez

Valencia

wypożyczenie

Fran Rico

Granada

ŚP

wypożyczenie

wiek

rodzaj / kwota 0,7 mln €

TRANSFERY I WYPOŻYCZENIA Z KLUBU:

Keko (PN) – Málaga (5 mln €), Xabi Irureta (BR) – Real Saragossa, Lillo (PO) – Sporting Gijón, Jon

Ansotegi (ŚO) – Real Mallorca, Saúl Berjón (LN) – Pumas, Mikel Arruabarrena (ŚN) – AEL Limassol

(wolny transfer), Jordi Calavera (PO) – Lugo (wypożyczenie), Jaime Jiménez (BR) – (koniec ka-

W klubie pracuje od 2011 roku. Jest architektem jednej z najbardziej uroczych historii Primera División w ostatnich latach. Przebytej w dwa lata drogi z Segunda División B do hiszpańskiej elity. Swoją pracę stara się wykonywać tak, aby futbolowy romantyzm i zamiłowanie do tradycji połączyć z przemysłem wielkiej piłki i dużych pieniędzy. Każdy banknot ogląda dwa razy, zanim go użyje. Nauczyła go tego praca w czasach, w których roczny budżet Eibaru był warty mniej więcej tyle, ile obecnie połowa kwoty zapłaconej za Nano. Dzięki oszczędności i umiejętności wyciśnięcia maksimum z wydanych pieniędzy klub z prowincji Gipuzkoa znajduje się dziś wśród możnych hiszpańskiej piłki. Rekrutuje ostrożnie. „Model Eibaru” to grupa zjednoczonych i skłonnych do poświecenia ludzi. Nie ma miejsca dla ind y w idualis tó w. Z aw odnic y mus z ą pr zede wszystkim szanować każdą osobę w klubowym organizmie. Dla Garagarzy ważniejszy od umiejętności jest charakter.

poz.

riery), Borja Ekiza (ŚO) – (koniec kontraktu), Aleksandar Pantic (ŚO) – Villarreal, Josip Radosevic (DP) – Napoli, Izet Hajrovic (PN) – Werder Brema, Borja Bastón (ŚN) – Atlético (powrót z wyp.).

OLEMAGAZYN.PL

fot. sdeibar.com

EIBAR

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

13 BRAMKARZE

24 5 POMOCNICY

20 OBROŃCY

N A PA S T N I C Y

SZTAB SZKOLENIOWY 22

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (€)

kontrakt

w klubie od:

poprzedni klub

Yoel Rodríguez

Hiszpania

28.08.1988

185 / 84

1 mln

2017

2016

Valencia

Asier Riesgo

Hiszpania

06.10.1983

185 / 76

1 mln

2018

2015

Osasuna

Ander Capa

Hiszpania

14.05.1992

176 / 70

4 mln

2018

2011

Eibar B

Anaitz Arbilla

Hiszpania

15.05.1987

177 / 75

1,5 mln

2019

2016

Espanyol

Alejandro Gálvez

Hiszpania

ŚO

06.06.1989

188 / 79

2,5 mln

2019

2016

Werder Brema

Mauro dos Santos °

Argentyna

ŚO

07.07.1989

180 / 76

4 mln

2017

2015

Almería

Florian Lejeune

Francja

ŚO

20.05.1991

188 / 81

1,5 mln

2020

2016

Manchester City

Iván Ramis

Hiszpania

ŚO

25.10.1984

188 / 82

1,2 mln

2017

2015

Levante

Antonio Luna

Hiszpania

17.03.1991

177 / 68

700 tys.

2017

2015

Aston Villa

David Juncà

Hiszpania

16.11.1993

175 / 67

3 mln

2018

2015

Girona

Cristian Rivera*

Hiszpania

09.07.1997

190 / 80

500 tys.

2019

2016

Real Oviedo

Daniel García

Hiszpania

ŚP

24.05.1990

176 / 75

4 mln

2018

2014

Real Sociedad B

Adrián González

Hiszpania

ŚP

25.05.1988

184 / 76

3 mln

2018

2015

Elche

Gonzalo Escalante

Argentyna

ŚP

27.03.1993

182 / 76

3,5 mln

2020

2016

Calcio Catania

Fran Rico

Hiszpania

ŚP

03.08.1987

178 / 72

3 mln

2018

2016

Granada

Rubén Peña

Hiszpania

18.07.1991

170 / 65

800 tys.

2019

2016

Leganés

Pedro León

Hiszpania

24.11.1986

183 / 71

4 mln

2018

2016

Getafe

Jota

Hiszpania

16.06.1991

180 / 70

1,2 mln

2017

2016

Brentford

Japonia

02.06.1988

169 / 63

3 mln

2018

2015

Eintracht Frankfurt

18 3

Takashi Inui* °

Bebé

Portugalia

12.07.1990

190 / 83

3 mln

2020

2016

Benfica

Kike

Hiszpania

ŚN

25.11.1989

186 / 79

1,5 mln

2019

2016

Middlesbrough

Sergio Enrich

Hiszpania

ŚN

26.02.1990

181 / 77

4 mln

2018

2015

Numancia

Nano

Hiszpania

ŚN

05.02.1995

178 / 79

800 tys.

2021

2016

Tenerife

9 22

REPREZENTANCI:

ŚREDNIA WIEKU:

26,3

ŚREDNI WZROST:

„Jesteśmy klubem, któr y niczego nikomu nie zazdrości, ale także ponad nikim się nie stawiamy”

–JOSÉ LUIS MENDILIBAR ¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

181

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA PUCHARY

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

52,7 MLN €

wychowanek wg definicji UEFA

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Trener: José Luis Mendilibar Pierwszy asystent: Iñaki Beat Trener bramkarzy: Josu Anuzita Trener przygotowania fizycznego: Toni Ruiz Delegat: German Andueza

Największa gwiazda

ADRIÁN GONZÁLEZ

Kluczowy transfer @adriangonzalez8

W KLUBIE OD: 2015

NANO

3,2 MLN

Choć w żadnym klubie nie grał dłużej niż dwa sezony, Eibar wydaje się być idealnie skrojony pod jego możliwości. W ubiegłych rozgrywkach był pewnym punktem zespołu i potwierdził to strzeleniem pięciu goli, co dla środkowego pomocnika jest wynikiem nieprzynoszącym wstydu. Wychowanek Realu Madryt, wraz z Gonzalo Escalante i Danim Garcią, stworzył środek pola, dający jakość, jakiej kibice z Estadio Ipurúa nie widzieli jeszcze w ulubionej drużynie. Adrián pozycję w zespole wywalczył między innymi dzięki dyscyplinie taktycznej, która u Mendilibara jest rygorystyczna. Sumiennie wykonywał powierzone mu zadania, a dzięki charakterowi trener ma swojego odpowiednika na murawie. Dobrze czuje się z piłką przy nodze, dysponuje dokładnym podaniem i nie podejmuje niepotrzebnego ryzyka nieprzemyślanymi zagraniami. W nowym sezonie chce udowodnić, że imponująca dyspozycja w poprzednich rozgrywkach nie była przypadkowa. Dobre relacje z partnerami z zespołu, a także komfortowa aklimatyzacja w mieście sprawiły, że znalazł się w miejscu, które daje mu najlepszy w karierze klimat do pracy. W końcu zerwał także z łatką „synka taty”, która ciągnęła się za nim przez lata, ze względu na fakt, iż jego ojcem jest jedna z legend Realu Madryt, a także były trener m.in. Sevilli i Getafe - Míchel. W Eibarze pracuje już wyłącznie na swoje nazwisko i dotychczas wszystko zmierza w dobrym kierunku. Pozostaje tylko kontynuować obrany kurs i cieszyć się futbolem.

Zakontraktowanie przez Basków ubiegłorocznego objawienia Segunda División jest swego rodzaju deklaracją - jako mądrze zarządzana or ganizacja wchodzimy szczebel wyżej i chcemy rozsądnie wydawać pieniądze. Eibar nigdy w swojej historii nie zapłacił więcej za zawodnika. Środkowy na p a s t nik w z e s z ł y m s ez onie czternastokrotnie znajdował drogę do bramki rywala i tylko dwóch piłkarzy poniżej 24 roku życia strzeliło więcej goli od niego. Jest szybki i lubi grać na pograniczu spalonego. Nie potrzebuje wiele miejsca, aby stworzyć okazję do oddania strzału, pomaga mu w tym zwinność i siła. Z racji swojego wzrostu gra w powietrzu nie jest jego atutem. Kibice Rusznikarzy mogą liczyć za to, że jak z podziemi wyrośnie w polu karnym i dołoży nogę wtedy, kiedy będzie możliwość. Eibar powinien mu pasować, a sam Nano po cichu liczy, że zrobi karierę jak Borja Bastón. Identyczne marzenia mogą mieć na Wyspach Kanaryjskich - Tenerife zapewniło sobie 10% z przyszłego transferu swojego wychowanka.

Trener

Młody wilk

JOSÉ LUIS MENDILIBAR

HISZPAN | 55 LAT | W KLUBIE OD: 2015

Jego przyjście do Eibaru nie spotkało się z przesadną radością. Ubiegłego lata zdecydowano się na niego ze względu na niskie wymagania finansowe, znajomość klubu, który w przeszłości miał okazję prowadzić, i przede wszystkim doświadczenie w walce o ligowy byt, między innymi w Realu Valladolid czy Osasunie. Ten związek z rozsądku okazał się względnym sukcesem, gdyż Eibar utrzymał się bez pomocy sprzyjających okoliczności w postaci zielonego stolika i problemów rywala. W tym roku klub czeka podobny los, więc nie było powodów, aby próbować zastąpić trenera kimś innym. Taktyka preferowana przez baskijskiego szkoleniowca nie powinna ulec zmianie nawet z odświeżonym składem. 4-2-3-1 daje Mendilibarowi odpowiedni balans i pozwala mu wydobywać to, co najlepsze ze swoich podopiecznych. Bogatszy o doświadczenie z ubiegłych rozgrywek, musi zorganizować pracę tak, aby forma piłkarzy nie spadła wraz z nadejściem wiosny.

POPRZEDNIE Levante, Osasuna, Real Valladolid, Athletic, Eibar, Lanzarote, Aurrerá, KLUBY Baskonia, Bilbao Athletic, Baskonia, Athletic (juniorzy), Arratia NAJWIĘKSZE Mistrzostwo Segunda División (Real Valladolid w sezonie 2006/07) SUKCESY

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU 1:0

19.07

Irún

Real Sociedad B

1:0

22.07

Mondragón

Mirandés

2:2

26.07

Miranda de Ebro

Lekhwiya

3:1

28.07

Kossen

Besiktas

0:3

30.07

Leogang

Köln

0:2

04.08

Kitzbühel

RB Lipsk

2:3

06.08

Kufstein

WARTO ODWIEDZIĆ: TWITTER.COM/SD_EIBARPOL

Smukły dziewiętnastolatek jest reprezentantem m łodzieżowej k a dr y L a F ur ia R oj a . W pi ł c e seniorskiej doś wiadczenie ma nie w ielk ie. W popr zednim klubie - Realu Oviedo - w ciągu dwóch sezonów uzbierał tylko piętnaście występów. Przejście do baskijskiej drużyny to zatem ambitny krok. W podejmowaniu trudnych decyzji już ma wprawę. Urodzony w Gijón piłkarz pierwsze k roki s tawia ł w grupach junior skich Spor tingu. Kiedy zainteresowanie jego osobą wyraziło Atlético Madr y t Astur yjczycy nie zgodzili się na transfer. Rivera odpłacił się klubowi pięknym za nadobne i przy pierwszej sposobności opuścił Rojiblancos na rzecz odwiecznego rywala z Oviedo. Choć w Eibarze przyznają, że Cristian to melodia przyszłości - warto mieć na niego oko już teraz.

BILANS BRAMKOWY: 17-17

NAJLEPSZY STRZELEC: BEBÉ (3)

Real Sociedad

1:1

10.08

Bergara

Osasuna

1:0

12.08

Etxarri – Aranatz

Real Saragossa

2:2

13.08

Saragossa

Deportivo La Coruña

1:2

19.08

LaLiga Santander

Valencia

1:0

27.08

LaLiga Santander

Granada

1:0

11.09

LaLiga Santander

Sevilla

1:1

17.09

LaLiga Santander

Real Unión

BILANS MECZOWY: 6-4-4

CRISTIAN RIVERA

OLEMAGAZYN.PL

Espanyol RCDE STADIUM

data powstania pojemność

2009

RO K Z A LOŻENI A :

1900

śr. frekwencja (15/16)

40 500 20 551

PIERWSZA JEDENASTKA fot. rcdespanyol.com

4-4-2

Reial Club Deportiu Espanyol de Barcelona

┴BAPTISTÃO

GERARD

PRZYDOMKI: PERICOS, BLANQUIAZULES www.rcdespanyol.com info@rcdespanyol.com

PÉREZ

PIATTI

FUEGO

DAVID LÓPEZ

SÁNCHEZ

ÓSCAR DUARTE

REYES

JAVI LÓPEZ

13 DIEGO LÓPEZ

MOCNE STRONY

DRUZYNA REZERW: RCD ESPANYOL B (SD B II)

Av. Baix Llobregat, 100. 08940 Cornellà de Llobregat

KLUB W LICZBACH

82 4 3 5* 215 70

SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN

Prezydent: Chen Yansheng Sponsor: Rastar Group

CZY WIESZ ŻE... W 2009 roku, podczas zgrupowania Espanyolu we Florencji, jego kapitan i wychowanek, Dani Jarque, doznał ataku serca. Pomoc wezwana przez narzeczoną, z którą prowadził rozmowę telefoniczną, nic nie dała. Jarque zmarł pomimo reanimacji. Od tamtej pory, mimo ograniczeń, jakie narzuca klubom hiszpańska federacja w przypisywaniu numerów zawodnikom, „21”, z którą grał Daniel jest w Espanyolu zastrzeżona.

SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

+ DOŚWIADCZENIE

Ograni i doświadczeni zawodnicy, jakimi dysponuje Espanyol to zdecydowana wartość dodana w drużynie Quique Floresa. Zresztą to na takich właśnie stawiano w minionym okienku.

+ OFENSYWA

Znacząco zwiększony w trakcie letniego okienka transferowego potencjał w ataku Papużek sprawia, że Espanyol po raz pierwszy od dawna ma czym postraszyć resztę ekip z La Liga.

10 12

11 14

SŁABE STRONY

- WĄSKA KADRA

Do Papużek dołączyło wielu zawodników, ale jeszcze więcej odeszło. Braki widać zwłaszcza w defensywie, gdzie Quique Flores ma do dyspozycji zaledwie trzech środkowych obrońców.

07/08

08/09

- KONCENTRACJA

W pierwszych trzech kolejkach Espanyol wychodził na prowadzenie, by ostatecznie zdobyć (łącznie) zaledwie dwa punkty. Psychika do poprawy.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SEZON 15/16

09/10

10/11

11/12

MINUT Y N A BOISKU 3227 A. González 3194 P. López 2822 M. Asensio

Opracowanie: Sebastian Warzecha, Konrad Marzec

8 7 7

12/13 BR AMK I F. Caicedo G. Moreno H. Pérez

13/14

14/15

15/16

A S YS T Y 13 M. Asensio 6 V. Sánchez 3 G. Moreno, Burgui

*w Segunda División

NAJLEPSZY STRZELEC

RAUL TAMÚDO

NAJDROŻSZ Y TR ANSFER

389 / 140 17,9 MLN € MECZE / GOLE

Puchar Katalonii

Mistrzostwo Segunda División

SERGIO

Z K L U B U W S E Z O N I E 01/ 0 2

4 Puchar Hiszpanii

Sebastian Warzecha @sebwarzecha

Finał Pucharu UEFA (2)

Najwyższa wygrana w historii: Espanyol 8:0 Real Sociedad (1941/42) | Najwyższa porażka w historii: Athletic 9:0 Espanyol (1928/29)

Cofnąć się o dekadę

spanyol od kilku lat zajmuje miejsce w drugiej połowie ligowej tabeli. Rzadko udaje mu się dotrzymać kroku w meczach z faworytami, jego gra nie porywa, a transfery nie imponują. Wydaje się jednak, że należałoby to wszystko napisać w formie przeszłej. Kataloński klub wchodzi bowiem w nową erę, która ma… cofnąć go w czasie.

Choć zaczęła się ona już w zeszłym sezonie, gdy Chen Yansheng wykupił klub z Barcelony, to dopiero w tej kampanii będzie można ocenić prawdziwy rozmiar rewolucji jaka miała miejsce na RCDE Stadium. Spłacone długi, zainwestowane w klub pieniądze, nowy wizerunek wyblakłej ostatnio marki – to jedno. Drugą stronę stanowią sukcesy sportowe i to do nich wszyscy chcą dążyć. „Mam nadzieję, że w ciągu trzech lat Espanyol zagra w Lidze Mistrzów” – deklarował w styczniu Yansheng. Marzenie ściętej głowy? Być może. Pokazuje ono jednak, jak ambitne plany wobec tego zespołu ma chiński biznesmen. Początki nie są zbyt imponujące, bo Espanyol sprowadził do siebie głównie zawodników, którzy najlepszy okres w karierze mają już za sobą. Jednak samo to, że na nowych piłkarzy wydano niemal 17 mln euro, gdy w poprzednich sezonach zatrudniano graczy praktycznie wyłącznie za darmo, wlewa nową nadzieję w serca kibiców Papużek. Oczywiście nie sposób wiązać z tymi transferami, być może z wyjątkiem Álvaro i Baptistão, długofalowych nadziei. Trudno myśleć, iż to właśnie ci zawodnicy wprowadzą Espanyol do Ligi Mistrzów, jeśli plany właściciela nie okażą się mrzonkami. Jednak są one – podobnie jak zatrudnienie na stanowisku trenera Quique Floresa – impulsem, którego klub potrzebuje niemal od dekady. To wtedy właśnie fani Los Pericos świętowali po raz ostatni. Najpierw,

DYREKTOR SPORTOWY

w 2006 roku, wygraną w Copa del Rey, a rok później awans do finału Pucharu UEFA. Czasy Raúla Tamudo i Luisa Garcíi już nie wrócą, ale przecież nadejść mogą nowe, równie dobre. W tej pozytywnej atmosferze, wytworzonej wokół nowego kierownictwa, martwi jedna rzecz – młodzież. Katalończycy potrafią produkować znakomite talenty, Ich drużyny juniorskie są jednymi z najlepszych w kraju, a tymczasem w pierwszym zespole niemal nie widać przebojowych canteranos. Coraz mniej jest tu graczy, którzy weszliby do pierwszej ekipy i szczerze się z nią identyfikowali, co jest dla Los Periquitos absolutnie niezbędne. Nie dadzą tego Reyes, Jurado lub Demichelis. Dla nich Papużki są tylko kolejnym przystankiem w karierze. Ale dlaczego właściwie jest to niezbędne? Aktualnie Espanyol jawi się jako zespół, do którego mało ludzi czuje szczere przywiązanie. Zapełnienie stadionu oscyluje w okolicach 50%, co jest wynikiem fatalnym – gorszy notowało jedynie Getafe. Los Pericos mają w składzie zaledwie pięciu wychowanków, a wiadomo, że to z nimi fani utożsamiają się najbardziej. Owszem, opcjonalne sukcesy mogą przyciągnąć nowych sympatyków, ale czy będą oni odczuwać pełnię identyfikacji z Papużkami? Najważniejsze osiągnięcia często są przecież dziełami ludzi związanymi z klubem nie tylko kontraktem, lecz też sercem i duszą. Droga, po jakiej porusza się zarząd wraz z trenerem Katalończyków, jest jednak zupełnie inna. Być może na jej końcu czają się europejskie puchary, być może na Espanyol czeka tam kolejne rozczarowanie. Oba scenariusze wydają się prawdopodobne, a początek sezonu niczego nam nie wyjaśnił. Podopieczni Floresa pokazali niezły futbol, ale zgromadzili na swym koncie zaledwie dwa punkty w trzech kolejkach. Pozostaje jedynie życzyć Papużkom, by były to złe miłego początki.

TRANSFERY

BILANS: -12 MLN €

ÁNGEL GÓMEZ

zawodnik

poprzedni klub

W KLUBIE OD: 2016

David López

Napoli

ŚP

POPRZEDNI KLUB: INDEPENDIENTE JOSÉ TÉRAN

wiek 27

rodzaj / kwota 4 mln €

Leo Baptistão

Atlético

ŚN

3,5 mln € *

Álvaro Vázquez

Getafe

ŚN

3 mln €

Roberto

Olympiakos

3 mln €

José Manuel Jurado

Watford

1,2 mln €

Javi Fuego

Valencia

1 mln €

Pablo Piatti

Valencia

200 tys. € (wyp.)**

José Antonio Reyes

Sevilla

wolny transfer

Martin Demichelis

Manchester City

ŚO

wolny transfer

Diego López

Milan

wypożyczenie***

Diego Reyes

Porto

ŚO

wypożyczenie

TRANSFERY I WYPOŻYCZENIA Z KLUBU: Álvaro (ŚO) – Villarreal (4 mln €), Anaitz Arbilla (PO) – Eibar (700 tys. €), Pau López (BR) – (wyp. 700 tys. €) - Tottenham, Antonio Raillo (ŚO) – Real Mallorca, Mickael Ciani (ŚO) – Lorient, Juan

Fuentes (LO) – Osasuna, José Alberto Cañas (DP) – PAOK, Abraham González (ŚP) – Pumas, Álex

Fernández (OP) – Elche (wolny transfer), Roberto Correa (PO) – Elche, Joan Jordán (ŚP) – Real

Co prawda Á ngel Gómez Ruiz pe łni f unkcję dyrek tora spor towego Espanyolu od czer wca tego roku, jednak działa w nim już od pięciu lat. Wcześniej pracował w katalońskim klubie na południowoamerykańskim rynku, a w 2012 roku, po narodzinach dzieci, powrócił do Hiszpanii i został sekretarzem technicznym Los Pericos. Odpowiedzialny był między innymi za skauting. Swoją przygodę z piłką zaczynał na boisku, nie obok niego, ale wielkiej kariery nigdy nie zrobił. Po jej zakończeniu pracował z drużynami młodzieżowymi w CE Europa, klubie z Katalonii. Szło mu na tyle dobrze, że ostatecznie powierzono mu zarządzanie całą akademią! W 2010 roku dostał ofertę z Barcelony… Guayaquil i zdecydował się ją przyjąć. W Ekwadorze spędził niespełna dwa lata, w międzyczasie przechodząc do Independiente José Téran. Poza doświadczeniem zdobytym przez wszystkie lata swojej kariery Ángel Gómez Ruiz może pochwalić się też dyplomem z psychologii ze specjalizacją sportową.

poz.

Valladolid, Paco Montañés (LN) – Levante, Mamadou Sylla (ŚN) – KAS Eupen (wypożyczenie),

Giedrius Arlauskis (BR) – Watford, Enzo Roco (ŚO) – O’Higgins, Marco Asensio (OP) – Real Madryt,

Burgui (LN) – Real Madryt (powrót z wyp.).

*za 50% praw **opcja wykupu za 2,25 mln € ***z opcją wykupu

OLEMAGAZYN.PL

fot. rcdespanyol.com

ESPANYOL

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

13 BRAMKARZE

28 8 POMOCNICY

6 OBROŃCY

N A PA S T N I C Y

SZTAB SZKOLENIOWY

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (€)

kontrakt

w klubie od:

poprzedni klub

Roberto

Hiszpania

10.02.1986

192 / 89

3 mln

2019

2016

Olympiakos

Diego López

Hiszpania

03.11.1981

196 / 89

1,5 mln

2017

2016

Milan

Javi López

Hiszpania

PO/DP

21.01.1986

180 / 76

3 mln

2018

2009

Espanyol B

Diego Reyes *°

Meksyk

ŚO

19.09.1992

189 / 65

4 mln

2017

2016

Porto

Martin Demichelis *

Argentyna

ŚO

20.12.1980

184 / 79

2 mln

2017

2016

Manchester City

Óscar Duarte *°

Kostaryka

ŚO

03.06.1989

186 / 81

2 mln

2019

2016

Brugge

Rubén Duarte *

Hiszpania

18.10.1995

180 / 75

2 mln

2019

2015

Espanyol B

Victor Álvarez

Hiszpania

LO/LP

14.03.1994

178 / 71

2,5 mln

2017

2013

Espanyol B

Senegal

19.03.1986

180 / 77

3 mln

2018

2015

Levante

Papakouli Diop *

Javi Fuego

Hiszpania

04.01.1984

182 / 75

4 mln

2019

2016

Valencia

Victor Sánchez

Hiszpania

ŚP

08.09.1987

174 / 72

3,5 mln

2018

2012

Neuchatel Xamax

David López

Hiszpania

ŚP

09.10.1989

183 / 81

6,5 mln

2020

2016

Napoli

Marc Roca

Hiszpania

ŚP

26.11.1996

184 / 74

250 tys.

2017

2016

Espanyol B

Salva Sevilla

Hiszpania

18.03.1984

178 / 71

1,2 mln

2017

2014

Real Betis

Hernán Pérez *

Paragwaj

25.02.1989

180 / 71

3,5 mln

2019

2015

Villarreal

José Antonio Reyes

Hiszpania

01.09.1983

176 / 79

2 mln

2018

2016

Sevilla

José Manuel Jurado

Hiszpania

29.06.1986

176 / 76

3,5 mln

2019

2016

Watford

Pablo Piatti

Argentyna

31.03.1989

165 / 63

6 mln

2017

2016

Valencia

Gerard Moreno

Hiszpania

ŚN

07.04.1992

177 / 75

3,5 mln

2020

2015

Villarreal

Leo Baptistão

Brazylia

ŚN

26.08.1992

181 / 72

3,5 mln

2021

2016

Atlético

Felipe Caicedo *

Ekwador

ŚN

05.09.1988

183 / 84

5 mln

2019

2014

Al-Jazira

Álvaro Vázquez

Hiszpania

ŚN

27.04.1991

182 / 71

3 mln

2020

2016

Getafe

8 17

REPREZENTANCI:

ŚREDNIA WIEKU:

27,9

ŚREDNI WZROST:

„To idealne miejsce do budowy projektu. Chcę pomóc klubowi odzyskać historyczną i konkurencyjną twarz oraz tożsamość”

- QUIQUE SÁNCHEZ FLORES ¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

181

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA PUCHARY

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

67,2 MLN €

wychowanek wg definicji UEFA

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Trener: Quique Sánchez Flores Pierwszy asystent: Alberto Giraldez Trener bramkarzy: Thomas N’Kono Trener przygotowania fizycznego: Toni Clavero Vico Delegat:José Calzón Calzón

GERARD MORENO

Kluczowy transfer @GerardMoreno9

W KLUBIE OD: 2015

PABLO PIATTI

WYPOŻYCZENIE

W zeszłym sezonie był drugim najlepszym strzelcem Espanyolu, tuż za Felipe Caicedo. Inna sprawa, że jego dorobek opiewał na zaledwie siedem goli, lecz można to usprawiedliwić urazami, które nękały go w początkowych miesiącach. Pretemporada i początek obecnej kampanii pokazały jednak, że z Gerarda da się wyciągnąć dużo więcej. Quique Flores nie bez powodu chce uczynić z niego kluczową postać zespołu. Wciąż młody, bo 24-letni Hiszpan, w dwóch pierwszych kolejkach La Liga 2016/17 trafił do siatki rywali trzykrotnie i wreszcie można powiedzieć, że spełnia nadzieje fanów, jakie ci wiązali z jego przyjściem. Zaskakującym zresztą, bo Moreno interesowało się wiele większych klubów, z Arsenalem na czele. Klauzula wykupu była śmiesznie niska (około 4 miliony euro), a sam zawodnik chciał odejść z Villarrealu, bowiem wówczas dołączył do niego Roberto Soldado. Skorzystały na tym Papużki i wszystko wskazuje na to, że, choć z rocznym opóźnieniem, mogą być z niego bardzo zadowolone. Dla Gerarda ten transfer miał jeszcze jeden w ymiar - pr y watny. Pochodzi z Katalonii, zagrał nawet mecz w jej reprezentacji, a o Espanyol otarł się, gdy był juniorem. Teraz, po dobrym wejściu w rozgrywki ligowe, liczy na kolejne występy w kadrze narodowej, tym razem hiszpańskiej.

Szybki, dobrze wyszkolony technicznie Argentyńczyk może zagra ć niemal na ka żdej poz ycji w ataku. Mimo 165 cm wzrostu potrafi strzelić nawet trzy gole głową w sezonie. Quique Flores b ę dzie chcia ł pr ze de w s z y s tkim wykorzystać jego dogrania z bocznych sektorów do Álvaro lub Gerarda. 27-letni piłkarz był niegdyś uważany za ogromny talent, porównywany nawet z Leo Messim, co w 2006 roku musiał dostrzec Diego Simeone, dając mu szansę debiutu w seniorskiej piłce w barwach Estudiantes. Poprzedni sezon okazał się dla Piattiego kompletną klapą, ale kampania 2014/15 była potwierdzeniem możliwości, jakie drzemią w tym graczu - siedem goli i tyle samo asyst z pewnością zadowoliłoby również w łodarzy Los Pericos. Dla wychowanka Estudiantes to duża szansa na odbudowanie swojej pozycji w Hiszpanii. P o transferze Naniego do klubu z Mestalla jego szanse na regularną grę spadły. Efektem jest więc wypożyczenie, na którym skorzystać może każda ze stron.

Trener

Młody wilk

QUIQUE FLORES

HISZPAN | 51 LAT | W KLUBIE OD: 2016

Do Espanyolu przyszedł po całkiem udanym pobycie w Watfordzie. Hiszpan zdołał zapewnić Szerszeniom spokojne utrzymanie w Premier League, ale po drugiej, niezbyt udanej fazie sezonu, właściciel postanowił nie kontynuować współpracy. Flores jest świetnym analitykiem, wiele godzin poświęca taktyce. Przyjaźni się z José Mourinho, de facto swoim mentorem. Pochodzi z bogatej rodziny, a jego matka, Lola Flores, była słynną tancerką flamenco. Próbowała zaszczepić tanecznego bakcyla synowi, ale w dzieciństwie Quique czuł się zażenowany koniecznością tańczenia przed sławami Hiszpanii. Zawsze wolał futbol. Jako prawy obrońca Valencii przeszedł twardą szkołę swojego ojca chrzestnego, Alfredo di Stéfano. Trenersko ukształtowało go Getafe, później notował solidne, choć nie zawsze satysfakcjonujące wyniki z Los Ches. Jego największym osiągnięciem pozostaje zwycięstwo w Lidze Europy, które udało mu się wywalczyć z Atlético.

POPRZEDNIE Watford, Getafe, Al-Ain, Al-Ahli, Atlético, Benfica, Valencia, Getafe, KLUBY Real Madryt (zespoły młodzieżowe) NAJWIĘKSZE Puchar Ligi Portugalskiej 2009 (Benfica), Liga Europy 2010 (Atlético), SUKCESY Superpuchar Europy 2010 (Atlético)

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU

BILANS MECZOWY: 3-4-2

fot. rcdespanyol.com

Największa gwiazda

RUBÉN DUARTE Mimo, że w październiku ś więtować będzie 21. urodziny, jest jednym z najmłodszych graczy w kadrze Espanyolu. W zeszłym sezonie dostał szansę na regularne występy w pierwszym zespole i sk wapliwie je w ykorzystał. Wciąż ma braki - w taktyce, ustawieniu czy w podejmowaniu trafnych decyzji, co było widać choćby w meczu z Sevill ą , ale jest jedną z więk sz ych nadziei Papużek na przyszłość. Inna sprawa, że w ostatnich dniach okienka transferowego głośno mówiło się o chęci wypożyczenia czy nawet sprzedania Rubéna, który miał nie mieścić się w planach nowego trenera. Ostatecznie lewy obrońca w klubie został, a teraz będzie dodatkowo zmotywowany, by udowodnić swoją przydatność. Jeśli Quique Flores da się do tego przekonać, to może być jego sezon.

BILANS BRAMKOWY: 16-15

NAJLEPSZY STRZELEC: BAPTISTÃO (4)

1:1

26.07

Utrecht

Málaga

2:2

26.08

LaLiga Santander

Almere City

2:1

28.07

Almere

Sociedad

1:1

09.09

LaLiga Santander

SBV Excelsior

3:0

30.07

Rotterdam

Real Madryt

0:2

18.09

LaLiga Santander

Southampton

1:1

03.08

Southampton

Osasuna

-:-

22.09

LaLiga Santander (W)

Everton

1:0

06.08

Liverpool

Celta

-:-

25.09

LaLiga Santander (D)

Juventus

2:2

13.08

Modena

Villarreal

-:-

02.10

LaLiga Santander (D)

Sevilla

4:6

20.08

LaLiga Santander

Las Palmas

-:-

16.10

LaLiga Santander (W)

Utrecht

OLEMAGAZYN.PL

Granada

RO K Z A Ł OŻENI A :

1931

Estadio Nuevo Los Cármenes data powstania pojemność

1995

śr. frekwencja (15/16)

22 500 16 423

PIERWSZA JEDENASTKA fot. granadacf.es / facebook.com/GRANADACF.es

4-2-3-1

Granada Club de Fútbol

9 PONCE

www.granadacf.es comunicación@granadacf.es

BOGA

CUENCA

23 BUENO

KRHIN

SAMPER

12 SILVA

DRUŻYNA REZERW: GRANADA CF B (SD B IV)

PRZYDOMKI: NAZARÍES, EL GRANÁ

2 17

VEZO

LOMBÁN

TITO

13 OCHOA

MOCNE STRONY

Prezydent: Jiang Lizhang Sponsor: Energy King

CZY WIESZ ŻE...

KLUB W LICZBACH

23 31 6 5* 42 44

SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN

NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

Granada ma pecha do kokainy. Latem wyłożyli ponad cztery miliony euro za 21-letniego Ekwadorczyka, José Angulo. Trzeci najdroższy transfer w historii klubu nie będzie jednak wzmocnieniem, bo błyskawicznie został zawieszony za wykrycie kokainy w organizmie. Po pozytywnym wyniku w kolejnej próbce Andaluzyjczycy rozwiązali kontrakt z napastnikiem. Dwa lata temu z tego samego powodu z klubem rozstał się Dani Benítez.

SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN

+ MAJĄ KIM STRASZYĆ

Odrestaurowana Granada ma dominować i dyktować warunki przeciwnikom. Mają ku temu piłkarzy: Bueno, Mehdi-Carcela, Samper, Toral czy Pereira. Pozostaje poskładać taki potencjał.

Pintor Manuel Maldonado s/n, 18007 Granada

76 1

Segunda División B

Segunda División

A 5

5 A

+ Z KAŻDYM TYGODNIEM LEPIEJ

Paco Jémez dostał pod swoje skrzydła dużą grupę młodych, utalentowanych piłkarzy, więc jeśli odpowiednio ich ukierunkuje, Andaluzyjczycy powinni zyskiwać z każdym meczem.

SŁABE STRONY 17

- DEFENSYWA

Obrona została ułożona na wariackich papierach. Sprowadzono piłkarzy, którzy nie byli pierwszym wyborem, ponadto dość późno, dlatego w kadrze Granady brakuje równowagi.

07/08

08/09

- IDEALIZM

Filozofii nowego szkoleniowca nie trzeba przedstawiać. Ma być widowiskowo, przez co często jego drużyny cierpią. Spodziewamy się wielu goli, ale często traconych przez El Granę.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SEZON 15/16

09/10

10/11

MINUT Y N A BOISKU 3329 A. Fernández 2819 C. Biraghi 2626 D. Lombán

11/12

12/13

BR AMK I 16 Y. El-Arabi 6 R. Rochina 6 I. Success

Opracowanie: Dominik Piechota, Magdalena Żywicka

13/14

6 5 5

14/15

15/16

A S YS T Y R. Rochina I. Success A. Peñaranda

*w Tercera División

NAJLEPSZY STRZELEC

RAFA DELGADO

158 / 98 MECZE / GOLE

NAJDROŻSZ Y TR ANSFER

ISAAC SUCCESS

15 MLN €

Mistrzostwo Segunda División

Z K L U B U W S E Z O N I E 16 / 17

Dominik Piechota @dominikpiechota

Mistrzostwo Segunda División B (3), Mistrzostwo Tercera División (3)

Najwyższa wygrana w historii: Granada 11:0 Xerez (1933/34) | Najwyższa porażka w historii: Real Jaén 9:0 Granada (1952/53)

Poszukiwana tożsamość

aczyna się od butnych zapowiedzi, a potem wykonują jedynie plan minimum – utrzymują się. Na tle ligi widowiskowej ligi Granada była brzydkim kaczątkiem. Nawet rodzina Pozzo straciła cierpliwość do tego biznesu, sprzedając go w ręce Chińczyków. Tym razem za corocznymi deklaracjami o skoku jakościowym poszły czyny, bo Andaluzyjczyków poprowadzi jeden z najbardziej charyzmatycznych trenerów w Hiszpanii.

