Special Booklet จ�ำเลยซาตาน โดย Rain-at-Rose สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
Genre Editor Book Design
Contac Us
Romantic , Comedy เสี้ยวดอกขาว เสี้ยวดอกขาว
http://www.navarattashop.com/ http://navaratta.thai-forum.net/ https://www.facebook.com/Navaratta navarattaboard@hotmail.com
พิมพ์ครั้งที่ 1 มีนาคม 2558 Not for sale นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ หรือเหตุการณ์จริงใดๆ ทั้งสิ้น
3
จ�ำเลยซาตาน Special Booklet Soft touch with your love
แดดริมทะเลจัดจ้า ท้องฟ้ ามีสฟี ้ าจัดแข่งกับท้องทะเลด้านล่าง เกลียว คลื่นกระทบชายฝั ง่ และโขดหินแตกเป็ นพรายฟองขาว ทรายที่เหยียบนั้ น ละเอียด น�้ำใสน่ าลงเล่นน�้ำเป็ นที่สุด ร่างก�ำย�ำสวมกางเกงขาสั้นตัวเดียวบุก ตะลุยชนร่างโปร่งที่สวมกางเลลายดอกสีสดจนล้มลงในน�้ำเค็ม “ตะวัน อย่าเล่นงี้ สิวะ” ตรีทศยกมือปาดหยดน�้ำออกจากใบหน้า แล้ว หัวเราะร่วน “แกเผลอเองนี่ หว่า ฮ่าๆ” นายหัวหนุ่ มลูบน�้ำทะเลที่เปียกหนวดเครา รุงรัง จากนั้นก็ไล่เตะเพื่อนลงน�้ำลึกถึงครึ่งเอว แล้วกดหัวเพื่อนสนิ ทเล่นน�้ำ สนุ กสนาน “อย่านะโว้ย!” ตรีทศตะโกนก่อนที่จะถูกเพื่อนกดจนจมน�้ำ ทั้งสองคนรื่นเริงยกเว้นร่างโปร่งที่นัง่ หลบแดดจัดจ้าในร่มสีสดใส สวมหมวกฟางที่สาวใช้บนเกาะนี้ ค้นหามาให้ พร้อมพัดจีบด้ามเล็กที่ตอนนี้ ก�ำลังวางบนโต๊ะเตี้ ยข้างมะพร้าวอ่อนปอกเปลือกเปิ ดฝาเสียบหลอดพร้อมดื่ม เทพยศท�ำหน้านิ่ งจ้องภาพสองคนเล่ นน�้ ำฮาเฮ ส่วนเขานั ่งดูอย่างเดี ยว เนื่ องจากลงไปตอนนี้ คงโดนแดดเผาเกรียมจนผิวลอกแน่ แต่...เห็นภาพของ ทั้งสองคนหยอกล้อกันแล้วก็สุดทน ร่างโปร่งลุกขึ้ น ไปเดินเตร่บนหาดให้ปลายคลื่นซัดเท้าเรียว แดด ส่องหน้าจนเป็ นลม เขายกมือกั้นแสง มือเรียวสวยกดปี กหมวกลงต�ำ่ ลืมตัว ว่าไม่ได้ทาครีมกันแดด ถ้าเขาลงไปละก็...ผิวขาวจัดต้องลอกเป็ นขนมชั้นแน่ “ออกแดดมาท�ำไมวะ” ภาพตะวันเห็นร่างโปร่งยืนบนริมหาดที่ถกู คลื่นซัดก็ลุยน�้ำขึ้ นมา “ไปๆ ไปนัง่ โน้นเลยมึง มายืนเก๊กอยูน่ ี่ ตอนเย็นผิวลอก
