FREE PRESS
urban life // interview // CULTURE // ART Φεβρουάριος 2020 | #0064
Ευγενία
Σαμαρά
Από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα με μόνο όχημα την τέχνη
Editorial Γιάννης Μαρκούτης
Ένα Βrexit βαρύ... με ολίγη Το Φαινόμενο της Πεταλούδας και άλλες, παράδοξες αφηγήσεις Όποιος ξεκινά μια συζήτηση περί Brexit και στο πλαίσιό της δεν αναφέρει πως η ειρηνική περίοδος που ζούμε στην ήπειρό μας είναι η μεγαλύτερη όλων των εποχών, σκέφτεται πονηρά. Όλα όσα ζούμε με κοινό παρονομαστή την ειρήνη, οφείλονται στην Ε.Ε. Την Κοινότητα που χτίστηκε με αμιγώς οικονομικούς όρους και φιλοδοξεί να γίνει μία μεγάλη ομοσπονδία. Πώς όμως θα γίνεις ομοσπονδία και πώς θα τους κάνεις όλους... Ευρωπαίους με το ζόρι, όταν ένας στους τρεις δε νιώθω κάτι τέτοιο. Και από εδώ ξεκινάει το μεγάλο debate. Πιάσε έναν Καστιγιάνο, έναν Καταλανό, έναν Έλληνα και έναν Ουαλό, και ρώτησέ τους πώς βλέπουν το συγκεκριμένο concept. Περισσότεροι από τους μισούς θα σου πουν πως δεν αισθάνονται καν πολίτες της χώρας στην οποία ζουν. Χώρισε μετά την Ε.Ε. με μία ευθεία γραμμή, ακριβώς στη μέση της. Ο Φινλανδός και ο Ιταλός δεν έχουν και πολλά να τους ενώνουν. Η’ καλύτερα, έχουν, τη γκρίνια. Είναι η κασέτα που παίζει στο repeat και έχει να κάνει με την άνιση ανάπτυξη του Βορρά και του Νότου. Ο από πάνω γκρινιάζει για τα (πολλά) φράγκα που δίνει κι ο από κάτω για τα φράγκα που δεν του φτάνουν. Έστω λοιπόν πως αυτό το υπεραπλουστευμένο παράδειγμα ισχύει, δε θέλει και πολύ να εμφανιστεί ένας λαϊκιστής σε μία από αυτές τις χώρες και να τους παρουσιάσει τα πράγματα όπως θέλει. Δεν ένιωθαν που δεν ένιωθαν Ευρωπαίοι οι Άγγλοι, δεν υιοθέτησαν ποτέ και το κοινό νόμισμα, στις Βρυξέλλες οι ψίθυροι για τον «Δούρειο Ίππο της Αμερικής» έδιναν και έπαιρναν, και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Το δημοψήφισμα που προκύρηξε ο τότε πρωθυπουργός της Αγγλίας, Ντέιβιντ Κάμερον, ήταν απλώς η κορύφωση του δράματος. Μιλάμε άλλωστε για έναν λαό που από το ’73 δεν καλοέβλεπε την παραμονή στην Ε.Ε. Το συγκεκριμένο δημοψήφισμα, όπως και σχεδόν όλα στην ιστορία της ανθρωπότητας, ανάμεσα σε άλλα, έστρεψε τον προβολέα σε ανθρώπους που υπό φυσιολογικές συνθήκες δε θα μπορούσαν να λύσουν δευτεροβάθμια εξίσωση. Mόνιμε ένοικε του Ευρωκοινοβουλίου, Κύριε Φάρατζ, με ακούτε; Βγαίνει λοιπόν ο συγκεκριμένος κύριος, λέει στους Άγγλους πως τα χρήματα που δίνουν στην Ε.Ε. μπορούν να καλύψουν όλες τις δαπάνες υγείας του Νησιού, το ακούν οι Άγγλοι και ενθουσιάζονται. Ήταν που ήταν «σπασμένοι» με τα επιδόματα που έδιναν σε όσους μετανάστες έφταναν εκεί. Κάπως έτσι λοιπόν, το Κόμμα Ανεξαρτησίας κατάφερε να κερδίσει όλα τα παραδοσιακά κόμματα της Αγγλίας. Brexit, είπε ο λαός, οριακά μεν, καταφατικά δε. Να σου όμως που ο Νάιτζελ δεν έλεγε αλήθειες κι αυτό φανερώθηκε άμεσα. «Έκανα λάθος υπολογισμούς», τους είπε. Και να ‘σου οι Άγγλοι να ζητάν δεύτερο δημοψήφισμα. Κι αφού αυτό δε συμβαίνει, η Σκωτία να ζητά την ανεξαρτησία της. Είναι περήφανοι οι απόγονοι του Γουίλιαμ Γουόλας, πώς να το κάνουμε. Ευρώπη λένε, και κλαίνε. Πώς λοιπόν θα πορευτεί πλέον το Ηνωμένο Βασίλειο, τη στιγμή που η πρωτεύουσά του είναι και πρωτεύουσα του Bremain; Εταιρείες-κολοσσοί εγκατέλειψαν εδώ και ένα χρόνο τη χώρα. Βουλευτής του Κόμματος Ανεξαρτησίας αναρωτιέται «γιατί θα τους στερήσουν το πρόγραμμα Εrasmus». Μία άλλη βουλευτής, έπαθε σοκ όταν κατάλαβε πως δε θα έχουν πλέον έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο. Πού να καταλάβει πως από του χρόνου έρχονται τα τελωνεία, οι δασμοί και τα διαβατήρια. Άντε και ‘συ ο ανώμαλος να εξηγήσεις σε αυτές τις κυρίες πως η ψήφος τους έχει πραγματικές συνέπειες, όταν βγάζουν σε ένα μήνα όσα οι υπόλοιποι βγάζουμε σε ένα χρόνο...
3
4
STAFF Έκδοση Pave P.C.
Index #64 10
Eυγενία Σαμαρά
16
«Ήταν ένας γάτος, μαύρος, πονηρός»
«Η τελειομανία ταίριαζε αδιανόητα πολύ με τον χαρακτήρα μου»
Διευθυντής Χρήστος Αρκομάνης Αρχισυνταξία Χρήστος Αρκομάνης Παραχώρησαν τα κείμενά τους: Κώστας Ανυφαντής Μαύρος Γάτος Παναγιώτης Δουλόπουλος Ζαφειρούλα Θεολόγου Θανάσης Καρανίκας Κρυσταλλία Λατσάρα Γιάννης Μαρκούτης Γιώργος Μικάλεφ Αντώνης Μπατζιάς Δημήτρης Ράκος Δανάη Τ.
Ένα αιλουροειδές στο γραφείο συνοικεσίων
10
16
22
28
Εµπορική Διαχείρηση Φώτης Αρκομάνης sales@pezodromio.gr
Διαφήµιση 2441079000 adv@pezodromio.gr
Μηνιαία εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική ή μερική, ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. H εφημερίδα ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ, όπως και ο ιστότοπος www.pezodromio.gr συνιστούν ελεύθερο βήμα έκφρασης των πολιτών. Το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη για αυτές.
22
Πεζοδρόμιο Urban Hall
28
Serial Killer
… γιατί δε θέλουμε ο πολιτισμός να είναι δουλειά λίγων
To “Sex Education” είναι ό,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει φέτος το Netflix
Επιμέλεια εξωφύλλου: Πεζοδρόμιο Team
www.pezodromio.gr Pave Ι.Κ.Ε. Μπλατσούκα 36 Καρδίτσα | 43100 T. 24410 79000 F. 24410 79444
Θέλεις το Πεζοδρόμιο κάθε μήνα στο σπίτι σου; Στείλε μας email στο syndromi@pezodromio.gr ή τηλεφώνησέ μας στο 2441079000.
Ακούσαμε στο Πεζοδρόμιο
Α minor is lying carelessly Το Ρεμπέτικο γίνεται ακαδημαϊκό μάθημα στο Αμέρικα «Μέχρι 500 λέξεις…», μου είπαν. Στην αρχή, έβγαλα αναστεναγμό ανακούφισης, γιατί νόμιζα ότι αναφερόταν στο λεξιλόγιο της Καινούριου. Γρήγορα, ο αναστεναγμός έγινε απόγνωση, καθώς μου ξεκαθάρισε ότι ήταν το ελάχιστο όριο του κειμένου που έπρεπε να παραδώσω ως την Κυριακή. Απελπίστηκα. Έψαξα την έμπνευση στα πιο απίθανα μέρη, από το ψυγείο μου, μέχρι τις αγορεύσεις του Ζαγοράκη στην Ευρωβουλή. Τζίφος. Και τότε ήρθε από μηχανής θεός, όπως στις τραγωδίες του Αισχύλου: Είδηση από την Αμερική. Και μετά ξεκίνησε ο χορός. Η είδηση ήταν ότι το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, σοβαρά, εισάγει ως μάθημα εξαμήνου (χειμερινού-εαρινού δεν διευκρινίστηκε ακόμα) το – κρατηθείτε από το λουλά σας- Ρεμπέτικο.
«Οι περισσότεροι σ’ αυτή την πόλη δεν ξέρουν το λόγο για τον οποίο παντρεύτηκαν» Ζευγάρι σαραντάρηδων σε café του Βόλου
Θα το πω σαν να ήμουν σκηνοθέτης του Οιδίποδα Τύραννου, σε τρανς εκδοχή και είμαστε στη σκηνή που ο motherfucker βγάζει τα μάτια του: Εδώ πάει να γίνει στραβή. Με όλο το σεβασμό στις ακαδημαϊκές περγαμηνές σας, ρε Νεοϋορκέζοι, ΠΩΣ θα αποδώσετε στη γλώσσα του Σαίξπηρ στίχους που γράφτηκαν σε τεκέδες του Πειραιά; Εντάξει, είναι κοινό αρχαιολογικό μυστικό ότι και ο μεγάλος Ελισαβετιανός την έπινε, αλλά δω χάμου, μπροστά στο γλωσσικό ιδίωμα που ήρθε από την Ιωνία, ψημένος αράπης του Χάρλεμ θα έμοιαζε με το Μπαμπινιώτη στα βραβεία Μπότση.
