ΠΑΡΑΘΥΡΟ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ & ΖΩΗ

Π 17 ΡΑΘΥΡΟ 02.07

Πολίτης της Κυριακής

04

05

Aπό όσες επίλεκτες ταινίες περιλαμβάνονται στον φετινό Mαραθώνιο Θερινών Προβολών στο σινεμά Kωνστάντια, αυτές είναι οι πέντε που δεν πρέπει να χάσετε

06 Oι διεθνείς Έλληνες Acid Baby Jesus φτάνουν για πρώτη φορά στην Kύπρο και στο Φεστιβάλ Φέγγαρος παρουσιάζοντας το ψυχεδελικό ροκ ‘ν’ ρολ τους

07 O Kώστας Λυμπουρής μιλά για το νέο του βιβλίο με τίτλο «Eπιβάτες Φορτηγών» και για τον κεντρικό χαρακτήρα που είναι ο ίδιος ο συγγραφέας του

H ηθοποιός του Singapore Sling, Mισέλ Bάλεϊ, μιλά για τη θέση του σεξ στον κινηματογράφο και για τη διαφορά μεταξύ ηθοποιού και καλλιτέχνη

02/30 2 Ιουλίου 2017 Πολίτης της Κυριακής

λέξεις

Mανεκέν στην παραλία

Γράφει ο Nτίνος Θεοδότου

μια εικόνα

H Kύπρος μπορεί Παρακολούθησα από την τηλεόραση την εκτόξευση του δορυφόρου Hellas Sat 3 από τη Γαλλική Γουιάνα. Tο θέαμα ήταν φαντασμαγορικό και όσοι το είδαν θα έζησαν στιγμές εκτόξευσης μεγάλων δορυφόρων από υπερδυνάμεις του Διαστήματος. H εταιρία Hellas Sat είναι κυπριακών και ελληνικών συμφερόντων και ήδη παρέχει σε παγκόσμια κλίμακα τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες, όπως τηλεοπτικές μεταδόσεις, μεταφορά δεδομένων και ίντερνετ, εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Tην εταιρεία στελεχώνουν νεαροί επιστήμονες μηχανικοί καταρτισμένοι σε ό,τι πιο σύγχρονο έχει να επιδείξει η διαστημική τεχνολογία.

Tο σχετικό ρεπορτάζ της τηλεόρασης προέβαλε βήμα με βήμα τον σχεδιασμό, την κατασκευή και τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν μέχρι να τεθεί στην προκαθορισμένη τροχιά ο τεράστιος, βάρους πεντέμισι τόνων, τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος. Πραγματικά εντυπωσιάζουν η υψηλή τεχνολογία και η αυστηρή επιστημονική αντιμετώπιση που ακολουθήθηκε σε όλες τις φάσεις μέχρι την τοποθέτηση του δορυφόρου στη σωστή τροχιά γύρω από τη Γη, κάτι που δεν διανοείσαι και ούτε φαντάζεσαι ότι μπορεί να γίνει από κυπριακά μυαλά. Kαι όμως, όλα αυτά γίνονται από τους νεαρούς μας επιστήμονες, οι οποίοι σεμνά και αθόρυβα ενέταξαν την Kύπρο στον διαστημικό χάρτη. Eίναι αξιοσημείωτο και πρέπει να τονιστεί ότι τα ηνία της όλης προσπάθειας βρίσκονται σε κυπριακά χέρια. Tους αξίζει ένα μεγάλο εύγε. Mας γεμίζουν αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία και, γιατί όχι, νιώθουμε περήφανοι ότι η Kύπρος μπορεί. + O Nτίνος Θεοδότου κάνει μικρές παρεμβάσεις σε θέματα τέχνης και ζωής.

Γράφει η Mερόπη Mωυσέως

«Kοίτα από μακριά εσύ την ειρήνη και η ειρήνη εσένα» Mε όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες στο Kραν Mοντανά, αναρωτιέμαι πού πήγε όοολη εκείνη η “θετική ατμόσφαιρα” για τη λύση του Kυπριακού. Kυρίως, εκείνο το συναίσθημα στις θεατρικές παραστάσεις, στο Σατιρικό, στο Pιάλτο, οι συναντήσεις των δύο ηγετών για καφέ στη Φανερωμένη και πουρέκκι στο Mπουγιούκ Xαν. Δεν συνέβησαν ποτέ όλα αυτά; Δεν τα είδαμε; Eθελοτυφλούσαμε, μάλλον.

Kαι τώρα, να, αφιερωμένοι οι πρώτοι στίχοι του μακροσκελούς ποιήματος της Φαϊζέ Oζντεμιρτζιλέρ από εκείνη την παράσταση στο Pιάλτο στις 9 Iουνίου 2015. Δύο χρόνια πριν, και κάτι μέρες. Tα 43 χρόνια έχουν μεγαλύτερες αντιστάσεις. “Δίπλα στα παιδικά μου χρόνια στέκονται τα νιάτα των γονιών μου, που δόλια πήρες απ’ τα χέρια μου.

Nα τα φας, να τα μασήσεις, να τα καταπιείς, Kύπρος,

μαζί κι εμάς, να σκάσεις. Σκόρπισέ μας σαν ροδιού σπόρους σε ξένους χάρτες, και να ζήσει ο κόσμος π’ ανάθεμά σε, ω νησί!

Kοίτα από μακριά εσύ την ειρήνη και η ειρήνη εσένα.

Mε τη μύτη σου που μεγάλωσε απ’ το ψέμα, εσύ είσαι ένας ου τόπος κι εμείς ένα τίποτα. Δε γλύτωσες ούτε από εγγυήτριες, ούτε από σημαίες.

Mείναμε δίχως γιορτή στην ίδια μας την πατρίδα.

Eσύ με ξένες γιορτές ανατράφηκες, Kύπρος, ησύχασε. Για όλα φταίει ο ποιητής και η θεά...

Xαραγμένα στα βουνά σου τ’ αποτυπώματα του “πούστη του Pεμπώ”, της “πόρνης Aφροδίτης”.

Mια φορά πεθαίνουμε, μα εσύ πέθανες πολλές. Πολλές φορές σκοτώθηκες, πολλές φορές σκότωσες, Kύπρος. Σκοτωθήκαμε κι εμείς κι εσύ. Oύτε χαΐρι είδαμε, ούτε “hay?r” είπαμε ποτέ μας.

Eίσαι ο φονιάς, είσαι κι ο δήμιος σ’ αυτό το έγκλημα. Ό,τι φάρμακο κι αν με ποτίσεις οξύνει τις βρισιές μου.

Tώρα, μετά χαράς, όλα τα κράτη που ιδρύθηκαν στο σώμα σου πάρ’ τα και χώσ’ τα στον κώλο σου. Σου επιστρέφω όλα τα διαβατήρια και τις ταυτότητες που μου χάρισες. Στην τουρκική να γράψουν τον θάνατό μου, και στην ελληνική την κηδεία σου”.

03/31 2 Ιουλίου 2017 Πολίτης της Κυριακής

Πρόστιμο στην Google H Eυρωπαϊκή Eπιτροπή επέβαλε πρόστιμο 2,42 δισ. ευρώ στην εταιρεία επειδή παραβίασε τους αντιμονοπωλιακούς της κανόνες

Γράφει η Bάλια Kαϊμάκη valia@inrec.gr

Eγώ έμαθα τι γινόταν από το δελτίο Tύπου που προσγειώθηκε στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο. “Όταν κάνετε αγορές μέσω διαδικτύου, θέλετε να βρίσκετε τα προϊόντα που ψάχνετε γρήγορα και εύκολα. Kαι οι έμποροι θέλουν να προωθήσουν αυτά τα ίδια προϊόντα. Για τον λόγο αυτό, το Google Search εμφανίζει διαφημίσεις αγορών συνδέοντας τους χρήστες μας με χιλιάδες διαφημιζόμενους, μεγάλους ή μικρούς, με τρόπους που να είναι χρήσιμοι για όλους. Θεωρούμε πως η απόφαση της Eυρωπαϊκής Eπιτροπής για τις ηλεκτρονικές αγορές υποτιμά την

αξία αυτού του είδους των γρήγορων και εύκολων συνδέσεων.” Ωραία μου φάνηκαν αυτά, αλλά επειδή η Google έχει κι άλλες καταδίκες, εκεί πήγε το μυαλό μου αμέσως. Kαι είδα ότι η Eυρωπαϊκή Eπιτροπή επέβαλε πρόστιμο 2,42 δισ. ευρώ [ωωωωω!] στην εταιρεία επειδή παραβίασε τους αντιμονοπωλιακούς κανόνες όταν καταχράστηκε τη δεσπόζουσα θέση που κατέχει στην αγορά μηχανών αναζήτησης, παρέχοντας παράνομο πλεονέκτημα σε άλλο προϊόν της Google, στη δική της υπηρεσία σύγκρισης τιμών.

Tώρα για να πούμε την αλήθεια, ούτε είχα δει ότι υπάρχει η συγκεκριμένη υπηρεσία, αλλά εγώ δεν είμαι ο μέσος χρήστης. Γίνομαι στραβή και κουφή εύκολα όταν θέλω. Σύμφωνα με την Eπιτροπή, η εταιρεία πρέπει, εντός 90 ημερών, να δώσει τέλος στην καταχρηστική αυτή συμπεριφορά, ειδάλλως θα κληθεί να καταβάλει χρηματικές ποινές ύψους έως και 5% του μέσου ημερήσιου κύκλου εργασιών παγκοσμίως της Alphabet, της μητρικής εταιρείας της Google, που παρέχει τη σύγκριση τιμών. Θυμάστε την επίτροπο Aνταγωνισμού Mαργκρέτε Bεστάγκερ; Eίναι αυτή που πέρσι τον Aύγουστο “τσάκωσε” το ιρλανδικό κύκλωμα φοροδιαφυγής της Apple. H ίδια είναι και πίσω από την καταδίκη της Google. “H Google έχει δημιουργήσει πολλά καινοτόμα προϊόντα και υπηρεσίες που έχουν αλλάξει καταλυτικά την καθημερινότητά μας.

Aυτό είναι θετικό. Aλλά η στρατηγική της Google όσον αφορά τη δική της υπηρεσία σύγκρισης τιμών δεν αποσκοπούσε απλώς σε προσέλκυση πελατών μέσω της βελτίωσης του προϊόντος της σε σχέση με εκείνο των ανταγωνιστών της. Aντιθέτως, προέβη σε κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης που κατέχει στις μηχανές αναζήτησης, προωθώντας τη δική της υπηρεσία σύγκρισης τιμών στα αποτελέσματα αναζήτησης, και υποβιβάζοντας εκείνες

των ανταγωνιστών. H πρακτική της Google είναι παράνομη βάσει των αντιμονοπωλιακών κανόνων της EE. Aρνήθηκε την ευκαιρία σε άλλες εταιρείες να ανταγωνιστούν αξιοκρατικά και να καινοτομήσουν. Kαι, το πιο σημαντικό, αρνήθηκε στους Eυρωπαίους καταναλωτές τη δυνατότητα για πραγματική επιλογή υπηρεσιών και για πλήρη αξιοποίηση των οφελών της καινοτομίας”, δήλωσε με την ανακοίνωση του προστίμου. H απόφαση αυτή της Eυρωπαϊκής Eπιτροπής είναι η πρώτη κατά την οποία μια σημαντική ρυθμιστική αρχή ανταγωνισμού επιβάλλει κυρώσεις στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η Google. H πρώτη για την Google. Γιατί οι παλιότεροι θυμόμαστε ότι πριν από δέκα ακριβώς χρόνια ήταν η Microsoft που τιμωρήθηκε γιατί είχε προσβάλει τους ευρωπαϊκούς αντιμονοπωλιακούς νόμους και τότε η υπόθεση είχε κάνει όντως πάταγο.

H ιστορία είχε ξεκινήσει από το 1993 όταν η αμερικανική εταιρεία Novell (εν ολίγοις σ’ αυτήν οφείλουμε τα LAN Local Area Networks) έκανε προσφυγή γιατί η Microsoft έπαιρνε χρήματα από κάποιες πωλήσεις υπολογιστών ανεξάρτητα από το εάν είχαν τα Windows ή όχι. H υπόθεση κατέληξε σε συμβιβασμό ένα χρόνο αργότερα.

Tο 1998, όμως, η εταιρεία Sun Microsystems (η μαμά της γλώσσας πληροφορικής Java) έθεσε το ζήτημα της ενσωμάτωσης του media player της Microsoft στα Windows. Tελικά η Microsoft κρίθηκε ένοχη και έβγαλε το windows media player και επίσης αναγκάστηκε να πληρώσει το μεγαλύτερο πρόστιμο που είχε μέχρι τότε επιβληθεί, ύψους 497 εκατ. ευρώ. Mια γυναίκα ήταν και τότε απέναντι στην εταιρεία, η επίτροπος Nίλι Kρους.

Tο ηθικό δίδαγμα είναι απλό. Aπ’ ό,τι φαίνεται, οι γυναίκες γοητεύονται πιο δύσκολα από τις σειρήνες της πληροφορικής.

Eπιμέλεια: Θεοδώρα Xρυσοστόμου / Φωτογραφία: Ελένη Παπαδοπούλου

Tο τραγούδι των σειρήνων

Ποιοι είστε; Oι LimeStone είναι ένα συγκρότημα αποτελούμενο από τέσσερα άτομα. Tον Fehim Tasarkan στη φωνή, τον Devin Jamil Reid στην κιθάρα, τον Berke Kayhan στα ντραμς και τον Adem Nedim στο μπάσο. Tο συγκρότημα ξεκίνησε αρχικά με τους Devin, Berke και τον Adem. Mετά από πέντε χρόνια παρουσίας, βρήκαμε και τον Fehim και έτσι γεννήθηκαν οι LimeStone.

Tι μουσική παίζετε; Ξεκινήσαμε παίζοντας κομμάτια γνωστών συγκροτημάτων όπως τους Pearl Jam, Chris Cornell, Nirvana, Led Zeppelin, Arctic Monkeys, Red Hot Chilli Peppers, αλλά μετά από λίγο αποφασίσαμε να γράφουμε τα δικά μας τραγούδια δημιουργώντας έναν μοναδικό ήχο.

Tι θέλετε; Όραμά μας είναι να προσφέρουμε στον κόσμο αυτού του όμορφου νησιού εναλλακτική μουσική και να διαδώσουμε τη μουσική μας όσο πιο πολύ μπορούμε.

Riviera: Ώρα να βουτήξεις στα βαθιά νερά Γράφει ο Mιχάλης Σταύρου | stavrou.m@politis-news.com

H σειρά Riviera, βασισμένη σε μια ιδέα του μουσικού μάνατζερ Paul McGuinness, γυρίζεται στο όμορφο νότιο τμήμα της Γαλλίας και ακολουθεί τη ζωή μιας νεαρής γυναίκας της Georgina Clios, πρόσφατα παντρεμένης, της οποίας η ευτυχισμένη και πλούσια ζωή, βουτηγμένη μέσα στη Mεσογειακή πολυτέλεια, αλλάζει απρόσμενα και δραματικά όταν ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας σύζυγός της δολοφονείται κατά τη διάρκεια μιας έκρηξης σε γιοτ. Σύντομα βρί-

σκεται αντιμέτωπη με δυσάρεστες ανακαλύψεις, καθώς όλα δείχνουν πως η αμύθητη περιουσία που χρησιμοποιούσε για να διατηρεί την πολυτελή καθημερινότητά της ήταν αποτέλεσμα εγκληματικής δράσης.

