We Are Olympiacos - Issue 5 by Olympiacos B.C.

EDITORIAL

Ένα εξώφυλλο, δυο περιοδικά, μια ομάδα. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ. Το We Are Olympiacos δημιουργήθηκε δειλά, δειλά πριν από δυο χρόνια από την εσωτερική ανάγκη όλων μας να φέρουμε τον κόσμο της ομάδας πιο κοντά. Να σας ανοίξουμε κάποιες κλειστές πόρτες και να δείτε όλους τους πρωταγωνιστές μέσα από τα δικά μας μάτια όπως τους βιώνουμε στην καθημερινότητα. Είμαστε ευτυχισμένοι που πλέον δεν είμαστε μόνοι μας. Είμαστε ευτυχισμένοι που πλέον υπάρχει και το «αδερφάκι» μας, το περιοδικό της ΠΑΕ και του Ερασιτέχνη και ανυπομονούμε κι εμείς μαζί με εσάς να ξεφυλλίσουμε το «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ». Επιλέξαμε να έχουμε το ίδιο εξώφυλλο, επιλέξαμε να έχουμε κοινό θέμα σ’ αυτό το τεύχος και πολλά θέματα να ανταλλάσσονται τόσο σ’ αυτή την προσπάθεια όσο και σ’ αυτές που θα ακολουθήσουν. Γιατί; Γιατί ο κοινός μας στόχος είναι να ευχαριστηθείτε και εσείς, οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού και τα δυο περιοδικά. Αυτοί που αποτελούν την καρδιά της ομάδας. Ο Νίκος και ο Βασίλης, η Τζένη, ο Ανδρέας και ο Αντώνης, όλοι μαζί έχουμε έναν κοινό στόχο. Να προσφέρουμε σε εσάς τους αναγνώστες μας, τη χαρά και τη δυνατότητα να γνωρίσετε καλύτερα όλους όσοι αγωνίζονται με τον δαφνοστεφανωμένο. Καλή ανάγνωση λοιπόν και τα καλύτερα έρχονται. Γιατί We Keep On Dreaming και Together We Fight. Επειδή We Are Olympiacos… Χρήστος Γ. Μπαφές ΤΙΤΛΟΙ

ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Ευρωλίγκα 1997, 2012, 2013

Ιδιοκτήτες Παναγιώτης & Γιώργος Αγγελόπουλος

Intercontinental Cup 2013 Κ.Α.Ε. Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. Δ/νση: Στάδιο Ειρήνης & Φιλίας Λ. Εθνάρχου Μακαρίου 1 Νέο Φάληρο - Πειραιάς Τ.Κ. 185 47 Τηλ.: 210 45 27 600 Fax: 210 45 27 601 Email: info@olympiacosbc.gr Website: www.olympiacosbc.gr

Πρωτάθλημα Ελλάδας 1949, 1960, 1976, 1978, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 2012, 2015, 2016 Κύπελλα Ελλάδας 1976, 1977, 1978, 1989, 1994, 1997, 2002, 2010, 2011

Μέλη Δ.Σ. Γεώργιος Σκινδήλιας Δημήτριος Πράσσος

We Are Olympiacos (Official Magazine) Έκδοση ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ Κ.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ Σ.Φ.Π. Αρχισυνταξία Χρήστος Μπαφές

Γενικός Διευθυντής Nίκος Λεπενιώτης

Συντάκτες Tζένη Γραβιά Αντώνης Κατσίκης

Οικονομικός Διευθυντής Νέαρχος Ρηγανάς

Designer Ανδρέας Σαϊσανάς

Δ/ντης Marketing & Εμπορικής Ανάπτυξης Νίκος Λεπενιώτης

Φωτογραφικό πρακτορείο Eurokinissi

WE ARE OLYMPIACOS

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΜΠΡΑΝΤΟΝ ΠΟΛ Ο Αμερικανός γκαρντ ξετιλύγει το κουβάρι της ζωής του.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 2019-20 Φωτογράφιση - παρουσίαση του νέου ρόστερ των “ερυθρολεύκων”.

ΣΤΗΛΕΣ

WHAT’S TRENDING

4 WE ARE OLYMPIACOS

WHEN I WAS TEN

66 QUIZ

ΤΕΥΧΟΣ 5 / ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2019

44 Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ To backstage από την κοινή φωτογράφιση των 8 του Θρύλου.

50 ΜΠΛΑΤ ΚΑΙ ΜΑΡΤΙΝΣ ΜΑΖΙ Η κουβέντα των δυο τεχνικών του Θρύλου στο παρκέ του ΣΕΦ.

60 ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΚΟΥΤΡΗΣ Ένα μονό με “Φόρτου” και “V-Span”.

64 ΑΝΝΑ ΝΙΚΗ ΣΤΑΜΟΛΑΜΠΡΟΥ Τεράστια τιμή να αγωνίζεσαι στο ΣΕΦ.

68 PRINTED CALENDAR Το ημερολόγιο του Θρύλου για την αγωνιστική σεζόν 2019-20.

WE ARE OLYMPIACOS

PHOTOGRAPHERSâ&#x20AC;&#x2122; CHOICE

8 OLYMPIACOSBC.GR

Κάποιοι γενιούνται χαρισματικοί. Κάποιοι γίνονται με σκληρή δουλειά και επιμονή. Στην περίπτωση του Μπράντον Πολ, ωστόσο, οι δύο αυτοί παράγοντες έπρεπε να συνδυαστούν. Ο Αμερικανός γκαρντ του Ολυμπιακού ξετύλιξε μέσα από το «We Are Olympiacos» το «κουβάρι» της ζωής του και απέδειξε πως τίποτα δεν είναι πιο δυνατό από τον ανθρώπινο νου.

WE ARE OLYMPIACOS

10 WE ARE OLYMPIACOS

«Αθλητής από... υπέρηχο!»

τις 30 Απριλίου του 1991 η Lynda και ο Cliff Sr Paul καλωσόρισαν στον κόσμο τον δεύτερο από τους τρεις γιούς τους. «Μεγάλωσα στo Σικάγο, στο Ιλινόις. Έχω δύο αδελφούς. Ο Darius είναι 25 ετών και ο μεγαλύτερός αδελφός μου, Cliff Jr, είναι 31. Ο πατέρας μου ήταν αστυνομικός είκοσι χρόνια, όμως, έχει αποσυρθεί. Ζει και εργάζεται στο Σαν Αντόνιο. Η μητέρα μου έχει πλέον τη δική της εταιρία, είναι σύμβουλος οικονομικών. Αμφότεροι απολαμβάνουν τη ζωή τους στο Σαν Αντόνιο, όπου έχει ζέστη», είπε ο Μπράντο Πολ, κάνοντας τις πρώτες «συστάσεις» με την οικογένειά του. Το ότι ασχολήθηκε με τον αθλητισμό δεν ήταν τυχαίο γεγονός. Ήταν καθαρά θέμα γονιδίων. «Η μαμά μου έπαιζε μπάσκετ σε κολεγιακό επίπεδο και είχε μεγάλη επίδραση στην αθλητική μου ζωή. Επίσης, ο πατέρας μου, ο οποίος είχε παίξει σε ημιεπαγγελματικό επίπεδο Αμερικανικό ποδόσφαιρο, «έσπρωξε» εμένα και τα αδέλφια μου να δοκιμάσουμε πολλά και διαφορετικά σπορ όταν ήμασταν σε μικρή ηλικία. Μέχρι και καράτε κάναμε!». Η πορτοκαλί μπάλα δεν ήταν η πρώτη του επιλογή, ήταν, όμως, το... γραφτό του! «Έπαιξα έναν χρόνο ποδόσφαιρο και ήμουν καλός απλά και μόνο επειδή ήμουν αθλητικός και γρήγορος. Δεν ήμουν, όμως, τόσο καλός… Χρειάζεται άλλο ΄πνεύμα’ για να παίξεις Αμερικανικό ποδόσφαιρο». Στην συνέχεια στράφηκε στο μπάσκετ, ένα άθλημα για το οποίο ήταν γεννημένος και η μητέρα του το είχε καταλάβει όταν ακόμη ήταν έγκυος σε εκείνον! «Μου είχε πει πως όταν είχε κάνει τον υπέρηχο, είδε πως είχα πιο ανεπτυγμένα πόδια από το συνηθισμένο». Ο πραγματικός λόγος, ωστόσο, που στράφηκε στο μπάσκετ ήταν ο μεγάλος του αδελφός. «Ο Cliff ήταν πολύ καλός μέχρι το γυμνάσιο και πολύ έξυπνος. Τελικά, επέλεξε τις ακαδημαϊκές σπουδές. Εξαιτίας του, όμως, άρχισα να παίζω με μεγαλύτερα παιδιά, τα οποία ήταν πιο ανεπτυγμένα σωματικά από τα παιδιά της ηλικίας μου. Ήταν μεγάλη επιρροή για εμένα. Πάντα προσπαθούσα να παίζω με εκείνον και τους φίλους του. Μερικές φορές, βέβαια, δεν με άφηναν να παίζω μαζί τους, οπότε πήγαινα στην μαμά μου και εκείνη τους ανάγκαζε να με παίξουν!», λέει γελώντας.

WE ARE OLYMPIACOS

«Και μαμά και κόουτς!»

Λίντα Πολ -η οποία είχε διακρίνει το ταλέντο του γιου της-, δεν ήταν μια τυπική μητέρα που περιορίστηκε στο να κάνει... παρεμβάσεις για το παιχνίδι της γειτονιάς. Πήρε γενικότερα την κατάσταση στα χέρια της! «Πήγα σε μία ομάδα, όμως, δεν με έβαζαν να παίζω με τον τρόπο που θα έπρεπε. Με έβαζαν σε λάθος θέση. Η μητέρα μου το είδε αυτό και αποφάσισε να γίνει η προπονήτριά μου! Δημιούργησε, λοιπόν, ένα πρόγραμμα για εμένα και τους φίλους μου, το οποίο όλοι ακολουθήσαμε για μερικά χρόνια. Αυτό έγινε μετά το γυμνάσιο. Ήταν επιτυχημένο πρόγραμμα. Πήγαμε στο Εθνικό πρωτάθλημα μερικές φορές και ήταν η μοναδική γυναίκα head coach!». Πως είναι, όμως, να έχεις προπονήτρια την μητέρα σου; «Ήταν δύσκολο, γιατί είναι μαμά και αυτός ο ρόλος δεν αλλάζει ποτέ! Ταυτόχρονα, όμως, ήταν και

12 WE ARE OLYMPIACOS

προπονήτρια μου. Όταν το παιχνίδι τελείωνε τα άλλα παιδιά απλά πήγαιναν στο σπίτι τους, εγώ όμως, γύριζα στο σπίτι με τον προπονητή! Αυτό μερικές φορές είναι δύσκολο, αλλά σίγουρα με βοήθησε πολύ. Ήταν πολύ σκληρή μαζί μου και προφανώς είχε κάθε δικαίωμα να είναι. Ήμουν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας και πάντα περίμενε περισσότερα από εμένα. Περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο…». Η μητέρα του έβαλε τις βάσεις και στην συνέχεια τον άφησε να εξελιχθεί μπασκετικά. Έτσι, η σχέση τους είναι εδώ και πολλά χρόνια η παραδοσιακή σχέση μαμάςγιου. «Πλέον δεν την ρωτάω τόσο πολύ για ότι έχει να κάνει με μπάσκετ, αλλά κυρίως για ότι σχετίζεται με οικονομικά και επιχειρήσεις. Πρόσφατα αγόρασα ένα ακίνητο και χρειάστηκα την συμβουλή της. Μιλάμε για μικρά πράγματα στα οποία μπορεί να με βοηθήσει με το ένστικτο της μητέρας, αλλά και με τις γνώσεις της. Η μαμά πάντα ξέρει καλύτερα!».

