O's the diary by Ovary Ziya

“O’s the Diary“ บันทึกของโอ...อัครเดช วิเวโก พิมพ์ครั้งแรก : พฤศจิกายน 2558 ที่ปรึกษา : อาจารย์วัฒณี ภูวทิศ พ็อกเก็ตบุ๊คเล่มนี้เป็นส่วนหนึ่งของวิชา CJR402 Journalism Internship ด�ำเนินการผลิต บรรณาธิการ : อัครเดช วิเวโก ถ่ายภาพ : T.wink ภาพประกอบ : Ovary ศิลปกรรม : O.Art พิสูจน์อักษร : ทศพล ตุงคะเสน พิมพ์ที่ : บริษัท ซีร็อกซ์ กราฟฟิก (2549) จ�ำกัด 2539 อิมพีเรียลเวอร์ลลาดพร้าว ซอย 81-3 ถนนลาดพร้าว แขวงคลองเจ้าคุณสิงห์ เขตวังทองหลาง กทม

นิตยสาร F3 เป็นอีกหนึ่งช่องทางเหมือน เป็นอีกหนึ่งช่องทางการเผยแพร่ข่าวสาร ในวงการบันเทิง ความเคลื่อนไหวของนัก แสดงในสังกัดละครช่อง 3 ไปยังแฟนคลับ โดยเนือ้ หาภายในจะบอกเล่าทางด้านบวก และยังสร้างแรงบันดาลใจหลายๆเรื่องให้ กับผู้อ่าน นอกจากนี้แล้วยังผลิตนิตยสาร ครอบครัวข่าว ปฏิทินช่อง3 โฟโต้อัลบัม กิจกรรมพบระหว่างนักแสดงร่วมกับแฟน คลับ ตลอดจนสื่อประชาสัมพันธ์ด้านสิ่ง พิมพ์ของช่อง3 และเซิร์ช เอ็นเตอร์เทน เม้นท์

[

บันทึกของโอ...

ก่ อ นที่ จ ะขึ้ น ชั้ น ปี 4 อี ก ด่ า นหนึ่ ง ที่ นั ก ศึ ก ษาภาควิ ช าวารสารศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพต้องผ่านไปแล้วค่อนข้างจะส�ำคัญ(ในอนาคตอันใกล้)นั่นคือ การ”ฝึกงาน” เพื่อเตรียมความพร้อมหรือเรียกว่าซ้อมก่อนเข้าถึงวัยท�ำงานก็ว่าได้ ถ้า ถามว่าเลือกที่จะฝึกงานท�ำไม? ก็อยากจะยืดอกแล้วตอบแบบเต็มภาคภูมิ “เพื่อหาตัว เอง!” มันดูยิ่งใหญ่นะ...แต่ก็ยิ่งใหญ่จริงๆแหละ เพราะบางครั้งที่เราคิด เรารู้สึก เรา สัมผัสในห้องเรียนในแต่ละวิชากับการลงมือเข้าสูส่ นามจริงทีไ่ ม่มคี รูผเู้ อือ้ อารี ไม่มเี พือ่ น ทีจ่ ะพูดคุยให้ปรึกษา แต่น!ี่ !!... คือการท�ำงานร่วมมือกับผูร้ ว่ มงานจริงและมืออาชีพ ก็ได้ แต่แอบคิดในใจ “ท�ำงานข่าวท�ำงานสัมภาษณ์ แล้ว ’พลาด’ ได้หรือเปล่าล่ะ?!” ค�ำตอบ เดียวแบบเสียงแข็งคือ “ไม่!” ถ้าถามว่าท�ำไมถึงเลือกฝึกงานกับ F3 FANCLUB MAGAZINE เพราะเป็น นิตยสารบันเทิงทีไ่ ม่ได้นำ� เสนอข่าวลบของดาราศิลปิน ไม่ได้โลกสวยนะแต่บางครัง้ การ ท�ำงานแบบสวยงามได้พูดได้คุยได้ฟังเรื่องราวดีๆของคนแต่ละคน เพราะท�ำให้เราได้ อะไรหลายๆอย่าง ได้รตู้ วั ตน ได้รคู้ วามคิด แนวคิด พูดคุยกับคนทีเ่ ราเรียกเขาว่า “ดารา” ตลอดระยะเวลา 2 เดือนครึ่งที่ได้ชื่อว่าเป็น’นักศึกษาฝึกงาน’ ยิ่งท�ำให้รู้ว่ามี อะไรๆมากมาย มากจนน่าทึง่ จึงรวบรวมความเป็นไปของการเป็น”นักศึกษาฝึกงาน F3 FANCLUB MAGAZINE” ถ่ายทอดบนความจริงที่ไม่อิงนิยาย...

อัครเดช กันยา58

[

สารบัญ

TELLING the IMPRESS : เล่าเรื่องประทับใจ...

All The Firstthing : ทุกอย่างคือครั้งแรก

It’s the most : ...คือที่สุด

My Work My Job : งานของฉัน

flFlashback : เล่าย้อน...สะท้อนเรื่องราว

For You : ฝากไว้ในใจเธอ

ค�ำนิยม

[

นงค์นารถ บุญวัตร์

การมาของ โอ เด็กฝึกงานจาก วารสารฯ ม.กรุงเทพ แค่ รู้ว่าปีนี้มีน้องฝึกงานเป็นผู้ชาย ท�ำเอาพี่ๆ สาวแท้ และสาวเทียม ฝ่ายผลิต กรี๊ดกร๊าด เพราะที่ผ่านมากองงานสิ่งพิมพ์เรามีแต่น้องผู้ หญิงมาตลอด แต่พอเจอหน้าโอครัง้ แรก เอิม่ ผูช้ าย แล้วงัย... ก็ได้... โอท�ำให้พี่นารถยิ้มออกเพราะเวลาอยู่กับโอ พี่รู้สึกว่าตัว เองผอม พี่มีความสุขทุกครั้งที่อยู่กับโอ เรื่องฝึกงานโอไม่เคยเกี่ยง หนักก็เอา เวลางานเบาก็สสู้ ดุ ๆ จนเป็นทีโ่ ปรดปรานของ บก.เจ๊เดีย่ ว ทัง้ ออกกอง สัมภาษณ์ ถอดเทป เขียนเรือ่ งราวถ่ายทอดออกมาเป็น ตัวหนังสือ หรือจะจัดหน้าเลย์เอ้าท์ น้องเราก็ท�ำได้เป็นอย่างดี แต่ส�ำหรับพี่นารถ ประทับใจโอก็ตอนที่ประชุมแบ่งงาน คอนเสิรต์ เจมส์- จิ โอได้รบั มอบหมายให้ดแู ลพีโ่ บ๊ท และช่วยงานพีๆ่ ทีมงาน ซึ่งงานนี้โอทุ่มเทสุดๆ เธอโยกซ้าย ส่ายสะโพกขวา สะบัด ตัวได้อย่างพริว้ ไหวโดยไม่เกรงใจอัศจรรย์ทสี่ นั่ คลอนไปตามจังหวะ เสียงเพลง เห็นน้องมีความสุขสุดๆแบบนี้ พี่ก็สุขใจไปด้วย พี่ๆ ทุกคนในทีมผลิตรักและเชื่อมั่นนะว่าน้องโอ ที่มีสาย เลือดวารสารฯ โดยแท้ จะใช้วิชาชีพที่เรียนและประสบการณ์ที่ได้ สามารถสืบทอดงานในสายอาชีพคนท�ำหนังสือให้ยังคงมีเสน่ห์ ส�ำหรับกลุ่มคนผู้ศรัทธาในกลิ่นและสีของหมึกพิมพ์ได้เป็นอย่างดี พีห่ วังว่าประสบการณ์ทไี่ ด้จากการฝึกงานกับพีๆ่ ชาวเซิรซ์ บางมุมสามารถน�ำมาประยุกต์ใช้กบั หน้าทีท่ รี่ บั ผิดชอบได้บา้ งล่ะนะ

ค�ำนิยม

[

Sunisa T. art dire

ในช่วงระยะเวลาการฝึกงาน น้องโอก็เป็นเด็กที่ ร่าเริง ชอบพูดชอบคุย(มาก) เข้ากับพีๆ่ เพือ่ นๆ ได้ดตี ลอด เวลามีงานหรือหน้าที่ให้รับผิดชอบก็จะตั้งใจท�ำและงานก็ ออกมาดีพอสมควรมีปรับปรุงบ้างแต่ก็เข้าใจเพราะน้องก็ ยังใหม่ในงานแบบนี้ เวลาที่ขอความคิดเห็นโอก็กล้าที่จะ เสนอ กล้าที่จะพูดคุยให้ความคิดเห็นกับพี่ร่วมงาน เป็นคนทีถ่ ามหางานอยูต่ ลอด ในบางครัง้ เช่นงาน ตัดต่อ หรือออกแบบ ก็จะรับกลับไปท�ำที่ห้องและในวันรุ่ง ขึ้นหรือถึงเวลาจะน�ำงานมาส่งอย่างสม�่ำเสมอ ก็อยากให้น้องโอเก็บความสนใจและใฝ่เรียนรู้นี้ ไว้ พี่เชื่อว่าประสบการณ์ที่ได้เป็นนักศึกษาฝึกงานมา จะ สามารถพัฒนาตัวเองและค้นหาตัวเองได้เจอ

O’s THE DiARY TELLING the IMPRESS เล่าเรื่องประทับใจ...