„Jeśli spotkasz wędrowca, daj mu jałmużnę, kobieto, bo nie ma na świecie gorszego cierpienia niż bycie ślepcem w Grenadzie” – pisał meksykański poeta Francisco Asís de Icaza. Z kolei jedno z hiszpańskich przysłów mówi: „Kto nie widział Grenady, ten niczego nie widział”. Ze schematu piękna w mieście założonym przez Arabów wyłamuje się jednak futbol. Nim jak dotąd nie można było się zachwycać, bo rządził się swoimi prawami: chaosem, prostotą i minimalizmem. W każdym kolejnym roku mieli wymagać od siebie więcej, natomiast od pięciu sezonów Granada nie przekroczyła piętnastego miejsca w lidze, utrzymuje się rzutem na taśmę. W tym czasie padały najróżniejsze deklaracje – chociażby o walce o europejskie puchary. Uznano, że skoro problem nie siedzi w piłkarzach, to może warto zainwestować w lepszego kierownika budowy. Granada była dogadana pisemnie z Jorge Sampa-

DYREKTOR SPORTOWY

JAVIER „PIRU” TORRALBO W KLUBIE OD: 2016 | POPRZEDNI KLUB: REAL MADRYT Piru jako zdrobnienie od „piruletas”, czyli lizaków. Ksywka zaczerpnięta z czasów piłkarskich, kiedy często pokazywał się z lizakiem w buzi. Po zakończeniu kariery został dyrektorem sportowym w Toledo, aż zgłosił się po niego Real Madryt. Do stolicy przeniósł się wraz z nową kadencją Florentino Péreza, by zarządzać szkoleniem młodzieży. Później zamiast szlifować talenty, wolał je reprezentować, więc trafił do agencji menedżerskiej Base Sport SL, której przewodzi brat Pepa Guardioli - Pere. Do Królewskich wreszcie wrócił w nieco innej roli – koordynatora sprowadzania młodzieży, czyli stał się gwiazdą tamtejszego skautingu. Po tych wszystkich zmianach wrócił do roli dyrektora sportowego za sprawą Pere Guardioli, który pośredniczył w sprzedaży klubu Chińczykom. Pierwsze jego okno transferowe było dość opieszałe. Podpisał kontrakt na trzy lata, ale skoro już na starcie istnieją zgrzyty z Paco Jémezem, szybko może dojść do próby charakterów.

olim, ale kiedy Argentyńczyk przyjął ofertę z Sevilli, pozostała im tylko finansowa rekompensata. Wzięli jednak charyzmatycznego Paco Jémeza, który od lat jest na ustach kibiców za fachową robotę w trudnych warunkach w Rayo Vallecano. On z topornej i męczącej Granady ma uczynić drużynę ofensywną, dominująca i atrakcyjną. Zaczyna rozsądnie, bo od pierwszej kolejki zapowiada walkę o spokojny byt, a nie porywanie się z szablą na czołgi. Przeciętnością Granady zmęczył się nawet Giampaolo Pozzo. Jego syn jest właścicielem Watfordu, sam włoski biznesmen prowadzi Udinese i do niedawna klub z Andaluzji. Ma tyle pieniędzy, że spokojnie mógłby zainwestować w jeden większy zespół, ale międzynarodowa triada była mu na rękę do prowadzenia interesów. Późną wiosną uznał, że nie ma sensu dalej ładować pieniędzy w Hiszpanię, więc kiedy pojawiła się propozycja z Chin, nie zwlekał długo, oddając Granadę za 37 milionów euro chińskiej grupie Desports na czele z Jiangiem Lizhangiem. Trudno sympatyzować z Granadą przez jej nijakość. Poza Hiszpanią wywołuje najmniej emocji spośród pierwszoligowców. Niektóre kluby mają romantyczną historię, inne stawiają na wychowanków, kolejne słyną z kibiców albo atrakcyjnej gry. A Granada była schowana w cieniu. Teraz centralna postać tego projektu – Paco Jémez – staje przed wyzwaniem zaszczepienia tej drużynie tożsamości i wyrazu. Nie bez przyczyny mówią na niego w szatni The Rock. Jemu i jego ludziom się nie podskakuje.

TRANSFERY

BILANS: +22,25 MLN €

zawodnik

poprzedni klub

José Angulo Mehdi Carcela-González Omer Atzili Tito Matthieu Saunier Guillermo Ochoa Gastón Silva Rúben Vezo Gabriel Silva Franck Tabanou Sergi Samper Victorien Angban Andreas Pererira Jeremie Boga Jon Toral Alberto Bueno Ezequiel Ponce Artem Kraweć Uche Agbo Oier Olazábal Luís Martins

Independiente del Valle

poz.

wiek

ŚN

4,5 mln €

rodzaj / kwota

Benfica

4 mln €

Beitar Jeruzalem

750 tys. €

Rayo Vallecano

za darmo

Troyes

ŚO

za darmo

Málaga

wypożyczenie

Torino

ŚO

wypożyczenie

Valencia

ŚO

wypożyczenie

Udinese

wypożyczenie

Swansea

wypożyczenie

Barcelona

wypożyczenie

Chelsea

wypożyczenie

Manchester United

wypożyczenie

Chelsea

wypożyczenie

Arsenal

wypożyczenie

Porto

OP/ŚN

wypożyczenie

Roma

ŚN

wypożyczenie

Dynamo Kijów

ŚN

wypożyczenie

Granada B

DP/ŚO

awans z rezerw

Real Sociedad

powrót z wyp.

Osasuna

powrót z wyp.

TRANSFERY I WYPOŻYCZENIA Z KLUBU: (b/d), Jesús Fernández (BR) – Cádiz, Ritchie Kitoko (PO) – Murcia, Ricardo Costa (ŚO) – Luzern, Aridane Hernández (ŚO) – Cádiz, Juanpe (ŚO) – Girona, Yrondu Musavu-King (ŚO) – Udinese, Jean-Sylvain Babin (ŚO) – Gijón, Mohammed Fatau (DP) – Gaziantepspor, Álvaro García (LN) – Cádiz, Edgar Méndez (LN) – Alavés

Isaac Success (PN) – Watford (15 mln €), Rubén Rochina (ŚN) – Rubin (10 mln €), Jhon Córdoba (ŚN) – Mainz (6,5 mln €), Youseff El-Arabi (ŚN) – Lekhwiya

(wolny transfer), Rubén Pérez (DP) – Leganés, Fran Rico (ŚP) – Eibar, Darwin Machís (ŚN) – Leganés (wypożyczenie), Diego Mainz (ŚO) – bez klubu, Andrés

Fernández (BR) – Porto, Miguel Lopes (PO) – Sporting, Dória (ŚO) – Marsylia, Salva Ruiz (LO) – Valencia B, Cristiano Biraghi (LO) – Inter, Abdoulaye Doucouré

(ŚP) – Watford, Robert Ibáñez (PN) – Valencia, Adalberto Peñaranda (ŚN) – Watford (koniec wypożyczenia), José Angulo (ŚN) (rozwiązanie kontraktu)

OLEMAGAZYN.PL

fot. granadacf.es

GRANADA

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

13 35 BRAMKARZE

6 17 OBROŃCY

21 POMOCNICY

SZTAB SZKOLENIOWY 19

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (€)

Oier Olazábal

Hiszpania

14.09.1989

189 / 85

900 tys.

Meksyk

13.07.1985

185 / 78

3 mln

20.02.1988

196 / 92

500 tys.

2017

Gulliermo Ochoa* °

Ivan Kelava

Chorwacja

Tito

kontrakt

w klubie od:

poprzedni klub

2018

2016

Real Sociedad

2017

2016

Málaga

2015

Udinese

Hiszpania

11.07.1985

174 / 65

2,5 mln

2018

2016

Rayo Vallecano

Dimitri Foulquier

Francja

23.03.1993

183 / 78

2,5 mln

2019

2014

Rennes

Gastón Silva* °

Urugwaj

ŚO

05.03.1994

183 / 75

1,8 mln

2017

2016

Torino

David Lombán

Hiszpania

ŚO

05.06.1987

186 / 80

3 mln

2018

2015

Elche

Rúben Vezo*

Portugalia

ŚO

25.04.1994

184 / 76

2 mln

2017

2016

Valencia

Matthieu Saunier

Francja

ŚO

07.02.1990

182 / 75

1 mln

2019

2016

Troyes

Gabriel Silva °

Brazylia

13.05.1991

179 / 75

3 mln

2017

2016

Udinese

Franck Tabanou

Francja

30.01.1989

178 / 78

3,5 mln

2017

2016

Swansea

Luís Martins

Portugalia

10.06.1992

177 / 65

300 tys.

2018

2016

Osasuna

Sergi Samper

Hiszpania

20.01.1995

181 / 71

5 mln

2017

2016

Barcelona

Uche Agbo

Nigeria

DP/ŚO

04.12.1995

185 / 76

350 tys.

2018

2016

Granada B

WKS

29.09.1996

180 / 75

1 mln

2017

2016

Chelsea

Javi Márquez

Hiszpania

ŚP

11.05.1986

179 / 71

2 mln

2017

2014

Real Mallorca

Rene Krhin*

Słowenia

ŚP

21.05.1990

189 / 83

2,5 mln

2019

2015

Inter

Jeremie Boga*

Francja

03.01.1997

172 / 69

2 mln

2017

2016

Chelsea

Jon Toral

Hiszpania

05.02.1995

184 / 80

1,5 mln

2017

2016

Arsenal

Andreas Pereira*

Brazylia

01.01.1996

178 / 66

2 mln

2017

2016

Manchester United

Alberto Bueno

Hiszpania

OP/ŚN

20.03.1988

178 / 64

4 mln

2017

2016

Porto

Omer Atzili*

Isaac Cuenca

Mehdi Carcela-González*

Victorien Angban*

Izrael

27.07.1993

180 / 75

750 tys.

2020

2016

Beitar Jerozolima

Hiszpania

27.04.1991

178 / 68

2 mln

2017

2016

Bursaspor

Maroko

01.07.1989

179 / 70

5 mln

2020

2016

Benfica

David Barral

Hiszpania

ŚN

10.05.1983

180 / 78

800 tys.

2017

2016

Al-Dhafra

Ezequiel Ponce

Argentyna

ŚN

29.03.1997

181 / 82

4,3 mln

2017

2016

Roma

Artem Kraweć*

Ukraina

ŚN

03.06.1989

189 / 78

2,5 mln

2017

2016

Dynamo Kijów

REPREZENTANCI:

ŚREDNIA WIEKU:

25,4

ŚREDNI WZROST:

„Największym wyzwaniem dla mnie, jako trenera, jest danie ludziom radości”

–PACO JÉMEZ ¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

182

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA UTRZYMANIE

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

59,7 MLN €

brak wychowanków w pierwszej drużynie

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Trener: Paco Jémez Pierwszy asystent: Jesús Muñoz Trener bramkarzy: Jorge Ramírez Fernández Trener przyg. fiz.: Julio Muñoz Delegat: David Navarro

@Albertobueno15

W KLUBIE OD: 2016

MEHDI CARCELA-GONZÁLEZ

Pisano mu większą karierę. W Poznaniu dziesięć lat temu odbierał statuetkę dla najlepszego strzelca mistrzostw Europy do lat 19, które Hiszpania wygrała. Potem miał podbić Real Madryt, ale został ofiarą ery Galácticos. Kariera Alberto to pasmo wzlotów i upadków. Na co kolej w Granadzie? Chłopakowi ze stolicy przypadło świetne nazwisko – bueno, czyli dobrze. Okazało się, że w jego karierze było maksymalnie dobrze, nigdy wybitnie jak przepowiadali eksperci. Od trzynastego roku życia szkolił się w madryckiej La Fábrice, przechodził przez młodzieżowe reprezentacje i w miesiąc udało mu się zadebiutować w lidze, Pucharze Hiszpanii i Lidze Mistrzów. I na tych trzech występach skończyła się jego kariera w Realu. Chcąc grać, 21-latek przeniósł się do Realu Valladolid, a Królewscy pamiętając o jego potencjale, zachowali sobie opcję odkupu. Alberto jednak nie zagrał na nosie Florentino Pérezowi - spadł z ligi, po czym trafił na wypożyczenie do Derby County. Zaczął się zbierać dopiero po powrocie do Hiszpanii. W Realu Valladolid i Rayo Vallecano odbudowywał się, aż w 2015 roku rozpoczęto kampanię, by powołać go do reprezentacji. Wspaniale współpracowało mu się z Paco Jémezem. Zostanie zapamiętany głównie z karety, czyli zdobycia czterech bramek w czternaście minut! 17 goli i 5 asyst sprawiło, że przyszła oferta z Porto. Stamtąd znów wraca z podkulonym ogonem, ale gdzie byłoby mu tak dobrze jak u Jémeza?

Marokański lew urodzony w Belgii. Grał dla obu reprezentacji, choć ostatecznie zadeklarował, że będzie bronił barw kraju swojej matki. Teraz w końcu zagra w ojczyźnie ojca, czyli Hiszpanii. Był wymieniany w gronie stu największych talentów na świecie przez Don Balon i zbierał pochwały od samego Zinedine’a Zidane’a, ale piłka mogła się też dla niego skończyć śmiertelnie, bo po faulu Chrisa Mavingi stracił większość zębów i miał połamane kości twarzy. Po ponad stu meczach w Standardzie Liege i mistrzostwie Belgii wybrał ofertę z Anży Machaczkała. Miał lepsze, ale mówi się, że zadecydowały m.in. względy religijne. Stolica Dagestanu słynie z dużej populacji muzułmanów. Mehdi to zawodnik o wielkich umiejętnościach i małej głowie. Gdy Anży zaczęło oszczędzać, mógł trafić chociażby do Romy czy Marsylii, ale wybrał powrót do rodzinnego Liege. Do Granady przychodzi z Benfiki, gdzie był zmiennikiem. Powinien znacznie podnieść poziom drużyny, chyba że znów głowa nie podąży za nogami.

Trener

Młody wilk

PACO JÉMEZ

HISZPAN | 46 LAT | W KLUBIE OD: 2016

„Nie mogę obiecać wyników. Nikt nie posiada magicznej formuły” w Granadzie Paco Jeméz stara się studzić emocje. Mimo to wielu widzi w nim magika, który odmieni bezbarwne oblicze andaluzyjskiego klubu. Czy jednak właściciele Granady wiedzą kogo zatrudnili? W Rayo pożegnała go miłość kibiców i drużyny, ale silna awersja ze strony zarządu. Nigdy nie miał skrupułów w krytyce prezydenta, Raúla Martína Presy. Ich małżeństwo z rozsądku musiało skończyć się rozwodem. „Podpisałbym kontrakt z Rayo jeszcze dziś” - mówił tuż po spadku do drugiej ligi. To jasna deklaracja, że nie ma zamiaru uciekać z tonącego okrętu. Jednak porozumienie w kwestii przedłużenia kontraktu nie zostało osiągnięte: przeważyła wizja projektu. Trener uważał, iż zarząd nie podchodzi poważnie do walki o awans. W ten sposób Paco powraca do Andaluzji. Jego misja jest jasna: „Chcę, by kibice pragnęli, aby nadeszła sobota i mogli obejrzeć mecz Granady”. Jeméz w czystej formie.

POPRZEDNIE Rayo Vallecano, Córdoba, Las Palmas, Cartagena, Córdoba, Alcalá KLUBY NAJWIĘKSZE Segunda División B (2009, Cartagena), Tercera División (2007, Alcalá) SUKCESY

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU

BILANS MECZOWY: 4-4-3

4 MLN

ALBERTO BUENO

Kluczowy transfer

fot. granadacf.es / Pedrito Guzman (CC BY-SA 2.0)

Największa gwiazda

SERGI SAMPER „Jednym z głównych powodów, dla których wybrałem Granadę, jest Paco Jémez” - powiedział 21-latek. To może być kluczowy sezon dla jego kariery. Po raz pier w sz y w yjeż dż a poz a dom, czyli stolicę Katalonii. Urodził się w Barcelonie, od szóstego roku życia trenował w La Masii, przeszedł przez wszystkie szczeble juniorskie, nigdy nie grał dla innego klubu i reprezentował kadrę Katalonii. Mówią o nim „ostatni symbol La Masii”. Nie mógłby liczyć na grę w zespole Luisa Enrique, ale może go przekonać, że za rok warto mu zaufać. Wydaje się, że jest stworzony dla stylu, jaki wyznaje Jémez. Rozgrywający porównywany do Andrei Pirlo może zostać zaszufladkowany po tym sezonie - albo za kilka miesięcy będzie asystował Messiemu, Suárezowi i Neymarowi, albo wtopi się w ligową szarość.

BILANS BRAMKOWY: 17-14

NAJLEPSZY STRZELEC: PONCE (3)

6:0

16.07

Murcja

Villarreal

1:1

20.08

LaLiga Santander

Bristol City

2:0

20.07

Murcja

Las Palmas

1:5

28.08

LaLiga Santander

Algieria U-23

0:0

23.07

Murcja

Eibar

1:2

11.09

LaLiga Santander

Al-Ahli

0:0

30.07

Marbella

Real Betis

2:2

16.09

LaLiga Santander

Sevilla

0:2

02.08

Grenada

Athletic

-:-

21.09

LaLiga Santander (D)

Córdoba

1:0

06.08

Kordoba

Alavés

-:-

26.09

LaLiga Santander (W)

Mallorca

3:2

13.08

Palma de Mallorca

Leganés

-:-

01.10

LaLiga Santander (D)

Mar Menor

OLEMAGAZYN.PL

Las Palmas

RO K Z A Ł OŻENI A :

1949

Estadio de Gran Canaria data powstania pojemność

śr. frekwencja (15/16)

2003

19 643

31 250

PIERWSZA JEDENASTKA fot. udlaspalmas.es / facebook.com/udlaspalmasoficial

4-2-3-1

Unión Deportiva Las Palmas

9 LIVAJA

PRINCE

EL ZHAR

21 VIERA

ROQUE MESA

V. GÓMEZ

23 D.CASTELLANO

DRUŻYNA REZERW: LAS PALMAS ATLÉTICO (SD B)

PRZYDOMKI: AMARILLOS, CANARIOS

12 17

BIGAS

LEMOS

MÍCHEL

13 VARAS

MOCNE STRONY

www.udlaspalmas.es comunicacion@udlaspalmas.es

Calle Germán Dévora 35019 Las Palmas

KLUB W LICZBACH

33 28 2 7* 29 55

Prezydent: Miguel Ramírez Sponsor: Cabildo de Gran Canaria

SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN

CZY WIESZ ŻE... Unión Deportiva Las Palmas powstała z połączenia pięciu drużyn. W jej skład weszły m.in. najstarszy klub na archipelagu założony 1905 roku - Marino FC, jak również Real Club Victoria. Dzięki temu drugiemu Kanarki należą do wyjątków. Mają w swoim herbie odziedziczoną koronę, mimo że w ich nazwie nie widnieje królewski tytuł: real. Celem powstania unii było zatrzymanie najlepszych piłkarzy na wsypach.

SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

Segunda División

+ KONTRY

A 4

Kanarki już na starcie sezonu pokazały, że będzie to ich niezwykle groźna broń. Los Amarillos są szybcy i zabójczo skuteczni.

+ TRENER

Quique Setién stworzył zorganizowaną, dobrze ustawiającą się, chętną do posiadania piłki i do zagrań krótkimi podaniami drużynę. Nazywani są „fabryką trójkątów”.

6 8

- ODWODY DRUGIEJ LINII

07/08

08/09

- OBRONA STAŁYCH FRAGMETNÓW

Chociażby pod koniec minionej kampanii stracili po rzutach rożnych dwie bramki z Granadą. „Wyczyn” ten powtórzyli na początku bieżącego sezonu w starciu z Valencią.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SŁABE STRONY Javi Castellano stracił przez kontuzję cały poprzedni sezon, Hernán pół. Momo ma już swoje lata, a pozostali, z wyjątkiem Tany, nie prezentują zbyt wysokiego poziomu.

SEZON 15/16

09/10

10/11

MINUT Y N A BOISKU 3114 J. Viera 2827 R. Mesa 2711 J. Varas

Opracowanie: Tomasz Zakaszewski, Dawid Kulig

11/12

12/13

13/14

BR AMK I 10 J. Viera 9 W. José 5 S. Araujo * w Segunda División B

14/15

9 4 4

15/16

A S YS T Y J. Viera N. El Zhar Tana

NAJLEPSZY STRZELEC

GERMÁN DÉVORA

453 / 119 MECZE / GOLE

NAJDROŻSZ Y TR ANSFER

ANTONIO GUAYRE

6 MLN €

Mistrzostwo Segunda División

Z K L U B U W S E Z O N I E 01/ 0 2

Tomasz Zakaszewski @T_Zakaszewski

Wicemistrzostwo Hiszpanii (1968/69), Finał Pucharu Króla (1977/78)

Najwyższa wygrana w historii: Las Palmas 11:1 Lalín (1985/86) | Najwyższa porażka w historii: Real Madryt 10:1 Las Palmas (1958/59)

Poławiacze pereł

łoneczne wyspy u wybrzeży Afryki są chlubnie reprezentowane w La Liga prze ekipę z Gran Canarii. Aż czternastu piłkarzy obecnej kadry wywodzi się z Kanarów. Jak to możliwe, że taki zespół zdolny jest do walki na najwyższym szczeblu?

Cały archipelag rodzi piłkarskie perły. Usiany jest setkami amatorskich drużyn w każdej kategorii wiekowej. Klimat sprzyja im przez cały rok. Z tych zespołów wyławiane są talenty do canter Las Palmas lub Tenerife, o ile nie wyciągną po nich ręki bogatsze ekipy z kontynentu. Mocniejsze kluby w Hiszpanii chętnie obserwują tamtejsze turnieje młodzieżowe. Ich łupem padli chociażby Jesé, Pedro czy David Silva. Mimo to Los Amarillos są w stanie wyłuskać jeszcze coś dla siebie. Rodzimych zawodników mogłoby być w składzie Kanarków nawet więcej. Juan Carlos Valerón zakończył zawodową karierę i został zatrudniony w Las Palmas jako trener młodzieży i konsultant. Jednakże nie zawiesił butów na kołku – najbliższy sezon rozegra na szczeblu regionalnym w Unión Abrisajac. Klubie, który założył wraz ze swoimi braćmi. Drużynę opuścił także Nauzet Alemán. W drugiej lidze był jednym z podstawowych zawodników, lecz w minionej kampanii bardziej niż na boisku, zasłynął bójką w dyskotece, zwieńczoną wizytą w szpitalu i założeniem osiemnastu szwów. Na tej samej imprezie był i Sergio Araujo, co może wyjaśniać dużo słabszą formę napastnika w La Liga. Najważniejszym atutem Kanaryjczyków jest zatrzymanie Quique Setiéna. 58-letniego szkoleniowca-debiutanta w Primera División, który diametralnie zmienił kurs Las Palmas, kiedy jego poprzednik Paco Herrera prowadził drużynę na mieliznę. Kantabryjczyk wyciągnął z głębokiej ławki Tanę, wydobył najlepszą wersję Jonathana Viery oraz sprawił, że wreszcie mecze Los Amarillos dało

DYREKTOR SPORTOWY

się oglądać bez podtrzymywania powiek przy użyciu zapałek. Dziś nad drużyną świeci tak jasne słońce, jak na kanaryjskim niebie. Każdy większy kadrowy ubytek został uzupełniony porównywalnym lub nawet lepszym piłkarzem. Nie stracili żadnego kluczowego zawodnika zatrudnionego na stałe, choć Barcelona usilnie starała się pozyskać Mauricio Lemosa, Sevilla negocjowała transfer Roque Mesy, a Porto i Bayer zgłaszały zainteresowanie Vierą. Prezydent Miguel Ángel Ramírez stawiał twarde warunki i z każdej z tych walk wychodził zwycięsko. W tej beczce miodu znajdziemy także i łyżkę dziegciu. Prezydent Ramírez nie jest bowiem ideałem. W 2011 roku został skazany na trzy lata i jeden dzień pozbawienia wolności za prace budowlane bez zezwolenia. Ostateczny termin odroczenia wykonania wyroku to 5 października, jeśli do tego czasu nie zostanie ułaskawiony, znajdzie się za kratkami. Ponadto urząd skarbowy bada sprawę dodatkowych stratosferycznych wynagrodzeń, jakie otrzymywali pracownicy jego firmy, od których nie zapłacono podatku. To wszystko rzuca zupełnie inne światło na nagłe uzdrowienie finansów klubu – ledwie dwanaście lat temu Kanarki miały kulę u nogi w postaci 72 milionów euro długów. Stał się cud, bo już w 2014 roku Las Palmas ogłosiło, że są one przeszłością. Nie ma w tej chwili żadnych dowodów, że doszło do złamania prawa, lecz z pewnością instytucje państwowe będą chciały przyjrzeć się tej sprawie bliżej. Miejmy nadzieję, że Kanaryjczycy przetrwają sezon bez finansowych niespodzianek i innych wstrząsów. Konkurencja w zespole jest dużo większa, a Setién prowadzi ich od początku kampanii. To dwa podstawowe argumenty, które wiodą optymistów do przypisywania Los Amarillos szans na europejskie puchary. W klubie nie chodzą jednak z głową w chmurach. Szybkie zapewnienie sobie utrzymania to podstawowy cel. O reszcie będą myśleć, gdy ten zostanie osiągnięty.

TRANSFERY

BILANS: -2,4 MLN €

TONI CRUZ

zawodnik

poprzedni klub

W KLUBIE OD: 2008 | POPRZEDNI KLUB: SANTA BRIGIDA

Mauricio Lemos

Rubin Kazań

ŚO

2 mln €

Mateo García

Instituto Córdoba

ŚP

400 tys. €

Míchel

Almería

wolny transfer

Hélder Lopes

Paços Ferreira

wolny transfer

Kevin-Prince Boateng

Milan

wolny transfer

Marko Livaja

Rubin Kazań

ŚN

wolny transfer

Tyronne

Huesca

powrót z wypożyczenia

Asdrúbal Padrón

Leganés

powrót z wypożyczenia

Niespełniony trener, który prowadził kluby na poziomie Segundy B, a także rezerwy Las Palmas w Tercera Divisón, nim w 2009 roku dołączył do sztabu technicznego Kanarków. Dwa lata później przejął odpowiedzialność za politykę kadrową klubu i tak jest do dziś. Choć od roku w praktyce można mówić o tandemie Cruz-Helguera. Luis Helguera był niegdyś zawodowym piłkarzem, lecz większą karierę zrobił jego starszy brat, Iván. Zanim trafił do sztabu Los Amarillos piastował posadę dyrektora sportowego Hueski. Obaj są „współ winnymi” zmiany na stanowisku trenera w zeszłym sezonie. Rekomendowali zwolnienie Paco Herrery i przekonali prezydenta

cem z Argentyny. Wspólnie wynaleźli Mauricio Lemosa oraz sprowadzili na Estadio Gran Canaria Boatenga. Za wkład w ten drugi transfer Cruz publiczne dziękował Helguerze.

wiek

rodzaj / kwota

TRANSFERY I WYPOŻYCZENIA Z KLUBU: Juan Carlos Valerón (OP) – koniec kariery, Ángel López (PO) – koniec kariery, Nauzet Alemán (PN) – koniec kontraktu, Javier Garrido (LO) – AEK Larnaka (wolny transfer), Héctor Figueroa (ŚN) – Ponferradina (wypożyczenie), Alfredo Ortuño (ŚN) – Cádiz (wypożyczenie), Mubarak Wakaso (LN) – Rubin Kazań (powrót z wypożyczenia), Willian José (ŚN) – Deportivo Maldonado

klubu do zatrudnienia Quique Setiéna. Miguel Ángel Ramírez optował wówczas za szkoleniow-

poz.

(powrót z wypożyczenia)

OLEMAGAZYN.PL

fot. udlaspalmas.es

LAS PALMAS

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

13 BRAMKARZE

16 OBROŃCY

6 19 POMOCNICY

SZTAB SZKOLENIOWY

13 2 12

24 9 N A PA S T N I C Y

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

poz.

Raúl Lizoain

Hiszpania

Javi Varas

Hiszpania

David Simón Míchel

David García

Mauricio Lemos °

data ur.

cm / kg

wartość (€)

kontrakt

w klubie od:

poprzedni klub

27.01.1991

188 / 80

10.09.1982

182 / 74

400 tys.

2017

2012

Las Palmas Atlético

800 tys.

2017

2015

Real Valladolid

Hiszpania

31.12.1989

179 / 75

2 mln

2019

2014

Las Palmas Atlético

Brazylia

15.02.1990

182 / 72

600 tys.

2018

2016

Almería

Hiszpania

ŚO

25.02.1982

184 / 80

300 tys.

2017

2003

Las Palmas Atlético

Urugwaj

ŚO

28.12.1995

187 / 80

4 mln

2021

2016

Rubin Kazań

Aythami Artiles

Hiszpania

ŚO

02.04.1986

181 / 82

2 mln

2021

2013

Deportivo La Coruña

Pedro Bigas

Hiszpania

ŚO

15.05.1990

181 / 78

3 mln

2017

2015

Real Mallorca

Hélder Lopes

Portugalia

04.01.1989

179 / 66

2 mln

2018

2016

Paços Ferreira

Dani Castellano

Hiszpania

02.11.1987

180 / 70

2 mln

2017

2011

Ceuta

Javi Castellano

Hiszpania

02.11.1987

180 / 70

400 tys.

2017

2011

Mallorca B

Vicente Gómez

Hiszpania

31.08.1988

188 / 79

2,5 mln

2020

2010

Las Palmas Atlético

Hernán

Hiszpania

26.08.1990

181 / 71

900 tys.

2018

2012

Las Palmas Atlético

Roque Mesa

Hiszpania

07.06.1989

172 / 73

7,5 mln

2020

2014

Las Palmas Atlético

Ángel Montoro

Hiszpania

ŚP

25.06.1987

180 / 72

800 tys.

2017

2016

Almería

Mateo García°

Argentyna

ŚP

10.09.1996

167 / 65

b/d

2020

2016

Instituto Córdoba

Jonathan Viera

Hiszpania

21.10.1989

171 / 65

6 mln

2021

2015

Standard Liège

Niemcy

06.03.1987

186 / 85

1 mln

2017

2016

Milan

Hiszpania

27.01.1991

182 / 78

300 tys.

2019

2014

Huesca

Kevin-Prince Boateng

Tyronne

Nabil El Zhar

Maroko

27.08.1986

175 / 66

1,5 mln

2017

2015

Levante

13.03.1991

173 / 68

300 tys.

2018

2013

Leganés

Asdrúbal Padrón

Hiszpania

Momo

Hiszpania

15.07.1982

179 / 68

300 tys.

2017

2012

Real Betis

Tana

Hiszpania

20.09.1990

168 / 70

3,5 mln

2017

2013

Las Palmas Atlético

Marko Livaja

Chorwacja

ŚN

26.08.1993

182 / 87

3 mln

2020

2016

Rubin Kazań

Sergio Araujo°

Argentyna

ŚN

28.01.1992

180 / 82

3 mln

2020

2015

Boca Juniors

9 10

REPREZENTANCI:

ŚREDNIA WIEKU:

27,2

ŚREDNI WZROST:

„Jak mógłbym powedzieć zawodnikom, żeby nie dryblowali? Dryblerzy są zagrożonym gatunkiem”

–QUIQUE SETIÉN ¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

179,5

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA PUCHARY

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

48,1 MLN €

wychowanek wg definicji UEFA

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Trener: Quique Setién Pierwszy asystent: Eder Sarabia Trener bramkarzy: Žekijko Cicović Trener przyg. fiz.: Fran Soto Delegat: Benito Morales

JONATHAN VIERA

Kluczowy transfer @VieraJonathan

W KLUBIE OD: 2015

BOATENG

WOLNY TRANSFER

Nigdzie indziej nie grał tak wybornie, jak w domu. Z wyjątkiem Rayo, lecz to o tyle zrozumiałe, iż zespół prowadził Paco Jémez. Trener, pod którego wodzą Jonathan zaliczył debiut w profesjonalnym futbolu, w drugoligowym wówczas Las Palmas. Jako dwudziestolatek szybko zyskał rozgłos i zainteresowanie większych klubów. Łatwo można było dostrzec dlaczego za młodu, gdy kopał jeszcze piłę na ulicy, koledzy nazywali go Romário. Duży wpływ na to miała koszulka z nazwiskiem tego piłkarza na plecach, ale nie tylko. Tak jak jego idol Viera był filigranowy, w grze charakteryzował się sprytem i bardzo wyróżniał się na tle rówieśników. Wyfrunął z gniazda ledwie pod dwóch sezonach w seniorskiej kadrze, lecz nie zagrzał miejsca ani w Valencii, ani w Standardzie Liege. Dlatego półtora roku temu z wielką nadzieją wrócił na Wysypy Kanaryjskie. Od tego momentu odżył, przestały doskwierać mu kontuzje i systematycznie nadrabia stracony czas. Dołożył pokaźną cegłę do awansu Los Amarillos, a w La Liga stał się ich niek westionowanym liderem. Królem strzelców i asyst w jednej osobie z dziesięcioma golami oraz ośmioma ostatnimi podaniami na koncie. Jedynie w domu mógł liczyć na bezgraniczne zaufanie i poczuć się doceniony. Co symboliczne, po zakończeniu kariery przez Juana Carlosa Valeróna, Jonathan otrzymał po nim numer 21. Czy wychowanek Las Palmas mógłby dostąpić większego zaszczytu?

„Najlepszy zagraniczny zawodnik, który dołączył do Las Palmas od dekad” - można było przeczytać na oficjalnej stronie Los Amarillos przy potwierdzeniu jego transferu. Z kolei w mediach pisano o „luksusowym wzmocnieniu”. Jak to się stało, że pomocnik zdecydował się na przeprowadzkę na archipelag? Miał oferty, by zostać we Włoszech, mógł też wybrać bardziej opłacalną propozycję z Dubaju. Jak sam przyznaje do Las Palmas przekonało go żywe zainteresowanie ze strony Los Amarillos. „Wyspy Kanaryjskie mogą być daleko, ale patrząc na jaśniejszą stronę, będę z dala od całego zgiełku. To dla mnie ważne, liczę że dzięki temu ponownie odnajdę radość z gry” - argumentował. Po zdobyciu bramki z Valencią stał się jedynym nadal grającym piłkarzem, który strzelił gola w każdej z czterech najlepszych lig Europy. Niemniej może być tykającą bombą. Przed dwoma laty został odesłany z mundialu za kłótnię z selekcjonerem, a przeszło rok temu Schalke ukarało go zawieszeniem, ze względu na fatalną formę.

Trener

Młody wilk

QUIQUE SETIÉN

HISZPAN | 58 LAT | W KLUBIE OD: 2015

Był ofensywnym pomocnikiem Racingu Santander, Atlético, Logroñés i Levante. Trzykrotnie poprowadził Racinguistas do awansu do La Liga, choć za pierwszym razem miał ledwie 19 lat i trafił do klubu za 40 par butów. Za trzecim był już trenerem-strażakiem Verdiblancos, lecz nie dano mu szansy na kontynuowanie pracy w Primera. Z Los Colchoneros zdobył Superpuchar Hiszpanii i wystąpił w finale Pucharu Zdobywców Pucharów. Po zakończeniu kariery na trawie, w wieku 38 lat, kontynuował ją w piłce plażowej, sięgając dwukrotnie po wicemistrzostwo świata i trzykrotnie po Europy. Jest zapalonym szachistą. Zachowało się nawet zdjęcie z jego pojedynku z Garrim Kasparowem. Na futbolową taktykę także patrzy przez pryzmat królewskiej gry, lecz w tym przypadku są to szachy błyskawiczne. Ten miłośnik piłkarskiej finezji tak relacjonował swoje spotkanie z Messim: „Poprosiłem go żeby grał do 60-tki, albo przynajmniej do czasu kiedy umrę”.

POPRZEDNIE Lugo, Logroñés, reprezentacja Gwinei Równikowej, Polideportivo Ejido, KLUBY Racing Santander

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU

BILANS MECZOWY: 9-1-3

Selección Sur

8:0

17.07

Bartolome de Tirajana

Tenerife

0:1

26.07

Maspalomas

Zjednaczone Emiarty Arabskie

0:1

28.07

fot. udlaspalmas.es / laliga.es

Największa gwiazda

MAURICIO LEMOS Jeśli szukać w La Liga młodego stopera, który ma papiery żeby w pr z ysz ł oś ci należeć do najlepsz ych, to Urugwajcz yk jest ide al ny m k a nd y datem. Sil ny, energiczny, dobrze radzi sobie nie tylko w destrukcji, lecz i wyprowadzaniu piłki. Nie miał udanego startu w Europie, gdyż zimą trafił do Rubina Kazań. Klimat i język przeszkodziły mu w aklimatyzacji. Dlatego obrońca miał wrócić z p o w r o t e m d o oj c z y z n y, l e c z p r z e c h w y c il i g o Kanaryjczycy. Wystarczyło zaledwie dziesięć spotkań, w k tór ych jak równy z równym r y walizował chociażby z piłkarzami Realu Madryt, by przekonać Las Palmas do skorzystania z opcji wykupu. Od razu dorzucili też zaporową klauzulę na 30 milionów euro. Ta zdała egzamin, powstrzymując zakusy Barcelony na przejęcie Urugwajczyka.

BILANS BRAMKOWY: 30-10

NAJLEPSZY STRZELEC: M. LIVAJA (4)

Tenerife

1:0

10.08

Santa Cruz de Tenerife

Darmstadt 98

1:1

13.08

Darmstadt

Murcia

Valencia

4:2

22.08

LaLiga Santander

4:1

29.07

Murcia

Granada

5:1

28.08

LaLiga Santander

2:1

05.08

Maspalomas

Sevilla

2:1

10.09

LaLiga Santander

Cagliari

1:0

07.08

Maspalomas

Málaga

1:0

17.09

LaLiga Santander

Mensajero

2:0

09.05

Miraflores

Real Sociedad

-:-

21.09

LaLiga Santander (W)

Lorca Maritimo

OLEMAGAZYN.PL

Leganés

RO K Z A LOŻENI A :

1928

Estadio Municipal Butarque data powstania pojemność

śr. frekwencja (15/16)

1998

4 419

10 982

PIERWSZA JEDENASTKA

Club Deportivo Leganés

9 GUERRERO

www.deportivoleganes.com gerencia@deportivoleganes.com

SZYMANOWSKI

UNAI LÓPEZ

8 GABRIEL

TIMOR

RUBÉN PÉREZ

DIEGO RICO

DRUŻYNA REZERW: LEGANÉS B

PRZYDOMKI: PEPINEROS

MANTOVANI

BUSTINZA

VÍCTOR DÍAZ

13 SERANTES

MOCNE STRONY

Calle Arquitectura 28914 Leganés

KLUB W LICZBACH

1 13 2* 5** 12 30

SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

CZY WIESZ ŻE...

W 2003 roku klub przejął argentyński producent muzyczny Daniel Grinbank. O b i e c y w a ł Pepineros awans do Primera División, a zapewnić go miało sprowadzenie piętnastu zawodników z Argentyny. Dyrektorem sportowym projektu był José Pékerman, obecny selekcjoner reprezentacji Kolumbii. Wyniki były fatalne, więc inwestor porzucił klub w połowie rozgrywek z 2,5 mln euro zadłużenia. Zamiast promocji Leganés spadło do Segundy B.

Segunda División B

+ DEFENSYWA

Awans z reguły można wywalczyć bardzo solidną grą obronną. Potwierdziły to m.in. Elche, Eibar, Sporting, a także i Leganés. Mieli drugi najniższy wynik straconych bramek w lidze (34).

Prezydent: María Pavón Sponsor: Mbuzz Sport

+ TRENER

Leganés dwukrotnie odpadało w barażach do drugiej ligi nim objął ich Asier Garitano. Wówczas wystrzelili jak na trampolinie. Potrafi ze w swoich zawodników wyciągnąć maksimum.

Segunda División

* w Segunda División ** Segunda Categoria Ordinaria

fot. Zarz (CC-BY-SA-4.0) / facebook.com/ClubDeportivoLeganes

4-2-3-1

10 12

SŁABE STRONY - JAKOŚĆ NAPASTNIKÓW

Pepineros nie mają kim postraszyć. Guerrero nie sprawdził się w Sportingu, Koné zdobył ledwie pięć bramek w drugiej lidze, a Luciano zaliczył w ostatnim sezonie tylko jedno trafienie.

