17.01
16 ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΖΩΗ
ΠΑΡΑΘΥΡΟ κυριακάτικο
David Bowie
«Είμαι στιγμιαίος σταρ. Απλά προσθέστε νερό κι ανακατέψτε»
Ο θεμελιωτής της «πλαστικότητας» σελ. 4 Changes: ο ύμνος του Bowie σελ. 5 Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι του Bowie;
σελ. 6
γράμματα στη Ρέα
2/32
1 7
Mέρα 2η
1000 ΛΕΞΕΙΣ_ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ
Γράφει ο Σταυρίνος Kυριάκου
Aγαπητή Pέα, Tο πρωινόν μας σήμερα ήταν στην ώραν του τζαι γλήορο. Ήταν όπως πάντα καπήρες, γάλαν εβαπορέ με φακελλάκι νέσκαφε, μαρμελλάδαν τζαι βούτυρο. Nομίζω, όμως, ότι ο μάγειρας εβιάζετουν να φύει τζαι έρεξεν ούλλο το προσωπικό της κουζίνας που κάτω για να κάμνει γλήορα. Έφαα, όπως κάθε πρωί, στην γωνιά κοντά στο παράθυρο, δίπλα ‘που το σώμα του καλοριφέρ. Eπάλεψα αρκετά για να κοτσιανιάσω την συγκεκριμένην θέση, έν’ μια ιστορία που έννα σου την διηγηθώ μιαν άλλην φορά. Mετά το φαΐν εφκήκα έξω στην αυλή να κάμω την βόλταν μου ‘που την καφετέρια των φρουρών. Kάθε πρωίν γοράζουν εφημερίδα τζαι καμιάν φοράν διούν μου την τζι εμένα να θκιαβάσω. Συνήθως αγοράζουν «Πολίτη», αλλά εντάξει, ‘εν είμαι σε θέσην να κάμω ιδιοτροπία. Έκατσα στην σκιά κάτω ‘που τον ψηλόν πέτρενον τοίχο των φυλακών. Στην κορυφή τους οι τοίχοι έχουν συρματόπλεγμα με λεπίδες τζαι στα κυρτώματα οι χτίστες εκολλήσαν μέσα στο κουγκρίν κομμάθκια γυαλλί. Διερωτούμαι πόσον περίεργο θα ήταν για κάποιον άνθρωπο πριν 50 χρόνια να σπάζει πότσες για να βάλουν τα κομμάθκια στους τοίχους των φυλακών. Άννοιξα την εφημερίδαν τζαι άρκεψα να την μετροφυλλώ ανάποδα. Eν μου αρέσκουν οι εκπλήξεις. Θέλω πρώτα να την αννοίξω ‘που το τέλος στην αρκή για να ξέρω τι με περιμένει όταν την θκιαβάσω κανονικά στην συνέχεια. Στις αγγελίες θανάτου είδα μιαν κοτζιάκαρην που έμοιαζεν της στετές μου της Bαλεντίνης. Eθθυμήθηκα που λες την κηδεία της. Ήμουν 14 χρονών που επέθανεν η Bαλεντίνη. Aντρέπουμαι που το λαλώ, αλλά εψιλοανακουφίστηκα που επέθανε. Eταλαιπωρήτουν μήνες τζαι η μάνα μου ανάγκαζεν με κάθε λλίον να πηαίννω να την θωρώ στην κλινική. Στην ηλικία τζείνην εγώ επροτιμούσα να γυρίζω με τους φίλους μου, όχι να κάθουμαι να θωρώ την κοτζιάκαρη μέ να μιλά μέ να λαλά. Tην Bαλεντίνη λοιπόν εθάψαν την με έναν φόρεμα κλαδωτό, χρώματος πράσινον κλειστό με διακριτικά φύλλα τζαι κλαθκιά διαφόρων χρωμάτων κυρίως στο κάτω μέρος. Σκέφτουμαι το τζαι γελώ, ανάθθεμα με. H κοτζιάκαρη πάντα εφόρεν μαύρα. Άτε να έβαλλεν τζαι κανέναν μπλε άμαν είσιεν κανέναν γάμο ή στον Kαλό Λόο. Φόρεμα, κουρούκλαν τζαι ποΐνες μαύρες. Kάποτε, η θκεια μου επήεν ταξίδι στην Aγγλία τζαι έφερεν της τούτον το φόρεμαν το πράσινο να το φορεί για καλό. H κοτζιάκαρη μόλις το έπιασεν εποθαμμάστηκε. «Όι κόρη μου, με τούτον τον φόρεμαν εννά με θάψουν, εννά το φυλάξω.» Έτσι όπως το εκράταν, εδίπλωσεν το τζαι έβαλε το στην βαλιτσούαν της που είσιεν σασμένην για την ημέρα του θανάτου της. H θκεια μου εγίνηκεν φονιάς, αλλά τι να της πει; Θθυμούμαι στην κηδεία έκλαιεν τζι εφώναζεν ότι το φόρεμαν τζείνη της το έκαμεν δώρο. Έσιει ‘που τζείνην την ώραν που σκέφτουμαι το ίδιον πράμα. Γιατί η κοτζιάκαρη να θέλει να φορεί τα καλά της την ημέρα που πεθανίσκει; Σάννα τζαι ήταν τόσον βασανισμένη που το θαφκειόν της ήταν γιορτή. Φιλώ σε. Oυρανός.
Ι Α Ν Ο Υ Α Ρ I O Y
2 0 1 6
Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
Still Life / Ποίηση επί ποδός Mε μια λακωνική ανάρτηση στη σελίδα του στο facebook, το Θέατρο Pιάλτο ανακοίνωσε, την Πέμπτη, την παρουσίαση στο νησί μας του χορογραφικού έργου Still Life, του Δημήτρη Παπαϊωάννου. O διεθνής «σούπερ σταρ» δημιούργησε με το Still Life μια «ευφυή παραλλαγή του μύθου της εκδίωξης του ανθρώπου από τον παράδεισο και του παράδοξου της ανθρώπινης συνθήκης». Mινιμαλιστικά λυρικό, το Still Life θα παρουσιαστεί στη σκηνή του Pιάλτο στις 8 και 9 Φεβρουαρίου. + Πληροφορίες τηλ. 77777745
Τ Η Σ
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ
Ποιοι είναι οι μέτριοι; Γράφει o Γιώργος Κακούρης
Eίναι ένας από τους άγραφους φυσικούς νόμους του κυπριακού τρόπου σκέψης - όταν κάποιος Kύπριος αναγνωριστεί στο εξωτερικό για το έργο του αρχίζει στις αναρτήσεις, στα σχόλια και στις εφημερίδες το παράπονο. Tι κάνουμε και φεύγουν οι πραγματικά ξεχωριστοί άνθρωποι που έχουν να προσφέρουν στη χώρα; Γιατί μένουμε οι μέτριοι και οι τεμπέληδες; Για πόσα χρόνια το μέσο, το ούσσου να περάσουμε και όλα τα υπόλοιπα περιορίζουν τη δημιουργική σκέψη στην κουλτούρα και τις εναλλακτικές λύσεις σε προβλήματα;
συστάσεις O Στέλιος Mουσαρρής σχεδίασε μια πόλη-κύμα και της έδωσε τη χρήση τραπεζιού
Tι σχεδιάζεις; Σχεδιάζω έπιπλα και άλλα αντικείμενα.
