2 // parallaxi #182
ENTRANCE
www.parallaximag.gr μπες μέσα και κατέβασε όλο το τεύχος σε
pdf!
επίσημη σελίδα στο ακολούθησέ μας στο
parallaximag @parallaximag
O ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ
Τ
ην προηγούμενη βδομάδα είχα γενέθλια. Η Μαρίνα, η μεγάλη μου κόρη μου, είπε κάποια στιγμή την ώρα που οδηγούσα: Μπαμπά είσαι πια πιο κοντά στην επόμενη δεκαετία. Άναψε πράσινο και προχώρησα. Δυο μέρες πριν, στην κηδεία του Ντίνου Τριαρίδη έτυχε να έρθω αντιμέτωπος με το χρόνο ασυναίσθητα. Ο κύριος Ντίνος ήταν ένας ήρωας των εφηβικών μου χρόνων. Υπήρξα φίλος με το γιο του Θανάση και μπαινόβγαινα σπίτι τους στα χρόνια του Λυκείου ακούγοντας από το φίλο μου ιστορίες για τον πατέρα του. Την πιο συγκινητική από αυτές, την ιστορία της εξορίας, μου τη διηγήθηκε κάποτε στο θρυλικό σπίτι της Ποτίδαιας, που το ονόμασαν Μακραφού, εις ανάμνηση των δύο τόπων εξορίας του, της Μακρακώμης και του Φουρνά. Μια ζωή, μάθημα αξιοπρέπειας αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος. Καθώς παρακολουθούσα τη λειτουργία στην εκκλησία έβλεπα τριγύρω πρόσωπα γνώριμα, παιδιά που μεγάλωσαν μαζί μου και τα ήξερα από το σχολείο, μεγαλύτερους ανθρώπους που γέρασαν όμορφα, πρόσωπα που ο χρόνος δεν τα άφησε ανεπηρέαστα. Έτσι λοιπόν, θέλοντας και μη αναμετρήθηκα αναγκαστικά με το χρόνο. Με τις δεκαετίες που μου επισήμανε η κόρη μου δυο μέρες μετά. Ο Χρόνος. Για πολλούς και διάφορους λόγους ο χρόνος που περνά δεν με τρόμαξε ποτέ. Εκτός από την αρχή. Εξαιτίας μιας παιδικής ιατρικής απειλής, που την κουβαλούσα για δεκαπέντε χρόνια, έμαθα να ζω με το χρό-
MAKING OF Eικόνα: dolphins // communication design
νο στην αρχή απειλή και μετά συνοδοιπόρο. Μόλις η απειλή εξασθένησε, ο χρόνος χαλάρωσε ξαφνικά μέσα μου. Και τότε η βιασύνη έγινε παρατήρηση. Διάβασα κάτι που έγραψε πρόσφατα ο Πιτσιρίκος και θα ήθελα να το είχα γράψει και γω, γιατί είναι το μονοπάτι που ακολούθησα: πρέπει να ζεις για να δημιουργείς τις αναμνήσεις σου, ώστε, όταν φτάσει η στιγμή (και φτάνει για όλους) που θα μείνεις μόνος με τις αναμνήσεις σου, να μην τρελαθείς επειδή θα διαπιστώσεις πως δεν έζησες. Μου άρεσε πάντα να διηγούμαι ιστορίες. Ιστορίες που ταυτίζονται με το χρόνο. Κοντινό και μακρινό. Κάνει το πέρασμα του πιο συναρπαστικό αν το σκεφτείς. Σε βοηθά να συμφιλιώνεσαι μαζί του. Κάθε δεκαετία είναι διαφορετικό ταξίδι, αρκεί στις αποσκευές σου να μην αποποιείσαι όσα κουβαλάς. Να μη μοιάζει δηλαδή σαν να ήσουν πέρσι κατασκηνωτής σε μια έρημη παραλία με σανδάλια και την επόμενη φορά σε ένα αποστειρωμένο πεντάστερο ντυμένος σα λόρδος. Ο χρόνος αξίζει όταν τα μπλέκει όλα όμορφα στο πέρασμα του και για αυτό εξακολουθεί να σε εκπλήσσει. Ας πούμε το να σε συγκινεί το ίδιο το άκουσμα του Άγιου Φεβρουαρίου στο ραδιόφωνο και να δακρύζεις με ένα τραγούδι τις Μόνικα. Να γνωρίζεις ένα σπουδαίο φίλο και συνεπιβάτη στο όνειρο, στα σαρανταπέντε σου και να χορεύεις ανέμελα Parov Stellar με τα παιδιά σου, ή να γελάς με το ίδιο καρέ στο πόκερ σχεδόν τριάντα χρόνια. Ο χρόνος είναι μυστήριο φρούτο. Μπορεί να σου γίνει έμμονη ιδέα ή απλά το όχημα για να περάσεις μια ζωή χαρισάμενη. Ο χρόνος είναι ποτάμι. Κάπου θα το βρεις φουσκωμένο και απειλητικό και κάπου να κυλάει γαλήνιο, να σε καλεί να βουτήξεις. Και να με ρωτούσες τι δουλειά θα ήθελα να κάνω τώρα, στη νέα δεκαετία που πλησιάζει, θα σου έλεγα να ακολουθώ ποτάμια. *Αφιερωμένο Γιώργος Τούλας
parallaxi ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012 / ΤΕΥΧΟΣ 182 / ΠΕΡΙΟΔΟΣ Β΄_ ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΛΗΣ _ ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΣΕ 25.000 ΤΕΥΧΗ ΚΑΙ 320 ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ_ΜΑΖΙ ΜΑΣ AYTO TO MHNA ΕΓΡΑΨΑΝ, ΣΧΕΔΙΑΣΑΝ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΑΝ, ΣΚΕΦΤΗΚΑΝ, ΕΦΑΓΑΝ, ΧΟΡΕΨΑΝ, ΑΚΟΥΣΑΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΒΡΗΚΑΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΟΙ: ΕΚΔΟΤΗΣ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΑΜΦΥΛΙΔΟΥ_ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΥΛΑΣ_ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑ: ΚΥΑ ΤΖΗΜΟΥ_ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΥΛΗΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΟΥΔΗΣ_ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΕΟΥ, ΤΙΝΑ ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ, ΜΕΛΙΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΑ ΒΟΖΙΚΗ, ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΓΑΒΡΙΗΛΟΓΛΟΥ, ΑΚΗΣ ΔΗΜΟΥ, ΚΩΣΤΗΣ ΖΑΦΕΙΡΑΚΗΣ, ΣΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΙΩΣΗΦΕΛΗΣ, NIKH KΕΦΑΛΑ, ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΕΧΑΓΙΑ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΠΑΡΑΝΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΣΙΦΟΣ, ΕΛΕΝΗ ΚΟΥΡΤΙΔΟΥ, ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΛΙΚΙΔΟΥ, ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΠΑΣΔΕΚΗ, ΧΡΥΣΑ ΝΑΝΟΥ, ΒΟΥΛΑ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ, ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΛΟΥΚΗΣ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ, ΤΖΕΝΗ ΠΑΥΛΙΔΟΥ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΔΟΥ, ΑΚΗΣ ΣΑΚΙΣΛΟΓΛΟΥ, ΜΑΝΩΛΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΕΛΤΖΙΔΗΣ, ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΡΛΙΑΓΚΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ_ΛΟΝΔΙΝΟ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΟΡΜΠΑΤΖΙΔΗΣ_ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ: ΝΤΙΝΑ ΠΙΝΟΣ, ΣΤΕΛΛΑ ΒΑΚΙΡΛΗ_ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ,ΜΑΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ, ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΜΠΑΣΔΕΚΗΣ, STEREOSIS, ΜΑΡΙΝΑ ΤΟΥΛΑ_ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΣΝΗ_ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΑΜΦΥΛΙΔΟΥ katerina@parallaximag.gr _ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ: DOLPHINS COMMUNICATION DESIGN _ ΕΚΤΥΠΩΣΗ_ΒΙΒΛΙΟΔΕΣΙΑ: ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ_ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ & ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: ΔΕΛΦΩΝ 216, 546 55, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ_ΤΗΛ - FAX: 2310 429.050, 2310 429.051_PARALLAXI - MONTHLY CITY & CINEMA REVIEW, 216 DELFON STR. - 546 55 THESSALONIKI, GREECE, ΤΕL - FAX: ++30 2310 429.050 - 51 νέο e-mail: info@ parallaximag.gr
Λέξεις: Άκης Δήμου |
Ένας θεατρικός συγγραφέας κρυφακούει σκέψεις
ΞΥΠΟΛΗΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ 22 Τα τελευταία βράδια βλέπω στον ύπνο μου φίλους που έχω να δω πολύ καιρό. Οι περισσότεροι σα να γελάνε αλλά τα μαλλιά τους έχουν αραιώσει επικίνδυνα, πέφτουν χωρίς δεύτερη σκέψη και τους αφήνουν εκτεθειμένους. Προφανώς δεν είναι και πολύ καλά. Τα πεσμένα μαλλιά στο όνειρο – το λέει όποιος ονειροκρίτης και να ρωτήσεις - είναι αδυναμία. Μιλάμε, δηλαδή, γι’ ανθρώπους που χάνουν τη δύναμή τους από μέρα σε μέρα κι από όνειρο σε όνειρο. Κι όχι μόνο την αγοραστική, κάθε δύναμη. Δεν μπορώ να σου πω με σιγουριά αν τα όνειρα βγαίνουν – αν και είμαι αρκετά αγγελοκρουσμένος για να το πιστέψω -, ωστόσο τρομάζω και στην ιδέα να τους πάρω τηλέφωνο να τους ρωτήσω τι κάνουν. Κυρίως αν αισθάνονται δυνατοί. Και πόσο δυνατοί; Αντέχουν τα νεύρα τους τις απανωτές επιθέσεις των καθημερινών τίποτα; Σηκώνει το στομάχι τους ακόμα ένα ποτηράκι φρίκη; Κατά βάθος ξέρω την απάντηση: δεν αισθάνονται και πολλά. Απλώς πηγαινοέρχονται. Χωρίς να σχεδιάζουν παραπέρα βήματα, μετρώντας τα ψιλά τους, αδειάζοντας τα πατάρια τους και, κάτι αδέσποτες στιγμές, με τα χέρια στην πρόταση αγγίζοντας τη γραμμή του ορίζοντα. Γιατί τι άλλο σου μένει να είσαι εκτός από αισιόδοξος; Υπήρχαν εποχές που νιώθαμε βέβαιοι και ικανοί για όλα, ακόμα και για τα πιο επικίνδυνα ή τα πιο ανέφικτα. Τώρα δεν είναι έτσι. Τίποτα δεν είναι αυτονόητο, κομμένες οι μαγκιές και τα δώρα, θα πρέπει να είσαι πολύ γενναίος για να τινάξεις πίσω το κεφάλι και να πεις θα το πάω το καράβι, ας το λένε οι άλλοι Τιτανικό, το δικό μου είναι μια βαρκούλα σαν της Μανταλένας, μ’ αυτή τη βαρκούλα θα βγω σε λιμάνι - με μια τέτοια η Αλίκη δεν πήρε μέχρι και βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου; Σκέψου εσύ που δε θες και να δοξαστείς. Η δύναμή μας πεινάει, κανείς δεν την ταΐζει, αν συνεχίσει έτσι θα τα φτύσει. Ζωή σε χαμηλή φωτιά, κινδυνεύεις να την ξεχάσεις στο μάτι, να σου αρπάξει και να βρεθεί ξαφνικά καμένη. Τουλάχιστον έχουμε κυβέρνηση. Με τα πολλά (λόγια μες στη φτώχεια) «το σχήμα της επιτέλους σχηματοποιήθηκε», που έλεγε και μία κακοχτενισμένη πολιτική ρεπόρτερ σε μεγάλο κανάλι λίγο πριν την ορκωμοσία των σαράντα παλικαριών από τη Λιβαδειά και άλλες περιφέρειες. Ανακουφίστηκες; Δεν μπορείς να πεις με σιγουριά. Ίσως λίγο, αν είχες βαρεθεί (που είχες, δε μπορεί, όσο ΠΑΣΟΚ κι αν είσαι) τους λοβέρδους και τους χρυ-
4 // parallaxi #182
σοχοϊδηδες. Πλην το σταρ σύστεμ, ακόμη κι αν ψυχομαχά, δε λέει ν’ αποδημήσει έτσι εύκολα. Ως εκ τούτου, να ‘μαστε πάλι εδώ στυλιανίδηδες, παναγιωτόπουλοι και άλλοι, χωρίς φίρμα το μαγαζί δεν δουλεύει, ποιος θα κρατήσει το πρόγραμμα ξημερώματα, ποιος θα ξυπνήσει τους παρκαδόρους να μας βάλουνε για ύπνο; Θέλει και το γαρύφαλλο τη σωστή μπουτονιέρα για να σταθεί, όχι, πες μου: έχεις δει καλύτερα κοστούμια απ’ του Αβραμόπουλου; Κάθεσαι τώρα κι αναρωτιέσαι για το πρόγραμμα και για την επιτυχία της περιοδείας τους στην Ευρώπη. Εσύ απ’ την κερκίδα σου κι ο πολύγλωσσος ΣΥΡΙΖΑ με την Έλενα Κουντουρά απ’ τα έδρανα της μαχητικής αντιπολίτευσης. Που ευτυχώς που βγήκε κι η Κουντουρά κι όλο κι ένα λινό ταγέρ θα σκάσει μύτη ανάμεσα σε τόσες γραβάτες, αφού η Εύα Καϊλή δεν τα κατάφερε. Θα μείνει τώρα μόνη στην ανήλιαγη κουζίνα της γεμίζοντας πιπεριές και τομάτες, ξεχνώντας μονίμως το δυόσμο αλλά δεν πειράζει, εδώ τόσα και τόσα ξεχνιούνται δεν θα το κάνουμε θέμα για ένα μυριστικό, ασχέτως που μας έχει σπάσει τα ρουθούνια η μπόχα τόσων χρόνων. Μετά, θα κάτσουμε όλοι, εκλεγμένοι, ατυχήσαντες και ψηφοφόροι, σε αχυρώνες και αυλές, γύρω απ’ τη σακατεμένη φορμάικα να φάμε το λαδερό σε θερμοκρασία δωματίου, μιας και τα γεμιστά τρώγονται πάντα χλιαρά κι ακόμα καλύτερα την επόμενη μέρα. Σε αντίθεση με την εκδίκηση που είναι ένα πιάτο που τρώγεται πάντοτε κρύο αλλά εδώ δεν είμαστε να εκδικηθούμε, εκείνο που επείγει είναι να ζήσουμε. Και να ξαναεμπιστευτούμε ο ένας τον άλλον γιατί από κάτι άλλους μην περιμένεις. Έτσι θα περάσει το καλοκαίρι: σαν σε αναρρωτήριο και με την απειλή της υποτροπής πάντα παρούσα. Βλαστημώντας που πάλι ξέχασες να πάρεις φίλτρα για την καφετιέρα, ρίχνοντας λάθος σκουπίδια στους κάδους της ανακύκλωσης και πέφτοντας κάθε τόσο στις ανατιναγμένες πλάκες της Τσιμισκή και άλλων αυτοκρατορικών οδών της σεβαστής συμπρωτεύουσας. Θα σηκώνεσαι μετά σακατεμένος, γόνατα κι αστράγαλοι μπλαβιασμένα, και θα τα βάζεις
με το Δήμο που ολιγωρεί. Αλλά ο Δήμος δεν έχει λεφτά, στο ‘χει ξεκαθαρίσει, με το ζόρι τα τσιγάρα του και τα εισιτήρια μέχρι Επανωμή για καμιά βουτιά και καλά θα κάνεις να μην τον πολυζαλίζεις γιατί δε θα σε ξαναπάρει τηλέφωνο. Όταν έχει – και συμπληρωθεί ο σωστός αριθμός θυμάτων, εννοείται -, όχι μόνο θα στρώσει τις κατεστραμμένες πλάκες αλλά θα σου κάνει δώρο κι ένα καινούργιο πεζοδρόμιο, να βγαίνεις τ’ απογεύματα να παίζεις κουτσό μ’ ένα ήδη ανάπηρο μέλλον.
