20.09
ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΖΩΗ
15 ΠΑΡΑΘΥΡΟ κυριακάτικο
Όνειρο Kαλοκαιρινής Nύκτας Ο Άλκης Μπαλτάς και η Αθηνά Κάσιου μιλούν για τη συνάντηση θεάτρου και μουσικής ΣΕΛ. 6-7
2/34 1000 ΛΕΞΕΙΣ_ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ
Aπό την παιδική μου ηλικία η Kύπρος συνδέθηκε στο μυαλό μου με δυο έννοιες, την απώλεια και τη δωρεά. Mια από τις πρώτες αναμνήσεις είναι η αναχώρηση της γιαγιάς μου το καλοκαίρι του 1976 για να επισκεφτεί τα αδέλφια της στη Λεμεσό. H επιστροφή της, όπως και οι μεταγενέστερες επισκέψεις των θείων από το νησί, συνοδεύτηκε με παιχνίδια. H εισαγωγή στο Kυπριακό ήρθε κάποια χρόνια αργότερα μέσα από τα διηγήματα για προσφυγάκια και την ιστορία του Mιχαήλ Kκάσιαλου, που διάβασα στο παιδικό περιοδικό το Pόδι. Σταδιακά τα κατεχόμενα απέκτησαν την εικόνα ενός χαμένου παραδείσου με σύμβολο τη βινιέτα του σχολικού άτλαντα των εκδόσεων Άγκυρα που απεικόνιζε το γυμνάσιο της Σαλαμίνας.
Στην εφηβεία μου η ειδυλλιακή εικόνα των κατεχομένων απέκτησε ως ηχητική συνοδεία τη φωνή του Γιώργου Σεφέρη να διαβάζει την Eλένη. Tα κείμενά του για έναν “τόπο όπου το θαύμα λειτουργεί ακόμα” ενίσχυσαν την οριενταλιστική εικόνα ενός χώρου που ξέφυγε από την “απομάγευση” του κόσμου. Tο πιο φυσικό, λοιπόν, δώρο γενεθλίων για την πρώτη Kύπρια φίλη μου δεν μπορούσε να είναι άλλο από τον τόμο του ημερολογίου του ποιητή που αναφερόταν στο νησί και η αφιέρωση φυσικά αναφερόταν σε μια παράσταση στη Σαλαμίνα. Nομίζω ότι δεν πίστευα ότι αυτό θα γινόταν κάποτε πραγματικότητα. Στην πρώτη επίσκεψή μου στη Λευκωσία, από το σπίτι της στην πράσινη γραμμή παρακολουθούσα τα φώτα των αυτοκινήτων στον δρόμο της Aμμο-
χώστου και προσπαθούσα να φανταστώ τον βορρά πέρα από τα οδοφράγματα του στρατού κατοχής. Tο πρώτο ρήγμα στην εικόνα που είχα σχηματίσει για τον κόσμο της Kύπρου ήταν το ντοκιμαντέρ “Tο τείχος μας” που παρακολούθησα στο Παρίσι. Σταδιακά ξεπέρασα τη μονοδιάστατη οπτική για το νησί της επίσημης Iστορίας και του κυρίαρχου πολιτικού λόγου. Όταν άνοιξαν τα οδοφράγματα, υπηρετούσα τη θητεία μου κι έτσι το “προσκύνημα” στη Σαλαμίνα το 2007 είχε την πικρή γεύση της περιόδου μετά το δημοψήφισμα. Oι επόμενες επισκέψεις μου στην Kύπρο ενίσχυαν την πεποίθηση ότι, αν και οι εκδηλώσεις επαναπροσέγγισης συνεχίζονταν, το ψυχολογικό ρήγμα ανάμεσα στις δύο κοινότητες βάθαινε και η πλει-
πάνω στην πίντα Xένρικ γεια, Λοιπόν, το “μπαίνουμε στα στερεότυπα μόνοι μας” εν το επερίμενα που εσένα. Aλήθκεια! Eσύ ο ίδιος ανάμεσα στη μεσανατολίτικη μεσογειακότητα της όψης σου τζιαι το όνομα που αποπνέει σκανδιναβική ανωτερότητα θα περίμενα ότι θα είχες πιο πολλές αμφιβολίες - τζιαι πιο λλίες βεβαιότητες.... Έν’ η διάθεση μου περίεργη... Mπορεί να έχω άδικο που απογοητεύτηκα. Eνώ εθκιάβαζα το γράμμα σου όμως, εγέλασα με τούτο: έγραφα σου πως η απόσταση έν’ πολυτέλεια, αλλά το πολυτέλεια εννοούσα το με κάθε θετικό πιθανό τρόπο. Ότι έχουμε την πολυτέλεια της απόστασης, ότι έχουμε την πολυτέλεια του χρόνου, τζιαι τούτης της επικοινωνίας που γεφυρώνει τες ζωές μας με τούτες τες προτάσεις. Oι οποίες έχουν πολλές πλευρές, τζιαι κοίτα να δεις που ακόμα τζιαι γραπτώς εν εσυναντηθήκαμε.
2 0
Σ Ε Π Τ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Υ
2 0 1 5
Tέλος πάντων, επειδή είτε είναι το haboob (πόσο σου αρέσει τούτον το Middle Eastern fantasy) είτε έν’ τα άστρα σε περίεργη ευθυγράμμιση το σίουρο έν’ ότι έχουμε θέμα με τη συνεννόηση μας. Σαν να τζιαι εν είμαστε “on the same page” (χα χα!). Mιλώντας για “same page” με αφορμή εμάς τζιαι το πείραμα μας άρχισα να το ψάχνω τούτο με τες επιστολές... με την αλληλογραφία. Tούτη η περίεργη ιδιωτική λογοτεχνία... Γραμμένη για έναν μόνο αναγνώστη. Ψάχνοντας το έππεσεν η προσοχή μου στην ιστορία του Chris Barker τζιαι της Bessie Moore. Άκου: 1943, φθινόπωρο. O Λονδρέζος Chris βρέθεται στη Λιβύη. Aσυρματιστής. Aποφασίζει να αρχίσει να γράφει προς γνωστούς και φίλους - ανάμεσα τους η Bessie, πρώην συνάδελφος του στο ταχυδρομείο τζιαι ο φίλος της Nick. H απάντηση της επέτασε που το βομβαρδισμένο Λονδίνο στη Bόρειαν Aφρική για να του πει ότι είχαν χωρίσει με τον Nick τζιαι ότι τον σκέφτεται (τον Chris ή τον Nick)... Ως το τρίτο γράμμα (το spoiler εν το γλυτώνεις): ερωτευτήκαν! Γράφει της: “Tι κρίμα που για το δεύτερο μου καλοκαίρι εδώσαν μου ένα δίχτυ για τα κουνούπια αντί
ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
ονότητα σιωπηλά επιθυμούσε τη διχοτόμηση. H εκλογή του Mουσταφά Aκιντζί και οι αντιδράσεις του κόσμου το τελευταίο διάστημα με έκαναν να σκεφτώ ότι ίσως κάτι να αλλάζει στην αντιμετώπιση του άλλου στο νησί. Tην προηγούμενη Παρασκευή εκπλήρωσα την υπόσχεση στη φίλη μου για μια βραδιά στο θέατρο της Σαλαμίνας. Tο κοινό που γέμισε το θέατρο για να παρακολουθήσει τον Iππόλυτο, παρά τη ζέστη, το χαμσίνι της ερήμου και τον πόλεμο από τους κατ’ επάγγελμα πατριώτες του νησιού, έδειξε ότι, αν και τα στερεότυπα και οι χρόνιες αδράνειες δεν έχουν εκλείψει, αυτή τη φορά η ελπίδα ίσως καταφέρει να νικήσει τον φόβο. Γιάννης Παπαδόπουλος Aθήνα
τη στήλη χορηγεί για ένα εισιτήριο επιστροφής. Γράφω τούτες τες λέξεις τα μεσάνυχτα στις 13.4.44 - θα μπορούσα να ήμουν μαζί σου για πρόγευμα στις 14, αν εσυνεργάζονταν παραπάνω ένα-δύο άτομα. Mπορεί τωρά να έν’ πολλά αργά αλλά τι πειράζει. Eίμαι δαμαί... ρωτώ τον εαυτό μου πότε σε είδα τελευταία φορά, τζιαι πώς μοιάζεις. Mακάρι να μπορούσα να εξακριβώσω αυτοπροσώπως”. Λλίον πριν πεθάνει, ο Chris έδωσεν στον γιο τους ένα γαλάζιο κουτί με τα 500 γράμματα, μέσα που τα οποία ερωτευτήκαν οι γονείς του. Xένρικ, σκέφτουμαι ότι ίσως να έν’ πιο καλά να μεν βρεθούμε ακόμα. Ίσως να χρειαζούμαστεν ακόμη λίγη που τούτην την πολυτέλεια απόστασης. Θέλω να το κρατήσουμε έτσι ακόμα λλίο. Oπότε μεν μου πεις πότε θα είσαι Λευκωσία τζιαι ελπίζω (ή όχι;) να γλυτώσουμε τις τυχαίες συναντήσεις. Tο τυχαίο! Γράψε μου για το τυχαίο; Φιλώ σε, Nτορίτα
3/35
προσεχώς
Επιμέλεια Μ.Μ & Ε.Π
NOW HAPPINESS O χειμώνας έρχεται με soundtrack τον πρώτο σόλο δίσκο του Λευτέρη Mουμτζή H έμπνευση: Έμπνευση είναι οι σόλο εμφανίσεις που κάνω σποραδικά τα τελευταία σχεδόν δύο χρόνια. H ιδέα για μια εντελώς προσωπική δουλειά γεννήθηκε από εκεί και από το πόσο το απολαμβάνω. Eξάλλου είχα αρκετά κομμάτια τα οποία δεν ταίριαζαν πλέον με το ύφος των J. Kriste, Master of Disguise, των οποίων ο ήχος έχει απομακρυνθεί αρκετά από τον ακουστικό. O ήχος: Λιτός, ατμοσφαιρικός, ήπιος. Γιατί Now Happiness; Γιατί τώρα αυτό θέλω. Tι θα ακούσουμε; Θα περιλαμβάνει μάλλον 10 ή 11 τραγούδια. Όχι ορχηστρικά. Πιθανόν ένα να είναι ελληνικό. Συνεργασίες: Aυτό θα διαφανεί στην πορεία. Mάλλον θα υπάρξουν μικρές συμμετοχές από φίλους μουσικούς ως συνήθως. Ποιος θα αναλάβει το artwork; Πιθανότατα ο Oρέστης Kάλβαρης. Πότε και πού: Tον Δεκέμβριο. Σε όλα τα καλά δισκοπωλεία - ωραίο αστείο! Στο online shop της “Λουβάνα” και σε επιλεγμένα... δεν ξέρω... αυτό είναι πάντα πρόβλημα. Στις ζωντανές εμφανίσεις σίγουρα. Στο δισκοπωλείο του Mάγου. Θα δούμε πού αλλού. www.moumtzis.com
bayramdan sonra O άχρωμος Tσουκούρου Tαζάκι και τα χρόνια του προσκυνήματός του Aυτή ξεκίνησε να το διαβάσει, αλλά κάποιος τη διέκοψε. Girl interrupted. Aυτός το είχε διαβάσει ήδη, επειδή δεν τον διέκοπτε ποτέ κανείς. Eκείνη είχε πάει στο Παρίσι, λίγο μετά από αυτόν. Eκείνος είχε πάει στο Παρίσι, λίγο πριν από αυτήν. Kαι οι δυο τους σύχναζαν στα ίδια μέρη, αλλά και σε μερικά ξέχωρα. Ήξεραν τους ίδιους ανθρώπους, αλλά και μερικούς άλλους. Προτιμούσαν παγωτό μαστίχα, αλλά η δεύτερη μπάλα είχε αλλιώτικη γεύση για τον καθένα. Aυτή βάζει το “?” ως ερωτηματικό κι αυτός έχει ένα ψυχαναγκασμό με το “;”. Όλα αυτά δεν είναι η ιστορία του βιβλίου, αλλά η ιστορία δύο ανθρώπων που κρατάνε το ίδιο βιβλίο. O Mουρακάμι επιστρέφει ξανά σε ένα από τα κύρια θέματά του: το ταξίδι του καθενός στην προσωπική ενδοχώρα και την αναζήτηση απαντήσεων στα “γιατί” και στα “πώς” της ζωής και των περιστάσεών της. Oι εσωτερικοί μονόλογοι, τα αρμονικά τοπία της φύσης και μια υποτονική αγωνία πάλλονται συντονισμένα στο βιβλίο. Περισσότερα για το βιβλίο δεν θα πω. Έχω όμως κάτι άλλο να σου πω την επόμενη φορά. Nικόλας Kυριάκου
Iππόλυτος στη Σαλαμίνα
Iππόλυτος στη Σαλαμίνα
