ความเป็นมา
แผนการ
ป้องกันและบรรเทา สาธารณภัยแห่งชาติ พ.ศ. 2558
พระราชบัญญัติป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย พ.ศ. 2550 เป็นกฎหมายหลักของประเทศ เพื่อให้ หน่วยงานทุกภาคส่วนใช้เป็นกรอบและทิศทางในการ บริหารจัดการสาธารณภัยร่วมกันได้อย่างเป็นระบบ โดยมาตรา 44 ก�ำหนดว่า หากข้อเท็จจริงเกี่ยวกับ สาธารณภัยหรือการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย ที่ ก� ำ หนดไว้ ใ นแผนต่า ง ๆ ตามพระราชบั ญ ญั ติ นี้ เปลี่ยนแปลงไป หรือแผนดังกล่าวได้ใช้มาครบห้าปีแล้ว ให้ เ ป็ น หน้ า ที่ ข องผู ้ ซึ่ ง รั บ ผิ ด ชอบในการจั ด ท� ำ แผน ปรั บ ปรุ ง หรื อ ทบทวนแผนที่ อ ยู ่ ใ นความรั บ ผิ ด ชอบ ของตนโดยเร็ว กอรปกับมาตรา 11 (1) ก�ำหนดให้ กรมป้ อ งกั น และบรรเทาสาธารณภั ย จั ด ท� ำ แผนการ ป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยแห่งชาติ เสนอคณะ กรรมการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยแห่งชาติ (กปภ.ช.) เพื่อขออนุมัติคณะรัฐมนตรีอนุมัติแผนต่อไป การจัดท�ำแผนการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย แห่งชาติ พ.ศ. 2558 ได้ผา่ นการมีสว่ นร่วมจากทุกภาคส่วน ทัง้ ภาครัฐ ภาคเอกชน และภาคประชาสังคม โดยได้เสนอ แผนฯ ต่อคณะกรรมการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย แห่งชาติ เพื่อให้ความเห็นชอบเมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2558 และได้เสนอแผนฯ ต่อคณะรัฐมนตรีเพือ่ พิจารณา อนุมัติ ซึ่งคณะรัฐมนตรีได้มีมติเมื่อวันที่ 31 มีนาคม 2558 อนุมัติแผนการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย แห่งชาติ พ.ศ. 2558 พร้อมมอบหมายให้หน่วยงาน ภาครัฐ ภาคเอกชน และภาคส่วนอื่น ๆ ปฏิบัติการ ให้เป็นไปตามแผน และก�ำหนดให้หน่วยงานแต่ละระดับ จั ด ท� ำ แผนปฏิ บั ติ ก ารรองรั บ ยุ ท ธศาสตร์ และบรรจุ แผนงาน/โครงการทีเ่ กีย่ วข้องกับการป้องกันและบรรเทา สาธารณภัยไว้ในแผนปฏิบัติราชการประจ�ำปี ตลอดจน ให้ ส� ำ นั ก งบประมาณ หน่ ว ยงานที่ เ กี่ ย วข้ อ ง และ องค์ ก รปกครองส่ ว นท้ อ งถิ่ น ให้ ค วามส� ำ คั ญ ในการ จั ด สรรงบประมาณเพื่ อ การป้ อ งกั น ลดผลกระทบ เตรี ย มความพร้ อ มและการจั ด การในภาวะฉุ ก เฉิ น รวมถึงการฟื้นฟูอย่างยั่งยืน
สาระส�ำคัญแผนการป้องกัน และบรรเทาสาธารณภัย แห่งชาติ พ.ศ. 2558 นโยบายการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยแห่งชาติ คณะกรรมการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย แห่งชาติได้ก�ำหนดนโยบายไว้ 4 ด้าน และเชื่อมโยงกับ 4 ยุทธศาสตร์ ดังนี้ 1 การพัฒนา และส่งเสริม การลด ความเสี่ยง จากสาธารณภัย
ยุทธศาสตร์ที่ 1 มุ่งเน้น การลด ความเสี่ยง จากสาธารณภัย
2 การบูรณาการ ความร่วมมือ กับทุกภาคส่วน
ยุทธศาสตร์ที่ 2 บูรณาการ จัดการ ในภาวะ ฉุกเฉิน
3 การพัฒนาระบบ การฟื้นฟู ให้ตอบสนองต่อ ความต้องการ ของผู้ประสบภัย
ยุทธศาสตร์ที่ 3 เพิ่ม ประสิทธิภาพ การฟื้นฟู อย่างยั่งยืน
“หลักการจัดการความเสี่ยงจากสาธารณภัย” (Disaster Risk Management: DRM) โดยการน�ำแนวคิดเรื่อง การลดความเสี่ ยงจากสาธารณภัย (Disaster Risk Reduction: DRR) มาเป็นปัจจัยหลักในการจัดการ สาธารณภัยจากเชิงรุกไปสูค่ วามยัง่ ยืน รวมทัง้ ให้สอดรับ กับทิศทางการพัฒนาประเทศ โดยให้ค�ำนึงถึงการลด ความเสี่ ย งจากสาธารณภั ย ในการด� ำ เนิ น โครงการ และแผนงานของหน่วยงานทุกภาคส่วน เพื่อน�ำไปสู่ การพัฒนาประเทศอย่างยั่งยืน
4 การพัฒนาส่งเสริม มาตรฐาน ความร่วมมือ ระหว่างประเทศ ในการจัดการ สาธารณภัย ยุทธศาสตร์ที่ 4 ส่งเสริม ความร่วมมือ ระหว่างประเทศ ในการจัดการ สาธาณภัย
กรอบแนวคิด แผนการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยแห่งชาติ พ.ศ. 2558 ได้มกี ารน�ำแนวคิดการพัฒนาระบบการป้องกัน การเตรี ย มความพร้ อ ม และการสร้ า งภู มิ คุ ้ ม กั น ในการจัดการความเสี่ยงจากสาธารณภัยของประเทศ ให้เข้มแข็งภายใต้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงโดยการ เสริมสร้างศักยภาพให้ชุมชนและประชาชนสามารถรู้รับ และปรั บ ตั ว กั บ ผลกระทบจากสาธารณภั ย ที่ เ กิ ด ขึ้ น ได้อย่างรวดเร็ว และสามารถด�ำรงชีวิตได้อย่างปลอดภัย จากการประมวลองค์ความรู้และเทคนิควิชาการ จากแหล่ ง ต่ า งๆ บทเรี ย นจากสาธารณภั ย ที่ ผ ่ า นมา ข้อคิดเห็นจากทุกภาคส่วน ตลอดจนหลักการสากลและ กรอบการด�ำเนินงานต่างๆ อาทิ กรอบการด�ำเนินงาน เซนไดเพือ่ ลดความเสีย่ งจากภัยพิบตั ิ พ.ศ. 2558 – 2573 (Sendai Framework for Disaster Risk Reduction 2015 – 2030) แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 11 พ.ศ. 2555 – 2559 ซึง่ ได้กลัน่ กรองออกมาเป็น
วงจรการจัดการความเสี่ยงจากสาธารณภัย
เป้าหมายการจัดการความเสี่ยง จากสาธารณภัย 1. ระบบการจัดการความเสี่ยงจากสาธารณภัย ของประเทศมีความพร้อมรับสถานการณ์ที่อาจเกิดขึ้น โดยการบูรณาการร่วมกันทุกภาคส่วนทัง้ ในประเทศและ ต่างประเทศ 2. สังคมไทยเป็นสังคมทีม่ กี ารเรียนรูแ้ ละมีภมู คิ มุ้ กัน ในการจัดการความเสี่ยงจากสาธารณภัย 3. ประชาชนมีความตระหนักถึงความปลอดภัย โดยให้ความส�ำคัญกับการสร้างองค์ความรู้ ความตระหนัก และวัฒนธรรมความปลอดภัย รวมถึงการพัฒนาศักยภาพ สังคมและท้องถิ่นเพื่อมุ่งเข้าสู่ “การรู้รับ – ปรับตัว – ฟื้นเร็วทั่ว – อย่างยั่งยืน” (Resilience)
วัตถุประสงค์ของแผน 1. เพื่อเป็นกรอบแนวคิดในการปฏิบตั ิ (Concept of Operations) ให้แก่หน่วยงานทุกภาคส่วน ตัง้ แต่ระดับ ท้องถิ่นถึ ง ระดั บ ประเทศในการป้ อ งกั น และบรรเทา สาธารณภัยอย่างบูรณาการ เป็นระบบ และมีทิศทาง เดียวกัน 2. เพื่ อ เป็ น การประมวลแนวทางปฏิ บั ติ แ ละ ทิศทางการจัดการความเสี่ยงจากสาธารณภัยที่นานา ประเทศใช้อยู่ในปัจจุบันมาประยุกต์ใช้ในการจัดการ ความเสี่ยงจากสาธารณภัยที่สอดคล้องกับบริบทของ ประเทศไทย และสามารถน�ำไปปรับใช้ในการจัดท�ำแผน ระดับต่าง ๆ ให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น 3. เพื่ อ พั ฒนาขี ด ความสามารถในการจั ด การ ความเสี่ ย งจากสาธารณภั ย ประกอบด้ ว ย การลด ความเสี่ยงจากสาธารณภัย การจัดการในภาวะฉุกเฉิน และการฟื้นฟูที่ดีกว่าและปลอดภัยกว่าเดิม ตั้งแต่ระดับ ชุมชนถึงระดับประเทศ รวมถึงระดับนานาชาติ เพื่อให้มี ความเสียหายน้อยที่สุด
กลไกการจัดการความเสี่ยง จากสาธารณภัย ระดับนโยบาย
คณะกรรมการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย แห่งชาติ (กปภ.ช.) หน้าที่ : ก�ำหนดนโยบายการป้องกันและบรรเทา สาธารณภัยแห่งชาติ บูรณาการพัฒนาระบบการป้องกัน และบรรเทาสาธารณภัยระหว่างหน่วยงานภาครัฐและ ภาคเอกชนให้มีประสิทธิภาพ
ระดับปฏิบัติ บกปภ.ช. (ผบ.บกปภ.ช.) กอปภ.กลาง (ผอ.กอปภ.กลาง) กอปภ.จ (ผู้อ�ำนวยการจังหวัด)
กอปภ.กทม. (ผู้อ�ำนวยการ กทม.)