ΤΑ ΓΕΜΙΣΤΑ ΤΡΩΓΟΝΤΑΙ ΧΛΙΑΡΑ
οβάται ου δεν φ π ή γ α λ κή αλ υπωσια . Μια εντ το µετά πριν με υ ο τ η . κρισ ή γωνία την σύγ θε οπτικ ά κ ό π α σιάζει άξεις” Εντυπω να “πειρ ς ά µ λ ο ντ οτυχία, κι αν δε Ακόµη ς την απ ο ν ε µ ύ ο υ φοβ ωπό σο µένο” το πρόσ “πειραγ ο τ ις ε άσ α δοκιµ τόλµα ν !
smart
Ένα από τα πιο συναρπαστικά πράγµατα στην πορεία της ανθρώπινης περιπέτειας είναι οι αλλαγές. Οι πετυχηµένες αλλαγές. Εκείνες που συνήθως οδηγούν ακόµη και τους καταξιωµένους σε καλύτερους δρόµους. Η µεταµόρφωση του smart είναι µια από αυτές. Ένα αγαπηµένο super mini αυτοκίνητο γίνεται τώρα απλά µεγαλειώδες. Με νέο δυναµικό σχεδιασµό και ανανεωµένο σαλόνι, απόκτησε περισσότερο στιλ και κοµψότητα. Ο γενναιόδωρος τρόπος που υποδέχεται τους δύο επιβάτες του µε απίστευτη θαλπωρή, οι επιλογές από τα επτά χρώµατα των bodypanels και οι παιχνιδιάρικες διχρωµίες, ανανέωσαν την αυτοπεποίθησή του. Ακόµη και οι αλλαγές στα πλευρά και στο πίσω εξωτερικό µέρος, που προσφέρουν εντυπωσιακή θέα σε όσους το ακολουθούν, το κάνουν να δείχνει ακόμη πιο ξεχωριστό στην πόλη.
Λέξεις + Eικόνες: Μιχάλης Αποστολίδης |
Ι LOVE THIS JOB! Με την πεποίθηση ότι από κάθε άνθρωπο μπορούμε να μάθουμε για τους άλλους και για τον εαυτό μας, ότι η ευφυΐα είναι κατάκτηση της περιέργειας και δεν είναι ντεμοντέ στις μέρες μας να ακούς και να σιωπάς, η στήλη αυτή θα παρακολουθεί κάθε μήνα έναν άνθρωπο που η καθημερινότητά του σφραγίζεται από την ιδιαίτερη φύση του επαγγέλματός του. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας που ασκούν επαγγέλματα που δεν περιλαμβάνονται στις προτάσεις του επαγγελματικού προσανατολισμού γίνονται οι ήρωες αυτού του ρεπορτάζ που θα συνεχίζεται με περισσότερο υλικό στο site της parallaxi. Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, μόλις μέσα σε ένα 24ωρο, είχαμε τέσσερις πνιγμούς ηλικιωμένων σε διάφορες περιοχές της χώρας. Όλα δείχνουν ότι θα ξεπεράσουμε φέτος τους 371 περσινούς και τους ισάριθμους προπέρσινους πνιγμούς. Την άνιση μάχη με την επιπολαιότητα, το νομοθέτη και την οικονομική κρίση θα δώσουν ναυαγοσώστες όπως ο Θεολόγος Εμμανουηλίδης, να σώσουν οποιονδήποτε αν σώζεται. -Είμαι υπεύθυνος της Ναυαγοσωστικής Σχολής Μακεδονίας από το ’99 που ξεκίνησε να λειτουργεί και δουλεύω και ως ναυαγοσώστης στη Waterland. Το 1995 εκπαιδεύτηκα στη Χ.Α.Ν.Θ και από τότε μου μπήκε το μικρόβιο. Οι περισσότεροι που απευθύνονται σε μας είναι φοιτητές που θέλουν να συνδυάσουν διακοπές με δουλειά. Έρχονται όμως και άνθρωποι στους οποίους μαθαίνουμε ακόμα και να κολυμπάνε. Υποθέτω πως είναι λίγος ενάμισης μήνας που διαρκεί η εκπαίδευση για να γίνει κάποιος ναυαγοσώστης. Η πρακτική ίσως δίπλα σε κάποιον με εμπειρία θα ήταν αναγκαία. -Πουθενά στον κόσμο διασώστης δεν επιχειρεί μόνος του εκτός από τον Έλληνα ναυαγοσώστη. Είναι υπεύθυνος για μία απόσταση 600 μέτρων και 7-8 ώρες που δουλεύει συνεχόμενα είναι εξοντωτικές. Ο νόμος έχει μειώσει επίσης τον αριθμό των «πολυσύχναστων» παραλιών στις οποίες προβλέπεται να υπάρχει ναυαγοσώστης ενώ δεν λέει τίποτα για απινιδωτή. Τέλος, λόγω της κρίσης πολλοί δήμοι δε θα διαθέσουν ναυαγοσώστες φέτος. Είναι πολλά αυτά που πρέπει να αλλάξουν και ίσως κάποια στιγμή πρέπει οι ναυαγοσωστικές σχολές να συνεργαστούν και να το προσπαθήσουν. Σε ολόκληρη την Αυστραλία το 2002 νομίζω είχαν επτά πνιγμούς και μου έλεγαν ότι το 7 ήθελαν να το κάνουν 6. Στην Ελλάδα δυστυχώς είμαστε ακόμα στο δε βαριέσαι. Η ανθρώπι-
6 // parallaxi #182
νη ζωή κοστολογείται πολύ φτηνά. -Ένας ναυαγοσώστης πρέπει να διατηρεί τη φυσική του κατάσταση, να συνειδητοποιεί τι έχει να κάνει, να προβλέπει καταστάσεις, να αντιμετωπίζει τη βάρδιά του με υπευθυνότητα εφόσον έχει να κάνει με ζωές, να είναι διαρκώς συγκεντρωμένος. Δε χαζεύεις, δεν το παίζεις αρχηγός, είσαι διπλωμάτης για να επιβάλεις τους κανόνες σου, είσαι ευγενικός. Για να είσαι όλα αυτά, πρέπει κάτι να σου αρέσει. Ο κόσμος μπορεί να γνωρίζει τους κανόνες ασφαλείας αλλά απέχει πολύ ακόμα από το να τους εφαρμόσει. Κανείς δεν πιστεύει ότι θα είναι το περιστατικό. Συμπεριφερόμαστε ακριβώς όπως και στο δρόμο. Είναι δύσκολο να καταλάβουμε ότι μία φορά συμβαίνει το κακό. Μία φορά είναι υπεραρκετή. Ας έχουμε στο μυαλό μας πως για να πνιγεί κάποιος αρκεί να καλυφθεί με νερό η μύτη και το στόμα του. -Το πρώτο σοβαρό περιστατικό που είχα συνέβη στο Πήλιο, στην παραλία του ΆιΓιάννη. Μόλις είχα παραδώσει και ξαφνικά άκουσα φωνές. Είχε χαθεί ένα κοριτσάκι και όλοι πιστέψαμε ότι είχε πιαστεί σε κάτι δίχτυα που έριξε νωρίτερα κοντά στην περιοχή ένας ψαράς αγνοώντας τις εκκλήσεις μας. Βούτηξα στη θάλασσα και από το άγχος μου να φανταστείς ότι σταμάτησα 2-3 φορές σε απόσταση 100 μέτρων. Δεν μπορούσα να πάρω ανάσα. Προσπαθήσαμε να το εντοπίσουμε αλλά επειδή είχε πέσει και η σκιά από το βουνό ο βυθός ήταν πολύ σκοτεινός. Τελικώς ενώ περιμέναμε να το ανασύρουμε νεκρό, το κοριτσάκι είχε βρεθεί να κολυμπάει στην άλλη πλευρά της παραλίας. Φοβόταν να βγει έξω γιατί θα το σκότωνε η μάνα του που είχε τρελαθεί. Τελικώς μας ακολούθησε αφού την απείλησα ότι θα την πνίξω ο ίδιος.
-Ένα από τα πιο αξιοπερίεργα έγινε πριν 2-3 χρόνια στην παραλία της Συκιάς του Δήμου Τορώνης. Ξαφνικά άρχισε να ρίχνει καρεκλοπόδαρα και η μπόρα ξέβρασε δύο ρέματα στη θάλασσα, ομπρέλες και ξαπλώστρες επέπλεαν κι αυτές. Κάποια στιγμή είδα κάτι να κινείται αντίθετα στο ρεύμα. Πήγαμε πιο κοντά και είδαμε ότι ήταν μία αγελάδα, δεμένη μάλιστα με το μοσχαράκι της. Προφανώς την είχε παρασύρει το ρέμα. Πήραμε το σκάφος, την πιάσαμε από τα κέρατα και την τραβήξαμε. Μπορούμε να το πούμε: Σώζουμε και βόδια και μοσχάρια! Ο ναυαγοσώστης είναι από μόνος του ένα παράδοξο. Με την παρουσία του φαίνεται σα να μας κοροϊδεύει. Δεν ζητάει θυσίες από μας. Είναι εκεί για να μας σώσει εάν χρειαστεί. Δε μας σώζει δίχως τη θέλησή μας, γεγονός πιο εντυπωσιακό και από το μαύρισμά του. * Ο κ. Εμμανουηλίδης είναι εκπαιδευτής στη Ναυαγοσωστική Σχολή Μακεδονίας.
ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΗΣ
ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗΣ
Λέξεις: Γιάννης Ανδρέου
EXODOS
1.
1. Στο λόφο με τις μουσικές Εδώ και είκοσι χρόνια ο Λόφος της Σάνης στη Χαλκιδική ντύνει τις καλοκαιρινές νύχτες με ήχους, χρώματα, μουσική, ατμόσφαιρα και δυνατό συναίσθημα, λειτουργώντας ως γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ τουρισμού -πολιτισμού και έχει κάθε λόγο να γιορτάζει. Στην ενότητα Jazz on the hill του Sani Festival ετοιμάζεται να υποδεχθεί τον αμερικανό τζαζίστα Ahmad Jamal, έναν από τους σημαντικότερους εκφραστές της τζαζ από το 1945 και μετά, δεύτερος στη σχετική “ιεραρχία” μετά τον Charlie Parker (14/7). Θα τον πλαισιώσουν σ’ ένα συναρπαστικό τριήμερο ο Lars Danielsson, σημαντικός Ευρωπαίος μπασίστας (13/7) και ο Αρμένης πιανίστας Tigran Hamassyan (15/7). Στα πλαίσια του τριημέρου Sounds of the World,, θα ανέβει στη σκηνή του φεστιβάλ για μία αποκλειστική συναυλία σε όλη την Ευρώπη, ο Ismael Lo (21/7), αστέρι των αφρικάνικων μπλουζ, κορυφαίος εκπρόσωπος του μουσικού αυτού ιδιώματος. Στο ελληνικό κομμάτι του φεστιβάλ, (5-7/8) κάτω από το μυθικό αυγουστιάτικο φεγ-
8 // parallaxi #182
3.
γάρι στη σκηνή του φεστιβάλ θα βρεθούν ο Διονύσης Σαββόπουλος με τα μουσικοπολιτικά του και ο Θάνος Μικρούτσικος με τη Μαρία Φαραντούρη. Το τριήμερο θα κλείσει με ένα μοναδικό αφιέρωμα της Λίνας Νικολακοπούλου για το Μάρκο Βαμβακάρη. Τραγουδούν οι Γιάννης Κότσιρας, Σοφία Παπάζογλου, Απόστολος Ρίζος, Δημήτρης Νικολούδης και Νέα Τάξη Πραγμάτων - ΝΤΠ. 13/7-26/8, Sani Festival: Λόφος της Sani, Cine Orfeas, Garden Theatre
2. Η κωμωδία ενός θανάτου Το έργο του Ντάριο Φο “Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού” με σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή τον Σπύρο Παπαδόπουλο, αν και γραμμένο για την Ιταλία του ’70, μοιάζει σαν να γράφτηκε χτες για την Ελλάδα... του σήμερα. Ενας τρελός και ειδικός στις μεταμφιέσεις διεισδύει στα γραφεία της Κεντρικής Ασφάλειας, μεταμφιεσμένος σε ανώτατο ανακριτή του υπουργείου Δικαιοσύνης, για να διαλευκάνει την υπόθεση της “αυτοκτονίας” ενός αναρχικού που έπεσε από τον 6ο όροφο της Ασφάλειας κατά τη δι-
Δεκαεπτά φω-
νου ακόμα και
άρκεια της ανάκρισης. Τρομοκρατημένοι οι αστυνομικοί, γίνονται έρμαια στην εξυπνάδα και στη φαντασία του τρελού, πέφτουν σε όλες τις παγίδες που τους στήνει, ενώ οι αντιφάσεις και τα ψέματα πάνε σύννεφο. Τη μουσική υπογράφουν τα “Κίτρινα ποδήλατα”. 8/8, Αμφιθέατρο Ν. Μουδανιών, τηλ.: 2373 0 21210
στον πιο φανατι-
3. Ο Δον Ζουάν επιστρέφει
τεινές πινακίδες που θα δείξουν την έξοδο κινδύ-
κό σπιτόγατο. Τι αξίζει να δεις και να κάνεις για να φτιάξουν οι μέρες και οι νύχτες σου εντός της πόλης. Θα βγεις όπως και δήποτε.
Ο Δον Ζουάν, ο γνωστός μας ήρωας μέσα από την εικόνα του “άπιαστου” αρσενικού, μετά από την περιπλάνηση μιας ζωής, ευάλωτος ανήμπορος, ενοχικός για την συμπεριφορά του απέναντι στις γυναίκες, επιστρέφει για να επανορθώσει … Το έργο, “ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ, η επιστροφή”, είναι μια διασκευή του Γιώργου Κιμούλη σκηνοθετημένη από τον ίδιο, που βασίζεται στο θεατρικό έργο του Ούγγρο-Γερμανού συγγραφέα ΄Εντεν φον Χόρβατ. Ο Δον Ζουάν είναι ο μόνος επιζών άνδρας ενός ναυαγίου, που “ξυπνάει”, σ΄ έναν κόσμο που καταρρέει , ανήμπορος, σε ένα χειρουργικό κρεβάτι ενός παλιού εγκαταλελειμμένου νο-
5.
8.
αναζητήσεων το αριστοφανικό έργο αποδεικνύεται πιο επίκαιρο από ποτέ. Στους υπόλοιπους ρόλους οι Νίκος Ψαρράς, Γιάννης Νταλιάνης, Μάκης Παπαδημητρίου, Λαέρτης Μαλκότσης, Όμηρος Πουλάκης κ. ά. 7/8, Θέατρο Δάσους, τηλ. 2310 245307
6. Η Βουλή παραδίνεται Η Άννα Παναγιωτοπούλου, η Μίρκα Παπακωνσταντίνου, η Χρύσα Ρώπα, ο Αντώνης Καφετζόπουλος, ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, ο Παντελής Καναράκης και ο Γιώργος Γαλίτης δηλώνουν αγανακτισμένοι και αποφασισμένοι να κινητοποιήσουν, σε πανελλαδικό επίπεδο, όλους τους Έλληνες με γέλια, γέλια, γέλια, και την επιθεώρηση “Τι Βουλή θα παραδώσεις μωρή;” σε κείμενα Άννα Παναγιωτοπούλου, Αλέξη Καλλίτση και Μίνω θεοχάρη, μουσική Διονύση Τσακνή και σκηνοθεσία Φωκά Ευαγγελινού και η Άννας Παναγιωτοπούλου. 21/7, θέατρο Ν.Μουδανιών, τηλ. Δήμου Μουδανιών: 23733 50200 23-24/7 Θέατρο Δάσους, τηλ. 2310 245307
7. Φτερά και πούπουλα 4.