[

ความประทับใจในผู้บริหาร

ถ้าพูดถึงผู้บริหารของบริษัท เซิร์ช เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ คนในวงการสื่อสาร มวลชนอาจจะทราบกันดี กับพี่อาร์ม วิบูลย์ ลีรัตนขจร ครั้งแรกที่มีโอกาสได้เข้าร่วม ปฐมนิเทศนักศึกษาฝึกงาน ท�ำให้เกิดความประทับใจกับผู้บริหาร ความกันเองของพ่อ บ้านทีอ่ า้ แขนตอนรับลูกบ้านเข้าไปอยูใ่ นครอบครัวโดยใจความทีพ่ อี่ าร์ม ได้กล่าวไว้คอื ... “บริษทั เซิรช์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ เป็นบริษทั ทีจ่ ดั ตัง้ ขึน้ มาเป็นระยะเวลานานพอสมควร และมีโอกาสได้เข้าร่วมเป็นส่วนหนึง่ ของช่อง 3 ในหลายๆกิจกรรม โดยการท�ำงานเป็น รูปแบบของครอบครัวทุกคนเป็นส่วนหนึ่ง โดยนิยามของค�ำว่า “เอ็นเตอร์เทนเม้นท์” ของพี่อาร์มที่ได้ให้ไว้คือ เมื่อเราก�ำหนดความฝันของคุณได้ สิ่งนั้นเรียกความบันเทิง เราสามารถเลือกได้ โดยการท�ำงานต้องอยู่กับการแข่งขันหลายๆอย่างไม่ให้ตกกระแส สร้างความโดดเด่น ส�ำหรับการท�ำงานสายนี้สิ่งที่ส�ำคัญคือ ‘การหาตัวเองให้เจอ...มี คาแรคเตอร์เป็นของตัวเอง ให้จดจ�ำได้ ถึงจะประสบความส�ำเร็จ’ เมือ่ ในวันนีท้ กุ คนได้ เข้ามาเป็นครอบครัวของ’เซิร์ช’แล้วอยากให้ได้ลอง ได้ท�ำ จะได้ตอบตัวเองได้ว่าชอบ อะไร สนใจอะไรแล้วลงมือท�ำ ถ้าได้ลงมือเขียนก็จงมีปากกาทีแ่ หลมคม อยากเป็นพิธกี ร ก็เป็นพิธีกรอย่างไรให้พูดดีพูดเก่ง เพราะดาราซุปเปอร์สตาร์ในปัจจุบัน ไม่ใช่แค่อยู่ๆ แล้วก็เป็นได้เลย ต้องซ้อม ต้องฝึกอย่างมาก บางครั้งคนทั่วไปยังท�ำไม่ได้เท่านั้นเลย” และพีอ่ าร์มได้กล่าวต่อว่า...ในทุกๆฝ่ายมีความส�ำคัญเท่ากันหมด ตัง้ แต่ฝา่ ยดูแล ตัดต่อ ซาวด์ เสียง ภาพ โฆษณา นิตยสาร ทุกสิ่งทุกอย่างท�ำงานกันเป็นทีม ที่นี่ไม่ใช่ผัด ก๋วยเตี๋ยวขาย ดังนั้นการท�ำงานต้องเอื้อกันรู้ใจซึ่งกันและกัน”

[

กฏเหล็ก 3 ข้อ... แห่งบ้าน ‘เซิร์ช’.... กฎการท�ำงานมีอยู่ 3 ข้อ

ข้อแรกอย่าท�ำผิดกฎหมาย ถ้าท�ำการใดๆที่ ผิดกฎหมาย ไปใช้สารเสพติดทางบริษัทจะส่งตัวกลับ สถาบันทันที ข้อสอง ต้องไม่ปฏิบัติให้ผิดหลักการของ มหาวิทยาลัย เช่น มาขอเกรด หรือขอเซ็นให้ผ่าน ทุก คนจะต้องท�ำให้ดีทั้งสองฝ่ายจะไม่มีการโกหกกัน ไม่มี การอวยกัน ให้พสิ จู น์ตวั เองให้ได้ และสุดท้าย...ข้อสาม การท�ำงานของบริษทั นัน้ เป็นรูปแบบของครอบครัวดัง นั้นต้องไม่โกหกกัน ทั้งหมดนี้เป็นพื้นฐานง่ายๆที่เชื่อ ว่าทุกคนท�ำได้ ขอให้ทุกคนสนุกกับการเรียนรู้ อย่าฝืน ตัวเองในอาชีพนี้อย่าอายทั้งงานที่เสนอและที่ท�ำออก มา “นี่คือวงการมายา คุณจะสามารถเนรมิตอะไรได้ ต่างๆนาๆมากมาย เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ก็สามารถเป็น ไปได้ แต่เรื่องที่ควรจะเป็นไปได้กลับเป็นไปไม่ได้เช่น กัน...”

ความประทับใจในพี่ร่วมงาน

[

...กับการจะเข้าเป็นนักศึกษาฝึกงานครั้งแรกย่อมเกิดความเกร็ง ความกลัว ความตื่นเต้น ตอกย�้ำตัวเองอยู่ตลอดเวลา ถ้าไม่เกิด ความรู้สึกแบบนี้ซิเรื่องแปลก...จริงไหม? ถือเป็นความโชคดีก็ว่าได้ที่ได้เข้ามาอยู่บ้านแห่งนี้ เราเรียกว่า... “ชัน้ 3 F3 Magazineทีแ่ ห่งนีม้ แี ต่อะไรเก๋ๆ” พีท่ กุ คนท�ำเหมือนเราเป็นคนใน ครอบครัวของเขาเป็นน้องเล็กที่เข้าไปสู้บ้านหลังใหญ่ ซึ่งมี ‘พี่นาถ’ และ ‘พี่ วินัย’ ‘พี่ภาส’ พี่ใหญ่ประจ�ำบ้านผู้ที่ให้ค�ำปรึกษา แนะน�ำ และดูแลความ เรียบร้อยภายในบ้านแห่งนี้ ‘พีเ่ ดีย่ ว’ พีบ่ ก.ของนิตยสาร F3 กับค�ำพูดติดปาก เราต้องท�ำอะไรเลิศๆเชิดๆ เป็นพี่ที่คอยแจกจ่ายงานให้น้องๆวางแผนการ ท�ำงานของแต่ละวันอย่างดีเยีย่ ม ‘พีป่ ดั ’ พีค่ อลัมนิสต์มอื ฉมังทีม่ ปี ระสบการณ์ มากมายเรื่องเล่าเพียบ! ต่อด้วย ‘พี่สุ’ เจ๊ใหญ่ของน้องๆฝึกงาน เหมือนเป็น พีส่ าวคนโต เป็นหัวหน้าแก๊งค์ เป็นคนทีค่ อยให้คำ� ปรึกษาน้องทุกๆเรือ่ งตัง้ แต่ เรือ่ งการท�ำงาน เรือ่ งชีวติ ประจ�ำวัน ดารา เม้าท์มอยทุกเรือ่ งจริงๆกับพีส่ าว คนนี้ อ้อ...’พีจ่ บิ๊ ’ พีช่ ายคนใหม่ดกี รีเป็นลูกนายเรือ พีช่ า่ งภาพทีเ่ ข้ามาท�ำงาน พร้อมกับพวกเรา นับเป็นโชคดีของตัวเอง เพราะเมือ่ ก้าวเข้าสูบ่ า้ นหลังนีค้ วามกังวล ความกลัว ความประหม่าทุกอย่างหายไปยิ่งท�ำให้เราพร้อมที่จะเรียนรู้ ถาม ในสิง่ ทีเ่ ราท�ำไม่ได้ กล้าเสนอตัวในการรับภาระงาน และท�ำให้เราสนุกไปกับ การท�ำงานในแต่ละวัน

เอ้าท์ติ้ง สานสัมพันธ์

[

กิจกรรม Outing หรือเรียกง่ายๆว่า พาไปพักผ่อนตากอากาศหลัง ปิดเล่ม ที่หาดเตยงาม อ่าวนาวิกโยธิน จังหวัดชลบุรี ถือเป็นโชคดีมากๆ เพราะนอกจากเราจะได้ออกไปเทีย่ วแล้วยังได้ทำ� กิจกรรมร่วมกับพีๆ่ ฝึกงาน ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ความคิดในระยะเวลา 2 วัน 1 คืน และในคืนนั้นเอง ก็ได้มีการพูดถึงว่า... มาฝึกงานที่นี่อยากได้อะไร “อยากได้ทุกอย่างครับ..พี่ อยากให้ทำ� อะไรก็ทำ� หมดเลยเพราะผมเองก็จะได้รดู้ ว้ ยความนัน่ คือสิง่ ทีผ่ ม ชอบหรือเปล่า ไม่ว่าจะการจัดหน้า สัมภาษณ์ เขียนคอลัมน์ ผมอยากท�ำ หมดเลย” ผมว่านะการได้มาร่วมกิจกรรมแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน นี่คือการได้ ท�ำความรูจ้ กั กันก่อนได้รว่ มงานกันอย่างเต็มรูปแบบ พีเ่ ขาจะได้รดู้ ว้ ยว่าเรา ต้องการอะไร จะได้ลดความเกร็ง ความประหม่า ทีถ่ าโถมเข้ามาเป็นระรอก ระรอก บอกได้ค�ำเดียว “ยิ่งรู้จัก..ยิ่งรักเธอ” เพราะทุกคนนอกจากจะเป็นพี่ สาวพี่ชายที่แสนดีแล้ว ยังหยิบยื่นประสบการณ์ต่างๆ โอกาสมากมาย ให้ กับเรา จะมีเด็กฝึกงานสักกี่ที่ ที่ได้มีโอกาสได้ท�ำทั้งสัมภาษณ์ดารา ศิลปิน ได้เป็นส่วนหนึ่งของทีมงานจัดคอนเสิร์ต จัดอีเว้นท์ ได้ออกไปถ่ายรายการ เรียกว่าได้ท�ำทุกๆอย่างในวงการบันเทิงจริงๆ (ถ้าหน้าดีกว่านี้คงจะได้เป็น พิธีกร ผู้ประกาศไปแล้วแหละ)