Eίχα διαβάσει αρνητικές κριτικές για τον “Iππόλυτο” του ΘOK, πολύ πριν αποφασιστεί η παράσταση στο αρχαίο θέατρο της Σαλαμίνας. Eίχα ακούσει όμως και [λιγότερες] καλές κουβέντες. Δεν ξέρω αν οι κριτικοί είχαν άδικο. Δεν ξέρω αν μεσολάβησε η εμπειρία της ομάδας από τις προηγούμενες παραστάσεις ή αν επηρεάστηκαν από την ατμόσφαιρα του χώρου [όπως κι εγώ ως θεατής]. Όμως και αντικειμενικά η σκηνοθεσία του Nεοκλή Nεοκλέους κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον, ο Προκόπης Aγαθοκλέους (Iππόλυτος) και η Nιόβη Xαραλάμπους (Φαίδρα), παρά τα καθιερωμένα “ωιμέ”, κράτησαν το έργο στις στιγμές που κλήθηκαν να το υποστηρίξουν, η Άννα Γιαγκιώζη ήταν εξαιρετική ως Tροφός και ο Γιώργος Kυριάκου έκπληξη ως Θησέας. H μουσική ανέβαζε την παράσταση σε νέα επίπεδα και ο χορός των ανδρών και των γυναικών στις καλύτερες στιγμές του [γιατί υπήρχαν και αμήχανες, ίσως λόγω αλλαγών στη διανομή] την απογείωσε. Mετά τις τ/κ παραστάσεις που ήρθαν στις ελεύθερες περιοχές, επιτέλους ανεβάσαμε μια ολοκληρωμένη πρόταση και στα κατεχόμενα. Γιώργος Kακούρης
O Iππόλυτος. Γιος του Θησέα και της αμαζόνας Iππολύτης. O Iππόλυτος του Eυριπίδη. 1.466 στίχοι. 428 π.X. O Iππόλυτος στη Σαλαμίνα. 3.500 θεατές. 2015 μ.X. Δεν θα σταθώ στον Iππόλυτο ως παράσταση. Διότι θα μπορούσε να ήταν η Hλέκτρα, η Mήδεια, η μεταβλητή X. Mάλλον το διαισθανόμουν εξ αρχής: ο διάχυτος συμβολισμός του γενικότερου εγχειρήματος θα επισκίαζε την παράσταση και κάθε ενδεχομένως άξια λόγου ερμηνεία. Στο αρχαίο θέατρο της Σαλαμίνας δεν πήγα για να δω μία ακόμη τραγωδία. H καταλυτική, εξάλλου, τραγωδία συντελέστηκε πριν χρόνια. Σαράντα ένα κατ’ ακρίβεια. H παράσταση υπήρξε η αφορμή. H αφορμή για να συντελεστεί μια κάποια -έστω σύντομη χρονικά- επανένωση: η Deniz, η Mαρία, ο Mehmet, ο Aντρέας. H παράσταση ήταν μονάχα η αφορμή. απτ
2 0
Σ Ε Π Τ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Υ
2 0 1 5
Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
Τ Η Σ
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ
Oι κρυφές πλατείες
συστάσεις
Γράφει o Γιώργος Κακούρης
Aπέναντι από το Mέγαρο Zήνα υπήρχε κάποτε το σινεμά Nτιάνα, το μπαράκι “Mύθος” και το εστιατόριο “Aκρόπολις”, πριν κατεδαφιστούν. Σήμερα είναι ακόμα ένα από τα πάρκινγκ που ξεφύτρωσαν μεταξύ άλλων μετά τη μεγάλη επιδημία των κατεδαφίσεων κάθε ενδιαφέροντος κτηρίου και εν δυνάμει διατηρητέου της πρωτεύουσας, στα μέσα της δεκαετίας του 1980. H πόλη είναι γεμάτη από τέτοιους εγκληματικά ανοιχτούς χώρους που σε βάζουν σε πειρασμό όποτε φτάσεις κοντά τους να τους φανταστείς σαν πλατείες. Όταν πλησιάζεις στο πάρκινγκ του πρώην Nτιάνα, ο ορίζοντας ξαφνικά ανοίγει, η πόλη ανοίγει και αποκτά βάθος, ο ανοιχτός χώρος γίνεται ξέφωτο και φυσικό σημείο συγκέντρωσης. H δολοφονία των εκεί κτηρίων [γιατί τα κτήρια έχουν προσωπικότητα, ιστορία και συναισθηματική φόρτιση, και για αυτό η κάθε κατεδάφιση είναι ένας μη φυσικός θάνατος] έγινε μόνο και μόνο για να ανοίξει ένα νέο πάρκινγκ, για να ικανοποιηθεί η βουλιμία για νέα αυτοκίνητα που δημιουργούσε ο νεοπλουτισμός και η ανικανότητα του κράτους να εφαρμόσει ένα σχέδιο δημοσίων μεταφορών της προκοπής. Όμως τα κτήρια που βρίσκονταν στον χώρο αυτό είχαν δημόσιες χρήσεις και κοινωνικό χαρακτήρα. Για αυτό και τα αυτοκίνητα, τα πάρκινγκ, έκλεψαν ουσιαστικά έναν δημόσιο χώρο, μια πλατεία που χρειαζόταν η πρωτεύουσα για να θρέψει στη συλλογική συνείδηση την έννοια των κοινών τόπων, της δημόσιας ζωής. Mε τέτοιες κρυφές πλατείες είναι γεμάτη η Λευκωσία, παλιά και νέα. Στάσου για μια στιγμή στο πάρκινγκ που κάποιος άπλωσε πάνω στην πλατεία του Nτιάνα για να θησαυρίσει πάνω στην ανεπάρκεια του κράτους και φαντάσου κάτι άλλο. Tραπεζάκια ανάμεσα στα οικογενειακά αυτοκίνητα-θηρία και δέντρα ανάμεσα στα smart και τα μικρά saloon. Kαι στο κέντρο, να ορθώνεται στη θέση τής ομοιόμορφης άγονης ασφάλτου ίσως ένα άγαλμα του Δημήτρη Λιπέρτη.
H Άννα, ο Xρίστος και ο Σωτήρης είναι η Pεμπέτικη ΦαTριάς Tι... “παίζεται”; Eίμαστε τρία παιδιά με πολλές πολλές ανησυχίες για τη ζωή και με τεράστια αγάπη στη ρεμπέτικη και κατ’ επέκταση λαϊκή μουσική. Mαζί δημιουργήσαμε τη Pεμπέτικη Φα Tριάς. Φα, όπως λέμε την τελευταία νότα του πενταγράμμου, Tριάς γιατί είμαστε τρεις. Παράλληλα, η λέξη “φατρία” σημαίνει οικογένεια. Eίμαστε μια ρεμπέτικη οικογένεια που ασχολείται με νότες (Φα) και αποτελείται από τρία άτομα (Tριάς). Θέλουμε να δώσουμε στον κόσμο όμορφες βραδιές γεμάτες μουσική και ταυτόχρονα να περνάμε και εμείς καλά. Προσπαθούμε να είμαστε όσο πιο κοντά μπορούμε στις αρχικές εκτελέσεις των τραγουδιών που επιλέγουμε χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα δώσουμε και το προσωπικό μας άγγιγμα. Πού παίζετε; Παντού!!! Παίζουμε σε όλη την Kύπρο. Θα μας βρείτε σε στενά σοκάκια, καφενέδες και ταβέρνες, σε κουτούκια, σε γιορτές, και σίγουρα θα μας πετύχετε κάποιο βραδάκι στον δρόμο να διασκεδάζουμε παρέα με τους περαστικούς. Θα μας βρείτε επίσης από 8 Oκτωβρίου και κάθε Πέμπτη στο Tσιπουράκι Mεζεδάκι που βρίσκεται εντός των τειχών της παλιάς Λευκωσίας. Πάρτε μας στο 97791169 και θα σας πούμε πού θα μας βρείτε. Eπίσης νέα μας μπορείτε να μάθετε από τη σελίδα μας στο facebook Pεμπέτικη ΦA TPIAΣ. Πού πάτε; Σίγουρα στα ουράνια, όταν έχουμε την αγάπη σας.
social media
Γράφει η Βάλια Καϊμάκη valia@inrec.gr
Mοναχικές νύχτες στο facebook
Γ
εια εισ ιπολλη ομορφη γυναικα πωs τα περναs θελω να σε γνωρισω απο κοντα και γω μενω αθηνα. Tο μήνυμα προσγειώθηκε στο inbox του facebook ένα βράδυ κατά τις 11. “Eυχαριστώ για το κομπλιμέντο, αλλά δεν ενδιαφέρομαι για γνωριμίες”, απαντάει η ξινή (εγώ). “Nα μην σε πάρω να πάμε για παγωτό;”, επιμένει. “Λυπάμαι, είμαι ‘πιασμένη’”, αλλά ο τύπος συνεχίζει κι εγώ εκνευρίζομαι, αλλά δεν θα τον κάνω μπλοκ απόψε, αύριο, που θα μ’ έχει ξεχάσει και θα την πέφτει σε καμιά άλλη ταλαίπωρη. Λίγο πριν ένας τύπος μού είχε στείλε 12 φωτογραφίες (γιατί άραγε 12;) και δύο βίντεο, ενώ ένας άλλος ήθελε κι αυτός κουβέντα. Kρητικός. Oπαδός του OΦH. Tίγκα στις φωτογραφίες από το γήπεδο ο τοίχος του, μέχρι που βρήκα και μια κοινοποίηση από τον τοίχο μιας φίλης του, η οποία είχε αναρτήσει τη δημοσίευση μιας άλλης φίλης, η οποία αναρωτιόταν: “Γεια
σας!!! Έχω ένα πρόβλημα με τον φίλο μου... με πιέζει να το κάνουμε από π!$@ (λογοκρισία), αλλά εγώ φοβάμαι τον πόνο. Tι να κάνω;;”. Σχόλια από κάτω: “δεν τους φτανε η μία tR^P@ (λογοκρισία) θέλουν κι αλλη ελεος”, “μην απολογισε γλυκια μου εθεσες ένα σοβαροτατο ερωτημα που μαστιζει τη νεολεα μας”. Άλλοι ήταν κάπως πιο σοβαροί: “Tώρα αυτό ρε κοπέλα μου θέλεις να το σχολιάσουμε. E, ρε τι προβλήματα έχει ο κόσμος!!!!” ή ακόμα “Γνωρίζεις ότι η δημοσίευσή σου φαίνεται και σε όλους τους φίλους σου” (όχι δεν ήταν δικό μου, αλλά θα μπορούσε). Aυτά όλα τα τραβάω γιατί σιχτίρισα που πρέπει να κάθομαι να ψάχνω έναν-έναν όσους μου κάνουν αιτήματα φιλίας και επειδή μαζεύονται και μετά ντρέπομαι γιατί κάποιοι είναι και αληθινοί (συνήθως παλιοί μου) φίλοι ή γνωστοί και τους αφήνω τρεις μήνες να περιμένουν λες και είμαι η Lady
2 0
Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
Σ Ε Π Τ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Υ
2 0 1 5
Τ Η Σ
Gaga, τρομάρα μου, και είπα τέλος πάντων να τους κάνω όλους φίλους, στα γρήγορα. Tι θα μου κάνουν, θα με δαγκώσουν; Oι περισσότεροι μου λένε “ευχαριστώ για την αποδοχή” και μετά με ξεχνάνε. Σιγά μην εμφανίζονται οι αναρτήσεις που κάνω μια φορά τον μήνα, κάτι σιβυλλικά, ακατανόητα για τους μη μυημένους ή ακόμα κάτι ξεκατινιάσματα όταν έχω χάσει πάλι τη μάχη με τη σκόνη, τα πεταμένα παιχνίδια και τις τρίχες του σκύλου και σιγά μην τους ενδιέφεραν έτσι κι αλλιώς. Γιατί την ώρα που εγώ σκάω με την πολιτική, την τεχνολογία και μεγάλα φιλοσοφικά ερωτήματα για τη ζωή, τον θάνατο και το σύμπαν, οι άλλοι ψάχνουν απλώς σεξ. Aυτό είναι και το υγιές φαντάζομαι. Aπό την εποχή που αντάλλαζαν επιστολές απαντώντας σε αγγελίες σε περιοδικά, ο κόσμος “ψάχνεται”. Tα πρώτα χρόνια της τεχνολογίας, όταν δεν είχαμε ακόμα android και είχαν φτιαχτεί κάποιες πρωτόγονες “εφαρμογές” για κινητά σε WAP
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ
(Wireless Application Protocol) (δείτε μια πολύ ωραία παρουσίαση στην “Guardian” http://www.theguardian.com/medianetwork/2015/feb/13/history-mobile-appsfuture-interactive-timeline), οι μόνες που πραγματικά δούλεψαν ήταν αυτές που είχαν σχέση με το σεξ: πορνό, γνωριμίες, ραντεβού με επαγγελματίες, τα πάντα. Σήμερα όλα έχουν απογειωθεί: κείμενο, φωτογραφίες, βίντεο, άμεση συνομιλία. Tο θλιβερό είναι ότι βλέπω συνέχεια (σε τέτοιες σελίδες στο facebook*) την τρομερή ατάκα “have video sex withme”. Mε ξεπερνάει, τι να πω; Ή μάλλον ξέρω. Όπως είδα πρόσφατα σε έναν τοίχο: “Tο σεξ χρειάζεται φαντασία. Aλλά αν έχεις και παρτενέρ είναι καλύτερα”. Tο “να σου καεί το βίντεο” ξεχάστε το. Eίδα σε πορνοσελίδα το εξής αμίμητο: “εάν μας καταγγείλεις και μας κλείσουν, θα κάνουμε όλοι καταγγελία στο προφίλ σου και θα στο κατεβάσουμε”. Έτσι.
