Marlies Bosmans: multitalent in de theaterwereld

ZAPATO FROM HEAD TO TOE

BIJ ZAPATO VIND JE KLEDING, SCHOENEN, HANDTASSEN, JUWELEN EN ACCESSOIRES. WE STELLEN ONZE COLLECTIE ZELF SAMEN UIT EEN AANBOD VAN MEER DAN 40 MERKEN. KOOPZONDAG OP 10 OKTOBER VAN 13U TOT 17U

MARLIES BOSMANS

“BLIJKBAAR ZIE IK ERUIT ALS EEN JONGE MOEDER”

MOL/ANTWERPEN — Actrice, theaterschrijfster, stemactrice, voice-over… Marlies Bosmans (28) laat zich niet in één vakje vangen. Haar aandacht verdeelt ze tussen Antwerpen, Mol en Nederland, waar ze het vaakst het theater in duikt. Verder straalt ze een heleboel levenslust en branie uit. “Ik vind mijn leven nu al top!”

U kan Marlies Bosmans kennen als de stem van tientallen tekenfilmpersonages, als gastactrice in o.a. Allez Eddy, Vermist, Witse, De Kotmadam en F*** you very very much, en onlangs nog, op de planken, als beste vriendin van de Nederlandse verzetsheldin Kenau. Of misschien leest ze al wekenlang stiekem boeken aan u voor.

Acteren, heeft dat er altijd ingezeten? Marlies Bosmans: “Ik denk het wel ja. Samen met mijn zus (actrice Evelien Bosmans, nvdr.) maakte ik altijd toneelstukjes toen we klein waren. En onze mama las ons altijd voor, net voor het slapen gaan. Dat was een hoogtepunt van de dag. Ik sliep toen nog samen met mijn zus in één bed. En als ze dan weg ging, begon Evelien stiekem nog allerlei extra verhalen te verzinnen. Ik weet eigenlijk niet of mijn moeder dat weet.” (glimlacht)

Vonden jullie ouders het oké dat hun dochters kozen voor een onzeker bestaan als actrice? “Zeker. Ze hebben ons daar altijd ongelooflijk in gesteund.” “Ik denk het wel. Ik heb kunsthumaniora in Antwerpen gedaan en daarna werd ik aangenomen aan het Lemmensinstituut in Leuven. Maar dat ging behoorlijk mis. Ik was er gebuisd en kreeg er te horen dat ik geen actrice zou worden. Ik ben dan een jaar op reis gegaan, naar Mexico en ik heb ook als au pair in Parijs gewerkt. Met de stiekeme hoop dat ik daardoor een andere passie zou vinden. Maar mijn passie voor theater en acteren bleef alles overwinnen. (glimlacht) Ik ben dan toch weer auditie gaan doen en kwam in de toneel- en kleinkunstacademie in Amsterdam terecht, dit keer wel met succes.”

Je woont intussen in Antwerpen, maar werkt wel nog veel in Nederland. “Klopt, ik heb daar intussen een heel netwerk uitgebouwd. Ik heb daarnaast het enorme geluk dat ik veel getalenteerde vrienden heb. Zo werk ik nog regelmatig samen met klasgenoten van toen.”

Zijn er binnen de sector veel verschillen tussen beide landen? (denkt na) “In Nederland zijn er meer acteurs. Er studeren er ook veel meer af. Het is dus lastiger om rollen te pakken te krijgen. In Vlaanderen

“IK HEB NU EENMAAL GEEN PRINSESSENSTEM. MAAR DAARDOOR MAG IK WEL VAAK SLECHTERIKEN SPELEN, HÉÉRLIJK!”

moet je dan weer iets vaker zelf gevraagd worden, heb ik de indruk. Hier wordt regelmatig teruggegrepen naar de mensen die ze al kennen. Er zijn dus wel verschillen.”

Je hebt intussen ook de liefde gevonden bij onze noorderburen. “Inderdaad, mijn lief is een Nederlander, ook een theatermaker. Onze relatie is eigenlijk begonnen net voor corona doorbrak. We mochten dus de grens niet over. Een vriendin van mij zat met hetzelfde probleem. Haar hebben ze nog over de grens gesmokkeld, de auto parkeren vlak bij de grens en dan moest ze lopen door de bossen. (lacht luidop) Dat heb ik nu zelf niet gedaan. Maar het voelde wel aan als een soort oorlogssituatie, heel raar. Al zorgde het ook voor veel romantiek tussen ons. Zo stuurde hij elke dag een stuk door dat hij speelde op zijn piano. Nu zijn de grenzen terug open en mogen we elkaar weer zien. Al blijft het wel een langeafstandsrelatie.”

Hoe is de coronaperiode voor het overige voor jou verlopen? “Eigenlijk is het altijd vrij druk gebleven. In Nederland zijn we al sneller terug voorstellingen gaan spelen. We hebben bijvoorbeeld een stuk gemaakt voor mensen die in hun auto voorbijkwamen (Brandstof, nvdr.). Ik heb veel geluk gehad dat ze mij gewoon bleven vragen. En ik heb heel veel boeken ingelezen, dat werd ineens populair.”

Je bent zelfs genomineerd voor een Storytel Award als één van de beste voorleesstemmen. Hoe kom je daarbij terecht? “Ik heb gewoon auditie gedaan. En toen belden ze opeens: ‘we hebben hier zes boeken van 800 pagina’s die je mag inlezen’. (lacht) Ik heb dus maandenlang in zo’n opnamestudiootje gezeten. Het is heel fijn om te doen hoor, dat zeker.”

Je mag niet zelf je lievelingsboeken kiezen? (glimlacht) “Nee, helaas. Dat zou het nóg een pak leuker maken.”

Je doet ook aan stemacteren, bijvoorbeeld voor tekenfilms en jeugdreeksen. “Klopt, dat doe ik al langer. Ik was blut en woonde in Amsterdam. Dus nam ik contact op met enkele stembureaus. Ik mocht op stemtest komen. ‘Doe maar ineens auditie ook’, zeiden ze opeens na die test. Ik heb die rol toen tegen alle verwachtingen in meteen gekregen. Toen