Kleurrijk 04 maart 2016 by Pleegzorg Vlaanderen

Kleurrijk!

Jaargang 1 – nr. 4 – driemaandelijks, maart, april, mei 2016 – Afgiftekantoor: 3000 Leuven X – P 918599

Pleegzorg provincie Antwerpen

Inhoud

Kleurrijk Maart 2016 > Inhoud <

Kleurrijk Maart 2016 > Edito <

Edito

Geknipt

Achtergrondartikel

Een blik onder de toga van een jeugdrechter

Flash De wereld vanâ&#x20AC;Ś

7 10

Edito

Interview

Als je je hart en je gezond verstand gebruikt, kom je al een heel eind. Een gesprek met Gerlinde en Patrick, pleegouders van een vluchteling 12 Pluim

Pleegpret

Eindelijk, na een natte winter, is de lente officieel uit de startblokken geschoten. Heerlijk om de dagen langer te zien worden en te voelen hoe de zon aan kracht wint. Ook de vele vluchtelingen die in ons land aankwamen, zijn ongetwijfeld blij dat de temperaturen stijgen. Binnen pleegzorg zijn intussen de eerste gezinnen gescreend en begonnen met de opvang van een Niet Begeleide Minderjarige Vreemdeling (NBMV). In deze Kleurrijk! vertellen we meer over de stand van zaken. Hoe de opvang van een NBMV kan verlopen, vertellen Gerlinde en Patrick. Zij vangen al 6 jaar Parsa op, een jongen uit Iran. Met veel liefde en geduld bieden zij hem een nieuwe thuis en een kans op een beloftevolle toekomst. Een bezieling die zij delen met al onze pleegouders. Jammer genoeg raken veel pleegouders ook gefrustreerd door de ingewikkelde bureaucratie waar ze mee te maken krijgen. Daarom kwam jeugdrechter Yolanda Nachtegaele de vragen van onze pleegouderraad beantwoorden. Omdat haar eerlijke antwoorden ongetwijfeld veel pleegouders interesseren, vind je in deze Kleurrijk! een kort verslag. En net zoals in de vorige edities van Kleurrijk! mochten we ook nu maar liefst 2 Pleegzorg Pluimen uitdelen aan 3 mensen met een groot hart voor kinderen en pleegzorg. Ken je zelf iemand die een Pleegzorg Pluim verdient? Laat dan zeker van je horen! Hoopvolle lentegroeten, Danielle Decorte Directeur Pleegzorg Provincie Antwerpen

COLOFON Kleurrijk! is een uitgave van Pleegzorg Provincie Antwerpen en verschijnt 4 maal per jaar. Pleegzorg Provincie Antwerpen Schuttersvest 45 2800 Mechelen kleurrijk@pleegzorgprovincieantwerpen.be www.pleegzorgprovincieantwerpen.be Vormgeving: www.dsigngraphics.be Fotoâ&#x20AC;&#x2122;s: Stocksy (omslag), Pixabay en Pleegzorg Provincie Antwerpen Redactie: Niels Heselmans, Tatiana De Munck en Bernadette Verdonck Verantwoordelijk uitgever: Danielle Decorte - Schuttersvest 45 - 2800 Mechelen

Kleurrijk Maart 2016 > Geknipt <

Tweede PPA-weekend voor pleeggasten!

Kleurrijk Maart 2016 > Geknipt <

Vluchtelingenproject Vorige zomer kwam een nooit geziene stroom vluchtelingen vaak letterlijk ‘aanspoelen’ in Europa op zoek naar een menswaardiger leven, ver weg van oorlog en extreem gevaar. Pleegzorg Vlaanderen werd door de Vlaamse overheid ingeschakeld om kandidaat-gastgezinnen te screenen die kinderen, jongeren en gezinnen een plek wilden geven om tot rust te komen. Hoewel Pleegzorg Provincie Antwerpen ervaring heeft met de opvang van Niet Begeleide Minderjarige Vreemdelingen (NBMV) was vooral de omvang van dit project een enorme uitdaging. We moesten snel werken maar dat mocht niet ten koste gaan van de kwaliteit van onze screening. Intussen is er al heel wat gebeurd: maar liefst 163 gezinnen kwamen naar een

Na het succes van ons weekend voor pleeggasten met een beperking vorig jaar was het snel duidelijk: hier moet een vervolg op komen! En zo zal het ook gebeuren. Van vrijdagochtend 3 tot en met zondagnamiddag 5 juni trekken we naar Oostende. We logeren in jeugdherberg ‘De Ploate’ en genieten van zon, zee, strand, ijsjes, go carts, de markt… We reizen met de trein en er zijn opstapplaatsen in Antwerpen, Mechelen, Geel en Turnhout. In ieder station staat een begeleid(st)er klaar om de pleeggasten te verwelkomen. Het weekend kost 150 euro, alles inbegrepen (vervoer, overnachting, eten, drinken, tussendoortjes, uitstappen…).