σοκομείου σε κάποιο νησί. Επτά νοσοκόμες , επτά γυναίκες που έχει πληγώσει στο παρελθόν καλούνται να τον περιθάλψουν!. Παίζουν: Γιώργος Κιμούλης, Ταμίλα Κουλίεβα, Φαίη Ξυλά, Κατερίνα Γερονικολού, Δήμητρα Παπαδήμα, Παρασκευή Κατσάνη, Άννα Έλενα, Βασιλική Μπισαράκη. 16-18/7, Θέατρο κήπου, τηλ. 2310 256775 3/8 , Αμφιθέατρο Σίβηρης τηλ. Δήμου Κασσάνδρας: 23743 50100
που μπλέκει στα γρανάζια της ένα Γερμανό στρατηγό και τη γραμματέα του, τον ηλίθιο υπασπιστή του και μια διπλή κατάσκοπο. Μουσικά νούμερα και αγωνιώδεις καταδιώξεις, λαμπερές τουαλέτες και οπλοπολυβόλα, θεατρίνοι και Ες - Ες γίνονται ένα κουβάρι... 15/7, Αμφιθέατρο Νέων Μουδανιών, τηλ. Δήμου Μουδανιών: 23733 50200 21-22/8, Θέατρο Δάσους, τηλ. 2310 245307
4. Ιδού η απορία
Με την κωμωδία του Αριστοφάνη “Νεφέλες” σε σκηνοθεσία του Νίκου Μαστοράκη περιοδεύει το Εθνικό Θέατρο. Ο Στρεψιάδης (Γιάννης Μπεζος), ένας απαίδευτος χωριάτης, πνιγμένος στα χρέη εξαιτίας της σπάταλης ζωή του γιου του αποφασίζει να φοιτήσει στη σχολή του Σωκράτη (Αλέξανδρος Μυλωνάς) για να μυηθεί στην μαιευτική του μέθοδο και να μπορέσει να αντιμετωπίσει τους δανειστές του στα δικαστήρια. Αποδεικνύεται όμως ανεπίδεκτος μαθήσεως και στη θέση του στέλνει το γιο του. Σε μια εποχή κοινωνικών και ηθικών
Μετά την τραγωδία του Σέξπιρ και τα διλήμματα του Άμλετ, το ερώτημα “Να ζει κανείς ή να μη ζει” απασχόλησε στον κινηματογράφο τον απολαυστικό Μελ Μπρουκς και τώρα ήρθε η σειρά του διδύμου των Ρέππα-Παπαθανασίου. Πολωνία 1941. Γερμανική Κατοχή. Μια διάσημη ηθοποιός (Κάτια Δανδουλάκη) απατά τον άντρα της (Χρήστος Χατζηπαναγιώτης) με έναν πολύ νεότερο της αντιστασιακό (Γιάννης Τσιμιτσέλης). Μια ερωτική φάρσα στήνεται στα παρασκήνια ενός θιάσου του μουσικού θεάτρου
5. Νεφέλες από το Εθνικό
Μια από τις ωραιότερες κωμωδίες του Αριστοφάνη, τις “Όρνιθες” θα παρουσιάσει φέτος το καλοκαίρι το ΔΗΠΕΘΕ ΚΡΗΤΗΣ σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα και μουσική Μάνου Χατζιδάκι. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος και ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος. Ο Αριστοφάνης έγραψε τους “Όρνιθες” απογοητευμένος από την τροπή του Πελοποννησιακού Πολέμου, θέλοντας να διακωμωδήσει τους συκοφάντες και τους κόλακες του δήμου, καθώς και τις θεωρίες για νέα πολιτεύματα. Το έργο πραγματεύεται τη φυγή δυο ανθρώπων από την τυραννία του κόσμου στο βασίλειο του παραμυθιού. 30,31/7, Θέατρο Δάσους, τηλ. 2310 245307 1/8, Αμφιθέατρο Σίβηρης, τηλ. Δήμου Κασσάνδρας: 23743 50100
8. Κι άλλος Αριστοφάνης... Οι “Εκκλησιάζουσες” είναι μία ακόμα πολιτική κωμωδία-σάτιρα, από τις χαρακτηριστικές του Αριστοφάνη, στην οποία για άλλη μια φορά -μετά τη “Λυσιστράτη”- τάσσεται υπέρ των γυναικών. Οι γυναίκες αξημέρωτα στην Εκκλησία του Δήμου, μεταμφιεσμένες σε άντρες βέβαια, σύμφωνα με το σχέδιο της Πραξαγόρας, πετυχαίνουν να δοθεί η εξουσία στις ίδιες, τελευταία ελπίδα για να σωθεί η πόλη. Τώρα που βουλιάζει το δικό μας πολιτικό σύστημα, είναι σειρά μας να μιλήσουμε για την πολιτική και για την πάλη των δύο φύλων με αφορμή τις Εκκλησιάζουσες. Σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο, μουσική από το Θάνο Μικρούτσικο και λαμπεροί πρωταγωνιστές με επικεφαλής τον Κώστα Κόκλα, το Γιώργο Πυρπασόπουλο και τη Δάφνη Λαμπρογιάννη. 8/8, Αμφιθέατρο Σίβηρης, τηλ. Δήμου Κασσάνδρας: 23743 50100 23,24/8, Θέατρο Δάσους, τηλ. 2310 245307
9. Γιορτές θεάτρου Τριάντα χρόνια συμπληρώνουν οι “Γιορτές ανοιχτού θεάτρου” του δήμου Θεσσαλονίκης. Στο φετινό φεστιβάλ θα δοθεί έμφαση στο μουσικό θέατρο. Έντεκα θεατρικά σχήματα που ανεβάζουν συνολικά, κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης, 26 θεατρικές παραστάσεις. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει έργα τα οποία προσεγ-
EXODOS
7.
γίζουν με νεωτεριστική διάθεση το αρχαίο δράμα, καθώς και έργα από το κλασικό και το νεότερο ευρωπαϊκό θέατρο αλλά και κείμενα της σύγχρονης ελληνικής λαϊκής κωμωδίας, με τη συμμετοχή θιάσων της Θεσσαλονίκης. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης Angelus Novus θα παρουσιάσει το έργο “Συσσίτιο” (22-24/7) που δημιουργήθηκε ειδικά για την διοργάνωση. Ακόμη θα δούμε : “ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ - Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ” (16-18/7), “ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ - ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ - ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ” (19 - 20/7) του Χρήστου Χατζηπαναγιώτη, την “ΟΠΕΡΑ ΤΟΥ ΖΗΤΙΑΝΟΥ” - του ΤΖΟΝ ΓΚΕΪ από την “PASSATEMPO” με μουσική Κώστα Βόμβολου (26-27/7), “ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥΣΕΣ” από το “ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ” (30-31/7), “Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ” του ΝΙΚΟΛΑΪ ΓΚΟΓΚΟΛ από το ΔΗΠΕΘΕ ΡΟΥΜΕΛΗΣ (1-2/8) και “ΜΙΑ ΒΑΛΙΤΣΑ ΜΟΥΣΙΚΗ” από το ΔΗΠΕΘΕ ΚΑΒΑΛΑΣ (3/8). 1/7-3/8, Θέατρο Κήπου, τηλ. 2310 256775
10. Μερκούρεια στις Συκιές ΔΗΠΕΘΕ απ' όλη την Ελλάδα θα δώσουν και πάλι το “παρών” στα “Μερκούρεια 2012”, που διοργανώνει ο δήμος Νεάπολης - Συκεών. Το μέχρι στιγμής πρόγραμμα της διοργάνωσης ξεκινάει στις
10 // parallaxi #182
14.
21 Αυγούστου με το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας και το έργο του Μολιέρου “Γιατρός με το στανιό”. Ακολουθεί στις 22 Αυγούστου “Ο επιθεωρητής” του Νικολάι Γκόγκολ από το ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης με τους Παναγιώτη Μπουγιούρη, Νικολέττα Βλαβιανού και Δημήτρη Μυλωνά,. Στις 23-24 Αυγούστου το ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας σε συνεργασία με την “5η Εποχή Τέχνης” προτείνει μια σύγχρονη εκδοχή του έργου του Ευρυπίδη “Ιφιγένεια εν Αυλίδι”, σε σκηνοθεσία -επεξεργασία κειμένου του Θέμη Μουμουλίδη, και μουσική του Κωνσταντίνου Βήτα, με τους Στέλιο Μάινα, Μηνά Χατζησάββα, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Ιωάννα Παππά και Γιάννη Στάνκογλου. Την Κυριακή 26 Αυγούστου το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων θα παρουσιάσει τον “Μανδραγόρα” του Ν. Μακιαβέλι, ενώ την Τρίτη 28 Αυγούστου οι σπουδαστές του α' και του β' έτους του Θεατρικού Εργαστηρίου “Θέσπις” του δήμου Νεάπολης-Συκεών θα παρουσιάσουν το έργο “Λιολά” του Λουίτζι Πιραντέλο. Η αυλαία θα πέσει με την παράσταση “Ενός λεπτού σιγή” που θα δοθεί στο Δημοτικό Θέατρο Συκεών. 21-30/8, Ανοιχτό Θέατρο Συκεών “Μάνος Κατράκης”, τηλ.2313 313125
11. Μολιέρος από το Εθνικό Θέατρο Ο Λευτέρης Βογιατζής επανέρχεται στο Εθνικό Θέατρο με το κλασικό αριστούργημα του Μολιέρου, “Αμφιτρύων”, που εμπνέεται από την ελληνική μυθολογία, στηρίζεται δεξιοτεχνικά πάνω στον Αμφιτρύωνα του Πλαύτου και μεταπλάθει τον μύθο του Αμφιτρύωνα (Γιώργος Γάλλος) και της Αλκμήνης (Αμαλία Μουτούση) σε μια απολαυστική κωμωδία. Ο Δίας (Νίκος Κουρής) παίρνει τη μορφή του Αμφιτρύωνα για να τρυπώσει στο κρεβάτι της γυναίκας του Αλκμήνης και ο Ερμής (Χρήστος Λούλης) τη μορφή του κωμικού υπηρέτη του Σωσία (Δημήτρης Ήμελλος). Όταν όμως εμφανίζεται ο πραγματικός Αμφιτρύωνας, τη θεϊκή παρέμβαση θα ακολουθήσει το χάος. Σε δεύτερους ρόλους η Εύη Σαουλίδου και η Στεφανία Γουλιώτη. Γραμμένη το 1668, η κωμωδία του Μολιέρου θίγει έμμεσα τις ερωτικές περιπέτειες του Βασιλιά Λουδοβίκου 14ου ενώ σατιρίζει τον αμοραλισμό των ισχυρών και την δουλική συμπεριφορά όσων τους περιβάλλουν. 27/8, Θέατρο Δάσους, τηλ. 2310 245307
12. Το Πάρτι στο ποτάμι Στο River Party, ένα από μακροβιότερα φεστιβάλ στην Ελλάδα, κάθε χρόνο παίρνουν μέρος νέοι απ' όλη την Ελλάδα που αγαπούν τη μουσική, τη φύση και την κατασκήνωση, πολλοί επισκέπτες από τις όμορες χώρες και κάτοικοι της περιοχής και των γειτονικών νομών. Πέντε ημέρες, στις όχθες του Αλιάκμονα, είναι μια καλή ευκαιρία για φτηνές διακοπές σ' ένα όμορφο φυσικό τοπίο (Συμμετοχή:35-50 ευρώ). Πάνω από 20 γνωστά ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής και ξένοι καλλιτέχνες θα συμμετάσχουν στο 34ο River Party, που διοργανώνεται στις όχθες του Αλιάκμονα στο Νεστόριο της Καστοριάς. Ήδη έχει ανακοινωθεί ότι θα δώσουν το “παρών” οι: Αλκίνοος Ιωαννίδης, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Θάνος Μικρούτσικος, Υπόγεια Ρεύματα, Ελευθερία Αρβανιτάκη και Μπάμπης Στόκας, Thievery Corporation, Locomondo, Κ. Βήτα, Goin' Through, Κωστής Μαραβέγιας, Nouvelle Vague, Σωκράτης Μάλαμας, Νατάσσα Μποφίλιου, Χάρις Αλεξίου και Δήμητρα Γαλάνη, Φίλιππος Πλιάτσικας και Ελεωνόρα Ζουγανέλη, Νίκος Πορτοκάλογλου, Κίτρινα Ποδήλατα, Αντριάνα Μπάμπαλη, Vegas. Και βέβαια οι
14. Φεστιβάλ Κασσάνδρας Το πρόγραμμά του περιλαμβάνει κυρίως θέατρο με την παράσταση “Οιδίπους τύραννος”, με τους Κ. Μαρκουλάκη - Αιμίλιο Χειλάκη, να ανοίγει την αυλαία στις 13 Ιουλίου. Ακολουθούν σημαντικές παραστάσεις όπως: “Ιφιγένεια εν Αυλίδη” με τους Σ. Μάινα - Κ. Καραμπέτη (21/7), “Ορνιθες” με τον Β. Χαραλαμπόπουλο (1/8), “Δον Ζουάν” με τον Γ. Κιμούλη (3/8), “Ιππής” με τους Πέτρο Φιλιππίδη και Γιάννης Ζουγανέλη (14/7), “Αναζητώντας τον Αττίκ” (4/8), “Εκκλησιάζουσες” (8/8) και το “Μεγάλο μας Τσίρκο” (13/8). Από το μουσικό κομμάτι του φεστιβάλ ξεχωρίζουν οι συναυλίες των Πρωτοψάλτη - Ρεμπούτσικα στις 28 Ιουλίου, Πλιάτσικα - Ζουγανέλη στις 7 Αυγούστου, Γαλάνη -Αλεξίου στις 11 Αυγούστου, Αρβανιτάκη - Στόκα στις 15 Αυγούστου και Μαχαιρίτσα, Μπουλά, Σταρόβα, Κούτρα στις 18 Αυγούστου. 13/7-15/8, Αμφιθέατρο Σίβηρης - Δήμος Κασσάνδρας, τηλ.23743 50100
15. Φεστιβάλ της Θάλασσας Το διοργανώνει ο δήμος Νέας Προποντίδας στα Νέα Μουδανιά, εδώ και 14 χρόνια σταθερά. Η διοργάνωση, δίνει φέτος έμφαση στο θέατρο με παραστάσεις όπως: “Να ζει κανείς ή να μη ζει” των Ρέππα Παπαθανασίου (15/7), “Τι βουλή θα παραδώσεις” (21/7), “Νεφέλες” του Εθνικού (4/8), “ Ο τυχαίος Θάνατος ενός αναρχικού” (8/8). Ελάχιστες θα είναι οι συναυλίες, από τις οποίες ξεχωρίζει αυτή του Μάριου Φραγκούλη στην πρεμιέρα του φεστιβάλ. 14/7-20/8, Αμφιθέατρο Ν. Μουδανιών, τηλ.: 2373 0 21210
16. 41ο Φεστιβάλ Ολύμπου