5
ไม่มีใครช่วยมึงได้นะ” นายหัวหนุ่ มเลิกเล่นน�้ำ แล้วลากคนที่แพ้แดดจัดเข้าร่มทันที “เดี๋ยวอยากเล่นก็รอครีมกันแดดก่อนละกัน เรือออกจากเกาะคราว หน้า กูจะฝากคนงานซื้ อมาให้” “ผมอยากเล่นน�้ำนี่ ครับ” เชลยหนุ่ มบอก “จะเล่นเรอะ หัดเจียมสังขารตัวเองมัง่ สิวะ” ภาพตะวันด่าให้ ส่วน คนถูกด่าไม่หยุ ดหน้าม่อยลง ใบหน้าที่ ง้�ำงอนิ ดๆ เหมือนเด็ กก�ำลังงอน กระแทกใจนายหัวหนุ่ มจนต้องรีบปั ดออกจากใจ “ช่างเถอะครับ ผมไปนัง่ ดูก็ได้” คุณชายหนุ่ มเอ่ยแล้วเดินกลับขึ้ นไป นัง่ บนที่เก้าอี้ ชายหาด อาการแง่งอนราวกับสาวน้อย ท�ำให้ภาพตะวันหมด อารมณ์เล่นน�้ำ ตะโกนบอกเพื่อนสนิ ทที่ลอยคอตีน้�ำเล่นเก็บของเข้าบ้าน ตอนค�ำ่ หลังตรีทศกลับบ้านพักไปแล้ว นายหัวหนุ่ มถึงเห็นว่าท่อน แขนเสลา ผิวขาวลออตา เรียบเนี ยนนุ่ ม บัดนี้ ผิวส่วนนั้นโดนแดดเผาเป็ นรอย แดง ซ�้ำร้ายยังหลุดล่อนเป็ นแผ่นอีกต่างหาก “มึงนี่ ผิวบางยังกะผูห้ ญิงเลยนะ” นายหัวหนุ่ มงึมง�ำแล้วดึงแขนไปดู ร่องรอยความเสียหาย “ช่วยไม่ได้นี่ครับ ผมขอครีมกันแดดที่มี SPF แล้วคุณบอกเองว่าไม่ม”ี เทพยศบอก ตอนนี้ เริ่มแสบร้อนที่ผิว ปกติเขาจะหลีกเลี่ยงการออกไปสัมผัส แดดโดนตรง เพราะรูว้ า่ ตัวเองเหมือนแวมไพร์นัน่ ละคือแพ้แดด วันนี้ โดนแป๊ บ เดียวผิวยังไหม้ ถ้าคนตรงหน้าไม่ลงไปเล่นน�้ำ เขาจะลงไปตามไหม “ใครจะมี เป็ นลูกทะเลกลัวแดด รูถ้ ึงไหนอายถึงนั้นเหอะ เฮ้อ มึงนี่ หาเรื่องตลอด” บ่นจบก็เดินหนี ออกจากบ้าน ซึง่ เทพยศทอดถอนใจ แล้วท�ำการ Cool
6
Down ผิว โดยการอาบน�้ำเย็น วันนี้ อาบไม่นาน ก็ออกมาเช็ดตัว เสียดายที่ ไม่มีครีมบ�ำรุงผิว ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าปล่อยทิ้ งไว้ผิวคงกระด�ำกระด่างแน่ ขณะเป่ าผมให้แห้ง โดยใช้พดั ลม เพราะเจ้าบ้านไม่มไี ดร์เป่ าผม เนื่ องจากเห็น ว่ามันเป็ นของสาวๆ ใช้ ภาพตะวันก็โผล่พรวดเข้ามา มือไขว้ไปด้านหลังซ่อน