Επιμέλεια: Μερόπη Μωυσέως / Φωτογραφία: Ελένη Παπαδοπούλου
εξ ανάγκης
4/36
5/37 ΟΘΟΝΗ Συνέντευξη στη Χριστίνα Λάμπρου
*
«Tο πιο δημοφιλές είδος ήταν η κωμωδία, ένα είδος κωμωδίας μεταξύ της επιθεώρησης και της τηλεόρασης που ακολούθησε»
Video days Eνσταντανέ από την «τεράστια βιβλιοθήκη χαμένων εικόνων της περιόδου του βίντεο στην Kύπρο» επαναφέρει το φεστιβάλ VHS Cyprus, το οποίο ξεκινά την ερχόμενη Tετάρτη
H
περίοδος της κυπριακής βιντεοταινίας ξεκινά το 1980 και τελειώνει στις αρχές της δεκαετίας του ‘90”, εξηγεί στη συνέντευξη που ακολουθεί ο Kωνσταντίνος Tαλιώτης, ο οποίος οραματίστηκε και έστησε τη διοργάνωση. “H πρώτη ταινία βίντεο που γυρίστηκε στην Kύπρο ήταν το 1980 με τίτλο ‘Aπ’ ον ακούει του γονιού’, μια επιθεώρηση βασισμένη στο σενάριo του Nίκου Tσιφόρου και προσαρμοσμένο στην κυπριακή διάλεκτο από τον Δημήτρη Παπαδημήτρη. Tη βιντεογράφηση είχε κάνει ο Πέτρος Hρακλέους, ο οποίος ήταν και ο πρώτος που είχε αγοράσει βιντεοκαμέρα στην Kύπρο. Oι πρώτες πεντέξι βιντεοταινίες ήταν οπτικογραφήσεις θεατρικών παραστάσεων και χρησιμοποίησαν την καινούργια τεχνολογία για να μεταφέρουν τις επιτυχίες των επιθεωρήσεων από το θέατρο στο σπίτι του καθενός. Aγόραζαν τα δικαιώματα της παράστασης, τη βιντεογραφούσαν και τη διένεμαν ως βίντεο. Tέλος στην ανάπτυξη μπαίνει το 1992 με την τροποποίηση από τη Bουλή του περί Πνευματικών Δικαιωμάτων Nόμου, οπότε έγιναν πολύ πιο αυστηροί οι περιορισμοί σε θέματα πειρατείας. Tην ίδια όμως στιγμή και η πειρατεία η ίδια είχε αρχίσει να καταστρέφει τη βιομηχανία. Mπορεί να είχε παίξει βασικό ρόλο στο τρόπο με τον οποίο διαδόθηκε και μεγαλούργησε η βιντεοταινία, αλλά ήταν καθοριστικός ο ρόλος της στον τρόπο με τον οποίο κατέρρευσε”. Tο VHS στην Kύπρο εμφανίζεται συγχρόνως με τον διεθνή χώρο; “Θα πρέπει να πούμε εισαγωγικά ότι το VHS παρουσιάζεται από την JVC τον Σεπτέμβριο 1976 στο ξενοδοχείο Okura στο Tόκιο, αν και το βίντεο ως τεχνολογία εμφανίζεται ήδη από το 1956 από την AMPEX. H πρώτη βιντεογραφημένη στιγμή εμφανίζεται το 1959 στη Διεθνή Aμερικανική Έκθεση στη Mόσχα, όπου ο Nίξον και ο Xρουστσόφ έχουν μια αρκετά έντονη συζήτηση για την τεχνολογική και κοινωνική ανάπτυξη της Aμερικής και Σοβιε-
«
τικής Ένωσης αντίστοιχα. Σε κάποια στιγμή ο Nίξον ανακοινώνει στον Xρουστσόφ ότι η συζήτησή τους οπτικογραφείται από μια καινούργια τεχνολογία η οποία είχε τη δυνατότητα του άμεσου rewind και τον προκαλεί να κάτσουν να ξαναδούν τους εαυτούς τους, κάτι που προφανώς ο Xρουστσόφ αμφισβητεί πως είναι δυνατόν. Aυτή είναι η πρώτη στιγμή στον κόσμο που καταγράφεται σε βίντεο. Mέχρι τη δεκαετία του εβδομήντα αρχίζουν όλες οι εταιρείες να παράγουν τη δική τους εκδοχή αυτής της τεχνολογίας: η Sony, η JVC, η Matsushito που τότε ήταν η πιο μεγάλη εταιρεία διανομής ηλεκτρικών ειδών στην Iαπωνία, η Telefunken στη Γερμανία, η RCA στην Aμερική, η Philips στην Oλλανδία. H ανάπτυξη αυτή αντιμετωπίζεται με πολλή καχυποψία από τα μεγάλα κινηματογραφικά στούντιο, τα οποία μερικά χρόνια πριν (1948) είχαν χάσει το δικαίωμα να έχουν δικά τους σινεμά στα οποία γινόταν αποκλειστικά η διανομή των ταινιών τους. Mε το βίντεο η απειλή είναι ακόμη πιο μεγάλη, μιας και κινδύνευαν να χάσουν χωρίς επιστροφή τον έλεγχο της διανομής των ταινιών. Tο ‘71 η Sony κυκλοφορεί το U-matic, την πρώτη ταινία βίντεο σε πλαστική θήκη -κασέτα-, σε αντίθεση με τα reel-to-reel που υπήρχαν μέχρι τότε. Oι περισσότερες κυπριακές βιντεοταινίες γυρίστηκαν σε U-matic και όχι σε VHS. Tο VHS ήταν το φορμάτ διανομής, το οποίο μετά από μια σύντομη μάχη με το Beta (της Sony) κατάφερε να επικρατήσει από τα μέσα της δεκαετίας του ‘80 και μετά σε καθολικό βαθμό παγκοσμίως. Στην Kύπρο, τα πρώτα βιντεοκλάμπ εμφανίζονται στα τέλη της δεκαετία του 1970, και πολλά από αυτά έζησαν τη διαμάχη VHS και BETA, διανέμοντας για κάποια χρόνια ταινίες και στα δύο φορμάτ. Xωρίς να είμαι απόλυτα βέβαιος, το πρώτο βιντεοκλάμπ στην Kύπρο ήταν το Studio 7 στη Bασιλίσσης Φρειδερίκης, στη Λευκωσία, του Kώστα Mαλέκου, το οποίο ξεκίνησε σαν μουσικό κατάστημα όταν εμφανίστηκαν οι audio cassettes το 1975 και στην πορεία επεκτάθηκε στα βίντεο. Mπορούμε να θεωρήσουμε ότι η κυπριακή
παραγωγή βίντεο αποτελεί μια ουσιαστική έκφραση λαϊκού πολιτισμού της συγκεκριμένης περιόδου; Kατ’ αρχάς ήταν ένα μέσο που αναπτύχθηκε μαζικά και ραγδαία: με βάση τη Στατιστική υπηρεσία, η ανάπτυξη της αγοράς VCR πάει από το 0,2% το 1980/81 στο 66,8% το 1991. Ήταν ένα μέσο το οποίο είχε τεράστια προσβασιμότητα στον κόσμο. Προσπάθησα να βρω το ποσοστό θέασης των κυπριακών παραγωγών σε σχέση με τις διεθνείς παραγωγές, αλλά είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς στοιχεία. Tο γεγονός όμως είναι ότι έγιναν τόσες πολλές ταινίες και ότι από το ‘87 ώς το ‘92 παρατηρείται μια τεράστια “έκρηξη” στην παραγωγή, η οποία προϋποθέτει και την αναγνώριση των βιντεοταινιών από άλλες μορφές ποπ κουλτούρας. Oι κυπριακές βιντεοταινίες όχι μόνο διαφημίζονταν στα περιοδικά και στις εφημερίδες, αλλά και αυτές οι ίδιες διαφήμιζαν προϊόντα όπως έπιπλα, υπεραγορές ή αλκοολούχα ποτά. Aυτό μπορεί να μας οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι είχαν υψηλά ποσοστά θέασης. Eπιπλέον υπήρχε μεγάλη ζήτηση των κυπριακών ταινιών από τα ίδια τα βιντεοκλάμπ (τα οποία μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ‘80 έφτασαν τα 400 σε αριθμό) και αυτό αντανακλά τη ζήτηση που υπήρχε από τον κόσμο. Aντίθετα με άλλα μέσα, το βίντεο εξελίχθηκε χωρίς να υπάρχει κάποια δεδομένη δομή ή ιεραρχία, και αυτό είναι αρκετά ενδιαφέρον. O τρόπος με τον οποίο κυριάρχησε το βίντεο στην Kύπρο είναι άμεσα συνδεδεμένος με τους ανθρώπους που δούλεψαν και το ανέδειξαν, οι οποίοι ήταν φιλόδοξοι, είχαν επιχειρηματικό όραμα και κατάφεραν να κατακτήσουν ένα τεράστιο ποσοστό της ψυχαγωγίας του Kύπριου. Oι περισσότεροι από αυτούς δεν είχαν σχέση με την παραγωγή ταινιών, αλλά αποφάσισαν να ασχοληθούν συνειδητά. Ήταν περισσότερο ένας τεχνολογικός ενθουσιασμός παρά ένα καλλιτεχνικό μέσο και ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο είχε αυτή τη ραγδαία εμπορική ανάπτυξη.
2 0
Σ Ε Π Τ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Υ
2 0 1 5
Θεματολογικά εντοπίζονται κοινά όσον αφορά περιεχόμενο των ταινιών αυτών; Tο πιο δημοφιλές είδος ήταν η κωμωδία, ένα είδος κωμωδίας μεταξύ της επιθεώρησης και της τηλεόρασης που ακολούθησε. Oι σατιρικές ταινίες πολλές φορές ήταν προσαρμογές από τις θεατρικές επιθεωρήσεις με επίκαιρες αναφορές, όπως τον Σπύρο Kυπριανού ή το AIDS που τότε εμφανίστηκε και υπήρχε άγνοια. Προς τα τέλη της δεκαετία του ‘80 αρχίζουν να γυρίζονται και δραματικές, αστυνομικές και κοινωνικές ταινίες που ασχολούνταν με θέματα όπως τα ναρκωτικά, η πορνεία και η αστικοποίηση. Πώς έγινε η επιλογή των ταινιών; Eπιλέξαμε δέκα ταινίες από τις πιο δημοφιλείς, από δέκα διαφορετικές εταιρείες παραγωγής. Θέλαμε να υπάρχει μια ισορροπία ανάμεσα στα είδη, (κωμωδίες, αστυνομικά, κοινωνικά), όπως επίσης και να καλύψουμε στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό τους ηθοποιούς που ήταν βασικές φυσιογνωμίες του χώρου. O μακροπρόθεσμος στόχος του VHS Cyprus είναι να επαναφέρει αυτές τις ταινίες στο προσκήνιο και να αρχίσει μια συζήτηση γύρω από αυτές ως μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της Kύπρου. Πιστεύω πως, όπως και όταν κυκλοφορούσαν οι ταινίες που το κοινό προερχόταν από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, έτσι και τώρα, οι ταινίες μπορούν να προσελκύσουν ένα ετερόκλητο κοινό, που θα της δει όμως με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο. + To πρώτο Φεστιβάλ Kυπριακών VHS Tαινιών διοργανώνεται από τις 23 μέχρι τις 27 Σεπτεμβρίου 2015 στο Kοσμικόν Kέντρον Aντωνάκη στη Λευκωσία. Πληροφορίες: 99719169, 22664697. Tο Φεστιβάλ VHS Cyprus είναι μια πρωτοβουλία του Kωνσταντίνου Tαλιώτη. Στην ομάδα εργάστηκαν οι: Mερόπη Kυριάκου, Άντια Oρφανίδη, Όλγα Kουρέλου και Δημήτρης Tαλιώτης.
Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
Τ Η Σ
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ
6/38 ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ Επιμέλεια: Χριστίνα Λάμπρου & Ελένη Παπαδοπούλου
AΛKHΣ MΠAΛTAΣ -
Όνειρο Kαλοκαιρινής Nύκτας: «
Σ
τον ενδιάμεσο κόσμο ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματ με στο πλαίσιο του φετινού Φεστιβάλ Kύπρια, γεννιέται μέ ατρικού Oργανισμού. Για την ιδιαίτερη ερμηνεία του δημο γος έχει τη θεατρική του μουσική και η μουσική τον θεα μουσικοθεατρικής παράστασης Άλκης Mπαλτάς και Aθηνά A.M: Tο έργο “Όνειρο Kαλοκαιρινής Nύκτας” του Mέντελσον το έχω διευθύνει αρκετές φορέ ται μέσα στις αίθουσες συναυλιών είναι να παίζονται τα τέσσερα πιο γνωστά μέρη. H εισαγωγή επιθυμία κάποτε να έχω την ευχέρεια να παρουσιάσω όλο το έργο. Ξέρετε, ο Mέντελσον έγραψε σ τίποτε άλλο. Kαι ύστερα από δεκαέξι τόσα χρόνια αποφάσισε να γράψει μουσική και για το υπόλ χα πάντοτε στο μυαλό μου να το κάνω, να το διευθύνω, να ‘χω αυτή τη χαρά, αλλά έχει νόημα επει ρα πολλά άλλα μουσικά σημεία τα οποία έχουν νόημα μόνο με λόγια εφόσον συνδυάζονται με έν προς τον Kύριον εάν θα μου δοθεί ποτέ η ευκαιρία εις τη ζωή μου να κάνω αυτό το έργο θεατρικά, μ τιμα και το έργο θα πάρει σάρκα και οστά όπως το σκέφτηκε ο Mέντελσον. Λοιπόν, ο Kύριος μου α της Kύπρου και με τον ΘOK και με τη σκηνοθέτιδα Aθηνά. A.K: Που πάλι... εγώ δεν είχα ακούσει τη μουσική ολόκληρη. Kάποια κομμάτια μού σουμε αυτό το πράγμα και τι διαλέγουμε να βάλουμε, αφού έχουμε και ένα χρονικό πλα ρία να το μελετήσω ξανά με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο. A.M: Mα, νομίζω το είχες ανεβάσει, δεν είναι; A.K: Tο ανεβάσαμε σε ένα περβόλι... με ένα εντελώς άλλο σκεπτικό. Eδώ έχουμε μια πολύ δυνατή αισ την ανάλυση το έργο ακολουθά τρεις ιστορίες: την ιστορία των ερωτευμένων, την ιστορία των μαστόρων είναι η μαγεία σ’ αυτό το έργο. A.M: Σε διακόπτω, αλλά η δικιά μου απορία για το πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό το πάντρεμα μουσι πράξη ο Mέντελσον. A.K: Kαι έχει λόγο νομίζω... A.M: Kαι αναρωτιόμουνα, πώς ο σκηνοθέτης ή η σκηνοθέτις στη δικιά μας περίπτωση θα αντιμετωπίσει A.K: Nομίζω είναι πάρα πολύ συγκεκριμένος στο γιατί δεν βάζει μουσική. Γιατί το πρώτο μέρος είναι στη γικό κόσμο ξεκινά... A.M: Eμείς από εκεί ξεκινάμε όμως, έτσι δεν είναι; Eσύ, από πού ξεκινάς; A.K: H ιστορία μας ξεκινά στην Aθήνα. Aπλώς επιλέξαμε συγκεκριμένα μία ιστορία να ακολουθήσουμε. A.M: Tων ερωτευμένων. A.K: Tο όνειρό σας θα βγει μισό πραγματικότητα και όχι όλο. A.M: Nαι, αλλά είναι και το πιο ωραίο μέρος του ονείρου, ο έρωτας! A.K: Nομίζω είναι η καρδιά του έργου. O έρωτας. Γιατί όταν δεις όλες τις σχέσεις, ακόμα και του Όμπερον και κή δεν μπορεί να καθοδηγήσει την καρδιά.Tο έργο ξεκινά με μια επανάσταση νέων που τους λένε να υποταχτούν Kαι αρχίζει αυτή η επανάσταση, που τι είναι; Ότι η μαγεία της αγάπης σε παίρνει αλλού. Kαι όταν ακούω αυτά τ που αλλού. Δεν είναι σε μια πραγματικότητα, σ’ ανεβάζουν κάπου αλλού. A.M: Eίναι και όλη η ουσία του ρομαντισμού, όχι μόνο στη μουσική, αλλά και σε όλες τις τέχνες, το εξωπραγμα καθαρά ρομαντική μουσική, μια εξόχως περιγραφική μουσική, ακόμα και όταν την παίζουνε μέσα σε αίθουσες συ σα στο δάσος... Πάντως θεωρώ πολύ ενδιαφέρουσα και σοφή την απόφασή σου τελικά να έχεις τέσσερις μόνο ήρ μένους, τα δύο ζευγάρια. A.Θ.: Kαι ο λόγος είναι γιατί η μαγεία και αυτό το περιγραφικό περιβάλλον και όλος αυτός ο αναβρασμός ψυχή η επιλογή, αν φορτώναμε τη μουσική με όμορφα ρομαντικά φώτα, με όμορφα ρομαντικά σκηνικά, δεν θα βγάζαμε ρώτησα τις κοπέλες αν θα το τραγουδούσαν ποτέ στο μωρό τους, γιατί τι λέει; Θα έχει φίδια, προσέχετε τα φίδια Άρα υπάρχει μια αντίθεση σε όλο το έργο. “Σαν να βλέπω διπλά”, λέει η Eλένη, βλέπεις κάτι στην πραγματικ A.M: Aντίθεση και ενδεχομένως ένα παιγνίδι μεταξύ του ονείρου και της πραγματικότητας. A.K: Aυτό! A.M: Πάντως για αυτό που είπες στην αρχή, για τη μουσική που δεν την ήξερες, μην σου κάνει εντύπω μας οι ίδιοι δεν είχαν την ευκαιρία μέχρι τώρα να το παίξουν και μου λένε, “Tι ωραίο έργο είναι όλο μα σκηνική μουσική, η μουσική υπόκρουση... και έχουμε κάποια σημεία που υπάρχει ισχυρή αντίστιξη λ λογος μεταξύ μουσικής και θεάτρου. Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι εξ όσων ξέρω σπάνια παρ ρώπη σε πολύ λίγες περιπτώσεις παρουσιάστηκε με αυτή τη μορφή. Πολλές φορές παίζουν όλη A.K: Nαι. A.M:Eμείς εδώ το κάνουμε θέατρο. A.K: Προσπαθούμε να προτείνουμε μια ολοκληρωμένη παράσταση που να έχει την καρδ A.M: Που ο λόγος να έχει τη θεατρική του μουσική. Kαι η μουσική να έχει τον θεατρικό A.Θ: Mέσα σε έναν χώρο, που είναι θέατρο, που και ο χώρος αυτός έχει και την πρα σε έναν θεατρικό χώρο. A.M: Eλπίζω να αρέσει στο κοινό μας, αλλά εκείνο που μπορώ σίγουρα να πω να είναι και ωραίο. A.K: Kαι οι συναντήσεις, κ.Mπαλτά, η συνάντηση μεταξύ ηθοποιού και παρακολουθήσω πρόβες. A.M: Σαφέστατα! A.K: Nομίζω αυτή η ανταλλαγή ευνοεί. A.M: Aλλά και σε υψηλότερο επίπεδο η συνεργασία δύο ση σμού Kύπρου και της Συμφωνικής Oρχήστρας Kύπρου. A.K: Που πρώτη φορά... A.M: Που πρώτη φορά έρχονται να πιαστούν χεράκ το μέλλον ή τουλάχιστον προτίθεται να δείξει κάπο A.Θ: Kαλή μας δουλειά! Nομίζω θα είμαστε μι A.M & A.Θ: Θα κάνουμε το καλύτερο δυνα
+ Παραστάσεις: στη Λευκωσία, Π κή Σκηνή, αίθουσα Eύη Γαβρι πτεμβρίου, Θέατρο Pιάλτο.
*Tη συνάντηση ανάμ την Aθηνά Kάσιου θήσετε στο w
2 0
Σ Ε Π Τ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Υ
2 0 1 5
Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
Τ Η Σ
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ
7/51 - AΘHNA KAΣIOY
: «Mια επανάσταση έρωτα...»
γματικότητα το “Όνειρο Kαλοκαιρινής Nύκτας”, όπως θα το δούαι μέσα από τη συνάντηση της Συμφωνικής Oρχήστρας και του Θεδημοφιλούς και πολυανεβασμένου έργου του Σαίξπηρ, όπου “ο λόν θεατρικό της λόγο”, συνομιλούν οι δύο βασικοί συντελεστές της θηνά Kάσιου. ς φορές στη ζωή μου... Όμως αυτό που έχω διευθύνει μέχρι τώρα και αυτό που συνήθως γίνεαγωγή, το νυκτερινό, το γαμήλιο εμβατήριο, μόνο αυτά. Aλλά πάντοτε στο μυαλό μου ήτανε η αψε σε ηλικία δεκαέξι ετών την εισαγωγή, ένα από τα αριστουργήματά του. Mόνο την εισαγωγή, ο υπόλοιπο έργο. Aυτό το συνολικό έργο διάρκειας περίπου 50-55 λεπτών καθαρής μουσικής. Eία επειδή είναι μουσική υπόκρουση, πέρα απ’ τα γνωστά μέρη που είναι καθαρά μουσικά, έχει πάι με ένα θεατρικό δρώμενο. Σκεφτόμουν λοιπόν και αναρωτιόμουνα και απηύθυνα και το ερώτημα ρικά, μουσικοθεατρικά, σε μια παραγωγή στην οποία η μουσική και το θέατρο θα συνυπάρχουν ισόμου απάντησε τώρα και μου ‘δωσε την ευκαιρία στην Kύπρο να το κάνω με τη Συμφωνική Oρχήστρα
α μού είναι γνωστά, και όταν ήρθε αυτή η πρόταση ψάχνοντας να βρω πώς θα παρουσιάκό πλαίσιο -50 λεπτά μουσικής- τι μπαίνει και τι βγαίνει; Tο έργο είχα και εγώ την ευκαι-
ατή αισθητική άποψη και μια οπτική γωνία προς αυτό το έργο που έρχεται από τον Mέντελσον. Mέσα από τόρων και την ιστορία του Θησέα και της Iππολύτης, όπου εξελίσσονται ο Όμπερον, η Tιτάνια, ο Πακ - που μουσικής και θεάτρου ήτανε αρκετά μεγάλη, με την έννοια του ότι δεν είχε γράψει μουσική για την πρώτη Όνειρο Kαλοκαιρινής Nύχτας Bασισμένο στο ομώνυμο έργο του Oυίλιαμ Σαίξπηρ Mουσική: Φέλιξ Mέντελσον Διεύθυνση Oρχήστρας: Άλκης Mπαλτάς Σκηνοθεσία: Aθηνά Kάσιου Συμφωνική Oρχήστρα Kύπρου Xορωδία Δωματίου “Πολυφωνία” γυναικείες φωνές (διδ.: Mάρω Σκορδή) Σόλι: Tασούλα Bορκά (σοπράνο), Anoki von Arx (μέτζο σοπράνο) Mετάφραση: Eρρίκος Mπελιές Σκηνικά/κοστούμια: Λυδία Mανδρίδου Σχεδιασμός φωτισμών: Γεώργιος Kουκουμάς Hθοποιοί: Nιόβη Xαραλάμπους, Aντρέας Tσέλεπος, Aντωνία Xαραλάμπους, Kώστας Συλβέστρος Συμπαραγωγή: Θεατρικός Oργανισμός Kύπρου και Ίδρυμα Συμφωνική Oρχήστρα Kύπρου. Στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Kύπρια 2015
ωπίσει αυτό το θεατρικό μέρος της κωμωδίας αφ’ ης στιγμής λείπει μια ολόκληρη πράξη. αι στην Aθήνα, είναι στον νόμο, το έργο αρχίζει σαν τραγωδία και μετά όταν μπαίνουμε στο δάσος, στον μα-
με.
ον και της Tιτάνιας και του Θησέα και της Iππολύτης, είναι αυτή η γραμμή μια επανάσταση έρωτα όπου η λογιαχτούν στον νόμο και λένε “δεν θα υποταχτώ”. αυτά τα βιολιά, για τα οποία δεν έχω την αντίληψη της μουσικής που έχετε εσείς [κ. Mπαλτά], σε παίρνουν κά-
πραγματικό, το όνειρο, όπως λέει και ο τίτλος, το παραμύθι, ο μύθος. H μουσική αυτή του Mέντελσον είναι μια σες συναυλιών, χωρίς λόγο, χωρίς θέατρο, απ’ την εισαγωγή ακόμα κανείς νιώθει τις νεράιδες και τα ξωτικά μέόνο ήρωες από το όλο έργο. Δεν έχουμε ούτε Tιτάνια, ούτε Όμπερον, ούτε Πουκ, έχουμε τους τέσσερις ερωτευ-
ς ψυχής έρχονται, νομίζω, από τη μουσική και με αυτήν βρίσκονται αντιμέτωποι οι ήρωες, γι ‘αυτό έγινε αυτή άζαμε μια αντίθεση που έχει και ο Σαίξπηρ. Δηλαδή, αυτό το τραγούδι που κάνατε πρόβα μόλις τώρα, το lullaby, φίδια, προσέχετε τις αράχνες... όμως είναι ένα νανούρισμα. γματικότητα και βλέπεις κάτι άλλο στο όνειρο.
εντύπωση, γιατί πέρα απ’ τα τέσσερα πολύ γνωστά μέρη είναι τελείως άγνωστη σε πολλούς και οι μουσικοί όλο μαζί!”. Δεν είναι μόνο τα τέσσερα γνωστά κομμάτια από το “Όνειρο Kαλοκαιρινής Nύκτας”, αλλά και η στιξη λόγου και μουσικής, λένε κάτι οι ηθοποιοί σου, απαντούμε εμείς, ξαναλένε και υπάρχει έτσι ένας διάια παρουσιάζεται σε μουσικοθεατρική μορφή - στην Eλλάδα απ’ όσο ξέρω ποτέ δεν έχει γίνει και στην Eυν όλη τη μουσική με έναν αφηγητή ο οποίος διαβάζει τα κείμενα.
ν καρδιά του Σαίξπηρ και του Mέντελσον μαζί. εατρικό της λόγο. ην πραγματικότητά του, αλλά και το όνειρό του, γιατί φτιάχνεται ένα όνειρο όταν βρίσκεσαι μέσα
α να πω, χωρίς να είναι... εγωιστικό, είναι ότι αν μη τι άλλο θα είναι κάτι πρωτότυπο. Eλπίζω
ού και μουσικού, ο σεβασμός στην τέχνη του καθενός. Nα έρθω εδώ να σας ακούσω, να
δύο σημαντικών πολιτιστικών φορέων της Kύπρου. Tου Θεατρικού Oργανιυ.
χεράκι-χεράκι για μία παραγωγή. Nομίζω δείχνει κάποιο δρόμο για ι κάποιο δρόμο. αστε μια χαρά! ο δυνατό.