παράλληλες δραστηριότητες που έχουν προγραμματιστεί θα δώσουν στους επισκέπτες την ευκαιρία να ζήσουν μοναδικές εμπειρίες. Extreme games για τους μικρούς μας φίλους, όπως αναρρίχηση και τοξοβολία, δραστηριότητες για μικρούς και μεγάλους όπως τουρνουά μπάσκετ, beach volley και ping pong αλλά και οργανωμένες εκδρομές στο βουνό κατά τη διάρκεια της ημέρας. 1-5/8, Νεστόριο Καστοριάς
13. Θα σε δω στον Άρδα Στις Καστανιές Εβρου (βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα μετά την Ορεστιάδα στα ελληνοτουρκικά σύνορα.), στις όχθες του ποταμού Αρδα, θα κάνουν και φέτος τις διακοπές τους χιλιάδες νέοι από όλη τη χώρα, συνδυάζοντας μουσική, αθλητικές δραστηριότητες και διάφορες άλλες δράσεις στα πλαίσια της 18ης Συνάντησης Νέων “Αρδας 2012”. Σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο δίπλα στον ποταμό
Αρδα βρίσκεται η κεντρική μουσική σκηνή ενώ η στάθμη των νερών του ποταμού, κατά τη θερινή περίοδο, επιτρέπει τη δημιουργία δεύτερης μουσικής σκηνής πάνω στις φυσικές αμμονησίδες. Στο γύρω χώρο υπάρχουν γήπεδα Water & Beach Volley και ποδοσφαίρου 5x5, χώρος τοξοβολίας, κωπηλασίας και ψαρέματος. Το παρών θα δώσουν οι Λεωνίδας Μπαλάφας, Γιάννης Χαρούλης, Ρόδες united, Παύλος Παυλίδης & B- movies, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Μπάμπης Στόκας, Θάνος Μικρούτσικος - Γιάννης Κούτρας, Locomondo και Balidsa κ.ά. Στις Παράλληλες δράσεις διοργανώνεται μεγάλη ποδηλατοδρομία, δράσεις ανακύκλωσης και συνεργασία με το Athens Video Art Festival αλλά και Εργαστήριο Δημιουργίας Κινούμενης Εικόνας για παιδιά. 25-29/7, Καστανιές Έβρου
Το φεστιβάλ, με τιμώμενη χώρα τη Ρωσία, εξασφάλισε την Έκθεση “Η Ρωσική Πρωτοπορία στη σκιά του Ολύμπου” σε συνεργασία με το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Ακόμα το πρόγραμμα περιλαμβάνει: “Οιδίπους Τύραννος” του Σοφοκλή από το ΔΗΠΕΘΕ Βόλου σε σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις με τον Αιμίλιο Χειλάκη (14/07), ημερίδα σχετικά με τη Συλλογή Κωστάκη (18/7), τη μουσικοθεατρική παράσταση “Αναζητώντας τον Αττίκ” με τους Ακη Σακελλαρίου και Ζωζώ Σαπουντζάκη (21/7), “Το μεγάλο μας τσίρκο” του Ιάκωβου Καμπανέλλη από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη με τον Τάσο Νούσια (25/7), συναυλία του Γιάννη Πάριου (28/7) και της Πολυτονικής Ορχήστρας του δημοτικού ωδείου Κατερίνης (29/7 και 22/8), την παράσταση “Στην αγκαλιά της Σαχραζάτ” (1/8) και τις καθιερωμένες αρχαιολογικές ομιλίες (3/8 και στις 24/8). Ακολουθούν “Ορνιθες” από το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα (4/8), συναυλία των Ευανθίας Ρεμπούτσικα και Αλκ. Πρωτοψάλτη (5/8), “Νεφέλες” από το Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη με το Γιάννη Μπέζο (10/8), “Οι άθλοι του Ηρακλή” σε σκηνοθεσία Κάρμεν Ρουγγέρη (11/8), συναυλία του Ψαραντώνη (13/8), συναυλία ελληνικής και ρωσικής μουσικής (14/8), βραδιά ρωσικής εκκλησιαστικής μουσικής (15/8), “Ιππής” του Αριστοφάνη από το ΚΘΒΕ σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή με τον Πέτρο Φιλιππίδη και Γιάννη Ζουγανέλη (18/8) και συναυλία από τη δημοτική χορωδία Λιτοχώρου “Ι. Σακελλαρίδης” με τίτλο “Σαν παλιό σινεμά”(19/8 θα επαναληφθεί και στις 26/8). 7/7-26/8, Δίον, Κάστρο του Πλαταμώνα, αρχαία Λείβηθρα, Βυζαντινός ναός της Παναγιάς Κονταριώτισσας
17. Φεστιβάλ με Μουσικές του Κόσμου Στο πλαίσιο του 30ου διεθνούς συνεδρίου για τη Μουσική Εκπαίδευση που διοργανώνει η Διεθνής Ένωση για τη Μουσική Εκπαίδευση (ΙnternationalSocietyfor MusicEducation, ISME) με την αντίστοιχη Ελληνική Ένωση για τη Μουσική Εκπαίδευση (Ε.Ε.Μ.Ε.) στη Θεσσαλονίκη, η Ε.Ε.Μ.Ε. και ο Δήμος Θεσσαλονίκης συνδιοργανώνουν, τις μέρες του συνεδρίου, φεστιβάλ έθνικ μουσικής όπου θα συμμετέχουν 17 μουσικά σχήματα από διάφορες χώρες του κόσμου. 15-20/7, Πάρκο Μουσικής στη Νέα Παραλία, ώρες: 21:00-24:00 τηλ. 6944134525, Info: www.eeme.gr, www.isme.org
Λέξεις + Εικόνες: Κύα Τζήμου |
Εκτός των ανατολικών τειχών από τα τέλη του 19ου αιώνα μια συνοικία απλώθηκε στις όχθες των δαντελωτών ακρογιαλιών του Θερμαϊκού. Στη Συνοικία των Εξοχών ή Πύργων η ζωή κυλούσε σαν παραμύθι και σήμερα μόνο μερικά αρχοντόσπιτα απομένουν να τη θυμίζουν. Μερικά από αυτά κινδυνεύουν άμεσα να καταρρεύσουν. Η γνωριμία με την ιστορία τους είναι μια καλή αρχή για να μην τα αφήσουμε έρμαια της φθοράς του χρόνου.
1
3
2
ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΜΙΑ ΠΟΛΗ... ΑΡΧΟΝΤΙΚΑ-ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ
4
12 // parallaxi #182
Στις αρχές του 20ου αιώνα σαν έβγαινες στον πηγαιμό για τις εξοχές της Ανατολικής Θεσσαλονίκης, ξεκινούσες από το κέντρο της πόλης είτε πεζή είτε με το ηλεκτροκίνητο, από το 1908, τραμ. Αν έμενες προς Εγνατία μεριά και Άνω πόλη κατηφόριζες τη Λεωφόρο Χαμιδιέ (δλδ του Σουλτάνου Χαμίτ, σημερινή Εθνικής Αμύνης) που ήταν το όριο των ανατολικών τειχών. Κατέληγες στην Πλατεία του Λευκού Πύργου, τους κήπους του και το νεοκλασικό διώροφο συγκρότημα που περιελάμβανε εστιατόριο, ζαχαροπλαστείο και το περίφημο Δημοτικό θέατρο του Λευκού Πύργου. Ήδη ξεχώριζες πια στον ορίζοντα τις τρεις καμινάδες της ηλεκτρικής εταιρείας που καθρεφτίζονταν στη θάλασσα και ως που έφτανε το μάτι σου, τα λιμανάκια που στόλιζαν όλη την ανατολική παραλία μέχρι τους Μύλους Αλλατίνι. Από κει και πέρα βρισκόσουν να διασχίζεις τη Λεωφόρο των Πύργων ή εξοχών, σημερινή Βασιλίσσης Όλγας. Προσπαθώ να συνθέσω την εικόνα αυτής της μαγευτικής συνοικίας, η συνέχεια της οποίας χάθηκε για πάντα. Πάνω στην Όλγας υπάρχουν πλέον ελάχιστα συνεχή κομμάτια εξαιρετικής αρχιτεκτονικής αλλά και διάσπαρτα που είναι καθήκον του Δήμου να τα προφυλάξει πάση θυσία. Όποιος σήμερα στέκει έκθαμβος μπροστά σε κτίρια όπως η Κάζα Μπιάνκα ή το Λαογραφικό Μουσείο ή και λιγότερο εμφανή, όπως αυτό στη συμβολή των οδών Αλεξανδρείας και Χατζηκώστα σε σχέδια του Αστέριου Πηγαδά που κατοικείται ακόμα, σίγουρα εύχεται να βρεθεί τρόπος να σωθούν και αυτά που βρίσκονται σήμερα στα όρια της κατάρρευσης. Με οποιοδήποτε δυνατό τρόπο και τίμημα. Τα 10 αρχοντικά που έχουν μπει στην παρακάτω λίστα έχουν κριθεί διατηρητέα, μερικά ανήκουν στο δημόσιο, μερικά όχι. Όλα κινδυνεύουν άμεσα.
1. Βίλα Χιρς, Λεωφ. Βασ. Όλγας 144
Αρχιτέκτων: Πιέρο Αριγκόνι. Xρήσεις: Γκεστάπο και Sipo S.D. (ένωση της Γερμανικής Αστυνομίας και της "Υπηρεσίας Ασφαλείας", (1940-44), Πρώην Α΄ Αστυνομικό Τμήμα από την εποχή του εμφυλίου, εποχιακό κατάστημα χριστουγεννιάτικων μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 80, σήμερα ακατοίκητη. Ιδιοκτήτες: Βρίσκονται στη Γαλλία και είναι κληρονόμοι του αρχικού ιδιοκτήτη. Ιστορία: Κατασκευάστηκε το 1911, σύμφωνα με την ημερομηνία που βρίσκουμε στο αλεξικέραυνο της στέγης, (1900 κατ' άλλους) κατά παραγγελία του Μπενί Φερναντέζ σε σχέδια του αρχιτέκτονα Πιέρο Αριγκόνι (έργα του μεταξύ άλλων η Casa Bianca και Έπαυλη Μεχμέτ Καπαντζή-σημερινό Μ.Ι.Ε.Τ., το Ιπποκράτειο, το Λοιμωδών κ.ά.). Έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο με απόφαση του 1985.
2. Βίλα Τζεμποργά, Λεωφ. Βασ. Όλγας 20, πρώην Ιταλικό Προξενείο
Αρχιτέκτων: Ξενοφών Παιονίδης. Xρήσεις: Οικία Τζεμποργά, Οικία Έβελμαν, Οικία Σαλέμ, Ιταλικό προξενείο μέχρι το 1978, σήμερα ακατοίκητη. Ιδιοκτήτες: Ιταλικό Κράτος. Ιστορία: Η έπαυλη χτίστηκε από τον σημαντικότερο αρχιτέκτονα της ορθόδοξης κοινότητας της πόλης, τον Ξενοφώντα Παιονίδη, το 1878, κατά παραγγελία του πλούσιου εβραίου εμπόρου γαλλικής υπηκοότητας, Τζεμποργά. Το 1886 αγοράζεται από την Άννα, κόρη του Ζορζ Έβελμαν ή Όλμαν, ελβετικής υπηκοότητας. Το 1894 αγοράζεται από τον πιο γνωστό δικηγόρο της πόλης και εξέχον μέλος της Εβραϊκής Κοινότητας, δικηγόρο, Εμμανουέλ Ραφαήλ Σαλέμ. Η οικογένεια Σαλέμ ανήκει στο μεγάλο κύμα των εβραί-
ων εξόριστων από την Ισπανία και τις καθολικές χώρες που κατά δεκάδες χιλιάδες συρρέουν στην Θεσσαλονίκη, τους λεγόμενους Σεφαραδίτες. Στις αρχές του αιώνα μισθώνεται από την Ιταλική κυβέρνηση, η οποία το αγοράζει το 1924, από τον πλέον κάτοικο Παρισιού, Ε. Σαλέμ. Η έπαυλη αναπτύσσεται σε 3 ορόφους στο κέντρο ενός ανθόκηπου που έχει μετατραπεί σήμερα σε ζούγκλα και θεωρείται χαρακτηριστικό παράδειγμα του νεομπαρόκ εκλεκτικισμού που κυριαρχεί τότε στην πόλη. Από το 1915 και για πολλά χρόνια στεγάζεται εκεί το Ιταλικό Προξενείο της πόλης. Μετά το σεισμό του 1978 εγκαταλείπεται παρόλο που το κτίριο δεν παρουσιάζει στατικές βλάβες. Το προξενείο μεταφέρεται στο άχαρο κτιριακό συγκρότήμα των ιταλικών Monopoli di Stato και του Ιταλικού Ινστιτούτου που κατασκευάζεται μετά την κατεδάφιση της Βίλας Ιντας επί της οδού Φλέμινγκ (πρώην Οδός Μιζραχή) με Όλγας. Το 1984 πραγματοποιούνται μερικές εργασίες συντήρησης και έκτοτε παραμένει σε εγκατάλειψη. Ο Δήμος βρίσκεται σε επικοινωνία με το Ιταλικό κράτος και αναμένονται θετικές εξελίξεις για το μέλλον του.
3. Chateau mon Bonheur, Λεωφ. Βασ. Όλγας 110
Αρχιτέκτων: Φρεντερίκ Σαρνό. Xρήσεις: Οικία Ντιράν Αμπτουλάχ, οικία Δημήτρη Ιωαννίδη, οικοτροφείο Εκπαιδευτηρίων Σχινά, Σώμα Προσκόπων, ακατοίκητο. Ιδιοκτήτες: Εξ αδιαιρέτου στο Ιωαννίδειο ίδρυμα, αλλά και σε ιδιώτες και σε άλλα σωματεία φιλανθρωπικού χαρακτήρα. Ιστορία: Το “Chateau Mon Bonheur”, το κτίριο µε το ροµαντικό όνοµα και τα χαρακτηριστικά κόκκινα τούβλα, σχεδιάστηκε από τον Φρέντερικ Σαρνό. Παρήκµασε παραδοµένο στα χέρια ιδιοκτητών που δεν συµφώνησαν ποτέ για τη χρήση του. Στην ουσία µιλάµε για δύο κτίρια, που όταν πρωτοκατασκευάστηκαν ήταν το ένα κατοικία του ιδιοκτήτη και το άλλο καφέ, µε τραπεζάκια στο πεζοδρόµιο. Πρόκειται για αξιόλογο δείγμα της εκλεκτικιστικής αρχιτεκτονικής κτισμένο γύρω στο 1895 από τον μάστορα Γιάννη Σάγια σε σχέδια του Γάλλου αρχιτέκτονα Σαρνό. Αποτελείται από δύο οικήματα με εντυπωσιακές εξωτερικές όψεις και επάλξεις ενετικού ρυθμού. Το κτίριο έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο με υπουργική απόφαση του 1984. Σύμφωνα με την Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων, το κυρίως κτίσμα έχει δεχθεί μεταγενέστερες προσθήκες, αλλά είναι δυνατή η επαναφορά του στην αρχική του μορφή. Το δεύτερο κτίσμα διατηρεί ένα μόνο τμήμα του, δεδομένου ότι από το υπόλοιπο σώζεται μόνο η βάση.