บางอย่าง “ลืมอะไรครับ” เทพยศถาม “เอ่อ” นายหัวหนุ่ มเก้ๆ กังๆ ก่อนยืน่ สิ่งที่ซ่อนไว้ดา้ นหลังออกมา มันคือว่านหางจระเข้ซึ่งมีสรรพคุณหลากหลายโดยเฉพาะการรักษาแผลไฟ ไหม้ หรือน�้ำร้อนลวก “ใช้กอ่ นละกัน พรุ่งนี้ เรือขึ้ นฝัง่ จะบอกคนซื้ อครีมมา ให้ มึงก็จดมาละกันจะเอาอะไร อ้อ อย่าคิดว่ากูใจดีนะ ถ้าส�ำออยเป็ นอะไร มากมันล�ำบากคนอื่นเขา” ภาพตะวันบอกเสียงห้วนกระชาก เทพยศซ่อนยิ้ ม นี่ ถา้ คนพูดผิวไม่คล�้ำเข้ม หนวดไม่รุงรังจนปิ ดหน้า เขาว่าคงได้เห็นรอยแดงก�ำ่ แน่ ๆ ล่ะ แต่ถา้ พูด คนขี้ อายของเขาคงจะโกรธจัด “ขอบคุณครับ คุณใจดีจงั ” ว่าแล้วก็รบั ว่านหางจระเข้มาถือไว้แล้วช้อนตาม อง “เอ่อ ผมทาไม่ถนัด คุณช่วยทาให้ผมได้ไหมครับ” เสียงทุม้ หวานออดอ้อน “กูวา่ แล้ว ว่าต้องล�ำบากกู” ถึงจะบ่นพึม แต่ก็ยอมช่วย “เอ้า ยืน่ แขน มาสิวะ” ภาพตะวันบอกห้วน ร่างโปร่งยืน่ แขนเรียวเสลา ผิวขาวกระจ่างตอน นี้ มีรวรอยแดดเผาเป็ ิ้ นสีแดงคล�ำ้ นายหัวหนุ่ มน�ำว่านหางจระเข้มาปอกเปลือก จากนั้นก็น�ำวุน้ ใสๆ มาค่อยๆ บรรจงแต้มบนผิว “ผูด้ ีตีนแดงฉิบหายเลยมึง นี่ ” นายหัวหนุ่ มงึมง�ำ “แดดที่นี่แรงนะครับ” คุณชายหนุ่ มชวนคุยเรื่อยเปื่ อย ดวงตาสีนิล กาฬมีรอยระยับแปลกๆ ยามมองสบตา ภาพตะวันเสเบือนหลบโดยการหยิบ ว่านหางจระเข้อีกชิ้ นมาปอกเปลือก “คุณโจร” คุณชายหนุ่ มชะโงกเข้าใกล้ใบหน้าที่รกรุงรังด้วยหนวด เคราจนนายหัวหนุ่ มผงะ เอียงตัวออกห่าง
7
“เอาหน้าไปไกลๆ หน่ อยสิวะ มึงจะยืน่ เข้ามาชิดท�ำไมวะ” เสียงของ ภาพตะวันแผ่วหวิว “อยากขอบคุณน่ ะครับ คุณใจดีจงั ” น�้ ำเสียงทุม้ หวานเอ่ย ดวงตา เปล่งประกายระยับแปลกๆ มือเรียวเริ่มเลื้ อยจับต้นขาหนาที่วนั นี้ ภาพตะวัน สวมกางเกงบอลกับเสื้ อยืดเก่าๆ มือของมันนุ่ มนิ่ ม ผิวของมันเรียบลื่นราวกับดึงดูดให้มือสากสัมผัส ใต้แสงจันทร์ที่สอ่ งแสงเต็มดวง ผิวของมันผ่องราวกับจะเรืองแสงได้ สีผิวสว่าง สม�ำ่ เสมอกัน ไร้ไฝฝ้ าราคี ที่สำ� คัญ ตัวมันหอมกรุ่นน่ าซุกไซ้ ให้ตายเหอะ! เขาเพิ่งเคยเห็นผูช้ ายผิวสวยขนาดนี้ เป็ นครั้งแรก ผิวของมันตัดกับสีผิวคล�้ำเข้มหยาบกร้านของเขา เนื้ อนุ่ มหอมขยับ เสียดสี เร้าอารมณ์สุดๆ ภาพตะวันชักต้านทานไม่ไหว ก้มซุกไซ้แทบจะทันที หนวดแข็งทิ่มต�ำเนื้ อนวลผ่องจนแดงระเรื่อ “ใจเย็นสิครับ” เสียงทุม้ เอ่ยแผ่วเบา ก่อนที่มือเรียวจะจับใบหน้าที่ เผลอไผลซุกซบบนแผงอกของเขาขึ้ นมาสบตาก่อนมือนุ่ มจะล้วงเข้าไปในเสื้ อ ยืด ปลายนิ้ วโป้งคลึงเคล้นยอดอกสีน้�ำตาลเข้มจนมันแข็งสูม้ ือ ใบหน้าคร้าม คมแดงก�ำ่ จนเห็นชัดบนผิวคล�้ำจัด “ชอบไหมครับ” คุณชายหนุ่ มเอ่ยถามหวานฉ�ำ่ ดวงตาสีมุกด�ำวิบ วาว ปกติมนั ก็ไม่พดู มากหรือออกท่าทีกรุม้ กริ่มแบบนี้ นะ แต่ทำ� ไมเวลา นี้ มันต้องถามเสียงกระเส่าว่า ....ดีไหมคุณโจร...ชอบแบบนี้ หรือเปล่าครับ...ตรงนี้ เหรอครับ...ถ้าไม่ พูดผมไม่รนู ้ ะว่าท�ำคุณเจ็บไหม... บ้าเอ๊ยยยย!!! “จะพูดมากท�ำไมวะ” นายหัวหนุ่ มถามห้วนกระชาก ส่วนหนึ่ งเพราะ ความขัดเขิน
8
“ถ้าไม่ถาม ผมก็ไม่รนู ้ ี่ ครับว่าคุณรูส้ ึกดีไหม” เทพยศเอ่ยอ่อนโยน ก่อนที่จะดึงเสื้ อยืดให้พน้ จากร่างใหญ่ ริมฝี ปากหยักสวยจรดลงบนเม็ดทับทิม ปลายลิ้ นนุ่ มชื้ นขบกัดเบาๆ ก่อนจะวนลิ้ นรอบวงปานสีน้� ำตาลจนมันแข็งตึง นิ้ วโป้งก็เกลี่ยคลึงอีกข้างที่เรียวลิ้ นไม่ได้ปรนเปรอ ตอนที่ได้รบั สัมผัสนุ่ มนวล จากริมฝี ปากที่เฝ้ าวนเวียนสลับนิ้ วมือกับเรียวลิ้ นร้อน ภาพตะวันก็ตื่นตัวขึ้ น มาแทบจะทันที ร่ า งใหญ่ เ ผลอแอ่ น หน้ า อกให้คุ ณ ชายหนุ่ ม โลมเลี ย ถนั ด ถนี่ ซึ่ ง เทพยศก็ปลุกเร้ารุกหนักโดยการสลับทั้งลิ้ นทั้งมือ จนคนที่ถกู ปรนเปรอทน ไม่ไหว โผเข้ากอดร่างโปร่งไว้แน่ น ร่างกายซ้อนทับกันด้วยท่านัง่ โดยมีนาย หัวหนุ่ มซุกซบใบหน้าลงบนกระหม่อมของเทพยศ มือก็กอดคอแนบแน่ นด้วย ความเสียวซ่าน “ไอ้เทพ...