DAGKRANT MAANDAG 31 AUGUSTUS 2015
festival oudemuziek utrecht
King Arthur door Vox Luminis en La Fenice
Zo moeten meer verhalen verteld worden
Purcell als koning van de dramatick opera Purcell onderstreept met zijn barokopera King Arthur dit genre tot in de puntjes te beheersen. Het overtuigende bewijs is hoorbaar tijdens het avondconcert in de Grote Zaal van TivoliVredenburg, verzorgd door Jean Tubéry’s jubilerende La Fenice en artist in residence Vox Luminis onder leiding van Lionel Meunier. King Arthur (1691) was Purcells tweede avondvullende opera. Daarin zoekt en vindt Arthur, de held van het verhaal, zijn blinde geliefde Emmeline, bij wie de schellen als het ware van de ogen vallen als ze wordt bevrijd uit de klauwen van een valse tovenaar. Britannia is verlost. Zoals bij alle ‘multimedia spektakelstukken’ van Purcell is King Arthur een toneelstuk
waarin acteurs de hoofdfiguren speelden en zangers hun gevoelens vertolkten. Er waren spectaculaire scènewisselingen, die op de toeschouwers van toen dezelfde overweldigende indruk maakten als al het technische geweld van een hedendaagse musical op ons. Kostuums, decors, houding... lees verder op pagina 2
Kopjes koffie Violen Schapen Toegiften Harpen Festivalkranten
5 1 3 5 1 2 1 6 3 3 2 0 0
FOTO: JANA JOSIF
FOTO: VIA LA FENICE
Bagby brengt Beowulf tot leven
De zaal gonst van het nieuwsgierige gebabbel voor de voorstelling begint: ‘Hoe zou hij het doen? Hoe zou dat oud-Engels nu eigenlijk klinken?’ Het zeer gemêleerde publiek, jong en oud en met zeer uiteenlopende achtergronden, is verwachtingsvol gestemd. En dat hele publiek is van begin tot eind geboeid door zanger en harpist Benjamin Bagby, die je in het verhaal en in de middeleeuwen meezuigt. In het begin is het wel even wennen: het is moeilijk om zowel de zanger als de Nederlandse boventiteling te volgen. Het liefst wil je de hele tijd kijken naar wat Bagby doet. Want hij vertelt, en hoe! Zo moeten meer verhalen verteld worden. Ieder personage heeft zijn eigen stem, in de bloederige of enge scenes – en dat waren er niet weinig – hoor en zie je het afgrijzen bij de toeschouwers: Bagby haalt een vinger langs zijn keel, is even stil en tuurt het publiek in… Je ziét Beowulf het monster verslaan, vergetend dat je in de iets te hete zaal van RASA zit... lees verder op pagina 2