Polski Monitor - Luty 2016

RADIO POLONIA TORONTO 100.7 FM nadajemy W NIEDZIELĘ 17:00 - 20:00

WWW.RADIOPOLONIA.CA

POLSKI

ZDROWIE

BEZPŁATNY MIESIĘCZNIK

onitor.com NAUKA

PORADNIK

Luty 2016

PRZEWODNIK

INFORMATOR

Temat miesiąca:

Przechytrzyć bakterie

str. 3 - 5

Wielki koncert Andrzeja Cierniewskiego

„Dla Kobiety”

Szczegóły na str.

9

2

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Temat miesiąca

Przechytrzyć bakterie

Czy lekarze poradzą sobie z bakteriami? Mikrobiolodzy desperacko próbują znaleźć nowe sposoby na groźne bakterie odporne na antybiotyki. Głodzą je, trują, a nawet wysadzają w powietrze. Który z tych sposobów zadziała? "" Katarzyna Burda Kichasz, kaszlesz i masz gorączkę?

Chcesz jak najszybciej wyzdrowieć?

Wielu Polaków jest przekonanych, że najlepszy jest wtedy antybiotyk, więc wymusza na lekarzach przepisanie recepty. Co gorsza, po dwóch, trzech dniach, kiedy tylko chorzy poczują się lepiej, odstawiają antybiotyk. Bo po co truć się lekiem, kiedy się wyzdrowiało?

To błędne myślenie. – Antybiotyki nie powinny być stosowane w leczeniu większości chorób sezonowych, jak grypa czy przeziębienie, bo są to zwykle zakażenia wirusowe. Niezgodne ze wskazaniami użycie tych leków lub przedwczesne przerywanie terapii może spowodować powstanie szczepów bakterii opornych na wszystkie antybiotyki – tłumaczy dr Magdalena Hurkacz z Wrocławskiego Uniwersytetu Medycznego.

Zdarza się coraz częściej, że lekarze nie mają czym leczyć ciężkich chorób bakteryjnych, np. gruźlicy. Sytuację pogarsza fakt, że od 20 lat nie wymyślono żadnego antybiotyku, który mógłby zrewolucjonizować walkę z bakteriami.

Na szczęście mikrobiolodzy coraz więcej wiedzą o fizjologii i działaniu tych mikrobów. Jest więc szansa, że za kilka lat pojawią się nowe leki skutecznie je niszczące. Taką nadzieję daje najnowsze osiągnięcie naukowców z McMaster University. Odkryli oni, jak można zabić bakterie oporne na antybiotyki. Raport z tego odkrycia został opublikowany w jednym z ostatnich numerów „Nature Chemical Biology”.

Rozmowy kontrolowane Naukowcy z McMaster University przyjęli zupełnie nową strategię poszukiwania skutecznych metod walki

z groźnymi bakteriami. Odtworzyli warunki, jakie panują w ludzkim organizmie, i sprawdzili, w jaki sposób bakterie reagują wtedy na potencjalne leki. Przeanalizowali ponad 30 tys. związków chemicznych. Okazało się, że trzy z nich miały działanie zabójcze dla mikrobów. Eksperci mają nadzieję, że substancje te da się wykorzystać jako antybiotyki nowej generacji, które choćby na jakiś czas okażą się skuteczne. Bakterie mają bowiem niezwykłą zdolność uodparniania się na broń, którą w nie wymierzamy.

Czy uda się jednak przechytrzyć groźne mikroby raz na zawsze? Możliwe, że stanie się to wtedy, gdy uniemożliwimy im kontaktowanie się ze sobą. Przed kilku laty prof. Eshel Ben-Jacob z uniwersytetu w Tel Awiwie odkrył bowiem, że mikroby potrafią ostrzegać się przed zagrożeniem, np. antybiotykiem! Taką zdolność mają na pewno bakterie z gatunku Paenibacillus vortex.

Prof. Ben-Jacob przeprowadził eksperyment, w którym do kolonii tych bakterii podał niewielką, niezabójczą dawkę antybiotyku. Po pierwszym podaniu antybiotyku rozproszone w probówce bakterie szybko skupiły się w jednym miejscu, tworząc „zbiegowisko”, jak ludzie, którzy garną się do siebie w obliczu niebezpieczeństwa. Po kilku dniach naukowiec powtórzył eksperyment, ponownie aplikując do probówki tę samą dawkę leku. Okazało się, że tym razem bakterie zareagowały mniej nerwowo – owszem, zaczęły się kierować ku jednemu miejscu, ale pozostały mocno rozproszone. W jakiś sposób musiały przekazać sobie nawzajem i przechować w kolonii informację, że nie ma niebezpieczeństwa.



For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

3

Zdrowie Jak tego dokonały, wyjaśnili badacze z Craig Venter Institute w San Diego. Odkryli, że bakterie budują między sobą sieć nanopołączeń, wyglądających jak mikroskopijne nici, przez które przekazują sobie sygnały elektryczne i chemiczne. Gdyby zatem udało się znaleźć sposób na zmylenie tych sygnałów albo ich zablokowanie, bakterie nie byłyby w stanie przekazywać sobie informacji o antybiotykach, a co za tym idzie, nie mogłyby się na nie uodpornić.

Mechanizm ten wykorzystali naukowcy z Princeton University. Za pomocą substancji chemicznej CAI-1 zablokowali kanały komunikacji bakterii wywołującej cholerę. W efekcie bakterie nie były w stanie tworzyć biofilmu, czyli błony niedopuszczającej do nich antybiotyków. Na razie substancja ta okazała się skuteczna u myszy.

Uczeni mają jednak nadzieję, że zadziała również u ludzi i że będzie skuteczna nie tylko na pałeczki cholery. – Podobny mechanizm komunikacji odkryliśmy również u innych groźnych bakterii, jak gronkowiec złocisty czy E.coli. Metoda zastosowana do niszczenia bakterii cholery powinna więc zadziałać również w przypadku tych mikrobów – uważa prof. Helen Blackwell z University of Wisconsin-Madison.

Eksplodujące mikroby To niejedyny kierunek badań. Mikrobiolodzy wracają do pierwszych odkrytych przez ludzi substancji mających działanie antyseptyczne, np. do wyodrębnionych przez Alexandra Fleminga przed 80 laty tak zwanych enzymów litycznych, które są produkowane w ludzkiej ślinie i łzach. Wówczas jednak Fleming zarzucił badanie tych substancji, bo wydawało się, że wszystkie problemy z chorobotwórczymi bakteriami rozwiąże wspaniale działająca penicylina.

Dzisiaj okazuje się, że enzymy te mogą być niezwykle pomocne. Dowodzą tego naukowcy z Georgia Institute of Technology, którzy opracowali metodę wyodrębniania najbardziej toksycznych dla mikrobów enzymów litycznych.

Substancje te potrafią znaleźć słabsze miejsca w ścianie komórkowej bakterii, a następnie wniknąć do wnętrza organizmu i spowodować jego eksplozję, wywołaną gwałtownym zwiększeniem ciśnienia wewnątrz komórki.

Zanim jednak te najnowsze odkrycia doprowadzą do stworzenia nowych leków, minie co najmniej kilka lat.

Dlatego dziś lekarze szukają innych rozwiązań, by unicestwić bakterie, np. sięgają po leki dawno nieużywane. – Ist-

4

Temat miesiąca nieje tendencja powrotu do starych, sprawdzonych antybiotyków, takich jak penicylina – mówi dr Hurkacz. Bywają one dziś bardziej skuteczne niż antybiotyki nowej generacji. Fakt, że na pewien czas odłożyliśmy je na półkę, sprawił, że szczepy bakterii opornych na nie wyginęły i dzięki temu leki te odzyskały swoją moc. Niestety, tylko na chwilę, dopóki bakterie ponownie się na nie nie uodpornią.

Dlatego warto pamiętać, że antybiotyk to lek ostatniego, a nie pierwszego wyboru. A w przypadku przeziębienia czy grypy jest zupełnie nieskuteczny. Źródło: nauka.newsweek.pl

Od redakcji: Jakieś 30 lat temu lekarze na zwykłe przeziębienie przepisywali anty-

biotyki. Nie było czegoś takiego, aby przeziębienie dobrze wygrzać, wypocić, wyleżeć. Poza tym antybiotykami byłam faszerowania kilka razy w roku, na zapalenie ucha, na zapalenie oskrzeli, na zapalenie migdałków, i to ze dwa razy w roku na każde z tych zapaleń. Najwygodniej było „nafaszerować” pacjenta antybiotykiem, który na dobrą sprawę nie zawsze był potrzebny. Z roku na rok chorowałam coraz częściej i coraz częściej były antybiotyki. Przyznam, iż przez takie podejście lekarzy zniszczony został u mnie układ odpornościowy, bo większość antybiotyków na mnie nie działa. Od kilku lat przeszłam na mniej szkodliwą, a równie dobrze pomocną metodę leczenia, która nazywa się medycyną niekonwencjonalną.

WHO znów alarmuje

Zapalenie płuc, rzeżączka czy gruźlica - uleczalne dziś infekcje w przyszłości mogą okazać się chorobami śmiertelnymi. Takiego zdania są eksperci Światowej Organizacji Zdrowia, którzy znów mówią o coraz mniejszej skuteczności antybiotyków.

Antybiotyki są takie same od wielu lat, nowe pojawiają się nieczęsto.

Tymczasem bakterie zmieniają się bez przerwy i niektóre przestają reagować na tradycyjne leczenie. Według raportu WHO, spośród 133 badanych krajów tylko 34 starają się walczyć z tym problemem.

- Bez szybkich działań świat wejdzie w erę post-antybiotykową, co oznacza, że zwykłe zakażenia i niewielkie ra-

ny, które leczyliśmy przez dziesięciolecia, znów będą zabijać - ostrzega w radiu ONZ autor dokumentu dr Charles Penn.

Dodaje, że po pierwsze lekarze zbyt często przepisują antybiotyki. Po drugie - ludzie biorą je niepotrzebnie, myśląc, że antybiotyki zwalczają infekcje wirusowe. Choć wcale tak nie jest - wierzy w to mniej więcej połowa Europejczyków.

Potrzebne są też lepsze metody diagnozowania chorób - podkreśla WHO. WYDAWCA (Publisher): Radio Polonia Enterprises Ltd.

www.polskimonitor.com

MIESIĘCZNIK / MONTHLY MAGAZINE REKLAMA I KONTAKT Z REDAKCJĄ info@radiopolonia.ca tel. 416 - 938 - 7141 Adres do korespondencji: Radio Polonia Toronto 2550 Goldenridge Rd., Unit #6 Mississauga, On, L4X 2S3

EDITOR: Krystyna Piotrowska krystyna@radiopolonia.ca REDAKTOR GRAFICZNY: Magdalena Lesiuk GraphMad@gmail.com Fotografia: Michael Profesorski Adam Pakuła Ilona Girzewska Jola Bugajski Magdalena Lesiuk

Artykuły: Magdalena Lesiuk Łukasz Stępień Karolina Brozio Richard Piotrowski

Redakcja nie odpowiada za treść artykułów i ogłoszeń.

Prawa autorskie zastrzeżone.

Treść wszystkich artykułów publikowanych w magazynie „Polski Monitor” ma charakter wyłącznie informacyjny. Nie zastępuje konsultacji z lekarzem i nie może być podstawą do stosowania jakichkolwiek środków farmaceutycznych ani form terapii. Wszelkie decyzje w wyżej wymienionych kwestiach należą do lekarza prowadzącego leczenie. Magazyn „Polski Monitor” ani osoby współpracujące nie ponoszą jakiejkolwiek odpowiedzialności wynikającej z zastosowania informacji w nim zawartych.

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Temat miesiąca

Zdrowie

Indiański specyfik pokonał lekooporne bakterie

Skuteczność terapii glinką używanej od wieków przez Indian z Kolumbii Brytyjskiej potwierdzili badacze tamtejszego uniwersytetu.

Bakterie oporne na antybiotyki stały się jednym z większych zagrożeń dla zdrowia i badacze szukają innych możliwości walki z nimi. Kanadyjczycy wracają do indiańskich specyfików, a testy przeprowadzone na Uniwersytecie Kolumbii Brytyjskiej udowodniły, że Indianie wiedzieli, co robią.

Skuteczna metoda Glinki z Kisameet Bay Indianie tradycyjnie używają do leczenia infekcji. Zawiesina glinki w wodzie okazała się skuteczna przeciwko 16 szczepom opornych na wiele leków bakterii powodującym większość infekcji wewnątrzszpitalnych - Enterococcus faecium, Staphylococcus aureus, Klebsiella pneumoniae, Acinetobacter baumannii, Pseudomonas aeruginosa i Enterobacter (często określanych skrótem ESKAPE od pierwszych liter ich nazw). Bakterie pochodziły z próbek pobranych w szpitalach (Vancouver General Hospital i St. Paul’s Hospital) oraz uniwersyteckiej oczyszczalni ścieków. Wyniki badań zostały opublikowane w piśmie mBio Amerykańskiego Stowarzyszenia Mikrobiologów.

Współautor badania, Julian Davies, podkreślił, że „po 50 latach nadużywania i niewłaściwego stosowania antybiotyków, tradycyjne leki oraz inne bazujące na naturalnych minerałach substancje aktywne mogą dostarczyć nowej broni w walce z lekoopornymi patogenami”.

Złoże glinki, które uformowało się ok.

10 tys. lat temu i zawiera ok. 400 tys. ton srebrzystej substancji, raczej nie dostanie się żadnym koncernom farmaceutycznym. Złoże znajduje się na terenach

indiańskich, a lokalne plemiona już założyły własną firmę, która będzie rozprowadzać leki i kosmetyki, współpracuje też z UBC w dalszych badaniach nad leczniczą glinką.

Zapomniana tradycyjna medycyna Mimo że kanadyjscy Indianie mają długą tradycję wykorzystywania ziołowych leków, to wcale nie tak łatwo znaleźć zielarza wyspecjalizowanego w indiańskich lekach, jeśli ktoś chce zrezygnować z usług medycyny zachodniej.

Zupełnie inaczej jest ze specjalistami Traditional Chinese Medicine (TCM), których promocję od lat wspiera chiński rząd.

Indiańskie zielarstwo istnieje, kanadyjskie uczelnie medyczne wspominają o nim w programach nauczania, tak samo jak o leczeniu przez szamanów, tłumacząc, na czym polega medycyna dostosowana do kulturowych potrzeb pacjenta. Jednak do szerokiej publiczności przedostały się dotychczas głównie informacje o zastosowaniu szałwii i turówki wonnej (sweetgrass). Bardziej wykształceni lub zaciekawieni odbiorcy z pewnością napotykają na „medicine wheel” - koło zdrowia, symbolizujące aspekty ludzkiego zdrowia. Natomiast dotychczas nie ma programu upowszechniającego leczenie ziołami, podobnego do promocji chińskiej medycyny.

Zielarstwo i szamanizm Jednocześnie Indianie, Inuici i Metysi, jeśli chcą, mogą korzystać w ramach

podstawowej publicznej opieki zdrowotnej ze swojej tradycyjnej wiedzy medycznej. W prowincji Ontario takie przychodnie są tworzone od 1995 r. Znajdują się zarówno w rezerwatach, jak i w miastach. Jednak np. znalezienie w Toronto kliniki, która oferowałaby indiańską wiedzę medyczną jest trudne. Na liście uprawnionych do oficjalnej praktyki zielarzy jest zaledwie kilku, którzy praktykowali z indiańskimi specjalistami.

Farmakopee - indiańska i inuicka - (farmakopea to alfabetyczny spis leków zatwierdzonych do użytku) są bardzo bogate, listę ziół znaleźć można w internecie, księgarnie w rezerwatach sprzedają też reprinty starych opracowań. Tradycyjna północnoamerykańska medycyna jest silnym związkiem zielarstwa z szamanizmem, czyli opieki farmakologicznej i psychologicznej, Indianie postrzegają ciało i psychikę jako jedność.

Zakazane praktyki Jednak od XIX wieku władze zakazywały wielu praktyk i dopiero w latach 50.

XX wieku z prawa usunięto te zakazy. Odrodzenie indiańskiej medycyny faktycznie rozpoczęło się dopiero w latach 80. Wiele osób dzięki temu usłyszało o zastosowaniu szałwii do oczyszczania ciała i ducha, o „szałasach potu”, czy o sweetgrass.

Dziś Ministerstwo Zdrowia oficjalnie uznaje indiańskie metody leczenia, a środowisko medyczne podkreśla rolę tradycyjnych metod w opiece nad chorymi z problemami psychicznymi. Źródło: polskieradio.pl globalnews.ca

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

5

Dobry sen chroni zdrowie Zdrowie

Ryzyko udaru mózgu lub zawału serca zwiększa się, jeśli śpi się zbyt krótko lub zbyt długo. Przeciętny człowiek spędza jedną trzecią życia śpiąc, ale uczeni uważają, że wielu z nas nie sypia odpowiedniej ilości godzin, a to ma przełożenie na problemy zdrowotne.

Głównymi dolegliwościami osób, które nie wypoczywają rekomendowanej ilości godzin są choroby układu krążenia.

Poprzednie badania na mniejszą skalę wykazały związek między liczbą godzin snu a ryzykiem rozwoju chorób serca. W nowych testach autorstwa uczonych Medical School w Chicago z wzięło ponad 3000 pacjentów powyżej 45 roku życia. Badacze przeanalizowali związek między ilością przespanych w ciągu nocy godzin a prawdopodobieństwem rozwoju chorób serca.

Okazało się, że im mniej godzin odpoczywano, tym większe było ryzy-

ko różnorodnych problemów zdrowotnych. Ci, którzy spali krócej niż sześć godzin każdej nocy, mieli dwa razy większe prawdopodobieństwo udarów lub zawału serca. Ale ludzie, którzy spali za dużo, również byli zagrożeni: spanie dłużej niż osiem godzin wiązało się z dwukrotnie wyższym ryzykiem wystąpienia dławicy piersiowej i 10% zwiększone prawdopodobieństwo wystąpienia choroby wieńcowej.

Przyczyny związku między długością snu a chorobami serca nie są jasne, ale inne badania wykazały korelację między zbyt krótkim snem a wzro-

stem aktywności współczulnego układu nerwowego, a także podniesionym poziomem kortyzonu, wyższym ciśnieniem krwi i markerami stanów zapalnych związanych z chorobą serca.

Nie wiadomo, dlaczego zbyt duża ilość snu może mieć negatywny wpływ na zdrowie. W oparciu o wyniki badań jednak naukowcy zalecają optymalną liczbę godzin odpoczynku nocnego - powinno się spać między sześć a osiem godzin każdej nocy.

Tylko takie postępowanie zmniejsza ryzyko chorób sercowo-naczyniowych w długoterminowej perspektywie. Źródło: faktychicago.com

Jak wyśnić zdrowie, czyli 8 sposobów na bezsenność

Sen to zdrowie, z tym argumentem nie można dyskutować. Ale walka o zdrowy sen bywa uciążliwa i męcząca. Warto wypróbować kilka metod na bezsenność i odkryć właściwą dla siebie. "" Jacek Krajl

Spokojny sen ma ważny wpływ na nasze zdrowie i samopoczucie. Jeśli się zdrowo nie wyśpisz – traci na tym twój refleks i koncentracja. Wiadomo, ile kosztuje sekunda spóźnienia w trudnym manewrze na drodze. Poza tym brak snu to nierzadko początek powikłań zdrowotnych, w tym depresji, chorób serca, nadciśnienia czy cukrzycy typu B. To oczywiście tylko wyrywek listy zagrożeń. Zanim zdecydujesz się na kurację lekami i faszerowaniem się chemią, wypróbuj kilku metod naturalnych:

Sen rozpraszają szczegóły W pomieszczeniu, gdzie stoi nasze wyrko, warto zadbać o właściwą temperaturę 19-21 stopni Celsjusza. Nieco wcześniej przewietrz pokój, wyłącz monitor lub laptopa, najlepiej przyciskiem na listwie przepięciowej. Wieczorem warto korzystać ze słabego światła, rezygnując z głównego oświetlenia. Pomóc może zasłonięcie okien, a w przypadku miesz-

6

kań przy ruchliwych ulicach zamknięcie okna na noc. Z chłodzenia pomieszczenia wentylatorem warto od razu zrezygnować – po pierwsze: to nie zapewnia świeżego powietrza i tylko zakurzy pomieszczenie, po drugie: szkoda prądu.