พอแล้ว” เสียงห้าวเอ่ยกระท่อนกระแท่น คนที่เพลิดเพลิน ดูดดื่มยอดอกจนแดงก�ำ่ นั้นจึงยอมคายปลายยอด พูดเย้าหยอก “อยากให้ผมท�ำอะไรต่อหรือเปล่าครับ” “รูอ้ ยูแ่ ก่ใจ มึงยังจะถามเรอะ!” ภาพตะวันตวาด เกือบหมดอารมณ์ กับความกรุม้ กริ่มไม่ดเู วล�ำ่ เวลา มือเรียวจึงจับเอว ผลักให้อีกฝ่ ายนอนลงบน เตียง แล้วดึงร่างขาวโพลนไปคร่อมร่างใหญ่ผิวคล�้ำเข้ม สีผิวตัดกันอย่างเห็น ได้ชดั นายหัวหนุ่ มเบือนหน้าหลบ ไม่ตอบค�ำ เทพยศหัวเราะเบาๆ ด้วย ความรูส้ ึกเอ็นดูคนปากหนัก ขี้ อาย แต่น่ารัก มือนุ่ มเลื่อนลงต�ำ่ สัมผัสกาย แกร่งผ่านกางเกงบอล คลึงเคล้านุ่ มนวลจนมันแข็งสูน้ ิ้ วมือ และรูส้ ึกว่ามันชื้ น ขึ้ น จึงดึงกางเกงออกจนพ้นปลายเท้า ตอนนี้ ร่างใหญ่เปลือยเปล่าอวดความ ชูชนั ผ่านสายตาโลมเลียของเทพยศ “ดีไหมครับ” คุณชายหนุ่ มยังถามหยอกยัว่ แค่มองเขาเองก็ตื่นตัว “...” นายหัวหนุ่ มไม่ตอบวาจา เพราะอับอายจนหน้าร้อนแทบระเบิด
9
จึงนอนแข็งทื่อ ทว่าก็ดิ้นพล่านยามที่มือนุ่ มกอบกุมรูดรั้ง เสียงทุม้ เผลอร้อง ครางครวญยามที่รา่ งโปร่งระหงทาบทับเสียดสีทอ่ นเนื้ อฉ�ำ่ ชื้ นเข้าหากัน โดยที่ มือเรียวจับจดจ่อต่อกัน “ทะ...เทพ...เทพ...” “ครับผม อยากให้ผมท�ำอะไรหรือครับ” คุณชายหนุ่ มถามอ่อนโยน “พะ...พอแล้ว ยะ...อย่าแกล้งกู” บอกความต้องการแล้วก็ขบฟั นแน่ น “งัน้ ตามใจครับคุณโจร” เทพยศลากเสียงหวานยัว่ จากนั้นก็คว้าเอา ว่านหางจระเข้ที่ปอกเปลือกทิ้ งไว้มาหนึ่ งชิ้ น “ท�ำอะไรวะ” นายหัวหนุ่ มรูส้ กึ เสียวสันหลังพิกลยามเห็นรอยยิ้ มอ่อน หวาน “เอาไว้ชว่ ยหล่อลื่นแทนโลชัน่ ไงครับ” คุณชายหนุ่ มก้มกระซิบตอบ ที่ริมใบหูที่เขารูด้ ีวา่ เป็ นจุดอ่อนไหวของคนผิวเข้ม “เมือกเหนี ยวๆ ใสๆ ของ มันก็พอจะช่วยหล่อลื่นไม่ให้คุณเจ็บได้อยูน่ ะ” เอ่ยจบก็แยกเรียวขาออกกว้าง แล้วใช้เมือกวุน้ ว่านหางจระเข้ที่อีกฝ่ ายมีน้�ำใจเอามาให้เพือ่ ทาบรรเทาอาการ ผิวไหม้ ละเลงตรงรอยจีบที่ซุกซ่อนไว้ส่วนลึก เพื่อใช้ฉำ� ่ ชุม่ พอที่จะแทรกกาย แกร่งเข้าไปโดยง่าย “อะ...ไอ้โรคจิต ละ...