infoavond over de opvang van een NBMV. 87 onder hen stelden zich kandidaat voor verdere screening en 41 bezorgden ons intussen alle nodige attesten. 9 gezinnen namen deel aan de eerste vorming die afgerond werd in januari, 10 andere gezinnen zullen hun vorming beëindigen in april. Ervaren pleegouders die een bijplaatsing wilden, werden aangemeld via hun begeleider en volgden een aparte screeningsprocedure. De NBMV’ers worden over alle provincies heen aangemeld door de vzw Minor Ndako. Zo hebben zij de meeste kans om een geschikte match te vinden. Er worden vooral 10 tot 15-jarige jongens aangemeld. De opkomst voor de opvang van volwassenen met een beperking of gezinnen met kinderen was –zoals te verwachten- minder groot maar toch waren we tevreden: op 2 infoavonden kwamen 30 gezinnen luisteren. 16 gezinnen, zowel nieuwe gezinnen als bestaande pleeggezinnen, volgden intussen de screeningsprocedure.

Boek ‘101 vragen over pleegzorg’ uitzonderlijk voor 10 euro! Kunnen ouders klacht indienen tegen pleegouders als een pleegkind een ongeval heeft? Wie kan een kids-ID of paspoort aanvragen voor het pleegkind? Mag/moet ik het rapport ondertekenen van mijn pleegkind? Wat gebeurt er met de pleegzorgsituatie als één van de pleegouders sterft? Wie moet de boete van het pleegkind voor zwartrijden op de trein betalen? Misschien zijn sommige van deze vragen wel herkenbaar voor jou en ben ook jij af en toe op zoek naar antwoorden. Natuurlijk kun je dan altijd terecht bij je pleegzorgbegeleid(st)er maar ook in het boek ‘101 vragen over pleegzorg’ vind je een helder antwoord op vragen die pleegouders en pleegzorgdiensten het vaakst stelden aan Steunpunt Jeugdhulp. Pleegzorg Provincie Antwerpen heeft 100 exemplaren van het boek. Uitzonderlijk bieden we dit boek aan onze pleegouders aan tegen 10 euro + verzendingskosten. Interesse? Stuur een mailtje naar kleurrlijk@ pleegzorgprovincieantwerpen.be met je naam en adres en we zorgen dat je snel jouw exemplaar in handen hebt!

Onderzoek naar de beleving van pleegkinderen In Vlaanderen werd nog maar weinig onderzoek gevoerd naar de beleving van pleegkinderen. Jammer want door pleegkinderen te laten vertellen hoe zij hun situatie beleven kunnen we hen beter begrijpen én kan de zorg verder geoptimaliseerd worden. Daarom startte de Faculteit Psychologie en Educatiewetenschappen van de Vrije Universiteit Brussel onder leiding van Prof. Dr. J. Vanderfaeillie een kwalitatief onderzoek naar de ‘beleving en (begeleidings)noden van pleegkinderen’. Het doel van de studie is om pleegkinderen en -jongeren (12-18 jaar) zélf aan het woord te laten en zo meer inzicht te krijgen in hun noden. Van daaruit kunnen aanbevelingen geformuleerd worden voor beleidsactoren en hulpverleners. In het voorjaar van 2016 start de bevraging. Daarvoor wordt nauw samengewerkt met de diensten voor pleegzorg. Het is best mogelijk dat je begeleid(st)er in die periode vraagt of je pleegkind mag/wil deelnemen aan de bevraging. Hierbij een warme oproep om zeker op die vraag in te gaan! De resultaten van het onderzoek worden verwacht in november 2016.

Heeft je pleeggast zin om mee te gaan op dit toffe weekend?! Vraag dan aan je begeleid(st)er om hem of haar in te schrijven voor 4 april 2016. Joepie!!!

Kleurrijk Maart 2016 > Geknipt <

Met korting op kamp en andere vakantietips Pleegzorg Provincie Antwerpen sloot een overeenkomst met SPORTA en Idee Kids waardoor onze pleegkinderen een korting krijgen wanneer ze mee op kamp gaan! Als dat niet mooi meegenomen is!

Sporta

Kleurrijk Maart 2016 > Achtergrondartikel <

Idee Kids Idee Kids organiseert dan weer projectkampen voor kinderen van 3-12 jaar. Elk kamp is een avontuur afgestemd op de leeftijd en leefwereld van het kind. Ze worden een week ondergedompeld in een zelfgekozen project. De pleeggezinnen van Pleegzorg Provincie Antwerpen genieten ook hier van een speciale korting. www.ideekids.be

SPORTA organiseert jongerenvakanties en sportkampen in België voor kinderen en jongeren van 5 tot 18 jaar. Zij hebben ook een leuk vakantieaanbod voor kinderen, jongeren en jongvolwassenen met een fysieke of mentale beperking. Dit jaar doet SPORTA een speciale kortingsactie voor de pleegkinderen van de gezinnen begeleid door Pleegzorg Provincie Antwerpen.

inschrijven Wil je je pleegkind inschrijven voor een kamp en gebruik maken van de korting? Neem dan contact op met je begeleid(st)er. Zij of hij kan je de kortingscode bezorgen en verder helpen met de inschrijving.