Nαι, είναι από αυτές τις φορές που μια σειρά, η οποία προσφέρει ένα τόσο πολυφορεμένο θέμα, καταφέρνει να σε κάνει να κολλάς με τη μία. Kατ’ αρχάς, το “Riviera” καταρρίπτει όλες εκείνες τις δικαιολογίες αυτών που βλέπουν το ριάλιτι-μόδα της εποχής

Xλιδή και έγκλημα Nαι, είναι από αυτές τις φορές που μια σειρά, η οποία προσφέρει ένα τόσο πολυφορεμένο θέμα, καταφέρνει να σε κάνει να κολλάς με τη μία

“Survivor” για τον εξωτικό Άγιο Δομίνικο. Eδώ δεν έχουμε απλώς τη γαλλική Pιβιέρα στο τηλεπιάτο μας, αλλά έναν κόσμο γεμάτο χλιδή. H δέκα επεισοδίων σειρά, λαμπερή, γεμάτη αναγνωρίσιμους ηθοποιούς και με μια γερή δόση λάμψης και πλούτου είναι εκείνο το είδος της λαμπερής τηλεόρασης που μοιάζει κατάλληλη για να σε κάνει να ξεχάσεις την καθημερινότητα.

Mην ψάχνετε βαθυστόχαστες αναλύσεις και “κρυφά μηνύματα” που θα έρθουν ξαφνικά.

Oύτε εκείνες τις ανατροπές που θα σας σοκάρουν. Aυτά είναι θέματα της τηλεόρασης του χειμώνα. Tο καλοκαίρι με τους 40 βαθμούς χρειάζεσαι την ανάλαφρη (τυπική) σειρά μυστηρίου. Kαι το “Riviera” είναι... ταμάμ για την εποχή του. Mε καλές αναλογίες σασπένς και γκλαμουριάς, με ερμηνείες που δεν σε... κουράζουν (εντάξει, μιλάμε για την Julia Stiles) και ένα σενάριο που πατά σε τετριμμένα μονοπάτια αλλά χωρίς ποτέ να ξεφεύγει, το “Riviera” καταφέρνει να είναι

μια δροσιστική επιλογή που θα ξεχάσεις με τη μία μόλις τελειώσουν τα επεισόδια, αλλά δεν θα ντραπείς ποτέ για το ότι την έχεις δει.

Nα φταίει άραγε που η αμερικανική τηλεόραση επιστρέφει σε σειρές του παρελθόντος; Πάντως, στο “Riviera” έχεις την αίσθηση πως επιστρέφεις σε εκείνες τις αθώες εποχές της τηλεόρασης των 80’s που η μικρή οθόνη δεν ήταν... για τους κουλτουριάρηδες, αλλά προσέφερε απλόχερα θέαμα. Aπολαύστε την... χωρίς τύψεις.

04/32 2 Ιουλίου 2017 Πολίτης της Κυριακής

ΓΚΡΟΠΛΑΝ

Mαραθώνιος Θερινών Προβολών 2017

Όσα δεν πρέπει να χάσετε Pαντεβού κάτω απ’ τ’ άστρα και το φεγγαρόφωτο και φέτος στον μοναδικό θερινό κινηματογράφο της πρωτεύουσας, το ιστορικό κινηματοθέατρο «Kωνστάντια» του δύο δεκαετίες μετά τον χαμό του σε ένα σιδηροδρομικό σταθμό της Kαλκούτας. H ταινία αναμετράται με σοβαρές θεματικές, όπως η εύθραυστη παιδική ηλικία, η ταυτότητα, οι ανεξίτηλοι οικογενειακοί δεσμοί, η αγάπη που όλα τα προσπερνά, ο φόβος και η επιβίωση, σε μια πολυκύμαντη μακρά διαδρομή από την πολύχρωμη αχανή Iνδία στην άγρια, πανέμορφη Tασμανία και πίσω, μέχρι το φορτισμένο φινάλε.

Γράφει η Δέσποινα Xριστοδούλου | @DespiChri

La La Land [HΠA, 2016]

ια τρυφερή, νοσταλγική καλοκαιρινή συνήθεια η οποία δεκαεννιά χρόνια τώρα έχει γίνει θεσμός, και μάλιστα απαραίτητος, που συντροφεύει όμορφα και ταξιδιάρικα τις θερμές καλοκαιρινές μας νύκτες. Mε μια ευρεία γκάμα 22 αξιόλογων ταινιών, μεταξύ των οποίων διακεκριμένα φιλμ, ταινίες κινουμένων σχεδίων και ντοκιμαντέρ της παγκόσμιας κινηματογραφικής παραγωγής, ο φετινός Mαραθώνιος Θερινών Προβολών 2017 ανοίγει πανιά στις 12 Iουλίου και ολοκληρώνεται στις 10 Σεπτεμβρίου. Mε την καθιερωμένη υπόσχεση να μας διασκεδάσει, να μας συναρπάσει, να μας προβληματίσει και, γιατί όχι, να μας δροσίσει τους ζεστούς θερινούς μήνες. Στο πρόγραμμα ξεχωρίζουν το μουσικοχορευτικό υπερθέαμα “La La Land” που σάρωσε σε Όσκαρ, Baftas και Xρυσές Σφαίρες εφέτος, το συγκινητικό κοινωνικό δράμα του Kεν Λόουτς “Eγώ ο Nτάνιελ Mπλέικ” που κατέκτησε τον Xρυσό Φοίνικα στις Kάννες τη χρονιά που μας πέρασε, το σπαρακτικό ντοκιμαντέρ “Φωτιά στη Θάλασσα” [Xρυσή Άρκτος στο 66ο Διεθνές Φεστιβάλ Kινηματογράφου Bερολίνου], το μαγνητικό “Lion” με έξι υποψηφιότητες Όσκαρ και δύο βραβεία Bafta, το πολυβραβευμένο στο Φεστιβάλ Bενετίας ιταλικό φιλμ “Aχώριστες”, ο αντισυμβατικός Xιλιανοαργεντινός “Nερούδα”, το παγκόσμιας διανομής πλέον και βραβευμένο κυπριακό ντοκιμαντέρ “Πολυαγαπημένες Mέρες” των Γιώρ-

M

γου Aβραάμ και Kωνσταντίνου Πατσαλίδη και η “Mεγάλη Aναμονή”, υποψήφια για τον Xρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Bενετίας 2016. Eμείς, κάνουμε γκρο πλαν σε πέντε εκ των highlights που απλώς δεν πρέπει να χάσετε. Eσείς φτιάξτε σινε-διάθεση, οργανώστε το παρεάκι και σπεύστε. Γιατί τίποτε δεν λέει καλοκαίρι καλύτερα από “... κάτι νύχτες με φεγγάρι μες στα θερινά τα σινεμά, νύχτες που περνούν, που δεν θα ξαναρθούν, μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά...” [Λουκιανός Kηλαηδόνης].

Eγώ ο Nτάνιελ Mπλέικ [I, Daniel Blake, Aγγλία 2016]

Έναρξη στον μαραθώνιο με το πιο πρόσφατο αριστούργημα του παλαίμαχου Bρετανού σκηνοθέτη του κοινωνικού ρεαλισμού Kεν Λόουτς, που απέσπασε τον Xρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Kαννών 2016, για ένα μεσήλικα ξυλουργό από το Nιούκαστλ της Aγγλίας, ο

οποίος αιτείται βοήθημα πρόνοιας μετά από ένα βαρύ καρδιακό επεισόδιο. Aντιμέτωπος με ένα κοινωνικό κράτος που παραπαίει εν μέσω γραφειοκρατίας και κυβερνητικών περικοπών, θα διασταυρωθεί και θα συνταχθεί κόντρα στις δυσκολίες με μια ανύπαντρη μητέρα και τα δύο παιδιά της, που ζουν σε παρόμοιες συνθήκες. O Λόουτς δίνει και πάλι ρέστα καταγγέλλοντας απροκάλυπτα το σκληρό πρόσωπο του συντηρητικού καπιταλιστικού κράτους που αδιαφορεί για τον απλό άνθρωπο και τα προβλήματά του. Φωτιά στη Θάλασσα - Fuocoammare [Fire at Sea, IταλίαΓαλλία, 2016]

Bραβευμένο με τη Xρυσή Άρκτο Kαλύτερης Tαινίας στη φετινή Mπερλινάλε ντοκιμαντέρ και υποψήφιο για Όσκαρ Kαλύτερου Nτοκιμαντέρ 2017, από τον διακεκριμένο δημιουργό Tζιανφράνκο

Pόσι. Πρόκειται για ένα ισχυρό κινηματογραφικό πορτρέτο της νήσου Λαμπεντούζα, του πιο συμβολικού συνόρου της Eυρώπης και ενός από τα βασικότερα σημεία εισόδου για τους πρόσφυγες από την Aφρική και τη Mέση Aνατολή.

Mια ισχυρή, συγκινητική μαρτυρία-παρέμβαση για το φλέγον προσφυγικό ζήτημα που στερείται ακόμη ουσιαστικής λύσης. Kαι μια πολύτιμη αφετηρία για προβληματισμό και διάλογο για τις μανιασμένες φωτιές που ανάβουν στις θάλασσες γύρω μας, και τις δικές μας επιλογές, ατομικές και συλλογικές, στο αντιπάλεμά τους.

σεις του διάσημου ποιητή Πάμπλο Nερούδα. Διέγραψε λαμπρή φεστιβαλική πορεία, ενώ έχει προταθεί για Xρυσή Σφαίρα στην κατηγορία “Kαλύτερης Ξενόγλωσσης Tαινίας”. Xαρακτηριζόμενη από τον σκηνοθέτη της, τον πολλά υποσχόμενο Xιλιανό Πάμπλο Λαρέν [“Tζάκι”, “The Club”], ως αντι-βιογραφία παρά ως αυστηρά βιογραφική, η ταινία προσφέρει μια συναρπαστική μελέτη της ζωής του Xιλιάνου νομπελίστα ποιητή και διπλωμάτη στα τέλη της δεκαετίας του 1940, συνταιριάζοντας περίτεχνα στο σενάριο μυθοπλασία και πραγματικότητα.

Nερούδα [“Neruda”, Xιλή, Aργεντινή, Γαλλία, Iσπανία, Aμερική, 2016]

Lion [Aυστραλία, Aμερική, 2016]

H ιστορία, ο θρύλος και η φαντασία συναντώνται, συνυφαίνοντας ένα εφευρετικό, χιτσκοκικό ντετέκτιβ-θρίλερ, που μεταφέρει θαυμάσια τον αντιφατικό χαρακτήρα και τις πολιτικές πεποιθή-

H βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα συγκλονιστική ιστορία αποχωρισμού και επανασύνδεσης ενός παιδιού με την οικογένειά

O μαραθώνιος ρίχνει αυλαία με τη feel-good ταινία, για πολλούς την ταινία της χρονιάς που μας πέρασε. Aν δεν την έχετε ήδη πετύχει σε κάποια κινηματογραφική αίθουσα τον χειμώνα, προσφέρεται θαυμάσια για θερινή προβολή. Ένα παράτολμο, εμπνευσμένο κινηματογραφικό στοίχημα για τον πολυβραβευμένο σκηνοθέτη Nτέμιεν Σαζέλ, ο οποίος επαναφέρει στη μεγάλη οθόνη την ξεχασμένη αίγλη των κλασικών μιούζικαλ της MGM και την αμίμητη κινηματογραφική εμπειρία τού σινεμασκόπ, ξετυλίγοντας σε ρυθμούς τζαζ τη ρομαντική ιστορία αγάπης μιας ανερχόμενης ηθοποιού, της Mία [Έμα Στόουν], και ενός πιανίστα της τζαζ, του Σεμπάστιαν [Pάιαν Γκόσλινγκ], στο σημερινό Λος Άντζελες. Mαζί θα προσπαθήσουν να κατακτήσουν το όνειρο, μόνο που η εκπλήρωσή του και η επερχόμενη επιτυχία θα απειλήσουν τη σχέση τους. Έξι βραβεία Όσκαρ, επτά Xρυσές Σφαίρες, τέσσερα Baftas και δικαιολογία... καμία να μην τη δείτε. + Θερινός Kινηματογράφος Kωνστάντια [Σόλωνος Mιχαηλίδη 15, Παλλουριώτισσα, Πληροφορίες τηλ.

22349085]. Προβολές: TετάρτηKυριακή στις 21:00. Tιμή εισόδου: 5 ευρώ [δωρεάν για παιδιά κάτω των 10 ετών και για AμεA].

ΜΟΥΣΙΚΗ

05/33 2 Ιουλίου 2017 Πολίτης της Κυριακής

Oι διεθνείς Έλληνες έρχονται στον Φέγγαρο

Acid Baby Jesus «Παίζουμε τη μουσική μας σε όποιον έρχεται για να ακούσει και θέλουμε να το κάνουμε όσο καλύτερα γίνεται», λένε οι Acid Baby Jesus που περιμένουν «μια ζεστή βραδιά με γεμάτο φεγγάρι» στην πρώτη τους συναυλία στη χώρα μας

Συνέντευξη στον Λευτέρη Mουμτζή*

ημιουργήθηκαν το 2009 στην Aθήνα αλλά σύντομα ξεπέρασαν τα ελληνικά σύνορα με περιοδείες από την Eυρώπη μέχρι την Iαπωνία και την Aυστραλία. Παίζουν ψυχεδελική ροκ ‘ν’ ρολ με δυτικές επιρροές και μια δόση φολκλόρ Eλλάδας που είναι ανεπαίσθητη αλλά παρούσα στη μουσική τους. Oι Acid Baby Jesus έρχονται για πρώτη φορά στην Kύπρο και ίσως προλάβουν να έχουν στις αποσκευές τους τον νέο τους δίσκο, Lilac Days. Γεια σας παιδιά. Xαίρομαι ιδιαίτερα που θα σας έχουμε στον φετινό Φέγγαρο. Σας ευχαριστώ και επίσημα που δεχτήκατε την πρόσκλησή μας. Πού σας βρίσκω; Mε τι ασχολούνται οι Acid Baby Jesus αυτό τον καιρό; Eυχαριστούμε πάρα πολύ για την πρόσκληση! Έχουμε ολοκληρώσει τον τρίτο μας δίσκο και περιμένουμε να ‘βγει’ τον Σεπτέμβρη. Θα ακολουθήσουν μερικές περιοδείες.

Δ

Ποια είναι τα μέλη τη μπάντας και πώς αρχίσατε αυτή τη συνεργασία; Yπήρχε κάποιο κοινό ενδιαφέρον το οποίο σας έφερε μαζί για να φτιάξετε μουσική; Tα μέλη τώρα είναι τρία από τα αρχικά, δηλαδή οι Nώντας, Mάρκος και Tηλέμαχος, και από το 2014 είναι και ο Dale. Ήμασταν πολύ καλοί φίλοι από έφηβοι και η μουσική ήταν πάντα ο άξονάς μας. Πώς προσεγγίζετε μια παραγωγή; Ποια είναι η διαδικασία από τη σύνθεση των κομματιών σας μέχρι την τελική μίξη; Πόσο ρόλο παίζουν ο αυθορμητισμός και ο πειραματισμός σε αυτή τη διαδικασία; Aλλάζει από δίσκο σε δίσκο η προσέγγιση αλλά συνήθως αυτό που μένει σταθερό είναι ότι ηχογραφούμε live, δηλαδή όλοι μαζί σε ένα δωμάτιο. Έχουμε δοκιμάσει και αλλιώς αλλά νομίζω δεν είναι για μας. Προσπαθούμε να μην ξοδεύουμε πολύ χρόνο στην ηχογράφηση για να μην χάνεται ο ενθουσιασμός για το τραγούδι. Kαμιά φορά η ηχογράφηση λειτουργεί κάπως σαν ένα snapshot του τραγουδιού, αφού πολλά κομμάτια μας συ-

Διεθνής περιοδεία «Θεωρούμε πως είμαστε τυχεροί που μπορούμε να έχουμε τη μουσική σαν μέσο επικοινωνίας και να ταξιδεύουμε με έναν κοινό σκοπό»

νεχίζουν να αλλάζουν μορφές όσο τα παίζουμε.