ลามกหน้าตาย” ภาพตะวันเข่นเขี้ ยว ใบหน้าที่ รกครึ้ มด้วยหนวดเคราบิดเบี้ ยวด้วยความเสียวซ่าน “แต่คุณก็ชอบไม่ใช่เหรอครับ” เทพยศบอกยิ้ มๆ เมื่อรูส้ ึกว่ามันชุม่ ชื้ นผสมกับหยาดหยดที่รินหลัง่ มากพอ เขาก็ประคองความแข็งแกร่งจดจ่อ ตรงจีบค่อยๆ แทรกลึก ความลื่นจากเมือกว่านหางจระเข้ทำ� ให้ฝ่ายรองรับไม่ เจ็บปวดมากนัก ตัวตนของเทพยศฝังแน่ น “เจ็บไหมครับ ถ้าเจ็บก็บอกนะครับ ผมจะขยับต่อแล้ว อืมมม” คุณชายหนุ่ มขยับสะโพกเป็ นจังหวะ ซึ่งนายหัวหนุ่ มก็กระสันซ่านจนเผลอกระ หวัดท่อนขารัดเอวสอบเพรียว ก่อนจะกอดเกีย่ วแผ่นหลังเนี ยนเรียบที่ชนื่ ชอบ
10
ผิวนุ่ มลื่นของมัน ทั้งสองร่างชื้ นเหงื่อ โดยเฉพาะเทพยศที่ขยับเอว เกี่ยวเก็บ เอาความสุขล้น กระทัง่ เอวหนาเหยียดเกร็งกระตุกถี่ๆ เป็ นสัญญาณบอกว่า ก�ำลังถึงฝัง่ ฝัน หยดอุ่นร้อนก็หยาดรินท่วมท้น คุณชายหนุ่ มฝังใบหน้าบนซอกคอเพรียวแกร่ง ขบกัดเบาๆ ยามที่ ภายในเรือนกายใหญ่ตอดรัด โชคดีที่นายหัวหนุ่ มผิวคล�้ำเข้มจึงไม่เห็นรอย ฟั นชัดนัก ผิวกับตนเองที่ผิวขาวกระจ่างใสช�ำ้ ชอกยามที่ภาพตะวันเผลอตัวบีบ แน่ นตอนที่เสียวซ่านถึงขีดสุด “อืม” เทพยศครางเมื่อสอดตัวลึกและถูกบีบรัดจากภายในกระทัง่ ทนความกระสันไม่ไหว ปลดปล่อยความสุขที่ลน้ ปรี่ออกมา ปากหยักสวยพรู ลมหายใจ แทบจะหมดแรงจึงซุกซบบนแผงอกแข็งแรง หอบถี่กระชั้น กระทัง่ พอหายใจหายคอทัน ก็ค่อยๆ ขยับออกจากเจ้าของร่างผิวเข้มที่ตอนนี้ พลิก กายซุกใบหน้าบนหมอน คุณชายหนุ่ มจึงใช้แขนรองเท้าศรีษะขณะนอนซ้อน ด้านหลังของนายหัวหนุ่ ม “ดีไหมครับ ถ้าดี วันหลังผมจะท�ำแบบนี้ ให้อีกนะครับ อ้อ...” ตอน ท้ายลากเสียงนุ่ ม “ขอบคุณส�ำหรับว่านหางจระเข้นะครับคุณโจร” จบ ติดตามได้ในเล่ม “จ�ำเลยซาตาน”
11
จากใจนักเขียน
จ�ำเลยซาตาน ตอนพิเศษ Soft touch with your love ท�ำแจกเพื่อ โปรโมตนิ ยายชุ ดนี้ สามารถติดตามข่าวสารการจองได้ที่ https://www. facebook.com/Navaratta เรื่องนี้ เคยลงในห้องลับ (กรุป๊ ปิ ด) เป็ นเวอร์ชนั ่ ที่เรียกได้วา่ trial ค่ะ ทดลองเปลีย่ นบทบาทให้พตี่ ะวันเป็ นนายเอก ส�ำหรับใครที่เพิง่ ติดตาม จ�ำเลย ซาตาน อาจจะไม่ทราบว่า