Zin om deze zomer op uitstap te gaan tegen een betaalbare prijs? Neem dan een kijkje op de site van Vakantieparticipatie of Fonds Vrijetijdsparticipatie. Je vindt er een vast aanbod maar je kunt zelf ook voorstellen lanceren. Beide initiatieven zijn bedoeld voor mensen die om financiële redenen niet op vakantie of daguitstap kunnen. Mensen met een laag inkomen, een verhoogde tegemoetkoming of een schuldbemiddeling. Heb je interesse in een activiteit en heb je een beperkt inkomen? Je begeleid(st)er bekijkt of je in aanmerking komt en helpt je met de inschrijving. www.vakantieparticipatie.be www.fondsvrijetijdsparticipatie.be

Sinds het nieuwe pleegzorgdecreet van 2014 heeft Pleegzorg provincie Antwerpen er een opdracht bij: participatie. Dat betekent dat elke doelgroep binnen pleegzorg zijn of haar stem kan laten horen en inspraak krijgt om pleegzorg verder te versterken. Een twintigtal pleegouders nam het afgelopen anderhalf jaar de proef op de som en vormt een heuse ‘Pleegouderraad’. Midden januari kreeg de Pleegouderraad een jeugdrechter voor de kiezen en dus was Kleurrijk! er graag bij.

www.sporta.be

Deadline aanvragen schooltoelage : 1 juni 2016 Als pleegouder heb je onder bepaalde voorwaarden recht op de maximum-schooltoelage voor je pleegkind of pleeggast, en dit vanaf de kleuterschool tot en met het hoger onderwijs. Je kan dus een aanvraag doen vanaf de 1ste kleuterklas! Wanneer je aanvraag aan de voorwaarden beantwoordt, dan houdt de Dienst Studietoelagen geen rekening met je financiële situatie.

Dit zijn de voorwaarden om als pleegouder in aanmerking te komen voor de studietoelage: • Je pleegkind/pleeggast woont minstens 1 jaar en 1 dag onafgebroken in je gezin op 31/12/2015. • Je pleegkind/pleeggast is voldoende aanwezig op school. • Studenten hoger onderwijs zijn voor minstens 27 studiepunten ingeschreven. • Je pleegkind/pleeggast heeft de Belgische nationaliteit of een officieel verblijfsstatuut.

Pleegzorg Provincie Antwerpen heeft de gegevens van alle dossiers die in aanmerking komen via het Agentschap Jongerenwelzijn aan de Dienst Studietoelagen bezorgd. Je hoeft dus zelf geen extra documenten bij je aanvraag te voegen. Wil je graag ondersteuning bij het indienen van je aanvraag, neem dan contact op met je begeleid(st)er of met de administratieve medewerkers van je pleegzorgafdeling. Je kan je aanvraag voor schooljaar 2015-2016 indienen tot en met 1 juni 2016.

EEN BLIK ONDER DE TOGA VAN EEN JEUGDRECHTER

Een gemoedelijke januari-avond trekt heel wat geïnteresseerde pleegouders, al dan niet in paar, richting Kiel. Daar wacht Jeugdrechter Yolanda Nachtegaele. Zij is al een tiental jaar op post op de Jeugdrechtbank, vroeger in Antwerpen, nu in Mechelen. Vanavond is ze klaar om haar ervaringen en gedachten uit te wisselen met haar toehoorders. Zo’n 500 kinderen en jongeren heeft de doorwinterde magistraat

onder haar hoede. “Dat valt nog goed mee. In Antwerpen heeft elke jeugdrechter 700 dossiers in zijn of haar uitpuilende bureau liggen”, steekt ze verrassend van wal. “Daarvan bezoeken we heel wat kinderen die in instellingen wonen maar bij pleegouders kunnen we niet zomaar thuis op bezoek gaan. Daarom is het echt een eer om vanavond voor jullie, pleegouders, te kunnen en mogen spreken. Ik vind het enorm verrijkend om de kans te krijgen om met jullie van gedachten te wisselen en bezorgdheden te horen buiten het kabinet. En ook mijn collegarechters gaven daarstraks nog mee dat ze enorm dankbaar zijn voor jullie engagement. Dankzij jullie en alleen dankzij jullie verblijven kinderen niet in een instelling of in een moeilijke situatie thuis.” Vier uur later staakt ze haar betoog en krijgt ze een daverend applaus van de verzamelde meute. “Een straffe madam”, fluistert een pleegouder ons toe. “Knap hoe ze haar drive en visie hier vanavond wist over te brengen.” En misschien nog belangrijker: de jeugdrechter gaf ook enkele praktische tips en inzichten mee in de werking van de Jeugdrechtbank. Onder het motto: ‘Je had er bij moeten zijn’ bundelen we de minst verwachte antwoorden op de meest gestelde vragen.