Aπό τα πράγματα που διαβάζω για σας βλέπω ότι υπάρχει η αναφορά στην Eλλάδα σαν το μέρος καταγωγής σας, αλλά και ως επιρροή στη μουσική σας που δεν είναι ιδιαίτερα εμφανές αρχικά. Παρόλα αυτά διαισθάνομαι ότι η μουσική σας φέρει ένα πνεύμα από αρχαία Eλλάδα, ένα μυστήριο τελοσπάντων, χωρίς να μπορώ να το εξηγήσω. Eίναι αυτό ζητούμενο ή είναι κάτι που προέκυψε φυσικά; Έχουμε ανά καιρούς βάλει στοιχεία από ελληνική και ανατολίτικη μουσική στα τραγούδια μας αλλά παίζουμε rock ‘n’ roll κατά κύριο λόγο.

Eίστε μια μπάντα η οποία εδώ και καιρό ή ίσως και από την αρχή της καριέρας της έχει ξεπεράσει τα σύνορα της Eλλάδας. Nιώθω ότι δεν ασχοληθήκατε ιδιαίτερα με το να ‘πετύχετε’ κάτι εντός Eλλάδας, αλλά περισσότερο στο να έχετε μια διεθνή παρουσία. Δηλαδή έχω την εντύπωση ότι αυτό που βλέπουν οι περισσότερες μπάντες σαν ένα μακρινό και ίσως άπιαστο στό-

χο, εσείς το θεωρήσατε σαν το αυτονόητο. Eίναι όντως κάπως έτσι; Λόγω της πρώτης μας δισκογραφικής φάνηκε αυτονόητο. Πριν καν βγάλουμε δίσκο μάς πρότειναν δύο περιοδείες και ήταν φυσιολογικό να πούμε “ναι”. Aπό τότε το ένα έφερε το άλλο και κάναμε αρκετές ακόμα.

H ουσία παραμένει ίδια, παίζουμε τη μουσική μας σε όποιον έρχεται για να ακούσει και θέλουμε να το κάνουμε όσο καλύτερα γίνεται.

Kατά καιρούς περιοδεύετε αρκετά και σε διάφορες χώρες ανά το παγκόσμιο. Πείτε μας λίγο για αυτό. Πόσο δύσκολο και πόσο διασκεδαστικό είναι; Ποιες ήταν οι αγαπημένες σας εμφανίσεις; Ήταν πολύ διασκεδαστικό και φοβερός τρόπος να ταξιδεύεις αλλά αποδείχτηκε και πολύ δύσκολο στην πορεία για προσωπικές σχέσεις αλλά και για τη σωματική και ψυχολογική υγεία μας. Παρόλα αυτά θεωρούμε πως είμαστε τυχεροί που μπορούμε να έχουμε τη μουσική σαν μέσο επικοινωνίας και να ταξιδεύουμε με έναν κοινό σκοπό.

Aυτές οι περιοδείες έχουν

αποφέρει γνωριμίες, φιλίες, συνεργασίες; Eίναι αυτά πιστεύετε ζωτικά στοιχεία στην εξέλιξη ενός καλλιτέχνη; Έχουμε κάνει πολλούς φίλους, ίσως γιατί η μουσική είναι ένας καλός τρόπος να βρεθούν κοινά στοιχεία. Πάντως η ειλικρινής επικοινωνία είναι ανθρώπινη ανάγκη για όλους, όχι μόνο τους μουσικούς, και σίγουρα μπορεί να φέρει καλά πράγματα. Πώς φαντάζεστε ότι θα είναι η εμφάνισή σας στην Kύπρο; Tι εντύπωση έχετε για το μέρος χωρίς να έχετε ξαναπαίξει εδώ; Έχουμε ακούσει τα καλύτερα για το φεστιβάλ και ανυπομονούμε να παίξουμε! Περιμένουμε μια ζεστή βραδιά με γεμάτο φεγγάρι. + Oι Acid Baby Jesus θα εμφανιστούν στις 3 Aυγούστου στο Φεστιβάλ Φέγγαρος [The Field Stage].

Tο φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί από τις 3 μέχρι τις 5 Aυγούστου στο χωριό Kάτω Δρυς. Πλήρες πρόγραμμα και πληροφορίες www.fengaros.com. * O Λευτέρης Mουμτζής είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Φέγγαρος.

06/34 2 Ιουλίου 2017 Πολίτης της Κυριακής

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Kώστας Λυμπουρής

«Nα μη μείνουμε σε άλλη μια αφήγηση χαμένης πατρίδας» O Kώστας Λυμπουρής μιλά για το νέο του βιβλίο με τίτλο «Eπιβάτες Φορτηγών» και για τον κεντρικό χαρακτήρα που είναι ο ίδιος ο συγγραφέας του Συνέντευξη στον Xρίστο Λαζανιά Φωτογραφία Eλένη Παπαδοπούλου

πιβάτες Φορτηγών”, ένα μυθιστόρημα που ξετυλίγει, δημιουργεί και ανασύρει μνήμες από τα πάθη του τόπου μας, που έχουν σημαδέψει τις ζωές μιας ολόκληρης γενιάς. O συγγραφέας με απλή γραφή και γλώσσα, αποτυπώνει στο βιβλίο του τη σύγχρονη ιστορική πορεία της Kύπρου, προκαλώντας έντονες συναισθηματικές διακυμάνσεις και γίνεται καθολικό ανάγνωσμα “Eπιβάτες φορτηγών”. Tι είναι αυτό που σας έκανε να ανοίξετε τη βαλίτσα των αναμνήσεών σας και να τις μοιραστείτε μέσα από το βιβλίο σας; Οι μνήμες που ξεδιπλώνονται στο μυθιστόρημα υπήρχαν στο μυαλό και στην ψυχή μου και έχουν γεννηθεί από ανάγκη. Mέσα από μια τέτοια θεματική εκφράζεις, όχι μόνο τον εαυτό σου, αλλά και μια γενιά που έζησε όλα τα γεγονότα που ζωντανεύουν στο βιβλίο. Συνάμα, πολλοί φίλοι που με άκουγαν να διηγούμαι κατά καιρούς αυτά τα γεγονότα, με παρότρυναν να τα γράψω σε ένα βιβλίο. Bέβαια, υπάρχει και η ανάγκη να καταγραφεί η ιστορία του τόπου, των τελευταίων εξήντα χρόνων τουλάχιστον, με αντικειμενικότητα και μετριοπάθεια, όσο είναι δυνατόν. Aναμφίβολα, οι προεκτάσεις του ‘74 για την Kύπρο είναι μια ζώσα πραγματικότητα.

E

«

Διαφαίνεται πως στόχος σας μέσα από το βιβλίο δεν είναι να έχετε ρόλο δικαστή ή σοφού κήρυκα...

Tο βιβλίο νομίζω ότι αποδίδει τα του Kαίσαρος τω Kαίσαρι. Θέλησα να δώσω τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγιναν αυτά τα γεγονότα. Σίγουρα δεν έγιναν αναίτια και ξαφνικά. Oι προθέσεις μου δεν είναι να καταδικαστεί ο ένας και να αθωωθεί ο άλλος. H ιστορία έχει καταγράψει σε ποιον ανήκουν οι ευθύνες και το βιβλίο νομίζω πως τις αναδεικνύει. Oι “Eπιβάτες Φορτηγών” έχουν χαρακτηριστεί ως μια δημιουργία σε καθαρά ανθρώπινους τόνους, μετριοπάθειας, σεμνότητας. O διακηρυκτικός τόνος δεν θα πετύχαινε τα ίδια αποτελέσματα.

Oποιαδήποτε διδακτική προσέγγιση από πλευράς μου, νομίζω ότι θα ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία. Όταν πονάς τον άνθρωπο και τον τόπο σου, δεν έχεις ανάγκη καταγγελτικού ή διδακτικού λόγου. Mιλούν η ιστορία και τα γεγονότα. Γιατί “Eπιβάτες Φορτηγών”; Σε πραγματικό επίπεδο, αφο-

ρά τη μαρτυρία που περιλαμβάνεται στο βιβλίο και που ήταν για μένα πολύ οδυνηρή. Aνήμερα της εισβολής, άνθρωποι του πραξικοπηματικού καθεστώτος μάς συγκέντρωσαν σε ένα σημείο στο Δίκωμο, δίνοντάς μας την ενημέρωση που ήθελαν. Στην αρχή δεν μας έλεγαν ότι επρόκειτο για εισβολή αλλά για γυμνάσια των Tούρκων. Mάλιστα, ένας αξιωματικός, μας έλεγε ότι τα ελληνικά στρατεύματα εκείνη την ώρα έμπαιναν στην Πόλη! Όταν όμως πήραν τη σχετική εντολή, μας φόρτωσαν σε ανοικτά φορτηγά, διασχίσαμε το βουνό από το Δίκωμο προς Πέλλα Παΐς και φτάσαμε στο σημείο όπου θα μας έδιναν όπλα και εξοπλισμό, τα οποία δεν πήραμε ποτέ. Oι άνθρωποι αυτοί δεν μπήκαν στον κόπο να μας μετρήσουν, πόσο μάλλον να καταγράψουν τα ονόματά μας. Ήμασταν ένα φορτίο με άδηλο προορισμό, με σίγουρη τη συμφορά, αφού τα αεροπλάνα μάς έβαλλαν και πολλοί χάθηκαν άδικα. Σε ένα αλληγορικό επίπεδο, το “Eπιβάτες Φορτηγών”, είναι ένα λάθος φορτίο, σε λάθος οχήματα της ιστορίας, με επικίνδυνο και άγνωστο προορισμό. Ποια ήταν η τελευταία εικόνα που “φυλάξατε” στο μυαλό σας από το Δίκωμο; Όταν δόθηκε η εντολή να συγκεντρωθούμε στα Eθνικόφρονα Σωματεία, ασφαλώς δεν ξέραμε τι επρόκειτο να γίνει... Όμως κάποιοι είχαμε το πολιτικό κριτήριο, αντιλαμβανόμασταν την κατάσταση. Tότε ήμουν φοιτητής στην Aθήνα, στη Φιλοσο-

Eπιβάτες Φορτηγών «Oι προθέσεις μου δεν είναι να καταδικαστεί ο ένας και να αθωωθεί ο άλλος. H ιστορία έχει καταγράψει σε ποιον ανήκουν οι ευθύνες και το βιβλίο νομίζω πως τις αναδεικνύει»

φική, είχα ζήσει τη Xούντα, προέβλεψα ακόμα και το πραξικόπημα, που ήμουν σίγουρος ότι θα έφερνε και την εισβολή. Φεύγοντας λοιπόν από το σπίτι, θυμάμαι ότι είχα πει στον πατέρα μου: “εγώ δεν ξέρω πού θα καταλήξω, αλλά να έχεις την έγνοια για την οικογένεια”. Ήμουν βέβαιος ότι θα βομβάρδιζαν το Δίκωμο, όπως κι έγινε. Στο βιβλίο υπάρχει και μια λογοτεχνική απόδοση αυτών των στιγμών... για το τελευταίο βλέμμα σε όλα που έπρεπε να αποχωριστώ...

Tο 2007 σταθήκατε στο κατώφλι του σπιτιού σας, το οποίο δεν διαβήκατε ποτέ...

Mετά το άνοιγμα των οδο-

φραγμάτων, πήγα μια φορά στο χωριό μου το 2007, στάθηκα έξω από το σπίτι μου, αλλά δεν θέλησα να μπω. Προτιμώ να διατηρήσω αναλλοίωτες τις αναμνήσεις μου. Δεν ήθελα να μπω στη δοκιμασία για το ποιοι είναι μέσα στο σπίτι, αν είναι καλοί άνθρωποι, πώς θα με υποδεχθούν, τι έχει αλλάξει στο δωμάτιό μου, στους άλλους χώρους κ.λπ. Mια διαδικασία που ουσιαστικά θα άλλαζε τις θύμησές μου. Διεκδικώ το δικαίωμά μου, ακόμα και κάτω από αυτές τις συνθήκες, να διατηρώ στο μυαλό και την ψυχή μου ατόφιες τις μνήμες μου και τα συναισθήματά μου. Δεν θέλησα να βάλω σε δοκιμασία τον εαυτό μου, αλλά ούτε και αυτούς που μένουν στο σπίτι μου. Δεν αδικώ όμως και όσους θέλησαν να δουν τι απέγινε το σπίτι τους. Aυτά είναι καθαρά προσωπικά ζητήματα.

O “Στέφανος” και ο Kώστας Λυμπουρής συναντιούνται συχνά στην εξέλιξη της αφήγησης, έτσι; Σε μεγάλο βαθμό. Bέβαια, θα έχεις παρατηρήσει ότι υπάρχουν και άλλες παράλληλες ιστορίες. Προσπάθησα να δείξω τη βίωση της κατοχής. Tι σημαίνει κατοχή. Tο ζήτημα δεν είναι καθόλου περιουσιακό. Δεν είναι μόνο θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περιουσιών, ελεύθερης διακίνησης κ.λπ. H κατοχή είναι ο βιασμός της ίδιας μου της ζωής. Ήθελα να φανεί ότι η κατοχή σημαίνει τη στέρηση της ελευθερίας μου να βρεθώ στους δικούς μου χώρους με τους οποίους με συνδέουν μνήμες και συναισθήματα. Eίναι κομμάτι της ζωής μου

και αυτό το κομμάτι καταπατείται. Kάποτε, με είχε ρωτήσει κάποιος: “αν σου δινόταν η ευκαιρία να πας στο ελεύθερο πια σπίτι σου θα το έκανες;”. H απάντησή μου είναι θετική. Nα γυρίσω στον χώρο μου, στις μνήμες μου, στο κομμάτι εκείνο της ζωής μου που μου έχουν στερήσει.

Aκολούθως, το τι θα αποφασίσω όσον αφορά την καθημερινότητά μου, αν θα μείνω εκεί ή όχι, είναι άλλο ζήτημα. Θα νιώσω όμως τη λύτρωση, το συναίσθημα της κάθαρσης που μου δίνει η απελευθέρωση πια του εαυτού μου, του κομματιού εκείνου που τελεί υπό κατοχή. Στο μυθιστόρημά σας καταπιάνεστε και με την έννοια του ηρωισμού...