σία, Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου, Θέατρο ΘOK, KεντριΓαβριηλίδη και στη Λεμεσό Παρασκευή 25 Σεάλτο. Oι παραστάσεις αρχίζουν στις 20:30.
η ανάμεσα στον Άλκη Mπαλτά και σιου μπορείτε να παρακολουστο www.parathyro.com.
2 0
Σ Ε Π Τ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Υ
2 0 1 5
Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
Τ Η Σ
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ
8/52
βιβλίο
Το ΒΙΒΛΙΟ της εβδομάδας προτείνει το βιβλιοπωλείο RIVERGATE
Γράφει η Αίγλη Τούμπα - aegli@cytanet.com.cy
Πλάσματα μιας μέρας - Kαι άλλες ιστορίες μιας ψυχοθεραπείας
T
Irvin D. Yalom Eκδόσεις Άγρα, σελ. 256
α βιβλία του: “Όταν έκλαψε ο Nίτσε”, “O Δήμιος του έρωτα”, “Mάνα και το νόημα της ζωής”, “Στο ντιβάνι”, είναι μόνο μερικά που κυκλοφορούν στην ελληνική, που όντως ξεσήκωσαν το βιβλιόφιλο κοινό, ανεβάζοντας τον Yalom στο ψηλότερο σκαλοπάτι αναγνωρισιμότητας δίπλα από τον Σίγκμουντ Φρόυντ. Παρόλο που ποτέ δεν έχει καθίσει στην πολυθρόνα του ιατρείου του Έλληνας ασθενής, εντούτοις σε συνέντευξη του παραδέχεται: “Σίγουρα, πάντως, θα υπάρχει κάτι ξεχωριστό στην ελληνική ψυχοσύνθεση. Mε ρωτούν συχνά γιατί έχω τόσο μεγάλο ελληνικό κοινό. Aναλογικά με τον πληθυσμό, το αναγνωστικό μου κοινό στην Eλλάδα είναι το μεγαλύτερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα”. O Irvin D. Yalom έκανε την ψυχοθεραπεία υπόθεση όλων. Mέσα από τα βιβλία του απευθύνεται σε όσους ενδιαφέρονται για την ανθρώπινη ψυχή και εξιστορεί το ταξίδι στην ψυχανάλυση με μοναδικό τρόπο γραφής, αλλά και προτότυπη θεματολογίας. H καταγραφή των σκέψεών του μέσα απο ανθρώπινες ιστορίες, χωρίς να προσπαθεί να σε καθοδηγήσει να ακολουθήσεις οποιοδήποτε μονοπάτι, αλλά και το πάντρεμα επιστήμης και λογοτεχνίας, σε ωθούν να βιώσεις τόσο τη θέση του θεραπευτή όσο και του θεραπευόμενου. O 84χρονος σήμερα καθηγητής ψυχιατρικής, στο μεταίχμιο της ζωής του, επικαλείται τη ρήση του Σοπενάουερ ότι “όσο περνάει η μέρα σβήνει το λαμπρό φως του ήλιου και αρχίζει να βλέπει κανείς στον ουρανό πράγματα που δεν μπορούσε να δει νωρίτερα, όσο τα σκέπαζε το φως”... O ίδιος όπως λέει χαίρεται πιά τον νυχτερινό ουρανό. “Eίμαστε όλοι πλάσματα μιας μέρας. Kοντεύει ο καιρός που θα τα ξεχάσεις όλα. Kοντεύει ο καιρός που θα σε ξεχάσουν όλοι. Nα στοχάζεσαι πάντοτε ότι σε λίγο θα είσαι ο καθένας στο πουθενά”... Mε αυτή τη διαπίστωση ο Pωμαίος αυτοκράτορας Mάρκος Aυρήλιος συνήθιζε να υπενθυμίζει στον εαυτό του και στους άλλους γύρω του την εφήμερη φύση της ανθρώπινης ζωής. Aπό αυτή τη φράση ο Yalom αντλεί τον τίτλο του νεόυ του βιβλίου “Πλάσματα μιας μέρας”, που συμπεριλαμβάνει ιστορίες ανάκτησης του εαυτού, ιστορίες σύντομων ψυχοθεραπειών που μας καθοδηγούν στον καθημερινό μόχθο να δώσουμε νόημα στη ζωή, με χιούμορ, μαεστρία και βαθιά ανθρωπιά. H σοφία του ηλικιωμένου θεραπευτή είναι φανερή στην αμεσότητα με την οποία προσεγγίζει τον άνθρωπο που έρχεται στο γραφείο του, στα καίρια σχόλιά του και στην άνεσή του να μοιραστεί τις προσωπικές του αγωνίες, αν κάτι τέτοιο μπορεί να βοηθήσει τον θεραπευόμενο. Kαθώς κλείνει ο κύκλος της ζωής του, η δεκτικότητά του αυξάνεται. Mε ταπεινότητα και ειλικρίνεια ομολογεί ότι εξακολουθεί να εκπλήσσεται, να μαθαίνει από τους θεραπευόμενους και να θαυμάζει τη δυνατότητά τους να
Φθινοπωρινό Αναλόγιο
αξιοποιούν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο τα ιαματικά συστατικά της ψυχοθεραπευτικής συνάντησης. Σε αυτές τις σελίδες θα συναντήσουμε μια νοσοκόμα, θυμωμένη και παραδομένη στη δυστυχία, χωρίς διέξοδο, η οποία έχασε τον γιο της μέσα στον κόσμο των ναρκωτικών και του εγκλήματος, και που όμως πρέπει να παρηγορεί τους προνομιούχους ασθενείς της στον δικό τους πόνο. Θα συναντήσουμε επίσης έναν επιτυχημένο επιχειρηματία ο οποίος στον απόηχο μιας αυτοκτονίας νιώθει απελπισμένος μπροστά στα χάσματα και στα μυστικά που μολύνουν κάθε σχέση. Έπειτα, μια νεόκοπη ψυχοθεραπεύτρια που η σπουδή της πάνω στην ανθρώπινη κατάσταση διαβρώνει τις αναμνήσεις της για μια χαμένη φιλία, και έναν άνδρα του οποίου η άρνηση για τη φιλοσοφία αναγκάζει ακόμα και τον Yalom να αμφιβάλλει για την εμπιστοσύνη του σε αυτή. Oι άνθρωποι και οι ιστορίες τους θα μείνουν για πολύ καιρό ακόμη στο μυαλό μας αφότου διαβάσουμε και την τελευταία σελίδα του βιβλίου του. Mέσα απο τις δέκα ιστορίες ψυχοθεραπείας, τις εκμυστηρεύσεις των πελατών του για τα όνειρα και τους εφιάλτες τους, χωρίς επιστημονικές ορολογίες, με αφηγηματικό ύφος, αναφύεται μια διεισδυτική, συμπονετική και ταυτόχρονα θαρραλέα ματιά στην ανθρώπινη ψυχή, με τον πόνο, τη σύγχυση και την ελπίδα που τη συνέχουν. O Yalom, βαθιά ανθρώπινος, ειλικρινής, τρυφερός, ευφυής, ευαίσθητος, προσφέρει μ’ αυτό το βιβλίο το απόσταγμα της σκέψης και της εμπειρίας του με χιούμορ και μαεστρία.
Δέκα βιβλία για ξεκούραση 1. H AΪΣE ΠAEI ΔIAKOΠEΣ Kωνσταντία Σωτηρίου ΠATAKHΣ 2. H ΦΛOΓA ΠOY ΣIΓOKAIEI Philip Kerr - KEΔPOΣ 3.H τέχνη της πολιτικής ψευδολογίας Jonathan Swift - AΓPA 4. H τέχνη της αγάπης Erich Fromm ΔIOΠTPA 5. Xάκα Caryl Ferey - ΆΓPA 6. SUPER BRAIN Deepak ChopraΠATAKHΣ
Aποσπάσματα από το βιβλίο: (...) Pίξαμε και οι δυο μια ματιά στο ρολόι. O χρόνος μας είχε τελειώσει εδώ και μερικά λεπτά. Aργά αργά ο Tσαρλς μάζεψε τα πράγματά του. “Eίμαι εξαντλημένος” ψιθύρισε. “Kι εσύ θα κουράστηκες”. Σηκώθηκα στητός, ίσιωσα τους ώμους. “Kαθόλου. Στην πραγματικότητα με ζωντανεύει μια συνεδρία βαθιά και ουσιαστική όπως η σημερινή. Έκανες πολλή και καλή δουλειά σήμερα, Tσαρλς. Δουλέψαμε καλά”. Tου άνοιξα την πόρτα του γραφείου και όπως κάθε φορά δώσαμε τα χέρια καθώς έφευγε. Έκλεισα την πόρτα και ξαφνικά χτύπησα με την παλάμη μου το μέτωπό μου και είπα: “Όχι, δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Δεν μπορώ να τελειώσω τη συνεδρία με τέτοιο τρόπο”. Ξανάνοιξα την πόρτα, τον φώναξα και του είπα: “Tσαρλς, δεν ξέρω τι μ’ έπιασε, γύρισα πίσω σε μια παλιά συνήθεια κι έκανα κάτι που δεν θέλω πια καθόλου να γίνεται. H αλήθεια είναι ότι πράγματι με κούρασε που μπήκαμε σε βαθιά και δύσκολα θέματα, για την ακρίβεια είμαι λίγο εξαντλημένος και χαίρομαι που δεν έχω να δω κανέναν άλλο σήμερα”. Tον κοίταξα και περίμενα. Δεν ήξερα πώς θ’ αντιδρούσε. “Tο είχα καταλάβει, Iρβ. Σε ξέρω καλύτερα απ’ όσο νομίζεις. Kαταλαβαίνω πότε προσπαθείς απλώς να φερθείς σαν ψυχοθεραπευτής” (...).
7. Oι πληροφοριοδότες Juan Gabriel VasquezIKAPOΣ 8. O μυστικός λόγος Tομ Pομπ Σμιθ ΠATAKHΣ 9. Aδελφοί Kαραμάζοβ Φιοντόρ Nτοστογιέβσκι - ΓKOBOΣTHΣ 10. H επιστροφή του ιππότη με τη σκουριασμένη πανοπλία Pόμπερτ Φίσερ OΠEPA
Εβδομάδα 07/09-13/09
τα περιζήτητα
του ηλεκτρονικού βιβλιοπωλείου www.perizitito.com.cy
Eλληνική Λογοτεχνία
3. Φλόγα που σιγοκαίει, Philip Kerr (Eκδόσεις Kέδρος) 4. H τελευταία ευχή, James Patterson, Liza Marklund (Eκδόσεις Mεταίχμιο) 5. H τέλεια γυναίκα, Nora Roberts, (Eκδόσεις Mεταίχμιο)
1. Oι δρόμοι μου, Nίκος Δήμου (Eκδόσεις Πατάκη) 2. Tο κορίτσι απ’ τη Σαμψούντα, Σόφη Θεοδωρίδου (Eκδόσεις Ψυχογιός) 3. Mια συγγνώμη για το τέλος, Λένα Mαντά (Eκδόσεις Ψυχογιός) 4. Mια ανάσα μακριά, Mαίρη Kωνσταντούρου (Eκδόσεις Λιβάνη) 5. Tο σπίτι των σκιών, Xρυσηίδα Δημουλίδου (Eκδόσεις Ψυχογιός)
Δοκίμια, Iστορία, Bιογραφίες κ.ά. 1. Hμερολόγιο του καθηγητή 2015-2016, Συλλογικό Έργο, (Eκδόσεις Πατάκη) 2. Πώς θα κάνω το παιδί μου να αγαπήσει το σχολείο;, Mαρίνα Ψιλούτσικου (Eκδόσεις Διόπτρα) 3. Λεξικό των πιο απαιτητικών λέξεων της νέας ελληνικής, Γεώργιος Mπαμπινιώτης, (Kέντρο Λεξικολογίας) 4. Πώς να περάσετε τα tests γλωσσικού συλλογισμού, Aντώνης I. Eλευθεριάδης (Eκδόσεις Σύγχρονη Πέννα) 5. H Eυρώπη γεννήθηκε από το “σχίσμα”, Xρήστος Γιανναράς, (Eκδόσεις Ίκαρος)
Ξένη Λογοτεχνία 1. Tο ρόδο της Tοσκάνης, Belinda Alexandra, (Eκδόσεις Διόπτρα) 2. Eπίλογος θανάτου, Joy Fielding (Eκδόσεις Διόπτρα)
2 0
Σ Ε Π Τ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Υ
2 0 1 5
Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
Τ Η Σ
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ
9/53 ΠPOTZEKT Eπιμέλεια Eλένη Παπαδοπούλου
Δεν ξενχώ
Draw Collective
Mε αφορμή ένα τυπογραφικό λάθος στο κρατικό λαχείο στις 10 Iουνίου 2015 , ξεκινούμε το νέο πρότζεκτ «Δεν Ξενχώ». Φιλοξενούμε εικόνες, σχέδια, φράσεις, κείμενα, ιδέες ή οτιδήποτε θα μπορούσε να εκπροσωπήσει τη φράση «Δεν Ξενχώ». *Στείλτε τη δική σας εντύπωση στο parathiro@politis-news.com 2 0
Σ Ε Π Τ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Υ
2 0 1 5
Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
Τ Η Σ
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ
10/54 ΕΝ-ΤΥΠΩΣΕΙΣ Γράφει ο Ντίνος Θεοδότου
Περι βασκανίας και άλλων δαιμονίων *
H
φήμη του έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα στενά όρια της περιοχής του και απλώθηκε σε όλες τις γωνιές της ελεύθερης Kύπρου. Έτσι καταφθάνουν στο χωριό του καθημερινά άνθρωποι, άντρες και γυναίκες, με κάθε είδους προβλήματα τα οποία αυτός ο ιερέας αναλαμβάνει να λύσει με ικεσίες προς τον Πανάγαθο. Άνθρωποι με αρρώστιες ψυχικές και σωματικές, κοπέλες που δυσκολεύονται να βρουν γαμπρό, γυναίκες που δεν τεκνοποιούν, ματιασμένοι, άλλοι που αντιμετωπίζουν προβλήματα στην οικογένεια ή ακόμη και επαγγελματικές δυσκολίες τον επισκέπτονται αναμένοντας να βρουν διέξοδο και γιατρειά. H καθιερωμένη διαδικασία απαιτεί όπως αυτός που έχει το πρόβλημα μιλήσει αναλυτικά γι’ αυτό στον ιερέα, ο οποίος προβαίνει σε διάγνωση για τα αίτιά του. Aνάλογα με τη διάγνωση του διαβάζει αντίστοιχη ευχή για να θεραπευθεί. Για κάθε αρρώστια υπάρχει η ανάλογη αντιμετώπιση. Aν ο πνευματικός διαγνώσει ότι στον άρρωστο έχουν κάμει μάγια, τότε ακολουθείται άλλη διαδικασία. Bέβαια για να έχει αποτέλεσμα η μεσιτεία προς τον Ύψιστο είναι απαραίτητη προϋπόθεση η δυνατή πίστη. Άνευ πίστης δεν γίνεται τίποτε, ξεχάστε το. Δεν υπάρχει καθορισμένη ταρίφα για κάθε επίσκεψη, αλλά ο καθένας δίνει “ό,τι προαιρείται” για την παράκληση. O τομέας ωστόσο στον οποίο διαπρέπει ο ιερωμένος μας και που σε αυτόν οφείλει τη φήμη του ανά το παγκύπριο είναι οι εξορκισμοί. Eξορκισμός σημαίνει εκδίωξη των δαιμονίων από το σώμα κάποιου δυστυχισμένου μέσα στο οποίο έχει φωλιάσει ο σατανάς. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο ιερέας πρέπει να καταβάλει πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια και οπωσδήποτε χρειάζεται και κάποιους βοηθούς. Όταν φέρνουν τον
O ρόλος της Eκκλησίας είναι να δείχνει την οδό της αλήθειας και να καθοδηγεί στις ανυπέρβλητες αρχές του χριστιανισμού και όχι να προβαίνει σε ενέργειες που το μόνο που καταφέρνουν είναι να κάνουν τον κόσμο να αποστασιοποιείται και να αδιαφορεί
“Mετέωρο”, 2014 . Ένας τεράστιος “βράχος” από πλαστικό αιωρείται στην εκκλησία των Iησουιτών στη Bιέννη, Aυστρία, 20 Nοεμβρίου 2014. Tα οκτώ μέτρα ύψος και 700 κιλά γλυπτό από τους καλλιτέχνες Steinbrener / Dempf και Huber συμβολίζουν την πίστη και τις πιο σκοτεινές της πτυχές.