«... και μετά χωρίζουν, έχοντας δύο παιδιά» Λίγο μετά, σε συνέχεια του ίδιου διαλόγου «Στα πόσα λίτρα καφέ πεθαίνεις από υπερβολική δόση;»
Μπροστά σε τούτη τη γλωσσολογική συφορά που διαγράφεται στον ορίζοντα, επιτρέψτε μου, Νεοϋορκέζοι πανεπιστημιακοί, να κάνω αυτό που κάνουν τα όργανα της τάξης το καλοκαίρι με τους τουρίστες στα Μάλια: Να προσπαθήσω να συνεννοηθούμε.
Kομβικά ερωτήματα σε σχολή της Λάρισας
Στο πλαίσιο αυτό, σας παραδίδω, Νεοϋορκέζοι ρεμπέτηδες, μερικές ήδη έτοιμες μεταφράσεις γνωστών ρεμπέτικων, να΄χετε να πορευτείτε, μέχρι να ρολάρει κάπως το εξάμηνο, να στρώσουν οι φοιτητές στο τουμπεκί και βλέπουμε.
-Μέχρι πότε θα κόβουν Πρωτοχρονιάτικες πίτες; -Μέχρι να σταματήσουν οι εφημερίδες να γράφουν «...με επιτυχία διοργανώθηκε η κοπή της πίτας...»
Ήσουνα, τι ήσουνα; μια παξιμαδοκλέφτρα τώρα που σε πήρα γω, γυρεύεις σούρτα - φέρτα
Στα γραφεία μας οι διάλογοι ποτέ δεν είναι κλισέ
What were you, truly and deeply and honestly? J u s t a m e r e p e t t y Ts a t s a r o n a k i s ' t h i e f And, now that I have legally reinstated you, in matrimony, in society you are seeking touristic extravaganzas
«Η πιο δημιουργική ηλικία είναι τα τριάντα, και όσο μεγαλώνεις θα λες το ίδιο για την ηλικία που βρίσκεσαι»
Πέντε μάγκες στον Περαία μπήκανε σ' ένα τεκέ
Η δήλωση του μήνα σε γήπεδο των Τρικάλων
Δύσκολη ηλικία τα 27, για δύο κοπέλες από το Μουζάκι «Η αίσθηση του χρόνου χάθηκε από τότε που κάποιος είπε πως κάνει ένα τσιγάρο και φεύγει» Που και να σου πούμε για το Multiverse, φίλε από την Καρδίτσα - Πώς θα γιορτάσεις τον Άγιο Βαλεντίνο; - Σε ένα μέρος που δε θα έχει γυναίκα ούτε για δείγμα - Πάλι για το σπίτι σου μιλάς; Eικοσάχρονη, κάνει σε φίλο της το πιο κομβικό ερώτημα στην Αγιά
Κρυσταλλία Λατσάρα
Άρτζυ Γεωργακόπουλος
- Καλά λες, πού να συναντάμε πάλι τους παλιούς μας συμμαθητές;
Του Λόγου τα εννιάμερα
- Άμα ξαναγίνουν εκλογές, θα αλλάξω υπηκοότητα
F ive of Capulet's bouncers entered a mansion of substances at the central port Μάγκες, πιάστε τα γιοφύρια Μπάτσοι κλάστε μας τ' @@ Υου, audacious men, guard safely the bridges and you, enforcers of the law, lay your internal gases upon our genitals Ένα πιτσιρίκι είναι ξαπλωμένο μέσ' στα χορταράκια, παραπονεμένο θέλει να φουμάρει ένα τσιγαράκι μα δεν έχει φράγκο, είναι μπατιράκι Α minor is lying carelessly at Central P ark, in broker's mood he w ishes he could lavish a joint but he's no W arren Buffet he, most certainly, can't afford it Καίγομαι-καίγομαι Ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά Ι'm draw ing out of twenty I'm draw ing out of twenty let's get Trump make a statement Που 'σουν μάγκα το χειμώνα; Where were you, street character when the bears hit Montana? Γέμισε, μάγκα, το λουλά L et's get the crack pipe rolling, bossy character Μου φαγες όλα τα δαχτυλίδια μ' έχεις και κοιμάμαι τώρα στα σανίδια Yo u p u t m y e v e r y t h i n g o n m o r t g a g e and then forced pilates on me Μες του Βάβουλα τη γούβα Inside... Ε ΟΧΙ, ΡΕ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ, ΑΕΙ ΑΠΑΥΤΩΘΕΙΤΕ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΡΙΑ!
9
Γενικώς και Ανυπερθέτως
Τέλης Τερζής
Ο τραγικός θάνατος του Kobe και η αστυνομία των social media «Ναι αλλά για τα παιδιά στη Συρία, δε λέτε τίποτα» Η τραγική είδηση του θανάτου του σούπερ σταρ του NBA, Kobe Bryant, μαζί με τη δεκατριάχρονη κόρη του Gianna και επτά ακόμη άτομα σε δυστύχημα με ελικόπτερο στο Calabasas του Los Angeles, προκάλεσε πραγματικό σεισμό σε όλα τα media του πλανήτη, με τα μεγαλύτερα ενημερωτικά δίκτυα του κόσμου να διακόπτουν τη ροή προγράμματός τους για να καλύψουν το γεγονός. Και πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού μιλάμε για τον 5 φορές πρωταθλητή του κορυφαίου πρωταθλήματος στον κόσμο, έχοντας κερδίσει επίσης 2 φορές το βραβείο του MVP των τελικών (2009, 2010), το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη στο NBA το 2008, ενώ βρίσκεται , μεταξύ άλλων και στην τέταρτη θέση των κορυφαίων σκόρερ στην ιστορία του πρωταθλήματος. Ο θάνατος και μάλιστα σε ηλικία μόλις 41 ετών, ενός αστεριού τέτοιου βεληνεκούς, είναι σαφές πως προκαλεί σοκ, σαν αυτό που σίγουρα πάθαμε όλοι τη στιγμή που ακούσαμε ή διαβάσαμε την είδηση για πρώτη φορά. Είναι από τα γεγονότα που, όταν τα χρόνια περάσουν και ο θρύλος του Kobe διαιωνιστεί, ο καθένας θα θυμάται που βρίσκονταν και με ποιόν, τη στιγμή που έμαθε ότι το ελικόπτερο έπεσε. Μοιραία λοιπόν, ξεκίνησε στα social media, αλλά και στα «συμβατικά» μέσα ενημέρωσης, ένα κύμα έκφρασης της παγκόσμιας θλίψης που ξέσπασε για το θάνατο του Mamba, με αθλητές, δημοσιογράφους, αλλά και απλούς φιλάθλους να καταθέτουν τη λύπη τους για την τραγωδία. Ακόμη κι ο Γιώργος ο Μίνος βγήκε στην Αθλητική Κυριακή να καταθέσει την ιστορία του πως γνώρισε το 2008 κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων στο Πεκίνο τον Kobe, παραλείποντας να αναφέρει τη λέξη ΠΑΟΚ για τουλάχιστον 3 λεπτά, χρόνο ρεκόρ για τον μεγαλύτερο ρεπόρτερ της Βορείου Ελλάδος. Κι όπως συμβαίνει πάντοτε από τη στιγμή που ξεκίνησε να μαζικοποιείται τόσο πολύ η χρήση του Facebook, τα απόνερα
των χιλιάδων post για το θάνατο του Mamba, ήταν μερικές ακόμη χιλιάδες, στα οποία οι χρήστες κατηγορούσαν τους υπόλοιπους χρήστες του κοινωνικού δικτύου πως αντί να στεναχωριούνται για την απώλεια ενός εκατομμυριούχου αθλητή θα μπορούσαν και να έχουν κάνει ένα ποστάρισμα για τον άτυχο αστυνομικό που σιγόσβησε 3089348 φορές στο ελληνικό ίντερνετ τα τελευταία χρόνια / τη Μακεδονία μας που μας την κλέβουν / τα παιδάκια που σκοτώνονται κάθε μέρα στον πόλεμο της Συρίας. ΟΚ, όλα τα παραπάνω θέματα είναι σαφώς σημαντικά, αλλά ταπεινή μου γνώμη και το λέω πολύ ήρεμα, είναι πως κάπου έχει ξεφύγει η αστυνόμευση στα social media, τουλάχιστον σε ότι αφορά τους Έλληνες χρήστες του Facebook. Δεν πρόκειται κανένας να σου κολλήσει την ετικέτα του άσπλαχνου και του άκαρδου αν δεν κάνεις το χιλιοστό σου ποστ για το πόσο πολύ λυπάσαι για τα άσχημα που συμβαίνουν στον κόσμο. Το πιο πιθανό είναι να μαζέψεις μερικά ακόμη unfollow ή unfriend, από κάποιους που δεν αντέχουν το πιθανό σπαμάρισμα. Και τέλος πάντων, ο τοίχος του καθενός είναι προσωπική του υπόθεση και μπορεί να ανεβάζει ό,τι θέλει, αλλά η ασχολία με το ποιες νεκρολογίες επιλέγει ο καθένας να ασχοληθεί και να ποστάρει, σε εμένα τουλάχιστον φανερώνει σίγουρα μια βαθύτερη ανάγκη του χρήστη να βρεθεί με κάποιον τρόπο στο επίκεντρο της προσοχής. Αυτό είναι τραγικό από μόνο του, πόσο μάλλον όταν γίνεται και με αφορμή έναν τραγικό θάνατο. Για όλους εμάς τους κάτω των τριάντα που δεν προλάβαμε την αυτού πετούμενη εξοχότητα του Michael Jordan στα παρκέ, ο Kobe ήταν ο παιδικός ήρωας των περισσότερων και ο λόγος για κάποιους από εμάς για να ξεκινήσουμε να βλέπουμε NBA. Το εκρηκτικό ντουέτο που δημιούργησαν στους Lakers, παρέα με τον μέγα Shaq, ήταν από μόνο του μια καλή ευκαιρία να ψάξεις, να ρωτήσεις, να ξενυχτήσεις και να μάθεις για τον «Μαγικό Κόσμο του NBA». Τον οποίο κόσμο, έκαναν μαγικό κάτι τύποι σαν τον Kobe.