«Έγινα ο άνδρας του σπιτιού»

έχρι στιγμής, όλα φαίνονται ιδανικά! Δύο γονείς που κάνουν ότι καλύτερο μπορούν και τρία χαρούμενα παιδιά. Υπήρξε, ωστόσο, μια δύσκολη στιγμή, που ανάγκασε τον Αμερικανό γκαρντ του Ολυμπιακού να ωριμάσει απότομα, αλλά και να ανακαλύψει την ηγετική του φύση. «Γύρισα σπίτι από το σχολείο και είδα τη μητέρα μου να κλαίει. Μου είπε πως βρισκόμασταν σε πόλεμο. Ήμουν 10 χρονών το 2001 όταν έγινε η επίθεση στους δίδυμους πύργους. Ήταν τότε που ο πατέρας μου μετατέθηκε σε μία βάση στην Ισπανία για θέματα ασφάλειας. Αυτό είχε συμβεί και στο παρελθόν. Είχε βρεθεί στον Περσικό κόλπο. Όμως, αυτή ήταν η πρώτη φορά που άφηνε πίσω εμάς. Ηταν κάτι που, εκείνη τη στιγμή, ένιωθα πως δεν μπορώ να διαχειριστώ. Ήμουν πολύ μικρός. Θυμάμαι πως έκλαιγα συνεχώς. Στο σχολείο συμπεριφερόμουν διαφορετικά. Οι φίλοι μου με ρωτούσαν συνέχεια γιατί έχω αλλάξει. Μια μέρα μπλέχτηκα και σε καβγά. Άρχισα να φωνάζω στους συμμαθητές μου και μετά κατέρρευσα μέσα στην τάξη. Ήταν η πρώτη φορά που έβγαλα αυτού του είδους το συναίσθημα». Παρά το αρχικό σοκ και παρότι δεν ήταν καν ο μεγαλύτερος γιος της οικογένειας, ο Μπράντον Πολ, έδειξε -κατά δήλωση του πατέρα του σε παλαιότερη συνέντευξη- τον ηγετικό του χαρακτήρα. «Όταν έφευγα για την Ισπανία μου είπε: ‘Μπαμπά μην ανησυχείς. Θα προσέχω εγώ την οικογένεια. Πραγματικά ήταν πολύ παρήγορο αυτό. Και όντως το έκανε. Πάντα ήταν κάτι σαν αρχηγός με τα αδέλφια του. Έδειχνε μεγαλύτερη ωριμότητα από εκείνους». Αυτή η εξάμηνη περιπέτεια είχε σε βάθος χρόνου θετική επίδραση στον χαρακτήρα του. «Έγινα κατά

κάποιο τρόπο ο άνδρας του σπιτιού. Σκοπός μου ήταν να κρατήσω την οικογένεια ενωμένη και αυτή η πρόκληση με βοήθησε να ωριμάσω πιο γρήγορα από τους περισσότερους φίλους μου».

WE ARE OLYMPIACOS

«Ο Simpkins, το κολέγιο και η... απογοήτευση»

νεξάρτητα με το τι συνέβαινε στην ζωή του, το μπάσκετ ήταν και παρέμενε για εκείνον σημείο αναφοράς. Όταν «έφυγε» από το πρότζεκ της μητέρας του, βρήκε στο πρόσωπο του πρώην (τρις) πρωταθλητή των Σικάγο Μπουλς, Dickey Simpkins, τον μέντορά του! «Ήταν ο μέντοράς μου και παραμένει οικογένεια για εμένα. Ήταν συμπαίκτης με τον Μάικλ Τζόρνταν και όλους αυτούς τους μεγάλους παίκτες! Ακόμη έχουμε συχνή επικοινωνία και ήταν ο άνθρωπος που είχε τη μεγαλύτερη επιρροή στην καριέρα μου. Έπειτα ήρθε το κολέγιο και το Ιλινόις. Το λάτρεψα! Ήταν τα καλύτερα τρία χρόνια της ζωής μου. Έκανα πολλούς φίλους, οι οποίοι παραμένουν φίλοι μου και ως σήμερα. Έπαιξα στο NCAA δύο φορές! Ήταν πολύ ωραίες εμπειρίες και κοιτώντας πίσω δεν θα άλλαζα τίποτα… Απολάμβανα τα πάρτι, τα μαθήματα και προφανώς το μπάσκετ. Πήρα το πτυχίο μου (Recreation, Sport & Tourism) μέσα

14 WE ARE OLYMPIACOS

σε 3.5 χρόνια, γιατί έκανα και θερινά μαθήματα. Πήρα ειδικότητα στα ξενοδοχεία. Είχα επιλογές, αλλά επέλεξα τα ξενοδοχεία γιατί μου αρέσει πολύ να ταξιδεύω. Δούλεψα πάνω σε αυτόν τον τομέα». Στο Ιλινόις βίωσε και τον πρώτο του σοβαρό τραυματισμό. Έσπασε το σαγόνι του και χρειάστηκε να μείνει εκτός για έξι εβδομάδες. Κοιτώντας, πλέον, πίσω ο τραυματισμός αυτός ήταν ο λιγότερο σημαντικός σε σχέση με ότι βίωσε στην συνέχεια. Η μη επιλογή του στο ντραφτ του ΝΒΑ ήταν μια απογοήτευση. Σε βάθος χρόνου, ωστόσο, διαπίστωσε πως ήταν για το καλό του. «Είχα προσδοκίες. Πολλοί συγγενείς, στενοί φίλοι και γείτονες είχαν έρθει να με υποστηρίξουν. Όμως, δυστυχώς δεν επιλέχθηκα. Η αλήθεια είναι πως απογοητεύτηκα, αλλά ήξερα πως θα μου δοθεί μια ευκαιρία. Πλέον θεωρώ πως το ότι δεν επιλέχθηκα ήταν το καλύτερο για εμένα, από το να είχα επιλεγεί στον δεύτερο γύρο. Γιατί όταν επιλέγεσαι στον δεύτερο γύρο, η ομάδα έχει τα δικαιώματά σου για 3-4 χρόνια. Από την στιγμή που αυτό δεν έγινε, είχα τον απόλυτο έλεγχο της καριέρας μου».

«Πήγε κόντρα στα παιχνίδια της μοίρας»

άθε εμπόδιο για καλό όπου και συνέχισε να τον... ακολουθεί επίμονα. «Στην ρούκι μου χρονιά βρέθηκα στην Ρωσία και στην Νίζνι, όμως, δεν μου άρεσε η κατάσταση εκεί. Δεν μου άρεσε ο τρόπος που μου φέρονταν η διοίκηση και ο προπονητής. Δεν μου άρεσε ο τρόπος που ο κόουτς φερόταν συνολικά στους παίκτες. Είχα πολύ καλούς συμπαίκτες και οφείλω να πω πως με βοήθησαν πολύ. Mάλιστα, με κάποια παιδιά έχω κρατήσει επαφές. Δεν ήταν, όμως, καλή η κατάσταση και έπρεπε φύγω. Εκείνο το διάστημα ένιωθα πως βρίσκομαι κοντά στην κατάθλιψη! Όταν βγήκα από αυτή την κατάσταση συνειδητοποίησα πως πνευματικά είμαι πολύ πιο δυνατός από ότι νόμιζα. Όλα αυτά που πέρασα μου έμαθαν να είμαι υπομονετικός και να μην αφήνω άλλους ανθρώπους να επηρεάζουν το πως νιώθω μέσα μου». Η επιστροφή του στα πάτρια εδάφη, ωστόσο, έμελλε να είναι ακόμη πιο τραυματική, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ενσωματώθηκε στην αναπτυξιακή ομάδα των Κλίβελαντ Καβαλίερς, την εποχή που στην πρώτη ομάδα ήταν κόουτς ο Ντέιβιντ Μπλατ και είχε υπό τις οδηγίες του τον Γουίλ Τσέρι! Όμως, μόλις στο δεύτερο παιχνίδι του με την φανέλα των Canton Charge... «Υπέστη ρήξη στροφικού πετάλου του αριστερού ώμου. Με απλά λόγια σκίστηκε ο ώμος μου και δεν μπόρεσα να τελειώσω τη σεζόν. Βίωσα μια πραγματικά δύσκολη περίοδο, γιατί ήταν ο πρώτος τόσο σοβαρός τραυματισμός μου. Την δεύτερη φορά, όμως, που έπαθα το ίδιο στον δεξί ώμο, ήταν πιο οδυνηρό πνευματικά από ότι σωματικά. Ήταν μεγάλη ατυχία. Εκείνο το καλοκαίρι είχα την ευκαιρία να παίξω στο summer camp με τους Σικάγο Μπουλς και αυτό για εμένα ήταν κάτι σαν όνειρο που θα γινόταν πραγματικότητα. Όμως, κατά τη διάρκεια των προπονήσεων τραυματίστηκα και έπρεπε να υποβληθώ σε δεύτερο χειρουργείο σε τόσο

16 WE ARE OLYMPIACOS

σύντομο χρονικό διάστημα. Σκεφτόμουν συνέχεια ‘γιατί συμβαίνει αυτό συνέχεια σε εμένα;’. Είχα καλές ευκαιρίες στα χέρια μου, όμως, σύντομες λόγω των τραυματισμών και αναρωτιόμουν αν θα παίξω ξανά σε υψηλό επίπεδο».

«Τρίτωσε το κακό»

όγω των τραυματισμών δεν είχε προσφορές στα χέρια του. Τελικά επέστρεψε στην G-League και τους Canton Charge. Όλα άρχισαν να μπαίνουν σε μια σειρά μέχρι που... «Λίγο πριν τα πλέι οφ και ενώ πέντε ομάδες του ΝΒΑ είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον και ήταν έτοιμες να μου προσφέρουν συμβόλαιο, τραυματίστηκα ξανά! Ίδιος τραυματισμός. Έσκισα τον αριστερό μου ώμο. Κάπου εκεί ένιωσα να καταρρέω πνευματικά. Υποβλήθηκα σε τρίτη επέμβαση και ο ατζέντης μου δεν είχε λάβει καμία προσφορά. O Jordi Fernández, o οποίος υπήρξε προπονητής μου και κατάγεται από την Βαρκελώνη, μου είπε πως μια ισπανική ομάδα, η Μπανταλόνα, ήθελε να με αποκτήσει. Ο ατζέντης μου δήλωσε άγνοια, οπότε του το είπα, κατέληξα στην Μπανταλόνα και άλλαξα μάνατζερ! Τον απέλυσα και προσέλαβα αυτόν που εξακολουθώ να έχω, τον Άνταμ Πένζακ. Είναι σπουδαίος». Η τύχη είχε αρχίσει να του χαμογελά δειλά... «Έπαιξα στην Ισπανική λίγκα και ζούσα στην Μπανταλόνα που είναι 5-10 λεπτά από την Μπαρτσελόνα. Λάτρεψα το διάστημα που ήμουν εκεί. Είχα σπουδαίους συμπαίκτες και είχα μια καλή σεζόν. Το καλοκαίρι εκείνου του χρόνου έπαιξα στο Summer League με τους Σάρλοτ Χόρνετς και στην συνέχεια με τους Φιλαδέλφεια Σίξερς. Δεν βρήκα, όμως, συμβόλαιο με εγγυήσεις στο ΝΒΑ και παρότι είχα προτάσεις από ομάδες της G-League και κάποιες μικρές στην Ευρώπη, επέλεξα να επιστρέψω στο σπίτι μου και να δουλέψω ατομικά. Τελικά, τον Δεκέμβρη εκείνης της σεζόν με κάλεσε η Αναντολού Εφές για να αγωνιστώ στην Ευρωλίγκα».