Snu nie przywołasz na siłę Jeśli sen długo nie przychodzi, nie warto męczyć się w łóżku i kręcić do rana. Tu ważne ostrzeżenie: pierwsze nasze kroki często doprowadzą nas do lodówki, co tylko pogorszy sytuację.

Z przekąsek i nocnego podjadania zrezygnuj na rzecz książki.

Dobry sen po wysiłku fizycznym W przypadku wielu terapii leczenia bezsenności sprawdza się często wysiłek fizyczny. Trzydziestominutowy spacer lub kwadrans biegu zapewni właściwe dotlenienie organizmu. Zimą można ćwiczyć w domu. Należy jednak pamiętać, by nie przesadzić z wysiłkiem przed sa-

mym snem. Wówczas można postawić na proste ćwiczenia rozciągające. Wieczorną aktywność zorganizuj nawet dwie godziny przed snem.

Sen bezkofeinowy

Często to właśnie zmiana nawyków może być skuteczną metodą na bezsenność. Nie trzeba od razu rezygnować z małej czarnej, ale picie kawy przed snem na pewno nie zagwarantuje zdrowego wypoczynku. W przypadku używek liczy się umiar. Lampka wina nie zaszkodzi, ale wlewanie w siebie litrów alkoholu do upadłego to na pewno metoda daleka od doskonałości. Podobnie z nikotyną, z której najlepiej całkowicie zrezygnować w boju o zdrowe spanie. Na jakość snu ma również wpływ ostatni wieczorny posiłek.

Zamiast ciężkostrawnych potraw – prosta sałatka lub kilka owoców. Nie zaszkodzi wypróbować ciepłego mleka z miodem.

Sen z ziół zamiast z tabletek Gorący napar z melisy może czynić cuda. Najlepiej zrezygnować z torebek

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

i postawić na herbatę liściastą. Napar ma specyficzny smak i nie każdemu musi odpowiadać. Jeśli nie jesteś zwolennikiem ziółek – spróbuj melisy z miodem lub z suszonymi owocami. W sklepach dostępna jest również melisa smakowa w torebkach. Ratunkiem na bezsenność może być również napar z ziela dziurawca, który działa uspokajająco. Podobne działanie ma lawenda lekarska, często polecana w przypadku nerwicy i braku zdrowego snu. W sklepach można poszukać wonnego olejku lawendowego.

Zimą to dobry dodatek do nawilżacza powietrza przy kaloryferze.

nienie mięśni i odpoczynek dla organizmu. W czasie kąpieli można posłuchać ulubionej muzyki – oby nie za głośno.

Unikaj drzemek Tzw. ucinanie komara nie jest złym nawykiem pod warunkiem, że drzemka trwa do 20 minut. W tym czasie organizm nie wchodzi jeszcze w fazę głębokiego snu, co nie ma większego wpływu na nocną walkę z bezsennością. Ale zdrowy sen wymaga systematyczności i trzymania się zbliżonych godzin, w których kładziemy się spać.

Kąpiel i spokojna muzyka

Łóżko służy do spania

Kto nie lubi ciepłej kąpieli z dodatkami olejków aromatycznych? Kilka minut w wannie z ciepłą wodą to rozluź-

Zadbaj o to, by łóżko kojarzyło się ze snem. Nauka na leżąco, oglądanie telewizji czy długie rozmowy telefoniczne

Zdrowie w łóżku sprawiają, że nie kojarzymy leżenia ze snem.

Należy pamiętać, że teoria nie zawsze przyniesie efekt błyskawicznego zaśnięcia w praktyce. Ważne jest nastawienie osoby, która cierpi na brak snu. Wymienione metody warto jednak ze sobą łączyć, by stworzyć rytuał, który odgoni bezsenną noc. Zioła i napary często zalecane są jako dodatek do leczenia bezsenności i w trudnych przypadkach mogą być jedynie wspomagaczem, więc jeśli sen nie przychodzi do ciebie bardzo często – śmigaj do lekarza. Źródło: ulica ekologiczna.pl

Stres a problemy kardiologiczne u kobiet

Choroba wieńcowa jest znacznie częściej diagnozowana u mężczyzn niż u kobiet, ale przyczyny takiego stanu nie są jeszcze znane. "" Joanna Brodziak Wiadomo, że serce mężczyzny w większym stopniu kurczy się podczas wysiłku fizycznego, co powoduje zmniejszony przepływ krwi przez ten narząd. Nie oznacza to jednak, że kobiety rzadziej doświadczają problemów z układem sercowo-naczyniowym. Przeprowadzone niedawno badanie wykazało, że przedstawicielki płci pięknej są w większym stopniu narażone na problemy kardiologiczne po doznaniu silnego stresu.

stom liczenia w pamięci. Badani odejmowali sekwencyjnie cyfrę 7, zaczynając od przypadkowej liczby. Aby zwiększyć odczuwany przez nich stres, naukowcy przeszkadzali im w trakcie wykonywania działań, pospieszając ich lub mówiąc, że uzyskali błędny wynik nawet wtedy, gdy był on prawidłowy.

Na końcu badania ponowiono pomiary funkcji serca.

Badania nad związkiem płci z pracą serca Naukowcy z Penn State College of Medicine postanowili zbadać wpływ stresu na przepływ krwi przez serce. Ich badanie wykazało, że w chwilach napięcia przepływ krwi przez tętnice wieńcowe u mężczyzn zwiększa się, ale analogiczny proces nie zachodzi u kobiet. Uzyskany wynik może tłumaczyć, dlaczego kobiety są bardziej podatne na problemy z układem sercowo-naczyniowym w chwilach silnego stresu.

W badaniu udział wzięło 17 zdrowych dorosłych osób, mężczyzn i kobiet. U każdej badanej osoby dokonano pomiaru częstości akcji serca, ciśnienia krwi w czasie spoczynku oraz przepływu krwi przez tętnice wieńcowe serca. Następnie uczestnicy badania zostali poddani trzyminutowym te-

Wpływ stresu na serce Rezultaty badania były podobne u mężczyzn i kobiet. W czasie zadań arytmetycznych wszyscy uczestnicy badania mieli zwiększoną częstość akcji serca i wyższe ciśnienie krwi. Okaza-

ło się jednak, że u mężczyzn doszło do zwiększenia przepływu krwi przez serce, a u kobiet ta zmiana nie nastąpiła. Autorzy badania podkreślają, że fakt ten może predysponować kobiety do problemów kardiologicznych w sytuacjach stresowych. Wyniki badania były swego rodzaju zaskoczeniem dla naukowców, ponieważ wcześniejsze analizy wykazały wyraźnie mniejszy przepływ krwi u mężczyzn w czasie wysiłku fizycznego. Uzyskane rezultaty nowego badania mogą tłumaczyć fakt, iż wiele kobiet doświadcza problemów z układem sercowo -naczyniowym po stresujących wydarzeniach, na przykład po śmierci partnera. Badanie podkreśla również znaczenie stresu dla zdrowia fizycznego.

Umiejętność radzenia sobie z napięciem psychicznym jest ogromnie ważna dla obu płci. Nowe badanie wykazało jednak, że napięcie emocjonalne inaczej wpływa na kobiety, w większym stopniu narażając je na problemy kardiologiczne. Konieczne jest jednak przeprowadzenie dalszych badań, by ustalić mechanizmy tego procesu. Większa świadomość w kwestii związku płci ze zdrowiem serca może doprowadzić do opracowania skuteczniejszych metod leczenia choroby wieńcowej oraz jej profilaktyki u kobiet. Źródło: Science Daily

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

7

Nauka

Niektóre wkłady e-papierosów mogą być toksyczne

Miliony palaczy sądzą, że e-papierosy są zdrowszą opcją niż papierosy tradycyjne. Najnowsze badania pokazują, że to kolejny mit.

Naukowcy z Roswell Park Cancer Institute obalili popularny mit o e-papierosach, a mianowicie, że są one praktycznie nieszkodliwe. Udowodnili, że wiele z nich ma znacznie gorszy wpływ na zdrowie niż „tradycyjne” papierosy.

W badaniu opublikowanym na łamach magazynu „Thorax” uczeni wskazują, że część smakowych wkładów zawiera toksyczny aldehyd benzoesowy.

Ten związek chemiczny jest wykorzystywany na szeroką skalę w przemyśle perfumeryjnym, przyprawach i produkcji barwników. Ale wdychany, zwłaszcza w dużych ilościach, może mieć działanie toksyczne i mocno drażnić układ oddechowy. „Jako że popularność e-papierosów rośnie, lekarze zajmujący się układem oddechowym muszą być świadomi ryzyka, jakie dla pacjentów płynie z ich stosowania” - napisali badacze z Roswell Park Cancer Institute. „Chociaż e-papierosy mogą stanowić obiecujące rozwiązanie dla palaczy, którzy chcą zmniejszyć uzależnienie od nikotyny, wyniki badania pokazują, że ich używanie może prowadzić do częstego podrażnienia aldehydem benzoesowym. Dla ludzi stale używających e-papierosów może być to wyjątkowo szkodliwe” - dodają.

Który smak najgroźniejszy? Żeby dowieść swojej tezy naukowcy przeprowadzili testy 145 różnych wkładów do e-papierosów, w tym o smaku owoców tropikalnych, jagodowym, tytoniowym, alkoholowym, czekoladowym, cukierkowym, kawowym, herbacianym, miętowym i wiśniowym. W tym celu stworzyli specjalny symulator, z oparami e-papierosów i mierzący poziom aldehydu benzoesowego.

W badaniu obliczono ilość toksycznego związku z 30 „zaciągnięć” z każdego wkładu. Następnie, naukowcy obliczyli zawartość aldehydu benzoesowego w 163 „zaciągnięć” (to średnia liczba na statystycznego palacza w trakcie doby). Na końcu porównali wyniki e-papierosów między sobą, a także z „tradycyjnymi” papierosami.

Uwaga na wiśniowy smak!

Uczeni odkryli wysokie stężenie aldehydu benzoesowego w 108 ze 145 wkładów. Najwyższe było we wkładzie o smaku wiśniowym, niemal 45 razy wyższe niż w pozostałych wkładach, a nawet przewyższający zawartość tego związku chemicznego w „tradycyjnych” papierosach.

8

E-papierosy o smaku czekolady, cukierków, kawy, herbaty i tytoniu również mają wysokie stężenie aldehydu benzoesowego, jednak nie tak duże jak to, które można zaobserwować w wiśniowym. Co ciekawe, inne niż wiśnia smaki owocowe, a także smaki stylizowane na alkohol lub inne napoje mają niższe stężenie groźnego związku.

Chociaż badacze zaznaczają, że ich wyniki opierają się na symulacji, to sugerują, że wkłady o smaku wiśniowym mogą powodować szczególne zagrożenie dla zdrowia użytkowników. Uczeni zwracają również uwagę, że wiele obecnie dostępnych na rynku wkładów smakowych może zawierać stężenie aldehydu benzoesowego, które jest groźne dla zdrowia człowieka. Źródło: nauka.newsweek.pl

Przeprogramowali odporność i cofnęli białaczkę

Amerykańscy badacze przeprogramowali układ odpornościowy osób dorosłych cierpiących na ostrą białaczkę limfoblastyczną. Choroba cofnęła się. Terapia może być szansą dla chorych nawet w zaawansowanym stadium choroby.

O osiągnięciu naukowców donosi „Science Translational Medicine”.

W eksperymentalnej terapii wzięło udział 5 osób z ostrą białaczką limfoblastyczną (ALL), rakiem krwi i szpiku kostnego. To szybko postępująca choroba, pacjenci umierają nawet w ciągu kilku tygodni, jeśli ich się nie leczy.

U dorosłych znacznie trudniej leczyć ALL. Udaje się wyleczyć jedynie 30-40 proc. dorosłych, podczas gdy u dzieci skuteczność terapii sięga nawet 80-90 proc. W najtrudniejszej sytuacji są chorzy, u których nie zadziała chemioterapia lub kiedy choroba powróci. Zwykle jest wówczas odporna na standardowe metody leczenia i, jeśli nie uda się zrobić przeszczepu szpiku, chorzy mają jedynie kilka miesięcy życia.

I właśnie w takich sytuacjach może pomóc nowa terapia. Dr. Michel Sadelain z Memorial Sloan-Kettering Cancer Center w Nowym Jorku przeprogramował odporność chorych na białaczkę.

U trzech spośród pięciu chorych, których tak leczono, udało się opóźnić remisję choroby o 5 do 24 miesięcy. Dwóch pacjentów zmarło – jeden z powodu nawrotu choroby, u drugiego doszło do zatoru.

Zabieg polega na pobraniu od chorych limfocytów typu T. W laboratorium przy pomocy nieszkodliwych wirusów wprowadza się do nich gen stymulujący je do zwalczania limfocytów typu B, które u chorych na białaczkę ulegają złośliwej transformacji. Zmodyfikowane limfocyty wracają do organizmu chorego. Lekarze po prostu wstrzykują je do organizmu. Wyszukują one krążące w krwioobiegu „chore” limfocyty B i je niszczą.

U jednego chorego, którego poddano nowej terapii, będącego wcześniej w szczególnie ciężkim stanie (m.in. nie kwalifikował się do przeszczepu szpiku) wszystkie objawy białaczki zniknęły niemal natychmiast, po zaledwie 8 dniach. U pozostałych poprawa nastąpiła po 18-59 dniach.

- To eksperymentalna terapia, ale bardzo obiecująca - relacjonują badacze z Memorial Sloan-Kettering Cancer Center.

Oczywiście, metoda jest ryzykowna.

Zmusza organizm do szaleńczej obrony, co może powodować wysoką gorączkę i inne zagrażające życiu objawy. Ale na pewno jest pole do dalszych badań. Źródło: polskieradio.pl

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Uwaga! Już teraz możecie Państwo zamówić prenumeratę „Polskiego Monitora” z wysyłką do domu!

Informacje jak zamówić prenumeratę pod nr tel.

416 - 938 - 7141

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

11

Wpływ olejków eterycznych na układ krążenia Zdrowie

Olejki eteryczne stanowią podstawę aromaterapii i są powszechnie wykorzystywane w spa, działają bowiem relaksująco na organizm. Badania wykazały, że aromatyczne olejki mogą mieć pozytywny wpływ także na stan zdrowia. "" Joanna Brodziak

Powodują one obniżenie ciśnienia krwi oraz tętna, dzięki czemu mogą zmniejszać ryzyko rozwoju chorób układu krążenia. Prozdrowotne właściwości olejków eterycznych są jednak blisko związane z długością ich stosowania.

Badania nad olejkami eterycznymi Badanie opublikowane niedawno w „European Journal of Preventive Cardiology” wykazało, że korzystne działanie olejków eterycznych na ciśnienie krwi i tętno ma miejsce wyłącznie wtedy, gdy człowiek ma z nimi kontakt przez mniej niż godzinę. W przypadku dłuższej styczności z olejkami efekt jest odwrotny. Badanie zostało przeprowadzone na Tajwanie, udział w nim wzięli pracownicy ośrodków spa w mieście Taipei.

Setka młodych, zdrowych i niepalących ochotników trzykrotnie odwiedziła centrum badawcze, w którym każdy z nich przez dwie godziny wdychał opary olejków eterycznych wydzielane z jonizatora ultradźwiękowego. Za każdym razem trzykrotnie dokonywano pomiarów tętna oraz skurczowego i rozkurczowego ciśnienia krwi. Pokój do badań miał wymiary 3,5 x 3,2 m i przed każdym pomiarem przez godzinę wtłaczano do niego 100% olejek eteryczny z bergamotki.

Olejki eteryczne to lotne związki organiczne (volatile organic compounds – VOC). Poziom VOC w pomieszczeniu do badań był mierzony przez cały okres badania. Wyniki są jednoznaczne – poziom lotnych związków organicznych w pokoju miał ścisły związek z obniżeniem ciśnienia krwi lub tętna między 15 a 60 minutą kontaktu z olejkiem. Jednak po upływie godziny – między 75 a 120 minutą po rozpoczęciu wdychania olejku – dochodziło do wzrostu ciśnienia krwi i tętna. Autorzy badania doszli więc do wniosku, że przedłużony kontakt z olejkiem eterycznym może być szkodliwy dla układu sercowo-naczyniowego nawet u młodych, zdrowych osób.

Znaczenie badań nad olejkami eterycznymi Aromaterapia jest wykorzystywana w redukcji stresu od dawna, znane są również jej zastosowania lecznicze. Przeprowadzone badanie potwierdziło korzystny wpływ olejków na układ krążenia, jednak jak podkreśla Dr Chuang – jeden z autorów badania – na szczególną uwagę zasługuje wynik badania uzyskany po upływie godziny. Wcześniejsze badania epidemiologiczne wykazały związek miedzy lotnymi związkami organicznymi oraz problemami zdrowotnymi. Dr Chuang osobiście prowadził ba-

dowane obniżeniem progu wrażliwości ośrodkowego układu nerwowego (szczególnie podatne na działanie melisy są osoby w wieku podeszłym), przeciwskurczowe na przewód pokarmowy, przeciwzapalne, działanie cytostatyczne (hamuje rozwój komórek nowotworowych) ~~ stosowany w stanach pobudzenia nerwowego, niepokoju, neurastenii, bezsenności, zaburzenia rytmu serca • Olejek muszkatołowy - wyciąg z owocu drzewa muszkatułowca ~~ działanie antyseptyczne, poprawiające trawienie i apetyt, pobudzające krążenie krwi, przeciwbólowe ~~ stosowany w przemyśle spożywczym do aromatyzowania ciast, czekolady i alkoholu • Olejek tymiankowy ~~ wzmacnia umysł i psychikę, ~~ wspomaga układ krążenia i podnosi ciśnienie krwi ~~ rozluźnia mięśnie ~~ reguluje cykl menstruacyjny.

Sposoby zastosowania

dania, które wykazały, że u pracowników salonów fryzjerskich, którzy każdego dnia przez ponad godzinę mają styczność z lotnymi związkami organicznymi występuje podwyższony poziom białka C-reaktywnego (marker stanu zapalnego) oraz markera stresu oksydacyjnego 8-OHdG. Oznacza to, że nadmierny kontakt z olejkami eterycznymi może być szkodliwy dla układu krążenia.

Jakie olejki stosować?

• Olejek cytrynowy - wytłaczany ze skórki owocu ~~ odziała bakteriobójczo, odświeżająco, wzmacniająco na układ nerwowy ~~ stosowany przy kłopotach z oddychaniem i krążeniem, stanach zapalnych górnych dróg oddechowych ~~ wybiela zęby • Olejek melisowy - wyciąg z liści ~~ działanie uspokajające spowo-

• Kąpiele. Nie ma nic bardziej skutecznego na stres, jak kąpiel z dodatkiem kilku kropli olejku eterycznego. Kąpiel taka pobudza krąienie krwi w naczyniach obwodowych, działa uspokajająco, zmniejsza bóle reumatyczne i mięśniowe, usuwa zmęczenie i bezsenność. Polecamy tutaj olejki: sosnowy, jodłowy, tatarakowy, eukaliptusowy.

• Masaż aromaterapeutyczny. Podczas masażu olejki łatwo przenikają przez skórę dostając się do krwi, a z nią do wszystkich narządów wewnętrznych. Pobudzają krążenie powodując lepsze ukrwienie organizmu i skóry. Działają na nią regenerująco nadając elestyczność i połysk.

Wybór olejku jest sprawą indywidualną. Olejek powinien dawać miłe wrażenie zapachowe, działa wtedy relaksująco.

Z powodu dużego stężenia olejków, do masażu używa się oleju nośnikowego, w którym rozpuszcza się kilkanaście kropli olejku eterycznego. Olejem nośnikowym może być: olej sojowy, słonecznikowy (rzadziej), migdałowy, sezamowy, a nawet oliwa (mimo silnego zapachu). Źródło: Science Daily

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

13

Ostropest plamisty leczniczy cud natury Kącik zielarski

Ostropest plamisty jest jednym z fenomenów natury, posiada mocno udokumentowane działanie lecznicze. Ostropest zawiera bowiem bezcenną sylimarynę, stosowaną w schorzeniach wątroby.