Een, twee of drie Het decreet dicteert dat een jeugdrechter kan uitspreken of een pleegkind een, twee of drie jaar bij zijn pleeggezin mag wonen. De verwachting was dat door deze nieuwe regel steeds meer pleegkinderen voor een lange termijn aan een pleeggezin toegewezen zouden worden om zo de dossierlast voor jeugdrechters te beperken. Toch voelden heel wat pleegouders aan dat uitspraken van meer dan een jaar meer uitzondering dan regel zijn. Jeugdrechter Nachtegaele: “Een jeugdrechter moet zich enkel beroepen op verslagen van de sociale dienst en van pleegzorg. Een verslag blijft zeer tweedimensionaal en voor mij is het belangrijk dat ik echt betrokken blijf in het verhaal van elk kind. Daarom kies ik zelf sneller voor een kortere uitspraak, zelfs als ik weet dat de situatie

Kleurrijk Maart 2016 > Achtergrondartikel <

misschien niet zal veranderen. Op die manier wil ik vooral zelf kort op de bal spelen en neem ik mijn verantwoordelijkheid als jeugdrechter op.”

Kleurrijk Maart 2016 > Achtergrondartikel <

aparte ingang nemen, daar hebben ze bij het nieuwe gebouw in Antwerpen wel aan gedacht. Op die manier moeten ze niet samen op de gang wachten, zoals nu misschien gebeurt.”

En dan nog dit…

Onbereikbaar

De jeugdrechter kan niet afdwingen dat een ouder in begeleiding gaat. Hij of zij kan dit wel als voorwaarde stellen voor terugkeer naar huis. Zonder attesten van behandeling (AA, psychiater…) is voor de jeugdrechter geen terugkeer mogelijk.

Als een jeugdrechter ouders aanmaant zich te laten behandelen of begeleiden, wordt dit dan opgevolgd?

Formeel Een bezoek aan de jeugdrechtbank anno 2016 lijkt nogal sterk op een middeleeuws toneel. Door de toga’s, het hoge spreekgestoelte waarachter jeugdrechters zich verschuilen en de lange wachttijden lijkt het niet meteen toegespitst op de leefwereld van kinderen. Vaak is het voor hen enorm indrukwekkend om voor zo’n tribunaal te verschijnen.

Een jeugdrechter heeft wel wat weg van de paus. Het is zo ongelooflijk moeilijk om een audiëntie vast te krijgen los van de jaarlijkse zittingen. Nochtans kan dat soms enorm nodig zijn om een bepaalde bezorgdheid te uiten of als je het gevoel hebt dat de hulpverlening een verkeerde boodschap overbrengt aan de Jeugdrechtbank.

JN: “Ik begrijp zelf inderdaad niet goed waarom ze bij de bouw van het Gerechtsgebouw in Antwerpen niet vernieuwender aan de slag zijn gegaan qua indeling. Zelf zit ik in Mechelen altijd op dezelfde hoogte als de kinderen en ouders en staat er enkel een gewone tafel tussen ons in. Ik zorg er ook altijd voor dat ik de jongeren twee maanden voor ze voor het eerst worden opgeroepen al eens gezien heb in een kabinetsbespreking. Dan draag ik geen toga en kunnen ze mij en hun jeugdadvocaat al leren kennen. Ik merk dat kinderen dan meer op hun gemak zijn als ze bij mij op zitting moeten komen. Misschien ook belangrijk om mee te geven: kinderen moeten steeds in het midden gaan zitten bij een zitting. Dat is niet alleen omdat we het kind steeds centraal stellen, maar vooral omdat het kind dan zelf geen kant moet kiezen. Moet het bij de pleegouders gaan zitten of bij de ouders? Dat zijn keuzes die je een kind niet kan laten maken. En als er een contactverbod is tussen kind en ouder(s) kunnen kinderen in een aparte kamer wachten en een

JN: “Als je denkt dat een beslissing boven je hoofd genomen wordt zonder dat je voldoende gehoord bent of als je de behoefte hebt om een jeugdrechter afzonderlijk te spreken, kan je altijd een kabinetsbespreking aanvragen. Dan kan je in gesprek gaan met de jeugdrechter. De advocaat van het pleegkind is er dan ook altijd bij. Bovendien heb je dan, net als bij een zitting, acht dagen voor en vijftien dagen na de kabinetsbespreking recht op inzage in je dossier. Om een kabinetsbespreking aan te vragen moet je een persoonlijk schrijven op papier richten aan jouw jeugdrechter. Je moet wel een gegronde reden geven om een kabinetsbespreking aan te vragen maar als het wordt afgewezen moet je gewoon blijven volharden en een nieuwe brief sturen. Als je geen antwoord krijgt, kan je ook altijd contact opnemen met de griffier. De aanhouder wint, is daarbij het geldende principe. En uiteindelijk kom je dan toch op mijn bureau terecht om netelige kwesties samen te ontmijnen.”