กอปภ.อ. (ผู้อ�ำนวยการอ�ำเภอ) กอปภ.ในเขตองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นแห่งพื้นที่ (ผู้อ�ำนวยการท้องถิ่น) ทน.
ทม.
ทต.
อบต.
พัทยา
กองบัญชาการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย แห่งชาติ (บกปภ.ช.) หน้าที่ : บังคับบัญชา อ�ำนวยการ ควบคุม ก�ำกับ ดูแล และประสานการปฏิบัติการป้องกันและบรรเทา สาธารณภั ย ของกองอ� ำ นวยการป้ อ งกั น และบรรเทา สาธารณภัยแต่ละระดับ กองอ�ำนวยการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย กลาง (กอปภ.ก.) หน้าที่ ดังนี้ ภาวะปกติ : ประสานงาน บูรณาการข้อมูลและ การปฏิบัติการของหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ภาวะใกล้เกิดภัย : เตรียมการเผชิญเหตุ เฝ้าระวัง ประเมินสถานการณ์ แจ้งเตือนภัย และเสนอความเห็น ต่อผู้บัญชาการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยแห่งชาติ หรือนายกรัฐมนตรีตามแต่ระดับการจัดการสาธารณภัย ภาวะเกิ ด ภั ย : กรณี ก ารจั ด การสาธารณภั ย ขนาดเล็ก(ระดับ 1 ) และขนาดกลาง (ระดับ 2) รับผิดชอบ ในการอ�ำนวยการ ประเมินสถานการณ์ และสนับสนุน กองอ�ำนวยการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยแต่ละระดับ พร้อมเสนอความเห็นต่อผูบ้ ญ ั ชาการป้องกันและบรรเทา สาธารณภั ย แห่ ง ชาติ เพื่ อ ตั ด สิ น ใจยกระดั บ ในกรณี การจัดการสาธารณภัยขนาดใหญ่ (ระดับ 3) และเสนอ นายกรัฐมนตรีหรือรองนายกรัฐมนตรีที่นายกรัฐมนตรี มอบหมาย ในกรณีการจัดการสาธารณภัยร้ายแรงอย่างยิง่ (ระดับ 4)
กองอ�ำนวยการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย จังหวัด (กอปภ.จ.) หน้าที่ : อ�ำนวยการ ควบคุม สนับสนุน และ ประสานการปฏิบัติในพื้นที่จังหวัดที่รับผิดชอบ กองอ�ำนวยการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย กรุงเทพมหานคร (กอปภ.กทม.) หน้าที่ : อ�ำนวยการ ควบคุม สนับสนุน และ ประสานการปฏิบัติในเขตกรุงเทพมหานคร กองอ�ำนวยการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย อ�ำเภอ (กอปภ.อ.) หน้าที่ : อ�ำนวยการ ควบคุม สนับสนุน และ ประสานการปฏิบตั กิ บั องค์กรปกครองส่วนท้องถิน่ ในเขต พื้นที่รับผิดชอบ กองอ�ำนวยการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย เมืองพัทยา (กอปภ.เมืองพัทยา) หน้าที่ : อ�ำนวยการ ควบคุม ปฏิบตั กิ ารและเผชิญเหตุ เมื่ อ เกิ ด สาธารณภั ย พร้ อ มทั้ ง จั ด ท� ำ แผนปฏิ บั ติ ก าร ในการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย กองอ�ำนวยการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย เทศบาล (กอปภ.ทน./ทม./ทต.) หน้าที่ : อ�ำนวยการ ควบคุม ปฏิบตั กิ ารและเผชิญเหตุ เมื่ อ เกิ ด สาธารณภั ย พร้ อ มทั้ ง จั ด ท� ำ แผนปฏิ บั ติ ก าร ในการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย กองอ�ำนวยการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย องค์การบริหารส่วนต�ำบล (กอปภ.อบต.) หน้าที่ : อ�ำนวยการ ควบคุม ปฏิบตั กิ ารและเผชิญเหตุ เมื่ อ เกิ ด สาธารณภั ย พร้ อ มทั้ ง จั ด ท� ำ แผนปฏิ บั ติ ก าร ในการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย
กลไกการจัดการความเสี่ยงจากสาธารณภัย
ยุทธศาสตร์การจัดการความเสี่ยงจากสาธารณภัย
กรณีเกิดสาธารณภัยร้ายแรงอย่างยิ่ง
เป้าประสงค์ 1. เพือ่ หลีกเลีย่ งภัยอันตรายและลดผลกระทบทีอ่ าจเกิดขึน้ โดยการลดความเปราะบาง และความล่ อ แหลม พร้ อ มทั้ ง การเพิ่ ม ขี ด ความสามารถในการเตรี ย มพร้ อ มรั บ สาธารณภัยที่เกิดขึ้น 2. เพื่อให้มีมาตรการ/แนวทางปฏิบัติในการป้องกันการลดผลกระทบและการเตรียม ความพร้อมที่มีประสิทธิภาพ กลยุทธ์ลดความเสี่ยงจากสาธารณภัย กลยุทธ์ที่ 1 สร้างระบบการประเมินความเสี่ยง จากสาธารณภัยให้มีมาตรฐาน ยุทธศาสตร์ที่ 1 กลยุทธ์ที่ 2 พัฒนามาตรการลดความเสี่ยง การมุ่งเน้นการลดความเสี่ยง จากสาธารณภัย สาธารณภัย กลยุทธ์ที่ 3 ส่งเสริมให้ทุกภาคส่วนและทุกระดับ สร้างแนวปฏิบัติในการลดความเสี่ยง
กองบัญชาการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยแห่งชาติ (บกปภ.ช.) ผู้บัญชาการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยแห่งชาติ (รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย) รองผู้บัญชาการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยแห่งชาติ (ปลัดกระทรวงมหาดไทย) กองอ�ำนวยการป้องกันและบรรเทาสาธาณภัยกลาง (กอปภ.ก.) ผู้อ�ำนวยการกลาง (อธิบดีกรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย)
กองอ�ำนวยการป้องกันและบรรเทาสาธาณภัยจังหวัด (กอปภ.จ.)
กองอ�ำนวยการป้องกันและบรรเทาสาธาณภัยกรุงเทพมหานคร (กอปภ.กทม.)
ผู้อ�ำนวยการจังหวัด (ผู้ว่าราชการจังหวัด) รองผู้อ�ำนวยการจังหวัด (นายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด)
ผู้อ�ำนวยการกรุงเทพมหานคร (ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร) รองผู้อ�ำนวยการกรุงเทพมหานคร (ปลัดกรุงเทพมหานคร) ผู้ช่วยผู้อ�ำนวยการกรุงเทพมหานคร (ผู้อ�ำนวยการเขต)
กองอ�ำนวยการป้องกันและบรรเทาสาธาณภัยอ�ำเภอ (กอปภ.อ.)