Ostropest plamisty uznawany jest za roślinę leczniczą już od ponad 2 tysięcy lat. Jego rodziną jest rejon Morza Śródziemnego, skąd stopniowo rozprzestrzenił się najpierw w Europie, później także na innych kontynentach. Ostropest plamisty w celach leczniczych uprawia się teraz na szeroką skalę (w Polsce około 2 tys. ha). Działanie lecznicze wykazują owoce (zwłaszcza uprawiana odmiana Fructus Silybi mariani).

Jak używać ostropestu?

Najcenniejsze są owoce ostropestu (wyglądają jak małe nasionka) i w celach leczniczych lub oczyszczających najlepiej jest spożywać świeżo przez nas zmielone.

2 łyżeczki zmielonych owoców ostropestu dziennie, popite letnią wodą.

Ale owoce ostropestu mogą też być cennym składnikiem żywności. Jako dodatek do pieczywa zapewniają ochronę wątroby. Wysoka zawartość oleju (bogaty w składzie kwasów tłuszczowych, a więc tych najcenniejszych, które wypłukuję z organizmu „złe” tłuszcze), oraz włókno pokarmowe oddziała nie tylko odżywczo, ale również dietetycznie.

Zmielonymi owocami ostropestu można więc posypywać pieczywo, dodawać je do owsianki, sałat lub innych potraw. W Polskim Urzędzie Patentowym znajduje się już wniosek patentowy na pieczywo z dodatkiem owoców ostropestu. Coraz więcej osób chce opatentować naturę i to, co znane było ludzkości od tysięcy lat.

Jest to bardzo niepokojace.

Bardzo powszechny, łatwy w uprawie i tani ostropest z powodu swojego niezwykłego działania na całym świecie staje się więc coraz droższy, a wiele osób ma wielką chrapkę, by go opatentować i sobie przywłaszczyć. Mam nadzieję, że to się nie uda. Tymczasem korzystajmy z tego cudu natury!

Skąd pochodzi ostropest plamisty?

Ostropest jest rośliną roczną z rodziny astrowatych. Jego łodyga dorasta do 1,6 metra wysokości. Roślina pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego. Obecnie spotkać go można w Europie Środkowej (również w Polsce), Ameryce i Australii.

Niekiedy ostropest nazywa się również pstrokiem (ze względu na liście z białym żyłkowaniem), dzikim karczochem (roślinę wykorzystywano również w kuchni, przyrządzając m.in. sałatki) lub ostem Najświętszej

14

Marii Panny , bo jak niesie legenda, w czasie karmienia Dzieciątka Jezus kilka kropel spadło na liście rośliny, zostawiając na nich mlecznobiałe plamy.

Dlaczego leczy?

Surowcem leczniczym ostropestu plamistego są owoce, które zbiera się pod koniec lata (w zielarstwie pozyskuje się je jedynie z upraw). Najważniejszą substancją aktywną rośliny jest sylimaryna stanowiąca kompleks pochodnych flawonoidów o działaniu przeciwzapalnym, przeciwrodnikowym, rozkurczowym, żółciopędnym, detoksykacyjnym i regenerującym miąższ wątroby (sylimarna hamuje działanie substancji, które powodują marskość lub martwice wątroby).

Ostropest zawiera również olejek eteryczny , witaminy B2, D, E, sole mineralne (miedź, selen i cynk) oraz zbawienne dla układu pokarmowego gorycze oraz histaminę.

Ostropest plamisty wykorzystuje się do sporządzania naparów (łyżeczkę zioła zalewamy filiżanką wrzącej wody, zaparzamy przez ok. 10 min), nalewek, na rynku dostępne są również preparaty lecznicze zawierające wyciąg z rośliny).

Co leczy ostropest?

Leczy choroby wątroby, odtruwa.

• W suchej owocni i w łupinie nasiennej roślina kumuluje substancję zwaną sylimaryną, która jest zbiorem związków zaliczanych do flawonoidów. Są bardzo cenne i stosunkowo rzadko spotykane. Sylimaryna stosowana jest w schorzeniach wątroby. Flawonolignany wykazują działanie oczyszczające z toksyn, odtruwające i ochronne dla wątroby.

Preparaty zawierające flawonolignany zalecane są w długotrwałej terapii chorób wątroby wywołanych alkoholizmem, a także w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu A, B i C. Sylimaryna wykazuje brak skutków ubocznych, co ma szczególne znaczenie przy leczeniu przewlekłych schorzeń wątroby. Sylimaryna zapobiega dysfunkcjom wątroby i łagodzi skutki uboczne farmakoterapii (np. przy chorobach nowotworowych).

• Naturopaci zalecaja zażywanie zmielonych nasion ostropestu, gdy jesteśmy poddani nadmiernemu stresowi. To właśnie wszelkie negatywne emocje najczęściej odkładają się w wątrobie. Nie jest pozbawione sensu stare powiedzenie „co ci leży na wątrobie”? Zalega na niej stres, obawy, lęki i niepokoje. A kto na tym świecie jest ich pozbawiony? Już dawne kultury wiedziały doskonale, że głównym czynnikiem chorób fizycznych są właśnie nasze emocje. Współczesna medycyna coraz częściej zaczyna się z tym zgadzać.

Więc jeśli przezywasz silny stres, lęki, obawy lub niepokoje, to możesz wzmocnić i ochronić swoją wątrobę zanim pojawi się fizyczna dysfunkcja lub choroba.

Ostropest można zmielić samodzielnie (co polecam) lub kupić od razu mielony • Dzięki obecności sylimaryny wzmacnia regenerację wątroby, przynosi poprawę w stanach zapalnych i zaburzeniach jej funkcjonowania; używa się go również w przypadku marskości i uszkodzeń organu spowodowanych m.in. alkoholem, lekami, narkotykami, a także w wirusowym zapaleniu wątroby typu C. • Ostropest pomaga nawet w przypadku zatruć muchomorem sromotnikowym. Sybilina, substancja czynna wchodząca w skład sylimaryny, podana do 48 godzin od spożycia grzyba, może wręcz zapobiec śmierci.

• Roślinę stosuje się również profilaktycznie, w celu ochrony wątroby przed stłuszczeniem i działaniem toksyn.

• Pomaga w lekkich zaburzeniach trawienia i problemach z wydzielaniem żółci.

• Ostropest pomaga m.in. w przypadku wzdęć, odbijania, braku apetytu, zespole jelita drażliwego i niedokwasocie (zbyt malej ilości soku żołądkowego).

W celu złagodzenia objawów zaleca się picie naparu z ostropestu trzy razy dziennie przed posiłkami.

Działanie antynowotworowe • Może zatrzymać rozwój nowotworu płuca. Naukowcy z Uniwersytetu Kolorado

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

wykazali, że sybilijna wchodząca w skład sylimaryny blokuje enzymy odpowiedzialne za rozwój i migrację komórek rakowych.

• Sylimaryna wykazuje silne właściwości antynowotworowe. Pomaga zachować równowagę pomiędzy wytwarzaniem nowych, a obumieraniem starych komórek. Posiada właściwości przeciwzapalne. Coraz częściej uważa się, że nie tylko zabezpiecza tkanki przed nowotworem, ale również spowalnia, a nawet hamuje wzrost guzów.

• działanie przeciwnowotworowe wobec ludzkich komórek raka prostaty, ludzkich komórek nowotworów sutka (zarówno estrogenozależnych jak i nieestrogenozależnych), ludzkich komórek rakowych szyjki macicy, ludzkich komórek raka okrężnicy oraz komórek raka płuca (drobnokomórkowy oraz niedrobnokomórkowy). Co ważniejsze stwierdzono bardzo niską toksyczność – bez niepożądanych działań ubocznych, nawet przy wysokich dawkach doustnych.

• Badania z początku 2013 r. wykazały też wysokie działanie ochronne sylibininy jeśli chodzi o uszkodzenia skóry wywołane przez promienie UVA i UVB, od fotostarzenia aż po raka skóry. Wyniki te sugerują, że sylibinina może być korzystna w celu usunięcia uszkodzonych promieniami UVA komórek jak też i w profilaktyce raka skóry.

Co ciekawe substancja wykazała jednocześnie potrójne działanie: ~~ powodowała apoptozę (śmierć) komórek zmutowanych promieniowaniem UVA, ~~ nie była jednocześnie w żaden sposób toksyczna dla komórek zdrowych ~~ przyspieszała naprawę uszkodzonych promieniami UVB komórek, w których nie było złośliwych zmian.

Wspomaga funkcjonowanie mózgu • Substancje zawarte w ostropeście plamistym korzystnie wpływają również nafunkcjonowanie mózgu. Sylimaryna zmniejsza niekorzystny wpływ wolnych rodników na komórki mózgu oraz zapobiega ich de-

generacyjnym zmianom. Jeśli więc masz problemy z koncentracją i pamięcią ostropest może się okazać dużym wsparciem, ponieważ zapobiega degeneracyjnym zmianom.

Pomaga w leczeniu cukrzycy • Na podstawie wyników badań stwierdzono, że sylimaryna obecna w ostropeście plamistym może być pomocna przy leczeniu cukrzycy typu II. Przez okres 4 miesięcy systematycznie podawano ostropest osobom cierpiącym na tę chorobę i okazało się, że poziom glukozy w ich krwi się znormalizował. Przy „okazji” zredukowało się również stężenie cholesterolu…

Pomaga w leczeniu łuszczycy • Dzięki właściwościom odtruwającym sylimaryna pomaga zmniejszyć istniejące stany zapalne i zahamować powstawanie nowych zmian na tle łuszczycowym.

• Łuszczyca to przewlekła zapalna niezakaźna choroba skóry. Do jej wystąpienia może przyczynić się m.in. niewłaściwa dieta, alkohol i papierosy.

Chroni przed miażdżycą • Ostropest plamisty obniża poziom szkodliwego cholesterolu LDL, chroniąc jednoczenie przed miażdżycą i co za tym idzie udarami i chorobą wieńcową.

Uroda Czy wiesz, że olej ostropestowy, ze względu na dużą zawartość witaminy E (silne działanie przeciwutleniające) stosowany jest jako dodatek do innych tłuszczów spożywczych, aby zapobiegał ich utlenianiu? Spożywanie oleju ostropestowego może więc okazać się świetnym sposobem na zachowanie młodości! Sylimaryna ma również zastosowanie w dermatologii i ochro-

Kącik zielarski nie skóry. W kosmetologii do produkcji kremów stosowany jest olej z ostropestu, który chroni skórę przed działaniem wolnych rodników (odpowiedzialnych z starzenie skóry).

Zmniejsza też zaczerwienienia skóry, rozjaśnia ją oraz wzmacnia jej zdolności regeneracyjne. Białko owoców ostropestu działa antybakteryjnie i przeciwgrzybicznie.

Jeśli do tego dodać fakt, że regularne spożywanie nasion ostropestu wyraźnie podnosi poziom glutationu (najważniejszego enzymu jaki produkuje nasz ustrój, umożliwiającego mu odtruwanie, usuwanie rozmaitych toksyn) i usuwa z organizmu nadmiar estrogenów i obficie występujących we współczesnym środowisku substancji estrogenopodobnych zaburzających działanie układu hormonalnego zarówno u kobiet jak i u mężczyzn – to mamy faktycznie do czynienia z potężnym wspomagaczem zdrowia, którego bezapelacyjnie warto dodać do swojego codziennego menu!

Gdzie kupić ostropest w Toronto?

Ostropest plamisty przywiozłam sobie z Polski będąc tam latem ubiegłego roku, lecz gdy wyczerpałam swój zapas, zaczęłam rozglądać się tutaj na miejscu i Eureka!!! odkryłam, że w polskim sklepie ziołowym „Health From Nature” u Pani Urszuli Lipińskiej można go kupić pod różnymi postaciami, a najważniejsze dla mnie było, że jest też w ziarenkach, które możecie sami zmielić w domu choćby w młynku do kawy. Źródło:kobieta.onet.pl

Uwaga Czytelnicy!

Osoby, które przyniosą to wydanie „Polskiego Monitora” do sklepu „Health from Nature” dostaną zniżkę $5 na zakup ostropestu plamistego.

Zioła zakonu Bonifratrów

Zioła zajmują ważne miejsce w lecznictwie Bonifratrów. Wiedzę o właściwościach zdrowotnych roślin rozwijano w zakonach już od wczesnego średniowiecza.

W klasztorach, które przodowały w ziołolecznictwie, wykształcił się zwyczaj uprawiania ziół w ogrodach zwanych wirydarzami. Hodowano tam szałwię lekarską, miętę, koper włoski, lubczyk ogrodowy, rozmaryn lekarski i wiele innych roślin. Zasoby zakonnych aptek wzbogacano nieraz ziołami przywożonymi z podróży misyjnych z odległych krajów.

Ziołolecznictwo Bonifratrów w Polsce ma swoje źródło w ponad 300-letniej tradycji leczenia ziołami przez braci w Wilnie. W 1945 roku bracia z Wilna przywieźli do Łodzi receptury ziołowe oraz zapas ziół. Da-

ło to początek powstawaniu punktów porad lekarskich i aptek.

Jednym ze sklepów zielarskich w Toronto, w którym można kupić zrobioną na zamówienie mieszankę ziołową według receptur Zakonu Bonifratrów jest sklep Health From Nature, założony przez Dr Urszulę Lipińską w grudniu 1989 r.

Health From Nature 47 Roncesvalles Avenue Toronto, Ontario M6R 2K5 tel. (416) 532-9805

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

15

Znaczenie pełni i nowiu księżyca Nauka

Księżyc wpływa na życie na Ziemi na wiele sposobów. Stabilizuje obrót Ziemi zapobiegając w ten sposób chaotycznym zmianom pogody, zmienia pole magnetyczne Ziemi oddziaływując na funkcjonowanie organizmów, wpływa na krążenie soków w roślinach. Każdy z Was na pewno wie, że ma wpływ na przypływy mórz i oceanów. A co z nami?

Przecież my też składamy się z ok.

70% z wody. Czy to możliwe by to, co wpływa zarówno na wielkie oceany, jak i na małe kwiatki było dla nas obojętne? Statystyki, a także codzienne doświadczenie, temu przeczą. Podczas pełni jesteśmy pobudzeni, mamy trudności ze snem, zdarza się więcej wypadków drogowych, ataków serca, częściej wzywane jest pogotowie, dochodzi do nasilenia zaburzeń psychicznych i nerwowych oraz do przestępstw w afekcie. Przypływ energii w czasie pełni wyraża się także poprzez wzrost liczby porodów, a także… większe rachunki za telefon. Podczas nowiu przeciwnie: jesteśmy ospali, szybciej się męczymy i jesteśmy bardziej introwertyczni. Dlaczego tak się dzieje? Naukowcy nie znają odpowiedzi. A jednak od tysiącleci ludzie potrafili żyć w zgodzie z rytmami natury.

Księżyc jest symbolem zmienności i cykliczności w życiu człowieka, umierania i odradzania się, naprzemiennych okresów wzrostu i odpoczynku. Już dawno temu zauważono pokrewieństwo jego cyklu z cyklem menstruacyjnym kobiet. Dziś może nam się wydawać, że to przypadkowe podobieństwo, kiedyś jednak kiedy kobiety żyły w zgodzie z naturą to właśnie nów księżyca wyznaczał im czas okresu, a pełnia zbiegała się z czasem płodności. Stąd też wiadomo było, że księżyc rządzi tym, co określano jako kobiece: macierzyństwem, emocjami, cielesnością i receptywnością.

ra tak często miota nas podczas pełni, odnajdziemy trzecią jakość. Ten potencjał alchemicznej transformacji świadomości jest źródłem magicznej mocy pełni, która od wieków była czasem wypowiadania życzeń i odprawiania rytuałów.

Po pełni tarcza Księżyca zaczyna maleć. To okres, w którym powoli zwracamy się do wnętrza i skupiamy się na tym co już zrobiliśmy. Malejący Księżyc uczy nas jak pozwalać by odeszło to co nam nie służy i że poza tworzeniem równie potrzebne jest odrzucanie tego co

Fazy księżyca

Wiedza o cyklach księżycowych sprzyja większej samoświadomości i planowaniu czasu tak by uwzględniać to co ulotne: potrzeby naszego ciała i ducha, emocje, odczucia czy reakcje na innych ludzi. Poza cyklem pełni i nowiu, łatwy do zauważenia jest również wpływ znaków zodiaku, w których przebywa księżyc. To właśnie zmiany znaków księżycowych, które mają miejsce co 2/3 dni są źródłem delikatnych a jednocześnie wyraźnych zmian w na-

Cykl od nowiu do pełni, to okres wzrastania. Nów jest czasem skupienia energii życiowej w ciele i inicjowania nowego. Pełnia jest momentem, w którym zbieramy owoce i celebrujemy. Jednocześnie pełnia jest czasem rozszerzenia perspektywy i wzrostu świadomości. Słońce i Księżyc stoją po dwóch stronach Ziemi. Jeżeli uda nam się przekroczyć polaryzację, któ-

16

zbędne. To więc czas poprawek i zmian, a także oczyszczania i uzdrawiania, którego kulminacją będzie czas nowiu, kiedy to wraz z Księżycem umieramy, schodzimy do podziemia naszej istoty i odradzamy się na nowo.

Księżyc i astrologia

szym nastroju i postawach wobec świata. Przykładowo: • kiedy Księżyc jest w Raku mamy tendencję do zamykania się w domu, skupiania na najbliższych, dawania i przyjmowania wsparcia.

• Kiedy Księżyc przechodzi do ekstrawertywnego Lwa do głosu dochodzi potrzeba zabawy, brylowania w towarzystwie i kreatywności.

• Księżyc w Rybie to często czas zawieszenia i wycofania, zanurzenia w marzeniach, wizjach i emocjach.

• Natomiast przejście księżyca do Barana wywołuje wyraźny impuls do działania, połączony z niecierpliwością i walecznością.

• Księżyc w Byku jest wspaniałym czasem na cieszenie się życiem, zmysłowymi przyjemnościami i na wszystko w rytmie slow, natomiast jeżeli byśmy chcieli wtedy docisnąć w pracy to nasze ciało może nam stawiać wyraźny opór. Dlatego dobrze wczuwać się w siebie i w swoje potrzeby by robić wszystko we właściwym czasie, a kiedy chcemy coś zaplanować, chociażby imprezę lub randkę – wiedza o tym kiedy księżyc będzie nam sprzyjał bywa bezcenna!

Jak wielki wpływ ma księżyc na każdego z nas? Jedni nie zauważają nowiu i pełni, dla innych są to dni, w czasie których czują się zupełnie inaczej i uważają, że srebrny glob zmienia ich nastrój, ale i możliwości.

Czy to teorie, które można potwierdzić naukowo? A może po prostu sugerujemy się tak bardzo domniemanymi możliwościami księżyca, że nasza podświadomość każe nam zmieniać się w czasie poszczególnych jego faz?

Na te pytania każdy z nas może sobie odpowiedzieć sam, jednak nie ulega wątpliwości, że ten nocny gość jest czymś niezwykle fascynującym, pięknym i niezwykłym. Źródło: moonsetstory.blogspot.ca tipy.interia.pl

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

13 objawów infekcji pasożytniczej

Zdrowie

Zanim sięgniesz po środki farmakologiczne na pasożyty pomyśl o diecie.

"" Joanna Manikowska

Cieszy mnie każdy rzetelny tekst pojawiający się w sieci czy w prasie, na temat potrzeby odrobaczania naszych organizmów. Pozwalam sobie podjąć ten temat z perspektywy matki i kobiety, której terapia odrobaczająca pozwoliła odzyskać zdrowie.