Wat met het grote verloop of wisseling van jeugdrechters/ consulenten/begeleiders? Kunnen nieuwe consulenten hun weg vinden in het dossier? Er is nood aan een constante in de dossiers. Daar zijn de jeugdrechters zich van bewust. Is de beslissing van de jeugdrechter dwingend? Ja, tot aan de volgende beschikking. Voor VOS-dossiers is de beslissing van de jeugdrechter dwingend tot aan de meerderjarigheid. Is er een evolutie in het taalgebruik van justitie? Binnen justitie wordt het archaïsche taalgebruik stilaan aangepakt. Momenteel werkt men aan het taalgebruik in de vonnissen en beschikkingen. Omdat de oproepingsbrieven en dagvaardingen onder het parket vallen, zal het langer duren vooraleer ook daarin de ‘leesbaarderheid’ verbetert.

Pleegouderraad zkt. goed volk Zelf zin om mee te denken in onze Pleegouderraad? We komen om de twee maanden samen in Antwerpen om de mooie en moeilijke kanten van pleegzorg te bespreken. Wil je mee je stem laten horen en ideeën spuien om pleegzorg nog beter te maken? Stuur dan als de bliksem een mailtje naar anja.janssens@pleegzorgprovincieantwerpen.be!

Kleurrijk Maart 2016 > Flash <

De wereld van Roxanne, begeleidster bij Pleegzorg Provincie Antwerpen.

I’m a l ucky g i rl 5

1. Aan mijn vaste bureau op de cluster Antwerpen-Zuid ben ik bijna dagelijks te vinden. 2. Maar een begeleidster werkt overal. Ook in een lunchbarretje met een goed kopje thee tussen 2 huisbezoeken! 3. Onze wekelijkse teamvergadering is een belangrijk moment om samen met de collega’s te overleggen. 4. Een individueel gesprek met een pleegkind. Aan de hand van een linguagram vertelt ze over school. 5. We’re on the road again. Op een week leg ik aardig wat kilometers af! 6. Nog even overleggen met een collega over moeilijke pleegsituaties. Heerlijk dat je bij elkaar terecht kunt. 7. Juist mijn laatste huisbezoek van de dag gedaan. Nu kan ik naar huis vertrekken. 8. Na een lange werkdag kom ik thuis bij mijn man die voor mij kookt. I’m a lucky girl :-). 9. Het is niet al werken wat de klok slaagt. Op het jaarlijkse PPA-personeelsfeest is het dikke ambiance! Tegen 20u staat de dansvloer al vol en lijkt het 2u ’s nachts.

De wereld van...

Kleurrijk Maart 2016 > Interview <

“Kom binnen”, zegt pleegmama Gerlinde hartelijk nadat ik aangebeld heb. Ze loodst me langs grote verbouwingswerken naar het gedeelte van het huis waar ze tijdelijk wonen. “Ze” zijn Gerlinde en haar man Patrick, hun dochter (23) en zoon (22) en hun pleegkind Parsa (16). “We hebben even getwijfeld of we het interview zouden laten doorgaan want we hebben een heftig weekend gehad met Parsa. Sinds september is hij volop aan het puberen en ’t is niet makkelijk. Onze zoon heeft ook stevig gepuberd maar dit is toch anders.” Puberende pleegkinderen… het is vast heel herkenbaar voor veel pleegouders dus installeren we ons aan de grote eettafel voor een gesprek over de opvang van Parsa, een jongen uit Iran.

Als je je hart en je gezond verstand gebruikt,

Gerlinde: Parsa was 9 jaar toen hij in ons gezin kwam. Hij was 1,5 jaar onderweg geweest met zijn oudere broer van 19. De reden dat ze weggegaan zijn, was een combinatie van een slechte thuissituatie en het regime in Iran. De ontbering, gevaren en angst die hij als 7, 8-jarige ervaren heeft… Dat kunnen wij ons niet voorstellen. Ze zijn meerdere keren opgepakt en gevangen gezet, hij is gescheiden geweest van zijn broer, ze zijn in een container meegereisd, hebben honger geleden… Uiteindelijk wilden ze met valse, Griekse paspoorten naar Zweden maar in Zaventem zijn ze tegengehouden. Ze hebben een tijdje in een opvangcentrum gezeten maar toen zijn broer een uitwijzingsbevel dreigde te krijgen, heeft zijn voogd geprobeerd om opvang te vinden voor Parsa. Zo is hij bij ons terecht gekomen. Uiteindelijk zijn ze allebei erkend als vluchteling. Waarom kozen jullie voor een

vluchteling en niet voor een Belgisch pleegkind? Patrick: We wilden de wereld in huis halen, onze blik verruimen. We geloven in diversiteit, in samenleven ondanks culturele verschillen. Als je echt met elkaar praat, ontdek je dat er heel wat gelijkenissen zijn, ondanks de verschillen die je op het eerste zicht tegenkomt. Als we weer eens voor een multiculturele samenleving pleitten, zeiden mensen soms tegen ons “awel, haalt er dan ene in huis hé”. En dat hebben we gedaan (lacht). Was er ooit sprake dat jullie ook Parsa zijn broer zouden opvangen? Patrick: Nee, de voogd was daar heel duidelijk in: hou ze gescheiden. Omdat het de integratie zou bemoeilijken. Ze zouden bijvoorbeeld onderling hun eigen taal blijven spreken en gezien de leeftijd van de broer zouden we als pleegouders ook minder betekenis hebben. Bovendien is het belangrijk dat je je draagkracht als gezin realistisch inschat. Hoe is het contact met de broer dan verder verlopen? Gerlinde: In het begin zagen ze elkaar om de twee weken. Ze waren 1,5 jaar op elkaar aangewezen dus