WE ARE OLYMPIACOS

«Η πρώτη γνωριμία με τον Ολυμπιακό»

εζόν 2016-17 και ο Μπράντον Πολ «άγγιξε» το εισιτήριο για το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας. Ο Ολυμπιακός, όμως, του το... ακύρωσε. «Έπαιξα για την Εφές και πραγματικά το απόλαυσα. Είχαμε σπουδαία ομάδα και παίζαμε πολύ καλά, όμως, χάσαμε από τον Ολυμπιακό στα προημιτελικά και μαζί την ευκαιρία να πάμε στο φάιναλ φορ. Είχαμε πολύ καλή ευκαιρία τότε. Είχαμε κερδίσει ένα παιχνίδι μέσα στο ΣΕΦ και χρειαζόμασταν ακόμη δύο νίκες στην έδρα μας. Όμως, ηττηθήκαμε στο ένα από τα δύο ματς στην έδρα μας, όπως και το 5ο στο ΣΕΦ». Η τουρκική ομάδα, πάντως, αποτέλεσε το σκαλοπάτι για να γίνει πραγματικότητα ένα μεγάλο του όνειρο. «Μετά την Εφές πολλές ομάδες ενδιαφέρθηκαν να παίξω

18 WE ARE OLYMPIACOS

μαζί στους στα Summer League. Αρχικά μου πέρασε από το μυαλό να μην μπω σε αυτή τη διαδικασία, επειδή μεγάλωνα και ήθελα να απολαύσω το καλοκαίρι μου. Όμως, αφού το ξανασκέφτηκα, αποφάσισα πως αν οι ευκαιρίες συνεχίσουν να έρχονται, θα τις αξιοποιήσω. Με κάλεσε το Ντάλας και είπε στον ατζέντη μου αν παίξει με εμάς θα είναι σίγουρα στην αρχική 5άδα και θα παίζει 30 λεπτά ανά αγώνα. Οπότε είπα ‘οκ’ θα το κάνω. Στο Summer League του Ορλάντο παίξαμε πολύ καλά, κατακτήσαμε την 1η θέση και μετά πήγα Λας Βέγκας με το Κλίβελαντ, το οποίο επίσης μου εγγυήθηκε χρόνο συμμετοχής. Μετά από τρία παιχνίδια ο μάνατζέρ μου μιλούσε με 4-5 ομάδες που ήθελαν να με υπογράψουν. Ήρθαν οι Σπερς και τους είπε αμέσως το ‘ναι’. Θυμάμαι πως μετά το παιχνίδι, και ενώ ήμουν ακόμη στο summer league, είδα πολλές κλήσεις το κινητό μου. Δεν ήξερα τι συνέβαινε. Ο ατζέντης μου μου είπε για τους Σπερς και πραγματικά ενθουσιάστηκα!».

«Της το ανακοίνωσε με... κάλτσες!»

πρώτος άνθρωπος στον οποίο αποκάλυψε το νέο σταθμό της καριέρας του ήταν -δικαιωματικά- η μητέρα του. «Η μαμά μου ήταν πάντα φίλαθλος των Σπερς. Λάτρευε τον τρόπο παιχνιδιού τους και ο αγαπημένος της παίκτης ήταν ο Τιμ Ντάνκαν. Εκείνη τη νύχτα, μετά ενώ βρισκόμουν για δείπνο έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον γενικό διευθυντή, R. C. Buford, ο οποίος με συνεχάρη και μου είπε πως έδωσε τον αριθμό μου στον κόουτς Πόποβιτς να με καλέσει μέσα στις επόμενες μέρες. Όμως, τη δεδομένη στιγμή δεν μου επιτρεπόταν να πω σε κανέναν πως είχα υπογράψει. Ακόμη και στην οικογένειά μου το είπα μερικές μέρες αργότερα! Επέστρεψα, λοιπόν, σπίτι και η μητέρα μου αναρωτιόταν γιατί γύρισα τόσο νωρίς, αφού το summer league ήταν σε εξέλιξη. Στην αρχή της είπα πως το έκανα επειδή ήμουν κουρασμένος, αλλά δεν με πίστεψε. Ήξερε πως δεν ήταν αλήθεια. Μερικές μέρες μετά ήρθε στο διαμέρισμά μου και τη ρώτησα: ‘Σε ποια ομάδα ΝΒΑ θα ήθελες να με δεις να παίζω;’. Εκείνη μου απάντησε: ‘Στο Μαϊάμι είναι ωραία. Έχει ζέστη. Θα ήθελα να πάω κάποια στιγμή’. Στην συνέχεια της λέω: ‘Πως σου φαίνεται το Σαν Αντόνιο;’. Μου απαντάει: ‘Είναι η αγαπημένη μου ομάδα!’. Εγώ είχα ήδη τοποθετήσει πάνω στο κρεβάτι δύο κάλτσες των Σπερς και της λέω κοίτα… Εκείνη την ώρα αγκαλιαστήκαμε και κλάψαμε». Ήταν η στιγμή της δικαίωσής του για τη μάχη που έδωσε κόντρα σε κάθε κακοτυχία. «Ήταν πραγματικά μοναδική εμπειρία. Επιπλέον, είχα τη δυνατότητα να παίζω με σπουδαίους παίκτες. Μάλιστα, ο Μανού αποσύρθηκε τον επόμενο χρόνο, οπότε ήταν τιμή μου που έπαιξα μαζί του. Είναι σπουδαίος. Σπουδαίος παίκτης, σπουδαίος συμπαίκτης, σπουδαίος χαρακτήρας. Το ίδιο ισχύει και για τον Τόνι Πάρκερ. Με βοήθησαν πραγματικά στην πρώτη μου χρονιά. Ήμουν ρούκι στο ΝΒΑ, αλλά μεγαλύτερος από κάποια παιδιά. Επίσης, ο κόουτς Ποποβιτς είναι ένας από τους σπουδαιότερους προπονητές σε όλα τα σπορ, όχι μόνο στο μπάσκετ. Πραγματικά εκτιμώ το χρόνο που πέρασα στους Σπερς, ένιωσα να βρίσκομαι σε μια μεγάλη οικογένεια. Είχα πολλές όμορφες στιγμές. Έκανα κάποια καλά παιχνίδια, αλλά μετά είδα πολλά από τον πάγκο και αυτό ήταν το πιο δύσκολο. Είναι μακρά η σεζόν η line up αλλάζει συχνά, οπότε ως ρούκι πρέπει να κάθεσαι, να βλέπεις, να μαθαίνεις και καμία φορά να παίζεις». Αν και είχε υπογράψει διετές συμβόλαιο, η επόμενη χρονιά δεν τον βρήκε στους Σπερς. «Έγιναν πολλές αλλαγές, δεν ήξεραν αν ο Μανού θα αποσυρόταν, δεν ήξεραν αν ο Καουί θα επέστρεφε.

Η όλη κατάσταση ήταν ρευστή. Δεν μπορούσαν συνεπώς να εγγυηθούν κάτι σχετικά με το χρόνο μου, γιατί υπήρχαν άλλα θέματα σε προτεραιότητα που έπρεπε να λύσουν. Έλαβα πολλές προσφορές από 5-6 ομάδες στο ΝΒΑ για two way contract. Αλλά δεν ήθελα να το κάνω αυτό σε εκείνη τη φάση της καριέρας μου». Χρειάστηκε να περάσουν αρκετοί μήνες και να φτάσει Δεκέμβρης για να αποφασίσει ποιος θα ήταν ο επόμενος σταθμός του. «Πήγα στους Zhejiang Golden Bulls και το απόλαυσα. Είχαμε καλή ομάδα, το σταφ ήταν σπουδαίο και οι συμπαίκτες μου το ίδιο. Συμπαίκτης μου ήταν ο Μάρκους Ντένμον, που έχει παίξει στον Παναθηναϊκό και τον γνώριζα επειδή ήμασταν αντίπαλοι στο Κολέγιο. Ήταν μια καλή χρονιά γιατί μπήκαμε στα πλέι οφ και αυτό από μόνο του ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία της ομάδας!».

WE ARE OLYMPIACOS

«Ηθελα να ζήσω την ατμόσφαιρα του ΣΕΦ»

ρκετές επιλογές είχε το φετινό καλοκαίρι. Επέλεξε, όμως, την ερυθρόλευκη φανέλα. «Είχα προτάσεις από κάποιες ομάδες της Ευρωλίγκας και από την Κίνα, όπου μου πρόσφεραν πολλά χρήματα. Επίσης, είχα και κάποιες προτάσεις από το NBA για two ways contract, όμως δεν ήθελα να το κάνω. Σκέφτηκα πολύ. Μίλησα με τον κόουτς Μπλατ για το τι θέλει να κάνει τη φετινή σεζόν και επέλεξα τον Ολυμπιακό. Ήθελα να έρθω σε μια ομάδα που θα κερδίζω. Ήθελα να είμαι μέρος ενός μεγάλου προγράμματος. Θυμόμουν την ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού και ήθελα να είμαι μέρος της. Ήθελα να το ζήσω. Περιμένω από τους φιλάθλους να γεμίζουν το γήπεδο σε κάθε παιχνίδι και να να μας σπρώχνουν σε νίκες. Βρέθηκα σε μερικά παιχνίδια του ποδοσφαίρου και η ατμόσφαιρα ήταν καταπληκτική. Μου είπαν πως είναι παρόμοια και στους αγώνες του μπάσκετ, οπότε ανυπομονώ!». Και δεν είναι μόνο η ατμόσφαιρα που ανυπομονεί να ζήσει... «Το μεγαλύτερό μου όνειρο είναι να κερδίσω ένα

πρωτάθλημα. Έχω κατακτήσει τίτλους σε μικρότερες ηλικίες, όμως, αυτό που πραγματικά θέλω είναι ένα πρωτάθλημα σε υψηλό επίπεδο και ελπίζω να έρθει με τον Ολυμπιακό. Έχω πολύ καλό προαίσθημα για τη φετινή σεζόν. Έχουμε παίκτες με τους οποίους βρισκόμαστε στην ίδια σελίδα. Είναι αλήθεια πως ακόμη βάζουμε τα κομμάτια στη θέση τους, γιατί είχαμε αρκετές απουσίες λόγω τραυματισμών και διεθνών, αλλά είμαι ενθουσιασμένος. Υπάρχει πολύ ταλέντο και θεωρώ πως έχουμε πολλές δυνατότητες. Θεωρώ πως φέτος θα είναι μια από τις πιο δυνατές Ευρωλίγκες που ποτέ έχουν γίνει. Υπάρχουν πολλά ονόματα από το ΝΒΑ και πολλοί παίκτες που επέστρεψαν. Όλοι μπορούν να τους κερδίσουν όλους. Θα είναι πολύ σκληρή σεζόν, αλλά και πολύ διασκεδαστική».

