CONFESSIONS OF A TEENAGE SERIAL

KILLER 2: FANFICTION

Bjorn Van den Eynde

Geloof me maar. Ik ben jouw grootste fan.

Een onbekende moordenaar brengt een tienermeisje om het leven en ontvoert haar vriend. Pittig detail: de moord werd geïnspireerd door het kortverhaal van Wattpad-sensatie Julia Aquino, een ietwat teruggetrokken en vreemd meisje uit Sardinië, Italië.

De jonge voetballer Matteo Giunta is ook schrijver, hetzij helemaal niet zo goed, en fan van het werk van ‘Julia17’. Wanneer hij samen met zijn oudere broer en kleine zus naar de regio verhuist waar Julia woont en waar de moord plaatsvond, ziet hij zijn kans. Hij wil contact maken met Julia, leren hoe zij haar verhalen schrijft en verzeild geraken in een echte True Crime!

Maar de moordenaar is niet van plan te rusten en zal nog slachtoffers maken, steeds opnieuw geïnspireerd door kortverhalen van Julia. Voor Matteo het goed en wel beseft, is hij intens bij de zaak betrokken. En dan is het maar de vraag of hij Julia wel écht kan vertrouwen. Is zij een slachtoffer in deze zaak… of weet ze meer over de moordenaar?

ISBN 978-94-6337-637-2

9789463376372

Bjorn Van den Eynde is een jeugdauteur, televisiescenarist en regisseur. Na zijn opleiding Audiovisuele Kunsten aan het RITS werkte hij als regisseur voor productiehuis Eyeworks. Sindsdien legt hij zich volledig toe op het maken van fictie, als auteur voor jongeren en volwassenen en als regisseur en scenarist. Zijn youngadultreeks Team Mortis ging al meer dan 40.000 keer over de toonbank.

Over De beschermengel

‘Een nieuwe reeks van mijn favoriete Vlaamse auteur, dat kan alleen maar goeds betekenen! En net zoals bij de bekendere Team Mortis-reeks vloog ik doorheen het boek. Het was enorm spannend om mee te zoeken naar wie de moordenaar kon zijn. Aftellen naar het volgende boek in deze serie dus!’

— ★★★★★ justareader – Goodreads.com

‘Bjorn heeft een hele fijne schrijfstijl, waardoor dit boek echt leest als een sneltrein. Hij heeft een meesterbrein om zijn lezers op het verkeerde been te zetten.’

— ★★★★★ acourtofnephilim.be

Ontdek ook

De pers over LILY

‘Laat je niet afschrikken door de omvang van dit boek: het is een razendsnelle pageturner, zet je aan het denken over klimaat, gezondheid en verantwoordelijkheid en zit boordevol humor.’

— Vakjury - Juryrapport Het Beste Boek voor Jongeren 2022

De pers over LILY: STORM

‘Tom de Cock heeft met Storm een sterk dystopisch, maar akelig actueel verhaal neergezet. Met dit boek was ik zelfs nog nét iets beter mee dan het eerste deel. Het zit goed in elkaar en de thema’s worden sterk in de verf gezet.’

★★★★★ young-adults.nl

—

Ontdek ook € 17

LILY: STAAL

Eerder aangekondigd als LILY: SCHEMER

Tom De Cock

Lily Rieder-Dubois is zestien en president van een gebroken land. Een jaar na de aanslag op de Muur zijn alle blikken op haar gericht. Het pad, de voortekenen en de timing van de Storm zijn duidelijk: op het hoogtepunt van de klimaatomslag zal leven op aarde voor alles wat ademt voor minstens drie jaar onmogelijk worden. Niemand ziet een uitweg, maar daar kan Lily zich onmogelijk bij neerleggen.

Terwijl smog en as een duistere sluier om de planeet leggen, beseft Lily dat een oplossing buiten de Nieuwe Unie moet gezocht worden. Met het bonte gezelschap van haar trouwste bondgenoten en ergste vijanden staat ze voor een ultieme diplomatieke missie. Ze moet en zal antwoorden vinden en de wereld verenigen. Een wereld vol Muren, waarachter de meest waanzinnige dingen broeien…

Dit is het derde deel uit de LILY-saga. LILY kreeg in Nederland de prestigieuze bekroning Beste Boek voor Jongeren 2022.

Vanaf 11 jaar

Tom De Cock is constant verbaasd en geïnteresseerd in letterlijk alles. Hij is elke weekavond te horen op Qmusic en legt dagelijks zijn ziel in podcasts, televisie en boeken. Hij woont samen met zijn man, dochter en pleegzoon in Leuven. LILY is zijn bekroonde youngadult-debuut voor iedereen die jong is of zich zo voelt.

ISBN 978-94-6337-486-6

9789463374866

@tom_decock 34,1K volgers

In de reeks werden al meer dan 9.000 boeken verkocht

ISBN 978-94-6337-565-8

9789463375658

Met Jou Is Het Anders

Hanne Eerdekens coverillustratie door Jeroen Van Zwol

Nolan Fletcher is achttien en zijn jeugd verloopt anders dan die van de meeste leeftijdsgenoten. Zijn moeder heeft jongdementie en zijn vader heeft twee jobs zodat ze de eindjes aan elkaar kunnen knopen, wat ervoor zorgt dat de opvoeding van zijn zusje Magritte vooral op Nolans schouders rust. Dat is niet altijd gemakkelijk, maar hij vindt een toevluchtsoord op school, in zijn basketbalteam en in de populariteit.