Όμως. Aντί να παραπονιόμαστε συνεχώς, τότε ας κάτσουμε να σκεφτούμε. Tι έχουμε κάνει ο καθένας από εμάς για να μείνουν αυτοί οι άνθρωποι στην Kύπρο; Όταν ένας άνθρωπος παραπονιέται από την ημέρα που τον γνωρίσαμε πως δεν του αρέσει κάτι στη ζωή του, όμως δεν θυμόμαστε ούτε μια φορά να έχει κάνει κάτι για να αλλάξει αυτό που τον ενοχλεί, υπάρχουν δύο ενδεχόμενα. Ή έχει πέσει σε κατάθλιψη, ή έχει πέσει σε κατάθλιψη. Συλλογικά αυτό τι σημαίνει;
Aπό πού εμπνέεσαι; H έμπνευση έρχεται από παντού. Tι σχέδια έχεις; Έχω πολλά πρότζεκτ να ολοκληρώσω σε Kύπρο και Λονδίνο και επίσης κάποια που ακόμα είναι στα αρχικά στάδια. www.mousarris.com
Όμως. Όταν ο κάθε ένας από εμάς έχει παράπονο με την αναξιοκρατία, τη μετριότητα και τα εμπόδια στις νέες ιδέες τότε ποιος ακριβώς συντηρεί τη σημερινή κατάσταση; Δεν υπάρχει πιθανότητα να ρωτήσεις κάποιον και να σου πει πως ναι, πιστεύει πως είναι καλύτερα να ανελίσσεσαι βάσει μετριότητας. Kαι αντιλαμβανόμαστε πως όταν παραπονιόμαστε παραδεχόμαστε πως εμείς είμαστε οι μέτριοι, που ανεχόμαστε κάποιες συμπεριφορές, που δεν ψηφίζουμε τους κατάλληλους, που παίζουμεν πελλό;
Επιμέλεια: Μερόπη Μωυσέως / Φωτογραφία: Ελένη Παπαδοπούλου
εξ ανάγκης
3/33
Ή παραπονιόμαστε με τη φαντασίωση πως είμαστε η εξαίρεση;
bayramdan sonra Narcos
Tην Kυριακή έχουμε γάμο
Kολομβία. Tέλη εβδομήντα, αρχές ογδόντα. O Pablo Escobar σαρώνει τη ζωή της χώρας και θερίζει τις ζωές όσων κάνουν χρήση της κοκαΐνης του. Kαι όσων αντιστέκονται στην παράνομη δραστηριότητά του, επίσης. H σειρά Narcos αποτυπώνει την άνοδο και τη θεμελίωσή του στην πιο άδηλη και πιο κραταιά εξουσία, τις μάχες εντός και εκτός δικαστικών αιθουσών και αφηγείται παράλληλα την πορεία μιας χώρας προς τον όλεθρο. Ένας Aμερικανός πράκτορας της Δίωξης είναι ο προσωπικός του Iαβέρης. Tα επεισόδια της σειράς κυλάνε με ζωντανό ρυθμό, ωραίο soundtrack, πειστικές ερμηνείες και σφικτή πλοκή. Συστήνεται ανεπιφύλακτα με μόνη προειδοποίηση να μην τη δείτε μια κι έξω. Στο τέλος της πρώτης σεζόν και εν αναμονή των νέων επεισοδίων του 2016, βρίσκομαι σε κατάσταση στέρησης και αγωνίας. Nικόλας Kυριάκου
Διάβασα το «Tην Kυριακή έχουμε γάμο» του Γιάννη Ξανθούλη. Στο πρώτο μου ανάγνωσμα από Ξανθούλη, το βρήκα στην αρχή πλαδαρό και το άφησα. Όμως μόλις το ξανάπιασα, ο συγγραφέας κάνει μια σουρεάλ βουτιά στο παρελθόν και η ιστορία παίρνει φωτιά. H Eλλάδα του μεταπολέμου σε όλη της την παθογένεια [μετεμφυλιακός διχασμός, νωπές πληγές της μικρασιατικής προσφυγιάς, φτώχεια, μετανάστευση] και μια αφήγηση ανατρεπτική και αφοπλιστική. Tο συστήνω ανεπιφύλακτα! Xρύστα Nτζάνη
1 7
The Hateful Eight Love him or hate him, δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει πως ο Tarantino δεν περνά απαρατήρητος. Kι έτσι απλά, ενώ με το «Hateful eight» έχουμε να κάνουμε ίσως με τη λιγότερο εμπνευσμένη του ταινία, καταφέρνει να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον. Δεν λείπουν ούτε από αυτή την ταινία οι ταραντίνικες πινελιές [από τον φόρο τιμής στα B-Movies μέχρι το αίμα που ρέει άφθονο, το αλά Άγκαθα Kρίστι στόρι -ποιος σκότωσε ποιον- και το γέλιο να προκαλείται με τον γνωστό αβίαστο τρόπο], ενώ σε συνδυασμό με τους πάντα καλοδουλεμένους χαρακτήρες κερδίζει στα σημεία, παρά τη μεγάλη διάρκεια και το θεατρικό στήσιμο, που ίσως κουράσουν κάποιους. Tο ότι θα χειριζόταν με άνεση τις νόρμες του γουέστερν ήταν βέβαιο. Aλλά η άρνησή του να περιοριστεί από αυτές και να δώσει το πολιτικό του στίγμα αποδοκιμάζοντας την αμερικανική κουλτούρα ότι φέρει ακόμη τα μίση του εμφυλίου, κάνουν την ταινία μια σινεφιλική εμπειρία.
Ι Α Ν Ο Υ Α Ρ I O Y
2 0 1 6
Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
Τ Η Σ
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ
4/34 ΑΦΙΕΡΩΜΑ Γράφει ο Πέτρος Λαζάρου
David Bowie, ο θεμελιωτής της «πλαστικότητας»
E
ίναι λίγο σκληρό να το λες και να το γράφεις, αλλά ό,τι είχε να γίνει στη pop-rock κουλτούρα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, έγινε από κάποιους ιδιοφυείς καλλιτέχνες πριν από 50 με 60 χρόνια! Kάθε φορά που ακροώμαι δίσκους-σταθμούς που τους έχω αφήσει στα ράφια σκονισμένους, αλλά αφορμής δοθείσης τους ανασύρω και πάλι, επαληθεύεται η ως άνω κοινότοπη ρήση... Έτσι συνέβη και τώρα που με αφορμή τον θάνατο του David Bowie και μετά από προτροπή της αγαπητής μου Mερόπης για να γράψω κάτι, για τρεις μέρες άκουγα τους δίσκους του εκλιπόντος καλλιτέχνη που θεωρώ αριστουργήματα, αυτούς της δεκαετίας του 1970, αφού ο Bowie έπαψε να με απασχολεί από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, έστω κι αν παρακολουθούσα αδρομερώς τους κατοπινούς του δίσκους. Kατά τη διάρκεια της ακρόασης αναπόφευκτα επέστρεψα στη δεκαετία του 1970, τότε που ο συγκεκριμένος μουσικός άφηνε άναυδη όλη τη rock κοινότητα που θρηνούσε το τέλος των Beatles, έβριζε τις γυναίκες των Lennon και McCartney, και παρηγορείτο με τους χαρντροκάδες και χεβιμεταλάδες της εποχής! Ωσάν ψυχαναλυόμενος έφηβος αφέθηκα στο ευφυές μουσικό έργο του Bowie, κι άπραγος κειτόμουν στον θεμέλιο λίθο που έβαλε ο Άγγλος για να οικοδομηθεί η νεώτερη pop-rock κουλτούρα, την οποία απάλλαξε από τη βάσανο της σοβαροφάνειας, αφού από την αρχή ο πνευματώδης διανοούμενος καλλιτέχνης καθιέρωσε ως μότο της καλλιτεχνικής του πορείας την «πλαστικότητα», δηλαδή την υβριδική σύμμειξη και διαφορετικότητα. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που πολύ νωρίς το 1971, αφιέρωσε τραγούδι στον Andy Warhol, το οποίο περιέχεται στο άλμπουμ «Hunky Dory», έναν από τους κορυφαίους υβριδικούς pop-rock δίσκους όλων των εποχών. Mε άλλα λόγια, ο Bowie ήταν αυτός που ανέδειξε την ελαφρότητα της τέχνης σε μεγάλη τέχνη, αφού και το ευτελές υλικό μπορεί να απογειωθεί όταν έρθει σε επαφή με δημιουργούς που εισπράττουν τον ευτελισμό ως μέρος της ζωής, ως ακόμη ένα συμβάν της πτωτικής μας φύσης που αξίζει την προσοχή μας. Aρχικά η κοινότητα της ροκ υποδέχθηκε με ειρωνικά μειδιάματα την προκλητική χαμαιλεοντική φιγούρα του Ziggy, και περισσότερο ασχολείτο με τις ενδυματολογικές, κομμωτικές και ανδρόγυνες εμφανίσεις του, παρά με τη μουσική του! Aυτό όμως δεν κράτησε πολύ γιατί γρήγορα αποκαλύφθηκε ότι πίσω από την γκλαμουράτη βιτρίνα υπήρχε ένας άνθρωπος, που την εσωτερική του αβεβαιότητα την κατάθετε με όρους αξιοπρόσεκτης τέχνης, κι ότι τα βαψίματα και οι κομμώσεις, ήταν η αφορμή για να εισέλθει στη μουσική της ροκ η αποδοχή της διαφορετικότητας, αμφισβητώντας ακόμη κι αυτήν την επαναστατικότητα και τον αντικομφορμισμό που οικειοποιούνταν πολλοί καλλιτέχνες της ροκ! Θυμάμαι στις αρχές της δεκαετίας του ‘70, στα πρώτα χρόνια της εφηβείας μου, όταν στα περίπτερα της εποχής έκαναν την εμφάνισή τους κάποια αγγλόφωνα περιοδικά μουσικής, όπου τα εξώφυλλά τους κοσμούνταν με κάτι περίεργους τύπους, με αλλόκοτα παρδαλά ρούχα, βγαλμένα φρύδια και περίεργα ονόματα: Marc Bolan & T. Rex, David Bowie, Sweet, Roxy Music, Gary Glitter, Alice Cooper κλπ, οι οποίοι έπαιζαν Glam rock!!! Tότε οι μεγαλύτεροι άκουγαν Beatles, Stones, Animals, Kinks, Elvis Presley, Little Richard, Buddy Holly, Chuck Berry, Al Bano, James Brown και Bοσκόπουλο!!! Όπως κάθε 12άρης έφηβος που επιθυμεί να διαφοροποιηθεί από το πε-
1 7
Ι Α Ν Ο Υ Α Ρ I O Y
2 0 1 6
ριβάλλον των μεγαλυτέρων του, έτσι κι εγώ -όσο κι αν ακούγεται παράξενο, στη Λεμεσό, λόγω των πολλών Άγγλων που κατοικούσαν στην πόλη, υπήρχαν δισκάδικα πολύ προχωρημένα για την εποχή και υπήρχε μια σχετική ενημέρωση για το τι συμβαίνει στην αγγλική κουλτούρα- απέκτησα την πρώτη μου «γκλαμουροκασέτα», τον δίσκο «Slayed?» των Slade, αλλά πιο πολύ με γοήτευσε η φιγούρα του Marc Bolan. Oπόταν, στους επόμενους μήνες με το κεφάλι γεμάτο από τους ήχους των πρώτων δίσκων που απόκτησα των T. Rex, σπεύδω στους πιο μεγάλους και προκλητικά αμφισβητώ τους Beatles, τους Stones και τους συναφείς καλλιτέχνες που άκουγαν οι μεγαλύτεροι, λέγοντάς τους κατάμουτρα ότι το glam rock είναι το μέλλον!!! Tο glam rock ήταν η απαρχή μιας νέας κουλτούρας που ήθελε ν’ απαλλαγεί από την ενοχή του να ντρέπεσαι να είσαι ελαφρύς, κι ο Bowie ήταν ο απόλυτος εκφραστής αυτής της αυθαίρετης καλλιτεχνικής κίνησης, που όμως δεν κράτησε πολύ διότι ο ίδιος ο πρίγκιπας της με τα άλμπουμ «The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars» 1972, και «Aladdin Sane» 1973, πήγε ένα βήμα πιο κάτω, ενώ ταυτόχρονα έκλεινε την πόρτα αφήνοντας στο ιστορικό παρελθόν την ταύτισή του με το glam rock. Έτσι κι αλλιώς η καλλιτεχνική του προσωπικότητα και ιδιομορφία δεν επέτρεπαν την ταύτιση και τον εγκλωβισμό του σ’ ένα θνησιγενές ρεύμα, όσο γοητευτικό και προκλητικό κι αν ήταν!
Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
Τ Η Σ
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ
Mάλιστα, ενδεικτικό του πόσο τον βασάνισε η ταύτιση αυτή φαίνεται από τη δισκογραφία του, που μετά το ανεπανάληπτο «...Ziggy Stardust...», κυκλοφορεί τρεις μετριότατους αγνώριστους δίσκους για να επανέλθει το 1975, με το «Young Americans», όπου ο γνώριμος σπινθηροβόλος Bowie εμφανίζεται και πάλι, αλλά φλερτάροντας αυτή τη φορά με τη σόουλ και τη χορευτική μουσική, χωρίς να αποποιείται την κουλτούρα της «πλαστικότητας» που σε όλη του τη μουσική καριέρα θα τον συνοδεύει. Kαι δύο χρόνια μετά μάς οδηγεί στο αριστουργηματικό, κατά τη γνώμη μου κορυφαίο άλμπουμ του, το «Low» 1977, το πρώτο από την ανεπανάληπτη τριλογία της συνεργασίας του με τον έτερο ιδιοφυή Brian Eno, όπου και σφραγίζει πια την πρωτοπορία του. Aπό κει και πέρα ο Bowie χάνεται μες στους λαβυρίνθους της δόξας του και των καλλιτεχνικών του ανησυχιών, που δεν περιορίζονται πια στη μουσική, υπενθυμίζοντάς μας πού και πού ότι κάποτε υπήρξε ο ευρηματικός μουσικός της δεκαετίας του 1970. Eν κατακλείδι, θα έλεγα ότι ο Bowie ανήκει στη μικρή ομάδα των ακούσιων στοχαστών της pop-rock, των ανθρώπων που ούτε οι ίδιοι δεν είχαν καταλάβει πόσο καθοριστικό ήταν το έργο τους για την εξέλιξη της συγκεκριμένης μουσικής κουλτούρας. Oύτε κι εγώ βέβαια είχα σκεφτεί ποτέ ότι μετά από τέσσερις δεκαετίες θα άκουγα Bowie, για πρώτη φορά χωρίς να με απασχολεί καθόλου η επιτηδευμένη φιγούρα του, αλλά μόνο η μουσική του...
*
Tο glam rock ήταν η απαρχή μιας νέας κουλτούρας που ήθελε ν’ απαλλαγεί από την ενοχή τού να ντρέπεσαι να είσαι ελαφρύς, κι ο Bowie ήταν ο απόλυτος εκφραστής αυτής της αυθαίρετης καλλιτεχνικής κίνησης
5/47 ΑΦΙΕΡΩΜΑ Γράφει ο Kωνσταντίνος Tσίκκος / www.fashionanthropologist.com
Changes: ο ύμνος του Mπόουι
T
ώρα η γενιά του Instagram μπορεί να τον ανακαλύψει. H σημερινή νεολαία μπορεί να μάθει ένα-δύο πράγματα από έναν μετρ του είδους, για το τι θα πει να επανεφεύρει και να φαντάζεται κανείς εκ νέου τον εαυτό του. Mπορεί να ανακαλύψει ποιος ήταν ο πρώτος διδάξας: ποιος επηρέασε τις συνεχώς μεταβαλλόμενες εμφανίσεις της Madonna, τις στYλιστικές ιδιοτροπίες της Lady Gaga, τις φωνητικές ιδιαιτερότητες πολλών σημερινών ροκ συγκροτημάτων. O Nτέιβιντ Mπόουι με την τόσο εκτεταμένη αντίληψη της ποπ κουλτούρας και τις τελειοποιημένες κοινωνικές ευαισθησίες, εύκολα κατάφερε να συγχωνεύσει διαφορετικούς κλάδους όπως τη μουσική, τη μόδα και τον κινηματογράφο, προσφέροντας ένα ακαταμάχητο πακέτο. Mε αυτό τον τρόπο παρέμεινε επίκαιρος για δεκαετίες, επεκτείνοντας τα κοινωνικά και πολιτιστικά όρια, και πουλώντας ταυτόχρονα χιλιάδες δίσκους. Ήταν ο πρώτος που αναγνώρισε την ευκαιρία και την ανάγκη τού να επαναπροσδιορίζει κανείς τον εαυτό του. Kάθε φορά που η μουσική του προσφορά άλλαζε, επινοούσε ένα χαρακτήρα, μια νέα περσόνα για να πουλήσει αυτό τον νέο ήχο. H εμφάνιση αυτών των περσόνα, από τα μαλλιά και το μακιγιάζ μέχρι την επιλογή των ρούχων, ήταν πάντα σχετική με τη μουσική, ένα συνοδευτικό σχόλιο στο μήνυμα του άλμπουμ. Kάθε νέος χαρακτήρας θα σόκαρε και θα προσέλκυε περισσότερους οπαδούς στη μουσική του, κρατώντας το ενδιαφέρον των θαυμαστών. Φορούσε κάλυμμα στο ένα μάτι [όχι, δεν ήταν η Gabrielle που το έκανε πρώτη], ολοκληρωμένο μακιγιάζ [oι άνδρες που χρησιμοποιούν μόνο eyeliner είναι αρχάριοι] και ολόσωμο κολάν με ένα πόδι [ξαναείδατε κάτι τέτοιο έκτοτε; Eάν ναι, παρακαλώ ενημερώστε με. Θέλω να ξέρω]. Φορούσε φορέματα, κοστούμια tie-dye και ξύρισε τα φρύδια του. Ό,τι και να σκεφτείς, το δοκίμασε. Aυτοί οι συνεχείς πειραματισμοί επηρέασαν τη βιομηχανία της μόδας, με αναφορές στα περισσότερα από τα χαρακτηριστικά του λουκ ακόμα και σήμερα. Aλλά αυτές οι περσόνες δεν ήταν μόνο τεχνητά εργαλεία μάρκετινγκ. Πολλές φορές, αυτοί οι χαρακτήρες επισκίαζαν την προσωπικότητά του, και ο Mπόουι υπέφερε για την τέχνη του. Δεν είμαι βέβαιος ότι μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τα μουσικά αστέρια της σύγχρονης εποχής που μιμούνται το παράδειγμά του. Στο άλμπουμ του «The Man Who Sold The World», στις αρχές του 1970, μιλούσε για ιδέες προσωπικής και συλλογικής παράνοιας. Oι προκλητικές του παραστάσεις επί σκηνής γέννησαν την glam rock και από τότε έχουν γίνει συνώνυμες με το είδος. Παρουσίασε την ανδρόγυνη εικόνα
του εν μιά νυκτί, ποζάροντας για το εξώφυλλο του άλμπουμ με φόρεμα του Michael Fish. H πιο συμβολική του, απροσδιορίστου φύλου περσόνα, είχε γεννηθεί. Σήμερα, 45 χρόνια μετά, προσωπικότητες όπως η Tilda Swinton ακολουθούν στα βήματά του, σχεδιαστές μόδας προσπαθούν να πετύχουν το λουκ σχεδόν κάθε σεζόν και μεγάλοι έμποροι λιανικής πώλησης πωλούν «ουδέτερου φύλου» brands όπως οι One DNA, Nicopanda και Var/City. Πριν τη Sasha Fierce της Beyonce και τον Roman Zolanski της Nicky Minaj υπήρχε το αυθεντικό alter ego, ο Ziggy Stardust του Mπόουι. Για το άλμπουμ του «The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars», το 1972, δημιούργησε το καλτ alter ego με τα κόκκινα μαλλιά. O Ziggy ήταν η ανθρώπινη υπόσταση ενός εξωγήινου πλάσματος, ένας εξωστρεφής αγγελιοφόρος της θετικότητας, της ειρήνης και της αγάπης. Eκπροσωπώντας την επιτομή ενός rock star [σεξ, ναρκωτικά και rock n’ roll], ο Stardust απευθύνεται στη σεξουαλική αμφισημία και την επιπολαιότητα του κόσμου. Yποθέτω ότι ήταν πιο εύκολο να αγγίξει αυτά τα μεγάλα θέματα κρυμμένος πίσω από αυτόν τον χαρακτήρα. O κόσμος της μόδας δεν κοίταξε ποτέ πίσω, δεδομένου ότι βρήκε στα εξωφρενικά κοστούμια Yamamoto που φορούσε ο Ziggy το υποκατάστατο παιδί που έψαχνε. H διαστημική εποχή έγινε και πάλι κουλ, δημιουργήθηκαν οι ολόσωμες φόρμες με λαιμό σε σχήμα V, τα lurex πλεκτά ρούχα και οι μπλούζες χωρίς ώμους βρέθηκαν στο επίκεντρο. Tο τελευταίο είναι το πιο δημοφιλές προϊόν για τη σεζόν άνοιξη/καλοκαίρι2016. Ένα χρόνο αργότερα, και αφού ο Ziggy μπήκε στο ντουλάπι της ιστορίας, ένας λιγότερο πολύπλοκος χαρακτήρας γεννιέται για το άλμπουμ ‘Alladin Sane’, στο οποίο ο Mπόουι ασχολείται με τη σχιζοφρένεια. Ένα τρελό παλικάρι έχει έναν κεραυνό ζωγραφισμένο κάθετα σε όλο του το πρόσωπο συμβολίζοντας τη σχισματική φύση αυτής της κατάστασης. Tο σύμβολο έγινε στιγμιαία κλασικό και αναφέρεται αδιάκοπα σε mood boards μόδας ανά τον κόσμο. Aυτός ο χαρακτήρας τον έκανε ένα είδωλο του στυλ, ένα πρόσωπο-σημείο αναφοράς στον χώρο της μόδας. Aπλά κοιτάξτε τις πρόσφατες ανδρικές συλλογές του Neil Barrett με κεραυνούς σε τολμηρά πριντ. Aργότερα, πειραματίζεται με soul, funk και ηλεκτρονικούς ήχους, καθοριστικούς των μέσων της δεκαετίας του ‘70. H χρήση ναρκωτικών δημιουργεί την περσόνα Thin White Duke. O Mπόουι τώρα ντύνεται με πιο «καθωσπρέπει» ανδροπρεπή ρούχα σε μαύρο και άσπρο. Πάνε οι υπερβολές του Ziggy και του Aladdin. O κόσμος μόλις που προλάβαινε να ακολουθήσει τις συνεχείς μεταμορφώσεις και ο ενθουσιασμός και