hun band was enorm sterk. Intussen woont zijn broer in Luik met een Iranees meisje en heeft hij een kindje. Hij studeert voor vrachtwagenchauffeur en we denken wel dat hij er zal geraken. De mama van Parsa is intussen naar Amerika verhuisd met haar andere kinderen. Parsa, hoe en waar zie jij je toekomst? Zou je eventueel naar je mama in Amerika willen verhuizen? Parsa: Nee, ik blijf in België. Ik studeer voor lasser en wil daarna zo snel mogelijk werk vinden. Ik ben thuis in België en ga hier blijven. Heb je nog veel herinneringen aan Iran? Parsa: Niet meer zoveel nee, dat wordt altijd maar minder naarmate ik ouder word. Hoe verliep de aanpassing van Parsa? Gerlinde: Ik vind dat hij zich heel snel heeft aangepast. Natuurlijk waren er wel cultuurverschillen waar we op botsten en hij sprak maar een heel klein beetje Nederlands maar hij voelde zich gesteund door ons en dat was heel belangrijk. We zijn gewoon uitgegaan van het goede in iedere mens en hebben hem heel graag gezien. En veel geduld

hebben komt ook van pas! (lacht) Patrick: En rechtvaardig zijn. Dat wekt vertrouwen. Dat gaat verder dan het eigen gezin, dat geldt ook voor de ruimere familie. We hebben onze ouders gezegd “als je onze kinderen iets geeft, dan willen we dat je Parsa ook iets geeft.” Dat soort rechtvaardigheid was heel belangrijk voor hem om zich thuis te voelen in ons gezin. Gerlinde: Het is ook zoeken naar een goeie mix van begrijpen hoeveel dat kind te leren heeft -en dus wel eens steken laat vallen- en structuur bieden en consequent zijn. En er moet van beide kanten bereidwilligheid zijn. Je moet overleggen waar hij een stap in onze richting zet en waar wij een stap in zijn richting zetten. Ik denk trouwens dat we meer last gehad hebben van het feit dat Parsa weinig ouderlijke begeleiding gehad heeft thuis dan wel van de andere cultuur waar hij uitkwam.

instelling van ‘pakken wat ik pakken kan’. We hebben hem geleerd dat je goed moet zijn voor elkaar, dat je een ander niet aandoet wat je zelf niet wilt. Hoe leer je zo’n kind onze cultuur en omgangsvormen aan? Gerlinde: Ze volgen allemaal een inburgeringscursus dus daar pikken ze al veel op. Maar hier in huis verliep dat vooral via kinderboeken en spelletjes. We hebben echt héél veel spelletjes gespeeld! Het is een fijne manier om een kind dingen bij te brengen en om te zien wat voor karakter het heeft. Bovendien is het ook goed voor de relatie met elkaar. Je moet een inhaalmanoeuvre doen in elkaar leren kennen hé. Je hebt 9 jaar van zijn leven gemist. Ook via kinderboeken hebben we heel veel bijgebracht over de cultuur hier. Je leest een verhaaltje en je begint te praten over hoe wij dingen doen en wat het verschil is met zijn cultuur. Het is belangrijk

harder gaan puberen. Het helpt ons nu wel dat we al 2 keer een puberteit doorgemaakt hebben met onze kinderen. Als je zelf nog kleine kinderen hebt en niet vertrouwd bent met pubers, dan denk ik dat het toch wel heel lastig kan worden. Merk je dat zijn cultuur weer meer opspeelt nu hij in de puberteit komt? Gerlinde: Ja, toch wel. Hij komt fel op voor allochtonen en is erg bezig met racisme, iets waar hij zelf mee geconfronteerd wordt. Hij volgt ook weer islam. Gelukkig heeft hij een heel goeie leraar die echt een voorbeeld voor hem is. Daar zijn we blij om. En het is duidelijk dat een man meer invloed op hem heeft dan een vrouw. Maar dat is altijd wel een beetje geweest. Hij luistert makkelijker naar Patrick dan naar mij. Daarom dat we ook een leraar gevraagd hebben ipv een lerares toen hij hier naar school ging.