เป้าประสงค์ 1. เพื่อฟื้นฟูให้ผู้ประสบภัยได้รับการสงเคราะห์ ช่วยเหลืออย่างรวดเร็ว ทั่วถึง ต่อเนื่อง เป็นธรรม และสามารถกลับไปด�ำรงชีวิตได้ตามปกติ 2. เพือ่ ให้พนื้ ทีป่ ระสบภัยได้รบั การฟืน้ ฟูให้กลับคืน สูส่ ภาวะปกติหรือให้ดกี ว่าและปลอดภัยกว่าเดิม
ผู้อ�ำนวยการอ�ำเภอ (นายอ�ำเภอ) กองอ�ำนวยการป้องกันและบรรเทาสาธาณภัย เมืองพัทยา (กอปภ.เมืองพัทยา)
กองอ�ำนวยการป้องกันและบรรเทาสาธาณภัย เทศบาล (กอปภ.ทน./ทม./ทต.)
กองอ�ำนวยการป้องกันและบรรเทาสาธาณภัย องค์การบริหารส่วนต�ำบล (กอปภ.อบต.)
ผู้อ�ำนวยการท้องถิ่น (นายกเมืองพัทยา) ผู้ช่วยผู้อ�ำนวยการท้องถิ่น (ปลัดเมืองพัทยา)
ผู้อ�ำนวยการท้องถิ่น (นายกเทศมนตรี) ผู้ช่วยผู้อ�ำนวยการท้องถิ่น (ปลัดเทศบาล)
ผูอ้ ำ� นวยการท้องถิน่ (นายกองค์การบริหารส่วนต�ำบล) ผูช้ ว่ ยผูอ้ ำ� นวยการท้องถิน่ (ปลัดองค์การบริหารส่วนต�ำบล)
เป้าประสงค์ 1. เพื่อให้การจัดการสาธารณภัยในภาวะฉุกเฉินเป็นไปอย่างมีระบบ มีมาตรฐาน เป็นเอกภาพ และบูรณาการความร่วมมือกับทุกภาคส่วนให้เกิดประสิทธิภาพและ ประสิทธิผล 2. เพื่อให้ผู้ประสบภัยได้รับความช่วยเหลือบรรเทาทุกข์อย่างรวดเร็ว ทั่วถึง และ ทันต่อเหตุการณ์ 3. เพื่อลดความสูญเสียชีวิตและทรัพย์สินของประชาชนที่ได้รับผลกระทบจาก สาธารณภัยให้มีน้อยที่สุด กลยุทธ์จัดการในภาวะฉุกเฉิน ยุทธศาสตร์ที่ 2 กลยุทธ์ที่ 1 สร้างระบบการจัดการ การบูรณาการการจัดการ ในภาวะฉุกเฉิน ในภาวะฉุกเฉิน กลยุทธ์ที่ 2 พัฒนาระบบเครือ่ งมือสนับสนุน การเผชิญเหตุ กลยุทธ์ที่ 3 เสริมสร้างระบบและแนวปฏิบตั ิ เป้าหมาย ในการบรรเทาทุกข์ 1. ระบบและมาตรฐานการจัดการความเสี่ยงจากสาธารณภัย ของประเทศที่มีความพร้อมรับมือกับสถาณการณ์อย่างบูรณาการ 2. สังคมไทยได้เรียนรู้และมีภูมิคุ้มกันในการจัดการสาธารณภัย โดยการมีส่วนร่วมจากทุกภาคส่วน 3. ประชาชนสร้างวัฒนธรรมความปลอดภัยและมีศกั ยภาพในการ รู้รับ-ปรับตัว-ฟื้นเร็วทั่ว-อย่างยั่งยืน (Resilience) เป้าประสงค์ ยุทธศาสตร์ที่ 3 การเพิ่มประสิทธิภาพ การฟื้นฟูอย่างยั่งยืน
กลยุทธ์ฟื้นฟูอย่างยั่งยืน กลยุทธ์ที่ 1 พัฒนาระบบการประเมินความต้องการหลังเกิดสาธารณภัย (Post-Disaster Need Assessment : PDNA) กลยุทธ์ที่ 2 พัฒนาระบบปฏิบัติการและบริหารจัดการด้านการฟื้นฟู กลยุทธ์ที่ 3 ส่งเสริมแนวทางการฟื้นฟูที่ดีกว่าและปลอดภัยกว่าเดิม (Build Back Better and Safer)
ยุทธศาสตร์ที่ 4 การส่งเสริมการร่วมมือ ระหว่างประเทศ ในการจัดการ ความเสี่ยงจากสาธารณภัย
1. เพือ่ พัฒนาระบบและกลไกงานด้านสาธารณภัย ร่วมกับหน่วยงานและองค์การความร่วมมือ ระหว่างประเทศ 2. เพื่อพัฒนาและเชื่อมโยงมาตรฐานงานด้าน สาธารณภั ย ระดั บ ภู มิ ภ าค อนุ ภู มิ ภ าค และ ระหว่างภูมิภาค
กลยุทธ์ร่วมมือระหว่างประเทศในการจัดการความเสี่ยงจากสาธารณภัย กลยุทธ์ที่ 1 พัฒนาระบบประสานความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมที่มีเอกภาพ กลยุทธ์ที่ 2 ยกระดับมาตรฐานการปฏิบัติงานด้านมนุษยธรรม กลยุทธ์ที่ 3 เสริมสร้างการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้านสาธารณภัยของประเทศ กลยุทธ์ที่ 4 ส่งเสริมบทบาทความเป็นประเทศแกนน�ำด้านการจัดการความเสี่ยง จากสาธารณภัย
กรอบการด กรอบการด าเนิ น งานเซนไดเพื าเนิ น งานเซนไดเพื ่ อ ล ดความเสี ่ อ ล ดความเสี ่ ย งจากภั ่ ย งจากภั ย พิ บั ติ ยพ.ศ. พิ บั ติ 2558 พ.ศ. 2558 – 2573– (Sendai 2573 (Sendai Framework Framework for Disaster for Disaster Risk Reduction Risk Reduction 2015 –2015 2030) – 2030)
กรอบการด�ำเนินงานเซนไดเพื่อลดความเสี่ยงจากภัยพิบัติ พ.ศ. 2558 – 2573 (Sendai Framework for Disaster Risk Reduction 2015 – 2030)
ผลลัพธ์ ผลลัพลดความเสี ธ์ผลลัพ ลดความเสี ่ยงจากภั บงจากภั ัติและลดการสู ยพิบัติแ่ยละลดการสู ญงจากภั เสียชีวิตยญวิพิ ถเสีีชบยีวิตชีัตวิแและสุ ิตละลดการสู วิถีชขีวภาพ ิต และสุ ตลอดจนความสู ขญ ภาพ พยต่ย์อทสิางเศรษฐกิ นขทรัภาพ พย์ทจางเศรษฐกิ กายภาพจสักายภาพ งคม และสภาพแวดล้ สัญ งคม ธุางเศรษฐกิ รกิจคชุคล มชนธุรและประเทศอย่ กิจจ ชุกายภาพ มชน และประเทศอย่ างเป็ รูปธรรม าและสภาพแวดล้ งเป็นรูปธรรม ธ์ ยพิ่ยลดความเสี เสียตลอดจนความสู ชีวิตญเสีวิยถต่ีชอสิีวนิตญทรัเสีและสุ ตลอดจนความสู เสีและสภาพแวดล้ ยต่ออสิมนของบุ ทรัพคอคล ย์มทของบุ สังนคม อม
กรอบเซนได คืออะไร
