EDITORIAL Estimadas familias: Neste ano académico 2014-2015, agardamos que todo transcurrise do xeito o máis satisfactorio posible. Polo menos intentámolo. Desta vez presentamos a revista únicamente en formato dixital. Motivo disto? Os “recortes”: falta de subvención por parte da Consellería e os custes do soporte informático do centro. Lembrarvos
que
na
nosa
dirección:
www.edu.xunta.es/centros/ceipeusebiodaguarda
atoparedes, ademáis desta revista, outros traballos presentados por algunhas titorías relacionados co traballo de aula. Coma sempre, preténdese recoller as actividades, tanto escolares coma extraescolares, que tiveron lugar ao longo deste curso. Tamén neste curso académico as nosas compañeiras Marisol Ortega (apoio de infantil) e Rosina Castro (coidadora) deixaron de exercer a súa actividade laboral no centro porque se xubilan. Non nos queda máis que desexarlles todo o mellor e que reciban todo o agarimo da comunidade educativa do Centro. Por suposto que poden contar con todos nós para todo aquilo que precisen. Do mesmo xeito, outra promoción de 6º remata a súa etapa de Primaria; mais non será un adeus definitivo xa que a maioría vanse para “a porta do lado”, e agardamos nos veñan visitar como é costume. Queremos tamén agradecer á A.M.P.A. (nalgúns casos coa colaboración de entidades oficiais e privadas) as tarefas encamiñadas a mellorar os espazos do edificio. Para rematar, desexarvos un bo verán cheo das mellores cousas que desexedes. Vémonos en Setembro. Iso si, cheos de boa enerxía, con ánimo e espíritu de traballo.
¡¡¡Felices vacacións para todos e todas!!!
AS NENAS E NENOS DE 3 ANOS VISITARON A BIBLIOTECA MUNICIPAL
Este curso os nenos-as de 4 anos B fixemos talleres de cociña. Pasámolo moi ben. Cociñamos biscoitos , tortas de chocolate e tamén flocos de millo. Tamén disfrutamos coméndoo .
TORTA DE CHOCOLATE INGREDENTES: 5 Barriñas de chocolate Nestlé postres , 3 ovos , 100 gr. azucre,70 gr de fariña , 3 culleradas de leite , medio sobre de levadura , 125 gr manteiga e unha cullerada de cacao . ELABORACIÓN: Fundir o chocolate coa mantequilla . Engadimos os outros ingredentes e mesturamos todo. Metemos a mezcla nun molde cuberto con mantequilla no forno a 170 graos.
1ยบA
1ยบB
1ยบC
1ยบD
2ยบA
Teatro, concertos, exposici贸ns, biblioteca...
Impresi贸ns das nosas sa铆das 2潞 A
2ยบB
Teatro, concertos, exposici贸ns, biblioteca...
Impresi贸ns das nosas sa铆das 2潞 B
A Diego encantolle
O Concerto
2ยบC
Teatro, concertos, exposici贸ns, biblioteca...
Impresi贸ns das nosas sa铆das 2潞 C
Que ben o pasamos e canto aprendemos!