kom je al een heel eind Wisten jullie wat hij allemaal had doorgemaakt op zijn tocht? Patrick: Nee, dat komt maar heel langzaam. Beetje bij beetje krijg je wat meer informatie. Af en toe een verhaal. Je zag wel aan zijn gedrag waar de trauma’s zaten. Zo had hij in het begin last van verlatingsangst. Hij at ook veel te veel en hij had veel pijnen die psychosomatisch waren. We hebben heel wat dokters bezocht met hem. Slapen was ook een probleem. In het Midden-Oosten slapen de mensen vaak samen in één ruimte. Er is hier in het begin heel wat verhuisd met matrassen zodat Parsa bij onze dochter of zoon op de kamer kon slapen. Dat maakte hem rustiger. Je zei daarnet dat je ook op cultuurverschillen botste. Hoe moet ik me dat voorstellen? Patrick: Zoals wij het ervaren hebben, denken mensen uit zijn cultuur veel zwart-witter. Wij zijn genuanceerder. Dat hebben we hem echt moeten leren. Hij was ook materialistischer en egocentrischer ingesteld en had eerder de

dat je respect hebt voor zijn cultuur en dat je begrijpt dat hij zijn eigen cultuur niet op 1, 2, 3 vervangt door de onze. Parsa was 9 jaar toen hij in jullie gezin kwam. Was die leeftijd een voordeel of eerder lastig? Patrick: We waren blij dat Parsa nog relatief jong was. Zo konden we hem nog enkele onbezorgde kinderjaren schenken voor de puberteit begon. Dat is ons gelukt. Als je een puber in huis haalt, denk ik dat dat anders is. Die zijn al terughoudender en zelfstandiger, meer op zichzelf. Een klein kind doet ook heel rap mee met het gezin. Je bent een voorbeeld en hij doet na wat hij de anderen ziet doen. Nu zit hij volop in de puberteit en dat is lastiger. Maar ja, onze zoon was ook geen makkelijke puber. De komst van Parsa heeft daar trouwens geen goed aan gedaan. Onze kinderen waren het eens dat we een vluchteling in huis zouden nemen maar toen hij er was, had onze zoon het toch moeilijk met de aandacht die Parsa nodig had. Daardoor is hij

Hebben jullie tips voor mensen die overwegen een vluchteling op te vangen? Gerlinde: Wat we eerder zeiden: vertrek vanuit het goede in de mens. Als je je hart en je gezond verstand gebruikt, kom je al een heel eind. En wees geduldig. Je integreren vraagt tijd en gebeurt met vallen en opstaan, zeker als je zo’n tocht achter de rug hebt. Probeer ook heel transparant te zijn en goed te communiceren. En zie dat kind gewoon heel graag!

Kleurrijk Maart 2016 > Pluim <

Wie verdient volgens jou een pluim? Maak je eigen puzzel

Maanden geleden viel een enthousiaste mail van pleegmoeder Ann in onze Kleurrijk! mailbox. Het was een vraag om niet 1 maar 3 mensen uit haar omgeving te bedanken met een Pleegzorg Pluim. “Na vele jaren pleegzorg voor 2 broertjes kregen zij er via hun papa een babybroertje bij. Wat te verwachten viel, gebeurde ook: kleine D kon niet naar huis. Een pleeggezin zoeken bleek niet zo simpel en Wim en ik kregen de vraag om hem op te vangen. Met 2 volwassen kinderen en 2 pubers waren we niet meer ingesteld op een baby maar we stemden in. De tijdspanne was kort: op vrijdagmiddag gebeld worden en op dinsdagmiddag de baby ophalen. Het gaf ons niet veel ruimte om te organiseren maar toen waren daar Nathalie, Patricia en Ronny. Nathalie is een vriendin en Patricia

en Ronny zijn de ouders van Sarah, een lieve collega/vriendin. Tijdelijk, tot er een onthaalmoeder gevonden werd, ving Nathalie kleine D op. Het was immers vakantieperiode en een onthaalmoeder vinden was moeilijker dan verwacht. Elke dag dat Wim en ik moesten werken, stond ze met open armen op hem te wachten, ze miste hem dan ook toen we zelf op vakantie gingen en ze hem 3 weken niet kon zien. Nu is hij elke maandagmorgen nog een uurtje welkom omdat wij dan beide vroeg beginnen en de onthaalmoeder nog niet open is. Patricia en Ronny ontpopten zich tot een echte moemoe en vava. Als we ergens naartoe moeten, mag hij altijd komen spelen, slapen... Hun hele huis is op korte tijd omgetoverd tot een babyparadijs. Ze vertroetelen hem met alle liefde, kleine D kon het niet beter getroffen hebben. Ze zijn helemaal zot van hem, gaan met hem wandelen, spelen... Het is echt mooi om ze met hem bezig te zien. Wij, als pleegouders, zijn ongelofelijk blij dat we zo’n fantastische mensen rondom ons hebben, zonder hen was het voor

ons een stuk moeilijker geweest om baby D op te vangen. Daarom verdienen ze dus dubbel en dik een dikke, vette pluim.” En dus trok Kleurrijk! met taart en 2 pluimtrofeeën naar Ann en Wim. Ze hadden Nathalie, Ronny en Patricia naar hun thuis gelokt, zogezegd om de verjaardag van Sarah te vieren. Groot was dus hun verbazing toen bleek dat niet de jarige Sarah maar zij zelf de reden waren van dit gezellige feestje!