เอ้าท์ติ้งกับครอบครัวF3

ออกกอง... เขาบอกว่ากองทัพเดินด้วยท้อง

เป็นทีมงานคอนเสิร์ต

9 มิถนุ ายน 2558 ได้มาแล้วบัตรนักศึกษาฝึกงาน

คืนก่อนฝึกงาน

[

ขอเท้าความเล็กน้อย ตั้งแต่ขึ้นชั้นปี3มา ได้มีโอกาสพูดคุยกับรุ่นพี่ ที่ผ่านสมรภูมิรบบนสนามฝึกงานต่างที่ต่างสังกัดจากเสียงลือเสียงเล่าอ้าง เรียกว่าเป็นการ’ไซโค’กับเบาๆก็ว่าได้ “ไปฝึกงานนะ...เราต้องเดินเข้าไปหางานเข้านะ” “ยิ่งสายบันเทิงนะพี่เขาแรงเอาเรื่องอยู่นะ” “ถ้าเราไปช้าไปสายนะโดนต�ำนิเลย” “ที่พี่ไปฝึกงานเคี่ยวจริงอะไรจริง” “ยิ่งพี่ที่เป็นกะเทยนะปากร้ายอย่างแรง” “บางทีก็ท�ำงานเกินเวลาเสาร์อาทิตย์ไม่มีวันหยุดหรอก” นานาจิตตังทีไ่ ด้ฟงั มา...ฟังแบบนีใ้ ครเล่าเขาจะหลับลง โอ้โหคืนนัน้ จะตี2แล้วยังนอนไม่หลับหัวใจกระสับกระสาย แล้วก็เหมือนสะกดจิตตัว เอง... “จะเจออะไรบ้าง...?” “จะโดนอะไรบ้าง...?” “พรุ่งนี้จะสายไหม...?” “พี่เขาจะเป็นอย่างไรบ้าง...?” กลายเป็นคนจิตตกเลยทีเดียวเชียวอยากจะกินยาอะไรก็ได้ที่กิน แล้วหลับแต่นึกอีกมุม...แล้วถ้ากินแล้วไม่ตื่นละ?งานเข้าซิครับคุณผู้ชม ใน คืนนั้นนอนทะเลาะกับตัวเองอยู่นานนานจนภาพตัดไปตอนไหนก็ไม่รู้...

O’s THE DiARY All The First Thing ทุกอย่างคือครั้งแรก

เป็นนักศึกษาฝึกงานวันแรก

[

หลังจากที่ภาพตัดไปตอนไหนก็ยังไม่แน่ใจ แต่รู้สึกตัวอีกทีก็ได้ยิน เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นตอนเวลา 05.30 น. สิ่งแรกที่ท�ำคือ กรี๊ดก่อน... เพื่อ รวบรวมสติ รีบอาบน�้ำแต่งตัวและออกไปขึ้นรถ โอ้โหมาแล้วไงการเดินทาง ที่เหนื่อยที่สุดคือการข้ามสะพานลอยจากหน้ามหาวิทยาลัยไปอีกฝั่งเพื่อขึ้น รถสองแถว ต่อด้วยรถตู้หน้าเมเจอร์รังสิต ตามด้วยรถแท็กซี่บริเวณหน้า มหาวิทยาลัยรามค�ำแหงเพื่อมุ่งไปสู่บริษัท คุณผู้ชมคะ...นับเวลาในการเดิน ทางได้ 2 ชั่วโมง (นี่ถ้ารวมไปกลับ เท่ากับกลับจันทบุรีบ้านผมเลยนะครับ) ลงรถหน้าบริษทั สิง่ แรกทีท่ ำ� รวบรวมสติทำ� หน้ามัน่ ใจแล้วเดินไหว้ทกุ สิง่ อย่าง ตั้งแต่ศาลหน้าบริษัท พระบนหิ้ง ป้าแม่บ้าน พี่ชั้น1 ชั้น2 จนเดินมาถึงชั้น3 เอาแล้วไงละใจเต้นตุ๊มๆต่อมๆ นั่งตัวแข็งเลยซิ จู่ๆก็ได้ยินเสียงผู้หญิงวัยกลางคนทักขึ้นมา ‘หนูเป็นเด็กฝึกงาน หรอ? มากจากที่ไหนกันละ กินอะไรมากันหรือยัง’ ผมนี่มองหน้ากับเพื่อน เลยครับ เสียงนั้นผมสัมผัสได้ถึงความเมตตา อ่อนโยน โอ้วววว...ท�ำให้ลด ความตื่นเต้นไปได้มากเลย นั่งรออยู่สักพัก พี่เดี่ยว บก.ก็มาถึงมีโอกาสได้พูดคุย “เริ่มงานเลย แล้วกันนะ” เอาแล้วไงละมันมาแล้วววววววว “ลองนั่งอ่านดูว่ามีอะไรผิด พิมพ์ผดิ บ้าง” งานแรกเลยครับคือการตรวจต้นฉบับค�ำผิดค�ำถูก เหมือนเป็น งานที่ง่ายนะแต่ไม่เลย

เราต้องสะกดจิตตัวเองอยู่ตลอดเวลา เรามาท�ำงาน เราอ่าน ต้นฉบับไม่ใช่อ่านนิตยสารแบบทั่วๆไปชื่นชมความงามของภาพศิลปินชาย หนุ่ม สาวสวยเสียที่ไหนกัน จ�ำไว้ จ�ำไว้.... มีเสียงพี่คนหนึ่งแซวขึ้นมา “ถ้า หาไม่เจอแสดงว่าท�ำงานไม่ส�ำเร็จนะ” ก็จริงครับ เราจะต้องเป็นนักจับผิดที่ ดี หาค�ำผิดที่ซ่อนให้ได้ นี่แหละคืองานชิ้นแรกของเรานักศึกษาฝึกงาน ใน วันแรก

เข้าช่องวันแรก

[

ก่อนกลับบ้านในวันนั้นพี่นาถ พี่ใหญ่ท่ีคอยประสานงานบอกว่า “พรุ่งนี้แต่งตัวเรียบร้อย เข้าช่องนะ 7 โมงเช้าเจอกัน” โอ๊ะโอ...เข้าช่อง7 โมงเช้า เอาแล้วไงละความตื่นเต้นมาเยือนอีกแล้ว ปกติเราเข้าไปที่อาคาร มาลีนนท์ของช่อง 3 ก็ในนามผู้มาติดต่อ แฟนคลับ แต่นี่เราเดินเข้าช่องใน ฐานะเด็กฝึกงานของที่นี่ เจ๋งหรือเปล่าล่ะ? เมื่อไปถึงก็แอบตกใจเล็กน้อย...ท�ำไมคนมากจังอ้อ...แฟนคลับมา คอยดู เจมส์ จิรายุ และเบลล่า ราณี เราก็สทัน สิครับ ต้องท�ำอย่างไรต่อไป เดินเข้าไปแล้วบอกว่า “เป็นนักศึกษา ฝึกงานมารายการเรื่องเล่าเช้านี้” พร�่ำในใจอีกแล้ว เฮ๊! มารายการเรื่องเล่า เช้านี้ รายการที่ดูตั้งแต่เด็กๆ ได้เห็นสตูดิโอ ได้เห็นการอ่านข่าว รายงาน ข่าว สุดยอดดดดดดดด... เมื่อขึ้นไปถึงหน้าห้องแต่งตัว ก็ท�ำเอาใจสั่นรัวๆ โหววว เจมส์จิ บอย ปกรณ ต่อ ธนภพ เต๋อ ฉันทวิช เจ้าประคุณรุนช่อง อก อีแป้นจะแตก เพลงที่ดังอยู่ในหัวตอนนั้น ‘อื้อฮือ หล่อจัง อ่ะฮ้าหล่อจริง’ โอ สติ โอ...สติ ท�ำงาน หลังจากเสร็จสิน้ งานทีร่ ายการเรือ่ งเล่าเช้านี้ งานต่อมาเลยครับลง ไปตลาดนัดดาราเพื่อโปรโมทเมจิกเจมส์ เดอะคอนเสิร์ต มิชชั่นต่อไป เข้า ชมการถ่ายรายการ การออนแอร์รายการวิทยุ และส่วนต่างๆของบริษทั เข้า พบผู้บริหาร บอกได้ค�ำเดียวว่าถึงจะเช้าแต่คุ้มมากกับการท�ำงานวันนี้ ประสบการณ์ครั้งยิ่งใหญ่ที่ได้สัมผัส