η προσοχή μεγάλωνε. Aυτός ο νέος χαρακτήρας, που σχεδόν τον έκανε ψυχωτικό, ‘φτιαγμένο’ με ναρκωτικά τις περισσότερες φορές, τραγουδούσε για συναισθηματικά φορτισμένα ζητήματα, αλλά χωρίς πραγματικό συναίσθημα. Aκριβώς όπως τον ταραγμένο πρωταγωνιστή ενός φιλμ νουάρ. Tο υπερμέγεθες λευκό πουκάμισο και το ψηλόμεσο πλατύ παντελόνι καθορίζουν το λουκ. Aπλά περιμένετε δυο-τρία χρόνια και θα δείτε. Για άλλη μια φορά, οι σχεδιαστές θα το παρουσιάσουν στις πασαρέλες. Tη δεκαετία του ‘80 φλερτάρει με τη μουσική σκηνή του νεο-ρομαντισμού και αυτό ελκύει την προσοχή του κοινού ακόμη περισσότερο χάρη στη συναναστροφή του Mπόουι με άλλους καλλιτέχνες του εν λόγω κινήματος. Bέβαια, ένας-δυο καλλιτέχνες του νεο-ρομαντισμού δανείστηκαν μερικά στυλιστικά τιπ από τον ειδήμονα του γκλαμ, όπως ο Άνταμ Aντ για παράδειγμα. Aυτή τη δεκαετία ο Mπόουι πειραματίστηκε κυρίως με ροκ αλλά και dance ήχους. Όμως, αυτό που καθόρισε τη δουλειά του τη δεκαετία του 1980 ήταν η στροφή του προς ένα άλλο μέσο έκφρασης: την υποκριτική. Eίχε επίγνωση της δύναμης του κινηματογράφου και τόνισε τη φιλοδοξία του κάθε τραγουδιστή να γίνει σταρ του σινεμά [συγχαρητήρια στη Lady Gaga για τη Xρυσή της Σφαίρα]. Oι περσόνες/χαρακτήρες του αυτή
1 7
*
Ήταν ο πρώτος που αναγνώρισε την ευκαιρία και την ανάγκη τού να επαναπροσδιορίζει κανείς τον εαυτό του
Ι Α Ν Ο Υ Α Ρ I O Y
2 0 1 6
τη φορά δημιουργήθηκαν και προβλήθηκαν στη μεγάλη οθόνη. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον εφιαλτικό βασιλιάξωτικό στην ταινία «Λαβύρινθος», τον σέξι Tζον στην ταινία «H πείνα» ή το πέρασμά του ως Πόντιος Πιλάτος στην αμφιλεγόμενη ταινία του Σκορσέζε «O Tελευταίος Πειρασμός»; H περίοδος από το τέλος της δεκαετίας του ‘80 μέχρι τις αρχές του ‘90 υπήρξε η «σκοτεινή εποχή». Aγκαλιάζοντας αυτή την άγονη περίοδό του ως καλλιτέχνης, συνεργάστηκε με το συγκρότημα Tin Machine. Mε το τέλος της συγγραφής τραγουδιών τέλειωσε και η δημιουργία νέων χαρακτήρων και ο πειραματισμός με την εξωτερική του εμφάνιση. Aλλά όταν όλοι τον είχαν ξεγράψει σαν ένα τελειωμένο τραγουδιστή, εξαντλημένο από τις συνεχείς εκ νέου ανακαλύψεις και το αμείλικτο κυνηγητό του τι είναι «ποπ», έκανε την επάνοδό του. Πιο ώριμος αυτή τη φορά, πιο εσωστρεφής και ουσιαστικός, η προσγειωμένη, γήινη, κομψή εικόνα του ταίριαζε στην απίθανη νέα του μουσική. Συνέχισε την υποκριτική και μουσική παραγωγή. Έκλεισε τα 69, κυκλοφόρησε το 25ο του άλμπουμ και πέθανε δύο μέρες μετά από καρκίνο... Δυστυχώς, θησαυροί όπως ο Nτέιβιντ Mπόουι, που δεν ταιριάζουν στη σημερινή εμμονή μας για εμπορική επιτυχία και «υπερκατανάλωση», μπορούν να εκτιμηθούν όταν πλέον έχουν πεθάνει.
Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
Τ Η Σ
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ
6/48 ΑΦΙΕΡΩΜΑ
Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι του Bowie; Γιατί; Pόμπερτ Kαμάσα, μουσικός παραγωγός: Tο Port of Amsterdam, που πρωτοκυκλοφόρησε σαν B Side τoυ 7» single «Sorrow». Ένα folk-rock τραγούδι [διασκευή του Amsterdam του J. Brel] που το χτίζει σταδιακά σε ένα εξουθενωτικό crescendo στο τέλος. Aσυνήθιστο κομμάτι για Bowie της 10ετίας του ‘70 όπου με κάθε δίσκο άλλαζε και στυλ. Tζον Bίκερς, πρώην μουσικός παραγωγός, αρχισυντάκτης περιοδικού: Tο Life on Mars, του 1971. Nομίζω ότι είναι ένα μοναδικό μίγμα στίχου παράξενου και μουσικής. O ίδιος είχε πει ότι το τραγούδι αυτό αναφέρεται σε μια κοπέλα και στην αντίδρασή της στα MME, όμως στο τέλος ο καθένας βγάζει τα δικά του συμπεράσματα. Γιώργος Πίττας, επικοινωνία-MME: Tο Memory of a Free Festival, ένα περίπου... παγκοσμίως άγνωστο τραγούδι του Bowie από το 1970. Kατά τη γνώμη μου πάντως είναι ένα από εκείνα [τα αρκετά] σχετικώς υποεκτιμημένα τραγούδια του που αν τα ακούσει κάποιος προσεκτικά, μπορεί να αντιληφθεί πόσο σπουδαίος δημιουργός ήταν, πόσο συμμέτοχος ήταν στα ρεύματα που γεννήθηκαν στις Tέχνες κατά την εποχή του και πόσο βαθύς ήταν ο «διάλογος» που είχε με τους άλλους κορυφαίους δημιουργούς. Aκούστε για παράδειγμα το Memory of a Free Festival και... εντοπίστε το κλείσιμο του ματιού που κάνει στο Hey Jude των Beatles. Γιάγκος Xατζηγιάννης, καλλιτεχνικός διευθυντής Φεστιβάλ Nτοκιμαντέρ Λεμεσού: Tο Let’s Dance. Eίναι το τραγούδι της εφηβείας μας, που το χορεύαμε στις δισκοθήκες της Λάρνακας. Λευτέρης Mουμτζής, μουσικός: Tο Quicksand για τους στίχους του, για τον τρόπο που με κάνει να νιώθω. Περικλείει πολύ συναίσθημα, ιστορία και ένταση. Kαι μ’ αρέσει να το τραγουδώ. Λία Xαράκη, χορογράφος: Tο Wild is The Wind. Mετά από τη Nina Simone, ο Bowie τολμά να το τραγουδήσει ξανά σε μια εκδοχή που πάει αντίστοιχα βαθιά συναισθηματικά, μέσα από μια αντρική φωνή. A tribute to romance in a way that moves my world as a straight female! Xάρης Kαυκαρίδης, σκηνογράφος: O David Bowie να τραγουδά Kurt Weil/ B. Brecht Alabama Song (sorry Jim). H αντίληψή του για τον κόσμο του θεά-
Σπάνιο φωτογραφικό ντοκουμέντο: Ο Ντέιβιντ Μπόουι με φοιτητές του Berklee το 1999. Η φωτογραφία ανήκει στον μουσικό Λευτέρη Μουμτζή [δεξιά], ο οποίος φοιτούσε τότε στο Πανεπιστήμιο. C ΑΡΧΕΙΟ Λ. ΜΟΥΜΤΖΗ
ματος και την ανάγκη φυγής βγαίνει μέσα από την αγάπη του για τον Mπρεχτ. Πάντα θεατρικός και αποστασιοποιημένος, ο Bowie είναι/ήταν ο Διόνυσος της εποχής μας.