ΞΕΡΑΤΕ ΟΤΙ... • Το 2009 επισκέφθηκε με έναν φίλο του ένα νοσοκομείο και τότε γνώρισε ένα βαριά άρρωστο 8χρονο παιδί που του άλλαξε την κοσμοθεωρία. «Με δίδαξε πως το μπάσκετ είναι απλά ένα σπορ. Λατρεύω το μπάσκετ, είναι η δουλειά μου, όμως, δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο. Και το να βλέπω ένα παιδί άρρωστο, που θεωρητικά δεν είχε πολλούς λόγους να χαρεί, να ενθουσιάζεται με αυτό τον τρόπο, μου έδωσε μια νέα οπτική στην ζωή. Όλοι πιστεύουν πως σκεφτόμαστε το μπάσκετ όλη την ώρα. Εγώ σκέφτομαι το μπάσκετ, όταν πρέπει να το σκεφτώ». • «Θυσίασε» την αποφοίτησή του για να δουλέψει και να προετοιμαστεί σωστά για το ΝΒΑ Draft. • Δεν υπάρχει καλοκαίρι που να έχει σταματήσει τη δουλειά. Ακόμη και στις διακοπές του συνοδεύεται από προπονητές, γιατί θέλει να είναι πάντα σε φόρμα. • Είναι ευαισθητοποιημένος για πολλά κοινωνικά θέματα και το επικοινωνεί μέσα από τα social media. «Με ενδιαφέρουν τα κοινωνικά θέματα και ιδιάιτερα αυτό του μπούλινγκ. Έχω δει με τα μάτια μου να γίνεται σε ανθρώπους, το έχω βιώσει και εγώ ο ίδιος. Είναι πολύ άσχημο. Μακάρι να μπορούσα να το σταματήσω». • Πρόσφατα έγινε συνιδιοκτήτης ενός μικρού εστιατορίου στο Σικάγο. Συνεργάτης του είναι ένας καλός του φίλος από το γυμνάσιο. • Ένα από τα καινούργια του ενδιαφέροντα (πέρα από τα ταξίδια, τα καλά εστιατόρια, το Netflix και το HBO), είναι η μόδα. Μάλιστα, το καλοκαίρι που πέρασε έδωσε το «παρών» σε επιδείξεις στο Μιλάνο.

20 WE ARE OLYMPIACOS

WE ARE OLYMPIACOS

22 OLYMPIACOSBC.GR

Κέβιν Πάντερ Νο. 0 Ημ.Γεν.: 25/06/1993 Ύψος: 1.93μ. Θέση: Γκαρντ Χώρα: H.Π.Α. 1η σεζόν

Γουέιντ Μπόλντγουιν IV Νο. 2 Ημ.Γεν.: 29/03/1996 Ύψος: 1.93μ. Θέση: Γκαρντ Χώρα: H.Π.Α. 1η σεζόν

Μπράντον Πολ Νο. 3 Ημ.Γεν.: 30/04/1991 Ύψος: 1.93μ. Θέση: Γκαρντ Χώρα: H.Π.Α. 1η σεζόν

26 WE ARE OLYMPIACOS

Αντώνης Κόνιαρης Νο. 6 Ημ.Γεν.: 30/09/1997 Ύψος: 1.96μ. Θέση: Γκαρντ Χώρα: Eλλάδα 1η σεζόν

WE ARE OLYMPIACOS

Βασίλης Σπανούλης Νο. 7 Ημ.Γεν.: 07/08/1982 Ύψος: 1.93μ. Θέση: Γκαρντ Χώρα: Ελλάδα 10η σεζόν

28 WE ARE OLYMPIACOS

WE ARE OLYMPIACOS

Γουίλ Τσέρι Νο. 10 Ημ.Γεν.: 08/02/1991 Ύψος: 1.85μ. Θέση: Γκαρντ Χώρα: Η.Π.Α. 2η σεζόν

30 WE ARE OLYMPIACOS

Νίκολα Μιλουτίνοφ Νο. 11 Ημ.Γεν.: 30/12/1994 Ύψος: 2.13μ. Θέση: Σέντερ Χώρα: Σερβία 5η σεζόν

WE ARE OLYMPIACOS

Σάσα Βεζένκοβ Νο. 14 Ημ.Γεν.: 06/08/1995 Ύψος: 2.06μ. Θέση: Φόργουορντ Χώρα: Βουλγαρία-Κύπρος 2η σεζόν

32 WE ARE OLYMPIACOS

Γιώργος Πρίντεζης Νο. 15 Ημ.Γεν.: 22/02/1985 Ύψος: 2.05μ. Θέση: Φόργουορντ Χώρα: Ελλάδα 16η σεζόν

WE ARE OLYMPIACOS

Kώστας Παπανικολάου Νο. 16 Ημ.Γεν.: 31/07/1990 Ύψος: 2.04μ. Θέση: Φόργουορντ Χώρα: Ελλάδα 8η σεζόν

34 WE ARE OLYMPIACOS

Μιντάουγκας Κουζμίνσκας Νο. 19 Ημ.Γεν.: 18/10/1989 Ύψος: 2.05μ. Θέση: Φόργουορντ Χώρα: Λιθουανία 1η σεζόν

WE ARE OLYMPIACOS

Αλεξέι Ποκουσέφσκι Νο. 20 Ημ.Γεν.: 26/12/2001 Ύψος: 2.11μ. Θέση: Γκαρντ Χώρα: Σερβία 2η σεζόν

36 WE ARE OLYMPIACOS

Ογκουστίν Ρούμπιτ Νο. 21 Ημ.Γεν.: 14/08/1989 Ύψος: 2.03μ. Θέση: Σέντερ Χώρα: H.Π.Α. 1η σεζόν

WE ARE OLYMPIACOS

Ίθαν Χαπ Νο. 22 Ημ.Γεν.: 07/05/1996 Ύψος: 2.08μ. Θέση: Σέντερ Χώρα: H.Π.Α. 1η σεζόν

38 WE ARE OLYMPIACOS

Head Coach David Blatt Ημ.Γεν.: 22/05/1957 Χώρα: H.Π.Α. 2η σεζόν

WE ARE OLYMPIACOS

WHAT’S TRENDING? Ας γνωρίσουμε τους παίκτες του Ολυμπιακού, εκτός παρκέ. Τι τρώνε, τι μουσική ακούνε, που βγαίνουν;

ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΝΙΑΡΗΣ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΣΟΥ ΣΕΙΡΑ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ; «Breaking bad».

ΜΕ ΤΙ ΤΑ ΣΥΝΔΥΑΖΕΙΣ ΣΥΝΗΘΩΣ; «Με τζιν ή φόρμες».

ΦΟΡΑΣ ΚΑΠΟΙΟ ΕΞΤΡΑ ΑΞΕΣΟΥΑΡ; «Πάντα ρολόι».

ΠΟΙΟΣ ΣΥΜΠΑΙΚΤΗΣ ΣΟΥ ΝΤΥΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ;

«Αν και δεν τους έχω δει ακόμη έξω από το γήπεδο, από ότι έχω καταλάβει το καλύτερο στυλ πρέπει να το έχει ο Μπράντον Πολ».

NETFLIX ή AMAZON; «Νetflix».

ΠΟΙΑ SOCIAL MEDIA ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ; «Instagram».

ΠΟΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΕΙΔΕΣ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΚΑΙ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕ; «Η αλήθεια είναι πως δεν βλέπω ταινίες».

AKOΛΟΥΘΕΙΣ ΤΙΣ ΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ; ΤΙ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΗ ΜΟΔΑ;

«Παρακολουθώ γενικά τη μόδα, αλλά δεν μπορώ να πω πως ντύνομαι σύμφωνα με τις προσταγές της…».

ΤΙ ΛΑΤΡΕΥΕΙΣ ΝΑ ΦΟΡΑΣ; «Τζιν και t-shirts».

ΑΝ ΕΙΧΕΣ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ, ΠΟΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΘΑ ΦΟΡΟΥΣΕΣ; ΠΟΙΑ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΑΝETA; «Air Force 1».

ΤΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΚΟΥΣ; «Hip hop». 40 WE ARE OLYMPIACOS

ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΚΟΥΝΕ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΙΚΤΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ; «Hip hop».

ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΕΙΣ, ΣΕ ΠΟΙΑ ΜΕΡΗ ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ;

«Μου αρέσει να πηγαίνω σε συνοικιακά μπαράκια για ποτό».

ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΕΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΩΣ ΟΜΑΔΑ, ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΣΥΝΗΘΩΣ; «Δεν έχουμε βγει ακόμη όλοι μαζί…».

ΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΙΚΤΕΣ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ; «Νομίζω πως τις καλύτερες κινήσεις της έχει ο Γουίλ Τσέρι. Είναι πολύ χαρούμενο παιδί».

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ; «Fortnite».

FIFA ή PRO EVOLUTION SOCCER; «FIFA».

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΕ FIFA/ PES ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ; «Δεν ξέρω ποιος είναι ο καλύτερος, σίγουρα, όμως, ξέρω ποιος είναι ο χειρότερος. Εγώ!».

ΠΟΙΟΣ ΠΑΙΖΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΒΙΝΤΕΟΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ; «Δεν ξέρω».

ΠΟΙΑ ΕΚΦΡΑΣΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ;

«Είναι πολύ της… μόδας το ‘σκέτος’ και μου έχει κολλήσει και εμένα!». WE ARE OLYMPIACOS

ΠΟΙΟΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΙΔΙΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ; «Ο Παπανικολάου».

ΠΟΙΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΡΩΣ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΡΙΝ ΜΕΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙΣ; «Πράσινη σαλάτα».

ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΣΟΥ - ΕΙΣΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΣΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ;

«Δεν έχω κούρεμα, οπότε είμαι ικανοποιημένος με αυτό που έχω».

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ ΠΩΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΜΑΛΛΙ ΣΟΥ; «Όχι κανείς».

42 WE ARE OLYMPIACOS

44 WE ARE OLYMPIACOS

WEARE FAMILY! Μ

ια όμορφη και ξεχωριστή συνάντηση πραγματοποιήθηκε πριν από μερικές μέρες στο ΣΕΦ! Με αφορμή την κοινή τους φωτογράφηση για τα ηλεκτρονικά περιοδικά της ΚΑΕ και της ΠΑΕ, «αντάμωσαν» οι αρχηγοί όλων των τμημάτων Ολυμπιακού! Δείτε μέσα από τις σελίδες μας το backstage του «αρχηγικού» ραντεβού, το… μενού του οποίου εκτός από ευχές και πολλά πειράγματα, περιελάβανε και μια ξεχωριστή αναμέτρηση. Οι Βασίλης Σπανούλης και Κώστας Φορτούνης τα έδωσαν όλα στο μπασκετικό «σκορ 4»! Όσον αφορά στο νικητή; Θα τον μάθετε στο προσεχές μέλλον, μέσα από σχετικό βίντεο της ΚΑΕ Ολυμπιακός.