คอนเสิร์ตแรก

[

เป็นอีกสิ่งที่ตื่นตาและตื่นเต้นอีกแล้ว (ชีวิตนี้มีแต่อะไรที่ตื่นเต้น นะ...) กับการเป็นส่วนหนึ่งในการจัดคอนเสิร์ต MAGIC JAMES THE CONCERT ต้องขอบอกว่าที่นี่ให้ความส�ำคัญกับนักศึกษาฝึกงานค่อนข้าง มาก พี่อาร์มได้กล่าวในวันที่ประชุมรวมทีมงานว่า... “ผมอยากให้น้องๆ ฝึกงานได้ประสบการณ์ที่หลากหลาย ผมว่ามันเป็นโอกาสที่ดีนะที่เราได้จัด คอนเสิร์ตใหญ่ขึ้นมา และน้องๆได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่ง อยากให้พี่ๆทุกคน แบ่งหน้าทีแ่ บ่งงานให้นอ้ งๆได้มสี ว่ นร่วมในการท�ำงาน” ผมนีซ่ าบซึง้ เลยครับ พีเ่ ขาให้เกียรติพวกเราขนาดนัน้ รอช้าท�ำไมละ...จะมีใครสักกีค่ นทีไ่ ด้เข้ามาดู การซ้อมคอนเสิร์ต จะมีใครสักกี่คนที่ได้เข้ามาดูแลศิลปินที่ชื่นชอบอย่าง พี่ ปู พงศ์สิทธิ์ ผมนี่แหละครับคือหนึ่งในนั้น เมือ่ พูดถึงคอนเสิรต์ ครัง้ นีย้ งิ่ ท�ำให้ผมเห็นว่า... คนทีเ่ ราเรียกเขาว่า ซุปเปอร์สตาร์ คนทีเ่ ป็นดารา พวกเขามีความเหนือคนทัว่ ไป จนบางครัง้ เรา กลับมาคิดเลยว่า เราจะท�ำได้เหมือนเขาไหม? คนอื่นๆจะท�ำได้เท่าเขาหรือ เปล่า นอกจากจะต้องงานถ่ายละคร งานพรีเซ็นเตอร์ ต้องแบ่งเวลามาซ้อม ร้อง ซ้อมเต้น รันบทพูด นี่เขายังเป็นคนอยู่ใช่ไหม...นับถือเลยจริงๆ

[

ออกกองครั้งแรก

“เด็กๆ พรุง่ นีอ้ อกกองกันนะจ๊ะเตรียมตัวให้พร้อมด้วย” เสียงพีบ่ ก. แจ้งงานให้ตื่นเต้นเล่นๆก่อนกลับบ้านอีกแล้ว ปกติออกกองเราต้องท�ำอะไร ยืนดูดารา ชืน่ ชมความสวยความหล่อของพวกเขาอย่างห่างๆ แต่ครัง้ นีไ้ ม่ใช่ เลยครับ เมื่อกลับถึงห้องสิ่งที่ต้องท�ำ หาข้อมูลเรื่องนั้น ดารานักแสดงใน เรื่อง ท�ำการบ้านพอสมควรแน่นอนเราไม่ได้อยู่ในวงการนี้ตั้งแต่แรกก็ต้อง หนักหน่อย เมื่อรถบึ่งถึงกองละครเอาแล้วซิ ตื่นเต้นอีกแล้วตื่นเต้นท�ำไมนัก เนีย่ !(เริม่ ทะเลาะกับตัวเอง) จะไม่ให้ตนื่ เต้นได้ไงละ เราต้องเข้าไปคุยกับนัก แสดง สัมภาษณ์เดีย่ วจะไม่ตนื่ เต้นก็แปลกไปแล้ว เพราะเราไม่รวู้ า่ จริงๆพวก เขาเป็นคนอย่างไร? จะให้ความร่วมมือไหม? จะตอบเราดีหรือเปล่า? แล้ว จะมีอะไรพลาดบ้างไหม? ก็เราเป็นนักศึกษาฝึกงานทีป่ ระสบการณ์ตรงๆยัง ไม่มแี ละนีค่ อื ครัง้ แรก แต่เมือ่ ได้ลองแล้ว หูยยย...สนุกดีนะ ได้พดู คุยไปเรือ่ ยๆ ถามเรือ่ งทีเ่ ป็นคอลัมน์รวมถึงเรือ่ งอืน่ ๆและให้ความร่วมมือกับเราดีมาก พอ ครัง้ แรก คนแรกท�ำได้สำ� เร็จ จะรออะไรละครัง้ ต่อๆมาก็ได้มโี อกาสได้ทำ� อีก เพราะโดยส่วนตัวคิดว่าการได้ฟังเรื่องราวความเป็นไปของคนๆหนึ่ง ที่บน หน้าจอเป็นนักแสดงรับบทตามที่ผู้ก�ำกับให้ ในอีกมุมหนึ่งล่ะ? บางครั้งบาง คนเป็นมุมกลับกันเลยก็ว่าได้ คนที่รับบทเป็นตัวร้ายก็กลับกลายเป็นคนดี ใจบุญช่วยเหลือคนอื่น อย่างที่ทุกคนจะทราบกันดี... วงการนี้ทุกสิ่งทุกอย่าง เกิดขึ้นและเป็นไปได้

อีเว้นท์ ครั้งแรก

[

การจัดอีเว้นท์ อย่างที่หลายๆคนเห็นคือจัดงานสวยๆ เดินแต่งตัว สวยๆ ต้อนรับแขก รับสื่อมวลชน รับผู้หลักผู้ใหญ่ มีอาหารอร่อยๆ ดนตรี เพราะๆ ฮาโหล...สิ่งนั้นเป็นแค่เปลือกนอกทั้งหมด ใครสักกี่คนจะได้สัมผัส การเป็นส่วนหนึง่ ในงานอีเว้นท์ มากกว่าทีเ่ ห็นและเป็นอยู่ เริม่ ตัง้ แต่รา่ งราย ละเอียดโครงการ ก�ำหนดงบประมาณที่ใช้ และที่ส�ำคัญผู้สนับสนุน ยังไม่ พอต้องดูอีกว่า ศิลปินคนไหนติดสัญญากับผลิตภัณฑ์ตัวไหนบ้าง จัดเตรียม ของแจกภายในงาน ท�ำสื่อ ป้ายถ่ายภาพ ฯลฯ มันเป็นอะไรที่ละเอียดและ ซับซ้อนมากจริงๆจากการได้สัมผัสมา ดังนัน้ ลืมไปเลยความคิดทีจ่ ะแต่งตัวสวยๆแล้วเดินเฉิดฉายในงาน จ�ำได้วา่ วันนัน้ ได้รบั หน้าทีค่ อื การดูแลนักแสดงทีม่ าร่วม ให้ทายเล่นๆว่างาน นี้จะเจอกี่ปัญหา เริ่มจาก ปัญหาแรก แต่ละคนต้องการคนละอย่าง บางคน หิวบางคนไม่หิว บางคนจะไปซ้ายบางคนจะไปขวา ไม่ต่างอะไรกับจับปูใส่ กระด้ง ปัญหาที่สอง ‘ถ้ามีเวลาก็ให้สัมภาษณ์เลยนะ’ พี่บก.กล่าวไว้ พอมี เวลาที่เราคิดว่าเหมาะสมแล้วจะขอสัมภาษณ์ ‘พี่ขอกินข้าวก่อนนะ’ ‘พี่ยัง ไม่พร้อมตอนนี้’ ‘รอแปปนะน้อง’...ฯลฯ มากมายหลายสิ่งเมื่อถึงเวลาจะเริ่ม งานแต่นักแสดงยังมาไม่ครบ พอมาครบก็ยังไม่พร้อม...ดี๊ดี และสุดท้ายงาน ก็เดินตามผังที่วางไว้จนใกล้จบงานแต่สื่อยังไม่สัมภาษณ์นักแสดงก็ต้องไป งานต่อไปจะต้องช่วยกันแก้ปัญหาอย่างไร สรุปแล้วการจัดอีเว้นท์ไม่ได้สวย หรูอย่างที่ใครหลายคนคิดเลย... แต่ก็คือประสบการณ์หนึ่งของเราเอง

[

เป็นช่างภาพครั้งแรก

การได้ทำ� งานร่วมมือกับมืออาชีพบางครัง้ มันก็ทำ� ให้เราเกิดอาการ เกร็งและประหม่าอย่างหลีกเลียงไม่ได้จริงๆนะ และอีกงานหนึง่ คือการเป็น ช่างภาพจ�ำเป็น... ขอเท้าความเดิมจากตอนที่แล้ว ในวันนั้นเป็นวันเสาร์วันหยุดสุด สัปดาห์คิดว่าจะไปลั้นลาที่ไหนดี มีสายด่วนมาในตอนเช้า “โอว่างไหม? พี่ ขาดช่างภาพไปงานกองที่โพลีพลัส ตอน11 โมงด้วยนะ” โอ๊ะโอ..วันหยุดผม โอเคครับเป็นเด็กว่านอนสอนง่าย พอไปถึงเราก็มีกล้องดีเอสแอลอาร์ อยู่ แล้วแต่หน้างานพี่ๆนักข่าวรุ่นโต รุ่นใหญ่ หืมมมม...มืออาชีพไปอีกกกกก... ความเกร็งบังเกิดสิครับรออะไรอยู่ แต่ทั้งความกลัวความเกร็งก็สลายไป... เมื่อได้พูดคุยกับพวกพี่ๆ นั่งฟังประสบการณ์จากพวกพี่ๆ เพื่อปรับมาเป็น แนวทางของเรา มีพี่คนหนึ่งพูดว่า ‘เอ็งไม่ต้องไปคิดมากหรอก เราก็มีอาชีพ เหมือนกัน อยู่วงการเดียวกัน เห็นอกเห็นใจช่วยเหลือกันอยู่แล้ว มือใหม่ล่ะ สิเรา’ เป็นค�ำพูดที่ให้ก�ำลังใจกอบกู้ก�ำลังใจผมได้มากเลยทีเดียว เมื่อถึงเวลาลงมือถ่าย เราก็รอให้พี่รุ่นใหญ่ถ่ายเรียบร้อย พี่ๆก็ให้ เกียรติรุ่นเล็กอย่างเราได้ถ่ายบ้างเช่นกัน ‘อ่ะให้น้องเขาถ่ายบ้าง’ คุณพระ อะไรจะช่างดีเช่นนั้น นี่แหละท�ำให้เรารู้เลยว่า อย่าตีตนไปก่อนไข้บางสิ่งที่ จะเกิดขึน้ ก็ไม่ได้นา่ กลัวตามค�ำลือทีไ่ ด้ฟงั มา... แต่เราให้เกียรติกนั มีไมตรีจติ ต่อกัน เราก็ร่วมงานกันได้อย่างสนุก