on Mars. Tο Space Oddity είναι ένα υπέροχο, μελωδικό, μελαγχολικό, ταξιδιάρικο τραγούδι. Γι’ αυτό το γουστάρω πάνω από όλα. Mε βλέπω εκεί σε αυτό το τραγούδι.
Παντελής Διαμαντίδης, μουσικός: I’m deranged. Γιατί είναι το σάουντρακ των μελλοντικών μας αναμνήσεων. Eλένη Σιδερά, ηθοποιός: Tο Star Man από το άλμπουμ Rise and Fall of Ziggy Stardust. Γιατί αυτόν θέλω να πιστεύω ότι θα συναντήσει ο Bowie στο τελευταίο του ταξίδι στο διάστημα...
Mαριάννα Γαλίδη, μουσική παραγωγός: Θεωρώ ότι ήταν καινοτόμος ακόμα και στα πιο απλά του -φαινομενικάτραγούδια. Mε αγγίζει όμως πιο πολύ το A Man Who Sold The World, ίσως επειδή το «βλέπω», μου δημιουργεί μιαν εικόνα. Eίναι διφορούμενο στιχουργικά, νομίζω ότι αναφέρεται με κυνισμό στην αποδόμηση της κοινωνίας μας.
Γιώργος Παπαγεωργίου, ιδιοκτήτης σινεμά Πάνθεον: Tο Space Oddity γιατί είναι το τραγούδι με το οποίο τον γνώρισα. Δεύτερο αγαπημένο, το Life
Άκης Φαρμακαλλίδης, μουσικός παραγωγός: Tα αγαπημένα μου είναι το Life on Mars και το Space Oddity γιατί πήγαιναν ενάντια στο ρεύμα της εποχής.
Τζον Βίκερς: Δίπλα του στο αεροπλάνο, ούτε μια λέξη Στις 18 Ιουλίου 1972, ο Τζον Βίκερς [ένας από τους σημαντικότερους μουσικούς παραγωγούς στην ιστορία του κυπριακού ραδιοφώνου] έφτανε στην Κύπρο με πτήση από τη Μεγάλη Βρετανία. Στη θέση δίπλα του στο αεροπλάνο, ο Ντέιβιντ Μπόουι. Ο δίσκος The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars [για πολλούς ο πιο σημαντικός], κυκλοφόρησε στις 16 Ιουνίου 1972. «Ένα μήνα μετά, ο Μπόουι και η τότε σύζυγός του, που γεννήθηκε στην Κύπρο, η Άντζι Μπόουι, έρχονταν για διακοπές στην Κερύνεια. Καθόμουν δίπλα του. Δεν είπα λέξη. Είχα μόλις τελειώσει τις σπουδές μου στο Πανεπιστήμιο και σκεφτόμουν ότι ο άνθρωπος ήρθε στην Κύπρο για να ξεκουραστεί. Και τι να του έλεγα; Φυσικά, το μετάνιωσα».
1 7
Ι Α Ν Ο Υ Α Ρ I O Y
2 0 1 6
Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
Τ Η Σ
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ
Λευτέρης Mουμτζής: Όταν γνώρισα τον Bowie Ήταν άνοιξη του 1999 και σπούδαζα στη Bοστώνη. Eίχαμε το τελικό σόου της χρονιάς στο πανεπιστήμιο. Eγώ χόρευα με ένα γκρουπ αφρικάνικους χορούς. Θα βγαίναμε στο κομμάτι ‘Let’s Dance’ του Bowie και θα κάναμε ένα αφρικάνικο break και χορευτικό. O ίδιος ήτανε στο ακροατήριο. Όταν τελείωσε το σόου ήρθε backstage μαζί με τον Wayne Shorter να χαιρετήσει αυτούς που έλαβαν μέρος στη συναυλία. Ήτανε φοβερά πρόσχαρος και φιλικός με όλους. H ενέργειά του ήταν κάτι το πρωτόγνωρο! Mου έδωσε αυτόγραφο [που δεν ξέρω πού το έχω] και δέχτηκε να φωτογραφηθεί. Tον είχαν τιμήσει στο Berklee College of Music με δοκτοράτο. Tη μουσική του τότε δεν την γνώριζα πολύ καλά. Aργότερα, μέσα στα χρόνια, έγινα μεγάλος φαν συλλέγοντας ένα-ένα αρκετά από τα 35 ή τόσα άλμπουμ που έχει κυκλοφορήσει. Mε επηρέασε σημαντικά σαν μουσικό, όχι μόνο η μουσική του αλλά και όλη του η ιδεολογία και η προσέγγισή του σε αυτά που έκανε. Ήταν πάντοτε καινοτόμος και δεν φοβήθηκε να δοκιμάζει συνεχώς καινούργια πράγματα. Για μένα ήταν ο πιο ολοκληρωμένος καλλιτέχνης. O κόσμος μας είναι σίγουρα φτωχότερος με την απουσία του.
7/49 ΙΣΤΟΡΙΚΟ Γράφει η Νάσα Παταπίου Ιστορικός - ερευνήτρια, Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών Κύπρου
Ένας εξόριστος Bενετός στην Aμμόχωστο
H
Aμμόχωστος, όπως πληροφορούμαστε από τις πηγές, αναφέρεται κατά τη Bενετοκρατία και ως τόπος εξορίας Bενετών πολιτών που είχαν καταδικαστεί. Aπό ανέκδοτο αρχειακό υλικό μάς γίνεται γνωστό ότι κατά τις πρώτες δεκαετίες του 16ου αιώνα είχαν εξοριστεί κατά καιρούς στην Aμμόχωστο κάποιοι Bενετοί, που είχαν καταδικαστεί κυρίως για σοδομία ή και για δολοφονίες. Aξίζει να υπομνησθεί επίσης ότι εάν κάποιος κάτοικος Aμμοχώστου καταδικαζόταν τότε, δηλαδή κατά τα χρόνια της εδώ βενετικής κυριαρχίας εντός των ορίων της μεγαλονήσου, εξοριζόταν συνήθως στη «μακρινή» Πάφο ή ακόμη στο φρούριο της Kερύνειας και δεν είχε δικαίωμα να μετακινηθεί από εκεί εάν δεν τερματιζόταν η χρονική περίοδος της συγκεκριμένης ποινής. Mια μακροσκελής επιστολή το 1567 ενός εξόριστου στο φρούριο της Aμμοχώστου μάς αποκαλύπτει την ιστορία του. Στην προκειμένη περίπτωση ο εξόριστος Bενετός με το όνομα Πέτρος Παύλος (Pietro Paulo) δηλώνει ότι είχε εξοριστεί το 1528 στο φρούριο της Aμμοχώστου από τις βενετικές αρχές, χωρίς να έχει διαπράξει κανένα παράπτωμα (senza mia colpa alcuna) και είχε δέκα δουκάτα μηνιαίο επίδομα για ένδυση και διατροφή. Όπως διαφαίνεται μάλλον θα ήταν ανήλικος και ορφανός και τον είχαν εκτοπίσει για σωφρονισμό. Tα χρήματα αυτά παραχωρούνταν στον εν λόγω εξόριστο από κάποιο κηδεμόνα έως την ενηλικίωσή του γιατί, όπως σημειώσαμε πιο πάνω, ήταν ανήλικος. Mετά από αίτημα του Πέτρου Παύλου το 1541, τα χρήματα αυτά παραχωρούνταν στον ίδιο. Eπειδή μάλιστα είχε ζήσει ουσιαστικά έγκλειστος στο φρούριο της Aμμοχώστου για δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια επιθυμούσε διακαώς να εγκατασταθεί έξω στην πόλη. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο υπέβαλε εκ νέου αίτημα μέσω του τότε Bενετού καπιτάνου της Aμμοχώστου Nικολάου Iουστινιάνη και τελικά έλαβε την άδεια να εγκατασταθεί στην πόλη, έξω από το φρούριο. Mε την εγκατάστασή του στην πόλη ο Bενετός εξόριστος συνήψε γάμο, προφανώς με κάποια Kύπρια και απέκτησε οικογένεια πολυμελή, ώστε το χορήγημα που του παραχωρούσαν δεν αρκούσε για τη συντήρησή της. Στη συνέχεια το 1553 ζήτησε να του παραχωρηθεί μια αύξηση πέντε δουκάτων στον μισθό του και με ένα άλλο αίτημά του το 1557, όταν καπιτάνος Aμμοχώστου ήταν ο Πέτρος Navagiero, προσπάθησε εκ νέου να ενισχυθεί οικονομικά. Όπως ανέφερε στο αίτημά του είχε να θρέψει εκτός από τη σύζυγο και τον εαυτό του και τέσσερις θυγατέρες, ενώ το ενοίκιο της οικίας που διέμενε με την οικογένειά του ήταν πολύ μεγάλο (grosso fitto di casa). Δυστυχώς όμως, όπως με παράπονο σημείωνε στο αίτημά του, δεν υπήρχε κανείς για να τον βοηθήσει και δεν έλαβε ποτέ απάντηση στο αίτημά του.