Najczęstsze objawy infekcji pasożytniczych:

• nowotwory • bezsenność (kłopoty ze snem, budzenie w nocy, kłopoty z zasypianiem) • osłabienie odporności, częste infekcje • bóle głowy • zaparcia (robaki zatykają przewody żółciowe i jelita) • biegunki (toksyny pasożytów rozrzedzają kał) • gazy i wzdęcia • alergie • anemia • problemy skórne • zgrzytanie zębami (najczęściej podczas snu u dzieci) • nerwowość, nadpobudliwość psychoruchowa, rozdrażnienie • chroniczne zmęczenie W sieci można znaleźć wiele historii ludzi, którzy ciężko chorowali przez pasożyty, które opanowały ich ciała (co ciekawe z moich doświadczeń wynika, iż wiele osób sądzi, że robaki gnieżdżą się tylko w przewodzie pokarmowym, a prawda jest taka, że mogą również zaatakować nasz mózg, naszą krew czy też serce). Nie wiem jak bardzo zadomowiły się u mnie, ale wiem tyle, że przez rok czasu borykałam się z poważnymi zaburzeniami hormonalnymi, odbijałam się od drzwi lekarskich, spędziłam również kilka dni w szpitalu na szczegółowej diagnostyce i… nic. Według wszystkich badań, które przeszłam, byłam okazem zdrowia, któremu coś szwankuje.

Chwytałam się różnych pomysłów, dieta dr Dąbrowskiej (wytrwałam jedynie 9 dni), ścisła dieta bezglutenowa, nic nie pomagało. Aż do chwili, kiedy przeczytałam kilka tekstów o objawach posiadania w swoim ciele przerostu pasożytów… Autor wymieniał bardzo wiele objawów, które mogły świadczyć o rozmaitych chorobach, ale jedno je łączyło – nieustępliwość objawów, pomimo podjęcia konwencjonalnego leczenia. Pisząc w skrócie, po odbytej kuracji odrobaczającej naturalnym preparatem z wyciągów roślinnych odzyskałam zdrowie i dobre samopoczucie.

Objawy zniknęły jak ręką odjął. Mój lekarz nie mógł uwierzyć własnym uszom i oczom podczas badania. Nauczona doświadczeniem tego czasu, odrobaczam całą rodzinę minimum raz do roku.

Dla kogo jest wskazane odrobaczanie? Z pewnością dla dzieci, z uwagi na korzystanie z przedszkolnych i szkolnych toalet, placów zabaw czy zapominanie o konieczności mycia rąk przed każdym posiłkiem, czy po przyjściu do domu. Dla dorosłych, którzy mają jakiekolwiek nieustępliwe dolegliwości (paleta objawów jest tak szeroka, że wymienię tylko kilka, które mnie osobiście zainteresowały: nietolerancje pokarmowe, bezsenność, problemy z koncentracją, nadwaga, nadpobudliwość, wybuchy złości, sińce pod oczami i wiele, wiele innych). Porzućmy na zawsze przekonanie, że pod hasłem „robaki” kryją się jedynie przedszkolne owsiki. Sprawa wygląda dużo poważniej.

Bardzo złym pomysłem jest korzystanie z popularnych środków farmakologicznych, które w moim przekonaniu działają jak tornado i czyszczą nasz organizm nie tylko z tzw. nieproszonych gości. Osłabiają jelita tak silnie, że wręcz zapraszają tym działaniem do ponownego osiedlenia przez kolejne organizmy obce. Słabe jelita to również spadek odporności i otwieranie się na zalewającą nas falę alergii. Warto to przemyśleć. Kuracja antypasożytnicza, jeśli jest przeprowadzana środkami naturalnymi, może przynieść nam tylko pozytywne rezultaty, dlatego nie należy się jej obawiać. Szkoda też tracić czas i pieniądze na próbę laboratoryjnej diagnozy, lekarze przyjmują, że w pobranej próbce szansa na ujawnienie pasożytów wynosi między 5-10%.

A co z funkcjonującą opinią fachowców, że zarażonym pasożytami jest niemal każdy na tej ziemi (źródła, do których dotarłam, podają między 80-95% ludności zarażonej pasożytami)? Skoro tak wielu ludzi ma robaki, to dlaczego nie wszyscy zapadają na choroby?” Odpowiedź jest jasna, to dosyć naturalne, że w naszym ciele funkcjonuje niemal nieustannie jakiś pasożyt, to czy zachorujemy z jego powodu zależy od wielu czynników tj. liczby gatunków „naszych gości”, stopnia ich przyrostu oraz tego, jakie warunki im stworzymy w naszych ciałach. Pasożyty uwielbiają środowisko słodkie, bardzo źle znoszą kwaśne, gorzkie i ostre.

Jeśli chcecie poprzez prawidłowe żywienie wspierać swoje organizmy, sięgajcie często po: kiszonki (naturalnie kiszone), surowy czosnek, pieprz cayenne, pestki dyni. Świetnym sprzymierzeńcem do walki z przerostem grzybiczym jest też olejek z oregano. Unikajcie słodkości, drożdży, oraz wypieków z białej mąki pszennej.

Z dużą pieczołowitością myjcie owoce i warzywa, szczególnie te, które zamierzacie spożywać na surowo. Unikajcie spożywania surowych ryb czy też mięsa.

Nie nadużywajcie antybiotyków, pa-

miętajcie o konieczności przeprowadzania kuracji probiotycznych. Żyjcie zdrowo i świadomie.

Skuteczne usuwanie pasożytów System odpornościowy organizmu, w którym żyją pasożyty, doznaje poważnych uszczerbków. Pasożyty posiadają mechanizmy ochronne i często są nie widoczne dla układu odpornościowego, który nie jest w stanie utrzymać ich liczby w ryzach.

Niektóre z najczęstszych objawów związanych z pasożytami jelitowymi to biegunka, gazy, wzdęcia, objawy grypopodobne, nudności, wysypki, bóle stawów, przewlekłe zmęczenie i przewlekłe zapalenie zatok.

Jak się zabrać do usunięcia pasożytów ze swojego organizmu i jakie są tego korzyści?

• Korzyści: Poprawia sie przyswajanie składników odżywczych, poprawia się system immunologiczny, stan skóry i równowaga hormonalna. Pojawia się energia, lekkość, znacznie poprawia się wygląd – cera, włosy, figura. Zyskujemy pogodę ducha, powracają tony energii, poprawia się jakość snu, nie potrzebujemy kawy bo organizm nie obciążony pracuje lekko i efektywnie.

• Jak się za to zabrać? Znanych jest kilka ziół i pokarmów, które mają bardzo silne właściwości przeciw pasożytnicze. W przeciwieństwie do antybiotyków i farmaceutyków wynalezionych przez człowieka zioła nie wywołują skutków ubocznych. Naturalne rośliny i ekstrakty zapewniają skuteczność, podnosząc odporność oraz oczyszczając organizm z nieproszonych gości.

Jak jednak przeprowadzić zmasowany atak aby usnunąć pasożyty nie tylko z układku pokarmowego ale też z krwi, mózgu limfy i innych narządów? Warto to zrobić bo toksyny pasożytów obciążają nasz organizm powodując osłabienie układu immunologicznego, co otwiera drogę do dalszych infekcji.

W Polsce zakażenia owsikami (również u niemowląt) sięga 95% ludności, włosogłówką – 80%, glistą – 50%, zakażenie lambliami – nawet u niemowląt – dochodzi do 80%. Zarobaczenie, a także zagrzybienie grzybica (candida) i zakażenia pierwotniakami lamblia, daje uboczne efekty w postaci, m. in. alergii, chorób takich jak łuszczyca, cukrzyca, nerwice, psychozy i cykliczne choroby psychiczne, bóle mięśniowe, bóle kręgosłupa, głowy, nudności, bezsenność, zespół permanentnego zmęczenia oraz słabej odporności na zakażenia wirusowe i bakteryjne.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com



17

Pewna ilość niektórych pasożytów jest nam niezbędna. Natomiast są pasożyty, które nam szkodzą i mogą się zagnieździć nie tylko w przewodzie pokarmowym. Wiele osób je ma, nie zdając sobie nawet z tego sprawy i przypisując złe samopoczucie różnorodnym czynnikom, ale nigdy im do głowy nie przychodzi, że może ono być wynikiem grasujących w organizmie pasożytów. By się ich pozbyć trzeba wytworzyć środowisko wewnętrzne takie, jakiego pasożyty nie lubią. Po to, by nie chciały one dłużej mieszkać wewnątrz nas. Środowisko takie powstaje gdy spożywamy pokarmy i zioła które mają w sobie składniki „wypędzające” nieproszonych gości. Źródło: zielonydetox.superoczyszczanie.pl Uwaga od autorki: BLOG „Zielony detox” MA CHARAKTER INFORMACYJNY Treści oraz materiały, które znajdują się na tym blogu, służą wyłącznie celom informacyjnym, a nie stawianiu diagnozy, czy sugerowaniu sposobów leczenia różnych chorób. Nie jestem lekarzem, nie zajmuję się leczeniem. Pokazuję jak oczyścić organizm który sam uaktywni mechanizmy leczące. Moim celem nie jest udzielanie medycznych rad, czy zalecanie suplementacji zamiast przepisywanych leków przez lekarza. Osoba czytająca przed podjęciem decyzji w sprawie stosowania opublikowanych metod, powinna skontaktować się z lekarzem. (Joanna)

Wkładki biotermiczne „PIOCAL” to ciepłe stopy i lepsze krążenie

Wkładki biotermiczne są wspomagającym środkiem terapeutycznym dla osób z zaburzeniami termoregulacji i krążenia.

Wkładki dają efekt ciepłych stóp.

Dla osób z zaburzeniem mikrokrążenia, w przebiegu cukrzycy i miażdżycy obwodowej. Poprzez odbijanie ciepła a nie rozpraszanie, wpływają na procesy termoregulacji naszego organizmu, głównie poprzez wpływ temperatury na mikro-krążenie.

W wyniku wzajemnego oddziaływania stopy i ekranu po upływie krótkiego czasu odczuwany jest subiektywny efekt cieplny. Wkładki biotermiczne stanowią bodziec termiczny o słabym nasileniu i długo trwałym działaniu. Wkładki polecane są szczególnie osobom z zaburzeniami krążenia i termoregulacji, dla osób które mają zimne stopy i zimne ręce.

Wkładki biotermiczne„PIOCAL” w sprzedaży wysyłkowej.

Zamówienia podnumerem telefonu

18

647-951-0658

Terapeutyczna mata do akupresury stóp Akupresura jest formą masażu stóp, która staje się coraz bar- dziej popularna, doskonale współgra z nowoczesnym stylem życia ponieważ przynosi wiele korzyści dla zdrowia, takich jak np. poprawa krążenia krwi, odprężenie, a dodatkowo relaksuje i poprawia samopoczucie.

Ta terapeutyczna mata z kolcami, pod wpływem ciężaru ciała, wywiera nacisk na określone miejsca stopy. Powoduje to stymulowanie określonych receptorów na stopie, które wpływają na poszczególne narządy naszego ciała powodując lepsze ukrwienie, a w rezultacie lepsze ich funkcjonowanie. Mata do akupresury polecana jest szczególnie osobom, które mają problemy z utrzymaniem odpowiedniej temperatury stóp (zimne stopy)

Uwaga Nie zaleca się używania maty bez konsultacji z lekarzem w następujących przypadkach: 1. Jeśli jesteś w ciąży lub karmisz 2. W przypadku jakichkolwiek otwartych skaleczeń i ran 3. Jeśli masz oparzenia słoneczne, zaburzenia skóry i rany na skórze stóp.

4. Jeśli masz jakiekolwiek choroby krwi lub używasz leki przeciwzakrzepowe 5. Mata nie jest przeznaczona do stosowania przez dzieci 6. Maty nie wolno używać w wannie ani pod prysznicem (grozi upadkiem).

Używanie maty do masażu, równoznaczne jest ze zaznajomieniem się z powyższymi informacjami.

Sprzedaż wysyłkowa mat terapeutycznych

tel. 647-951-0658

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

19

Witamina C - lek na wszelkie choroby

Zdrowie

W publikacjach medycznych znajdziemy głęboko ukryte dowody, że witamina C to prosty, wielofunkcyjny eliksir, który może skutecznie leczyć wiele „nieuleczalnych”, śmiertelnych chorób, od polio aż po AIDS, a także różne rodzaje infekcji, tak błahych, jak i poważnych.

W lipcu 2009 r. życie Alana Smitha zawisło na włosku. Ten rolnik z Nowej Zelandii zachorował na poważną postać świńskiej grypy i jego stan pogarszał się z dnia na dzień. Lekarze ze szpitala w mieście Tuaranga wprowadzili go w stan śpiączki, a następnie przenieśli go na oddział w Auckland, gdzie został podłączony do aparatury podtrzymującej życie.

Na zdjęciu rentgenowskim jego płuca były całkowicie wypełnione płynem. To był jeden z najgorszych przypadków, z jakimi zetknął się jego lekarz. W końcu okazało się, że Smith choruje na białaczkę włochatokomórkową, nadal jednak miał szansę na przeżycie, jeśli jego płuca zaczęłyby w ogóle funkcjonować. Tak się jednak nie stało. Lekarze powiedzieli wtedy jego żonie Sonii, że w obecnym stanie mężczyzna raczej nie przeżyje i że rekomendowaliby odłączenie go od aparatury.

Jednak szwagier Smitha nie chciał pogodzić się z tym „wyrokiem śmierci”. Zażądał, żeby podano mu dożylnie witaminę C. Lekarze odnieśli się do tego sceptycznie, ale - chcąc podtrzymać na duchu rodzinę umierającego - przez kilka dni trzymali go pod kroplówką z 25 g witaminy C. Pod koniec drugiego dnia terapii na zdjęciu rentgenowskim płuc Smitha pojawiły się spore „worki” z powietrzem. Aktywność jego płuc wzrosła do tego stopnia, że można było odłączyć go od urządzeń podtrzymujących funkcje życiowe.

Lekarze niezwłocznie zaprzeczyli, że za „cudownym” ozdrowieniem stoi kuracja witaminą C. Kiedy jednak odłączyli go od kroplówki, stan pacjenta natychmiast się pogorszył. Pod naciskiem jego rodziny, lekarze w końcu zaczęli podawać Smithowi mniejszą dawkę - 1 g witaminy dwa razy w ciągu dnia. Jego stan się poprawiał, ale dużo wolniej. Przeniesiono go do innego szpitala, gdzie odzyskał przytomność i jego witaminowa kuracja zakończyła się na dobre.

Wtedy Sonia Smith zdecydowała, że będzie podawała mężowi witaminę C w tabletkach. Był to lek oparty na nowej formule i miał być równie skuteczny, jak ten podawany dożylnie (ramka niżej). Smith zdrowiał w oczach. Lekarze szacowali, że będzie mógł opuścić szpital po 3 miesiącach rehabilitacji. Tymczasem wyszedł z niego o własnych siłach po... dwóch tygodniach!

Zanim wrócił do domu, został poddany ostatnim badaniom. Nie stwierdzono u niego żadnych objawów białaczki.

Nowa forma witaminy C Kiedy lekarze nie chcieli przepisać Alanowi Smithowi zastrzyków z witaminy C, je-

go żona podała mu ten lek w nowej formie, doustnie. Doprowadzona do perfekcji przez amerykańskiego kardiologa Thomasa E. Levy’ego, autora książki Lecząc nieuleczalne (LivOn Books, 2002 r.), technologia kapsulacji liposomalnej (LET), pozwala dostarczać witaminę C w mniejszych dawkach, ponieważ substancja jest zamknięta w tłuszczowej kapsułce. Dzięki temu nie zostanie wchłonięta ani wydalona do czasu, aż będzie potrzebna.

Liposom to mikroskopijna cząsteczka fosfolipidu (tłuszczu) w kształcie lizaka z dwoma patykami po przeciwnych stronach. Te maleńkie cząsteczki mają wiele zalet, ale przede wszystkim odbudowują ściany komórkowe i mają niezwykłą właściwość: główka „lizaka” kieruje się do wody, podczas gdy „patyki” odpychają wodę i przyciągają tłuszcz.

Kiedy tylko te cząsteczki znajdą się blisko wody (tak, jak w komórkach ciała), na ich powierzchni powstają dwa rowki. Dzięki temu „patyki” lizaka, które poszukują tłuszczu, przywierają do siebie i tworzą półprzepuszczalną membranę wokół cząsteczki.

Tym samym mechanizmem posługuje się błona komórkowa, która otacza cytoplazmę - galaretowatą substancję wypełniającą komórki ciała. Dzięki temu przez błonę mogą „wchodzić” i „wychodzić” inne cząsteczki. W przypadku LET, małe kuleczki składają się głównie z wody i, choć mają półprzepuszczalną otoczkę z tłuszczu, mogą przenosić w sobie substancje rozpuszczalne w wodzie - jak witamina C. Producenci LET coraz chętniej używają fosfatydylocholin, kwasów tłuszczowych zawierających liposomy, niekiedy izolowanych z białek zwierzęcych, np. tych w kurzych jajkach. Jednak częściej jest to po prostu lecytyna zawarta w soi.

Liposomy są idealnymi „pojemniczkami” na składniki odżywcze i leki, z wielu powodów. Chronią swój „ładunek” przed strawieniem, zanieczyszczeniami i zniszczeniem przez enzymy, żółć, soki trawienne czy krew. Działa to w obie strony: substancje zawarte w liposomach nie mogą reagować z żadnymi innymi związkami, do czasu gdy zostaną „uwolnione”.

Ze względu na ich mikroskopijny rozmiar, uważa się, że produkty LET przechodzą bez szwanku przez jelito cienkie, gdzie są wchłaniane przez limfę i wraz z nią doprowadzane do wątroby. Znajdujące się tam komórki rozbijają liposomy, uwalniając ukryte w nich składniki odżywcze, które teraz mogą zostać rozprowadzone po całym organizmie.

Badacze witaminy C są podekscytowani odkryciem LET, ponieważ do tej pory obowiązywał kompromis, na mocy którego osobie ciężko chorej podawano witaminę C pod postacią kroplówki. Jednak LET docelowo ma się wchłaniać 10 do 20 razy szybciej niż kwas askorbinowy podawany doustnie i działać znacznie skuteczniej, niż kroplówka - obiecują uczeni.

Na razie jednak dowody na znacznie większą skuteczność technologii LET są słabe. Stephen Hickey z Manchester Metropolitan University, współpracujący z londyńską Biolab Medical Unit, określił, jaki jest poziom witaminy C we krwi po przyjęciu pojedynczych dawek doustnie i w technologii LET. Ochotnicy brali kwas askorbinowy co 30 minut przez 6 godzin. Rezultaty Hickey porównał później z danymi dostępnymi w publikacjach medycznych i z wynikami 10-letnich badań Biolabu.

Do tego momentu badania sugerowały, że najwyższy możliwy poziom witaminy C we krwi to 200 µML - 1. Hickey udowodnił, że - używając technologii LET - można go zwiększyć nawet do 400 µML - 1 i to po jednej dawce! Jak spekuluje w swoim studium, możliwe jest osiągnięcie nawet dużo wyższego poziomu, tyle że po kilku dawkach. Co to oznacza dla medycyny? Według autora badań, witaminy C będzie można używać jako potężnej broni przeciwko nowotworom: „Na przykład, krótka kuracja in-vitro w przypadku chłoniaka Burkitta zawiera taką dawkę kwasu askorbinowego, żeby jego poziom we krwi wzrósł do 400 µML - 1. To umożliwia zabicie połowy komórek rakowych.”

Choć Hickey powtarzał testy na ochotnikach, a ich wyniki jasno dowodziły wyższości LET nad innymi metodami miał tylko dwóch pacjentów, więc potrzebne są kolejne badania na ludziach.