Δευτέρα απόγευμα με την
Ευγενία
Σαμαρά
Τη λες και συνώνυμο του multitasking με όσα κάνει ταυτόχρονα στην πλούσια καλλιτεχνική καριέρα της. Η Ευγενία Σαμαρά έχει αποτινάξει εδώ και πολλά χρόνια τον τίτλο του... κοριτσιού της «Ράδιο Αρβύλα», και έχει κερδίσει με την αξία της μία θέση στη σκηνή, στη μεγάλη οθόνη, καθώς και στην αντίστοιχη τηλεοπτική μας. Στη συζήτηση που κάναμε μαζί της, μας εξήγησε το “how-to” της διαχείρισης όσων κάνει, ενώ μας μίλησε και για τη μετακόμισή της από τη Θεσσαλονίκη στην πρωτεύουσα, όπου πλέον πατά γερά και κοιτάζει το μέλλον με αισιοδοξία. Ένα μέλλον που δε σημαίνει κατ’ ανάγκη πως θα βρίσκεται μονίμως... στην πρίζα.
Γιάννης Μαρκούτης Φωτογραφία Ζωή Καπίρη Μακιγιάζ - Μαλλιά Ελίνα Τράντου Styling Ιωάννα Σαλαμούρα
12
Θεωρείς τον εαυτό σου “workaholic” ή απλώς τυχαίνει μονίμως να απασχολείσαι με κάτι; Είναι ένα ερώτημα που κάνω και εγώ στον εαυτό μου συχνά-πυκνά. Μου αρέσει η εργασία, δεν θεωρώ ότι είναι δουλειά. Παράλληλα, δεν μπορώ να θυμηθώ πολλές στιγμές της ζωής μου που δεν έκανα πάρα πολλά πράγματα. Ακόμα και σε μικρή ηλικία θα έκανα πολλές δραστηριότητες ταυτόχρονα με το σχολείο. Μου αρέσει να μην κάθομαι, το οποίο είναι μια παγίδα. Με απασχολεί πολύ το τι κρύβεται από πίσω. Δεν ξέρω γιατί δεν μπορώ με τίποτα να κάτσω χωρίς να κάνω κάτι. Χρειάζεται και αυτό, τώρα οδεύω προς τα εκεί. Δεν φαίνεται, αλλά το μέλλον μου θέλω να είναι κάπως έτσι. Να εργάζομαι, αλλά να υπάρχει και χρόνος για εμένα και για πράγματα που θα με ευχαριστούν στο 100%. Η δουλειά σου σε ευχαριστεί; Nαι, αλλά νιώθω πως θέλω να κοιταξω λίγο και το ταβάνι. Νομίζω πως αν δεν περάσω από τη φάση του τερματισμού, του να φτάσω ένα όριο, δεν θα μπορέσω να το καταλάβω. Έκανα την ίδια συζήτηση πριν από ένα χρόνο, που τους έλεγα ότι θα ήθελα να εργάζομαι κάθε μέρα. Είμαι ευγνώμων γιατί ήρθαν όλα έτσι όπως τα ήθελα, αλλά πλέον χρειάζομαι και κάτι ακόμα. Πρώτα πρέπει να αντιμετωπίσεις κάποιες καταστάσεις έτσι ώστε να έχεις τη σύνεση και τη διαύγεια να τις δεις καθαρά. Χαίρομαι που καταλαβαίνω ότι όταν μου αρέσει κάτι, δεν θα αργήσει να κάνει τον κύκλο του. Είμαι στ’ αλήθεια πολύ ευγνώμων για αυτό. Ξεκίνησες από το ραδιόφωνο, το οποίο σε έφερε λίγο πιο κοντά με το χώρο του θεάματος Το ραδιόφωνο ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να τύχει τότε. Μάλιστα δεν το είχα σκεφτεί ποτέ μέχρι εκείνη τη στιγμή. Είδα ένα flyer κάποια στιγμή έξω για το “Imagine”, το σταθμό του Αντώνη Κανάκη από το 2007. Χτύπησα το θυροτηλέφωνο, μιας που βρισκόταν σχεδόν πέντε λεπτά μακριά απ’το σπίτι μου. Τους είπα ότι θα ήθελα να κάνω ένα demo. Ήμουν 19 ετών τότε, με πλήρη άγνοια κινδύνου. Είναι τόσο ωραίο αυτό σε αυτή την ηλικία! Με πήρανε, μαζί με την Αλεξάνδρα την Κοσμά για να κάνουμε μια εκπομπή καθημερινά 8 με 10. Ήταν πολύ ωραία χρόνια εκείνα. Είχα χρήματα για να μπορώ να κινούμαι, σπούδαζα παράλληλα στο θέατρο ενώ παρακολουθούσα και τα υποχρεωτικά εργαστήρια της σχολής. Έτσι κυλήσανε τα επόμενα 4 χρόνια της ζωής μου. Βρέθηκες στο πλατό των «Ράδιο Αρβύλα», μια εποχή που η εκπομπή ήταν viral. Τί πήρες από αυτά τα 5-6 χρόνια; Η πρώτη σκέψη που έκανα όταν μου το πρότειναν στην ηλικία των 20, ήταν ότι θα βγάλω χρήματα μέσα από ένα concept χωρίς να χρειαστεί να κουραστώ. Δεν θα είχα πολλή δουλειά εκτός των ωρών που θα εργαζόμουνα και θα είμαι με ανθρώπους που ήξερα, εμπιστευόμουν και ήμουν σίγουρη πως δεν θα με άφηναν να εκτεθώ. Ήταν κάτι ιδανικό για εμένα εκείνη την περίοδο και συνεχίζω να το πιστεύω. Μια τέλεια συνθήκη για να είμαι κυρία του εαυτού μου, που για μένα πάντα ήταν ένα βασικό πράγμα. Να μπορώ να κινούμαι με αυτά που θέλω, χωρίς να χρειάζεται να υποχρεωθώ, ακόμα και στην ίδια μου την οικογένεια. Στα έξι αυτά χρόνια, πήρα πολύ πράγμα. Αρχικά, πήρα πολλά εφόδια σαν επαγγελματίας. Έμαθα να δουλεύω με έναν τρόπο που δεν έχουν πολλά παιδιά της
ηλικίας των 20 την ευκαιρία να αντιμετωπίσουν. Ήμουν δίπλα σε ανθρώπους που κάνουν αυτή την παραγωγή μόνοι τους, στην οποία πρόσεχαν και την παραμικρή λεπτομέρεια. Η τελειομανία ταίριαζε αδιανόητα πολύ με τον χαρακτήρα μου. Χτίστηκε σε πολύ ωραίες βάσεις όλο αυτό. Πήρα πολλές γνώσεις πάνω σε αυτό το κομμάτι. Το να είσαι επαγγελματίας στη δουλειά σου δεν έχει να κάνει με το επάγγελμα. Όλο αυτό με έκανε σκληρή, με αποτέλεσμα να είχα μεγάλη συνέπεια μετά στις δουλειές μου και στις πρόβες. Μια νεαρή ηθοποιός σαν εσένα, είναι σπάνιο φαινόμενο στις μέρες μας να καταφέρει να κάνει ένα σερι επιτυχιών σε πρωταγωνιστικούς ρόλους μάλιστα. Θεωρείς ότι ήσουν τυχερή ή ότι δεν είναι και τόσο ακατόρθωτο; Δεν θεωρώ ότι οι καταστάσεις έρχονται τυχαία στη ζωή μας. Κάθε διαδρομή είναι αποτέλεσμα μιας επιλογής, ίσως και ασυνείδητα. Μπορεί να ακούγεται θεωρητικό, δεν μπορώ όμως να το αιτιολογήσω πλήρως. Αυτό που δεν μπορώ να εξηγήσω με χειροπιαστό τρόπο, είναι το ότι εγώ έχω φέρει τα πράγματα σε εμένα, δεν έχω πάει εγώ στα πράγματα. Σε κάθε τι που έρχεται στη ζωή μου, υπήρξε στο παρελθόν μια σκέψη. Στου «Κουτρούλη ο Γάμος» με τη Σμαράγδα Καρύδη, υπήρξε σκέψη, όμως και μια συνεργασία με αυτόν τον άνθρωπο. Ήθελα να έρθω στην Αθήνα από το τρίτο έτος των σπουδών μου. Και το έκανα 4 χρόνια αργότερα. Στην Αθήνα ήρθα το ‘15 αλλά από το ‘12 έλεγα ότι θέλω να το κάνω. Πήρε και αυτό το χρόνο του. Όλα από πίσω έχουν μια προσήλωση. Δεν ήταν όλα όσα έκανα επιτυχία. Ήταν όμως πράγματα που ήθελα. Δεν μπήκα ποτέ στη διαδικασία να μπω σε σκέψεις τύπου «ναι» ή «όχι». Ήταν «ναι» ξεκάθαρο. Πως προέκυψε ο ρόλος στην «Ευτυχία»; Ήταν η πρώτη παράσταση που είδα στην Αθήνα πριν μετακομίσω. Είχα συγκλονιστεί. Είναι απ’τις λίγες που πήρα πρόγραμμα για να έχω κάτι να θυμάμαι. Η πρόταση που μου έγινε αφορούσε άλλο ρόλο και όχι αυτόν με τον οποίο κατέληξα. Όταν τον διάβασα σκέφτηκα ότι δεν μου ταιριάζει και ότι δεν πρόκειται να με πάρουν. Δεν μου ταίριαζε σαν “physique”. Όταν πας σε μια οντισιόν, δεν βλέπουν οι άλλοι αυτό που μπορείς να κάνεις μελλοντικά, αλλά αυτό που παρουσιάζεις τότε. Eίχα κλείσει ήδη ένα guest στο «Για Πάντα» και σκεφτόμουν έντονα το ότι θα με καλέσει για άλλο ρόλο. Όταν με πήραν τηλέφωνο για να μου το πουν, έδωσα το ΟΚ. Ήμουν σίγουρη, μου έχει συμβεί και άλλες φορές. Δεν είναι αίσθημα έπαρσης. Ήξερα ότι θα έρθει αυτό το πράγμα. Να πάμε τώρα στο «Για Πάντα»; Αυτό είναι ένα άλλο πράγμα τελείως. Μιλάμε για μια πολύ σημερινή ταινία, με ένα ζευγάρι με καθημερινές ανησυχίες το οποίο όμως είχε κάτι που μου άρεσε εξαρχής πολύ. Είχε αυτό τον «ωμό» ρεαλισμό, τη ζωούλα που λέμε. Δεν είχε αυτό το happy ending, αφού δεν είναι έτσι η ζωή. Σαν θεατής, είσαι οπαδός του remake; Είμαι φαν των καλών ταινιών. Αν το remake μου προσφέρει κάτι καινούργιο ή καλύτερο. Δεν σημαίνει ότι το πρωτότυπο είναι πάντα το τέλειο ή το επιθυμητό. Είναι δύσκολο να επαναφέρεις μια επιτυχία και να είναι εξίσου καλή, πόσο μάλλον καλύτερη. Πιστεύω πολύ στο κείμενο σαν άνθρωπο;.