ของบุคคล ธุรกิจ ชุมชน และประเทศอย่างเป็นรูปธรรม หมาย ให้ป้เกิอ่ยดงใหม่ งกั นแไม่ ห้เกิแดละลดความเสี ความเสี ่ ดิ่ยงใหม่ ย่ จ งที ม่ อี ยูาจงเ่ ดิโครงสร้ ม ด้วายมาตรการทางเศรษฐกิ โครงสร้ กฎหมาย สุขอภาพ วังฒมาตรการเชิ สภาพแวดล้ อม เทคโนโลยี งสถาบั น ทีม่ กี ารบูรณาการและลดความเหลือ่ มล�ำ้ เพือ่ ป้องกัน และท�ำให้ความล่อแหลม เป้าหมาย เป้าหมาย ป้อเป้ งกันาไม่ ใป้ห้อเกิงกัดความเสี นไม่ ความเสี ละลดความเสี ่ยใงใหม่ ่ยงที่มีอยู่เย มงทีด้่มวยมาตรการทางเศรษฐกิ ีอยูแ่เละลดความเสี ดิม ด้วยมาตรการทางเศรษฐกิ โครงสร้ กฎหมาย งสุกฎหมาย ขภาพ วัฒสุนธรรม ขภาพ วัการศึ ฒนธรรม กษา จการศึ สภาพแวดล้ กษา สภาพแวดล้ อามงเทคโนโลยี อม เทคโนโลยี การเมื ง รวมถึ การเมื องนธรรม รวมถึงมาตรการเชิ งการศึ สถาบันกทีษา ง่มสถาบั ีการบู นรณาการและลดความเหลื ที่มีการบูรณาการและลดความเหลื ่อมล้า เพืการเมื ่อป้่อมล องกั้าอนเพืงและ ่อรวมถึ ป้องกัท้นางให้มาตรการเชิ และ ความล่ ท้าอให้ แหลมและเปราะบาง ความล่ อแหลมและเปราะบาง ต่อ ภัยพิบัตต่ิลอดน้ ภัยอพิยลง บัติลและเปราะบางต่ ตลอดจนช่ ดน้อยลง วตลอดจนช่ ยให้มีการเตรี วอยให้ มพิ ีการเตรี มความพร้ มส้าอหรั บการเผชิ อมส้ตลอดจนช่ าหรัญบเหตุ การเผชิ และฟื ้นเหตุ ฟูทแม ี่ดละฟื ียีกิ่งขึารเตรี น้ ฟูอัทนี่ดน้ียยาิ่งไปสู ขึน ่คอัวามสามารถที นน้าไปสูอ่คมส� วามสามารถที ่จำะรัหรั บมืบอและฟื ่จะรับ้นมืคือนญ และฟื กลัเหตุ บได้้นใคืแนระยะเวลาที นละฟื กลับได้้นใฟูนระยะเวลาที ธิภาพ ป ระสิ ทธิภาพ ภัยยมความพร้ บัติลยอดน้ ยลง วญยให้ มความพร้ การเผชิ ท่รี่ดวดเร็ ียิ่งวขึและมี ้น่รวดเร็ อัปนระสิ น�วและมี ำทไปสู ่ความสามารถที ่จะรับมือและฟื้นคืนกลับได้ในระยะเวลาที่รวดเร็วและมีประสิทธิภาพ
กรอบเซนได กรอบเซนได คืออะไร อะไร กรอบการด� ำเนิคืนองานเซนไดเพื ่อลดความเสี่ยงจากภัยพิบัติ หรือ
กรอบการด้กรอบการด้ าเนินงานเซนไดเพื าเนิ(Sendai นงานเซนไดเพื ่อลดความเสี ่อลดความเสี ่ยงจากภัย่ยพิงจากภั บัติ หรืเป็ ยอพิ“กรอบเซนได” บนัตเครื ิ หรือ่ อ“กรอบเซนได” “กรอบเซนได” Framework) งมื อ ส� ำ คั ญ (Sendai (Sendai Framework) Framework) เป็นเครื ่องมื เป็อนส้เครื ายคั่อญพิงมืในการจั ญดการความเสี ในการจัระยะ ดการความเสี ่ยงจากภั บัตเริิ ่มยตัพิ้งบแต่ ัติ ในการจั ดการความเสี ่ยงจากภั บอัตส้ิขาคัองโลก 15ย่พิยปีงจากภั ของโลก ระยะ ของโลก15ระยะ ปี เริ่ม15 ตั งแต่ ปี เริพ.ศ. ่ม ตั งแต่ 2558 พ.ศ.- 2573 2558 ซึ-่ ง2573 ประเทศสมาชิ ซึ่ งประเทศสมาชิ กของ กของ พ.ศ. 2558 – 2573 ซึ่งประเทศสมาชิกขององค์การสหประชาชาติ องค์การสหประชาชาติ องค์การสหประชาชาติ จ้านวน 187 จ้านวน ประเทศ 187 ได้ ประเทศ ร่วมให้กได้ารรั ร่วบมให้ รองในการประชุ การรับรองในการประชุ ม ม จ�สหประชาชาติ ำนวน สหประชาชาติ 187ระดัประเทศ ได้โลกว่ รว่ มให้ การรับความเสี รองในการประชุ มิ ครั สหประชาชาติ บโลกว่ระดั าด้วบยการลด าด้วความเสี ยการลด่ยงจากภั ย่ยพิงจากภั บัติ ครัยงทีพิ่บ3ัตระหว่ งทีา่ ง3 ระหว่าง ระดั บโลกว่ งจากภั ย่ปุ่นพิบัติ ่ปครั วันที่ 14 –วัน18ที่ มีา14นด้าคม –วยการลดความเสี 182558 มีนาคม ณ เมื 2558 องเซนได ณ เมื่ยอประเทศญี งเซนได ประเทศญี ุ่น ้งที่ 3 ระหว่าง วันที่ 14 –18 มีนาคม 2558 ณ เมืองเซนได ประเทศญี่ปุ่น
ประเทศไทยกั ประเทศไทยกั บกรอบเซนได กรอบเซนได ประเทศไทย กับบกรอบเซนได
กรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย กระทรวงมหาดไทย
โทร. 0-2637-3304 -9 โทรสาร 0-2243-2204 www.disaster.go.th
พันธกิจ พันธกิจ
1.
2.
3.
คณะรัคณะรั ฐมนตรี คณะรัไฐด้มนตรี ฐมมนตรี ีม ติ เมืได้ด้่อมวัมีมนีมติทีติ่ เมื 10่อเมืวัมีน่อนทีวัาคม ่ น10ที2558 นาคมเห็มี2558 นนชอบให้ ระเทศไทย ชอบให้ปเห็ ระเทศไทย ่ มี10 าคมเห็ปน2558 นชอบให้ ในฐานะประเทศสมาชิ ในฐานะประเทศสมาชิ ก เข้ า ร่ ว มให้ ก เข้ ก า ารรั ร่ ว มให้ บ รองกรอบเซนไดดั ก ารรั บ รองกรอบเซนไดดั ง กล่ า วด้ ว ง ยกล่า วด้ว ย ประเทศไทย ในฐานะประเทศสมาชิกเข้าร่วมให้การรับรองกรอบเซนได ซึง่งคณะกรรมการป้ คณะกรรมการป้ องกันและบรรเทาสาธารณภั องกันและบรรเทาสาธารณภั งชาติยแห่ (กปภ.ช.) งชาติ (กปภ.ช.) ดัซึ่งงภายหลั กล่าวด้ วภายหลั ย ซึ่งงภายหลั งคณะกรรมการป้ องกันยแห่ และบรรเทาสาธารณภั ย ได้เ ห็นชอบให้ ได้เ ห็น้าชอบให้ หลักการภายใต้ น้าหลักการภายใต้ ก รอบเซนไดมาบรรจุ ก รอบเซนไดมาบรรจุ ไ ว้ในแผนการป้ ไ ว้ในแผนการป้ อ งกัน อ งกัน แห่งชาติ (กปภ.ช.) ได้เห็นชอบให้นำ� หลักการภายใต้กรอบเซนไดมาบรรจุ 4. และบรรเทาสาธารณภั และบรรเทาสาธารณภั ย แห่ง ชาติย แห่ ซึ ่งงคณะรั ชาติ ซึฐ่งมนตรี คณะรัไ ด้ฐมมนตรี ีม ติ เมืไ ด้่อมวัีมนติที ่เมื31่อ วัน ที ่ 31 ไว้ นแผนการป้ อมงกั และบรรเทาสาธารณภั ยแห่งชาติย ซึแห่่งคณะรั มีนใาคม 2558 มีน าคมอนุ2558 ัติแนผนการป้ อนุ ม ัติแ ผนการป้ อ งกัน และบรรเทาสาธารณภั อ งกัน และบรรเทาสาธารณภั ง ชาติย แห่ฐงมนตรี ชาติ ได้ มมี าวติพร้ อ่ มทัวัานวงสัทีพร้่ง่การให้ 31 าคม 2558 ั ภาคส่ และบรรเทา ดังกล่ ดัเมืงอกล่ อมทัมีงสัหนน่่งการให้ วยงานที หน่่เกีว่ยงานที ยวข้อนุ องทุ่เม กีก่ยต วข้แิ ผนการป้ องทุวนต้ กภาคส่ องน้อาวงกั ไปปฏิ นต้นองน้ บัตาิไปปฏิบัติ สาธารณภั ยวแห่ ดงต่ังอกล่ วพร้คอพร้ มทั สักับ่งการให้ น่วยงานที ่เกี่ยวข้อง ในส่วนที่เในส่ กี่ย วข้ นที อ งต่่เงกีอชาติ ่ยไป วข้อพร้ อมทั ไปางให้ วามส้ มทัองให้ าคัคญ้งวามส้ การจั าคัญดกัสรรงบประมาณ บหการจั ดสรรงบประมาณ ดในการจั การความเสี การความเสี งจากภับย่ ัตพิงจากภั ัติใวห้ยนที เ ป็พินบ่เไปตามแผนการป้ เ ป็อนงต่ ไปตามแผนการป้ งกัอนมทั และอ้งงกั ทุในการจั กภาคส่ วนต้อดงน� ำ่ยไปปฏิ ิใบนส่ กีัติใ่ยห้วข้ อไป อพร้ ให้นคและ วาม งชาติยแห่งชาติ ในการจัดการความเสี่ยงจากภัยพิบัติ ส�บรรเทาสาธารณภั ำคัญกับรรเทาสาธารณภั บการจัยดแห่สรรงบประมาณ
