160
BON VOYAGE
161
เรื่อง / ภาพ : ปิยะลักษณ์ นาคะโยธิน 01
the People’s Heroes) ซึ่งเป็นเสาหินแกรนิตจากชิงเต่า (Qingdao) สูง ถึง 36 เมตร ตามเคยที่กลายเป็นอนุสรณ์ที่ใหญ่ที่สุด เช่นเดียวกับ สถิติความใหญ่ที่สุดของจัตุรัสเทียนอันเหมิน แต่ระหว่างกลางจัตุรัสที่ตั้งอนุสรณ์สถานวีรบุรุษกับประตู เทียนอันเหมินซึ่งมีรูปท่านประธานเหมาแขวนอยู่นั้น กางกั้นด้วย ถนนสายใหญ่ที่คะเนว่าข้ามถนนแล้วคงต้องหอบแฮก เพราะกว้าง สัก 12 เลนเห็นจะได้ ขาไปวิ่งได้หก ขาสวนวิ่งได้อีกหก แล้วยังมีเลน จักรยานทั้งสองด้าน ลำพังแต่ละด้านของเลนสองล้อยังกว้างกว่า ซอยบ้านฉันซะอีก! ซึ่งก็ไม่ใช่แค่ถนนนี้หรอก ถนนหลายสายใน ปักกิ่งกว้างจนนึกท้อยามต้องข้ามถนน แต่อย่าวู่วามข้ามเชียว เพราะเขามีทางข้ามใต้ดินไม่ให้ต้องผจญทั้งรถแรงยนต์และรถแรง คน ที่ต้องคอยดูหน่อยก็คือออกทางให้ถูก จะซ้ายจะขวาจะทิศเหนือ หรือทิศใต้ (เมืองจีนเขาใช้ระบบบอกทิศเหนือ-ใต้-ออก-ตก) ตัดสินใจ ให้มั่น จะได้ไม่ต้องเดินไกลกว่าที่ควรจะเป็น ซึ่งพอฉันมีอาเจิ้งอยู่
01 02 03 04 05 06 07 08 09
06
07
08
09
03
ปักกิ่ง...สนุกมาก หนีห่าว (สวัสดี) เซี่ยเซี่ย (ขอบคุณ) ไท่กั๋ว (คนไทยเจ้าค่ะ) เป็นเพียง คำภาษาจีนสามคำที่ฉันรู้และ (คิดว่า) จะเอาตัวรอดได้ในปักกิ่ง-- อืม...ฉันเป็นคนมองโลกในแง่ดีน่ะ นับตั้งแต่คณะกรรมการโอลิมปิกสากลลงมติในปี ค.ศ. 2001 ให้ปักกิ่งเป็นเจ้าภาพกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อนครั้งที่ 29 ปักกิ่งก็ลงมือ เตรียมการอย่างแข็งขันทันที สร้างสนามแข่งใหม่มากกว่าสิบแห่ง ปลูกต้นไม้ ปรับภูมิทัศน์เมือง จัดระเบียบสังคม ให้ชาวเมืองเข้าคิว ขึ้นรถ ไม่ให้ถ่มน้ำลาย ไปจนถึงฝึกพูดภาษาต่างชาติ เช่น ภาษา อังกฤษ เพื่อเตรียมต้อนรับผู้คนจากทั่วโลกที่จะหลั่งไหลเข้ามา สัมผัสเมืองจีนที่พร้อมอ้าแขนอย่างเป็นทางการหลังจากแหวกม่าน ไม้ไผ่ออกมาได้สามสิบปีแล้ว ฉันเห็นภาพจากโทรทัศน์ที่คนจีนหน้าตายิ้มแย้มคุยกับคนผม ทอง รู้ว่ามีแคมเปญ‘สปีกอิงลิช’ที่ทางการจีนรณรงค์ขนานหนัก ถึง กับมีโปรแกรมสัปดาห์ภาษาต่างชาติมาถึงห้าปีติดต่อกัน แล้วก็ ใจชื้น คำเตือนเรื่องกำแพงภาษาจากพรรคพวกก็ผ่อนคลายลงไป-อืม...ฉันเป็นคนมองโลกในแง่ดีน่ะ แต่ฉันดันลืมส่องกระจกดูหน้าตาหมวยสนิทของตัวเอง เพราะ นับตั้งแต่ก้าวย่างถึงแผ่นดินจีน จนละเท้าขึ้นเครื่องบินกลับแผ่นดิน ไทย ชาวจีนก็พูดจีนกับฉันตลอด พอรู้ว่าพูดจีนไม่ได้ ไม่ใช่คนจีน ก็ ยังคงพูดจีนกับฉันอยู่ ฉันก็พยายามสปีกอิงลิชใส่ ต่อด้วยภาษามือ สุดท้ายเลยพูดไทย ต่างคนต่างพูดภาษาตัวเอง ก็เออนะ เข้าใจกัน ได้ ก็บอกแล้ว...ฉันเป็นคนมองโลกในแง่ดี
02