13
«Η τελειομανία ταίριαζε αδιανόητα πολύ με τον χαρακτήρα μου»
14
«Είμαι ευγνώμων γιατί ήρθαν όλα έτσι όπως τα ήθελα, αλλά πλέον χρειάζομαι και κάτι ακόμα»
15
Eπίσης, με αφορμή το «Ο Έρωτας μετά», οφείλω να ρωτήσω, πως πάει το μυθιστόρημα, κυρία Αθανασιάδη; Πάει πάρα πολύ καλά το μυθιστόρημα! Τι έχω ζήσει με αυτή τη σειρά... Καταρχήν είναι μια δουλειά που θεωρώ ότι είναι από τις καλύτερες που έχω κάνει. Περνάω τέλεια, με ανθρώπους με τους οποίους δούλευα και πέρυσι. Αυτή η οικειότητα δημιουργεί φοβερό κλίμα και ο ρόλος μου είναι πολύ ωραίος. Έχουν φτιάξει μάλιστα στον χαρακτήρα μου και λογαριασμό στο twitter. Μπαίνω και μιλάω σαν Ευγενία Σαμαρά στη Νόρα Αθανασιάδη. Διασκεδάζω απεριόριστα με αυτό. Η γυναίκα αυτή έχει χάσει πολλά παιδιά. Εγώ δεν είχα κάποια τέτοια εμπειρία, αλλά μιλάμε για ένα θέμα το οποίο τα τελευταία χρόνια παίζει πάρα πολύ. Μέσω αυτού μου ήρθαν και πολλά μηνύματα και κατάλαβα πόσο μεγαλύτερο είναι σαν θέμα. Όσο για το θέατρο, αυτή τη στιγμή δεν έχεις ούτε ένα off Το «Μαμά®» είναι μια παράσταση που έχει ξεκινήσει από περυσι. Ο Γιώργος Σουλεϊμάν είναι ένας εξαιρετικός σκηνοθέτης και αδελφικός φίλος. Σπουδάζαμε μαζί στη Θεσσαλονίκη και θέλαμε να συνεργαστούμε. Το κείμενο αυτό είναι ισπανικής προέλευσης. Το «Μαμά®» έχει δίπλα το σύμβολο γνησιότητας. Η Ελένη Καστάνη είναι η μαμά εδώ. Είναι η πιο αγαπημένη μου και ίσως και η πιο δύσκολη δουλειά που έχω κάνει μέχρι σήμερα σε προσωπικό επίπεδο. Το έργο μιλάει για την οικογένεια που δημιουργούμε, όχι για αυτή που σε γεννά. Η μάνα δεν είναι μόνο αυτή που σε γεννά. Αυτό τονίζει το κείμενο με μια πολύ έξυπνη ιδέα που δεν μπορώ να πω. Ζορίστηκα γιατί ανακάλυψα πράγματα που δεν έχω ακουμπήσει. Το να φτάσω στο να υποδυθώ μια κοπέλα που μεγάλωσε δύσκολα ήταν βαρύ για εμένα. Δεν είναι μόνο η βία, αλλά το να βρείς κομμάτια που δεν ήξερες ότι τα έχεις. Όταν τα ανακάλυψα, πόνεσα. Ήταν μια επίπονη διαδικασία που έφερνε την απόλυτη λύτρωση στο τέλος. Με πήγε πολλά βήματα παρακάτω, ενώ δεν θεωρώ καθόλου τυχαίο το ότι μετά το «Μαμά®» ωρίμασα. Προσεγγίζω πολύ αλλιώς τα πράγματα πλέον. Υπάρχει όμως και «Του Κουτρούλη ο Γάμος», και αυτό στο Νέο Θέατρο «Κατερίνα Βασιλάκου» Είναι η χαρά της ζωής μου. Έπειτα απ’ όλα τα δράματα, πηγαίνω εκεί και μου φεύγει όλη η ενέργεια. Ξεδίνω 100%. Πρόκειται για ένα γαμήλιο γλέντι που γίνεται ο κακός χαμός. Τη Σμαράγδα Καρύδη τη γνώρισα πέρυσι στις «Μαγισσες της Σμυρνης». Στηρίζει την οπτική της μέχρι τέλους και προς χαρά δική μου, είναι πολύ κοντά στη δική μου. Είναι ένας απ’τους καλύτερους ανθρώπους στο χώρο και είναι μεγάλη μου χαρά που συνεργαζόμαστε. Έχει σκεφτεί κάτι φοβερό και εγώ ήξερα ότι θα ήμουν μέσα σε αυτό, ό,τι και αν ήταν. Πρόκειται για μια πολύ απλή ιστορία για μια κοπέλα η οποία θέλει να παντρευτεί ένα ράφτη από τη Σύρο. Βέβαια, θεωρούσε λίγο ευτελές το επάγγελμα, οπότε του είπε να γίνει υπουργός. Ο κόσμος, πιστεύοντας στο είσαι ό,τι δηλώνεις, θεωρεί πως είναι όντως υπουργός και η κοπέλα τον παντρεύεται. Στο τέλος τον πιάνει ο αστυνόμος γιατί μοιράζει παράνομα ρουσφέτια, ενώ δεν είναι υπουργός στην πραγματικότητα. Νομίζω πως η Σμαράγδα του έδωσε ένα τεράστιο νόημα. Βασίστηκε σε κάποια πράγματα, όπως το ότι το 1845 είναι τρομακτικά επίκαιρο το 2020. Αν διαβάσεις το κείμενο θα το καταλάβεις αμέσως, οπότε θέλει πότισμα. Κράτησε το κείμενο στην καθαρεύουσα και τον χορό στην αρχαϊζουσα. Είναι πραγματικά απολαυστικό. Το διασκεδάζουμε πολύ, αλλά και το ίδιο το κοινό επίσης. Πλησιάζοντας προς το τέλος, τί σου αρέσει περισσότερο στη νέα σου γειτονιά, τα Εξάρχεια; Μου θυμίζει λίγο τη Θεσσαλονίκη. Τους ξέρω όλους εδώ γύρω. Με ξέρει ο φαρμακοποιός μου, το κούριερ ξέρει που να αφήσει τα πράγματά μου και λίγα στενά παρακάτω μένει ο κολλητός μου. Είμαι άνθρωπος της οικειότητας. Κλείνοντας, τί σημαίνει για εσένα η λέξη «Πεζοδρόμιο»; Είναι ο χώρος παρατήρησης του κόσμου. Είναι το σημείο που θα κάτσεις και απ’ όπου μπορείς να δεις τον κόσμο γενικότερα. Το πως περνάνε οι άνθρωποι, πως κινούνται, τα πάντα. Εγώ κάθομαι συχνά σε παγκάκι και κοιτάω τον κόσμο γύρω μου, μαζεύω υλικό έτσι. Είναι κάτι που χρειάζεται να κάνει κάποιος ηθοποιός.
16
« Ήταν ένας γάτος, μαύρος, πονηρός...» Ένα αιλουροειδές στο γραφείο συνοικεσίων
Μαύρος Γάτος
Ανήσυχος, τσαχπίνος και σκερτσόζος, άσημος και διάσημος, τρανός και παραπονεμένος, τρίβομαι στα κλινοσέντονα μιας ανήσυχης κορασίδας για να αντιμετωπίσω τις φρικάρες που τρώω. Δεν είναι δα και λίγο το να χαίρεις της εκτίμησης όλων αλλά στις κοινωνικές εκδηλώσεις να μη μπορείς να παρουσιάσεις δίπλα σου μία κυρία Μαύρη Γάτα. Δεν ξέρω αν φταίει η απαστράπτουσα ακτινοβολία μου και τα άλλα αιλουροειδή δε με πλησιάζουν. «Είσαι απόλυτος και εριστικός», άνοιξε τα γκαβά σου, μου ψιθυρίζουν από το control room. Συνεχίζουν μάλιστα λέγοντάς μου πως δεν έχω καμία ελπίδα, γιατί το έτερον ήμισυ πρέπει να έχει προβλήματα όρασης ΚΑΙ ακοής. Αυτό το δύο σε ένα δεν το μπορώ, νιώθω πως γίνομαι σάντουιτς και με τρώνε τα ψάρια... Μια γάτα ρε παιδιά, τώρα που είμαι στα ντουζένια μου. Τί πρέπει να κάνω για να με κοιτάξουν; Έχω χωθεί με ύπτιο σε κασέλα γεμάτη ψάρια στου Ρέντη και λίγες ώρες μετά σουλατσάριζα στο Μέγαρο Μαξίμου. Μιλάμε για βιογραφικό και αλωνιών και σαλονιών. Να πάω στην Αννίτα; Nα δείχνω στους άμπαλους πώς μαγειρεύουν τα αδογμάτιστα αιλουροειδή; Nα πάω σε ένα ριάλιτι Γ’ διαλογής; Μια γάτα ρε παιδιά, τώρα που είμαι στα ντουζένια μου. Να μπω εξώφυλλο στο Πεζοδρόμιο; Nα γίνω κινούμενη διαφήμιση; Oops… «Ναι γεια σας, βρήκα το τηλέφωνο σας από την διαφήμιση στην εφημερίδα… ναι πολύ πετυχημένη, αμέσως κέντρισε το ενδιαφέρον μου… ναι, είναι βέβαια δίπλα σε κείνη του γραφείου τελετών (τυχαίο; δε νομίζω) μακριά από μας, χαχαχαχα, πως τα λέτε έτσι ωραία, χαχαχα ε βέβαια εδώ που τα λέμε ποιος ξέρει αύριο τι μας ξημερώνει, σήμερα είμαστε αύριο δεν είμαστε… ναι, ναι… ε όχι και πολύ μεγάλος αλλά τα’ χω τα χρονάκια μου δεν είμαι και νεαρούλης, …ε βέβαια, γι’ αυτό είπα να πάρω ένα τηλέφωνο να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε με την περίπτωση μου… όχι, όχι δεν είμαι χήρος… με ήτα ε;… χαχαχα πως τα λέω έτσι… ναι… δεν το πιάσατε ε; δεν πειράζει τι λέγαμε;» «Α ναι… δεν είμαι χήρος, βασικά δεν παντρεύτηκα ποτέ… εεεε… ατυχία; …ε χμμ ναι… ίσως… δηλαδή δεν θα το ‘λεγα ακριβώς ατυχία… ναι, κοιτάξτε λίγο που δεν έβρισκα την κατάλληλη λίγο που δεν ήμουν τόσο απελπισμένος… λίγο που δεν βλεπόμουν πιο παλιά… μπα όχι το τελευταίο όχι, τόσοι και τόσοι που δεν βλέπονται παντρεύτηκαν… ε ναι σ’ αυτό δίκιο έχετε δεν το συζητάω καθόλου, έχετε απόλυτο δίκιο, ο έρωτας είναι τυφλός… αλλά …αν δηλαδή θέλετε τη γνώμη μου, τώρα που το συζητάμε, το σημαντικότερο είναι να είναι κουφός αν με ρωτάτε… όχι όχι μην δίνετε σημασία, λέω εξυπνάδες όσο εσείς γράφετε τα στοιχεία μου… Ναι που λέτε…δεν παντρεύτηκα γιατί… ήμουν… πώς να το πω… λιγάκι ατακτούλης ήμουν, λίγο μαύρος… λίγο πονηρός… κάτι θα έχει πάρει το αυτί σας…»