Ken je zelf ook iemand die iets uitzonderlijks doet voor pleegzorg? Jij kunt die persoon in de bloemetjes zetten dankzij de Pleegzorg Pluim, een kleine trofee als teken van jouw waardering. Hoe? Stuur een mailtje of brief met jouw gegevens, de gegevens van de persoon die de pluim verdient en een korte motivatie naar Kleurrijk!, Schuttersvest 45, 2800 Mechelen of mail naar kleurrijk@ pleegzorgprovincieantwerpen.be. En wie weet nemen we contact met je op voor de volgende uitreiking!

Blikkenspel

Een groene haardos

• Benodigdheden • lege blikken van allerlei formaat, koord, 3 dikke takken, een boor om gaatjes te maken in de blikken, eventueel acrylverf en borstels, 3 balletjes (tennisballen, pingpongballen, stressballetjes, zelfgemaakte balletjes…) •

• Materiaal • plastic bekers of potjes, potgrond, zaadjes van snelgroeiend kruid, bloemen of kattengras, een afgedrukte, gekke portretfoto van elk kind op iets kleiner formaat dan de hoogte van de beker, doorschijnende, klevende plasticfolie, schaar •

Wie houdt er niet van dit blikkenspel?! Verzamel lege conservenblikken van verschillende formaten. Je kan eventueel vragen aan restaurants of zij geen grote blikken hebben staan. Haal de papieren wikkels van de blikken. Als je ze eerst een tijdje in water laat staan, komen de wikkels vanzelf los. Om het spel spannender te maken kan je op elk blik punten schrijven. Als je 5 blikken hebt, schilder je op het grootste blik ‘1’ en op het kleinste blik ‘5’. Onder de bovenrand van elk blik maak je aan twee tegengestelde kanten een gaatje waaraan je een koordje met een knoop vastmaakt. Elk blik mag een verschillende lengte van koord hebben. Dan is het tijd voor een wandeling in het bos of het park. Ga op zoek naar twee dikke takken die eindigen op een vork. Zoek ook nog een derde stevige tak die past in de twee vorken. Eenmaal thuis duw je beide gevorkte takken stevig in de grond of duw ze in een blik dat goed gevuld is met aarde. Eenmaal de gevorkte takken stevig rechtop staan moeten enkel nog de touwtjes van de blikken over de grote tak worden geschoven en het spel kan beginnen! Om beurten gooien de deelnemers met drie ballen naar de blikken. Schrijf telkens je aantal punten op en wie na 10 beurten het meeste aantal punten heeft, is gewonnen.

Eenvoudig maar leuk! Zorg voor een aantal afgedrukte portretten van de kinderen, hoe gekker hoe beter! Kleef ze met plasticfolie stevig op de plastic beker of potje. Zorg dat er geen water aan het portret kan. Maak bij voorkeur ook enkele gaatjes in de bodem. Vul de beker/potje met potgrond en plant voorzichtig de zaadjes in elke beker/ potje. Bedek de zaadjes met wat grond en laat elk kind zijn eigen beker/potje water geven. Voor je het weet groeit er een hele haardos boven zijn portret.

• Materiaal • vierkante, houten speelgoedblokken, een afdruk van een foto, lijmvernis type ‘mod podge’ (te koop in hobbywinkels), penseel, schaar, scherp hobbymesje, een mooi afsluitbaar zakje of een platte doos met deksel voor de presentatie • Koop in een speelgoedwinkel 9, 12, of 16 houten blokken en zet ze bij elkaar tot je een vierkant of rechthoek hebt. Maak een afdruk van een foto die je mooi vindt, leg ze op de blokken en knip ze rond en rond exact op de maat van de grote rechthoek of vierkant. Smeer de bovenkant van de blokken in met lijm, leg de fotokopie erop, strijk glad en laat goed drogen. Wanneer je zeker bent dat de lijm droog is, neem je het hobbymesje en snij je voorzichtig tussen de blokken tot ze allemaal weer los zijn. Dan werk je stuk voor stuk elk blokje af, maak de randen mooi glad zodat er geen losse papierstukjes meer aanhangen. Met dezelfde lijmvernis en een penseel geef je dan elke blok met foto een beschermlaagje. En je zelfgemaakte gepersonaliseerde puzzel is af. Is dit geen goed idee voor een cadeautje? Wil je het een beetje moeilijker maken? Dan kun meerdere of alle zijden van de blokken beplakken met een andere foto. Zo heb je tot 6 puzzels in één!!

(-: Pleegpret (-:

Kleurrijk Maart 2016 > Pleegpret <

zoeken en inkleuren

Kleurrijk Maart 2016 > Pleegpret <

V.U.: Danielle Decorte - Schuttersvest 45 - 2800 Mechelen

Illustratie Danny Juchtmans

Kijk zeer aandachtig naar beide prenten en zoek de 7 verschillen. Duid ze aan op de bovenste tekening. Als je ze allemaal gevonden hebt, kan je de onderste tekening inkleuren zoals je zelf wilt.