Uren lopen voor water

Geen eten, geen water en geen vee. Door de extreme droogte in Ethiopië kunnen miljoenen veehouders hun beroep niet meer uitoefenen en staat hun leven op zijn kop. Het land balanceert op de rand van een hongersnood. Vooral in Borena, een gebied in het zuiden van Ethiopië, hebben veehouders het zwaar, vertellen Bukra (30) en Loko (18): “Iedereen is vee verloren door de droogte. Onze ezels, geiten, koeien, ze zijn allemaal dood.”

Ethiopië heeft te maken met de grootste droogte in veertig jaar tijd. De regenseizoenen blijven al sinds eind 2020 uit. Gewassen groeien niet meer en vee sterft door het tekort aan eten en water. Ook Bukra verloor haar vee door de droogte.

Wonen langs de kant van de weg

Bukra leeft nu noodgedwongen met haar zes kinderen langs de kant van de enige geasfalteerde weg in Borena. Hier komen regelmatig hulporganisaties langs om eten en drinkwater uit te delen. “We woonden eerst ver van de weg vandaan,” vertelt Bukra. “En dus moesten we elke dag uren lopen om hier water te halen. Het is handiger om hier te blijven, in plaats van elke dag die lange weg af te leggen.”

Toch wat geld verdienen

“Van hulporganisaties kregen we een plastic zeil om een beschutting te bouwen. Ook gaven ze ons een deken, servies en een pan. Om wat geld te verdienen verkoop ik water, brandhout en houtskool aan de mensen in het dorp waar we vroeger woonden. Met het geld koop ik eten voor mijn kinderen,” vertelt Bukra.

Bukra (30): “Voor we hierheen verhuisden moesten we uren lopen voor eten en schoon water.”

Geen vee betekent geen inkomen

In Ethiopië leven ongeveer 12 miljoen veehouders, met name in de meest afgelegen en onbereikbare delen van het land.

Het is meer dan alleen een beroep, het is een symbool van trots en sociale status voor gezinnen. Het vee zorgt voor een inkomen en voor eten. Nu het land droog is, sterven honderdduizenden koeien, geiten en andere soorten vee door het gebrek aan grasland en water. Het duurt gemiddeld vier tot vijf jaar tot een veehouder zijn kudde weer terug heeft.

Meisjes en vrouwen lopen het meeste risico

Dit heeft enorme gevolgen, vooral voor meisjes en vrouwen. Vaak is het hun taak om water te halen en moeten ze hiervoor ver lopen en onveilige wegen afleggen.

Guyo, Loko en hun baby wonen in een van de meest afgelegen gebieden in Ethiopië. Om water te halen moeten ze door de droogte nu meer dan een uur lopen.

Onderweg lopen zij extra risico op (seksueel) geweld. Eten is er nauwelijks en wat er wel is, wordt vaak eerst aan jongens gegeven. Meisjes krijgen de restjes.

Uren lopen voor water

Ook de achttienjarige Loko verloor bijna al haar vee door de droogte. Ze woont samen met haar man Guyo (20) en hun baby van vier maanden oud.

“We hadden vroeger zeventig koeien, maar door de droogte zijn we er 69 verloren. We hebben er nu nog maar één over.” “We moeten meer dan een uur lopen naar de dichtstbijzijnde waterbron. Vooral de terugweg is zwaar, dan draag ik een volle jerrycan. En deze waterput is de enige bron van schoon water voor de hele gemeenschap,” vertelt Loko.

“Dit is de enige manier om te overleven”

Om toch aan geld te komen, verzamelt Loko nu net als Bukra brandhout dat ze verkoopt langs de kant van de weg. “Dit is de enige manier om te overleven. Als we genoeg hout verzamelen kunnen we ongeveer vijftig Ethiopische birr verdienen (omgerekend ongeveer 88 eurocent). Met het geld kopen we maïsmeel. 120 gram meel kost nu ongeveer 35 birr (62 eurocent).”

Grote zorgen om vrouwen en kinderen

Gezondheidswerkers in Ethiopië maken zich ernstig zorgen om vrouwen zoals Loko en Bukra en hun kinderen. Tokole werkt in Borena als zorgspecialist voor kinderen onder de vijf jaar: “Momenteel zijn veel kinderen, zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven ondervoed. Er wordt al een heleboel gedaan om dit tegen te gaan, maar de nood blijft hoog.”

We moeten meer dan een uur lopen naar de dichtstbijzijnde waterbron Loko (18)

Mentale problemen door de droogte

Tokole werkt in een gezondheidscentrum waar hij de ondervoede kinderen en volwassenen bijstaat met medische zorg en psychosociale ondersteuning. Het centrum wordt ondersteund door Plan International. “De droogte heeft geleid tot een groot aantal zelfmoorden. Veehouders hebben het mentaal zwaar. Het leven zoals zij het kennen wordt verstoord. Daarom bieden we hen in samenwerking met experts van Plan International psychologische zorg,” vertelt Tokole.

Tokole werkt als gezondheidsspecialist in Borena. Hij ziet dat veel veehouders het door de droogte mentaal zwaar hebben. Naast psychologische zorg biedt Plan International ook noodhulp aan twaalf zorginstellingen in vier gemeenschappen in Borena. We leveren medicijnen en andere medische benodigdheden. Ook geven we trainingen aan gezondheidswerkers over onderwerpen zoals huiselijk en seksueel geweld, bevallingen en nazorg voor moeders.

De nood blijft hoog

“Mijn collega’s en ik hebben veel geleerd bij deze training,” zegt Tokole. “Voor de training wist ik bijvoorbeeld niet hoe ik slachtoffers van huiselijk of seksueel geweld kon helpen. Nu weet ik hoe ik hen kan behandelen en hoe ik bewijsmateriaal kan verzamelen zodat de daders berecht kunnen worden. Ik ben blij dat ik nu weet hoe ik de gemeenschap beter kan helpen. Maar de nood blijft voorlopig hoog.”

Wereldwijd zorgen conflicten en natuurrampen, zoals de droogte in Ethiopië, voor noodsituaties. Nooit eerder vonden er zoveel humanitaire crises tegelijk plaats.

Tokole, gezondheidswerker

Daarom werkt Plan International met een noodhulpfonds, waarvan het geld rechtstreeks naar door crises getroffen gebieden gaat. Met het geld kunnen wij levensreddende noodhulp bieden aan kinderen en hun families, zoals onderdak, eten, drinkwater en sanitaire voorzieningen.

Lees meer op www.planinternational.nl/noodhulp

Of scan de QR-code: