4 minute read
‘Tongentaal is een kwestie van geloof’
Voor het eerst in 25 jaar tijd was Tilly de Grood (95) dit jaar niet te vinden in de nazorgtent van de Pinksterconferentie. “Ik heb op tv meegekeken, en steeds gedacht: ik wou dat ik daar was.”
Geloof
Niet lang daarna ging Tilly naar een bijeenkomst over de Heilige Geest. “Ik was er vast van overtuigd dat ik dan ook de tongentaal zou krijgen, maar er gebeurde niets. De volgende
Eind jaren negentig raakte Tilly de Grood samen met haar man Wout betrokken bij de nazorg. “Ik vond dat best spannend. Ik dacht: Heer, stel dat er iemand in een rolstoel komt, moet ik dan geloven dat hij eruit kan komen? Toch heb ik het met veel plezier gedaan. Mijn man was meer herderlijk dan ik en hij was goed in contacten leggen, mensen mochten hem graag. Ik was soms te direct, denk ik achteraf. Als ik iets zie of denk, dan zeg ik dat. Zo viel het me op een gegeven moment op dat verschillende mensen van het nazorgteam niet in tongen spraken. Ik vroeg me af op welke manier je dan kon uitleggen hoe dit werkte, waarna ik dit aan een
paar zusters kon vertellen en hiervoor mocht bidden.”
Voor Tilly is bidden in tongentaal iets vanzelfsprekends sinds ze daar als pasbekeerde mee in aanraking kwam. “Ik ben tot geloof gekomen toen een collega, Durk Sprik, op het advocatenkantoor waar ik als typiste werkte mij uitnodigde voor een bijeenkomst van Stromen van Kracht in Amsterdam, met Karel Hoekendijk. In de periode daarvoor had ik al regelmatig discussies met Durk over het geloof. Ik was hervormd opgevoed maar ik wist maar weinig van de Bijbel. Durk wist er veel meer van – hij was de eerste gelovige christen die ik in mijn leven ontmoette. Hij getuigde veel over zijn geloof en ik probeerde dat heel eigenwijs te weerleggen, maar zonder Bijbelkennis kom je niet ver. Durk vertelde dat er bij de bijeenkomsten van Karel Hoekendijk in tongen werd gesproken. Daar had ik nog nooit van gehoord, ik wist niet eens dat dit in de Bijbel stond!
Ik ben uiteindelijk een keer meegegaan met Durk en maakte mee dat in de aanbiddingsdienst een meisje van dertien een woord in tongen sprak, en de vertolking landde
in mijn hart. Dat was zo bijzonder! Ik ben er nooit meer weggegaan.”
dag op kantoor vertelde ik Durk: ‘Ik ben vervuld met de Heilige Geest, maar ik bid niet in tongen.’ Hij zei: ‘Je moet gewoon je mond opendoen.’ Ik antwoordde: ‘Ik kan toch niet zomaar wat zeggen?’ Durk zei: ‘Jawel hoor. Zeg maar tegen God: Ik ga de gekste dingen zeggen op uw verantwoording.’ Toen heb ik dat maar gedaan in de gang van het kantoor.”
Sinds dat moment bidt Tilly in tongen en geeft er ook uitleg over aan anderen, zoals in het nazorgteam van Opwekking. “Het is een kwestie van geloof. Als je Gods Geest ontvangt en je gelooft, dan hoef je alleen maar je mond open te doen. Zoals in 1 Korinthe 14 vers 2 staat: Wie namelijk in een andere taal spreekt, spreekt niet tot mensen, maar tot God, want niemand begrijpt het, maar in zijn geest spreekt hij geheimenissen. En in vers 10 staat dat er zoveel klanken zijn in de wereld en dat niets zonder zijn eigen klank is. Ik geloof dat iedere klank betekenis heeft voor God. Hij gaf deze klanken. Iemand van het nazorgteam vroeg mij of ze mijn uitleg over tongentaal mocht opnemen. Het jaar daarna bleek dat die opname door heel veel mensen was beluisterd. ‘Het werkt!’ hoorde ik van verschillende kanten.”
Bewogen
Nadat haar man Wout in 2001 na een kort ziekbed overleed, besloot Tilly om betrokken te blijven bij het nazorgteam. “De Pinksterconferentie van 2019 was voor mij de laatste keer, ik was toen echt de oudste en liep met een rollator. Mijn hoofd is nog steeds goed, maar het lijf is wat krakkemikkig geworden en ik hoor ook niet zo goed meer. Ik heb dit jaar op afstand meegevierd maar ik was er nog graag bij geweest.
Wat was ik vaak bewogen als mensen na mijn uitleg en gebed spontaan in tongen gingen bidden. Vaak moest ik meehuilen of -lachen als dit grote wonder er weer was, dat men in die geheime liefdestaal kon spreken met die grote geweldige almachtige God, waardoor je steeds weer diep geraakt werd. Alle glorie aan Hem!” •
TEKST EN BEELD Carina Bergman
Bijbelstudies
Tilly en Wout waren betrokken bij Stromen van Kracht en bij verschillende evangelisatieacties en gemeentestichting in onder andere Nederland en Zwitserland. Wout werd regelmatig gevraagd om Bijbelstudies te verzorgen, en ook Tilly ontving van God een roeping daarvoor. Daaruit ontstonden ook gemeentes, zoals in Amstelveen. Voor de Bijbelstudies maakte Tilly onder andere gebruik van negen geschilderde kubussen om iets uit te leggen over de drie-eenheid. “Ik vertel over de gaven en de vrucht van de Geest en welke eigenschappen bij Wie horen, de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Dat vormt samen een som van 3 + 3 + 3 = 9 voor zowel de Vader, de Zoon als de Heilige Geest. Als je er één wegneemt, de Zoon bijvoorbeeld, dan houd je 6, 6, 6 over. Je hebt ze dus alledrie nodig.”