Witamina C nie-witamina Wielu badaczy, którzy jako pierwsi sprawdzili działanie witaminy C, znanej też jako kwas askorbinowy, uważa, że jej nazwa jest nieprawidłowa. Termin „witamina” odnosi się do substancji, które pełnią jedynie rolę regulacyjną i powinny być przyjmowane w śladowych ilościach. Świnki morskie, niektóre naczelne, jak goryle czy szympansy, część nietoperzy i ludzie to jedyne gatunki zwierząt, których organizmy nie wytwarzają własnej witaminy C, wielu naukowców uważa zatem, że ta nieumiejętność to luka w naszym oprzyrządowaniu genetycznym.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com



23

Zdrowie Bez względu na to, czy rzeczywiście winny jest błąd w genomie człowieka, ważne jest jedno: nie otrzymujemy wystarczająco dużo witaminy C, zwłaszcza gdy chorujemy. Jeśli przeliczymy jej ilość w organizmach zdrowych zwierząt, które same się w nią zaopatrują, na warunki naszych organizmów, stwierdzimy, że człowiek potrzebuje jej znacznie więcej, niż 75 mg w ciągu doby, jak przewidują wskazania dziennego spożycia GDA - Guideline Daily Amounts (np. RDI lub RDA), opracowane przez naukowców z różnych instytucji zdrowotnych. Żebyśmy otrzymywali tę samą dawkę w przeliczeniu na kilogram masy ciała, co, dajmy na to, szczury - musielibyśmy brać od 2 do 4 g dziennie, gdy jesteśmy zdrowi, i nawet 15 g dziennie w czasie choroby.

Węgierski fizjolog Albert Szent-Györgyi, nagrodzony w 1937 r. Noblem w dziedzinie medycyny za odkrycie witaminy C, stwierdził, że kwas askorbinowy jest niezbędny w procesie biologicznego spalania. Doprowadziło go to do wniosku, że witamina C to element nieodzowny dla prawidłowego przebiegu komunikacji międzykomórkowej.

Kieruje nią rygorystyczny system przekaźnictwa elektronowego między wszystkimi cząsteczkami związków chemicznych w ciele człowieka. Jego najważniejszym celem jest utrzymać stały przepływ danych pomiędzy komórkami. Według SzentGyörgyiego, im więcej dostarczamy sobie witaminy C, tym sprawniej przebiega wymiana elektronowa, a co za tym idzie - komórki lepiej „porozumiewają się” ze sobą.

Różnego rodzaju choroby pojawiają się więc wtedy, kiedy ta wymiana jest zakłócona. Choroby zakaźne, alergie, dolegliwości autoimmunologiczne i wszelkiego rodzaju traumy, jakich doświadcza nasz organizm, to wynik działania tzw. wolnych rodników. Tak nazywa się cząsteczki, które utraciły elektron i poruszają się poza swoim normalnym miejscem położenia.

Wolne rodniki wyłapują elektrony z innych cząsteczek. Daje to początek reakcji łańcuchowej: komórki, z których wolne rodniki „wykradają” elektrony, wciągają te wolne rodniki do przyległych komórek, co powoduje ich uszkodzenie. W efekcie powstaje w nich jeszcze więcej wolnych rodników.

Patrząc z tej perspektywy, choroba to po prostu awaria systemu komunikacji międzykomórkowej. W takim przypadku potrzeba silnych stymulantów, żeby usterka została usunięta, a przebieg tej komunikacji wrócił do normy.

Jedynym sposobem, by powstrzymać namnażanie wolnych rodników, jest zastosowanie „śmieciożerców”. Sprawiedliwości nie ma: w naszym ciele są składniki odżywcze i inne związki, które mogą przyczyniać się do powstawania wolnych rodników, ale prawie nie ma takich, które w przypadku silnej, wycieńczającej choroby - dostarczałyby „wysokoenergetycznych” elektronów, żeby przerwać ten niszczycielski cykl. Wyjątkiem, takim „śmieciożercą” - jest witamina C.

24

Megadawki kwasu askorbinowego są jednym z nielicznych czynników, które powodują powstanie wystarczająco licznej armii „wysokoenergetycznych” elektronów, żeby położyła kres szkodom wywoływanym przez wolne rodniki i przerwała proces ich namnażania.

Kiedy ciało poddaje się chorobie, zwłaszcza zakaźnej, jego zapotrzebowanie na witaminę C gwałtownie wzrasta. Szent-Györgyi i inni autorzy pionierskich badań nad działaniem witaminy C, którzy przyszli po nim, byli zgodni co do jednego: nasze zapotrzebowanie na kwas askorbinowy zależy wprost od zaawansowania choroby; im poważniejszy jest nasz stan, tym więcej witaminy C musimy sobie dostarczyć, żeby zneutralizować straty wywołane przez wolne rodniki. Co ciekawe, wraz ze wzrostem zapotrzebowania, rośnie też tolerancja naszego organizmu na coraz większe dawki witaminy C. (patrz ramka „Ile witaminy powinno się brać?„) W czasie choroby cierpimy bowiem na jej niedobór; organizm kieruje wszystkie oddziały „śmieciożerców” do walki z wolnymi rodnikami.

Wirusowe zapalenie wątroby a witamina C

Później Klenner odkrył, że witamina C jest skutecznym lekiem na inne tzw. „nieuleczalne” choroby wirusowe i bakteryjne, które co roku zabijają miliony ludzi na całym świecie.

W późniejszych latach kariery Klenner opracował różne kuracje oparte na kombinacji podawanych doustnie i dożylnie ogromnych dawek kwasu askorbinowego (patrz ramka „Ile witaminy powinno się brać?„), które z sukcesami stosował do leczenia konkretnych chorób.

Znalazło się wśród nich wirusowe zapalenie wątroby, uważane za jedną z najpoważniejszych infekcji tego organu. Klenner opublikował historie wielu wyleczonych pacjentów. Podawał im dożylnie 135-270 g, a jednocześnie doustnie 45-180 g witaminy C w ciągu doby. W każdym z opisanych przypadków, wszystkie symptomy zanikały i pacjent wracał do pełni zdrowia przed upływem 4 dni.

Klenner miał nawet okazję porównać skuteczność swojej kuracji z tradycyjnym leczeniem, kiedy na zapalenie wątroby zachorowały dwie mieszkające razem osoby i tylko jedna z nich została jego pacjentem. Chory, którym opiekował się Klenner, już po kilku dniach poszedł do pracy. Jego współlokator spędził niemal miesiąc w szpitalu.

Oprócz Klennera, wielu innych lekarzy donosiło wtedy o zadziwiającej skuteczności witaminy C jako lekarstwa na wirusowe zapalenie wątroby, również typu B. Jednak nie odnotowali przypadków aż tak szybkich ozdrowień. W jednym ze studiów opisano przypadek 63 dzieci, które cierpiały na ostrą postać żółtaczki.

Dzięki kuracji witaminą C (podawano im tylko 10 g dziennie) stan większości z nich uległ zdecydowanej poprawie w ciągu 5 dni.14 Innym wstrzykiwano tylko 2 g na dobę i musiało upłynąć nieco więcej czasu, żeby objawy całkiem u nich zaniknęły.

Witamina C okazała się pomocna także przy zapobieganiu zakażeniom żółtaczką przy transfuzjach krwi. W jednym studium opisano aż tysiąc przypadków pacjentów, którzy mieli przetaczaną krew, a potem przez 6 miesięcy przyjmowali doustnie 2-6 g witaminy C dziennie.

Odra, świnka, różyczka i ospa wietrzna Witamina C może równie skutecznie leczyć te choroby, które są uważane za „nieuleczalne”, a przeciwko którym szczepimy się jako dzieci: odrę, świnkę, różyczkę, ospę wietrzną, tężec czy dyfteryt.

Takie doświadczenia Klenner prowadził na własnych córkach. Dziewczynki jednocześnie zachorowały na odrę.

Wszystkie objawy zaniknęły u nich w ciągu 4 dni po tym, jak przez 48 godzin podawał im doustnie 1 g kwasu askorbinowego w dwugodzinnych odstępach.

Większość publikacji Klennera na temat odry dotyczy indywidualnych przypadków, dostarczają jednak przekonujących dowodów, że witamina C może wyleczyć nawet najostrzejszą czy najbardziej nietypową postać choroby albo przynajmniej powstrzymać jej rozwój. Klenner szybko się zorientował, że - w przypadku niemowląt - może osiągnąć szybsze i lepsze rezultaty, podając im regularnie 1 g kwasu askorbinowego dożylnie lub domięśniowo przez parę dni.

Po takiej kuracji, nawet maluchy poniżej 1 roku życia z 40-stopniową gorączką wracały do zdrowia w ciągu kilku dób.

Klenner wyleczył też wiele dzieci z zapaleniem mózgu, które jest jednym z najbardziej niebezpiecznych, bo potencjalnie zabójczych, powikłań odry. Podawał im dożylnie stosunkowo niską dawkę kwasu askorbinowego (1-2 g) co dwie godziny.

Przez kolejne dwa dni mali pacjenci regularnie dostawali ten sam lek w tabletkach.

Podobny sukces odniósł Klenner przy leczeniu świnki, tak u dzieci, jak i dorosłych. W 33-osobowej grupie pacjentów osiągnął 100-proc. skuteczność leczenia w ciągu zaledwie trzech dni od rozpoczęcia kuracji podawanymi dożylnie i doustnie jednakowymi dawkami witaminy C. Tak samo szybko zdrowieli pacjenci, którzy mieli ospę wietrzną czy półpasiec - odmianę tej choroby, na którą zapadają dorośli.

Klenner z sukcesem leczył również chorych, którzy chcieli brać tylko witaminę C w tabletkach, pod warunkiem, że używał „końskich dawek”. Jedna z osób cierpiących na wirusowe zapalenie wątroby wyzdrowiała po 4 dniach. Co 4 godziny brała 5 g kwasu askorbinowego rozpuszczonego w wodzie i, choć pojedyncza dawka była stosunkowo mała, w ciągu 96 godzin pacjent dostarczył sobie aż 120 g tej substancji.

HIV i AIDS Po epoce eksperymentów Klennera, trzech amerykańskich uczonych - internista Robert Cathart, biochemik Irwin Stone i laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii, Linus Pauling - stało się pionierami, jeśli chodzi o szerokie zastosowanie witaminy C do leczenia chorób zakaźnych.

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Cathart był pierwotnie chirurgiem-ortopedą. Zaczął eksperymentować z kwasem askorbinowym po tym, jak wyczytał w pracy Paulinga, że ta substancja może powstrzymać rozwój przeziębienia.

Aż do swojej śmierci w 2007 r., Cathart wyleczył ok. 30 tys. osób cierpiących na różne choroby: mononukleozę, zakażenie przewodu pokarmowego, szkarlatynę (łącząc kurację witaminą C z odpowiednio dobranym antybiotykiem). Używał też kwasu askorbinowego do leczenia traumy pooperacyjnej. Prowadził też doświadczenia na nosicielach wirusa HIV. W liście do wydawcy prestiżowego pisma medycznego The Lancet napisał, że kuracja witaminą C podawaną w największych dawkach, jakie toleruje układ pokarmowy (patrz ramka „Ile witaminy powinno się brać?„), doprowadziła do „spowolnienia, zatrzymania, a czasami cofnięcia się na kilka lat” procesu niszczenia limfocytów T przez wirus.

Pacjentom Catharta szybko obkurczały się powiększone w wyniku oddziaływania wirusa HIV węzły chłonne, zwiększała się ich tolerancja na antybiotyki, cieszyli się lepszym samopoczuciem i, co najważniejsze - dłużej żyli.

Gdyby te wczesne obiecujące doświadczenia, pokazujące niezwykłą moc witaminy C w walce z różnymi schorzeniami, doczekały się opisu w najważniejszych publikacjach medycznych, kwas askorbinowy mógłby się okazać najbardziej efektywnym wielofunkcyjnym lekiem z obecnie dostępnych.

To nie przypadek, że teorie na jego temat są do tego stopnia lekceważone a nawet wyśmiewane - przez medycynę głównego nurtu. Jeśli poważnie rozważano by, czy tani i prosty składnik odżywczy może być alternatywą dla konwencjonalnego leczenia i szczepień, mogłoby to stanowić zagrożenie dla całej współczesnej farmacji.

Proste wskazówki dawkowania witaminy C Doktor Robert Cathart rekomendował poniższe dawki w przypadku tych konkretnych dolegliwości. Jeśli jesteś poważnie chory, radzimy jednak pójść do lekarza, który zna się na kuracjach z użyciem w Witaminy C:

• Ostre przeziębienie - 60-100g - 8 - 15 razy w ciągu 24 h • Grypa - 100-150g - 8 - 15 razy w ciągu 24 h • Wirusowe zapalenie płuc i inne groźne infekcje - 150-200+ - 12 - 18 razy w ciągu 24 h

Czy witamina C w jedzeniu może być twoją kuracją?

Wielu z nas uważa, że dostarczamy sobie wszystkich niezbędnych witamin, jedząc określone produkty. Tyle że kiedy chorujemy, nasze zapotrzebowanie na witaminę C może wzrosnąć nawet 100-krotnie! Truskawki, pomarańcze i brokuły zawierają najwięcej witaminy C (1 pomarańcza - 70 mg, szklanka truskawek - 70 mg,

szklanka brokułów - 80 mg). Gdybyśmy chcieli spożywać taką ilość tego składnika, jaką rekomendował dr Cathart, oto, jak ogromne ilości tych produktów musielibyśmy spożywać każdego dnia, tylko po to, żeby wyleczyć się z przeziębienia:

• 857 pomarańczy • 857 szklanek truskawek • 750 szklanek brokułów

Dlaczego dawki muszą być takie duże?

To powszechnie znany fakt, że witamina C jest „dawcą” elektronów. „Dostarcza” elektrony do walki z wolnymi rodnikami. W wyniku tego procesu powstaje kwas dezoksyaskorbinowy, który następnie jest przekształcany w witaminę C. To znaczy, że poddaje się ona swoistemu „recyklingowi”; nasz organizm może ciągle używać tej samej porcji od nowa.

10 najlepszych źródeł witaminy C dla tych, którzy chcą dostarczać sobie więcej witaminy C każdego dnia Ponieważ ten „recykling” zachodzi nieprzerwanie, zdrowi ludzie zwykle potrzebują mniejszych dawek witaminy C niż te, których używał do swoich badań Klenner.

Jednak, kiedy chorujemy, wolne rodniki namnażają się dużo szybciej, niż witamina C jest w stanie dostarczyć elektronów do walki z nimi. Gdy ciało poddaje się działaniu wolnych rodników i stan chorego się pogarsza, ogromne ilości kwasu askorbinowego ulegają zniszczeniu. Większość chorób zakaźnych okazała się zabójcza, bo powodują powstawanie gigantycznej armii wolnych rodników. Witamina C wysyła swoje elektrony do walki z nią, działa więc jak „śmieciożerca”.

Według amerykańskiego internisty Roberta Catharta, organizm dotknięty poważną chorobą zakaźną doświadcza ogólnosystemowego ostrego niedoboru kwasu askorbinowego. Cathart uważał, że podawanie 1 - 10 g witaminy C co 24 godziny doprowadziłoby tylko do nieznacznej poprawy. Jedynie dawki uderzeniowe, od 30 do 200 g i więcej, raz na dobę - mogą dostarczać takiej liczby elektronów, żeby mogły one wyeliminować wolne rodniki, których powstawanie towarzyszy większości infekcji.

Zdrowie Ile witaminy C powinno się brać?

Dr Klenner opracowywał indywidualne dawki kwasu askorbinowego dla pacjentów w oparciu o temperaturę ciała.

Gdy spadała, oznaczało to, że kuracja działa. Gdy pozostawała bez zmian albo rosła, zwykle był to sygnał, że należy zwiększyć dawkę witaminy C. Jednak dawka zależała też od zapasów tej substancji w organizmach pacjentów. Zazwyczaj ci, którzy mieli poważne niedobory, dostawali jej więcej w trakcie leczenia.

W przypadku poważnych infekcji u dorosłych, Klenner przepisywał maksymalnie 200 g w ciągu doby, po części w zastrzykach, a po części - w tabletkach. Dla chorych na wirusowe zapalenie wątroby standardowa dawka dożylna wynosiła 500 - 700 mg na kilogram masy ciała, do tego dochodziło 10 g, podawane doustnie w małych dawkach przez cały dzień. Kuracja miała trwać cztery doby.

Amerykański internista Robert Cathart odkrył, że jedynym wiarygodnym wskaźnikiem indywidualnego zapotrzebowania jest tolerancja układu pokarmowego. Należało więc podawać pacjentom doustnie takie dawki, żeby nie mieli luźnych stolców, co mogło prowadzić do biegunki. „Co najmniej 80 proc. dorosłych pacjentów toleruje 10-15 g kwasu askorbinowego w formie kryształków rozpuszczonych w połowie szklanki wody. Taka dawka musi być podzielona na cztery w ciągu doby, wtedy chory uniknie biegunki.” - pisał Cathart.

Po przestudiowaniu przypadków 11 tys. pacjentów doszedł do wniosku, że tolerancja układu pokarmowego zmienia się w zależności od zaawansowania choroby. „Osoba tolerująca normalnie 10-15 g na dobę, może przyjąć nawet 30-60 g, gdy jest lekko przeziębiona, 100 g w przypadku poważnego przeziębienia, 150 g, kiedy choruje na grypę i 200 g na dobę, jeśli ma mononukleozę albo wirusowe zapalenie płuc.” - pisał.

Doniesienia jakoby witamina C powodowała wzrost stężenia kwasu moczowego we krwi lub nawroty szkorbutu, okazały się niepoparte dowodami. Podobnie było z pogłoskami, że zażywanie tej substancji zwiększa ryzyko pojawienia się kamieni nerkowych.

Podsumowując wszystkie zebrane wcześniej fakty: „Liczne studia przypadków suplementacji witaminą C nie dają dowodów, jakoby powodowała ona niebezpieczeństwa inne niż okazjonalny nieżyt żołądka”.

Nikt nie odkrył jak dotąd takiej dawki, która mogłaby być niebezpieczna. Wiadomo jednak, że kwas askorbinowy podnosi poziom wchłaniania żelaza. Dlatego osoby cierpiące na genetycznie uwarunkowaną hemachromatozę (przeciążenie żelazem), powinny dodatkowo brać witaminę E, by zniwelować efekt powodowany przez witaminę C.

Źródło: oczymlekarze.pl phaelosopher.com

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

25

Zdrowa dieta przy treningu fizycznym (część I ) Zdrowie

Myślę, że większość z Was zdaje sobie sprawę, iż nieodłącznym elementem zdrowego stylu życia, obok zbilansowanej diety, jest regularna aktywność fizyczna. Wpływa ona pozytywnie nie tylko na przebieg odchudzania ale także na stan zdrowia człowieka – obniża poziom cholesterolu, zmniejsza insulinooporność komórek, prowadzi do wyrównania ciśnienia tętniczego. "" Paulina Styś – Nowak

Nie da się ukryć, że połączenie tych dwóch czynników – diety i regularnego wysiłku fizycznego – jest najlepszym lekarstwem na choroby naszych czasów. Na szczęście coraz więcej osób, świadomych takiego stanu rzeczy, znajduje chociażby 30 minut w swoim i tak już napiętym planie dnia na gimnastykę czy trucht po parku.

Tak więc pełni energii i motywacji wstajemy pół godziny wcześniej, zakładamy szybko dres i adidasy i niczym na amerykańskich filmach wybiegamy z domu w słuchawkach na uszach i z uśmiechem na twarzy. Potem tylko szybki prysznic, toaleta, jak dobrze pójdzie śniadanie – albo kanapka w torbę. Jednak scena ta nie do końca odpowiada temu jak powinien wyglądać dobrze zaplanowany trening, aby przyniósł nam jak największe korzyści. Okazuje się, że ogromne znaczenie w tym przypadku znowu odgrywa nasza dieta, a dokładnie jakość posiłków przed, w trakcie i po wysiłku fizycznym.

Fizjologia wysiłku, czyli co się dzieje podczas aktywności fizycznej?

Do skurczu komórek mięśniowych konieczna jest energia pochodząca z rozpadu ATP (kwas adenozynotrifosforanowy) – wysokoenergetycznego związku chemicznego. Podczas rozpadu ATP powstaje ADP (kwas adenozynodifosforowy) i kwas fosforowy. Jako, że stężenie ATP w komórkach mięśniowych jest niewielkie, aby praca mięśni była możliwa ATP musi się stale odnawiać. Źródłem energii do odbudowy ATP jest fosfokreatyna, która z kolei może być wykorzystana (rozłożona) pod wpływem energii pochodzącej z beztlenowej przemiany glikogenu i tlenowego spalania cukrów, tłuszczów, a także niewielkiej ilości związków ketonowych. Podsumowując, składniki pokarmowe dostarczane z dietą przyczyniają się do ciągłej odnowy ATP niezbędnego do pracy mięśni.