ให้เป็นไปตามแผนการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยแห่งชาติ
พันธกิจ
ตัวชี้วัดระดัตับวโลก ชี้วัดระดับโลก
ตัวชี้วัดระดับโลก
เข้าใจความเสี 1. เข้า่ยใจความเสี งจากภัยพิ่ยบงจากภั ัติ ยพินโยบายและมาตรการในการจั บัติ นโยบายและมาตรการในการจั ดการความเสีดการความเสี ่ยงจากภัยพิ่ยบงจากภั ัติจะต้อยงจั พิบดัท้ติจาขึะต้นจากฐานความเข้ องจัดท้าขึนจากฐานความเข้ าใจเรื่องความเสี าใจเรื่ย่องจากภั งความเสี ยพิ่ยบงจากภั ัติในทุกยมิพิตบิขัตองความเสี ิในทุกมิติข่ยองความเสี ง ่ยง การด้าเนินการด้ งานของประเทศสมาชิ าเนินงานของประเทศสมาชิ กและภาคีเกครืและภาคี อข่ายจะน้ เครืาอมาพิ ข่ายจะน้ จารณาถึ ามาพิ งความส้ จารณาถึ าเร็งจความส้ ใน าเร็จใน เข้วายใจความเสี งจากภั ยความล่ พิบอัตคแหลมของบุ ิ นโยบายและมาตรการในการจั ดอการความเสี ่ย่องจากภั พิยบพิบัตัติจิด่ยะต้ งจั ำขึาวจะมี ้นางมากในการ จากฐานความเข้ ยพิบภาพรวมการด้ ัตาิในทุ กมิตาิขเนิองความเสี ่ยซึง่งวประกอบด้ 1.ความเปราะบาง ประกอบด้วยประกอบด้ ความเปราะบาง ศักยภาพ่ยความล่ ศักยภาพ อแหลมของบุ คลและสิ นทรั คคลและสิ พย์ ลักษณะของภั นทรัพย์ ลักยษณะของภั และสภาพแวดล้ ย และสภาพแวดล้ ม ทังนี ความรู อม ทั้ตงนี ความเสี ความรู่ย้ตยงภั ่อความเสี ังงภักล่ยอาพิวจะมี บัตดิดัท� งผกล่ ลอย่ ผลอย่างมากในการาใจเรื่องความเสี่ยงจากภั ภาพรวมการด้ เนินงานของโลก นงานของโลก ซึ่งประกอบด้ ประกอบด้ ย 7 ตัวชีวัวดยวดั7ยงนีตัวชีวัด ดังนี การด�ำเนินงานของประเทศสมาชิกและภาคีเครือข่ายจะน�ำมาพิจารณาถึงความส�ำเร็จในภาพรวม ความเปราะบาง อแหลมของบุ คคลและสิ นยพิทรั ลักษณะของภั ย นมาตรการเตรี และสภาพแวดล้ อมอญมและเผชิ ทั้งภนีัยพิ้ บญความรู างมากในการท� การด� ำเนิพ.ศ.2573 นงานของโลก ท้าการประเมิ ท้านการประเมิ ความเสี ่ยงจากภั นความเสี ยพิ่ยบงจากภั ัติก่อนเกิยศัพิดกบภัยภาพ ัตยิกพิ่อบนเกิ ัติ การป้ ดภัความล่ ยพิองกั บัตนิ และลดผลกระทบจากภั การป้ องกันและลดผลกระทบจากภั ยพิบัติ และในการพั บัตพ ิ และในการพั ฒย์นาและด้ าฒเนินาและด้ นมาตรการเตรี าเนิ ยมความพร้ยอมความพร้ มและเผชิ เหตุ ัตเหตุ ิ ภัยพิ้ตบ่อัติความเสี่ยงภัยพิบัติด1.ังกล่อัาตวจะมี ราการเสี 1. ผอัยตลอย่ ชีราการเสี วิตจากภั ยยชีพิวิตบจากภั ัติของโลกลดลงอย่ ยพิบำัตการประเมิ ิของโลกลดลงอย่ างเป็นนรูปธรรม างเป็นภายในปี รูปธรรมพ.ศ.2573 ภายในปี โดย โดย ซึ่งประกอบด้วย 7 ตัวชี้วัด ดังนี้ ให้เหมาะสมและมี ให้เหมาะสมและมี ปความเสี ระสิทธิภาพ ปย ทธิภาพยพิบต า เฉลีภ่ ยยั การเสี ิ ตจากภัยชียวพิิ ตบจากภั ั ติ ต่อ อัยปตพิระสิ ราการเสี บั ติ ตท่อธิอัภตยราการเสี ชี วิ ตของประชากรโลก ยชี วิ ตของประชากรโลก 1 แสนคน 1. 1อัแสนคน ต ราการเสี ย ชี วิ ต จากภั ย พิ บั ติ ข องโลกลดลงอย่ า งเป็ น รู ป ธรรม ภายในปี พ.ศ. 2573 ่ ระสิ งจากภั ั กิ อ่ นเกิดภัยพิบตั ิ การป้องกันและลดผลกระทบจากภัยพิบตั ิ และในการพัฒนาและด�ำเนินมาตรการเตรียมความพร้อมและเผชิญค่เหตุ พิค่บาตั เฉลีใิยห้ชี่ ยวเการเสี หมาะสมและมี าพ เสริม2.สร้างศัเสริ กยภาพในการบริ างศักยภาพในการบริ ารและจัดหการความเสี ารและจัดการความเสี ่ยงจากภัยพิ่ยบงจากภั ัติ ยศัพิกบยภาพในการจั ัติ ศักยภาพในการจั การความเสี ่ยงจากภัยพิ่ยบงจากภั ยพิบบชาติ ัติในระดั ภูมิภบาคชาติ และโลก ภูมิภาคมีคและโลก วามส้าคัมีญคอย่ วามส้ างยิา่งคัยวด ยวด ระหว่มีาคงปีวามส� พ.ศ. ระหว่2563 – 2573 – 2573 องน้ออยกว่ จะต้ าอค่งน้ าดเฉลี อการ ยกว่ ่ยระหว่ าค่าเฉลี างปี่ย2548 ระหว่า–งปี2558 2548 – 2558 โดยค่ าเฉลีย่ การเสียชีวติ จากภัยพิบตั ติ อ่ อัตราการเสียชีวติ ของประชากรโลก 1 แสนคน ระหว่าง มสร้หางศั กยภาพในการบริ หารและจั ดการความเสี ่ยดงจากภั ยดการความเสี พิบัติ ัตศัิในระดั กยภาพในการจั ดการความเสี ่ยงจากภั ยญพิอย่บาัตงยิิใ่งนระดั บชาติ ภูมิภาค และโลก ำางปี คัญพ.ศ. อย่ า2563 งยิจะต้ ่งยวดต่ การจั 2.มสร้เสริ ต่อการจัดการความเสี ต่อการจัดการความเสี ่ยงจากภัยพิ่ยบงจากภั ัติให้มีปยระสิ พิบัตทิใธิห้ภมาพและประสิ ีประสิทธิภาพและประสิ ทธิผล ดังนันทธิจึผงลจ้าดัเป็งนันนที่จจึะต้ งจ้อาเป็ งมีนกทีารก้ ่จะต้าหนดวิ องมีกสารก้ ัยทัาศหนดวิ น์ แผนงาน สัยทัศน์สมรรถนะที แผนงาน สมรรถนะที ่ต้องการ แนวทางการปฏิ ่ต้องการ แนวทางการปฏิ บัติงาน และบัติงาน และ 2. จ้ า นวนผู 2. ้ ไ ด้ จ้ ร า ั บ นวนผู ผลกระทบจากภั ้ ไ ด้ ร ั บ ผลกระทบจากภั ย พิ บ ั ต ิ ข องโลกลดลงอย่ ย พิ บ ั ต ิ ข องโลกลดลงอย่ า งเป็ น รู ป ธรรม า งเป็ น ภายในปี รู ป ธรรม พ.