WE ARE OLYMPIACOS

46 WE ARE OLYMPIACOS

WE ARE OLYMPIACOS

48 WE ARE OLYMPIACOS

Κώστας Φορτούνης (Ποδόσφαιρο)

Άλκηστις Αβραμίδου (Πόλο)

Εβίνα Σταμάτη (Μπάσκετ)

Γιώργος Πετρέας (Βόλεϊ)

Κώστας Μουρίκης (Πόλο)

Στέλλα Χριστοδούλου (Βόλεϊ)

Κώστας Τσιλιμπάρης (Χάντμπολ)

7 WE ARE OLYMPIACOS

Είναι οι προπονητές του Ολυμπιακού στα δύο δημοφιλέστερα σπορ στην Ελλάδα. Ποδόσφαιρο και μπάσκετ ή αλλιώς Πέδρο Μαρτίνς και Ντέιβιντ Μπλατ. Παρά το γεγονός πως και οι δυο τους διανύουν δεύτερη σεζόν στον Ολυμπιακό, δεν είχαν βρει ποτέ την ευκαιρία να συζητήσουν σαν φίλοι, για λίγο, μακριά από την πίεση του πάγκου. Από τη στιγμή που τους δόθηκε η ευκαιρία, όχι μόνο δεν την άφησαν να πάει χαμένη, αλλά αντάλλαξαν γνώμες γύρω από το πώς το μπάσκετ επηρεάζει το ποδόσφαιρο και τούμπαλιν, σούταραν βολές, συμφώνησαν να τα πουν και με συνοδεία καφέ αφού είναι... κοντογειτόνοι, ενώ αντάλλαξαν μέχρι και... πινακάκια! Στο επίκεντρο φυσικά, ήταν πάντα ο Ολυμπιακός αλλά και η περιπέτεια της υγείας του Ντέιβιντ Μπλατ, που για ακόμα μια φορά έδειξε πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε όλοι μας τα πάσης φύσεως προβλήματα που ανακύπτουν στις ζωές μας.

50 WE ARE OLYMPIACOS

WE ARE OLYMPIACOS

52 WE ARE OLYMPIACOS

Τι σημαίνει για εσάς «Ολυμπιακός»: Ντέιβιντ Μπλατ: «Πρώτα απ’ όλα, είναι μεγάλη τιμή και ευχαρίστηση να είμαι εδώ με τον κόουτς Μαρτίνς. Αισθάνομαι τυχερός που συναντώ τον ομόλογό μου σε αυτό το σπουδαίο κλαμπ. Ακούγοντας πως δεν έχεις δει ζωντανά κάποιο παιχνίδι μπάσκετ, σε προσκαλώ εκ μέρους της οικογένειάς μας να έρθεις στο γήπεδο και να παρακολουθήσεις ένα παιχνίδι. Μιας και κάνεις τόσο σπουδαία δουλειά, μπορεί να θέλω να καθίσεις δίπλα μου και να μου λες τι να κάνω! Τα πας εξαιρετικά και είμαστε όλοι περήφανοι για εσένα και την ομάδα ποδοσφαίρου. Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα με σπουδαία παράδοση, σπουδαία ιστορία, σπουδαία σημασία. Είναι κομμάτια από τη ζωή και την καρδιά των ανθρώπων. Όταν

δουλεύεις σε ένα τέτοιο κλαμπ, αισθάνεσαι το πάθος και τη σημαντικότητα του να είσαι μέρος αυτή της ιστορίας και της παράδοσης». Πέδρο Μαρτίνς: «Είναι μεγάλη μου ευχαρίστηση που κάθομαι μαζί με τον κόουτς Μπλατ. Σας συγχαίρω για το ποιος είσαστε και για το τι προπονητής είσαστε στον Ολυμπιακό. Ο Ολυμπιακός για μένα είναι το ίδιο. Είναι πάθος. Δουλεύουμε για μια μεγάλη οικογένεια που έχει μεγάλη παράδοση σαν κορυφαίο κλαμπ, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Είναι μεγάλη μου χαρά που δουλεύω με όλους αυτούς τους ανθρώπους που αγαπούν την ομάδα με πάθος. Θέλουμε να πετυχαίνουμε νίκες και να δίνουμε χαρά σε όλους, γιατί οι φίλαθλοι αναπνέουν και ζουν για τον Ολυμπιακό, οπότε είναι μεγάλη χαρά και κίνητρο για μένα να δουλεύω για αυτή την ομάδα».

WE ARE OLYMPIACOS

Κύριε Μπλατ, παρακολουθείτε ποδόσφαιρο; Εσάς κ. Μαρτίνς ποια η σχέση σας με την πορτοκαλί μπάλα; Ντ. Μπ.: «Μεγαλώνοντας στις ΗΠΑ, το ποδόσφαιρο ή «soccer» όπως το λέμε εμείς, δεν ήταν το πιο δημοφιλές σπορ. Και μόνο όταν ήρθα στην Ευρώπη, 37 χρόνια πριν, αναγνώρισα πως το κορυφαίο άθλημα στον κόσμο είναι το ποδόσφαιρο και όχι το αμερικάνικο ποδόσφαιρο όπως νόμιζα, έχοντας παίξει σαν παιδί. Μέσα από τα χρόνια κατάλαβα σε βάθος πως παίζεται το παιχνίδι, την πληθώρα τακτικών και των βασικών αρχών του αθλήματος. Τρέφω μεγάλη εκτίμηση για ορισμένους θαυμάσιους αθλητές και σταρ που έχετε στο παιχνίδι και το γεγονός πως οι προπονητές μπορούν και συντονίζουν στο γήπεδο 11 παίκτες. Εγώ έχω προβλήματα με πέντε και εσείς πρέπει να το κάνετε με 11! Το να μπορείς να παρουσιάσεις ένα τόσο όμορφο άθλημα, με εντυπωσιάζει και εκτιμώ το ποδόσφαιρο για αυτό το λόγο».

Π.Μ.: «Μου αρέσει το μπάσκετ αλλά πρέπει να παραδεχθώ και να είμαι έντιμος απέναντί σου πως δεν έχω παρακολουθήσει κάποιο παιχνίδι υψηλού επιπέδου. Περισσότερο στο σχολείο και κάποια παιχνίδια που έχω δει από την τηλεόραση. Το ποδόσφαιρο μας απορροφά τόσο πολύ χρόνο, που κάποιες φορές ξεχνάμε τα υπόλοιπα σπορ. Μετά το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ για μένα είναι το καλύτερο άθλημα στον κόσμο. Το αγαπώ αλλά δεν έχω χρόνο να παρακολουθώ περισσότερο». Ντ.Μπ.: «Οι παίκτες μου παρακολουθούν τα παιχνίδια σας. Βρέθηκαν στα τελευταία δύο παιχνίδια για το Τσάμπιονς Λιγκ (σ.σ. Κράσνονταρ, Τότεναμ) και είδαν τη σπουδαία απόδοση που είχατε. Ένιωσα πως εμπνεύσθηκαν γιατί ήρθαν στην προπόνηση καλύτεροι. Οπότε θα τους πω να συνεχίσουν να έρχονται!». Π.Μ.: «Είναι το ίδιο με την περσινή χρονιά. Ο Φορτούνης και ο Λεονάρντο έρχονταν σε κάθε παιχνίδι. Ένιωθαν αυτή τη σπουδαία ατμόσφαιρα της Ευρωλίγκας. Και το μπάσκετ όμως είναι πολύπλοκο. Μπορώ 54 WE ARE OLYMPIACOS

να καταλάβω πως πολλά πράγματα που εφαρμόζουμε στο ποδόσφαιρο, όπως τα σύνθετα μαρκαρίσματα στα κόρνερ και στα φάουλ, τα παίρνουμε από το μπάσκετ ή ακόμα κάποιες καταστάσεις που εφαρμόζουμε τις δανειζόμαστε από το μπάσκετ. Οπότε και το δικό σας σπορ είναι σύνθετο. Μπορεί να συμβαίνει κάποιες φορές αλλά γενικά στο ποδόσφαιρο δεν μπορείς να αλλάξεις το παιχνίδι μέσα σε δύο λεπτά. Μπορείς να κερδίσεις κάποιες φορές στο τελευταίο λεπτό, αλλά το να αλλάξεις ένα αρνητικό αποτέλεσμα δεν είναι το ίδιο εύκολο όπως στο μπάσκετ».

Ντ.Μπ.: «Έχω μια ερώτηση για εσάς κόουτς που με απασχολεί καιρό. Το παιχνίδι κόντρα στην Τότεναμ τελείωσε ισόπαλο ανάμεσα σε δύο σπουδαίες ομάδες, αλλά έχω την αίσθηση πως ο Ολυμπιακός ήταν η καλύτερη ομάδα. Αν λάβεις υπόψη σου τη συνολική απόδοση, ο Ολυμπιακός έπαιξε καλύτερα, αλλά το παιχνίδι τελείωσε ισόπαλο. Επειδή στο μπάσκετ στο τέλος των 40 λεπτών, η καλύτερη ομάδα πάντα θα κερδίσει, καθώς έτσι είναι η φύση του αθλήματος, συμβαίνει το ίδιο και στο ποδόσφαιρο; Μπορεί μια ομάδα που δεν παίζει καλά και ίσως δεν αξίζει να νικήσει, να κερδίσει το παιχνίδι;». Π.Μ.: «Ναι είναι δυνατόν. Κάποιες ομάδες που δεν είναι τόσο καλές, μπορούν να έχουν καλή τακτική και να παίζουν έξυπνα. Μπορούμε να καταλάβουμε πως ο αντίπαλος είναι δυνατός, αλλά μπορούμε να προσαρμόσουμε τη στρατηγική μας και να είμαστε δυνατοί. Το ποδόσφαιρο παίζεται με τα πόδια και όχι με τα χέρια. Στο μπάσκετ μπορείς να σουτάρεις 70 φορές και να ευστοχήσεις τις 65. Στο ποδόσφαιρο όμως υπάρχει ο τερματοφύλακας, ενώ κάποιες φορές ο αγωνιστικός χώρος μπορεί να μην είναι σε καλή κατάσταση. Το πάθος μας με το ποδόσφαιρο έχει να κάνει με το ότι ο τελευταίος μπορεί να νικήσει τον πρώτο, ενώ στο μπάσκετ νομίζω δεν είναι έτσι». Ντ.Μπ.: «Και εγώ δεν το νομίζω». Π.Μ.: «Κατά την άποψή μου αυτή είναι η διαφορά. Ο τελευταίος μπορεί να νικήσει τον πρώτο λόγω του αγωνιστικού χώρου. Ακόμη επειδή κάποιοι παίκτες μπορεί να μην είναι σε καλή μέρα, κάτι που αντιμετωπίζετε κι εσείς. Μπορεί να έχετε καλή στρατηγική, αλλά κάποιος παίκτης να μην είναι σε φόρμα και έτσι ότι έχεις δουλέψει μέσα στην εβδομάδα να πάει χαμένο. Οι δουλειές μας είναι διαφορετικές γιατί ένας παίκτης μπορεί να έχει πρόβλημα ή να είναι άρρωστος. Έχω αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις». Ντ.Μπ.: «Είναι διαφορετικό, πολύ ενδιαφέρον». Π.Μ.: «Οι αγωνιστικοί χώροι στην Ελλάδα δεν είναι υψηλής ποιότητας. Δυστυχώς αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία γύρω από το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα για να προοδεύσει το σπορ. Είναι κάτι πολύ σημαντικό».