17
«Ξέρετε, υπάρχει και τραγουδάκι για μένα, αν και ο Βασίλης το παράκανε λιγάκι με το δράμα… δεν με ντουφέκισαν δα… χαχαχα… αφού είμαι εδώ και σας μιλάω…χαχαχα… χα… χα… ναι… χμ… Δεν ξέρετε γιατί πράγμα μιλάω ε; Οι στίχοι του τραγουδιού είναι του άλλου Παπακωνσταντίνου, του Θανάση. Ούτε αυτόν τον ξέρετε; Λοιπόν…τι άλλα; Τι ψάχνω;… Τι να ψάχνω; Μια γάτα ψάχνω. Γάτος εγώ γάτα θα ψάχνω τι να ψάχνω;…γάτο; χαχαχα…ναι…δεν γελάσατε ε;… χμμμ… δεν γελάτε πολύ ε; Γιατί; Δεν θέλω να είμαι αδιάκριτος αλλά…. Ναι… τέλος πάντων, τι λέγαμε; Α ναι… έχετε δίκιο μπορεί να έψαχνα και γάτο, ποιος είμαι εγώ να κρίνω;» Το μυαλό μου βγάζει ακτίνες Χ. Νιώθω πως κάποιος με έχει δέσει με αλυσσίδα και πρέπει να φτιάξω crystal meth όπως ο Jesse στο Breaking Bad. Οι εσωτερικοί μου διάλογοι γίνονται μονόπρακτο, οι φωνές πάνε κι έρχονται. «Τώρα δεν υπάρχει επιστροφή», λέει το κανάλι left. To right, «αφού μπήκες στον χορό, θα χορέψεις». Kαι συνεχίζουμε τη ροή του διαδραστικού προγράμματός μας. «Ηλικία; Ξέρετε… το σκέφτομαι… δηλαδή την θέλω και μικρούλα μην πω ψέματα τώρα αλλά από την άλλη… να… με προβληματίζει και το πολύ νεαρό της ηλικίας, δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε; Δηλαδή εγώ τώρα δεν είμαι για οικογένεια και άμα είναι πολύ μικρή μπορεί να θέλει δικά της γατάκια καταλάβατε; Και γω έχω κάνει γατάκια και παρ’ ολίγον να βρεθώ στα θυμαράκια… μην τα ξαναλέμε… το τραγούδι;….ο Βασίλης;….. ναι…. τέλος πάντων ….. Κι έπειτα…. οι μικρές γατούλες πηδάνε… πηδάνε εδώ πηδάνε εκεί… πώς;… άντε να τις πιάσεις μετά. Από την άλλη… μην είναι και πολύ μεγάλη, να μπορεί να πηδάει εδώ αλλά να μην μπορεί να πηδάει εκεί… δεν ξέρω αν γίνομαι σαφής;… Ναι σίγουρα θα βρούμε κάτι που να ταιριάζει… σας ακούω πολύ οργανωμένους.»
19
«Δεν μου λέτε; Έχετε πελάτες πολλά ζώα; Αααα τι μου λέτε; Εντυπωσιακό! Μπράβο! Τόσα πολλά ε; Μάλιστα, και τι άλλο να σας πω; Οικονομική επιφάνεια; Τι ζητάω ή τι προσφέρω; Τι προσφέρω; Χμ…. Κοιτάξτε… υπήρξα και καλύτερα δεν το κρύβω. Τώρα κάπως δεν είμαι στην εποχή μου, πώς να σας το πω; Δεν υπάρχουν και πολλά πράγματα που μπορείς να κάνεις τη σήμερον ημέρα αν είσαι γάτος. Παλιά, έπιανες ποντίκια; ήσουν εντάξει. Τώρα, λέει, πρέπει το ποντίκι να συναινεί. Καταλάβατε; Πώς να συναινεί δηλαδή; Και εν πάση περιπτώσει τι πλάκα έχει άμα συναινεί; Έχει αυτό λογική; Όχι βέβαια… αλλά… έτσι είναι σήμερα, προχώρησε λέει η κοινωνία έγινε πιο δημοκρατική. Τι σας τα λέω εγώ τώρα αυτά; Α ναι… οικονομική κατάσταση …. λοιπόν… χμμμ… δηλώστε «μετρία»… χωρίς κενό, μία λέξη… χαχαχαχ..πάλι δεν το πιάσατε…. Τι ζητάω εγώ τώρα;» Έχω αρχίσει και το διασκεδάζω. Το ανθρώπινο ον από την άκρη της τηλεφωνικής γραμμής δεν είναι τέρας ευφυίας, οπότε νιώθω πως αποκτώ το πάνω χέρι. Πώς λένε οι σοφοί, αν στοχεύσεις στην αρχή χαμηλά, οι μεγαλύτερες κορυφές μπορούν να σε περιμένουν. Κούνια που με κούναγε όμως, γιατί το χειρότερο έχει ήδη αρχίσει. «Εεεε… κοιτάξτε, να είναι κάπως τακτοποιημένη, όχι σπουδαία πράγματα, αλλά να έχει κάνει μια κατάσταση καταλάβατε; Ε, λίγο εγώ, λίγο εκείνη, να τη βγάζουμε. Και δεν μου λέτε; Πώς θα γίνει η γνωριμία; Ξέρετε πρώτη φορά απευθύνομαι σε γραφείο συνοικεσίων και… όχι ότι είναι ντροπή… δηλαδή ίσως είναι λίγο αλλά...» 2 χιλιάρικα το κασέρι. Θα ψάξουν και θα μου βρουν Λαρισαία με εξοχικό στη Βελίκα. Όσο πιο μικρό το location, ανάλογο και το target group. «2000 ευρώ...εεε, καλύτερη τιμή δε γίνεται; Kι αν δεν παντρευτώ ποτέ, όταν πεθάνω θα μου επιστρέψετε τα χρήματα; Πώς δε γίνονται αυτά τα πράγματα; Mήπως τα λεφτά θα μου θα γίνουν κάστανα και καλαμπόκι; Όχι, όχι, όχι, εεεεεεεε... Όχι, δε νομίζω πως η Ρουμανία είναι Άγιος Παντελεήμονας. Αχ... να σας πω ένα αστείο που έμαθα πρόσφατα; Πλάκα; Όχι, δε σας κάνω πλάκα. Ορίστε; Mήπως να πάρω το μηδέν;» Το τηλέφωνο έκλεισε, και μαζί του, εξανεμίστηκαν και όλες μου ελπίδες. Γι’ αυτό, φίλε αναγνώστη, κάθε φορά που το βλέφαρό σου θα πέφτει σε μένα, να ξέρεις πως προσπάθησα και προσπαθώ. Απλώς η ζωή είναι άδικη μαζί μου...
20
Αυτό το μήνα σε ρωτήσαμε «Στους δύο, τρίτο tag (@pezodromio) στην επόμενη φωτογραφί την επόμενη
Βγες στο #pezodromio @tsogg___14 “Στους δύο,τρίτος δεν χωρεί, γι’ αυτό αποχωρεί”, λένε και θα συμφωνήσω απόλυτα!
@billthezab Όταν είσαι χαρούμενος και ευτυχισμένος με κάτι, τίποτα άλλο δεν μπορεί και ούτε υπάρχει λόγος να χωρέσει
@thomaskranitsas Ή είσαι απόλυτα πιστός ή καθόλου. Δεν υπάρχει κάτι ενδιάμεσο
@afroditivog It takes two… to tango
@kwstas_raxmanidis Ερώτηση κρίσεως, ίσως ναι, ίσως και όχι
@dimitra_zisi Στους δύο τρίτος δεν χωρεί αλλά διεκδικεί. Όμως ο έρωτας φτιάχτηκε για δύο
@marikalyva Αν ο τρίτος χωρεί, κάποιος από τους δύο κάτι δεν κάνει καλά!
ος δε χωρεί;». Βάλε #pezodromio ή κάνε μας ία που θα ανεβάσεις στο προφίλ σου και μάθε η ερώτηση!
Πεζοδρόμιο Team
@astikos_mitsos Στους τρεις, ο δεύτερος δε χωρεί @ thetravelstylesleep Κι όμως, έχω υπάρξει το τρίτο άτομο σε ποικιλία κρεατικών για δύο!
@stefania_thanou H αγάπη θέλει δύο για να ζεσταθεί, αλλά στους τρεις πάμε για πυρκαγιά!
@n1koletapappa Εδώ η Χιονάτη είχε εφτά, εμείς στους τρεις θα κολλήσουμε;
@elektra2606 Λίγο δύσκολο... @stathiskoutrokois Ανάμεσα στους δυο, αν μπει τρίτος τότε αλλάζει η σχέση... Όποιο είδος και αν είναι
@rooks__officialpage Ποτέ χώρος για τρίτους!