07/08

08/09

- UTRZYMANIE PRZY PIŁCE

W pierwsztch dwóch spotkaniach sezonu posiadali futbolówkę przez zaledwie 39% czasu gry. Głównym problemem jest duża niedokładność przy rozegraniu.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SEZON 15/16

09/10

10/11

11/12

MINUT Y N A BOISKU 3780 J. A. Serantes 3351 M. Mantovani 3346 V. Díaz

12/13

13/14

14/15

15/16

BR AMK I A S YS T Y 12 A. Szymanowski 7 Omar 8 R. Peña 6 A. Szymanowski 7 B. Lázaro 4 R. Peña

Opracowanie: Tomasz Zakaszewski, Dominik Piechota

NAJLEPSZY STRZELEC

MIGUEL ÁNGEL

299 / 74 MECZE / GOLE

NAJDROŻSZ Y TR ANSFER

MAMADOU KONÉ

1,2 MLN €

Mistrzostwo Segunda División B

D O K L U B U W S E Z O N I E 16 / 17

Najwyższa wygrana w historii: Leganés 7:0 Racing Ferrol (1989/90) | Najwyższa porażka w historii: Palamós 7:1 Leganés (1994/95)

Tomasz Zakaszewski @T_Zakaszewski

Nowe Getafe czy Eibar 2.0?

obliczu awansu Leganés można było spotkać się z dwoma określeniami, porównującymi debiutanta La Liga do Getafe i Eibaru. Trudno o większy rozrzut, bo oba kluby różnią się diametralnie. A zatem, do kogo bliżej jest beniaminkowi?

Z Los Azulones łączy ich geografia. I jeden, i drugi klub pochodzą spod madryckich miejscowości, a dystans z Leganés do Getafe to zaledwie cztery kilometry. Niegdyś były to tereny rolnicze, które zaopatrywały sąsiadujący Madryt w świeże warzywa i owoce. Najpopularniejszymi z okolic Leganés były ogórki, dlatego nazwa Los Pepineros przylgnęła do miejscowych do dziś. Choć wieś zastąpiło 185-tysięczne miasto, z jednym z największych centrów handlowych w Europie, a mieszkańcy codziennie metrem dojeżdżają do stolicy do pracy. Przydomek Ogórki odziedziczyła też i drużyna, która nie kryje się ze swoimi korzeniami. Wręcz przeciwnie, na każdym kroku akcentuje pochodzenie oraz przywiązanie do lokalnej historii i społeczności. Hasło kampanii zachęcającej do zakupu karnetów to: „Teraz spróbujcie naszych ogórków”, a stroje na nowy sezon zaprezentowali na tle skrzyń z tymi warzywami. Trudno wyobrazić sobie podobną akcję u Los Azulones i właśnie tego zabrakło im, by przyciągnąć ludzi na trybuny – tożsamości, wyrazu i apelu do lokalnego patriotyzmu. Brak pomysłu? Getafe to kolebka hiszpańskiego lotnictwa, a samoloty mają nawet w herbie! Lega pod tym względem bardziej przypomina ekipę Rusznikarzy, którzy obchody 70-tej rocznicy powstania klubu rozpoczęli wystrzałem z armaty. Jak to się stało, że Los Pepineros w ogóle trafili do La Liga? Żeby odpowiedzieć na to pytanie musimy cofnąć się do 24 grudnia 2008 roku. Tuż przed świętami Bożego Narodzenia, w klubie pojawił się nowy właściciel.Felipe Moreno

DYREKTOR SPORTOWY

TXEMA INDIAS W KLUBIE OD: 2015 | POPRZEDNI KLUB: TOLEDO

TRANSFERY

BILANS: -3,2 MLN €

zawodnik

poprzedni klub

Mamadou Koné

Racing

poz.

wiek

ŚN

1,2 mln €

rodzaj / kwota

Diego Rico

Real Saragossa

1 mln €

Gabriel

Juventus

OP / ŚP

1 mln €

Unai Bustinza

Athletic

PO/ŚO

wolny transfer

Carl Medjani

Levante

ŚO

wolny transfer

Miguel Ángel Guerrero

Sporting Gijón

ŚN

wolny transfer

Alberto Brignoli

Juventus

wypożyczenie*

Adrián Marín

Villarreal

wypożyczenie

Rubén Pérez

Granada

wypożyczenie

Unai López

Athletic

OP/PN

wypożyczenie

Robert Ibáñez

Valencia

wypożyczenie

Darwin Machís

Granada

LN/ŚN

wypożyczenie

Luciano Neves

Corinthians

ŚN

wypożyczenie

TRANSFERY I WYPOŻYCZENIA Z KLUBU: Toni Arranz (ŚP) – Sanse (rozwiązanie kontraktu), Queco Piña (BR) – Huesca, César Soriano (LO)

– Huesca, Luis Ruiz (LO) – Cádiz, Paco Candela (ŚP) – Fuenlabrada, Borja Lázaro (ŚP) – Huesca,

Wielki znawca i pasjonat niższych lig hiszpańskich. Choć teraz nie ma wyboru, bo musi oglądać mecze Leganés z wielkimi, to w wolny weekend chętnie zobaczyłby półamatorskie albo juniorskie rozgrywki. Przez to sprawnie wyłapuje nieodkryte talenty. Został zatrudniony w poprzednim sezonie, by profesjonalizować działania klubu. Po odejściu kluczowych piłkarzy miał pospinać drugoligową kadrę podmadryckiego klubu. Przez cztery lata wymyślał strategię rozwoju i uzdrawiania Toledo, co doceniło Leganés, „kradnąc” go z trzecioligowego zespołu. 45-latek jeszcze nie dotknął piłki na najwyższym poziomie, ale miał dość znajomości, by wypożyczać piłkarzy na korzystnych warunkach z Juventusu, Athletiku czy Deportivo. Nie lubi mówić o sobie per dyrektor sportowy. „Uważa się za faceta od wszystkiego. Tu pomoże delegatowi, tu szepnie słowo piorącym sprzęt” tłumaczy nam rzecznik klubu. Sprowadzony z polecenia Garitano, by ten mógł skupić się na trenerce. Teraz niezależnie reżyseruje kadrę beniaminka.

Romero, miejscowy biznesmen i deweloper, za pół miliona euro wykupił 51 % akcji trzecioligowego, zadłużonego po uszy Leganés. Był niczym Święty Mikołaj, bo od tego dnia wypłacono zaległe pensje, stopniowo uregulowano długi i zobowiązania wobec urzędu skarbowego. Wraz z Felipe przybyła jego małżonka, María Victoria Pavón, która została późnej prezydentem Lega i zarządza nim już od siedmiu lat. I to jak! Zaczęły się wizyty piłkarzy w lokalnych szkołach, kampanie krwiodawstwa, organizowanie urodzin dzieci w pomieszczeniach klubowych, inwestycje w drużyny młodzieżowe. W końcu klub to znacznie więcej, niż tyko mecz co weekend. Dzięki niej Lega połączyło się z lokalną społecznością i z roku na rok rosła liczba kibiców. W 2010 roku karnety wykupiło ponad 2200 osób, przed tą kampanią cztery razy tyle. Naturalnie bardzo pomogły w tym wyniki drużyny, lecz ze względu na działalność Maríi wielu z sympatyków zostanie, nawet jeśli sportowo powinie im się noga. Nic dziwnego, że tak dobrze nawożona ziemia obrodziła największym sukcesem w dziejach klubu. Trzy razy dobijali się do Segundy w barażach, nim stery zespołu przejął Asier Garitano. Z Baskiem w przeciągu trzech sezonów Los Pepineros dwukrotnie świętowali awans. Ten wyczyn zawdzięczają zwartej defensywie, od trzech lat dowodzonej przez kapitana Martína Mantovaniego, podpartej w drugiej lidze umiejętnościami bramkarza Jona Serantesa. Pierwszego z nich trudno obecnie przeoczyć, ze względu na włosy w barwach Lega. W ataku brylował z kolei Alexander Szymanowski i miejmy nadzieję, że Argentyńczyk z polskimi korzeniami pomoże swojej drużynie w utrzymaniu. Leganés jest pełne życiowej energii i otwarte na mieszkańców miasta. Zupełnie inne niż Getafe, z którym dzielą wspólny płot, wzajemną niechęć i rywalizują w derbach. Bliżej im do Eibaru... ale pozwólmy im opowiedzieć własną historię.

Jorge Miramón (ŚP) – Reus Deportiu, Rubén Peña (PN) – Eibar, Alain Eizmendi (PN) – Real Unión

(wszyscy wolny transfer), Iñigo Ruiz de Galarreta (ŚP) – Athletic, Asdrúbal Padrón (PN) –

Las Palmas, Guillermo (ŚN) – Athletic (cała trójka powrót z wyp.). * z opcją wykupu

OLEMAGAZYN.PL

fot. deportivoleganes.com

LEGANÉS

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

13 BRAMKARZE

12 18 OBROŃCY

24 8 POMOCNICY

N A PA S T N I C Y

SZTAB SZKOLENIOWY 20

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (€)

kontrakt

w klubie od:

poprzedni klub

Włochy

19.08.1991

188 / 75

1,2 mln

2017

2016

Juventus

Jon Ander Serantes

Hiszpania

24.10.1989

183 / 76

1,5 mln

2017

2015

Lugo

Unai Bustinza

Hiszpania

PO/ŚO

02.02.1992

175 / 73

300 tys.

2019

2016

Athletic

Victor Díaz

Hiszpania

12.06.1988

183 / 72

800 tys.

2017

2016

Recreativo

Martín Mantovani

Argentyna

ŚO

07.07.1984

184 / 77

800 tys.

2018

2014

Real Oviedo

Algieria

ŚO

15.05.1985

185 / 77

1,8 mln

2017

2016

Levante

Alberto Brignoli

13 3 17 5 12

Carl Medjani*

Pablo Insua

Hiszpania

ŚO

09.09.1993

187 / 76

2 mln

2017

2015

Deportivo

Adrián Marín*

Hiszpania

09.01.1997

181 / 73

1 mln

2017

2016

Villarreal

Diego Rico

Hiszpania

23.02.1993

181 / 75

800 tys.

2020

2016

Real Saragossa

Alberto Martín

Hiszpania

31.03.1989

180 / 72

400 tys.

2017

2013

Almería B

Rubén Pérez

Hiszpania

26.04.1989

178 / 70

2,5 mln

2017

2016

Granada

Lluís Sastre

Hiszpania

ŚP

26.03.1986

174 / 71

600 tys.

2017

2015

Real Valladolid

David Timor

Hiszpania

ŚP

17.10.1989

185 / 79

1 mln

2018

2016

Real Valladolid

Gabriel Pires

Brazylia

OP/ŚP

18.09.1993

186 / 82

2 mln

2019

2016

Juventus

4 15 6

Unai López

Hiszpania

OP/PN

30.10.1995

169 / 64

1,5 mln

2017

2016

Athletic

Toni Dovale

Hiszpania

PN/LN

04.04.1990

177 / 66

400 tys.

2017

2015

Lugo

Robert Ibáñez

Hiszpania

22.03.1993

169 / 65

1,5 mln

2017

2016

Valencia

Darwin Machís °

Wenezuela

LN/ŚN

07.02.1993

174 / 70

800 tys.

2017

2016

Granada

Alexander Szymanowski °

Argentyna

13.10.1988

174 / 65

2 mln

2018

2015

Bröndby

Omar Ramos

Hiszpania

LN/PN

26.01.1988

175 / 67

1,5 mln

2018

2015

Real Valladolid

Miguel Ángel Guerrero

Hiszpania

ŚN

12.07.1990

181 / 77

1,2 mln

2018

2016

Sporting Gijón

WKS

ŚN

25.12.1991

177 / 71

600 tys.

2021

2016

Racing

Brazylia

ŚN

18.05.1993

178 / 69

4 mln

2017

2016

Corinthians

9 14

Mamadou Koné

Luciano Neves* °

REPREZENTANCI:

ŚREDNIA WIEKU:

25,9

ŚREDNI WZROST:

„Jeśli tutaj siedzisz, to dlatego, że chcesz zrobić coś wspaniałego” –NAPIS W SZATNI LEGANÉS

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

179,3

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

30,2 MLN €

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA UTRZYMANIE JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

brak wychowanków w kadrze

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Trener: Asier Garitano Pierwszy asystent: Jaime Pérez Avilés Trener bramkarzy: Carlos Sánchez Trener przygotowania fizycznego: Miguel Pérez Delegat: Sergio Agulló

Kluczowy transfer

ALEXANDER SZYMANOWSKI

W KLUBIE OD: 2015

GABRIEL

1 MLN

Zanim Leicester zostało mistrzem Anglii, poważnie obserwowało skrzydłowego, wychwalając jego warunki motoryczne. Na liście skautów był n-tym wyborem, brakowało mu doświadczenia i nazwiska, a Lisy sprowadziły innych pomocników, ale samo zainteresowanie świadczy o drzemiących w nim możliwościach. Znajomo brzmiące nazwisko nie jest przypadkiem, bo Alex ma polskie korzenie. Jego dziadek urodził się na dzisiejszym terytorium Ukrainy, ale w tamtych czasach te ziemie należały do Polski. Wyemigrował do Argentyny, gdzie ożenił się z Rosjanką. Przez to w Buenos Aires na ojca Alexandra wołali Rosjanin, natomiast na niego „El Polaco”, czyli Polak. Nigdy u nas nie był, nie ma polskiego paszportu, bo to zbyt dużo papierkowej roboty, ale zna pojedyncze słówka, odrobinę historii i sytuację w Ekstraklasie. A przynajmniej znał, bo w czasach gry w Recreativo Huelva dzielił pokój z Pawłem Brożkiem. Szybki jak błyskawica, uniwersalny, ze świetną lewą nogą, a w piłkę nauczył się grać od... siostry. Tak twierdzi, bo Marianela Szymanowski też gra zawodowo w Valencii. Alex to prosty chłopak, którego marzenia zaczynają nabierać coraz większych rozmiarów. Bał się, gdy trafiał do drugiej ligi, że to zbyt wysoki poziom. Okazał się wyróżniającym piłkarzem. – „Ekstraklasa? Nie zastanawiałbym się” mówił nam kilka lat temu. Teraz pewnie nie wysłuchałby propozycji. Po 12 golach i 6 asystach w poprzednim sezonie Argentyńczyk chce namieszać na szczycie.

Pomocnik został wypatrzony przez Juventus i wykupiony za dwa miliony euro wraz ze starszym bratem Guilherme, zanim jeszcze skończy ł 1 8 lat. We Włoszech nie przebił się, mimo że początkowo wróżono mu dużą karierę. Podczas pobytu u Bianconeri miał okazję trenować z Andreą Pirlo. Twierdzi, że nauczył się od niego sporo w kwestiach taktycznych, gdyż jak przyznał: „Stopami nie potrafiłem zrobić tego, co on”. Do Leganés trafił rok temu jako nowoczesna szóstka, ceniony za dokładne długie podania, przegląd pola i mocne strzały z dystansu. Tymczasem udowodnił, że potrafi grać na każdej pozycji w pomocy. Asier Garitano zrobił z niego ofensywnego pomocnika, a Brazylijczyk dopomógł Los Pepineros w awansie, dorzucając do puli siedem goli i trzy asysty. Po historycznej promocji klub skorzystał z opcji wykupienia Gabriela, ponieważ oprócz umiejętności, w odróżnieniu od wielu jego rodaków, jest skromny, pracowity i twardo stąpa po ziemi.

Trener

Młody wilk

ASIER GARITANO

HISZPAN | 46 LAT | W KLUBIE OD: 2013

Architekt historycznego awansu. Potrzebował trzech sezonów, by Leganés przetransportować z trzeciej ligi do pierwszej. Wyjątkowo pilny uczeń, bo teraz jego kariera trenerska kojarzy się z awansami, ale zaczynała od spadków. Jako asystent w Alicante i Castellónie przejmował awaryjnie zespoły po zwolnionych trenerach, lecz nie mógł się odnaleźć w roli strażaka. Obie ekipy po sezonie spadły. Dopiero pracując na własny rachunek, Garitano zaczął walczyć o awanse w niższych ligach. Z dwoma kolejnymi klubami zaliczył wspaniały sezon, ale bez szczęśliwych zakończeń, bo potknął się w barażach. Pod Madrytem doceniono jednak jego zmysł taktyczny, a on przyniósł Leganés historyczne wyniki. Zakochany w futbolu na zabój. Jego bliscy śmieją się, że potrafi wymienić każdego zawodnika i trenera grającego w trzeciej lidze hiszpańskiej. W nagrodzę będzie rywalizował z najlepszymi, ale udowodnił już, że taktycznie potrafi przechytrzyć nawet Simeone.

POPRZEDNIE Alcoyano, Orihuela, Castellón, Castellón (asystent), Alicante, Alicante KLUBY (asystent) NAJWIĘKSZE Awans do Primera División (2016), Trofeo Miguel Muñoz dla najlepszego SUKCESY trenera Segunda División (2016), awans do Segunda División (2014)

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU Talavera

1:0

23.07

Talavera

Fuenlabrada

3:1

27.07

Fuenlabrada

Real Madryt Castilla

1:0

30.07

Valdebabas

fot. deportivoleganes.com

Największa gwiazda

BILANS MECZOWY: 5-3-4

ADRIÁN MARÍN Lewy obrońca Villarrealu zadebiutował w pierwszej drużynie dwa sezony temu. Niestety nie mógł zbyt długo się z tego cieszyć. Pół roku później doznał kontuzji lewego kolana, co wykluczyło go z gr y na okres pięciu miesięcy, ale jego powrót na boisko przedłużył się do dziewięciu. Wykryto u niego uszkodzenie więzadła biodrowo-udowego i konieczna była operacja. W minionym sezonie, w obliczu problemów zdrowotnych Jaume Costy, miał okazję zagrać parę spotkań i kilka razy zabłysnąć rajdami oraz solidnością w defensywie, lecz nie grał co tydzień. Jak twierdził po odzyskaniu zdrowia: „Chcę sięgnąć tak wysoko - jak to możliwe, ale wiem, że muszę iść powoli krok po kroku, by tam dotrzeć”. Przyszła pora na kolejny - regularne występy w La Liga.

BILANS BRAMKOWY: 13-15

NAJLEPSZY STRZELEC: V. DÍAZ (3)

Villarreal

3:2

13.08

Leganés

Celta Vigo

1:0

22.08

LaLiga Santander

Atlético Madryt

0:0

27.08

LaLiga Santander

1:1

3.08

Toledo

Sporting

1:2

11.09

LaLiga Santander

0:2

6.08

Vallecas

Barcelona

1:5

17.09

LaLiga Santander

Numancia

1:1

10.08

Soria

Deportivo

-:-

22.09

LaLiga Santander (W)

Alcorcón

0:1

13.08

Alcorcón

Valencia

-:-

25.09

LaLiga Santander (D)

Toledo Rayo Vallecano

OLEMAGAZYN.PL

Málaga

RO K Z A LOŻENI A :

1994*

Estadio La Rosaleda data powstania pojemność

1941

śr. frekwencja (15/16)

30 044 21 730

PIERWSZA JEDENASTKA fot. malagacf.es

4-2-3-1

Málaga Club de Fútbol

19 SANDRO

www.malagacf.com administracion@malagacf.es

21 JONY

KEKO

*Klub kontynuuje tradycje Málaga FC z 1904 i CD Málaga z 1941 roku Wszystkie statystyki historyczne liczone są od momentu refundacji klubu w 1994 roku

JUANPI

RECIO

CAMACHO

15 RICCA

DRUŻYNA REZERW: ATLÉTICO MALAGUEÑO (T IX)

PRZYDOMKI: BOQUERONES

18 2

KONÉ

LLORENTE

ROSALES

1 KAMENI

MOCNE STRONY + SZKOLENIOWIEC

Zatrudnienie Juande Ramosa powinno pozwolić kibicom zapomnieć o Javim Gracii. Doświadczony szkoleniowiec jest gwarancją poziomu, zapewniając przy tym atrakcyjny futbol.

Avenida Martiricos 29011 Málaga

KLUB W LICZBACH

16 3 4 5 42 40

Prezydent: Abdullah Al Thani Sponsor: Marathon Bet

SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

CZY WIESZ ŻE...

Málaga CF to najmłodszy klub Primera División, założony 27 czerwca 1994. P o z o s t a j e j e d nak naturalnym spadkobiercą Málaga FC, założonego w 1904, i CD Málaga z 1941. Dwa lata po rozwiązaniu CD Málaga w 1992 roku z powodów finansowych, w wyniku referendum zmieniono nazwę klubu Club Atlético Malagueño na Málaga Club de Fútbol S.A.D. Tak powstał twór, który dziś występuje w najwyższej klasie rozgrywkowej w Hiszpanii.

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

Segunda División

2 A

4 6 8

+ DEFENSYWA

Mimo utraty Albentosy blok obronny został wzmocniony dzięki sprowadzeniu Llorente i Koné, a bramki wciąż strzeże niezawodny Kameni. To powinno zapewnić spokój w tyłach.

SŁABE STRONY 17

- KREOWANIE SYTUACJI

W zeszłym sezonie ogromnym kłopotem było stwarzanie sytuacji strzeleckich. Juanpi zawodził, a Máladze brakowało wysokiej klasy mediapunty, który posłałby otwierające podanie.

07/08

08/09

- ŁAWKA REZERWOWYCH

Brak naturalnego zmiennika dla prawego obrońcy, rywali dla pary środkowych defensorów czy ograniczona rotacja w środku pola to problemy, które mogą okazać się kłopotem.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SEZON 15/16

09/10

10/11

MINUT Y N A BOISKU 3071 R. Rosales 3007 Charles 2750 Recio

Opracowanie: Bartek Iskra, Krystian Porębski

11/12

12/13

13/14

BR AMK I 12 Charles 7 D. Cop 4 C. Atsu

5 5 3

* w Segunda División B

14/15 A S YS T Y Recio R. Rosales D. Cop

15/16

NAJLEPSZY STRZELEC

CATANHA

73 / 50 MECZE / GOLE

NAJDROŻSZ Y TR ANSFER

Puchar Intertoto

Mistrzostwo Segunda División

SANTI CAZORLA

23 MLN €

D O K L U B U W S E Z O N I E 2 011/ 12

Najwyższa wygrana w historii: Osasuna 1:6 Málaga CF (2004/05) | Najwyższa porażka w historii: Real Madryt 7:0 Málaga CF (2010/11)

Bartek Iskra

Polityka chłodnej głowy

ato w Máladze już nigdy nie będzie tak gorące, jak to sprzed pięciu lat. Wówczas, po sprowadzeniu Cazorli, Toulalana czy Isco Boquerones wstrząsnęli ligą, próbując stworzyć trzecią siłę na południu. Dziś na Avenida Martiricos panuje cisza i spokój, na próżno szukać tutaj głośnych transferów, zmieniających obraz La Liga. Mimo wielu plotek i wątpliwości klub wciąż pozostaje w rękach szejka Al Thaniego, dla którego – jak sam mówi – „Málaga jest wszystkim”.

W czerwcu 2015 roku wszystko wskazywało, że Al Thani opuści Andaluzję. Począwszy od absolutnie nierozsądnych inwestycji transferowych, po niewypłacanie pensji zawodnikom, aż do wykluczenia z europejskich rozgrywek. Katarski biznesmen obiecał kibicom niebo, tymczasem prowadził Málagę na dno. Oferta chińskich inwestorów opiewająca na 30 milionów miała być wybawieniem, początkiem stabilizacji. Ku zaskoczeniu wszystkich, rodzina Al Thani odrzuciła propozycję jasno deklarując, iż Malaguistas nie są na sprzedaż. „Nie chcemy zrobić ogromnego kroku naprzód, aby ponownie upaść” – idea jak najbardziej słuszna, lecz czy można podzielać optymizm szejka, mówiący o powrocie do europejskich pucharów? Mimo zakończenia zeszłego sezonu na wysokiej, ósmej lokacie poprzednia kampania nie była dla Boquerones usłana różami. Drużyna, prowadzona wówczas przez Javiego Gracię, przeżywała trudne chwile. Zwłaszcza na początku sezonu, gdzie po dwunastu kolejkach ekipa z La Rosaleda była czerwoną latarnią ligi. Brakowało sytuacji podbramkowych, nie było zawodnika, który byłby w stanie posłać otwierające podanie. Na horyzoncie nic nie wskazywało na poprawy i można było spodziewać się walki o utrzymanie do ostatnich minut sezonu. Tymczasem

DYREKTOR SPORTOWY

FRANCESC ARNAU W KLUBIE OD: 2015

TRANSFERY

BILANS: -10,5 MLN €

zawodnik

poprzedni klub

poz.

wiek

rodzaj / kwota

Keko Michael Santos Bakary Koné Denys Bojko Mikel Villanueva Miguel Cifuentes Jony Sandro Ramírez Diego Llorente Zdravko Kuzmanović Aarón Escandell

Eibar

5 mln €

River Plate (Urugwaj)

ŚN

4 mln €

Olympique Lyon

ŚO

800 tys. €

Beşiktaş

435 tys. € (wyp.)

Deportivo Lara

ŚO

0,3 mln €

Elche

wolny transfer

Sporting Gijón

wolny transfer

Barcelona

ŚN

wolny transfer

Real Madryt

ŚO

wypożyczenie

Basel

ŚP

wypożyczenie

Atlético Malagueño

awans z rezerw

TRANSFERY I WYPOŻYCZENIA Z KLUBU: Jahor Filipienka (ŚO) - Maccabi Tel Aviv (kwota nieznana), Ezequiel Rescaldani (ŚN) - Atlético Nacional (kwota nieznana), Arthur Boka (LO) – Sion (wolny transfer), Fábio Espinho (OP) – Boavista (wolny transfer), Fernando Tissone (DP) - Bez klubu (koniec kontraktu), Guillermo Ochoa (BR) - Granada (wypożyczenie), Miguel Cifuentes (PO) - Girona (wypożyczenie), Ricardo Horta (PN) - Braga (wypożyczenie), Adnane Tighadouini (LN) - Vitesse (wypożyczenie) , Raúl Albentosa

Niegdyś ligowy wyjadacz między słupkami Boquerones, dziś prowadzi ich interesy. W grudniu 2015 roku zastąpił na stanowisku dyrektora sportowego, piastującego tę funkcję przez trzy lata Argentyńczyka, Mario Husillosa. Wcześniej, od 2011 roku, w którym zakończył piłkarską karierę, Arnau pracował w klubowej akademii. W tejże zresztą występuje jego syn, Marc, również bramkarz. Polityka transferowa byłego golkipera jest prosta. Z jednej strony stawia na sprawdzonych graczy, jak Keko, Chory Castro czy Kuzmanović, z drugiej natomiast szuka okazji na pozyskanie ciekawych zawodników za bezcen. Sandro i Jony w niedalekiej przyszłości mogą stanowić o sile ofensywnej Málagi lub też zostać sprzedani z dużym zyskiem. Po nominacji Juande Ramosa na trenera Andaluzyjczyków mogło się wydawać, że rola dyrektora zostanie zniwelowana, jednak nic z tych rzeczy. Doświadczony trener po prezentacji udał się na wakacje, a Arnau nadal szukał wzmocnień, które zapowiadają się obiecująco.

lokomotywa Gracii ruszyła. Powoli, mozolnie, posuwała się naprzód. Rok został zakończony serią trzech zwycięstw z rzędu, w tym na własnym obiekcie przeciwko Atlético. Regularne punktowanie na wiosnę oraz unikanie dłuższych serii bez zwycięstwa pozwoliło zakończyć temporadę w górnej części tabeli. Javi Gracia nawet podczas ciężkich chwil otrzymywał wsparcie ze strony zarządu, a Abdullah Al Thani z pewnością nie zamierzał dokonywać pochopnych decyzji o zwolnieniu szkoleniowca. 46-letni Hiszpan, mimo ogromnego kredytu zaufania, nie zdecydował się kontynuować projektu w Andaluzji, podpisując czteroletni kontrakt z Rubinem Kazań. Jego miejsce zajmie doświadczony Juande Ramos i z pewnością jest to jedna z najlepszych decyzji władz podczas letniego mercado. Ramos ostatni raz na Półwyspie Iberyjskim pracował siedem lat temu, lecz jego usługi wciąż pozostają w cenie. Styl gry byłego trenera Dnipro powinien bardziej odpowiadać chociażby Juanpiemu, który w taktyce Gracii nie mógł w pełni rozwinąć skrzydeł. To właśnie młody Wenezuelczyk powinien dyktować tempo ataków Málagi. Zespołowi z pewnością będzie brakować Raúla Albentosy, jednego z fundamentalnych zawodników zeszłego sezonu, aczkolwiek środkowego obrońcę, reprezentującego obecnie barwy Deportivo, zastąpią Bakary Koné i Marcos Llorente, na czym Boquerones nie powinni ucierpieć. Apetyty Malaguistas ponownie zostały rozbudzone marzeniami o rozgrywkach europejskich. Kadra Málagi nie należy do najbogatszych w lidze, a jak pokazał zeszły sezon nietrudno balansować na cienkiej linii walki o utrzymanie. Wydaje się, że zespół z Andaluzji powinien skupić się na zachowaniu bytu w lidze, a każdy wynik ponad normę winien być traktowany w kategoriach sukcesu. Mimo wszystko Juande Ramos przyzwyczaił nas do atrakcyjnego futbolu. Być może w rozpoczynającym się sezonie zobaczymy na La Rosaleda kawał dobrej piłki.

(ŚO) - Derby County (powrót z wyp.), Hachim Mastour (OP) - Milan (powrót z wyp.), Christian Atsu (PN) - Chelsea (powrót z wyp.), Roque Santa Cruz (ŚN) - Cruz Azul (powrót z wyp.), Ikechukwu Uche (ŚN) - Tigres, Duje Čop (ŚN) - Cagliari (powrót z wyp.) OLEMAGAZYN.PL

fot. malagacf.es

MÁLAGA

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

13 25 BRAMKARZE

31 POMOCNICY

4 OBROŃCY

N A PA S T N I C Y

SZTAB SZKOLENIOWY 9

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

poz.

data ur.

Carlos Kameni *

Kamerun

18.02.1984

Denys Bojko * °

Ukraina

29.01.1988

Aarón Escandell

Hiszpania

27.09.1995

Roberto Rosales * °

Wenezuela

Burkina Faso

cm / kg

wartość (€)

kontrakt

w klubie od:

poprzedni klub

186 / 86

5 mln

194 / 84

2,5 mln

2020

2012

Espanyol

2017

2016

Beşiktaş

188 / 73

b/d

2017

2016

Atlético Malagueño

20.11.1988

174 / 70

5 mln

2019

2014

Twente

ŚO

27.04.1988

188 / 80

1,5 mln

2019

2016

Olympique Lyon

Brazylia

ŚO

26.08.1979

186 / 71

800 tys.

2017

2008

Grasshoppers

Bakary Koné *

Weligton

Mikel Villanueva *

Wenezuela

ŚO

14.04.1993

190 / 78

600 tys.

2019

2016

Deportivo Lara

Diego Llorente *

Hiszpania

ŚO

16.08.1993

185 / 74

5 mln

2017

2016

Real Madryt

Federico Ricca *

Urugwaj

01.12.1994

179 / 72

2,5 mln

2020

2016

Danubio

Miguel Torres

Hiszpania

28.01.1986

184 / 74

2 mln

2018

2014

Olympiakos

Ignacio Camacho

Hiszpania

04.05.1990

182 / 75

10 mln

2019

2011

Atlético

Hiszpania

ŚP

11.01.1991

183 / 74

5 mln

2018

2011

Granada

Serbia

ŚP

22.09.1987

185 / 80

2 mln

2017

2016

Basel

6 14

Recio

Zdravko Kuzmanović

Pablo Fornals *

Hiszpania

ŚP

22.02.1996

178 / 67

3 mln

2019

2015

Atlético Malagueño

Juanpi Añor *

Wenezuela

24.01.1994

171 / 65

3 mln

2018

2014

Atlético Malagueño

Duda

Portugalia

27.06.1980

175 / 71

500 tys.

2017

2009

Sevilla

Keko

Hiszpania

27.12.1991

177 / 72

4 mln

2020

2016

Eibar

Javi Ontiveros *

Hiszpania

09.09.1997

172 / 70

b/d

2018

2016

Atlético Malagueño

Juankar

Hiszpania

30.03.1990

179 / 72

1,8 mln

2017

2015

Braga

7 11

Chory Castro

Jony

Urugwaj

14.09.1984

176 / 70

2,5 mln

2018

2016

Real Sociedad

Hiszpania

09.07.1991

179 / 80

3,5 mln

2020

2016

Sporting Gijón

Michael Santos * °

Urugwaj

ŚN

13.03.1993

175 / 62

4 mln

2020

2016

River Plate (Urugwaj)

Charles

Brazylia

ŚN

04.04.1984

179 / 75

2,5 mln

2017

2015

Celta Vigo

Hiszpania

ŚN

09.07.1995

175 / 71

5 mln

2019

2016

Barcelona

Maroko

ŚN

01.06.1997

188 / 75

b/d

2020

2016

Atlético Malagueño

Sandro Ramírez

Youssef En-Nesyri *

REPREZENTANCI:

ŚREDNIA WIEKU:

ŚREDNI WZROST:

„Dla mnie Málaga jest wszystkim. To nie tylko drużyna, to moje życie”

–ABDULLAH AL THANI ¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

181

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA PUCHARY

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

71,7 MLN €

wychowanek wg definicji UEFA

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Trener: Juande Ramos Pierwszy asystent: Marcelo Romero Trener bramkarzy: Paco Ruiz Trener przyg. fiz.: Enrique Ruiz Delegat: Carlos López

Kluczowy transfer W KLUBIE OD: 2011

DIEGO LLORENTE

Kolejny sezon, a on znów ma być największą i zarazem jedyną gwiazdą Málagi. Pozostanie walecznego pomocnika na La Rosaleda to najlepsza informacja dla fanów Boquerones w ostatnich miesiącach. Saga transferowa z Camacho w roli głównej ciągnęła się tygodniami. Sam zawodnik dał znać, że chce odejść. Sprawę na swoim Twitterze komentował właściciel klubu, który podkreślał, że wszystko zależy od zawodnika. Al Thani dorzucił także, że pozostało tak niewiele czasu, iż... nikt nie przyjdzie w jego zastępstwie. Katastrofa była blisko, ale o pozostaniu Ignacio zadecydowały detale. Dokładnie 3 mln € dzieliły WBA i Málagę, która domagała się wpłacenia klauzuli (18 mln €). Ostre negocjacje w wykonaniu Andaluzyjczyków nikogo nie powinny dziwić. Wychowanek Atlético to serce i płuca zespołu objętego niedawno przez Juande Ramosa. Piłkarz wyjątkowy, bo zadania defensywne fantastycznie łączy z ofensywnymi. Jest traktowany jako defensywny pomocnik, ale świetnie radzi sobie z piłką przy nodze, ma ponadprzeciętną wizję gry i potrafi kąśliwie uderzyć. Jest jak jednoosobowa bojówka w środku pola, która najpierw atakującego przeciwnika spacy fikuje, a potem jeszcze zada ostateczny cios. Na karku ma 26 lat, a ambicje zdecydowanie większe niż balansowanie na granicy spadku i środka tabeli. Niestety jego karierę wyraźnie przyhamowały kontuzje, k tóre w ostatnich kilku latach bardzo dał y mu się we znaki. W krótkim czasie przeszedł dwie operacje.

Priorytetem dla Málagi podczas letniego okienka było niewątpliwie odciążenie zmierzającego ku emeryturze Weligtona i zastąpienie solidnego Albentosy. 23-letni środkowy obrońca, wypożyczony z Realu Madryt, wydaje się być gotowy do wejścia w buty starszych kolegów. Doś wiadczenie zebrane w prezentującym bezpośredni futbol Rayo może okazać się niezbędne. W Vallecas wymagano od Llorente wyprowadzenia piłki z linii obronnej, do czego niewątpliwie jest predestynowany. Bardzo dobra technika użytkowa, umiejętność wykonania udanego przerzutu czy odwaga, to niewątpliwie atuty młodego stopera. Mimo iż nie jest typem pitbulla, potrafi grać na pograniczu faulu. Dodatkowo, w razie braków kadrowych, Juande Ramos może wykorzystywać Diego na pozycji defensywnego pomocnika, gdzie grywał w Rayo. Już w drugiej kolejce wpisał się na listę strzelców, zdobywając kontaktową bramkę przeciwko Espanyolowi. Wszystko wskazuje, że może liczyć na pewne miejsce w składzie Malaguistas.

Trener

Młody wilk

JUANDE RAMOS

HISZPAN | 62 | W KLUBIE OD: 2016

Aż siedem lat trwał rozbrat Juande Ramosa z Półwyspem, mimo że w Hiszpanii nigdy nie stracił uznania w oczach ekspertów. Do niedawna pracował w Dnipro, gdzie w ciągu czterech lat wywalczył wicemistrzostwo i położył podwaliny pod finał Ligi Europy, osiągnięty rok później. W Dniepropietrowsku szanowano pracę jaką wykonywał, lecz niechęć jego rodziny w kwestii pozostania na targanej konfliktami Ukrainie przeważyła o zakończeniu współpracy po wypełnieniu kontraktu. Ramos posiada bogate wspomnienia związane z Andaluzją. W przeszłości zdążył już rezydować na La Rosaleda, lecz największe sukcesy odnosił jako szkoleniowiec Sevilli, triumfując w rozgrywkach Superpucharu Europy, Copa del Rey i dwukrotnie Pucharu UEFA. 61-letni trener jest niezwykle doświadczony, jego drużyny zawsze prezentowały futbol ofensywny i przyjemny dla oka. Przekazanie projektu w ręce Ramosa wydaje się być uzasadnioną decyzją.

POPRZEDNIE Dnipro, CSKA, Real Madryt, Tottenham, Sevilla, Málaga, Espanyol, Real KLUBY Betis, Rayo Vallecano, Lleida, Barcelona B, Logroñés NAJWIĘKSZE Puchar UEFA (2006, 2007, Sevilla), Superpuchar Europy (2006, SUKCESY Sevilla), Puchar Hiszpanii (2007, Sevilla)

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU Algeciras

4:0

16.07

Algeciras

Eupen

3:2

23.07

Eupen

1. FC Köln

1:0

24.07

BILANS MECZOWY: 7-4-2

SANDRO RAMÍREZ Wielokrotnie wyśmiewany Sandro otrzymuje szansę na zaprezentowanie swoich umiejętności w Andaluzji. Były napastnik Barcelony to zawodnik m łody, o wcią ż drzemiącym w nim potencjale. Presja związana z grą w Katalonii oraz rywalizacja z zabójczym tercetem MSN mocno ograniczały rozwinięcie skrzydeł przez napastnika. Boquerones tym ruchem nie podejmują żadnego ryzyka, w końcu na konto Blaugrany nie przelali ani centa. Sandro Ramírez to zawodnik uniwersalny, jego szybkość pozwala mu na odnalezienie się na każdej pozycji w ataku. Często brakowało mu spokoju przy wykończeniu, aczkolwiek w miejscu, gdzie presja nie jest aż tak przytłaczająca, powinien pokazać pełnię skrywanego talentu.

