Persoonlijk – Ruben Flach

Neem je lunchpakketje mee! Ruben Flach

Het boeiende van Jezus volgen is dat je dagelijks moet oefenen in gehoorzaamheid. Om dat te kunnen doen is relatie essentieel.

Sommige mensen houden van voorspelbaarheid en regelmaat in alles wat ze doen. Dan moet je niet bij een organisatie als Opwekking werken. Hoewel we al tientallen jaren ogenschijnlijk hetzelfde doen, is het altijd weer anders. Iedere periode kent z’n uitdagingen en vraagt om stappen in geloof.

Aan het eind van weer een jaar, voor mij alweer het achtste bij Opwekking, kunnen we beamen dat de Heer ons (opnieuw) tot hiertoe heeft geholpen! Waren de coronajaren uitdagend vanwege het feit dat er geen fysieke conferenties gehouden konden worden, spande dit jaar de kroon als het gaat om onzekerheid. Tot half maart was het onduidelijk of we de conferentie konden organiseren, terwijl alle voorbereidingen in de teams gewoon moesten doorgaan.

Ook de financiële uitdaging was gigantisch en we moesten echt stappen zetten in geloof. Dat is overigens niet echt nieuw, want de begroting van een organisatie als Opwekking is altijd voor het grootste deel gebaseerd op wat mensen nog zullen geven. Je kunt niet, zoals een bedrijf, berekenen hoeveel winst je kunt maken op je producten of diensten, het is een kwestie van geloof en vertrouwen. Dan komt het echt steeds opnieuw neer op God zoeken, luisteren… en gehoorzamen. En helaas zijn we bij Opwekking niet geestelijker dan de rest. We zijn gewone mensen die iedere dag meer leren over God, waarbij ons eigen verhaal en onze ervaring soms in de weg staan. Gehoorzamen We hebben soms toch de neiging om dingen zelf te willen regelen. Zoals de Israëlieten in de woestijn die bij de eerste dag manna toch dachten voor meer dagen te moeten verzamelen. Maar God was duidelijk geweest: “Pak voor één dag.” En juist toen ze dachten dat ze doorhadden hoe het zat, toen ze een soort van ‘theologie’ hadden ontwikkeld, veranderde God de opdracht. De dag vóór de sabbat moesten ze voor twee dagen verzamelen. Ze snapten er niets meer van en sommigen zaten dan ook zonder eten op de sabbat. Klopte hun theologie dan niet? Was God toch niet zo rechtlijnig als ze dachten? Ze hadden veel vragen. Wat God echter verlangde, en verlangt, is leven in gehoorzaamheid.

Broodjes en visjes Mijn team zegt soms: “Daar heb je hem weer met z’n broodjes en visjes.” Maar het blijft me fascineren. Jezus die de discipelen de opdracht geeft om de mensen te eten te geven. Een opdracht die we nog steeds hebben en die we niet zelf kunnen volvoeren. Maar wat als die kleine jongen niet ’s morgens z’n lunchpakketje had klaargemaakt? Was het wonder dan ook gebeurd? Ik ben God dankbaar voor zijn voorziening in het afgelopen jaar. We zijn in alle opzichten gezegend. En in het nieuwe jaar wil ik m’n lunchpakketje maken en gehoorzaam zijn. Ik wil luisteren en volgen en opnieuw verwonderd zijn over wat God doet, want wat Hij doet is goed!

Gehoorzaam nieuwjaar toegewenst. •

Ik wil luisteren en volgen en opnieuw verwonderd zijn over wat God doet