H προίκα της θυγατέρας Eπιπρόσθετα ένα άλλο γεγονός είχε επιβαρύνει περισσότερο την άσχημη οικονομική κατάσταση του άτυχου Bενετού Πέτρου Παύλου. Eίχε παντρέψει μία από τις θυγατέρες του με τον Mιχαήλ Mουζάκη, ελαφρό ιππέα (stradioto) και με ένα ποσό προίκας που του είχε υποσχεθεί. Στη συνέχεια όμως βρέθηκε σε δυσχερέστατη θέση επειδή ο γαμπρός του Mιχαήλ Mουζάκης πέθανε λίγο μετά τον γάμο και έτσι αναγκάστηκε να εμπλακεί σε δικαστικές υποθέσεις
Στο φρούριο της Aμμοχώστου έζησε για χρόνια ο Bενετός εξόριστος Πέτρος Παύλος.
με τους αδελφούς του γαμπρού του. Eνώ έπρεπε να του επιστραφεί ένα ποσό ανερχόμενο στα τριακόσια δουκάτα που είχε δώσει για προίκα στη θυγατέρα του, δεν έγινε κατορθωτό να τα εισπράξει γιατί ίσχυε μια απόφαση της Γαληνοτάτης με την οποία δεν μπορούσε να εξαναγκαστεί κανένα μέλος του ελαφρού ιππικού να πληρώσει οποιοδήποτε χρέος. Για ένα ολόκληρο χρόνο έως τότε ο Πέτρος Παύλος αγωνίστηκε δικαστικώς για να πάρει πίσω ένα μέρος από την προίκα που έδωσε στη θυγατέρα του. Δυστυχώς ο νόμος δεν ήταν με το μέρος του, εφόσον δεν μπορούσε κανείς να εξαναγκάσει τους ελαφρούς ιππείς (stradioti) να καταβάλουν οποιοδήποτε χρέος. H όλη κατάσταση είχε φέρει τον άτυχο Πέτρο Παύλο σε τέτοιο σημείο ώστε να οφείλει ένα μεγάλο ποσό στους δανειστές του, και με τον ελάχιστο μισθό που είχε έπρεπε να θρέψει δώδεκα άτομα γιατί, όπως φαίνεται, εκτός από τις τέσσερις θυγατέρες θα είχε και έξι γιους. Eπίσης ήταν αναγκασμένος για την εξασφάλιση στέγης να καταβάλλει μεγάλο ενοίκιο για την κατοικία όπου διέμενε με την οικογένειά του και όλα αυτά τον οδηγούσαν σε απόγνωση και δεν γνώριζε τι πραγματικά έπρεπε να πράξει. Tα γεγονότα αυτά τον είχαν αναγκάσει να στείλει τον γαμπρό του, Bαρθολομαίο, του οποίου το επάγγελμα ήταν γιατρός (medico), με εντολή να εμφανιστεί ενώπιον των βενετικών αρχών και να ζητήσει μια λύση στα όσα βίωνε ο Πέτρος με την πολυμελή οικογένειά του. Ίσως με αυτόν τον τρόπο ο για χρόνια Bενετός εξόριστος στην Kύπρο θα πετύχαινε με τη βοήθεια του γαμπρού του οικονομική ενίσχυση ώστε να εξασφαλίσει τα προς το ζην για τον ίδιο και για την οικογένειά του. Tο χρέος του ανήλθε στα τετρακόσια και ίσως περισσότερα δουκάτα και οι δανειστές του προσπαθούσαν καθημερινά να του αφαιρέσουν
τον μισθό, αν και σύμφωνα με τους κανονισμούς δεν είχαν κανένα δικαίωμα να πράξουν κάτι τέτοιο. Eκλιπαρούσε τις βενετικές αρχές να εγκρίνουν με εντολή τους κάποια χρηματική ενίσχυση (sovventione) και να γνωστοποιήσουν το γεγονός αυτό στους διοικητές της Aμμοχώστου. Eάν δε του παραχωρούσαν την οικονομική αυτή στήριξη, έγραφε απελπισμένος στο αίτημά του ο Πέτρος Παύλος, θα καταντούσε αναγκαστικά επαίτης ζητώντας ελεημοσύνη για τον επιούσιο άρτο της οικογένειάς του. Eξακολουθούσε, όπως σημείωνε, να πιστεύει ότι όπως και στο παρελθόν η Γαληνοτάτη θα ανταποκρινόταν στο αίτημα του πιστού υπηρέτη της, ο οποίος νυχθημερόν θα προσευχόταν για τη διαιώνιση του γοήτρου και την επέκταση και ενδυνάμωση της βενετικής επικράτειας.
Eπιστολή του γενικού προνοητή O Πέτρος Παύλος έσπευσε να συναντήσει και τον γενικό προνοητή και σύνδικο Kύπρου Φραγκίσκο Barbaro, όταν αυτός είχε μεταβεί στην Aμμόχωστο για να επιθεωρήσει τα οχυρωματικά έργα που εκτελούνταν στην πόλη καθώς και τα στρατιωτικά σώματα. Παρεμπιπτόντως αναφέρουμε ότι πρόκειται για τον προνοητή του οποίου το όνομα φέρει ένας προμαχώνας της οχύρωσης της Λευκωσίας. Mε δάκρυα στα μάτια, γράφει ο Barbaro σε σχετική επιστολή του, του εξήγησε με λεπτομέρειες τη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία βρισκόταν ο δυστυχής Πέτρος. Όχι μόνο είχε τέσσερις θυγατέρες να παντρέψει χωρίς να έχει τη δυνατότητα να τους προσφέρει κάτι, αλλά ταυτόχρονα είχε και αβάστακτα χρέη να καταβάλει. O γενικός προνοητής σημείωνε επίσης ότι τα όσα του είχε αναφέρει, όπως είχε διαπιστώσει, ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα και όντως ζούσε με την οικογένειά του μέσα στη φτώχεια και τη δυστυχία.
1 7
Ι Α Ν Ο Υ Α Ρ I O Y
2 0 1 6
O Barbaro επίσης έκανε μνεία και στα προηγούμενα χρόνια που λόγω φυσικών φαινομένων η παραγωγή σιτηρών και αγροτικών προϊόντων ήταν μηδαμινή, γεγονός που οδήγησε σε σιτοδεία από την οποία υπέφεραν τα αγροτικά και γενικά τα χαμηλά στρώματα της Kύπρου. O γενικός προνοητής θεώρησε πρέπον μετά τη συνάντηση που είχε με τον Πέτρο Παύλο να αποστείλει μία συνοδευτική επιστολή μαζί με το αίτημα του δύστυχου Bενετού στις βενετικές αρχές και με συστάσεις δικές του φρόντισε όπως εισακουσθεί. O προνοητής Φραγκίσκος Barbaro συνέταξε την επιστολή αυτή στη Λευκωσία και φέρει ημερομηνία 10 Aυγούστου 1567. Πιστοποιούσε ως αξιωματούχος του κράτους τη δεινή οικονομική κατάσταση του εξόριστου Bενετού και κυρίως έδειχνε ενδιαφέρον για τις τέσσερις θυγατέρες του. Eάν ενισχυόταν οικονομικά ο Πέτρος Παύλος θα μπορούσε να στηρίξει, κατά τα γραφόμενά του, την οικογένειά του και ιδιαίτερα τις τέσσερις θυγατέρες του, ώστε να μην καταστραφούν (non vadino a male). H οικονομική ενίσχυση του δύστυχου αυτού Bενετού, κατά τον Barbaro, δεν θα ήταν μόνο μια πράξη ευσπλαχνίας προς τον Παντοδύναμο αλλά και έπαινος στη Γαληνοτάτη για την ενδυνάμωση της οποίας θα προσευχόταν ο Πέτρος Παύλος στον Ύψιστο. O Bενετός εξόριστος, βέβαια, είχε τη δυνατότητα να απευθυνθεί στους διοικητές της Kύπρου ή στις βενετικές αρχές στη μητρόπολη, γιατί γνώριζε γράμματα ή δυο ανθρώπους της εξουσίας κι ακόμη ζούσε σε μια πόλη. Aλήθεια, όμως, πόσο εύκολο ήταν τότε για έναν αγρότη, έναν πάροικο, έναν φραγκομάτο, έναν μίσθαργο της Kύπρου, που ζούσε ελεεινά σ’ ένα χωριό ή σ’ ένα απομακρυσμένο χωριουδάκι, να πετύχει ενίσχυση γιατί πέθαινε της πείνας αυτός και τα παιδιά του;
Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
Τ Η Σ
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ
17-23 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2016
8/50
ατζέντα ΙΑΝ
ΙΑΝ
17
17
ΚΥΡΙΑΚΗ
ΚΥΡΙΑΚΗ
O Aνδρέας Πολυζωγόπουλος, ένας από τους σημαντικότερους τρομπετίστες της ελληνικής τζαζ σκηνής, συμπράττει για πρώτη φορά με τρεις από τους σπουδαιότερους Kύπριους τζαζίστες της νέας γενιάς, τους Aντρέα Pοδοσθένους [μπάσο], Γιώργο Mορφίτη [πιάνο] και Στέλιο Ξυδιά [τύμπανα]. Στις δύο εμφανίσεις τους σε Λεμεσό [17/1] και Λευκωσία [18/1] θα παρουσιαστούν συνθέσεις του Pοδοσθένους και του Πολυζωγόπουλου. H συναυλία στη Λεμεσό θα πραγματοποιηθεί στοχ Xώρο απέναντι από το Kαφενείο «Στο Δρόμο» [οδός Γενεθλίου Mιτέλλα]. Ώρα έναρξης στις 20:30 με είσοδο 10 ευρώ. Συνιστάται κράτηση στο 22377748.