Okazuje się, że odpowiednio zbilansowana dieta jest czynnikiem nierzadko decydującym o wynikach i sukcesach w sporcie zawodowym. Odżywianie dostosowane do potrzeb sportowca stanowi istotny czynnik wpływający na jego wy-

26

dolność fizyczną, siłę mięśni oraz szybkość regeneracji po wysiłku fizycznym.

Jednak artykuł ten skierowany jest przede wszystkim do sportowców amatorów – osób świadomie wprowadzających w swoje życie umiarkowaną aktywność fizyczną w celu poprawy stanu zdrowia lub/i zadbania o wygląd własnej sylwetki. Wygląda na to, że odpowiednio zbilansowane i dostosowane do

wykonywanej aktywności fizycznej posiłki mogą istotnie wpłynąć na tempo spalania tkanki tłuszczowej i rozwój tkanki mięśniowej oraz zwiększyć wydolność fizyczną organizmu, umożliwiając tym samym wydłużenie czasu trwania treningu. Tak więc przestrzegając kilku prostych zasad w łatwy sposób możemy wpłynąć i przyspieszyć efekty, których oczekujemy od realizowanego wysiłku fizycznego.

Często z ust osób rekreacyjnie uprawiających aktywność fizyczną padają liczne pytania odnośnie intensywności ćwiczeń oraz diety. Czy jeść przed treningiem? Jeśli tak to co? A co z posiłkiem po aktywności? Odpowiedzi na te i inne pytania dotyczące diety i treningu zdrowotnego znajdziecie w dalszej części artykułu.

Jednak na początek powiemy sobie kilka słów na temat samej aktywności fizycznej i poruszymy kwestię związane z dostosowaniem ćwiczeń do własnych potrzeb.

Aktywność fizyczna – zalecenia dla zdrowia

Trening zdrowotny, a więc nakierowany przede wszystkim na poprawę sprawności ruchowej, zapobieganie chorobom cywilizacyjnym, w tym nadwagi i otyłości,

oraz wspomaganie leczenia tych chorób powinien odbywać się w oparciu o kilka zasad. Aktualne zalecenia dla zdrowych, dorosłych osób (w wieku 18 – 64 lat) mówią, iż codzienna aktywność fizyczna powinna zawierać zarówno ćwiczenia wytrzymałościowe (np. energiczny marsz) jak i oporowe (np. ćwiczenia na siłowni), mające na celu wzmocnienie siły mięśni.

Trening wytrzymałościowy (np. szybki marsz, trucht, pływanie, ćwiczenia w wodzie, jazda na rowerze, nordic walking, taniec) wpływa pozytywnie na czynność układu krążenia (sprzyja obniżeniu częstości skurczów serca oraz obniżeniu ciśnienia tętniczego).

Ponadto wywiera korzystny wpływ na profil lipidowy, poprawia wrażliwość na insulinę i tolerancję węglowodanów.

Co więcej jest podstawową formą wysiłku stosowaną w procesie odchudzania – okazuje się, że długotrwały wysiłek wytrzymałościowy o umiarkowanej intensywności umożliwia osiągnięcie większego wydatku energetycznego dzięki możliwości wydłużenia czasu trwania jednorazowego treningu.

Tak więc dla osób z nadwagą zdecydowanie lepszą opcją będzie 40-minutowy intensywny spacer niż szaleńczy 5-minutowy bieg, gdyż umożliwi to spalenie większej ilości zmagazynowanej tkanki tłuszczowej.

W przypadku każdych ćwiczeń fizycznych – czy to o charakterze wytrzymałościowym, czy oporowym – niezmiernie ważna jest systematyczność. Ideał, do którego powinniśmy dążyć, planując swój trening wytrzymałościowy wygląda następująco: • trening o umiarkowanej intensywności – 30 minut, 5 dni w tygodniu, • lub trening o dużej intensywności – 20 minut, 3 dni w tygodniu.

W treningu zdrowotnym, obok ćwiczeń wytrzymałościowych znajduje się również miejsce dla ćwiczeń oporowych, wpływających na wzmocnienie siły mięśniowej. Ponadto wywierają one korzystny wpływ na zdrowie człowieka: powodują obniżenie spoczynkowego ciśnienia tętniczego, aczkolwiek w mniejszym stopniu (w porównaniu do ćwiczeń wytrzymałościowych) wpływają na układ krążenia, korzystnie oddziałują na gęstość i strukturę kości (zapobiegają osteoporozie).

Dlatego też ćwiczenia oporowe powinny być wykonywane 2 razy w tygodniu (lub więcej, w nienastępujące dni po so-

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

bie). Natomiast pojedynczy trening powinien składać się 8 – 10 zestawów ćwiczeń, każde powtarzane 8 – 12 razy.

Trening dostosowany do Twoich potrzeb Powyższe zalecenia przedstawiają ideał, do którego powinniśmy dążyć. Jednak zdaję sobie sprawę, iż często trudno jest w tym zabieganym świecie wygospodarować czas na zwykły, 30 – minutowy spacer, a co dopiero na codzienny trening wytrzymałościowy i dodatkowo ćwiczenia siłowe. Dlatego też dużym sukcesem będzie znalezienie chociażby 40 minut w przeważającą ilość dni tygodnia (co najmniej 4) na wysiłek fizyczny o intensywności dostosowanej do własnych możliwości (pod uwagę należy wziąć stan zdrowia, sprawność i wydolność fizyczną) Dodatkowo zanim wybierzemy konkretny rodzaj aktywności fizycznej powinniśmy się zastanowić nad powodem, dla którego ją wdrażamy – pozwoli to na dokonanie satysfakcjonującego wyboru dostosowanego do naszych potrzeb. Najczęstszymi powodami wprowadzenia aktywności fizycznej jest chęć utraty zbędnych kilogramów lub zwiększenie masy mięśniowej. Na szczęście coraz częściej zdarza się, że na regularny wysiłek fizyczny znajdują czas osoby z prawidłową masą ciała, kierując się przede wszystkim potrzebą dbałości o swój stan zdrowia i poprawę samopoczucia – wszakże aktywność fizyczna prowadzi do wytwarzania endorfin (hormonów szczęścia). A więc jedyne 40 minut dziennie może sprawić, że będziemy pozytywniej nastawieni do świata, łatwiej uporamy się z napotkanymi trudnościami – jednym słowem będziemy szczęśliwsi.

Treningi a dieta W przypadku osób regularnie uprawiających sport następuje wzrost zapotrzebowania na energię i niektóre składniki odżywcze – związane jest to z przyspieszeniem tempa przemiany materii, zwiększoną utratą wody a wraz z nią elektrolitów i składników mineralnych. Oczywiście potrzeby żywieniowe osób realizujących aktywność fizyczną są różnorodne i uzależnione od wielu czynników, takich jak czas trwania treningu, jego intensywność oraz rodzaju uprawianego sportu. Tak więc zdecydowanie inne zapotrzebowanie będzie miała osoba ćwicząca na siłowni, inne biegacz startujący w maratonie, a jeszcze inne osoba biegająca rekreacyjnie po parku.

Większość naukowców uważa, że zawartość podstawowych składników odżywczych w diecie osób uprawiających aktywność fizyczną powinna kształtować się na poziomie odpowiadającym zapotrzebowaniu ogółu populacji, a więc dla białek 10 – 15% energii, tłuszczów 25 – 30% energii i węglowodanów 55 – 60% energii.

Substratami energetycznymi są zarówno węglowodany, tłuszcze jak i białka, lecz najważniejszą rolę odgrywają węglowodany i tłuszcze – wynika to z faktu, iż związki te, w przeciwieństwie do białek, są magazynowane w organizmie i mogą być wykorzystywane w przypadku niedosta-

tecznej ich podaży z dietą lub na skutek wzmożonego zużycia, np. podczas wysiłku fizycznego. Stopień wykorzystania glukozy i kwasów tłuszczowych podczas aktywności fizycznej uzależniony jest od jej intensywności, charakteru (wysiłek siłowy a wytrzymałościowy) oraz czasu trwania.

Węglowodany – kluczowy składnik diety sportowca Węglowodany stanowią najważniejsze źródło energii dla mięśni podczas aktywności fizycznej – mogą być wykorzystywane zarówno w wysiłku tlenowym jak i beztlenowym. W pożywieniu obecne są węglowodany proste (glukoza, fruktoza) oraz złożone (skrobia) – jednak wszystkie rozkładane są w przewodzie pokarmowym do cukru prostego jakim jest glukoza, która następnie jest wykorzystywana na bieżące potrzeby wymagające dostarczenia energii lub przekształcana do glikogenu – materiału zapasowego gromadzonego w określonych ilościach w mięśniach i wątrobie.

U osób aktywnych fizycznie, na skutek odpowiedniego treningu i diety, może dojść do wzrostu zapasów glikogenu w mięśniach z 300 g (w przypadku nieuprawiających sportu) nawet do 600 g (u sportowców wyczynowych). Zależność ta ma ogromne znaczenie zwłaszcza w przypadku sportowców uprawiających długotrwały wysiłek wytrzymałościowy kiedy to czas wykonywania pracy uzależniony jest od stanu wysycenia komórek mięśniowych glikogenem przed rozpoczęciem wysiłku. Otóż okazuje się, że po wyczerpaniu zapasów glikogenu w mię-

Zdrowie śniach nie można wykonywać dalszej pracy, mimo dużych zapasów tłuszczów – wynika to z faktu, iż tłuszcze „spalają się” w ogniu węglowodanów (związane jest ze wspólnym końcowym etapem przemian dla tych składników pokarmowych).

Nie mniej jednak istnieje pewna granica, uwarunkowana stopniem wytrenowania, powyżej której nadmiar dostarczanych z dietą węglowodanów nie może być magazynowany w postaci glikogenu – wówczas cukry te odkładane są w tkance tłuszczowej.

Tak więc wykorzystanie glikogenu podczas wysiłku fizycznego zależy od intensywności ćwiczeń, czasu ich trwania, poziomu wytrenowania oraz diety zastosowanej przed wysiłkiem. I tak w czasie wysiłków krótkotrwałych o dużej intensywności (np. podnoszenie ciężarów, sprint) głównym substratem energetycznym jest glikogen mięśniowy, natomiast w przypadku wysiłków długotrwałych wykorzystywane są zarówno tłuszcze jak i glikogen. Przy czym kwasy tłuszczowe stanowią główne źródło energii dla pracujących mięśni podczas wysiłku o niewielkim obciążeniu – wraz ze wzrostem długości trwania i obciążenia następuje wzrost wykorzystania glikogenu jako głównego substratu energetycznego (jest to tzw. punkt skrzyżowania wykorzystania węglowodanów i tłuszczów).

Źródło: cojesc.net

Zapraszamy do lektury drugiej części artykułu w marcowym wydaniu „Polskiego Monitora”

Dieta na potencję

Wolisz smaczny sen od gimnastyki pod kołdrą? Być może twoje życie erotyczne potrzebuje wspomagania. Nie musisz jednak korzystać z najnowszych osiągnięć medycyny ani syntetycznych afrodyzjaków. Żeń-szeń

erekcję. Żeń-szeń podnosi również poziom testosteronu u mężczyzn i zwiększa liczbę plemników w nasieniu oraz ich mobilność. „Wszechlek” służy jednak nie tylko panom – stymuluje także popęd płciowy u kobiet.

Cieszy się opinią leku uniwersalnego. Sugeruje to nawet grecka nazwa tej rośliny: Panax, czyli wszechlek. Faktycznie, żeń-szeń poprawia zarówno sprawność umysłową, jak i fizyczną. Stymuluje układ odpornościowy, dodaje energii, powstrzymuje procesy starzenia, wykazuje również działanie antynowotworowe. W tradycyjnej medycynie ludów azjatyckich oraz Indian używany był także jako afrodyzjak i lek na dolegliwości płciowe u mężczyzn. Obecnie jest popularnym składnikiem chińskich mieszanek ziołowych wzmacniających potencję. Swoją „seksualną” moc zawdzięcza m.in. ginsenozydom, związkom wpływającym na rozszerzenie naczyń krwionośnych i rozluźnienie mięśni, a w efekcie ułatwiającym

Nie tylko skutecznie poprawia nastrój, ale również wzmacnia popęd seksualny.

Wszystko dzięki zawartości szeregu substancji psychoaktywnych, m.in. anandamidu, kofeiny, teobrominy oraz fenyloetyloaminy, które wpływają na zwiększenie poziomu endorfin – czyli „hormonów szczęścia” – w naszych mózgach. W efekcie czekolada wprawia nas w stan rozluźnienia, relaksu i ochoty na erotyczne zabawy. W 2004 r. włoscy naukowcy zbadali wpływ czekolady na życie seksualne kobiet. Zgodnie z ich ustaleniami panie, które zajadały się tym przysmakiem, czerpały więcej radości z pożycia płciowego niż czekoladowe „abstynentki”.

Natura nie poskąpiła nam substancji, które pomagają rozpalić zmysły. Oto dziesięć produktów, które wzmocnią twoje libido.

Czekolada

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com



27

Zdrowie Zdaniem uczonych istotą tej zależności jest właśnie zdolność czekolady do poprawiania nastroju i neutralizowania stresu. Warto pamiętać, że bardziej korzystny wpływ na nasze samopoczucie oraz potencję seksualną ma czekolada z wysoką zawartością kakao, a niską cukru, który należy do najskuteczniejszych „antyafrodyzjaków”.

Szafran Najdroższa przyprawa na świecie. Od tysięcy lat znana również jako afrodyzjak.

Do aromatycznych kąpieli używała go podobno Kleopatra przed miłosnymi igraszkami. „Wiedzę ludową” na temat afrodyzyjnych właściwości tej rośliny potwierdzają również badania naukowe. Niedawno na tapetę szafran wzięli irańscy uczeni. Najpierw przetestowali go na szczurach. Okazało się, że jeden z aktywnych składników tej rośliny, krocyna, zwiększa aktywność seksualną tych gryzoni. W trakcie kolejnych badań naukowcy ustalili, że ekstrakt szafranu poprawia również jakość życia erotycznego przedstawicieli homo sapiens. Konkretnie: ułatwia erekcję u mężczyzn, pomaga wydłużyć czas trwania stosunku, a także zwiększa ochotą na seks. Pod względem skuteczności „król przypraw” co prawda ustępuje Viagrze, ale nie posiada skutków ubocznych, charakterystycznych dla syntetycznych wspomagaczy potencji.

Szampan Zgodnie z obiegowym przekonaniem, alkohol wzmaga pożądanie, lecz osłabia wykonanie. I tak jest faktycznie, jednak szampan – w rozsądnej ilości – stanowi wyjątek od tej reguły. Trunek ten zawiera bowiem mnóstwo antyoksydantów, m.in. związków fenolowych, które zapobiegają utlenianiu tłuszczu we krwi i poprawiają wydolność układu krążenia – kluczową dla sprawności seksualnej. Oczywiście ten efekt łatwo zaprzepaścić, jeśli stracimy umiar przy spożyciu szampana. A o to nietrudno – „bąbelki” zawarte w tym luksusowym napoju przyspieszają wchłanianie alkoholu do krwiobiegu, co niekoniecznie sprzyja miłosnej ekwilibrystyce.

I jeszcze jedna przestroga: wybierając szampana na romantyczny wieczór, lepiej nie pomylić go z dosładzanym winem musującym.

Taki zakup może popsuć nie tylko wydolność układu krążenia, ale również nastrój.

Ostrygi Ulubione danie Casanovy. Renomą afrodyzjaku cieszą się co najmniej od czasów starożytnego Rzymu – już wtedy traktowane były jako potrawa zwiększająca popęd płciowy. Wszystko dzięki dużej zawartości cynku. Ten pierwiastek śladowy odgrywa kluczową rolę w produkcji testosteronu oraz – w przypadku kobiet – progesteronu, czyli hormonów odpowiadających m.in. za popęd seksualny. Cynk jest również niezbędny do produkcji nasienia oraz sprawnego funkcjonowania prostaty. Ostrygi zawierają także kwas asparaginowy, który pełni istotną

28

rolę w syntezie hormonów płciowych oraz wytwarzaniu plemników. Chętnie korzystają z niego sportowcy, ponieważ pomaga on w regeneracji mięśni i ich przyroście. Wpływ ostryg na apetyt seksualny jest odczuwalny dopiero po spożyciu kilkunastu sztuk tych mięczaków. Jednak trzeba z nimi uważać – przed zjedzeniem należy się upewnić, czy są żywe. Nieświeże ostrygi mogą bowiem wywołać poważne zatrucie pokarmowe.

Czosnek Nie najlepszy pomysł na dodatek do romantycznej kolacji, ale spożywany w bardziej sprzyjających okolicznościach, najlepiej regularnie, wpłynie zdecydowanie korzystnie na siły witalne i seksualne. Czosnek to nie tylko jeden z najlepszych naturalnych antybiotyków, ale również źródło witamin, składników mineralnych, działających przeciwzapalnie flawonoidów oraz antyoksydantów, a przede wszystkim alliny – związku, który po zmiażdżeniu pikantnego „ząbka” przechodzi w cenną dla nas allicynę. Cenną, bo nie tylko działającą antybakteryjnie i przeciwgrzybiczo, ale również poprawiającą krążenie krwi w okolicach narządów płciowych, a w rezultacie – wzmacniającą sprawność seksualną. Ze względu na zdolność czosnku do rozpalania zmysłów, od jego spożycia powstrzymują się wyznawcy niektórych odłamów buddyzmu w Chinach i Wietnamie. Z tych samych powodów podjadanie „ząbków” w dzień szabatu zaleca Talmud.

Mandragora Jeden z najstarszych środków znieczulających. Była używana jako anestetyk podczas zabiegów chirurgicznych m.in. w starożytnym Egipcie. W średniowieczu uchodziła za roślinę magiczną. Nie tylko ze względu na jej charakterystyczny korzeń, przypominający kształtem człowieka, co stanowiło pożywkę do rozmaitych przesądów, ale również z powodu jej halucynogennych właściwości. Mandragora zawiera psychoaktywne alkaloidy, które wywołują marzenia senne... o zabarwieniu erotycznym. Wpływa również korzystnie na popęd seksualny, co opisał już w IV w. p.n.e. grecki uczony Teofrast z Eresos, charakteryzując tę roślinę jako silny afrodyzjak. Jagody mandragory nazywane są „jabłkami miłości” i w medycynie ludowej stosowane były jako lek na impotencję. Obecnie mandragora uchodzi za „roślinę zapomnianą”, co prawdopodobnie ma związek z jej narkotycznymi właściwościami.

Orzechy Brazylijskie, piniowe, pistacjowe – jest ich cała masa. Praktycznie każda odmiana ma dobroczynny wpływ na nasz organizm. Te rodem z Brazylii są polecane ze względu na wysoką zawartość selenu, pierwiastka, który wpływa m.in. na sprawne funkcjonowanie męskich gruczołów płciowych. Owoce pinii są natomiast bogate w cynk, biorący udział w syntezie testosteronu. Z kolei właściwości pistacji dla pożycia płciowego badali niedawno tureccy dietetycy. Okazało się, że codzienne spożywanie 100 gramów tych orzechów przez trzy tygodnie pomogło poprawić sprawność seksualną 17 mężczy-

znom narzekającym na problemy z erekcją.

I choć nie da wykluczyć, że eksperyment przeprowadzony został na zamówienie producentów pistacji, to jednak warto pamiętać, że orzechy – w rozmaitych odmianach – mają szereg dobroczynnych właściwości dla naszego zdrowia. Oprócz całej gamy minerałów i mikroelementów, zawierają one duże ilości nienasyconych kwasów tłuszczowych, które obniżają poziom „złego” cholesterolu we krwi. To z kolei przyczynia się do poprawy „hydrauliki” narządów płciowych.