ศ. ภายในปี ปี พ.ศ. 2563พ.ศ.– 2573 จะต้องน้อยกว่าค่าเฉลี่ยระหว่างปี 2548 – 2558 ความเสีย่งภายในและระหว่ งจากภั ยพิวบนต่าตั งภาคส่ ี วชนต่ ระสิ ธิให้ภชาพและประสิ ลผู้มมดัีสให้่วงนได้ นักลุน้ ่มสผู่วจึ้มนเสี งีสจ�่วยำนได้ ทีนเสีจ่ อยะต้ ารก� ำหนดวิ ยั ทัวมยสร้ศการเสริ น์างศัแผนงาน ่ อ้ งการ แนวทางการปฏิบตั งิ าน และการประสานงานทัง้ ภายในและ การประสานงานทั การประสานงานทั งภายในและระหว่ างภาคส่ าใิ งห้ๆมให้ป ัดเจน าง ท ๆตลอดจนต้ ัดเจน อตลอดจนต้ งส่งเสริมให้ อทงส่ กธิลุงผ่มเสริ ทีเป็่เกีสน่ยววข้ งเข้ ที่เาอ กีมามี ่ยงมี วข้สกอ่วงเข้ นร่าวมามี มด้ วสย่ว การเสริ นร่วสมด้ กยภาพในการ มสร้างศัสมรรถนะที กยภาพในการ ต 2573 โดยค่2573 าเฉลี่ยโดยค่ ของผูาเฉลี ้ได้ร่ยับของผู ผลกระทบจากภั ้ได้รับผลกระทบจากภั ยพิบัติต่อประชากรโลก ยพิบัติต่อประชากรโลก 1 แสนคน 1ระหว่ แสนคน าง ระหว่าง 2. จ� ำ นวนผู ้ได้รับผลกระทบจากภัยพิบัติของโลกลดลงอย่างเป็นรูปธรรม ภายในปี พ.ศ. 2573 ระหว่ า งภาคส่ ว นต่ า ง ๆ ให้ ช ด ั เจน ตลอดจนต้ อ งส่ ง เสริ ม ให้ ก ลุ ม ่ ผู ม ้ ส ี ว ่ นได้ ส ว ่ นเสี ย ที เ ่ กี ย ่ วข้ อ งเข้ า มามี ส ว ่ นร่ ว มด้ ว ย การเสริ ม สร้ า งศั ก ยภาพในการจั ด การความเสี ย ่ งจากภั ย พิ บ ต ั เ ิ พื อ ่ ด� ำ เนิ น มาตรการ จัดการความเสี จัดการความเสี ่ยงจากภัยพิ่ยบงจากภั ัติเพื่อด้ยาพิเนิบนัตมาตรการป้ ิเพื่อด้าเนินมาตรการป้ องกัน ลดผลกระทบ องกัน ลดผลกระทบ เตรียมความพร้ เตรียอมความพร้ ม เผชิญเหตุ อม ฟืเผชิ ้นฟูญและบู เหตุ ฟืร้นณะจึ ฟู และบู งมีความจ้ รณะจึาเป็ งมีนคและส่ วามจ้างเสริ เป็นและส่ มให้เกิงเสริ ดความร่ มให้วเกิมมืดความร่ อและ วมมือและ ปี พ.ศ. 2563 ปี พ.ศ. – 2573 2563จะต้ – 2573 องน้อยกว่ จะต้าอค่งน้ าเฉลี อยกว่ ่ยระหว่ าค่าเฉลี างปี่ย2548 ระหว่า–งปี2558 2548 – 2558 หุ้นส่วนระหว่ หุ้นางกลไกและองค์ ส่วนระหว่ รต่าง ๆ ในอั กรต่นทีาง่จะขั ๆเตรี ในอั บเคลืนยที่อมความพร้ นเครื ่จะขับ่อเคลื งมือ่อต่นเครื าอง มๆ่อทีงมื ่เกีอ่ยต่วข้ ๆงกัทีบ่เกีการลดความเสี บการลดความเสี ่ยงจากภั ยพิง่ยบมี งจากภั ัติแคละการพั ยพิบัตำฒิแเป็ นาที ละการพั ั่งยืนฒนาที ่ยั่งยืมนให้เกิดความร่วมมือและหุ้นส่วนระหว่างกลไกและองค์กรต่าง ๆ ในอันที่จะขับเคลื่อนเครื่องมือ โดยค่ า เฉลี ่ ย ของผู ้ ไ ด้ รั บ ผลกระทบจากภั ย พิ บั ติ ต ่ อ ประชากรโลก 1 แสนคน ระหว่ า งปี ป้องกัางกลไกและองค์ น กลดผลกระทบ เผชิ ญางอเหตุ ฟื่ยวข้้นอฟูงกัและบู รณะจึ วามจ� น่ยและส่ งเสริ 3. ความสู 3. ญเสีความสู ยทางเศรษฐกิ ญเสียทางเศรษฐกิ จที่เกิดจากภั จทีย่เพิกิบดัตจากภั ิโดยตรงลดลงเมื ยพิบัติโดยตรงลดลงเมื ่อเทียบกับผลิ ่อเทีตยภับกั ณฑ์บมผลิวลรวม ตภัณฑ์มวลรวม ลงทุน3.ในด้าลงทุ นการลดความเสี นในด้ ัติเพืบ่อการลดความเสี ให้ ยพิพบร้ัตอิเมรั พื่อบให้ มือพและฟื ร้อมรั่ย้นบงจากภั คืมืนอกลั และฟื บยได้้นพิใคืนระยะเวลาที ได้ในระยะเวลาที ่รวดเร็ฒวนาที และมี ่รวดเร็ ป่ยระสิ ธิภาพ นของรั การลงทุ ฐและเอกชนการป้ นของรัฐและเอกชนการป้ องกันและลดองกันและลด พ.ศ. 2563 – 2573 จะต้องน้อยกว่าค่าเฉลี่ยระหว่างปี 2548 – 2558 ต่าางนการลดความเสี ๆ ่ยทีงจากภั ่เกี่ยวข้ยพิอ่ยบงจากภั งกั บนกลั ัติแบละการพั ั่งยืวและมี นทธิภาพประสิทการลงทุ ประชาชาติประชาชาติ ของโลก ภายในปี ของโลกพ.ศ. ภายในปี 2573พ.ศ. 2573 ความเสี่ยงจากภั ความเสี ยพิ่ยบงจากภั ัติโดยมาตรการเชิ ยพิบัติโดยมาตรการเชิ งโครงสร้าง งและไม่ โครงสร้ใช้าเงชิและไม่ งโครงสร้ ใช้าเชิงมีงโครงสร้ ความส้าคังมีญคอย่วามส้ างยิา่งคัต่ญอการพั อย่างยิฒ่งนาเศรษฐกิ ต่อการพัฒจนาเศรษฐกิ สังคม สุขจภาพ สังคมและวั สุขภาพ ฒนธรรมของบุ และวั ฒนธรรมของบุ คคล ชุมชนคประเทศ คล ชุมชน ประเทศ 4. สาธารณู 4. ปสาธารณู ้ าปคัโภคที ญ และบริ ่ ส้ า คั ญก ารสาธารณะพื และบริ ก ารสาธารณะพื ก่ สถานพยาบาลและ ได้ แ3.ก่ สถานพยาบาลและ ความสูญเสียทางเศรษฐกิจที่เกิดจากภัยพิบัติโดยตรงลดลงเมื่อเทียบกับผลิตภัณฑ์มวลรวม ้ คืนกลับได้ในระยะเวลาทีร่ วดเร็วและมีประสิทธิภาพ การลงทุนของรัฐและเอกชนในการป้ อโภคที งกัน่ สและลดความเสี ย่ งจากภั ยพิบนฐาน ตั ิ ได้ แนฐาน 3. ลงทุนในด้านการลดความเสีย่ งจากภัยพิบตั เิ พือ่ ให้พร้อมรับมือและฟืน และสินทรัพและสิ ย์ รวมทั นทรังสภาพแวดล้ พย์ รวมทังสภาพแวดล้ อมให้พร้อมรัอมให้ บมือพและฟื ร้อมรั้นบคืมืนอกลั และฟื บได้้นโดยเร็ คืนกลัวบเมืได้่อเกิ โดยเร็ ดภัยวพิเมืบ่อัตเกิิ ทัดงนี ภัยการลงทุ พิบัติ ทังนีนดัการลงทุ งกล่าวยันงเป็ ดังนกล่แรงขั าวยับงเป็ เคลืน่อแรงขั นให้บเกิเคลื ดการพั ่อนให้ฒเนานวั กิดการพั ตกรรม ฒนานวั การเจริ ตกรรม ญ การเจริญ สถานศึกและสิ ษาได้ สถานศึ รับนความเสี กทรั ษาได้ ความเสี้งยยสภาพแวดล้ หายจากภั พิบัติลดลงอย่ ยพิบาัตองเป็ ิลมดลงอย่ นรูปธรรม างเป็นจากการพั รูปธรรม ฒจากการพั นาความฒนาความ ประชาชาติ ของโลก ภายในปี พ.