แม้ จ ะต้ อ งโชว์ ข ้ อ ความ ภาษาจีนจากโทรศัพท์ตัวเองให้ คนขั บ แท็ ก ซี ่ ดู ถ ึ ง ที ่ อ ยู ่ ข อง โรงแรมที ่ เ พื ่ อ นจองไว้ ใ ห้ แ ล้ ว และส่งมาบอก แล้วก็ต้องโชว์ ข้ อ ความเดี ย วกั น ตอนเช็ ก อิ น ค่าที่โรงแรมโฮมอินน์ที่ฉันพักนั้น เป็นโรงแรมสัญชาติจีน แม้จะมี เครือข่ายเป็นสิบๆ แห่งในเมือง จีน แต่เห็นชัดว่ารับแขกจีนด้วย กั น เองเป็ น ส่ ว นใหญ่ คนไทย หน้าจีนก็ใช้ชี้คำจีนจากไกด์บุ๊ก โลนลี่แพลเน็ตไปก็แล้วกัน แต่
วันแรกในปักกิ่งของฉันก็ผ่านไป อย่างลุล่วง สาเหตุหลักก็เพราะ ได้อาเจิ้ง เพื่อนพับลิชเชอร์ที่เคย เจอกั น ในงานแฟรงก์ เ ฟิ ร ์ ต บุ ๊ ก แฟร์ มาพาเที่ยวนั่นเอง ปกติแล้วฉันก็เรียกอาเจิ้ง เป็ น ชื ่ อ ฝรั ่ ง แต่ อ ยากให้ บทความนี ้ ไ ด้ บ รรยากาศจี น มากๆ เรี ย กชื ่ อ จี น แทนคงไม่ เป็นไร อาเจิ้งเองยังเผลอพูดจีน กับฉันบ่อยๆ (คงหันมาเห็นหน้า ฉั น ละสิ ) แม้ ว ่ า ภาษาอั ง กฤษ ของอาเจิ้งจะดีมากก็ตาม อาเจิ้ง
เป็นคนจีนคนเดียวที่ฉันรู้จักใน เมืองที่มีประชากรมากกว่า 17 ล้านคน แต่เป็นไกด์จำเป็นให้ ฉันได้แค่วันอาทิตย์วันเดียว วัน อื่นเฮียขยันทำงานถึงสามทุ่มทุก วั น หลั ง จากกิ น เป็ ด ปั ก กิ ่ ง กั บ ปลานึ่งสูตรเสฉวนไปเรียบร้อย อาเจิ้งก็ถามว่าอยากไปไหน ฉัน ทำตัวเป็นนักท่องเที่ยวที่ดี ขอไป จั ต ุ ร ั ส เที ย นอั น เหมิ น ก่ อ นเลย เมื่อกี้นั่งแท็กซี่ผ่านแล้วก็อึ้งใน ความใหญ่โตโอฬาร ครั้นไปยืน อยู่กลางจัตุรัสแล้วก็ยิ่งมหาทึ่ง เขาว่ า พื ้ น ที ่ ท ั ้ ง หมดของ เที ย นอั น เหมิ น เท่ า กั บ สนาม ฟุตบอล 63 สนามเชียวนะ แต่ใน ความกว้างใหญ่ที่ดูสุดลูกหูลูก ตาก็ ป ระกอบไปด้ ว ยสถานที ่ สำคัญอันแสดงประวัติศาสตร์ ของจีนทั้งในอดีตและปัจจุบัน ตั ้ ง แต่ ป ระตู เ ที ย นอั น เหมิ น (Tian’anmen-Gate of Heavenly Peace) ทางเข้าหลักสู่พระราชวัง ต้องห้าม พิพิธภัณฑ์แห่งชาติ (China National Museum) อาคารรัฐสภาจีน (Great Hall of the People) ประตูหน้า (QianmenFront Gate) Mao Zedong Mausoleum เพือ่ ไปคารวะร่างท่าน ประธานเหมา และอนุ ส รณ์ สถานวี ร บุ ร ุ ษ (Monument to
05
04
มุมมองบนประตูเทียนอันเหมิน ธงชาติจีนที่โบกสะบัดจะมี ชาวจีนและต่างชาติมาดู พิธีชักธงขึ้น-ลงทั้งเช้า-เย็น ถ่ายรูปเสร็จแล้วคุณทหาร ก็พ่นจีนใส่ให้เดินไวๆ! หากต้องการมุมมองชวนทึ่ง ของพระราชวังต้องห้ามอัน กว้างใหญ่ สามารถขึ้นไปบน ยอดเนินของสวนสาธารณะ จิ้งฉาน (Jingshan Park) โดยออก ประตูทางเหนือสุดของพระราชวัง จัตุรัสเทียนอันเหมินเป็นฉากหลัง ของประวัติศาสตร์และเหตุการณ์ สำคัญของจีนมากมาย Hall of Central Harmony ภายใน พระราชวังต้องห้าม ข้อความ จีนบนบัลลังก์คือจารึก ของจักรพรรดิเชี่ยนหลง รองเท้าของนางสนม สถานที่ท่องเที่ยวส่วนใหญ่ใน ปักกิ่งล้วนได้รับการปรุงโฉมเพื่อ ความเป็นเจ้าภาพกีฬาโอลิมปิก ถนนไปวัดขงจื๊อและวัดลามะ ในย่านตงเชงมีร้านขายของ มากมาย โดยเฉพาะร้านธูป หนังสือคำสอน และบทสวด สวยอย่างนี้แต่ภายในบรรจุ ดินปืนของทหารจีนโบราณ