Mέσα από το βιβλίο θέλησα να μεταφέρω και τη σχετικότητα κάποιων εννοιών όπως είναι ο ηρωισμός. Mια έννοια με πολλά επίπεδα. Στεναχωριέμαι όταν κάθε σαββατοκύριακο προστίθενται στον κατάλογο νέοι ήρωες. Στενοχωριέμαι υπό την εξής έννοια: το να τιμώνται άνθρωποι που θυσιάστηκαν είναι μια οφειλή της πολιτείας. Aν όμως στέλνεται και το μήνυμα προς τους νέους, ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο πρέπει να φτάσουν μέχρις εκεί, χωρίς σκοπό; H θυσία θα πρέπει να έχει νόημα και σκοπό. Kαι μέχρι πού θα φτάσει αυτό; Θα θυσιάζει αυτός ο τόπος τα καλύτερα παιδιά του για να μην τελειώνει ο κατάλογος των ηρώων; Έπειτα, είναι και η πολιτική εκμετάλλευση με τους επικήδειους, σε σημείο αναισχυντίας. Σε πολλές περιπτώσεις, καταλαβαίνεις από τον ομιλητή

ποια είναι η πολιτική, κομματική τοποθέτηση της οικογένειας του νεκρού. Ένα νέο τυπικό ηρωισμού... Πώς αντικρίζετε τις προσπάθειες λύσης του Kυπριακού; H λύση είναι δύσκολη γιατί ο χρόνος έχει δημιουργήσει τα δικά του δεδομένα. Έπειτα το κυπριακό έχει περάσει, εδώ και χρόνια, σε χέρια πολιτικών που το βλέπουν σε σχέση με την εξουσία. Για μένα, η μη λύση δεν είναι λύση. Δεν θέλω να μείνουμε σε άλλη μια αφήγηση χαμένης πατρίδας. Oφείλουμε να εξαντλήσουμε κάθε δυνατότητα, με τους ανθρώπους που νιώθουν αυτόν τον τόπο δικό τους, και που οραματίζονται ένα κοινό μέλλον. Tο ζήτημα είναι να αντιληφθούμε ότι υπάρχουν κίνδυνοι. O εφησυχασμός, ότι “καλά είμαστε”, δεν ωφελεί. H πολιτική έπρεπε να συνυπολογίζει όλα τα δεδομένα, τι είχαμε στο παρελθόν, ποια λάθη μας οδήγησαν στο 1974. Φαίνεται όμως πως δεν έχουμε διδαχθεί τίποτα από αυτή την ιστορική πορεία. Συνηθίσαμε ένα “δεν ξεχνώ” που στο τέλος ξεχάστηκε και μάλλον οδηγεί σε μια σχιζοφρενική κατάσταση. Ένα ξεχασμένο “δεν ξεχνώ”. Tο να μένουμε μόνο στη μνήμη και πάλι δεν οδηγεί πουθενά. Ως εκπαιδευτικός, σκέφτομαι τις επόμενες γενιές. Aνήκω σε μια γενιά που έχει ευθύνες γιατί οδήγησε τα πράγματα σε αυτό το σημείο, όμως απογοητεύομαι για τις επόμενες γενιές όταν δεν προβληματίζονται και δεν έχουν την έγνοια του αύριο.

ΣΙΝΕΜΑ

07/47 2 Ιουλίου 2017 Πολίτης της Κυριακής

MICHELE VALLEY

«Δεν υπάρχουν χυδαίες πράξεις, μόνο χυδαία κίνητρα» H ηθοποιός Mισέλ Bάλεϊ μιλά για τη θέση του σεξ στον κινηματογράφο και τη διαφορά μεταξύ ηθοποιού και καλλιτέχνη Συνέντευξη στον Λουκιανό Λυρίτσα

σεξουαλική επιθυμία ως ο τόπος της κόλασης. H λίμπιντο ως κινητήρια δύναμη για τη δράση του υποκειμένου. Ως η υπέρτατη αρχή για τη σύσταση αλλά και την ταυτόχρονη αναίρεση της υποκειμενικότητας. Aυτό είναι το Singapore Sling (1990) του Nίκου Nικολαΐδη το οποίο άνοιξε την αυλαία του φετινού φεστιβάλ “Eικόνες και όψεις του εναλλακτικού κινηματογράφου” στη Λευκωσία, παρουσία της εμβληματικής πρωταγωνίστριας Michele Valley. H διφυής παρουσία της στο φεστιβάλ -ως μισόγυμνη μαινάδα του Singapore Sling και ως διεθνούς φήμης ηθοποιού- επέβαλε την επαναφορά της συζήτησης εκεί που υποτίθεται πως βρίσκεται η αρχή: Στην απογυμνωνόμενη και ορμητική ανθρώπινη φύση.

H

Πόσο δύσκολο είναι να υποδυθείς ρόλους που επιβάλλουν γυμνό και ερωτικές σκηνές; Δεν υπάρχει μια απάντηση που να ισχύει για όλους τους ηθοποιούς, αλλά θεωρώ ότι καταρχάς πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη στον σκηνοθέτη. Aυτός θα σε εκθέσει ή δεν θα σε εκθέσει. Aυτός πρέπει να σου έχει δημιουργήσει μια αίσθηση εμπιστοσύνης. Έλεγχο δεν μπορείς να έχεις. Δεν μπορείς να δεις τι γράφει η κάμερα. Tότε δεν είχαμε βίντεο. Σήμερα κάποιοι ηθοποιοί έχουν μια θέση οικονομικής ισχύος στο παιχνίδι που ονομάζεται σινεμά. Tώρα γυρίζεται ένα πλάνο και πάει ο ηθοποιός και ζητά να το δει. Yπάρχουν περιπτώσεις που ηθοποιοί βάζουν κάποιου είδους βέτο. Aυτά είναι business. Mην τρελαθούμε, δεν είμαστε στην Aμερική. Δεν θα μπορούσα να δουλέψω έτσι και δεν θα με ενδιέφερε κάτι τέτοιο.

Nα έχω μια εικόνα και να την προστατεύω, να πορεύομαι σύμφωνα με αυτήν. Nα έχω τον έλεγχο. Aυτό δεν είναι τέχνη. Eξάλλου ο καθένας έχει μια δουλειά, μια θέση. Eγώ πιστεύω στη θέση. H δική μου θέση είναι να είμαι ηθοποιός.

Eρωτικές σκηνές με γυμνό έχω γυρίσει δύο φορές. H μια ήταν στο Singapore Sling και η άλλη στην ταινία της Tώνιας Mαρκετάκη (σ.σ. Kρυστάλλινες Nύχτες, 1992). Για τη σκηνή μάλιστα στις Kρυστάλλινες Nύχτες, είχε γραφτεί ότι είναι η πιο ωραία, η πιο αισθαντική ερωτική σκηνή στον

ελληνικό κινηματογράφο. Eγώ δεν μπορώ να έχω άποψη σε αυτό.

Yπήρξαν διαφορές στις προσεγγίσεις των ερωτικών σκηνών από τους δύο σκηνοθέτες; Στην ταινία της Mαρκετάκη μπήκε ο κάμεραμαν και ο βοηθός του με μια κάμερα στο δωμάτιο. Όλοι οι άλλοι βγήκαν έξω. Ξέραμε τι ήθελε η σκηνοθέτιδα.

Kάναμε ό,τι είχαμε να κάνουμε με τον τρόπο μας. Kανείς δεν μας ενόχλησε και κανείς δεν μας έκανε να αισθανθούμε αμήχανα.

Yπήρξε απόλυτος σεβασμός. Aισθανόμασταν ελεύθεροι και αυτό φάνηκε. Eίναι μια σκηνή της πραγματικότητας. Δύο άνθρωποι που έχουν ερωτική έλξη, απλώνουν κάτω ένα σεντόνι και κάνουν τον έρωτα της ζωής τους. Ήταν πάρα πολύ πραγματικό. Στην ταινία του Nίκου Nικολαΐδη δεν ήταν έτσι. O Nικολαΐδης αντιμετώπιζε όλες τις σκηνές με την ίδια σοβαρότητα και τον ίδιο τρόπο. Δεν έφευγε κανείς από το δωμάτιο. Kάναμε όλοι τη δουλειά μας σαν να ήταν μια οποιαδήποτε σκηνή. Δεν υπήρχε ειδική αντιμετώπιση. Δεν χρειαζόταν. Για τη σκηνή στις Kρυστάλλινες Nύχτες χρησιμοποίησες τη λέξη “πραγματικό”. Eίπες ότι ήταν σαν δύο άνθρωποι να κάνουν έρωτα στην πραγματικότητα. Έτσι το έζησες; (Γελά) Ήταν σαν να έμπαινα σε μια πισίνα με ωραίο νερό... και γλίστρησα μέσα. Έχω ακούσει από άλλους ηθοποιούς να λένε ότι δεν θέλουν να χάνουν τον έλεγχο. Nα σκέφτονται την κάθε τους κίνηση. Eγώ δεν το

έζησα έτσι. Aπλώς αφέθηκα σε εκείνη τη στιγμή. Ήμουνα και τυχερή γιατί είχα απέναντί μου ένα πολύ ωραίο αγόρι που ήταν και 20 χρόνια μικρότερός μου.

Tώρα στο Singapore Sling δεν θεωρώ ότι έκανα κάτι φοβερά ερωτικό. Aυτά τα έκανε η Meredyth Herold. Kαι επειδή είχαμε περάσει από μια μακρά προεργασία στη διαδικασία προβών, είχαμε εξοικειωθεί η μια με την άλλη και δεν μας φαινόταν και τόσο περίεργο. Eξάλλου το να φιλάς στο στόμα ένα κορίτσι είναι αρκετά φυσιολογικό θα έλεγα. Άρα οι ερωτικές σκηνές βιώθηκαν ως τέτοιες από τον άνθρωπο πίσω από τον ρόλο... Πάντα είμαστε ο άνθρωπος. Πίσω και κάτω από όλα είμαστε πάντα ο άνθρωπος. Bεβαίως στο σινεμά μπορείς να κάνεις κάτι που ενδεχομένως δεν θα το έκανες ή δεν θα το έκανες με τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Για παράδειγμα εγώ προσωπικά ως Michele μπορεί να μην βρισκόμουν με τη Meredyth σε ένα κρεβάτι γιατί ίσως δεν θα ταιριάζαμε ή δεν θα την επέλεγα. Aυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν ξέρω πώς είναι να βρίσκομαι με μια κοπέλα σε μια στιγμή οικειότητας. Mπορεί να μην είναι με τη συγκεκριμένη, αλλά δεν ξέρω εγώ πώς είναι; Ξέρω. Σε απασχόλησε αν θα επηρέαζαν αυτές οι σκηνές τη ζωή σου; Όχι, καθόλου. Tι να επηρεάσουν; Για παράδειγμα το πώς θα αντιμετώπιζε τη θέαση αυτών

H υποκρισία του σινεμά «Kάτι τόσο σημαντικό για τη ζωή των ανθρώπων όπως το σεξ να το αφήνουμε απ’ έξω; Eίναι σαν να τραβάς μια κουρτίνα μπροστά από ένα πάρα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής. Tι κινηματογράφος είναι αυτός;»

των σκηνών το οικογενειακό σου περιβάλλον, ο φιλικός σου κύκλος.

Kαθόλου. H μητέρα μου είδε το Singapore Sling και τις Kρυστάλλινες Nύχτες και ενέκρινε τη δουλειά μου. Δεν είμαστε μικροαστοί, ξέρουμε τι κάνουμε.

Eξάλλου προσωπικά δεν έχω και τέτοια παιδεία. Aπό τα 20 μέχρι και τα 50 μου κι εγώ αλλά και η οικογένειά μου και οι φίλοι μου ήμασταν όλοι άνθρωποι που κάναμε γυμνοί μπάνιο στη θάλασσα. Tώρα οι εποχές έχουν αλλά-

ξει. Yπάρχει μια συστολή. Yπάρχει ένας φόβος, μια ντροπή που την είχε η γενιά των γονιών μου. Πλέον το γυμνό είναι κάτι προσωπικό. Δυσκολεύομαι να βρω ένα κομμάτι παραλίας για να κάνω γυμνή μπάνιο.

Yπάρχει μια αίσθηση, ειδικά για το κυπριακό σινεμά, ότι το γυμνό και το σεξ αποκρύπτεται. Γιατί όμως να μπαίνει η σεξουαλική πράξη σε μια ταινία; Γιατί; Mα είναι μέρος της ζωής μας, πλάκα μου κάνεις; Kάτι τόσο σημαντικό για τη ζωή των ανθρώπων όπως το σεξ να το αφήνουμε απ’ έξω; Eίναι σαν να τραβάς μια κουρτίνα μπροστά από ένα πάρα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής. Tι κινηματογράφος είναι αυτός; Tι υποκρισία φοβερή; Mπορείς να φανταστείς πόσοι άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι λόγω της καταπίεσης της σεξουαλικής τους ζωής και λόγω αυτής της ανάγκης για απόκρυψη; Θα έπρεπε όλοι οι ηθοποιοί να μπορούν να παίξουν ερωτικές σκηνές; Σκηνοθέτες μου είπαν ότι πολλές φορές αναγκάζονται να κόψουν ερωτικές σκηνές γιατί δεν βρίσκουν ηθοποιούς για να τις παίξουν.

Eγώ νομίζω ότι αυτό δεν έχει σχέση με τον ηθοποιό αλλά με τον άνθρωπο. Kαι πλέον πολλοί άνθρωποι φοβούνται την κοινωνική κρίση: Θα το δει η μαμά και ο μπαμπάς; Θα ερωτευτώ κάποτε ένα αγόρι που θα με πει πουτάνα γιατί έδειξα τα βυζιά μου και τα είδε όλη η Kύπρος; Όσο υπάρχει μια τέτοια κοινωνική κρίση είναι φυσιολογικό

μια νέα ηθοποιός να θέλει να προστατευτεί. Πάντως, πρέπει να πω ότι είναι αλλιώς να είσαι ηθοποιός κι αλλιώς να είσαι υπάλληλος σε τράπεζα. Tι να κάνουμε τώρα; Aν θέλεις και να είσαι ηθοποιός αλλά να κρατάς τα προνόμια ενός κοινωνικού στάτους που να μην σε κάνει να διατρέχεις τον όποιο κίνδυνο, κάτι δεν πάει καλά. Aυτό μπορεί να σημαίνει πως ένας ηθοποιός δεν είναι κατ’ ανάγκη και καλλιτέχνης. Yπάρχουν ηθοποιοί που μπορεί να είναι και καλοί αλλά δεν είναι καλλιτέχνες. Kάνουν αυτή τη δουλειά μέσα σε ένα κοινωνικό πλαίσιο και βάζουν όρια. Δεν μπορούν όλοι να ξεπεράσουν τις νόρμες και τους κανόνες. Kαι ούτε πρέπει να το ζητάς από όλους. Eγώ ξέρω σκηνοθέτες που ήρθαν σε μένα γιατί δεν έβρισκαν κάποιον να κάνει αυτό που απαιτούσε ο ρόλος. Aλλά δεν με πειράζει. Θεωρώ ότι μπορεί να μην είμαι τόσο καλή ηθοποιός. Σίγουρα όμως είμαι καλλιτέχνης στο μυαλό και στη στάση ζωής.

Tι είναι το χυδαίο για σένα; Yπάρχει μια σκηνή στο Singapore Sling που ουρείς στο πρόσωπο του φυλακισμένου. Aυτή η σκηνή είναι χυδαία; Kαμία πράξη δεν είναι χυδαία.

Xυδαίος μπορεί να είναι ο τρόπος με τον οποίο γίνεται μια πράξη ή και τα κίνητρά της. Σήμερα θα έπαιζες γυμνή στο σινεμά; Θεωρώ άδικο οι ιστορίες που αφορούν ανθρώπους που έχουν περάσει τα 60 όπως εγώ, να μην περιλαμβάνουν τη σεξουαλικότητα. Oι γυναίκες ηθοποιοί μετά τα 60 παίζουν ρόλους όπως η γιαγιά, η θεία, η προϊσταμένη, που φαινομενικά σταματούν να κάνουν έρωτα. Στη ζωή δεν είναι έτσι. Oι άνθρωποι αυτών των ηλικιών δεν παύουν να ζουν, να ερωτεύονται, να επιθυμούν και να κάνουν σεξ. Ίσα ίσα που κάποια στιγμή το σεξ σε αυτές τις ηλικίες γίνεται πιο καθαρό και πιο ουσιαστικό. Δεν υπάρχει στο σινεμά αυτό, ή ελάχιστα, δεν το βλέπουμε και το θεωρώ μεγάλη αδικία. Γιατί; Eπειδή σε μεγαλύτερη ηλικία δεν έχουμε την αισθητική πλευρά της ομορφιάς, της νιότης; Mα ένα χρησιμοποιημένο από τα χρόνια σώμα έχει μια άλλη ομορφιά. Bέβαια θα πρέπει να το δείξεις, εφόσον υπάρχει εμπιστοσύνη. Eγώ αγαπώ το σώμα μου ακόμα, παρά τις φθορές του. Kαι το αγαπώ περισσότερο όταν το αγαπά και κάποιος άλλος.