3ยบA
O ABETO Había unha vez un bosque que tiña un pequeno abeto. O abeto non estaba contento co seu aspecto. Unha noite apareceu unha fada e lle concedeu un desexo - Quero ter follas de ouro! E o desexo cumpriuse, pero chegou un ladrón e roboulle as follas. Entón o abeto decidiu ter follas de cristal. E así foi, pero houbo moito vento e escacharon todas. Con todo isto, tivo unha nova idea, ter follas coma todas as demais arbores. Pero as cabras psaron por alí e…… Comeronlle as follas ¡ Enton aprendeu que tiña que ser tal e como era. E a bolboreta que voou este conto levou ELENA PERNAS SANCOSMED
3º A
3ยบB
3ยบC
Nicolás Rodríguez Martínez Entrevista ao seu avó. Dono de “Camisería Gala”
4ยบA
4ยบB
4ยบC
FALAMOS CON… Paula Carballeira, Ana Alonso e An Alfaya Para nós, os nenos e nenas, é moi importante ler, por iso hai persoas que se dedican a escribir os contos que lemos. No primeiro trimestre lemos “Boas noites” que é un texto teatral . Xiana é unha nena que non ten tempo para pensar, xogar ou soñar. Como non é capaz de pechar os ollos pola noite Pedro Chosco non pode quitarlle os medos. En decembro veu ao colexio a escritora, Paula Carballeira, que tamén é actriz e contacontos,
e fíxonos rir
moitísimo. Falamos de cómo tivo a idea para escribir a historia, de cando era nena e lle encantaba contar contos de medo á súa irmá pequena, de escuridade, de medo, de monstros… e do home do saco. Ao final asinounos os nosos libros. No segundo trimestre lemos “Misión Tierra 5” que narra a viaxe nunha nave espacial duns nenos e os seus pais a outro planeta.Ao chegar, os adultos non espertan e os nenos teñen que levar adiante a misión: conseguir cultivar plantas para o consumo humano. Cando os maiores espertan, a misión en Tierra 5 xa está rematada. No mes de marzo visitounos a autora, Ana Alonso á que tamén fixemos moitas preguntas. Contounos que empezou a escribir moi nova, pero non quería que ninguén lese as súas historias, ata que un día presentou unha a un concurso e
gañouno.
Escribiu
a
colección Pizca de sal na que podemos aprender moitas cousas sobre as plantas porque tamén é bióloga. Son dúas maneiras diferentes de escribir, e tamén de enfocar os encontros cos seus lectores; pero coas dúas pasámolo xenial. No terceiro trimestre estamos a ler “O aroma do liquidambar” de An
Alfaya. O ano pasado xa lemos “O maquinista Antón” e xa estivemos con ela. No mes de xuño virá outra vez, pero… iso xa queda para outra historia.
5ยบB
Vou ter dúas historias persoais que demostren que non hai barreiras que non podemos superar con esforzo e axuda doutros. Estas dúas historias tiveron lugar nun concurso chamado "101 peregrinos", que é recorrer ata 101km en un máximo de 24 horas. A proba tivo lugar o día 2 de maio de 2015, en Ponferrada, León. Esta proba pode ser feita de dúas maneiras: a pé ou en BTT (bicicleta de montaña). A primeira historia é sobre Carmen, una cega de 46 anos, que grazas á solidariedade de Paulina, que fixo de guía ao longo da proba (estaba axudandola a adestrar durante varios meses) pudo completar esta proba física. A segunda historia é sobre un atleta que precisaba recaudar diñeiro para unha prótese articulada, que debe ser substituída cada 10 anos e costa 10.000€. Tamén pudo completar a proba e al finalizarla conseguiu recaudar a maior parte do diñeiro que precisaba para a súa operación. Despois de coñecer estas dúas historias, puiden comprender que o deporte une as persoas e axúdanos a ser máis solidarias.
PAULINA Y CARMEN DESPOIS DA CARREIRA
ESTEFANÍA TORRES PEDRIDO 5B
5ยบC
SAÍDAS AULA 5 º C 2014/2015 Visita Emalcsa No primeiro trimestre fomos a ver a planta potabilizadora Emalcsa, alí explicáronnos a diferenza entre:
E.D.A.R: Estación depuradora de augas residuais. E.T.A.P: Estación de tratamento de augas na que se desenrolan as seguintes fases para a potabilización da auga:
A. Fase 1: Captación: Toma de auga bruta e desbaste igual . Recollida de auga do río Mero e eliminación de produtos grosos grazas a unha rexa, para as follas se utilizan rexas máis pequenas. Tamén hai cribas . B. Fase 2: Cámara de mestura: A auga bombéase ata unhas piscinas onde se engaden os produtos químicos: coagulantes e floculantes, que fai que as pequenas partículas de lixo se xunten e se afundan. C. Fase 3 : Decantación : As partículas de lodo e lixo afúndense. D. Fase 4: Filtración: A auga pásase a través de filtros especiais da area grosa serve de filtro. Lavamos os filtros con auga a presión. E. Fase 5: Cloración: Usamos cloro para matar aos microbios . Máis tarde envíase a depósitos dende onde se distribúe aos fogares. Planta 1: Construíuse no ano1941 e ten unha capacidade de potabilización de100 litros por segundo. Planta 2: Construíuse no ano 1976 e ten unha capacidade de potabilización de1000 litros por segundo. Inés, Antía Noelia e Ana.