@vaboutas Πάντα στο δρόμο της ζωής θα βρίσκεις τον τρίτο γιατί είναι η σκέψη της αξίας από τους δύο
URBAN HALL
… γιατί δε θέλουμε ο πολιτισμός να είναι δουλειά λίγων Όταν τις πρώτες μέρες του 2015 μεταφερθήκαμε στα γραφεία που στεγαζόμαστε, νιώσαμε πως ο συγκεκριμένος χώρος δεν προορίζεται απλώς για το «στήσιμο» της εφημερίδας. Γι’ αυτό και οι συζητήσεις μας, από τότε, είχαν σε κάποιο βαθμό να κάνουν με... το μεθεπόμενο βήμα. Αυτό που μεταξύ άλλων και εσείς μας ζητούσατε να κάνουμε. Δεν ήταν άλλωστε λίγες οι φορές που μας είπατε «Ανοίξτε το χώρο για να τον δούμε». Ο χώρος λοιπόν άνοιξε, με την προοπτική να στεγάσει όλες τις εκφάνσεις της τέχνης αλλά και τις ανάγκες σας. Αυτό είναι άλλωστε και το Πεζοδρόμιο. Η τέχνη του να δημιουργείς υπό συνθήκες ιδανικές ή ακόμα και αντίξοες. Σε αυτό το νέο μας ξεκίνημα, φιλοδοξούμε να φιλοξενήσουμε ανθρώπους από τη Θεσσαλία αλλά και ολόκληρη τη χώρα. Η γωνία των οδών Μπλατσούκα και Τρικάλων στην Καρδίτσα, να γίνει ένα φιλόξενο οίκημα που θα παρουσιάσει όσα αγαπάμε και αγαπάτε. Ένας πολυχώρος πολιτισμού που δε θα αποκλείει κανέναν και τίποτα: Εκθέσεις, ομιλίες, bazaar, parties, εταιρικές παρουσιάσεις και ποικίλες άλλες δραστηριότητες που μεχρι τώρα δεν έβρισκαν σπίτι στη «γειτονιά μας». Να είστε εκεί.
Πεζοδρόμιο Urban Hall Μπλατσούκα 36, Καρδίτσα
24
JUKEBOX Hot album reviews
Mac Miller - Circles (hip-hop, soul) To μεταθανάτιο άλμπουμ, του αδικοχαμένου λευκού ράπερ. Πιο κοντά σε μελωδικές γραμμές από κάθε άλλη φορά, μια κυκλοφορία που φανερώνει ακόμα περισσότερες πτυχές του μεγάλου ταλέντου του.
Pet Shop Boys - Hotspot (electronic, synth-pop) Aν και ελαφρώς παρωχημένη, η επιστροφή των γερόλυκων της dance, έχει αρκετά όμορφα singles στην φαρέτρα της. Συστήνεται κυρίως στους fans του γκρουπ και του ήχου, γενικότερα.
Μιχάλης Δέλτα - Elation
Kaytranada - Bubba
Στην τριαντάχρονη πορεία του στα μουσικά δρώμενα, λίγα είναι αυτά που θα μπορούσαμε ακόμα να προσθέσουμε για το έργο του Μιχάλη Δέλτα. Με θρυλικές κυκλοφορίες, είτε ως έτερο μέλος των Στέρεο Νόβα, είτε ως σόλο δημιουργός, είναι απ’ τους ελάχιστος εκφραστές του ηλεκτρονικού ήχου στην Ελλάδα που παρουσιάζει τόσο μελετημένα και συμπαγή πράγματα, δίχως να πνίγεται σε προσωπικές εμμονές και μοτίβα.
Έχοντας καταφέρει να εντυπωσιάσει αρκετό κόσμο με τον πρώτο του κιόλας δίσκο, ο Kaytranada επιστρέφει στο προσκήνιο και μας παρουσιάζει το νέο ολοκληρωμένο του άλμπουμ. Το όνομα αυτού “Bubba”, το οποίο έρχεται να πάρει την σκυτάλη από το εξαιρετικό “99.9%”, θέλοντας να επιβεβαιώσει τις πολύ καλές κριτικές που είχε ήδη αποσπάσει ο ταλαντούχος παραγωγός και DJ.
Το “Elation” που αποτελεί την τελευταία του χρονικά δισκογραφική δουλειά, είναι ένας άκρως εσωστρεφής καμβάς από πολύχρωμους ήχους, με επιρροές κύριως απ’ την ambient και την ατμοσφαιρική house/techno των τελευταίων δεκεατίων. Με μια γενναία δόση λυρισμού και μελωδικότητας σε κάθε του κομμάτι, ο δίσκος θα μπορούσε να αγαπηθεί εύκολα κι από το κοινό που αρέσκεται αποκλειστικά σε συμφωνικά έργα. Άλλη μια απόδειξη του πόσο δουλεμένος μουσικός είναι, αφού αντιμετωπίζει και χρησιμοποιεί τα ψηφιακά του εργαλεία, με την μαεστρία ενός έμπειρου οργανοπαίχτη.
Ο Louis Kevin Celestin, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, θέλησε να δημιουργήσει έναν χορευτικό δίσκο που η ενέργεια θα ξεχειλίζει, έχοντας ως στόχο να διασκεδάσει τον ακροατή. Έτσι το “Bubba” κινείται κυρίως ανάμεσα στην R&B και Pop, έχοντας όμως και αρκετά ηλεκτρονικά στοιχεία, με αποτέλεσμα να ακουμπά με αυτό τον τρόπο και τη House μουσική. Φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείψουν και από αυτό το άλμπουμ οι guest εμφανίσεις, με τους Pharrell Williams, Kali Uchis, Mick Jenkins και Masego να είναι μερικά από τα ονόματα που κοσμούν την λίστα.
Όπως αναφέρει και ο ίδιος στο δελτίου τύπου «Το Elation είναι ένα ολοκληρωμένο μουσικό δείγμα Ηλεκτρονικής μουσικής στο οποίο υπάρχουν Κώδικες και “μυστικά” κλειδιά Εσωτερικής αναζήτησης μέσα από τους τίτλους των κομματιών και όχι μόνο». Και πράγματι, κάθε ακρόασή του, ξεκλειδώνει καινούρια συναισθήματα και πεδία, πράγμα που κεντρίζει τον ακροατή στο να αφοσιωθεί στην επαναλαμβανόμενη, ολοκληρωμένη ακρόαση του δίσκου, που τόσο τείνει να εξαλειφθεί απ’ την πραγματικότητα της εφήμερης κατανάλωσης.
Ο Καναδός παραγωγός λοιπόν κατάφερε να παντρέψει ιδανικά όλα τα παραπάνω στοιχεία στήνοντας ένα πάρτυ διάρκειας 50 λεπτών. Βέβαια οι κακές γλώσσες στάθηκαν στο ότι ο Kaytranada ακολούθησε την πετυχημένη φόρμουλα του “99.9%” δίχως να ρισκάρει ιδιαίτερα. Όμως μιλάμε μόλις για το δεύτερο άλμπουμ του οπότε ας μη βιαζόμαστε...
Ιδιαίτερη μνεία στο εξαιρετικό “Art in Heaven”, με τη συμμετοχή της Katarzyna Kafel, που απαγγελεί στα Πολωνικά, πάνω σε μια πολύ ενδιαφέρουσα πειραματική ambient-jazz ατμόσφαιρα.
Τα κομμάτια που μας τράβηξαν την προσοχή είναι το “Gray Area”, “Scared to Death” και φυσικά το “What You Need”.
Θανάσης Καρανίκας
Παναγιώτης Δουλόπουλος
26
POPCORN TIME
The sofa stories Αντώνης Μπατζιάς
Sonic the Hedgehog Επιτέλους έφτασε η ώρα! Ένας χαρακτήρας που πραγματικά λατρεύτηκε στα 90’s, με τον οποίο κάθε gamer που σέβεται τον εαυτό του πέρασε τουλάχιστον 542 υπέροχες ώρες σε Master System ή Mega Drive κυνηγώντας χρυσά δαχτυλίδια, αποκτά τη δική του ταινία! Και δεν είναι τυχαίο που σκάει στις αίθουσες τη μέρα των ερωτευμένων, καθώς μία κάποια καψούρα μαζί του λίγοπολύ όλοι την περάσαμε! Ο λόγος φυσικά για τον Sonic τον μπλε σκαντζόχοιρο της Sega. Μετά από σειρά συμπτώσεων ο Sonic βρίσκεται στη γη κι αρχίζει να την ανακαλύπτει. Μέχρι να τον πάρει ο χαμπάρι ο Dr Robotnik (Jim Carrey) και ν’ αρχίσει το κυνηγητό! Ο Sonic θα βρει τον Tom Wachowski (James Marsden) αστυνομικό κι απροσδόκητο σύμμαχό του στην προσπάθεια να σώσει τον πλανήτη από τον ο Dr Robotnik. Γενικά το σενάριο μικρή σημασία έχει, καθώς την παραγωγή έχουν αναλάβει οι κύριοι του Fast and the Furious γεγονός που εγγυάται πως το βασικό χαρακτηριστικό του μπλε σκαντζόχοιρου, η ταχύτητα, θα είναι αψεγάδιαστο και η παραγωγή θα φλερτάρει με το ταβάνι. Ο χαριτωμένα σαρκαστικός Sonic σε συνδυασμό με τον Jim Carrey σίγουρα θα προσφέρουν αρκετό γέλιο. Ήδη έχουν μαζευτεί αρκετοί λόγοι να τρέξουμε στον κοντινότερο κινηματογράφο για να δούμε μια αγαπημένη καρτουνίστικη φιγούρα να ρολάρει στον πραγματικό κόσμο κι αν προσθέσουμε και τους τόνους νοσταλγίας στις ηλικίες 30 και κάτι σίγουρα θα βγούμε ικανοποιημένοι από την αίθουσα. Α! Και η φωνή του Ben Schwartz κουμπώνει τέλεια στον χαρακτήρα!
Κυνηγήστε τον στις 14 Φεβρουαρίου στις κινηματογραφικές αίθουσες
• Tom Holland, Josh Gad, Chris Pratt, Andy Samberg, Bill Hader, Will Forte, Jim Parsons, Charlie Day, Paul Rudd και Adam Devine ήταν υποψήφιοι για τη φωνή του Sonic πριν αυτή καταλήξει στον Ben Schwartz • Η ταινία προοριζόταν ξεκάθαρα για περιπέτεια. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τον χαρακτήρα του σκαντζόχοιρου και με πολλές μετατροπές στο σενάριο κατέληξε να πάρει πιο κωμικό χαρακτήρα • Το soundtrack υπογράφει ο Junkie XL (Deadpool, Mad Max κ.α.)