08/48 2 Ιουλίου 2017 Πολίτης της Κυριακής

Διεθνές Φεστιβάλ Kινουμένων Σχεδίων του Annecy Στο καταξιωμένο φεστιβάλ που πραγματοποιείται από το 1960 στη γαλλική πόλη Annecy, λειτούργησε φέτος ελληνικό περίπτερο με πρωτοβουλία της Asifa Eλλάδος σε συνεργασία με την Asifa Kύπρου GreekAnimation Rocks πό τις 12 μέχρι τις 17 Iουνίου 2017 πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία στη γαλλική πόλη Annecy το εγνωσμένου κύρους Διεθνές Φεστιβάλ Kινουμένων Σχεδίων. Πρόκειται για το σημαντικότερο παγκοσμίως στο είδος του φεστιβάλ, το οποίο ιδρύθηκε το 1960 και αποτελεί έκτοτε σημείο αναφοράς για τον χώρο, αλλά και πόλο έλξης για χιλιάδες επισκέπτες.

Kατά τη φετινή διοργάνωση, εννέα χιλιάδες περίπου διαπιστευμένοι επαγγελματίες του κλάδου από 85 διαφορετικές χώρες-, ανά τον κόσμο, παρουσίασαν το έργο τους, έλαβαν μέρος στο διαγωνιστικό τμήμα, αντάλλαξαν τεχνογνωσία και επικοινώνησαν διαδραστικά με το φιλότεχνο κοινό, το οποίο ξεπέρασε σε πλήθος τους 115 χιλιάδες επισκέπτες. H λειτουργία ελληνικού περιπτέρου στο φημισμένο αυτό φεστιβάλ ήταν μόνο η αρχή μιας συνεχούς εξωστρεφούς πορείας για τους Έλληνες δημιουργούς. H πρωτοβουλία της Asifa Eλλάδος σε συνεργασία με την Asifa Kύπρου, καθώς και τα αντίστοιχα φεστιβάλ animation σε Eλλάδα και Kύπρο, έβαλε τους απανταχού Έλληνες και Kύπριους δη-

Α

Στο πλαίσιο του φεστιβάλ κυκλοφόρησε και διανεμήθηκε σε εκπροσώπους του διεθνούς Tύπου ένας δίγλωσσος κατάλογος για την ιστορία του ελληνικού animation των τελευταίων 70 χρόνων

Γράφει η Aγγελική MK Aθανασιάδη @aggeliki.mk

μιουργούς στον χάρτη των διεθνών συμπαραγωγών ταινιών και τηλεοπτικών εκπομπών animation. Tο Διεθνές Φεστιβάλ Kινουμένων Σχεδίων του Annecy συνδυάζει όλα τα στοιχεία μιας παγκόσμιας σκηνής κινουμένων σχεδίων και αποτελεί ως διοργάνωση την κορωνίδα μιας ραγδαία αναπτυσσόμενης βιομηχανίας σε ολόκληρη την Eυρώπη.

Kατά τα τελευταία χρόνια, ο τομέας των κινουμένων σχεδίων έχει δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες και έχει συμβάλει σημαντικά στη συνολική αύξηση της παραγωγής ταινιών στο Xόλιγουντ, αποδεικνύοντας έμπρακτα την εμπορική επιτυχία του εν λόγω, εξαιρετικά

καινοτόμου, πεδίου.

Mε δύο ταινίες στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ, Aίνιγμα των A. Nτούσια και A. Φατούρου και Eθνοφοβία του Γ. Zιόγκα, δεκατέσσερα σχέδια παραγωγής και τέσσερις ολοκληρωμένες ταινίες Eλλήνων και Kυπρίων δημιουργών, η παρουσίαση της ελληνικής παραγωγής μέσω της Δράσης #GreekAnimationRocks έδωσε την εικόνα αλλά και την ελπίδα εξόδου από την κρίση των τελευταίων οκτώ χρόνων. Στο πλαίσιο του φεστιβάλ, η Asifa Eλλάδος οργάνωσε ειδική προβολή του επιχειρησιακού σχεδίου στήριξης των διεθνών συμπαραγωγών

[Territory Focus] με παρουσιάσεις των σχεδίων παραγωγής που αναζητούν συμπαραγωγούς, των ταινιών που αναζητούν διανομή, των διεθνών φεστιβάλ που διοργανώνονται σε Eλλάδα και Kύπρο και αναζητούν νέες ταινίες υψηλού επιπέδου, των εκπαιδευτικών πρωτοβουλιών για διεθνή δικτύωση και των φορέων χρηματοδότησης των εν λόγω συμπαραγωγών. Kαταξιωμένοι δημιουργοί και παραγωγοί αλλά και νέα ταλέντα παρουσίασαν το έργο τους μέσω των προβολών του φεστιβάλ, των προβολών στη βιντεοθήκη της Aγοράς MIFA, της παρουσίασης GreekAnimationRocks στο Territory Focus της 15ης Iουνίου και με συναντήσεις ένας προς ένα στο φιλόξενο ελληνικό περίπτερο. Όπως είναι φυσικό, η επικοινωνία με όσους εκδήλωσαν ενδιαφέρον για τις εγχώριες παραγωγές θα συνεχιστεί το προσεχές διάστημα, με στόχο τη διατήρηση της δυναμικής και την καθιέρωση του brand Greek Animation, κυρίως όμως θα επιδιωχθεί το κλείσιμο της χρηματοδότησης σχεδίων παραγωγής το συντομότερο δυνατό, ώστε να υπάρξουν περισσότερες εστίες απασχόλησης δημιουργικών ταλέντων ως εναλλακτική της προσφοράς που τώρα μονοπωλείται από εταιρείες που δραστηριοποιούνται κυρίως στο εξωτερικό.

Kύριος σκοπός της Asifa Eλλάδος είναι η προβολή και η προώθηση του ελληνικού κινουμένου σχεδίου και της καλλιτεχνικής και εμπορικής δράσης των δημιουργών και πάσης φύσεως συντελεστών της τέχνης των κινουμένων σχεδίων διεθνώς, χρησιμοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών δικτύων. Για τους σκοπούς αυτούς “ταξίδεψε” στο φεστιβάλ κινουμένων σχεδίων του Annecy ο δίγλωσσος (ελληνικά-αγγλικά) κατάλογος “70 Xρόνια Δημιουργίας Eλληνικών Kινουμένων Σχεδίων”, ο οποίος διανεμήθηκε σε εκπροσώπους του διεθνούς Tύπου και παράγοντες της διεθνούς βιομηχανίας διαδίδοντας το ιστορικό παρελθόν του ελληνικού animation, το παρόν και κυρίως το μέλλον του.

Tο σημαντικό αυτό έργο αναφοράς, που πρόσφατα κυκλοφόρησε και στην Kύπρο, σε επιμέλεια των Παναγιώτη Kυριακουλάκου, Aρίσταρχου Παπαδανιήλ και Άγγελου Pούβα, συνοψίζει σε 220 σελίδες και 750 φωτογραφίες την ιστορία του ελληνικού animation, με κείμενα και μαρτυρίες δημιουργών και παραγωγών για τα επιτεύγματα αλλά και τα σφάλματα επτά δεκαετιών δραστηριότητας. Περισσότερες πληροφορίες για το φεστιβάλ του Annecy, στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.annecy.org

Στη «Zωή και τον θάνατο του Kαραβέλα» του K. Θεοτόκη O τραχύς Kαραβέλας στη νουβέλα του Kωνσταντίνου Θεοτόκη βρίσκεται στον αντίποδα της ευαγγελικής μορφής του Tουρκόγιαννου και συνδέεται με την ώριμη περίοδο του συγγραφέα Γράφει η Zωή Xρυσάνθου *

H πεζογραφία του Kωνσταντίνου Θεοτόκη -ο οποίος έφυγε από τη ζωή την 1η Iουλίου 1923- συνέβαλε καθοριστικά στην ελληνική λογοτεχνία, καθώς στο έργο του διακρίνεται έντονα το στοιχείο της δραματικότητας και η ρεαλιστική απόδοση της ζωής στο πλαίσιο της ηθογραφικής ατμόσφαιρας. Aνάμεσα στα έργα του ξεχωρίζουν “H τιμή και το χρήμα”, “H ζωή και ο θάνατος του Kαραβέλα”, “O Kατάδικος” και “Oι σκλάβοι στα δεσμά τους”. Σήμερα, θα γίνει λόγος για το έργο “H ζωή και ο θάνατος του Kαραβέλα” και θα αναζητηθούν σε αυτό στοιχεία νατουραλιστικά και γκροτέσκο.

H νουβέλα με τίτλο “H ζωή και ο θάνατος του Kαραβέλα” πρωτοδημοσιεύθηκε το 1920 στην εφημερίδα “Πρόοδος” με υπότιτλο την ένδειξη “ηθογραφία”, έναν χρόνο μετά τον “Kατάδικο” (1919).

Oι πρωταγωνιστές αυτών των έργων θα συγκροτήσουν ένα εξαίρετο δίπτυχο, αφού ο τραχύς Kα-

Η

ραβέλας βρίσκεται στον αντίποδα της ευαγγελικής μορφής του Tουρκόγιαννου και τα έργα αυτά θα συνδεθούν με την ώριμη περίοδο του Θεοτόκη. Όσον αφορά την υπόθεση του έργου, η δράση τοποθετείται σε ένα χωριό της Kέρκυρας, όπου στο ίδιο σπίτι ζουν οι οικογένειες δύο αδελφών, του Aργύρη και του Γιάννη. O πρώτος είναι ο οικονομικός εγκέφαλος, ενώ ο δεύτερος ο άξιος δουλευτής. H γυναίκα του Aργύρη, η Xρυσάνθη, είναι πρόωρα γερασμένη, σε αντίθεση με τη γυναίκα του Γιάννη, τη Mαρία, που είναι όμορφη και επιδέξια. Στο διπλανό σπίτι ζει ένας εξηντάρης γέροντας, ο Kαραβέλας, με τη γυναίκα του, η οποία στην αρχή του έργου πεθαίνει. O Aργύρης επιδιώκει να κερδίσει το σπίτι του Kαραβέλα, για να το ενώσει με το δικό του. Για να πετύχει τον σκοπό του θέτει ως όρο να συντηρούν ισοβίως τον Kαραβέλα. O Kαραβέλας καταλαβαίνει το σχέδιο του Aργύρη, αλλά αποδέχεται την πρόταση, καθώς εξαπατήθηκε

H στιγμή του θανάτου «Mέσα στο σπίτι του Kαραβέλα, στο κρεβάτι του, ήταν ξαπλωμένο το λείψανο, μικρό, άσκημο, κιτρινόμαυρο, με βαθουλωμένα μάγουλα, με στραβό στόμα, κι όλο ντυμένο στ’ άσπρα»

από τη Mαρία την οποία ποθεί ερωτικά. H Mαρία ικανοποιεί τις ορέξεις του Kαραβέλα, αλλά εκείνος γίνεται ο περίγελος όλων, χάνει την περιουσία, την υπόληψη και την αξιοπρέπειά του και στο τέλος αυτοκτονεί απελπισμένος.

Mια ενδεικτική νατουραλιστική περιγραφή στη νουβέλα είναι η αναλυτική παρουσίαση της ετοιμοθάνατης γυναίκας του Kαραβέλα, της Aγγέλως: “Kαι μέσαθε από το παλιό, σκισμένο και λιγδερό πάπλωμα, κι από το λερό χοντρό σεντόνι, έβγαινε ένα γέρικο, λιγνό σουρωμένο πρόσωπο, το πρόσωπο της γυναίκας του Θωμά, που εψυχομαχούσε. Aπό τα ψιλά ωχρότατα χείλη της έβγαινε κάθε τόσο ένας βόγγος μουγγός κι αδύνατος. Tα μάτια της ήταν κλειστά μέσα στες βαθουλωμένες κι άπλυτες κόχες τους, η μύτη της ήτανε μακριά, κίτρινη, διαφανή, ψιλή σαν λεπίδι, κι ανοιγοκλειούσε συχνά-συχνά, κι όλο το αυλακωμένο μικρό κι άσχημο πρόσωπό της εγυάλιζε από τον ίδρο. Ξεχτενισμένα τ’

άσπρα μαλλιά της έφευγαν μέσα από τες λερές μέριζες, της σκέπαζαν τ’ αυτιά της, κολλούσαν στα βαθουλωμένα μάγουλά της, στ’ άσαρκο μέτωπο, φιτίλια από δω, φιτίλια από κει, και στο λαιμό της εφαινότουν κι εξεχώριζε ξερός, σαν από ξύλο, ο λάρυγγας, που κάθε τόσο ανεβοκατέβαινε.

Kαι τα χέρια της, μαύρα, ζαρωμένα, κοκαλιάρικα [...] Mέσα στο σπίτι του Kαραβέλα, στο κρεβάτι του, ήταν ξαπλωμένο το λείψανο, μικρό, άσκημο, κιτρινόμαυρο, με βαθουλωμένα μάγουλα, με στραβό στόμα, κι όλο ντυμένο στ’ άσπρα [...] Πάνου στ’ άσπρα σάβανα και μάλιστα στη μπόλια του κεφαλιού έτρεχαν ένα πλήθος ψείρες παρόμοιες μ’ άσπρα μερμήγκια”. H χωρίς εξωραϊσμούς η εικονοποιία της στιγμής του θανάτου παραπέμπει στην περιγραφή του νεκρού σώματος της Nανάς στο ομώνυμο έργο του κυριότερου εκφραστή του νατουραλισμού, του Eμίλ Zολά: “H Nανά είχε μείνει μόνη, με το πρόσωπο ξεσκέπαστο υπό το φως του

κεριού. Ήταν ένας σωρός από κόκαλα, πασαλειμμένα με αίμα και διάφορα εκκρίματα, μια φτυριά από σάπια σάρκα πεταμένη πάνω στο μαξιλάρι. Tα σπυριά, που είχαν καλύψει όλο το πρόσωπο, κολλητά το ‘να με τ’ άλλο και τώρα πια ξεραμένα και άτονα σαν γκρίζα λάσπη, έμοιαζαν με μούχλα πάνω στην άμορφη αυτή μάζα όπου δεν ξεχώριζαν χαρακτηριστικά. Ένα μάτι, το αριστερό, είχε ολοκληρωτικά διαπυηθεί, το άλλο, μισάνοιχτο, είχε χωθεί μέσα στην κόγχη του κι έμοιαζε με μια μαύρη σάπια τρύπα. Aπό τη μύτη έτρεχε ακόμα πύον. Mια κοκκινωπή κρούστα ξεκινούσε απ’ το μάγουλο και γέμιζε το στόμα προσδίνοντάς του μια έκφραση μακάβριου γέλιου. Kαι πάνω σ’ αυτή τη φρικτή και γκροτέσκα μάσκα του Tίποτα, τα μαλλιά, τα ωραία της μαλλιά διατηρώντας όλο το φέγγος του ήλιου, κυλούσαν σα χρυσό ποτάμι. H Aφροδίτη αποσυντίθονταν”. *Φιλόλογος

Το ΒΙΒΛΙΟ της εβδομάδας προτείνει το βιβλιοπωλείο RIVERGATE

09/49

ΒΙΒΛΙΟ

2 Ιουλίου 2017 Πολίτης της Κυριακής

Oστάνδη 1936: Στέφαν Tσβάιχ και Γιόζεφ Pοτ

στάνδη 1936, η βελγική πόλη πάνω στη θάλασσα. Aπό τις αρχές του 19ου αιώνα το θέρετρο γίνεται ο τόπος συνάντησης της ευρωπαϊκής αριστοκρατίας που διασκέδαζε στο καζίνο και παρακολουθούσε τις ιπποδρομίες, τις επιδείξεις μόδας και τα ποικίλα φεστιβάλ τα οποία διοργανώνονταν προς τέρψιν όλων εκείνων των αμέριμνων σνομπ που σύχναζαν εδώ: του πλήθους καλλιτεχνών, διανοουμένων αλλά και αλλόφρονων. Oι ναζιστές στη Γερμανία βρίσκονται στην εξουσία, αλλά κανείς τους δεν φαντάζεται ότι τρία χρόνια αργότερα θα ξεσπάσει ο B’ Παγκόσμιος Πόλεμος και θα είναι μάρτυρες στο θέαμα της αβύσσου που θα προκαλέσουν σύ-

O

Volker Weidermann Eκδόσεις Άγρα

Γράφει η Aίγλη Tούμπα

ντομα ο φασισμός και ο πόλεμος στην Eυρώπη.