Ο Ντέιβιντ Μπλατ, αποφάσισε πριν από λίγο καιρό να γνωστοποιήσει στο ευρύ κοινό το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει. Πως πιστεύετε πως βοηθά αυτή η κίνηση τον απλό κόσμο; Ντ.Μπ.: «Πρώτα απ’ όλα αποφάσισα να το κάνω με την ελπίδα να εμπνεύσω τους άλλους, όχι με το να στρέψω την προσοχή σε μένα, ζητώντας συμπόνια ή ειδική αντιμετώπιση. Μόνο για να εμπνεύσω άλλους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες όλων των ειδών. Είναι πολλοί άνθρωποι που αντιμετωπίζούν σωματικά αλλά και ψυχολογικά προβλήματα, με τα οποία πρέπει να έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά. Ήθελα απλά να τους δώσω το θάρρος και την υποστήριξη για να βγουν μπροστά και να μιλήσουν για ότι προβλήματα μπορεί να έχουν και να αναζητήσουν υποστήριξη από άλλους ανθρώπους. Σαν προπονητές μαθαίνουμε τους παίκτες μας να ξεπερνούν δυσκολίες, είτε σωματικές, είτε πνευματικές, είτε διάθεσης, είτε των γενικότερων συνθηκών. Το ευκολότερο πράγμα στη ζωή είναι να φτιάχνεις δικαιολογίες και να βρίσκεις λόγους για να μην κάνεις κάτι. Είμαι προπονητής μπάσκετ και αν έλεγα στον εαυτό μου πως σωματικά δεν νιώθω το ίδιο με πριν, δεν μπορώ να το κάνω ή δεν έχω το κίνητρο να το κάνω ή δεν μπορώ να εμπνεύσω τους παίκτες μου να τα δώσουν όλα, τότε αυτό θα πήγαινε κόντρα με όσα τους μαθαίνουμε κάθε μέρα και πιστεύουμε σαν ηγέτες. Νιώθω πως έχω την ευκαιρία να συνεχίσω να δουλεύω, να συνεχίσω να προσπαθώ για να βοηθάω παίκτες και ανθρώπους να δίνουν την καλύτερη πτυχή του εαυτού τους. Για αυτό είμαι γεννημένος, οπότε αυτή είναι η θεραπεία μου, το καλύτερο για μένα». Π.Μ.: «Τι μπορώ να πω, είναι παράδειγμα ζωής. Αυτό δεν εμπνέει μόνο τους παίκτες σας αλλά και τον κόσμο που έχει παρόμοια προβλήματα ή προσωπικά προβλήματα. Είστε ένα παράδειγμα. Και όπως είπατε, συνέχεια μαθαίνετε τους παίκτες να ξεπερνούν τις δυσκολίες, ότι αρνητικό μας φέρνει η ζωή. Είστε ένα παράδειγμα. Το πιο σημαντικό για μένα που θα ήθελα να κρατήσω είναι το πάθος που έχετε για το μπάσκετ, για την καριέρα σας, για τον επαγγελματισμό σας. Έχουμε μιλήσει μόνο μια φορά, αυτή είναι η δεύτερη και κάποιες φορές έχω δει συνεντεύξεις σας. Νιώθουμε το πάθος σας και ξέρω πως όλοι στον Ολυμπιακό σας υποστηρίζουν και σας αγαπούν, γιατί μεταδίδετε το μεγάλο πάθος σας. Σας ευχαριστώ για το παράδειγμα ζωής κόουτς».

OLYMPIACOSBC.GR

Ποια η σχέση σας όλο αυτόν τον καιρό με τον κόσμο του Ολυμπιακού και όχι μόνο. Πώς σας αντιμετωπίζουν; Π.Μ.: «Αισθάνομαι πως ο κόσμος σέβεται τη δουλειά μας, την καταλαβαίνει. Δεν είναι εύκολο τα εκατομμύρια των φιλάθλων μας να μας υποστηρίζουν, αλλά αισθάνομαι πως πιστεύετε το ίδιο, γιατί ο κόσμος μιλά για τη δουλειά σας κύριε Μπλατ. Νομίζω πως έχουμε την ίδια άποψη». Ντ.Μπ.: «Έχω μια θαυμάσια ιστορία, μια αληθινή ιστορία. Οδηγούσα προς το γήπεδο πριν από μερικές μέρες και σταμάτησα σε φανάρι. Ένας κύριος κατέβασε το παράθυρο σε αμάξι δίπλα στο δικό μου και μου είπε: Κόουτς τι κάνεις; Του είπα είμαι καλά και μου απάντησε πως ο Πέδρο κάνει απίστευτη δουλειά, θέλουμε να γίνεις σαν κι αυτόν! Φίλος του Ολυμπιακού, ήταν υπέροχο, μου έφτιαξε τη μέρα!». Βλέπετε αγώνες της ομάδας ποδοσφαίρου και μπάσκετ αντίστοιχα; Ντ.Μπ.: «Όλοι βλέπουν αποτελέσματα και αυτό είναι φυσιολογικό για έναν φίλο των σπορ. Εμείς οι προπονητές βλέπουμε κι άλλα πράγματα, όχι μόνο τα αποτελέσματα.

56 WE ARE OLYMPIACOS

Βλέπουμε πως γίνονται τα πράγματα. Βλέπουμε πίσω από τα αποτελέσματα. Πρώτα μετρά η αφοσίωση, η τακτική, η ευφυΐα, η αφοσίωση στην τελειότητα και όταν βλέπω την ομάδα ποδοσφαίρου, αυτό βλέπω, αυτό αισθάνομαι. Έχει μεγάλο νόημα και είναι πηγή έμπνευσης γιατί ξέρεις πως τα αποτελέσματα δεν έρχονται ποτέ χωρίς αυτά τα πράγματα. Το να πεις, θέλουμε να κερδίσουμε αυτό ή θέλουμε να κάνουμε το άλλο, αυτό είναι το εύκολο, αλλά δεν έχει νόημα. Το να δουλέψεις, το να βρεις πώς η ομάδα σου θα παίξει με τον καλύτερο τρόπο και θα είναι η καλύτερη που μπορεί, αυτό για μένα είναι το μήνυμα που παίρνω όταν βλέπω την ομάδα του κόουτς». Π.Μ.: «Κατά την άποψή μου έχουν σπουδαίο προπονητή και ηγέτη, εσάς κόουτς. Δεν είδα πέρυσι πολλά παιχνίδια, αλλά κάποια αποσπάσματα και είδα την αφοσίωση της ομάδας σας αλλά και το σημαντικότερο πως πιστεύουν στον ηγέτη. Δεν καταλαβαίνω τίποτα από μπάσκετ, αλλά μπορώ να καταλάβω πως η σύνδεση που έχετε με τους παίκτες και το ηγετικό προφίλ είναι τα πιο σημαντικά. Οι συμπεριφορές που τους μαθαίνετε και το ότι σας ακολουθούν σαν ηγέτη είναι πολύ σημαντικά. Σας εύχομαι τα καλύτερα στην Ευρωλίγκα και είμαι σίγουρος πως θα έρθω να παρακολουθήσω ένα παιχνίδι».

Τελικά πόσα κοινά ή διαφορές έχει το μπάσκετ με το ποδόσφαιρο; (Η ερώτηση απαντήθηκε στη συνέχεια, αφού ο ειρμός ήταν ανεξέλεγκτος!): Ντ.Μπ.: «Εύχομαι μια μέρα το μπάσκετ στην Αγγλία να έχει την ίδια δημοτικότητα με το ποδόσφαιρο. Θα είναι εξαιρετικό για το σπορ μας». Π.Μ.: «Μπορούμε κάποια μέρα να παίξουμε εδώ ή στο Ρέντη κάνοντας μίξη τους παίκτες και παίζοντας ποδόσφαιρο, αλλά και μπάσκετ».

Ντ.Μπ.: «Κόουτς είμαι σίγουρος πως οι ποδοσφαιριστές θα νικήσουν τους μπασκετμπολίστες, γιατί έχω δει πολλά παραδείγματα Αμερικανών παικτών που προσπαθούν να παίξουν ποδόσφαιρο. Είναι πραγματικά διασκεδαστικό, είναι ότι πιο αστείο έχω δει. Το έχουμε κάνει στο παρελθόν, όχι στον Ολυμπιακό, αλλά υπήρχαν μέρες που κάναμε θεραπεία και παίζαμε και λίγο ποδόσφαιρο. Το να βλέπεις τους παίκτες να παίζουν είναι ξεκαρδιστικό! Γιατί το να παίζεις με τα πόδια είναι πολύ πιο δύσκολο από το να παίζεις με τα χέρια. Απαιτεί όχι μόνο διαφορετικό, αλλά και καλύτερο επίπεδο δεξιοτήτων».

WE ARE OLYMPIACOS

58 WE ARE OLYMPIACOS

Έχουμε δει να υπάρχουν πολύ καλές σχέσεις ανάμεσα σε παίκτες των δύο ομάδων, όπως το παράδειγμα του Σπανούλη με τον Φορτούνη. Πόσο σημαντικό είναι αυτό για το σύλλογο;

Να «διαβάζεις», να αντιδράς και να ακολουθείς όχι απαραίτητα την τακτική, αλλά το να βοηθήσεις τον συμπαίκτη σου να ελευθερωθεί».

Ντ.Μπ.: «Παίκτες σαν τον Φορτούνη και τον Σπανούλη είναι σπουδαίοι για κάποιο λόγο. Όχι απλά λόγω των γκολ και των καλαθιών που πετυχαίνουν, αλλά επειδή είναι σπουδαίοι χαρακτήρες. Και όπως είπε και ο κόουτς, αυτό έχει σημασία για τον κόσμο και ειδικά για τον κόσμο του Ολυμπιακού. Το νιώθουν αυτό, το σέβονται και το εκτιμούν. Είναι φυσικό για αυτούς να τρέφουν μεγάλο σεβασμό ο ένας για τον άλλον».