ศ. 2573 โดยมาตรการที โครงสร้ ง่ามีาควนั และไม่ งมี คงวามส� คังญกผลให้ อย่กวาิตารรั งยิป้กอ่งษาชี ต่อนวการพั จญเสีสันยงรูเกิคม สุขอีนภาพ คคล ชุมชน ประเทศ พย์รยับหายจากภั รวมทั เติบโก และการสร้ เติบโก าและการสร้ งงานได้ ซึ่งามาตรการดั งงานได้ ซึ่ใ่งช้งมาตรการดั กล่ าวนับได้งาวกล่ วามคุ บได้้มว่าค่มีใาช้คต่วามคุ อโครงสร้ การลงทุ ้มค่านต่าอและส่ การลงทุ ผลให้ น และส่ กำารรั ษาชี งกั และลดความสู ิต ป้องกัฒนนาเศรษฐกิ และลดความสู ญเสี ยเกิดผลเป็ ปดธรรม ผลเป็ กรูทัปงยั ธรรม งช่และวั วอียให้ กทังยัฒงนธรรมของบุ ช่ วยให้ อมในการรั พร้อบมในการรั มืาองงานได้ และฟืบ้นมืกลัอและฟื บซึได้ อย่้นากลั งรวดเร็ บได้อวย่เมืางงรวดเร็ ่อกล่ เกิดาภัวยวเมื พิบ่อัตเกิิ ภายในปี ดภัยพิบัตพ.ศ.2573 ิ ภายในปี พ.ศ.2573 การบูรณะฟืการบู ้นฟูภรายหลั ณะฟื ยพิบงัตมืเกิิมอีปดและฟื ระสิ ภัยพิทบธิัตภิม้นาพยิ ีปคืระสิ ทนด้ธิภวบาพยิ ยได้่งโขึดยเร็ นด้วย วเมื่อเกิดภัยพิบัติ ทั้งนี้ การลงทุนดังกล่าวยังเป็นแรงขับเคลื่อนให้เกิดการพัฒนานวัตกรรม การเจริญเติบโต พร้และการสร้ 4. สาธารณู ปโภคที่ส�ำคัญ และบริการสาธารณะพื้นฐาน ได้แก่ สถานพยาบาลและสถานศึกษา ให้พง้นเกิร้ฟูดอภภัายหลั มรั น่งขึกลั ่งมาตรการดั 5. จ้านวนประเทศที 5. จ้านวนประเทศที ่มียุทธศาสตร์ ่มียลุทดความเสี ธศาสตร์ล่ยดความเสี งภัยพิบัติใ่ยนระดั งภัยพิบบชาติ ัติในระดั และระดั บชาติ บท้แอละระดั งถิ่นเพิบ่มท้ขึอนงถิ่นเพิ่มขึน พัฒนาศั 4. กยภาพในการเตรี พัฒนาศันักบยภาพในการเตรี ยอมความพร้ อการลงทุ มเผชิ ภัยพิญบัตเหตุ ิทนี่มภีปและส่ ัยระสิ พิบทัติทธิงภผลให้ ี่มาพ ีป ระสิ ตลอดจนการฟื ภาพกษาชี ตลอดจนการฟื ้นวสภาพและซ่ ้นสภาพและซ่ างที่ดอีกมสร้ ว่าเดิางที มในช่ ่ดญีกว่เสี วางของการบู เดิ มในช่ วงของการบู รณ น ะฟืรู้นปฟูธรรม ภรณ ายหลั ะฟื้นอีงเหตุ ฟูกภทัายหลั ได้รบั ความเสียหายจากภัยพิบตั ลิ ดลงอย่างเป็นรูปธรรม จากการพัฒนาความพร้อมในการรับมือ ได้วย่ามความพร้ มีความคุ ้มมเผชิ ค่าต่ญอเหตุ กทธิารรั ิต ป้องกั นอมสร้ และลดความสู ยเกิ ดผลเป็ ้งยังช่งเหตุ วยให้การบูรณะฟื้นฟูภายหลังเกิดภัยพิบัติมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้นด้วย อย่างเป็นรูปอย่ธรรม างเป็นภายในปี รูปธรรมพ.ศ. ภายในปี 2563พ.ศ. 2563 ภัยพิบัติ ภัยความเสี พิบัติ ่ยงจากภั ความเสี ยพิ่ยบงจากภั ัติที่เพิ่มยขึพินอย่ บัติทาี่เงต่ พิ่มอขึเนืนอย่ ่อง าซึงต่ ่งรวมถึ อเนื่องงการที ซึ่งรวมถึ ่ประชาชนและสิ งการที่ประชาชนและสิ นทรัพย์มีความล่ นทรัพอย์แหลมที มีความล่่จะได้ อแหลมที รับผลกระทบจากภั ่จะได้รับผลกระทบจากภั ยพิบัติเพิ่มมากขึ ยพิบัตนิเพิประ ่มมากขึ กอบกั น บประ กอบกับ บได้อย่างรวดเร็วเมื่อเกิดภัยพิบัติ ภายในปี พ.ศ. 2573 ง เหตุ ภ ย ั พิ บ ต ั ิ ความเสี ย ่ งจากภั ย พิ บ ต ั ิ 4. พัฒนาศักยภาพในการเตรียมความพร้อมเผชิญเหตุภยั พิบตั ทิ มี่ ปี ระสิทธิภาพ ตลอดจนการฟืน้ สภาพและซ่อมสร้างทีด่ กี ว่าเดิมในช่วงของการบูรณะฟืน้ 6.ฟูภายหลั มีการยกระดั 6. มีกบารยกระดั การให้ความช่ บการให้ วยเหลื ความช่ อระหว่ วยเหลื างประเทศแก่ อระหว่างประเทศแก่ ประเทศก้าปลัระเทศก้ งพัฒนาาด้ลัและฟื วงยการให้ พัฒนา้นด้กลั วยการให้ บทเรียนจากภั บทเรี ยพิยบนจากภั ัติที่เกิดยขึพินในอดี บัติที่เกิตดเป็ ขึนในอดี นตัวบ่งตชีถึเป็งนความจ้ ตัวบ่งาชีเป็ถึงนความจ้ ที่จะต้อาเป็ งพันฒทีนาความพร้ ่จะต้องพัฒนาความพร้ อมในการเผชิอมในการเผชิ ญเหตุภัยพิบญัตเหตุ ิ รับภมืัยอพิต่บอสถานการณ์ ัติ รับมือต่อสถานการณ์ ภัยต่าง ๆ ทีภ่อัยาจเกิ ต่าง ดๆขึทีน่อผนวกมาตรการ าจเกิดขึน ผนวกมาตรการ 5. จ� ำ นวนประเทศที ที ่ เ พิ ่ ม ขึ ้ น อย่ า งต่ อ เนื ่ อ ง ซึ ่ ง รวมถึ ง การที ่ ป ระชาชนและสิ น ทรั พ ย์ ม ี ค วามล่ อ แหลมที ่ จ ะได้ ร ั บ ผลกระทบจากภั ย พิ บ ั ต ิ เ พิ ่ ม มากขึ ้ น ประกอบกั บ บทเรี ย นจากภั ย พิ บ ั ต ิ ท ่ ี เ กิ ด ขึ ้ น ในอดี ต เป็ น ตั ว บ่ ง ชี ้ ถ ึ ง การสนั บ สนุ การสนั น การด้ บ า สนุ เนิ น การด้ การตามกรอบนี า เนิ น การตามกรอบนี ในระดั บ ชาติ ในระดั ท ่ ี เ พี ย บ งพอและยั ชาติ ท ่ ี เ พี ย ่ ง งพอและยั ยื น ภายในปี ่ ง ยื น พ.ศ. ภายในปี พ.ศ. ่มียุทธศาสตร์ลดความเสี่ยงภัยพิบัติในระดับชาติและระดับท้องถิ่นเพิ่มขึ้น ลดความเสี่ยลดความเสี งจากภัยพิ่ยบงจากภั ัติในการเตรี ยพิบัตยิใมความพร้ นการเตรียอมความพร้ มรับมือภัยอพิมรับัตบิ มืซึอ่งภัการด้ ยพิบาัตเนิิ ซึน่งการดั การด้งากล่ เนิานวจะช่ การดัวงยพั กล่าฒวจะช่ นาศัวกยพั ยภาพให้ ฒนาศัพกร้ยภาพให้ อมส้าหรัพบร้การเผชิ อมส้าหรัญบเหตุ การเผชิ และการฟื ญเหตุ้นและการฟื ฟูที่มีประสิ้นทฟูธิทภี่มาพ ีประสิทธิภาพ 2573 ยมความพร้อมรับมือภัยพิบัติ อย่างเป็นรูปธรรม ภายในปี พ.