BILANS BRAMKOWY: 24-12

NAJLEPSZY STRZELEC: EN-NESYRI (6)

NPFL All-Star

4:1

12.08

Kadyks

Cádiz

2:1

13.08

Kadyks

Akwizgran

Osasuna

1:1

19.08

LaLiga Santander

0:0

24.07

Akwizgran

Espanyol

2:2

26.08

LaLiga Santander

3:2

30.07

Düsseldorf

Villarreal

0:2

10.09

LaLiga Santander

Sampdoria

0:0

06.08

Málaga

Las Palmas

1:0

27.09

LaLiga Santander

Almería

4:0

09.08

Málaga

Eibar

-:-

20.09

LaLiga Santander (D)

Alemannia Aachen Fortuna Düsseldorf

WARTO ODWIEDZIC: MALAGACF.PL

WYPOŻYCZENIE

IGNACIO CAMACHO

fot. malagacf.es

Największa gwiazda

OLEMAGAZYN.PL

Osasuna Estadio El Sadar data powstania pojemność

śr. frekwencja (15/16)

1967

14 345

18 761

RO K Z A LOŻENI A :

1920

PIERWSZA JEDENASTKA fot. Stuart MacDonald (CC-BY-3.0) / facebook.com/C.A.Osasuna.Oficial

5-3-2

Club Atlético Osasuna DRUŻYNA REZERW: OSASUNA B (SD B I)

PRZYDOMKI: LOS ROJILLOS

RIVIÈRE

RIERA

www.osasuna.es osasuna@osasuna.es

OIER

DE LAS CUEVAS

MÉRIDA

21 CLERC

Prezydent: Luis Sabalza Sponsor: Lacturale

KLUB W LICZBACH

C/ Sadar, s/n 31006 Pampeluna

2 J. FLAÑO

U. GARCÍA

M. FLAÑO

D. GARCÍA

1 NAUZET

MOCNE STRONY

37 35 4 4* 117 35

SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN

CZY WIESZ ŻE... W Hiszpanii istnieją cztery kluby, o których można powiedzieć, że „należą do socios” - FC Barcelona, Real Madryt, Athletic i właśnie Osasuna. Jest ich powyżej 14 000, to znaczy, że sami mogliby zapełnić ponad 70% stadionu. Oprócz tego Los Rojillos posiadają ogromną liczbę peñi - fanklubów, tudzież organizacji kibicowskich - także za granicą, np. w Meksyku, Urugwaju czy Szwajcarii.

SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

Segunda División

+ ZAANGAŻOWANIE WYCHOWANKÓW

W pierwszej drużynie jest aż dziesięciu canteranos Osasuny, którzy nie powinni odstawiać nóg w walce o utrzymanie.

+ DEFENSYWA

W poprzednim sezonie Osa miała trzecią najlepszą obronę w Segunda División, straciła 40 bramek. Podobna solidność będzie jej potrzebna do utrzymania, choć na razie jeszcze jej nie widać.

SŁABE STRONY

- SKUTECZNOŚĆ NAPASTNIKÓW

Tylko Sergio León może pochwalić się wynikiem dwucyfrowym w poprzednim sezonie. Reszta zawodników musi jak najszybciej szukać przełamania.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

S 07/08

08/09

- SŁABA ŁAWKA REZERWOWYCH

Uzupełnienie składu Osasuny stanowią gracze, którzy dotychczas grali głównie w słabszych, niższych ligach.

A 6

SEZON 15/16

09/10

10/11

MINUT Y N A BOISKU 3780 N. Pérez 3381 Oier 3286 R. Torres

Opracowanie: Mariusz Bielski

11/12

12/13

13/14

BR AMK I 12 R. Torres 7 Nino 4 M. Pucko

* w Regional (piąty poziom rozgrywkowy)

14/15

15/16

A S YS T Y 10 R. Torres 6 Nino 4 A. Berenguer

NAJLEPSZY STRZELEC

SABINO ANDONEGUI

235 / 129 MECZE / GOLE

NAJDROŻSZ Y TR ANSFER

Mistrzostwo Segunda División B

Mistrzostwo Segunda División

RAÚL GARCÍA

13 MLN € Z K L U B U W S E Z O N I E 0 7/ 0 8

Mariusz Bielski @B_Maniek

Finalista Pucharu Króla - 1 (2004/05)

Najwyższa wygrana w historii: Osasuna 11:0 Extremadura (1960/61) | Najwyższa porażka w historii: Real Madryt 8:0 Osasuna (1958/59)

Errata do zmartwychwstania

eśli czytałeś tekst ze stron 26-27, wiesz już, że w kwestii zarządzania Los Rojillos wreszcie mogą „z nieco większym spokojem patrzeć w przyszłość”. Niestety, nie można tego samego powiedzieć o aspekcie sportowym. Pod tym względem na El Sadar będzie nerwowo.

Mówi się, że pretemporada nie jest miarodajnym narzędziem do oceny formy ekipy. Trudno ją jednak ignorować, kiedy w jej trakcie przegrywa się pięć na siedem meczów, w tym cztery z rywalami z Segunda División, a także traci punkty w trzech pierwszych kolejkach. Problemy Osasuny dostrzegłby nawet ślepy. Czy to kwestia taktyki? Podopieczni Monreala nie szukają kwadratury koła. Grają prosto, ważne jest szybkie przechodzenie z obrony do ataku i odwrotnie. Nie można powiedzieć, iż wymaga się od nich czegoś wyrafinowanego. Klucz tkwi w personaliach – umiejętnościach i doświadczeniu poszczególnych piłkarzy. Kręgosłup Los Rojillos tworzą zawodnicy z dużym stażem na poziomie Primera División. Bracia Flaño, Oier, de las Cuevas, Roberto Torres czy Oriol Riera powinni dać tej drużynie względny spokój. Z drugiej strony mamy jednak grupę, której na razie bliżej do wonderkidów, niż graczy robiących różnicę. David García, Buñuel, Berenguer, Olavide, Otegui… Melodia przyszłości. Miks dojrzałości z młodzieńczą fantazją sprawdził się w Segunda División, ale czy wystarczy na La Liga? Problemy finansowe nie pozwalają jednak Osasunie wzmocnić się tak, jakby chciała. Spłacenie reszty długów to priorytet. No i trzeba też uważać, by nie rozdmuchać budżetu płacowego, jak to miało miejsce przed spadkiem. Delikatnie rzecz ujmując, zawodnicy otrzymywali wtedy pensje nieadekwatne do ich umiejętności. Jakie zatem posiłki trafiły na El Sadar? Największe nadzieje należy wiązać ze sprowadzeniem Oriola Riery, Sergio Leóna i Frana Méridy. Z drugiej strony

DYREKTOR SPORTOWY

przy każdym można postawić znak zapytania. Riera przez ostatnie dwa sezony strzelił w lidze osiem goli, León błyszczał jedynie w drugiej i trzeciej kategorii rozgrywkowej, Mérida z kolei to wciąż bardziej niespełniony talent, niż generał środka pola. W ostatnim dniu okienka transferowego sprowadzono też Emannuela Rivière’a, który cały poprzedni sezon stracił przez kontuzję łąkotki, oraz Didiera Digarda, etatowego ławkowicza z Betisu. Niezbyt imponująco, prawda? Enrique Monreal powinien zatem skupić się na dotarciu do głów swoich piłkarzy, a dopiero potem do ich nóg. Nawarczycy zawsze słynęli z zaangażowania, a nim da się nadrobić sporo innych braków. Szkoleniowiec ma w składzie dziesięciu wychowanków, więc tym bardziej nie może pominąć aspektu motywacyjnego. O autorytet nie musi się martwić, bo z Los Rojillos związany jest, z większymi lub mniejszymi przerwami, od 1978 roku. Legenda. „Osasuna” w języku baskijskim znaczy tyle co „zdrowie, siła, wigor”. Jeśli każda z tych trzech rzeczy dopisze ekipie Monreala, to drużyna z Pampeluny może wyjść z walki o utrzymanie z tarczą. Ma ona też wielkie oparcie w kibicach, którzy nie odwrócili się od niej, gdy klub walczył z korupcją i prawie spadł do trzeciej ligi. W poprzednim sezonie El Sadar mogło pochwalić się najlepszą frekwencją z całej stawki (72%)! Na portalach społecznościowych z kolei fani rozkręcili wówczas akcję #YoSoyRojillo, która polegała na okazywaniu wsparcia Osie w dowolny sposób. Robili wszystko, by poprawić nastroje wokół klubu – na ich prośbę, po czternastu latach, do życia przywrócono nawet klubową maskotkę. Teraz przyszedł czas, by piłkarze się im zrewanżowali. Wypełnienie planu minimum wystarczy, by rok później każdy skrawek Pampeluny znów wybuchł w euforii, a czerwone nawarskie wino lało się litrami pośród głośnych toastów: na zdrowie!. Czyli po baskijsku… „osasuna!”

TRANSFERY

BILANS: +1,5 MLN €

PETAR VASILJEVIĆ

zawodnik

poprzedni klub

W KLUBIE OD: 2008

Sergio León

Elche

Fran Mérida

Huesca

Javi Álamo

Girona

Carlos Clerc

Espanyol

Juan Fuentes

Espanyol

Goran Čaušić

Eskişehirspor

Fausto

Alcorcón

Jaime Romero

wiek

rodzaj / kwota

1,7 mln €

ŚP

500 tys. €

PO/PN

wolny transfer

Wolny transfer

ŚP

Wolny transfer

Udinese

Wolny transfer

Didier Digard

Real Betis

Wypożyczenie

Emmanuel Rivière

Newcastle

ŚN

Wypożyczenie

Oriol Riera

Deportivo

ŚN

Wypożyczenie

ŚN

TRANSFERY I WYPOŻYCZENIA Z KLUBU: Mikel Merino (DP/ŚP) – Borussia Dortmund (3,7 mln € +1,3 zmiennych ), Manuel Sánchez (DP) – Alcorcón (wolny transfer), Maikel Mesa (ŚP) – Mirandés (wolny transfer), Urko Vera (ŚN)

Serb nie miał łatwego życia w ostatnich latach. Nie uciekł z tonącego statku, jakim była Osasuna, za co należy mu się szacunek. Z drugiej zaś strony był jednym z podejrzanych w sprawie ustawiania meczów, k tór ych dopuszczali się przedstawiciele klubu w ostatnich latach. Ostatecznie wyszło na jego i nie podzielił losu byłych prezydentów oraz członków zarządu. Teraz ponownie może skupić się na swojej pracy, choć przez ograniczenia finansowe musi uprawiać prawdziwą gimnastykę transferową. Za każdym razem podkreśla jednak, jak ważna jest dla niego cantera. „Dzięki niej możemy przetrwać najgorsze” - zachwalał Tajonar w wywiadzie dla portalu Goal.com. Vasiljević jest związany z Los Rojillos od dawna. W latach 90-tych reprezentował ich barwy na boisku, potem pracował z juniorami, był także dyrektorem sekcji piłkarskiej. Swoje obecne stanowisko w klubie z Pampeluny objął po tym, jak z posady dyrektora generalnego odszedł… Enrique Monreal, obecny trener Osy.

poz.

– Huesca (wolny transfer), Nino (ŚN) – Elche (wolny transfer), Álex Sánchez (ŚN) – Osasuna B (przes. do rezerw), Luís Martins (LO) – Granada (powrót z wyp.), Matej Pučko (LN) – Koper (powrót z wyp.) OLEMAGAZYN.PL

fot. osasuna.es

OSASUNA

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

1 BRAMKARZE

18 POMOCNICY

15 OBROŃCY

N A PA S T N I C Y

SZTAB SZKOLENIOWY

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (€)

kontrakt

w klubie od:

poprzedni klub

Nauzet Pérez

Hiszpania

01.03.1985

190 / 82

1 mln

2018

2015

Sabadell

Mario Fernández

Hiszpania

30.04.1988

184 / 74

500 tys.

2017

2015

Racing Santander

Javier Flaño

Hiszpania

PO/LO

19.08.1984

177 / 68

800 tys.

2018

2014

Mirandés

Aitor Buñuel *

Hiszpania

10.02.1998

173 / 65

300 tys.

2020

2015

Osasuna Juvenil A

Javi Álamo

Hiszpania

PO/PN

18.08.1988

190 / 84

500 tys.

2017

2016

Girona

David García

Hiszpania

ŚO

14.02.1994

185 / 72

1,5 mln

2019

2014

Osasuna B

Unai García

Hiszpania

ŚO

03.02.1992

186 / 81

1 mln

2017

2015

Tudelano

Miguel Flaño

Hiszpania

ŚO

19.08.1984

177 / 70

800 tys.

2018

2004

Osasuna B

Tano Bonnin *

Dominikana

ŚO

30.06.1990

185 / 76

500 tys.

2017

2015

Villarreal B

Juan Fuentes

Hiszpania

05.01.1990

178 / 72

1,5 mln

2018

2016

Espanyol

Carlos Clerc

Hiszpania

21.02.1992

182 / 72

800 tys.

2018

2016

Espanyol

Didier Digard

Francja

12.07.1986

183 / 81

1,5 mln

2017

2016

Real Betis

Goran Čaušić

Serbia

05.05.1992

180 / 74

2 mln

2018

2016

Eskişehirspor

Oier Sanjurjo

Hiszpania

DP/PO/LO

25.05.1986

178 / 72

1,5 mln

2019

2008

Celta Vigo

Fran Mérida

Hiszpania

ŚP

04.03.1990

177 / 74

1 mln

2020

2016

Huesca

Fausto

Hiszpania

ŚP

08.01.1990

183 / 75

300 tys.

2017

2016

Alcorcón

Anotnio Otegui

Hiszpania

ŚP/OP

07.03.1998

171 / 63

200 tys.

2020

2015

Osasuna Juvenil A

Roberto Torres

Hiszpania

OP/LN/PN

07.03.1989

178 / 72

2 mln

2019

2012

Osasuna B

Miguel Olavide

Hiszpania

PN/OP

05.03.1996

179 / 70

400 tys.

2019

2014

Osasuna B

Miguel de las Cuevas

Hiszpania

PN/OP/LN

19.06.1986

175/ 69

1 mln

2018

2016

Spezia

Jaime Romero

Hiszpania

31.07.1990

177 / 74

500 tys.

2018

2016

Udinese

Álex Berenguer

Hiszpania

04.07.1995

175 / 70

500 tys.

2020

2014

Osasuna B

Francja

ŚN

03.03.1990

182 / 76

5 mln

2017

2016

Newcastle

24 5

15 4

Emmanuel Rivière

Sergio León

Hiszpania

ŚN

06.01.1989

178 / 73

1,5 mln

2020

2016

Elche

Oriol Riera

Hiszpania

ŚN

03.07.1986

186 / 76

1,5 mln

2017

2016

Deportivo La Coruña

Kenan Kodro

Hiszpania

ŚN

19.08.1993

187 / 77

400 tys.

2018

2014

Real Sociedad B

ŚREDNI WZROST:

REPREZENTANCI:

ŚREDNIA WIEKU:

„Przeszłości nie zmienimy, więc cieszmy się z tego, co mamy teraz” –LUIS SABALZA

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

180,6

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

28,8 MLN €

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA UTRZYMANIE

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

wychowanek wg definicji UEFA

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Trener: Enrique Martín Monreal Pierwszy asystent: Javier Ramos Trener bramkarzy: Ricardo Sanzol Trener przyg. fiz.: Juantxo Martín Mendoza Delegat: Iñaki Sagardoy

Kluczowy transfer

ROBERTO TORRES

W KLUBIE OD: 2012

ORIOL RIERA

WYPOŻYCZENIE

Ulubiony film Torresa to Braveheart. Tytuł dzieła Mela Gibsona dobrze oddaje boiskowe nastawienie piłkarza - zawsze zasuwa za dwóch. By przebić się do pierwszej drużyny Osy musiał wykazać się nie lada cierpliwością, bo na szerokie wody wypłynął dopiero w wieku 23 lat. W klubie doceniano jego zaangażowanie, dlatego w sezonie 2010/11 powierzono mu opaskę kapitańską w zespole rezerw. „Lubię odpowiedzialność i jestem wdzięczny klubowi za zaufanie” - opowiadał Roberto w Diario de Navarra. „Kiedy zamykam oczy widzę siebie, zostającego w Osasunie na zawsze” - deklarował w 2011 roku. Kilka lat później wciąż gra na El Sadar i wymiernie pomaga klubowi. Na przestrzeni ostatnich lat zakusy na niego czynił między innymi Athletic, ale Roberto ani myślał się przenosić. W zeszłym sezonie strzelił 12 goli i zdobył 11 asyst, stając się jednym z architektów awansu drużyny do Primera División. Wychowanek Osy już teraz stara się dbać o swoją przyszłość. „Kariera piłkarska to coś ulotnego” - stwierdził świadomie. Dlatego też, jeszcze gdy grał w rezerwach, uzyskał dyplom na studiach graficznych, a później wieczorowo studiował WF. „Moi znajomi twierdzą, że pracuję dwie godziny dziennie” - Roberto za punkt honoru obrał sobie, by udowodnić im jak bardzo się mylą. Kilka lat temu zaangażował się w trenowanie jednej z lokalnych piłkarskich drużyn licealnych. Jego naturę najlepiej oddaje jedno określenie: pracoholik.

D ebiu t o w a ł w pier w s z ej dr u ż ynie Barcelony w tym samym meczu co L eo Messi, sparingu z F C P or to w 2 0 0 3 r ok u. Gr a ł też u boku Fàbregasa, Piqué czy Pedro. Potem jednak ich karier y poszł y w dwie zupe łnie inne s tr ony… „B l a ugr a na uf or mo wała mnie jako człowieka, ale bycia napastnikiem nauczyłem się grając w Culturalu Leonesa” - przyznawał. Do klubu z Kastylii dołączył w 2006 roku, choć wówczas był też blisko Legii Warszawa. Dariusz Wdowczyk ostatecznie z niego zrezygnował. Os t atnie d w a l at a nie by ł y dl a ni e g o u d a n e . Ni e w y s z ł o m u a ni w W ig a n , a n i w Depor tivo. Dobrą formę strzelecką zgubił w czasach gdy grał jeszcze w… Osasunie, w sezonie 2013/14. Szczególnie głośno zrobiło się o nim, kiedy zdobył nieprzyzwoicie piękną bramkę a’la Zlatan w spotkaniu z Villarrealem. To jednak nie Ibra jest jego idolem, lecz Szewczenko. Współpracuje z fundacją, która zajmuje się dziećmi chorymi na ADHD i czasem dedykuje im swoje gole.

Trener

Młody wilk

ENRIQUE MONREAL

HISZPAN | 60 LAT | W KLUBIE OD: 2015

Bez Ciebie, Enrique Martínie, nie potrafię się wspinać, zabierz mnie do Primera” – śpiewali mu fani Osasuny. Jest dla Los Rojillos postacią wyjątkową. Grał u nich przez ponad dziesięć lat, trenował drużyny juniorskie, rezerw i seniorską, pełnił funkcję dyrektora akademii, a także członka zarządu. W sezonie 1996/97, niemal cudem uratował klub przed spadkiem do trzeciej ligi. Podobną magiczną sztuczkę wykonał też dwa lata temu. Magiczną, bo wydawało się, iż nikt nie uratuje Nawarczyków. A potem pojawił się on, „Czarownik z Campanas”, nazwany tak z przekorną sympatią przez swą radiową urodę i rytualne tańce, które kiedyś wykonywał przy linii bocznej. Ba, raz wtargnął nawet na boisko, by samodzielnie przerwać kontrę rywala! Teraz jest spokojniejszy, ale problemy z sercem nie przeszkadzają mu nadal kochać Osasunę. „Jeśli się nie poświęcasz, sam sobie kopiesz grób. Wysiłek i dyscyplina przede wszystkim!” – tak definiuje swój etos pracy.

POPRZEDNIE Osasuna B, Numancia, Xerez, Terrasa, Leganés, Burgos, Leganés, KLUBY Osasuna, Osasuna B, Osasuna NAJWIĘKSZE Awans do Primera Divisón (2016) SUKCESY

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU BILANS MECZOWY: 1-3-7 0:2

22.07

Hendaya

Sevilla Atlético

2:1

27.07

Cádiz

1:2

30.07

Numancia

1:2

03.08

Almazán

Bordeaux

1:1

06.08

Saint-Jean-de-Luz

Eibar

0:1

12.08

Etxari-Aranatz

Rayo

1:5

13.08

Burgos

DAVID GARCÍA Tajonar to jedna z najlepszych akademii piłkarskich w Hiszpanii, a David García jest tego dobrym pr z yk ł adem. Obrońca nie gra ł jeszcze w Primera División, dlatego początki może mieć trudne. Mimo tego Enrique Monreal na pewno będzie na niego stawiał. Stoper Los Rojillos szybko robi postępy. W ciągu dwóch lat przebył drogę od rezerw Osasuny do bycia filarem pierwszego zespołu i gry w La Liga. Postępy Garcíi nie umknęły skautom innych klubów, np. Athletikowi, ale on sam nie chciał odchodzić z El Sadar. Jest osobą bardzo rodzinną, co podkreśla w wywiadach, więc może i ten aspekt miał wpł y w na jego decyzję? W dzieciństwie podziwiał Carlesa Puyola i Patxiego Puñala, to dowód, że lojalność wobec klubu na pewno nie jest mu obca.

BILANS BRAMKOWY: 9-22

NAJLEPSZY STRZELEC: NINO (3 GOLE)

Málaga

1:1

19.08

LaLiga Santander

Cádiz

Real Sociedad

0:2

27.08

LaLiga Santander

Cádiz

Real Madryt

5:2

10.09

LaLiga Santander

Celta

0:0

18.09

LaLiga Santander

Espanyol

-:-

22.09

LaLiga Santander (D)

Villarreal

-:-

25.09

LaLiga Santander (W)

Las Palmas

-:-

02.10

LaLiga Santander (D)

Toulouse

fot. osasuna.es

Największa gwiazda

OLEMAGAZYN.PL

Real Madryt

RO K Z A Ł OŻENI A :

1902

Estadio Santiago Bernabéu data powstania pojemność

śr. frekwencja (15/16)

1947

66 983

81 044

PIERWSZA JEDENASTKA fot. Daniel Schroeder (CC-BY-SA-2.5), IMAGO/EAST NEWS

4-3-3

Real Madrid Club de Fútbol

PRZYDOMKI: KRÓLEWSCY, LOS BLANCOS DRUŻYNA REZERW: REAL MADRYT CASTILLA (SD B II)

BENZEMA

www.realmadrid.com mensajes@realmadrid.com

RONALDO

BALE

8 19

MODRIĆ

CASEMIRO

12 MARCELO

2 3

PEPE

RAMOS

CARVAJAL

1 NAVAS

MOCNE STRONY + WSZECHSTRONNA KADRA

86 0 1 11 2311 571

Prezydent: Florentino Pérez Sponsor: Fly Emirates

KLUB W LICZBACH

KROOS

Concha Espina 1 28036 Madryt

SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN

CZY WIESZ ŻE... Najdłużej urzędującym trenerem w historii Królewskich jest Miguel Muñoz. Prowadził zespół w latach 1960-1974 i dziewięciokrotnie wygrał z nim ligę, a dwa razy Puchar Europy. Łącznie zdobył czternaście trofeów. Jest pod tym względem absolutnym rekordzistą. Co ciekawe – przed objęciem funkcji szkoleniowca pierwszego zespołu najpierw grał w Realu, a następnie prowadził… jego rezerwy. Brzmi znajomo?

SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

85 1

08/09

09/10

10/11

100 1

Zawodnicy, których Zidane ma w zespole, pozwalają mu eksperymentować z taktyką i dokonywać niezbędnych rotacji, co będzie niezwykle istotne w walce o tytuły.

14/15

15/16

+ MŁODOŚĆ I DOŚWIADCZENIE

Powiew świeżości i entuzjazmu wymieszany z rutyną i obyciem w najważniejszych meczach oraz na największych turniejach. Recepta na sukces, z której Real powinien skorzystać.

SŁABE STRONY - SŁABA DEFENSYWA

Pretemporada i początek obecnego sezonu pokazały, że obrona Realu często bywa jego piętą achillesową, a Zidane ma na tym polu jeszcze sporo do poprawy.

07/08

- MNOGOŚĆ URAZÓW

Największy problem ostatniego sezonu. Urazy mięśniowe trapiły graczy Królewskich niemal bez przerwy. Brak zmian w sztabie medycznym rodzi obawy o powtórkę.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SEZON 15/16

MINUT Y N A BOISKU 3181 C.Ronaldo 3060 K.Navas 2741 T.Kroos

11/12

12/13

13/14

BR AMK I 35 C.Ronaldo 24 K.Benzema 19 G.Bale

Opracowanie: Sebastian Warzecha, Marika Zimna, Kinga Wiśniewska

A S YS T Y 12 T.Kroos 11 C.Ronaldo 10 G.Bale

NAJLEPSZY STRZELEC

C.RONALDO

350/366 MECZE / GOLE

Superpuchar Europy

Puchar UEFA

11 Puchar Ligi Mistrzów

Superpuchar Hiszpanii

Puchar Hiszpanii

32 Mistrzostwo Primera División

@sebwarzecha

Po koronę

iedawno bardzo głośno było o tym, że Real usuwa krzyż z korony znajdującej się w herbie. Oczywiście ostatecznie zarówno krzyż, jak i korona wciąż się tam znajdują. Inną, ważniejszą koronę, Real po raz ostatni założył cztery lata temu. Ten sezon stoi więc pod znakiem jednego zadania: walki o panowanie w Hiszpanii.

O dziwo, tę misję narzuconą przez fanów, ale też przez własną ambicję, Królewscy będą realizować w niemal niezmienionym w stosunku do poprzedniej kampanii składzie. Przyszedł co prawda Álvaro Morata, ale dla niego to powrót na stare śmieci. Do kadry zostali też włączeni Marco Asensio i Mariano Díaz, jednak obaj zawodnikami Los Blancos byli już wcześniej. Odszedł Jesé, który potrafił wnieść nieco ożywienia do gry zespołu i kilku innych piłkarzy, zwykle niegrających pierwszych, drugich, ani nawet trzecich skrzypiec w ekipie Zidane’a. Po raz pierwszy od dawna uznano, że droga do sukcesu wiedzie nie poprzez masowy wykup gwiazd, a stabilizację i pracę z dobrze znaną kadrą. To prawdopodobnie największy sukces Zinédine’a Zidane’a. Większy nawet od zwycięstwa odniesionego w Lidze Mistrzów. Francuz zdołał sprawić, że Florentino Pérez nie zaszalał na rynku transferowym. Choć trzeba przyznać, że co najmniej na jednej, być może na dwóch, pozycjach byłoby to wskazane. Zmiennika nie ma Casemiro – u Zizou absolutnie kluczowy gracz Realu. Mizernie też wygląda lewa strona defensywy, gdzie w odwodzie są jedynie wiecznie kontuzjowany Fábio Coentrão lub przestawiony z prawej obrony Danilo. Wypada jednak zaufać trenerowi, który udowodnił już, że jak nikt potrafi dotrzeć do swoich zawodników. Zna ich słabe i mocne strony oraz granicę możliwości.

PREZYDENT

Choć granica to słowo umowne, bo tę niektórzy, odkąd Zidane zastąpił Rafę Beníteza, stale przesuwają. Najlepszym na to dowodem jest końcówka poprzedniego sezonu, w trakcie której Real o mało nie pozbawił koronowanej już kilka miesięcy wcześniej Barcelony tytułu mistrzowskiego. To właśnie ten okres – ostatnich dwanaście kolejek ligowych i wygrana Liga Mistrzów – sprawił, że fani Realu odzyskali wiarę. Wiarę w to, iż Zidane jest w stanie osiągnąć coś, czego nie zdobył José Mourinho w swoim ostatnim sezonie, a Carlo Ancelotti dwukrotnie przegrał mimo sprzyjających wiatrów. Ostatnie pięć sezonów bez tytułu mistrzowskiego pod rząd klub zanotował… na początku lat 80. Dziś wszyscy wierzą, że powtórki z tamtych czasów nie będzie. Tę wiarę i chęć walki o odzyskanie upragnionej korony potwierdzają też zawodnicy. Dani Carvajal mówił: „Dążenie do zwycięstwa jest tym, co doprowadzi nas do wygrania ligi”, a Gareth Bale poszedł o krok dalej, zaznaczając: „Jesteśmy przygotowani na trudny sezon i naszym celem jest zdobycie każdego możliwego trofeum”. Jego słowom przytaknął zresztą Cristiano Ronaldo: „Naszą ambicją zawsze jest wygrać Ligę Mistrzów, La Ligę i każde trofeum, do którego podchodzimy”. Oczywiście, powielając starą, dobrze znaną głównie polskim piłkarzom, prawdę, możemy napisać: boisko wszystko weryfikuje. A tam nie wszystko wygląda różowo – Królewscy mają problemy, okresami grają chaotycznie, gubią się w poczynaniach defensywnych. Ale wygrywają – charakterem, wolą walki i, nie bójmy się tych słów, zapieprzaniem przez pełne 90 minut. Jest w tym szczypta - czasem i cały słoik - szczęścia, ale w końcu „sprzyja ono lepszym”. Skoro w ostatnich latach nie udało się wygrać ligi mając świetnych taktycznie szkoleniowców, może trzeba ugrać to charakterem?

TRANSFERY

BILANS: +4,5 MLN €

FLORENTINO PÉREZ

zawodnik

poprzedni klub

W KLUBIE OD: 2009

Álvaro Morata

Juventus

ŚN

30 mln €

Marco Asensio

Espanyol

powrót z wyp.

Fábio Coentrão

Monaco

powrót z wyp.

Mariano Díaz

Real Madryt Castilla

ŚN

awans z rezerw

poz.

wiek

rodzaj / kwota

TRANSFERY I WYPOŻYCZENIA Z KLUBU: Jesé (LN) – PSG (25 mln €), Denis Czeryszew (LN) – Villarreal (7 mln €)*, Álvaro Medrán (ŚP) – Valencia (1,5 mln €), Omar Mascarell (DP) – Eintracht Frankfurt (1 mln €), Álvaro Arbeloa (PO) – West Ham United (wolny transfer), Diego Llorente (ŚO) – Málaga (wyp.), Marcos Llorente (ŚP) – Alavés (wyp.), Borja Mayoral (ŚN) – Wolfsburg (wyp.)

Podobnie jak wcześniej Barcelona, tak teraz Real i jego rywal Atlético nie mogą przeprowadzać transferów przez następny rok. Zakaz ten został nałożony przez FIFA ze względu na nieprawidłowości przy przeprowadzaniu transferów nieletnich, między innymi synów obecnego trenera Królweskich - Zinédine’a Zidane’a.

Real Madryt nie zatrudnia nikogo na stanowisku dyrektora sportowego

*Real ma prawo do 50% od przyszłej sprzedaży

Olbrzymie pieniądze, największe gwiazdy i najgłośniejsze transfery – to określenia, z którymi kojarzy się prezesa Realu Madryt. To za sprawą Florentino Péreza do zespołu Królewskich dołączyli m.in. Cristiano Ronaldo, Gareth Bale czy James Rodríguez. Kiedy jakiś gracz wpadnie mu w oko, jest w stanie wydać na jego zakup niewyobrażalne sumy. Nie ma jednak żadnych sentymentów i z taką samą łatwością jak kupuje, również i pozbywa się niektórych zawodników. Ostatnie okienko było w jego wykonaniu zaskakująco spokojne. Szczególnie ostro ocenia pracę trenerów, którzy przy braku wyników bardzo szybko tracą jego zaufanie i muszą rozstać się ze swoją posadą. Jego decyzje personalne często budzą duże emocje i są negatywnie oceniane przez kibiców. Z opiniami tych ostatnich Pérez jednak rzadko się liczy. Za jego prezydentury Real Madryt zdobył aż piętnaście pucharów, z czego trzykrotnie triumfował w Lidze Mistrzów i trzy razy sięgnął po mistrzostwo Hiszpanii.

Najdroższy transfer: G. Bale za 101 mln €, do klubu w sezonie 13/14

Sebastian Warzecha

Klubowe Mistrzostwo Świata (1), Puchar Interkontynentalny (3)

Najwyższa wygrana w historii: Real Madryt 11:1 Barcelona (1942/43) | Najwyższa porażka w historii: Espanyol 8:1 Real Madryt (1929/30)

OLEMAGAZYN.PL

fot. realmadrid.es

REAL MADRYT

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

13 25 BRAMKARZE

16 10 POMOCNICY

5 OBROŃCY

SZTAB SZKOLENIOWY

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (€)

kontrakt

w klubie od:

poprzedni klub

Keylor Navas *

Kostaryka

15.12.1986

185 / 76

20 mln

2020

2014

Levante

Kiko Casilla

Hiszpania

02.10.1986

191 / 84

6 mln

2020

2015

Espanyol

Rubén Yáñez

Hiszpania

12.10.1993

188 / 81

300 tys.

2018

2016

Real Madryt Castilla

Daniel Carvajal *

Hiszpania

11.01.1992

173 / 70

25 mln

2020

2013

Bayer Leverkusen

Brazylia

15.07.1991

184 / 73

18 mln

2021

2015

Porto

Hiszpania

ŚO

30.03.1986

183 / 75

40 mln

2020

2005

Sevilla

Francja

ŚO

25.04.1993

191 / 85

30 mln

2020

2011

Lens

2 23

Danilo *°

Sergio Ramos *

Raphaël Varane *

Pepe *

Portugalia

ŚO

26.02.1983

187 / 81

6 mln

2017

2007

Porto

Nacho Fernández *

Hiszpania

ŚO

18.01.1990

179 / 74

5 mln

2020

2013

Real Madryt Castilla

Brazylia

12.05.1988

174 / 73

30 mln

2020

2007

Fluminense

Portugalia

11.03.1988

179 / 66

10 mln

2019

2011

Monaco

Marcelo *

Fábio Coentrão *

Casemiro *°

Brazylia

23.02.1992

184 / 80

20 mln

2021

2013

Porto

Toni Kroos *

Niemcy

ŚP

04.01.1990

182 / 78

55 mln

2020

2014

Bayern

Luka Modrić *

Chorwacja

ŚP

09.09.1985

172 / 65

50 mln

2018

2012

Tottenham

Mateo Kovacić *

Chorwacja

ŚP

06.05.1994

178 / 77

20 mln

2021

2015

Inter

James Rodríguez *°

Kolumbia

12.07.1991

180 / 77

70 mln

2020

2014

Monaco

Isco *

Hiszpania

21.04.1992

176 / 79

35 mln

2018

2013

Málaga

Marco Asensio *

Hiszpania

21.01.1996

180 / 70

12 mln

2022

2015

Espanyol

Gareth Bale *

Walia

16.07.1989

183 / 74

90 mln

2019

2013

Tottenham

Cristiano Ronaldo *

Portugalia

05.02.1985

185 / 80

110 mln

2018

2009

Manchester United

Lucas Vázquez *

Hiszpania

01.07.1991

173 / 70

10 mln

2020

2015

Espanyol

Karim Benzema *

Francja

ŚN

19.12.1987

187 / 84

60 mln

2019

2009

Olympique Lyon

Hiszpania

ŚN

23.10.1992

189 / 85

40 mln

2021

2016

Juventus

Dominikana

ŚN

01.08.1993

178 / 73

2 mln

2021

2016

Real Madryt Castilla

182

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

Álvaro Morata *

Mariano Díaz

REPREZENTANCI:

ŚREDNIA WIEKU:

ŚREDNI WZROST:

„Wiemy, że to będzie trudny sezon, rok walki, ale jesteśmy gotowi, by spróbować wygrać ligę” –ZINÉDINE ZIDANE

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA MISTRZOSTWO

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

764,0 MLN €

wychowanek wg definicji UEFA

21 N A PA S T N I C Y

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Trener: Zinédine Zidane Pierwszy asystent: David Bettoni Trener bramkarzy: Lluis Lopis Trener przygotowania fizycznego: Antonio Pintus Delegat: Miguel „Chendo” Porlán

Kluczowy transfer

CRISTIANO RONALDO

@Cristiano

W KLUBIE OD: 2009

ÁLVARO MORATA

30 MLN

Trudno wymarzyć sobie lepszy sezon od tego, który ma za sobą Cristano Ronaldo. Zdobycie z Realem Ligi Mistrzów i mistrzostwa Europy z reprezentacją Portugalii sprawia, że to CR7 jest w tej chwili faworytem do wygrania Złotej Piłki. To prawdziwy lider drużyny Zinédine’a Zidane’a. Gdy jest w formie, trudno go zatrzymać. Co sezon zdobywa bramki jak na zawołanie, tytuł króla strzelców Ligi Mistrzów i drugie miejsce w klasyfikacji Trofeo Pichichi świadczą same za siebie. Początek sezonu Portugalczyk spędził na rehabilitacji i regeneracji po problemach zdrowotnych wynikłych w trakcie Euro. Kontuzję więzadła w lewej nodze leczył podczas rodzinnych wakacji na Ibizie, gdzie uczęszczał na specjalistyczne zabiegi. Choć pierwsze mecze Realu w nowym sezonie pokazują, że drużyna może sobie radzić bez niego, CR7 na pewno nie zamierza spuścić z tonu. Po wznowieniu treningów pracuje codziennie po kilkanaście godzin, zarówno z trenerami klubowymi, jak i osobistymi, aby jak najszybciej wrócić do formy. Jego obsesja bycia najlepszym zapewne sprawi, że znów włączy się do walki o indywidualne wyróżnienia, a równocześnie, wraz z resztą drużyny, o najcenniejsze klubowe trofea. Jak sam mówi, piłkarską karierę zamierza skończyć w wieku 41 lat i póki co jest szczęśliwy, grając dla Królewskich. Najlepiej świadczy o tym fakt, że w najbliższej przyszłości planuje przedłużenie umowy z mistrzem Europy.

Wychowanek Królewskich, który po dwóch latach spędzonych w Juventusie dość niespodziewanie powrócił do Madrytu, zamierza powalczyć o miejsce w pierwszej jedenastce. Podczas pobytu we Włoszech Morata znacząco się roz winą ł. W 201 5 roku to jego bramki zdecydowały o wyeliminowaniu Realu Madryt w półfinale Ligi Mistrzów. Obecny sezon może być dla Álvaro ś wietną okazją do zrekompensowania swojemu klubowi odebranej wówczas szansy. Okazję na pokazanie swej wartości otrzymał dzięki nieobecności Cristiano i Benzemy na początku sezonu. Co prawda w trakcie presezonu nie prezentował się najlepiej, ale w pierwszych dwóch kolejkach La Liga udowodnił, że może być dla Realu ważnym zawodnikiem. Jeśli tylko zachowa swój strzelecki instynkt, to nawet gdy nie uda mu się wygrać rywalizacji o miejsce w podstawowym składzie, powinien wykorzystać okazje, jakie otrzyma od Zidane’a. A wtedy będzie mógł ponownie przekonać do siebie Santiago Bernabéu.