ทุกอย่างต้องมีครั้งแรก เพื่อพัฒนาไปครั้งต่อ...ให้ดีข้น ึ

ที่ออฟฟิศวันแรก...

ภาพ

เรียนรู้สไตล์นิตยสาร

ออฟฟิศที่ตึกบีอีซี-เทโร ชัน้ 18

เข้าช่องวันแรก

อีกหนึ่งงาน...ทีมงานคอนเสิร์ต คอนเสิร์ตแรก “เมจิกเจมส์”

งานบวงสรวงละครเรื่อง”สายลับรักป่

วน”

ถ่ายโปรโมทละครเรื่อง “สะใภ้จ้าว”

สัมภาษณ์กองละ “กอสซิป เกิร์ล ไทครยแ ลน

ด์”

จัดอีเว้นท์จากละคร “นางสาวทองสร้อย”

ภาพแรกที่ถ่ายในช่วงฝึกงานละคร “เพื่อนรักเพือ่ นริษยา”

ทีมงานคอนเสิร์ต เมจิก เจมส์

O’s THE DiARY It’s the most ...คือที่สุด

ภูมิใจที่สุด

[

ผมว่านะ...เรื่องที่ภูมิใจของเด็กฝึกงานก็มีไม่กี่เรื่องหรอก ถ้าพูดถึง อะไรที่เราภูมิใจที่สุดก็คงไม่พ้นเรื่องผลงานที่เราเป็นคนเขียน ที่เราได้เป็น คนออกแบบถูกเผยแพร่ไปสู่สาธารณะชน มันดูยิ่งใหญ่นะ แต่มันก็ยิ่งใหญ่ จริงๆ จากทีเ่ ราเป็นแค่เด็กคนหนึง่ ทีม่ โี อกาสเข้าไปยืนในจุดๆหนึง่ ทีไ่ ด้รบั การ ไว้ใจในฝีมือมีโอกาสได้โชว์ผลงานตัวเองลงนิตยสาร ป้ายแบ็คดรอป ที่ตัว เองเป็นคนออกแบบได้นำ� ไปใช้ในการท�ำกิจกรรมของทางช่อง มันเป็นความ รู้สึกภูมิใจ...ภูมิใจมากด้วย ยังรวมถึงได้เป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมต่างๆ ทั้ง งานอีเว้นท์ งานคอนเสิร์ต เก็บเอาไว้บอกลูกบอกหลานได้เลยจริงๆ เพราะอะไรนั่นหรือ...เพราะเราได้พังก�ำแพงความกลัว ความ ประหม่า ความวิตกกังวลมากมาย มันเป็นอะไรทีย่ ากนะทีเ่ ราได้ทลายก�ำแพง เหล่านีไ้ ปแล้วจะให้เหลือแต่ความกล้า กล้าทีจ่ ะคิด กล้าทีจ่ ะท�ำ กล้าทีจ่ ะน�ำ เสนอออกมา เพราะกว่าจะได้ออกมาเป็นสิ่งที่สมบูรณ์ที่สุด ยังต้องผ่าน กระบวนการคัดเลือกจากหลายๆฝ่าย ยกตัวอย่างปกโฟโต้บคุ๊ ของคอนเสิรต์ เมจิกเจมส์ ก่อนที่จะคลอดออกมาต้องทั้งปรับ ทั้งแก้ ทั้งเปลี่ยน ซึ่งเหมือน ฝึกให้เราได้ยอมรับฟัง ยอมรับความคิดเห็นของคนหลายๆคนที่มีเสียงแตก มากมายให้ได้

พี่ที่ดีที่สุด

[

ในบางครั้งการที่ได้เข้าไปท�ำงานในวงการบันเทิง ต้องเจอกับผู้คน มากมาย ศิลปินทีม่ ากันยกเข่ง หลังจากทีเ่ ข้าไปเป็นนักศึกษาฝึกงานสักระยะ ก็ได้มีโอกาสพบเจอกับรุ่นพี่จากภาควิชาวารสารศาสตร์ มหาวิทยาลัย กรุงเทพ เขาชื่อ’พี่กบ’ และพี่กบได้เล่าให้ฟังว่า ‘เด็กฝึกงานมีผ่านมาหลาย คนหลายรุ่น พี่ก็อยากจะเตือนและแนะน�ำ พี่ไม่ได้หมายความว่าน้องท�ำแต่ พี่อยากจะบอกไว้เผื่อน้องอาจจะท�ำในอนาคต...ว่า เราอย่าลืมว่าเรามาที่นี่ เรามาท�ำอะไร เรามาในฐานะทีมงาน เรามาอยู่ในฐานะคนท�ำงาน เราไม่ใช่ แฟนคลับ ดังนั้นการวางตัวของเราต้องท�ำให้เหมาะสม บางครั้งก็ดูว่าอะไร สมควรไม่สมควร อย่างเวลาทีเ่ ราเจอดาราศิลปิน ไม่ใช่วงิ่ เข้าไปขอถ่ายรูป... เราอาจจะถ่ายได้ แต่คิดดูก่อนไหมว่าเราท�ำหน้าที่ของเราเสร็จเรียบร้อย หรือยัง? การวางตัวให้เหมาะสมในการฝึกงานอะไรควรท�ำไม่ควรท�ำ พี่เชื่อ ว่าเราโตแล้วเราน่าจะรู้อะไรควรไม่ควร สู้ๆนะพวกน้อง’ ถ้าพูดถึงพี่กบแล้ว พีไ่ ด้ชว่ ยตัง้ แต่แนะน�ำสถานทีฝ่ กึ งานตามความต้องการของเรา เป็นทีป่ รึกษา เวลางานมีปัญหา และอื่นๆมากมาย และพี่กบได้พูดทิ้งท้ายว่า ‘เราก็มาจาก ม.กรุงเทพเหมือนกัน มาจากวารสารฯเหมือนกัน ก็เหมือนเป็นคนครอบครัว เดียวกัน ใครอยากจะให้น้องเราถูกว่า โดนต�ำหนิ..จริงไหม?’

มีความสุขที่สุด

[

ค�ำว่า ‘มีความสุข’ หรือค�ำว่า ‘ความสุข’ ดูเป็นนามธรรมนะ จับ ต้องไม่ได้หรอก แต่ค�ำนี้เชื่อหรือไม่ล่ะว่าสัมผัสได้ด้วยความรู้สึกล้วนๆ และ ค่อนข้างจะมีอิทธิพลต่อคนมากเลย ท�ำให้มีความหวัง ท�ำให้มีก�ำลังใจ และ ท�ำให้ผ่านอะไรไปได้ หากถามว่าอะไรมีความสุขในการเป็นเด็กฝึกงาน... ตอบแบบไม่ ต้องคิดเลยนั่นคือ “ครอบครัวF3” เป็นครอบครัวที่อบอุ่นจริงๆ ทุกคนเป็นพี่ เป็นน้องกัน มีความเกื้อหนุนดูแลและให้ก�ำลังใจกันตลอด คงเคยรู้สึกไหมละว่า... ถ้าอยู่แล้วไม่สบาย อยู่แล้วอึดอัด อยู่แล้ว ไม่สนุก แล้วจะไม่อยากไปอยู่ที่นั่นอีก แต่การฝึกงานที่นี่ไม่เคยรู้สึกแบบนั้น เลย ถ้าลบความทรงจ�ำในช่วงการเดินทางไปและกลับฝึกงานร่วม 3 ชั่วโมง แล้ว การเป็นนักศึกษาฝึกงานที่นี่เป็นอะไรที่สนุกและมีความสุขที่สุดแล้ว ไม่มีการแบ่งว่า ฉันเป็นบก.มีอ�ำนาจสูงสุดนะ ฉันเป็นพี่แกต้องกราบไหว้ฉัน นะ แต่ทุกคนอยู่ด้วยความเอ็นดูและให้เกียรติซึ่งกันและกันเท่านั้นเอง... และอีกหนึ่งสิ่งที่ช่วยยืนยันว่าการที่ได้ฝึกงานที่นั่นแล้วมีความสุข จริงๆคือ ‘วันสุดท้าย’ ของการฝึกงานความรูส้ กึ ใจหายเมือ่ ได้ลำ�่ ลากัน ความ รู้สึกใจหายเมื่อเดินออกจากประตู เพราะต่อไปไม่รู้จะมีโอกาสอีกไหมที่จะ เข้ามาเป็นส่วนหนึง่ ในครอบครัวทีอ่ บอุน่ นี้ และหากไปอยูท่ อี่ น่ื แล้วจะมีความ รู้สึกดีๆแบบนี้อีกหรือไม่.... ‘ความรู้สึกใจหายคือสิ่งที่ช่วยตอกย�้ำความสุขที่ ได้เกิดขึ้นในเวลานั้น...ที่แห่งนั้น’

เพราะทุกอย่างคือ “ที่สุด” และสุดๆทุกครั้งที่ได้ลงมือท�ำ....