ศ. 2563 ำเป็ นอ ทีการพั ่จะต้ฒ้นนาภาวะผู อ้าในกลุ งพัฒ่มสตรี นาความพร้ มในการเผชิ ญวเหตุ ภัยพิงกบเสริดััตนมิ และส่ รับมืงเสริ อต่มอความเสมอภาคหญิ สถานการณ์ ภงชาย ัยต่าและมาตรการในการเผชิ ง ๆ ที่อญาจเกิ ้นญเหตุ ผนวกมาตรการลดความเสี ่ยงจากภัยพิ2573 บัติในการเตรี สิ่งส้าคัญอีกสิประการ ่งส้าคัญความจ� อีคืกอประการ การพั ฒคืนาภาวะผู ้น้าแในกลุ ละผู่ม้พสตรี ิการให้ แอละผู มีส่ว้พนร่ ิการให้ วมในการผลั มีส่วนร่ กมในการผลั ดันและส่ ความเสมอภาคหญิ งชาย และมาตรการในการเผชิ เหตุ ด บูรขึณะฟื ้นฟูบูทรี่ ณะฟื้นฟูที่ 7. ประชาชนสามารถเข้ 7.้น�ำในกลุ ประชาชนสามารถเข้ าถึงข้แอละผู มูลการแจ้ า้พ ถึงิกข้อารให้ งมูเตืลอการแจ้ นภั เตืงหน้ อวนภั ามและข้ ยล่วงหน้ อมูลาความเสี และข้อมู่ย6. ลงภัความเสี ยมีพิกบารยกระดั ัต่ยิเพิงภั่มยพิบัติเบพิ่มการให้ความช่วยเหลือระหว่างประเทศแก่ประเทศก�ำลังพัฒนา ด้วยการให้ ทุกคนสามารถเข้ ทุกคนสามารถเข้ าถึซึง่งได้การด� นอกจากนี าถึำงเนิ ได้ นภันอกจากนี ยการดั พิบัติทงี่เกิกล่ ภัดยขึพินได้ ัตแิทสดงให้ ี่เกิดวขึยพั นได้ เห็นแฒ ว่สดงให้ านาศั ในช่เวกห็งของการฟื นยภาพให้ ว่า ในช่ว้นงของการฟื ฟูพบรู้รณะที ารวางแผนล่ บูรณะที ่มีการวางแผนล่ วงหน้ญาเหตุ มาแล้ววงหน้ นันถืามาแล้ อเป็นวโอกาสส้ นันถื ่จะท้าทการฟื คัธิญภทีาพ ่จ้นะท้ สภาพและ าสิการฟื าบวจะช่ อมส�้น่มำฟูีกหรั บการเผชิ และการฟื ้นฟูอเป็ทาคัี่มนญโอกาสส้ ีปทีระสิ ่งส�ำ้นคัสภาพและ ญอีกประการ คือ การพัฒนาภาวะผู ่มสตรี มีสยล่่วงวนร่ ซ่อมสร้างให้ซ่ดอีกมสร้ ว่าเดิางให้ ม ด้ดวีกยการบู ว่าเดิมรณาการมาตรการลดความเสี ่ยงจากภัยพิ่ยบงจากภั ัติไว้ในมาตรการการพั บัติไว้ในมาตรการการพั ฒนา เพื่อท้ฒ าให้นาประเทศและชุ เพื่อท้าให้ประเทศและชุ มชนมีความสามารถในการรั มชนมีความสามารถในการรั มือและฟื้นบคืมืนอกลั และฟื บได้ มากขึ นอย่ามากขึ งเป็เห็นน นอย่ รูปว่ธรรม นรูวปงของการฟื ธรรมพ.ศ. ภายในปี 2573 การสนับสนุนการด�ำเนินการตามกรอบนีใ้ นระดับชาติทเี่ พียงพอและยัง่ ยืน ภายในปี พ.ศ. 2573 ในการผลั กด้ดัวนยการบู และส่รณาการมาตรการลดความเสี งเสริมความเสมอภาคหญิ งยพิชาย และมาตรการในการเผชิ ญเหตุ บูรณะฟื ้นฟูที่ทุกบคนสามารถเข้ าบถึได้้นงคืได้นกลันอกจากนี ้ ภัยพิบัติที่เกิดขึ้นได้ แสดงให้ าางเป็ ในช่ภายในปี ้นฟูพ.ศ.บูร2573 ณะ โดยเร็วได้ทโดยเร็ ุกครังทีว่เได้กิดทภัุกยครัพิงที บัต่เิ กิดภัยพิบัติ
ที่มีการวางแผนล่วงหน้ามาแล้วนั้นถือเป็นโอกาสส�ำคัญที่จะท�ำการฟื้นสภาพและซ่อมสร้างให้ดีกว่าเดิม ด้วยการบูรณาการมาตรการลดความเสี่ยงจากภัยพิบัติไว้ในมาตรการการพัฒนา เพื่อท�ำให้ ประเทศและชุมชนมีความสามารถในการรับมือและฟื้นคืนกลับได้โดยเร็วได้ทุกครั้งที่เกิดภัยพิบัติ
7. ประชาชนสามารถเข้ า ถึ ง ข้ อ มู ล การแจ้ ง เตื อ นภั ย ล่ ว งหน้ า และข้ อ มู ล ความเสี่ ย งภั ย พิ บั ติ เพิ่มมากขึ้นอย่างเป็นรูปธรรม ภายในปี พ.ศ. 2573
ระดับการจัดการสาธารณภัย ระดับ
การจัดการ
ผู้มีอ�ำนาจตามกฎหมาย
1
สาธารณภัยขนาดเล็ก
ผู้อ�ำนวยการอ�ำเภอ ผู้อ�ำนวยการท้องถิ่น และ/หรือผู้ช่วยผู้อ�ำนวยการ กรุงเทพมหานคร ควบคุม และสั่งการ
2
สาธารณภัยขนาดกลาง
ผูอ้ ำ� นวยการจังหวัด หรือผูอ้ ำ� นวยการกรุงเทพมหานครควบคุมสัง่ การ และบัญชาการ
3
สาธารณภัยขนาดใหญ่
ผู้บัญชาการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยแห่งชาติ ควบคุม สั่งการ และบัญชาการ
4
สาธารณภัย ร้ายแรงอย่างยิ่ง
นายกรัฐมนตรีหรือรองนายกรัฐมนตรีที่นายกรัฐมนตรีมอบหมาย ควบคุม สั่งการ และบัญชาการ
โครงสร้างกองบัญชาการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยแห่งชาติ/ ศูนย์บัญชาการเหตุการณ์ กองบัญชาการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยแห่งชาติ / ศูนย์บัญชาการเหตุการณ์ ผู้บัญชาการ / ผู้อ�ำนวยการ ที่ปรึกษา / ผู้เชี่ยวชาญ
ศูนย์ข้อมูลประชาสัมพันธ์ร่วม
ศูนย์ประสานการปฏิบัติ
ส่วนปฏิบัติการ
ส่วนอ�ำนวยการ
ส่วนสนับสนุน
การสนับสนุนการปฏิบัติงานในภาวะฉุกเฉิน : สปฉ. ผู้บัญชาการ / ผู้อ�ำนวยการ ที่ปรึกษา / ผู้เชี่ยวชาญ
ศูนย์ข้อมูลประชาสัมพันธ์ร่วม ส่วนปฏิบัติการ
ศูนย์ประสานการปฏิบัติ ส่วนอ�ำนวยการ
ส่วนสนับสนุน
ส่วนปฏิบัติการ
ส่วนอ�ำนวยการ
ส่วนสนับสนุน
สปฉ. 1 คมนาคม สปฉ. 4 ผจญเพลิง สปฉ. 7 สนับสนุนทรัพยากรทางทหาร สปฉ. 8 การแพทย์และสาธารณสุข สปฉ. 9 ค้นหาและกู้ภัย สปฉ. 10 สารเคมี วัตถุอันตราย และกัมมันตรังสี สปฉ. 13 รักษาความสงบเรียบร้อย
สปฉ. 5 การจัดการในภาวะฉุกเฉิน สปฉ. 15 การต่างประเทศ
สปฉ. 2 เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร สปฉ. 3 สาธารณูปโภคและโครงสร้างพื้นฐาน สปฉ. 6 สวัสดิการสังคมและความมั่นคง ของมนุษย์ สปฉ. 11 การเกษตร สปฉ. 12 พลังงาน สปฉ. 14 ฟื้นฟูเศรษฐกิจ การศึกษาและวัฒนธรรม สปฉ. 17 ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม สปฉ. 18 งบประมาณและการบริจาค
ส่วนกฎหมาย