Trener

Młody wilk

ZINÉDINE ZIDANE

FRANCUZ | 44 LATA | W KLUBIE OD: 2016

Kiedyś uwielbiany przez madryckich kibiców zawodnik, dziś cieszący się równie wielką sympatią trener. Zidane to perfekcjonista, który w szatni budzi respekt nawet największych gwiazd. Jego dobry kontakt z zawodnikami przekłada się na wyniki zespołu. Pomimo dołączenia do Królewskich w połowie sezonu, zdołał wygrać z Realem Ligę Mistrzów. Trenerskiego kunsztu uczył się u boku Carlo Ancelottiego, z którym jako asystent wywalczył Decimę. Potem mógł w praktyce sprawdzić nabyte umiejętności, kierując zespołem Castilli. Ocena jego trenerskiego rzemiosła dokona się jednak dopiero w tym sezonie. Przejęcie zespołu po Benítezie było prawdopodobnie łatwiejszym zadaniem, niż prowadzenie Realu od pierwszej kolejki. Triumf w Lidze Mistrzów rozbudził apetyty. Praca pod presją wyniku to wyzwanie, przed którym stoi teraz Zidane. Paradoksalnie, kluczem do sukcesu mogą być nie umiejętności czy doświadczenie, ale zachowanie autorytetu w szatni.

POPRZEDNIE Real Madryt Castilla KLUBY NAJWIĘKSZE Liga Mistrzów (2016), Superpuchar Europy (2016) SUKCESY

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU

BILANS MECZOWY: 9-0-1

MARCO ASENSIO Kiedy przychodził do Realu nikt nie wątpił w jego talent. Był jednak za młody, aby móc już stawiać pier wsze kroki w drużynie K rólewskich. D o k o ń c a s e z o nu 2 01 4 / 1 5 p o z o s t a ł w Realu Mallorca, wraz z rozpoczęciem kolejnej kampanii wypożyczono go do Espanyolu. Tam jego talent eksplodował. Nik t już nie miał wątpliwości, że Marco to wschodząca gwiazda hiszpańskiej piłki. Punktem kulminacyjnym jego dotychczasowej karierzy była tegoroczna pretemporada, na którą pojechał wraz z drużyną Los Blancos. Zaprezentował się tak dobrze, że zdołał przekonać Zidane’a nie tylko do pozostawienia go w ekipie, ale również wystawienia od początku w pierwszych meczach sezonu. Odwdzięczył się w najlepszy możliwy sposób – w dwóch z nich zdobył bramki.

BILANS BRAMKOWY: 27-14

NAJLEPSZY STRZELEC: MARCELO (3)

PSG

1:3

28.07

International Champions Cup

Osasuna

5:2

10.09

LaLiga Santander

Chelsea

3:2

30.07

International Champions Cup

Sporting CP

2:1

14.09

LaLiga Santander

Bayern

1:0

04.08

International Champions Cup

Espanyol

0:2

18.09

LaLiga Santander

3:2

09.08

Superpuchar Europy

5:3

16.08

Trofeo Santiago Bernabéu

Villarreal

-:-

21.09

LaLiga Santander (D)

Las Palmas

-:-

24.09

LaLiga Santander (W)

Real Sociedad

3:0

21.08

LaLiga Santander

Borussia Dortmund

-:-

27.09

LaLiga Santander (W)

Celta Vigo

2:1

27.08

LaLiga Santander

Eibar

-:-

02.10

LaLiga Santander (D)

WARTO ODWIEDZIĆ: REALMADRYT.PL, AGUILABLANCA.PL (POLSKA PEÑA REALU MADRYT)

Sevilla Stade Reims

fot. realmadrid.es

Największa gwiazda

OLEMAGAZYN.PL

Real Sociedad

RO K Z A Ł OŻENI A :

1909

Estadio Municipal de Anoeta data powstania pojemność

1993

śr. frekwencja (15/16)

32 076 19 849

PIERWSZA JEDENASTKA fot. realsociedad.com

4-3-3

Real Sociedad de Fútbol

7 JUANMI

www.realsociedad.com realsoc@realsociedad.com

OYARZABAL

VELA

PARDO

ZURUTUZA

4 ILLARRAMENDI

19 YURI

DRUŻYNA REZERW: REAL SOCIEDAD B (SD B II)

PRZYDOMKI: LA REAL, TXURI URDIN

IÑIGO

MIKEL

20 ZALDÚA

1 RULLI

MOCNE STRONY

70 16 1 10* 108 68

Prezydent: Jokin Aperribay Sponsor: Qbao.com

KLUB W LICZBACH SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN

CZY WIESZ ŻE... Real Sociedad jest hiszpańskim rekordzistą pod względem passy meczów bez porażki w lidze. Pasmo 38 spotkań z rzędu miało miejsce w sześciu ostatnich kolejkach sezonu 1978/79 i trzydziestu dwóch w następnej kampanii. Mimo tej długiej serii w sezonie 1979/80 La Real zajął jedynie drugie miejsce w końcowej tabeli. Dopiero w następnych dwóch latach zdobyli jedyne w swojej historii tytuły mistrzowskie.

SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

+ WYCHOWANKOWIE

W kadrze pierwszego zespołu znajduje się aż piętnastu piłkarzy, którzy są „produktami” Zubiety - akademii klubu. Tak wysoka liczba gwarantuje zmotywowaną szatnię.

Anoeta Pasealekua 1 20014 San Sebastián

74 1 A

Segunda División

4 6

+ ELASTYCZNOŚĆ W ATAKU

Zdecydowana większość piłkarzy z formacji ofensywnej może występować na więcej niż jednej pozycji. Daje to trenerowi komfort pracy i wiele możliwości ustawienia zespołu.

9 12

SŁABE STRONY

- NIESTABILNA OBRONA

Koncentracja nie była w ostatnich latach mocną stroną defensywy. W dodatku obsada lewej obrony jest najsłabsza od wielu lat.

07/08

08/09

- PODATNOŚĆ NA KONTUZJE

Liczba kontuzji, które dotykają piłkarzy La Realu to powód do zmartwień. Nadzwyczaj często z gry wypadają m.in. Zaldúa, Carlos Martínez czy Zurutuza.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SEZON 15/16 Opracowanie: Dawid Kulig

09/10

10/11

11/12

12/13

13/14

MINUT Y N A BOISKU BR AMK I 3191 G. Rulli 13 I. Agirretxe 2845 A. Illarramendi 7 Jonathas 2756 C. Vela 6 M. Oyarzabal * w Segunda División

14/15

7 4 3

A S YS T Y R. Pardo C. Vela X. Prieto

15/16

NAJLEPSZY STRZELEC

J. M. SATRÚSTEGUI

322 / 143 MECZE / GOLE

NAJDROŻSZ Y TR ANSFER

A. ILLARRAMENDI

32 MLN €

Superpuchar Hiszpanii

Z K L U B U W S E Z O N I E 13 / 14

Puchar Hiszpanii

Mistrzostwo Primera División

Najwyższa wygrana w historii: Real Sociedad 11:1 Sabadell (1962/63) | Najwyższa porażka w historii: Real Madryt 9:1 Real Sociedad (1968/69)

Dawid Kulig @d_kulig

Sezon wychowanków

nowym sezonie Real Sociedad stoi przed tym samym wyzwaniem, co w zeszłym roku. Głównym celem zespołu prowadzonego przez Eusebio Sacristána ma być walka o miejsce gwarantujące udział w Lidze Europy. Kadra w porównaniu z ubiegłymi rozgrywkami została delikatnie zmodyfikowana.

W rolę brazylijskiego napastnika wcieli się tym razem Willian José, który zajął miejsce wytransferowanego Jonathasa. Do klubu sprowadzono także Juanmiego, któremu nie powiodła się przygoda w Premier League. Nie sposób nie wspomnieć również o 19-letnim Mikelu Oyarzabalu, który w ciągu kilku miesięcy stał się jednym z liderów La Realu. W układance ataku jest także miejsce dla Imanola Agirretxe. Podstawowa dziewiątka jednak wciąż nie może wyleczyć kontuzji kostki, której nabawił się podczas styczniowego starcia z Realem Madryt. Pauza Imagola trwa już osiem miesięcy i nadal nie wiadomo, kiedy strzelec trzynastu bramek z ubiegłej kampanii wróci do pełni zdrowia. Ogromną pracę pod kątem nowego sezonu wykonała klubowa administracja. Przedłużono kontrakty piłkarzy mających stanowić trzon zespołu. W ciągu ostatnich miesięcy nowe umowy podpisali Agirretxe, Iñigo, Zaldúa i Aritz. Oyarzabal parafował nowy kontrakt dwukrotnie w ciągu sześciu miesięcy. Wszystkich tych piłkarzy łączy fakt, iż są wychowankami Zubiety – akademii Realu Sociedad. W kadrze Txuri Urdin znajduje się aż piętnastu piłkarzy wyszkolonych w klubie, to największa liczba od kilku lat. Dodatkowo udało się rozwiązać kwestię angażu Gerónimo Rulliego, który po ponad roku starań wraz z prezydentem i dyrektorem sportowym dopiął swego – zostaje na stałe. Wraz z ustabilizowaną sytuacją kadrową klub powinien patrzeć w przyszłość

DYREKTOR SPORTOWY

z optymizmem. Jednak cele swoje, piłka swoje. Ostatnie dwa lata również zdawały się nosić znamiona takich, w których plany uda się zrealizować, lecz rzeczywistość sprowadzała kibiców z Estadio Anoeta na ziemię. Zaślepienie chęcią figurowania w górnej połowie tabeli przysparzało wielu problemów w jesiennych częściach ligowych zmagań, co kończyło się zmianami trenera. Aby uniknąć powtórki sytuacji, w których strefa spadkowa staje się realnym problemem, potrzebna jest zmiana mentalności. Najpierw należy zbudować przewagę nad drużynami, które w końcówce rozgrywek będą grały z nożem na gardle, a dopiero później spróbować atakować wyższe lokaty. Bez presji, którą zespół sam na siebie niepotrzebnie nakładał. Do skutecznego realizowania planu potrzebna jest zdrowa kadra. W ostatnich latach ekipa Erreala ma jednak pecha i często musi improwizować z powodu urazów. Wspomniany wcześniej Agirretxe to sztandarowy przykład. Prawa obrona, na której grają Carlos Martinez i Joseba Zaldúa, jest krytycznym punktem, jeśli chodzi o podatność na niedyspozycję. Częste rotacje nie wpływają dobrze na automatyzmy w obronie, i o ile David Moyes potrafił jeszcze to skutecznie neutralizować, to Eusebio ma tu problemy. Na 31 oficjalnych spotkań Sacristána, czyste konto udało się zachować jedynie dziewięciokrotnie, na co wpływ miały w dużej mierze urazy. Druga linia radzi sobie z falą zwolnień lekarskich nieco lepiej, ale istnieje wyjątek. Wśród kibiców utarło się powiedzenie: „Jeśli Zurutuza jest zdrowy, to drużyna gra dobrze”. Rudowłosy pomocnik jest sercem ekipy z San Sebastián i gwarancją balansu między atakiem a obroną. Jeśli kluczowych zawodników nie dotkną kontuzje, a chora ambicja nie weźmie góry nad zdrowym rozsądkiem, to klimat do osiągnięcia sukcesu w nowym sezonie będzie wyjątkowo sprzyjający.

TRANSFERY

BILANS: -100 TYS. €

LORENZO „LOREN” JUARROS

zawodnik

poprzedni klub

W KLUBIE OD: 2009

Willian José

Deportivo Maldonado

Juanmi

wiek

rodzaj / kwota

ŚN

6 mln €**

Southampton

OP/ŚN

5 mln €

Toño

AEK Larnaka

100 tys. €

Gerónimo Rulli

Manchester City

wypożyczenie*

Jon Gaztañaga

Numancia

powrót z wyp.

David Concha

Numancia

powrót z wyp.

Ander Bardají

Real Sociedad B

awans z rezerw

TRANSFERY I WYPOŻYCZENIA Z KLUBU: Jonathas (ŚN) – Rubin Kazań (7 mln €), Alfred Finnbogason (ŚN) – Augsburg (4 mln €), Alberto De la Bella (LO) – Olympiakos (wypożyczenie), Pablo Hervías (PN) – Elche (wypożyczenie), Alain Oyarzun (LN) – Mirandés (wypożyczenie), Oier Olazábal (BR) – Granada (powrót z wyp.), Diego Reyes (ŚO) – FC Porto (powrót z wyp.), Bruma (LN) – Galatasaray (powrót z wyp.) *Ma zostać wkupiony w połowie sezonu za 7+3 mln €. Manchester City ma prawo odkupienia zawodnika za 14 mln € przez okres trzech lat, lub jeśli z tej opcji nie skorzysta otrzyma 30% od przyszłego transferu. Gerónimo ma dostać kontrakt do 2022 roku **za 70% praw do zawodnika

Wychowanek Realu Sociedad, w przeszłości także bohater głośnego transferu do Athleticu, który nadszarpnął dobre relacje między baskijskimi klubami. W 1989 roku Los Leones aktywowali klauzulę wykupu Lorena, nie informując o tym La Realu. Zmiana koloru pasów z niebieskich na czerwone jest mu pamiętana po dziś dzień i były napastnik nie cieszy się najlepszą opinią wśród sympatyków Txuri Urdin. Innego zdania jest rada nadzorcza, która darzy go pełnym zaufaniem. Jego kontrakt obowiązuje jeszcze przez rok i jeśli nie wydarzy się trzęsienie ziemi, należy spodziewać się jego prolongaty. Loren odpowiada za kształt kadry pierwszego zespołu, pozostając w kontakcie z trenerem. Za czasów Davida Moyesa dużo plotkowało się o tym, iż dyrektor sportowy nie zwykł konsultować się ze Szkotem i decyzje podejmował samodzielnie – przykładem ma być sprowadzenie do klubu Oiera Olazábala, podczas gdy eks-trener La Realu szukał golkipera o zupełnie innym profilu.

poz.

OLEMAGAZYN.PL

fot. realsociedad.com

REAL SOCIEDAD

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

13 25 BRAMKARZE

6 OBROŃCY

8 17 POMOCNICY

SZTAB SZKOLENIOWY 11 12 N A PA S T N I C Y

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (€)

kontrakt

w klubie od:

poprzedni klub

Gerónimo Rulli °*

Argentyna

20.05.1992

189 / 80

8 mln

2022

2016

Manchester City

Ander Bardají

Hiszpania

03.05.1995

192 / 78

200 tys.

2018

2016

Real Sociedad B

Toño

Hiszpania

23.11.1986

191 / 84

500 tys.

2018

2016

AEK Larnaka

Carlos Martínez

Hiszpania

09.04.1986

188 / 79

1,5 mln

2018

2007

Real Sociedad B

Joseba Zaldúa

Hiszpania

24.06.1992

176 / 76

1,5 mln

2020

2014

Real Sociedad B

Aritz Elustondo

Hiszpania

28.03.1994

182 / 72

5 mln

2020

2014

Real Sociedad B

Iñigo Martínez *

Hiszpania

ŚO

17.05.1991

181 / 77

15 mln

2021

2011

Real Sociedad B

Mikel González

Hiszpania

ŚO

24.09.1985

188 / 79

2 mln

2017

2006

Real Sociedad B

Raúl Navas

Hiszpania

ŚO

11.05.1988

185 / 83

800 tys.

2018

2014

Eibar

Yuri Berchiche

Hiszpania

10.02.1990

181 / 78

3 mln

2020

2012

Eibar

Héctor Hernández

Hiszpania

23.05.1991

173 / 71

600 tys.

2019

2015

Real Sociedad B

Jon Gaztañaga

Hiszpania

28.06.1991

182 / 70

700 tys.

2018

2016

Numancia

Markel Bergara

Hiszpania

05.05.1986

180 / 78

2,5 mln

2019

2007

Real Sociedad B

Asier Illarramendi

Hiszpania

08.03.1990

179 / 76

15 mln

2021

2015

Real Madryt

Rubén Pardo

Hiszpania

ŚP

22.10.1992

182 / 68

7,5 mln

2018

2012

Real Sociedad B

Esteban Granero

Hiszpania

ŚP

02.07.1987

179 / 77

2,5 mln

2018

2014

QPR

Francja

ŚP

19.07.1986

184 / 78

2 mln

2017

2009

Real Sociedad B

14 8 17

David Zurutuza

Xabier Prieto

Hiszpania

29.08.1983

185 / 76

4 mln

2017

2003

Real Sociedad B

Sergio Canales

Hiszpania

16.02.1991

176 / 65

3 mln

2018

2014

Valencia

Juanmi

Hiszpania

OP/ŚN

20.05.1993

170 / 63

5 mln

2021

2016

Southampton

Mikel Oyarzabal*

Hiszpania

21.04.1997

180 / 77

8 mln

2022

2016

Real Sociedad B

David Concha

Hiszpania

20.11.1996

181 / 61

1 mln

2020

2015

Numancia

Carlos Vela

Meksyk

01.03.1989

180 / 75

15 mln

2018

2012

Arsenal

Willian José °

Brazylia

ŚN

23.11.1991

186 / 81

3 mln

2021

2016

Deportivo Maldonado

Hiszpania

ŚN

24.02.1987

186 / 77

4 mln

2020

2007

Real Sociedad B

ŚREDNIA WIEKU:

Imanol Agirretxe

REPREZENTANCI:

ŚREDNI WZROST:

„Zaufajcie mi, w tym roku wszystko będzie dobrze” –CARLOS VELA

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

182

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA PUCHARY

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

111,3 MLN €

wychowanek wg definicji UEFA

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Trener: Eusebio sacristán pierwszy asystent: J. C. Andrés Trener bramkarzy: Jon Aleman Trener przyg. Fiz.: Karla Larburu delegat: Juantxo Trecet

Kluczowy transfer

IÑIGO MARTÍNEZ

@InigoMartinez91

W KLUBIE OD: 2011

GERONIMO RULLI

WYP.

Środkowy obrońca Realu Sociedad na początku sezonu świętował jubileusz pięciolecia gry w pier wszym zespole. Przez ten okres wyrobił sobie markę lidera defensy wy, a także zaliczył epizod w reprezentacji Hiszpanii. Od niego rozpoczynali ustalanie składu kolejno Philippe Montanier, Jagoba Arrasate, David Moyes oraz Eusebio Sacristán. Minione rozgrywki były dla wychowanka Txuri Urdin istotne nie tylko na murawie. Negocjacje dotyczące nowej umowy trwały kilka dobrych miesięcy, co niepokoiło kibiców, jak i samego piłkarza. Zawodnik chciał pobierać apanaże odpowiadające jakości wykonywanych przez siebie usług. Sfrustrowany przeciąganiem negocjacji, w momentach słabości, dawał o tym znać na Twitterze. Ostatecznie, ku rozczarowaniu sąsiadów z Bilbao, pod koniec kwietnia parafował nowy kontrak t, k tór y zatr z ymuje go na E s tadio A noeta do czerwca 2021 roku. Wśród fanów panuje przekonanie, że jest naturalnym kandydatem do przejęcia opaski kapitańskiej od Xabiego Prieto, gdy ten zdecyduje się zakończyć karierę. Iñigo, poza w ysokimi umiejętnościami w grze obronnej, daje się poznać także z innej strony. Jest świetnie wyszkolony technicznie, potrafi wyprowadzać piłkę, a także wykonuje precyzyjne przerzuty. O tym jak groźne są długie podania defensora La Realu, zdążyli się przekonać bramkarze Athleticu oraz Betisu – w debiutanckim sezonie dwukrotnie trafiał do bramki rywala strzałami z własnej połowy.

Letnia saga transferowa z udział em A r gen t y ń c z y k a s t a ł a si ę w San Sebastián niemal tradycją. Dwanaście miesięcy temu odrzucał oferty z innych klubów m.in. Valencii, Romy i Juventusu, żeby pozostać nad Zatoką Biskajską. W tym roku sytuacja była bliźniaczo podobna, ale Gero już wcześniej obiecał, że zrobi wszystko, aby kontynuować karierę w drużynie Txuri Urdin. I słowa dotrzymał. Przywiązanie młodego bramkarza do klubu, który dał mu szansę zaistnienia w Europie, spowodowało, iż podczas konferencji prasowej prezydent Realu Sociedad nazwał Rulliego wychowankiem. Nieco na wyrost, ale podkreśla to więź, jaka łączy bramkarza i klub. Gero twardo stąpa po ziemi, ma plan na życie uwzględniający w nim nie tylko siebie. Zmienił mieszkanie na większe, sprowadził do miasta swoją dziewczynę, która chce rozpocząć studia związane z gastronomią - trudno o lepsze miejsce. Choć La Real wykupi go dopiero zimą, już ma ustalone warunki kontraktu aż do 2022 roku.

Trener

Młody wilk

EUSEBIO SACRISTÁN

HISZPAN | 52 LATA | W KLUBIE OD: 2015

Związany z Barceloną jako piłkarz i trener. Lata spędzone pod okiem Johana Cruyffa ukształtowały go jako szkoleniowca, czego nie ukrywa. „Cruyff zmienił moje życie” - wyznał po śmierci holenderskiego wizjonera. W pracy stara się implementować elementy futbolu totalnego, jak dotąd z różnym skutkiem. Zastępując Davida Moyesa w klubie z Kraju Basków miał za zadanie przywrócić drużynie radość z gry. Za czasów Szkota piłkarze byli dobrze zorganizowani w obronie, lecz ataki były do bólu schematyczne i nieatrakcyjne dla kibicowskiego oka. Zmiana ustawienia na 4-3-3 początkowo przynosiła pewne owoce, momentami Txuri Urdin grali efektownie, a decyzje personalne podejmowane przez Eusebio - czasami niezrozumiałe - okazywały się trafne. Ten sezon będzie jego w pełni autorskim projektem. Kadra została zmodyfikowana wedle jego życzenia. Narzędzia jakimi dysponuje, mają pozwolić mu zbudować drużynę walczącą o awans do Ligi Europy.

POPRZEDNIE Barcelona B, Celta Vigo KLUBY NAJWIĘKSZE 3 miejsce w Segunda División z Barceloną B w sezonie 2013/14 SUKCESY

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU Tolosa

5:0

16.07

Tolosa

Logroñés

1:0

20.07

Villarreal

1:1

fot. realsociedad.com

Największa gwiazda

BILANS MECZOWY: 6-5-3

MIKEL OYARZABAL Gdy by ł brzdącem, oglądał Real Sociedad w telewizji. K i e dy podrósł, zaczął jeździć d o San Sebas tián, by ogl ą dać s w oich idoli z tr y bun. W w ie ku czternastu lat przeniósł się z Eibar u do L a Realu, żeby spe łniać marzenia. Dziś ma dzie w ię tna ś cie l at i dec y duje o ofensy wnym obliczu ukochanego klubu. Ofensywny pomocnik , k tór y może gra ć tak że na obu skrzydłach, przebił się na stałe do pier wszej drużyny na początku 2016 roku. Od lutego strzelił sześć goli i zaliczył dwie asysty. Imponuje dojrzałością w grze, w ydolnością, determinacją i stopą rozmiaru 47. Od lutego zdążył dwukrotnie odnowić swoją umowę z klubem. Klauzula wykupu największej perły Zubiety od czasu Antoine’a Griezmanna wynosi 50 milionów euro.

BILANS BRAMKOWY: 18-11

NAJLEPSZY STRZELEC: JUANMI (4)

Middlesbrough

0:0

06.08

Middlesbrough

Laguardia

Eibar

1:1

10.08

Bergara

23.07

Zarautz

Bayer

0:2

13.08

Leverkusen

1:0

27.07

Arnhem

Real Madryt

0:3

21.08

LaLiga Santander

2:0

29.07

Nijmegen

Osasuna

2:0

27.08

LaLiga Santander

Heerenveen

2:0

30.07

Heerenveen

Espanyol

1:1

09.09

LaLiga Santander

Burnley

1:1

05.08

Burnley

Villarreal

2:1

18.09

LaLiga Santander

Konyaspor NEC Nijmegen

OLEMAGAZYN.PL

Sevilla

RO K Z A Ł OŻENI A :

1890

Estadio Ramón Sánchez Pizjuán data powstania pojemność

śr. frekwencja (15/16)

1958

32 395

42 714

PIERWSZA JEDENASTKA fot. flickr.com/people/inkiboo/ CC BY 2.0 / sevillacf.es

4-1-4-1

Sevilla Fútbol Club

9 VIETTO

www.sevillafc.es sevillafc@sevillafc.es

NASRI

VITOLO

VÁZQUEZ

KIYOTAKE

15 N’ZONZI

5 KOLODZIEJCZAK

DRUŻYNA REZERW: SEVILLA ATLÉTICO (SD)

PRZYDOMKI: SEVILLISTAS, NERVIONENSES

RAMI

PAREJA

MARIANO

1 SERGIO RICO

MOCNE STRONY

KLUB W LICZBACH

73 13 1 9* 276 130

SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN

Prezydent: José Castro Sponsor: Cruzcampo

CZY WIESZ ŻE... Po ośmiu latach badań nad korzeniami klubu okazało się, że jest o 15 lat starszy niż pierwotnie zakładano. W zakończonym sezonie dzień 25.01.1890 roku został uznany za oficjalną datę powstania SFC. Przy tej okazji na stadionie otworzono muzeum poświęcone początkom pierwszej Sevilli Football Club założonej z inicjatywy m.in. Edwarda Farquharsona Johnstona, brytyjskiego konsula, biznesmena i sportowca.

SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

+ KREATYWNOŚĆ

Już dawno Nervionenses nie dysponowali takimi pokładami piłkarskiego polotu. Sampaoli dowodzi aż sześcioma rozgrywającymi, podczas gdy Emery miał tylko Évera Banegę.

C a l l e S e v il l a F ú t b o l C l ub 41005 Sewilla

70 3

+ INTENSYWNOŚĆ

Sevillstas potrafili podkręcić tempo, lecz przy Sampaolim sięgają granic fizycznych możliwości. Mogą docisnąć każdego.

11/12

12/13

SŁABE STRONY - MECZE WYJAZDOWE

Niemoc Sevilli na obcym terenie urosła do rangi fatum. W poprzednim sezonie w lidze ekipa Emery’ego nie wygrała ani jednego spotkania na wyjeździe.

07/08

08/09

- OBRONA

Zaangażowani w intensywne ataki koledzy rzadziej będą w stanie przyjść z pomocą defensorom. Już w pierwszych meczach tej kampanii Sevillistas zaliczyli kilka wpadek w obronie.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SEZON 15/16

09/10

10/11

13/14

MINUT Y N A BOISKU BR AMK I 3060 S. Rico 16 K. Gameiro 2426 A.Rami 7 V. Iborra 2383 T. Kolodziejczak 4 F. Llorente

Opracowanie: Tomasz Zakaszewski * w Segunda División

14/15

15/16

A S YS T Y 4 J. Konoplanka 4 Vitolo 4 B. Trémoulinas

NAJLEPSZY STRZELEC

CAMPANAL I

281 / 217 MECZE / GOLE

Superpuchar Europy

Puchar UEFA / Liga Europy

Superpuchar Hiszpanii

5 Puchar Hiszpanii

1 Mistrzostwo Primera División

@T_Zakaszewski

Sposób na przetrwanie

godnie z teorią ewolucji Karola Darwina jedynie najlepiej przystosowane do istniejących warunków gatunki są w stanie odnieść sukces. Klucz do przetrwania to ciągła zmiana i adaptacja. Sevilla jest organizmem, który znalazł swoją niszę w piłkarskim ekosystemie, a przy tym przejawia nadzwyczajne zdolności regeneracji.

Ten mechanizm wykształcił się, ponieważ Nervionenses nie znajdują się na szczycie łańcucha pokarmowego, a są łakomym kąskiem dla silniejszych klubów. Ostatecznie lepiej stracić kończynę, niż zostać rozszarpanym na strzępy. Nie jest też ważne, ile organów Sevilla utraci, prędzej czy później odrosną lub ich rolę przejmą nowe. To jest sewillski model, w którym „sprzedawać, by rosnąć” stanowi naczelną ideę. Panuje tu krucha równowaga, gdyż wypadnięcie poza strefę pucharową czy też fatalne inwestycje grożą poważnym ciosem finansowym. Tym ważniejsza jest rola dyrektora sportowego i jego trafne decyzje. Dlatego nagła rezygnacja Monchiego, wręczona zarządowi tuż po zatwierdzeniu nowego planu wzmocnień, wprowadziła wielu kibiców w stan przedzawałowy. Za pośrednictwem kanałów społecznościowych popłynęły w jego kierunku tysiące wiadomości o treści „Monchi, zostań”. Jednakże władze klubu nie zgodziły się na rozwiązanie umowy. Tym samym chętni na usługi Ramóna Rodrigueza muszą zapłacić klauzulę rzędu pięciu milionów euro. Okazało się, że architekt Sevilli nie miał żadnych ofert, co sugerowały media. Jak wyjaśniał później: „Zacząłem zdawać sobie sprawę, że coś jest nie tak. Smutek i gniew jaki wzbudziły we mnie porażki z Espanyolem czy Granadą były większe niż radość ze zwycięstwa w Bazylei. Jestem bardziej sevillistą niż dyrektorem sportowym i czasami to działa, a czasami nie. Pomyślałem, że może nadszedł czas, żeby

DYREKTOR SPORTOWY

RAMÓN „MONCHI” RODRÍGUEZ W KLUBIE OD: 2000

TRANSFERY

BILANS: +30,3 MLN €

zawodnik

poprzedni klub

Franco Vázquez

Palermo

Joaquín Correa Ganso

poz.

wiek

rodzaj / kwota 12 mln € + 3 w zm.

Sampdoria

OP / LN

10 mln € + 3 w zm.

São Paulo

OP / ŚP

9,5 mln €

Wissam Ben Yedder

Toulouse

ŚN

9 mln €

Hiroshi Kiyotake

Hannover 96

6,5 mln €

Luciano Vietto

Atlético

ŚN

3 mln € (wyp.)

Gabriel Mercado

River Plate

2,2 mln €

Matías Kranevitter

Atlético

2 mln € (wyp.)

Salvatore Sirigu

PSG

wypożyczenie

Pablo Sarabia

Getafe

1 mln €

Samir Nasri

Manchester City

LN / OP

wypożyczenie

TRANSFERY I WYPOŻYCZENIA Z KLUBU: Grzegorz Krychowiak (DP) – PSG (33,6 mln €), Kévin Gameiro (ŚN) – Atlético (32+4mln €), Ciro

Immobile (ŚN) – Lazio (8,5+0,5 mln €), Fernando Llorente (ŚN) – Swansea (5,9 mln €), Coke (PO) – Schalke (4 mln €), Diogo Figueiras (PO) – Olympiacos (1,5 mln €), José Antonio Reyes (PN) – Espanyol, Beto (BR) – Sporting CP (obaj roziwiązanie kontraktu), Luismi (DP) – Real Valladolid,

Były rezerwowy bramkarz Sevilli w ciągu ostatnich kilkunastu lat wyrobił sobie opinię najlepszego specjalisty od transferów w Hiszpanii. Trudno się temu dziwić, skoro przychody ze sprzedaży zawodników za jego panowania przekroczyły 500 milionów euro, tylko w czterech ostatnich latach ściągnął do klubu 45 zawodników, a wyniki nie są specjalnie gorsze. Nie ma dla niego ludzi, których nie mógłby zastąpić, choć paradoksalnie sam jest dla Sevilli niezbywalny. Na początku czerwca był blisko opuszczenia klubu, ale ostatecznie w nim pozostał. Tak jak przed trzema laty. Wówczas Monchi obiecał kibicom, że złoży rezygnację, jeśli drużyna nie zajmie w lidze miejsca premiowanego udziałem w Lidze Europy. Dotrzymał słowa, gdyż zespół po raz drugi z rzędu zakończył rozgrywki na dziewiątej pozycji. Zarząd jednak nie zgodził się na jego odejście, bo był klubowi potrzeby jak nigdy wcześniej. Monchi zakasał wówczas rękawy i zabrał się za projekt kompletnej przebudowy ekipy z Nervión. Coś wam to przypomina?

w końcu odpocząć”. Nie miał jednak czasu na roztrząsanie swoich wewnętrznych rozterek, gdyż to Unai Emery opuścił klub. Monchi musiał znaleźć zastępstwo oraz stworzyć nową listę celów transferowych. Rzucił się w wir pracy, a po symptomach wypalenia nie było już śladu, znowu był w swoim żywiole. Postawił wszystkie karty na Jorge Sampaoliego, za którego Sevillistas musieli zapłacić chilijskiej federacji 1,2 miliona dolarów oraz 100 tys. euro za zerwanie wstępnego porozumienia miedzy trenrem a Granadą. To spore ryzyko, w końcu Argentyńczyk nie pracował nigdy w Europie i jest zwolennikiem zupełnie innej futbolowej filozofii niż jego poprzednik. Emery chciał, żeby Sevilla była kameleonem, zdolnym do dostosowania się do każdego przeciwnika i boiskowej sytuacji. W minionej kampanii wymknęło się to spod kontroli, gdyż drużyna przechodziła ze skrajności w skrajność. Idealnie oddaje to finał Ligi Europy z Liverpoolem. Z tym rozchwianiem będzie musiał poradzić sobie Sampaoli, fanatyk futbolu totalnego w stylu kamikadze. Pomimo różnic istnieje wspólna płaszczyzna między tymi szkoleniowcami – obaj są piłkarskimi maniakami. Unai często przesiadywał do trzeciej w nocy, rozmyślając co jeszcze poprawić w grze drużyny, a Jorge potrafi godzinami analizować jedną akcję. Można odnieść wrażenie, iż obok umiejętności to podstawowe kryterium do zatrudnienia w ekipie z Nervión. Sevilla straciła trenera, trzech kluczowych zawodników oraz podporę szatni (Coke) i jaki jest tego efekt? Nie wystarczyło karnetów dla wszystkich chętnych. Nowy projekt wzbudził ekscytację, imponując w szczególności bogactwem kreatywnych pomocników i atrakcyjnym stylem. Przed trzema laty, gdy klub postawił na zupełną przebudowę pierwszego zespołu, kibice uwierzyli w hasło przewodnie ówczesnej rewolucji: „Wszystko co najlepsze dopiero przed nami”. Zostali za to nagrodzeni z nawiązką, dlatego tym razem wierzą równie gorliwie.

Najdroższy transfer: Dani Alves za 35,5 mln € z klubu w sezonie 08/09

Tomasz Zakaszewski

* z możliwością wykupienia za 20mln. Atlético może zablokować opcję wykupu za 3 mln, odkupić zawodnika za 24 mln po roku, lub za 30 mln po dwóch latach

Najwyższa wygrana w historii: Sevilla 11:1 Barcelona (1940/41) | Najwyższa porażka w historii: Valencia 8:0 Sevilla (1943/44)

Éver Banega** (ŚP) – Inter (obaj wolny transfer), Sebastián Cristóforo*** (ŚP) – Fiorentina, Jewhen

Konplanka**** (LN) – Schalke, Juan Muñoz (ŚN) – Real Saragossa (wszyscy wypożyczenie), Marco Andreolli (ŚO) – Inter, Federico Fazio (ŚO) – Tottenham (powrót z wyp.)

** zawodnik wykupił swój kontrakt *** z koniecznością wykupienia za 2,5 mln **** z koniecznością wykupienia za 15 mln

OLEMAGAZYN.PL

fot. sevillafc.es

SEVILLA

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

25 13 BRAMKARZE

22 19 POMOCNICY

5 OBROŃCY

SZTAB SZKOLENIOWY

9 12 N A PA S T N I C Y

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

poz.

data ur.

Sergio Rico*

Hiszpania

Włochy

Hiszpania

Salvatore Sirigu *

David Soria

cm / kg

wartość (€)

kontrakt

w klubie od:

poprzedni klub

01.09.1993

195 / 88

12.01.1987

192 / 80

15 mln

2019

2014

Sevilla Atlético

8 mln

2017

2016

PSG

04.04.1993

192 / 85

2 mln

2019

2016

Sevilla Atlético

Mariano Ferreira°

Brazylia

23.06.1986

177 / 69

7 mln

2018

2015

Girondins Bordeaux

Gabriel Mercado

Argentyna

18.03.1987

181 / 83

4,5 mln

2019

2016

River Plate

Adil Rami*

Francja

ŚO

27.12.1985

190 / 88

7 mln

2019

2015

Milan

Timothée Kolodziejczak

Francja

ŚO/LO

01.10.1991

185 / 75

7 mln

2018

2014

Nice

Daniel Carriço*

Portugalia

ŚO

04.08.1988

180 / 78

6 mln

2018

2014

Reading

Nico Pareja

Argentyna

ŚO

19.01.1984

181 / 74

1,5 mln

2019

2014

Spartak Moskwa Dynamo Kijów

21 2

Benoît Trémoulinas*

Sergio Escudero

Steven N’Zonzi

Francja

28.12.1985

173 / 65

7 mln

2017

2014

Hiszpania

02.09.1989

176 / 72

2,5 mln

2019

2015

Getafe

Francja

15.12.1988

190 / 76

20 mln

2019

2015

Stoke City

Matías Kranevitter*

Argentyna

21.05.1993

179 / 74

6 mln

2017

2016

Atlético

Vicente Iborra

Hiszpania

ŚP/DP

16.01.1988

195 / 88

9 mln

2020

2013

Levante

Franco Vázquez

Włochy

22.02.1989

186 / 81

15 mln

2021

2016

Palermo

Ganso*°

Brazylia

OP/ŚP

12.10.1989

184 / 78

10 mln

2021

2016

São Paulo

Joaquín Correa

Argentyna

OP/LN

13.08.1994

188 / 77

10 mln

2021

2016

Sampdoria

Hiroshi Kiyotake*°

Japonia

12.11.1989

172 / 66

6 mln

2020

2016

Hannover 96

Pablo Sarabia

Hiszpania

11.05.1992

177 / 70

5 mln

2020

2016

Getafe

Samir Nasri

Vitolo*

Michael Krohn-Dehli*

Luciano Vietto

Wissam Ben Yedder

Carlos Fernández*

REPREZENTANCI:

Francja

LN/OP

26.06.1987

175 / 75

15 mln

2017

2016

Manchester City

Hiszpania

02.11.1989

184 / 79

15 mln

2020

2013

Las Palmas

Dania

06.06.1983

171 / 68

3,5 mln

2017

2015

Celta Vigo

Argentyna

ŚN

05.12.1993

174 / 69

14 mln

2017

2016

Atlético

Francja

ŚN

12.08.1990

170 / 68

9 mln

2021

2016

Toulouse

Hiszpania

ŚN

22.05.1996

186 / 72

700 tys.