ต้นฉบับแรกเราลงในเฟซบุก๊ ส่วนตัว เขียนล้อมุก คลิเช่แนวตบจูบน่ ะค่ะ ชื่อตัวละครหลักน้องโบว์ (Kazahana) ตั้งให้ ฐานะของ พี่ตะวันคือพระเอกของเรื่อง แต่ก็ไม่รทู ้ ำ� ไม คนอ่านพร้อมใจยกฐานะพี่ตะวัน เป็ นนายเอก TT^TT เลยต้องปรับบทยาว จากนั้ นเราก็เจอมรสุมงานปั ่ น ต้นฉบับยาว เลยยกพีต่ ะวันลงไหท่ามกล่างฝ่ าเท้าแม่ยกที่รอกระทืบ...มันดอง อีกล้าววววว จนวันหนึ่ ง แม่ยกขอซีนหื่นกกน. เลยจิ้ นพี่ตะวันเป็ นนายเอก เลย ออก Demo แต่ละตอนสั้นๆ ว่าง่ายๆ มันก็เป็ นโครงของ #จ�ำเลยซาตาน ฉบับ รีไรท์คะ่ ในเล่มจริงต้องมีเหตุผล รายละเอียดอาชีพการงาน (พีต่ ะวันท�ำฟาร์ม มุก/พี่เทพท�ำธุรกิจอัญมณี- คูส่ ร้างคูส่ มชัดๆ กร๊ากก) และปมส�ำคัญ ‘คุณ จับผมมาท�ำไม’ 555+
12
ถามว่าท�ำไมเราไม่เขียน Full Version ก็ตอ้ งบอกว่า ช่วงนี้ งานที่ตอ้ ง ปิ ดต้นฉบับมีหลายเล่มค่ะ อีกอย่างมีงานประจ�ำ เวลาไม่คอ่ ยมี เลยเพ้อๆ ไป วันๆ ก่อนจะลืมมุกว่าจะเขียนอะไรน้อ เลยเขียน Demo สั้นๆ มาแปะให้อ่าน ตอนนี้ ก็ได้เวลาเตรียมดอง และขึ้ นจิ้ นพี่ตรีกบั หนุ่ มเก้านิ้ วที่แม่ยกเลือก /ร้อง ห้าย สงสารพี่ตรี แต่รงั แกพี่เทพนี่ นะ เอ๊ะ หรือพี่เทพรังแกจนทนไม่ได้ เลย ต้องสู ้ ก๊าก/
13
ซ่อนรักไว้ระหว่างหัวใจ Illust: Netchand Story: Rain-at-Rose มันเป็นการแต่งงานทีพ ่ นิ าศทีส่ ดุ เท่าทีเ่ คยมีมา เมือ่ ‘เจ้าบ่าว’ และ ‘เจ้าสาว’ จ้องหน้ากันอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อระหว่างที่ ‘เจ้าบ่าว’ บรรจง...ไม่สิ ฝืนใจสวมแหวนแต่งงานลงบนนิว้ นางด้านซ้ายของ ‘เจ้าสาว’ ต่อหน้าพยานที่มีเพียงพ่อแม่พี่น้องของทั้งสองฝ่ายที่ท�ำหน้ากล�้ำกลืน อยากให้พิธีจบลงโดยเร็วที่สุด...
แม้มันจะเป็นเพียงพิธี ‘แก้เคล็ด’ จากค�ำสาปบรรพบุรุษ แต่ความ จริงที่ต้องยอมรับคือ ‘ลูกชาย’ จากสองตระกูล ต้องทนใช้ชีวิตในฐานะ ‘สามีภรรยา’ ไปจนกว่าฝ่าย ‘เจ้าสาว’ จะพ้นวัยเบญจเพส ซึ่งนั่น หมายความว่าอีกเจ็ดปีพวกเขาถึงจะเป็นอิสระต่อกัน!!