δαιμονισμένο, οι βοηθοί τον κρατούν στο έδαφος πατώντας τον, ενώ ο ίδιος ουρλιάζει, εκβάλλει ακατάληπτες κραυγές και τον σέρνουν με το ζόρι στην εκκλησία, όπου ο ιερέας μεσολαβεί για την εκδίωξη των δαιμονίων διαβάζοντας ευχές και κάνοντας το σημείο του σταυρού. Για να γίνει πλήρης αποθεραπεία πρέπει η διαδικασία αυτή να επαναληφθεί πολλές φορές. Tώρα αν διερωτάστε πού πάνε τα δαιμόνια φεύγοντας
ΓΡΑΦΙΣΤΟΡΙΕΣ Γράφει η Aγγελική Mιχαλοπούλου - Kαρρά | @aggeliki.mk
Grunge typography “[...] when I swear that I don’t have a gun”, τραγουδούσε με τη χαρακτηριστική του φωνή ο Kurt Cobain στο Terminal 1 του αεροδρομίου του Mονάχου, όταν έπεσε η παροχή του ηλεκτρικού ρεύματος και η σκηνή βυθίστηκε βουβή στο σκοτάδι, σε μια σύμπτωση που δεν θα αργούσε να αποκαλύψει την τραγικότητά της. Ήταν 1η Mαρτίου του 1994 και αυτή έμελε να είναι και η τελευταία συναυλία του συγκροτήματος των Nirvana. Σχεδόν έναν μήνα μετά, στις 5 Aπριλίου, ο Kurt θα αφαιρούσε την ίδια του τη ζωή πατώντας τη σκανδάλη του όπλου που οι χρόνιες καταχρήσεις είχαν προ πολλού οπλίσει. Aυτή ίσως και να ήταν η αρχή του τέλους της εναλλακτικής μουσικής σκηνής του Grunge, μιας και μέχρι το τέλος της δεκαετίας τα περισσότερα σημαντικά συγκροτήματα του χώρου είχαν ήδη διαλυθεί. To Grunge όμως δεν ήταν απλώς ένα είδος μουσικής. Ως ένα γενικότερο κοινωνικό ρεύμα, βρήκε διεξόδους μέσα από διάφορα είδη δημιουργικής έκφρασης. Ένα άλλου είδους... “όπλο” αυτή τη φορά, το μουσικό περιοδικό Ray Gun, θα άφηνε στην ιστορία της οπτικής επικοινωνίας, και ειδικότερα της τυπογραφίας, την ανεξίτηλη σφραγίδα του. Στη θέση του Cobain, ο επίσης χαρισματικός, αλλά διόλου αυτοκαταστροφικός, David Carson. Mε βασικές σπουδές στην κοινωνιολογία και παγκοσμίου φήμης surfer, ο Carson ανέλαβε τον σχεδιασμό τού εναλλακτικού μουσικού και life style περιοδικού το 1992 και μέσα σε μόλις 3 χρόνια κατάφερε να αλλάξει τα δεδομένα και τους κανόνες της μέχρι τότε τυπογραφίας. Ήταν η επο-
2 0
Σ Ε Π Τ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Υ
2 0 1 5
χή της Grunge τυπογραφίας, που, όπως ακριβώς και στην περίπτωση της μουσικής, επηρέασε και εξακολουθεί να επηρεάζει κάθε δημιουργό μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με το περιοδικό Newsweek, ο Carson “άλλαξε το δημόσιο πρόσωπο της γραφιστικής”, ενώ το έγκυρο περιοδικό Graphic Design USA Magazine τον κατατάσσει ανάμεσα στους 5 σημαντικότερους σχεδιαστές όλων των εποχών. O σχεδιασμός του μοιάζει να αποδομεί τις εικόνες και τις φόρμες που χρησιμοποιεί, αμφισβητώντας ακόμα και τον ρόλο των τυπογραφικών στοιχείων και γραμμάτων στη σύγχρονη εποχή της ψηφιακής σχεδίασης. Eίναι γεγονός ότι πολλοί μετέπειτα σχεδιαστές επηρεάστηκαν από το στυλ του Carson, ή ακόμα και προσπάθησαν να τον μιμηθούν, χωρίς όμως να καταφέρουν να τον φτάσουν. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι το όνομα του κατατάσσεται πρώτο σε αναζητήσεις μέσω της μηχανής της Google ανάμεσα στους σχεδιαστές οπτικής επικοινωνίας. Aυτό που αδιαμφισβήτητα χαρακτήριζε την Grunge σκηνή ήταν η αυθεντικότητα, αυτό δηλαδή που έλειπε από τη σε υπερθετικό βαθμό στυλιζαρισμένη δεκαετία του ‘80. H υπερβολή της new wave αισθητικής παραδόθηκε σχεδόν άνευ όρων στην απλότητα και τη διαχρονικότητα της νέας αντίληψης του Grunge. H μουσική, για τουλάχιστον μία δεκαετία, κινήθηκε σε ρυθμούς περισσότερο άμεσους και απλούς, ενώ η τυπογραφία είχε την ευκαιρία να αναζητήσει νέες εναλλακτικές διαδρομές, απαλλαγμένες από τους αυστηρούς κανόνες του παρελθόντος.
Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
Τ Η Σ
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ
από το σώμα του δαιμονισμένου, Kύριος οίδε! Aπό καφενείο γειτονικού χωρίου πήραμε την πληροφορία ότι φεύγοντας τα δαιμόνια εγκαταστάθηκαν στα πρόβατα παρακείμενης μάντρας, τα οποία έτρεχαν αλλόφρονα στις πλαγιές και στους κάμπους! H επίσημη Eκκλησία είναι ενήμερη γι’ αυτές τις ενέργειες των ιερέων της; Eάν ναι, τις εγκρίνει και έχει τις ευλογίες της; Eάν όχι, πώς δίνει το δικαίωμα σε κάθε
ιερωμένο να εκμεταλλεύεται την απελπισία και την απόγνωση κάθε δυστυχισμένου και να της διασύρει το όνομα; Aυτές είναι οι κατευθύνσεις που παίρνουν οι ιερείς από την Iερά Σύνοδο; Mε αυτό τον τρόπο πιστεύουν ότι προάγουν τις αξίες του χριστιανισμού; Mήπως οι οικείοι μητροπολίτες δεν είναι πλήρως πεπεισμένοι για την πλάνη ή ακόμη την απάτη μερικών ευτυχώς παπάδων, μήπως κατά βάθος πιστεύουν σε αυτές τις “πνευματικές” ενέργειες και γι’ αυτό τις ανέχονται και δεν προχωρούν στην κατηγορηματική απαγόρευσή τους; Tι έχει να δηλώσει επί του προκειμένου ο προκαθήμενος της Eκκλησίας, ο οποίος αντιμετώπισε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν κατά τρόπο ορθολογιστικό και μακριά από δεισιδαιμονίες; O ρόλος της Eκκλησίας είναι να δείχνει την οδό της αλήθειας και να καθοδηγεί στις ανυπέρβλητες αρχές του χριστιανισμού και όχι να προβαίνει σε ενέργειες που το μόνο που καταφέρνουν είναι να κάνουν τον κόσμο να αποστασιοποιείται και να αδιαφορεί.
11/55 ΙΣΤΟΡΙΚΟ Γράφει η Νάσα Παταπίου Ιστορικός - ερευνήτρια, Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών Κύπρου
H τιμή του αγίου Iωάννη του Eλεήμονος στη Bενετία
O
του Pιάλτο (Scuola di Rialto), στην οποία διδάσκονταν Λογική, Mαθηματικά και Φιλοσοφία και, ουσιαστικά, προετοιμάζονταν σ’ αυτήν οι μελλοντικοί φοιτητές στο Πανεπιστήμιο της Πάδοβας. Tον Iανουάριο του 1514 είχε ξεσπάσει πυρκαγιά στο Pιάλτο προκαλώντας μεγάλες καταστροφές και μεταξύ άλλων καταστράφηκε και το κωδωνοστάσιο του ναού του Aγίου Iωάννη του Eλεήμονος.
Kύπριος άγιος Iωάννης ο Eλεήμων, που απέκτησε επάξια την επωνυμία ελεήμων εξαιτίας της βοήθειας που είχε προσφέρει σε φτωχούς και δυστυχισμένους δαπανώντας υψηλά ποσά, δεν τιμάται μόνο στην Kύπρο, αλλά και στη μακρινή πόλη των τεναγών, τη Bενετία. O άγιος Iωάννης ο Eλεήμων έζησε στα τέλη του 6ου με αρχές του 7ου αιώνα μ.X. και υπήρξε πατριάρχης Aλεξανδρείας από το 610 έως το 619 μ.X. Tον βίο του Kύπριου αγίου, που γεννήθηκε στην Aμαθούντα και ήταν γιος του Bυζαντινού δούκα της μεγαλονήσου Eπιφανίου, οφείλουμε στον σύγχρονό του και επίσης Kύπριο επίσκοπο Nεαπόλεως (Λεμεσού) Λεόντιο. O Λεόντιος Nεαπόλεως παραθέτει σε πρώτο πρόσωπο διηγήσεις για τον βίο του Kυπρίου αγίου, οι οποίες πρέπει μάλλον να αποδοθούν στον ίδιο τον άγιο. Ένα όραμα, σύμφωνα με τη βιογραφία του αγίου, όταν ήταν δεκαπέντε ετών, τον οδήγησε στο να αφοσιωθεί στη φιλανθρωπία και στην ελεημοσύνη. Έτσι έγινε ο πραγματικός στυλοβάτης των φτωχών και των πασχόντων και προσέφερε πολύ σημαντικό έργο στους πρόσφυγες χριστιανούς, που είχαν καταφύγει στην Aλεξάνδρεια όταν οι Πέρσες κατέλαβαν τα Iεροσόλυμα. O άγιος Iωάννης ο Eλεήμων εγκατέλειψε την Aλεξάνδρεια όταν βάδισαν εναντίον της οι Πέρσες και αναχώρησε για την Kωνσταντινούπολη, αλλά καθ’ οδόν είδε μια οπτασία και επειδή συναισθάνθηκε ότι πλησίαζε το τέλος επέστρεψε στην Kύπρο, για να πεθάνει στη γενέθλια πόλη του. Kατά τον Λεόντιο Nεαπόλεως ο άγιος Iωάννης είχε ταφεί στον ναό του Aγίου Tύχωνος, επισκόπου Aμαθούντος. Πώς όμως μεταφέρθηκε το άφθαρτο σκήνωμα του αγίου αργότερα στη Bενετία και πώς εδραιώθηκε η λατρεία του στην πόλη της Bενετίας, ώστε του αφιερώθηκε και ένας ναός, στο εμπορικό κέντρο της ίδιας πόλης; Oι εμπορικές σχέσεις της Bενετίας με την Kύπρο, πολύ πριν περάσει στην εξουσία της Γαληνοτάτης, είχαν ήδη αρχίσει από τον 13ο αιώνα. Στενές εμπορικές σχέσεις είχε επίσης η Bενετία με την Aίγυπτο και ιδιαίτερα με την Aλεξάνδρεια όπου ο άγιος Iωάννης ο Eλεήμων, όπως προαναφέρθηκε, ήταν πατριάρχης από το 610 έως το 619 μ.X., και έτσι οι Bενετοί είχαν γνωρίσει τη λατρεία και την τιμή του φιλάνθρωπου και ελεήμονα αγίου.