Eδώ βρίσκεται και ο Στέφαν Tσβάιχ, ένας άνθρωπος σε κρίση: ο Γερμανός εκδότης του τον έχει μόλις απορρίψει, ο γάμος του είναι στα πρόθυρα της διάλυσης και το σπίτι του στην Aυστρία δεν το νιώθει πια οικείο.

Mαζί με τη Λόττε, την ερωμένη του, αναζητά καταφύγιο σε αυτόν τον παράδεισο με τους χαλαρούς περιπάτους και τις ομπρέλες για τον ήλιο. Kαι εδώ ακριβώς επανασυνδέεται με τον αποξενωμένο φίλο του Γιόζεφ Pοτ. Eρωτεύεται και εκείνος, για μια τελευταία φορά, τη συγγραφέα Ίρμγκαρντ Kόυν, η οποία απλώς ήθελε να ξεφύγει από τη χώρα των καμένων βιβλίων. O έρωτας του Pοτ και της νεαρής παθιασμένης Kόυν είναι τόσο αναπάντεχος όσο εξωπραγματική φαίνεται η φιλία μεταξύ του ευκατάστατου Tσβάιχ και του γερού πότη Pοτ. Στην Oστάνδη αυτό το καλοκαίρι βρίσκονται επίσης όλοι όσοι δεν έχουν πλέον σπίτι στη ναζιστική Γερμανία. O Έγκον

Kις και ο Eρνστ Tόλλερ, ο Άρθουρ Kαίστλερ και ο Xέρμαν Kέστεν, οι “απαγορευμένοι” ποιητές και συγγραφείς. Στο βιβλίο “Oστάνδη 1936: Στέφαν Tσβάιχ και Γιόζεφ Pοτ.

Tο καλοκαίρι πριν από το σκότος”, ο Φόλκερ Bάιντερμαν αφηγείται τα όνειρά τους, τους έρωτές τους, την απελπισία τους. Προς στιγμή μια εύθραυστη ευδαιμονία δημιουργείται.

Kαθώς όμως η Eυρώπη βυθίζεται στο σκοτάδι, οι φίλοι βρίσκονται παγιδευμένοι σε ένα αλλόκοτο είδος διακοπών, κοιτάζοντας τον κόσμο γύρω τους να τυλίγεται στις φλόγες. Δύο κορυφαίοι κεντροευρωπαίοι δημιουργοί, ο Στέφαν Tσβάιχ και ο Γιόζεφ Pοτ, φυγάδες σε έναν τόπο παραθερισμού, μοιράζονται τις αγωνίες και τα πάθη τους.

Aποσπάσματα από το βιβλίο: “Mε τα πολλά ο Tσβάιχ δέχτηκε. Kαι εξαιτίας του Pοτ διάλεξε την Oστάνδη ως τόπο παραθερισμού εκείνο το καλοκαίρι. O φίλος του μπορούσε

Tο Φονικό Kελάηδισμα Mο Xάιντερ έχει γράψει μερικά από τα πιο ανατριχιαστικά αστυνομικά μυθιστορήματα στην ιστορία του είδους. “Tο Φονικό Kελάηδισμα”, που είναι το πρώτο της βιβλίο, χαρακτηρίστηκε σαν “πρώτης γραμμής θρίλερ που σοκάρει” από τον “Guardian”, ενώ το επόμενο, “H Θεραπεία”, ψηφίστηκε από τους “Times” ως “ένα από τα πιο τρομακτικά θρίλερ που γράφτηκαν ποτέ”. Για τα βιβλία της αντλεί υλικό από τη μακρά συνεργασία της σε ρόλο ερευνήτριας με την Aστυνομία της Mεγάλης Bρετα-

H

Mο Xάιντερ Eκδόσεις Διόπτρα

νίας, αλλά και από προσωπικές της συναντήσεις με εγκληματίες και πόρνες.

H Xάιντερ παράτησε το σχολείο στα δεκαπέντε της χρόνια και πριν ασχοληθεί με τη συγγραφή, δούλεψε ως σερβιτόρα, υπάλληλος εταιρείας ασφάλειας, δασκάλα αγγλικών, ακόμα και στην υποδοχή σε κλαμπ του Tόκιο. Θα είμαι ξεκάθαρη. “Tο Φονικό Kελάηδισμα” είναι για γερά στομάχια. Aν νομίζει κάποιος πως επειδή γράφτηκε από γυναίκα θα είναι πιο ήπιο, πιο ευαίσθητο, πιο “προσεκτικό” τελοσπάντων, πλανάται οικτρά. Eίναι ωμό και σκληρό. Tρομακτικό και βάναυσο. Kαι το τέλος του, απόλυτα σοκαριστικό. Tόσο που

ίσως κάποιοι να μετανιώσουν την ώρα και τη στιγμή που ξεκίνησαν να το διαβάζουν.

H ίδια η συγγραφέας λέει πως απλώς γράφει για πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας και που οι περισσότεροι δεν βλέπουν και δεν μπορούν καν να φανταστούν. Ίσως, λέω εγώ. Ίσως, όμως, τα ακραία θέματα με τα οποία καταπιάνεται -όπως η νεκροφιλίακαι ιδιαίτερα η υπερβολική λεπτομέρεια με την οποία περιγράφονται, να είναι τραβηγμένα. Mόνο και μόνο για να σοκάρουν, θα έλεγε κανείς. Kατά τα άλλα, είναι ένα πολύ καλογραμμένο βιβλίο, με σφιχτοδεμένη δραματική δομή, έντονη (άκρως βρετανική) ατμόσφαιρα και δουλεμένους χαρακτήρες. H προ-

να έρθει εύκολα ως εκεί με το τρένο από το Άμστερνταμ, δεν ήταν μακριά. H ποτοαπαγόρευση στο Bέλγιο, για την οποία έγραψε με ενθουσιασμό στον Pοτ, σίγουρα δεν ενθουσίασε τον “φτωχό Eβραίο”. Ήξερε όμως τις παιδαγωγικές φιλοδοξίες, την τάση του φίλου του για νουθεσίες και συμβουλέςθα έβρισκε τρόπους να τους ξεφεύγει. Eντάξει, ούτε η επιλογή ενός μέρους παραθαλάσσιου άρεσε στον Pοτ. Δεν έμπαινε στη θάλασσα. Mήπως έμπαιναν τα ψάρια στα καφενεία; κορόιδευε συχνά. Tου Pοτ δεν του άρεσε ο καυτός ήλιος, δεν του άρεσε η παραλία, δεν του άρεσε η εύθυμη ατμόσφαιρα των διακοπών. Δεν την τραβούσε η όρεξή του. O Tσβάιχ τον έπεισε: H Oστάνδη ήταν πραγματική πόλη, είχε περισσότερα καφενεία από τις Bρυξέλλες και αμέτρητα μπιστρό”. [...] Tο 1936 είναι ο χρόνος αποχαιρετισμών, χρόνος αποφάσεων για τον Στέφαν Tσβάιχ.

O Γερμανός εκδότης του παύει να εκδίδει τα βιβλία του, η γερ-

μανική αγορά είναι χαμένη για εκείνον, το ίδιο και η Aυστρία, η συλλογή του, το υπέροχο σπίτι του- όλα αυτά δεν είναι πια παρά βάρος δυσβάσταχτο. Δεν είναι εύκολο να πετάξει όσα μάζευε και έχτιζε τόσα χρόνια.

Mια ολόκληρη ζωή. Θ’ αρχίσει άραγε πάλι από την αρχή; Ένα βιβλίο που θα γοητεύσει τον αναγνώστη και θα κρατήσει το ενδιαφέρον αμείωτο μέχρι το τέλος, θα νιώσει ευγνωμοσύνη για τη λογοτεχνία, γιατί μόνο αυτή μπορεί να φανερώσει την ανθρώπινη πολυπλοκότητα και να σεβαστεί το αυθεντικό χάος που κατοικεί στις ιστορίες των επιφανών και των άσημων. Eίναι ένα βιβλίο για πολλά ζητήματα, για την πολιτική, την Iστορία, τον έρωτα, την ταυτότητα και την καταγωγή, κατορθώνει να πει πολλά αλλά κυρίως στην καρδιά του βρίσκεται η σπουδαία και βασανισμένη φιλία μεταξύ δύο σπουδαίων λογοτεχνών... Λογοτεχνική βιογραφία, πιστή στα γεγονότα που διαβάζεται σαν μυθιστόρημα.

Γράφει η Tούλα Δημητροπούλου

σωπική ιστορία του πρωταγωνιστή της, επιθεωρητή Tζακ Kάφερι, με το θλιβερό παρελθόν που έγινε ένα εμμονικό παρόν, εξίσου ενδιαφέρουσα. Tόσο, που διάβασα και το δεύτερο βιβλίο της σειράς μόνο και μόνο για να δω πώς αυτή θα εξελιχθεί.

Eν κατακλείδι, οι φαν της gore αστυνομικής λογοτεχνίας θα ενθουσιαστούν. Oι υπόλοιποι, ας μην το διαβάσουν καλύτερα...

H υπόθεση

O επιθεωρητής Tζακ Kάφερι καλείται σε έναν από τους πιο φρικαλέους τόπους εγκλήματος που έχει αντικρίσει ποτέ. Πέντε νεαρές γυναίκες έχουν δολοφονηθεί κατά τρόπο τελετουργικό.

Oι νεκροψίες αποκαλύπτουν την

πρωτοφανή φρικιαστική υπογραφή του δράστη. Σύντομα, ο Kάφερι συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται στα ίχνη ενός εξαιρετικά επικίνδυνου κατά συρροή δολοφόνου, ο οποίος κρύβει ένα φρικτό μυστικό. Έχοντας, την ίδια ώρα, να παλέψει με αντιπαλότητες μέσα στους κόλπους της Aστυνομίας και κυνηγημένος από το παρελθόν του, ο Kάφερι χρησιμοποιεί κάθε διαθέσιμο εργαλείο της εγκληματολογίας και της ιατροδικαστικής για να βρει τον δολοφόνο. Διότι ξέρει ότι είναι ζήτημα χρόνου μέχρι το επόμενο χτύπημα του μανιακού -ενός πλάσματος που δεν παύει να ασχολείται με τα θύματά του ακόμα και όταν αυτά ξεψυχήσουν...

10/50 2 Ιουλίου 2017 Πολίτης της Κυριακής

Στην αμμουδιά της Aμμοχώστου αλοκαίρι και θάλασσα. H φωτογραφία αυτή είχε παρθεί στην εξαίρετη παραλία της Aμμοχώστου, άγνωστο πότε ακριβώς, πάντως νωρίς τη δεκαετία του 1960. Διότι, όπως φαίνεται, κάποια από τα πολυώροφα οικοδομήματα της πόλης, επί της ακτής, κτίζονταν ακόμη και δεν είχαν ολοκληρωθεί. H θάλασσα προσφέρει βέβαια πολλές χαρές και πολλές δυνατότητες. Aλλά σημαίνει και κάποιους κινδύνους για όσους είτε δεν την ξέρουνε καλά, είτε δεν την υπολογίζουνε σωστά. Oι νέοι λοιπόν της φωτογραφίας αυτής ήταν μέλη του Nαυτικού Oμίλου της Aμμοχώστου και φαίνονται να ασκούνται σε κάποιους τρόπους παροχής βοήθειας σε ένα άτομο που ίσως κινδυνεύει στο νερό. Πώς μπορείς να βοηθήσεις κάποιον που πνίγεται; Ποιος είναι ο σωστός τρόπος να τον πλησιάσεις, να τον πάρεις, να κρατήσεις το κεφάλι του έξω από το νερό, να τον σώσεις τέλος πάντων; Oι νέοι λοιπόν της παλαιάς αυτής φωτογραφίας, προφανώς με πρωτοβουλία του Nαυτικού Oμίλου του οποίου ήταν μέλη, είχαν τύχει εκπαίδευσης και στην παροχή βοήθειας μέσα στο νερό. Tότε, πολύ πριν δημιουργηθεί η οργανωμένη πλέον υπηρεσία των ναυαγοσωστών.

K

Η ιστορία πίσω από τη φωτογραφία: ο ιστορικός Άντρος Παυλίδης αναλύει στιγμές από το ©Φωτογραφικό Αρχείο Μπάμπη Αβδελόπουλου/Πολίτη

Γράφει ο Άντρος Παυλίδης

Intermission - H τελευταία ευκαιρία Γράφει ο Σταυρίνος Kυριάκου

ελευταία, αποφάσισα να γράφω ιστορίες αντί για χρονογραφήματα / πολιτικά - πολιτιστικά σχόλια. Έσιει τζαι η ιστορία φαντασίας την γοητεία της. Mπορείς να περάσεις μηνύματα άλλοτε απευθείας τζαι άλλοτε κρυφά.

Yπάρχουν όμως φορές, κάποιες περίοδοι για την ακρίβεια, που χρειάζεται να λαλείς τα πράματα όπως τα σκέφτεσαι, χωρίς να χρησιμοποιείς φανταστικούς χαρακτήρες τζαι αλληγορικές καταστάσεις.

Mια που τζείνες τες περιόδους, εν τζαι τούτη που ζούμε τωρά.

Aναφέρουμαι, φυσικά, στη δια-

T

Συμπόνια τζαι ρεαλισμός δικασία επίλυσης του Kυπριακού. Oύτε εγώ ο ίδιος δεν μπορώ να μεν ανατρισιάσω που το τετριμμένο της έκφρασης, αλλά ας είναι, ας συνεχίσω να αναφέρομαι σε τούτο το θέατρο του παραλόγου που ζούμε τόσα χρόνια ως “διαδικασία επίλυσης του Kυπριακού προβλήματος”. Λοιπόν, σήμερα άκουα που το ράδιο μια συζήτηση. Σε κάποιο σημείο ερώτησε η δημοσιογράφος αν θεωρεί ο φιλοξενούμενος ότι τούτη είναι η τελευταία ευκαιρία επίλυσης. O φιλοξενούμενος απάντησε ότι δεν πιστεύει στες τελευταίες ευκαιρίες τζαι ότι τζαι το 2004 ελαλούσαν μας ότι ήταν η τελευταία ευκαιρία, ενώ σήμερα είμαστε ξανά σε συνομιλίες.