2018

2016

Sevilla Atlético

ŚREDNIA WIEKU:

26,8

ŚREDNI WZROST:

„Będziemy ekstrem a ln ie ofensy wn ą ekipą, co bardzo pomoże nam w szukaniu rozwiązań, zanim one znajdą nas”

–JORGE SAMPAOLI ¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

182

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA PUCHARY

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

205,7 MLN €

wychowanek wg definicji UEFA

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Trener: Jorge Sampaoli Pierwszy asystent: Juanma Lillo Trener bramkarzy: Javi García Trener przyg. fiz.: Jorge Desio Delegat:Juan Martagón

VITOLO

Kluczowy transfer

@VitoloMachin

W KLUBIE OD: 2013

FRANCO VÁZQUEZ

15 MLN

Victor Machin jako dziecko był prawdziwym utrapieniem dla swoich rodziców i dwóch starszych sióstr. Zawsze nieśmiały i spokojny, lecz problemem była rozpierają go energia. Potrafił biegać po mieszkaniu kilka godzin bez przerwy. W końcu rodzice wybrali się z nim do lekarza, a ten polecił im, by znaleźli siedmiolatkowi więcej dodatkowych zajęć. Tak w życie Vitolo, oprócz pływania, wkroczył futbol. Uwielbiał nieustannie przemieszczać się spod jednej bramki pod drugą. „Nie wystarczało dla niego boiska” – wspomina jeden z trenerów Kanaryjczyka. Temu walczakowi o niespożytych siłach w karierze nie przeszkodził nawet dziewięciomiesięczny rozbrat z piłką spowodowany kontuzją. Doznał jej zaledwie kilka meczów po debiucie w drugiej lidze. To go nie zatrz ymało. Unai Emery, oprócz siły charakteru, doceniał też walory defensy wne pomocnika, a Jorge Sampaoli poszedł o krok dalej, powierzając czasem Victorowi rolę wahadłowego. Hiszpanie nazwali go już zawodnikiem todoterreno, czyli „całego boiska”. Machin zdobył trybuny Ramón Sánchez Pizjuán hektolitrami przelanego potu, olbrzymim zaangażowaniem i lojalnością. Pó ł tora tygodnia przed zakończeniem ostatniego okienka media obiegła wieść, iż Atlético bardzo chętnie przeję łoby Kanaryjczyka. Nie minę ło jednak kilka godzin, a tego samego dnia sk r z yd ł ow y og ł osi ł podpis anie nowej umow y z Sevillą z klauzulą na przynajmniej 35 milionów euro, o dziesięć milionów wyższą niż poprzednia.

Nazywany jest El Mudo, czyli po prostu „Cichy”. Wzięło się to od jego spokojnego usposobienia oraz małomówności. Należy do tzw. oriundi, tak jak np. Mauro Camoranesi – obcokrajowców, którzy ze względu na swoje korzenie grają dla reprezentacji Italii. Aczkolwiek AFA stara się obecnie o jego p o w r ó t d o k a d r y A r g e n t y n y. Vázquez chwalony jest za elegancję w grze i świetną kontrolę nad piłką, z czego bardzo lubi korzystać, zakładając przeciwnikom siatki przy dryblingach i zagraniach piętą. Posiada bardzo dobry przegląd pola, co potwierdza pierwsze miejsce w liczbie asyst (ex aequo z czterema innymi zawodnikami m.in. Hamšíkiem czy Pjaniciem) w Serie A z sezonu 2014/15. W minionej kampanii również się wyróżniał. Pozytywne referencje daje mu także Paco Jémez, który prowadził pomocnika w czasie wypożyczenia do Rayo:„Franco Vázquez będzie jednym z najlepszych piłkarzy w lidze. Z pewnością niejednego zaskoczy. Posiada wysoką jakość i nie znam wielu zawodników z taką wizją gry”.

Trener

Młody wilk

JORGE SAMPAOLI

ARGENTYŃCZYK | 56 LAT | W KLUBIE OD: 2016

Jest gorliwym wyznawcą bielsizmu, południowoamerykańskiej odmiany futbolu totalnego. Nazywano go nawet „Bielsą dla ubogich” lub El Loquito, „Małym Wariatem”, co jest odniesieniem do przezwiska Marcelo Bielsy, El Loco. Sampaoli był niegdyś piłkarzem, ale z powodu kontuzji musiał zakończyć karierę w wieku 19 lat. Został pracownikiem banku, a po godzinach prowadził zespoły amatorskie. Zrezygnował jednak z posady, bo futbol jest dla niego jak tlen. Tę pasję próbuje przenieść na piłkarzy, którzy: „[...] mają grać z dziecięcą radością. Atak, drybling, klepka i piękny strzał. Wierzę, że jedyną drogą do zwycięstw jest zaszczepienie w zawodnikach miłości do piłki”. Pieniądze nigdy nie były dla niego najważniejsze. Kiedy prowadził Sport Boys musiał spać w remizie, bo nie stać go było na wynajęcie mieszkania. Później zrezygnował z premii 2,4 miliona dolarów za zwycięstwo z Chile w Copa América 2015, byle tylko odciąć się od skorumpowanego związku.

POPRZEDNIE Chile, Universidad de Chile, Emelec, O’Higgins, Sporting Cirstal, Coronel KLUBY Bolognesi, Sport Boys, Juan Aurich, Argentino de Rosario NAJWIĘKSZE Torneo Apertura (2011 i 2012, UdC), Torneo Clausura (2011, UdC) SUKCESY

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU

JOAQUIN CORREA O f ens y w ny pomocnik , tak jak Matía s K r a ne v i t t er, p o cho dzi z argentyńskiej prowinc j i Tuc um á n , a l e t o d o nie g o pr z y lgną ł pr z ydomek El Tucu. W wieku jedenastu lat dołączył do cantery River Plate, lecz zrez y gno w a ł z niej , p onie w a ż z a bardzo tęsknił za rodziną i swoimi stronami. Rok później zasilił szkółkę sportową imienia Renato Cesariniego, do której uczęszczali tak że Javier Mascherano czy Mar tín Demichelis. Był tam odkryciem 2011 roku, a swój talent potwierdzał i później. Gdy dostawał piłkę, kibice Estudiantes wstawali ze s woich miejsc, bo wiedzieli, że zaraz zobaczą coś wyjątkowego. Correa bardzo dobrze sprawdza się, grając przy linii bocznej, gdzie ma więcej miejsca do posyłania swoich błyskotliwych, zaskakujących podań.

BILANS MECZOWY: 8-3-3 BILANS BRAMKOWY: 23-18 NAJLEPSZY STRZELEC: KONOPLANKA (4)

River Plate

1:3

17.07

Orlando

Barcelona

0:2

14.08

Superpuchar Hiszpanii

Independiente Santa Fe

1:2

20.07

Orlando

Barcelona

3:0

17.08

Superpuchar Hiszpanii

Sandhausen

1:2

24.07

Sandhausen

Espanyol

6:4

20.08

LaLiga Santander

0:1

28.07

Moguncja

1:2

30.07

Hamburg

Granada

0:2

02.08

Granada

Real Madyt

3:2

09.08

Superpuchar Europy

WARTO ODWIEDZIC: SEVILLAFC.PL

Villarreal

0:0

28.08

LaLiga Santander

Las Palmas

2:1

10.09

LaLiga Santander

Juventus

0:0

14.09

Liga Mistrzów

Eibar

1:1

17.09

LaLiga Santander

Mainz St. Pauli

fot. sevillafc.es

Największa gwiazda

OLEMAGAZYN.PL

Sporting

RO K Z A Ł OŻENI A :

1905

Estadio Municipal El Molinón data powstania pojemność

1908

śr. frekwencja (15/16)

30 000 22 464

PIERWSZA JEDENASTKA fot. www.realsporting.com, AFP PHOTO / MIGUEL RIOPA

4-2-3-1

Real Sporting de Gijón

PRZYDOMKI: ROJIBLANCOS, MAREONA

ČOP

www.realsporting.com gerencia@realsporting.com

MOI GÓMEZ

BURGUI

7 RODRÍGUEZ

NACHO CASES

ÁLVAREZ

18 ISMA

16 5

AMOREBIETA

MERÉ

CASTELLANO

1 CUÉLLAR

MOCNE STRONY + WZMOCNIENIA

Nie ma formacji, na którą w Sportingu nie poczynionoby w tym okienku transferów. Według słów Abelardo to najbardziej zbilansowana kadra z jaką było mu dane pracować.

DRUŻYNA REZERW: REAL SPORTING B

Isabela la Católica, 33202 Gijón

KLUB W LICZBACH

42 43 2 13* 172 50

SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN

NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

Segunda División

2 A 5

- ZMIANY W KADRZE

SŁABE STRONY

S 19 07/08

08/09

- UTRATA JONY’EGO RODRÍGUEZA

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

Pomimo znaczących zmian personaliów najsilniejszą formacją Sportingu pozostaje defensywa. To ona może zaważyć na losach klubu w walce o utrzymanie.

Wśród wielu zawodników, którzy opuścili klub tego lata największą stratą było odejście Jony’ego. Pomocnik, który miał być ostają Sportingu odszedł do Málagi.

CZY WIESZ ŻE... Sporting nie jest jedyną drużyną w Hiszpanii, która nosi czerwono-białe koszulki i zawdzięcza temu przydomek Rojiblancos. Jednak kibice z Gijón nie muszą mieć wątpliwości czy widzą barwy swojego klubu. W 1997 postanowiono, że czerwień Sportingu to kolor 485 w skali Pantone. Równie precyzyjnie określono odcień złotego koloru, obecnego na herbie. To Pantone Oro, który w przypadku braku złotej farby zastąpić można Pantone 117.

SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN

+ DEFENSYWA

W letnim okienku Sporting stracił wielu kluczowych zawodników z poprzedniego sezonu. Braki zostały uzupełnione, jednak Abelardo musi dać drużynie czas na zgranie się ze sobą.

Prezydent: Javier Fernández Sponsor: Ayuntamiento de Gijón

SEZON 15/16

09/10

10/11

MINUT Y N A BOISKU 3224 L. Hernández 2880 I. Cuéllar 2873 J. Rodríguez

11/12

12/13

13/14

BR AMK I 11 A. Sanabria 7 C. Castro 5 J. Rodríguez

Opracowanie: Magdalena Żywicka, Kinga Wiśniewska

7 5 4

14/15

15/16

A S YS T Y J. Rodríguez A. Halilović A. Lora

* w Segunda División

NAJLEPSZY STRZELEC

QUINI

521 / 272 MECZE / GOLE

NAJDROŻSZ Y TR ANSFER

STEFAN ŠĆEPOVIĆ

1 MLN €

Mistrzostwo Segunda División

D O K L U B U W S E Z O N I E 14 / 15

Magdalena Żywicka @eoren23

Mistrzostwo Asturii (13)

Najwyższa wygrana w historii: Sporting 11:0 Lleida (1957/58) | Najwyższa porażka w historii: Barcelona 9:0 Sporting (1951/52)

Nauka na błędach

iniony sezon był wojną nerwów. Operacja „Utrzymanie” zakończyła się sukcesem, jednak niczym w filmie happy-end poprzedzony był dramatycznymi scenami. Wydawało się, że główny bohater staje wobec sił, z którymi nie ma szans. W nowej odsłonie historii o Sportingu ujrzymy zupełnie innych aktorów.

Abelardo udowodnił, że uczy się na błędach. Do poprzedniej kampanii przystąpił z misją samobójczą. Z powodów ograniczeń transferowych, nałożonych na Sporting w dwóch ostatnich sezonach w Segunda, klub nie mógł sobie pozwolić na poważne wzmocnienia. Sięgnięto ku dumie klubu – szkółce Mareo. Ta kadra, pełna wychowanków, wywalczyła awans do pierwszej ligi. Na swój sposób trudno się dziwić, szczególnie na fali entuzjazmu jaka zalała wówczas Gijón, że trener dał tym zawodnikom szansę na zmierzenie się z nieporównywalnie trudniejszym terenem: La Liga. Reszta wzmocnień to gracze wpisujący się w trend – młodziutcy i błyskotliwi, jak Sanabria czy Halilović. Ich ściągnięcie było sukcesem, jednak oparcie go na wypożyczeniach było jasnym znakiem, że są to doraźne działania. Efekt był oczywisty – utrata tych graczy, w poprzedniej kampanii kluczowych. Biorąc pod uwagę, że to nie jedyna strata podczas tego okienka, nie będzie przesadą stwierdzić, że zeszłoroczna kadra została zdziesiątkowana. Na liście wytransferowanych znaleźli się Barrera, Bernardo czy Luis Hernández. Każdy z nich był ważną cegiełką składu, każdy odszedł za darmo. Największym ciosem była utrata nie tylko jednego z najlepszych graczy w Gijón, ale też nadziei na przyszłość: Jony’ego Rodrígueza. „Nie czułem się doceniony przez klub, a to on podejmuje decyzje o kontraktach. Doceniony przez kolegów, trenera, kibiców, ale nie przez klub” - odchodząc

DYREKTOR SPORTOWY

NICO RODRÍGUEZ W KLUBIE OD: 2015 | POPRZEDNI KLUB: LAS PALMAS

TRANSFERY

BILANS: -1 MLN €

zawodnik

poprzedni klub

Duje Čop Fernando Amorebieta

Cagliari Calcio Fulham

Diego Mariño

Óscar Whalley

Lillo Castellano

Jean-Sylvain Babin Xavi Torres

Víctor Rodríguez Moi Gómez

Borja Viguera Douglas Burgui

Akram Afif

poz.

wiek

rodzaj / kwota

ŚN

500 tys € (wyp.)

ŚO

300 tys €

Levante

200 tys €

Real Saragossa

wolny transfer

Eibar

wolny transfer

Granada

ŚO

wolny transfer

Real Betis

wolny transfer

Elche

wolny transfer

Villarreal

wolny transfer

Athletic Club

ŚN

wolny transfer

Barcelona

wypożyczenie

Real Madryt

wypożyczenie

Villarreal

ŚN

wypożyczenie

TRANSFERY I WYPOŻYCZENIA Z KLUBU: Alberto García (BR) – Getafe, Luis Hernández (ŚO) – Leicester, Bernardo (ŚO) – Middlesbrough, Og-

njen Vranjes (ŚO) – Tom Tomsk, Álex Barrera (OP) – Saragossa, Jony (LN) – Málaga, Álex Menén-

dez (LN) – Girona, Miguel Ángel Guerrero (ŚN) – Leganés (wszyscy wolny transfer), Pablo Pérez

Gdy on opowiadał o „śnie, który stał się rzeczywistością” inni mówili o zdradzie. W ten sposób Nico Rodríguez powrócił do domu, do Gijón, gdzie wychował się jako piłkarz. Samo przejście z Las Palmas do Sportingu nie wywołałoby kontrowersji, gdyby nie czas i okoliczności w jakich do niego doszło. W tej kwestii trudno było wybrać gorzej. Ekipa z Kanarów walczyła w barażach o awans do La Liga, kiedy Nico pożegnał się z klubem. 72 godziny później był dyrektorem pewnego już promocji Sportingu. Potwierdziły się tym samym wcześniejsze podejrzenia Los Amarillos, iż negocjował z innym klubem mając ważny kontrakt z Las Palmas. Wielu nie wybaczyło mu, że w tym czasie pobierał pensję z klubowej kasy. Jednak na rodzinnej ziemi nikt nie miał wobec niego wątpliwości - Nico był wyborem numer jeden na tę posadę. Jego przepis na udane transfery? „Przejechać wiele kilometrów, obejrzeć wiele spotkań i wiedzieć kogo naprawdę potrzebuje się dla klubu”.

do Malági wychowanek Realu Oviedo nie krył rozgoryczenia. Negocjacje między Jonym, a zarządem zakończyły się fiaskiem. Sporting utracił najważniejszego, prócz Sanabrii i Halilovicia, gracza zeszłej kampanii. Jak poradzić sobie w takiej sytuacji? Abelardo wyciągnął wnioski. Był świadom, że niedoświadczona kadra nie sprostała wymaganiom Primera. Okoliczności postawiły trenera w sytuacji trudnego wyboru. Decyzją była zupełna zmiana kursu. Odsunięto się od filozofii klubu opartej na Mareo, sięgnięto po zawodników starszych, z doświadczeniem, jak Amorebieta, Xavi Torres czy Viguera. Nie zrezygnowano z młodych wilków, w końcu zjawili się Moi Gómez czy Burgui, zaś najlepszym transferem jest chyba zatrzymanie Jorge Meré. To jednak odmienny Sporting. Kibice są wyrozumiali, jak na sytuację, którą wielu mogłoby oskarżyć o zdradę filozofii. To dowód na zaufanie wobec trenera. „Mamy lepszy balans w kadrze, niż w zeszłym sezonie” - twierdzi ten. Wiele wskazuje na to, że może mieć rację. Renowacja nie obyła się bez inwestycji, Mimo deklaracji Nico Rodrígueza, że na transfery nie wyda ani grosza. Dyrektor sportowy szybko zmienił opinię: „Za gol trzeba zapłacić”. Teraz Sporting powinien odważnie powiedzieć, że za gol może zapłacić. Długi zostały spłacone, klub wyszedł na prostą. Antonio Vega oddał prezydencką pałeczkę swojemu zastępcy, Javierowi Fernándezowi. Człowiekowi, który ma rodzinne tradycje – 19 lat temu jego ojciec zasiadał na fotelu prezydenta. W klubie panuje spokój. Sam Vega mówił, że chciał ustąpić w chwili, gdy Sporting będzie w dobrej sytuacji. Nic dziwnego, że kibice żywią ogromne nadzieje. Być może kierunek, w którym zmierza klub jest najlepszy. Doprawienie młodości doświadczeniem i solidnością. Pewniejsza kadra, mniej wypożyczeń, dłuższe kontrakty. Patrzenie w przyszłość dalszą niż jeden sezon. Pozostaje mieć nadzieję, że kolejny, zupełnie odmienny eksperyment, zakończy się sukcesem.

(OP) – Alcorcón (wypożyczenie), Igor Lichnovsky (ŚO) – Porto, Omar Mascarell (DP) – Real Madryt,

Alen Halilovic (OP) – Barcelona, Antonio Sanabria (ŚN) – Roma (wszyscy koniec wypożyczenia).

OLEMAGAZYN.PL

fot. www.realsporting.com / laliga.es

SPORTING

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

13 30 BRAMKARZE

8 POMOCNICY

4 OBROŃCY

N A PA S T N I C Y

SZTAB SZKOLENIOWY 9

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (€)

Iván Cuéllar

Hiszpania

25.05.1984

187 / 79

Diego Mariño

Hiszpania

09.05.1990

185 / 75

Óscar Whalley

Hiszpania

29.03.1994

Alberto Lora

Hiszpania

Lillo Castellano

Hiszpania

kontrakt

w klubie od:

poprzedni klub

1,5 mln

2019

2008

Atlético

1,5 mln

2020

2016

Levante

189 / 79

300 tys.

2018

2016

Real Saragossa

25.03.1987

168 / 67

3 mln

2018

2007

Sporting B

27.03.1989

180 / 71

1 mln

2018

2016

Eibar

Brazylia

06.08.1990

171 / 67

1 mln

2017

2016

Barcelona

Douglas °

Jorge Meré *

Hiszpania

ŚO

17.04.1997

182 / 78

5 mln

2020

2015

Sporting B

Jean-Sylvain Babin *

Martynika

ŚO

14.10.1986

179 / 84

3,5 mln

2019

2016

Granada

Fernando Amorebieta *

Wenezuela

ŚO

29.03.1985

191 / 86

2 mln

2019

2016

Fulham

Isma López

Hiszpania

29.01.1990

180 / 75

2,5 mln

2019

2013

Athletic

Roberto Canella

Hiszpania

07.02.1988

180 / 73

1 mln

2017

2006

Deportivo La Coruña

Xavi Torres

Hiszpania

21.10.1986

184 / 82

1,5 mln

2017

2016

Real Betis

Sergio Álvarez

Hiszpania

ŚP

23.01.1992

182 / 72

2,5 mln

2019

2013

Sporting B

Nacho Cases

Hiszpania

ŚP

22.12.1987

175 / 66

2,2 mln

2018

2011

Sporting B

Francja

ŚP

04.01.1993

190 / 76

1,5 mln

2019

2015

Sporting B

6 10 8

Rachid Aït-Atmane

Víctor Rodríguez

Hiszpania

23.07.1989

166 / 70

3 mln

2020

2016

Elche

Dani Ndi *

Kamerun

18.08.1995

179 / 76

700 tys.

2018

2014

Sporting B

Carlos Carmona

Hiszpania

05.07.1987

177 / 72

1,5 mln

2019

2012

Barcelona B

Jaime Santos

Hiszpania

27.04.1995

178 / 64

b/d

2018

2016

Sporting B

Moi Gómez

Hiszpania

23.06.1994

174 / 65

2,5 mln

2020

2016

Villarreal

Burgui

Hiszpania

29.10.1993

186 / 71

1 mln

2017

2016

Real Madryt

Duje Čop *

Chorwacja

ŚN

01.02.1990

184 / 73

4 mln

2017

2016

Cagliari

Carlos Castro *

Hiszpania

ŚN

01.06.1995

177 / 68

2 mln

2017

2014

Sporting B

Akram Afif * °

Katar

ŚN

18.11.1996

177 / 65

600 tys.

2017

2016

Villarreal

Borja Viguera

Hiszpania

ŚN

26.03.1987

184 / 80

1,5 mln

2018

2016

Athletic

180

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

100

REPREZENTANCI:

ŚREDNIA WIEKU:

25,4

ŚREDNI WZROST:

„Klub nigdy we mnie nie wierzył. To kłamstwo, że odchodzę dla pieniędzy” –JONY RODRÍGUEZ

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA UTRZYMANIE

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

47,8 MLN €

wychowanek wg definicji UEFA

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Trener: Abelardo Fernández Pierwszy asystent: Ignacio Tejada Trener bramkarzy: Isidoro Fernández Trener przyg. fiz.: Gerardo Ruiz Delegat: Mario Cotelo

Kluczowy transfer

FERNANDO AMOREBIETA

@la_grulla5 W KLUBIE OD: 2016

DUJE ČOP

500 TYS.

Bask powraca do La Liga po kilkuletnim pobycie w Fulham. Teoretycznie, gdyż tak naprawdę ostatnie dwa sezony grał na wypożyczeniu w Middlesbrough, gdzie doskonalił piłkarski warsztat pod okiem Aitora Karanki, dawnego asystenta José Mourinho. Choć w 2013 roku nie przedłużył kontraktu z Athletikiem, ze względu na szacunek do tego klubu zapowiedział, że nie zamierza celebrować strzelonych mu bramek. Nic dziwnego, to właśnie z Los Leones awansował do finału Ligi Europy. Z tego względu początek sezonu był dla niego wyjątkowy: to właśnie w meczu z byłą drużyną zainaugurował tę kampanię. O tym, że praca z Karanką nie poszła na marne pokazały już pierwsze mecze sezonu. Fernando może pochwalić się doświadczeniem w reprezentacjach dwóch krajów. Rozpoczynał od występów w drużynie narodowej Hiszpanii U19, a następnie jako senior przeniósł się do reprezentacji Wenezueli. Z tym krajem łączy go miejsce urodzenia. Jego rodzice, emigranci z Kraju Basków, wrócili do domu nim skończył dwa lata. Do Wenezueli już nie powrócił. Skąd więc wybór? Twierdzi, że do ekipy Vinotinto przyciągnęła go atmosfera w drużynie. Co przyciągnęło go z kolei do Gijón? „Chciałem wrócić do Hiszpanii, gdy się ze mną skontaktowali nie miałem wątpliwości”. Po przyjściu do Sportigu jego zadaniem będzie zastąpienie Bernardo Espinosy. W tym sezonie może nas pozytywnie zaskoczyć, o ile tylko nie wróci do starych nawyków kolekcjonowania czerwonych kartek.

Choć na Sportingu nie ciąży już, jak w poprzednim sezonie, ograniczenia transferowe, to klub nie mógł sobie pozwolić na duże zakupy. W letnim okienku znikło wielu kluczowych zawodników, jak choćby Jony Rodríguez czy Antonio Sanabria. Odejście tego drugiego, będącego podstawowym napastnikiem drużyny z Asturii, zmobilizowało władze klubu do znalezienia nowego zawodnika na tę pozycję. Duje Čop to wychowanek chorwackiego Hajduka Split. Na swoim koncie ma m.in. grę w Dinamo Zagrzeb, Cagliari czy Máladze. O tym, że chorwacki piłkarz posiada nieprzeciętne umiejętności strzeleckie świadczyć może zdobyty w sezonie 2013/14 tytuł króla strzelców rodzimej ligi. Umiejętności te potwierdził już na starcie tej kampanii, zdobywając w meczu z Athletikiem swoją pierwszą bramkę w nowym klubie. „Sporting był najlepszą opcją. Chciałem nadal grać w najlepszej lidze świata” - komentuje, nie ukrywając, że nie chciał żegnać się z La Liga. O miejsce w składzie będzie jednak musiał powalczyć z Castro i Viguerą.

Trener

Młody wilk

ABELARDO FERNÁNDEZ

HISZPAN | 46 LAT | W KLUBIE OD: 2014

Od czasu awansu Sportingu do Primera nikt chyba nie wyobraża sobie w roli trenera kogoś innego niż Abelardo. On sam wspomina tamten okres jako najważniejszy w swojej karierze. Głównym jego celem będzie utrzymanie kierowanego przez niego zespołu w La Liga. O tym, jak trudne to zadanie, mógł przekonać się w ubiegłym sezonie. Być może ówczesne problemy El Pitu można złożyć na karb licznych, nieoczekiwanych kontuzji, które prześladowały zawodników Sportingu. W tym sezonie przed trenerem wcale nie stoi łatwiejsze zadanie. Kibicom Sportingu pozostaje wierzyć, że tradycyjny już stoicki spokój Abelardo znów będzie miał zbawienny wpływ na poczynania jego zespołu. Zeszła temporada udowodniła jednak, że emocje La Liga nawet El Pitu potrafią wyprowadzić z równowagi. Arbitraż Estrady Fernándeza doprowadził go do wybuchu na konferencji: „Jestem wściekły jak cholera, chłopaki nie zasłużyli na takie potraktowanie. To skandal”.

POPRZEDNIE Tuilla, Candás, Real Sporting B KLUBY

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU BILANS MECZOWY: 2-6-4

fot. www.realsporting.com / laliga.es

Największa gwiazda

JORGE MERÉ Jego kariera jest w pełni podporządkowana Spor tingowi. Póki co wszystko wskazuje na to, że piłkarz pozostanie w asturyjskim klubie aż do 2020 roku. Jego talent dostrzegli również selekcjonerzy młodzieżowych reprezentacji Hiszpanii. Na koncie ma już mistrzostwo Europy U-19. W ubiegłym sezonie w pełni wykorzystał szansę od losu. Kontuzje innych zawodników sprawił y, że mógł zadomowić się w podstawowym składzie i nie było to łatanie dziur, ale gra na solidnym poziomie. W pierwszej jedenastce zagrał aż 24 razy. Sam zawodnik, mimo młodego wieku, świetnie poradził sobie z odpowiedzialnością, wynikającą z gry Primera División. Podczas okienka przykuł uwagę klubów jak Barcelona czy Villarreal. Przedłużenie kontraktu ucięło spekulacje na temat jego przyszłości.

BILANS BRAMKOWY: 8-17

NAJLEPSZY STRZELEC: RODRIGUEZ (3)

1:1

19.07

Arcos de Valdevez

Athletic

2:1

21.08

LaLiga Santander

Feirense

2:0

22.07

Arrcos de Valdevez

Alavés

0:0

28.08

LaLiga Santander

Río Ave

1:0

23.07

Vila do Conde

Eibar

1:1

01.09

Torrelavega

Athletic

1:1

27.07

Leioa

Leganés

2:1

11.09

LaLiga Santander

Lugo

3:0

03.08

Lugo

Atlético

5:0

17.09

LaLiga Santander

Nancy

0:0

06.08

Tomblaine

Celta

-:-

21.09

LaLiga Santander (W)

Deportivo

1:1

13.08

Gijón

Barcelona

-:-

24.09

LaLiga Santander (D)

101

Fafe

OLEMAGAZYN.PL

Valencia Estadio Mestalla data powstania pojemność

1923

RO K Z A Ł OŻENI A :

1919

śr. frekwencja (15/16)

55 000 37 275

PIERWSZA JEDENASTKA fot. Lázaro de la Peña / valenciacf.es

4-3-3

Valencia Club de Fútbol

22 MINA

www.valenciacf.com informacion@valenciacf.es

NANI

RODRIGO

PAREJO

PÉREZ

14 GAYÀ

DRUŻYNA REZERW: VALENCIA MESTALLA (SD B III)

PRZYDOMKI: NIETOPERZE, LOS CHES

7 2

SUÁREZ

MANGALA

GARAY

CANCELO

1 ALVES

MOCNE STRONY

82 4 1 16* 469 144

SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

CZY WIESZ ŻE...

Po 55 latach w klubie na emeryturę odszedł Españeta. Legendarny utillero zaczął pracę w Valencii od podawania piłek tuż po wypadku motocyklowym, który zakończył jego dobrze zapowiadającą się karierę. Di Stéfano był dla niego jak drugi ojciec, a Mario Kempes jak brat. Mimo to nie skorzystał z oferty Alfredo i zamiast pracy w Realu, wybrał pozostanie na Mestalla. Na prezentacji zespołu zawsze zgarniał największe owacje od kibiców.

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

Na brak tworzonych sytuacji Valencia nie może narzekać. Każdy z ofensywnych piłkarzy potrafi niekonwencjonalnym podaniem otworzyć drogę do bramki. Mają jeszcze spore rezerwy.

José Luis Gayá i João Cancelo równie dobrze mogliby występować jako skrzydłowi. W każdym meczu nacierają na bramkę i tworzą zagrożenie, a mają dopiero 21 i 22 lata.

Prezydent: Lay Hoon Chan Sponsor: beIN Sports

KLUB W LICZBACH

+ KREATYWNOŚĆ

+ BOCZNI OBROŃCY

Plaza Valencia CF, 2 46010 Valencia

5 6 8 10

SŁABE STRONY

102

- WYKOŃCZENIE

Największa bolączka to brak napastnika. W klubie tęsknią za Villą. Obecnie pozostali bez nominalnej dziewiątki. Nie jest nią Mina ani Munir, tym bardziej Rodrigo nie grzeszy skutecznością.

07/08

08/09

- LIDER DEFENSYWY

Co sezon powtarza się lament: od czasów Ayali nie ma prawdziwego lidera obrony. Tylko Nicolás Otamendi rozkochał fanów grą i charakterem, teraz wyzwanie podejmuje Garay.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SEZON 15/16

09/10

10/11

11/12

MINUT Y N A BOISKU 2732 D. Parejo 2681 S. Mustafi 2420 P. Alcácer

Opracowanie: Dominik Piechota, Krystian Porębski

12/13

13/14

BR AMK I 13 P. Alcácer 12 Á. Negredo 11 D. Parejo

14/15

8 8 7

* w Segunda División

15/16

A S YS T Y P. Alcácer P. Piatti A. Gomes

NAJLEPSZY STRZELEC

EDMUNDO SUÁREZ

287/269

Liga Europy / Puchar UEFA

MECZE / GOLE

2 Superpuchar Europy

Superpuchar Hiszpanii

7 Puchar Hiszpanii

6 Mistrzostwo Primera División

Najwyższa wygrana w historii: Valencia 8:0 Sevilla (1943/44) | Najwyższa porażka w historii: Sevilla 10:3 Valencia (1940/41)

Kruche fundamenty

o najgorszym sezonie w ostatnich dziesięciu latach Nietoperze chciałyby wrócić do europejskich pucharów, a najlepiej wskoczyć do Ligi Mistrzów. I choć potencjał kadrowy tego nie wyklucza, to Valencia jest budowana na wariackich papierach. Kadra została dopięta w ostatniej chwili, a właściciel Peter Lim po pierwszych niepowodzeniach jakby nie walczył już tak gorliwie o dobro klubu.

Poprzedni rok musiał być nauczką dla singapurskiego właściciela – począwszy od przyzwolenia na nieograniczoną władzę Nuno Espírito Santo, aż do pomysłu zatrudnienia swojego przyjaciela nieobeznanego w hiszpańskich realiach, czyli Gary’ego Neville’a. Widmo spadku zajrzało walenckiemu klubowi głęboko w oczy, a sytuację ratował Pako Ayestarán sprowadzony, by poprawić komunikację w zespole. I to taką podstawową, czyli precyzyjnie tłumaczyć angielskie polecenia na hiszpański. Jako człowiek znający klub od podszewki został na dłużej, mimo że końcówka sezonu nie była powalająca. Liczyła się jednak znajomość każdego zakątka Mestalla, specyfiki tego miasta i kibiców oraz szeroko pojętego DNA Valencii. Bilans okna transferowego wcale nie wygląda źle, patrząc na nazwiska – Garay, Nani, Mangala, Munir, Mario Suárez. Może robić wrażenie, ale zarazem pozbyto się najważniejszych twarzy w klubie. Wychowanek Valencii, symbol i ulubieniec trybun, Paco Alcácer, wymuszał transfer do Barcelony, by siedzieć na ławce rezerwowych. Jak to świadczy o ambicjach Nietoperzy? Utalentowani Shkodran Mustafi i André Gomes też nie walczyli o pozostanie. Piattiego, Fuego i Feghouliego oddano lekką ręką. Pięciu piłkarzy, mających ponad sto występów w klubie z Walencji, odeszło. Mimo pozostania Parejo czy Enzo, hierarchia

DYREKTOR SPORTOWY

dopiero się kształtuje, a szatnia potrzebuje nowych liderów. Fundamenty tego projektu nie są stabilne, bo szefowie więcej deklarują, niż są w stanie uczynić. Zapowiadali solidne transfery, wymieniając konkretne pozycje, a ledwo wypełnili minimum planu w ostatnim dniu okna, kupując dwóch stoperów. Na napastnika i środkowego pomocnika zabrakło paliwa. A wszystko przez to, że FFP udało się zbilansować dopiero pod koniec sierpnia. Peter Lim też ma problem z pr ze łknięciem rozczarowań – na pocz ątku pr zylat y wał często do Walencji, angażował się, odwiedzał w szpitalu osoby z klubowych biur czy chodził na mecze rezerw. Teraz rzeczywiście przyleciał do Europy, ale po to by wbrew woli dyrektora sportowego i prezydent klubu sprzedać Paco Alcácera. Miliarder zmniejszył budżet klubu, na sprawy bieżące raczej nie spogląda i ewidentnie jego zapał zgasł. Nowy stadion stoi nieruszony, choć deklaracja o otwarciu go w 2019 roku na stulecie klubu jak wiele innych wisi w powietrzu. „Żeby zdefiniować, o co walczymy, musiałbym wiedzieć, jaką dostanę kadrę” – powiedział szkoleniowiec na start ligi. Valencia w rozgrywki wchodzi na zwolnionych obrotach i przez pierwsze tygodnie może cierpieć przez przebudowanie drużyny. To nadal niezłe nazwiska, wielu uzdolnionych graczy, jednak zarazem krótka kołdra – zmiennicy nie gwarantują podobnego poziomu, co piłkarze pierwszego wyboru. Na Mestalla śnią o Lidze Mistrzów, ale to bardziej marzenie niż cel. Europejskie puchary są planem minimum, bo jeśli nie uda się go zrealizować, to ludzie na samej górze klubu przejdą poważną próbę charakteru i poświęcenia. Peter Lim, przyzwyczajony do sukcesów przychodził tutaj, by zostać numerem jeden, a nie dwanaście czy dziesięć. Żeby to wszystko się nie rozsypało, a utytułowany klub nie popadł w przeciętność, Pako musi jak najszybciej ułożyć otrzymane klocki. Valencia, czyli zagadka.

TRANSFERY

BILANS: +82,9 MLN €

zawodnik

poprzedni klub

W KLUBIE OD: 2016 | POPRZEDNI KLUB: BANIYAS

Ezequiel Garay

Zenit

Nani Álvaro Medrán

poz.

wiek

rodzaj / kwota

ŚO

20 mln €

Fenerbahçe

LN/PN

8,5 mln €

Real Madryt

ŚP

1,5 mln €

Martín Montoya

Barcelona

wolny transfer

Mario Suárez

Watford

wypożyczenie*

Eliaquim Mangala

Manchester City

ŚO

wypożyczenie**

Munir El Haddadi

Barcelona

ŚN

wypożyczenie***

Federico Cartabia

Deportivo

PN/LN

koniec wyp.

TRANSFERY I WYPOŻYCZENIA Z KLUBU: Shkodran Mustafi (ŚO) – Arsenal (41 mln €), André Gomes (ŚP) – Barcelona (35 mln €)^, Paco Alcácer (ŚN) – Barcelona (30 mln €), Rodrigo de Paul (LN) – Udinese (3 mln €), Antonio Barragán (PO) – Middlesbrough (2,7 mln €), Javi Fuego (DP) – Espanyol (1 mln €), (wolny transfer), Sofiane Feghouli (PN) – West Ham (wolny transfer), Yoel Rodríguez (BR) – Eibar (wypożyczenie), Rúben Vezo (ŚO) – Granada (wypożyczenie), Robert Ibáñez (PN) – Leganés

103

Pablo Piatti (LN) – Espanyol (2 0 0 t y s . € , w y po ż y czenie), Lucas Orbán (LO) – Genoa

^+ zmienne do 35 mln € ^^opcja wykupu za 8 mln €

JESÚS GARCÍA PITARCH Po zakończeniu kariery skończył studia prawnicze i otworzył kancelarię w rodzinnym mieście: La Pobla de Vallbona niedaleko Walencji. W tym samym czasie komentował mecze jako ekspert w Canale 9. W 2000 roku został szefem Akademii Valencii, a dwa lata później objął funkcję dyrektora sportowego. Mestalla zna doskonale, bo grał tam w latach 80., a w dobie największych sukcesów siedział w klubowych biurach. Przez pięć lat dyrektorował również w Atlético Madryt (2006-2011). Ma smykałkę do talentów: wystarczy wspomnieć, że stoi za ściągnięciem Forlána, Diego Costy, Godína, Mirandy czy Filipe Luisa. Rozczarowany nieudanymi projektami w Alicante i Saragossie wyjechał budować klub w Zjednoczonych Emiratach Arabskich za petrodolary szejków. Teraz, namówiony przez Petera Lima, wraca w rodzinne strony, by doświadczeniem i wiedzą powtórzyć sukcesy sprzed lat. Latem dokonał kilku niezłych ruchów, ale to tylko połowa z obiecywanych transferów. Miał być jeszcze efektywniejszy.

Puchar Zdobywców Pucharów: 1 Puchar Miast Targowych: 2 Finał Ligi Mistrzów: 2

@dominikpiechota

Najdroższy transfer w historii: Gaizka Mendieta za 48 mln €, z klubu w sezonie 2001/02

Dominik Piechota

(wypożyczenie), Álvaro Negredo (ŚN) – Middlesbrough (wypożyczenie)^^, Danilo Barbosa (DP) – Braga (koniec wypożyczenia), Denis Czeryszew (LN) – Real Madryt (koniec wypożyczenia).