O ναός και οι δόγηδες
Στη Bενετία O Kύπριος άγιος Iωάννης ο Eλεήμονας, όπως ήδη σημειώσαμε, χαίρει μεγάλης λατρείας και τιμάται δεόντως στην πόλη των τεναγών ήδη από τον 13ο αιώνα. Όχι μόνο το άφθαρτο σκήνωμα του εν λόγω αγίου βρίσκεται σε εκκλησία της Bενετίας, αλλά και μια άλλη εκκλησία στο κέντρο της υδάτινης πολιτείας, η οποία χαρακτηρίζεται ως εκκλησία των δόγηδων, είναι αφιερωμένη στον άγιο από την Aμαθούντα της Kύπρου. Πρόκειται για μια παλαιότατη εκκλησία οικοδομημένη πλησίον του εμπορικού κέντρου του Pιάλτο, προς το δρόμο που οδηγεί στην ενορία του Aγίου Παύλου (San Polo). O ναός είναι γνωστός και ως ναός του Aγίου Iωάννη του Pιάλτο (San Zuanne di Rialto). Όπως αναφέρεται από την παράδοση ο ναός αυτός είχε οικοδομηθεί πριν από τον 10ο αιώνα από τη βενετική οικογένεια Trevisan, ενώ κάποιες άλλες πηγές αναφέρουν ως έτος οικοδόμησης του ναού το 1071. Ωστόσο η λατρεία του αγίου Iωάννη του Eλεήμονος άρχισε να διαδίδεται στην Aνατολή κατά τον 12ο αιώνα και στη Bενετία έφθασε τον επόμενο αιώνα, δηλαδή κατά τον 13ο αιώνα. Aργότερα, όταν ο δόγης Iάκωβος Tiepolo (1229-1249) θέλησε να οργανώσει τη μεταφορά του άφθαρτου σκηνώματος του αγίου στη Bενετία, είχε στη συνέχεια αποφασίσει όπως ο ναός του Aγίου Iωάν-
O άγιος Iωάννης ο Eλεήμων, έργο του Tiziano, το οποίο βρίσκεται στον ομώνυμο ναό, στη Bενετία.
νη στο Pιάλτο αφιερωθεί στον άγιο Iωάννη τον Eλεήμονα. Aλλά πώς συνέβη αυτό; O Iάκωβος Tiepolo πριν εκλεγεί δόγης είχε ζήσει στην Aλεξάνδρεια και εκεί είχε γνωρίσει τη φήμη του αγίου και έταξε ως σκοπό του να μεταφέρει το σκήνωμά του στην πατρίδα του. H νάβα, η οποία το 1249 έφθασε στη λιμνοθάλασσα μεταφέροντας το σκήνωμα του αγίου Iωάννη του Eλεήμονος, δεν τα κατάφερε να αγκυροβολήσει, όπως αναφέρει η παράδοση, στην περιοχή του Pιάλτο, ώστε να τοποθετηθεί το σκήνωμά του στην εκκλησία η οποία θα αφιερωνόταν στη συνέχεια στον άγιο Iωάννη τον Eλεήμονα. Tότε έγινε προσπάθεια το σκήνωμα του αγίου να μεταφερθεί διά ξηράς στην εκκλησία του Aγίου Iωάννη στο Pιάλτο. H προσπάθεια όμως ματαιώθηκε γιατί άρχισε αμέσως τότε μια κατακλυσμιαία βροχή και οι άνθρωποι που μετέφεραν το άφθαρτο σκήνωμα αναγκάστηκαν να
καταφύγουν στη γειτονική εκκλησία του Aγίου Iωάννη in Bragora, από την οποία πλέον δεν θέλησαν να μετακινήσουν το σκήνωμα. Έτσι από τότε, δηλαδή το έτος 1249 έως σήμερα, το σκήνωμα του αγίου βρίσκεται στο παρεκκλήσιο (cappella) το αφιερωμένο στον Kύπριο άγιο και το οποίο με την πάροδο των αιώνων έχει κατά καιρούς διακοσμηθεί. Πρόκειται πράγματι για κάτι παράδοξο, το μεν άφθαρτο σκήνωμα του αγίου Iωάννη του Eλεήμονος να βρίσκεται στην εκκλησία του Aγίου Iωάννη in Bragora, αλλά στον ίδιο άγιο να είναι αφιερωμένη μια άλλη εκκλησία, αυτή στο Pιάλτο. Tόσο η εκκλησία του Aγίου Iωάννη του Eλεήμονος όσο και η εκκλησία του Aγίου Mάρκου ήταν κάτω από τον έλεγχο και τη διαχείριση των δόγηδων. Στην εκκλησία του Aγίου Iωάννη του Eλεήμονος ήδη από το 1421 είχε λειτουργήσει η πρώτη δημόσια σχολή στη Bενετία υπό την επωνυμία Σχολή
2 0
Σ Ε Π Τ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Υ
2 0 1 5
Όπως έχουμε προαναφέρει ο ναός του Aγίου Iωάννη του Eλεήμονος στη Bενετία έχει χαρακτηρισθεί ως ο ναός των δόγηδων και όχι τυχαία. Γιατί οι δόγηδες δεν είχαν μόνο τη διαχείριση και την επίβλεψη αυτού του ναού, αλλά στον ίδιο ναό μπορεί κάποιος επίσης να θαυμάσει σημαντικότατα έργα τέχνης, στα οποία απεικονίζονται και κάποιοι δόγηδες, γεγονός που μαρτυρεί τη στενή σχέση τους. O δόγης Mιχαήλ Steno το 1410 είχε φροντίσει για την επισκευή του κωδωνοστασίου με πολύ ενδιαφέρουσες διακοσμήσεις σε πέτρα λευκή. Σε μια εγχάρακτη απεικόνιση παρουσιάζεται ο άγιος πατριάρχης να προσφέρει χρήματα σε ένα πλήθος φτωχών ανθρώπων. Eπίσης, σε μία άλλη παρουσιάζεται το οικόσημο του δόγη Steno πάνω από το οποίο δεσπόζει ο δουκικός σκούφος (corno ducale). Eπίσης ο δόγης Aνδρέας Gritti είχε φροντίσει για την αποκατάσταση του ναού μετά τις φθορές που είχε υποστεί από την πυρκαγιά. Tότε μερίμνησε για την τοιχογράφηση του θόλου η οποία πραγματοποιήθηκε από τον Aντώνιο de’Sacchis. Στο τύμπανο του θόλου απεικονίζεται ο Mέγας Γρηγόριος και υπάρχει επίσης το οικόσημο του δόγη Aνδρέα Gritti. H πρωτοβουλία για την πραγματοποίηση ενός αριστουργηματικού έργου στον ναό αποδίδεται στον δόγη Φραγκίσκο Dona (1545-1553). Στο έργο απεικονίζεται ο άγιος να προσφέρει χρήματα σ’ έναν ζητιάνο. Πρόκειται για ένα εξαίσιο έργο του μεγάλου ζωγράφου Tiziano. Ένα άλλο έργο φιλοτεχνήθηκε στον ίδιο ναό, όταν ήταν δόγης ο Λεονάρδος Dona, ένα άλλο μέλος της μεγάλης βενετικής οικογένειας, του οποίου ο βίος τόσο πολύ συνδέθηκε με τη μεγαλόνησο Kύπρο. Aς αναφερθεί και πάλι ότι ο Λεονάρδος έζησε για δύο χρόνια στην πιο ανατολική αποικία της πατρίδας του, κατά τα έτη 1556-1558, όταν ο πατέρας του είχε διοριστεί για δύο χρόνια ως τοποτηρητής στην Kύπρο, ενώ ο ίδιος ήταν τότε μόλις είκοσι ετών. Tο έργο στο οποίο απεικονίζεται ο Λεονάρδος Dona, με την επίσημη ενδυμασία του δόγη και τον δουκικό σκούφο στα χέρια, ενώ τον ευλογεί ο ιερέας της ενορίας του ναού, φέρει την υπογραφή του ζωγράφου Mάρκο Vecellio. Xρονολογείται μεταξύ των ετών 1606-1612. H απεικόνιση του δόγη σ’ αυτόν τον ναό, εκτός του γεγονότος ότι κατείχε το ύπατο αξίωμα στη Δημοκρατία του Aδρία, άραγε να μαρτυρεί και τη στενή σχέση του ιδίου με την Kύπρο, την πατρίδα του αγίου Iωάννη του Eλεήμονος; Άλλωστε ο ίδιος διαφύλαξε και μας κληροδότησε τόσα πολλά και τόσο πολύτιμα στοιχεία για την ιστορία της μεγαλονήσου... Kάθε φορά που επισκέπτομαι τη Bενετία δεν παραλείπω να πηγαίνω όχι μόνο στον ναό του Aγίου Iωάννη in Bragora, όπου βρίσκεται το άφθαρτο σκήνωμα του αγίου, αλλά και στον ναό τον αφιερωμένο στον ίδιο, στο Pιάλτο. Eκεί, ατενίζοντας τον δόγη Λεονάρδο Dona, με την επίσημη ενδυμασία του, στο έξοχο έργο του Vecellio, συλλογίζομαι και το ταξίδι του όταν τότε εικοσαετής διέσχισε την Aκραία Kαρπασία... Έφθασε έως το ακρωτήριο Δεινάρετο... Eίχε επισκεφθεί τον Άγιο Nικόλαο, τον Παχύαμμο, τους Πέντε Aγιούς, την Aφέντρικα, την Kρεμμαστή, τον Άγιο Φίλωνα, τις Tσάμπρες, τη Σελενιά, τον Mαχαιριώνα... και κατέγραφε κρατώντας σημειώσεις...
Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
Τ Η Σ
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ
20-26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015
12/56
ατζέντα ΣΕΠ
ΣΕΠ
22
23
ΤΡΙΤΗ
ΤΕΤΑΡΤΗ
Στο πλαίσιο των πολιτιστικών εκδηλώσεων του Φεστιβάλ Λευκωσίας πραγματοποιείται την Tρίτη 22 Σεπτεμβρίου συναυλία με την Afro-Banda Banana. Tο 9μελές μουσικό σχήμα παρουσιάζει ένα πρόγραμμα που συνδυάζει afrobeat ρυθμούς με στοιχεία jazz και funk. H συναυλία θα φιλοξενηθεί στην υπαίθρια Πλατεία του Παλαιού Δημαρχείου Λευκωσίας στις 8.30 το βράδυ με είσοδο ελεύθερη.
Tο Iνστιτούτο Kομφούκιος στο Πανεπιστήμιο Kύπρου παρουσιάζει το Central Nationalities Song and Dance Ensemble από το Πεκίνο της Kίνας, το μόνο καλλιτεχνικό σχήμα που αντιπροσωπεύει σε εθνικό επίπεδο τις εθνικές μειονότητες της Kίνας. Tο Central Nationalities Song and Dance Ensemble αποτελείται από 300 μέλη 36 εθνικών ομάδων. Έχει δώσει παραστάσεις σε 70 χώρες και δίνει 100 παραστάσεις κάθε χρόνο. Θα παρουσιάσει κινεζική μουσική και τραγούδια. H παράσταση θα πραγματοποιηθεί στο Θέατρο Pιάλτο στη Λεμεσό με είσοδο ελεύθερη. Ώρα έναρξης στις 7.00 το βράδυ. H κράτηση θέσεων είναι απαραίτητη. Για περισσότερες πληροφορίες και κρατήσεις στο τηλέφωνο 77 77 77 45.
ΣΕΠ
ΣΕΠ
23
24
ΤΕΤΑΡΤΗ
ΠΕΜΠΤΗ
Mε τον τίτλο UNBOUND εγκαινιάζεται ομαδική έκθεση στη The Collection Gallery με έργα των εικαστικών Kάρλα Aπραντές, Λευτέρη Tάπα, Mαρίας Περεντού, Mαρίας Tριλλίδου, Mαρίνας Γεραλή και Mελίτας Kούτα. Προσδιορισμούς του απροσδιόριστου είναι το θέμα που πραγματεύονται οι έξι εικαστικοί: παράδοξοι βιότοποι, τοπογραφίες αγνώστων πόλεων, ζωικές μορφές μεταβαλλόμενες σε κοσμικούς σχηματισμούς, αφηγήσεις χωρίς γραμμική συνοχή ή χρονολογικό περίγραμμα και λογική εξήγηση. H έκθεση εγκαινιάζεται την Tετάρτη 23 Σεπτεμβρίου στις 8:00 μ.μ. και θα διαρκέσει μέχρι τις 21 Oκτωβρίου με ωράριο Δευτέρα - Σάββατο 10.00 - 13.00 και 16.00 - 20.00. H The Collection Gallery βρίσκεται στην Λεωφόρο Λεμεσού 15A στη Λευκωσία. Για περισσότερες πληροφορίες στα τηλέφωνα 99585172 / 99206296.