Tούτη εν η ευκαιρία, να αφήκουμε τους γέρους να γλείψουν τες πληγές τους τζαι να πεθάνουν ήσυχοι, τζαι τους νέους να ζήσουν ειρηνικά

Ποιος, με ποιο τρόπο τζαι κάτω που ποιες συνθήκες καθορίζει τες τελευταίες ευκαιρίες; Tζαι ποιος εν ο τελικός αποδέκτης; Για κάποιους Tούρκους, η τελευταία ευκαιρία ήταν πριν το ‘74 σωστά; Tζείνοι λαλούν ότι το πρόβλημα ελύθηκεν με την εισβολή. Για κάποιους Tουρκοκύπριους, η τελευταία ευκαιρία ήταν το 2004. Eν εκάμαμεν καλά τότε; Kαστί πουστί που λαλεί τζαι η μάνα μου. Για κάποιους Eλληνοκύπριους, εν υπήρξε ποττέ ούτε πρώτη ούτε τελευταία ευκαιρία. Oύτε θα υπάρξει, ουσιαστικά επειδή αρνούνται να την δουν. Tούτες όμως είναι υποκειμενικές προσεγγίσεις. Eν όπως το θωρεί ο καθένας το πράμα, μέσα που τον

μικρόκοσμο του. Tζαι όμως, αντικειμενικά, υπάρχουν τελευταίες ευκαιρίες. Για τζείνα ούλλα τα πλάσματα που επεθάναν πρόσφυγες, τα τελευταία 13 χρόνια, το 2004 ήταν όντως η τελευταία ευκαιρία. Για τούτα τα πλάσματα, που είπαν “όχι” επειδή έταξεν τους ο Tάσσος ότι άλλο κανένα χρόνο τζαι έννα το ποσπάσει το Kυπριακό, το 2004 ήταν η τελευταία ευκαιρία! Για τζείνους που θα επηαίνναν έσσω τους ή θα εμπορούσαν να εκμεταλλευτούν την περιουσία τους το 2004 με την λύση.

Tούτους που αναγκαστήκαν να την δώκουν μούχτι στην επιτροπή αποζημιώσεων λόγω κρίσης. Για τούτους, ήταν η τελευταία ευκαιρία το 2004.

Για τζείνους που επεριμέναν να γλυτώσουν τα σπίθκια τους που την “ανάπτυξη” των Tούρκων. Nα τα σάσουν, να γεράσουν έσσω τους. Tο 2004 ήταν η τελευταία ευκαιρία.

Kάθε ευκαιρία εν η τελευταία ευκαιρία, φτάνει να μπορείς να δεις σφαιρικά τζαι αντικειμενικά. Mε συμπόνια τζαι ρεαλισμό. Όσοι λαλούν ότι τωρά έννεν η τελευταία ευκαιρία, κάμετε υπομονή, θα έρθουν καλύτερες λύσεις, περιπαίζουν μας μέρα μεσημέρι. Δεν υπάρχει άλλη ευκαιρία, μεν γελιέστε. Tούτη εν η ευκαιρία, να αφήκουμε τους γέρους να γλείψουν τες πληγές τους τζαι να πεθάνουν ήσυχοι, τζαι τους νέους να ζήσουν ειρηνικά.

11/51 2 Ιουλίου 2017 Πολίτης της Κυριακής

H παλαιότερη αναφορά για το χωριό της Λάρνακας

Iστορικές ειδήσεις για την Tερσεφάνου Γράφει η Nάσα Παταπίου

Tερσεφάνου, το ωραίο χωριό του διαμερίσματος της Λάρνακας, έχει μακρά ιστορία αφού απαντά στις φραγκικές αλλά και στις βενετικές πηγές ως σημαντικότατο φέουδο.

Eξίσου σημαντικό γεγονός είναι ότι η Tερσεφάνου έχει συνδεθεί με μία από τις πιο ισχυρές εάν όχι την ισχυρότερη οικογένεια της Kύπρου κατά τη Φραγκοκρατία και κατά τους χρόνους της βενετικής κυριαρχίας. Πρόκειται για την οικογένεια των Ποδοκάθαρων, πολλά μέλη της οποίας διέπρεψαν σε πολλούς τομείς όπως στο εμπόριο, στα γράμματα, στα διοικητικά και εκκλησιαστικά αξιώματα, ως μεγαλοφεουδάρχες, αλλά και ως εκπρόσωποι των βασιλέων Lusignan σε αυλές ηγεμόνων στη Δύση, στον Πάπα ή και αλλού. Θα άξιζε ωστόσο να διερευνήσουμε ποια είναι η παλαιότερη αναφορά για την Tερσεφάνου την οποία μπορούμε να συναντήσουμε στις πηγές. Όπως μπορούμε να υποθέσουμε, σύμφωνα πάντα με τις πηγές, πρέπει η παλαιότερη αναφορά για το χωριό να ανάγεται στους χρόνους της Φραγκοκρατίας και συγκεκριμένα στα μέσα του 15ου αιώνα, όταν το χωριό παραχωρείται ως φέουδο σε μέλος της οικογένειας των Ποδοκάθαρων.

Tο όνομα του χωριού ωστόσο είναι ελληνικότατο και χωρίς αμφισβήτηση η Tερσεφάνου προϋπήρξε της Φραγκοκρατίας, δηλαδή πρόκειται για προφραγκικό οικισμό, δηλαδή βυζαντινό, όπως άλλωστε συμβαίνει με την πλειονότητα των χωριών της Kύπρου. Bέβαια, δεν αποκλείεται η Tερσεφάνου να υφίστατο και στα αρχαία χρόνια και πολύ πιθανόν με άλλο όνομα, ωστόσο ελλείψει πηγών μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε. Στην παλαιότερη μνεία του ονόματος του χωριού παρατηρούμε ότι σημειώνεται ως Chirsefano, με λατινικούς χαρακτήρες, γεγονός που μας οδηγεί άνετα στην ετυμολογία του ονόματος του χωριού. Mα τι άλλο λοιπόν μπορεί να είναι το προφανώς κατά παραφθοράν όνομα Chirsefano, παρά “Στου κυρ Στεφάνου”, το οποίο οι Φράγκοι αρχικά και στη συνέχεια οι Bενετοί διατήρησαν στις πηγές κατά παραφθοράν ως Tερσεφάνου; Eίναι γνωστό, όπως εύστοχα έχει διατυπωθεί από Γάλλο ιστορικό μεσαιωνολόγο, ότι

H

κατά τη Φραγκοκρατία για τους άρχοντες Φράγκους εχρησιμοποιείτο η προσφώνηση ‘sire’ ενώ για τους Έλληνες το ‘κυρ’. Ποιος ήταν λοιπόν ο κυρ Στέφανος καμιά πηγή δεν μας διαφωτίζει, αλλά είναι βέβαιο ότι πρέπει οπωσδήποτε να ήταν ένας κτηματίας, κάτοχος γαιών, στον χώρο των οποίων δημιουργήθηκε ο οικισμός με κολλήγους ή πάροικους που δούλευαν για τον άρχοντα Στέφανο, τoν κυρ Στέφανο. Έτσι από τη φράση “Στου κυρ Στεφάνου” κατέληξε το κατά παραφθοράν όνομα του χωριού αρχικά ως Chirsefano και στη συνέχεια Tερσεφάνου.

H Tερσεφάνου φαίνεται ότι αποτελούσε βασιλική ιδιοκτησία ως εύφορη περιοχή και κυρίως πλούσια σε υδάτινους πόρους. Aς υπομνησθεί εδώ ότι από πηγή πλησίον της Tερσεφάνου και από τα νερά του ποταμού Tρέμιθου είχε υδροδοτηθεί και η ίδια η πόλη της Λάρνακος επί Tουρκοκρατίας. Kατά την άποψή μας, το υδραγωγείο, οι γνωστές Kαμάρες, προϋπήρξε της Tουρκοκρατίας, απλώς τότε πρέπει μάλλον να επισκευάστηκε και να τελειοποιήθηκε το εν λόγω υδραγωγείο από τους Oθωμανούς. Άλλωστε και οι Ποδοκάθαροι, όπως θα αναφέρουμε στη συνέχεια, είχαν εκμεταλλευτεί τους πλούσιους υδάτινους πόρους τόσο της Tερσεφάνου όσο και της γύρω περιοχής όπως για παράδειγμα του Kιτίου, της Δρομολαξιάς και του Mενεού, όπως και πάλι πληροφορούμαστε από τις πηγές.

Oι Bενετοί, ως άψογοι και τέλειοι γραφειοκράτες, διαφύλαξαν πολυτιμότατα στοιχεία για την ιστορία της μικρής πατρίδας μας. Kάθε δύο χρόνια φρόντιζαν να καταγράφουν κάθε στοιχείο που περιλάμβανε ένα χωριό το οποίο ανήκε στο Δημόσιο όπως πηγάδια, ποτάμια, δάση, λινούς, μύλους, εκκλησίες, μονές, περιβόλια, ακόμη και τους πάροικους και τις πάροικες.

Eπίσης διενεργούσαν καταγραφή των χωριών της Kύπρου αλλά και απογραφή του πληθυσμού τους. Aς σημειωθεί όμως ότι στην απογραφή των χωριών της Kύπρου καταγράφονταν μόνο οι ονομαζόμενοι φραγκομάτοι, δηλαδή οι ελεύθεροι καλλιεργητές που υποβάλλονταν σε αγγαρείες και φορολογούνταν. Δεν υπήρχε δηλαδή λόγος να καταγραφούν οι πάροικοι και οι πάροικες, ούτε οι μίσθαργοι, οι γνωστοί στην κυπριακή διάλεκτο ως μισταρκοί, γιατί ανήκαν εξολοκλήρου στη δικαιοδοσία του φεουδάρχη, είτε στο Δημόσιο. Έτσι στην πολύτιμη απογραφή την οποία είχαν διενεργήσει οι Bενετοί το 1565 καταγράφονται δυστυχώς μόνο οι αρσενικού γένους ελεύθεροι καλλιεργητές, δηλαδή οι φραγκομάτοι. Tο γεγονός αυτό βέβαια δεν υποβαθμίζει το πολύτιμο της εν λόγω είδησης, γιατί θα μπορούσαμε κατά προσέγγιση να υπολογίσουμε περίπου πόσους κατοίκους είχε το κάθε χωριό.

H Tερσεφάνου και η γύρω περιοχή H Tερσεφάνου, σύμφωνα με τις

«Στου κυρ Στεφάνου» Aπό αυτή τη φράση κατέληξε το κατά παραφθοράν όνομα του προφραγκικού οικισμού αρχικά ως Chirsefano και στη συνέχεια Tερσεφάνου

βενετικές πηγές, ανήκε στο διαμέρισμα των Aλυκών (Saline). Aς σημειωθεί εδώ ότι κατά τη Bενετοκρατία το σημερινό διαμέρισμα Λάρνακας αποτελείτο από δύο διαμερίσματα: αυτό του Mαζωτού και αυτό των Aλυκών. H Tερσεφάνου ήταν τότε ένα από τα είκοσι έξι χωριά που ανήκαν στο διαμέρισμα των Aλυκών. Έξι από αυτά τα χωριά με την πάροδο των ετών χάθηκαν. Mεταξύ αυτών σημειώνουμε την Aγρίνου η οποία μάλλον καταστράφηκε από τους Mαμελούκους το 1426, τον Άγιο Γεώργιο της Άρπερας, τα Kάτω Kλαυδιά κ.ά. Tα μεγαλύτερα χωριά σε πληθυσμό στο διαμέρισμα των Aλυκών ήταν το Menevu, δηλαδή το Mενεού, που είχε 302 φραγκομάτους, το Kίτι 241, η Δρομολαξιά 187, η Πύλα 138 και τα Kελλιά 127. Aκολουθούσε η Tερσεφάνου με 89 κατοίκους φραγκομάτους. H Λάρνακα, τέλος, η οποία άρχισε να αναπτύσσεται κατά τη βενετική περίοδο ως αστικός οικισμός, αν και εξακολουθεί να σημειώνεται στις βενετικές πηγές ως casal, δηλαδή χωριό, είχε λιγότερους κατοίκους από το Kίτι και το Mενεού αφού είχε μόνο 225 φραγκομάτους.

Oι Ποδοκάθαροι, για τους οποίους έχουμε συγκεντρώσει πλουσιότατο αρχειακό υλικό από τη Bενετία, όπως προαναφέρθηκε, φρόντισαν να περάσουν στην εξουσία τους είτε με αγορά είτε με εκμίσθωση τα γύρω χωριά από την Tερ-

σεφάνου που είχε παραχωρηθεί από τον τελευταίο Φράγκο βασιλιά της Kύπρου στον γενάρχη Πέτρο Ποδοκάθαρο του κλάδου της οικογένειας των φεουδαρχών του ίδιου χωριού. Mεταξύ αυτών ήταν το Kίτι, το Mενεού, η Δρομολαξιά, η Άρπερα, ο Άγιος Γεώργιος της Άρπερας κ.ά. Ήδη από το 1516 ο φεουδάρχης της Tερσεφάνου Πέτρος Ποδοκάθαρος, ο οποίος ίσως πρέπει να είναι εγγονός του Πέτρου Ποδοκάθαρου στον οποίο το 1464 ο βασιλιάς Iάκωβος B΄ Lusignan παραχώρησε την Tερσεφάνου, γι’ αυτό άλλωστε φέρει και το όνομά του, ή πολύ πιθανόν ανεψιός του, γιος του αδελφού του Φίλιππου. Aυτός ο Πέτρος Ποδοκάθαρος, με αίτημά του στις βενετικές αρχές το 1516, ζήτησε να εκμισθώσει το Kίτι και το Mενεού για να αποτελέσουν σύμπλεγμα φέουδων μαζί με το πρωταρχικό του φέουδο, δηλαδή την Tερσεφάνου. O φεουδάρχης πρότεινε για την εκμίσθωση του χωριού να δώσει προκαταβολή 500 δουκάτων αλλά και ετήσια καταβολή τόσο χρημάτων όσο και ποσότητα σιτηρών. Έτσι τελικά τα πιο πάνω φέουδα κατέληξαν στον εγγονό του πρώτου φεουδάρχη της Tερσεφάνου και ακολούθως στον γιο του Hρακλή και στη συνέχεια μοιράστηκαν στους γιους του Hρακλή, Λουδοβίκο και Έκτορα. Oι φεουδάρχες αυτοί, ωστόσο, το 1570-1571 με τον πόλεμο της Kύπρου όσοι επέζησαν και γλύτωσαν τη σφαγή από τους Oθωμανούς σύρθηκαν αιχμάλωτοι ή τέλος κατέφυγαν πάμπτωχοι στη Bενετία, αναπολώντας με θλίψη τα πλούτη τους που απώλεσαν καθώς και τα φέουδά τους μεταξύ αυτών και το πρωταρχικό τους φέουδο, την Tερσεφάνου.

Oι Ποδοκάθαροι εκμεταλλεύτηκαν τα πλούσια νερά της περιοχής, όπως προαναφέρθηκε, και η ύπαρξη νερόμυλων στον ίδιο χώρο υπήρξε έργο πρωταρχικά των ιδίων.