4. Βίλα Γιοσέφ Μοντιάνο, Λεωφ. Βασ. Όλγας 5
Αρχιτέκτων: Άγνωστος. Xρήσεις: Οικία Μοντιάνο, οικία Μόλχο, κατάλυμα 1522 προσφυγικών οικογενειών (1946-58), πρώην Παράρτημα Α΄ Γυμνασίου Αρρένων, σήμερα ακατοίκητο Ιδιοκτήτες: Περιήλθε στο ελληνικό Δημόσιο μεταπολεμικά σαν ιδιοκτησία εχθρικού κράτους και αργότερα δόθηκε κάποιο ποσοστό (περίπου 33%) σε διάφορους κληρονόμους της οικογένειας. Αγοράστηκε εκ νέου από το Δημόσιο και σήμερα μόνο το 9,25% ανήκει στους Ε. Γιακουέλ, Μ. Νααρ και Τ. Μεναχέμ). Ιστορία: Το οικόπεδο αγοράστηκε το 1899 από τον Ιωσήφ Ισαάκ Μοντιάνο και βρισκόταν στο νούμερο 48 της οδού Αλλατίνι (Allatini Degrimeni). Καταρχάς κτίστηκε ένα μεταξουργείο στην ανατολική πλευρά του οικοπέδου και αργότερα η διώροφη έπαυλη των 15 δωματίων και των 3 σοφάδων. Οι Μοντιάνο ήταν
εβραίοι ιταλικής καταγωγής που διακινούσαν μαζί με την οικογένεια Αλλατίνι όλο σχεδόν το εμπόριο των δημητριακών, κουκουλιών, δερμάτων κ.ά. Μερίδια της ιδιοκτησίας άλλαζαν συνέχεια χέρια μέχρι τον αφανισμό των εβραίων απ΄τους Ναζί. Το 1960 κατεδαφίζεται το κτίριο του μεταξουργείου και ένα γυάλινο θερμοκήπιο που υπήρχε πίσω, όπως και ο τοίχος που το διαχώριζε από το διπλανό κτίριο του μετέπειτα Γυμνασίου Αρρένων και χρησιμοποιείται μέχρι το σεισμό του 1978 σαν παράρτημά του. Η Εφορία Μνημείων και Αρχαιοτήτων απαγόρεψε την κατεδάφισή του, λόγω των σοβαρών ζημιών από το σεισμό, χαρακτηρίζοντάς το ως διατηρητέο με απόφαση του 1979. Ένα μέρος της στέγης του έχει ήδη καταρρεύσει και μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει καμιά προσπάθεια αποκατάστασής του, παρόλο που το διπλανό κτίριο που περιήλθε νόμιμα στο δημόσιο το 1928, αποκαταστάθηκε πλήρως και λειτουργεί εκεί το Α Γυμνάσιο. Ο Δήμος Θεσσαλονίκης, όμως, πρόσφατα εξασφάλισε χρηματοδότηση, ύψους άνω των 2,5 εκατ. ευρώ μέσω του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς, ώστε να προχωρήσει στην αποκατάσταση και την επανάχρηση του κτιρίου ως παράρτημα του Γυμνασίου.
5. Οικία Μπεμβενίστε, Παρασκευοπούλου, Κωνσταντινίδη και Δελφών
Αρχιτέκτων: Άγνωστος. Χρήσεις: Οικία Σερβέτ Χανούμ, οικία μισθωμένη σε ιδιώτες, κατάλυμα προσφυγικών οικογενειών, σήμερα ακατοίκητη. Ιδιοκτησία: Ρ. Μπεμβενίστε και Ε. Παπαπαϊσίδου. Ιστορία: Η ανέγερσή του πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1907-1919, ως ιδιοκτησία της Σερβέτ Χανούμ, συζύγου του Τεφήκ Εφέντη, διευθυντή Ιδιωτικής σχολής Ντονμέδων. Στην περιοχή αυτή, όπου βρίσκεται και το Νέο Τζαμί (Παλιό Αρχαιολογικό Μουσείο), κατοικούσε η πλειοψηφία των Ντονμέδων της Θεσσαλονίκης. Το κτίριο μισθώθηκε σε εβραϊκές οικογένειες και το 1925 καταλήφθηκε από την Υπηρεσία Διαχείρισης Ανταλλάξιμων μουσουλμανικών περιουσιών. Τότε στο κτίριο κατοικούσαν περίπου 20 πρόσφυγες. Το 1927 η αντίστοιχη υπηρεσία της Εθνικής Τράπεζας το πουλά στο σημερινό της ιδιοκτήτη Σιντώ Λάου Μπεμβενίστε, ενώ το 1/4 της οικίας πωλείται στον Σιντώ Γιουδά Ρεβάχ το 1942 και ακολούθως το 1955 στον σημερινό συνιδιοκτήτη Στέφανο Παπαϊσίδη. Περιλαμβάνει μια κατοικία δυο ορόφων και δυο καταστήματα, ενώ ο κάθε όροφος είναι διαμορφωμένος σε ένα διαμέρισμα. Οι σεισμοί δεν επηρέασαν τη στατικότητά του και προκάλεσαν μόνο εξωτερικές φθορές. Έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο από το 1984, αλλά η τύχη του παραμένει άγνωστη.
6. Kατάληψη Libertatia, Λεωφόρος Στρατού 19 και Σαρανταπόρου 38
Αρχιτέκτων: Άγνωστος. Iδιοκτήτες: οικία Χαζιζ Νιχάλ Ναζιφέ, Σχολάζουσα ιδιοκτησία Δημοσίου, ακατοίκητη από το 1978, σήμερα Κατάληψη αναρχικών. Ιστορία: Στο τέλος του 19ου αιώνα στην Ανατολική περιοχή της Θεσσαλονίκης είχε διαμορφωθεί μια ακόμα Λεωφόρος παράλληλη με αυτήν των εξοχών. Πρόκειται για τη Λεωφόρο Στρατοπέδου, την παλιά χαραγμένη Λεωφόρο Στρατού που ξεκινούσε από την Πλατεία Συντριβανίου και περνούσε μπροστά από το στρατόπεδο (σημερινό Γ’ Σώμα Στρατού). Τα λιγοστά αρχοντικά εκεί ήταν επίσης περιτριγυρισμένα από τεράστιους καταπράσινους κήπους και κοιτούσαν προς τη θάλασσα από τη Β.Α. πλευρά του δρόμου. Από αυτές τις επαύλεις σώζεται σήμερα μόνο μια. Η Χαζίζ Νιχάλ Ναζιφέ, μουσουλμανοεβραία και γόνος αρι-
6
7
4 8
5
2
2. Το Ιταλικό προξενείο το 1985
2. Το Ιταλικό προξενείο σήμερα
7. Συναγωγή της Ιτάλια Γιασάν
5. Οικία Μπεμβενίστε
8. Ορφανοτροφείο “Καρόλου Αλλατίνι”
στοκρατικής οικογένειας (κόρη του Απντουλάχ Αχμέτ Ραχήμ και της κόρης του Δαυίδ Σαλέμ, της γνωστής εβραϊκής οικογένειας) κατοικούσε αρχικά σε μια έπαυλη που κτίστηκε από τον πρώτο της σύζυγο, Σουκρή Μπέη, απέναντι από το Γαλλικό Σχολείο (κάηκε το 1967 και στη θέση του κτίστηκε το σημερινό Lycee). Η έπαυλη πουλήθηκε το 1938 και δεν υπάρχει πια. Μετά το θάνατό του, λίγα χρόνια μετά το γάμο τους, το 1899, ξαναπαντρεύεται τον εισαγγελέα της Θεσ/νικης, Μουσταφά Εφέντη, που για χάρη της χτίζει την βίλα του αριθμού 19. Καταρχάς κτίζεται το τριώροφο κτίριο με πρόσωπο στη Λεωφόρο Στρατού. Η πτέρυγα που “βλέπει” στην οδό Σαραντοπόρου με καταχωρημένη διεύθυνση τον αριθμό 38, κτίστηκε το 1912 ως ξεχωριστή κατοικία, για λόγους που δεν γνωρίζουμε, υπό την επίβλεψη του Βούλγαρου Μαστόρ Γιοβάνος. Μεταξύ 1935-36 λόγω οικονομικών προβλημάτων η ιδιοκτήτρια ενοικιάζει χώρους της αυλής σε εβραϊκές, ελληνικές και ιταλικές οικογένειες, ενώ μετά το θάνατό της, το 1941, τα δυο οικήματα ελλείψει κληρονόμων περιέρχονται στο δημόσιο και κατοικούνται από διάφορους μισθωτές. Οι σεισμοί του 1978 προκάλεσαν σοβαρές ζημιές στο πρώτο τριώροφο κτίριο που κρίθηκε κατεδαφιστέο, αλλά όχι και αυτό επί της Σαρανταπόρου. Ευτυχώς χάρη στην απόφαση του 1982 και το χαρακτηρισμό του ως έργο τέχνης η απόφαση ανακλήθηκε αλλά καμιά εργασία αποκατάστασης δεν έγινε και υποσυντηρείται ανεξέλεγκτα από την ομάδα της Κατάληψης.
1974), Δραματική Σχολή Κ.Θ.Β.Ε. (1974-1983), σήμερα ακατοίκητο. Ιδιοκτησία: Ανδρέα Παράσχου από το 1972. Ιστορία: Κτίστηκε την περίοδο 1907-1908 σαν κατοικία των αδελφών Λέιζερ και Ιακώβ Νεφούς ή Νεφούση αλλά το 1930 βγήκε σε πλειστηριασμό λόγω χρεών και πέρασε στην ιδιοκτησία του εμπόρου Αθανάσιου Βήκα που το πούλησε την επόμενη χρονιά στην ισραηλιτική κοινότητα. Εκεί στεγάζεται μέχρι το 1941 η Σχολή Νισσήμ, της οποίας το αρχικό κτίριο, Τσιμισκή με Καρόλου Ντηλ, είχε καταστραφεί από τη μεγάλη πυρκαγιά το 1917. Ποικιλία αρχιτεκτονικών στοιχείων συνυπάρχουν στο κτίριο, από κλασικά, αναγεννησιακά, πρωτο-μπαρόκ και ντόπιας λαϊκής αρχιτεκτονικής αλλά και στοιχεία Αρτ Νουβό.Το 1982 εκδόθηκε έκθεση επικίνδυνου κτίσματος και επισημάνθηκε η αναγκαιότητα εκπόνησης μελέτης αποκατάστασης διαφόρων βλαβών από το σεισμό αλλά και από τη φθορά του χρόνου. Έκτοτε καμιά ενέργεια δεν έχει δρομολογηθεί και το υπέροχο αυτό κτίριο ρημάζει κλειστό και ερειπωμένο.
θείο τους Γιώργο, παντοπώλη. Στο οικόπεδο υπήρχε και δεύτερο οίκημα που λειτουργούσε σαν παντοπωλείο αλλά κατεδαφίστηκε μα την διάνοιξη του δρόμου. Το 1903 αγοράζεται από τον Σέρβο Αβδουραχμάν Χατζή Μπεκήρ που το 1917, μετά την πυρκαγιά και την καταστροφή των εγκαταστάσεων του ορφανοτροφείου Καρόλου Αλλατίνι (που ιδρύθηκε το 1910). Το 1929 η Ισραηλιτική κοινότητα το αγοράζει και η λειτουργία του ορφανοτροφείου συνεχίζεται μέχρι το 1943 οπότε και οι τελευταίοι τρόφιμοι (50 ορφανά και 6 άτομα προσωπικού) εκτοπίζονται από τους Γερμανούς στα στρατόπεδα της Πολωνίας και θανατώνονται στους θαλάμους αερίων του Άουσβιτς. Από το 1945 στεγάζει άπορες εβραϊκές οικογένειες που σώθηκαν από το Ολοκαύτωμα. Το 1972 εγκαθίσταται εκεί το 11ο Δημοτικό σχολείο και το κτίριο περνά στην ιδιοκτησία του Ανδρέα Παράσχου.
7. Συναγωγή της Ιτάλια Γιασάν, Βελισαρίου 48
Αρχιτέκτων: Άγνωστος. Χρήσεις: Οικία Νεφούς, Σχολή “Ιωσήφ Ισαάκ Νισσήμ” και συναγωγή “Ιτάλια Γιασάν” (1917-1941), γερμανική επίταξη (941-45) 12ο Δημοτικό Σχολείο (1945-
14 // parallaxi #182
8. Ορφανοτροφείο “Καρόλου Αλλατίνι”, Παρασκευοπούλου 3 και Σπάρτης γωνία
Αρχιτέκτων: Άγνωστος. Χρήσεις: Οικία Πρακίτα, Ορφανοτροφείο Αλλατίνι, 11ο Δημοτικό σχολείο, σήμερα ακατοίκητο. Ιδιοκτησία: Ανδρέα Παράσχου από το 1974. Ιστορία: Αποτελεί το μοναδικό κτίριο που απέμεινε από τα ελάχιστα που ήταν κτισμένα στην οδό Κερίμ Εφέντη, αργότερα Όθωνος και σήμερα Παρασκευοπούλου. Κτίστηκε γύρω στα 1896 και οι πρώτοι γνωστοί ιδιοκτήτες που αναφέρονται στα 1900 είναι οι αδελφές Αναστασία, Χρυσή και Ελένη, κόρες του Θανάση Πρακίτα ή Πρακίτσα που το κληρονομούν από το
9. Οικία Κεχαγιά, Καλλιγά 11-13
Αρχιτέκτων: Άγνωστος. Ιδιοκτησία: Ηρακλή Κεχαγιά. Χρήσεις: Ιδιωτική κατοικία. Ιστορία: Κτίριο του 1900, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα του εκλεκτικισμού της Θεσ/νίκης, παρουσιάζει αξιόλογα στοιχεία στην πρόσοψη (καμπύλα, θυρώματα, μικρούς εξώστες, ξύλινα κουφώματα) και ενδιαφέρουσα κάτοψη και θεωρείται αξιόλογο δείγμα της αρχιτεκτονικής τάσης που χρησιμοποιεί στοιχεία από τη λαϊκή αρχιτεκτονική της Κεντρική Ευρώπης. Πρόκειται για μια διώροφη οικοδομή με ημιυπόγειο που αποτελείται από δύο δίδυμες κατοικίες με αρχιτεκτονικά στοιχεία από τον κλασικισμό και την αναγέννηση. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι εξώστες, με χαρακτηριστικά φουρούσια, οι σιδεριές τους καθώς και το κιγκλίδωμα του αυλόγυρου. Σήμερα κατοικείται ένα τμήμα του κτιρίου, ενώ το υπόλοιπο έχει
1
3
9
10 4. Βίλα Γιοσέφ Μοντιάνο
10. Οικία αστική
6. Kατάληψη Libertatia
1. Βίλα Χιρς
3. Chateau mon Bonheur
αφεθεί στην τύχη του.
σης”. Η αντιδημαρχία άρχισε την καταγραφή των ετοιμόρροπων κτιρίων της Άνω Πόλης, ώστε μέχρι το τέλος του έτους να κατεδαφιστούν. “Είτε είναι διατηρητέα είτε όχι, είτε ανήκουν στο δημόσιο είτε σε ιδιώτες, εφόσον έχουμε εκθέσεις επικινδυνότητας, θα τις υλοποιήσουμε, διότι δεν επιτρέπεται να έχουμε μόνιμα σε κίνδυνο ζωές ανθρώπων”. Αυτό βέβαια ανοίγει το δρόμο για την κατεδάφιση και των προαναφερθέντων κτιρίων μια που λεφτά δεν υπάρχουν. Θεωρητικά ο νόμος υποχρεώνει τον ιδιοκτήτη και το Δημόσιο να τα διατηρήσει πάση θυσία. Θεωρητικά απαγορεύεται να χτιστεί οτιδήποτε στη θέση τους σε περίπτωση κατάρρευσής τους που δεν θα είναι παρόμοιας αρχιτεκτονικής ή δεν θα έχει λάβει έγκριση από την Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων. Θεωρητικά η Εφορία Νεωτέρων Μνημείων παρακολουθεί τα κτίρια αυτά και απαγορεύει στον οποιοδήποτε να κάνει επεμβάσεις χωρίς έγκριση, ενώ έχει δικαίωμα, με το νόμο περί διατηρητέων, να επιβάλλει στον ιδιοκτήτη εργασίες για την αποκατάσταση των φθορών του χρόνου. Σε περίπτωση αδυναμίας του μπορεί ακόμα να απαιτήσει την υποχρεωτική πώλησή του στο Δημόσιο. ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ. Πρακτικά τίποτα από αυτά δεν γίνεται, η Εφορία αδυνατεί να ελέγξει την κατάσταση των 400 περίπου διατηρητέων στην πόλη, περιορίζεται σε συστάσεις ή και στο τίποτα. Πρακτικά μερικά εξαφανίστηκαν χωρις πολλές λοβιτούρες, για μερικά άρθηκε η απόφαση που τα έκρινε διατηρητέα, με συνοπτικές διαδικασίες, και στη θέση τους υψώθηκαν τερατουργήματα (όπως αυτό στη Βας. Όλγας 116 και Βικοπούλου).
