festival oudemuziek utrecht zondag 7 september 2014
Wiennerisches Diarium Oorspronkelijke Weense krant, v00r het Weense publiek, sinds 8 augustus 1703
Recensie: Les Haulz et les Bas – Gut zu blasen
FOMU15: een voorproefje
Master of improvisation Stelt u zich eens voor als de techniek om koperen blaasinstrumenten te bouwen sinds de Middeleeuwen niet ontwikkeld zou zijn. Het is moeilijk en enigszins lachwekkend voor je te zien hoe trompettisten met een meterslang instrument zouden hannesen, wat dan al die meters over het symfonieorkest zou hangen, terwijl alle andere instrumentalisten er met gevaar voor eigen leven onder zouden zitten te spelen. Gelukkig zijn die technieken er wel gekomen. Al in de veertiende eeuw maakten ze trompetten met s-vormige buizen, en daar werd in dit concert óók op gespeeld, maar toch waren de rechte trompetten de topattractie van de middag. Het is heel leuk en interessant al dat “Middeleeuws gedoe” eens op een podium te zien en te horen. De buistrompetten, bespeeld terwijl ze hoog in de lucht worden gehouden -ze zouden eens uit elkaar vallen…- een virtuoze solo op een tamboerijn (ja, echt!) en schalmeien, die klinken als doedelzakken zonder zak, en waar ontzettend goed op te improviseren valt, zoals te horen in het concert in de Catharinakerk. Ian Harrison, door andere leden van het ensemble met recht de “master of improvisation” genoemd, presenteerde het concert én zijn ensemble alsof het een jazzband was, en dat kwam over! Hij sprak in het Nederlands, voor veel andere niet-Nederlanders misschien een gevaarlijke keus, maar Harrison kon het, met hetzelfde enthousiasme als waarin hij speelde. Hij zei een aantal keer dat het programma dat ze speelden “gut zu
Een dodenmis voor keizers
Les Haulz et les Bas
blasen” was, en dat was zeker het geval. Het ensemble speelde alles uit het hoofd, wat een grote onderlinge communicatie en een zichtbaar plezier in het spel tot gevolg had, en waardoor het publiek, dat vooral van middelbare leeftijd was, tijdens de swingende cançona Tedesca zelfs een beetje begon mee te wiebelen! Het zou een feest zijn als de dagen tegenwoordig ook met trompetgeschal zouden beginnen, zolang het maar niet te vroeg is. « LES HAULZ ET LES BAS Gut zu blasen za 6 sep 15.00 uur / St.-Catharinaker
Gebroken vioolsnaren in 1 concert Musici 9 3 Tweets #FOMU2014 3 1 Schnitzels 5 3 Stembeurten 3 6 Festivaldagkrant 1 0 0 0
2 4 9 0 5 0
Wie alvast wil weten hoe het Festival Oude Muziek 2015 zal klinken hoeft vanavond alleen maar naar het slotconcert te gaan. Om 20.00 uur betreedt artist in residence van de volgende editie Lionel Meunier met zijn ensemble Vox Luminis het hoofdpodium. Op het programma staat muziek uit het repertoire van de keizerlijke hofkapel: het onbetwiste middelpunt van het Weense muzikale leven. Het is misschien wat raar om een festival af te sluiten met een requiem, maar dit is er dan wel een van keizerlijk niveau. Deze dodenmis van hofkapelmeester Johann Joseph Fux werd voor de eerste keer uitgevoerd op 5 maart 1720, voor de begrafenisplechtigheid voor de weduwe van keizer Leopold I, Eleonora. Ook op begrafenissen van andere leden van de Habsburgse keizerlijke familie klonk deze muziek, en zo kreeg het werk de naam Kaiserrequiem. De componist was meer dan een uitstekend musicus: hij was theoreticus, leraar en organisator van de hofmuziek tegelijkertijd. Toen Fux op 13 februari 741 overleed, stierf het type hofkapelmeester zoals men dat in de barok kende uit. Het ‘Dies Irae’ werd nog één keer uitgevoerd, bij de herdenking van het overlijden van keizer Karel VI in augustus 1743. Maar toen was de Weense hofkapel al duidelijk over zijn hoogtepunt heen. lees verder op pagina 2