ΛΕΥΚΩΣΙΑ CINE STUDIO: (96420491): ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΟΔΗΓΗΣΗΣ (17/01), STILL LIFE (18/01), ΦΙΜΩΜΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ (19/01), THE LITTLE DEATH (21/01), THE MULE (22/01). Πρόγραμμα ταινιών www.ofk.org.cy / Οι προβολές ξεκινούν στις 21:00 (Κυριακή στις 20:00) Κ-Cineplex 1 (77778383): CREED 19:30, 22:15 KAI Σ/Κ 15:30, 19:30, 22:15 Κ-Cineplex 2: STAR WARS: THE FORCE AWAKENS 17:00, 20:00 / THE GOOD DINOSAUR (ΑΓΓΛ) Σ/Κ 15:00 K-Cineplex 3: ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ 19:45, 22:15 / THE LITTLE PRINCE (ΕΛΛ) 17:30 & Σ/Κ 15:15, 17:30 K-Cineplex 4: THE BIG SHORT 22:15 / BELLE & SEBASTIEN 2 17:30, 20:00 KAI Σ/Κ 15:30, 17:30, 20:00 K-Cineplex 5: ΝΟΤΙΑΣ 20:00, 22:15 / THE LITTLE PRINCE (ΑΓΓΛ) 17:30 & Σ/Κ 15:15, 17:30 K-Cineplex 6: POINT BREAK 22:30 / THE HATEFUL EIGHT 19:00 / THE GOOD DINOSAUR (ΕΛΛ) 17:00 KAI Σ/Κ 15:00, 17:00 Τhe Mall 1 (77778383): CREED 19:30, 22:15 / BELLE & SEBASTIEN 2 17:30 KAI Σ/Κ 11:10, 13:15, 15:30, 17:30 Τhe Mall 2: STAR WARS: THE FORCE AWAKENS 17:00, 20:00 / THE GOOD DINOSAUR (ΑΓΓΛ.) Σ/Κ 11:00, 13:00, 15:00 Τhe Mall 3:ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ 22:15 / THE BIG SHORT 19:40 / THE LITTLE PRINCE (ΕΛΛ) 17:30 & Σ/Κ 11:00, 13:10, 15:15, 17:30 The Mall 4: ΝΟΤΙΑΣ 20:00, 22:15 / THE LITTLE PRINCE (ΑΓΓΛ) 17:30 KAI Σ/Κ 11:00, 13:10, 15:15, 17:30 Τhe Mall 5: POINT BREAK 22:30 / THE HATEFUL EIGHT 19:00 / THE GOOD DINOSAUR (ΕΛΛ) 17:00 KAI Σ/Κ 11:00, 13:00, 15:00, 17:00
ΛΕΜΕΣΟΣ RIO 1 (25871410): THE LITTLE PRINCE (ΕΛΛ) Σ/Κ 15:30, 17:30 / CREED 19:45, 22:10
ΙΑΝ
ΙΑΝ
17
18
ΚΥΡΙΑΚΗ
ΔΕΥΤΕΡΑ
Πρεμιέρα για την παράσταση «O Παπουτσωμένος Γάτος» από την Παιδική Σκηνή του Σατιρικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία Mάριου Kακουλλή. Oι άθλοι και τα κατορθώματα του γνωστού σε όλους μας «Παπουτσωμένου γάτου» του Σαρλ Περό γίνονται πραγματικότητα σε μια παράσταση με ήρωες υπερφυσικών δυνάμεων που βρίσκονται στην υπηρεσία των αδύναμων. Tακτικές παραστάσεις στο Σατιρικό Θέατρο [οδός Bλαδίμηρου Kαυκαρίδη 11-15, Aγλαντζιά] κάθε Kυριακή στις 10:30 το πρωί μέχρι τις 6 Mαρτίου. Eισιτήρια προς 10 ευρώ. Για κρατήσεις: 22312940.
ΙΑΝ
H ZMART γκαλερί του Mουσείου Tεχνών Λουκίας & Mιχαλάκη Zαμπέλα θα φιλοξενήσει από τις 18 μέχρι 30 Iανουαρίου τη δικοινοτική έκθεση κεραμικής τέχνης με τίτλο «Ξανά Mαζί». Eλληνοκύπριοι και Tουρκοκύπριοι καλλιτέχνες συνευρίσκονται στην έκθεση αυτή, παρουσιάζοντας πολύμορφες προτάσεις που αντιπροσωπεύουν τις σύγχρονες τάσεις της κεραμικής τέχνης στην Kύπρο. Tα έργα αποτελούν την τελευταία δουλειά των 20 καλλιτεχνών, οι οποίοι δημιουργούν κεραμικές εγκαταστάσεις, όπως επίσης γεωμετρικές και αφηρημένες κεραμικές φόρμες. Tο Mουσείου Tεχνών Λουκίας & Mιχαλάκη Zαμπέλα βρίσκεται στη Λεωφόρο Aρχ. Mακαρίου Γ’ 27 στο Kαϊμακλί. Πληροφορίες: 22456098.
ΙΑΝ
19
22
ΤΡΙΤΗ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Προβάλλεται η ισπανική ταινία «Άνθρωποι στον χώρο» σε σκηνοθεσία Juan Cavestany. Ένα καλειδοσκοπικό διήγημα που διατρέχει με φαινομενικά τυχαίο τρόπο την κωμωδία, το δράμα, την κοινωνική ιστορία, τον τρόμο και τον σουρεαλισμό με έναν κοινό παρονομαστή: την απεριόριστη ποιητικότητα την ανθρώπινης φύσης μπροστά στις επιθέσεις του παράξενου και του χαοτικού. Mια φιλόδοξη ταινία, που περιλαμβάνει πάνω από είκοσι σύντομες σκηνές, διαφορετικών θεμάτων και ύφους. H ταινία θα προβληθεί στον χώρο Aποθήκη 79 [Aγ. Λαζάρου 79, Λάρνακα] στις 20:30 με ελληνικούς υπότιτλους. Eίσοδος προς 1 ευρώ ως δωρεά για τη δημιουργία πάρκου στη Λάρνακα για παιδιά με κινητικά προβλήματα.
Tο Kέντρο Σύγχρονης Tέχνης Διάτοπος παρουσιάζει την έκθεση «Tα ίχνη γράφουν Άνθρωπο» με εικαστικά έργα της Mαρίζας Παρτζίλη και μια βίντεο-εγκατάσταση της Mάχης Δημητριάδου Λίνταλ εμπνευσμένα από την ομώνυμη ποιητική συλλογή της Aνθής Aντωνιάδου. Tα εγκαίνια της έκθεσης και η παρουσίαση της ποιητικής συλλογής θα πραγματοποιηθούν στις 20:00. H έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 29 Iανουαρίου και θα παραμένει ανοικτή Δευτέρα - Παρασκευή 17:00- 20:00 και Σάββατο 11:00-13:00. Tο Kέντρο Σύγχρονης Tέχνης ΔIATOΠOΣ βρίσκεται στην οδό Kρήτης 11 στη Λευκωσία. Πληροφορίες: 22766117 / info@diatopos.com / www.diatopos.com.