ภาพ

O’s THE DiARY My Work My Job งานของฉัน

k c i r T ขัน้ ตอนในการท�ำงานนี้ เริม่ จาก จัดสรรข้อมูลโดย เรียบเรียงข้อมูลให้ดอู า่ นง่าย และเข้าใจได้งา่ ย ขัน้ ตอน ต่อไปคือจัดรูปแบบโดยค�ำนึงด้านการใช้สี ความเหมาะ ของตัวอักษร เพื่อให้ผลงานออกมาน่าอ่าน น่าสนใจ เพื่อการพัฒนางานให้ดีขึ้น อาจจะดูผลงานของ คนอืน่ ๆ ทัง้ ไทยและต่างประเทศเป็นแนวทางในการจัด ท�ำ แต่ย�้ำนะว่าดูเป็นแนวทาง ไม่ใช่คัดลองมาทั้งกะบิ เพราะในปัจจุบันงานขายไอเดีย งานขายความคิดมี มากมายคัดลอกไปมา ระวังจะเจองานมีลิขสิทเข้าเต็ม ประตูนะครับ.... ชิน้ งานทีเ่ ป็นรูปแบบของป้ายแบรนเนอร์ ส�ำหรับ ลงในเฟซบุก๊ นัน้ ขึน้ อยูก่ บั การจัดสรรเนือ้ หาของงานให้ เหมาะสม นอกจากนั้น ความเหมาะสมของรูปแบบ ที่ จะน�ำเสนอ ตามโจทย์ที่ต้องคิดนั่นคือ “ท�ำอย่างไรจะ น�ำเสนอให้ดนู า่ สนใจ ถึงแม้เนือ้ หานัน้ อาจธรรมดาเป็น แค่บทสัมภาษณ์ รวมถึงจัดรูปแบบให้นา่ อ่าน ดูได้สบาย ตา พรีเซนต์ ดาราศิลปินให้น่าสนใจ น่าติดตามและ ครบถ้วนตามโจทย์ที่ได้รับมา”

k c i r T ขัน้ ตอนการท�ำงาน ในการถ่ายภาพดารานักแสดง ช่างภาพจะทราบกันดีกว่า ต้องใช้เวลาค่อนข้างเร็ว (มาก!) ในการบันทึกภาพจากช่างภาพร่วมอาชีพแล้วก องทัพแฟนคลับมหาศาลก็เป็นอีกหนึ่งสิ่งที่เราต้องฟ่า ฟันไปให้ได้ เคล็ดลับคือ รัวชัตเตอร์ให้ได้มากที่สุด ประหนึง่ ว่ายิงสลุดก็วา่ ได้....การเสพแนวทางงานของผู้ อื่นเพื่อพัฒนาต่อยอดงานเราก็เป็นเรื่องที่ส�ำคัญมาก เช่นกัน ในการถ่ายรูป หลักๆคือการพรีเซนต์ดาราศิลปิน ให้ออกมาสวยงาม เพราะอย่างที่ทราบกันดีว่าเป็นการ สร้างสรรค์งานศิลปะอีกศาสตร์หนึง่ จะถ่ายอย่างไรให้ ออกมาเป็นคาแรคเตอร์ของเขาตามตัวตนหรือบทบาท ที่ได้รับ และที่ส�ำคัญที่ขาดไม่ได้นั่นคือการ โฟกัสภาพ ห้ามหลุดโฟกัสเด็ดขาด!!! รวมถึงเวลาออกกองละครหรืองานแถลงข่าวนั้น การมีนำ�้ ใจเอือ้ เฟือ้ ใจเขาใจเราเป็นสิง่ ส�ำคัญ ดังนัน้ เมือ่ เราถ่ายเสร็จแล้วก็แบ่งให้คนอื่นถ่ายบ้าง...

60ฉบับประจ�ำเดือน กรกฏาคม 2558

ฉบับประจ�ำเดือน กรกฏาคม 255861

k c i r T ขั้ น ตอนการท� ำ งาน การจั ด หน้ า นิ ต ยกสารก็ เหมือนกับตนเป็นช่างแต่งหน้า บรรจงละเลงเครื่อง ส�ำอางลงบนใบหน้า จะจัด จะตก จะแต่ง อย่างไรให้ ออกมาน่าอ่าน น่าสนใจ วางเนื้อหาอย่างเป็นระบบ ... ซึ่งระบบในที่นี้คือจ�ำนวนคอลัมน์ที่ได้ก�ำหนด หนึ่งสอง หรือสามคอลัมน์ เมื่อวางตัวหนังสือแล้วตามด้วยภาพ ให้เหมาะสม แต่ที่ส�ำคัญ ภาพจะต้องมีความคมคัด รวมถึงสีที่ ใช้ให้รบั กับเนือ้ หาและภาพทีล่ ง เรือ่ งสุดท้ายแต่ยงิ่ ใหญ่ นะ...จะบอกให้ ภาพที่ใช่ต้องแน่ใจว่าไม่ใช่ภาพที่ติด ลิขสิทธิ์ หรือระเมิดใครมา ในการออกแบบจัดหน้านั้นสิ่งแรกที่ต้องยึดคือ ภาพรวมของนิตยสารทีก่ ำ� ลังท�ำอยู่ รูปแบบการจัดหน้า จะเป็นแบบ เต็มหน้า หรือเซมิ นอกจากนั้นจะท�ำ อย่างไรให้อ่านได้สบายตา น่าสนใจและอ่านได้รู้เรื่อง ชัดเจนทั้งเนื้อหาและรูปภาพ ที่ส�ำคัญการจัดหน้าต้อง ค�ำนึงเป็นอย่างมากนั่นคือ “ลิขสิทธิ์ภาพ” จะต้องเป็น ภาพทีถ่ า่ ยเอง วาดเอง ทัง้ ภาพศิลปิน ภาพพืน้ หลัง...ไม่ เช่นนั้นจะโดนฟ้องร้องกันได้

Tric

ขั้นตอนการท�ำงาน วิดีโอที่ได้จัดท�ำขึ้นเพื่อความ หลากหลายของเนือ้ หาและข้อมูล การบันทึกข้อมูลโดย การถ่ายภาพเคลื่อนไหวในขณะที่ก�ำลังสัมภาษณ์ จะ ท�ำให้ได้งานควบคูท่ งั้ สองไปพร้อมกันทัง้ งานทีจ่ ะน�ำลง ไปเขี ย นคอลั ม น์ และวิ ดี โ อเพื่ อ จะน� ำ เสนอข้ อ มู ล ข่าวสารไปยังสื่อรูปแบบอื่น ในการท�ำงานประเภทนี้จะเจออุปสรรค์มากมาย ทั้งเสียงที่จะบันทึก ช่วงเวลาที่บีบบังคับ ค�ำถามและ การสัมภาษณ์ทมี่ เี วลาสัน้ และกดดันจากหลายๆด้าน สิง่ ที่ต้องท�ำคืออย่ากลัวมีโอกาสเล็กน้อยก็ตามก็ต้องดิี่ง เข้าไปเพือ่ เก็บบันทึกสัมภาษณ์ให้ได้ ข้างหน้าไม่ใช่สงิ่ ที่ กลัว แต่การไม่ได้งานกลับไปมันเป็นอะไรที่น่ากลัว กว่า.... อาจจะยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว...นัน่ คือ หากมี โอกาสได้สัมภาษณ์และมีที่ทางที่อ�ำนวย เวลาที่เหมาะ สม เลือกทีจ่ ะสัมภาษณ์แบบใช้กล้องถ่ายเลยเพือ่ จะน�ำ มาท�ำเป็นวิดีโอส�ำหรับอัพเดตรลงเพจเฟซบุ๊ก และใน บางครั้งโจทย์ที่ได้รับคือต้องคิดประเด็นที่จะสัมภาษณ์ วิดีโอ หรือท�ำอย่างไรให้น่าสนใจติดตาม เป็นโจทย์ที่ ส�ำคัญ...ลองไปหาข้อมูลท�ำการบ้านกันดีๆ เช่นประเด็น ในขณะนั้น รณรงค์ประหยัดน�้ำ ความในใจในวันแม่ เตรียมตัวรับฤดูฝน เป็นต้น

งาน...คือที่บ่มเพาะประสบการณ์ งาน...คือตัวช่วยพัฒนาตัวเอง

บรรจุนิตยสารเพื่อส่งลูกค้า

งานสัมภาษณ์ FM.106MHz.