VISITA A VOZ DE GALICIA A Voz de Galicia fundouse en 1832 por Juan Fernández la Torre. Hai unha canle de TV que se chama Vía V que empeza ás 22:00. Dentro da Voz de Galicia hai un caderno para cada unha das localidades máis importantes como: Vigo, Santiago, Ourense … Os xornais elabóranse colocándoos nunha prancha de aluminio. A máquina chámase rotativa. O xornal métese nun paquete e lévano aos camións que os reparten ao logo de toda Galicia. Teñen que importar o papel, pero en Rusia non o compran porque non o fan reciclado. Ao longo dos anos foron cambiando as cabeceiras e letras da portada. O xornal máis antigo fíxose en1599 e chámase “Novos Avisos”. Este xornal atópase no museo da Voz de Galicia, xunto con outros xornais e máquinas antigas. Sofía e Paula.
A CORUÑA PRAZA FORTE O día trece de maio o colexio Eusebio Da Garda realizou unha excursión á ruta guiada do concello “A Coruña praza forte". Faláronnos do Castelo de San Antón e das portas do mar (a de San Miguel, a do cravo e a do Parrote) Ao baixarnos do autobús fomos á entrada do Castelo de San Antón e alí explicáronnos que había tres castelos en Coruña o de San Antón, o de Santa Cruz e o de San Diego. E que o Castelo de San Antón foi Castelo, cárcere e agora é un museo. Despois fomos á porta de San Miguel e de seguido á do Cravo, logo fomos ao xardín de San Carlos e dixéronnos que cada 16 de xaneiro a muller de Sir Jonh Moore traíalle flores a súa tumba pero un día non quixo entón agora cada 16 de xaneiro din que o seu fantasma deixa o ramo e desaparece. Logo fomos á porta do Parrote e fixemos dúas actividades e volvemos ao colexio. A visita gustounos moito e, ademais, aprendemos moitas cousas sobre A Coruña. Antonio e Gonzalo 5ºC.
Participamos na actividade de “Contacontos”
Nicolás , Celia , Rita , Antía , Laura , Lucía e Sergio representando “ A Carapuchiña Vermella”
Ana , Noelia , Jorge , Sofía , Elena , Clara e Alexa representando “Riciños de Ouro”
6ยบA
POESÍA
6ยบB
º
º
…
… …
…
º
6ยบC
Somos Claudia, Marta, Antía e Paula, de 6º C, e queremos amosarvos o noso paso polo cole. Cando tiñamos 2,3 anos tocounos de profe Pilar. As clases eran moi divertidas, e todo o mundo durmía cando lle entraba o sono. Xogábamos todo o día as bonecas e as cociniñas, e todos pelexábamos pola cociña grande, aínda que tamén por subirnos ao tellado da casiña de plástico que tíñamos na clase. Un día Paula e Antía subiron ao tellado da casiña e o tellado rompeu. En 4 e 5 anos facíamos o mesmo. Lémbrome de cando facíamos excursións e levábamos todos uns panos atados ao pescozo e Paula sempre se perdía. O noso primeiro entroido, na clase de tres anos, con Pilar. Despois comezamos Primaria. Foi un gran cambio. Pasamos do desorden da clase de infantil a ter que escribir moito máis e facer deberes na casa.