Π.Μ.: «Συνέχεια στο ποδόσφαιρο όλοι μιλούν για συστήματα. Για μένα δεν είναι το σύστημα το πιο σημαντικό, αλλά η διαδικασία. Οι αποστάσεις είναι θεμελιώδης αρχή τόσο στο μπάσκετ όσο και στο ποδόσφαιρο. Εδώ έχουμε περισσότερο χώρο αλλά και περισσότερους ανθρώπους και πρέπει να βρεις λύσεις. Δύο πράγματα είναι σημαντικά, όταν χάνεις την μπάλα. Να αντιδράς και να την ξανακερδίζεις και έτσι έχεις επίσης χώρο. Κάποιες φορές έχουμε αυτή τη στρατηγική. Κάποιες άλλες φορές δεν κουβαλάμε την μπάλα, αλλά περιμένουμε τη στιγμή που θα κερδίσουμε την μπάλα και θα βγούμε στο τρανζίσιον. Ή κάποιες φορές περιμένουμε τη μπάλα, αλλά όταν αντιδρούμε έχουμε μια νέα επίθεση, κόντρα επίθεση. Με τις μικρές ομάδες είναι σημαντικό αυτό, γιατί είναι η στιγμή που δεν είναι καλά οργανωμένες. Για μένα πιο σημαντικό από τα συστήματα, 4-4-2, 4-3-3, 5-41, είναι η διαδικασία, τι θα κάνουν οι παίκτες απέναντι στον συγκεκριμένο αντίπαλο, με τη διαδικασία μας και τη στρατηγική μας».

Στη συνέχεια, οι δύο κόουτς αποφάσισαν να ανταλλάξουν απόψεις γύρω από τη θεωρητική τους προσέγγιση στο άθλημά τους, με τον καθένα να παρουσιάζει ψήγματα της φιλοσοφίας του πάνω στο πινακάκι του...

Λίγο πριν το φινάλε της συνάντησης –που θα μπορούσε να κρατήσει πολλές ώρες- και αφού αντάλλαξαν αριθμούς τηλεφώνου για... καφέ, αντάλλαξαν και τα πινακάκια τους, με τον Ντέιβιντ Μπλατ να μη χάνει την ευκαιρία:

Ντ.Μπ.: «Φαντάζομαι ότι και στο ποδόσφαιρο το θέμα των αποστάσεων είναι πολύ σημαντικό. Επιτρέπει στον κάθε παίκτη να έχει ελευθερία και ταυτόχρονα να αντιδρά στην κίνηση της μπάλας ή του σώματος. Στο δικό μας παιχνίδι, αν για παράδειγμα η μπάλα έρχεται προς τα εσένα, δεν θέλεις να πας προς τη μπάλα, αλλά να κινηθείς μακριά από αυτή. Αν ο παίκτης 1 έρχεται προς τον παίκτη 2, τότε αυτός πρέπει να «κόψει» μέσα και να έχει πιθανότητα να πάρει την μπάλα, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στον επόμενο παίκτη να πάρει την πάσα, να κινηθεί και να δημιουργήσει χώρο για τον εαυτό του. Πάντα παρατήρησε τις αποστάσεις. Χώρος για να παίξεις.

« Ίσως αυτό σας βοηθήσει, εμένα πάντως θα με βοηθήσει σίγουρα! Για την άμυνα μου θέλω 11 παίκτες, όχι μόνο πέντε, έτσι θα μπορούμε να μαρκάρουμε, θα είναι υπέροχα!» με τον Πέδρο Μαρτίνς να προσθέτει:

Π.Μ.: «Νομίζω πως αυτή είναι η οικογένεια του Ολυμπιακού. Αγαπούν την ομάδα, τα σπορ. Νιώθουν την ομάδα όποτε έρχονται να δουν αγώνες μπάσκετ. Όλοι την αγαπούν. Αυτό είναι ένα καλό παράδειγμα για όλους. Ο Ολυμπιακός είναι μεγάλη ομάδα και αρέσει στον κόσμο να βλέπει τους παίκτες στο γήπεδο να έχουν ενδιαφέρον όχι μόνο για το δικό τους σπορ, αλλά και για τα υπόλοιπα».

«Ευχαριστώ, είναι μεγάλη έμπνευση!»

WE ARE OLYMPIACOS

«Ένα μονό με...Φόρτου και V-Span!»

60 WE ARE OLYMPIACOS

Φοράει ποδοσφαιρικά παπούτσια, αλλά έχει «τρέλα» με την πορτοκαλί «Θεά»! Ο Λεονάρντο Κούτρης αποκαλύπτει τις αδυναμίες του, πέρα από το γρασίδι... Μικρός ήθελε να γίνει play maker, στο ΣΕΦ πηγαίνει πολύ συχνά, ενώ οι κόντρες του με τον Κώστα Φορτούνη στο παρκέ είναι παροιμιώδεις! Ο αμυντικός του Ολυμπιακού και μεγάλος φαν της μπασκετικής ομάδας, προκαλεί σε μονό τους δύο «ερυθρόλευκους» αρχηγούς έχοντας για συμπαίκτη όνομα-έκπληξη! Είσαι συχνά στις εξέδρες του ΣΕΦ, είναι το μπάσκετ η δεύτερη μεγάλη σου αγάπη; «Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει παρά πολύ το μπάσκετ και να παίζω, αλλά και να βλέπω. Γι’ αυτό άλλωστε όποτε βρω την ευκαιρία και τον χρόνο πηγαίνω στο γήπεδο και παρακολουθώ τα παιχνίδια της ομάδας μας. Η ατμόσφαιρα στο ΣΕΦ, το υψηλό επίπεδο που βρίσκεται η ομάδα, αλλά και οι συγκινήσεις ενός αγώνα στην Ευρωλίγκα, αποτελούν κίνητρο για να βρίσκομαι στις εξέδρες με κάθε ευκαιρία».

Αληθεύουν οι μονομαχίες σου με τον Κώστα Φορτούνη; Και αν ναι, ποιος κερδίζει; «Η αλήθεια είναι ότι έχουμε μια φιλική μάχη με τον Φόρτου γιατί και αυτός ασχολείται πολύ. Και με αλλά παιδιά έχουμε τέτοιες... κόντρες μέσα στην ομάδα όποτε παίζουμε. Υπάρχουν πολύ καλοί παίκτες μπάσκετ στην ομάδα μας και γίνονται ωραία ματσάκια. Όσον αφορά στον Κώστα, είναι καλύτερος σουτέρ από μένα, αλλά εγώ είμαι καλύτερος στην τριπλά και στις διεισδύσεις». Με ποιον παίκτη θα ήθελες να ήσουν συμπαίκτης για να παίξετε μονό με τον Φορτούνη και τον Σπανούλη; «Θεωρώ ότι αυτή η δυάδα είναι πολύ δυνατή, όποτε πρέπει να πάρω έναν εξίσου δυνατό παίκτη και θρύλο της ομάδας και αυτός δεν είναι άλλος από τον Γιώργο Πρίντεζη. Θα παίζουμε εύκολα το πικ εν ρολ και θα τους ‘χτυπήσουμε’ μέσα στη ρακέτα!». Ποιο παιχνίδι που παρακολούθησες από κοντά έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη σου και γιατί; «Πολλά παιχνίδια της ομάδας μου έχουν μείνει χαραγμένα στο μυαλό. Μεγάλες εμφανίσεις, σημαντικές νίκες και σπουδαίες προκρίσεις που δεν μπορεί κανένας να τις ξεχάσει. Ωστόσο, αν θα έπρεπε να διαλέξω ένα, θα επιλέξω το περσινό ματς της Ευρωλίγκας με τον Παναθηναϊκό που η ομάδα ήταν... τρομακτική όπως και ο κόσμος στο γήπεδο. Ήταν μία ατμόσφαιρα αξέχαστη, όπως και η εμφάνιση της ομάδας».

Πως βλέπεις το νέο ξεκίνημα της ομάδας στην Ευρωλίγκα; «Θεωρώ ότι η ομάδα τα τελευταία χρόνια δεν έχει καταφέρει να επαναλάβει τις πορείες των προηγούμενων ετών, αλλά πιστεύω ότι έχουμε τον κατάλληλο προπονητή ώστε να βρεθούμε ξανά στο δρόμο των επιτυχιών. Ο κόουτς Μπλατ βρίσκεται για δεύτερη χρόνια στην ομάδα και τη γνωρίζει καλύτερα. Πιστεύω ακράδαντα ότι ο Ολυμπιακός θα αποδώσει καλύτερα φέτος. Έχουμε παίκτες με εμπειρία, αλλά και ποιότητα. Πάνω από όλα, όμως, έχουμε τη φανέλα που χρειάζεται ώστε να πάει η ομάδα μέχρι το τέλος. Ο Ντέιβιντ Μπλατ γνωρίζει τον τρόπο για να οδηγεί τις ομάδες του στην επιτυχία. Είναι ένας προπονητής που εμπνέει τους παίκτες του και πρόσφατα με τη γνωστοποίηση του προβλήματός του έδειξε πως μπορεί να εμπνεύσει τους ανθρώπους και εκτός μπάσκετ». Παίζεις μπάσκετ, σε ποια θέση προτιμάς να αγωνίζεσαι; «’Οταν ήμουν μικρός για κάποιο διάστημα πήγαινα ταυτόχρονα ποδόσφαιρο και μπάσκετ, γιατί μου άρεσε πολύ να παίζω. Όμως, ακόμη και τώρα όποτε βρω χρόνο πάω για σουτάκια μόνος μου ή αν υπάρξει παρέα για ένα παιχνιδάκι με φίλους. Η θέση που προτιμώ δεν μπορεί να είναι άλλη από αυτή του play maker, καθώς λόγω ύψους δεν μπορώ να αγωνιστώ και πουθενά αλλού. Έτσι και αλλιώς είναι η θέση που θα μου άρεσε αν ήμουν μπασκετμπολίστας, γιατί μπορείς να οργανώνεις την ομάδα σε κάθε επίθεση. Είναι η θέση... κλειδί στο μπάσκετ».

WE ARE OLYMPIACOS

WHEN I WAS 10 SASHA VEZENKOV Ζούσα…

«Στην Λευκωσία».

Ο αγαπημένος μου παίκτης ήταν… «Ο Ντιρκ Νοβίτσκι».

Έμενα μαζί με…

«Με την μητέρα μου και την αδελφή μου».

Τα κατοικίδια που είχαμε τότε… «Δεν είχαμε».

Πήγα στο σχολείο… «Αποστόλου Βαρνάβα στην Λευκωσία».

Ο καλύτερος μου φίλος λεγόταν… «Είχα δύο κολλητούς. Τον Ανδρέα και τον Αλέξανδρο».

Ο κόσμος με φώναζε…

«Βέζα! Δυσκολεύονταν να πουν Βεζένκοφ και με αποκαλούσαν Βέζα».

Η μπασκετική ομάδα στην οποία έπαιζα ήταν… «Ο ΑΠΟΕΛ».

Η ομάδα που υποστήριζα ήταν… «Ο ΑΠΟΕΛ».

Το αγαπημένο μου πρόγραμμα στην τηλεόραση ήταν το… «Οι επαναλήψεις του Κωνσταντίνου και Ελένης».

Για πρωινό έτρωγα… «Το σάντουιτς που μου έφτιαχνε η μαμά μου».

Πήγαινα διακοπές… «Στην Βουλγαρία».

Στο πορτοφόλι μου είχα… «Δεν είχα πορτοφόλι».

Πήγαινα στο κρεβάτι… «Νωρίς. Γύρω στις 21:30-22:00».

Αυτό που λάτρευα να κάνω ήταν… «Να παίζω με τους φίλους μου στο πάρκο».

