4 minute read
Oorlog legt een bom onder meisjesrechten
Vaak krijgen we bij Plan International de vraag: waarom richten jullie je op meisjes? En waarom lopen meisjes bij een oorlog of ramp meer gevaar dan jongens? Helaas zien we elke dag het antwoord in de conflictgebieden waar we werken. In situaties waarin de druk oploopt en de nood het hoogst is, sneuvelen meisjesrechten het eerst.
“Ik hoorde harde geweerschoten en bommen. Een legervliegtuig vloog over ons huis en schoot op sluipschutters die op de daken lagen. Het was heel beangstigend.” De twaalfjarige Ansam vluchtte met haar familie halsoverkop uit Khartoem, de hoofdstad van Sudan, voor het geweld: “We zaten in een propvolle vrachtwagen om weg te komen. Overal waren militaire checkpoints, waar soldaten de vrachtwagen doorzochten.” Ansam woont nu tijdelijk in een schoolgebouw, waar door de oorlog geen les meer wordt gegeven. “Er is hier geen toilet, geen water en geen eten.”
Ansam is een van de bijna tien miljoen mensen die moesten vluchten voor het geweld in haar land. Het conflict in Sudan is daarmee een van de grootste humanitaire rampen die op dit moment in de wereld plaatsvinden.
Vluchten en verkracht worden
In een oorlog worden meisjesrechten kapotgeschoten. Er zijn verhalen van meisjes die werden verkracht toen ze moesten vluchten voor het geweld. Verhalen van meisjes die op jonge leeftijd werden uitgehuwelijkt, omdat hun ouders geen andere uitweg meer zagen. Verhalen van meisjes die zijn misbruikt in ruil voor eten of andere noodzakelijke goederen.
Oorlogssituaties zijn chaotische situaties, waarin gewapende groepen en mensensmokkelaars het voor het zeggen hebben. Gezinnen vallen uit elkaar, de sociale controle is weg. De autoriteiten zijn vaak afwezig. Het risico dat een meisje dan wordt ontvoerd en seksueel wordt uitgebuit is groot. Ook moeten meisjes vaak voor het gezin zorgen en daarom worden ze van school gehaald. Om te overleven en aan eten voor hun jongere zusjes en broertjes te komen, worden meisjes gedwongen om te betalen met hun lichaam.
Er is hier geen toilet, geen water en geen eten.
Ansam
Extreme droogte en geweld
Als er geen geld of eten meer is in een crisissituatie, zien ouders het uithuwelijken van hun dochter soms als laatste redmiddel. Ze ‘verkopen’ hun dochter noodgedwongen aan een vaak veel oudere man. Ook de Somalische Qadan zag geen andere optie dan het uithuwelijken van haar dochters van nog maar vijftien en zestien jaar oud. Het gezin moest vluchten voor de droogte en het geweld en leeft nu in een vluchtelingenkamp. “Ik wilde mijn dochters niet uithuwelijken, maar we zagen geen andere uitweg. Ons geld was op en we dachten dat een huwelijk betere kansen zou bieden”, zegt Qadan. Van het geld van de bruidsschat kon Qadan weer een tijdje eten kopen voor de rest van haar gezin.
Plan International ondersteunt meisjes en hun families in noodsituaties. Bij alles wat we doen, zorgen we ervoor dat we de oorzaken aanpakken die ertoe leiden dat meisjes zo hard worden geraakt. We geven voorlichting aan meisjes en hun ouders, verlenen medische en psychosociale hulp, zetten tijdelijke scholen op, zorgen voor veilige opvanglocaties en verlenen noodhulp door het verstrekken van waardebonnen, eten, drinkwater, hygiëne-artikelen en schoolspullen.
“Ik hoop dat de oorlog snel stopt”
Ook Qadan en haar gezin ondersteunen we met waardebonnen, zodat ze eten kan kopen en haar andere dochters naar school kan laten gaan. “Ik wil niet dat mijn andere kinderen ook jong moeten trouwen”, zegt ze.
Ansam krijgt na alles wat ze heeft meegemaakt psychosociale ondersteuning, zodat ze haar traumatische ervaringen kan verwerken: “Ik was in shock en depressief, maar ik voel me nu een stuk beter”, vertelt ze. Ansam wil graag weer terug naar school: “Ik wil later manager worden op een school, zodat ik anderen kan helpen. Ik hoop dat de oorlog snel stopt, zodat we weer veilig naar huis kunnen.”
Ik wilde mijn dochters niet uithuwelijken, maar we zagen geen andere uitweg.
Qadan