ตรวจต้นฉบับนิตยสาร จัดหน้านิตยสาร

ถ่ายภาพประกอบ

ถ่ายภาพและสัมภาษณ์

ถอดเทปเขียนคอลัมน์

กิจกรรมเพื่อสังคม

O’s THE DiARY Ffl lashback เล่าย้อน...สะท้อนเรื่องราว

[

5 เรื่องเล่า 5 ค�ำสอน

ในเมือ่ นิทานยังมีคติสอนใจ...การฝึกงานก็ยอ่ มมีผลทีไ่ ด้รบั ย้อนไป กว่า 2 เดือนทีผ่ า่ นมาเรือ่ งราวต่างๆนานาทีส่ าละวนจนยากจะร้อยเรียงเป็น ตัวอักษรได้ ความรู้สึก 2 เดือนเหมือน 2 ปี ไม่ใช่เป็นเพราะดูน่าเบื่อหรอก แต่เป็นเพราะได้รับอะไรมากมายมากจนล้น เรื่องแรก เชื่อว่าทุกคนมีความมั่นใจในตัวเอง (แฮชแท็กเราก็เช่น กัน) จริงๆแล้วความมั่นใจที่ผลิตออกมาจากร่างกายนั้นก็เพื่อท�ำให้กล้าที่จะ คิดกล้าที่จะท�ำดีไม่ดีว่ากันอีกเรื่อง... ครั้งแรกเลยได้รับมอบหมายให้จัดหน้า นิตยสาร คอลัมน์กนิ กับดารา ด้วยความมัน่ ใจนัง่ ออกแบบเสร็จสรรพเมือ่ น�ำ งานไปส่ง พี่บก.จองดูงานร่วม 3 นาทีในขณะนั้นหัวใจเต้นรัวเป็นเพลงแขก บรเทศชัน้ เดียว ประหนึง่ ว่ากินเอ็มร้อยห้าสิบไป 5 ขวดในเวลานัน้ แล้วเสียง แรกที่พี่พูดกับเราว่า... “มันก็โอเคนะ(หูยยยหัวใจบานเบ่งไม่ต่างกับดอก ทานตะวันบานรับแสงดวงอาทิตน์)แต่พี่ว่า...เราลองไปปรับแก้อีกหรือไม่ก็ ลองออกมาอีกสักแบบสองแบบ(ก็ไม่ต่างอะไรกับฟ้าผ่ากลางดอกทานตะวัน นั้น)”นั่นแหละนิทานเรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่า...บางครั้งที่เราคิดว่าดีที่สุด ใช้ ทีส่ ดุ มันอาจเป็นเพียงความคิดของเราแค่คนเดียว เปิดรับฟังความคิดเห็น ของคนอื่น และปรับปรุงแก้ไขเพื่องานที่ดีกว่า... เรื่องที่สอง การออกไปสัมภาษณ์กองละครหรืองานต่างๆจะอุ่นใจ ทุกครั้งเมื่อมีพ่ีออฟฟิศออกไปด้วยกับเราสร้างความมั่นใจให้แบบบอกไม่ถูก อาจเป็นเพราะ เอ้อออ เราไม่รู้จักใครหันไปก็ยังเจอพี่ที่รู้จักสักคนก็ยังดี

แต่จะรูส้ กึ เปลีย่ วใจทุกครัง้ เมือ่ ถูกฉายเดีย่ วบุกสัมภาษณ์กองละคร โอ๊ะโอ...ว้าเหว่ซิครับ! เพราะจ�ำได้ว่าในตอนเรียนต้องรอติดต่อ ต้องนั่นต้อง นี่ แต่ในเมื่อมาถึงนี่แล้วไม่ได้งานก็กระไรอยู่ “อ้า...น้องมาจากเอฟสามหรือ เปล่าพีป่ ฐั ให้มาใช่ไหม? นัง่ รอดืน่ น�ำ้ ก่อนนะเดีย๋ ว ปอถ่ายอีกแปปนึงแล้วมา ให้สมั ’นะ” (หืมมมมมมมมม อึง้ ซิครับอะไรจะเป็นมิตรกับเราเช่นนี)้ มันท�ำให้ ใจชื้นขึ้นมา วงการบันเทิงไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด ไม่ได้หยิ่งอย่างที่พูดถึงกัน (มีก็ส่วนน้อย) ทุกคนให้ความช่วยเหลือกันเราโปรโมทละครเขา โปรโมท ดาราในสังกัดเขา เขาก็ยอ่ มให้ความร่วมมือกับเราเป็นธรรมดา และครัง้ นัน้ ท�ำให้รู้สึกสนุกทุกครั้งที่ได้ออกไปสัมภาษณ์ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอย่าตี ตนไปก่อนไข้ บางอย่างอาจจะไม่เป็นเช่นนั้นอย่างที่เราคิด เรื่องที่สาม เคยมีคนกล่าวไว้ว่า “ถ้าคนชอบอะไรเหมือนกัน ก๋วยเตี๋ยวก็คงไม่ต้องมีเครื่องปรุง” วลีนี้สอนได้ดีเวลาท�ำงานกับคนหมู่มาก คนนี้ชอบอย่างนั้น ฉันจะเอาอย่างนี้ ไม่จบไม่สิ้นอนิจามนุษย์ “สุกับโอลอง ช่วยกันออกแบบปกโฟโต้บุ๊คของเจมส์จินะ” หลังจากได้รับบรีฟงานมา เรียบร้อย ภารกิจนี้ถือว่าใหญ่หลวงนักเพราะต้องเสนอต่อพี่อาร์มผู้บริหาร ใหญ่ หัวหน้าฝ่ายต่างๆ เพือ่ ลงความเห็นว่าชอบงานไหน หลังจากได้รบั โจทย์ นัน้ สิง่ แรกคือการหาเรฟเฟอร์เรนซ์ ทัง้ แบบในไทยและต่างประเทศ ผลลัพธ์ ที่ได้คือแบบงาน 3 แบบออกมา และเมื่อเข้าไปส่งงานก็เข้าการถกเถียง ประหนึง่ ว่าเป็นวาระแห่งชาติ พีช่ อบอันนัน้ ผมชอบอันนี้ เพิม่ อันนัน้ ให้หน่อย ลดอันนีไ้ ด้ไหม... (นึกในใจ...พีค่ วรคุยกันก่อนไหมครับ?)และมติกเ็ ป็นปกทีไ่ ด้ รับการตีพมิ พ์ นิทานเรือ่ งนีส้ อนให้รวู้ า่ ต่างคนต่างมีความชอบทีแ่ ตกต่างกัน อาจจะต้องยอมรับเสียงข้างมาก แต่ลองฟังทัศนคติของเสียงข้างน้อยและ หาจุดพอดี(ถึงจะยากสักหน่อยก็ตาม...)

เรื่องที่สี่ ‘วารสารศาสตร์ ม.กรุงเทพ สอนให้รู้จักการท�ำงานคน เดียวในหลายๆหน้าที่’ ข้อนี้เหมือนเป็นการสร้างภูมิคุ้มกันให้กับตัวเราเองก็ ว่าได้ อย่างที่เคยอ่านเจอมา ‘สื่อเก่าอย่างหนังสือพิมพ์หรือนิตยสารจะต้อง ปรับตัวเพื่อความอยู่รอดในยุคการสื่อสารแบบโซเชียล’ นิตยสารเอฟสามก็ เช่นกัน นอกจากเดิมจะออกไปสัมภาษณ์ดารา ศิลปินเพื่อถอดเทป เขียน คอลัมน์ลงนิตยสารแล้ว ภารกิจที่ได้รับคือ ถ่ายวิดีโอสัมภาษณ์ คิดประเด็น ที่จะสัมภาษณ์ และตัดต่อพร้อมอัพโหลด (ดีนะที่ผ่านคอร์สone man journalist มาแล้วงานนี้ บ่ยั่น) ดังนั้นแล้วนิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ท�ำงาน 1 อย่าง เป็น 1 อย่าง ท�ำงานเป็นหลายอย่าง เป็นหลายอย่าง แต่ถ้าจ�ำ ปลาหลายมือก็อาจจะไม่มีอะไรดีสักอย่าง.... เรือ่ งทีห่ า้ มาถึงเรือ่ งสุดท้ายแล้ว ท�ำไมบางคนไม่ชอบการถอดเทป ก็ไม่ทราบได้แต่ในส่วนตัวแล้วคิดว่าการถอดเทปเป็นเรื่องที่สนุก ชอบมาก ทุกครัง้ ทีไ่ ปสัมภาษณ์มาเสร็จเรียบร้อยอีกหนึง่ หน้าทีส่ ำ� คัญคือการ ‘ถอดเทป’ จะเรียกเป็นความฟินส์เฉพาะตัวก็ไม่ผิด บ่อยครั้งที่จะเสนอตัวกับพี่บก. “พี่ เดี่ยวครับมีเทปผู้(ชาย)ให้ถอดบ้างหรือเปล่าครับพี่” และพี่บก.เองก็ช่างเป็น พีท่ แี่ สนดีกบั น้องสนองความต้องการได้เสมอ ในการนัง่ ถอดเทปก็มโนไปว่า ประหนึ่งว่านั่งพูดคุยกับดาราชายหนุ่ม ถอดไปหัวเราะคิกคักไปบอกได้ค�ำ เดียวว่าฟินส์ดแี ท้ ไม่พน้ มาเสียงแซวจากพีๆ่ ในออฟฟิศ ‘โอท�ำไร...’ ‘อ๋อ...นัง่ คุยกับอาเล็กอยู่ครับ / นั่งคุยกับเจมส์จิ อยู่ครับ’ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การถอดเทปเป็นการฝึกจับประเด็นอย่างดีเลยทีเดียวนอกจากนี้สิ่งที่พ่วง ท้ายมาด้วยคือการได้เข้าใจคนอื่น รู้ว่าเขาคิดอะไร เขาพูดอะไร และเรา อาจจะได้อะไรหลากหลายจากการถอเทปเทปนั้น...ก็เป็นได้....