62 WE ARE OLYMPIACOS

Το πιο «κουτό» πράγμα που είχα κάνει ήταν…

«Συχνά έλειπα όλη τη μέρα από το σπίτι, χωρίς να ενημερώσω κανέναν».

Αν είχα 100 ευρώ θα τα σπαταλούσα… «Για να πάρω κινητό».

Ο άνθρωπος που «αντέγραφα» ήταν ο…

«Θα απαντήσω κυριολεκτικά! Στο σχολείο αντέγραφα από τα γραπτά της συμμαθήτριάς μου της Χριστιάνας!».

Το αγαπημένο μου μέρος στη γη ήταν… «Όπου βρισκόταν η οικογένειά μου».

Η χειρότερη μου συνήθεια ήταν… «Το ότι βαριόμουν να διαβάσω».

Το αγαπημένο μου παιχνίδι ήταν…

«Ποδόσφαιρο στο πάρκο ή να παίζω παιχνίδια στο Play Station».

Ολυμπιακός σήμαινε για εμένα… «Μια μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα».

Άλλα σπορ που μου άρεσαν ήταν… «Το ποδόσφαιρο».

Περίμενα ότι το βραδινό ήταν…

«Κάτι πολύ ωραίο… Όπως σνίτσελ! Αυτό, όμως, γινόταν μια φορά την εβδομάδα».

Εκτός των σπορ, αγαπούσα: «Να βλέπω τηλεόραση».

WE ARE OLYMPIACOS

TEΡΑΣΤΙΑ ΤΙΜΗ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΣΑΙ ΣΤΟ ΣΕΦ Άννα Νίκη Σταμολάμπρου

64 WE ARE OLYMPIACOS

Άννα Νίκη Σταμολάμπρου από την γυναικεία ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού μίλησε για το ΣΕΦ, το συγκρότημα του Ντέιβιντ Μπλατ και τον παίκτη που θαυμάζει σε αυτό. Από τη σεζόν 2018-19 φοράει τα ερυθρόλευκα της ομάδας μπάσκετ γυναικών του Ολυμπιακού και ήδη έχει κατακτήσει ένα νταμπλ με την ομάδα του Πειραιά. Η Άννα Νίκη Σταμολάμπρου, επέστρεψε στην χώρα μας για λογαριασμό του Θρύλου και αποτελεί μέλος των αήττητων νταμπλούχων Ελλάδος, οι οποίες μετρούν μόνο νίκες στις εγχώριες διοργανώσεις εδώ και τέσσερα χρόνια. Η απόφοιτος του Robert Morris βρέθηκε στο ΣΕΦ μαζί με την υπόλοιπη ομάδα γυναικών για να παρακολουθήσουν από κοντά την αντίστοιχη των αντρών, στη φιλική αναμέτρηση με τον Ερυθρό Αστέρα. Η γκαρντ του Ολυμπιακού μίλησε για την ατμόσφαιρα του φαληρικού κλειστού, την αίσθηση του να αγωνίζεσαι σε αυτό το ιστορικό γήπεδο αλλά και για τις εντυπώσεις της αναφορικά με την ομάδα του Ντέιβιντ Μπλατ και τον αγαπημένο της παίκτη.

για ακόμη μια φορά έδειξε την στήριξη και την αγάπη του προς την ομάδα. Ήταν ένα αμφίρροπο παιχνίδι με ωραίες φάσεις και μεγάλα καλάθια στο τέλος. Είμαι σίγουρη ότι η ομάδα θα παρουσιαστεί ακόμα πιο έτοιμη για την έναρξη των παιχνιδιών της Euroleague».

Πέρσι με την ομάδα μπάσκετ Γυναικών του Ολυμπιακού είχατε την ευκαιρία να αγωνίζεστε στο ΣΕΦ. Ποια είναι τα συναισθήματα σου τώρα που πάτησες αυτό το ιστορικό παρκέ..

«Σίγουρα είναι ο Βασίλης Σπανούλης γιατί αγωνιζόμαστε στην ίδια θέση και τον θεωρώ έναν από τους πιο έξυπνους παίκτες . Η ηρεμία του στα δύσκολα, η εκρηκτικότητα του στο 1 vs 1, οι ηγετικές του ικανότητες και οι επιλογές του στο τέλος του παιχνιδιού είναι κάποια μόνο για τα οποία τον θαυμάζω».

«Νομίζω ήταν μια μοναδική εμπειρία το γεγονός ότι πέρυσι αγωνιστήκαμε στο ΣΕΦ για τα παιχνίδια της Ευρώπης. Το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας αποτελεί ένα στολίδι του μπάσκετ, είναι από τις πιο καυτές έδρες σίγουρα και αν αναλογιστείς πόσοι θρύλοι του παγκόσμιου μπάσκετ έχουν αγωνιστεί σε αυτό το γήπεδο, καταλαβαίνεις την αξία του να αγωνίζεσαι και εσύ ο ίδιος στην ίδια αρένα. Είναι τεράστια τιμή να αγωνίζεσαι στο ΣΕΦ».

Πως είναι να βλέπεις αγώνες τις αντρικής ομάδας σε αυτό το γήπεδο ως θεατής; «Βρίσκομαι αρκετά συχνά στο ΣΕΦ για να παρακολουθήσω αγώνες της ανδρικής ομάδας. Συνήθως παρακολουθώ τους αγώνες πολύ προσεκτικά και εστιάζω την προσοχή μου στις αμυντικές και επιθετικές επιλογές της ομάδας. Σίγουρα δίνω λίγο παραπάνω έμφαση στους παίκτες που αγωνίζονται στη θέση των γκαρντ προσπαθώντας να «διαβάσω» τις κινήσεις τους και να προσπαθήσω να τις εντάξω στο δικό μου παιχνίδι». Ποιος είναι ο παίκτης που θαυμάζεις και γιατί;

Εάν μπορούσες να πάρεις τρεις αθλητές από την τωρινή ομάδα του Ολυμπιακού, για να τους έχεις ως συμπαίκτες σου, ποιοι θα ήταν αυτοί; «Θα επέλεγα τον Σπανούλη, τον Πρίντεζη και τον Μιλουτίνοφ. Και οι τρεις νομίζω ότι έχουν τον δικό τους ιδιαίτερο τρόπο να προσφέρουν τα μέγιστα σε μια ομάδα».

Ποια ήταν η πρώτη σου αίσθηση από την αναμέτρηση με τον Ερυθρό Αστέρα; «Πάρα το γεγονός ότι η αναμέτρηση με τον Ερυθρό Αστέρα ήταν ένα φιλικό παιχνίδι, ο κόσμος του Ολυμπιακού

WE ARE OLYMPIACOS

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΕΖΟΝ; (5 πόντοι)

1. Ο Ολυμπιακός έπαιξε στον τελικό του κυπέλλου με την ΑΕΚ. 2. Προπονητής της ομάδας ήταν ο Φαίδων Ματθαίου. 3. Οι «ερυθρόλευκοι» κατέκτησαν το πρωτάθλημα αήττητοι στον Θρύλο.

2 ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΝΗΚΕΙ; (10 πόντοι) Ποιος παίκτης του Θρύλου έχει αυτό το τατουάζ;

FACESWAP (10 πόντοι) Ονόμασε τους δυο παίκτες που κρύβονται πίσω απ’ αυτό το πρόσωπο.

Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ (2 πόντοι για κάθε σωστή απάντηση) 1. Μετά τον Ολυμπιακό αγωνίστηκε στην Ουνικάχα Μάλαγα; Σωστό ή λάθος 2. Ποιο νούμερο φόρεσε ενώ αγωνιζόταν για τους «ερυθρόλευκους»; 3. Κατέκτησε κάποιο τρόπαιο με τον Ολυμπιακό; Ναι ή όχι 4. Ο Στεφάν Ρισασέ γεννήθηκε στη Γαλλία το 1974; Σωστό ή λάθος; 5. Στον Ολυμπιακό αγωνίστηκε για τρεις σεζόν; Σωστό ή λάθος; 66 WE ARE OLYMPIACOS

5 SNEAKERS CORNER (10 πόντοι) Σε ποιον ανήκουν αυτά τα παπούτσια;

ΒΡΕΣ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ (2 πόντοι για κάθε διαφορά) Η δεξιά φωτογραφία έχει πέντε διαφορές σε σχέση με την αριστερή. Μπορείς να τις βρεις;

ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΓΑΥΡΟΙ (10 πόντοι)

ΠΟΙΟΣ ΕΒΑΛΕ ΤΟ BUZZER BEATER; (10 πόντοι)

1. Είναι διάσημος Έλληνας παρουσιαστής.

Η Φορτιτούντο Μπολόνια επέστρεψε στην πρώτη κατηγορία του ιταλικού πρωταθλήματος και το περιοδικό θυμάται μια ιστορική νίκη του Ολυμπιακού στη Μπολόνια 20 χρόνια πριν. Ποιος ήταν ο αθλητής που είχε χαρίσει τη νίκη στους «ερυθρόλευκους» με σουτ στην εκπνοή.

2. Υπήρξε παντρεμένος με επίσης διάσημη Ελληνίδα παρουσιάστρια. 3. Εκτός από πρωινές εκπομπές έχει παρουσιάσει και talent show. ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ

(3 πόντοι για κάθε σωστή απάντηση)

1. Ποιος ήταν ο αρχηγός του Ολυμπιακού στην κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1960;

10 ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ; (10 πόντοι)

2. Ποιος ήταν ο αρχηγός του Ολυμπιακού στην κατάκτηση του κυπέλλου το 2002;

1. Αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό για μια σεζόν.

3. Ποιος ήταν ο αρχηγός του Ολυμπιακού στο Φάιναλ Φορ του Βερολίνου το 2009;

2. Συμπαίκτης του ήταν ο μεγάλος Αλφόνσο Φορντ. 3. Έχει αγωνιστεί και σε άλλες τρεις ελληνικές ομάδες. 4. Σταμάτησε την καριέρα του τη σεζόν 2004-05. 5. Κατέκτησε με τον Ολυμπιακό το κύπελλο Ελλάδας.

WE ARE OLYMPIACOS

1. 1975-76 2. Κέβιν Πάντερ 3. Κώστας Παπανικολάου / Αντώνης Κόνιαρης 4. Σωστό / Το 9 / Ναι / Λάθος / Λάθος 5. Στον Βασίλη Σπανούλη 6. Λείπει το σήμα της ΤΣΣΚΑ πάνω δεξιά / Λείπει το σήμα της ΝΙΚΕ από την μπάλα / Λείπει ο αριθμός 9 από τη φανέλα της ΤΣΣΚΑ πάνω αριστερά / Λείπει ο αριθμός 2 από το σορτς του παίκτη της Ούνιξ Καζάν / Λείπει το αγ γλικό γράμμα i από η λέξη της BWIN στη φανέλα του Μιλουτίνοφ 7. Γιώργος Λιάγκας 8. Μίλαν Τόμιτς 9. Αλέκος Σπανουδάκης / Μίλαν Τόμιτς / Θοδωρής Παπαλουκάς 10. Τζέιμς Φόρεστ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

68 WE ARE OLYMPIACOS

WE ARE OLYMPIACOS

70 WE ARE OLYMPIACOS