σαν να θεσμοθετηθούν για τους ιδιοκτήτες των διατηρητέων είναι: 1. Μηδενική επιβάρυνση κάθε οικοδομικής άδειας που εκδίδεται για την ενίσχυση της αποκατάστασης των διατηρητέων και δωρεάν εκπόνηση μελετών αποκατάστασης από τις υπηρεσίες του Δήμου. 2. Προσφορά ποσοστού γης από κάθε οικόπεδο της περαστικής ζώνης που εντάσσεται στο σχέδιο πόλης, ώστε η Πολιτεία να το ανταλλάσσει με ίσης αξίας διατηρητέα, αφού λεφτά δεν υπάρχουν ούτε στον κρατικό κορβανά. 3. Χορήγηση άτοκων δανείων με μεγάλο χρόνο αποπληρωμής. 4. Ένταξη της ανάπλασης προσόψεων και στεγών των διατηρητέων σε ευρωπαϊκά προγράμματα, αλλά και των περιβαλλόντων χώρων στα πράσινα προγράμματα (όπως έγινε με το κτίριο της Αναγεννήσεως).
10. Οικία αστική, Βαφοπούλου 17
Αρχιτέκτων: Άγνωστος. Χρήσεις: Κατοικία. Ιδιοκτησία: Δημοσίου. Ιστορία: Το διώροφο κτίριο αποτελεί δείγμα μεγαλοαστικής κατοικίας με ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά, μορφολογικά και ιστορικά στοιχεία που διαμόρφωσαν το πάλε ποτέ αρχιτεκτονικό τοπίο στην ευρύτερη περιοχή της Λεωφ. Βασιλίσσης Όλγας. Το κτίριο αποτελεί επίσης σημείο αναφοράς για τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης, εφόσον στην οδό Βαφοπούλου είναι το μοναδικό δείγμα μεσοπολεμικής κατοικίας της δεκαετίας του 20. Κρίθηκε διατηρητέο με απόφαση του 2009, αλλά καμμιά προσπάθεια διατήρησής του δεν έχει γίνει. Κατεδαφίσεις διατηρητέων Το πρόβλημα είναι ότι πολλά από αυτά τα κτίρια είναι ιδιωτικά, σημαντικός ανασταλτικός παράγοντας για τη διατήρησή τους. Μένει λοιπόν να κινηθεί το κράτος και να δώσει κίνητρα στους ιδιώτες για να προβούν στην αποκατάσταση των διατηρητέων, είτε πρέπει να προβεί το κράτος σε ανταλλαγή οικοπέδων έτσι ώστε να αποτελούν πια δημόσια περιουσία. Πλέον όμως το πρόβλημα αδυναμίας διατήρησής τους υπάρχει και σε δημόσια κτίρια. Για παράδειγμα η αντιδημαρχία αστικού σχεδιασμού προχώρησε πριν λίγους μήνες στην ολοκληρωτική κατεδάφιση ενός διατηρητέου κτιρίου στην οδού Θεοφίλου 18 και ο Αντιδήμαρχος κ. Κουράκης δήλωνε: “Δυστυχώς οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς δεν παίρνουν μέτρα για τη διάσωση των διατηρητέων, δεν δίνουν οικονομικά κίνητρα στους ιδιοκτήτες τους. Έχουμε μια χαρακτηριστική περίπτωση της κακοδαιμονίας αλλά και της αδιαφορίας της δημόσιας διοίκη-
Υπάρχει ελπίδα; Oι λύσεις που μπορούν να βρεθούν για τη διατήρηση της κληρονομιάς της πόλης υπάρχουν, ακόμα και σε καρούς οικονομικής κρίσης, κυρίως μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Ελαφρύνσεις που θα μπορού-
Οι φωτογραφίες της πρώτης σελίδας: 1. Η βίλα Μπενρουμπή ήταν στην περιοχή Φλέμινγκ και δεν υπάρχει πια. Η φωτογραφία είναι από το αρχείο του http:// radamanth.fotki.com/ 2. Η βίλα Χιρς. Η φωτογραφία είναι από το αρχείο του http:// radamanth.fotki.com/ 3. Από το αρχείο Λυκίδη. Περιοχή Φάληρο, Παρασκευοπούλου με Βασ. Όλγας. Δεκαετία του 1930. Το κτίριο με τον τρούλο σε σχέδια Ποζέλι έχει κατεδαφιστεί. Απέναντι διακρίνεται το παραθαλάσσιο κέντρο Νέο Φάληρο. 4. Πλάνο της Ανατολικής Θεσσαλονίκης του 1920 από το Λευκό Πύργο. Χαρακτηριστικές οι 3 καμινάδες της ηλεκτρικής εταιρίας.
Συνέντευξη: Πέτρος Λαζαρίδης, Αλέξης Πυρπίλης | Εικόνα: Βασίλης Παπαδόπουλος
Το να κυκλοφορείς με το ποδήλατο στην πόλη μας αποδεικνύεται extreme sport για γερά νεύρα. Δυο ορκισμένοι ποδηλάτες μας μεταφέρουν την εμπειρία τους.
ΖΩΗ ΠΟΔΗΛΑΤΟ αποκλειστικά προορισμένοι για τους ποδηλάτες, όπου θεωρητικά μπορούμε να νιώσουμε πιο ασφαλείς και σίγουροι να ποδηλατήσουμε, παρουσιάζουν το ακριβώς αντίθετο τοπίο. Ο σχεδιασμός τους, η λανθασμένη τοποθέτησή τους και η καταπάτησή τους από οτιδήποτε μπορεί να βάλει ο νους καθιστούν εξαιρετικά επίπονη αν όχι επικίνδυνη την χρήση τους. Ήδη, το υφιστάμενο δίκτυο ποδηλατοδρόμων είναι πλέον ανεπαρκές να καλύψει το πλήθος των ποδηλάτων που υπάρχουν στην πόλη. Ειδικότερα, όλοι οι ποδηλατόδρομοι που έχουν χαραχθεί επάνω σε πεζοδρόμια, πέραν αυτού της ανακατασκευασμένης νέας παραλίας, έχουν οδηγήσει σε ασφυκτικές συνθήκες κυκλοφορίας πεζούς και ποδηλάτες. Η χάραξη του ποδηλατόδρομου επάνω στο πεζοδρόμιο δίνει τη λανθασμένη εντύπωση ότι ο ποδηλάτης πρέπει και μπορεί να κινηθεί επάνω στο πεζοδρόμιο. Στην ουσία είναι προσωρινά φιλοξενούμενος και θα πρέπει να φέρεται ανάλογα. Στην περίπτωση που υπάρχουν πολλοί πεζοί στο πεζοδρόμιο ακόμα και μέσα στα όρια του ποδηλατόδρομου δεν έχει κανένα νόημα να χτυπάμε το κουδούνι και να χάνουμε την ψυχραιμία μας. Όλοι θα πρέπει να μοιραστούμε τον ίδιο χώρο, καθώς κανείς δεν έχει προτεραιότητα.
Γιατί ποδήλατο;
Οι κανόνες της αστικής ποδηλασίας
Η Θεσσαλονίκη ούσα μια πόλη ιδιαίτερα μη φιλική προς τους ποδηλάτες και γενικότερα στην εναλλακτική μετακίνηση, οδήγησε τους ποδηλάτες σε ανορθόδοξες λύσεις. Το ζήτημα είναι ότι ο κάθε ποδηλάτης είναι όχημα - αν και κάποιοι νέοι αλλά και παλιοί ποδηλάτες δε φαίνεται να το αντιλαμβάνονται - και ως όχημα πρέπει να κινείται. Οι παρακάτω συμβουλές, πέρα από τη τήρηση του Κώδικα, οδηγούν και σε έναν πιο ασφαλή τρόπο μετακίνησης για τον ποδηλάτη και τους υπόλοιπους. Ασφαλής σημαίνει ότι αφήνουμε τα πεζοδρόμια για τους πεζούς ή τα χρησιμοποιούμε μόνο όταν κινούμε το ποδήλατο με τα χέρια στο πλάι. Το γεγονός ότι μετακινούμαστε με ένα οικολογικό όχημα δεν είναι ούτε δικαιολογία, αλλά ούτε και αφορμή για να καταπατούμε χώρους που δε προορίζονται για τη μετακίνηση μας. Κινούμαστε πάντα στη δεξιά πλευρά του δρόμου και κάνουμε σήμα με το χέρι οποτεδήποτε θέλουμε να στρίψουμε, δεν μπαίνουμε ποτέ σε μονόδρομο και σεβόμαστε τα φανάρια. Επιπλέον, σαν οχήματα πρέπει να δηλώσουμε στους υπόλοιπους την παρουσία μας, αυτό σημαίνει εμπρός και πίσω φώτα όπως και κουδούνι είναι απαραίτητα. Κοστίζουν λίγο και βοηθάνε πάρα
16 // parallaxi #182
πολύ. Όταν ποδηλατούμε στην πόλη η προσοχή μας δεν πρέπει να αποσπάται, η αστική ποδηλασία είναι μια από τις πιο δύσκολες και επικίνδυνες μορφές ποδηλασίας. Κυρίως γιατί το επίπεδο δυσκολίας της οποιασδήποτε διαδρομής δεν καθορίζεται από τον ποδηλάτη αλλά από τους οδηγούς μηχανοκίνητων οχημάτων που χρησιμοποιούν εκείνη τη στιγμή τον ίδιο χώρο. Οπότε, είναι πολύ πιο ασφαλές να απαντήσουμε σε ένα τηλεφώνημα, αφού πρώτα έχουμε σταματήσει ή παρόλο που φαίνεται ωραία ιδέα, να μην ακούμε μουσική κατά τη διάρκεια της μετακίνησης, καθώς αυτό μας απομονώνει εντελώς από το περιβάλλον. Τέλος, υπάρχει το θέμα του σεβασμού του ποδηλάτη και της ευγένειας αυτού προς τους άλλους χρήστες της οδού. Εδώ συνήθως προκύπτει ένας φαύλος κύκλος, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μεγαλύτερο χάσμα επικοινωνίας. Ας κάνουμε εμείς την πρώτη κίνηση, οι περισσότεροι από εμάς άλλωστε έχουμε βρεθεί στη θέση του πεζού αλλά πιθανά και του οδηγού αυτοκινήτου. Η κοινή λογική μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία ενός βιώσιμου περιβάλλοντος μετακίνησης για όλους.
Ο πόλεμος με τους πεζούς
Οι «φρέσκοι» ποδηλατόδρομοι της πόλης, χώροι
Σίγουρα, η κίνηση με το ποδήλατο μέσα στην πόλη προσφέρει μία εντελώς διαφορετική εμπειρία από αυτήν του πεζού, του αυτοκινητιστή, ακόμη και του δικυκλιστή. Η ήπια μεταβολή ταχύτητας, το ευρύ ανεμπόδιστο οπτικό πεδίο, η ελαφρότητα ενός οχήματος δέκα κιλών, η ομαλή κύλιση χωρίς θορύβους προσφέρουν μία νέα εμπειρία επαφής με το γύρω περιβάλλον, που δεν μπορεί να συγκριθεί με οποιοδήποτε άλλο μηχανοκίνητο όχημα. Η ευεξία της κίνησης χαρίζει την απαραίτητη βάση σε μία μεγάλη ομάδα, με κοινά «θέλω». Η αίσθηση συμμετοχής σε μία μεγάλη κοινότητα, διαρκώς αυξανόμενη αριθμητικά ίσως δίνει στην καθημερινότητα τη ζωντάνια και διάδραση που χρειαζόμαστε. Η επιλογή του ποδηλάτου απαλάσσει από μία σειρά από έγνοιες που συνοδεύουν την κίνηση με μηχανοκίνητα οχήματα. Η συντήρησή του είναι ανέξοδη και γρήγορη, οι βασικές εργασίες μπορούν να γίνουν χωρίς κόπο στο σπίτι. Δε δημιουργείται ποτέ ανησυχία για την αναζήτηση θέσης πάρκιγκ, συνήθως μπορεί να σταθμεύσει κανείς σε ακτίνα τριάντα μέτρων από τον προορισμό, ενώ αθροιστικά αποσυμφορείται το κέντρο της πόλης με κέρδος για όλους. Η οικονομία που γίνεται στη μετακίνηση υπολογίζεται σε πολλά ευρώ ανά εβδομάδα, με την ψαλίδα να μεγαλώνει όσο οι τιμές των ορυκτών καυσίμων διατηρούν ανοδικές τάσεις. Τέλος, τα οφέλη από την καθημερινή ποδηλασία μπορούν σε σύντομο διάστημα να αλλάξουν τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την αερόβια άσκηση, να πάψει να αντιμετωπίζεται ως υποχρέωση και να ενταχθεί ως τρόπος ζωής.
Λέξεις: Γιάννης Ανδρέου
Μπορεί ένα εμπορικό κέντρο να αλλάξει τη mentalite μιας πόλης στο shopping και τη διασκέδαση; Το Mediterranean Cosmos τα κατάφερε. Η Θεσσαλονίκη έχει λόγους να χαίρεται.
ΕΝΑΣ NEOΣ COSMOS ΓΕΜΑΤΟΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ!
ίδιο χώρο και οι ολοκληρωμένες υπηρεσίες διαχείρισης που διαθέτει το Κέντρο, αποτελούν τα σημαντικότερα πλεονεκτήματά του.
Το Mediterranean Cosmos στη Θεσσαλονίκη, το μεγαλύτερο εμπορικό και ψυχαγωγικό Κέντρο στη Βόρεια Ελλάδα, ξεκίνησε τη λειτουργία του τον Οκτώβριο του 2005, παρόλα’ αυτά τα τελευταία δύο χρόνια η εικόνα που παρουσιάζει και οι υπηρεσίες που προσφέρει έχουν αναβαθμιστεί σημαντικά. Eισήγαγε στη Θεσσαλονίκη την έννοια του εμπορικού κέντρου που πάντα αγαπούσαμε και θαυμάζαμε στα ταξίδια μας στις μεγάλες πόλεις του εξωτερικού! To ολοκληρωμένο εμπορικό κέντρο με τα επώνυμα καταστήματα, τους χώρους εστίασης και ψυχαγω-
γίας, τις κινηματογραφικές αίθουσες, τα δεκάδες happenings όλη τη διάρκεια της χρονιάς, οι ιδανικές συνθήκες για shopping και ψυχαγωγία, άλλαξαν τον τρόπο που ψωνίζαμε και διασκεδάζαμε στην πόλη. Η πληθώρα επιλογών από περισσότερα από 200 καταστήματα μόδας, εστίασης, υπηρεσιών και ψυχαγωγίας, η εύκολη πρόσβαση και το άνετο Parking, η δυνατότητα επιλογής πολλών διαφορετικών δραστηριοτήτων και διαδραστικών εκδηλώσεων για όλα τα μέλη της οικογένειας στον
Κάθε επίσκεψη στο Mediterranean Cosmos είναι μια μοναδική εμπειρία. Ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια, από τότε που με επένδυση €80 εκ η LAMDA Development, απέκτησε το 100% της διαχείρισης του εμπορικού, έχουν επενδυθεί €5εκ επιπλέον για την αναβάθμισή του. Με τη ριζική ανακαίνιση των κοινόχρηστων χώρων του, των τουαλετών και των χώρων βρεφικής φροντίδας, με την προσθήκη νέων στοιχείων πρασίνου και τον δωρεάν παιδότοπο, η αναβάθμιση του Mediterranean Cosmos είναι τουλάχιστον εντυπωσιακή. Η αγορά της πόλης, και όχι μόνο, εκπροσωπείται εδώ με τις καλύτερες υπόγραφες της, οι διεθνείς αλυσίδες προσφέρουν τις συλλογές τους στα καταστήματα τους, τα είδη σπιτιού, οι ηλεκτρονικές συσκευές, τα βιβλία που αγαπάμε, η εστίαση στα αγαπημένα ζαχαροπλαστεία, φούρνους και εστιατόρια, τα καφέ-τόποι συνάντησης, τα σινεμά των ανέσεων, χειμερινά και θερινά, οι παρέες που διαγωνίζονται στο bowling, οι υπαίθριοι χώροι του κέντρου σε κάνουν να μη νιώθεις ποτέ την πλήξη, να θέλεις να ανακαλύπτεις διαρκώς νέες εκπλήξεις, να απολαμβάνεις όσα σου προσφέρει: Shopping και ψυχαγωγία ταυτόχρονα. Χάρη στο Mediterranean Cosmos τo δίπτυχο διασκέδαση-αγορές απέκτησε το χρώμα της απόλαυσης!