[

ฝากถึงว่าที่เด็กฝึกงาน

ค�ำว่า “รู้” เราควรรู้ให้จริง รู้ให้อย่างถ่องแท้ นั่นเรียกว่ารู้ “เก่ง” เก่งให้จริงนั่นเรียกว่าเก่ง.... ในเวลาฝึกงานการท�ำตัวเป็นแก้วเปล่าที่พร้อมจะรับสิ่งต่างๆเข้า มา ทั้งประสบการณ์ โอกาส ถาโถมเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย โอกาส ไม่มีขา มันเดินมาหาเราเองไม่ได้ คงไม่อยากเกินไปที่จะ เอ่ยปากไปว่า ‘พี่ครับ พี่คะ มีงานอะไรให้ท�ำหรือเปล่าครับ หรือเปล่าคะ สร้างความตื่นตัวตลอดเวลา ถ้าพูดถึงความเป็นจริงแล้ว เขาคงไม่จ้างเรา เพื่อนั่งรองาน แต่เราต้องกล้าที่จะเข้าหางาน และงานทุกงานไม่ใช่งานที่เราจะ ชอบทุกงาน แต่งานแต่ละงานจะมีความยากง่ายอยู่ในงานที่แตกต่างกันไป ดังนั้นประสบการณ์ก็ไม่เท่ากัน จะเห็นได้ว่าย่อหน้าที่ผ่านมา มีค�ำว่า ‘งาน’ ค่อนข้างมาก ซึ่งนั้น ท�ำให้เห็นว่า ยิ่งมากงาน ยิ่งมากประสบการณ์ ท�ำไปเถอะ... ถ้าเหนื่อยก็พัก เชื่อนะถ้าเลือกที่จะเข้ามาเดินในสาย งานบันเทิงแล้ว... จะเป็นงานค่อนข้างสบาย ไม่ต้องไปบุกป่าฝ่าดง ไม่ต้อง ไปยืนในจุดทีเ่ สีย่ ง ท่ามกลางม็อบ เจอศพเจอเลือด แต่นที่ เี่ จอคือคนสวย คน หล่อ คนทีม่ คี วามสามารถ เจอผูค้ นมากมาย อย่ากลัวในสิง่ ทีถ่ กู ทีเ่ หมาะสม เลย... ไม่เชื่อลองดู...

อยู่ในวงการนี.้ ..หาตัวเองให้เจอ...

มีคาแรคเตอร์เป็นของตัวเอง ให้จดจ�ำได้ ถึงจะประสบความส�ำเร็จ พี่อาร์ม วิบูลย์ ลีรัตนขจร

วงการบันเทิงไม่มีวันหยุด ไม่มีเสาร์อาทิตย์ ไม่ว่างานอะไรก็ตามทุ่มเทกับมัน... แล้วมันจะดีเอง อาเล็ก ธีรเดข

[

ค�ำคม...ค�ำคน ..ค�ำพูดสอนใจ..

ไม่กล้าก็ไม่ก้าว ไม่ก้าวก็ไม่เดิน

อย่ากลัวสิ่งที่มองไม่เห็น มันอาจจะไม่ได้แย่อย่างที่คิดก็ได้.. โจ้ สาโรจน์

บางครั้ง...

จุดจบ...อาจกลายเป็นจุดเริ่มต้น ของเรื่องใหม่ก็ได้ พี่หนึ่ง ณรงค์วิทย์

[

ค�ำคม ค�ำพูดเตือนสติเหล่านี้...ล้วนได้มาจากบท สัมภาษณ์เวลาถอดเทป อย่างทีี่บอก “ถอเทปไม่ใช่ได้เพียง เสียงมาเป็นตัวอักษร.. แต่เป็นสิ่งที่สะท้อน มุมมอง ความคิด คน...

O’s THE DiARY Ffl or You ฝากไว้...ในใจเธอ

ฝากถึงภาควิชาฯ

[

ก่อนอื่นต้องขอบคุณ ขอบคุณตัวเองที่ตัดสินใจเลือกเรียนในสาย งานนิเทศศาสตร์ เลือกเรียนในภาควิชาที่ถูกการันตีจากคนหมู่มากว่า “วา รสารฯ” หรือ? งานเยอะนะ เรียนหนักนะ แต่นี่ก็พิสูจน์ได้ว่าเราก็เป็นคน หนึง่ ทีผ่ า่ นอะไรทีห่ นักละหินประมาณหนึง่ มาได้ มัน่ ใจเหลือเกินว่าสิง่ ทีเ่ รียน และงานที่ท�ำ ได้ก�ำไร2เท่า ค่าเทอมที่เสียไปคุ้มเกินคุ้ม เราเข้ามาเรียนในยุคของการหลอมรวมและปรับเปลี่ยนสื่อพอดี ไม่รเู้ หมือนกันว่าโชคร้ายหรือโชคดี แต่สงิ่ ทีด่ คี อื เราเจอตัวเอง ค้นหาตัวเอง ได้เร็วมาก หลายคนจะติงว่า ฉันชอบอันนี้ ฉันไม่ชอบอันนี้ จะให้ฉันเรียน ท�ำไม แต่ในทางกลับกัน มันท�ำให้เจอตัวเองว่าสิง่ ทีท่ ำ� อยูช่ อบไหม? ใช่ไหม? เพราะโลกปัจจุบันของการสื่อสารมันเปลี่ยนไปเยอะ สื่อดั้งเดิมอย่างสื่อสิ่ง พิมพ์ก็ต้องปรับตัวเพื่อความอยู่รอด ผมฝึกงานที่นี่ กับสิ่งที่เรียน มันช่างจะ เชือ่ มโยง ต่อเนือ่ งอย่างน่าตลก สัมภาษณ์ดารา ก็สมั ภาษณ์อย่างเดียวซิ ถอด เทป เขียนคอลัมน์ จัดหน้า ตีพิมพ์ จบ! แต่ด้วยที่เรียนที่นี่ สอนให้เป็นทั้ง บรอดแคส และ ปริ้น ท�ำให้โอกาสมี่ได้รับมีมากขึ้น ท�ำให้คนอื่นๆในตลาด อาชีพเห็นถึงความสามารถของเรามากขึ้น บางครั้งความสามารถเหล่านี้ก็ จะช่วยลดปมด้อยของตัวเองไปด้วย ก่อนเลือกสายฝึกงานอาจจะอยากให้มีเวิร์คช็อปด้านความถนัด และความชื่นชอบก็อาจจะเป็นอีกหนึ่งตัวช่วยในการตัดสินใจของนักศึกษา ที่ดี และชัดเจนในตัวตนของตัวเองอีกด้วย ก็ได้

ไม่ว่าจะเมื่อไร สถานะไหน... ครอบครัว F3 ก็ยังเป็นครอบครัวที่อบอุ่น เหมือนเดิม ขอบคุณที่ทุกคนยังรักน้องคนนี้อยู่ ขอบคุณที่ทุกคนยังหวังดีกับ น้องคนนี้อยู่ ขอบคุณที่ทุกคนรอดูความส�ำเร็จของน้องคนนี้อยู่ ขอบคุณก�ำลัง ใจที่มีให้น้องคนนี้

[

ทิ้งไว้... ท้ายเล่ม...

ถ้าถามว่าต้องฝากอะไรให้กับน้องๆ นั่นคือ... เลือกสิ่งที่ชอบ สายงานที่คิดว่าเหมาะกับตัวเอง เพราะนั่นคือการซ้อมวัยท�ำงานแบบย่อมๆ จ�ำท�ำให้รู้ตัว เองเลยว่า... นั่นคือสิ่งที่ใช่...ใช่ไหม? เพราะบางครั้งสิ่งที่ มั่นใจ... ก็ไม่ใช่เสมอไป..

สู้ๆ นะน้องๆหาตัวเองให้เจอ พี่โอวารี :)

อยากขอบคุณเธอ...มุกนภา และนีค่ อื เพือ่ นร่วมชะตากรรมตลอด 2 เดือนครึง่ มุกนภา เพือ่ นทีฝ่ กึ งานในออฟฟิศ เดียวกัน มันท�ำให้ฉนั ไม่รสู้ กึ ถึงความเดียวดายถูกปล่อยเกาะเหมือนคนอืน่ เราเดินทาง ไปท�ำงานด้วยกัน ทานข้าวด้วยกัน ออกกองด้วยกัน เหมือนเธอเป็นเพื่อนคู่คิดฉันคน หนึง่ อยากจะขอบคุณพีร่ ว่ มเหนือ่ ย ร่วมสนุก ร่วมปัญหา ด้วยกันมาตลอด อาจเพราะ เราเป็นคนที่นิสัยคล้ายกัน มีความบ้า.. ไม่ซิคลั่งไคล้ดารานักแสดงเหมือนกัน ท�ำให้ ช่วงเวลาทีเ่ ราฝึกงานนัน้ สนุกมาก ขอบคุณอีกครัง้ ทีม่ าเป็นส่วนหนึง่ ในประสบการณ์ และความทรงจ�ำของฉัน ... ขอบใจมาก เพื่อน ...