Burak Niedocenione warzywo o fantastycznych właściwościach. W starożytnej Grecji i Rzymie uchodził za skuteczny środek na dolegliwości żołądkowe i choroby układu krążenia. W leczeniu tych ostatnich burak to prawdziwy skarb. Zawiera całą masę przeciwutleniaczy (szczególnie betacyjanów), „czyszczących” naczynia krwionośne z tłuszczowych złogów, oraz azotan, stymulujący produkcję tlenku azotu w układzie krążenia.

Związek ten rozluźnia naczynia krwionośne, zwiększając ich elastyczność i obniża ciśnienie krwi, usprawniając jej krążenie, również w rejonie narządów płciowych. Na podobnej zasadzie co burak, czyli przez zwiększanie poziomu tlenku azotu w organizmie, działają popularne leki na potencję. Na tym dobroczynne właściwości buraka się nie kończą. „Czerwona bulwa” nie tylko wzmacnia układ odpornościowy, działa bakteriobójczo i antynowotworowo, ale również poprawia ogólną wydolność organizmu – wszystko za sprawą zdolności tego warzywa do zmniejszania spalania tlenu podczas wysiłku fizycznego.

Jajka Zawierają komplet substancji niezbędnych do życia. Dlatego podobno stanowią jedyny produkt spożywczy, o który można oprzeć monodietę. Brakuje im jedynie witaminy C, którą jednak łatwo pozyskać z innych źródeł. Jajka nie tylko stanowią podstawowy pokarm kulturystów, jako źródło najwartościowszego białka, ale są również skutecznym afrodyzjakiem. Być może to właśnie one odpowiadały za nieprzeciętne libido Don Juana, który codziennie na śniadanie zjadał ich podobno 10 – w formie omletu. Trudno jednoznacznie wskazać, jaki związek w jajku odpowiada za jego afrodyzyjne właściwości. Naukowcy „typują” m.in. argininę – aminokwas, który pomaga leczyć dolegliwości serca oraz problemy z erekcją. Ważną rolę odgrywają też witaminy B5 i B6, odpowiadające m.in. za równowagę hormonalną i łagodzenie stresu. Jajka zostały niesłusznie zdemonizowane przez dietetyków jako bomba cholesterolowa. Faktycznie, zawierają go sporo, ale posiadają również lizynę, która zapobiega odkładaniu się lipoprotein w ścianach naczyń krwionośnych. Są też bogate w lecytynę, która hamuje wzrost stężenia cholesterolu we krwi. Jest jednak pewien „haczyk”: jajka zachowują swoje cenne właściwości wyłącznie po przygotowaniu ich na miękko.

Dietetycy przestrzegają także, by nie łączyć ich z białkami innego pochodzenia, tłuszczami zwierzęcymi ani cukrem. Źródło: facet.onet.pl

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

29

30

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Kulinaria

Dieta rozgrzewająca

Owsianka z olejem pietruszkowym Składniki:

• 4 łyżki płatków owsianych • 250 ml wody lub mleka roślinnego • 1 cytryna • 4 łyżki posiekanej natki pietruszki

• 60 ml delikatnego oleju roślinnego • 1/2 awokado • sól morska • pieprz • szczypta chilli

Przygotowanie:

Płatki owsiane zalewamy wodą lub mlekiem, dodajemy 1/4 łyżeczki soli i skórkę z połowy cytryny, gotujemy kilka minut na małym ogniu. W tym czasie robimy olej pietruszkowy: natkę wkładamy do blendera, miksujemy z olejem i szczyptą soli. Gorącą owsianką napełniamy miseczkę, polewamy kilkoma łyżeczkami oleju pietruszkowego i podajemy razem z pokrojonym awokado posypanym solą, pieprzem, szczyptą chilli i skropionym kilkoma kroplami soku z cytryny. Resztę pietruszkowego oleju wlewamy do słoika lub butelki, przechowujemy przez kilka dni w lodówce.

Zupa-krem z kalafiora i brokułów

Składniki:

• 1/2 kg kalafiora • garść świeżo startego par• 1/2 kg brokułów mezanu • 4 łyżki płatków migdałowych • garść pokruszonego dowol• pęczek bazylii nego sera z niebieską pleśnią Przygotowanie: Kalafiora i brokuły pozbawiamy twardego korzenia i dzielimy na różyczki. Do garnka wypełnionego wodą wrzucamy kawałki pokrojonych warzyw i gotujemy przez 20 minut do miękkości. Następnie odcedzamy ugotowane warzywa i miksujemy je na gładko razem z płatkami migdałowymi i bazylią.

Dolewamy wodę z gotowania, aby uzyskać krem (nie za gęsty i nie za rzadki). Całość przelewamy z powrotem do garnka i zagotowujemy. Na samym końcu wrzucamy parmezan i energicznie mieszamy, żeby się rozpuścił. Zupę podajemy z kawałkami niebieskiego sera pleśniowego (np. Dor Blu lub gorgonzoli) i odrobiną oliwy.

32

Kanapka z marmoladą figową, chilli i serem haloumi Składniki:

• 3-4 plasterki sera haloumi lub oscypka o grubości pół centymetra • 1-2 kromki ciemnego pieczywa

Przygotowanie:

• 1 łyżka marmolady figowej • 1/2 łyżeczki drobno posiekanego chilli • skórka otarta z limonki

Ser grillujemy lub smażymy na suchej patelni po 1 min z każdej strony. Układamy na pieczywie, smarujemy marmoladą figową wymieszaną z chilli i skórką z limonki.

Korma z kurczaka

Składniki:

• 4 łyżki 36% śmietanki • 1 łyżeczka nitek szafranu • 5-6 łyżek oleju z orzeszków ziemnych (lub kukurydzianego) • 12 całych kapsułek kardamonu • 4 kawałki (średnie) cynamonu • 6 listków laurowych • 2,3 kg kawałków kurczaka (samo mięso, bez skóry i kości) • 2 średnie cebule

• 2 łyżki startego świeżego korzenia imbiru • 8 ząbków czosnku • 4 łyżki całych obranych migdałów • 4 łyżki sułtanek • 2 łyżki mielonej kolendry • 1 łyżka mielonego kuminu • 250 ml jogurtu naturalnego • 2-3 łyżeczki soli • 2 łyżeczki pieprzu kajeńskiego • 1/2 łyżeczki garam masala

Przygotowanie:

Podgrzewamy śmietankę, namaczamy w niej szafran i odstawiamy na 2-3 godziny. W głębokiej patelni lub brytfannie rozgrzewamy olej, wrzucamy kardamon, cynamon i listki laurowe, mieszamy. Wkładamy tyle kawałków kurczaka, aby były rozłożone w jednej warstwie. Obsmażamy je z obu stron na złoty kolor, przekładamy do miski, starając się nie wyjmować z brytfanny przypraw. W ten sam sposób obsmażamy pozostałe kawałki kurczaka i odkładamy je do miski. Na patelnię (lub do brytfanny) wkładamy pokrojoną w półplasterki cebulę i mocno rumienimy. Dodajemy imbir i roztarty czosnek, smażymy minutę. Wkładamy migdały, sułtanki, wsypujemy kolendrę i kumin. Mieszamy, a potem ponownie wkładamy na patelnię podsmażone wcześniej kawałki kurczaka wraz z całym sokiem, który wypłynął z mięsa. Dodajemy jogurt, solimy i przyprawiamy pieprzem kajeńskim. Znowu mieszamy, zagotowujemy, częściowo przykrywamy patelnię. Dusimy 10-12 minut na średnim ogniu. Zwiększamy ogień i gotujemy bez pokrywki jeszcze chwilę, aby sos odparował, zgęstniał i ładnie obkleił kawałki mięsa. Teraz wlewamy śmietanę z szafranem, dodajemy garam masala i pół szklanki wody. Przykrywamy i gotujemy jeszcze 5 minut - tym razem na malutkim ogniu. Przed podaniem można usunąć z potrawy kapsułki kardamonu, cynamon i listki laurowe. Podajemy z ugotowanym na sypko ryżem - można go zabarwić na żółto szafranem lub kurkumą.

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Dieta rozgrzewająca - co jeść i pić w chłodne dni

Kulinaria

Jesienią i zimą tracimy motywację do aktywności fizycznej i utrzymywania zdrowej diety. Co jeść, by nie marznąć i nie przytyć?

W zimne dni wydatki naszego organizmu na utrzymanie odpowiedniej temperatury są znacznie wyższe, dlatego w tym czasie powinniśmy jeść dużo więcej produktów rozgrzewających, takich jak rośliny strączkowe, kasze gryczana i jaglana, suszone owoce czy pestki dyni.

Podstawa diety rozgrzewającej to ciepłe i pożywne śniadanie. Żołądek jest jak silnik - lepiej pracuje, gdy jest rozgrzany. Do przygotowania energetycznego śniadania najlepiej wybierać więc produkty zbożowe, które są bogate w błonnik, witaminy i magnez.

Na obiad warto wybrać którąś z potraw kuchni meksykańskiej lub indyjskiej zawierają mnóstwo rozgrzewających przypraw. Nie żałujcie sobie więc kolendry, cynamonu, pieprzu cayenne czy kurkumy!

Dobrą propozycją na jesień i zimę są też zupy warzywne, najlepiej w postaci kremu. Najlepsze będą te z brokułami, kalafiorem, czerwoną papryką czy pomidorami, które są bogatym źródłem witaminy C, wzmacniającej odporność.

Pamiętajmy, że posiłki, które mają nas rozgrzać w okresie jesienno-zimo-

wym powinny być treściwe. Sałatki, które były dobre na obiad wiosną i latem, mogą spowodować jeszcze większe wyziębienie organizmu.

Ważne jest też to, co pijemy.

W chłodne dni należy pić dużo ciepłych płynów. Jednak zamiast czarnej herbaty i kawy, najlepiej sięgać po herbaty ziołowe z dodatkiem czarnego

bzu, malin, lipy, najlepiej z dodatkiem cynamonu, imbiru lub miodu. Nie tylko rozgrzeją, ale także wzmocnią odporność organizmu.

Czego unikać? Wychładzających cytrusów, nabiału, zwłaszcza jogurtów z dodatkiem cukru, surowych owoców i warzyw, a także produktów z białej mąki spożywanych na zimno.

Kasza jaglana z wędzonym karmazynem i pestkami granatu Składniki:

• 200 g jaglanej kaszy • sok z 1 cytryny • 200 g wędzonego karmazyna • sól • 1 owoc granatu • pieprz do smaku • 1 pęczek koperku • oliwa Przygotowanie: Gotujemy kaszę według przepisu na opakowaniu. Studzimy, a następnie mieszamy z kawałkami ryby. Owoc granatu lekko ściskamy (wtedy pestki będą łatwiej wypadały), przekrawamy na pół i, lekko uderzając drewnianą łyżką, wydobywamy pestki. Usuwamy resztki gorzkiej białej błony. Przygotowane pestki dodajemy do kaszy, wrzucamy posiekany koperek, sok z cytryny, doprawiamy solą i pieprzem. Tuż przed podaniem polewamy odrobiną oliwy.

Zwykły majeranek – niezwykłe działanie

Prawie każdy trzyma w kuchennej szafce majeranek, którym lubimy przyprawiać różne potrawy, szczególnie grochówkę, barszcz czerwony czy flaczki. Ale nie każdy wie, że majeranek powinien się znaleźć w podręcznej apteczce.

Ma wiele zastosowań medycznych – przede wszystkim bardzo szybko przynosi ulgę w problemach żołądkowo-jelitowych. W przypadku zatrucia lub bólów żołądka należy uważnie połknąć 1 łyżeczkę majeranku popijając wodą.

Uważnie, znaczy tyle, aby przyjmując majeranek nie połykać powietrza, bo łatwo można się zakrztusić. Ulga jest natychmiastowa.

Herbatka z majeranku W innych przypadkach, można przygotować herbatkę z majeranku – idealna w przypadku wzdęć, bólów brzucha

i żołądka, nadmiernych gazów. Ale nie tylko, ma działanie uspokajające, pozytywnie działa na mózg, system nerwowy i choroby oczu.

Zaobserwowano także że pomaga w przypadkach p a d a c z k i. H erbatka leczy obrzęki i stany zapalne wątroby, zatrucia a także przeziębienia, kaszel, pomaga oczyszczać oskrzela i płuca z flegmy.

Przygotowanie:

2 łyżeczki suszonego majeranku zalać wrzącą wodą.

Parzyć ok. 5 minut następnie odcedzić. Pić napar bez żadnych dodatków, niedosładzany.

Maksymalna ilość – 1-2 filiżanki dziennie, nadmierna ilość może powodować zmęczenie i bóle głowy.

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

33

Kulinaria

Zakwas z buraków

Jest świetny do barszczu, ale jest jeszcze cudowniejszy do wypicia.

Oprócz tego że jest pyszny, jest również bezcennym napojem zdrowotnym i naturalnym probiotykiem! Taki zakwas wspaniale wzmacnia krew i odporność. Znany jest też jako naturalny napój energetyczny.

W dodatku późna jesień i zima są idealną porą roku by zajadać kiszonki.

Odbudowują florę bakteryjną przewodu pokarmowego i w te chłodne dni kiszonki są cennym źródłem wartości zawartych w regionalnych warzywach.

Coraz częściej podkreśla się wagę spożywania kiszonek. I to codziennie!

Nawet najmłodsze dzieci w sposób naturalny przepadają za kiszonkami jeśli tylko dostaną od rodziców taką szansę Kiszonki regulują florę bakteryjną w jelitach, wspomagają trawienie i wchłanianie produktów przemiany materii, regulują metabolizm i ułatwiają trawienie białek, tłuszczów i węglowodanów. A co najważniejsze zwiększają przyswajalność żelaza, dodając nam siły, energii i witalności.

W procesie fermentacji zmniejsza się zawartość cukru w warzywach, dlatego też są one mniej kaloryczne i lepiej trawione.

Głęboko purpurowy, kolor buraczany kiszonego soku z buraka. Zakwas taki ma dla krwi niezwykle cenne właściwości. Potrafi wyleczyć anemie i przyśpieszyć odbudowę czerwonych krwinek.

Dlatego jest rewelacyjny w profilaktyce i leczeniu niedokrwistości. Buraki są genialnym antyoksydantem Dzięki zawartości bardzo silnych przeciwutleniaczy – betaniny i bardzo ważnych pierwiastków jak: cez, rubid i kobalt burak pomaga w profilaktyce nowotworowej.

Oprócz tego zakwas wzmacnia cały organizm regulując perystaltykę jelit.

Obowiązkowo pijemy zakwas po leczeniu antybiotykami!

Zakwas jest też bardzo pomocny przy zaparciach. Sprzyja też usuwaniu chorobotwórczych toksyn z organizmu przez co oczyszcza i odkwasza.

Nasze babcie doceniały buraki jako naturalne lekarstwo racząc nas kwasem z buraków, który będąc kiszonką (jak kiszone ogórki i kapusta) zawiera ponadto naturalne bakterie kwasu mlekowego. Są to te bakterie, które odbudowują dobroczynną florę bakteryjną w przewodzie pokarmowym, odpowiedzialną za procesy trawienne. Kwas z buraków lub surowy sok dobrze jest pić pod-

34

czas i po chorobie, zwłaszcza po kuracji antybiotykowej. Picie zakwasu polecam przy przeziębieniach oraz ogólnym osłabieniu.

Buraki zawierają bardzo dużo kwasu foliowego, więc zakwas będzie jego cennym źródłem dla kobiet w okresie ciąży. Ponadto buraki obniżają poziom złego cholesterolu i zwiększają odporność.

Zakwas spowalnia procesy gnilne w jelitach oraz pomagają w wydalaniu kwasu moczowego z organizmu przez co wspierają nerki. Polecam picie zakwasu buraczanego samego bądź do ze świeżo wyciśniętym sokiem z jabłek, wówczas kiście zakwasu bez dodatku czosnku. Każdemu komu smakuje barszcz z czerwonych buraków przypadnie barszcz z dodatkiem domowego kiszonego soku z buraków. Dodajmy go do zupy na końcu i już jej nie gotujmy gdyż pod wpływem zbyt wysokiej temperatury straci część swoich niezwykłych właściwości.

Wzmocnienie na wiosnę

Na przedwiośniu wiele osób dopada zespół przewlekłego zmęczenia: senność, znużenie, apatia. Sok z buraków, kwas, a nawet barszczyk czy buraczana sałatka szybko przywrócą chęć do życia i dobre samopoczucie.

Betaina zapobiega miażdżycy Cennym składnikiem buraka jest też betaina - pochodna aminokwasu glicyny, która wraz z kwasem foliowym obniża w organizmie poziom homocysteiny aminokwasu powstającego w procesie trawienia białek. Wysoki poziom homocysteiny zwiększa ryzyko rozwoju miażdżycy, o jedzeniu buraków powinny zatem pamiętać osoby jedzące dużo mięsa.

Dlaczego buraki barwią mocz?

Barwniki zawarte w burakach są tak silne, że jadanie większej ilości tych warzyw może powodować przejściowe czerwonawe lub różowe zabarwienie moczu, które czasem bywa mylnie skojarzone z chorobą. Nietypowe objawy nie należą jednak do groźnych i ustępują w chwili, kiedy organizm pozbędzie się resztek barwników.

Znakomity zakwas z buraków Składniki:

• 1 kilogram buraków • 1/2 kg marchwii • 1/2 kg selera • 1/2 kg pietruszki • 1/2 kg kiszonej kapusty • jałowiec • rozmaryn • kolendra • ziele angielskie • 4 ząbki czosnku • liście laurowe • 1 łyżka soli himalajskiej • 5 litrów przegotowanej i ostudzonej wody

Przygotowanie:

Buraki, marchew, pietruszkę i selera umyj, cienko obierz ze skórki i pokrój w jak najcieńsze plastry. Poukładaj je w kamionce na zmianę z przyprawami, kapustą kiszoną i czosnkiem. Całość

zalej wodą wymieszaną z solą tak, aby wszystkie warzywa były dokładnie przykryte. Jeśli wypływają na powierzchnię to trzeba je czymś docisnąć bo inaczej pokryją się pleśnią.

Zasłoń wierzch naczynia gęstą, muślinową tkaniną i szczelnie zawiąż sznurkiem lub gumką i odstaw w ciepłe miejsce na ok 3 dni. Czas kiszenia zależy od temperatury (im jest cieplej tym szybciej). Ukiszony zakwas proponuję zlać do słoików i przechowywać w lodówce jeszcze parę dni, aby spowolnić proces fermentacji.

Z buraków można przyrządzić świetne i zdrowe sałatki, bo kiszone buraki zawierają mnóstwo błonnika.

Niestety kiszonki w dzisiejszych czasach często źle się kiszą z powodu używania przez rolników chemii. Dlatego też dodajemy kiszonej kapusty. Absolutnie nie polecam dodawania chleba.

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Odkwaszająca kuracja sodą oczyszczoną

Zdrowie

Jej właściwości odkwaszające wykorzystuje się przy problemach żołądkowych związanych z nadmiernym zakwaszeniem, a także przy zakwasach po przetrenowaniu.Brzmi obiecująco, więc?

Wodorowęglan sodowy po podaniu doustnym zobojętnia kwaśną treść żołądka z wydzieleniem dwutlenku węgla. Przyczynia się do alkalizacji płynów ustrojowych, alkalizuje mocz i działa moczopędnie. Wzmaga wydzielanie gruczołów śluzowych dróg oddechowych, wywiera słabe działanie przeciwwymiotne. Zastosowany zewnętrznie w postaci roztworów ułatwia oczyszczanie ran, działa miejscowo przeciwzapalnie dzięki zmianie odczynu zapalnie zmienionych tkanek. Soda działa jako środek przeciwobrzękowy dlatego stosowana jest w katarze, zapaleniu gardła a także urazach.

Co kryje się pod nazwą soda oczyszczona?

Soda oczyszczona inaczej wodorowęglan sodowy. Wodny roztwór wodorowęglanu sodu ma odczyn słabo alkaliczny. Z kwasami (obecnymi w soku żołądkowym HCL) reaguje z wydzieleniem dwutlenku węgla i wody: NaHCO3 + HCl → NaCl + H2O + CO2↑ NaHCO3 + CH3COOH → CH3COONa + H2O + CO2↑ Związek również w podwyższonej temperaturze ulega intensywnemu rozkładowi, wydzielając dwutlenek węgla.