Ao principio costounos
adaptarnos, pero pronto nos acostumbrámos a que tíñamos que ser máis responsables e que non todo eran xogos. O primeiro día de 3º estábamos todos moi nerviosos, íbamos a cambiar de ciclo e de compañeiros. Cabía a posibilidade de que nos separaran a todas e iso asustábanos moito. Acabamos Marta e Claudia en 3º A con Dª Mari, Paula en 3º B con Chus e Antía en 3º C con José Francisco. Neste curso foi cando fixemos a nosa primeira excursión de fin de curso, a Belelle, e nos gustara moito. Cando pasamos a 4º Paula e Antía seguiron cos mesmos profesores e Claudia e Marta cambiaron de profesora, pois Dª Mari xubilárase. Tocoulles Henrique Boquete. As súas clases eran moi divertidas porque cando se enfadába gritaba moito, daba chimpos e facía que se daba golpes contra a parede. Fixemos a excursión a Marcelle e non nos gustou nada. Pasamos a 5º. Os nenos que iban en 6º nos decían que 5º era moi fácil comparado con 3º. Volvimos a cambiar de curso. Esta vez tivemos máis sorte, tocounos a todas xuntas e de profesor Enrique Paz. Puxémonos todas moi contentas. Pero o que non nos gustou foi que non tivemos excursión de fin de curso. Este novo curso pintaba moi ben é así foi. Agora estamos en 6º de primaria. Este ano fumos disfrazados de hippies, encantounos. Seguramente no instituto nos separen, pero sempre teremos una chea de anécdotas xuntas e miles de recordos, e iso sí que importa. Vaiamos onde vaiamos, sempre teremos un pequeño trozo do Ceip Eusebio Da Guarda nos nosos corazóns.
A clase de 6º C o derradeiro entroido., con Enrique
Extra
ยบ
Los Instrumentos del Pórtico de la Gloria El Maestro Mateo no esculpió esos instrumentos por fantasía o inventiva, sino instrumentos reales que tenía delante y que conocía bien en su morfología y en su uso técnico. De modo que el Pórtico es, en cierto modo, un completo catálogo de instrumentos reales. ARPA ROMÁNICA: Es uno de los instrumentos más antiguos de la humanidad, y consiste en pulsión de cuerdas tensadas por medio de un marco resonante de forma triangular. Los que se ven en la iconografía española son del modelo irlandés. Las primeras imágenes aparecen en el siglo XI, en el Beato del Burgo de Osma.
ARPA SALTERIO: Es una especie de triángulo con cuerdas situadas a ambos lados de la caja de resonancia. Para ser tañida se sostenía como un arpa. Se trata de uno de los instrumentos más enigmáticos que existen, porque no dejó casi ningún descendiente para estudiar su evolución. Sin embargo parece que fue muy popular en la Edad Media.
SALTERIO: De forma triangular o trapezoidal, está formado por una caja de resonancia plana sobre la que se extienden en paralelo las cuerdas que se pulsan con un apéndice o plectro, colocando el instrumento sobre las rodillas. El más popular de la España medieval.
LAUD: Se trata de un instrumento de cuerda pulsada o rasgueada, sin agujeros sonoros. Es de procedencia árabe. Mástil largo con un cuerpo estrecho con lados casi rectos, esquinas redondeadas y fondo abombado, probablemente obtenido por el vaciado de un medio tronco de madera.
FÍDULA o VIOLA OVAL: Instrumento de cuerda por frotación con arco, provisto de mástil largo y caja armónica con dos agujeros sonoros y cuerpo de forma ovalada. Era muy conocido en la Edad Media y de uso generalizado, aunque variaba el número de cuerdas. Se tocaba con arco como los actuales violines y violas.
FÍDULA O VIOLA EN OCHO: Similar al anterior, también tocado mediante frotación con arco, aunque la forma de la caja de resonancia está estrangulada en dos partes, como un ocho. En el siglo XIII tenía cinco cuerdas. Es el instrumento con el que aparecen pintados los juglares.
ORGANISTRUML: Muy citado en los textos medievales, su nombre deriva de la contracción de órgano e instrumento. Su forma es de fídula en ocho donde la frotación del arco se sustituye por una rueda girada por una manivela; en lugar del mástil hay otra caja alargada con teclas.
Sara Cambón Olea 6ºB