*opcja wykupu za 5 mln euro ** opcja wykupu za 18 mln euro *** opcja wykupu za 12 mln euro

OLEMAGAZYN.PL

fot. valenciacf.es

VALENCIA

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

13 25 BRAMKARZE

5 23 OBROŃCY

10 20 POMOCNICY

N A PA S T N I C Y

SZTAB SZKOLENIOWY 22

imię i nazwisko

Diego Alves *

kraj pochodzenia

poz.

data ur.

cm / kg

wartość (€)

kontrakt

w klubie od:

poprzedni klub

Brazylia

24.06.1985

187 / 83

4 mln

2019

2011

Almería

Jaume Doménech

Hiszpania

05.11.1990

187 / 76

4 mln

2022

2015

Valencia Mestalla

Mathew Ryan *

Australia

08.04.1992

184 / 82

4 mln

2021

2015

Brugge

João Cancelo *

Portugalia

PO/PN

27.05.1994

182 / 72

15 mln

2021

2015

Benfica

Martin Montoya

Hiszpania

14.04.1991

174 / 74

3 mln

2020

2016

Barcelona

Aderlan Santos °

Brazylia

ŚO

09.04.1989

193 / 83

5 mln

2020

2015

Sporting Braga

Eliaquim Mangala *

Francja

ŚO

13.02.1991

188 / 84

23 mln

2017

2016

Manchester City

Aymen Abdennour *

Tunezja

ŚO

06.08.1989

187 / 84

10 mln

2020

2015

Monaco

Ezequiel Garay *

Argentyna

ŚO

10.10.1986

188 / 80

20 mln

2020

2016

Zenit

Guilherme Siqueira

Brazylia

28.04.1986

183 / 81

3 mln

2017

2016

Atlético

25.05.1995

172 / 64

18 mln

2020

2014

Valencia Mestalla

José Luis Gayá*

Hiszpania

Toni Lato*

Hiszpania

21.11.1997

173 / 66

200 tys.

2017

2016

Valencia Mestalla

Mario Suárez

Hiszpania

24.02.1987

189 / 82

8,5 mln

2017

2016

Watford

Enzo Pérez * °

Argentyna

ŚP

22.02.1986

177 / 71

12 mln

2019

2015

Benfica

Dani Parejo

Hiszpania

ŚP

16.04.1989

180 / 75

18 mln

2020

2011

Getafe

Álvaro Medrán

Hiszpania

ŚP

15.03.1994

176 / 74

1 mln

2020

2016

Real Madryt

Carlos Soler

Hiszpania

ŚP

02.01.1997

183 / 72

250 tys.

2018

2016

Valencia Mestalla

Fede Cartabia

Argentyna

PN/LN

20.01.1993

170 / 65

2,5 mln

2017

2013

Deportivo La Coruña

Rodrigo

Hiszpania

PN/LN/ŚN

06.03.1991

181 / 77

9 mln

2019

2015

Benfica

Zakaria Bakkali *

Belgia

26.01.1996

164 / 60

3 mln

2020

2015

PSV

Nani *

Portugalia

LN/PN

17.11.1986

177 / 66

15 mln

2019

2016

Fenerbahçe

Munir *

Hiszpania

ŚN

01.09.1995

175 / 69

10 mln

2017

2016

Barcelona

Santi Mina *

Hiszpania

ŚN/LN

07.12.1995

177 / 71

7 mln

2021

2015

Celta Vigo

Rafa Mir

Hiszpania

ŚN/PN

18.06.1997

189 / 75

300 tys.

2017

2016

Valencia Mestalla

104

REPREZENTANCI:

ŚREDNIA WIEKU:

25,6

ŚREDNI WZROST:

„Pamiętam jeszcze trybuny zrobione z drewna. To, jak traktują mnie kibice, jest bezcenne”

– ESPAÑETA ¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

181

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA PUCHARY

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

142,25 MLN €

wychowanek wg definicji UEFA

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Trener: Pako Ayestarán Pierwszy asystent: David Caneda Pérez Trener bramkarzy: José Manuel Ochotorena Trener przygotowania fizycznego: José Viela Urtasun Delegat:Voro

NANI

Kluczowy transfer

@luisnani

W KLUBIE OD: 2016

EZEQUIEL GARAY

20 MLN

Na papierze to doskonały ruch szefów walenckiego klubu. Sprowadzili świeżo upieczonego mistrza Europy w najlepszym wieku dla piłkarza – 29 lat za stosunkowo niewielkie pieniądze - 8,5 miliona euro. To jemu Cristiano przekazał Srebrnego Buta EURO 2016 za trzy gole i trzy asysty, by podziękować za wkład w sukces Portugalii i wspaniały turniej we Francji. Z jednej strony na Mestalla przychodzi piłkarz doświadczony i utytułowany, mistrz Europy, zdobywca Ligi Mistrzów, czterokrotny mistrz Anglii. Z drugiej jednak spe łniony i nieco zapomniany, bo pr zenosz ą c się do tur eck iego Fenerbahçe, uciekł z centrum w ydarzeń. Skrzydłow y urodzony w Republice Zielonego Przylądka uchodzi za wzór profesjonalizmu. Zachowując wszelkie proporcje, wyznaje podobny etos pracy, co jego przyjaciel Cristiano Ronaldo. To za jego namową przyjął ofertę z ligi hiszpańskiej, by jeszcze wykorzystać najlepsze lata swojej kariery i rywalizować co tydzień z najlepszymi. 12 goli i 13 asyst w zeszłym sezonie świadczy, że nie odcinał przedwcześnie kuponów w Turcji, ale nadal pozostaje zagadką z organizmem podatnym na kontuzje. Przychodzi, by wypełnić lukę po odejściu doświadczonych zawodników i wieść prym w ofensywie, dzieląc się doświadczeniami z młodziakami pokroju Santiego Miny, Bakkaliego, Fede czy Munira. „Gdyby nie piłka, może tak jak kilku kolegów wstąpiłbym na złą drogę” - przyznał przed finałem mistrzostw Europy. A tak w jego życiu są futbol, joga, medytacja i gra na pianinie.

Przeznaczenie wreszcie dopadło dwójkę defensorów, która od dłuższego czasu znajdowała się na orbicie zainteresowań Valencii. Mowa o Eliaquimie Mangali oraz Ezequielu Garayu. Argentyńczyk przejmie rolę lidera defensy w y po Mustafim, choć tak naprawdę od odejścia Otamendiego w tej formacji panowało bezkrólewie. Były defensor Zenitu będzie miał trudne zadanie, bo trójka pozostałych stoperów potrafi się solidnie zamotać na boisku. Garay wniesie też do zespołu coś, czego w tej linii brakowało: doświadczenie, ogranie na arenie międzynarodowej oraz pewność siebie. Powinien również poprawić skuteczność defensywy w przecinaniu dośrodkowań rywali, bo świetnie wykorzystuje swoje warunki fizyczne. Stoper od dłuższego czasu chciał odejść z Zenitu, nie tylko ze względu na chęć powrotu do Hiszpanii czy gry w lepszej lidze. Nie podobały mu się także rasistowskie wybryki rosyjskich fanów, których krytykował na łamach tamtejszej prasy. „To zdarza się w Rosji w prawie każdym meczu” - twierdzi.

Trener

Młody wilk

PAKO AYESTARÁN

HISZPAN | 53 LATA | W KLUBIE OD: 2016

„Nowy trener ma rozumieć valencianismo” - powiedziała Lay Hoon przed zatrudnieniem Gary’ego Neville’a. Człowiek znający środowisko dostał szansę później, ratując sytuację po Angliku. Pako jako asystent Rafy Beníteza był częścią największych sukcesów klubu, później współpracował także z Unaiem Emerym. Inspiracją są dla niego Obama i Dalajlama, których słowa cytował na prezentacji. Przeszedł trzy kadencje na Mestalla w roli asystenta, ale wreszcie dostał możliwość samodzielnego poprowadzenia drużyny. Jak sam twierdzi, całe życie przygotowywał się do tego momentu, ale drugiej takiej szansy może nie dostać. Wygrywał trofea w Meksyku i Izrealu, gdzie zdobył tryplet z Maccabi Tel Awiw, ale trenerki w poważnym futbolu dopiero się uczy. Wcześniej był głosem rozsądku z tylnego siedzenia i specjalistą od przygotowania fizycznego, teraz sam zmierzy się z białymi chusteczkami, w których lubuje się zniecierpliwiona publika na Mestalla.

POPRZEDNIE Valencia (asystent), Santos Laguna, Maccabi Tel Awiw, Tecos, AlKLUBY Ahli (asystent), Liverpool (asystent), Valencia (asystent), Tenerife (asystent), Extramadura (asystent), Osasuna (asystent) NAJWIĘKSZE Mistrzostwo Izreala , Puchar Izreala, Toto Cup (2015, Maccabi Tel Awiw) SUKCESY Ascenso MX — 2. liga meksykańska (2014, Tecos)

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU Preußen Münster

2:4

20.07

Münster

Feyenoord

2:1

23.07

Rotterdam

Tampereen Ilves

1:4

30.07

Tampere

1:1

03.08

Bournemouth

3:1

06.08

Londyn

Nigeria All Stars

2:1

10.08

Alzira

Fiorentina

2:1

13.08

Walencja

WARTO ODWIEDZIĆ: VCF.PL

SANTI MINA To może być dla niego przełomowy sezon. Valencia, po sprzedaż y Paco i Negredo, zostaje bez nominalnego napa s tnika . Nawet jeśli Santi będzie ustawiany na sk r z ydle, to w nim upatr uje się pier wszej strzelby klubu z L e w a n t u . P ó k i c o m a t y l k o zr y w y, mecze, w k tór ych jego skutecznoś ć znacznie rośnie tak jak w starciu z Rayo, kiedy to ustrzelił karetę. Co ciekawe, jego ojciec dowiedział się o tym… z Internetu. Sytuacja wydaje się jednak normować, bo z miesiąca na miesiąc Mina wygląda coraz dojrzalej. Nabiera pewności siebie i regularności. Na dodatek jest dobrym duchem zespołu, z czego chętnie korzysta dział marketingu. Santi to wielbiciel jogurtów, budyniu i markow ych ubrań. W dzieciństwie marzył o zostaniu policjantem, a nie sportowcem.

BILANS BRAMKOWY: 21-20

NAJLEPSZY STRZELEC: RODRIGO (4)

Las Palmas

2:4

22.08

LaLiga Santander

Eibar

1:0

27.08

LaLiga Santander

Real Betis

2:3

11.09

LaLiga Santander

Athletic

2:1

18.09

LaLiga Santander

Alavés

-:-

22.09

LaLiga Santander (D)

Leganés

-:-

25.09

LaLiga Santander (W)

Atlético

-:-

02.10

LaLiga Santander (D)

105

Bournemouth Crystal Palace

BILANS MECZOWY: 4-1-6

fot. valenciacf.es

Największa gwiazda

OLEMAGAZYN.PL

Villarreal

RO K Z A Ł OŻENI A :

1923

Estadio El Madrigal data powstania pojemność

1923

śr. frekwencja (15/16)

24 500 17 200

PIERWSZA JEDENASTKA fot. villarrealcf.es, IMAGO / EAST NEWS

4-4-2

Villarreal Club de Fútbol

SANSONE

BAKAMBU

www.villarrealcf.es villarrealcf@villarrealcf.es

SORIANO

CASTILLEJO

BRUNO

TRIGUEROS

11 COSTA

DRUŻYNA REZERW: VILLARREAL B (2°B III)

PRZYDOMKI: SUBMARINO AMARILLO

RUIZ

MUSACCHIO

MARIO

1 ASENJO

MOCNE STRONY + SIŁA RAŻENIA

17 10 2 16* 21 80

Prezydent: Fernando Roig Sponsor: Pamesa Cerámica

KLUB W LICZBACH

2 6

Camino Miralcamp s/n 12540 Vila-Real

SEZONY W PRIMERA DIVISIÓN

CZY WIESZ ŻE... Villarreal nosi przydomek Submarino Amarillo od lat 60-tych. A w a n s d o Te r c e r a D i v i s i ó n w 1967 roku zbiegł się z latami świetności The Beatles i ich „Yellow Submarine”. Podczas jednego z meczów tamtej kampanii kibice spontanicznie puścili na trybunach właśnie ten utwór i zaczęli śpiewać: „Villarreal, jesteśmy żółci”. W 2001 roku powstała Groguet, czyli maskotka klubu z głową w kształcie… łodzi podwodnej.

SEZONY W SEGUNDA DIVISIÓN NAJWYŻSZA LOKATA W HISTORII NAJNIŻSZA LOKATA W HISTORII LICZBA OFICJALNYCH FANKLUBÓW SZACOWANE ROCZNE PRZYCHODY (MLN €)

POPRZEDNIE SEZONY Pkt

Segunda División

Ofensywa Villarrealu musi imponować. Kontry, atak pozycyjny, szybkie skrzydła, kreatywny środek i świetnie współpracujący napastnicy. Tej artylerii musi się bać każdy w La Liga.

2 A

4 6

13/14

14/15

+ OGRANICZENIE POLA GRY

Defensorzy Żółtej Łodzi Podwodnej czasami popełniają głupie indywidualne błędy, ale siła tej drużyny tkwi w kolektywie. Odpowiednie odległości między formacjami to klucz do sukcesu.

SŁABE STRONY

106

- WĄSKI SKŁAD

O ile nazwiska wielu zawodników Villarrealu brzmią imponująco, o tyle w razie kontuzji zespół może mieć poważny problem. Zwłaszcza w obronie, gdzie brak wartościowych zmienników.

18 S 07/08

08/09

- DESTABILIZACJA

Villarreal stanowił do tej pory solidny monolit. Po odejściu trenera i kilku innych ważnych dla klubu osób, może być jednak trudno utrzymać wcześniejszy poziom.

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

SEZON 15/16

09/10

10/11

MINUT Y N A BOISKU 2991 V. Ruiz 2880 A. Aréola 2874 M.Gaspar

Opracowanie: Krystian Porębski, Marika Zimna

11/12

12/13

BR AMK I 12 C. Bakambu 5 B. Soriano 5 R. Soldado *w Tercera División

15/16

A S YS T Y 10 R. Soldado 4 D. Suárez 3 C. Bakambu

NAJLEPSZY STRZELEC

GIUSEPPE ROSSI

192 / 82 MECZE / GOLE

NAJDROŻSZ Y TR ANSFER

ERIC BAILLY

38 MLN €

Mistrzostwo Tercera División

Z K L U B U W S E Z O N I E 16 / 17

Krystian Porębski @woker182

Półfinał Ligi Mistrzów (2007/08) Półfinał Ligi Europy (2010/11)

Najwyższa wygrana w historii: Villarreal 6:1 Breda (2009/10) | Najwyższa porażka w historii: Barcelona B 8:1 Villarreal (1992/93)

Problemy w raju

wietne decyzje podejmowane od wielu lat, trener wyciągający z zawodników 110% oraz prezydent kochający klub – to elementy składowe sukcesu Żółtej Łodzi Podwodnej. Tego lata doszło jednak do sporej rewolucji. Czy Villarreal utrzyma właściwy kurs?

Najpierw z El Madrigal pożegnał się dyrektor sportowy, Antonio Cordón. Spędził tam 17 lat i wykonał kawał świetnej roboty. W dużej mierze to właśnie on odpowiadał za osiągane przez klub wyniki. Nic więc dziwnego, że w momencie jego odejścia część transferowych kompetencji chciał przejąć pracujący w Villarrealu od początku 2013 roku Marcelino. Szkoleniowiec, który pomógł wielu piłkarzom wrócić na odpowiednie tory, bądź wskoczyć na wyższy poziom, zapragnął ingerować także w inne aspekty prowadzenia klubu. Posprzeczał się jednak z zawodnikami, a zapewne także i z prezydentem, co poskutkowało absolutnie niespodziewanym i szokującym zwolnieniem. Trudno oceniać czy taka reakcja była słuszna, czy odbije się czkawką. Jedno wiemy na pewno – łatwiej zwolnić trenera niż pozbyć się niezadowolonej grupy piłkarzy, na czele z nowym-starym liderem obrony, Mateo Musacchio. Teraz stery Żółtej Łodzi Podwodnej obejmuje człowiek mniej doświadczony, który swoją ostatnią przygodę w La Liga kończył porażką. Przed Franem Escribą niezwykle trudne zadanie. Musi prowadzić klub do kolejnych sukcesów i przynajmniej nawiązać walkę o ligowe top 4. To coś zupełnie nowego dla szkoleniowca Submarino Amarillo, bo w poprzednich miejscach pracy walczył o utrzymanie. Pierwszy test już oblał. Zatrudniony „za pięć dwunasta” trener nie zdołał wprowadzić Villarrealu do Ligi Mistrzów, a kibice będą musieli nacieszyć się emocjami związanymi z Ligą Europy. Oczywiście usprawiedliwiają go absencje

PREZYDENT

TRANSFERY

BILANS: -7,05 MLN €

FERNANDO ROIG

zawodnik

poprzedni klub

W KLUBIE OD: 1997

Roberto Soriano

Sampdoria

Nicola Sansone Alfred N’Diaye

poz.

wiek

rodzaj / kwota

ŚP

14,1 mln €

Sassuolo

13 mln €

Real Betis

8 mln €

Cristian Espinoza

Huracán

7,2 mln €

Denis Czeryszew

Real Madryt

7 mln €*

Álvaro González

Espanyol

ŚO

4 mln €

Alexandre Pato

Corinthians

ŚN

3 mln €**

Andrés Fernández

Porto

wypożyczenie***

José Ángel

Porto

wypożyczenie***

Santos Borré

Atlético

ŚN

wypożyczenie

Bojan Jokić

Nottingham Forest

powrót z wyp.

TRANSFERY I WYPOŻYCZENIA Z KLUBU: Eric Bailly (ŚO) – Manchester United (38 mln €), Samu García (PN) – Rubin Kazań (5 mln €),

Denis Suárez (ŚP/OP) – Barcelona (3,25 mln €), Tomás Pina (ŚP) – Club Brugge (3 mln €), Sergio

Marcos (ŚP) – Real Valladolid, Javier Espinosa (ŚP/OP) – Levante , Moi Gómez (LN) – Sporting Gijón

(wszyscy wolny transfer), Aleksandar Pantić (ŚO) – Alavés, Adrián Marín (LO) – Leganés, Matías

107

Walencki przedsiębiorca, wśród właścicieli klubów w Hiszpanii, jest wyjątkowy. Dysponuje drugim największym pakietem akcji w najwyższej klasie rozgrywkowej (98,79%). Jest właścicielem firmy Pamesa Cerámica — głównego sponsora klubu. Posiada także udziały w sieci supermarketów Mercadona, którą zarządza jego brat Juan, niegdyś działający w koszykówce. Najstarszy z rodzeństwa, Francisco, przez trzy lata z kolei pełnił funkcję prezydenta Valencii. Kiedy w 1997 roku Fernando obejmował Villarreal nie była to dla niego nowość, już wcześniej inwestował w sport. Wyróżnia go myślenie o długofalowej strategii, stroni od impulsywnych reakcji i tak naprawdę zwolnienie Marcelino można uznawać za wyjątek od reguły, choć i tu miał swoje powody. Prowadzi bezpieczną politykę finansową i nic dziwnego, bo jego majątek wycenia się na około 1 mld €. Jak na właściciela klubu tej klasy wielkiego wrażenia to na pewno nie robi. Można go nazwać prezesem kochającym Villarreal, czym sporo nadrabia.

*Real otrzyma do 50% z kolejnego transferu Czeryszewa ** za 60% praw ***opcja wykupu po sezonie

czołowych zawodników jak Bakambu, Soldado czy dos Santos. Swoje zapewne zrobiła też atmosfera, która po ostatnich wydarzeniach nie może być najlepsza. Do łatwych takiego początku na pewno nie zaliczymy. Paradoksalnie w całej tej sytuacji okienko transferowe w wykonaniu Żółtej Łodzi Podwodnej wygląda całkiem nieźle. Sansone i Roberto Soriano zapewne poprawią dynamikę gry zespołu z El Madrigal. Do spółki z Czeryszewem, przy dobrych wiatrach, mogą omotać każdego rywala. Atak powinien więc spisywać się imponująco, gorzej z obroną. W defensywie zespół przeszedł jedną poważną zmianę. Eric Bailly został sprzedany do Manchesteru United za astronomiczną kwotę, bo aż 38 mln euro. „To nic takiego” – powie wielu ekspertów i będzie przekonanych o swojej racji. Przecież drużyna co roku pomyślnie przechodzi wietrzenie magazynów. Oczywiście transfer Iworyjczyka to potężny zastrzyk gotówki, która przecież została wydana na nowych piłkarzy. Najważniejsze jest jednak jacy zawodnicy przybyli do klubu. Ktoś na El Madrigal najwyraźniej zapomniał, że wypadałoby sprowadzić kogoś w miejsce czasami chimerycznego, ale ostatnio jednak bardzo dobrze spisującego się Bailly’ego. Skrzydła, atak, środek – tutaj zdecydowanie wzmocniono zespół. W defensywie pojawił się natomiast Álvaro González. Był to transfer przeprowadzony w ostatniej chwili, za małe pieniądze. Bailly także przychodził z Espanyolu, ale to może być jedyny wspólny mianownik pomiędzy nimi. To jednak jedyne uchybienie w szale zakupów klubu. Villarreal nadal stać na wiele. Większość drużyn w lidze może marzyć o tak stabilnej sytuacji utrzymywanej od wielu lat... W ekipie Frana Escriby drzemie niesamowity potencjał, który po letnich problemach w raju, trzeba będzie na nowo wykrzesać.

Nahuel (PN) – Real Betis^, Cristian Espinoza (PN) – Alavés, Alfonso Pedraza (LN) – Lugo, Akram

Afif (ŚN) – Sporting Gijón (wszyscy wypożyczeni), Alphonse Aréola (BR) – PSG, Adrián López (ŚN) – Porto, Léo Baptistão (ŚN) – Atlético (wszyscy powrót z wypożyczenia)

Villarreal nie zatrudnia nikogo na stanowisku dyrektora sportowego

^Betis posiada opcję wykupu

OLEMAGAZYN.PL

fot. villarrealcf.es

VILLARREAL

PIERWSZA DRUŻYNA 2016/17

13 25 BRAMKARZE

14 POMOCNICY

6 12 OBROŃCY

SZTAB SZKOLENIOWY 10 17 N A PA S T N I C Y

imię i nazwisko

kraj pochodzenia

poz.

data ur.

Sergio Asenjo *

Hiszpania

28.06.1989

189 / 86

Andrés Fernández

Hiszpania

17.12.1986

184 / 86

Mariano Barbosa

Argentyna

27.07.1984

188 / 77

Mario Gaspar *

Hiszpania

24.11.1990

cm / kg

wartość (€)

Delegat:Pascual Donat

kontrakt

w klubie od:

poprzedni klub

4 mln

2019

2014

Atlético

1,5 mln

2017

2016

Porto

800 tys.

2017

2015

Sevilla

182 / 71

12 mln

2019

2010

Villarreal B

Antonio Rukavina *

Serbia

26.01.1984

176 / 74

2 mln

2018

2014

Real Valladolid

Mateo Musacchio *

Argentyna

ŚO

26.08.1990

182 / 73

15 mln

2018

2010

Villarreal B

Víctor Ruiz

Hiszpania

ŚO

25.01.1989

185 / 80

8 mln

2019

2015

Valencia

Álvaro González

Hiszpania

08.01.1990

183 / 71

4 mln

2020

2016

Espanyol

Daniele Bonera

Włochy

ŚO

31.05.1981

183 / 74

500 tys.

2017

2015

Milan

José Ángel

Hiszpania

05.09.1989

182 / 77

2 mln

2017

2016

Porto

Jaume Costa

Hiszpania

18.03.1988

171 / 67

6 mln

2017

2012

Villarreal B

17.05.1986

176 / 75

900 tys.

2017

2013

Nottingham Forest

Bojan Jokić *

Słowenia

Alfred N’Diaye *

Senegal

06.03.1990

187 / 94

8 mln

2021

2016

Real Betis

Bruno Soriano *

Hiszpania

12.06.1984

184 / 74

8 mln

2020

2006

Villarreal B

Meksyk

ŚP

26.04.1990

172 / 74

6 mln

2019

2014

Barcelona

Jonathan dos Santos *

Manu Trigueros

Hiszpania

ŚP

17.10.1991

178 / 70

7 mln

2019

2012

Villarreal B

Rodri Hernández

Hiszpania

ŚP

22.06.1996

190 / 80

500 tys.

2018

2016

Villarreal B

Roberto Soriano *

Włochy

ŚP/LN

08.02.1991

182 / 76

14 mln

2021

2016

Sampdoria

Samu Castillejo *

Hiszpania

18.01.1995

179 / 61

5 mln

2020

2015

Málaga

Denis Czeryszew *

Rosja

26.12.1990

179 / 74

7 mln

2021

2016

Real Madryt

Włochy

N/LN

10.09.1991

173 / 63

12 mln

2021

2016

Sassuolo

Nicola Sansone

Roberto Soldado

Hiszpania

ŚN

27.05.1985

179 / 72

16 mln

2018

2015

Tottenham

Alexandre Pato °

Brazylia

ŚN

02.09.1989

180 / 78

5 mln

2020

2016

Corinthians

Cédric Bakambu *

DR Konga

ŚN

11.04.1991

182 / 70

20 mln

2020

2015

Bursaspor

Santos Borré *°

Kolumbia

ŚN

15.09.1995

174 / 70

1 mln

2017

2016

Atlético

ŚREDNIA WIEKU:

108

REPREZENTANCI:

ŚREDNI WZROST:

„Awansowaliśmy z nim do La Liga i odnieśliśmy suckes. Teraz czas mówić o przyszłości, a jest nią Fran Escribá”

–FERNANDO ROIG ¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

181

WARTOŚĆ DRUŻYNY:

SIŁA ZESPOŁU

SZANSE NA PUCHARY

JAKOŚĆ WZMOCNIEŃ

166,2 MLN €

wychowanek wg definicji UEFA

* reprezentant kraju ° obcokrajowiec (bez paszportu UE lub AKP)

Trener: Fran Escribà Trener bramkarzy: Jesús Unanua Trener przyg. fiz.: Pablo Manzanet

BRUNO SORIANO

@soriano21bruno

W KLUBIE OD: 2006

ROBERTO SORIANO

14.1 MLN

Pomimo swojego wieku wcią ż pozostaje jedną z ważniejszych postaci w drużynie. Całą piłkarską karierę spędził w Villarrealu, stając się tym samym żywą legendą klubu. Serca kibiców podbił jeszcze bardziej, gdy Żółta Łódź Podwodna spłynęła do drugiej ligi - nawet wtedy nie opuścił pokładu. Bruno jest rekordzistą pod względem liczby rozegranych spotkań dla ekipy z El Madrigal. Pokonał na tym polu Marcosa Sennę (363 występy), innego słynnego pomocnika. Po sezonie 2015/16 miał na koncie 284 ligowe występy w barwach Submarino Amarillo, a biorąc pod uwagę wszystkie rozgrywki reprezentował klub już 376 razy. W drugiej linii kapitan Villarrealu nie ma sobie równych, dyryguje całą pomocą drużyny. Jego zadaniem będzie nie tylko postawienie muru, który wyłączy rywali z dalszej próby ataku, ale i konstruowanie akcji oraz stwarzanie zagrożenia pod drugą bramką. Mówiąc o Bruno nie można zapominać też o stałych fragmentach gry. Skutecznie egzekwuje zarówno rzuty wolne, jak i karne, siejąc postrach wśród ry wali samym podejściem do futbolówki. W 2010 roku dostał możliwość debiutu w reprezentacji narodowej. Był także reprezentantem Hiszpanii na tegorocznych mistrzostwach Europy. W wieku 16 lat nie czuł się wystarczająco dobry dla Villarrealu. Jeśli nie mógłby grać dla Żółtej Łodzi Podwodnej, nie chciał grać dla nikogo. Dziś sam, jako niezaprzeczalny lider ekipy, mówi: „Naszą ambicją jest znaleźć się na koniec sezonu w jednym z finałów”.

W letnim okienku transferowym Żółta Łódź Podwodna wypłynęła na szerokie wody w poszukiwaniu wzmocnień. Udała się w podróż do Kataru, Argentyny, Brazylii. Prądy morskie poprowadziły ją też do Włoch. Ściślej mówiąc swoją przystań znaleźli w Genui. W drogę powrotną w yruszyli z jedną osobą więcej na pokładzie. Villarreal za Roberto zapłacił około 14 milionów euro. Nikogo ta kwota nie powinna dziwić. Jest wszechstronnym graczem, mogącym występować zarówno w środku pola, jak i w roli skrzydłowego. Cechuje go dobry przegląd pola i kontrola tempa. W poprzednim sezonie rozegrał 37 ligowych spotkań, zdobył w nich osiem bramek i trzykrotnie asystował. Rok temu był bliski dołączenia do Napoli. Jak jednak wiemy transfery przeprowadzane rzutem na taśmę, czasem kończą się fiaskiem. Tak było i w przypadku Soriano, a Neapolitańczycy nie zdołali dopełnić wszelkich formalności. Koniec końców musiał pozostać wtedy w Sampdorii.

Trener

Młody wilk

FRAN ESCRIBÁ

HISZPAN | 51 LAT | W KLUBIE OD: 2016

Wcześniej zafascynowany judo, obecnie nie wyobraża swojego życia bez piłki. Przygodę trenerską na własną rękę rozpoczął całkiem niedawno, bo w 2012 roku, przejmując Elche. Jego etap z Los Franjiverdes trwał trzy sezony. W 2015 roku zdecydował się na przeprowadzkę na przedmieścia stolicy. Długo tam jednak nie zagrzał miejsca, fatalne wyniki spowodowały, że musiał opuścić Getafe jeszcze przed zakończeniem sezonu. Zmiana na nic się zdała. Wbrew oczekiwaniom Los Azulones spadli z La Liga. Teraz Fran zastępuje zwolnionego nieoczekiwanie trenera Villarrealu - Marcelino. Już na samym początku miał przed sobą trudne wyzwanie - awans do Ligi Mistrzów. Monaco okazało się zbyt silnym rywalem i podopieczni Escriby muszą zadowolić się „jedynie” grą w Lidze Europy. Ma bardzo dobry kontakt z zawodnikami, których, jak sam mówi, traktuje jak swoje dzieci. W Hiszpanii jest porównywany z Mourinho, ale głównie ze względu na wygląd.

POPRZEDNIE Getafe, Elche, Atlético (asystent), Benfica (asystent), Valencia KLUBY (asystent) NAJWIĘKSZE Mistrzostwo Segunda División 2013 (Elche) SUKCESY

PRETEMPORADA I POCZĄTEK SEZONU

BILANS MECZOWY: 4-5-5

SAMU CASTILLEJO Po wejściu smoka w Andaluzji i na El Madrigal miał zrobić spore wrażenie. Szarpał, walczył, starał się, ale to było za mało. Od zawodnika uchodzącego za jeden z największych talentów w Hiszpanii, piłkarza na wskroś ofensywnego, oczekiwano czegoś więcej niż gola i asysty w 28 ligowych meczach. Sam jednak ma specyficzne podejście do futbolu. Kiedy zaczęło się o nim robić głośno powiedział: „Nie jestem nową perłą Málagi, jestem zwykłym wyrobnikiem”. Nie powinno więc dziwić, że zachwycił choćby Diego Simeone. Mimo zaledwie 21 lat na karku zdążył już założyć własną akademię piłkarską, która organizuje kampusy dla młodych adeptów piłki nożnej. Podobnie jak Ángel Di María nosi przydomek El Fideo, ze względu na zdolność „wyślizgiwania” się rywalom.

BILANS BRAMKOWY: 12-13

NAJLEPSZY STRZELEC: ALFONSO (2)

1:0

16.07

Vila-Real W

Leganés

3:2

13.08

Leganés P

Gimnástic

1:2

20.07

Tarragona W

Monaco

1:2

17.08

El. Ligi Mistrzów P

Real Sociedad

1:1

23.07

Zarautz R

Granada

1:1

20.08

LaLiga Santander R

Sporting

0:0

26.07

Extremadura R

Monaco

1:0

23.08

El. Ligi Mistrzów P

Braga

0:0

30.07

Braga R

Sevilla

0:0

28.08

LaLiga Santander R

Porto

1:0

06.08

Porto P

Málaga

0:2

10.09

LaLiga Santander

Deportivo

2:0

09.08

A Coruña P

Zürich

2:1

15.09

Liga Europy

109

Hospitalet

WARTO ODWIEDZIĆ: VILLARREAL.PL

fot. villarrealcf.es

Kluczowy transfer

18.09 Villarreal 2:1 Real Sociedad (LaLiga Santander)

Największa gwiazda

OLEMAGAZYN.PL

TERMINARZ R O Z G R Y W E K 19-22.08

1. kolejka Málaga

Osasuna

Real Madryt

Celta

09-11.09

3. kolejka

Osasuna

Betis

Deportivo

Eibar

Alavés

Sporting

Sociedad

Espanyol

Leganés

Betis

Osasuna

Sociedad

Sporting

Leganés

Atlético

Betis

Deportivo

Celta

Sevilla Sporting Sociedad Atlético Celta Valencia

Villarreal Espanyol Athletic Real Madryt Alavés Leganés Las Palmas 20-22.09

5. kolejka

Leganés

Atlético

Barcelona

Espanyol

Málaga

Athletic Villarreal

Sociedad

Betis

Espanyol

Real Madryt

Eibar

Valencia

Deportivo

Eibar

Celta

Sporting

Málaga

Sociedad

Sevilla

Granada

Sociedad Barcelona Real Madryt

Sevilla Osasuna

Leganés

Valencia

Espanyol

Atlético

Deportivo

Las Palmas

29-30.10 Celta

Málaga Celta

Espanyol Real Madryt

Sporting

Valencia

Las Palmas

Villarreal

Celta

Eibar

Barcelona

Villarreal Athletic Barcelona 05-06.11

11. kolejka Málaga

14-16.10

Alavés

Leganés

Real Madryt

10. kolejka

Betis

Atlético

Osasuna

22-23.10

Las Palmas

Leganés

Valencia

Villarreal

Eibar

Betis

Deportivo

8. kolejka

Athletic

Granada

30.09-02.10

Alavés

Sporting

Celta

Alavés

Athletic

Deportivo

Espanyol

9. kolejka Real Madryt

Las Palmas

7. kolejka

Las Palmas

Espanyol

23-26.09

6. kolejka

Villarreal

Osasuna

Valencia

Real Madryt

Alavés

Celta

Athletic

Granada

Betis

Valencia

Málaga

Las Palmas

Athletic

Deportivo

Osasuna

Sevilla

Villarreal

Betis

Granada

Las Palmas

Sporting

Eibar

Sociedad

Villarreal

Barcelona

Granada

Sevilla

Atlético

Sevilla

Alavés

Eibar

Granada

Sevilla

Málaga

Barcelona

Atlético

16-19.09

4. kolejka

Real Madryt

Barcelona Granada

Sporting

Sevilla Deportivo Málaga

Eibar

Osasuna

Atlético

Granada 19-20.11

12. kolejka Athletic

Villarreal

Atlético

Real Madryt

Athletic

Eibar

Villarreal

Sevilla

Alavés

Betis

Espanyol

Las Palmas

Eibar

Sporting

Sociedad

Villarreal

Las Palmas

Real Madryt

Villarreal

Betis

Alavés

Espanyol

Barcelona

Granada

Espanyol

Athletic

Osasuna

Real Madryt

Sociedad

Osasuna

Deportivo Betis

Alavés

Málaga

Leganés

Sevilla

Atlético

Málaga

Granada

Sporting

Sevilla

Valencia

Barcelona 26-27.11

13. kolejka Eibar Las Palmas

Betis

Deportivo

Valencia 03-04.12

14. kolejka

Granada Celta Osasuna

15. kolejka

Atlético

Espanyol

Real Madryt

Barcelona

Alavés

Sociedad

Sociedad Celta

Leganés Atlético Deportivo Valencia Alavés 10-11.12 Deportivo

Leganés Deportivo Valencia Barcelona Betis

Celta Osasuna Sevilla Granada Málaga Las Palmas 17-18.12

16. kolejka Sevilla

Málaga

Athletic

Sporting

Osasuna

Sociedad

Alavés

Betis

Valencia

Deportivo

Sociedad

Celta

Sevilla

Athletic

Celta

Espanyol

Leganés

Barcelona

Real Madryt

Betis

Athletic

Sporting

Villarreal

Osasuna

Atlético

Alavés

Las Palmas

Málaga

Granada

Leganés

Eibar

Sporting

Leganés

Villarreal

Eibar

Málaga

Deportivo

Betis

Celta

Las Palmas

Sociedad

Barcelona

Athletic

Eibar

Celta Villarreal

17. kolejka

Valencia

Eibar

Sevilla

Real Madryt

Alavés

Deportivo

Villarreal

Atlético

Valencia

Real Madryt

Granada

Sociedad

Barcelona

Espanyol

Valencia

Málaga

Espanyol

Sporting

Alavés

Granada

Sevilla

Osasuna

Barcelona

14-15.01

18. kolejka

19. kolejka

21-22.01

Atlético

Valencia

Espanyol

Betis

Sporting

Leganés

Celta

Sporting

Eibar

Barcelona

Osasuna

Málaga

Las Palmas

Deportivo

Betis

Real Madryt Sociedad Celta Villarreal Athletic

Leganés

Athletic

Atlético

28-29.01

Valencia

Betis

Alavés

20. kolejka

Osasuna

Espanyol

Athletic

Osasuna

Leganés

Las Palmas

Leganés

Las Palmas

Leganés

Granada 07-08.01

Atlético

Betis Eibar

110

26-28.08

2. kolejka

Villarreal

Granada

Alavés

Atlético

Deportivo

Barcelona

Las Palmas

Granada

Deportivo

Villarreal

Valencia

Las Palmas

Granada

Osasuna

Espanyol

Granada

Espanyol

Osasuna

Sevilla

Sevilla Málaga Barcelona Alavés

Sevilla Málaga Celta

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

Real Madryt Sociedad Alavés

Real Madryt Sociedad

Málaga Celta

Eibar Athletic Real Madryt

Barcelona Valencia Sevilla Deportivo Sporting Sociedad

LALIGA SANTANDER 2016/17 04-05.02

21. kolejka Celta Sporting

Osasuna

Real Madryt

Alavés

Espanyol

Sociedad

Leganés

Sporting

Sociedad

Osasuna

Deportivo

Betis

Atlético

Leganés

Málaga

Espanyol

Barcelona Sevilla

11-12.02

22. kolejka

Real Madryt

Athletic

Alavés Villarreal Las Palmas

Celta Barcelona Málaga Sevilla

Villarreal

Eibar

Granada

Las Palmas

Betis

Valencia

Eibar 18-19.02

23. kolejka Real Madryt Málaga Granada Celta

Athletic

24-26.02

24. kolejka

Espanyol

Villarreal

Real Madryt

Las Palmas

Leganés

Deportivo

Betis

Sporting

Celta

Osasuna

Deportivo

Alavés

Sociedad

Villarreal

Sevilla

Deportivo

Eibar

Atlético

Barcelona

01-02.03

25. kolejka

04-05.03

26. kolejka

Celta

Espanyol

Las Palmas

Osasuna

Villarreal

Athletic

Málaga

Athletic

Atlético

Valencia

Alavés

Sporting

Deportivo

Sevilla Granada

Alavés

Valencia

Sociedad

Eibar

Barcelona

Espanyol

Osasuna

Málaga

Betis

Alavés

Las Palmas

Sociedad

Valencia

Leganés

Eibar

Osasuna

Celta Sevilla Real Madryt

Valencia

Athletic

Eibar

Málaga

Deportivo

Atlético

Leganés

Granada

Sporting

Atlético

Betis

Sevilla

Barcelona

Sporting

Villarreal

Espanyol

Betis

Sociedad

Barcelona

Leganés 11-12.03

27. kolejka Espanyol Real Madryt

Las Palmas

Granada 18-19.03

28. kolejka Eibar

Las Palmas 01-02.04

29. kolejka Celta

Las Palmas

05-06.04

30. kolejka Sporting

Málaga

Real Madryt

Villarreal

Eibar

Barcelona

Sporting

Alavés

Sociedad

Espanyol

Betis

Eibar

Las Palmas

Celta

Villarreal

Las Palmas

Villarreal

Real Madryt

Alavés

Betis

Villarreal

Athletic

Espanyol

Sevilla Deportivo Málaga

Athletic

Espanyol

Real Madryt

Valencia Sociedad

Betis

Athletic

Athletic Leganés Barcelona Alavés

Osasuna

Eibar

Granada

Atlético 08-09.04

31. kolejka Villarreal

Athletic

Real Madryt

Deportivo

Celta

Granada

Barcelona

Osasuna

Athletic

Leganés

Málaga

Sociedad

Leganés

Atlético

Sevilla

Betis

Atlético

Deportivo

Sporting

Valencia

Granada

Sevilla

Barcelona

Valencia

Betis

15-16.04 Eibar

Atlético

Málaga

Sporting

32. kolejka

Leganés

Deportivo 22-23.04

33. kolejka

Alavés

Sevilla

Real Madryt Sociedad Granada Celta Osasuna 26-27.04

34. kolejka

Espanyol

Atlético

Deportivo Valencia

Real Madryt

Atlético

Athletic

Las Palmas

Osasuna

Sporting

Sociedad

Sporting

Valencia

Sevilla

Sociedad

Deportivo

Sevilla

Celta

Espanyol

Alavés

Leganés

Espanyol

Real Madryt

Barcelona

Athletic

Betis

Atlético

Osasuna

Las Palmas

Alavés

Granada

Málaga

Celta Osasuna Sevilla Granada Málaga Las Palmas

35. kolejka

Eibar Leganés

Sporting

Real Madryt

Alavés

Málaga

Celta

Betis

Valencia

Barcelona

Sociedad

Eibar

Athletic

Atlético

Villarreal

Málaga

Valencia

Sporting

Espanyol

Sevilla

Granada

Barcelona

Osasuna

Barcelona Betis

Granada Alavés

29-30.04

Celta Villarreal 06-07.05

36. kolejka Leganés

Betis

Alavés

Valencia

Osasuna

Celta

Athletic

Atlético

Villarreal

Sporting

Eibar

Leganés

Deportivo

Granada Sevilla

Real Madryt

Valencia

Málaga

Sociedad

Granada

Barcelona

Espanyol

Barcelona

Alavés

Athletic

20-21.05

38. kolejka Leganés

Alavés Athletic

Atlético

Espanyol

Valencia

Sporting

Betis

Eibar

Sporting

Barcelona

Eibar

Las Palmas

Barcelona

Deportivo

Las Palmas

Real Madryt

Villarreal

Deportivo

Valencia

Villarreal

Sociedad

Osasuna

Granada

Espanyol

Sevilla

Osasuna

Málaga

Eibar Las Palmas Espanyol

Celta Villarreal Athletic

Betis

13-14.05 Leganés

Las Palmas

Real Madryt Sociedad Alavés

Celta

111

Atlético

37. kolejka

Leganés

Eibar

Deportivo

Sevilla

Osasuna

Leganés

Deportivo

Málaga

Las Palmas

Villarreal

Sociedad

Real Madryt Sociedad OLEMAGAZYN.PL

Segunda División 2016/17 A.D. ALCORCÓN 1

Alcorcón | 1971

U.D. ALMERÍA 1

Almería | 1989

Kadyks | 1910

Estadio Ramón de Carranza | 25 033

Estadio de Santo Domingo | 5 430

Estadio de los Juegos Mediterráneos | 21 350

Cosmin Contra (40)

Fernando Soriano (36)

Álvaro Cervera (50)

David Rodríguez | ŚN | 30

Fidel | LN | 26

Alfredo Ortuño | ŚN | 25

0 | 7 | 39

6 | 11 | 11

12 | 38 | 29

Drużyna Alcorcón nosi przydomek Alfareros, Garncarze, ponieważ od XVIII wieku była to wiodąca profesja w tym mieście.