Εικόνες: Αλέξανδρος Αβραμίδης, Μιχάλης Γουδής, Νένα Καζαντζίδου, Θοδωρής Καρανίκας, Ελένη Σβυριάδη, Γιώργος Τούλας, desThess.gr
Για 48 ώρες οι ακτές της Θεσσαλονίκης ήταν αλλιώς. Η δέκατη έκτη δράση της ομάδας της Parallaxi "Η Θεσσαλονίκη Αλλιώς" ήταν αφιερωμένη στο παράκτιο μέτωπο της πόλης που για χρόνια παραμένει παραμελημένο και αναξιοποίητο. Το Σαββατοκύριακο, 9 και 10 Ιουνίου περισσότερες από 30 δράσεις απλώθηκαν από την καρδιά της Καλαμαριάς, στην οδό Σοφούλη μέχρι το Αγρόκτημα του Α.Π.Θ. πριν το Αεροδρόμιο Μακεδονία. 50 φορείς και ομάδες, 70 εθελοντές και περισσότεροι από 2000 συμμετέχοντες γνώρισαν κατά το πρώτο πραγματικό διήμερο του καλοκαιριού κομμάτια της πόλης που έμοιαζαν καλά κρυμμένα. Καθαρισμοί ακτών, ποδηλατοδρομίες, ξεναγήσεις, θεωρητικές προσεγγίσεις, παιδικές δράσεις, πάρτυ στην παραλία, ψαραγορά, υπαίθριες δραστηριότητες, συναυλίες, φαναράκια στον ουρανό... Δύο ημέρες με τη σφραγίδα του "Θεσσαλονίκη Αλλιώς" που με αυτόν τον τρόπο γιόρτασε δύο χρόνια αστικού ακτιβισμού.
18 // parallaxi #182
Ευχαριστούμε από καρδιάς: _ Την Champion για τις σακούλες και τα γάντια καθαρισμού _ Τους ψαράδες του αλιευτικού ομίλου Καλαμαριάς και ιδιαίτερα τον πρόεδρό τους, Μιχάλη Αλευρά _ Τον Δημήτρη Χωματά για την υπέροχη ξενάγησή του στα καρνάγια _ Τη διεύθυνση της Αδάμαντιου Σχολής και ιδιαίτερα τη διευθύντρια, κα. Τούλα Μυσιχρόνη για την ευγενική παραχώρηση του θεάτρου του σχολείου _ Την ομάδα διάσωσης του Δήμου Καλαμαριάς _ Τη Δουμπιά _ Το φούρνο Farina για την πιο αυθόρμητη χορηγία
ψωμιών που έγινε ποτέ _ Τις ταβέρνες Χαμόδρακα και Βούδα για την ευγενική προσφορά φαγητού στο αυτοσχέδιο ουζερί της ψαραγοράς _ Το ούζο Μπαμπατζίμ _ Τον Φώτη Θεοδωρίδη και την μπάντα του για μία ακόμη πρόθυμη συμμετοχή στις δράσεις του "Θεσσαλονίκη Αλλιώς" _ Τους Onirama _ Τη Χρύσα Πάνκου για την ξενάγηση στο Αγρόκτημα του Α.Π.Θ. _ Το Λιμεναρχείο Θεσσαλονίκης _ Τον Πύργο Ελέγχου στο Αεροδρόμιο Μακεδονία
_ Τη Lalaland _ Τα δημιουργικά εργαστήρια του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης _ Τον Χρήστο Νικολέρη και την N-ORASIS για την κινηματογράφηση του Σαββάτου _ Τον Αρκτούρο _ Την ΕΛΜΕΠΑ _ Τη Νόπη Ράντη και τη θεατρική ομάδα του ΙΕΚ Ακμή _ Τα Παιδιά εν Δράσει _ Το κατάστημα Motion Bike Store _ Το Σύλλογο Γονέων Παιδιών με Σύνδρομο DOWN _ Το Παιδικό Μουσείο Θεσσαλονίκης _ Την Αξιοποίηση Ακτών Ελλάδος (www.aae.gr)
_ Το ξενοδοχείο ABC και ιδιαίτερα τη Λούσυ Μπρόβα _ Τη Ράνια Κανάρη _ Την Ανθή Θάνου _ Το Atma Studio Yoga _ Την Ακαδημία Σιάτσου της Δάφνης Τζιγιαννοπούλου _ Την ομάδα Αϊκίντο Dojo Θεσσαλονίκης _ Τον Πιερ Κοσμένκο _ Την Έλεν Κόντος και _ φυσικά όπως πάντα τους πολυάριθμους εθελοντές του Θεσσαλονίκη Αλλιώς. Χωρίς αυτούς τίποτα δε θα ήταν εφικτό.
Λέξεις:Δημήτρης Κοπαράνης | http://koparanis.blogspot.com dkoparanis@gmail.com
TASTE ME
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΠΛΟΤΗΤΑ Οι διατροφικές δυσανεξίες και αλεργίες, διάθεση για τροφές που δρουν ευεργετικά ή θεραπευτικά για το σώμα και σαφή στροφή σε απλές και οικίες γεύσεις είναι τα στοιχεία που ορίζουν τις φετεινές τάσεις στο φαγητό. Και όπως θα διαπιστώσετε και εσείς χρειάζοναι ελάχιστο μαγείρεμα.
Γλουτένη; Δεν θα πάρω Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός των ανθρώπων που λόγω κάποιου προβλήματος επιλέγουν να αποκλείσουν τη γλουτένη από τη διατροφή τους. Η γλουτένη είναι μία πρωτεϊνη που υπάρχει σε ορισμένα δημητριακά όπως το σιτάρι, το κριθάρι, η βρώμη και η σίκαλη και μπορεί να προκάλεσει απλές ή πιο σύνθετες διαταραχές. Το γεγονός πως πρωτοπόρα εστιατορία όπως το French Laundry εντάσουν φυσικές gluten free επιλογές στο μενού τους δείχνει τη δύναμη της νέας αυτής τάσης, την ίδια ώρα που ένα μείγμα από καλαμποκάλευρο και ριζάλευρο, αντικαθιστά το συνηθισμένο αλεύρι για όλες τις χρήσεις. Pop corn Το ψητό καλαμπόκι, ανήκει σε εκείνη στην κατηγορία των προϊόντων που απολαμβάνουμε για μικρό χρονικό διάστημα το καλοκαίρι. Όταν ψήνεται η μυρωδιά του θυμίζει καραμέλα, συνοδεύει ιδανικά τα κρεατικά που ψήνονται στα κάρβουνα, ενώ είναι ευπρόσδεκτο από μικρούς και μεγάλους. Για μία γρήγορη οικιακή εκδοχή, ψήστε το στο καμινέτο του ελληνικού καφέ. Τα όσπρια Τα όσπρια είναι τα νέα ζυμαρικά. Θρεπτικά και ιδιαίτερα νόστιμα, αν μαγειρευτούν με τον σωστό τρόπο, ταιριάζουν τέλεια στα καλοκαιρινά γεύματα, αφού αν καταναλωθούν κρύα μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευχάριστα. Δοκιμάστε τα μαγειρεμένα στο φούρνο με λεμόνι και φρέσκα έντονα μυρωδικά όπως το δεντρολίβανο και ο φρέσκος κόλλιανδρος ή φτιάξτε μία κρέμα σερβιρισμένη με φρέσκα λαχανικά εποχής, όπως το μεσογειακής προέλευσης χούμους από ρεβίθια ή η ελληνική φάβα. Τα φρούτα ως κύριο γέυμα Αρωματικά και με μεγάλη περιέκτικότητα σε νερό, είναι ιδανικά για να μας δροσίσουν τις καυτές ημέρες του καλοκαιριού, ενώ μεταφέρονται εύκολα και καταναλώνονται άμεσα. Για ένα πιο ενδιαφέ-
20 // parallaxi #182
ρον γευστικό αποτέλεσμα μπορείτε να τα αρωματίσετε με μυρωδικά όπως η μέντα και ο βασιλικός ή να τα συνοδέυσετε με φρέσκα ή ελαφρώς παλαιωμένα τυριά. Φτιάξτε μία σαλάτα από καρπούζι, τραγανό αγγουράκι και τριμμένη φέτα. Γάλα από ξηρούς καρπούς Το γάλα αλλά και τα γαλακτοκομικά από ξηρούς καρπούς είναι μία από τις σημαντικότερες τάσεις στη διατροφή σήμερα. Παρασκευάζονται από την επεξεργασία διαφόρων ειδών ξηρών καρπών, ενώ μπορούν να καταναλωθούν είτε απλά σαν ρόφημα, να αντικαταστήσουν το γάλα σε συνταγές αλλά και να δώσουν γαλακτοκομικά όπώς ‘‘γιαούρτι’’ ή ‘‘τυρί’’ χωρίς λακτόζη. Για ένα δυναμωτικό ρόφημα δοκιμάστε να πολτοποιήσετε ωμά, αποφλοιωμένα αμύγδαλα, προσθέτοντας λίγο νερό. Στη συνέχεια προσθέστε τα αγαπημένα σας φρούτα για ένα δυναμωτικό κρεμώδες ρόφημα. Φτιάξτο μόνος σου: Άφησε 100 γρ ωμά αμύγδαλα να μουλιάσουν σε κρύο νερό για οκτώ ώρες. Αφαίρεσε τη φλούδα τους, και άλεσε τα με λίγο νερό μέχρι να έχεις μία λευκή κρέμα. Είναι απολαυστικό με φρούτα και πάγο. Ο πάγος Ο πάγος είναι το νέο αγαπημένο στοιχείο των καλοκαιρινών πιάτων. Θρυμματισμένος και αρωματισμένος με φρέσκα φρούτα και εκχυλίσματα βοτάνων γίνεται όλο και πιο δημοφιλής τα τελευταία χρόνια. Για την οικιακή εκδοχή του δοκιμάστε να αναμείξετε θρυματισμένο πάγο με πράσινο τσάι ή φλαμούρι, εσπεριδοειδή αλλά μικρά κόκκινα φρούτα όπως τα μούρα και τα βατόμουρα. Γιαούρτι Αποφύγετε τα πλούσια σε ζάχαρη και βελτιωτκά παγωτά, αντικαθιστώντας τα με αληθινό γιαούρτι. Πλούσιο σε πρωτεϊνη και ασβέστιο, λίγες θερμίδες και δροσερό, απλά κρύο ή παγωμένο, το φυσικό για-
ούρτι μπορεί να αποτελέσει το ιδανικό καλοκαιρινό επιδόρπιο. Με φρούτα, μέλι, ξηρούς καρπούς ή ρευστή σοκολάτα, οι συνδιασμοί είναι ατελείωτοι. Το ελληνικό γιαούρτι είναι το νέο αγαπημένο προϊόν στην αμερικάνικη αγορά. Μπαχαρικά και καυτερές πιπεριές Τα μπαχαρικά και οι καυτερές πιπεριές, γνωρίζουν μεγάλες δόξες το φετινό καλοκαίρι. Έντονα αρωματικά, είναι ικανά να ανανεώσουν το καθημερινό τραπέζι, προσιτά οικονομικά και θρεπτικά, είναι αγαπημένα στοιχεία σε μία οικιακή ή επαγγελματική κουζίνα. Ξεκινήστε με μικρές ποσότητες και πειραματισείτε μέχρι να βρείτε τις ιδανικές αναλογίες. Προσθέστε φρέσκο κόλλιανδρο και μικρές κόκκινες καυτερές πιπεριές στο κοτόπουλο, μία χούφτα δυόσμο στα δημητριακά του πρωϊνού, κανέλα και μπαχάρι στη σάλτσα ντομάτας. Η λεβάντα ταιριάζει ιδιαίτερα με τις ψητές μελιτζάνες. Ceviche Ο όρος περιγράφει ένα πιάτο με θαλασινά που συνηθίζεται στη Νότια και Κεντρική Αμερική. Θαλασσινά, κομμένα σε λεπτές φέτες ή κύβους, μαρινάρονται σε ένα μείγμα από χυμό εσπεριδοειδών, καυτερής πιπεριάς και βοτάνων. Ζάχαρη, μέλι, σιρόπι φρούτων, κρεμμυδάκι ή κόλλιανδρος, μπορεί να προστεθούν ανάλογα με τη συνταγή ή τη διαθεσιμότητα. Το μαρινάρισμα διαρκεί δύο με τρεις ώρες, ενώ πατάτες, σαλάτα, όσπρια ή ρύζι μπορεί να το συνοδεύσουν. Και ακόμη: Τι είναι το churos; Πώς σταθεροποιείται η σοκολάτα; Ποιος μαγειρεύει στο καλύτερο εστιατόριο του κόσμου; Το πρώτο τηλεοπτικό παιχνίδι γνώσεων με θέμα το φαγητό είναι συναρπαστικό και προβάλεται από το BBC και λέγεται «A question of taste». Παρακολουθήστε το on line στο www.bbc.co.uk
Dark Knight Rises
Special Forces
Being Flynn
MOVIELAND
Dark Knight Rises του Κρίστφερ Νόλαν με τους Κρίστιαν Μπέιλ, Μόργκαν Φρίμαν, Μάικλ Κέιν, Γκάρι Όλντμαν, Τομ Χάρντι, Αν Χάθαγουέι , Μαριόν Κοτιγιάρ, Τζόζεφ Γκόρντον –Λέβιτ, Ρόμπιν Γουίλιαμς. Νέοι σύντροφοι και εχθροί εμφανίζονται μαζί με τον Μπάτμαν που μετά το θάνατο του Διπρόσωπου αποσύρθηκε από τη δράση για οκτώ χρόνια. Η Σελίνα Κάιλ – Catwoman τον προειδοποιεί για ένα νέο εχθρό που παραμονεύει, τον Μπέιν, ενώ ένας καινούριος νεαρός αστυνομικός, ο Τζον Μπλέικ, μπαίνει στην ομάδα του Τζιμ Γκόρντον. Η καινούρια βοηθός του Μπάτμαν, η Μιράντα Τέιτ, είναι πιθανή κόρη του Ρας Αλ Γκουλ (ο εξουσιομανής δασκάλος του Μπατμαν από το «Batman Begins» εμφανίζεται ξανά) και ο παρανοϊκός Δρ Ούγκο Στρέιντζ θα προστεθεί στον εχθρικό στρατό. Το τρίο Κοτιγιάρ, Γκόρντον Λέβιτ και Χάρντι συνεργάζονται ξανά μαζί με το Νόλαν μετά το «Inception». Το στόρι γυρνά στο παρελθόν μιας συνάντησης του Ρας Αλ Γκουλ και του Μπέιλ που μοιράζονται το ίδιο όραμα για εξουσία και αθανασία, ενώ ο Μπέιν φέρνει το χάος στην Γκόθαμ Σίτι με σκοπό να αποδυναμώσει τον Μπάτμαν που γυρνά στην ενεργό δράση για να τον αντιμετωπίσει. Ο Μπέιν έχει μεγαλώσει από μικρό παιδί στη φυλακή όπου κάποιος γιατρός πειραματίστηκε επάνω του με ένα ισχυρό ναρκωτικό που τον μετέτρεψε σε ένα υπερφυσικό τέρας με τεράστια δύναμη που όμως πρέπει να τροφοδοτείται συνέχεια. Αυτός είναι και ο σούπερ κακός που καταφέρνει να «σπάσει» τον Μπατμαν (στην κυριολεξία αφού του σπάει τη σπονδυλική στήλη αφήνοντάς τον ανάπηρο). Ο Νόλαν έχει ξεπεράσει κατά πολύ τις προσδοκίες μας κινηματογραφώντας έναν ήρωα που είχε αποτυπώσει άψογα προηγουμένως σε δυο ταινίες ο Τιμ Μπάρτον. Ο Μπέιλ δήλωσε πως δεν θα πρωταγωνιστήσει σε ταινία που περιλαμβάνει τον Ρόμπιν σαν ήρωα (μεταξύ μας κι εμάς πολύ μας τη σπάει), άλλωστε το «Μπάτμαν και Ρόμπιν» του Σουμάχερ ήταν μια από τις χειρότερες ταινίες από καταβολής σινεμά, τόσο χάλια πού ούτε το remake της δεν θα θέλαμε να δούμε. Ο Νόλαν βέβαια είχε σοβαρές αντιρρήσεις για να ξανασχοληθεί με τον Μπάτμαν αλλά (ευτυχώς για μας) ο αδελφός του και συνσεναριογράφος των δυο προηγούμενων ταινιών, του άλλαξε γνώμη φτιάχνοντας ένα ολοκαίνουριο σεναριο που αποτελεί τον ιδανικό επίλογο της τριλογίας. Προς τιμήν του σκηνοθέτη, να προσθέσουμε, ότι αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει απρόβλητο υλικό με τον Χιθ Λέτζερ και να επανεμφανίσει τον Τζόκερ, όπως ήθελαν οι παραγωγοί και επίσης αρνήθηκε να γυρίσει το φιλμ σε 3D (respect Κρίστοφερ) και χρησιμο-