28
SERIAL KILLER Guilty as charged
Doctor Who 2005 (Season 12 – BBC)
Τί να πεις που να μην έχει ειπωθεί και τί να γράψεις που δεν έχει γραφτεί γι’ αυτή τη διαχρονική σειρά που από το 2005 μας κερνά συνεχώς ενέσεις ενθουσιασμού. Sci-fi και δράμα μπλέκονται σε ένα κουβάρι που μας οδηγεί στις αχανείς εκτάσεις του διαστήματος. Ταξίδια στο παρελθόν και το μέλλον διακυβεύουν κεκτημένα χιλιετιών. Η παραγωγάρα του BBC επέστρεψε λοιπόν με τη δωδέκατη σεζόν της, σε έναν κύκλο 10 επεισοδίων. Μεγάλο συν, η παρουσία της Jodie Whittaker για δεύτερη συνεχή φορά. Όσοι πιστοί προσέλθετε, χωρίς απαγορευτικά, μιας και πρόκειται για την αγαπημένη μου σειρά ever.
Sex Education (Season 2 – Netflix)
Η ρομαντική κομεντί που κέρδισε τις καρδιές αλλά και τις θετικές κριτικές μας επιστρέφει δριμύτερη. Μπορεί να μην κερδίζει βραβεία και παράσημα, όμως παραμένει ένα αξιοπρεπέστατο στανταράκι για όσους θέλουν να περάσουν ευχάριστα την ώρα τους. Το comeback έγινε στις 17 Ιανουαρίου, με τις ερμηνείες των Asa Butterfield και Gillian Anderson να μας κερδίζουν με ακόμα μεγαλύτερη άνεση σε σχέση με πέρυσι. Σειρά κατάλληλη για όσους δε σοκάρονται από το χιούμορ χωρίς όρια.
29
Κώστας Ανυφαντής
Dracula (Netflix)
Αναγνώστη πάτα φρένο. Κάμερα σε μένα. Η νουβέλα του Bram Stoker έχει γνωρίσει χίλιες (και λίγες λέω παρουσιάσεις). Το Netflix όσο πάει και «χαμηλώνει». Όμως το Dracula, σπέρνει, θερίζει και στο τέλος παίρνει τα ρέστα και φεύγει σαν κύριος. Από τους δημιουργούς του Sherlock, 3 επεισόδια αγνού και παρθένου gore. Aίμα, δάκρυα, ιδρώτας και σπλατεριές σε κάτι λιγότερο από 5 ώρες. Limited series που επιβάλλεται να δεις μόνος. It’s out not και οφείλεις να το τσεκάρεις άμεσα γιατί και η ιστορία διασκευάστηκε, και γιατί η πλατφόρμα της καρδιάς μου κάνει ένα υπέροχο comeback.
The Outsider (HBO)
Όταν βλέπεις στην αρχή να λέει “Based on the best-selling novel of Stephen King” ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, το μυαλό σου πάει συνεχώς στο πονηρό. Κι αυτό γιατί ελάχιστες μεταφορές από βιβλίο του Άρχοντα του Σκότους ήταν από αξιοπρεπείς έως άριστες. Όμως η υπογραφή του ΗΒΟ αρκεί, κι αυτό γιατί ήδη μας έδωσε πολύ καλά δείγματα με το “Castle Rock”. Έτσι, κάθε ξημέρωμα Δευτέρας, από τις 12 Ιανουαρίου μέχρι τις 8 Μαρτίου, ξέρεις καλά τί πρέπει να κάνεις.
30
NEXT PAGE
Ζαφειρούλα Θεολόγου
Οι Κρυφοί Νόμοι της Ανθρώπινης Χαιρεκακίας T. Watt Smith Φίλε αναγνώστη το βιβλίο αυτό έρχεται να αναλύσει ένα συναίσθημα-ταμπού για τις «πολιτισμένες» δυτικές κοινωνίες. Την χαιρεκακία. Τα συνθετικά της λέξης αυτής εύκολα τα κατανοείς, είναι η Χαρά και η Κακία και ετυμολογικά αναφέρεται στην αίσθηση ευφορίας προερχόμενη από δυστυχία. Όμως, αυτό που στην ουσία περιγράφει, με καθαρά αρνητική χροιά, είναι η απόλαυση ενός ατόμου με τις κακοτυχίες ενός άλλου. Σίγουρα, σε μία συζήτηση πολύ δύσκολα κάποιος θα παραδεχτεί πως έχει βιώσει τέτοιο συναίσθημα. Το πιθανότερο, μάλιστα, να δηλώσει τη βαθειά του λύπη για την ύπαρξη τέτοιων χαρακτήρων. Ακόμα και φιλόσοφοι καταδίκασαν την χαιρεκακία. Ο Σοπενχάουερ, συγκεκριμένα, την χαρακτήριζε ως: «ένα αλάθητο σημάδι κακής καρδιάς και προφανούς ανηθικότητας». Ναι, είναι βέβαιο πως όταν βρεθείς αντιμέτωπος με μία τέτοια συμπεριφορά στεναχωριέσαι πολύ για το «είδος» σου, ιδιαίτερα εάν προέρχεται από πρόσωπα δικά σου. Μα είσαι σίγουρος πως εσύ ποτέ μα ποτέ δεν βρέθηκες στη θέση του θύτη; Μη βιαστείς να πεις όχι γιατί η επιστήμη θα σε διαψεύσει! Πολλές έρευνες έχουν γίνει αναζητώντας απάντηση στο ερώτημα αυτό. Εκατοντάδες εγκέφαλοι εξετάστηκαν σε διαφορετικές συνθήκες και τα αποτελέσματα δεν είναι απόλυτα, το αντίθετο μάλιστα. Μπορεί να συμβεί στον καθένα μας και συχνά δίχως να γίνεται άμεσα αντιληπτό. Η συγγραφέας-ιστορικός, Watt Smith, καλεί προς εξερεύνηση αυτής της ανθρώπινης πλευράς και προχωρά ένα ακόμη βήμα, συζητώντας για το πώς θα μπορούσαμε να στρέψουμε αυτή την κατάσταση υπέρ μας. Γιατί το συναίσθημα, κατά κύριο λόγο, είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι προς το σώμα μας για το αν κάτι βαίνει καλώς ή όχι. Έτσι, την επόμενη φορά που θα νιώσεις κάτι αντίστοιχο μην το αγνοήσεις παρά ψάξε την αιτία που το προκαλεί. Τότε, αυτομάτως, οδεύεις προς τον ανώτερο εαυτό σου.
*
Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη
Ο Δράκουλας
Stoker Bream
Ο θρύλος του Κόμη Δράκουλα έρχεται από τα Καρπάθια Όρη της Ρουμανίας. Έχει γεμίσει τρόμο γενιές και γενιές, μέσω της φρικαλεότητας που τον περιβάλλει. Όπως όλοι οι μύθοι, βασίζεται σε καταγεγραμμένα γεγονότα τα οποία μπλέκονται με τη φαντασία. Το ιστορικό πρόσωπο που κρύβεται πίσω από όλα είναι ο Βλαντ Γ’ ή αλλιώς Βλαντ ο Παλουκωτής, ο οποίος υπήρξε βοεβόδας (πρίγκιπας) της Βλαχίας μεταξύ του 1448 και 1476. Ανήκε στο μυστικό Τάγμα του Δράκου και προστάτευε την Ανατολική Ευρώπη από την οθωμανική εξάπλωση. Ωστόσο, εντός της Βλαχίας υπήρχε διχασμός ανάμεσα στην οθωμανική και την χριστιανική ηγεμονία που σε συνδυασμό με την στρατηγική της θέση, την έκαναν, συχνά, σκηνικό αιματηρών και βάρβαρων επιθέσεων. Ο ίδιος έμεινε γνωστός για τις βασανιστικές τεχνικές που χρησιμοποιούσε όταν σκότωνε τους αντιπάλους του. Το αν πράγματι έπινε το αίμα τους και δειπνούσε με τα βρασμένα κεφάλια τους, όπως αναφέρεται, δεν έχει επιβεβαιωθεί ενώ και ο σατανικός χαρακτήρας του αμφισβητείται. Σε εκείνους τους σκοτεινούς καιρούς, η αντικειμενικότητα ήταν σπάνια. Όμως, χάρη σε αυτές τις ιστορίες, ο Bram Stalker εμπνεύστηκε την κλασσικότερη ιστορία τρόμου η οποία πρωτοεκδόθηκε το 1897. Η ημερολογιακή γραφή, οι επιστολές, τα αποκόμματα εφημερίδων χαρίζουν μία σταδιακή αύξηση στην αγωνία και ο α’ ενικός δημιουργεί ακριβείς εικόνες στο μυαλό του αναγνώστη. Ο απέθαντος ήρωας επέζησε για αιώνες ολόκληρους πίνοντας το αίμα των ζωντανών θυμάτων του. Ξυπνάει, με το που δύσει ο ήλιος και υπνωτίζει τον στόχο του εύκολα και γρήγορα. Ελέγχει το ανθρώπινο μυαλό σαν «παιχνιδάκι». Μεταμορφώνεται σε ζώα και πλάσματα του Σκότους, εξουσιάζει τον αέρα και η βαρύτητα δεν τον αγγίζει. Οι δυνάμεις αυτές του χαρίστηκαν μέσω της αιώνιας αφοσίωσης του στο Κακό, καθώς το Καλό τον πρόδωσε πριν από καιρό...