Wpływ sody oczyszczonej na organizm Dzięki temu ze odczyn soku żołądkowego jest kwaśny powoduje on denaturacje i trawienie białek które dostają sie do przewodu pokarmowego w formie pokarmu. Niskie pH w żołądku aktywuje pepsynogen, tworząc pepsynę, która „tnie” białka na mniejsze cząsteczki łańcuchowe, a te mogą być dalej trawione i wchłaniane.

Regularne dodawanie roztworu zasadowego jakim jest soda oczyszczona do soku żołądkowego podnosi pH i zaburza wchłanianie białek z przewodu pokarmowego. Pepsyna w pH powyżej 5 nie jest aktywna. Wypicie sody w trakcie posiłku podniesie więc pH soku do wartości buforowej i większość białka z pokarmu po prostu sobie „przeleci” przez układ pokarmo-

wy. Przy przyjmowaniu dużych ilości sody oczyszczonej zaburzamy też równowagę sodu w organizmie co jest odradzane przy nadciśnieniu i zatrzymywaniu wody w organizmie. Organizm będzie dążył do szybkiego usunięcia sody z organizmu więc naturalnie zakwaszone środowisko moczu i nerek ulegnie alkalizacji.

Zdrowy styl życia bazuje na odżywianiu alkalicznym z przewagą warzyw. Współczesne odżywianie ze zwiększoną ilością cukru, mięsa, zboża, alkoholu i napojów gazowanych, wytwarza w organizmie odczyn kwasowy, sprzyjający rozwojowi mikrobów i grzybów. To fakt.

Choroby nie powstają w organizmie o charakterze alkalicznym. To również fakt.

Poprzez odpowiednią terapię może podnieść środowisko organizmu do bardziej zasadowego.

Jeżeli jednak jesteśmy w sytuacji podbramkowej i potrzebujemy szybkiego podniesienia pH proszę bardzo. Zdecydowanie jednak nie polecam stosowania sody długoterminowo jako profilaktyka. Nie ma długofalowych badań w których sprawdzone były by skutki regularnego przyjmowania sody.

Jeżeli chcesz zastosować kurację sodą pij ją tylko i wyłącznie na czczo. Popijając szklanką zwykłej wody po 20 min od wypicia sody. Rozpuszczaj wtedy sodę w gorącej wodzie zgonie z radą prof. Nieumywakina w rozmowie o sodzie w leczeniu człowieka (https://www.youtube. com/watch?v=voc-yjVJFa8 ) Istnieje cała masa ludzi, którzy twierdzą, że wyleczyli się stosując sodę oczyszczoną z miodem i wodą.

Do czego warto stosować sodę • Inhalacje na katar i zapalenie górnych dróg oddechowych Do miski wlewamy około litr wrzątku i dodajemy łyżkę stołową sody oczyszczonej. Głowę nakrywamy ręcznikiem, nachylamy się nad miską, wdychamy powietrze nosem, a wydychamy ustami. 10-minutowe inhalacje stosujemy 1-2 razy dziennie. Dzia-

łając przeciwobrzękowo, ułatwiają oddychanie.

• Płukanki z sody na chore gardło Soda oczyszczona rozpuszczona w ciepłej wodzie to najskuteczniejszy sposób na bolące gardło. Szybko przynosi ulgę płukanie gardła sodą przy anginie 1/2 łyżeczki sody na 1/2 szklanki ciepłej wody, płukać jak najczęściej.

• Płukanki do ust Soda neutralizuje kwaśne środowisko w ustach i tym samym zapobiega próchnicy lub zwalnia jej przebieg. Do płukanek stosujemy roztwór z pół łyżeczki sody i pół szklanki wody. Zapachy zostaną zneutralizowane, a nie tylko przykryte pięknym „sztucznym” zapachem.

• Leczenie aft Zmienione miejsca smarować wodą z odrobiną sody co najmniej cztery razy dziennie przy użyciu czystego wacika.

• Na zmęczone stopy Pomocna na zmęczone stopy będzie kąpiel w wodzie z dodatkiem sody.

• Okłady z sody na urazy Przeciw obrzękom po urazach stosujemy okład z roztworu sody.

• Swędzenia po ukąszeniach owadów. Aby złagodzić swędzenie, nasyp trochę sody do ręki i dodaj kropelki wody i pocieraj nią swędzące miejsce. Pozostaw do wyschnięcia.

• Pasta do zębów. Pasta wykonana z sody oczyszczonej i 3 procentowego roztworu nadtlenku wodoru może być stosowana jako alternatywa dla komercyjnych past do zębów bez fluoru. Możesz też po prostu zanurzyć szczoteczkę z pastą do sody oczyszczonej, dzięki czemu pasta będzie miała skuteczniejsze działanie.

• Czyste szczotki i grzebienie Usuń z grzebieni i szczotki do włosów nich naturalne tłuszcze i resztki włosów. Do małego pojemnika z ciepłą wodą wsyp 1 łyżeczkę sody oczyszczonej i wymocz w tym grzebień lub szczotkę. Wypłucz i osusz.

• Nasyp niewielką ilość sody na dłoń, polej swoim ulubionym szamponem. Umyj głowę i dokładnie spłucz.

Twoje włosy będą czystsze i łatwiejsze w układaniu. źródła: przykominku.pl.tl phkillscancer.com

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

35

Zdrowie

Zika szaleje w mediach

Kolejna wirusowa histeria opanowała korporacyjne media. Tym razem dotyczy wirusa zika. Zapewne wszyscy już słyszeli o nowej epidemii zarażeń tym wirusem, który ma wkrótce zaatakować cały świat i wywołać masowe małogłowie (mikrocefalia) u niemowląt. Media straszą wirusem roznoszonym przez komary i epatują obrazami małogłowych dzieci, równocześnie ukrywając istotne informacje. "" Prof. Maria Dorota

Majewska

Jakie są dowody, że mikrocefalia jest skutkiem zarażenia ziką? Jak dotąd, praktycznie żadne. Wirus ten występuje w wielu regionach świata i skutki zarażenia się nim dotąd były łagodne, przypominające krótkotrwałe przeziębienie. Spośród 4180 podejrzanych przypadków mikrocefalii, Brazylijskie Ministerstwo Zdrowia dokładnie zbadało 732 przypadków i potwierdziło małogłowie tylko u 270 niemowląt; w tej grupie zikę znaleziono zaledwie u 6 niemowląt. Nie może więc być tu mowy o żadnej korelacji małogłowia z zarażeniem ziką.

Z drugiej strony, mikrocefalia oraz inne zaburzenia rozwoju mózgu korelują czasowo z wprowadzeniem w Brazylii w 2014 r. masowych szczepień ciężarnych kobiet szczepionką Tdap (tężec, dyfteryt, krztusiec), która nigdy nie była testowana pod względem bezpieczeństwa na tej populacji. Mamy tu więc do czynienia z mengelowskim eksperymentem medycznym na skalę całego narodu. Szczepionki te zawierają duże dawki silnie toksycznej rtęci (tiomersalu), znanej z powodowania zaburzeń rozwoju mózgu. Bardzo prawdopodobne, że małogłowie jest tragicznym skutkiem tych toksycznych szczepień, na co wskazuje brazylijskie badanie.

Zika oskarżana jest również o wywoływanie zespołu Guillaina-Barrégo, choroby będącej typowym powikłaniem wielu szczepień, w której układ immunologiczny ataku-

je nerwy. To wszystko sugeruje, że możemy tu mieć do czynienia z maskowaniem tragicznych powikłań poszczepiennych, będących przyczynami zarówno małogłowia jak i zespołu Guillaina-Barrégo.

Inną możliwą przyczyną mikrocefalii może być zatrucie kobiet i ich płodów pestycydami oraz herbicydami. Brazylia jest znana z tego, że stosuje bardziej toksyczne środki ochrony roślin i w znacznie większych ilościach niż inne kraje. Niewykluczone, że oba czynniki – szczepienia ciężarnych i pestycydy – synergicznie zatruwają płody brazylijskich kobiet.

Znamienne jest to, że przy braku dowodów na związek ziki z małogłowiem, firmy farmaceutyczne wraz z WHO już zapowiadają szczepienia przeciw temu wirusowi (będące rzekomo w przygotowaniu). Zapewne wkrótce w niektórych krajach wszystkie kobiety ciężarne będą zmuszane do ich przyjmowania i wtedy prawie wszystkie dzieci mogą rodzić się patologiczne, jeśli wcześniej nie ulegną poronieniom.

Innym niewyjaśnionym aspektem „zikowej epidemii” jest jej czasowy związek z masowym wypuszczeniem w Brazylii przez firmę biotechnologiczną Oxitec genetycznie zmodyfikowanych komarów.

Intrygujące jest, że wirus zika został opatentowany, jest magazynowany i sprzedawany przez Fundację Rockefellera, która od lat zajmuje się tworzeniem produktów służących depopulacji. Nic więc dziwnego, że wiele osób podejrzewa, iż genetycznie zmodyfikowane komary zarażone ziką zostały wypuszczone jako broń biolo-

giczna. Nikt nie wie, jak one zmienią ekologię i epidemiologię wielu wirusowych chorób na świecie. Fakt, że rząd Brazylii zatrudnił setki tysięcy żołnierzy do zwalczania tych komarów wskazuje na prawdopodobną klęskę ekologiczną. Docierające do nas informacje są niestety często ze sobą sprzeczne lub niewiarygodne, więc trudno mieć jasny obraz tego zagrożenia. W tej sytuacji, nie poddając się medialnej propagandzie, warto zachować zdrowy rozsądek i na wszelki wypadek unikać wszelkich ukąszeń komarów.

Zwyrodnienie korporacyjnej medycyny i służących jej mediów jest dziś tak dalece posunięte, że coraz powszechniej dzieci upośledzone, chronicznie chore, kalekie, autystyczne uznaje się za normę. Natomiast zdrowe, prawidłowo rozwinięte dzieci (zwykle nieszczepione) wkrótce będą uważane za nienormalne, będą prześladowane i pewnie zamykane w psychuszkach. Korporacyjna medycyna zdiagnozuje je, jako osobniki z syndromem deficytu szczepień, na co skuteczną kuracją będzie ładunek toksycznych szczepionek.

Źródło: wolna-polska.pl Przypisy: http://www.dailymail.co.uk/news/article-3419738/Brazil-270-4-120-suspected-microcephaly-cases-confirmed.html#ixzz3zGljHqJv http://www.naturalnews.com/052863_Zika_ virus_Tdap_vaccine_GMO_mosquitoes.html http://www.4thmedia.org/2016/02/who-owns-the-zika-virus-the-rockefeller-foundation/ http://www.globalresearch.ca/who-owns -the-zika-virus

Korporacje wykorzystują wirus Zika

I znów mamy do czynienia z histerią w mediach na całym świecie na punkcie nowego wirusa.

To jest to: „Przerażający wirus Zika!”, „Uważajcie, przenoszą go komary!” i „Może powodować wady wrodzone – dzieci rodzą się z bardzo małymi głowami i uszkodzonymi mózgami!” A tutaj kilka nagłówków gazet: „Brazylia wysyła 200 000 żołnierzy by powstrzymać rozprzestrzenianie się Zika”, „Jeśli jesteś w ciąży, nie przyjeżdżaj do Rio”, „Przegrywamy z komarami” i „Wirus zagraża dwóm kontynentom”.

Chcecie jeszcze więcej histerii? Gazeta „Daily Mail” ostrzega kobiety ciężarne przed podróżami do 22 krajów Amery-

36

ki Łacińskiej i Afryki. Kilka przypadków zachorowań na Zika odnotowano we Włoszech, Wielkiej Brytanii i Hiszpanii. A „Washington Post” dodaje, że: „Gwałtowny wzrost zachorowań wywołanych wirusem Zika spowodował, że rządy krajów Ameryki Łacińskiej nakłaniają kobiety, by nie zachodziły w ciążę przez najbliższe dwa lata.

Dzięki temu można uniknąć wad wrodzonych u swoich dzieci, które przypisuje się chorobie przenoszonej przez komary. (…)

W ten sposób próbuje się powstrzymać populacje z kilku krajów od prokreacji.”

Czyli teraz mamy rządy ostrzegające kobiety przed zajściem w ciążę. Czyli nową formę depopulacji. Nie zachodź w ciążę. Bo jeśli zajdziesz i ugryzie Cię komar, możesz urodzić bardzo chore dziecko. Dodatkowo na okrągło słychać rady, by ciężarne nie podróżowały do tych krajów. A 200 000 żołnierzy w Brazylii chodzi od drzwi do drzwi informując obywateli o nowej pladze. Czy odradzają także uprawiania seksu? Kto wie…

Sprawdźmy zatem co nauka mówi o wirusie Zika i jego związku z wadami u noworodków.

REKLAMA to klucz do sukcesu. Tel.416-938-7141 lub e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

Zanim stwierdzi się, czy wirus wywołuje daną chorobę, musi zaistnieć kilka faktów. Po pierwsze, należy udowodnić, że wirus, w tym przypadku Zika, istnieje. Należy go wyizolować z ludzkiego nosiciela jako chorą tkankę, następnie tkankę tą należy obejrzeć pod mikroskopem i tam zobaczyć wiele, wiele wirusów Zika. Potem należy zbadać wielu chorych, a ich wyniki muszą wskazać na ogromną zawartość Zika w ich ciele. Dopiero to może stanowić podstawę do oceny, czy wirus Zika odpowiada za daną chorobę.

Szukając w literaturze o Zika, jak dotąd nie natknąłem się na żadne wyniki badań chorej tkanki, w której znaleziono by znaczącą ilość tego wirusa. Zwykle wykorzystuje się w tym celu dwa rodzaje analiz: na przeciwciała i PCR. Pokrótce przedstawię ich podstawowe wady…

Przeciwciała to tacy harcerze pracujący na rzecz systemu odpornościowego, którzy identyfikują siły obce i niszczycielskie w ciele. Po tej identyfikacji układ odpornościowy może odeprzeć atak tych sił, a nawet je zniszczyć. Kiedy wyniki badania wskazują na istnienie w ciele przeciwciał odpowiadających danemu wirusowi (np. Zika), to oznacza to, że nastąpił kontakt z tym wirusem. A to, że ciało miało kontakt z danym wirusem wcale nie oznacza, że pacjent jest chory lub zachoruje. W rzeczy samej, przed 1985, pozytywny wynik badań na przeciwciała generalnie odbierano jako dobry znak: system odporno-

ściowy napotkał i pokonał najeźdźcę.

Ale po 1985 naukę odwrócono do góry nogami: wynik pozytywny oznacza, że pacjent jest chory lub, że zachoruje.

A to oznacza oczywiście częstsze diagnozowanie chorób i większe zyski płynące z ich leczenia. Na tej podstawie agencje zdrowia mogą fałszywie podawać zawyżoną liczbę zachorowań, sięgając nawet księżyca.

Badanie PCR jest bardzo złożone, a przez to podatne na pomyłki. Pobiera się w nim bardzo bardzo maleńki materiał, co do którego zakłada się, że jest on fragmentem wirusa. Następnie się go „powiększa” aby umożliwić obserwację. Po pierwsze: skąd wiadomo, że laboranci w tej maleńkiej próbce rzeczywiście zawarli fragment wirusa? A może są to np. jakieś genetyczne resztki? Poza tym z badania tego nie wynika z jaką ilością wirusa mamy do czynienia. A jest to podstawowa informacja, ponieważ trzeba mieć do czynienia z jego ogromną ilością by móc stwierdzić, że odpowiada on za daną chorobę.

Zatem w oparciu o powyższe analizy badacze nie mogą stwierdzić jednoznacznie, czy pacjent zachorował z powodu wirusa Zika. A wyobraźcie sobie, że prawdziwa liczba zachorowań na małogłowie jest znacznie mniejsza niż donoszą nam o tym media.

W dniu 27 stycznia w „SFGate” przeczytałem: „Na 4 180 podejrzanych przypadków potwierdzono 270 zachorowań na małogłowie”. Czyli potwier-

Zdrowie dzonych przypadków jest… tylko 270.

Ponadto: „W 6 z 270 potwierdzonych przypadków wykryto wirus Zika”. W 6?! i na tej podstawie twierdzi się, że to Zika powoduje małogłowie? „OK chłopcy, oto co zrobimy. Jest taki stary wirus, nazywa się Zika. Istnieje już od jakiś 60 lat i wiem co robić.

W sumie nigdy żadnej poważnej krzywdy nie wyrządził. Taka z niego fujara.

Ale musimy jakoś wyjaśnić te wszystkie dzieci, które rodzą się z małymi głowami i uszkodzeniem mózgu. Musimy chronić kilka ważnych osób przed oskarżeniami i pomówieniami. A więc – wysuńmy na pierwszy plan Zika. Wiem, że tylko kilka mam, które urodziły chore dzieci, ma tego wirusa, ale jakoś to przemilczymy. Ludzie to idioci. Powiedzmy im, że Zika to prawdziwy zabójca. Zatrudnijcie Waszych kolesi od PR. Rzućcie trochę kasą. Wiecie, jak zwykle. A na końcu jeszcze zarobimy na szczepionce przeciw temu wirusowi.”

Jeśli chcesz cokolwiek ukryć na tym świecie wymyśl dobrą bajkę o wirusie.

Źródło: jonrappoport.wordpress.com wolne-media.pl Przypisy: http://www.prisonplanet.pl/nauka_i_ t e c h n o l o g i a / woj n a _ g m o _ e p i d e m i a _ z i ka,p2121666721

Virus “Zika” - a weapon for pro-abortion groups

Radical pro-abortion groups are using the “Zika” virus to promote the legalization of abortion-on-demand throughout Latin America.

While the Zika virus should certainly be taken seriously as a threat to pregnant women and their unborn babies, it should NOT be used as an excuse to extend pro -abortion laws in Latin America.

We cannot allow the pro-abortion left to use this virus as another excuse to legalize abortion and take away the lives of innocent, precious babies.

Monica Roa, a spokeswoman for Women’s Link Worldwide, blatantly admitted that the pro-abortion left is using this horrible situation as an opportunity to push their abortion agenda. In an interview with NPR, she explained, “In the countries where the law doesn’t allow for [abortion], I think the debate [about reproductive rights] should be on the table and discussed in the context [of Zika virus infections].”

Her “polite” way of pushing abortion is by explaining that these women should “interrupt” their pregnancies. This is really just a “cleaner” way of arguing that these women should be encouraged to end their babies’ lives because they may have a birth defect.

This is immoral utilitarianism at its best.

The disabled and most vulnerable members of our societies deserve our protection and support, NOT the death sentence!

Dr. Carissa F. Etienne, Director of the Pan American Health Organization (PAHO), told health officials, “Although we are still working to establish causality with Zika, we cannot tolerate the prospect of more babies being born with neurological and other malformations.”

This is a clear message of eugenics!

The solution to this tragic problem is prevention, research, and medical assistance, NOT abortion... not the purposeful taking of life.

Sign this petition if you agree that the presence of the Zika virus in no way indicates the need for more open abortion laws in Latin America.

Sincerely, Caroline Craddock and the entire CitizenGO team

P.S. Just today, the UN unsurprisingly jumped on the Zika abortion bandwagon.

In a press release, the United Nations Human Rights Office of the High Commissioner states, “Upholding human rights is essential to an effective public health response and this requires that governments ensure women, men and adolescents have access to comprehensive and affordable quality sexual and reproductive health services and information, without discrimination.” They further explain that, “comprehensive sexual and reproductive health services include contraception -- including emergency contraception -maternal healthcare and safe abortion services to the full extent of the law.”

It is pertinent that we act NOW to stop this incorrect, political, and ideological use of the Zika virus.

Sign here: http://www.citizengo.org/en/lf/32813-dont-use-zika-virus-push-abortion-agenda

Thank you for standing with us in defense of even the most vulnerable members of our societies!

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

37

For Advertising Information Please Call 416-938-7141 or e-mail info@radiopolonia.ca, www.polskimonitor.com

39