Als zijn laatstejaarsdare plots viraal gaat en iedereen ervan overtuigd is dat hij tot over zijn oren verliefd is op zijn slimme, rijke, Franse jaargenoot Louis Baudelaire, valt die spotlight toch tegen. Nolans plan is om even van de radar te verdwijnen, maar dan wordt hem vijfduizend pond aangeboden voor een interview – vijfduizend pond om zijn mama te helpen, voor zijn zusje kleurpotloden te kopen, zelf naar de universiteit te kunnen. Alleen: Nolan valt niet op jongens. En Louis is helemaal niet zo’n fan van hem. Maar niemand is immuun voor Nolans praatjes en voor Louis het goed en wel beseft, zit hij mee in het plan om het hele land voor te liegen. Maar als Louis toch niet zo’n snob blijkt te zijn als Nolan dacht, wordt de grens tussen leugen en waarheid alsmaar minder duidelijk…

Hanne Eerdekens is studente Taal- en Letterkunde. Ze heeft een passie voor schrijven sinds ze leerde hoe dat moest, wat zich uit in een stapel niet-gepubliceerde manuscripten, een voorliefde voor lezen, een actieve boekenblog met bijbehorende Instagrampagina en een talenopleiding. Met jou is het anders is haar debuut.

MET JOU IS HET ANDERS Leesfragment

‘Bro, kalm, het komt echt wel goed,’ mompelt Isaac. Hij neemt mijn gsm uit mijn handen en duwt me neer op de vensterbank terwijl hij mijn accounts op privé zet.

‘Post straks gewoon iets op je socials dat je niet gay bent en dan is de hele wereld je morgen weer vergeten. Geniet van je korte momentje in de spotlight,’ voegt Isaac toe. ‘Wow, je hebt keiveel mails van nieuwszenders, like, echt tientallen.’ Hij geeft me mijn gsm terug en ik voel direct rust wanneer die niet elke seconde weer trilt met een nieuwe melding. De rust is van korte duur wanneer ik die nieuwszenders in mijn mailbox zie.

‘Je hebt bijna honderdduizend volgers trouwens.’

Ik kan het niet laten om te lachen. Het is gewoon allemaal immens absurd. Honderdduizend volgers. Gisteren had ik er amper vierhonderd. Toen die kindershow uitkwam, had ik nog geen sociale media en ook al had ik die toen wel, het had niemand iets kunnen schelen. Waarom is het dan wel zo’n hype nu ze me plots als gayicoon kunnen bestempelen? En dat allemaal door Britney fucking Spears.

‘Ik kom zo na, eventjes langs mijn locker,’ zeg ik en loop de andere richting uit. Ik heb de video nog niet echt bekeken, enkel het absurde aantal views. Zodra ik me in een verlaten gang bevind, haal ik de video boven. De meest populaire video is van een van de voorste rijen gefilmd, niet ver van Louis vandaan. Ik doe mijn dansje, dat eigenlijk helemaal zo slecht niet is, en dan zie ik het moment dat het zaadje van de “breek-door-bij-norse-Louis-missie” zich in mijn hersenen plant. Mijn focus verschuift naar de blonde jongen en mijn lach wordt net iets breder. De camera volgt Louis. Misschien was ik niet zo subtiel als ik oorspronkelijk dacht. Ik kreun als ik zie wanneer het allemaal misloopt. Louis is knalrood. Ik weet dat dat puur uit schaamte en ongemakkelijkheid is, maar wanneer hij zich naar Amara draait om haar iets te zeggen, lijkt het alsof hij zijn “blos” probeert te verbergen. De camera draait zich weer naar mij, en dat was het dan.

Ik druk het koele scherm van mijn telefoon tegen mijn wang en probeer dat opgefokte gevoel weer naar binnen te duwen. Het is een misverstand, ik kan het rechtzetten, alles komt wel weer goed. Ik schud de spanning uit mijn lijf en wanneer ik me weer kalm voel besluit ik dan maar de eetzaal te trotseren.

Die bubbel van kalmte wordt doorbroken zodra ik de dubbele deuren openduw. Het hele basketbalteam aan de andere kant van de zaal springt recht, een grote regenboogvlag gespannen tussen Aaron en Cedric.

Voor iedereen die me niet kent en niet weet dat ik niet echt homo ben, ziet het er waarschijnlijk heel positief uit, het basketbalteam die mijn zogezegde geaardheid volledig accepteert en het viert waar iedereen bij is, maar ik ken deze jongens. Ik weet dat Aarons favoriete grapjes homograpjes zijn en ik heb iedereen over Louis horen praten alsof hij door zijn geaardheid plots “aanstekelijk ziek” is. Dit is geen mooie vertoning van acceptatie, dit is een grote grap.

Mijn ogen scannen heel snel de zaal om Louis te spotten, maar ik durf de andere studenten geen reden te geven om de geruchten te bevestigen, hoe klein die dan ook is.

‘Doe dat alsjeblieft weg,’ kreun ik wanneer ik me bij hen aan tafel zet. De hele eetzaal is weer overgegaan op een fluistertoon en ik voel zowat alle ogen branden in mijn rug.

‘Hey, hey, geen paparazzi!’ roept Aaron wanneer hij een groep meisjes spot met hun gsm’s op mij gericht. Ik voel me als een aapje in de zoo, in een veel te kleine kooi.

Ik negeer de opmerkingen van het team en scrol door mijn telefoon. Er komen gelukkig een stuk minder meldingen binnen dan vanochtend, vooral berichtjes van mensen waar ik in jaren niets meer van gehoord heb en e-mails.

‘Dit geloof je niet,’ zeg ik en por Isaac in zijn zij. Hij leest mee over mijn schouder wanneer ik hem de e-mail toon.

‘Richard Ray wil je in zijn talkshow? Dat is absoluut absurd.’