*
Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Public Βιβλιοθήκη
Καφενείο Το Κοσμικόν Όταν η παράδοση συμβαδίζει με την τελειότητα Συστήθηκε στο κοινό της Καρδίτσας το φθινόπωρο του 2018 κι από τότε έχει γίνει ένα σημείο αναφοράς της εξόδου μας. Πρόκειται για το «Κοσμικόν», ένα καφενείο που έχει ήδη κερδίσει με την αξία του το... παράσημο του διαφορετικού. Κι αυτό γιατί αν και παραδοσιακό, δε συμβιβάζεται με κανένα κλισέ. Ο καφές που ψήνεται στη χόβολη αποτελεί μόνο την αρχή, καθώς η ποικιλία των προσφερόμενων προϊόντων αναμένεται να ικανοποιήσουν κάθε ουρανίσκο. Το κρασάκι από ντόπιους οινοποιούς και η μπύρα από αυστηρά επιλεγμένες μικροζυθοποιίες, βρίσκονται πάντα εκεί για τους λάτρεις του ελαφρού αλκοόλ που δε «βαραίνει» αλλά... ανακουφίζει. Επίσης, οι συνοδευτικοί μεζέδες είναι φτιαγμένοι με το ίδιο μεράκι που χαρακτηρίζει και την ξεχωριστή διακόσμηση αλλά και την αύρα του καταστήματος. Όλοι τους χειροποίητοι, όλοι τους γευστικοί και αγνοί, από ντόπιους παραγωγούς. Επίσης, κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, προσφέρεται μία ποικιλία πιάτων που δε μένει ποτέ σταθερή και σας προ(σ)καλεί να το διαπιστώσετε οι ίδιοι. «Κοσμικόν» όμως σημαίνει και συναυλίες, με συνεχείς μουσικές βόλτες στο πλούσιο πεντάγραμμο της ελληνικής παράδοσης. Κι αυτό γιατί στο συγκεκριμένο καφενείο κανείς δεν αρκείται στα εύκολα.
Χατζημήτρου 9, Καρδίτσα Τηλ 2441075510
TAKE A WALK ON THE WILD SIDE
Φεβρουάριος με έρωτα και πάθος ή «ας βγει ο χειμώνας και βλέπουμε»;
Φωτογραφία: Αριστοτέλης Μήτσιου
37
ZODIAC
The Cosmic Whisperer Project
Φωτογραφία: Αγησίλαος Κουλούρης
Δανάη Τ.
ΚΡΙΟΣ
ΖΥΓΟΣ
ΤΑΥΡΟΣ
ΣΚΟΡΠΙΟΣ
ΔΙΔΥΜΟΣ
ΤΟΞΟΤΗΣ
ΚΑΡΚΙΝΟΣ
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
Ο μήνας των ερωτευμένων καραδοκεί πονηρά. Ο Φεβρουάριος είναι παράλληλα και ένας μήνας μεταβατικός και κάπως κενός, κάτι που μπορεί να έχει άμεση επίπτωση στην ψυχολογία σου. Αφενός ψυχολογικά, η μετάβαση από το χειμώνα στην άνοιξη επηρεάζει,, αφετέρου όντας κενός, σου δίνει την ευκαιρία να κάνεις ένα rewind στα τελευταία σου έξοδα για να κάνεις μια καλύτερη διαχείριση του πορτοφολιού σου. Καλό μήνα λοιπόν!
Κόκκινο καμπανάκι στα ερωτικά σου, αγαπημένο Ταυράκι. Για καλό; Μπορεί. Για κακό; Μάλλον. Όπως και να’ χει τα μάτια σου ανοιχτά όλο το μήνα. Πρόκειται για μια περίοδο ιδιαίτερα ευάλωτη για μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων, επηρεάζοντας πολλά πράγματα ακόμα και χωρίς να έχεις το control της διαχείρισής τους. Άρα, αυτό το μήνα, προσέχουμε. Μην μπαίνεις στην αναμονή, χτίζε όσο μπορείς για να έχεις μελλοντικά αυτό που επιθυμείς.
Για τους Διδύμους, ο Φεβρουάριος είναι ένας ιδιαίτερα παραγωγικός μήνας. Νέο εξάμηνο, νέα πρόσωπα και γιατί όχι, νέες καταστάσεις που θα φέρει μαζί του ο Βαλεντίνος. Παράλληλα, αν είσαι μουσικόφιλος, μιλάμε για έναν χρυσό μήνα συναυλιών. Με φειδώ παρόλα αυτά, γιατί εύκολα χάνεται ο μπούσουλας του πορτοφολιού. Ίσως σε λίγο καιρό από τώρα, δεν έχεις τη δυνατότητα να κάνεις τις τρέλες σου για πολλούς λόγους, άρα γιατί να μην το εκμεταλλευτείς κάπως;
Ο χειμώνας, ιδιαίτερα ο κρύος, μας κάνει αρκετά ληθαργικούς και μας «βαραίνει». Ένα διάστημα σαν και αυτό, φαίνεται ιδανικό για κάποιον να σταματήσει να ασχολείται ιδιαίτερα με την υγεία του και το σώμα του. Αυτή τη στιγμή, όσο αμελείς το σώμα σου, άλλο τόσο θα σε αμελήσει σε μεγαλύτερη ηλικία, ανεπιστρεπτί. Έχει κρύο, είσαι busy, αλλά πάντα μπορείς να διαθέσεις λίγο χρόνο για πιο υγιεινό μαγείρεμα και λίγο μεγαλύτερη σωματική δραστηριότητα.
ΛΕΩΝ
Ερωτικές τραμπάλες η ζωή σου, αγαπητέ Ζυγέ, με κορύφωση το επόμενο διάστημα. Πως τα καταφέρνεις πάντα έτσι και είσαι σε μια μόνιμη εγρήγορση, είναι πραγματικά αξιέπαινο! Βέβαια, η ζωή δεν σου αφήνει ιδιαίτερα πολλά περιθώρια να παίξεις. Είναι απαραίτητο να τα δεις όλα με άλλο μάτι. Ξεκάθαρο πλάνο για το άμεσο έστω μέλλον, μπορεί να θεωρείται εύκολο αλλά δεν είναι. Πρέπει να ζυγίσεις τα pros and cons.
Με ιδιαίτερα όμορφα νέα και στιγμές χαράς θα είναι γεμάτος ο μήνας σου. Επιτέλους θα έχεις λίγο χώρο να αναπνεύσεις. Είσαι ένα αξιαγάπητο άτομο, με λίγες τάσεις φυγής τις οποίες συχνά εκμεταλλεύεσαι για να ανανεώνεις την ψυχολογία σου here and there. Είναι η ιδανική περίοδος για ταξίδια λόγω του ότι οι τιμές των εισιτηρίων πέφτουν. Παρόλα αυτά, κάνε ένα μικρό focus στην υγεία σου και μην αναλώνεσαι σε καλοπέραση και junk food.
Το 2020 ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς και το σερί φαίνεται να συνεχίζει ακάθεκτο. Πολλές ευκαιρίες στο επαγγελματικό κομμάτι δεν πρόκειται να σε αφήσουν στην ησυχία σου, ενώ οι κοινωνικές σου σχέσεις όλο και αυξάνονται. Με την ίδια αυτοπεποίθηση συνεχίζεται το μοτίβο και στα αισθηματικά σου. Εκπέμπεις μια λαμπρότητα που κάνει κάθε μάτι να κεντράρει επάνω σου.. ‘όμως είσαι ένα υπερευαίσθητο άτομο που μπορεί να επηρεαστεί έντονα.
Οι πλανήτες είναι με το μέρος σου και τον Φεβρουάριο, αγαπητό Αιγοκεράκι. Ο κλήρος πέφτει στα αισθηματικά σου, τα οποία απ’ ότι φαίνεται βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε μια σταθερή, ήπια κατάσταση, αλλά σύντομα θα γίνουν σχεδόν θυελλώδη. Αν είσαι single, ετοιμάσου να γνωρίσεις έναν έρωτα που θα σου αλλάξει όλη τη νοοτροπία και θα σε κάνει να αναθεωρήσεις για τον ίδιο σου τον εαυτό.
ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Μπορείς να βυθιστείς με μεγάλη άνεση στην ψυχολογία του διπλανού σου, που σε κάνει ακαταμάχητο προορισμό του κάθε broken hearted ανθρώπου του κύκλου σου. Δεν το βλέπεις σαν ευθύνη, το διασκεδάζεις γιατί ίσως με αυτό τον τρόπο να ανακαλύψεις λύσεις και για δικά σου προβλήματα, ή έστω να παρηγορηθείς με κάποιο τρόπο. Με τη λογική πάντα, ότι δεν είσαι σάκος του μποξ. Καλή η κουβέντα, αλλά δεν είσαι υπεύθυνος στο να κάνεις κουμάντο τη ζωή κανενός.
Η μικρή σου ηλικία σε συνδυασμό με τα χαρίσματα που έχεις σαν άνθρωπος, βγάζουν στην επιφάνεια ένα ιδιαίτερα σκεπτόμενο και χαρισματικό άνθρωπο. Χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, μαγνητίζεις τα βλέμματα και όλα μπορεί να φαίνονται εύκολα. Οι πόρτες ανοίγουν διάπλατα και οι φίλοι σε στηρίζουν σε όλη την πορεία. Αυτό βέβαια, ιδιαίτερα στα επαγγελματικά γεννά ζήλιες και απορροφά κακοπροαίρετα σχόλια. Όταν συμβεί αυτό, να ξέρεις ότι έχεις ήδη πετύχει.
ΠΑΡΘΕΝΟΣ
ΙΧΘΥΕΣ
Η ανάγκη να έχεις τα πάντα σε τέλεια ισορροπία γύρω σου, μπορεί να σε βοηθάει ψυχολογικά, δεν εξαρτάται πάντα όμως από εσένα. Συνήθως βαδίζεις χωρίς να λαμβάνεις υπόψιν τα ερεθίσματα που δέχεσαι, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προστριβές που κάλλιστα θα μπορούσες να είχες αποφύγει με μια λίγο πιο ανοιχτή σκέψη. Ο μήνας των ερωτευμένων έφτασε. Άσε κάτω το ημερολόγιο σου για μια φορά και πες το «ναι» σε μια εκδρομή κάπου μακριά, χωρίς wifi και to-do-lists.
Η ζωή προχωρά και τα κομβικά σημεία ολοένα και έρχονται κατά πάνω σου. Η υπαρξιακή κρίση που περνάς κοντά στα mid-20s και ακολουθεί στα mid-30s είναι μια άλυτη ακόμα απορία. Μην σε τρομάξει όταν πλησιάσει. Ο Φεβρουάριος, όντας σχεδόν «κενός» μήνας, είναι και λίγο depressive. Όμως αυτός που ξέρει πού βαδίζει, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα.
“Aγαπητό μπάσκετ, ό,τι και να κάνω μετά, θα είμαι για πάντα το παιδί με τις ανεβασμένες κάλτσες, τον κάδο σκουπιδιών στη γωνία και τα πέντε δευτερόλεπτα στο ρολόι. Η μπάλα στα χέρια μου. 5, 4, 3, 2, 1… Θα σ’ αγαπώ για πάντα”
Closer
Kobe Bryant (1978-2020)