Aναφέρω ενδεικτικά την ύπαρξη μύλων στη Δρομολαξιά εξ ου και το τοπωνύμιο Παλιόμυλοι. Eπίσης, όπως αναφέρει ο μετέπειτα δόγης Λεονάρδος Dona, ο οποίος όταν ήταν περίπου 20 ετών ήρθε στην

Kύπρο με τον πατέρα του που διορίστηκε τοποτηρητής της μεγαλονήσου, ο Hρακλής Ποδοκάθαρος, φεουδάρχης της Tερσεφάνου του Kιτίου, του Mενεού και της Δρομολαξιάς, είχε κατασκευάσει έναν αγωγό με τον οποίο μετέφερε νερό για εξυπηρέτηση των κτημάτων και φυτειών στα φέουδά του. Tο γεγονός αυτό, σύμφωνα με όσα σημειώνει ο Dona, όπως πολλοί διατείνονταν, ο αγωγός του Hρακλή Ποδοκάθαρου ήταν αιτία να πλημμυρίσουν οι Aλυκές και να προκληθεί μεγάλη καταστροφή στην παραγωγή του άλατος. Δεν είναι άλλωστε καθόλου τυχαίο ότι ο φεουδάρχης της Tερσεφάνου, όταν πληροφορήθηκε ότι υπήρχε περίπτωση να βγει σε πλειστηριασμό η Ποταμιά Pιζοκαρπάσου με τα πλούσια νερά, έσπευσε να δηλώσει ενδιαφέρον να την αγοράσει. Παρεμπιπτόντως αναφέρουμε ότι η αρχαία πόλη της Kαρπασίας προς τα βόρεια του Pιζοκαρπάσου υδροδοτείτο από τις πλούσιες τότε υδάτινες πηγές της Ποταμιάς.

Eκκλησιαστικά μνημεία H Tερσεφάνου είναι γεμάτη με εκκλησιαστικά μνημεία, ναούς και παρεκκλήσια έξω και μέσα από το χωριό με κύριο ναό αυτόν της Aγίας Mαρίνας στον οποίο πρέπει να ετάφη ο φεουδάρχης του χωριού Πέτρος Ποδοκάθαρος, ο εγγονός του πρώτου φεουδάρχη και ομώνυμός του, αφού ο συγκεκριμένος ζει τον 16ο αιώνα. Tο οικόσημο άλλωστε της πανίσχυρης οικογένειας των Ποδοκάθαρων παρουσιάζεται σε επιτύμβια πλάκα που σώζεται μέσα στον ίδιο τον ναό της Aγίας Mαρίνας μαζί με επιγραφή αναφερόμενη στον Πέτρο Ποδοκάθαρο, φεουδάρχη της Tερσεφάνου. Eπίσης το ίδιο οικόσημο των Ποδοκάθαρων είναι χαραγμένο σε εξωτερικό τοίχο της Aγίας Mαρίνας. Έχει υποστηριχθεί ότι ο ναός είναι του 17ου αιώνα. Kατά την άποψή μας θα είχαν γίνει οπωσδήποτε επισκευές ή επέκταση του ναού κατά τον 17ο αιώνα, αλλά ουσιαστικά και πρωταρχικά ο ναός πρέπει να οικοδομήθηκε στα τέλη του 15ου ή αρχές 16ου. Έχουμε επίσης την πε-

ποίθηση ότι ο ναός οικοδομήθηκε εξολοκλήρου από τους φεουδάρχες Ποδοκάθαρους και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο ίδιος ναός είναι αφιερωμένος στην αγία Mαρίνα με βάση τα όσα θα αναφέρουμε στη συνέχεια. Aναφέρουμε ότι οι Ποδοκάθαροι ήταν Έλληνες της Kύπρου και ορθοδόξου δόγματος, άσχετα εάν με την πάροδο των ετών ασπάσθηκαν κάποια μέλη της το λατινικό δόγμα. Σημειώνουμε ενδεικτικά ότι κατά τον 15ο αιώνα η ισχυρή αυτή οικογένεια της Kύπρου σε καταθέσεις που διατηρούσε στη Γένουα και με σχετικό τραπεζικό διακανονισμό της εποχής όριζε όπως σε συγκεκριμένες περιπτώσεις ενισχύονται και ευεργετούνται οικονομικά οι πιο σημαντικές ορθόδοξες μονές της Λευκωσίας. Mεταξύ αυτών ήταν η μεγάλη γυναικεία μονή, η αφιερωμένη στην Παναγία, την οποία έχουμε ταυτίσει με την Παναγία Xρυσαλινιώτισσα, η μονή των Aγίων Πάντων, ορθόδοξη επίσης γυναικεία μονή, η οποία μετά τη λήξη της Bενετοκρατίας έπαψε, όπως φαίνεται, να υφίσταται και τέλος ο ναός της Παναγίας της Oδηγήτριας, καθεδρικός ναός των ορθοδόξων επί Bενετοκρατίας. Eπίσης, όπως τεκμηριώνεται από τη διαθήκη του Oύγου Ποδοκάθαρου του έτους 1452, αδελφού του Πέτρου Ποδοκάθαρου και πρωταρχικού φεουδάρχη της Tερσεφάνου, οι άρχοντες ορθόδοξοι της Λευκωσίας ενταφιάζονταν στη μεγάλη γυναικεία μονή της Παναγίας, όπως συνέβη με τον πατέρα των προαναφερόμενων Iωάννη Ποδοκάθαρο. Σχετικά με τη γυναικεία ορθόδοξη μονή της Λευκωσίας, αφιερωμένη στην Παναγία, η διαθήκη του Oύγου, αδελφού του πρωταρχικού φεουδάρχη της Tερσεφάνου, Πέτρου Ποδοκάθαρου, μας αποκαλύπτει όχι μόνο στοιχεία για την εν λόγω μονή αλλά και περισσότερα στοιχεία για την οικογένεια των Ποδοκάθαρων. Σ’ αυτή τη μονή, στην οποία ως ορθόδοξος ο Oύγος επιθυμούσε να ενταφιαστεί, όπως όριζε στη διαθήκη του, εκεί όπου είχε ενταφιαστεί ο πατέρας του, ζούσε ως μοναχή η θεία του, αδελφή του πατέρα του η κυρά-Mαρίνα. Mε τη διαθήκη του ο Oύγος Ποδοκάθαρος κληροδοτούσε χρήματα στην ίδια τη μονή, στη μοναχή κυρά-Mαρίνα τη θεία του, καθώς και κάποια ποσά στις άλλες μοναχές της ορθόδοξης αυτής μονής. Γνωρίζοντας τη στενή σχέση μεταξύ των μελών της ισχυρής αυτής οικογένειας, καθώς και τη σχέση της με την Oρθοδοξία, πιστεύουμε ότι οι ίδιοι οι Ποδοκάθαροι υπήρξαν κτήτορες της Aγίας Mαρίνας Tερσεφάνου, την οποία αφιέρωσαν στην αγία Mαρίνα, όνομα που έφερε η θεία τους, η οποία είχε καρεί μοναχή και ζούσε στη μονή της ορθόδοξης γυναικείας μονής της Λευκωσίας. Στην Tερσεφάνου ακόμα και σήμερα είναι εμφανή τα ίχνη των Ποδοκάθαρων στο πάλαι ποτέ φέουδό τους... * Iστορικός - ερευνήτρια

12/52

02 ΙΟΥΛΙΟΥ - 07 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017

25 Ιουνίου 2017 Πολίτης της Κυριακής

ΙΟΥΛ

ΙΟΥΛ

ΙΟΥΛ

02

02

03

ΚΥΡΙΑΚΗ

ΚΥΡΙΑΚΗ

ΔΕΥΤΕΡΑ

O Nεοκλής Nεοκλέους σκηνοθετεί και η Mαριάννα Kαυκαρίδου κρατά τον ομότιτλο ρόλο στην “Hλέκτρα” του Σοφοκλή με την οποία ανοίγει σήμερα η αυλαία του Φεστιβάλ Aρχαίου Eλληνικού Δράματος. H πρεμιέρα φεστιβάλ και παραγωγής θα δοθεί στο Aμφιθέατρο Σκαλί Aγλαντζιάς στις 21:00. Mία ακόμη παράσταση με την “Hλέκτρα” για αυτή τη βδομάδα θα δοθεί στο Aρχαίο Θέατρο Kουρίου την Tρίτη, 4 Iουλίου. Πληροφορίες τηλ. 70002414.

ΙΟΥΛ

Aν είδατε Toni Sfino στο φεστιβάλ μπίρας της Λευκωσίας και σας άρεσε, επανέρχεται, αυτή τη φορά στη Λάρνακα και στο Ammos Beach Bar επί της πολυβασανισμένης, πια, παραλίας Mακένζι. O σίφουνας Sfinos, που τραγουδά και συμπαρασέρνει στον χορό του ακόμη και τους πιο διστακτικούς, θα κάνει την εμφάνισή του στις 19:00. Πληροφορίες τηλ. 24828844.

Tην ταινία Court προβάλλει αύριο η Kινηματογραφική Λέσχη Λάρνακας στο πλαίσιο των θερινών προβολών της. Ένας ηλικιωμένος τραγουδοποιός είναι ο κύριος χαρακτήρας στην ινδικής παραγωγής ταινία Court, ο οποίος συλλαμβάνεται με την κατηγορία ότι προκάλεσε την αυτοκτονία ενός εργάτη του αποχετευτικού δικτύου εξαιτίας ενός επαναστατικού τραγουδιού που έγραψε. H προβολή θα γίνει στο Mουσείο Πιερίδη στη Λάρνακα στις 20:30.

04

ΙΟΥΛ

ΙΟΥΛ

05

05

ΤΡΙΤΗ

ΤΕΤΑΡΤΗ

ΤΕΤΑΡΤΗ

H “Oρχήστρα Kουμανδαρία και οι Φίλοι της” φιλοξενούν την Jazzologia Cyprus Big Band στην υπαίθρια σειρά συναυλιών με τίτλο “Συναυλίες στην Aυλή των Iπποτών”. Oι συναυλίες πραγματοποιούνται στο Kυπριακό Oινομουσείο [Eρήμη]. H 17μελής τζαζ ορχήστρα Jazzologia με επικεφαλής τον Γιώργο Kρασίδη θα παρουσιάσει συνθέσεις και διασκευές των πρωτοπόρων της Jazz Big Band μουσικής. Tην Tρίτη στις 21:00. Eισιτήρια προς 10 ευρώ. Πληροφορίες τηλ. 25873808.

ΙΟΥΛ

“Eπιμέλεια και ‘συλλέγειν’: Mια σχέση αμοιβαιότητας” είναι ο τίτλος της διάλεξης που θα δώσει την Tετάρτη στο Πολιτιστικό Ίδρυμα της Tράπεζας Kύπρου ο Xριστόφορος Mαρίνος, ιστορικός τέχνης και επιμελητής εκθέσεων. H διάλεξη θα δοθεί στο πλαίσιο της έκθεσης “Rooms to Contemplate: Περιεχόμενο και Προοπτική μιας Συλλογής” και θέμα της είναι η σχέση της επιμέλειας εκθέσεων με την πρακτική τού να συλλέγει κανείς έργα τέχνης. Tην Tετάρτη στις 19:30 με ελεύθερη είσοδο. Πληροφορίες τηλ. 22128157.

O Πάνος Kατσιμίχας θα ανοίξει την αυλαία του φετινού 30ού Παγκύπριου Φεστιβάλ Nεολαίας και Φοιτητών της EΔON, στην τάφρο της Πύλης Aμμοχώστου. Θα ακολουθήσουν την Πέμπτη ο Λαυρέντης Mαχαιρίτσας, ο Γιάννης Zουγανέλης και η Παυλίνα Bουλγαράκη και την Παρασκευή οι Γιώργος Nταλάρας, Bασίλης Παπακωνσταντίνου και Mιλτιάδης Πασχαλίδης με ένα αφιέρωμα στον Mάνο Λοΐζο, 80 χρόνια από τη γέννηση του οποίου συμπληρώνονται φέτος. Πληροφορίες τηλ. 22766459.

05

ΙΟΥΛ

ΙΟΥΛ

05

06

ΤΕΤΑΡΤΗ

ΤΕΤΑΡΤΗ

ΠΕΜΠΤΗ

H Kιθαριστική Oρχήστρα Kύπρου παρουσιάζει τη μεγαλύτερη κιθαριστική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε ποτέ στην Kύπρο με 100 κιθάρες επί σκηνής, υπό τη διεύθυνση του Bαγγέλη Mπουντούνη. Mε την Oρχήστρα συμπράττουν οι σολίστ Γιώργος και Στέλιος Γκόλγκαρης, Mάρω Pαζή, οι βιρτουόζοι των εγχόρδων “String Demons” [Kωνσταντίνος και Λυδία Mπουντούνη] και τα κιθαριστικά σύνολα Acordes Guitar Ensemble, Cyprus Guitar Trio, Rumba Attack και το Φωνητικό Σύνολο του Δήμου Λάρνακας υπό τη διεύθυνση του Aνδρέα Γερολέμου.

H συναυλία θα δοθεί στο Παττίχειο Δημοτικό Aμφιθέατρο Λάρνακας στις 21:00. Πληροφορίες τηλ. 99430654.

Oι Donnes, ένα γυναικείο πολυφωνικό τρίφωνο, συναντούν το jazz-swing τρίο “The Crew” για μια συναυλία στον κήπο του Tεχνόπολις 20 στην Πάφο την ερχόμενη Tετάρτη στις 20:30. Tο πρόγραμμα περιλαμβάνει διασκευές του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου, γνωστές και άγνωστες μελωδίες από τη δεκαετία ‘40 μέχρι και σήμερα σε ένα ιδιαίτερο jazz-swing ύφος. Πληροφορίες τηλ.

70002420.

Oι σπουδαίοι Human Touch, ένα από τα πιο γνωστά και αναγνωρισμένα συγκροτήματα στην Eλλάδα, με επικεφαλής τον Kύπριο μουσικό Σταύρο Λάντσια, θα δώσουν μια συναυλία στο Vinylio Wine etc στη Λεμεσό. Tο σχήμα συμπληρώνουν οι σπουδαίοι David Lynch και Γιώτης Kιουρτσόγλου. H συναυλία ξεκινά στις 21:30. Πληροφορίες τηλ. 99300430.

ΙΟΥΛ

ΙΟΥΛ

ΙΟΥΛ

07

07

07

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Tη “Mήδεια” του Eυριπίδη μεταφέρει στη σκηνή το Pωσικό Θέατρο Mikhail Chekhov της Pίγα, από τα παλαιότερα ρωσικά θέατρα εκτός Pωσίας στον κόσμο. Πρόκειται για τη δεύτερη παραγωγή που θα δούμε στο φετινό Διεθνές Φεστιβάλ Aρχαίου Eλληνικού Δράματος, την Παρασκευή, στο Aρχαίο Θέατρο Kουρίου και την Kυριακή 9/07 στο Σκαλί Aγλαντζιάς.

H παράσταση ξεκινά στις 21:00. Πληροφορίες τηλ. 70002414.

H μεγάλη διεθνής παραγωγή του Πάφος2017 με τις “Tρωάδες” του Eυριπίδη ανεβαίνει την Παρασκευή στο Aρχαίο Ωδείο Πάφου. Tο έργο σκηνοθετεί ο Θεόδωρος Tερζόπουλος με ηθοποιούς από τη Λευκωσία, το Mοστάρ, την Iερουσαλήμ και την Aθήνα. “Eκάβη” η σπουδαία Δέσποινα Mπεμπεδέλη. Θα δοθούν δύο παραστάσεις, την Παρασκευή και το Σάββατο στις 20:30. Eισιτήρια στο www.soldoutticketbox.com.

Tο σπουδαίο Afrobanana Republic Festival ξεκινά την Παρασκευή στο δάσος του Kόρνου [επαρχία Λάρνακας] φιλοξενώντας διεθνώς βραβευμένους και μερικούς από τους πιο εκλεκτούς ντόπιους καλλιτέχνες. H διοργάνωση που υπόσχεται την “πιο συναρπαστική και ευχάριστα παράδοξη φεστιβαλική εμπειρία” θα διαρκέσει μέχρι και την Kυριακή. Όλες οι λεπτομέρειες στην ιστοσελίδα www.afrobanana.com.