ดาวหลงตะวัน Illust: A11en Story: Rain-at-Rose จรินทร์สูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วระบายออกมาบางเบา ก่อนจะ ยกมือขึ้นกอดตัวเองอย่างหนาวเหน็บทั้งที่รอบๆ เป็นผืนทรายสีทองที่ แสนร้อนระอุ หวนนึกถึงนิทานเรือ่ งหนึง่ ทีก่ รีดรอยลงในใจจนกลายเป็น แผลลึก กาลครั้งหนึ่ง...นานมาแล้ว มีดาวดวงหนึ่งหลงใหลในดวงตะวัน แต่ดาวนั้นไม่รู้ ไม่เข้าใจว่าตัวเองไม่สามารถอยู่เคียงข้างตะวันได้ ต่อให้ อยู่บนฟากฟ้าเดียวกันก็ตามที ดาวน้อยหลงระเริงว่าตะวันสาดส่องแสงให้มันสว่างยามค�่ำคืน ก่อนจะแผดเผาจนมอดไหม้ แล้วคายทิง้ อย่างไม่ไยดีในยามเช้า ขยีศ้ กั ดิศ์ รี ของดาวจนย่อยยับ วันนี้...ดาวน้อยดวงนั้นมาอยู่ต่อหน้าตะวันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ ดวงดาวรู้แล้วว่า ที่ผ่านมาความอบอุ่นมันคือภาพลวงตา คนเจ็บกว่ามี หัวใจ และจะไม่มีวันย�่ำลงรอยเดิม!
สายเสน่หา Illust: Netchand Story: Rain-at-Rose Artwork: Jirito De Las Espadas สายสัมพันธ์ระหว่างพ่อลูกต้องมีอันพังทลายเมื่อชินดนัยก้าวเข้ามาในชีวิต พวกเขา ธีรุตม์ลูกชายคนเดียวของวิโรตม์ตกหลุมรักชินดนัยอย่างถอนตัวไม่ขึ้นทั้งที่ กีดกันจนที่สุด แต่ธีรุตม์กลับไม่ยอมฟังและดึงดันที่จะรักชินดนัย ชินดนัย...ไม่ได้มีความรู้สึกรักฉันชู้สาวให้กับธีรุตม์ คนที่เขารักจริงๆ กลับเป็นวิโรตม์ พ่อแท้ๆ ของธีรุตม์ วิโรตม์เข้าไปคาดคั้นขอให้เลิกกับลูกชายตัวเอง...เขานิ่งอึ้งไปเช่นกันเมื่อชินดนัย ให้ค�ำตอบกลับมาว่าคนที่รักนั้นเป็นเขาเอง ธีรุตม์เจ็บปวดจนแทบตายเมื่อรู้ค�ำตอบกลับมาว่าชินดนัยไม่ได้รักเขาเลยสัก เศษเสี้ยวหัวใจ ซ�้ำยังรักพ่อแท้ๆ ของเขาอีก... รักสามเส้าก่อให้เกิดโศกนาฏกรรม ทิ้งตราบาปไว้ให้กับชินดนัยและทิ้งความ ชิงชังในใจของวิโรตน์ต่อชินดนัย ชินดนัยกลับมาในชีวิตเขาอีกครั้งเมื่อมาเป็นแพทย์ประจ�ำที่แท่นขุดเจาะน�้ำมัน เดียวกัน วิโรตม์แสดงความชิงชังต่อชินดนัยสุดหัวใจ ชินดนัยไม่ได้กลับมาเพื่อที่จะรับการให้อภัยหรือชดใช้ แต่เขากลับมาเพื่อพิสูจน์ ตัวเองว่า...เขาไม่ผิดและพร้อมที่จะ ‘รัก’ อีกครั้ง