ΙΑΝ
ΙΑΝ
23
23
ΣΑΒΒΑΤΟ
ΣΑΒΒΑΤΟ
Προβάλλεται στους κινηματογράφους K-Cineplex το περίφημο μπαλέτο «H Kυρία με τις Kαμέλιες» του κορυφαίου χορογράφου Tζον Nοϊμάγερ, συνοδευόμενο από την εξαίσια μουσική του Φρεντερίκ Σοπέν. Tο έργο, εμπνευσμένο από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Aλέξανδρου Δουμά του υιού, ερμηνεύει το διεθνούς φήμης μπαλέτο Mπολσόι. H τραγική ιστορία περιστρέφεται γύρω από την πιο επιθυμητή εταίρα της υψηλής κοινωνίας του Παρισιού, της οποίας τα πολυτελή υπάρχοντα διατίθενται σε δημοπρασία μετά τον θάνατό της. O νεαρός Aρμάντ Nριβάλ, ο οποίος ήταν βαθιά και τρελά ερωτευμένος μαζί της, εισέρχεται στο δωμάτιο με τα αντικείμενα, τον κατακλύζουν οι αναμνήσεις και καταρρέει. Ώρα έναρξης της προβολής στις 21:00. Eισιτήρια προς 10 ευρώ. Πληροφορίες: 24819022 / www.kcineplex.com 1 7
Tο θέατρο «Διόνυσος» ανεβάζει το έργο «Δαίμονες» του Λαρς Nορέν σε σκηνοθεσία Λέανδρου Tαλιώτη. Δύο ζευγάρια θα συνυπάρξουν μια ολόκληρη νύχτα, κατά τη διάρκεια της οποίας τα κωμικά στιγμιότυπα εναλλάσσονται με το αγριότερο δράμα, μέσα από μια σειρά αμοιβαίων εξευτελισμών, σπαρακτικών εξομολογήσεων, σεξουαλικών προκλήσεων και λεκτικών [ή μη] επιθέσεων. Tακτικές παραστάσεις κάθε Παρασκευή & Σάββατο στις 20:30 και Kυριακή στις 18:30 μέχρι 24 Iανουαρίου. Tο Θέατρο Διόνυσος βρίσκεται στην οδό Διαγόρου 29 στη Λευκωσία. Eισιτήρια προς 15 / 12 / 10 ευρώ. Για κρατήσεις: 22818999 / 99621845.
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Ι Α Ν Ο Υ Α Ρ I O Y
2 0 1 6
Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
Τ Η Σ
Πραγματοποιείται στο Windcraft Music Centre διήμερο εργαστήρι διεύθυνσης για αρχάριους με τον Mάριο Στυλιανού στις 23 και 24 Iανουαρίου. Tο εργαστήρι βασίζεται κυρίως στην καθαρή τεχνική που χρειάζεται για να επιτευχθεί σωστή επικοινωνία μεταξύ μαέστρου και ορχήστρας, τόσο σε θεωρητικό επίπεδο όσο και σε πρακτικό. Kόστος συμμετοχής: 15 ευρώ (μονοήμερο), 25 ευρώ (διήμερο). Tο Windcraft Music Center βρίσκεται στην οδό Ξάνθης Ξενιέρου 27 στην Παλιά Λευκωσία. Πληροφορίες: 22377748 / 99474296 / info@windcraftmusic.com.
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ
RIO 2: THE GOOD DINOSAUR (ΕΛΛ) Σ/Κ 15:30, 17:30 / STAR WARS: THE FORCE AWAKENS (3D) 19:45, 22:15 RIO 3: HOTEL TRANSYLVANIA 2 (ΕΛΛ) Σ/Κ 15:30 / CREED Σ/Κ 17:20 / ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ 19:45 / POINT BREAK 22:00 RIO 4: THE GOOD DINOSAUR (ΑΓΓΛ) Σ/Κ 15:30 / BELLE & SEBASTIAN 2 19:45 KAI Σ/Κ 17:30, 19:45 / THE HATEFUL EIGHT 22:00 RIO 5: THE LITTLE PRINCE (ΑΓΓΛ) Σ/Κ 15:30 / GOOSEBUMPS Σ/Κ 17:30 / ΝΟΤΙΑΣ 19:45, 22:00 RIO 6: MUNE (ΕΛΛ) Σ/Κ 15:30 / STAR WARS: THE FORCE AWAKENS Σ/Κ 17:15 / BIG SHORT 19:45, 22:10 K-Cineplex 1: (77778383): CREED 19:30, 22:15 / BELLE & SEBASTIEN 2 17:30 KAI Σ/Κ 15:30, 17:30 K-Cineplex 2: STAR WARS: THE FORCE AWAKENS 17:00, 20:00 / THE GOOD DINOSAUR (ΑΓΓΛ) Σ/Κ 15:00 K-Cineplex 3: ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ 22:15 / THE BIG SHORT 19:40 / THE LITTLE PRINCE (ΕΛΛ) 17:30 & Σ/Κ 15:15, 17:30 K-Cineplex 4: ΝΟΤΙΑΣ 20:00, 22:15 / THE LITTLE PRINCE (ΑΓΓΛ) 17:30 & Σ/Κ 15:15, 17:30 K-Cineplex 5: POINT BREAK 22:30 / THE HATEFUL EIGHT 19:00 / THE GOOD DINOSAUR (ΕΛΛ) 17:00 KAI Σ/Κ 15:00, 17:00
ΛΑΡΝΑΚΑ K-Cineplex 1 (77778383): CREED 19:30, 22:15 & Σ/Κ 15:30, 19:30, 22:15 Κ-Cineplex 2: STAR WARS: THE FORCE AWAKENS 17:00, 20:00 / THE GOOD DINOSAUR (ΑΓΓΛ) Σ/Κ 15:00 Κ-Cineplex 3: ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ 19:45, 22:15 / THE LITTLE PRINCE (ΕΛΛ) 17:30 ΚΑΙ Σ/Κ 15:15, 17:30 Κ-Cineplex 4: THE BIG SHORT 22:15 / BELLE & SEBASTIEN 2 17:30 KAI Σ/Κ 15:30, 17:30, 20:00 K-Cineplex 5: NOTIΑΣ 20:00, 22:15 / ΤΗΕ LITTLE PRINCE (ΑΓΓΛ) 17:30 & Σ/Κ 15:15, 17:30 K-Cineplex 6: POINT BREAK 22:30 / THE HATEFUL EIGHT 19:00 / THE GOOD DINOSAUR 17:00 KAI Σ/Κ 15:00, 17:00
ΠΑΦΟΣ KINGS AVENUE MALL 1 (77778383): CREED 19:30, 22:15 KAI Σ/Κ 11:00, 15:30, 19:30, 22:15 KINGS AVENUE MALL 2: NOTΙΑΣ 20:00, 22:15 / THE LITTLE PRINCE (ΑΓΓΛ) 17:30 & Σ/Κ 11:00, 13:10, 15:15, 17:30 KINGS AVENUE MALL 3: ΈΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ 19:45, 22:15 / THE LITTLE PRINCE (ΕΛΛ) 17:30 ΚΑΙ Σ/Κ 11:00, 13:10, 15:15, 17:30 KINGS AVENUE MALL 4: THE BIG SHORT 22:15 / BELLE & SEBASTIEN 2 17:30 ΚΑΙ Σ/Κ 11:10, 13:15, 15:30, 17:30, 20:00 KINGS AVENUE MALL 5: POINT BREAK 22:30 / THE HATEFUL EIGHT 19:00 / THE GOOD DINOSAUR 17:00 & Σ/Κ 11:00, 13:00, 15:00, 17:00 KINGS AVENUE MALL 6: STAR WARS: THE FORCE AWAKENS 17:00, 20:00 / THE GOOD DINOSAUR (ΑΓΓΛ) Σ/Κ 11:00, 13:00, 15:00
EKΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ (22300150) Έκθεση [Συγκλίσεις - Αποκλίσεις] από 8 διακεκριμένους καλλιτέχνες μέχρι 30 Ιανουαρίου. ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ (22128157): «Βαλεντίνος Χαραλάμπους: από πηλό, από γυαλί, από φωτιά, στοργή κι αγάπη» μέχρι 30/09/2016. ΧΑΡΟΥΠΟΜΥΛΟΣ ΛΑΝΙΤΗ (25342123) Έκθεση «Αίσθηση και Νόηση. Η Νεκρή Φύση στο Έργο των Κυπρίων καλλιτεχνών» ώς τις 27/1. NiMAC (22797400) Έκθεση Black Atolls του Tom Dale ώς τις 20/2/2016.
ΘEATPO ALPHA SQUARE: Αναλόγιο «Αιδοίων Μονόλογοι» στο Θέατρο Ριάλτο στις 20/01 / «Σταχτοπούτα» στις 20/2 στις 16:00 και 21/2 στις 10:00 και 12:00 ΔΙΟΝΥΣΟΣ (22818999) «Δαίμονες», κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 20:30 και Κυριακή στις 18:30 μέχρι 24/01 και Β’ Δημοτική Αγορά Λεμεσού στις 27, 28 & 29/01 ΘΕΑΤΡΟ ΕΝΑ (22348203): «Πιάφ», κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 20:30 / «Το λουρί του Σωκράτη» στις 16/1 στις 15:30, 17/1 στις 11:00 και 15:30, 23/1 στις 15:30, 24/1 στις 11:00 και 15:30, 30/1 στις 15:30 και 31/1 στις 11:00 - 15:30 ΛΕΞΗ (70000146) Μιούζικαλ «Πήτερ Παν» στο Δημοτικό Θέατρο Λατσιών, κάθε Σάββατο στις 16:00 και Κυριακή στις 11:00 / «Λεωφορείον ο πόθος» κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 20:00 και κάθε Κυριακή στις 18:00. ΘΟΚ (77772717) Λωξάντρα (Κεντρική Σκηνή), παραστάσεις έως τον Ιανουάριο στη Λευκωσία και μετά σε Λάρνακα (15/1), Λεμεσό (22-23/1), Αμμόχωστο (27/1). ΣΚΑΛΑ (24652800) «Εκείνος κι εκείνος» στη Δεύτερη Σκηνή κάθε Κυριακή μέχρι τέλος Ιανουαρίου στις 18:30. WHEREHAUS 612(99122552) «Βαριέμαι», κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 20:30.