Herb klubu wzorowany jest na indalo, prehistorycznym symbolu magicznym z regionu Andaluzji. Stąd też przydomek Indálicos.

Nazwa stadionu wywodzi się od nazwiska burmistrza Kadyksu, który pełnił urząd w latach 1927-1931.

CÓRDOBA C.F.

ELCHE C.F.

GETAFE C.F.

Kordoba | 1954

Elche | 1922

Getafe | 1976

Estadio Nuevo Arcángel | 21 822

Estadio Martínez Valero | 33 732

Coliseum Alfonso Pérez | 17 393

José Luis Oltra (47)

Alberto Toril (43)

Juan Eduardo Esnáider (43)

Deivid | ŚO | 27

Guillermo | ŚN | 23

Dani Pacheco | LN | 25

9 | 31 |24

21 | 37 | 28

12 | 7 | 22

Patronem Kordoby jest święty Rafał archanioł i to właśnie jego postać kryje się za nazwą stadionu klubu: Arcángel.

W 2015 roku klub został relegowany z powodów ekonomicznych. Przed upadkiem uratowała go zbiórka pieniędzy od kibiców.

Pierwszy hymn Getafe napisano na melodię „Pieśni Szpady” z zarzueli „Sewilski Gospodarz”.

GIMNÀSTIC DE TARRAGONA

GIRONA C.F.

S.D. HUESCA

Tarragona | 1886

Girona | 1930

Huesca | 1960

Nou Estadi de Tarragona | 14 591

Estadi Municipal de Montilivi | 9 282

Estadio de Alcoraz | 5 200

Vicente Moreno (42)

Pablo Machín (41)

Juan Antonio Anquela (58)

Ikechukwu Uche | ŚN | 32

Álex Granell | ŚN | 28

Carlos David | ŚO | 30

4 | 20 | 61

0 | 21 | 63

0 | 7 | 51

Piłkarze Nástic nazywani są Rzymianami, ponieważ Tarragona była jednym z najważniejszych bastionów tego imperium.

Miejski stadion Montilivi został Gironie wypożyczony do... 2042 roku. Z opcją przedłużenia do roku 2062.

Klub o identycznej nazwie – SD Huesca – znajduje się w... Sankt Petersburgu. Rosyjska Huesca to drużyna futsalowa.

R.C.D. MALLORCA

C.D. LUGO

LEVANTE U.D.

112

CÁDIZ C.F.

Levante | 1909

Lugo | 1953

Palma de Mallorca | 1916

Estadi Ciutat de València | 25 354

Nuevo Estadio Anxo Caro | 4 800

Iberostar Estadi | 23 142

Juan Muñiz (47)

José Durán (42)

Fernando Vázquez (61)

José Luis Morales | LN | 29

Alfonso Pedraza | LN | 20

Juan Domínguez | ŚP | 26

11 | 40 | 35

0 | 6 | 58

27 | 35 | 24

„Gdy kot wdrapie się na palmę Levante zagra w Primera” - te słowa, wraz z martwym kotem, kibice VCF w 1959 pozostawili pod stadionem rywala.

W 2014 roku Lugo zaprezentowało koszulki z których jedna imitowała kufel piwa, druga zaś mackę ośmiornicy – lokalnej potrawy.

Drużyna z Balearów bywa nazywana Mechaniczną Ensaïmadą. Pod tą nazwą kryje się lokalny przysmak że spiralnie zwiniętego ciasta.

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

C.D. NUMANCIA

C.D. MIRANDÉS 1

Mirandes | 1927

Soria | 1945

Estadio Municipal de Anduva | 9 600

Nuevo Estadio Los Pajaritos | 9 025

Carlos Terrezas (54)

Jagoba Arrasate (38)

Néstor Salinas | OP | 23

Julio Álvarez | OP | 35

0 | 5 | 72

4 | 18 | 60

Diabelski klub. W momencie założenia jego kapitał wynosił 666 akcji, a każda z nich była wartości 15 peset.

Numancia będzie mieć okazję zmierzyć się z klubem, z którym ich kibiców łączy najzacieklejsza rywalizacja: Getafe.

1 - miasto | rok założenia klubu 2 - stadion i jego pojemność 3 - trener (wiek trenera) 4 - kluczowy zawodnik | pozycja | wiek 5 - liczba sezonów rozegranych

RAYO VALLECANO 1

Madryt | 1924

Oviedo | 1926

Estadio de Vallecas | 14 790

Estadio Municipal Carlos Tartiere | 30 800

José Ramón Sandoval (48)

Fernando Hierro (48)

Roberto Trashorras | ŚP | 35

Néstor Susaeta | PN | 31

17 | 35 | 30

38 | 34 | 13

Port Morski Vallekas to wymyślony symbol odrębności tej dzielnicy. Dlatego nieoficjalnym hymnem Rayo jest La Vida Pirata.

Klub uratował się z problemów finansowych dzięki sprzedaży akcji na całym świecie. W akcję zaangażował się Sid Lowe.

Saragossa | 1932

| niższych poziomach rozgrywkowych 6 - ciekawostka o klubie

Beniaminek Spadkowicz

REAL VALLADOLID

REAL SARAGOSSA 1

w Primera División | Segunda División

REAL OVIEDO

C.F. REUS

Valladolid | 1928

Reus | 1909

Estadi Municipal de Reus | 4 450

Estadio de la Romareda | 34 596

Nuevo Estadio Municipal José Zorrilla | 26 512

Luis Milla (50)

Paco Herrera (62)

Natxo González (49)

Ángel Rodríguez | ŚN | 29

Juan Villar | PN | 28

Edgar Badia | BR | 24

58 | 20 | 4

42 | 33 | 10

0 | 1 | 85

Dzisiejsza Saragossa powstała w efekcie fuzji dwóch drużyn, które zwano Osami oraz Pomidorami.

Dlaczego Valladolid nosi miano Pucela? Istnieją różne teorie: od źródła wody, poprzez import cementu, aż do Joanny D'Arc.

Kolejna kibicowska rywalizacja: Redblacks, ultrasi Reus, są odwiecznymi przeciwnikami fanów Nástic, Orgull Grana.

SEVILLA ATLÉTICO

UCAM MURCIA CF

C.D. TENERIFE

Sewilla | 1960

Santa Cruz de Tenerife | 1912

Murcia | 1999

Ciudad Deportiva José Ramón Cisneros Palacios | 2 500

Estadio Heliodoro Rodríguez López | 22 948

Estadio de la Condomina | 17 500

Diego Martínez Penas (36)

José Luis Martí (41)

José María Salmerón (49)

Carlos Fernández | ŚN | 20

Choco Lozano | ŚN | 23

Juan Góngora | LO | 28

0 | 4 | 53

13 | 40 | 33

0 | 1 | 10

Herb Sevilli Atlético ma ten sam kształt co pierwszej drużyny klubu, jednak na jego tarczy widnieje słynna wieża Giralda.

Ligi Tenerife to określenie mistrzostw, które w latach 90. rzutem na taśmę zdobyła Barça, dzięki zwycięstwom kanaryjskiej ekipy.

To najmłodsza drużyna w Segunda División. UCAM Murcia nie jest nawet pełnoletnia, ma ledwie siedemnaście lat.

OLEMAGAZYN.PL

113

Segunda División 2016/17 T OMASZ P IE TRZY K

POLACY W SEGUNDA DIVISIÓN „Chcę grać w Primera División” – mówił na swojej prezentacji w Córdobie Paweł Kieszek. Bramkarz rodem z Warszawy dołączył do obeznanego w realiach Segunda Cezarego Wilka, grającego w Realu Saragossa. Już na wstępie nowego sezonu były golkiper Estorilu i innych klubów portugalskich udowadnia, że tą deklaracją nie tylko podlizywał się kibicom. Wywalczył miejsce między słupkami Los Califas, ale musi pozostać czujny wobec naporu swojego zmiennika. Brimah Razak był pierwszym wyborem podczas poprzedniej kampanii, którą zawodnicy z Kordoby zakończyli barażami o awans. Mimo to trener José Luis Oltra przychylniej spojrzał na umiejętności doświadczonego i ogranego w europejskich pucharach Kieszka, niż lubiącego zmieniać kluby Ghańczyka. Polak prawdopodobnie utrzyma pierwszeństwo w składzie, a Blanquiverdes – zgodnie z oczekiwaniami – będą bić się o powrót do elity. Znacznie trudniejsze chwile przeżywa drugi z naszych rodaków, Cezary Wilk, i nie zapowiada się, by jego sytuacja wkrótce miała ulec poprawie.

Były mistrz Polski z Wisłą Kraków od przeprowadzki za Pireneje nie potrafi przezwyciężyć kontuzji. Urazy dopadają go najczęściej wtedy, kiedy osiąga wysoką dyspozycję. Tak było dwukrotnie w Deportivo i potem Saragossie. W listopadzie zerwał więzadła krzyżowe w prawym kolanie, a kiedy wyzdrowiał, Blanquillos mieli już nowego trenera, który na niego nie stawiał. Teraz na La Romareda rządy sprawuje jeszcze inny szkoleniowiec, Luis Milla, jednak nie widzi Polaka w swojej koncepcji. „Wilk stylem przypomina Zapatera [odzyskanego wychowanka – przyp. red.]” – mówił Milla, sugerując, że potrzebuje zawodnika o innej charakterystyce. Ale to nie wszystko. Saragossa nie jest finansowym krezusem w LaLiga2 i chętnie wymienia piłkarzy droższych na tańszych. W te wakacje do Aragonii sprowadzono 14 nowych, płacąc tylko za jednego – Răzvana Popa, zakupionego za 100 tysięcy euro. Sztab szkoleniowy zacierał ręce żeby gażą Polaka uhonorować gracza, jaki pasowałby do koncepcji trenera. Tyle że Wilk nie poddał się i pozostał w klubie mimo zawirowań związanych z jego osobą. Będzie walczył - już udało mu się zagrać 190 minut w trzech spotkaniach.

C E Z AR Y W IL K / F O T . R E A LZ A R A G O Z A. COM

M AG D AL E N A Ż YW I C KA

CO SŁYCHAĆ U SPADKOWICZÓW? Spaść w zeszłym sezonie to jak wygrać los na loterii. Brzmi kuriozalnie? Tegoroczni spadkowicze już na wejściu będą mieli łatwiej w Segunda, niż ich poprzednicy. Wszystko dzięki funduszowi kompensacyjnemu, wypłacanemu od tego roku. Co najmniej 9 milionów finansowej amortyzacji dla każdej drużyny ma zapobiec rozbiórce klubu.

114

Fakt, iż Raúl Martín Presa nie zdecydował się zainwestować tej kwoty w transfery był kroplą, która przelała czarę goryczy dla Jémeza. To tylko jeden z wielu ciosów jakie otrzymał, już w kwietniu wyrażał żal, iż wciąż czeka na nowy kontrakt. Skończyło się najgorzej dla Rayo, odszedł zarówno Paco, jak i dyrektor sportowy, Miñambres. Pociesza, że praca żadnego z nich nie poszła na marne. Felipe zostawił po sobie trzon drużyny z ważnymi kontraktami. Dzięki niemu pozostali w klubie Trashorras, Toño, Baena, Miku czy Guerra. Paradoksalnie Rayo pierwszy raz nie przeszło rozbiórki. Teraz trafia pod skrzydła starego znajomego: José Ramóna Sandovala. To najlepsza wieść dla klubu. Któż mógłby dać więcej nadziei niż trener, który już raz wprowadził Rayo do Primera? Choć Esnáider, przejmując Getafe po Escribie, nie

¡OLÉ! MAGAZYN PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

zdołał uratować go przed spadkiem, to właśnie jemu Ángel Torres przyznał misję powrotu do pierwszej ligi. Według prezydenta ma na to dwa sezony. Trudne wyzwanie, biorąc pod uwagę fakt masowego exodusu. Najpoważniejszą stratą jest dla Getafe odejście Sarabii. Jako przykład drużyny zdolnej do podniesienia się z upadku Esnáider wymienia Betis. Nic dziwnego, że to właśnie w tam szuka ratunku. Z Betisu pozyskali: Molinero, Molinę, Daniego Pacheco, Kadira i Portillo Rubi zastąpił na stanowisku trenera Alcaraza, klub wykorzystał maksymalnie zimowe okienko – to jednak nie wystarczyło, by Levante się uratowało. Spustoszenia po pierwszej rundzie były zbyt wielkie. Teraz Granotas będzie próbował wyciągnąć z Segunda Juan Muñiz, który swego czasu doprowadził Racing do europejskich pucharów. Jego zadanie jest trudniejsze niż to, z którym mierzą się Sandoval i Esnáider. Klub przeszedł całkowitą przebudowę. W tym sezonie nie zobaczymy na Ciutat de Valencia Camarasy, Rossiego czy Juanfrana. Niewątpliwym plusem dla Levante jest fakt, że nie puściło tych zawodników za darmo, zaś po letnich transferach wyszło na plus. Czy jednak także pod względem sportowym? To zweryfikuje boisko.

DA W I D K U LI G

ZNAKI ZAPYTANIA ELCHE

Karnie zdegradowany latem ubiegłego roku zespół Franjiverdes próbuje podnieść się z kolan. Na horyzoncie pojawił się inwestor w postaci katarskiej grupy Skyline International, co daje nadzieję na rychłą poprawę stanu klubowych finansów. Z powodu braku pionu sportowego kadrę na nowy sezon układał zarząd. Nie było także trenera. Elche było po słowie z Lucasem Alcarazem, który miał poprowadzić zespół przez najbliższe dwa lata, ale ten w ostatniej chwili zerwał ustną umowę. Ostatecznie szansę dostał Alberto Toril, który w przeszłości prowadził jedynie rezerwy Realu Madryt.

REAL MALLORCA

Stulecie klubu miało słodko-gorzki smak. Cieszono się wprawdzie z utrzymania, ale przecież nie to było celem klubu z Balearów. W tym sezonie, aby zdjąć presję z zespołu, aspiracje są zdecydowanie niższe – spokojny byt i zbieranie doświadczenia w celu budowy mocnej drużyny na kolejne lata. Andy Kohlberg – właściciel Mallorki – zmodernizował bazę treningową, zorganizował szkolenia dla pracowników i stawia na fundamenty, które mają zostać przekute w długofalowy sukces.

REAL OVIEDO

Po nieudanym szturmie na baraże o La Liga w sławnym klubie zdecydowano się na rewolucję. Nowym trenerem został Fernando Hierro i to jemu przypadło zadanie zbudowania drużyny niemal od podstaw. Zespół opuściło aż piętnastu piłkarzy i w ich miejsce musiano sprowadzić zawodników, którzy z miejsca wskoczą do składu. Dużym wydarzeniem było zakontraktowanie Michu. Oviedista z krwi i kości, wychowanek klubu, po odbudowaniu się w czwartoligowym Langreo postanowił powrócić do domu. Na prezentacji pojawiło się ponad 4 000 osób. Nowej odsłonie Realu przyświeca stary cel: awans.

REAL VALLADOLID

Drużyna Pucelas kolejny raz przystępuje do walki o powrót do hiszpańskiej elity, którą opuściła w 2014 roku. Aby urzeczywistnić przedsezonowy cel, na stanowisku trenera zatrudniono Paco Herrerę, który dwa lata temu przywrócił pierwszoligowe granie w Las Palmas. Skalę trudności zadania, przed którym stoi nowy trener, pokazuje fakt, iż na początku lata kontrakty w zespole miało zaledwie trzech zawodników – Javi Moyano, Leao oraz Juan Villar. Zupełnie nowa kadra, duże oczekiwania i arcytrudne zadanie.

TOMASZ ZAKASZEWSKI

OSOBLIWE BENIAMINKI Uzupełnienia drugiej La Liga reprezentują niemal pełne spektrum osobliwości. Mamy tu i powrót zasłużonej drużyny z Kadyksu, dwóch debiutantów, z których jeden powstał 100 lat wcześniej niż drugi, oraz rezerwy liczącej się ekipy w Hiszpanii. Cádiz ma za sobą piękną i zarazem tragiczną historię, a ze względu na swoje drastyczne wzloty i upadki – z trzeciej ligi do pierwszej i z powrotem w zaledwie kilka lat – przezwano ich Submarino Amarillo, Żółta Łódź Podwodna. Obecne wynurzenie to w dużej mierze zasługa najlepszego strzelca drużyny, 36-letniego Daniela Güizy z 13 golami w sezonie. W tym z najważniejszym trafieniem w rewanżowym meczu barażowym z Herculesem, którym przypieczętował awans Los Amarillos po sześciu sezonach w odmętach Segudny B. Reus Deportiu to sędziwy 107-letni klub z Katalonii, starszy nawet od Cádiz, ale z dużo mniej-

szymi sukcesami. Swój marsz ku chwale zaczęli zaledwie pięć lat temu, wywalczając promocję z Tercery do Segundy B. W tym sezonie stawiają następny krok. By znaleźć się w na zapleczu La Liga zwyciężyli w swojej regionalnej grupie, a następnie rozbili w barażowym dwumeczu Racing Santander 4:0. W finale o mistrzostwo Segundy B spotkali się z następnym z beniaminków, UCAM. Podwójne starcie tych ekip zakończyło się bezbramkowo, a w konkursie rzutów karnych zwyciężył zespół z Murcii. Jednak obie drużyny jako uczestnicy finałów miały zagwarantowaną promocję. Gdyby UCAM było człowiekiem nie mogłoby sobie kupić legalnie piwa, ponieważ drużyna narodziła się zaledwie siedemnaście lat temu. W 2011 roku została przejęta przez prywatny Katolicki Uniwersytet Świętego Antoniego w Murcii. Zyskała tym samym poważny zastrzyk gotówki ze strony świetnie prosperującej uczelni. W Segundzie B spędziła zaledwie dwa sezony nim udało im się

sięgnąć La Liga 2. Ekipa zwana również Los Sotanas, czyli Sutannami, pozbawiła szans na powrót do srebrnej kategorii Real Madryt Castillę. Zacięte półfinały między nimi dały łączny rezultat 4:3. Po rewanżowym spotkaniu Sevilli Atlético z Lleidą konieczne były rzuty karne, by wyłonić zespół, który zasili Segundę. Bohaterem Sevillistas został bramkarz Churripi. Już w trakcie meczu popisał się kilkoma paradami. Następnie wybronił jedenastkę w konkursie oraz sam strzelił rozstrzygającego karnego. To zaledwie drugi występ rezerw Sevillistas w srebrnej kategorii. Poprzedni zakończył się blamażem po zdobyciu 19 punktów, co do tej pory jest najgorszym wynikiem w historii filialnego klubu. Jednak kilku z piłkarzy, którzy wywalczyli wówczas promocję, dołączyło do pierwszego zespołu jak chociażby Federico Fazio czy Diego Perotti. Wielu z obecnych zawodników też ma na to olbrzymią szansę. Ponadto, wzmocnieniami rezerw również kierował Monchi, dyrektor sportowy Sevilli.

OLEMAGAZYN.PL

115

Dane historyczne

Di Stéfano

Tabela wszech czasów

116

miejsce

klub

punkty

Dane nie uwzględniają trwającego obecnie sezonu mecze

wygrane

remisy

przegrane

bramki strzelone

bramki stracone

bilans

1º

Real Madryt

5400

2724

1618

546

560

5841

3099

2742

2º

Barcelona

5213

2724

1553

554

617

5784

3077

2707

3º

Atlético

4243

2576

1218

589

769

4464

3282

1182

4º

Athletic

4197

2724

1190

627

907

4578

3657

921

5º

Valencia

4131

2626

1174

609

843

4342

3405

937

6º

Sevilla

3429

2370

969

522

879

3611

3324

287

7º

Espanyol

3396

2588

933

597

1058

3560

3834

-274

8º

Real Sociedad

3105

2264

845

570

849

3170

3177

-7

9º

Real Saragossa

2616

1986

698

522

766

2683

2847

-164

10º

Betis

2219

1690

596

431

663

2121

2427

-306

11º

Celta Vigo

2102

1660

573

383

704

2224

2556

-332

12º

Deportivo La Coruña

2045

1492

555

380

557

2009

2132

-123

13º

Real Valladolid

1773

1466

463

384

619

1765

2182

-417

14º

Sporting Gijón

1740

1420

464

348

608

1711

2080

-369

15º

Racing Santander

1694

1426

453

335

638

1842

2365

-523

16º

Osasuna

1579

1278

421

316

541

1457

1739

-282

17º

Real Oviedo

1516

1192

408

292

492

1642

1951

-309

18º

Las Palmas

1304

1058

357

233

468

1294

1672

-378

19º

Mallorca

1255

988

333

256

399

1182

1371

-189

20º

Villarreal

903

608

247

162

199

836

756

21º

Granada

809

704

214

167

323

789

1076

-287

22º

Elche

789

678

203

180

295

750

1022

-272

23º

C.D. Málaga

729

647

186

171

290

666

929

-263

24º

Málaga CF

725

570

192

149

229

706

782

-76

25º

Rayo Vallecano

715

642

189

148

305

760

1088

-328 -334

26º

Hércules

701

628

184

149

295

716

1050

27º

Tenerife

593

494

155

128

211

619

744

-125

28º

Real Murcia

578

586

145

143

298

607

992

-385

29º

Getafe

553

456

147

112

197

520

633

-113

30º

Sabadell

482

426

129

202

492

720

-228

31º

Salamanca

474

424

124

102

198

425

581

-156

32º

Cádiz

437

446

104

125

217

391

660

-269

33º

Levante

434

402

113

194

430

632

-202

34º

Deportivo Alavés

401

342

111

163

417

585

-168

35º

Castellón

388

334

103

152

419

588

-169

36º

Logroñés

380

346

158

291

489

-198 -145

37º

Córdoba

309

282

137

285

430

38º

Albacete Balomp.

304

270

118

320

410

-90

39º

UD Almería

242

228

110

244

366

-122

40º

Burgos

227

204

216

310

-94

41º

Pontevedra

203

180

165

221

-56

42º

Compostela

201

160

199

241

-42

43º

Recreativo Huelva

196

186

202

296

-94

44º

Arenas Getxo

150

130

227

308

-81

45º

Numancia

148

152

155

253

-98

46º

Real Burgos

122

114

101

139

-38

47º

Gimnàstic

118

116

181

295

-114

48º

Aloyano

106

108

145

252

-107

49º

Real Jaén

100

121

183

-62

50º

Extremadura

117

-55

51º

Mérida

115

-45 -33

52º

Eibar

116

53º

Real Unión

153

184

-31

54º

AD Almería

116

-45

55º

Europa

131

-34

56º

Lleida

182

-112

57º

Xerez

-28

58º

Condal

-20

59º

Atlético Tetuán

-34

60º

Cultural Leonesa

-31

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

Kolorem żółtym oznaczono kluby, które grają w obecnym sezonie La Liga

Zarra

Klub 100

ODWIEDŹ RUBRYKĘ POWTÓRKA Z HISTORII NA WWW.OLEMAGAZYN.PL

Stan na 18.09.2016

nazwisko

pełne imię i nazwisko

bramki

miejsce

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66

Messi Cristiano Ronaldo Zarra Hugo Sánchez Raúl Di Stéfano César Rodríguez Quini Pahiño Mundo Santillana David Villa Arza Gorostiza Eto'o Luis Aragonés Puskas Julio Salinas Escudero Dani Tamudo Igoa Badenes Araujo Bakero Kubala Panizo Satrústegui Murillo Urzaiz Aduriz Ansola Penev Forlán Gento Arieta Campos Herrerita Kempes Morientes Epi Butragueño Pirri Gainza Amancio Ronaldo Marañón Waldo Suker Juncosa Negredo López Ufarte Uralde Benzema Ziganda Carlos Fernando Gárate Artetxe Bata Higuaín Rivaldo Pichi Alonso Martín Soldado Kodro

Lionel Andrés Messi Cuccittini Cristiano Ronaldo Dos Santos Aveiro Pedro Telmo Zarraonandia Montoya Hugo Sánchez Márquez Raúl González Blanco Alfredo Stéfano Di Stéfano Laulhé César Rodríguez Álvarez Enrique Castro González Manuel Fernández Fernández Edmundo Suárez Trabanco Carlos Alonso González David Villa Sánchez Juan Arza Íñigo Guillermo Gorostiza Paredes Samuel Eto'o Fils José Luis Aragonés Suárez Martínez Ferenc Puskas Biro Julio Salinas Fernández Adrián Escudero García Daniel Ruiz-Bazán Justa Raúl Tamudo Montero Silvestre Igoa Garciandía Manuel Badenes Calduch Juan Araujo Pino José María Bakero Escudero Laszlo Kubala Stecz José Luis López Panizo Jesús María Satrústegui Azpiroz Joaquín Murillo Pascual Ismael Urzaiz Aranda Aritz Aduriz Zubeldia Fernando Ansola San Martín Luboslav Mladenov Penev Diego Martín Forlán Corazo Francisco Gento López Eneko Arieta-Araunabeña Piedra Francisco Campos Salamanca Eduardo Herrera Bueno Mario Alberto Kempes Chiodi Fernando Morientes Sánchez Epifanio Fernández Berridi Emilio Butragueño Santos José Martínez Sánchez Agustín Gainza Vicandi Amancio Amaro Varela Ronaldo Luiz Nazario De Lima Rafael Carlos Pérez González Waldo Machado Da Silva Davor Suker José Juncosa Bellmunt Álvaro Negredo Sánchez Roberto López Ufarte Pedro Uralde Hernáez Karim Mostafa Benzema José Ángel Ziganda Lakunza Carlos Antonio Muñoz Cobo Fernando Gómez Colomer José Eulogio Gárate Ormaechea José Luis Artetxe Muguire Agustín Sauto Arana Gonzalo Gerardo Higuaín Rivaldo Vitor Borba Ferreira Àngel Alonso Herrera Mariano Martín Alonso Roberto Soldado Rillo Meho Kodro Sejtanic

316 261 251 234 228 227 221 219 211 195 186 185 182 178 162 160 156 152 150 147 146 141 139 139 139 138 136 133 132 131 132 130 129 128 128 127 127 126 126 124 124 123 123 120 119 117 116 115 114 114 112 112 112 112 111 111 109 109 108 108 107 107 107 107 106 105

67 68 69 70 71 72 73 74 75 76

Hierro Lángara Hermida Cayetano Ré Luis Enrique Guerrero Unamuno Sarabia Makaay Campanal I

pełne imię i nazwisko

Fernando Ruiz Hierro Isidro Lángara Galarraga Manuel Hermida Losada Cayetano Ré Ramírez Luis Enrique Martínez García Julen Guerrero López Victorio Unamuno Ibarzabal Manuel Sarabia López Rudolphus Antonius Makaay Guillermo González del Río García NAJBLIŻEJ SPOŚRÓD GRAJĄCYCH

Fernando Torres Llorente Griezmann Rubén Castro Agüero

Fernando José Torres Sanz Fernando Javier Llorente Torres Antoine Griezmann Rubén Castro Martín Sergio Leonel Agüero Del Castillo

bramki 105 104 104 104 102 101 101 101 100 100 91 87 89* 83 73

Ciekawostki 1

Real Madryt - pierwszy lider po pierwszej kolejce pierwszego sezonu Primera División w historii. Po prostu numer jeden.

Zaledwie tylu goli potrzebowali by zdobyć Pichichi: José Eulogio Gárate, Amancio i Paco Bienzobas.

Logroñes, drużyna z najbardziej rozregulowanymi celownikami w historii. W sezonie 1994/95 piłkarze z La Riojy trafili do siatki tylko piętnastokrotnie.

Tyle sezonów spędził Augustin Gainza w barwach Athleticu. Reprezentował Los Leones w latach 1940-1959. Nikt nie grał dłużej w jednej drużynie.

W sezonie 1930/31 Athletic został mistrzem z zaledwie 22 punktami na koncie. Minimaliści.

Przez tyle kolejnych spotkań nikt nie był w stanie wygrać z Realem Sociedad w latach 1978-1980. Niepokonani.

Stary człowiek i może? Z czterdziestką na karku Donato Gama wciąż zdobywał bramki dla Deportivo La Coruña, zostając najstarszym strzelcem w historii La Liga.

Jak długo można nie być w stanie zachować czystego konta? W latach 1949-1950 Gimnàstic Tarragona tracił bramki przez 41 kolejek z rzędu.

Uzbierać 45 punktów i spaść z pierwszej ligi? W sezonie 1996/97 tej sztuki dokonało Rayo Vallecano.

Dokładnie tyle lat i 226 dni miał Harry Lowe, najstarszy zawodnik, jaki zadebiutował w La Liga. W 1935 roku Lowe był trenerem Realu Sociedad, jednak choroba jednego z piłkarzy sprawiła, że wybiegł na boisko.

Można stracić 56 bramek i mimo to zostać mistrzem? Można. W sezonie 1997/98 potwierdziła to Barcelona.

Największa różnica bramkowa in minus, jaką kiedykolwiek zanotowała ekipa z La Liga. W roku 1950 Lleida straciła 93 bramki więcej, niż zdobyła.

134

Synonim ofiary, czyli Lleida z sezonu 1950/51. Aż tyle bramek stracili Katalończycy w jednym sezonie.

273

David Cortés w żadnym z 273 meczów, jakie rozegrał w barwach różnych drużyn w Primera División, nie zdołał strzelić bramki. To najdłuższy czas jaki komukolwiek udało się spędzić w najwyższej klasie rozgrywkowej Hiszpanii, nie trafiając do siatki przeciwnika.

622

Tyle ligowych występów zaliczył w barwach Barcelony, Athleticu i Valencii Andoni Zubizarreta. Przez ten czas Zubi rozegrał ponad 50 tysięcy minut i wpuścił do bramki zaledwie 626 goli.

757

Liczba spotkań Primera División, podczas których na ławce trenerskiej zasiadał Luis Aragonés. Niekwestionowany rekordzista i niekwestionowana legenda.

117

Kolorem żółtym oznaczono piłkarzy, którzy nadal grają w La Liga

nazwisko

*wg niektórych źródeł jedna z bramek z meczu przeciwko Elche (27.01.2014) zaliczona na konto Griezmanna, była trafieniem samobójczym

miejsce

OLEMAGAZYN.PL

SĘDZIOWIE LA LIGA

Álvarez Izquierdo

9,46

De Burgos Bengoetxea

9,71

Estrada Fernández

9,55

Gil Manzano

9,12

Hernández Hernández

9,20

Jaime Latre

9,30

Mateu Lahoz

8,94

debiut w La Liga

Data urodzenia: 12.09.1972 Miejsce urodzenia: Barcelona Związek: Katalonia Sezony w La Liga: 11

9,24

Munuera Montero

9,66*

Sánchez Martínez

9,59*

Undiano Mallenco

8,88

118

Trujillo Suárez

Data urodzenia: 15.01.1983 Miejsce urodzenia: Santa Cruz de Tenerife Związek: Teneryfa Sezony w La Liga: 1

Data urodzenia: 08.10.1973 Miejsce urodzenia: Pampeluna Związek: Nawarra Sezony w La Liga: 17 Sędziowie przeniesieni do Segunda División: Pérez Montero (8,75) i Prieto Iglesias (8,66)

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17

Ocón Arráiz

Data urodzenia: 30.09.1980 Miejsce urodzenia: Logroño Związek: La Rioja Sezony w La Liga: 1

Data urodzenia: 03.10.1983 Miejsce urodzenia: Murcja Związek: Murcja Sezony w La Liga: 2

9,54

Melero López

Data urodzenia: 02.07.1979 Miejsce urodzenia: Málaga Związek: Andaluzja Sezony w La Liga: 3

Data urodzenia: 19.05.1983 Miejsce urodzenia: Jaén Związek: Andaluzja Sezony w La Liga: 1

9,43

Martínez Munuera

Data urodzenia: 13.07.1982 Miejsce urodzenia: Benidorm Związek: Walencja Sezony w La Liga: 4

Data urodzenia: 12.03.1977 Miejsce urodzenia: Algimia de Alfara Związek: Walencja Sezony w La Liga: 9

9,72*

Iglesias Villanueva

Data urodzenia: 01.06.1975 Miejsce urodzenia: A Coruña Związek: Galicja Sezony w La Liga: 7

Data urodzenia: 17.06.1979 Miejsce urodzenia: Huesca Związek: Aragonia Sezony w La Liga: 3

9,57

González González

Data urodzenia: 06.09.1974 Miejsce urodzenia: Ponferrada Związek: Kastylia i León Sezony w La Liga: 8

Data urodzenia: 10.11.1982 Miejsce urodzenia: Arrecife Związek: Las Palmas Sezony w La Liga: 5

9,14

Fernández Borbalán Data urodzenia: 30.05.1973 Miejsce urodzenia: Almería Związek: Andaluzja Sezony w La Liga: 13

Data urodzenia: 04.02.1984 Miejsce urodzenia: Don Benito Związek: Estremadura Sezony w La Liga: 5

9,47

Del Cerro Grande

Data urodzenia: 13.03.1976 Miejsce urodzenia: Madryt Związek: Wspólnota Madrytu Sezony w La Liga: 6

Data urodzenia: 27.01.1976 Miejsce urodzenia: Lleida Związek: Katalonia Sezony w La Liga: 8

9,51

Clos Gómez

Data urodzenia: 30.06.1972 Miejsce urodzenia: Saragossa Związek: Aragonia Sezony w La Liga: 11

Data urodzenia: 16.03.1986 Miejsce urodzenia: Bilbao Związek: Kraj Basków Sezony w La Liga: 2

9,58

sędzia międzynarodowy

FOT. WWW.RFEF-CTA.COM

9,24

ocena RFEF za sezon 15/16 * ocena w Segunda División

Vicandi Garrido

Data urodzenia: 06.02.1986 Miejsce urodzenia: Portugalete Związek: Kraj Basków Sezony w La Liga: 3

Zakończenie kariery: Velasco Carballo (9,60)

119

Madryt (42) Barcelona (24) Bilbao (8) Walencja (6) San Sebastián (2) Sewilla (2) A Coruña (1)

OLEMAGAZYN.PL

ZAMÓW WYDANIE DRUKOWANE 120

12,90 ZŁ / DARMOWA DOSTAWA

¡OLÉ! PR Z E WODN I K K I BIC A L A L IGA 2016/ 17