ποίησε εξ ολοκλήρου ψηφιακή κάμερα IMAX, βελτιώνοντας την ποιότητα της εικόνας αλλά διατηρώντας την ατμόσφαιρα των προηγούμενων ταινιών. (21/8) Comme un Chef του Ντανιέλ Κοέν με τους Ζαν Ρενό, Μικαέλ Γιουν, Ραφαέλ Αγκογιέ. Ο Τζάκι είναι ένας αυτοδίδακτος και ταλαντούχος σεφ και λάτρης της υψηλής κουζίνας. Ο Αλεξάντρ Λαγκάρντ, διάσημος επαγγελματίας σεφ είναι σε διαμάχη με τον Στάνισλας Μάτερ, το νέο διευθυντή του ομίλου που διευθύνει το εστιατόριό του, και κάνει μαζικές απολύσεις. Τώρα πρέπει να βρει έναν νέο, ορεξάτο και γεμάτο φρέσκες ιδέες βοηθό που θα τον βοηθήσει να διατηρήσει τα αστέρια του εστιατορίου στον ετήσιο Οδηγό. Ευχάριστη κομεντί με πρωταγωνιστή τη γαλλική κουζίνα.(19/7) Χωίς Σύνορα του Νίκου Γκαϊτατζή με τους Γιώργο Βογιατζή, Γιώργο Χωραφά, Σείμουρ Κασέλ, Ευγενία Καπλάν, Δωροθέα Μερκούρη. Ο Θανάσης, ένας καλοκάγαθος πλανόδιος πωλητής έχει υπό την προστασία του την μικρή Μελίσα, ένα πεντάχρονο κοριτσάκι που η μητέρα της Μίλλα, μετανάστρια από την Ρωσία, του την εμπιστεύτηκε, προκειμένου να αναζητήσει την τύχη της στην Αμερική. Όλα θα ανατραπούν στη ζωή τους, όταν η Μίλλα επιστρέφει στην Ελλάδα με τον άνδρα της, για να πάρει την κόρη της στην Αμερική. Η Μελίσα πρέπει να αποχωριστεί τον άνθρωπο που θεωρεί πατέρα της, ενώ ο Θανάσης είναι αναγκασμένος να συνηθίσει να ζει και πάλι μόνος του, χάνοντας το μοναδικό πλάσμα που έδινε χαρά στην καθημερινότητα του. Διεθνής παραγωγή της Village με επικεφαλής τον Νίκο Γκαϊτατζή που σπούδασε και εργάζεται στην Αμερική και γυρίσματα στο Νέο Μεξικό, την Καλιφόρνια, την Αθήνα και το Μεξικό. Η μουσική είναι του Γιώργου Θεοφάνους (2/8) Special Forces του Στεφάν Ριμπογιάντ με τους Νταιάν Κρούγκερ, Ντζίμον Χούνσου, Μπενουά Μαζιμέλ, Ντενίς Μενοσέτ. Η Έλσα Καζανόβα, γαλλίδα δημοσιογράφος, πέφτει θύμα απαγωγής των Ταλιμπάν, στο Αφγανιστάν. Το Γαλλικό Υπουργείο Άμυνας αναθέτει σε μια ομάδα επίλεκτων στρατιωτών να την ελευθερώσει πριν την επικείμενη εκτέλεση της. Με εμπειρία στο τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ, ο πρωτοεμφανιζόμενοςστο σινεμά Γάλλος σκηνοθετης κάνει αυτό που ξέρει καλά κινηματογραφώντας ντοκιμαντερίστικα πλάνα σε τόπους «εξωτικούς» όπως το Τζιμπουτί, το Ταζικιστάν και τα μεγαλειώδη βουνά
Χιντού Κους, πλασάροντας σαν αληθινή μια fiction ιστορία. Δράση και αγωνία στα ατού της ταινίας. (9/8) The Expendables 2 του Σάιμον Γουέστ με τους Μπρους Γουίλις, Σιλβέστερ Σταλόνε, Άρνολντ Σβάρτζενέκερ, Τζέισον Στέιθαμ, Τζετ Λι, Ζαν Κλοντ Βαν Ντάμ, Τσακ Νόρις. Οι Αναλώσιμοι καλούνται να σταματήσουν την απειλή που προέρχεται από ένα θανάσιμο όπλο αλλά και να πάρουν εκδίκηση για τη δολοφονία ενός από την ομάδα..Η πρώτη μάζωξη των χολιγουντιανών action heroes - παλιών και νέων - συνέβη πριν από δύο χρόνια με το πρώτο «The Expendables», ένα εμπορικό προϊόν, ευχάριστο στη θέαση του που έσπασε ταμεία με αναμενόμενη συνέπεια ένα σίκουελ. Στο καστ δεν παρέμεινε ο Μίκι Ρουρκ αλλά έχουμε νέες εισαγωγές δυο καλτ φιγούρων των B movies δράσης των 80s. Ο Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ (που δεν μας έλειψε καθόλου) και ο Τσακ Νόρις ξανά στις οθόνες. Είπατε τίποτα; (16/8) Αβραάμ Λίνκολν: Κυνηγός Βρυκολάκων (3D) του Τιμούρ Μπεκμαμπέτοφ με τους Μπέντζαμιν Γουόκερ, Μαίρη Ελίζαμπεθ Ουίνστεντ, Ρούφους Σιούελ. Ο πιο διάσημος ίσως Αμερικανός Πρόεδρος ελευθέρωσε τους σκλάβους της Αμερικής και ένωσε τη χώρα. Όμως μέχρι τώρα, κανείς δεν ήξερε πώς - και γιατί- ο Αβραάμ Λίνκολν αναδείχθηκε σε έναν από τους σπουδαιότερους Αμερικανούς προέδρους. Η ιστορία της ταινίας εικάζει ότι η μητέρα του σκοτώθηκε από ένα υπερφυσικό πλάσμα. Στο δρόμο της εκδίκησης ο Πρόεδρος εξοντώνει βρικόλακες και τους ανθρώπινους βοηθούς τους. Μια ακόμα «μυστική» ιστορία ιστορικού προσώπου, αυτή τη φορά στα ταλαντούχα χέρια των Τιμ Μπάρτον και Τιμούρ Μπεκμαμπέτοφ (“Wanted”) που παρουσιάζουν τον Αβραάμ Λίνκολν σαν το μεγαλύτερο κυνηγό βαμπίρ της ιστορίας. Δείτε για να πειστείτε. (26/7) Being Flynn του Πολ Γουάιζ με τους Τζούλιαν Μουρ, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Πολ Ντέινο, Λίλι Τέιλορ. Ο Nick Flynn παλεύει με τα φαντάσματα του παρελθόντος προσπαθώντας να συμφιλιωθεί με το θάνατο της μητέρας του και την ανύπαρκτη σχέση με τον απόντα πατέρα του. Μετά από 18 χρόνια ο μπαμπάς εμφανίζεται αλλά η επαναπροσέγγιση μοιάζει αδύνατη. Το «Being Flynn» βασίζεται στο έργο του Αμερικανού συγγραφέα και καθηγητή Nick Flynn και την αληθινή ιστορία της επανασύνδεσής του με τον για χρόνια χαμένο πατέρα του.(19/7)
Συνέντευξη: Εύη Καρκίτη |
ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ Έχοντας στο ενεργητικό της δεκάδες σημαντικούς ρόλους του σοβαρού ρεπερτορίου, η Λίνα Λαμπράκη άφησε το απολύτως αναγνωρίσιμο αποτύπωμά της στο θέατρο.
ΜΙΑ ΖΩΗ ΕΔΩ!
Ο ηθοποιός όταν υποδύεται κάποιον στην σκηνή δεν έχει την δική του σκέψη, ούτε την δική του κίνηση. _Σήμερα που δεν παίζω πια και τόσο συχνά το θέατρο μου λείπει, όχι όμως και τόσο πολύ. Ο κύριος λόγος είναι πως το θέατρο απαιτεί φυσικές αντοχές και δυστυχώς με το πέρασμα του χρόνου οι αντοχές φθίνουν. Πάντως απ' όλα όσα έζησα κατάφερα να κρατήσω μόνο τις ευχάριστες στιγμές.
την δική του κίνηση. Θα πρέπει να γνωρίσει σε βάθος το πρόσωπο που θα υποδυθεί.
_Το να παίζω στο θέατρο και ταυτόχρονα να μεγαλώνω τα δίδυμα παιδιά μου είχε και δυσκολίες και κούραση αν και είμαι ή τουλάχιστον ήμουν άνθρωπος με μεγάλες αντοχές. Πολλές φορές θυμάμαι να έχω πέσει στο κρεβάτι μην προλαβαίνοντας να βγάλω ούτε το καλσόν. Η μέθοδος που ακολούθησα με τα αγόρια μου ήταν η έξης: Παιχνίδι και πειθαρχία. Και βέβαια συζητούσαμε πάρα πολύ για οποιοδήποτε πρόβλημα προέκυπτε. Ήξεραν όμως ποιος είναι ο αρχηγός. Το παιχνίδι και η πειθαρχία οδήγησε σε μια αρμονική σχέση η οποία ήταν πάντα για μένα το ζητούμενο. Επίσης, με τα παιδιά στο σπίτι έμαθα να δουλεύω και να συγκεντρώνομαι μέσα στη φασαρία. Σήμερα που στο σπίτι μου έχει πολλή ησυχία, όταν θέλω να μάθω ένα ρόλο βγαίνω έξω, στο θόρυβο και την κίνηση.
_Μέχρι και πριν από λίγα χρόνια παρακολουθούσα παραστάσεις πολύ συχνά, κυρίως στα ταξίδια που έκανα στην Αθήνα. Δεν μπορώ να πω ότι έφευγα ικανοποιημένη. Ειδικά για μεγάλα, σοβαρά έργα από ένα σημείο και έπειτα νομίζω πως υπάρχει ένα πρόβλημα με το «μοντέρνο» τρόπο που παρουσιάζονται. Πολύ φοβάμαι πως τέτοιες παραστάσεις, σε αρκετές περιπτώσεις, σε ξεκόβουν από τη πηγή τους που είναι ο αυθεντικός λόγος του συγγραφέα.
-Στη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ διδάσκω μια δική μου μέθοδο που βασίζεται στο τρίπτυχο Σκέψη- Λόγος- Μνήμη. Εξερευνούμε πρώτα τη ζωή του συγγραφέα, τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες στις οποίες έγραψε το έργο, το γιατί το έγραψε, τι θέλει να πει και μπαίνουμε στη συνέχεια στο «βιογραφικό» που έχει ο κάθε χαρακτήρας. Ο ηθοποιός όταν υποδύεται κάποιον στην σκηνή δεν έχει την δική του σκέψη, ούτε
22 // parallaxi #182
_Θεωρώ ότι το θέατρο είναι σχολείο. Ποιος άλλος θα μπορούσε να είναι ο ρόλος του εκτός από εκπαιδευτικός;
σα πως θα αποτύχω αν έστω και ένας από τους θεατές άναβε τσιγάρο κατά τη διάρκεια της παράστασης. Ήταν μεγάλη η χαρά μου όταν διαπίστωσα πως δεν άναψε κανείς. _Ποτέ δεν θεώρησα ότι έφτιαξα κάτι ωραίο. Είχα πάντα σοβαρές αμφιβολίες. Ξέρω καλύτερα αυτά που δεν πέτυχα γιατί είναι πολύ δύσκολο να ολοκληρώσεις έναν χαρακτήρα. Η ολοκλήρωση για σημαίνει τον να «βρεις» με ακρίβεια τον χαρακτήρα και με ξεκάθαρο τρόπο να μεταφέρεις το μήνυμα που έχει να στείλει.
_Το θέατρο στην Ελλάδα σήμερα δεν έγινε περισσότερο επιστημονικό. Έγινε περισσότερο τεχνικό γι αυτό και πολλές παραστάσεις δεν συγκινούν τον θεατή. Όμως δεν παύουν να γίνονται και σοβαρές δουλειές και προσεγγίσεις. Μου αρέσει πολύ η «Ακτίς Αελίου» που παρά τις δυσκολίες συνεχίζει να προσεγγίζει το δικό της όραμα για την τέχνη μας.
_Ένας από τους ρόλους που με σημάδεψε ήταν φυσικά η «Ηλέκτρα» σε σκηνοθεσία Μίνωα Βολονάκη. Ο ρόλος ήταν σε διπλή διανομή με την Άννα Συνοδινού. Είχα κάνει επιτυχία, έφευγαν όλοι κλαμένοι από το θέατρο. Σήμερα όμως ξέρω πως την «Ηλέκτρα» δεν την έπαιξα σωστά. Δεν μπορείς να παίζεις την τραγωδία σαν δράμα. Στο δράμα επιτρέπεται να γίνεις συναισθηματικός, να κλάψεις και να εκτονωθείς. Η τραγωδία όμως επιβάλει συναισθηματική αποστασιοποίηση. Ο στόχος της είναι να σε κάνει να σκεφτείς. Η Άννα Συνοδινού την είχε παίξει καλύτερα.
_Δυστυχώς στο θέατρο έχεις πλήρη επίγνωση του αν φτάνει κάτω στην πλατεία αυτό που φτιάχνεις πάνω στην σκηνή. Ενώ είναι ένα δρώμενο σε εξέλιξη ξέρεις πολύ καλά αν υπάρχει με τους θεατές επικοινωνία ή όχι. Όταν έπαιζα «Τραχίνιες» στην Επίδαυρο (επιτρεπόταν ακόμη το κάπνισμα εκεί), θεώρη-
_Αγάπησα την πόλη της Θεσσαλονίκης. Μου ταίριαξε, μου πήγε. Σήμερα δεν κατεβαίνω πολύ στο κέντρο αλλά όσο ζούσα στη Λώρη Μαργαρίτη λάτρευα τις βόλτες στην παραλία και την Τσιμισκή. Η επαφή που έχεις με την θάλασσα είναι που κάνει την μεγάλη διαφορά.