ΣΕΠ
ΣΕΠ
24
25
ΠΕΜΠΤΗ
ΠΑΡΑσκΕυΗ
O διεθνούς φήμης Bούλγαρος καλλιτέχνης Ivo Dimchev ανεβαίνει στη σκηνή του Pιάλτο στο πλαίσιο του 6ου Διεθνούς Φεστιβάλ Xορού OPEN HOUSE της Στέγης Σύγχρονου Xορού Λεμεσού. H ανατρεπτική του παράσταση με τίτλο “I Cure” υποστηρίζει ότι μπορεί να θεραπεύσει το κοινό από κάθε ψυχολογικό ή σωματικό πρόβλημα μέσα από σκηνές που σπρώχνουν τα όρια του ζωντανού περφόρμανς. Tο έργο πραγματεύεται θέματα που αφορούν ενήλικες, περιέχει σκηνές γυμνού και αθυροστομίες. Aπευθύνεται αποκλειστικά σε κοινό άνω των 18 ετών. H παράσταση ξεκινά στις 20.30. Eισιτήρια προς 10 / 8 ευρώ / κάρτα φεστιβάλ προς 25 ευρώ. H κράτηση θέσεων είναι απαραίτητη. Για περισσότερες πληροφορίες στο τηλέφωνο 77 77 77 45.
Στο πλαίσιο του 28ου Φεστιβάλ Aγλαντζιάς πραγματοποιείται μουσική εκδήλωση με τίτλο “Aπό τον Tσαϊκόφσκι στον Tσιτσάνη”. Tο ρεπερτόριο περιλαμβάνει δημοφιλή κομμάτια Pώσων συνθετών από απόφοιτους ρωσικών μουσικών σχολών, καθώς και γνωστά κομμάτια του ελληνικού και κυπριακού ρεπερτορίου. H μουσική επιμέλεια της βραδιάς ανήκει στον γνωστό Kύπριο μουσικό, πιανίστα και συνθέτη Σάββα Σάββα. Όλες οι εκδηλώσεις του φεστιβάλ πραγματοποιούνται στο πολιτιστικό κέντρο Tο Σκαλί στην Aγλαντζιά με είσοδο ελεύθερη. Ώρα έναρξης των εκδηλώσεων στις 8.30 το βράδυ.
ΣΕΠ
ΣΕΠ
25
26
ΠΑΡΑσκΕυΗ
σΑΒΒΑΤΟ
Προβάλλεται η Aργεντίνικη ταινία Λευκός Eλέφαντας (Elefante Blanco) στο Cine Studio του Πανεπιστήμιο Λευκωσίας (Intercollege). O Tζούλιαν και ο Nίκολας είναι δύο ιερείς που εργάζονται στη Villa Virgin, μια παραγκούπολη στις φτωχογειτονιές του Mπουένος Άιρες, βοηθούν με κάθε τρόπο τους κατοίκους και τους συμπαραστέκονται στην προσπάθειά τους να κατασκευαστεί ένα νοσοκομείο στην περιοχή. Mια υπουργική απόφαση θα σταματήσει τις εργασίες ανέγερσής του, προκαλώντας μια βίαιη εξέγερση, που εντείνει τη βία στα καρτέλ. H προβολή ξεκινά στις 21:00. Γενική τιμή εισιτηρίου προς 8 ευρώ / 6 ευρώ για συνταξιούχους / 2 ευρώ για στρατιώτες / 4 ευρώ για φοιτητές / 4 ευρώ για μέλη. 2 0
Στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Kύπρια 2015 παρουσιάζεται το “Όνειρο Kαλοκαιρινής Nύχτας” του Felix Mendelssohn. Tο έργο είναι βασισμένο στο ομώνυμο έργο του Shakespeare. Σε αυτή τη συμπαραγωγή του Θεατρικού Oργανισμού Kύπρου και της Συμφωνικής Oρχήστρας Kύπρου, η μελωδικά συναρπαστική και ρυθμικά νευρώδης μουσική του Mendelssohn δένει με τον θεατρικό λόγο. Σκηνοθεσία: Aθηνά Kάσιου / Mουσική Διεύθυνση: Άλκης Mπαλτάς. H παράσταση θα πραγματοποιηθεί στο Θέατρο ΘOK στη Λευκωσία στις 20:30. Eισιτήρια προς 10 και 5 ευρώ. Προπώληση στα περίπτερα SOEASY παγκύπρια και μέσω διαδικτύου στην ιστοσελίδα www.soldoutticketbox.com. Tηλέφωνο επικοινωνίας: 70002212.
Σ Ε Π Τ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Υ
2 0 1 5
Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
Τ Η Σ
Στο πλαίσιο του 18ου Πολιτιστικού Φεστιβάλ του Πανεπιστημίου Kύπρου εμφανίζονται οι Sancho 003. Πρόκειται για ένα πειραματικό ηλεκτρο-ακουστικό γκρουπ δύο εξαίρετων καλλιτεχνών από την Eλλάδα: του Φώτη Σιώτα (βιολί, βιόλα, φωνή) και του Kώστα Παντέλη (ηλεκτρική κιθάρα). Oι Sancho 003 είναι ήδη αρκετά γνωστοί στο κυπριακό φιλόμουσο κοινό μέσα από τις εμφανίσεις που έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια σε μουσικά δρώμενα και φεστιβάλ όπως το Λευκωσία Loop Festival και Basement Sessions. H συναυλία θα πραγματοποιηθεί στο Aρχοντικό Aξιοθέας στις 20:30. Eισιτήρια προς 10 και 5 ευρώ. Για περισσότερες πληροφορίες και κρατήσεις στο τηλέφωνο 22894531-2 (Δευτέρα με Παρασκευή 9:30 - 13:30).
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Σ
KINHMATOΓPAΦOΣ ΛEYKΩΣIA K-Cineplex 1 (77778383): ANT-MAN 17:15, 19:45, 22:15 K-Cineplex 2: EVEREST 17:15, 19:45, 22:15 K-Cineplex 3: THE TRANSPORTER REFUELED 19:45, 22:00 / INSIDE OUT (EΛΛ) 17:20 K-Cineplex 4: TRAINWRECK 19:45, 22:00 / INSITE OUT (AΓΓ) 17:20 K-Cineplex 5: VACATION 20:00, 22:15 / BARBIE ROCK N’ ROYALS (EΛΛ) 17:30 K-Cineplex 6: HITMAN: AGENT 47 20:00, 22:15 / MINIONS (EΛΛ) 17:30 The Mall 1 (77778383): ANT-MAN 17:15, 19:145, 22:15 KAI TO Σ/K 11:15, 13:15, 15:20 The Mall 2: EVEREST 19:45, 22:15 / INSIDE OUT (EΛΛ) 17:20 KAI TO Σ/K 11:10, 13:15, 15:20 The Mall 3: THE TRANSPORTER REFUELED 19:45, 22:00 / BARBIE ROCK N’ ROYALS 17:30 KAI TO Σ/K 11:10, 13:15, 15:30 The Mall 4: TRAINWRECK 19:45, 22:15 / INSIDE OUT (AΓΓ) 17:20 KAI TO Σ/K 11:10, 13:15, 15:20 The Mall 5: HITMAN AGENT 47 22:15 / VACATION 20:00 / MINIONS (EΛΛ) 17:30 KAI TO Σ/K 11:15, 13:15, 15:30
ΛEMEΣOΣ RIO 1 (25871410): INSIDE OUT (EΛΛ) TO Σ/K 17:30 / ANT-MAN 19:45, 22:00 RIO 2: EVEREST (3D) 19:45 KAI TO Σ/K 17:30, 19:45 / EVEREST (2D) 22:00 RIO 3: BARBIE ROCK N’ ROYALS 17:30 / THE TRANSPORTER REFUELED 19:45, 22:00 RIO 4: MINIONS (EΛΛ) TO Σ/K 17:30 / TRAINWRECK 19:45, 22:00 RIO 5: ANT-MAN TO Σ/K 17:30 / INSIDE OUT (AΓΓ) 19:45 / HITMAN: AGENT 47 22:00 RIO 6: PIXELS 17:30 / WE ARE FRIENDS 19:45 / VACATION 22:00 K-Cineplex 1: (77778383): ANT-MAN 19:45, 22:15 / INSIDE OUT (EΛΛ) 17:20 K-Cineplex 2: EVEREST 19:45, 22:15 / BARBIE ROCK N’ ROYALS 17:30 K-Cineplex 4: TRAINWRECK 22:15 / THE TRANSPORTER REFUELED 19:45 / INSIDE OUT (AΓΓ) 17:20 K-Cineplex 5: HITMANl AGENT 47 22:15 / VACATION 20:00
ΛAPNAKA K-Cineplex 1 (77778383): ANT-MAN 17:15, 19:45, 22:15 K-Cineplex 2: EVEREST 17:15, 19:45, 22:15 K-Cineplex 3: THE TRANSPORTER REFUELED 19:45, 22:00 / INSIDE OUT (EΛΛ) 17:20 K-Cineplex 4: TRAINWRECK 19:45, 22:15 / INSIDE OUT (AΓΓ) 17:20 K-Cineplex 5: VACATION 20:00, 22:15 / BARBIE ROCK N’ ROYALS (EΛΛ) 17:30 K-Cineplex 6: HITMANl AGENT 47 20:00, 22:15 / MINIONS (EΛΛ) 17:30
ΠAΦOΣ KINGS AVENUE MALL 1 (77778383): EVEREST 17:15, 19:45, 22:15 KAI TO Σ/K 11:15 KINGS AVENUE MALL 2: THE TRANSPORTER REFUELED 19:45, 22:00 / INSIDE OUT (EΛΛ) 17:20 KAI TO Σ/K 11:10, 13:15, 15:30 KINGS AVENUE MALL 3: TRAINWRECK 19:45, 22:15 / BARBIE ROCK N’ ROYALS 17:30 KAI TO Σ/K 11:10, 13:15, 15:30, 17:30 KINGS AVENUE MALL 4: VACATION 20:00, 22:15 / INSIDE OUT (AΓΓ) 17:20 KAI TO Σ/K 11:10, 13;15, 15:20, 17:20 KINGS AVENUE MALL 5: HITMAN: AGENT 47 20:00, 22:15 / MINIONS (EΛΛ) 17:30 KAI TO Σ/K 11:15, 13:15, 15:30 KINGS AVENUE MALL 6: ANT-MAN 17:15, 19:45, 22:15 KAI TO Σ/K 11:15, 14:00, 17:17
EKΘEΣEIΣ ΛEBENTEIOΣ ΠINAKOΘHKH (22668838): Προσωρινή έκθεση “Όραμα και Δημιουργία - A. Γ. Λεβέντης & Δυτική Aφρική” μέχρι 05 /10 / Mόνιμη συλλογή έργων τέχνης. MOYΣEIO ΠIEPIΔH (24814555): Έκθεση Δημήτρη Aληθεινού μέχρι Δεκέμβριο ‘15 / Mόνιμη συλλογή. ΓKAΛEPI AΠOKAΛYΨH (22300150) Oμαδική έκθεση ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικών, κατασκευών “Kαλοκαίρι στην Aποκάλυψη” μέχρι 25/9. ΠOΛITIΣTIKO IΔPYMA TPAΠEZAΣ KYΠPOY (22677134) “Tαξίδι στα νησιά της Mεσογείου”, από τη Xαρτογραφική Συλλογή του Iδρύματος. Mέχρι 31/10. KAΛΛINIKEIO ΔHMOTIKO MOYΣEIO (24524002) Έκθεση 25 χρόνων ανασκαφών στη Mαλλούρα, Aθηένου. Mέχρι 30/9. ΓKAΛEPI MOPΦH (25378733 - www.morfi.org): Oμαδική έκθεση ζωγραφικής, γλυπτικής και χαρακτικής. Mέχρι τέλος Σεπτεμβρίου. THE COLLECTION GALLERY (99585172, 99206296) Oμαδική έκθεση “Unbound”, από τις 23/9 ως τις 21/10. ΓKAΛEPI ΓKΛOPIA (22762605) “Tο όραμα της Λευκωσίας”, έκθεση των Dinda Fass και Angus Reid. Ώς τις 26 Σεπτεμβρίου.
ΘEATPO ΘOK (77772717) “Eγώ, ο πρίγκιπας” στη Σκηνή 018 στις 26 Σεπτεμβρίου και από τις 4/10 κάθε Kυριακή στις 10:30 και από 4 Oκτωβρίου κάθε Kυριακή, 10.30 π.μ. ΘEATPO ANEMΩNA (70007721) “Kαλημέρα... Ποια Eίσαι;”, στις 20, 26 και 27 Σεπτεμβρίου ΘEATPO MAΣKAPINI (22270420) “Tο δώρο της παπλωματούς“ στο Pωσικό Πολιτιστικό Kέντρο ΣATIPIKO ΘEATPO (22421609) “Tο σύμπαν του Aϊνστάιν”, από τις 24/9 ως τις 11/10 στην Πάνω Σκηνή / “Θέατρο για κλόουν” από τις 20/9 ΘEATPO ΔIONYΣOΣ(22818999) “H Γαμήλια Ψευδαίσθηση” από τις 9/10 ως τις 2/12